si
HET NOTARIEEL EN NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD
QoapBlBChligtiedsn van Prinses Jcsepiilns-snarioite van liliia
Prachtige TOPS BOL A
Mooi HOZEKEN
iüieuwsblad voor Poperinghe en Omstreken.
Jongens. Meisjes
doet beschaafd
STUDIEREIS NAAR CONGO
ir.
Vijftien Eerweerde Zusters gedecoreerd in 0. L. Vrouw Gasthuis te Poperinghe.
LEESBOEKEN
Politiek Overzicht.
Zondag 20" November 1927. 25 Centiemen 24e Jaar. Nr 47.
Gelooft gij, jongens en meisjes, dat
gij ver ten achter staat tegen de jon
gens en de meisjes van uw jaren en
uw stand uit andere landen Vreemde
menschen, die u bezig zien in uw doen
en laten, worden er onaangenaam
door verrast hoeveel minder manie
ren u eigen zijn.
Gij zijt te veel uitgelaten, te ruw, te
onbeleefd, te erg, te gemeen eilaas,
niet als gij alleen maar bijzonder en
bijna altijd als gij in gezelschap zijt.
Zooals gij u dan aansteit, zijt ge niet
en daarom is het zoo jammer dat gij u
anders voordoet dan ge zijt.
Wie u beoordeelt aan uw manieren
van doen en laten, moet uit uw gedrag
besluiten dat gij slecht zijt. Zijt gij
dat?Neen,niet waar?Gij hebt meestal
allemaal zoo niet allemaal zonder uit
zondering, een goede en nog wel een
godsdienstige opvoeding genoten
Waarom moet gij u daarvoor scha
men Wiens zaak is dat, tenzij de
uwe? Waarom u dan anders aanstel
len dan gij altijd waart en in den
grond van uw gemoed werkelijk nog
zijt?
Gij weet dat misschien zelf niet
waarom gij u zoo voordoet, 't Is
nochtans eenvoudig. Ge wilt toonen
dat ge durft en daarom doet ge pape
gaai- en aapachtig anderen achterna
die niet zijn zooals gij. Weet gij, dat
gij op dat oogenblik u nog enkel tot
een speelbal en een vod verlaagt Is
dat durven, u anders toonen dat gr
zijt Is dat durven, bang zijn dat men
u zal uitlachen Of is het durven niets
of nieinand vreezen wien gij geen re
kenschap moet geven Of is het dur
ven, karakter hebben en u toonen
zooals gij zijt, altijd en overal
Ge wilt toonen dat ge durft. Is hei
om die reilen niet dat gij gemeene
woorden gebruikt, dat ge drinkt, dat
ge spot ol lacht met wat eerbiedwaar
dig of heilig is, dat ge u onverschillig
aanstelt tegenover al wat goed is, dal
ge komt daar waar ge beter deedt
weg te blijven, dat ge vroeg verkeert,
dat ge wilt doen of vader uwe gelijke
was en moeder niet eens meer is. Ge
wilt toonen dat ge durft en daarom is
de vriend of de vriendin degene die u
door 't leven leidt. Die ook durft u
leiden en gij immers durlt achterna
loopen.
Hebt gij u zelf nog nooit bekeken,
in al uw doen en laten Dat is nog al
moeilijk, maar heel belangwekkend
nochtans. Welnu, gaat dan eens na
wat al jannestreken gij uithaalt. Ieder
een, ol ten minste uw omgeving, moet
hethooren en zien wat gij durft. En
is dat dan zoo'n kunst wat gij durven
heet
Wie kan al dat durven niet nadoen
Kan dat de eerste de beste laagste en
domste kerel niet Kan dat de ge
meenste straatmeid niet Zijn dat dan
de toonbeelden van uw durfkracht?
Wat kunst is er aan gemeen te doen
Is een moordenaar, een krankzinnige
of een dronkaard ook met in staat
zich gemeen aan te stellen
Durven Ja, ge moet durven en wie
niet durft in 't leven is een vijg, maar
als het op durven aankomt, waarom
moet het dan altijd in een verkeerde
richting loopen Waarom denkt ge
dat ge maar durft als ge u slechter
aanstelt dan gij zijt? Dat et-nschuimer
zich gemeen aanstelt, laat zich begrij
pen daarom heet hij een schuimer,
maar zoo een deftige jongen o. een
deftig meisje zich anders dan deftig
wil toonen als zij in gezelschap zijn,
dan is dit geen durven meer, dan is
dat laf zijn, en laf zijn heeft met durven
niets te maken.
Jcngens, meisjes, ons volk moet
nog leeren zich 111 gezelschap deftig
gedragen. Het zal dat nooit leeren
zoo de deft ge jongens en meisjes er
eindelijk n.et mee beginnen het door
hun voorbeeld tot meer beschaving
op te leiden. Slapt gij ooi op. Gij
zijt de jongens en de meisjes van di
nieuwe i cuv Laat hel c n eeuw van
hoogere beschaving worden. Durf: u
daarom zoo di Itig toonen als gij zijt
en doet beschaafd
l£Jg,E RüPJiRINfiHENAAR Van 2'--",
i6den, 23$iett en 3o*ie" October, 6dè" en No
vember Nrs 40-41-42-43-44-45 en 46.
Zuid-Katanga is in hoofdzaak een
nijerheidsgebied, met onzeggelijke
toekomstmogelijkheden en waarvan
de ontwikkeling met den dag toe
neemt. Dit centrum heeft men tiu in
rechtstreeksche verbinding per spoor
gesteld met de rijke, landbouwstreken
van het Lomanugebied, wier uitba
ting, waarnaar gestreefd wordt,
Heigen zal toelaten met eigen midde
len de tallooze menschenmassa's van
het nijverheidsgebied te voorzien met
levensmiddelen. Wanneer men na
gaat dat men nu reeds jaarlijks niet
minder dan 25.ooo wagons maïs uit
het buitenland moet betrekken, ligt
het besluit klaar dat de landbouw
gronden van het Lomamigebied een
onmetelijk fortuin moeten opleveren
aan degenen die aan hun uitbating
een werkelijk deel willen nemen.
Eenerzijds is het reeds per spoor ver
bonden met Katanga en anderzijds
zal het binnenkort in rechtstreeksche
verbinding staan met de nijverheids
streken van Neder-Congo en de ha
ven van Matadi, die een geregelden
dienst met Antwerpen 'onderhoudt.
Zonder t wij lel mag men den tijd
héëïnSöh'b voortbrengers die de
o levensmiddelen kunnen verschaffen.
Het besluit van deze studie is dat
indien Katanga den volsten voor-
spoed wil genieten, het in staat
moet worden zijn aangroeiende be-
i) volkmg zelf te voeden door hetmet-
hodisch inrichten van talrijke land-
bouwuitbatingen.
Anderzijds gaf Staatsminist. Eranck,
oud minister van koloniën, na een
's, een werk uit over Congo,
waarin hij o. m. schiijit.
1 te toekomst van Congo ligt op
het gebied van den landbouw. Ten
minste, is dit waar voor de vier vijf-
den v an het grondgebied. In Beljie
is de landbouwer een slaaf; in Con-
go is hij et n heer. In het grootste
(lei 1 van ons land hangt hij af van
den kasteelheer, den notaris, (Ln
rentmeesUr, die hem zijn land kun-
nen ontnemen, van politieke vijan-
den of geburen uie hem het leven
zuur kunnen maken. In de kolonie
is hij zelf de baron. Hij kan honder-
den hectaren zijn eigendom noemen
en wanneer hij 's morgens zijn wo-
i)ing verlaat, kan hij zoo ver zijn
oog reikt het werk zien dat hij heeft
geschapen, de velden die hij aan de
wildernis heeft ontrukt en waarvan
tegelijkertijd voor hun geest heele
beuden leeuwen, tijgers, luipaarden,
cröcodillen'en olifanten te zien voor-
if?BZi
NUTTIGE GESCHENKEN
voor
St NIKLAAS
KERSTDAG - NIEUWJAAR.
Stereoscope met zichten, Vulpennen,
werk-druk-schilder- enpasserdoozen,
Albums voor timbers en postkaarten,
Groote keus van Spreuken in Koper
en Hout, Muziek- Brief- en Boeken-
tesschen, Leesboeken, Schilderboe
ken, enz.
Te verkrijgen ter drukkerij van De
Poperinghenaar
de som van 1 fr. 25 in postbon, of
postzegels of met onze postrekening en gij
ontvangt De Poperinghenaar van nu
tot Nieuwjaar.
EEN BUITEL
voorzien dat Congo geen levensmid
delen meer moet aankoopen in Zuid-
Airika ol in andere vreemde landen,
dat het heel zijn bevolking niet alleen
rijkelijk zal voeden, maar zeis menig
product zal kunnen afzetten in het
buitenland, dank zij een doelmatig
ingericht verkeerswezen.
De thesis die wij hier nu en vroeger
hebben uiteengezet is niet alleenlijk
de onzeze is is ook deze van ervaren
kolonisten en bekende economisten
die de congoleesche toestanden nauw
keurig kennën.'t zij door een jaren
lang verblijf, 't zij ten gevolge van
grondige studiereizen.
De ingenieur J. Nicolas gaf in een
der jongste nummers van Le Jour
nal du Syndicat Agncole de Liége
(vakblad van het Landbouwsymh-
kaat van Luik) een uitgebreide siudie
uit over het bev'ooi radingsprobleem
van Katanga en den veeteelt en land
bouw in en rond die streek. Wij knip
pen er het volgende uit dat we lettcr-
ijk vei talen. Dl- wondervolle en met
den dag toenemende uitbreiding var.
allerlei mijnuitbati-igen en fabrieken
hij de Vrije heer is.
li Wat teen heerlijk gevoel moet hij
dan niet beleven Natuurlijk bereikt
men zu\ke uitslagen niet zonder
i) arbeid ert verstand, geduld en moed,
tegengpoed en strijd. Zooniet ware
het te schoon.
Maar een jong en bekwaam man,
- die het harj heelt om iets te onder-
nemen en penige eigen middelen,
kan in de kolonie uiigebreide lande-
rije.i ontginaen, voor zich en de
zijnen gen doViein scheppen dat niet
alleen zijn gezin zal voeden, maar
dat met de j^ren groote waarde
verkrijgt.
Aan dergelijk objectief getuigenis
hebben wij niets Vij te voegen. Het
uoord is nu aan olize jonge landbou
wers, die niet weten hoe een hofstede
te krijgen in Belgiaen die met wat
moed en ernst zie» in Congo een
prachtigen eigeniloip kunnen ver
schaffen na korten tij Ij.
XI. - Wilde Dieren, feild en Visch.
Na drie weken verbleven te zijn in
Kisamba, midden de latjdbouwont-
m
MM
EEN WATERBOK.
bijtrekken. Mij zeifis het eemgfezins
vreemd voorgekomen, doch ik mag
verzekeren dat, gedurende heel .mijn
reis dwars door Congo van Oosj tot
West, ik als eenig aandenken aan
wilde dieren heb medegebracht: een
paar maal 's nachts in de vei te,
terwijl ik te Kisamba verbleef,
het gebrul van een leeuw te hebben
gehoord die ergens een prooi kwam
te verslinden. Daar heb ik mij -kun
nen uit eigen ondervinding overtuigen
dat het heel moeilijk is wilde beesten
aan te treffen; zij vluchten iminers
den mensch en worden enkel gevaar
lijk wanneer men ze achtervolgt na
ze eerst door een slecht getroffen
schot gekwetst te hebben. Buiten de
vele crocodillen die zich in de zon te
koesteren leggen langs de talrijke ri
vieren en hier en daar een rhinoceros
die een bad neemt, zal men geen
enkel wild beest te zien kri jgen tenzij
men er jacht op maakt. In feite be
staat het gevaar voor wilde dieren
dus enkel in de inbeelding van boffers
en bluffers die, als ze eens in de kolo
nie geweest zijn, zich bij hun terug
keer willen aanstellen als onvervaar
de jagers' die allerlei heldendaden
verricht hebben en duizendmaal en
meer op het punt stonden levend,ver
scheurd te worden.
Van het wild hél' ik een veel beter
aandenken medegebracht Gedurende
ons heele verblijf op de hoeve kregen
we dagelijks om zeggens allerlei wild
en gevogelte te eten. Wanneer men
het wild ziet dat in Congo te vindt n
is, die groote, sterke, goedgevlee.-ch-
t!e dieren, zooals antilopen en derge
lijke, is het werkelijk om medelijden
te gevoelen met de jagers onzer
- treek,.die soms een heelen dag, ge
laarsd en uitge ust als ontdekki jgs-
reizigers, gewapend als oorlogsman
nen met nog een bende jachthonden
er 1 ij, een gansche streek afipo; en
om 's avonds doodmoede thuis te
i.omen met een armtierig haasje ol
een paar wilde konijnen. Wisten ze
maar hoe onze kolonialen uit de
brousse» ze beklagen en medelijden
oelen met hen, dan zouden ze vaak
niet zoo hoog oploopen met den ge
naakten buit, die per slot van reke
ning heel karig is vergeleken met wat
in Congo te schieten is. Ik zeg onze
kolonialen uit de brousse»: immers
liet ware jachtgenot in Congo bestaat
enkel voor hen in feite en velen van
degenen die naar de kolonie trekken
cn hun verblijf nemen in de stad
komen terug met hun geweer en hun
patronen in dezelfden toestand als bij
het bezit vertrek. En zoo is menig
congoleesch jachtavontuur van a tot z
uitgevonden bij den terugkeer en is
de verteller natuurlijk de grootste
held.'
Een verblijf in Congo doet ook met
medelijden denken aan onze verstokte
visschers die voor dag en dauw uit
zetten om aan den eenzamen boord
van een vaart of rivier een ganschen
dag te staan wachten totdat ze een
armen visch vangen" In Congo moe
ten de negers, God zij dank, het
engelachtig geduld van onze henge
laars niet hebben de talrijke water-
loopen krioelen er met allerlei visch-
soorten van verschillende grootte en
in korten tijd kan men er een grooten
voorraad vangen.
Onze reis naar Francqui-Haven
verliep zonder de minste bijzonder
heid: in dit belangrijk centrum, wien
een schoone toekomst ligt weggelegd,
zijn we verscheidene dagen gebleven.
Wij hebben er onder meer kennis ge
maakt en vele aangename uren door
gebracht met den Heel Daniël Bouc-
quey neef van den Heer burgemeester
van de stad Poperinghe, die er als
gezondheids.igent bij den B. C. K.
spoorweg in dienst is.
Vandaar zijn wij per schip vertrok
ken over de Kassaïrivier naar Leo-
poldstnd-Kinshassa. Aan deze stad,
alsmede aan Matadi cn Boma, zullen
wij ons laatste artikel wijden.
LEOPOLD FORREST.
(Wordt Vervolgd).
Photo der Eerweerde Zusters, genomen na de welverdiende hulde hun gebracht Zondag morgen.
Vap links naar rechts Onder Z Maria-Victoria (St Michiels) Moeder Co let a (Overste St Michiels) Moeder Maria-Gerarda
(Overste Gasthuis) Z. Mai ia-Antonia (St Yincentius) Z. Augustine Gasthuis). - Midden - Z. Rosalia (St Michiels) Z. Elisabeth
(St Michiels) X Angèle Gasthuis) Z. Gertrude (St Yincentius) Z. Hyacinthe (St Michiels) Boven Z. Paula (St Vin-
centius)Z.
(Gasthuis).
Juliana iSt Yincentius) Moeder Mathilde (Overste St Yincentius) X. Bonaventura (St Michiels) Z. Martha
STAD POPERINGHE
Commissie van Openbaren Ondersland
voor metaalbewerking in de omstre-
ken van Elisabethstad, die het aan-
leggen van spoorwegen, het oprich-
ten van dorpen, het bouwen van
steden medebrengt, heeft voor ge-
volg dat in dat beperkte centrum
een groote bevolking van blanken
en zwarte arbeiders geconcentreerd
wordt. Het bevoorraden met levens-
middelen van allerlei natuur voor
deze bevolking is een der zwaarste
moeilijkheden waarmede de leiders
van het Speciaal Komiteit te kam
pen hebben. Een groot deel der
winsten dier uitbatingen gaat nood-
zakelijk over in handen vari uit
winning van de gebroeders Ver-
meesch, zijn wij in auto afgereisd
naar Francqui-Haven, waar wij het
schip moesten nemen dat ons stroom
afwaarts naar Leopoldstad zou bren
gen.
Het zal menigeen wellicht verwon
derd hebben dat we nog geen enkel
woord repten over wilde dieren en
over allerlei wild, immers voor velen
schijnt Afrika over het algemeen
en Congo in het bijzonder als de
bakermat en het geliefkoosd toe
vluchtsoord van allerlei gevreesde
wilde beesten.' De meesten kunnen
zelfs op de streek niet denken zonder
De behoeftigeïi die meenen rechtte
hebben op den kosteloozen Geneeskun
digen Dienst voor 1928, moeten vóór 1
December a. s. hunne aanvraag ko-
tien doen in het Bureel der St Anna-
Sraat, 's morgens tusschen 8 en 9 uur.
Het Bestuur herinnert aan zijne
Landpachters dat het streng verboden
is Iet gebruikte land geheel ol gedeel
telik voort te verpachten. Bij over
treding zal hen hel land ontnomen
worlen. Het Bestuur.
VOOR DE WINTERAVONDEN
groote keus van
Zondag i3 November, ten uur,
w«rd door den Heer Burgemeester
N Lah ye, vergezeld door den Ge-
m enteraadendooi de Commissie van
Ope» baren Onderstand, in het Gast
huis, het Burgerlijk Eereteeken ov er
handigd, aan i5 Eerweerde Zusters,
hen gejond als waardeering en erken
telijkheid voor 35 en 25 jaar trouwe
zelfopoffering. Hij bracht hen, na
mens de bevolking, de hulde van
dankbaarheid en hoogachting en
wenschte hen elk in 't bijzonder geluk
om de hooge on derscheiding hen door
den Koi.ing gejond. Twee prachtige
bloemengervcn werden de gevierden
aangeboden.
Te n 12 uur bracht het Katholiek
Muziek, vergezeld vaneen flink getal
eereleden, eene serenade aan de
Eerw. Zusters die, door den Heer
Voorzitter, W. Van Eecke, in volgen
de bewoordingen werden hulde ge
bracht.
Eerwaarde vereermerkte Zusters,
Met een diep genoegen en een onuitspre
kelijke vreugde vernamen wij eenige weken
geleden, dat de Regeering de schitterende
diensten erkend had, door 15 eenvoudige
kloosterlingen gedurende 25 of 35 jaren, aan
de Poperinghsche bevolking bewezen. Vele
decoraties werden uitgereikt wegens ééne
enkele min of meer uitstekende daad, doch in
u heeft de Belgische overheid niet heloond
ééne alleenstaande daad van moed, maar
gansch een loopbaan van grenzelooze toe
wijding en van ongeëvenaarde offervaardig
heid. Op dien jeugdigen leeftijd, wanneer
anderen alleenlijk droomen van levensblij
heid en van allerlei wereldsch genot, wan
neer alles lokt en tegenlachtde weelde met
haar verrukkelijken,hemelschoonen glans,en
de heerlijkste vooruitzichten, hebt gij van
dit alles afstand gedaan, vaarwel gezegd aan
uw verwanten, verzaakt aan het stichten
eener haardstede, om u hier te komen vesti
gen waar uw moed en uw geest van zelfver
loochening u riepen in deze enge omhei
ning, tusschen deze vier muren die u als
afzonderen en afscheiden van het overige der
aarde, te midden al deze zieken, ellendigen
en wrakken der maatschappij, die gij welis
waar nu en dan eens een oogenblik moogt
verlaten, doch oin u te begeven naar de
sponde van andere lijdenden, alwaar gij nog
maals niets anders dan wee en klagen ont
waart. Alleenlijk de Katholieke Kerk, met
haar heilige leer van zuiverheid en van on
baatzuchtigheid, heeft zulke heldinnen voort
gebracht. Gij, nederige zusters, behoort tot
het beste deel der katholieke gemeenschap,
waarvan wij, die gemengd zijn in de politiek,
fier zijn het strijdend bestanddeel te mogen
uitmaken. En daarom ben ik zoo trotsch, nier
te midden een aantal wapenmakkers, u onze
hartelijkste en innigste gelukwenechen aan
te bieden wegens die decoraties die u werden
toegekend en door u zoo ruimschoots waren
verdiend. Voor ons die in het strijdperk ge
treden zijn en die ook wel eens af de bitter
heid en al de ontgoocheling van den politie-
ken en godsdienstigen kam}) hebben gevoeld
en gesmaakt is het een diepe troost te mogen
gadeslaan tot welke edele levensopvatting de
katholieke gedachte leidt En het is met ver
nieuwden moed en met een nog versterkt ge
voel van eigenwaarde dat wij voorts in de
bres zullen springen ter beschutting dier
katholieke gedachte, welke wij zullen-werde-
digen tegen al degenen die haar aanvallen,
zoowel tegen degenen die ze bestrijden in het
heldere daglicht als tegen hen die ze slechts
bekampen in het duister, onder het masker
der onzijdigheid, of van wat weet ik al wat
algemeene of plaatselijke stoffelijke belan
gen. En ik kan mijn aanspraak alleenlijk be
sluiten met de woorden Gezondheid, heil,
lang leven onze dierbare gedecoreerde
Zusters
Deze mooie groep begaf zich verleden Donderdag, 10 dezer, van het Paleis Belle-Vue,
verblijfplaats van den Hertog en de Hertogin van Brabant, naar het Koninklijk Paleis van
Brussel, waar ten half twaalf hel doopsel van de kleine prinses plaats greep
Van links naar rechts ziet men Prinses Axel van Denemarken, geboren Prinses Marga-
retha van Zweden; Prinses Ingeborg, moeder van Prinses Astrid Prinses Martha, zuster
van Princes AstridPrins Axel van Denemarken Prins Karei van Zweden, vader van
Prinses Astrid Prins Leopold van Belgie en Prinses Astrid en ten slotte de nurse, Mej.
Leblanc, die de kleine prinses Charlotte op den arm draagt.
Deze foto werd genomen enkele oogenblikken voor het doopsel, in de overdekte galerij,
die van het eene paleis naar het andere leidt.
KRISTENE SOCIALE WERKEN - VOLKSHUIS
POPERINGHE
Ruim 200 prijzen ter waarde van 25.000 fr.
5 fr. voor een boekje van 5 loten met kosteloozen omslag. 1 fr. het biljet.
LOTEN OVERAL TE VERKRIJGEN.
Verwarde politieke toestand.
De Katholieken hebben geen de
minste redens om voor Minister jas-
par een keerske te branden. Bij het
sluiten der Parlementaire zitting werd
plechtig beloofd dat het verlof dóór de
Regeering zou gebruikt worden om
een ontwerp op te maken dat zou
leiden tot eene dienstvermindering en
meteen het geheele militair statuut in
orde zou brengen.
Terwijl de Socialisten een ontwerp
van 6 maandendunst aaneengeflanst
hebben on de groote trom geroerd
hebben om hun volk warm te maken
voor hun gedacht, hebben de Katho
lieken immer zitten wachten naar het
regeeringsontiverp.
Nu de tijd daar is om ermede voor
de pinne te komen, nu zegt Minister
de Broqueville dat hij er niet mede
gereed is.
Het zou beter geklonken hebben en
ook meer met de waarheid overeen
gekomen hebben, hadde de Minister
eenvoudiglijk verklaard Wij komen
in den Ministerraad niet overeen in
zake militair ontwerp Daar is im
mers de hond gebonden.
Een regeeringsontwerp nopens den
militairen dienst is eene kwestie die
van nationaal belang is. Ook zou zulk
ontwerp door al de Ministers moeten
geteekend zijn.
En hier zit het het scheef met de
Socialisten. Kan Minister Vandervel-
de, bij voorbeeld, het regeeringsont
werp teekenen dat misschien wel de
6 maandendienst niet bevat, als hij
reeds het ontwerp der Socialisten dat
zulks wel bevat onderteekend heeft
De Socialisten maken van den Mi
litairen dienst eene kwestie van partij
belang, waar zij in werkelijkheid eene
zaak van nationaal belang is.
De mogelijkheid van een ministeri-
eele krisis wordt in zulk geval zeer
groot. Zoo echter de Katholieken
eensgezind zijn, hebben zij noch kri
sis, noch ontbinding der Kamers zelfs
te vreezen. In de dubbelzinnige hou
ding der Socialisten, die in de Regee-1
ring zetelen en toch tegen de Regeering
werken, kunnen wij de vrees zien die
zij gevoelen, bij de komende verkie-j
zing, voor de Communisten. Ware
het zoo niet ze zouden reeds lang uit)
de Regeering getrokken zijn en denl
strijd openlijk aangegaan hebben.
Er blijft echter riog een middel, dat
reeds in de pers vooruitgezet werd,]
om de krisis te keer te gaan Namen-
hjk, men voorspelt het inrichten eener
Commissie, bestaande i it verlegen-
wr.ord'gers dei ischiliige partijen,-
welke commissie z ch zou aki,or re,
stellen o t r een ontw rp van militaire
inrichting. Het valt te zien in hoeverre
zulks aan de verschil ige polhieke par
tijen zou voldoening verschffen.
Nieuwe Uitsluiting te Kortrijk.
De socialistische textielbewerkers-!
organisatie had Maandagavond bcslo-j
ten Dinsdag opnieuw het werk te sta
ken bij de Firma Depoorter Gebroeders.
De leden der christene vereeniging
hadden een tegenovergesteld besluit
genomen.
Dinsdagen Woensdag hadden, om
trent het fabriek Depoorterbij 't be
gin en op 't einde van 't werk, samen-
schollingen plaats. De christen ver
enigden weruen beleedigd en langs
alle kanten lastig gevallen.
Woensdag avond was 't vergade
ring voor die menschen.
't Besluit was Donderdag niet meer
aan 't werk te gaan, de gevolgen en
de verantwoordelijkheid van alles
wat nu zou gebeuren aan de socialis
tische organisatie overlatende.
De gevolgen zijn er reeds. Donder-
lag namiddag om 4 ure hebben de
vereenigde Kortrijksche textielpa
troons wederom als tegenmaatregel
de uitsluiting toegepast, zoodat er
door de schuld der Socialisten 2000
menschen zonder \s erk vallen en dat
bij het begin van den winter.
Protesten en tegenprotesten.
Daar werd te Brussel, verledene
week, betoogd door eene massa onte
vredene menschen.
Er werd betoogd voor dingen die
goed zijn, voor dingen die min goed
zijn en voor iets dat oprecht ergerlijk
was.
Het was goed te betoogen tegen de
manier waarop sommige belastingen
geïnd worden en ook tegen den dwin-
genden aard van som mige belastingen.
Belastingen betalen, dat is nooit
aangenaam. Maar al dat betalen ge
paard gaat met een ingewikkeld stel
sel van boekhouding en een kwetsend
toezicht op den handel en wandel van
geheel een bedrijf, dan is die belasting
waarlijk ondragelijk. De vorm is nog
slechter dan den mhoud.
Het was min wel te betoogen tegen
de alcoolwet. De alcooiwet, zooge
naamd de Wet Vandervelde of de
tweeliterwet, heeft ontegensprekelijk
goede gevolgen gehad. Iedereen moet
bekennen dat de wilde dronkenschap
afgenomen heelt. Het blijkt dat wij
thans 1 liter 83 alkooi per kop gebrui-
en tegen 5 liters vroeger. Het aantal
der kostgangers in het beuelaarshuis
van Merxplas is van 6000 op 1200 ge
zakt. Anderzijds is het aantal der
rankhuizen van 202 duizend in igi3
tot 117 duizend verminderd. Deze en
vele andere voordeeien nog mogen
wij toewijden aan de alcoolwet.
Ook heeft de Koning, naast den
brief van de 40 duizend herbergiers,
een schrijven ontvangen namens 4
millioen vrouwen, moeders en kinde
ren en namens 100 duizend erlëlijk-ge-
brekkelijken en onschuldige slacht-
oflers van de alcool, die vragen dat de
alcool-wet niet zou afgeschaft worden
en de herbergen 0111 1 uur 's morgens
zouden gesloten worden, omdat zij te
veel geleden hebben.
Maar wat ergerlijk was, door de
betoogers van Brussel werd een sjian-
iloek gedragen dat het afschaffen
eischteder cencuur op de cinema-fil
men.
Hoeveel betoogers zouden er wel
met dien eisch akkoord gegaan heb
ben? Voorzeker niet veel.
Het protest is ten anderen ook niet
uitgebleven. In tal van bladen werd
aangedrongen, in naam der zedelijk
heid bij onze kinderen, op een ver
scherpen der cencuur, die soms wat
al te breed van opvatting is. Er werd
ook protest aangeteekend tegen het
uitstallen voor de oogen van iedereen,
ook voor die der kiemen, van zichten
en affichen van filmen die niet voor de
jeugd bestemd zijn. Zoo de film zelf
verboden is voor de jeugd, is het met
reden dat de reklaam ervoor, die
meestendeels geheel prikkelend is,
ook niet onder de oogen der kleinen
gebracht worde.
De betooging van Brussel zal om
redenen der protesten en misschien
wel nog meer om redenen der tegen-
protesten eenig nut afwerpen.
Abonnementsprijs per Jaar
In Stad 14.00 fr. In Belgie p. post 16.00 fr.
Amerika en andere landen 34 fr.
Frankrijk en Congo 28 fr. (Fr. g. 20 fr.)
TARIEF DER PRIJZEN
Berichten Verkoopingen
Eene inlassching o fr. 90 pei regel
2 en 3 Inlassch. o ir. 80 per regel
Rouwberjchten
6 frank
Vonnissen
1 fr. 5o per regel
HERHAALDE ANNONCEN
prijzen 01' aanvraag.
Alle annoncen zijn vooraf te betalen en
moeten tegen den Donderdag noen ingezon
den worden.
Kleine berichten tegen den Vrijdag noen.
Uitg. SANSEN VANNESTE, Drukker
Gasthuisstraat, l5, Poperinghe
Telefoon 9. Postcheck 15.570.
Mengelwerk v. «De Poperinghenaar» 10
door JAC. BALLINGS
De liefde is een aardig ding, zingen ze in
't liedeken. Als ze ons te pakken heeft, zitten
we vaak vaster in haar klauwen gestrengeld
.dan we 'tzelf vermoeden.
Zoo ook Mimi.
Een oogslag... een glimlach van Siemken
was ten slotte voldoende geweest om in
Mimi's harteken het minnegodje wakker te
maken en als het minnegodje dan zijn wetten
stelt moeten 't sterke zielen zijn, die er niet
naar luisteren.
Terwijl Mimi daar aan den gevel zat, was
<le wind opgekoitlen, 't werd te koud om daar
buiten nog te vertpeven en het meisje trok
naar binnen.
Ze kotterde de stoof op en begon voor de
kotljeLte zorgen. Rozeken zou niet lang meer
weg blijven.
Rond de vijven ben ik terug, had ze
gezegd.
Maar jawel, 't avondlof had reeds geklopt
op den kerktoren zes uren en nog was
er geen Rozeken te zien.
De grauwte viel over 't land, hoornen en
hagen 't stond allemaal weggedoezeld in de
deemstering, grillig van vorm en gedaanten,
en de wind die hoog door de toppen joelde,
zong een klagend lied.
Mimi voelde zich niet op haar gemak. Niet
dat ze bepaald bang was. doch dat eenzaam
landschap met die spookachtige gedaanten
van gewassen, dat klagend windgehuii, dat
verlaten huis, waarin ze nu alleen zat' en
waarin enkele dagen geleden nog een lijk
lag, dat alles maakte haar zenuwachtig en
ongerust. Tienmaal was ze wel naar de voor-
éeur geloopen om te zien of Rozeken nog
I- t j'N T d'lcenq hafl ze de
«ware «leur weer z..cluci.<l g gvenflcld
7. m Wonken tiaar geen stampen T
luisterde ja(le s,appen kwamen
nader. Stillekens werd er op de luiken
geklopt.
Wie daar riep Mimi met bevend hartje
Goed volk, doe maar open., klonk het
dooreen
Ze had de stemmen herkend van Siemken
en Gustarien
Dadelijk schoof ze den grgndel weg.
'k Ben blij dat gij gekonrèn'zijt, sprak ze,
want 't is hier akelig alleen.
Rozeken nog niet thuis? vroeg Siemken
Neen, ze blijft lang weg.
De notaris zal een goéde ftesch opge
haald hebben, zegde Gustarien
In den tijd toen Rozekens moedér nog
leefde, kwamen de bode en zijn zuster nog al
dikwijls een uurken klappen 's avonds
Daar was nu geen reden 0111 aan die ge
woonte iets te laien veranderen.
Natuurlijk spraken ze thans over nieTs an
ders dan over de,aanstaande verkooping.
'Gustarien vooral was lang niet fnalsch
tegenover Rozeken, die ze voor, ,een zotte
muts uitschold.
Moet genu niet van den duivel se ze ten-
zijn om zulk eoh schoon göclotéte verkop pen
en dan in de stad fe gaan koekeloéreTj als
'n kale prulmadame. 1
Ik heb hei haar ook .geuo.eg geregel,
stemde Mimi mee in.
Siemken alléén zweeg. Hij aan zijt) pjjp
te trekken, druk bezig met zijn e igejy"ge
dachten
Plots ging de deur open
Rozeken stapte binnen.,
Ze had een hoogfoode" kleur, hciir Iraréh:
hingen verward langs haar wangen,Turhaar
00gen schitterden meteen ongemet nén ^.latis
Lachend viel ze op een stoel en héfliaaklcf
twee- driemaal die mannen dat zijiLtbch
sloebers sloebers
Onthust keken de anderen elkander aan-
't Was pijnlijk dat meisje in rouw) wier'
moeder nog maar enkele dagen begraven
was, zoo te hooren giebelen en' spotpra it
j verkoopen-
Zit me daar zoo 'niet te bpjonken Aafetp.f
iK v.iu j-r-uikm kom. RérG.en:.
tefwijl ze -buar' hoed aflti. Ge- zoudi zeggen
dal ge nooit «een menschen gezien hebt.
Dan zich tot Mimi wendend, vroeg ze
jrrutaal hebt ge iets te eten
'k Heb koffie gemaakt
Kofftm koffie k moet vleest h hebben
met eieren., want ik ben flauw 1 Wel wel
is ine dat een grap geweest. En druk doende
begon ze te vertellen- Pc notaris had haar
niet een fles.ch' geti akteörd Dan als ze buiten
kwam, zag ze daar juist Miel van den bron
Wier in zijn koets af karnen. Miel was blijven
sua ah en had haar gevraagd' of ze mee reéd
Rijdt'ge haar huis had ze gevraagd Natuur
lijk had Miel geantwoord. De sloeber In
plaats yan.recjht naar huis te rijden, had hij
nog Haalbeke en Sch'epvoorde gedaan, twee
dorpen bovèn Schevelgbem De sloeber En
hij; had getrakteerd met krjekenlamhic. Hij
meende haar «eke t zat te maken. Maar dat
was hem nielj^Juk-t. Ah Ja .dat ging er zoo
niet Ln In 't rijtuig ÏÏiid hij haar altijd willen
kius's'cn en. qmliel/j nu -. maar: ze had zich Ver
weerd, dapper verweerd Daarmee kwam 'k,
dat fheur haai zoo verward hing,'Néén,
Mielkén van den brouwer zal haar geen-'
twééd éh keer op]^((én- /w - -
- Zerstond vöor den spiegel eli stfeek heur
IraurhuèBelVHd.N -
Giföfarrien duisterde ieis aan Mimi.
Maar Rozeken had in den spiegel gezien,
dat Gifstai imYzi.ch pyerboog:
V'; Driftig-keerde zij.£ich om.Y v -
Als ge'hleï kómt om achter mijnen rug;
te !babbelen, dan iè-daar- dé deur, riep ze
woedepd uit, terwijlze naar'hXiiten wees.
Daclèiijk.yl<^bg Ghstarien oVerreiml.
T Héb van ach'tér uwen rtigiiiets gezegd,
èprak xe geraakt.'!Aj.s-'ik iétsTé fé'ggeh heb,
steek ik datonder "gèmri hoé kén of banken
En als'gehu miufgèdacht wilt w§ten, zal ik
hel u in"tweê_woor<ten zeggen 't i§ schande,
zob drie, vier dagen'iiade bëgratenis van uw
móedermet een grand seigneur in eene
vojturv rond té bóllen Verstaat ge dat
I vlaan^ch
Tóe toe suiste Siemken, die wel zag
j dat de zaak een verkeerde w-ending ging
.nemén
t'wTrsvoX-ereind gevlogen,
bleek vsrn, MZuGie hn\reH\.ijfch;tar lihezt-m vnn
drift open neer golfde, wees ze met gebiedend
gebaar najr de deur.
Buitenï siste ze... buiten en zet hier
geen voet lieer over den drempel, venijnig
spook.
O Dafpoet ge geen tweemaal zeggen,
schamperde Gustarien terug, ik weet wel dat
we hier te véjl zijn, sedert ge van zin zijt
naar de stad trekken, maar onthoudt het
wel, meisje .Bergen ontmoeten elkander
niet, maar menschen wel. We zullen elkander
later spreken.
Dan zich tot haar broeder wendende,
sprak ze
Kom, jongei ge moet hier uw boontjes
niet meer te weet leggen.
Maar Siemken Vilde het onmogelijke be
proeven oin de t\*ee vroegere vriendinnen
met elkander te Y&zoenen.'
Allee Allee !Ue zijt alle twee wat drif
tig, meende hij.
Alle twee Alh twee viel Rozeken
nijdig lip c'est ^a, aje twee Wie is er hier
begonnen met mijn z^igheid te zeggen. Wie?
'En moet ik dat in mijn eigen huis. in mijn
eigen huis laten gebeffen
Minachtend haalde ip de schouders op
'Ln daarbij ging \e dan Voort, als gij
mij gaarne zaagt, zond <rij voor mij partij
trekken maar dimr zij\ ge te laf voor te
•laf... f
Uitdagend keek ze heiftaaD 1
Hard, ais een vernederd kaakslag, voelde
Siemken de beleediging.
Hij meende iets te antwónden, doch Mimi
was hem voor
Rozeken riep het nicfyje Van Brussel
op verwijtenden toon. wat >eeft Siemken u
nu misdreven
Ha Ha Ha klonk he\ spottend, nog
een die aan 't zelfde koordeket trekt
Ze zette de. handen in de liepen enkeek
uitdagend.Tond. Siemken schigde het hoofd
en ging langzaam heen.
Buiten stond Gustarien op he^te wachten.
Géén voet meer, geen voet^et ge daar
•nog in huis zulle, sprak ze gebie<Vnd Ge ziet
wat voor 'n schepsel dat liet is. De fliereflui
ter uit de stad heeft haar den koptotaal zot
gemaakt Een jenger gelijk gij vi'dienf .oen
betere vrouw.
Meteen bedrukt gemoed volgde Siemken
zijne zuster naar huis.
Dien eigensten avond ging het er bij Roze
ken nogal rumoerig toe.
Lang nog ging ze te keer tegen Siemken en
Gustarien en beweerde bij hoog en laag, dat
de bode niet zoozeer int liefde en genegen
heid met haar had verkeerd, maar veel eer
der omdat ze een eigen huis en wat land
bezat
Trouwde ze met Siemken, clan kon Gusta
rien bij hen i 11 trouwen.
Dat was de heele kwestie Maar ze had
klaar gez-ieir. Wilde Siemken haar huis heb
ben, dar, kon hij het maar koopen Het huis
ja, maar op haar moest hij niet denken, nooit
of nooit
Mimi liet haar voort razen. Het meisje zag
duidelijk genoeg dat de drank aan 't werken
was en'zé voelde met het medelijden, ook een
walging en afkeer in haar gemoed önts'aan
Neen, geen dag langer bleef ze nog bier.
Jammer dat het zoo laat in den avond w.is
of ze nam van avond nog den trein om naar
Brussel weer te keeren
Al s'Rozeken geëten had, wercl ze .bedaar
der;, Voelde zé nu zélf Eet 'dwaze en het ge
meene van hare handelwijze Besefte ze dat
ze te ver was gegaan en Mimi zonder reden
beleedigd had In alle geval ze begon witte
'voetjes te geven Ze sprak van den volgenden,
morgen samen naar het naburig' stadje te
gaan.,want ze moest stof koopen voor een
nieuw kleed en ze ging voor Mimi ook één
kleed koopen.
Maar Mimi schudde het hoofd
IJc ga morgen terug naar huis, zei 't
meisje
Naar huis. schrok Rozeken, naar huis?
Een angstig gedacht overméesterde haar
Als Mimi naar huis keerde, zou ze alles aan
haar vader vertellen, ook de reis in hét rijtuig
met Miel, de zóbn van' den brouwer) en
Etiënne zou het weten Et enne die toch
zoo jaloersch was. En hoe "zou-die dat op-
nen Ja. ze had. toch wel een beetje lichtzin
nig gehandeld Maar wie had nu ook kunnen
denken, dat die Miel zoo dwaas zou getrak
^tcef'd h'd •bei)
Rn daarbij, ze had zich verdm uKts (e
verwijten. Miel had haar gekust, maar ze
had zich tóch dapper geweerd. Ze zou dat
trouwens zelf allemaal aan Etienne uitleggen
Zoo stelde ze haar eigen gerust
Doch even later voelde ze weer duidelijk
hare schuld.
Neen, net-n. 't ware veel beter dat Etienne
niets te weten kwam Mimi moest blijven en
niet naar huis keeren
's Anderendaags 's morgens echter stond
het Brusselsche nichtje klaar om déa trein te
gaan nemen. Noch de belofte van een schoon
nieuw kleed, noch de traantjes van Rozeken
konden haar weerhouden.
Het afscheid was dan oók koel en ge
dwongen.
Toen waagde Rozeken de vraag:
- Zult ge niets aan Eiiennö vertellen,
Mimi Ik heb ongelijk gehad, daar ik
beken het.
Haar stem klonk smeekend, en in haar oog
blonk een traan.
Neen, ik zal niets zeggen, antwoordde
Mimi.
Toen ging ze 'den voetweg op die dwars
door de velden naar de statie leidde.
Daar waaide een ruwe wind uit het Wes
ten en regenzwagere wolken dreven in toom-
loozén vaart door het luchtruim
Neen, het was geen gezellig "weder voor.
wandeling, en Mimi, die toch zoo droefgees-.
tig gestemd was, voelde de treurnis in baar
getnoéd gedurig aangroeien.
-Wat was hef dan töc.h clat haar zoo'if Ver-"
drietberókkende
De ruzie met Rozeken Alles was immers
bijgêleg.d l De terugkeer naar de stad dan
v Och hu bood'dé buitpn toch géén aardig
heid, mét diè-dón'ke&è luchtén, dat kille.
3isteren ja, 'oen was 't lente, maar nu was
't winterkoud isleëri, "dat was hei allema al
niet waf haa-r zoo fééurig stémdé-Als ze naar,
de stad feunggttTgicznu.Ze ;Siemken niet meer
zien, Siemken, aan wien ze. den ganschen
nacht gedacht had'.
•Zooeven bij 't vertrek stónd Gu|tg>' *'u
wasGhgoéd opde haag té hangen en toen had
zij tot het muisje, geroepen 'oLrtLm C'- -
rien, en de groeten aan Siemken.'
Hoe gaarne zou ze zelf aan den jongen een
vaarwel hebben gezegd, 't Was domen dwaas
daaraan te denken, want tusschen haar en
Siemken bestond er immers niets Dat zij,
diep in haar harteken eene genegenheid voor
den bode gevoelde mocht niemand weten In
de stad zou dat wel slijten. Immers, het
spreekwoord zegtuit het oog, uit het hart.
Daarbij... genomen clat Siemken nu Rozeken
eens zou vergeten, later, veel later, dan kon
zij immers nog op geen trouwen met den
facteur denken. Het winkeltje in de Stoof-
straat leverde eene te zeer goede broodwin
ningop, om clat te laten vlotten en zij zou
immers eens de zaak overnemen en voort
zetten.
Aldus redeneerde het meisje
Maar met liefde valt er niet te redeneeren
Ze suste haar gemoed in slaap, precies als
een gene esheer die de zieke een pijnverdoo
vend middel toedient. De li jder vergeet voor
eenige oogenblikken zijne kwaal en doeselt
weg in een gedwongen rust. maar bij zijn
ontwaken voelt hij, met nieuwe hevigheid,
de foltering van zijn smart.
Zoo ging het ook met Mimi. Nauwelijks
was ze klaar en duidelijk tot het besef geko
men dat Ze kost wat kost clie gedachten uit
haar hoofd moest stellen, of jawel, daar z;ig
ze het vriendelijk gelaat van den dorpsjon
gen, lokken der dan ooit voor haar oogen.
Was ik maar nooit naar 'f dorp gekomen,
prevelde ze zachtjes en zuchtte.
Even bleef ze staan om haar parapluie
open te steken, want de nattigheid begon te
vallen.
De gang werd lastig nu, daar de wind vlak
iri haar gezicht stond en zij, oin te beschutten,
verplicht was haar regenscherm voor haar
open tc houden.
Opeens werd ze itit haar mijmering op
/geschrikt.
Hela Hela ge zoudt een mensch om
ver loopen, kionl het lachend.
't Was waarachtig Siemken die daar stond
De facteur was op zijne gewone ronde tn
•kwam langs den tegenovergestelden kant den
vort- opgegaan
- Is nic sdink.m, .riep Mimi tb f, ter
wijl ze zich met den rug naar den wind
keerde.
Ik had 11 van verre reeds herkend, zei
Siemken, maar ik dacht, ik gane keer niemen
dal le zeggen.
Dan op 't pakje wijzend, dat ze in de hand
hield, vroeg hij en waar is de reis naartoe
Naar huis, Siemken...
Naar huis Is dat zoo meteensgekomen?
Na die woorden van gisteravond.
De bode schudde 't hoofd en een ernstige
plooi lag nu om zijn mond.
Neen, sprak hij, zoo iets had ik nooit van
Rozeken gedacht. En al stond ze daarnu met
al het goud van de wereld, dan zou ik haar
nog niet moeten hebben.
Verrast keek Mimi op.
Ja, ging Siemken voort, ik heb dezen
morgen reeds aardige dingen gehoord over
die reis van gisteren. De menschen spreken
er schande van. En dat vijf, zes dagen na de
begravenis van heur moeder.
Wat heeft ze dan allemaal uitgestoken,
Siemken
Wijn gedronken en gedanst.
Gedanst
Ja, gedanst. Miel van den brouwer, die
up tournee was bij zijn klanten, is er mee
naar de Schoone Madame «gereden.
De Schoone Madame vroeg Mimi
verwonderd waar is dat
Een staminee ginder achter de statie.
Daar staat 'n piano aut- matiek en de Schoo
ne Madame met haar vier dochters hebben er
verstand van 't manvolk dat daarbinnen valt,
ie pluimen. Als Miel daar toekwam zaten er
'11 koppel vrienden van hem en subiet was
't spel in gang
En heelt ze gedanst herhaalde Mimi
nogeens, weet ge dat zeker.
Zoo zeker als ik hier sta. Eerst zei ze,
clat haar moeder nog maar pas dood was,
maar de schoone madame, met haar fransche
omplimenten, lachte,.dat ge met de dooden
toch niet leven kost, en dan heeft ze meege-
zwierd, eerst met Mie!, dan met die andere
typen, en op slot van rekening is er clam-
p'agne gedronken
ft Vervolgt),
4> 4-a i> v TS '3' JK r*
Zooveel heeren, zooveel zeeren,
Zooveel honing, zooveel gal
Zooveel deugden, zooveel vreugden
Zoo is het hier en overal.
Er zijn drie dingen die den mensch
ruineeren
weinig weten cn veel praten
weinig hebben en veel uitgeven
weinig waard zijn en zich veel ver
beelden.
Een mensch in goeden staat
Heeft overal veel vrinden
Maar als 't hem kwalijk gaat
Dan zijn er geen te vinden.
Sm mmmm fmHnwAin
ii mU i mIUJI U mIBII AM Al