si HET NOTARIEEL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD QoapBlBChligtiedsn van Prinses Jcsepiilns-snarioite van liliia Prachtige TOPS BOL A Mooi HOZEKEN iüieuwsblad voor Poperinghe en Omstreken. Jongens. Meisjes doet beschaafd STUDIEREIS NAAR CONGO ir. Vijftien Eerweerde Zusters gedecoreerd in 0. L. Vrouw Gasthuis te Poperinghe. LEESBOEKEN Politiek Overzicht. Zondag 20" November 1927. 25 Centiemen 24e Jaar. Nr 47. Gelooft gij, jongens en meisjes, dat gij ver ten achter staat tegen de jon gens en de meisjes van uw jaren en uw stand uit andere landen Vreemde menschen, die u bezig zien in uw doen en laten, worden er onaangenaam door verrast hoeveel minder manie ren u eigen zijn. Gij zijt te veel uitgelaten, te ruw, te onbeleefd, te erg, te gemeen eilaas, niet als gij alleen maar bijzonder en bijna altijd als gij in gezelschap zijt. Zooals gij u dan aansteit, zijt ge niet en daarom is het zoo jammer dat gij u anders voordoet dan ge zijt. Wie u beoordeelt aan uw manieren van doen en laten, moet uit uw gedrag besluiten dat gij slecht zijt. Zijt gij dat?Neen,niet waar?Gij hebt meestal allemaal zoo niet allemaal zonder uit zondering, een goede en nog wel een godsdienstige opvoeding genoten Waarom moet gij u daarvoor scha men Wiens zaak is dat, tenzij de uwe? Waarom u dan anders aanstel len dan gij altijd waart en in den grond van uw gemoed werkelijk nog zijt? Gij weet dat misschien zelf niet waarom gij u zoo voordoet, 't Is nochtans eenvoudig. Ge wilt toonen dat ge durft en daarom doet ge pape gaai- en aapachtig anderen achterna die niet zijn zooals gij. Weet gij, dat gij op dat oogenblik u nog enkel tot een speelbal en een vod verlaagt Is dat durven, u anders toonen dat gr zijt Is dat durven, bang zijn dat men u zal uitlachen Of is het durven niets of nieinand vreezen wien gij geen re kenschap moet geven Of is het dur ven, karakter hebben en u toonen zooals gij zijt, altijd en overal Ge wilt toonen dat ge durft. Is hei om die reilen niet dat gij gemeene woorden gebruikt, dat ge drinkt, dat ge spot ol lacht met wat eerbiedwaar dig of heilig is, dat ge u onverschillig aanstelt tegenover al wat goed is, dal ge komt daar waar ge beter deedt weg te blijven, dat ge vroeg verkeert, dat ge wilt doen of vader uwe gelijke was en moeder niet eens meer is. Ge wilt toonen dat ge durft en daarom is de vriend of de vriendin degene die u door 't leven leidt. Die ook durft u leiden en gij immers durlt achterna loopen. Hebt gij u zelf nog nooit bekeken, in al uw doen en laten Dat is nog al moeilijk, maar heel belangwekkend nochtans. Welnu, gaat dan eens na wat al jannestreken gij uithaalt. Ieder een, ol ten minste uw omgeving, moet hethooren en zien wat gij durft. En is dat dan zoo'n kunst wat gij durven heet Wie kan al dat durven niet nadoen Kan dat de eerste de beste laagste en domste kerel niet Kan dat de ge meenste straatmeid niet Zijn dat dan de toonbeelden van uw durfkracht? Wat kunst is er aan gemeen te doen Is een moordenaar, een krankzinnige of een dronkaard ook met in staat zich gemeen aan te stellen Durven Ja, ge moet durven en wie niet durft in 't leven is een vijg, maar als het op durven aankomt, waarom moet het dan altijd in een verkeerde richting loopen Waarom denkt ge dat ge maar durft als ge u slechter aanstelt dan gij zijt? Dat et-nschuimer zich gemeen aanstelt, laat zich begrij pen daarom heet hij een schuimer, maar zoo een deftige jongen o. een deftig meisje zich anders dan deftig wil toonen als zij in gezelschap zijn, dan is dit geen durven meer, dan is dat laf zijn, en laf zijn heeft met durven niets te maken. Jcngens, meisjes, ons volk moet nog leeren zich 111 gezelschap deftig gedragen. Het zal dat nooit leeren zoo de deft ge jongens en meisjes er eindelijk n.et mee beginnen het door hun voorbeeld tot meer beschaving op te leiden. Slapt gij ooi op. Gij zijt de jongens en de meisjes van di nieuwe i cuv Laat hel c n eeuw van hoogere beschaving worden. Durf: u daarom zoo di Itig toonen als gij zijt en doet beschaafd l£Jg,E RüPJiRINfiHENAAR Van 2'--", i6den, 23$iett en 3o*ie" October, 6dè" en No vember Nrs 40-41-42-43-44-45 en 46. Zuid-Katanga is in hoofdzaak een nijerheidsgebied, met onzeggelijke toekomstmogelijkheden en waarvan de ontwikkeling met den dag toe neemt. Dit centrum heeft men tiu in rechtstreeksche verbinding per spoor gesteld met de rijke, landbouwstreken van het Lomanugebied, wier uitba ting, waarnaar gestreefd wordt, Heigen zal toelaten met eigen midde len de tallooze menschenmassa's van het nijverheidsgebied te voorzien met levensmiddelen. Wanneer men na gaat dat men nu reeds jaarlijks niet minder dan 25.ooo wagons maïs uit het buitenland moet betrekken, ligt het besluit klaar dat de landbouw gronden van het Lomamigebied een onmetelijk fortuin moeten opleveren aan degenen die aan hun uitbating een werkelijk deel willen nemen. Eenerzijds is het reeds per spoor ver bonden met Katanga en anderzijds zal het binnenkort in rechtstreeksche verbinding staan met de nijverheids streken van Neder-Congo en de ha ven van Matadi, die een geregelden dienst met Antwerpen 'onderhoudt. Zonder t wij lel mag men den tijd héëïnSöh'b voortbrengers die de o levensmiddelen kunnen verschaffen. Het besluit van deze studie is dat indien Katanga den volsten voor- spoed wil genieten, het in staat moet worden zijn aangroeiende be- i) volkmg zelf te voeden door hetmet- hodisch inrichten van talrijke land- bouwuitbatingen. Anderzijds gaf Staatsminist. Eranck, oud minister van koloniën, na een 's, een werk uit over Congo, waarin hij o. m. schiijit. 1 te toekomst van Congo ligt op het gebied van den landbouw. Ten minste, is dit waar voor de vier vijf- den v an het grondgebied. In Beljie is de landbouwer een slaaf; in Con- go is hij et n heer. In het grootste (lei 1 van ons land hangt hij af van den kasteelheer, den notaris, (Ln rentmeesUr, die hem zijn land kun- nen ontnemen, van politieke vijan- den of geburen uie hem het leven zuur kunnen maken. In de kolonie is hij zelf de baron. Hij kan honder- den hectaren zijn eigendom noemen en wanneer hij 's morgens zijn wo- i)ing verlaat, kan hij zoo ver zijn oog reikt het werk zien dat hij heeft geschapen, de velden die hij aan de wildernis heeft ontrukt en waarvan tegelijkertijd voor hun geest heele beuden leeuwen, tijgers, luipaarden, cröcodillen'en olifanten te zien voor- if?BZi NUTTIGE GESCHENKEN voor St NIKLAAS KERSTDAG - NIEUWJAAR. Stereoscope met zichten, Vulpennen, werk-druk-schilder- enpasserdoozen, Albums voor timbers en postkaarten, Groote keus van Spreuken in Koper en Hout, Muziek- Brief- en Boeken- tesschen, Leesboeken, Schilderboe ken, enz. Te verkrijgen ter drukkerij van De Poperinghenaar de som van 1 fr. 25 in postbon, of postzegels of met onze postrekening en gij ontvangt De Poperinghenaar van nu tot Nieuwjaar. EEN BUITEL voorzien dat Congo geen levensmid delen meer moet aankoopen in Zuid- Airika ol in andere vreemde landen, dat het heel zijn bevolking niet alleen rijkelijk zal voeden, maar zeis menig product zal kunnen afzetten in het buitenland, dank zij een doelmatig ingericht verkeerswezen. De thesis die wij hier nu en vroeger hebben uiteengezet is niet alleenlijk de onzeze is is ook deze van ervaren kolonisten en bekende economisten die de congoleesche toestanden nauw keurig kennën.'t zij door een jaren lang verblijf, 't zij ten gevolge van grondige studiereizen. De ingenieur J. Nicolas gaf in een der jongste nummers van Le Jour nal du Syndicat Agncole de Liége (vakblad van het Landbouwsymh- kaat van Luik) een uitgebreide siudie uit over het bev'ooi radingsprobleem van Katanga en den veeteelt en land bouw in en rond die streek. Wij knip pen er het volgende uit dat we lettcr- ijk vei talen. Dl- wondervolle en met den dag toenemende uitbreiding var. allerlei mijnuitbati-igen en fabrieken hij de Vrije heer is. li Wat teen heerlijk gevoel moet hij dan niet beleven Natuurlijk bereikt men zu\ke uitslagen niet zonder i) arbeid ert verstand, geduld en moed, tegengpoed en strijd. Zooniet ware het te schoon. Maar een jong en bekwaam man, - die het harj heelt om iets te onder- nemen en penige eigen middelen, kan in de kolonie uiigebreide lande- rije.i ontginaen, voor zich en de zijnen gen doViein scheppen dat niet alleen zijn gezin zal voeden, maar dat met de j^ren groote waarde verkrijgt. Aan dergelijk objectief getuigenis hebben wij niets Vij te voegen. Het uoord is nu aan olize jonge landbou wers, die niet weten hoe een hofstede te krijgen in Belgiaen die met wat moed en ernst zie» in Congo een prachtigen eigeniloip kunnen ver schaffen na korten tij Ij. XI. - Wilde Dieren, feild en Visch. Na drie weken verbleven te zijn in Kisamba, midden de latjdbouwont- m MM EEN WATERBOK. bijtrekken. Mij zeifis het eemgfezins vreemd voorgekomen, doch ik mag verzekeren dat, gedurende heel .mijn reis dwars door Congo van Oosj tot West, ik als eenig aandenken aan wilde dieren heb medegebracht: een paar maal 's nachts in de vei te, terwijl ik te Kisamba verbleef, het gebrul van een leeuw te hebben gehoord die ergens een prooi kwam te verslinden. Daar heb ik mij -kun nen uit eigen ondervinding overtuigen dat het heel moeilijk is wilde beesten aan te treffen; zij vluchten iminers den mensch en worden enkel gevaar lijk wanneer men ze achtervolgt na ze eerst door een slecht getroffen schot gekwetst te hebben. Buiten de vele crocodillen die zich in de zon te koesteren leggen langs de talrijke ri vieren en hier en daar een rhinoceros die een bad neemt, zal men geen enkel wild beest te zien kri jgen tenzij men er jacht op maakt. In feite be staat het gevaar voor wilde dieren dus enkel in de inbeelding van boffers en bluffers die, als ze eens in de kolo nie geweest zijn, zich bij hun terug keer willen aanstellen als onvervaar de jagers' die allerlei heldendaden verricht hebben en duizendmaal en meer op het punt stonden levend,ver scheurd te worden. Van het wild hél' ik een veel beter aandenken medegebracht Gedurende ons heele verblijf op de hoeve kregen we dagelijks om zeggens allerlei wild en gevogelte te eten. Wanneer men het wild ziet dat in Congo te vindt n is, die groote, sterke, goedgevlee.-ch- t!e dieren, zooals antilopen en derge lijke, is het werkelijk om medelijden te gevoelen met de jagers onzer - treek,.die soms een heelen dag, ge laarsd en uitge ust als ontdekki jgs- reizigers, gewapend als oorlogsman nen met nog een bende jachthonden er 1 ij, een gansche streek afipo; en om 's avonds doodmoede thuis te i.omen met een armtierig haasje ol een paar wilde konijnen. Wisten ze maar hoe onze kolonialen uit de brousse» ze beklagen en medelijden oelen met hen, dan zouden ze vaak niet zoo hoog oploopen met den ge naakten buit, die per slot van reke ning heel karig is vergeleken met wat in Congo te schieten is. Ik zeg onze kolonialen uit de brousse»: immers liet ware jachtgenot in Congo bestaat enkel voor hen in feite en velen van degenen die naar de kolonie trekken cn hun verblijf nemen in de stad komen terug met hun geweer en hun patronen in dezelfden toestand als bij het bezit vertrek. En zoo is menig congoleesch jachtavontuur van a tot z uitgevonden bij den terugkeer en is de verteller natuurlijk de grootste held.' Een verblijf in Congo doet ook met medelijden denken aan onze verstokte visschers die voor dag en dauw uit zetten om aan den eenzamen boord van een vaart of rivier een ganschen dag te staan wachten totdat ze een armen visch vangen" In Congo moe ten de negers, God zij dank, het engelachtig geduld van onze henge laars niet hebben de talrijke water- loopen krioelen er met allerlei visch- soorten van verschillende grootte en in korten tijd kan men er een grooten voorraad vangen. Onze reis naar Francqui-Haven verliep zonder de minste bijzonder heid: in dit belangrijk centrum, wien een schoone toekomst ligt weggelegd, zijn we verscheidene dagen gebleven. Wij hebben er onder meer kennis ge maakt en vele aangename uren door gebracht met den Heel Daniël Bouc- quey neef van den Heer burgemeester van de stad Poperinghe, die er als gezondheids.igent bij den B. C. K. spoorweg in dienst is. Vandaar zijn wij per schip vertrok ken over de Kassaïrivier naar Leo- poldstnd-Kinshassa. Aan deze stad, alsmede aan Matadi cn Boma, zullen wij ons laatste artikel wijden. LEOPOLD FORREST. (Wordt Vervolgd). Photo der Eerweerde Zusters, genomen na de welverdiende hulde hun gebracht Zondag morgen. Vap links naar rechts Onder Z Maria-Victoria (St Michiels) Moeder Co let a (Overste St Michiels) Moeder Maria-Gerarda (Overste Gasthuis) Z. Mai ia-Antonia (St Yincentius) Z. Augustine Gasthuis). - Midden - Z. Rosalia (St Michiels) Z. Elisabeth (St Michiels) X Angèle Gasthuis) Z. Gertrude (St Yincentius) Z. Hyacinthe (St Michiels) Boven Z. Paula (St Vin- centius)Z. (Gasthuis). Juliana iSt Yincentius) Moeder Mathilde (Overste St Yincentius) X. Bonaventura (St Michiels) Z. Martha STAD POPERINGHE Commissie van Openbaren Ondersland voor metaalbewerking in de omstre- ken van Elisabethstad, die het aan- leggen van spoorwegen, het oprich- ten van dorpen, het bouwen van steden medebrengt, heeft voor ge- volg dat in dat beperkte centrum een groote bevolking van blanken en zwarte arbeiders geconcentreerd wordt. Het bevoorraden met levens- middelen van allerlei natuur voor deze bevolking is een der zwaarste moeilijkheden waarmede de leiders van het Speciaal Komiteit te kam pen hebben. Een groot deel der winsten dier uitbatingen gaat nood- zakelijk over in handen vari uit winning van de gebroeders Ver- meesch, zijn wij in auto afgereisd naar Francqui-Haven, waar wij het schip moesten nemen dat ons stroom afwaarts naar Leopoldstad zou bren gen. Het zal menigeen wellicht verwon derd hebben dat we nog geen enkel woord repten over wilde dieren en over allerlei wild, immers voor velen schijnt Afrika over het algemeen en Congo in het bijzonder als de bakermat en het geliefkoosd toe vluchtsoord van allerlei gevreesde wilde beesten.' De meesten kunnen zelfs op de streek niet denken zonder De behoeftigeïi die meenen rechtte hebben op den kosteloozen Geneeskun digen Dienst voor 1928, moeten vóór 1 December a. s. hunne aanvraag ko- tien doen in het Bureel der St Anna- Sraat, 's morgens tusschen 8 en 9 uur. Het Bestuur herinnert aan zijne Landpachters dat het streng verboden is Iet gebruikte land geheel ol gedeel telik voort te verpachten. Bij over treding zal hen hel land ontnomen worlen. Het Bestuur. VOOR DE WINTERAVONDEN groote keus van Zondag i3 November, ten uur, w«rd door den Heer Burgemeester N Lah ye, vergezeld door den Ge- m enteraadendooi de Commissie van Ope» baren Onderstand, in het Gast huis, het Burgerlijk Eereteeken ov er handigd, aan i5 Eerweerde Zusters, hen gejond als waardeering en erken telijkheid voor 35 en 25 jaar trouwe zelfopoffering. Hij bracht hen, na mens de bevolking, de hulde van dankbaarheid en hoogachting en wenschte hen elk in 't bijzonder geluk om de hooge on derscheiding hen door den Koi.ing gejond. Twee prachtige bloemengervcn werden de gevierden aangeboden. Te n 12 uur bracht het Katholiek Muziek, vergezeld vaneen flink getal eereleden, eene serenade aan de Eerw. Zusters die, door den Heer Voorzitter, W. Van Eecke, in volgen de bewoordingen werden hulde ge bracht. Eerwaarde vereermerkte Zusters, Met een diep genoegen en een onuitspre kelijke vreugde vernamen wij eenige weken geleden, dat de Regeering de schitterende diensten erkend had, door 15 eenvoudige kloosterlingen gedurende 25 of 35 jaren, aan de Poperinghsche bevolking bewezen. Vele decoraties werden uitgereikt wegens ééne enkele min of meer uitstekende daad, doch in u heeft de Belgische overheid niet heloond ééne alleenstaande daad van moed, maar gansch een loopbaan van grenzelooze toe wijding en van ongeëvenaarde offervaardig heid. Op dien jeugdigen leeftijd, wanneer anderen alleenlijk droomen van levensblij heid en van allerlei wereldsch genot, wan neer alles lokt en tegenlachtde weelde met haar verrukkelijken,hemelschoonen glans,en de heerlijkste vooruitzichten, hebt gij van dit alles afstand gedaan, vaarwel gezegd aan uw verwanten, verzaakt aan het stichten eener haardstede, om u hier te komen vesti gen waar uw moed en uw geest van zelfver loochening u riepen in deze enge omhei ning, tusschen deze vier muren die u als afzonderen en afscheiden van het overige der aarde, te midden al deze zieken, ellendigen en wrakken der maatschappij, die gij welis waar nu en dan eens een oogenblik moogt verlaten, doch oin u te begeven naar de sponde van andere lijdenden, alwaar gij nog maals niets anders dan wee en klagen ont waart. Alleenlijk de Katholieke Kerk, met haar heilige leer van zuiverheid en van on baatzuchtigheid, heeft zulke heldinnen voort gebracht. Gij, nederige zusters, behoort tot het beste deel der katholieke gemeenschap, waarvan wij, die gemengd zijn in de politiek, fier zijn het strijdend bestanddeel te mogen uitmaken. En daarom ben ik zoo trotsch, nier te midden een aantal wapenmakkers, u onze hartelijkste en innigste gelukwenechen aan te bieden wegens die decoraties die u werden toegekend en door u zoo ruimschoots waren verdiend. Voor ons die in het strijdperk ge treden zijn en die ook wel eens af de bitter heid en al de ontgoocheling van den politie- ken en godsdienstigen kam}) hebben gevoeld en gesmaakt is het een diepe troost te mogen gadeslaan tot welke edele levensopvatting de katholieke gedachte leidt En het is met ver nieuwden moed en met een nog versterkt ge voel van eigenwaarde dat wij voorts in de bres zullen springen ter beschutting dier katholieke gedachte, welke wij zullen-werde- digen tegen al degenen die haar aanvallen, zoowel tegen degenen die ze bestrijden in het heldere daglicht als tegen hen die ze slechts bekampen in het duister, onder het masker der onzijdigheid, of van wat weet ik al wat algemeene of plaatselijke stoffelijke belan gen. En ik kan mijn aanspraak alleenlijk be sluiten met de woorden Gezondheid, heil, lang leven onze dierbare gedecoreerde Zusters Deze mooie groep begaf zich verleden Donderdag, 10 dezer, van het Paleis Belle-Vue, verblijfplaats van den Hertog en de Hertogin van Brabant, naar het Koninklijk Paleis van Brussel, waar ten half twaalf hel doopsel van de kleine prinses plaats greep Van links naar rechts ziet men Prinses Axel van Denemarken, geboren Prinses Marga- retha van Zweden; Prinses Ingeborg, moeder van Prinses Astrid Prinses Martha, zuster van Princes AstridPrins Axel van Denemarken Prins Karei van Zweden, vader van Prinses Astrid Prins Leopold van Belgie en Prinses Astrid en ten slotte de nurse, Mej. Leblanc, die de kleine prinses Charlotte op den arm draagt. Deze foto werd genomen enkele oogenblikken voor het doopsel, in de overdekte galerij, die van het eene paleis naar het andere leidt. KRISTENE SOCIALE WERKEN - VOLKSHUIS POPERINGHE Ruim 200 prijzen ter waarde van 25.000 fr. 5 fr. voor een boekje van 5 loten met kosteloozen omslag. 1 fr. het biljet. LOTEN OVERAL TE VERKRIJGEN. Verwarde politieke toestand. De Katholieken hebben geen de minste redens om voor Minister jas- par een keerske te branden. Bij het sluiten der Parlementaire zitting werd plechtig beloofd dat het verlof dóór de Regeering zou gebruikt worden om een ontwerp op te maken dat zou leiden tot eene dienstvermindering en meteen het geheele militair statuut in orde zou brengen. Terwijl de Socialisten een ontwerp van 6 maandendunst aaneengeflanst hebben on de groote trom geroerd hebben om hun volk warm te maken voor hun gedacht, hebben de Katho lieken immer zitten wachten naar het regeeringsontiverp. Nu de tijd daar is om ermede voor de pinne te komen, nu zegt Minister de Broqueville dat hij er niet mede gereed is. Het zou beter geklonken hebben en ook meer met de waarheid overeen gekomen hebben, hadde de Minister eenvoudiglijk verklaard Wij komen in den Ministerraad niet overeen in zake militair ontwerp Daar is im mers de hond gebonden. Een regeeringsontwerp nopens den militairen dienst is eene kwestie die van nationaal belang is. Ook zou zulk ontwerp door al de Ministers moeten geteekend zijn. En hier zit het het scheef met de Socialisten. Kan Minister Vandervel- de, bij voorbeeld, het regeeringsont werp teekenen dat misschien wel de 6 maandendienst niet bevat, als hij reeds het ontwerp der Socialisten dat zulks wel bevat onderteekend heeft De Socialisten maken van den Mi litairen dienst eene kwestie van partij belang, waar zij in werkelijkheid eene zaak van nationaal belang is. De mogelijkheid van een ministeri- eele krisis wordt in zulk geval zeer groot. Zoo echter de Katholieken eensgezind zijn, hebben zij noch kri sis, noch ontbinding der Kamers zelfs te vreezen. In de dubbelzinnige hou ding der Socialisten, die in de Regee-1 ring zetelen en toch tegen de Regeering werken, kunnen wij de vrees zien die zij gevoelen, bij de komende verkie-j zing, voor de Communisten. Ware het zoo niet ze zouden reeds lang uit) de Regeering getrokken zijn en denl strijd openlijk aangegaan hebben. Er blijft echter riog een middel, dat reeds in de pers vooruitgezet werd,] om de krisis te keer te gaan Namen- hjk, men voorspelt het inrichten eener Commissie, bestaande i it verlegen- wr.ord'gers dei ischiliige partijen,- welke commissie z ch zou aki,or re, stellen o t r een ontw rp van militaire inrichting. Het valt te zien in hoeverre zulks aan de verschil ige polhieke par tijen zou voldoening verschffen. Nieuwe Uitsluiting te Kortrijk. De socialistische textielbewerkers-! organisatie had Maandagavond bcslo-j ten Dinsdag opnieuw het werk te sta ken bij de Firma Depoorter Gebroeders. De leden der christene vereeniging hadden een tegenovergesteld besluit genomen. Dinsdagen Woensdag hadden, om trent het fabriek Depoorterbij 't be gin en op 't einde van 't werk, samen- schollingen plaats. De christen ver enigden weruen beleedigd en langs alle kanten lastig gevallen. Woensdag avond was 't vergade ring voor die menschen. 't Besluit was Donderdag niet meer aan 't werk te gaan, de gevolgen en de verantwoordelijkheid van alles wat nu zou gebeuren aan de socialis tische organisatie overlatende. De gevolgen zijn er reeds. Donder- lag namiddag om 4 ure hebben de vereenigde Kortrijksche textielpa troons wederom als tegenmaatregel de uitsluiting toegepast, zoodat er door de schuld der Socialisten 2000 menschen zonder \s erk vallen en dat bij het begin van den winter. Protesten en tegenprotesten. Daar werd te Brussel, verledene week, betoogd door eene massa onte vredene menschen. Er werd betoogd voor dingen die goed zijn, voor dingen die min goed zijn en voor iets dat oprecht ergerlijk was. Het was goed te betoogen tegen de manier waarop sommige belastingen geïnd worden en ook tegen den dwin- genden aard van som mige belastingen. Belastingen betalen, dat is nooit aangenaam. Maar al dat betalen ge paard gaat met een ingewikkeld stel sel van boekhouding en een kwetsend toezicht op den handel en wandel van geheel een bedrijf, dan is die belasting waarlijk ondragelijk. De vorm is nog slechter dan den mhoud. Het was min wel te betoogen tegen de alcoolwet. De alcooiwet, zooge naamd de Wet Vandervelde of de tweeliterwet, heeft ontegensprekelijk goede gevolgen gehad. Iedereen moet bekennen dat de wilde dronkenschap afgenomen heelt. Het blijkt dat wij thans 1 liter 83 alkooi per kop gebrui- en tegen 5 liters vroeger. Het aantal der kostgangers in het beuelaarshuis van Merxplas is van 6000 op 1200 ge zakt. Anderzijds is het aantal der rankhuizen van 202 duizend in igi3 tot 117 duizend verminderd. Deze en vele andere voordeeien nog mogen wij toewijden aan de alcoolwet. Ook heeft de Koning, naast den brief van de 40 duizend herbergiers, een schrijven ontvangen namens 4 millioen vrouwen, moeders en kinde ren en namens 100 duizend erlëlijk-ge- brekkelijken en onschuldige slacht- oflers van de alcool, die vragen dat de alcool-wet niet zou afgeschaft worden en de herbergen 0111 1 uur 's morgens zouden gesloten worden, omdat zij te veel geleden hebben. Maar wat ergerlijk was, door de betoogers van Brussel werd een sjian- iloek gedragen dat het afschaffen eischteder cencuur op de cinema-fil men. Hoeveel betoogers zouden er wel met dien eisch akkoord gegaan heb ben? Voorzeker niet veel. Het protest is ten anderen ook niet uitgebleven. In tal van bladen werd aangedrongen, in naam der zedelijk heid bij onze kinderen, op een ver scherpen der cencuur, die soms wat al te breed van opvatting is. Er werd ook protest aangeteekend tegen het uitstallen voor de oogen van iedereen, ook voor die der kiemen, van zichten en affichen van filmen die niet voor de jeugd bestemd zijn. Zoo de film zelf verboden is voor de jeugd, is het met reden dat de reklaam ervoor, die meestendeels geheel prikkelend is, ook niet onder de oogen der kleinen gebracht worde. De betooging van Brussel zal om redenen der protesten en misschien wel nog meer om redenen der tegen- protesten eenig nut afwerpen. Abonnementsprijs per Jaar In Stad 14.00 fr. In Belgie p. post 16.00 fr. Amerika en andere landen 34 fr. Frankrijk en Congo 28 fr. (Fr. g. 20 fr.) TARIEF DER PRIJZEN Berichten Verkoopingen Eene inlassching o fr. 90 pei regel 2 en 3 Inlassch. o ir. 80 per regel Rouwberjchten 6 frank Vonnissen 1 fr. 5o per regel HERHAALDE ANNONCEN prijzen 01' aanvraag. Alle annoncen zijn vooraf te betalen en moeten tegen den Donderdag noen ingezon den worden. Kleine berichten tegen den Vrijdag noen. Uitg. SANSEN VANNESTE, Drukker Gasthuisstraat, l5, Poperinghe Telefoon 9. Postcheck 15.570. Mengelwerk v. «De Poperinghenaar» 10 door JAC. BALLINGS De liefde is een aardig ding, zingen ze in 't liedeken. Als ze ons te pakken heeft, zitten we vaak vaster in haar klauwen gestrengeld .dan we 'tzelf vermoeden. Zoo ook Mimi. Een oogslag... een glimlach van Siemken was ten slotte voldoende geweest om in Mimi's harteken het minnegodje wakker te maken en als het minnegodje dan zijn wetten stelt moeten 't sterke zielen zijn, die er niet naar luisteren. Terwijl Mimi daar aan den gevel zat, was <le wind opgekoitlen, 't werd te koud om daar buiten nog te vertpeven en het meisje trok naar binnen. Ze kotterde de stoof op en begon voor de kotljeLte zorgen. Rozeken zou niet lang meer weg blijven. Rond de vijven ben ik terug, had ze gezegd. Maar jawel, 't avondlof had reeds geklopt op den kerktoren zes uren en nog was er geen Rozeken te zien. De grauwte viel over 't land, hoornen en hagen 't stond allemaal weggedoezeld in de deemstering, grillig van vorm en gedaanten, en de wind die hoog door de toppen joelde, zong een klagend lied. Mimi voelde zich niet op haar gemak. Niet dat ze bepaald bang was. doch dat eenzaam landschap met die spookachtige gedaanten van gewassen, dat klagend windgehuii, dat verlaten huis, waarin ze nu alleen zat' en waarin enkele dagen geleden nog een lijk lag, dat alles maakte haar zenuwachtig en ongerust. Tienmaal was ze wel naar de voor- éeur geloopen om te zien of Rozeken nog I- t j'N T d'lcenq hafl ze de «ware «leur weer z..cluci.<l g gvenflcld 7. m Wonken tiaar geen stampen T luisterde ja(le s,appen kwamen nader. Stillekens werd er op de luiken geklopt. Wie daar riep Mimi met bevend hartje Goed volk, doe maar open., klonk het dooreen Ze had de stemmen herkend van Siemken en Gustarien Dadelijk schoof ze den grgndel weg. 'k Ben blij dat gij gekonrèn'zijt, sprak ze, want 't is hier akelig alleen. Rozeken nog niet thuis? vroeg Siemken Neen, ze blijft lang weg. De notaris zal een goéde ftesch opge haald hebben, zegde Gustarien In den tijd toen Rozekens moedér nog leefde, kwamen de bode en zijn zuster nog al dikwijls een uurken klappen 's avonds Daar was nu geen reden 0111 aan die ge woonte iets te laien veranderen. Natuurlijk spraken ze thans over nieTs an ders dan over de,aanstaande verkooping. 'Gustarien vooral was lang niet fnalsch tegenover Rozeken, die ze voor, ,een zotte muts uitschold. Moet genu niet van den duivel se ze ten- zijn om zulk eoh schoon göclotéte verkop pen en dan in de stad fe gaan koekeloéreTj als 'n kale prulmadame. 1 Ik heb hei haar ook .geuo.eg geregel, stemde Mimi mee in. Siemken alléén zweeg. Hij aan zijt) pjjp te trekken, druk bezig met zijn e igejy"ge dachten Plots ging de deur open Rozeken stapte binnen., Ze had een hoogfoode" kleur, hciir Iraréh: hingen verward langs haar wangen,Turhaar 00gen schitterden meteen ongemet nén ^.latis Lachend viel ze op een stoel en héfliaaklcf twee- driemaal die mannen dat zijiLtbch sloebers sloebers Onthust keken de anderen elkander aan- 't Was pijnlijk dat meisje in rouw) wier' moeder nog maar enkele dagen begraven was, zoo te hooren giebelen en' spotpra it j verkoopen- Zit me daar zoo 'niet te bpjonken Aafetp.f iK v.iu j-r-uikm kom. RérG.en:. tefwijl ze -buar' hoed aflti. Ge- zoudi zeggen dal ge nooit «een menschen gezien hebt. Dan zich tot Mimi wendend, vroeg ze jrrutaal hebt ge iets te eten 'k Heb koffie gemaakt Kofftm koffie k moet vleest h hebben met eieren., want ik ben flauw 1 Wel wel is ine dat een grap geweest. En druk doende begon ze te vertellen- Pc notaris had haar niet een fles.ch' geti akteörd Dan als ze buiten kwam, zag ze daar juist Miel van den bron Wier in zijn koets af karnen. Miel was blijven sua ah en had haar gevraagd' of ze mee reéd Rijdt'ge haar huis had ze gevraagd Natuur lijk had Miel geantwoord. De sloeber In plaats yan.recjht naar huis te rijden, had hij nog Haalbeke en Sch'epvoorde gedaan, twee dorpen bovèn Schevelgbem De sloeber En hij; had getrakteerd met krjekenlamhic. Hij meende haar «eke t zat te maken. Maar dat was hem nielj^Juk-t. Ah Ja .dat ging er zoo niet Ln In 't rijtuig ÏÏiid hij haar altijd willen kius's'cn en. qmliel/j nu -. maar: ze had zich Ver weerd, dapper verweerd Daarmee kwam 'k, dat fheur haai zoo verward hing,'Néén, Mielkén van den brouwer zal haar geen-' twééd éh keer op]^((én- /w - - - Zerstond vöor den spiegel eli stfeek heur IraurhuèBelVHd.N - Giföfarrien duisterde ieis aan Mimi. Maar Rozeken had in den spiegel gezien, dat Gifstai imYzi.ch pyerboog: V'; Driftig-keerde zij.£ich om.Y v - Als ge'hleï kómt om achter mijnen rug; te !babbelen, dan iè-daar- dé deur, riep ze woedepd uit, terwijlze naar'hXiiten wees. Daclèiijk.yl<^bg Ghstarien oVerreiml. T Héb van ach'tér uwen rtigiiiets gezegd, èprak xe geraakt.'!Aj.s-'ik iétsTé fé'ggeh heb, steek ik datonder "gèmri hoé kén of banken En als'gehu miufgèdacht wilt w§ten, zal ik hel u in"tweê_woor<ten zeggen 't i§ schande, zob drie, vier dagen'iiade bëgratenis van uw móedermet een grand seigneur in eene vojturv rond té bóllen Verstaat ge dat I vlaan^ch Tóe toe suiste Siemken, die wel zag j dat de zaak een verkeerde w-ending ging .nemén t'wTrsvoX-ereind gevlogen, bleek vsrn, MZuGie hn\reH\.ijfch;tar lihezt-m vnn drift open neer golfde, wees ze met gebiedend gebaar najr de deur. Buitenï siste ze... buiten en zet hier geen voet lieer over den drempel, venijnig spook. O Dafpoet ge geen tweemaal zeggen, schamperde Gustarien terug, ik weet wel dat we hier te véjl zijn, sedert ge van zin zijt naar de stad trekken, maar onthoudt het wel, meisje .Bergen ontmoeten elkander niet, maar menschen wel. We zullen elkander later spreken. Dan zich tot haar broeder wendende, sprak ze Kom, jongei ge moet hier uw boontjes niet meer te weet leggen. Maar Siemken Vilde het onmogelijke be proeven oin de t\*ee vroegere vriendinnen met elkander te Y&zoenen.' Allee Allee !Ue zijt alle twee wat drif tig, meende hij. Alle twee Alh twee viel Rozeken nijdig lip c'est ^a, aje twee Wie is er hier begonnen met mijn z^igheid te zeggen. Wie? 'En moet ik dat in mijn eigen huis. in mijn eigen huis laten gebeffen Minachtend haalde ip de schouders op 'Ln daarbij ging \e dan Voort, als gij mij gaarne zaagt, zond <rij voor mij partij trekken maar dimr zij\ ge te laf voor te •laf... f Uitdagend keek ze heiftaaD 1 Hard, ais een vernederd kaakslag, voelde Siemken de beleediging. Hij meende iets te antwónden, doch Mimi was hem voor Rozeken riep het nicfyje Van Brussel op verwijtenden toon. wat >eeft Siemken u nu misdreven Ha Ha Ha klonk he\ spottend, nog een die aan 't zelfde koordeket trekt Ze zette de. handen in de liepen enkeek uitdagend.Tond. Siemken schigde het hoofd en ging langzaam heen. Buiten stond Gustarien op he^te wachten. Géén voet meer, geen voet^et ge daar •nog in huis zulle, sprak ze gebie<Vnd Ge ziet wat voor 'n schepsel dat liet is. De fliereflui ter uit de stad heeft haar den koptotaal zot gemaakt Een jenger gelijk gij vi'dienf .oen betere vrouw. Meteen bedrukt gemoed volgde Siemken zijne zuster naar huis. Dien eigensten avond ging het er bij Roze ken nogal rumoerig toe. Lang nog ging ze te keer tegen Siemken en Gustarien en beweerde bij hoog en laag, dat de bode niet zoozeer int liefde en genegen heid met haar had verkeerd, maar veel eer der omdat ze een eigen huis en wat land bezat Trouwde ze met Siemken, clan kon Gusta rien bij hen i 11 trouwen. Dat was de heele kwestie Maar ze had klaar gez-ieir. Wilde Siemken haar huis heb ben, dar, kon hij het maar koopen Het huis ja, maar op haar moest hij niet denken, nooit of nooit Mimi liet haar voort razen. Het meisje zag duidelijk genoeg dat de drank aan 't werken was en'zé voelde met het medelijden, ook een walging en afkeer in haar gemoed önts'aan Neen, geen dag langer bleef ze nog bier. Jammer dat het zoo laat in den avond w.is of ze nam van avond nog den trein om naar Brussel weer te keeren Al s'Rozeken geëten had, wercl ze .bedaar der;, Voelde zé nu zélf Eet 'dwaze en het ge meene van hare handelwijze Besefte ze dat ze te ver was gegaan en Mimi zonder reden beleedigd had In alle geval ze begon witte 'voetjes te geven Ze sprak van den volgenden, morgen samen naar het naburig' stadje te gaan.,want ze moest stof koopen voor een nieuw kleed en ze ging voor Mimi ook één kleed koopen. Maar Mimi schudde het hoofd IJc ga morgen terug naar huis, zei 't meisje Naar huis. schrok Rozeken, naar huis? Een angstig gedacht overméesterde haar Als Mimi naar huis keerde, zou ze alles aan haar vader vertellen, ook de reis in hét rijtuig met Miel, de zóbn van' den brouwer) en Etiënne zou het weten Et enne die toch zoo jaloersch was. En hoe "zou-die dat op- nen Ja. ze had. toch wel een beetje lichtzin nig gehandeld Maar wie had nu ook kunnen denken, dat die Miel zoo dwaas zou getrak ^tcef'd h'd •bei) Rn daarbij, ze had zich verdm uKts (e verwijten. Miel had haar gekust, maar ze had zich tóch dapper geweerd. Ze zou dat trouwens zelf allemaal aan Etienne uitleggen Zoo stelde ze haar eigen gerust Doch even later voelde ze weer duidelijk hare schuld. Neen, net-n. 't ware veel beter dat Etienne niets te weten kwam Mimi moest blijven en niet naar huis keeren 's Anderendaags 's morgens echter stond het Brusselsche nichtje klaar om déa trein te gaan nemen. Noch de belofte van een schoon nieuw kleed, noch de traantjes van Rozeken konden haar weerhouden. Het afscheid was dan oók koel en ge dwongen. Toen waagde Rozeken de vraag: - Zult ge niets aan Eiiennö vertellen, Mimi Ik heb ongelijk gehad, daar ik beken het. Haar stem klonk smeekend, en in haar oog blonk een traan. Neen, ik zal niets zeggen, antwoordde Mimi. Toen ging ze 'den voetweg op die dwars door de velden naar de statie leidde. Daar waaide een ruwe wind uit het Wes ten en regenzwagere wolken dreven in toom- loozén vaart door het luchtruim Neen, het was geen gezellig "weder voor. wandeling, en Mimi, die toch zoo droefgees-. tig gestemd was, voelde de treurnis in baar getnoéd gedurig aangroeien. -Wat was hef dan töc.h clat haar zoo'if Ver-" drietberókkende De ruzie met Rozeken Alles was immers bijgêleg.d l De terugkeer naar de stad dan v Och hu bood'dé buitpn toch géén aardig heid, mét diè-dón'ke&è luchtén, dat kille. 3isteren ja, 'oen was 't lente, maar nu was 't winterkoud isleëri, "dat was hei allema al niet waf haa-r zoo fééurig stémdé-Als ze naar, de stad feunggttTgicznu.Ze ;Siemken niet meer zien, Siemken, aan wien ze. den ganschen nacht gedacht had'. •Zooeven bij 't vertrek stónd Gu|tg>' *'u wasGhgoéd opde haag té hangen en toen had zij tot het muisje, geroepen 'oLrtLm C'- - rien, en de groeten aan Siemken.' Hoe gaarne zou ze zelf aan den jongen een vaarwel hebben gezegd, 't Was domen dwaas daaraan te denken, want tusschen haar en Siemken bestond er immers niets Dat zij, diep in haar harteken eene genegenheid voor den bode gevoelde mocht niemand weten In de stad zou dat wel slijten. Immers, het spreekwoord zegtuit het oog, uit het hart. Daarbij... genomen clat Siemken nu Rozeken eens zou vergeten, later, veel later, dan kon zij immers nog op geen trouwen met den facteur denken. Het winkeltje in de Stoof- straat leverde eene te zeer goede broodwin ningop, om clat te laten vlotten en zij zou immers eens de zaak overnemen en voort zetten. Aldus redeneerde het meisje Maar met liefde valt er niet te redeneeren Ze suste haar gemoed in slaap, precies als een gene esheer die de zieke een pijnverdoo vend middel toedient. De li jder vergeet voor eenige oogenblikken zijne kwaal en doeselt weg in een gedwongen rust. maar bij zijn ontwaken voelt hij, met nieuwe hevigheid, de foltering van zijn smart. Zoo ging het ook met Mimi. Nauwelijks was ze klaar en duidelijk tot het besef geko men dat Ze kost wat kost clie gedachten uit haar hoofd moest stellen, of jawel, daar z;ig ze het vriendelijk gelaat van den dorpsjon gen, lokken der dan ooit voor haar oogen. Was ik maar nooit naar 'f dorp gekomen, prevelde ze zachtjes en zuchtte. Even bleef ze staan om haar parapluie open te steken, want de nattigheid begon te vallen. De gang werd lastig nu, daar de wind vlak iri haar gezicht stond en zij, oin te beschutten, verplicht was haar regenscherm voor haar open tc houden. Opeens werd ze itit haar mijmering op /geschrikt. Hela Hela ge zoudt een mensch om ver loopen, kionl het lachend. 't Was waarachtig Siemken die daar stond De facteur was op zijne gewone ronde tn •kwam langs den tegenovergestelden kant den vort- opgegaan - Is nic sdink.m, .riep Mimi tb f, ter wijl ze zich met den rug naar den wind keerde. Ik had 11 van verre reeds herkend, zei Siemken, maar ik dacht, ik gane keer niemen dal le zeggen. Dan op 't pakje wijzend, dat ze in de hand hield, vroeg hij en waar is de reis naartoe Naar huis, Siemken... Naar huis Is dat zoo meteensgekomen? Na die woorden van gisteravond. De bode schudde 't hoofd en een ernstige plooi lag nu om zijn mond. Neen, sprak hij, zoo iets had ik nooit van Rozeken gedacht. En al stond ze daarnu met al het goud van de wereld, dan zou ik haar nog niet moeten hebben. Verrast keek Mimi op. Ja, ging Siemken voort, ik heb dezen morgen reeds aardige dingen gehoord over die reis van gisteren. De menschen spreken er schande van. En dat vijf, zes dagen na de begravenis van heur moeder. Wat heeft ze dan allemaal uitgestoken, Siemken Wijn gedronken en gedanst. Gedanst Ja, gedanst. Miel van den brouwer, die up tournee was bij zijn klanten, is er mee naar de Schoone Madame «gereden. De Schoone Madame vroeg Mimi verwonderd waar is dat Een staminee ginder achter de statie. Daar staat 'n piano aut- matiek en de Schoo ne Madame met haar vier dochters hebben er verstand van 't manvolk dat daarbinnen valt, ie pluimen. Als Miel daar toekwam zaten er '11 koppel vrienden van hem en subiet was 't spel in gang En heelt ze gedanst herhaalde Mimi nogeens, weet ge dat zeker. Zoo zeker als ik hier sta. Eerst zei ze, clat haar moeder nog maar pas dood was, maar de schoone madame, met haar fransche omplimenten, lachte,.dat ge met de dooden toch niet leven kost, en dan heeft ze meege- zwierd, eerst met Mie!, dan met die andere typen, en op slot van rekening is er clam- p'agne gedronken ft Vervolgt), 4> 4-a i> v TS '3' JK r* Zooveel heeren, zooveel zeeren, Zooveel honing, zooveel gal Zooveel deugden, zooveel vreugden Zoo is het hier en overal. Er zijn drie dingen die den mensch ruineeren weinig weten cn veel praten weinig hebben en veel uitgeven weinig waard zijn en zich veel ver beelden. Een mensch in goeden staat Heeft overal veel vrinden Maar als 't hem kwalijk gaat Dan zijn er geen te vinden. Sm mmmm fmHnwAin ii mU i mIUJI U mIBII AM Al

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1927 | | pagina 1