HET NOTARIËEL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD
Nieuwsblad voor Poperinghe en Omstreken.
ikisMMitsprijf pir jur
BsricifSD - verijnpmten
vonnissen Rouw&tricntgn
uitgeversnnsEn vannESTE. orukkenj
.Müifliiüüi
Zondag 3111 Juli 1827.
25 Centiare8n
24® Jaar. Nr 31
Maggy en de Vlamingen
Politiék Overzicht.
VAN DEN JACHTWAKER
ROMAN
door A.. II/VrVW
Dp H8ilige Psstor V3H Arsa,8(?eeken naar hetjjBlsdom van Lyon en
Vlaanderens Badevaart
naar Rome en Assisle,
INHULDIGING van het BRITISCH GEDENKTEEKEN
Eeaige Bijbeschouwingei.
In Stad 12.501. In Bslglop.psst 15.00 fr.
Amerika 81 fr. Andere landen 28.E0 fr.
TARIEF OER PRIJZEN s
Eene Inlasschlng O fr. 90 per regel
2 en 3 Iniattch. O fr. 80 per regel
1 fr. 50 p. regel 6 frank
HERHAALDE ANNONCEN
prijzen op aanvraag.
Alle annonces lijn reeraf Ie ktlalen en aioelen
legen den Donderdag naen ingelanden warden.
Kleine berichten legen den Vrijdag noen.
Gasthuisstraat, 15, Poperinghe
TelAfoon 0. Poafchéck 10.070
FOFEIlIliCHEHUB
GEDACHTEM
Talent zonder iact is even onbruik
baar als stoom zonder geleiding.
(Dr S. F. van Kamiel Ros).
Hinderpalen bestaan voor hen alleen,
die niet weten, hoe zich er boven te ver
heffen. (George Meredith),
Een blijde blik is zonneschijn
Die soms het donkerst hart doet
gloeien I
Wil toch, waar zooveel tranen vloeien,
Niet zuinig op een glimlach zijn.
(Ten Kate).
Zit niet bij de pakken neer, maar schud
alle moedeloosheid af. Richt uw blik op
een ander doel het leven is rijk genoeg,
ook al kunt gij uw liefste wenschen niet
verkrijgen. (Johanna van Woude).
Rond de stad Luik leven niet minder
dan 70,000 Vlamingen, die er werkzaam
zijn in de nijverheid en vooral in de kool
mijnen.
Reis door die streek aan den horizont
rijzen op, als grauw-grijze pyramlden, die
zwarte hoopen steenen die uit de opge
dolven kolen worden geworpen somber
Is de hemelhalf dor en schraal staan
boe men en gewassen en zelf», bij zo
merdag ligt er nog een waas van droefheid
over de streek, die men terecht heet het
Zwarte Land
Is 't er somber rordom u, in de gees
ten en zielen Is 't donkerder nog. Nergens
heeft ellende en haat meer vreugde ge
dood, nergens heeft socialisme en onge
loof meer slachtoffers gemaakt, nergens
is 't zedelijk verval en de dood van een
volk naderbij...
Droef moet het zijn ie leven daar waar
de hemel betrokken is voor het oog en
gesloten schijnt voor den blik der hoop
dubbel droevig voor den Vlaatnschen
werkman, die er enkel komt om te wroe
ten, diep in den grond, die enkel aange
moedigd wordt met een vloek, uitgeschol
den om zijn geloof, totdat hij het tenslotte
verzaakt,die zijn klachten moet opkroppen
In zijn hart omdat niemand hem veistaat
of zich om hem bekommert, die er als een
werkbeest uit de samenleving der men-
schen worden geweerd.
De kinderen groeien op in de ellende
van barakken, koten en achterbuurten,
de mannen zoeken na hun werk verzet in
de kroegen, evenals menigmaal de vrou
wen en dat Vlaamsche volk dat zoo'n
kracht bezit tot ruw werk, maar ook zoo'n
neiging tot drank en ruw leven, zinki
lager en lager, eilaas, kan niet omhoog
omdat niemand het helpt en is diep
ongelukkig.
In die omgeving is te midden van 't
verhoogde wee en van de diepere ellende
der oorlogsjaren als een llcht-engel van
vrede en vreugde Maggy verschenen en
heefter wonderen gedaan.
Wie Maggy was Een Waaisch meisje
uit een burgersgezin van tien kinderen.
Ze werd onderwijzeres met de edele be
doeling heel haar leven te stellen in den
dienst van Christus en het toe te wijden
aan de kleinen van het volk. Voor de kin
deren was zij èl goedheid, voor haar ge
daagde en alleen geblevene ouders al
toegenegenheid en bezorgdheid, voor
Christus baar bruidegom, dl liefde.
Toen leerde ze kennen het Werk der
Vlamingen, dat naar 't voorbeeld der
Redemptoristen ook de Minderbroeders
te Luik hadden opgericht. Om de Vlaam
sche jeugd den weg naar de kerk te lee-
ren en om de afgedwaalde ouderen terug
op 't goede spoor te krijgen, richtte ze
met haar Vlaamsche leerlingen een zang-
knor op 't kesite moeite, verschrikke
lijke moeite de stemmen waren ongeoe
fend en veler wil ns menigmaal weer
barstig ze moest de ouders aan buis
bezoeken om hunne toestemming te
verkrijgen en haar schoolbank nam zoo
veel tijd In beslag ze moest met de
menschen kunnen spreken in hunne taal
en ze kende geen Vlaamsch.
Doch willen is kuonen Moeilijk gaat
ook I En 't ging. Twee jaar lang was
't een geloop door de stad en de voor
steden bij dag en bij avond tot 200 be
zoeken per week legde ze af in de ellendig
ste woonsten, waar een burger nooit een
voet dlerf binnenzetten om wille van hun
beruchtheid, hun vuiligheid en hun
luizen. Daar zat zij bij aan 't avondmaal
van den mijnwerker, daar verpleegde zij
de hoestende teringlijders, daar leerde zij
de vrouwen huishouden. Overal waar zij
kwam liet zij een lichtstraal achter van
vreugde en een zaadje van reddende ge
loof, dat or.tklemde en opschoot onder de
koesterende stralen harer milde goedheid.
Alles wat zij bezat of verdiende deelde
zij uit, en wanneer zij niets meer bezat,
dan ging ze bedelen voor haar arme
Vlaamsche broeders.
Op haar lichaam droeg ze een hard
boetekleed om alzoo door haar lijden haar
werk te heiligen, want op de eerste plaats
was zij er op uit zielen te redden, zielen
van gedoopte Vlamingen, die dreigden
verloren ie gaan. Haar gezellin Jeanne
moest bidden terwijl zij het woord deed
en biddende gingen ze samen naar huls.
Toen de oorlog het afscheid van 3 broe
ders vergde, troostte ze hare ouders met
de hoop Ze zullen allen wederkeeren
want, voegde ze er stiliekens bij, ik offer
ml|n leven op voor het hunne
Ze keerden weder alle drie één uit
Afrika een ander, P. Lekeux, die In 1914
als minderbroeder te Turnhout verbleef,
wasult'tkloosterteruggekeerd naar'i leger
als artillerie-officier. Te Luiken te Oud-
Stuyyekenskerke. op de gevaarlijkste
voorposten en bij de meest gewaagde ver
kenningen, dikwijls alleen en dit maanden
lang, bleef hij ongedeerd, niemand kon
begrijpen hoe. Dit wonderbaar weder
varen heelt hij zelf beschreven ineen boek:
Mijn roode Kloosters en vóór enkele
maanden verscheen van zijn hand het
leven zijner zuster Maggy
Den 6 Maart 1916 bracht de oplossing
van 't raadsel van zijn behoud. Enkele
dagen te voren bad Maggy haar dood
voorspeld tot daags te voren had ze
(geijverd om de missie b j de Vlamingen
voor te bereiden dien dug ging ze, licht
ongesteld, te bed en tot groote verbazing
n Jeu dokter en tot grievende smart
harer ouders stier! ze oe izelfden nacht,
slechis 23 jaar oud.
God had haar offer aanvaardhaar
broeders plukten er de vruchten van,
doch niet haar broeders alleen. Haar
dood als haar leven was ook een zegen
voor haar werk op 2 jaar tijds hadden
éér dan 1.400 der meest verlatene en
diepst gevallene Vlamingen, door haar
toedoen, teruggevonden den kostbaren
parel van 't geloof dien ze uit Vlaanderen
hadden meegebracht en In 't land van
Lu'k ve loien.
Bij hare begrafenis stroomden duizen
den Vlamingen, niettegenstaande een ge
weldigen sneeuwstorm naar 't sterfhuis
mijnwerkeis en bedelaars, al de miserie
van Luik, die z» een tijdlang had verlicht,
vergezelde haar lijk. De mijn van Gtaln
zag haast geen werkvolk opdagen en be-
leuwd vroegen zij die kwamen werken
zich afWie Is toch die juffer, naar
wier begrafenis vandaag al de Vlamingen
gaan
De Vlamingen hebben een hartdit
maal brak het en ze weenden om Maggy's
dood de Vlamingen zijn dankbaar cm
de minste weldaad van hun schamel
oorlogsloon brachten ze een rond som-
meken bijeen om bloemen en rutkers te
koopen, zoo zeldzaam en zoo duur rond
dien tijd van het jaar, en onder bloemen
werd Maggy begraven.
Bij haar graf duurde voort het wonder
van haar ieven bekeeringen, berouw en
roeping ontstonden in het hart van velen
nooit slaagde een missie zoo goed ais de
eerste na Maggy's dood, en 9 juffrouwen
boden zich onmiddellijk vol edelmoedig
heid aan om haar werk bij de Vlamingen
voort te zetten.
Nog heden gaan Vlaamsche werklieden
van Luik naar het Kerkhof te Ars bidden
op 't graf van hun kleine heilige die hen
zoozeer beminde.
En vóór onzen geest rijst de vraag
Beminnen wij, Vlamingen, onbaatzuchtig
en edelmoedig malkander als broeders,
zooals Maygy haar Vlaamsche wroeiers
beminde. Zoo neen, dat dan het voorbeeld
van dit Lulksche meisje ons leere dat
liefde tot God en elkander, voor ons ka
tholieken en Vlamingen, de eerste en
noodzakelijkste plicht Is, omdat zij alléén
wonderen verricht, ons volk groot en de
harten gelukkig maakt.
Mochte de hemel veel Maggy's aan
Vlaanderen schenken I
Het levensduurtecijfer.
Met Januari 1920 verscheen het eerste
levensGuurtecijfer of index-cijfer in Bel-
gie.
In verhouding met den gemiddelden
prijs der voornaamste gewone levensbe-
noodlgheden korts W>ór den oorlóg, was
het van 1 fr. tot 3,96 fr. gestegen. Het
cijfer steeg, daalde, ging wederom in de
hoogte, doorliep de vierhonderd, de vijf
honderd, de zeshonderd en is zoo tot 790
gepl,TlmeT„„ w a„. „loi I beid der soldaten onder beschutting blijft.
Een vastheid heeft het dus nog niet n. hp„nU,,n„ „„lgno. L
bereikt. En 't zou ons niet moeten ver
wonderen dat het nog stijgen zal. Dit Is
een zeer ernstige zaak, waarop wel eens
de bijzondere aandacht dient hervestigd
te worden.
Zulks bewijst eene voortdurende ver-
Mengelwerk van «De Poperinohenaar» 31
I>E DOCHTER
Ze doet toch zoo. Ge hebt gelijk.
Ik ga mee, hernam Wannes. Het is
braaf, dat ge om me komt. Mardjle, ik
moet me nu veel met vrouwvolk moeien
Ik die er niet van wilde weten Maar ik
heb het Zlene beloofd en Leontlne is een
arm verdoold schaap.
Wanne» trok zich met Rudolf heen.
Leontine moet in die weken veel af
gezien hebben, zei hij Eer een mensch in
zee springt, is er heel wat door zijn kop
gegaan We vechten voor ons leven.
Slesje, dat in mijn gebuurte woont, is
negentig. Ze moeten het als een bloemzak
van bed naar zetel sleuren, 't Kan niet
wel meer eten. 't Heeft nu hier dan daar
zeer. Maar 't spreekt het toch niet van
sterven I 't Houdt nog aan zijn leven. En
een jong ding ais Leontlne, dat In angst
in ree springt. Ha, Melredonk is een
schavuit
Ja, maar nu komt hij toch tot in
keer. Hij moet veel verdriet hebben.
Omdat hij binst zijn ziekte zich zelf
verraden heeft en nu In den bak zit. Ha
neen Rudolf, dan schuifelt ge niet van
leute Zoo komen er veel tot berouw
Maar als mesjeu Ie baron hem garde-
chasse gemaakt had en het ware niet uit
gekomen van dat schieten, Melredonk
De Militaire dienst. Hij bekent echter dat de Duitscheri
drukking uitgeoefend hebben op hem. op-
Met het einde van het parlementair jiar dat hij jQ zijn blad De Tijd van Hol;
land, over het bestaan der vrijschutters
zou schrijven en de dultsche verwoestin
gen zou verrechtvaardigen.
Cogge-hulde te Veurne.
De plechtige inhuldiging van het bron
zen borstbeeld van den nederigen held
der overstroomingen in de Yverstreek
(October 1914), zal plaats hebben te
Veurne den Zondag 7 Augustus aan-
Is de legerhervormlng opnieuw aan de
orde van den dag gekomen.
De Socialisten hebben een oud artikel
van hun strijdprogrammagevonden waar-
In er spraak is van Zesmaandendi enst.
In de overtuiging dat hun geweten niet
ai te zuiver is In zake korten legerdienst,
hebben zij nu in der haast een nieuw
voorstel van zesmaandendienst aaneen
geflanst en hebben zij het juist op het
laatste nippertje, a's de Kamer gereed
stond om uiteen te gaan, neergelegd. Nu staande. Willende een blijk geven van de
trachten de Socialisten hunne j ">ng" vol- dankbaarheid van het erkentelijke België
gellngen te paaien met te zeggen dat hup. en zijn Leger aan de nagedachtenis van
voorstel met November erdoor zal gaan, Karei Cogge, zoo heeft de Regeering eene
als een brief in de Post. toelage van 5000 frank toegekend voor
Afwachten zal best zijn, de tijd zal het deze plechtigheid. De Heer Minister van
wei uitwijzen. Landsverdediging komt daarbij nog de
De huidige Regeering Jaspar heeft een medewerking te verleenen van het keur-
beperkt programma en een tijdelijk ka- korps: de Muziek van het 1" Gidsen. De'
rakter. De redding van den frank Is het Provincieraad van West-Vlaanderen wil-
hoofddoel van haar bestaan. de ook niet ten achteren blijven en heefl
Van Iegerhervorming is er op haar pro- eene toelage van 2 500 frank gestemd
gramma geen spraak. voor de verheerlijking van den roem van
Maar men moet erkennen dat een leger- Veurne.
hervorming zich opdringt en het is niet
onmogelijk dat de Regeerlcg zich daar
naar schikk -.
De Regeering kan echter op dat punt
ook uiteenvallen. i
Do Gelukzaligverklaring van Pius X.
De gelukzaligverklaring van Paus Pius
X eerste stap naar zijne helligverkla-
ring werd aangevraagd In de Heilige
Laat ons aannemen dat de Regeering Congregatie der Ritten, in een tekst van
medewil en de legerhervormlng laat be- 425 bladzijden, gedurende drie jaar voor-
handelen. Moeten de Socialisten nu al i bereid, en getuigenis inhoudend ven 26
victorie kraaien Bijlange niet getuigen over de mirakelen door Pius X
Minister de Broeqeevllle heeft beloofd jgedaan. Guido.
zijn verlof te zullen wijden aan de studie
der legerhervcrmlng. Hij zegde zelfs zich
geen moeite te zullen sparen om den Provincieraad V8B WestAlaanderea
diensttijd te verkorten en tegen den vol
genden zittijd zij n hervormingsplan aan
't Parlementte zullen onderwerpen.
Om deze erklaring werd Mde Brocque-
vllle in den Senaat lof toegezaaid. Maar
was het Minister Vandervelde niet die
verklaarde dat het militaire vraagstuk
geen kwestie was die door de Kamers
hoefde opgelost, maar enkel door de le-
ger-bureelen kon uitgevochten worden
Wilde dat soms niet zooveel beteekenen
als de veroordeellng van het wetsontwerp
over de 6 maandendienst, vroeger door
Volksvertegenwoordiger Vandervelde in
gediend D; S clallsten zijn toch zeker
zoo onverstandig niet van te durven
hopen dat de leger-bureelen den 6 maan
dendienst zullen voorhouden
En met veel bluf spieken de Socialisten
nu reeds over de nieuwe verovering die
zij, de S clallsten, zullen behalen. Kom,
kom, zij zijn nu toch zeker Ineens niet
zoo sterk, dat zij alleen die u oeilijke
erandering, laat ons maar zeggen, ver
betering zullen bekomen
2e weten toch wel dat er nog andere
groepen zijn in de Kamers die ook den
korten diensttijd genegen zijn en die niet
beters vragen dan samenwerking te be
komen, om te verkrijgen hetgeen zij be-
geeren.
De legerhervormlng is ook een zedelijk
vraagstuk dat de Katholieken bet meest
nog bekommert.
De kazerne was nooit een school van
hooge zedelijkheid en zal het ook nooit
worden. Dat weten wij allen genoeg Hoe
j korter de diensttijd, hce beter de zedelijk-
De bevolking verlangt vurig de ver
mindering van den diensttijd. Als het
erop zal aankomen pr?ctische voorstellen
te onderzoeken, waarin met de kroost
rijke- en hulpbehoever.de gezinnen reke
ning gehouden wordt en het nationaal
belang niet uit het oog verloren wordt,
zwarlng der prijzen van de levensbehoel-|ir0gen de S0clalisteri geheel gerust zijn
ten en wanneer de Inkomsten met de ver- - dat 00g de Katholieken hun man zullen
hoogingen geen gelijken tred houden, 18 j weten te staan in de kwestie der leger-
er achteruitgang en dreigt het te kort in hervorming
de gezinnen zijn kop op te steken.
Dit schrijven wij om twee redenen. HetDe legende der
ware onredelijk de looten niet gekoppeld
te houden aan de levensduurte en er zou
met allen mogelijken spoel dienen door
gewerkt te worden, om de ouderlingen
het verhoogde pensioenbedrag uit te
keeren.
Onverdachte hulde.
OalanRs hield de S xlallst M. Vander
velde, Mini «ter van Buitenlandsche Za,
ken eene rede in de Kamer. Sprekende
Belgische Vrijschutters
Het is moeilijk om een neger wit te
wasschen. Het is even moeilijk voor
Duitschland om het Dultsch geweten te
ontlasten van de knaging om de gruwel
daden welke het tijdens den oorlog in ons
land gepleegd heeft.
Duitschland heeft zulks echter nogeens
beproefd en heeft eene Kommissie inge-
ste'd om een onderzoek in te richten over
den zccgezegiien franc-tireursoorlog in
over het bloedig conflict van China was| Belgie, wat men beter zou noemen de ie-
hij gelukkig te mogen zeggen dat Belgle gende der Belgische Vrijschutters.
zich totnogtoe erbuiten had weten te hou
den, zonder daarom iets van de rechten
onzer aldaar gevestigde landgenooten prijs
te geven.
Sprekende van de Belgische Katholieke
Missionarissen zegde hij het volgende
Allen hebben verklaard, dat zij het
als een plicht beschouwen, op hun post
te blijven, wat er ook gebeure. Geen van
allen is te kort gekomen aan dit wacht
woord. Ik meen het gevoelen c!er gansche
Kamer, zonder onderscheid van partij
noch geloof te vertolken door aan hun
toewijding en hun opoflerirgsgeest een
openbare hulde van sympathie en bewon
dering te brengen
in den mond van den Sociallsilschen
leider hebben die woorden een meer dan
gewone waarde en beteekenis. Zij duiten
immers de erkenning In, door een anders-
lenkende, van de weergalooze heldaftlg-
eid van onze en van alle Katholieie
Missionarissen.
Op het verslag dat de Duitsche Pro
fessor Meurer uitgebracht heeft komt M
Vandervelde, onze Minister van Buiten
landsche Zaken, een klinkend antwoord
te geven. De beweringen van M. Meurer,
die valsch zijn worden ernstig weerlegd
Geven wij hier enkel, wat M. Mok
veld, een Nederlandtche dagbladschrij
ver, die de Duitsche groepen in den loop
der eerste weken van hunnen optocht in
Belgie volgde, schreefNooit heeft hi
iets van een franc-tireurskrijg waargeno
men. Nimmer heeft hij iemand gezien,
die gewapend als franc-trleur gevangen
genomen was. Geen Duitsche militair
van welken rang ook heeft hij ooit hoo
ien beweren, dat hij zelve op eenlgerlel
wijze iets van den franc-tlreurkrljg heeft
medegemaakt, ofschoon hii altoos velen
daarnaar gevraagd hee ft. Nooit heeft hi;
op zijn vragen een naam, een enke'en
naam van een franc-tireur hooren noe-
man.
De zitting van den Provincieraad duurt
nog voort. Het is niet mogelijk al de pun
ten aan te raken welke tijdens dezen zit
tijd besproken werden. Een woord over
enkele der voornaamste besluiten.
Een buitengewone toeiaag van 30
duizend franx wordt met algemeenheid
van stemmen toegestaan voor het bouwen
van een klokkentorentje op het gerechts
hof van Yper.
De behoeftige kankerlijders, wier
onderstandswoonst gevestigd is binnen
de provincie West-Vlaanderen, worden
kosteloos, in Sint Jans Hospitaal te Brug
ge, behandeld door de geneesheeren
specialisten aan dit gesticht gehecht, en
genieten er kosteloos de genees- en heel
kundige verzorging. De provincie W.-Vl.
zal daartoe j ïarlijks 30 duizend frank be
talen.
Er zal 10.000 fr betaald worden voor
de propaganda tegen den kanker in de
proviLcle -en de aanmoediging van de
studie dezer kwaal.
Eene kredietvermeerdering van 12
duizend frank wordt toegestaan ten gun
ste van de over de Provincie verspreide
boekerijen.
Ingaande op het voorstel van de
heeren Leuridan en anderen wordt het
besluit getroifen dat al de stukken van atti
Provincieraad uitgaande en tot de pro
vincieraadsleden gericht in het Vlaamsch
zullen opgesteld worden. Naar de raads
leden, die een Waalsche gemeente bewo
nen, zullen de stukken, bun tot nu toe
tweetalig gezonden, in het Fransch opge
steld gericht worden.
Het krediet van 45 duizend frank
ten voordeele van de school voor ver
pleegsters Ste Elisabeth te Brugge, wordt
op 60 duizend frank gebracht.
Het krediet van 21 duizend frank
bestemd tot het verleenen van studie
beurzen wordt tot 40 duizend frank ver
meerderd.
Het barema der gewone toelagen ten
gunste van de Middelbare Landbouw
scholen zal gewijzigd woiden. Vooitaan
zal eene inrichting met 20 leerlingen 5
duizend frank ontvangen, 7 500 fr. voor
30 leerlingen, 12 duizend fr. voor 45 leer
lingen en 15 duizend fr. voor 60 leerlin
gen. Zoo zal voortaan de Middelbare
landbouwschool te Roeselare 15 duizend
fr. ontvangen. Avelghem 12 duizend fr.,
Nieuw poort 7 500 fr.. Coitemarck 15
duizend en Moorslede 5 duizend frank.
E>ne som van 15 duizend fr. wordt
ingeschreven in de buitengewone uitga
ven van de begrooting 1928 als tusschen-
komst van de Provincie in de kosten van
de huishoudelijke begrooting van het
provinciaal bestuur, dienstjaar 1927 en
evenveel vror het diensijaar 1928
De heer Leuridan verklaarde dat de
leden van den Vlaamschen Natlonalistl-
schen groep zich zouden onthouden, om
dat zij meenden dat de voorgestelde tus-
schenkomst eene afwijking is van het
princiep volgens hetwelk de Slaat alleen
de bedoelde kosten moet afdragen.
Het krediet ten gunste der kunst
minnende vereenlglngen wordt van 16
duizend op 25 duizend frank gebracht
De Gouverneur heeft den zittijd van
den Provincieraad met 8 Jagen verlengd.
11 tot 24 September. Inlichtingen
Midd-nbureel, Plein 13a, Kortrijk.
Wie is dat zeggen vele menschen.
Men hooit daarover niet vee! spreken
zeggen andere. Het is nogtans een groote
heilige uit onze tijden en 'k zal in 't korte
zeggen dat de Heilige [oannes-Maria
Vianney geboren wierd te Darailly (Frank
rijk) in 1786 gestorven te Ars in 1850,
gelukzalig verklaard In 1905 en heilig ver
klaard In 1925. Hij is den bijzonderen
patroon van de priesters en wordt veel
aa nroepen voor de bekeering der zondaars.
Zijn heilig en wonderbaar leven hier
beschrijven ware te lang en vergenoegen
wij ons met te zeggen dat hij van een
voudige maar deug Jzame ouders geboren
was en van zijn teederste jeugd had hij
eene groote godsvrucht tot de H. Maagd
en later toen hij schaapherder was en de
kudde bewaakte zijner makkers,de andere
herders, begroetten hem van verre met
vreugdekreten en met veel eerbied aan
hoorden ze de liefdebetuigingen van Joan
nes tot zijne Moeder. Na zijne eerste
communie begon hij zijne studiën bij de
Pastor van Ecully (4 kilometers van zijn
geboortedorp) en dan reeds sprak hij over
zijne roeping tot het Priesterschap. Er
verliepen 6 jaren op welke Joannes zich
bezig hield met studiën en godvruchtige
oefeningen. Hij was dan 23 jaar.
Na vele druk en smert onder den leger
dienst zette hij zijne studiën voort in de
Wijsbegeerte en leidde een voorbeeldig
leven in Mei 1811 mocht hij de souiane
aantrekken, ontving opvolgeniijk de
verschllllge wijdingen en In 1815 was hij
rijp gevonden voor het Priesterschap en
de ceremonie geschiedde voor hem alleen
in de hoofdkerk van Grenoble.
De nieuwepriester was om middernacht
geboren en hij was priester gewijd aan
30 jaren, dit waren twee gelijkheden met
Onzen Liezen Hesr en bij kon nu gelijk
Hij, zich to: het apostolisch leven be
geven.
Hij wierd onderpastor benoemd te
Ecully op aanvraag van den Heer Pastor;
't was eene algemeene vreugd op de
parochie en God opende in zijn hart ver
scheidene bronnen van levenmakende
zalving en rechtzinnige liefde, hij wierd
aanstonds den vriend der armen, den
raadsman der rij keu. Ntt üc üuuil vau zrtju
goeden Pastor, wierd hij dan pastor be
noemd te Ars en zijne Oversten zegden
hem Ga naar dit land, er is niet veel
liefde Gods... gij zult er die vermeerde
ren
De Heer Vianney deed zijne intrede te
Ars zonder stok, zonder zak, zonder
brood, zonder geld, het was den 9 Fe
bruari 1818 en als hij den toren van zijne
kerk ontwaarde knielde hij ter aarde
neder. Van de eerste dagen van zijn ver
blijf aldaar al de menschen zegden «Wij
hebben een heiiige voor pastoor I
Hier alles beschrijven zijne deugden,
zijne opofferingen kunnen we niet, maar
zeggen we toch zijne groote godsvrucht
tot Jezus In het tabernakel van waar hij
verstond dat ren pastoor is:de man Gods
en de man van het volk. Ziende baldadig
heden en de Zondagstoornissen van zijne
parochianen begon hij veel te prediken,
kort, vurig en aangenaam om vruchten
voort te brengen Hij wist wel dat er ook
een ander apostelschap is dan dit van den
predikstoel, te weten het apostelschap van
den omgang met de menschen, welke in
alle omstandigheden zich voordoetop
de velden, in de huisgezinnen, bij het bed
van den zieke. De Heer Pastor van Ars
overdacht alles en zegde Ik zal geen
goed kunnen doen, dm wanneer ik zal
bemind zijn. Welnu er is een geheim
om zich te doen beminnen, en de goede
pastoor bezat dit geheim volkomen hij
beminde zijn volk.
Men moet het bekennen met zijn le
vensbeschrijver de natuur had hem niet
vele uitwendige voordeelen verleend, zijn
gelaat was bleek en beenderachtig, zijn
lichaam zwak, zijn gang zwaar, zijne
houding vreesachtig en verlegen, zijn
voorkomen had nleis bijzonders. De
vriendelijkheid van zijne gelaatstrekken
en het vuur zijner oogen verwekten alleen
de aandacht.
Hoezeer beminde hij zijne parochianen,
hij wilde ze allen zien met zijn oog en
kennen met zijn hart, hij ging ten huize
en zijne bezoeken deden apostelwerk
Geheel de parochie van Ars herleefde en
verbeterde op geestelijk gebied en toen de
geestelijke overheden hem eene andere
bediening wilden geven, zijne parochia
nen wilden hem in hun midden behouden
en eenlge mennen gingen deze gunst gaan
j de Bisschop voldeed aan hun verlangen.
De Heer Vianney bleef dus in Ars tot dat
hij stierfhij was er pastoor gedurende
40 jaar.
Overal noemde men hem de Heilige
Hij was de goede Herder, de ware apos
tel, de vader der weezen, hij leefde in de
grootste armoede. In September 1842
werd hij doodelijk ziek van uitgeputheid
en ook vamde iandskoortsen die hem
jaarlijks overvielen, hij bekwam zijne
gezondheid terug door de voorspraak van
de H. Phllomeoa, voor wie hij eene groo
te godsvrucht had. Nevens de vreugd
over de bekeering van geheel Ars over
vielen hem veie beproevingen op geeste
lijke en lichamelijke wijze, maar God had
zijne uur gekozen en welhaast zijne deug
den, zijne wonderen,zijne raden en daden
werden overal verkondigd, in geheel
Frankrijk en in de vreemde landen. De
volkeren der 19' eeuw, zoo genegen voor
de ijdelheid, kwamen in een kleine paro
chie hunne buide aan de eenvoudigheid
bewijzen. Men kwam van ver en dicht
om den Heiligen Pastor te hooren, te zien
of te raadplegen, er waren er die honger
en dorst en slapelooze nachten overbrach
ten om maar eenige woorden uit zijn
mond te hooren. Er werd een regelmati-
gen dienst van omnibussen Ingericht
tusschen Lyns en Ars, elk jaar kwamen
et meer dan 20.000 menschen en in 1848
kwamen er meer dan 80.000. Geheele
benden uit Frankrijk, Italië, Belgie,
Spanje, Zwitserland, Duitschland, Enge
land, enz. Al de volksklassen, lieden van
allen ouderdom en van allen staat kwa
men daar om troost en raad van den een-
voudigen, grijzen pastoor. Dagelijks
bracht de postwagen een hoeveelheid
uit alle hoeken der wereld.
Onze geliefde Heilige Pastoor was al
gemeen gekend en vermaard Marceau
de groote zeeman legde een bezoek af bij
dezen wonderbewerker. Bisschoppen,
Aartsbisschoppen, Cardinaien kwamen
dezen ootmoedigen priester bezoeken.
Zijn Hoogw. Mgr. Dupanloup nam ver
scheidene malen zijn toevlucht om raad
gevingen van den pastoor van Ars. Pater
Lacordalre aanhoorde hem met aandacht
en eerbied. Men zou kunnen geheele blad
zijden vol namen schrijven van voorname
bezoekers.
Gedurende 33 jaren onzen Heiligen
Pastor was geheel den dag en bijna
gansche nachten in zijn biechtstoel, bij
las in de herten en de zielen en heeft on
eindig vele bekeeringen te wege gebracht.
Welhaast moesten zijne krachten begeven
en den Zaterdag 3" Augustus vroeg de
Heer Vianney om de laatste H. Sacra
menten te ontvangen en den volgenden
nacht om 2 uren gaf hij zijn schoone ziel
aan God terug. De droefheid was alge
meen, het lijk bleef 8 dagen tentoonge
steld zonder eenlg teeken van bederf en
op 12" Augustus de Bisschop van Belley
kwam toe voor den lijkdienst waar meer
dan zes duizend vreemdelingen waren
iocgcotfoomd co dfio honderd pricatcra
waren tegenwoordig. Sedert dien gaan de
bedevaarders in groot getalden zoo lieven
Heiligen aanroepen in al hun noodwen
digheden en alle gunsten en genaden
worden door zijn voorspraak bekomen.
Te Ars heeft men het hart van den Heili
gen bewaard. De godsvrucht verspreidt
zich uit in alle landen en niet min in
Belgie en inzonder in ons Vlaanderen.
Voor 2 jaren is er te Oostende een heel
mooi beeld van den H. Pastor van Ars
Ingehuldigd geweest In de groote kerk
van St-Pleter en Paulu», met plechtlgen
Trldium en groote feestelijkheden. De
bevolking aldaar liefkoost den Heiligen
en te Oostende heeft men reeds vele be
komen door zijn voorspraak,onder ander
erscbillige groote bekeeringen. Een
Eerw. Gasthulszuster, bijna blind, ge
neest op eene wonderbare wijze. Een
meisje van 15 jaar oud, lijdende aan be
derf der ruggraat en in de onmogelijkheid
te gaan, geneest en blijft gezond. Een
ongeling, Maurice Demeulenaere van
Brugge, blind sedert meer dan een jaar,
krijgt het gezicht terug en kan voort zijn
stiel van timmerman uitoefenen.
Verschllllge menschen krijgen sommen
geld terug die ze als verloren aanzagen
Eene ongeloovige Dame moet een
operatie onderstaan; zij geneest en be
keert zich. Een auto waarin een vader
van 4 kinders en 3 ander handelaars, rijdt
in volle vlucht en botst tegen een boom,
het ergste kon gebeuren, maar ailen zijn
ongedeerd en de Vader schrijft het toe
aan den H. Pastor wiens medalie hij op
hem droeg. In verschllllge parochiën
van het Bisdom zijn reeds vele genaden
bekomen en inzonder een grooten geeste
lijken voorutgang.
In Brugge had verleden week een
Triduum plaats ter eere van den
H. Pastor van Ars.
Mochten nu deze reg -ls helpen om de
devotie tot den H. Pastor van Ars, te
verspreiden en aén te vuren in onze
streek, in onze stad waar reeds ook ver-
schttlige gunsten bekomen zijn geweest.
Op Donderdag 4n Augustus is het den
feestdag van den H Pastor van Ars.
't Is de dag waarop hij gestorven is.
Mochten alle lezers en lezeressen op
dien dag uit ganschen herte zeggen
Heilige Pastor van Ars, bid voor ors X
aan de Mcenenpcort te YPER.
zou geen be,cuw getoond htbben. Dan
duivelde hij nu de menschen. Wel Leon
tlne, arm schaap, ze noemen u een slunse,
maar dat zljt ge niet, want dan zoudt ge
zonder schaamte en angst zijn. Er zit nog
een eetl jk harte in u Als de jonkheid
doolt er kunnen leelijke dingen van voort
komen.
Dat is zoo, stemde Rudolf toe
En dat de vrouwe van Hugo zoo ge
meen deed. 't Is een venijnig wtjveke.
Hoovaardlg I
En jaloersch van Ida. Zeg er dat
maar bij. Ida wordt bazlnne van een groot
hef. En Hugo Willebald Is een klelce han-
dtlrar. Hij verdient goed zijn brood, maar
'tis al. Zijn vrouwe zou een groote madam
willeu zijn.
Ik geloof, dat ge gelijk hebt. Hugo
Is heebgansch veranderd.
Hij zal het dan moeilijk hebben met
zijn vrouw
Ik ben hier met Wannes Bare, zei
Rudolf. Hoe gaat het met Leontine
Ze slaapt nog, maar ze is toch zeer
onrustig Ze woelt gedurig. Dat ge eens
om den dokter gingt I
Bah, bah, dat zal niet noodig zijn,
meecde Wannes, die nooit een geneesheer
noodig had gehad.
'k Vrees van wel, hernam Ida.
Een bee'je koorts, 't Arm schaap
heeft veel doorgemaakt. Morgen is het
gestild.
Maar Ida Willebald dacht aan de om
standigheden, waarin Leontine verkeerde,
de oorzaak van baar schaamte en angst,
van haar benauwdheid al vele weken I
Wannes blijft gij hier vroeg ze.
En op de hceve sprak Ida met moeder
Voorde alleen. Wat later spaode Rudolf
in. Hij reed met moeder naar den dokter.
Vrouw Voorde zei, dat ze zelve zich eens
met Leontlne wilde bemoeien.
Ida bleef op de hofstede. Een uur later
kwam Rudolf terug.
De dokter Is bij Leoniine, zei hij.
Moeder blijft er ook tot morgen.
Heeft ze mij niet noodig vroeg Ida.
Neen, er is nog om een vrouwe ge
zonden. De dokter zegt, dat Leontlne
ernstig ziek is. We zullen morgen meer
weten. Ge hebt wel gedaan Ida, den dok
ter te doen komen.
Toen Ida ter ruste ging dacht ze aan
haar schoonzuster. Ze zou niet gaarne
Ja, van eigen I 'k Heb me wel nooit 1 haar schuldop haar eigen geweten voelen,
met vrouwvolk bemoeid, maar ik moet nu j
wel. 't Heb het aan Ziene beloofd, toen de j Laster,
arme sloore lag te sterven in het duin, en
mijn woord heb ik nog nooit gebroken. Den volgenden morgen moest Rudoif
Ja, dat kunnen we allemaal.
Iïse niet om te lak, hernam de baron
driftiger. Ikke ben serieus...
Ik ook... te serieus zeggen veel
menschen, omdat ik geen stuk in mijn
kraag wil drinken en over volksontwik
keling spreek...
Spreek en doen is twee...
Ja, spreken en doen verschilt wel
tien roen, mijnheer de baron
Kij kan skoon klap, zekde mensk
die naar u luister... domme mensk. Maar
ikke weet dat kij klsteravond in den dune
heb keloop akter die slekte Leontlne. Kij
hebt kewild in haar huls koom, en zij is
kelorp in den dune en kij er akter. En
ikke kan dadde vertel. Maai ikke wil
zwijk en doen zwijk erfan, als kij ook
zwijk fan den jonker en de dokter fan
Willebald.
Rudolf haalde de schouders op.
Een eenig-indrukwekkende plechtigheid
had Zondag in het herlevende Yperplaats:
doorThe English War Graves Commis
slon werd een nieuwe Meensche Poort
opgericht, die dient tot gedachtenis van
den strijd rond Yper geleverd van 1914
tot 1918 door de Brltsche legers en die te
vens eën eeregraf is voor 56 000 onbeken
de Brltsche soldaten, wiens lijken gezaaid
liggen over tal van Brltsche kerkhoven in
de Yperscbe vlakte. Daar zullen nog drie
andere memorlaals worden opgericht tot
nagedachtenis der Brltsche gesneuvelden
aan wie eervol een graf kon worden gege
ven, want daar rusten alles te samen
90.000 nlet-herkende Britten in den grond
van Vlaanderen.
In tegenstelling met zooveel Belgische
gedachtenis-feesten aan dedooden uit den
wereldoorlog gewijd, in tegenstelling ook
met de plechtigheid van den Franschen
onbekenden soldaat te Laken, droeg deze
IndrukwekVende Britsche plechtigheid te
Yper een ingetogen godsdienstig karakter.
Daar werd de offergeest der dooden voor
gehouden en gebeden voor hun eeuwig
heil. Meer niet. Dit was een pelgrimtocht
van heel het treurende Engeland, dal
troost zoekt In de macht en de zekere
vrucht van het sacrificie, en wij kennen
alleen de Vlaamsche Yzer-bedevaart naar
Dlksmude, die een even zuiver karakter
van verheven doodenhulde vertoont.
Honderden, neen duizenden Engelschen
hadden Zondag vreedzaam de stad Yper
bezet. Door de zorgen van de Ypres
League en het St Barnabas Pelgrimage
Found waren 800 weduwen en weesjes
van gesneuvelde Engelsche soldaten, kos
teloos naar Yper gebracht. De optocht
'ek Bisschop den De Profundi» bad.
B j het zingen van godsdienstige liederen
en het zeggen van gebeden eindigde deze
randoenlijke plechtigheid.
De Radio heeft de aanspraken en de
rangen, die tijdens de plechtigheid weer
klonken, niet alleen verspreid in Yper,
naar geheel Engeland en nog een groot
deel van de beschaafde wereld hebben de
olecUtlgheld kunnen volgen ter gedachte
nis van het duister offer van de 56 duizend
Britsche jongen».
In dankbaar aandenken en in diepe
/ereering sluiten wij ons aan bij de hulde
gebracht aan het aandenken van zooveel
helden, wier asch thans in Vlaamschen
grond rust. Mocht de Heer hunne zielen
genadig zijn.
Op het Engelsch gedenkteeken staat
gebeite'd Alles tol maerdere eer en
glorie van God
De plechtigheid begon met een lofzang
tot God gezongen door al de aanwezige
engelschen en begeleid deor het muziek
0 God, onze hulp in vervlogen tijd, onze
hosp In de toekomst
Daarna las de E Heer Hoofdaalmoeze
nier luidop een gebed.
Lord Plumer eindigde zijne aanspraak
met deze woorden Tot de glorie van God
en ter nagedachtenis van hen wier namen
hierin geschreven staan, onthul ik dit
gedenkteeken in den naam des Vaders, des
Zoons en des Heiligen Gesstes
Toen werd het gedenkteeken gewijd
en weer klonk een oude hymne, vol dank
aan God.
Een kijkje tijdens de Plechtige
Inhuldiging Zondag
In 't midden Koning Albert
rechts de Engelsche
Veldmaarschalk flumer
links
Sir Laming Worthington Evans
Engelsch Minister van Oorlog.
der familieleden der Gesneuvelden door
de Treurboog was reeds van In den vroe
gen morgen aan de gang en immer maar
voort kwamen er dichte drommen aange
stapt en stapelden zich steeds maar kronen
op kronen aan de Meenensche Poort.
In stille, statige stoet trokken de over
deden, met onzen Koning aan het hoofd,
raar het gedenkteeken. Onderweg ging
Koning Albert den zieken burgemeest r
M. Colaert, In zijne woonst groete
Men schat de aanwezige menlgre op 10
duizend. Dan hield Maarschalk Lord Plu
mer, die tijdens den oorlog het bevel
voerde aan het Ypersche front, eene rede
waaronder hij het Doodenmonument ont
hulde.
Hierop sprak onze Koning In het
Engelsch. Hij bracht hulde, namens Bel
gle, aan Engeland en aan de slachtoffers
van den grooten oorlog. Door een Prote-
stantsche Geestelijk werden er wijdings
gebeden uitgesproken, waaropeen Katho-
Een bisschop las dan luidop De Psalm
De Profundi» die luidop door de om-
staanders werd medegezegd.
Hierover lezen we in De Gazet van
Antwerpen
Hoe was gansch die plechtigheid toch
loordrongen van godsdienstzin en stak
lat alles af bij de droge lofrede van onzen
Koningen de gewoone trant van dergelijke
olechtlgbeden in Belgie en in Frankrijk.
Die redevoering was heet en gansch
geschoeid opmoderne vastelandscheleest,
en de Fransche radicaal Herriot zou het
gewis niet anders gezeld hebben.
Ja. die koninklijke, of, als men wil, die
Belgisch-gouvernementeele rede was een
ontgoocheling, en 't heeft ons, katholie
ken, zwaarder gegriefd dan wij hier uit
drukken willen, dat Godes naam werd
doodgezwegen toen, op onzen Belgischen
bodem, en namensde Belgische bevolking,
de bovenmenschelijke dapperheid onzer
springen. De schuld van Melredonk, ook
van u, die uw volk tegen haar opgestookt
hebt. Ik heb Leontine gered. Ik heb den
dokter gehaald. Moeder is bij haar. Leon
tlne is ernstig ziek. Nu kent ge de ge
schiedenis. En waag htt nu eens mij te
belasteren.
Kij kunt dadde skoon uitlek, maar
de mensk.
Ja, de mensch, de mensch, hé Als
gij uw wapen van broodroof niet kunt
gebruiken, dan moet laster dienen om
hen te bestrijden die u in den weg loopen.
Maar ik wacht u af. Ge hebt het al onder
vonden, dat er nog gerecht is, ook voor
het volk, dat ge zoo veracht.
Een knecht van het kasteel kwam toe
gesneld. Hij scheen zeer ontdaan. Hij
reikte den baron een telegram over.
De kasteelheer las het haastig. Rudolf
zag, zonder dat hij het eigenlijk wilde,
Elendlge toestanden hier, waarde Dan ga ik eens rap naar bazione naar het dorp voor een dringende bood-
taal nog verdeeldheid moet brengen, tot Voorde, hernam Ida. schap. Ida zou om nieuws gaan naar de
in de gezinnen, in elk land Is de volkstaal i Ze kon beter met een moeder over hut in de duinen,
de geëerde, de algemeen gebruikte. Hier Leontine spreken dan met mannen. Aan de kerk kwam de baron op Ru-
zijn er menschen, die op hun taal spuwen, j Doe maar I zei Wannes. En hoor dolf af.
't Is laf en karakterloos. En grooten, die eens, wilt ge den dokter doen karnen, 'tis Ikke moet u spreek, zei de kasteel-
peinzen, dat ze de taal van een volk kun- mij wel. Ik ben percles geen kopplgaard. heer.
nen uitroeien. 'k Zal hooren wat bazin Voorde Zeg maar,antwoordde Voorde. Maar
DatzedanbijonsinFransch-Vlaan- zegt... ik ga niet meer redetwisten. We worden
deren komen zien I Ze krijgen er het Rudolf, ga maar mee drong Wan- het toch niet eens.
Vlaamsch niet kapot, al willen ze de nes aan. Kalm, kalm. Isse in uw voordeel
menschen al gedurende honderden jaren Gij blijft dan alleen wat ikke wil zek. Kij hebt dadde verteld
in 't Fransch opkweeken. Voor een tijdje I Dat Is niets, jon- van den jonker... de hlstoire met de dok-
Zoo spraken Rudolf en Wannes, terwijl gen. Ga weet nooit, wat ze op 't kasteel ter van Willebald.
ze door het duin sta pi en. uitsteken. Ik heb den jonker we! zien ver- Dewaarheidl
Ze kwamen aan de hut, waar Ida trekken, maar die gasten zijn trekvogels Ikke niet weet dadde, maar ikke wel
wachtte De deur was gegrendeld. en de jonker is eeu deugniet... weet wadde ander». En ikke kan zwijk en
Ida kwam open doen. j Rudolf vergezelde zijn verloofde. ikke kan spreek.
Ge erkent dus wel, dat de jonkerwat er op stond Jonker Jean geschoten
plicbtlgis, hernam hij. jln liefdesavontuur. Hij is slerveud, kom
Pliktik Brh, hij isse een jeune ionmiddelijk, hospitaal Calais». j
homme, en ikke niet weet of de dokter j De baron wankelde van schrik. Mtar
fan de garde-chasse niet heeft keiakt hij trachtte zich te beheerschen. Hij keek
teken hem... Voorde aan en zei
Als ge nog zoo iets herhaald, sla ik Wij zul nog spreek, maar nu ikke
u tegen den grord, gemeene kerel moet op voyage Attention, ikke heb meer
i snauwde RudolfBah, wat een karakter.makt dan een boer.
Ge meentmenu benauwd temaken. Leon- Rudolf weerhield een scherp antwoord,
tine was bij ons. Nog haat bij den vader, die zulk vreese-
Ja, ja, ikke wel weet. Eerst op de lijk nieuw» ontvlny, nog een bedreiging,
hofstee, en dan in den dune met u nog een snoeven met zijn macht..
Ge liegt I Leontlne kwam niet naar En wat was zijn m?cht tegenover den
huls. Ze Is ongelukkig gemaakt door Mei- dood, waarvoor hij nu naar Kale» geroe-
redonk, uw spion, bijna uw nieuwe garde- pen werd
chasse Ida Willebald en ik zijn baar gaan Rudo'.f zei nleis hij had toch medelij-
zoeken Ze was zoo wanhopig, dat haar den metden baron,
jhoofd in de war was. Ze wilde in zee Zwijgend verwijderde hij zich. Hij zou
het nlevws, dat hij toevallig gelezen had
op het telegram, niet verspreiden.
De baron volgde, zoo haastig hij kon,
den knecht.
Rudolf mofst nogal lang op het dorp
vertoeven. Toen hij zijn zaakafgehrn
deld had, zag hij de kasteelkoets. Deze
reed den weg naar Dulnkerke op.
Een knecht van het kasteel stond bij
een groepje menschen.
Jonker lean is erg gekwetst, veitel-
de hij. Het Is op de jacht gebeurd, ergens
bij Kales, zijn geweer sprong.
Zou hij dood gaan vroeg men uit
de groep.
We weten nog geen nader nieuws.
De baron is er heen. Er was een telegram
gekomen.
i Die knecht moet al den leugen ver
breiden, dacht Rudolf Voorde. De waar-
beid wordt verdoken. Een liefdesavon
tuur-.. weer een gemeene zaak en een,
die beleedigd werd, is heftiger geweest
jdan ik. Hij deed meer dan jonker Jean in
eet) mestput smijten. Maat Ik zat de waar
heid niet uitbrengen.
Rudoli verliet het dotp, waar de men
schen nu in groepjes het nieuws be
spraken
En peinzen, dat de baron nog zoo
juist zijn zoon verontschuldigde, dach'
Rudolf Een jeune homrae, hij mocht veel
doen, hij was de jonker en Ida is maar
een buitenmeisje De losbolligheid is op
een drama ultgeloopen De eerste bezorgd
heid is nu de waarheid hier te verduiken,
den schijn (e redden. Bij hen is schijn al
les. Gjhulchel vervult heel hun leven
Daartegen hebben we te strijden.
Rudolf trof thuis zijn moeder. Ze was
juist van de hut in de duinen terugg#-
keerd.
Hoe is het met Leontine vroeg de
zoon.
SMliekens nu. Ze heeft vannacht veel
geleden. Een geboorte... 't Wichtje Is
dood. Leontine Is nu zeer zwak. I ia blijft
bij haar. Na den noen ga ik weer. Wannes
Bare loopt er ook rond.
Is Leontine in gevaar
Er Is veel hoop voor haar leven.
Maar ja, gevaar is er wei. We moeten
wachten. Ze zegt zelf, dat ze liever zou
sterven. Ze heelt geen moed. Maar die
kan komen, als ze wat aansterkt, 't Is
ren treurige nacht geweest.
Rudoli vertelde het nieuws van jonker
Jean. Zijn moeder en Zeger Willebald
schrokken er van.
Ze waren het dadelijk met Rudolf eei»
die kwestie te verzwijgen. Rudolf mocbl
geen misbruik maken van 't geheim dal
hij ongewild leerde kennen.
Jonker Jean was een slecht karakter,
zei willebald. De koetsier kende veel
avonturen van hem Jean was veel te
Kales, in herbergen waar treffelijke men
schen niet komen En de baron zag veel
loor de vingers. Och. hij had niet veel te
zeggen. Hee kon hij, als zulke ga»ten op
gekweekt worden met 't gevoel, dat ze
neer zijn dnn aüe anderen rond hen 't Za!
oor den baron <"ea zware slag zijn. Hij
vas fier op jonker Jean. Et nu zoo'n
einde. Ik heb toch nog deernis met hem.
Ik oak, verzekerde vrouw Voorde.
Dat wenscht ge uw grootsten vijand
niet toe. Maar hij had toch geen mede
lijden met u, toen uw jongen in de gevan
genis zat. ('t Vervolgt).
