HET NOTARIEEL h N' NIJVERHEIDS ANNONCENBLAD
aimü; w&wtt Papering!»© en
ZALIG KIEUWJAAR
MOOI ROZEKEN
BEGRAVING van den Heen RENÉ DEVOS.
Zondag ln Januari 1928.
30 Centiemen
25° Jaar. -- N' 1
De Huishuurwet
Over liberaal-katholieke
verstandhouding.
Politiek Overzicht.
Zichtkaarten ten bureele dezer
Abonnementsprijs per Jaar
In Stad 14.00 fr. In Belgie p. post 16.00 fr.
Amerika en andere landen 34 fr.
Frankrijk en Congo 28 fr. (Fr. g. 20 fr.)
TARIEF DER PRIJZEN
Berichten Verkooitngen
Eene inlassching o fr. go per regel
2 en 3 Inlassch. oir. 8o per regel
Vonnissen h Rouwbekichten
i fr. 5o per regel 6 frank
HERHAALDE ANNONCEN
PRIJZEN OP AANVRAAG.
Alle annoncen zijn vooraf te betalen en
moeten tetfcn den Donderdag noen ingezon
den worden.
Kleine berichten tegen den Vrijdag noen.
Uitg. SANSEN VANNESTë, Drukker
Gasthuisstraat, l5, Poperinghe
Telefoon 9. Postcheck 15.570.
m
't Geluk wordt nagejaagd door lieden
Van allen staat en stand,
Maar wie het grijpt, die ziet het vlie-
Het slibbert uit de hand. [den
Gij dan, zoekt u ware vreugd)
Zoekt alleen de ware deugd,
Zoekt alleen dat binnen schuilt,
Niet aat uit de leden puilt
Want al wat het ooge ziet,
Is in haast maar enkel.
Orde en netheid leiden tot God
I loudt ze dus voor een gebod.
Een vroolijk gezicht
Maakt alles licht.
Breng de zon in 's naasten leven
Zij zal op U haar weerschijn geven.
Aan al onze lezers, 'aan al onze
medeburgers wenschen wij naar oud
christen Viaamsch gebruik, een zalig
Nieuwjaar.
Geluk en zegen voor eenieder in
't Lijzonder, zoo naar ziel als naar
lichaam, gezondheid en voorspoed in
werk en onderneming.
Geluk en zegen voor de huisgezin
nen dat in elk gezin Gods wet onder
houden en de plichten trouw vervuld
worden, dat er overal lielde heersche
en huiselijke vrede.
Geluk en zegen voor de stad en
voor de bewoners God spare ons
van ramp en tegenspoed Hij schenke
bloei en welvaart aan handel; nijver-1 uLL'T
heid en landbouw.
God zegene het jaar 1928, want in
Gods zegen is 't al gelegen.
Van heden af wordt- 11 DE POPE
RINGHENAAR verkocht aan 30
centiemen het nummer.
Er zullen vanaf r jatiaari *1928 ver
anderingen- intreden m -detoepassing
der huishuurwet. -Het is nuttig de
aandacht der belanghebbenden onzer
streek, zo o eigenaunrs ais huurders er
op te vestigen.
Alle huurders die -tot dit jaar (1927)
in eerste categorie vielen, kuqnen van
af 1 Januari 1928 de JmishuurWet niet
meer inroepénTL"
Die eerste categorie), -aanwie de
wet toeliet dat de huurprijs w*rd ver
hoogd met 2.'5 0 0, valtjjdu.s oji^ier het
regiem van het gemeenSècht1
De huizen of gedeelten van huizen,
welke dit jaar (1927)* in de tweede
.categorie vielen; worden vanaf 1 Jan.
eerste categorie. Van dan af-tot einde
December 1928 wordt dehuuN erhoo-
ging die nu 1750/0 bgdróèg, gebracht
op 225 o/O. Daarna is ook vóór hen
het einde der huishuurwet geslagen.
Wat de huizen of gedeelten van
huizen aangaat die in ae 'derde cate
gorie vieleif, de huurverhooging met
r5ö'o o op de huurprijzen van 1914
wordt vanaf 1 Januari eerstkomende
Een notaris van Charleroi, die
nooit aan politiek deed, schreef in
La Métropoleartikels om eene
toenadering te betrachten tusschen
de zoogezegde Partis d'Ordre De
man ziet dat de liberalen in 't land
aan 't verdwijnen zijn en hoopt zoo
hunne redding te bewerken op den
rug der Katholieken. Hij heelt echter
geen geluk met zijn voorstel.. Alle
vlaamsche bladen zijn er tegen en
heel juist schrijft hierover Het Han
delsblad van Antwerpen
Het is niet met de liberalen besten
dig af te schilderen als parti d'ordre»
dat met het betrouwen in de katho
lieke partij versterkt.
I Het is niet met aan de medewer
king met liberalen méér waarde te
dan aan het verbond van
alle katholieke krachten onderling, dat
men de gewenschte katholieke stroo
ming in liet land doet ontstaan.
Het is geen goed werk een vleugel
der partij voortdurend aan te vallen
en terzelvertijd den indruk te ver
wekken dat er voor de ordelievende
katholieken geen anderen uitweg be
staat dan in de armen der liberalen te
vliegen zelfs die van den provintie-
raad van Namen en die van den ge
meenteraad van Brussel.
In nationalistisch franskillonsche
kringen heeischen ei gedachten', "he,
op den keeper beschouwd, altijd in
't voordeel der liberalen en steeds
tegen de katholjeke eenheid gericht
zijn. De katholieke partij en de katho
lieke pers hebben eene andere zending
te vervullen dan die van zelfmoord-
pleging uit bezorgheid voor 't belang
eener partij die nooit haar anti-cleri-
calisme heeft opgegeven.
Dat.is ook ons gedacht
-•—Pater Kuiten in den Sfflaal.
ging het over
de
De Vlaamsche Legercommissie.
De Vlaamsche Legercommissie is
samengesteld uit gewezen officieeren,
krijgsdokters en. gegradeerden, zon
der ondersfcheid van denkwijze of
politieke opvatting. Zij wil geen be
paald politiek programma aankleven,
noch steunen, en ievert slechts voor
eene in Viaamsch opzicht bevredigen
d-oplossing van het legervraagstuk.
pQe indeeling van leger in Vlaam-
ifrë en Waalsche legerafdeelingen
wordt vanai 1 januari eerstkomendefc* "TC 8
nogvooe^ ;hde StSaa
8e mtzoiHKTUigsjvet inroepen, nuts - oi
-hihrrverhoogrngmét'225 "0/0. Daarna
zal de huisnuurwet haar eigen dood
sterven. En het is waarachtig niet
meer te vroeg. Dan zullen alle woonst
gelegenheden terug aan 't gemeen
recht onderwornen worden. Nog en
kele bijzonderheden om de zaak nog
klaarder te maken
Wie valt met I Januari 28 buiten de
huishuurwet Zij waarvan de huur in
1914 de volgende bedragen overtrof,
goed begrepen, overtrof en hooger
was dan
900 fr. in-.(^e gemeenten van l5ooo
tot-aSeóe- inwoners -
600 fr. in de gemeenten van 5ooo tot
-t5ooo inwoners
3oo fr. in de gemeenten van minder
dan 5ooo inwoners.
Welke huizen mogen vanaf i Janu
ari met 225 0/0 op den huurprijs van
1914 verhoogd worden Zij waarvan
op 1 Aug. 1914 de jaarlijksche huur
prijs hooger was dan
675 fr. in de gemeenten van i5ooo tot
25ooo inwoners
45o fr. in de gemeenten van5oootot
l5ooo inwdhers
225 ft, in de gemeenten van min dan
5ooo inwoners."
Deze woningen vallen in Jam 1929
buiten de'huishuurwet. Alle huiken of
gedeelten van .huizen, waarvan de
huurprijs in 1914 lager was dan boven-
staarrda.getallen, vallen in de tweede
eafegorie-en betalen voor het toeko
mende jaaf (1928) 2000/0 boven den
huurprijs van 1914. Den 1 Januari ig2g
gaan al deze woningen over tot de
eerste categorie en einde ig3o vallen
zij ook buiten de huishuurwet daar
deze zal opgehouden hebben te be
staan. De bevolkingscijfers, dewelke
in aanmerking komen zijn die der
laétste tienjarige volksoptelling.
Onder de gemeenten van i5ooo tot
25ooo inwoners vinden wij Roeselaere,
Meenen.
- Van 5ooo-tot i5oooinwoners Pope
ringhe, Iseghem, Thielt, Thourout,
welke boven de 10.000 zielen hebben
en Yper, Veurne die meer dan 5ooo
inwoners tellen
Bij deze uiteenzetting is geen reke
ning gehouden van plaatsen als Brug
ge, Kortnjk en Oostende die boven
•ue 25 duizend zielen tellen, noch van
het verhuren van kamers wat in 1914
- in onze strek-en-wainig gedaan was.
In den Senaat
familietoeplagen.
Mevrouw Spaak, de Socialistische
Senatores, walgde er niet van te ver
klaren dat als hoogste zedenleer moet
wórden aanschouwd de beperking
van de kindeken.
Maar zij heeft van; Pater Rutten
een antwoord gekregen van belang
zoodat de Socialist De Brouckère
haar is moeten ter hulp komen. Eerw.
Pater Rutten kon aan dergelijke uitin
gen van Mevrouw Spaak niet onver
schillig blijven en met striemende
bewoordingen laakte hij de heiden
sche zedenleer en dit «door de modder
sleuren der christelijke huismoeder»
Deze bespreking heeft tot nut gehad
dat het eens te meer heeft laten uit
schijnen dat er tusschen de socialis
ten en de katholieken een afgrond
gaapt en dat over hun beide levensbe
schouwingen geen brug kan gelegd
worden. De socialisten zijn ongeloo
vige en goddelooze lieden en wanneer
zij om redenen v^n politieken aard
aan hun goddelooze uitlatingen en
aanvallen tegen den godsdienst al
eens het zwijgen opleggen, men mag
hieruit de gevoltrëkking niet maken
dat zij de overtuiging van hun tegen
strevers eerbiedigen. De aap is uit de
mouw gekomen in den Senaat en met
verontwaardiging zal door al onze
«zou»Udrifki-<"(Trristenewlnanvsehr* hui- -
moeders, die een talrijk kroost op
brengen, vernomen worden dat de
Socialisten gepoogd hebben van hun
ne verhevene zending met slijk te
besmeuren.
De uitbrander, hen door Pater Rut
ten gegeven, was ook verdiend, meer
dan verdiend.
Perekwatie en kindertoeslag.
De Socialistische bladen trekken
een gezicht als hadden ze azijn ge
dronken. Hun' ministers hadden de
erekwatie helpen opmaken, de kin
dertoeslagen helpen afschaffen. Onze
mannen hebben moeten herstellen wat
zij vernietigd hadden.
Voor-uit grolt dat wij het wier
ookvat op den kop van onze ministers
tuk slaan omdat wij de waarheid
hebben verkondigd. Feiten zijn lek
ten.
De socialisten hadden een slechte
daad gepleegd. Dank aan den invloed
onzer vrienden kon het weerom goed
gem,aakt worden'.
Hel einde eener-lastercampagne.
Dl Et DEN van den II Pastor van Ars en
0 van de H. Theresia, te koop in alle groot
ten bij V. Sansen-Vanneste, Poperinghe.
de Vlamingen in hun eigen taal zullen
aangevoerd, opgeleid en bestuurd
worden.
De Vlaamsche Legercommissie wil
slechts het technische materiaal ver
zamelen dat al de leiders van alle
Vlaamsche groepeeringen ten gepas-
ten tijde zullen kunnen aanwenden om
den Vlaamschen eisch te verdedigen.
De Vlaamsche Legercommissie
acht een doelmatige actie voor de
Vlaamsche rechten van het leger
slechts mogelijk met de jëiectewerking
en den steun van ALLF./Viarni'ngen,
zonder onderscheid. Diens volgens
dringt zij aan opdat allen tbij haar
zouden aansluiten.
Toejredingskaarten zijn te-bekomen
op het Algemeen Secretariaat, Coupe
russtraat, 23, Antwerpen.
Is dat ernstig
Kamer en Senaat hebben de be
grooting der Dotaties gestemd. Daar
in komt de som van 1 millioen 842
duizend lrank dienende tot wedden
en onkosten voor Kamer en Senaat.
De Socialisten hebben» deze begroo
ting niet gestemd. Zij vinden dus dat
deze sommen niet moeten uitgegeven
worden. Het logisch 'gevolg zal nu
natuurlijk zijn dat de Socialisten en de
andere tegenstemmers'zullen jveige-
ren hunne maandelijksche vergoeding'
op te strijken. -
Zoudt ge daaraajïioritjrdurven twij
felen ■tJv.L
De Parlementaire zj4tfjd---fs op 8
November laatst herhöïnen na een
verlof van omtrent vier maanden Door
de ministerieele crisis ging veel tijd
verloren en betrekkelijk weinig werk
werd er afgelegd. Zooals gewoonte
gingen Kamer en Senaat met verlof
op Kerstdag. De Voorzitter der Ka
mer stelde voor de werkzaamheden
te hernemen op 10 Januari maar de
Kamerleden waren het roerend eens
om enkel te herbeginnen op 17 Jatm
ari. Moest men de schooljongens laten
beslissen over den datum van hun
verlof ze zoudjéfi het niet b'feter doen.
De houding onzer Parlementsleden
is ver van ernstig te zijn. Niemand
meer dan zij zelf doen nadeel aan het
parlementaire stelsel, dat nu reeds
groote tegenstaanders vindt.
De uitbreiding van Nieuwpoort.
De Hoofdcommissie van de Kamer
heeft het ontwerp tot uitbreiding van
de haven van Nieuwpoort met 5 stem
men tegen 1 goedgekeurd. De heer
Boens is verslaggever.
Mengelwerk v. «De Poperinghenaar* 16
door JAC. BALLINGS
De socialistische bladen beschul
digden met een beteekenisvolle
eenparigheid .den Minister van
Nijverheid en Arbeid ervan; teliande-
len tegen de gelockouteerde werklie
den van Kortrijk, door hun den steun
van het Krisisfondste ontrukken.
Welnu, degenen die eenigzins op
de hoogte zijn van de wetten in zake
den werkloosheidsteun weten toch
dat de besturen der fondsen in volle
onal hankelijkheid en zonder eenige
tusschenkomst van den Minister be
slissen over het al of niet toekennen
van de vergoedingen aan de stakende
werklieden,
Het tjetreft dus van wege de socia
listen een bespottelijk verwijt dat uit
gevonden wordt om de belangen van
hun politieken winkel te dienen, maar
dat, spijtig genoeg, niets anders kan
dan de pogingen bemoeilijken welke
door den H. Heyman worden aange
wend om de strijdende groepen tot
een billijke oplossing van het geschil
•te brengen.
Deze week kwam aan de dagorde
van den Senaat eene ondervraging
van M. Dewaele totH. Heyman, Mi
nister van Arbeid, over zijn besluit
der Socialisten van de voordeelen
van het Nationaal Krisisfonds te
Kprtrijk,terwijl Christene en Liberale
textielbewerkers ervan kunnen g
nieten.
Op het oogenblik dat de ondervra
ging zou moeten beginnen verklaarde
de Socialist Dewaele dat hij ze in
trok, zeggende dat hij zich vergist
had. Nu missen is menschelijk. Dit
heeft niet belet dat Minister Heyman
en Senator Bossuyt de Socialisten
enkele oogenblikken onder handen
genomen hebben en het lage van hun
ne lastercampagne tegen M. Heyman
vooj' oogen gelegd hebben.
De Legerkwestie in de Kamer
In J.ie Kamer was de bespreking
van het Eegercontingent de hoofd
schotel van 41e week.
Elk jaar jnoet het Parlement door
een wet het legercontingent vaststel
len. Doorgaans is die stemming niet
veel meer dan eene formaliteit. De
meerderheid stemt ja en de minder
heid neen. Dit jaar heeft M. Vander-
velde deze gelegenheid te baat geno--
Tnen om eens te meer de houding der
Socialisten tegenover het legervraag
stuk te verrechtvaardigen.
Daarop heeft M. de Broqueville in
eene rede van een uur en half geant
woord. Ên^LoTn het kort te zeggen,
hij qjeeft-eenenJennen tap afgeloopen.
Nog een pa'aftzulke redevoeringen en
de Regeering Jaspar II ligt in '1 zand.
-Alle andere landen, zegde M. de
Broquevillp, behouden een langen
diensttijd. De oorlog heelt bewezen
dat korte voorbereiding de, soldaten
onbruikbaar maakt. Onze kaders zijn
onvoldoende. De invalswegen in ons
land staan open. Een onberedeneerde
vermindering van den diensttijd zou
een dóodelijk gevaar beteekenen. Wij
moeten den moed hebben de veilig
heid van het land te verzekeren.
Die rede miek een slechten indruk.
Hoofdminister Jaspar gevoelde dit
genoeg en trachtte ook met al zijne
welsprekenheid, dien indruk te verbe
teren.
Het was echter Volksvertegenwoor
diger Van Hoeck die met eene"*korte
doch flinke rede de puntjes op de i's
zette.
Hij sprak namens de Christen De
mocraten en hij sprak geheel duidelijk.
Wij gaan deelmaken van de leger
commissie, zegde hij, omdatjfVij ge
heel het legervraagstuk in eens willen
opgelost zien duur van den dienst,
de wederoproepingen, de dekking, de
gewestelijke indeeling, de vorming
van het kader, enz. Wij willen hebben
dat Walen en Vlamingen in het leger
gelijk behandeld worden en wij zullen
in dig commissie ule gedachten '<£r
Christen Democratie voorhoudt»..
Wij willen vernemen welke de plan
nen der militairen zijn, maar wij zul
len meest rekening houden van de
stem van het volk, dat inzake leger
dienst, de grootste belanghebbende
is.
Wij willen de meest mogelijke doel
treffendheid dér landsverdediging,
doch ook de meest mogelijke verlich
ting der militaire verplichtingen.
In dien geest willen wij, Christen
Democraten, medehelpen om de op
lossing der legerkwt stie te zoeken.
Daarop antwoordde M. Jaspar ge
heel gepast dat het werk van de leger
commissie enkel eene studie is en dat
het Parlement daar in volle vrijheid
zal mogen over beslissen.
M. Vandervelde maakt zich be
zorgd om de Christen Democraten.
Maar dat mag hij gerust voor zich
houden. De Christen Democrat :n
zien klaar in den toestand en weten
wat zij willen. Zij hebben reeds her
haaldelijk gezegd en bewezen dat zij
nog hun eigen zeiven, noch hun pro
gramma om geen paar ministerzetels
zullen verloochenen,zooals sommigen
wel willen beweren. Zij zijn meester
van den toestand en zullen op tijd en
stond wel weten te handelen in het
belang der Democratie en in het be
lang van Vlaanderen.
Onze bezetting in Rijnland.
De kosten van de Belgische bezet
ting in Rijnland worden voor het jaar
1928 geschat op 144 millioen frank.
't Is eene schrikkelijke som voor
een handvol troepen. Wel zegt men
dat de Duitsch dit betaalt. Dat is
waar. Maar het wordt afgehouden
van hetgeen wij van den Duitsch
moeten ontvangen zoodat het eigen
lijk «le petit Beige» is die de man
van de rekening is.
Hoe daar gehandeld wordt met het
geld onzer schatkist leert het vol
gende
Volgens bereikte akkoorden moeten
de Belgen en ook de Franschen en
de Engelschen een aantal mannen uit
Rijnland terugtrekken.
Voor ons komt het op 800 man die
met i5 December naar Belgie terug-
keeren.
Te Geilenkirchen betrekken onze
mannen een kamp dat gratis door het
Duitscherijk ter beschikking der Bel
gen gesteld wordt. Het terugtrekken
dezer l« Linie-troepen zou voor de
schatkist van ons land geen vermin
dering bijbrengen, daar wij er toch
niet voor moeten betalen.
In Eschweilcr is er ook een garni
zoen. Dit behoort echter niet aan den
Duitschen Staat maar aan de Ge
meente. Daar zijn de Lansiers en
daarvoor moeten wij 6 millk en frank
per jaar betalen. Er wordt eigenlijk
zooveel afgetrokken door Duitschland
op de rekening die wij moeten ont
vangen, wat op hetzelfde neerkomt.
Nu zal men Geilenkirchen ontrui
men en niet Eschweiier. Weet gij
waarom? Voor het plezier van Ver-
viers en de goede zaken van een paar
politiekers. Het ie Linie heeft een
muziek en de Lansiers niet. Dat mu
ziek moet naar Verviers en dat kost
aan onze schatkist per jaar, zoo'ang
de bezetting nog duurt, zes millioen
frank.
Zouden de 114 millioen der bezetting
en vooral de 6 millioen van het muziek
van Verviers niet honderdmaal beter
gesmeten worden bij de som die noo-
dig is om de Staatsbedienden een
deftig bestaan te verzekeren
Zaterdag 24 December had de ter-
aardbestelling plaats. Bij menschen-
geheügen zag men zulk geen toeloop
«a-n-; olkgrectva, kleinen, rijfre
armen, landbouwers, werklieden; van
gansch de streek was er volk afgeko
men om een laatste hulde te brengen
aan den verdienstelijken en alomge-
ëerden grijsaard.
De treurige stoet werd geopend
door het muziek van den Katholieken
Kring en de eerewacht bewezen door
de stedelijke gewapende pompiers
De hoeken van het baarkleed wer
den vastgehouden door M. Achille
Ouaghebeur, (Kerkfabriek) M. Dr
Brutsaert, Volksvertegenwoordiger,
(Katholieke Gemeenteraadsleden);M.
W.VanEecke, Notaris, (Katholieke
Kring); M. N. Lahaye, Burgemeester,
(Openbare Besturen)M. L. van Mer-
ris, vrederechter, (Openbare Onder
stand) M. Denis Dehouck (Willem-
Teil).
Bij den Lijkdienst was O.L Vrouw-
kerk proppensvol en aan de Offerande
scheen geen einde te komen 1800 ge
dachtenissen werden uitgedeeld.
Moge deze algemeene en ongekun
stelde hulde een zoete troost zijn voor
de diepe en herhaaldelijk beproefde
Familie.
De Katholieke Partij verliest in
hem een kloeken steun, een helder
zienden hoofdman, een voorbeeldig
lid en de stad een harer schoonste
en edelste zielen. Katholiek van de
daad, Vlaming in 't herte, trouw aan
God en Kerk en Priester.
Ja,Vlaming van 't rechter bedde, die
de vlaamsche zaak en de vlaamsche
rechten een warm herte toedroeg;
maar vroom en voorbeeldig christen
was hij bovenal, die immer zonder
vaar of vrees voor de belangen van
den godsdienst in de bres sprong en
met zijn hem eigen krachtigen wil
nooit geen duimbreed zou afgeweken
hebben van den weg door Godsdienst,
Kerk en Priesters voorgehouden.
Bij het graf werden de volgende
Lijkreden uitgesproken.
Lijkrede uitgesproken door
Mijnheer N. LAHAYE, Burgemeester.
Diepbeproefde Familie en achtbare Omstaanders
«O*
Gelukkig had de kamerverhuurster
het gerucht gehoord en kwan: nu, zoo
vlug haar oude beenen het toelieten,
naar boven gehold.
't Was meer dan tijd...
4,. Nog enkele oogenblikken en 't was
iftfsschien met Rozeken gedaan ge-
.weest..
Toen échter de kamerdeur geopend
werd, was de student ijlings recht ge
sprongen en rende hij als een bezetene
de trappen af.
Dadelijk was de heéle straat in rep
en roer... en de dagbladen spraken
dienzelfden avond van een moordpo
ging in de Steenstraat gepleegd.
Rozeken was door die gebeurtenis
zoo geschokt geweest, d-ai ze verplicht
Was gedurende verscheidene dagen te
bed te inlijven-.
Zwaarder dan ooit voelde ze toen de
-verlatenheid waarhTz^Jéèfde...-feller
,dan ooit besefte ze joëft' Je'Twaasheid
die ze begaan had* Spayebeke te var-
laten... Tv
Maar 'twas gebeurd... en gedjjK
zaken nemen geen keer...
Het zomerde volop.
f/e Velden stonden rijk beladen met
allerhande gewassen, in de weiden
graasde het vee, in het massief der
boomen zongen de vogeltjes...
Hoog in de lucht hing de zon te
glanzen.
Te Sparrebeke in 't ouderlijk huisje
vqn Rozeken, heerschte er een ongè"-
-j^one bedrijvigheid.
Zoo even was er een verhuiswagen
uit Brussel aangekomen en nu was
men druk bezig alles af te laden en
naar binnen te slepen... Zooals het in
dergelijke gevallen gaat, stonden veel
kijkers dat.spel gade te slaan en wisten
zij bijEet afitSssen van dit of dat meu
belstuk hun gedacht te zeggen
Meer,, .dan ééns uitten zè een -kreet
in bewondering als 'er eendtpstelijk
sjaik uit den wagen te verschijn
kwam. SiemJren, de bode, hielpieverig
m'ee de meubels naar binnen te bren
gén. -
.Ook Mimi liep bedrijvig over en
weer en had telkens een Vriendelijk
woordje voor de omstaanders.
Voor de kjeine kleuters die daar
rondliepei^ hk3 ze zelfs een paksken
koeken ent mentebollen meegebracht
eh z'è ging -dan ook maar dapper aan
't uitdeefen
JJat viel natuurlijk in den sijfftak van
di'ë kleine gasten en de moeders van
de kleuters waren er niet minder meê
in hun schik.""
I Een braaf kind, werd er geflui
sterd.
Bijlange niet zoofierals Rozeken.
Tegen den avond, toen alles afgela
den was, reed de verhuiswagen naar
Brussel terug
Binnen in 't huis, dat Polydoor nu
met vrouw en dochter kwam te be
trekken, heerschte er nog langen tijd
een drukke bedrijvigheid. En.'twas
lang na middernacht als Siemken moe
^ya.n 1 werken naar zijn woning terug
gin!'-
Hewel, riep Gustarien van uit
haar bed, gij zijt zeker aan tien frank
per uur betaald geweest. Is me dat
wegblijven. Morgen is 't weer klagen,
als ge op ronde zijt, dat ge niet voort
kunt van de moeite.
Siemken liet zijn zuster mair
opperen.
HSj/wist dat ze jaloersch was, om
dat zé haar zelf niet gevraagd hadden
een handje toe te steken.
Hij trok dus, na een goeden nacht
gewgnscht te hebben, stillekens naar
bóven.
Öch daar was zooveel... zooveel
waaraan hij denken moest.
Wat kon net hemschelen, al hadden
ze hem gevraagd tot den volgenden
morgen door te werken. Met genoe
gen zou hij 't hebben gedaan.
Wat was die Mimi een jolig, levens
lustig meisje. En wat kon ze hem
aardig vreemd bezien.
tuJk»V-a$ te dwaas om er aan te den
ken, maar dat was nu eens een meisje
zooals hij er eentje als vrouw zou
willen...
Zot, zei'hij tot zich zei ven, ter
wijl hij in 'tbed kroop, zot... waar dat
gij nu op peinst.
Maar hij had schoon op andere din
gen te denken of in zijn bed rond te
woelen, altijd zag hij dat vriendelijk
Wederom werd alles kil en eenzaam op dit
droevig veld, waar de'kruisbeelden met open
armen, den zinnebeeldigen aard der plaats
wee;geven. Deze sprekende beschermers
onzer diep betreurde afgestorvenen, en de
toekomende bewakers onzer eigene stoffelijke
verb ijfsels, schijnen te wachten en te ro.e-
pen om degenen te omhelzen, die nog op
heden dit tranendal bewandelen
Onze treurige stoet, brengt voor eenige
stonden stoornis op dit nare stedelijk Fami-
lievejd, waar wij het hoofd vaneen overheer
lijk huisgezin, ter laatste rust weemoedig
vergezellen.
Gij ook, beste der huisvaders, zijt in de
armen van het heilig kruis, omringd van uwe
teergeliefde Echtgenoote en Kinders, van
deze rampzalige wereld bntrokken, en aan de
minzaamheid uwer gansche Familie ont
stolen.
Gansch uwe verdienstvolle levensbaan,
was een gedurige bereiding, tot het hoogere
hemelsch geluk, tot de eeuwige glorie
Voorzittervan den Openbaren Onderstand,
van het Keuringsbureel der hop, meer dan
vijftig jaar Gemeenteraadslid, waarvan tal
van jaren als Schepen van Openbare Werken
en Burgerstand, tot zelf« dienstdoende Bur
gemeester binst den gruwelijken wereldoor
log dit waren nog aan uwen eerbiedwaardi-
genouderdom, uwe verdienstvolle en grootste
bezigheden.
Niemand kon met meer bekwaamheid en
schitterender hoedanigheden, en met een
uitstekender gezag, deze verscheidene be
sturen voorzitten.
Geeft' onzer HHtfuëburgc)s wafen u *o;
kend en gij wist eenieder met takt en be
voegdheid. zelfs in de moeilijkste omstandig
heden, ter hulp te komen.
Uw droevig afsterven, diep betreurde
Vriend, blijft een ongeneesbare wonde, in
deze ingewikkelde besturen en pijnigt uwe
stadsgenooten die u zoo dikwijls hebben be
wonderd en geraadpleegd.
Binst den schrikkelijken oorlog, vervuldet
gij ook gansch uw plicht. Nooit zagen wij
dezen machdg gespierden man, met zijne
fiere gestalte, hopeloos het hoéfd buigen De
grootste gevaren trotseerende, ontmoette men
dagelijks dezen moedigen ouderling, die met
beraden stap. zich ten stadhuize begaf, waar
hij zich onophoudend en mildelijkten dienste
stelde der beproefde bevolking. Zelfs het
hartverscheurend verlies van een zijner teer
geliefde kinderen, kon deze overmoedige
collegia van zijne gevaarlijke taak niet doen
afwijken.
Zijne treffende houding in deze onbeschrij
felijke tijden, werd hoog geprezen en naar
weerde geschat; zoodat Zijne Majesteit de
Koning, hem met het Burgerskruis van le
Klas, 1914 1918, vereerde.
Ware Poperinghenaar was hij in den vol
len zin van het woord.
Christelijk tot in het merk der beenderen,
vriendelijk jegens klein en groot. Behulpzaam
om de belangen van zijn evenmensch als de
zijne te behertigen dat waren de buitenge
woon uitstekende gaven, var> onzen hoogst-
verdienstelijken en eerbiedweerdigen mede
burger.
In dezen machtigen bewonderenswaardi-
en ouderling, had de zuiverste en edelmoe
igste ziel onzer bevolking, hare woning
uitverkoren.
In eens gezegd het was een man van
Werk, van Eer, van Plicht. De schoonste fi
guur onzer geliefde en gansche-bevolking.
Dat zijn onberispelijke levensbaan ons tot
voorbeeld strekke, en zijne heilige gedachte
nis ten allen tijde, in ons midden zweve.
In naam van gansch de bevolking, stuur ik
aan hem, dien wij betreuren en beweenen,
mijnen dankbaren en laatsten afscheidsgroet
Tot wederziens, diepbetreurde Collega,
Vriend en Medeburger. Dat de Almachtige
in wiens vrees gij onophoudelijkhebt geleefd,
U ontvange in zijne uiterste en onverganke
lijke liefde
Aan de zeer beproefde en overheerlijke
Familie, bied ik mijne eerbiedigste gevoelens
van ware deelneming.
Lijkrede uitgesproken door
Mijnheer Dokter BRUTSAERT,
V olks vertegen woordiger.
Diepbeproefde Familie, Geachte Toehoorders
't Zij mij toegelaten, vooraleer hem aan de
gewijde aarde te besteden, een laatste vaar
wel toe te sturen, aan mijnen diepbetreurden
Vriend Devos,aan den Vriend van ons allen.
Mijn Vriend Immers René Devos was den
boezemvriend van Vader zaliger, den Vriend
van de goede maar ook van de kwade dagen
in lief en leed was hij bij ons t'huis, en den
eerbied in mijn kinderhart geboren voor dien
grooten man. wiens luide stemme geheel
het huis deed dreunen, is opgegroeid tot
ware genegenheid, wanneer ik, ouder ge
worden, dien man naar weerde leerde schat
ten Zoo dikwijls, zoo hertelijk sprak hij mij
van den ouden tijd, van Vader en Moeder
zaliger met Hem vervalt voor mij een brok
van het heerlijk verledjen.
Hij was de vriend van ons allen,den vriend
van iedereen om zijme rechtschapenheid Het
was een man van den ouden trant, een man
van één woord, een man d^e nooitzijh eerlijk
woord verbrak en die geen papier noodig
had te geven om zijn woord ie bekrachtigen
Hij was de vriend van iedereen om de een
vouJigheid van gansch zijn handel en wan
del, om zijn getrouwigheid aan de aloude
geplogentheden van stad en streek
Voor niemand had hij een hard of mis
prijzend woord en de armste was bij hem op
zijn gemak, omdat hij tijd had om te luisteren
naar zijn klachten en zijn herte vol was van
goedheid en medelijden
Iiij wasiedereens vriend om zijne grenze-
looze dienstveerdigheid. Hij was ervaren in
zijn beroep Keurder van hoppe en peerden
lijk geen een. Geen prijzie in ae streek, geen
hoppe- of peerdeprijskamp, of hij moest alles
beslechten Aan geen oproep kon hij weer
staan, zelfs als eigenbelang hem had moeten
t'huis houden.
Die man leefde voor een ander
Sedert jaren en jaren was hij Voorzitter
van de Kerkfabriek, Voorzitter van de Bur
gerlijke Godshuizen, Schepen van stad en
al die bestuurlijke ambten vervulde hij met
eene stiptheid, een plichtbesef, een onbaat-
zup.büvb^M.. die. <»ovolgers, hoe Wel be»
r gauid ook, moeu"l,)k zullen evena-
rcn.
Hij was de lieveling van het volk dat hem
onwankelbaar getrouw bleet bij alle verkie
zingen,zonder dat hij het zocht te vleien of U
verleiden, maar enkel om zijne edele bur
gerdeugden en bewezen diensten.
Hij ging zijn weg, zonder vaar of vreeze,
zonder zich te bekreunen wat men rond hem
of van hem zeggen zou hij volgde den weg
dien voortreffelijke doorkristene ouders voor
hem hadden gebaand, den weg dien zijn
rechtschapen inborst en zijn kristen geweten
hem aanwezen als den weg vaneeren deugd
De ervaring van zijn lang bestuurlijk leven
stelde hij ons ten dienste, en 't zal ons. Ka
tholieke gemeenteraadsleden, dikwijls mis
komen niet meer te kunnen vragen wat
den Hoofdman ervan dacht». Onze leidsman,
onze raadsman, hij die nog over eenige da
gen daar stond gelijk een eik die onweer en
jaren trotseert, hij ligt daar nu geveld door
eene verraadsche dood
Met zijne Familie, met zijn dierbare Kin
ders mogen wij zeggen De Kroon is van
ons hoofd gevallen
Met hen, met geheel de stad in rouwe, met
de groöte menigte vrienden en kennissen,
die van verre en naar hem een laatste hulde
hebben willen brengen, betreuren wij zijn
afscheiden. Maar omdat wij gelooven in een
Hiernamaals,wij zullen meer doen dan kla
gen en steenen.
Wij zullen voor hem bidden, opdat de Heer
hem genadig weze, hem loone. voor al het
Soedjdathij stichtte binst een lang voorbeel
ig leven, in het rijk der Hemelen dat Hij
voor zijne trouwe dienaars heeft voorbereid
Brave, doorbrave christelijke man duur
bare, trouwe vriend, vaarwel tot in der
eeuwigheid.
Lijkrede uitgesproken door
Mijnheer W. VAN EECKE, Notaris
Voorzitter van den Katholieken Kring.
Achtbare Familie en Toehoorders
Verleden Dinsdftg werd door onze stad de
droeve mare verspreid: de Hoofdman Devos
is overleden. Deze treurige tijding heeft ons
allen teneergeslagen en pijnlijk vefrast.
want, al had de heer Devos reeds een gevor
derden, gezegenden ouderdom bereikt, toch
konden wij ons niet voorstellen dat tengevol
ge der onmeedoogende werking van de
wetten der natuur, wij noodzakelijker wijze,
binnen korten tijd zouden moeten beroofd
worden van zijn kostbaren steun. Hoofdman
Devos, zoo was het dat wij pleegden u te
noemen, en ook wel terechteen Hoofdman
waart gij in den volkomensten en volledig-
stenzin van het woord; niet enkel door de
menigvuldige bedieningen van Voorzitter en
van Eere-Voorzitter u door allerhande.inrich
tingen en maatschappijen opgedragèii, maan
nog wel het meest door die uitstekende hoe
danigheden die u kenschetsten als een leider
van eersten rang op elk gebied, door dat
onbeperkt vertrouwen dat gij aan allen
steeds hebt ingeboezemd. Ik aanzie het als
een strenge plicht u hier in het openbaar een
laatste hulde te brengen, in het bijzonder
namens den Katholieken Kring, en, in het
In naam mijner geachte Collegas van den
Gemeenteraad, van den Openbaren Onder
stand, van den Keurraad der Hop, en van
gansch onze lieve Bevolking, brenc ik aan
een diepbetreurden Vriend en Medeweiker,
een laatsten groet.
Ja. in naam van gansch onze geliefde be
volking, zeg ik, want iedereen was dezen
eerbiedweerdigen onderling en weldoener
oprecht genegen geen vijanden heeft hij
loit gekend noch geteld.
Het is als een waar noodlot, dat over onze
medeburgers is neergedaald. Menige onzer
huisgezinnen zijn in deze laatste dagen,
schielijk in rouw gedompeld, door het af ter
ven vaneen hunner teergeliefde leden. On
doordringbaar blijft toch voor ons de godde
lijke Voorzienigheid.
Pas eenige dagen geleden, ter gelegenheid
van den Hoogdag van Allerheiligen, was dit
doodenveld, als ineen bloemtuin herschapen.
Honderden onzer naastbesta anden kwamen
hier ingetogen, overladen met bloemen en
kransen, een bezoek brengen aan hnnne
diepbetreurde overledenen, en een vurig
gebed hemelwaarts sturen, voor deze dien
zij beweenen. Vloed van tranen doorweekte
deze gewijde aarde, de schoot hunner eigene,
toekomende en laatste woonstede.
0p het Kerkhof. -- Tijdens de Lijkrede van Heer Dr Brutsaert.
algemeen namens gansch de Katholieke
Partij, aan wie gij steeds de beste uwer
krachten geschoniven hebt. Van op uw jeug-
.digen leeftijd zijt gij beslist en vastberaden
in de eerste katholieke gelederen getreden
en van dan af heot gij onophoudelijk zonder
ooit te wijken, onze beginselen kranig en
krachtdadig voorgestaangij waart nu een
veferaanin onzen heerlijken strijd, grijs ge
worden in den edelen kamp voor de katho
lieke zaak.
Op,l3a Decernner 1^81 jwerd gij door de
Poperingsche bevolking tot gemeenteraads
heer aangeduid en gij werd sinds dien regel
matig zonder eenige onderbreking tier-
kozen, zoodat gij geuurende 4tj jaren en een
week op het stadhuis gezeteld hebt. Gij
waart een katholiek kampei in den sterksten
en den schoonsten zin, die altijd in het sinjd-
perk getrokkèn zijt vrij en vrank voor het
geen gij als de juiste meening aanzaagt,
zonder schroom of vrees, mei breed ont
vouwde en wijd en hoog wapperende vlag;
nimmer hebt gij uw wijsgeerige overtuiging
ot uw politieke gevoelens verborgen onder
den dekmantel der onzijdigheid ot van de
eene ol andere kleurlooze plaatselijke bena-
mmg. Gij bevocht de andersdenkenden niet
uit eer- en heerschzucht, niet uit winstbejag
noch uit persoonlijke veete maar omdat gij
hun leerstelsels beschouwdet als niet over
eenstemmend met de nopit veranderende
gronbegrippen wan uw allerdierbaarsten
katholieken godsdienst.
De tijdelijke welvaart uwer Stad en van
uw Vaderland hebt gij steeds op heel bijzon-
d re wij ge behartig* maar het was v^oi u
een dogmatisch beginsel dar het geestelijk en
zedelijk welzijn der bevolking nooit mag op
geofferd worden aan de stoffelijke belangen
van een stand of van een plaats. Voor uw
vrienden waart gij steeds een steun en stut
en stal en voor degenen die tegen u stonden,
in het vijandelijke kamp, waart gij een ge
ducht, maar geèerbiedigd tegenstrever, die
nooit niets anders dan eerlijke wapenen
hanteerdet wijl de kiesstrijd volop aan
't woeden was,deedt gij nooit eenige beloite,
wanneer gij niet zeker wist dat gij ze zoudt
kunnen verwezenlijken nooit deedt gij voor
de kiezers sommige dier aanlokkelijke voor
deelen weerspiegelen waarvan toch niets
kan terechtkomen en die het onmogelijk is te
verleenen nimmer gundet gij met het oog op
de kiezing eenige tijdelijke ontlasting die,
wanneer men nauwelijks van de stembus is
teruggekeerd en de looze list het beoogd uit
werksel heeft teweeggebrachtzoo spoedig
mogelijkmoet worden ingetrokken.Geduren
de de lange tijdruimte van 17 jaren dat gij tot
eiks voldoening het ambt van bchepene waar
genomen hebt, waart gij steeds een voorbeel
dig, wijs en bekwaam bestuurder. Van de
duizend en eenige gemeten waaruit het grond
gebied uwer geboortestad bestond was er
zeker geen enkel waarmede gij niet ten volle
waart vertrouwd en de wijde uitgestrektheid
van den Poperingschen bodem was voor u
nooit een reden om eenige tekortkoming der
overheid schoon te praten noch een voor
wendsel om eenige uwer ambtsplichten te
verzuimen.
Wanneer eenige jaren geleden eer» andere
partij door het kiezerskorps werd aangesteld
om het bestuur dezer stad in handen te
nemen, was dan niet eene van de eerste
daden der nieuwe meerderheid aan te dringen
bij den aftredenden schepene van den burger
lijken stand opdat hij, niettegenstaande de
tegen hem uitgevallene kiezing, toch zijn
schepenzetel vooras zoo willen bekleeden.
Dit was van wege de tegenstrevers een daad
van loffelijke onpartijdigheid en van voortref
felijke edelmoedidigheid. maar het was ook
voor U, vereerde leider wiens verdwijning
wij op heden zoo schrijnend betreuren, een
blijk van waardeer ing die luider en krachtiger
spreekt dan de schitterendste lijkreden welke
men hier zou kunnen houden. Gi j waart een
politiek leider van den ouden echten stengel,
die uw tegenstrevers bestreed en neerveldet
door de onweerstaanbare macht uwer ge
dachte, door de onbetwistbare gegrondheid
uwer redeneering gij behoordet niet tot die
klas lagere politiekers die zich kenmerken
door de ijdelheid hunner redeneering en de
arintierigheid hunner bewijsgronden en te
vens door hun groVe scheldwoorden en hun
iage beleedigingen die een welopgevoed
mensch niet gebruikt in private kringen en
nog veel min in bestuurlijke lichamen.
Ook de Bond der Kroostrijke Gezinnen
brengt U, dierbare afgestorvene, een ontroer
de huideen betuigt u zijn innigen dank. Gij,
die op alle gewichtige vraagstukken uw aan
dacht vestigdet, hadt ook spoedig bemerkt
dat sommige hatelijke praktijken uit den
vreemde hier overgebracht, het Belgisch
geboortecijfer op onrustwekkende wijze de
den dalen en zelfs ons vaderland met achter
uitgang zijner bevolking begon te dreigen
zoodra een Bond der Groote Gezinnen hier
werd gesticht, aanvaardet gij dan ook het
Eere-Voorzitterschap ervan enstemdet gij er
aldus in tbe ons uw hooggeschatte bescher
ming te verleenen.
Achtbare Hoofdman Devos, u mogen wij
in volle waarheid toeroepen Bonum certa-
men certasti. cursum bene consummasti Gij
hebt den goeden strijd gestreden, gij hebt uw
loopbaan op waardige wijze voloracht en
wij zijn er allen vast van overtuigd dat
gij nu reeds de hooge wcergalooze beloo
ning geniet welke voorbereid is voor hen die
in staat van rechtvaardigheid van deze we
reld scheiden, maar-di vooru't en vooral
oekomt aan degenen die evenals gij nooit
tfweken van het rechte pad en wier gansche
'leven een toonbeeld was van ontbaatzuchtig-
ueid en offer aardigheid, van onverdroten
iiver Vuor het goede, van grenzelooze toewij
ding aan het gemeenebest. van geestdriftige
strijdlust voor onzen godsdienst en van on
wankelbare gehechtigheid aan de leering
Ier katholieke kerk.
Moge de blijk van diepe genegenheid dien
uw medeburgers en al uw vrienden u heden
gegeven hebben door hun aanwezigheid op
uw lijkdienst eenigermate een troost zijn in i
het tweevoudig ongeluk dat uw geachte fami-
e zoo zwaar beproeft.
Binnen enkele oogenblikken zal uw stram
me Jijf nederzijgen in het daar gapende koude
kille graf, maar uw heerlijke on heilige nage
dachtenis zal onuitwisba o blijven voortleven
in het geheugen van al degenen die gekend
hebben uw minzaraen rechtschapen inborst,
uw aaDgenamen omgang, uw wijs beleid en
I gulden raad. uw nimmer wankelende over
tuigingen uw stalensterke wilskracht.
kopken met de wondere oogen, in zijn
verbeelding...
Af en toe riep Gustarien nog 't een
en 't ander.
Is monsieur de student ook gear
riveerd, vroeg ze.
Neen antwoordde Siemken.
Komt die flierefluiter niet 4
Nie weten.
Hij is misschien benauwd voor
een tweede ketelmuziek klonk het
spottend.
Nie weten.
Nie weten Nie weten hier
weet ge niets en op een ander weet ge
alles
Ja... ja... 'tis al wel. Laat mij nu
maar slapen, riep Siemken haar wre
velig toe.
Den volgenden morgen, vóór dat
het facteurken zijn ronde ging begin
nen, stond hij zijn baard af te doen.
Wel, wel, spotte Gustarien, waar
gaan we c)at schrijven 't Is nog maar
Dinsdag en meneerscheert zich reeds.
Wat steekt daarachter... Is 't mis
schien omdat hier nevens een Brus-
selsche schoone is gearriveerd.
Siemken had een driftig woord op
de lippen, maar daar werd op de voor
deur geklopt en 't was waarachtig
Mimi zelf die binnenkwam
Dag Gustarien, klonk het harte
lijk, en dag Siemken, neemt het niet
kwalijk dat ik u zoo vroeg kom lastig
vallen, maar ik kwam eens zien of ge
ons niet aan wat boter kunt helpen.
Siemken meende met zijn scheerge-
rief weg te vluchten, want hij stond
daar met een ingezeept gelaat, maar
Mimi begon te lachen en zegde doe
maar gerust voort, Siemken, ge moet
voor mij niet wegloopen.
Gustarien was reeds de kelder in,
achter boter.
Dank u, sprak Mimi, terwijl ze
het sineersel aannam. Hoeveel schuld
is er aan
Och, we zullen dat wel doen,
antwoordde Gustarien. Ge kunt me
dat eens weergeven, als ge zelf uw
gerief hebt.
Gelijk ge wilt, en nu ik toch hier
ben, zou ik nog wat willen vragen.
Naaste week houd ik koffietafel voor
de meisjes van 'tgehuchten ik verzoek
u het allereerst, Gustarien, zult ge
komen
Met plezier, juffer Mimi.
Laat juffer maar stillekens
weg en zeg maar simpel Mimi, lachte
het meisje uit Brussel.
En mag ik niet naar de koffietafel
komen riep Siemken.
Neen, neen, 't mansvolk kunnen
we missen, gekte het nieuw gebuur-
innetje...
Terwijl ze aldus sprak, lachte ze
echter zoo schalks, dat Siemken er
waarlijk een kriebeling aan zijn hart
van gewaar werd.
Daar ging geen dag voorbij of liet
facteurken wist het zoo aan te leggen
dat hij met Mimi een praatje kon
houden. Hij had gemerkt, dat het
meisje van haar kant ook alle gelegen
heden te baat nam om hem te ont
moeten.
Op een avond, dat hij terugkwam
van t dorp, waar hij eene vergade 'ing
van den Veloclub had bijgewoond
zat Mimi met vader en moeder op een
bank vóór het huis te klappen. Gusta
rien was daar ook juist bijgekomen
en als ze Siemkens gezicht zag, zegde
ze tot Mimihij komt met nieuws af
ik zie het aafi zijn wezen.
Toen Siemken tot bij het gezelschap,
genaderd was, zei Polydoor schuift
wat op menschen, dan is plaats ge
noeg op de bank voor vijf.
Neen Neen blijft zitten sprak
de bode, en hij liet zich op het gras
zakken.
Zoo had hij Mimi vlak voor zich en
kon hij haar fijn gezichtje naar harte
lust beschouwen.
Hewel, wat nieuws vroeg Mimi
schalks, Gustarien zegde dat ge met
berichten afkomt.
Dat is ook zoo.
En wat nieuws dan?
We gaan naar de zee, met de
maatschappij.
Naar Oostende, riep Mimi en
haar oogskes schitterden.
Nog drie weken ja, maar wie
meegaat moet zich tusschen dit en
tien dagen aangeven, wist Siemken.
Bij wien
Bij mij, antwoordde het facteur
ken fier.
Hewel Siemken, doegij een goed
woordeken voor mij, bij vader, fleem
de het meisje en ze liet haar blik zacht
en zoet op den jongen rusten.
En weer voelde Siemken zijn hart
sneller kloppen.
Schoon kindje, dacht hij, was dat
eens waar dat ge mocht méégaan
Terloops wierp hij een oogslag op
zijn buurman om te zien ofhij 'twagen
zou ten voordeele van Mimi een
woordje te spreken.
W el mijnheer Polydoor, wat zegt
gij er van?Zou Mimi mogen meegaan?
Ik heb daar geen bezwaar tegen,
was 't antwoord. Toen ik nog in
Brussel woondeen jongen was, maak
ten we alle jai en met onze maatschap
pij minstens één uitstap.
En ik vind dat menschen, die op
Naar Oostende, lachte Siemken t een dorp wonen, nog meer reden heb-
en misschien wel naar Engel md
voegde hij er gekleurd bij.
En mng er ander volk meegaan
vorschte Mimi nieuwsgierig uit.
Al wie wil...
Ik hoor u afkomen, lachte hnar
vader.
En wanneer is de i eis vroeg het
meisje.
Op Onze Lieve Vrouw Half
Oogst...
Nog drie weken dus, rekende
Mimi uit.
ben dan die uit de stad, om een reisje
te maken. Ten eerste ze zien iets-, en
ten tweede als de uitstap met orde en
in deftigheid geschiedt, is deze voor
veel menschen niet alleen aangenaam
inaar tevens ook nuttig en leerrijk.
Mimi heeft de zee reeds meer dnri
eens gezien en als ze er genoegen in
vindt, mag ze voor mijn part gerust
méégaan, tenminste als moeder er
meê instemt.
Madame Clothilde zei ook (lat ze
't goed vond.
Dan teeken ik u op als nummer
een, lachte Siemken op Mimi, die
rechtgesprongen was om vader en
moeder te omhelzen.
En teeken mij maar op voor
nummer twee, sprak Gustarien. Ik heb
dien grooten plas nog nooit gezien.
Maar a.s ge meegaat, lachte Mi
mi, dan 't water in.
't Water in gilde Gustarien vol
afschrik.
Zeker, gekte haar vriendin, we
nemen een bad, want wie naar Oost
ende gaat en geen bad neemt is als
iemand die naar Rome reist en de
Paus niet ziet.
Een bad, herhaalde Gustarien
nogmaals met afgrijzen. Maar dan
moeten we ons ontkleeden.
Natuurlijk, jubelde Mimi, die
plezier vond in de naiviteit van haar
vriendin. Maar ge krijgt dan een spe
ciaal kostuum en ge gaat daarvoor in
een kamertje alleen om u te kleeden,
troostte ze.
Pin als ge dan een bad neemt, ziet
iedereen uw beenen, en uw armen?
vroeg Gustarien ongerust.
Naar de uwe zullen ze niet lon
ken, lachte Siemken, wantdat zijn toch
maar boonstaken.
Ze doen toch hun dienst hé,
mtwoordde Gustarien geraakt.
Och. 't is maar om te lachen,
troostte Mimi, die niet gaarne had dat
broer en zuster kibbelden en ze pinkte
een oogsken op Siemken al wilde ze
zeggen toe, schei nu nit met plagen.
('t Vervolgt).
