De Wilde Ruiter
üaisse KypDüiesairg Mersoise
snüercsciie KygotiissüKas
9
GEDACHTEN
v
ROMAN
door A. HANS.
Tracht boven uwe smarten te staan,
en ze zijn reeds half vergeten.
Een klok herinnert ons aan de uren,
doch een aangename vriend doet ze
ons vergeten.
Er zijn vier dingen die nooit terug
komende afgeschoten pijl, het ge-,
sproken woord, het voorbije leven, en
de verwaarloosde gelegenheid.
@p het groote uurwerk van den tijd
staat slechts één woordnu.
■■BHBBBBBBBEBaiBBBSSMlIHMISSHI
Li f!. PL
MAAN
Ik weet niet beste menschen,
Hoe dat 't met 't weer zal gaan
Terwijl ge leest dees regels
Van 't Manneken uit de Maan.
Maar wijl ik zit te schrijven
Dees verzekens algauw
Is hemellief mijn neusken,
Gelijk een pruim zoo blauw.
Marenta zit te klagen
Mijn handen springen op...
Ze loopt met dikke doeken
Gewenteld rond haar kop.
Ze doet het vuurken branden
Lijk duivels uit de hel
Maar ach de kolen mindren,
Ze minderen zoo fel.
En in het heel gebuurte,
Heb medelij, o Heer!
In al de magazijnen
Zijn er geen kolen meer.
Ja, menschen! 't is verdorie niet om
te lachen. In veel groote steden is
't een miserie met de kolen en veel
menschen moeten soms uren en uren
sukkelen om aan een emmerken van
die zwarte brokken te geraken.
Ja, Winterman, ge moogt gerust
Naar 't Noorden weer vedwijnen,
En 't Lentezonneken mag gauw
Met zoete warmte schijnen.
Och! Manneken, klaagt Marenta...
wat zit ge nu reeds te kletsen over
't Lentezonneken. Ge weet immers
goed genoeg wat het spreekwoord
zegtSteertje van de Mei, steertje van
den V inter. Goed, Marenta, maar
Winter en Winter is twee een
beetje minder fel is nog goed. ONZE
KLEkNE begint reeds goed te spre
keii, zegde madame Toertjes tegen
haar man. Zoo, antwoordde mijnheer
Toertjes en wat zegt ons klein ventje
dan zoo al. Wel, zei madame: ik kwam
er mee in den dierentuin en hij zag
daar eenen metteko en hij riep sef
fens papa papa
EN PAPA BORMS gaat naar Gent
komen of is naar Gent geweest,ik weet
het zoo zjustement niet. Maar in alle
gevriL de burgemeester van Gent heeft
verboden dat er dien dag niet meer
dan vijf menschen te samen over de
straat mogen gaan, ekseptee voor een
begrafenis of een trouwfeest, 't Moet
toch zijn dat ze min of meer schrik
hebben van Borms. In alle geval: Bel-
gie oogst wat het sedert 1830 heeft ge
zaaid en was Brussel niet zoo haatdra
gend geweest tegenover de Vlamingen
en hun rechten, dan had ge nooit over
Borms hooren spreken. Goed geklapt,
Manneken, zegt Marenta en ze voegt
er bij
Rechtuit gezeid
En rechtuit gesproken,
De waarheid werd
Lang genoeg verstoken.
En dat er menschen zijn die het
Vlaamsch nog niet kunnen rieken, zal
het Manneke uit de Maan u ne keer
rap bewijzen met het volgend histo
rieken, dat een tijdje geleden, is ge
beurd.
IN EEN WINKEL TE BRUSSEL.
'k Kwam te Brussel in een winkel
En ik vroeg aan den meneer,
Die daar stond wil mij eens zeggen
Juist den prijs van dat geweer.
Mengelwerk v."De Poperinghenaar,, 3i
Mela was verkeerd ingelicht en
zij is een verdorven schepsel.
Ik heb u immers met van Heil-
beke bij mijn kasteel gezien!
En toch hebt ge het recht niet
mij dat te verwijten.
De bezembindersdochter sprak als
altijd beschaafd en maakte weer in
druk op Robert.
Ge kunt u zoo vergissen, hernam
ze. Heeft het gebeurde met de La-
raoens u dat niet geleerd
Zijt gij beter dan Jacqueline?
Bier keek Magda den jonker aan.
Ik heb mij niets te verwijten, zei
ze. Wist ge alles
Spreek dan
Ben ik u verantwoording schul
dig?
O, neen
Gaat gij naar jonker van Heil-
beke
Ja-
Dan zal ik wachten tot gij weg
zijt. We kunnen bij den armen gewon
de niet twisten.
Plots schrok Magda. Ze week ach
ter het paard.
Jonker neem uw wapen, fluister
de ze. De man, die ginds uit bet bosch
komt, is Bakelandt.
De meneer stak de oogen open,
Omdat ik in 't Vlaamsch dat vroeg
En 'k zag wel, dat hij de Vlamen
Juist geen groote vriend>ehap droeg.
y
Trois cents francs! zoo sprak het heerschap
M^ar ik zei'k versta geen fransch,
En ik dacht, om u te foppen
Franskiljon, wat schoone kans.
'k Vroeg 't geweer eens te bekijken,
En, toen ik daarmeê bezig was,
Bracht ik, met een enkel woordje
't 'Vlaamsche recht, in 't gesprek te pas.
't Vlaamsche recht, zei het meneerken
Altijd koekoek,, eenen zang,
Niets dan werk van ruziemakers
En voor 't land den ondergang.
't Vlaamsch zoo ging hij voort met razen
Kan wel dienen voor nen boer...
Maar in Brussel hier in Brussel,
C'est francais, partout, toujours!
't Vlaamschge zult er ver meê komen
Maar ik zei: mijn beste heer
Maak mij als 't u belieft een paksken,
Van dit schoone jachtgeweer.
En sinjeur begon te buigen
Nam een koord en een papier,
En hij rolde daarin 't wapen,
Met veel zorg en veel plezier.
Toen nam ik een bankbiljetje
Uit mijn zak en zeipatroon,
Zeg eens wat staat er te lezen
Op 't biljet dat ik u toon.
Cinq cents francs, zoo las de kerel
Maar ik keerde 't brief kén om...
En, aan dezen kant, zoo vroeg ik,
Maar de vent bezag me stom.
In het vlaamsch staat hier te lezen,-
bet wel op: «Vijfhonderd frank»
En die taal, dat is de vlaamsche
Sprak ik tot het heerschap vrank.
Vlaamsch! staat op ons bankbiljetten,
Vlaamsch! verstaat ge dat mijnheer,
En wilt gij ons Vlaamsch bespotten,
Wel-, behoud dan uw geweer.
't Heertje krabde in zijne haren
Bij het zien van mijn besluit:
Vlamenals ze uw taal niet eeren.
Geld in zak en trekt er uit!
EEN ZEKERE Polydoor Kermpt
meende er ook uit te trekken toen hij
de offerblokken in een kerk te Ant
werpen had leeggemaakt. Maar de
koster had het spelleken afgelet en
mijnheer Polydoor mocht de centen
teruggeven en in de gevangenis gaan
mediteeren. MA RIEK EN SPITAEES
van Hasselt mediteerde over den hu
welijken staat en ze zou zoo gaarne
het zevende sacramentje zijn aange
gaan. Ze had kennis gekregen met
eenen commis-voyageur die goed kon
klappen zooals alle commis-voyageurs
nog al kunnen. En die commis-voya
geur die Octave Dourke heette en van
Parijsche afkomst was wist een
schoon meubelier te koop bij een rijke
madame. En hij ging er met Marieken
naar toe. Niet naar de madame maar
naar die schoon meubels. Ze kochten
de meubels en Marieken betaalde met
beur schoon biljettekens van 1000 fr.
Marieken gaf ze 12 biljettekens.
Maar na enkele dagen zag Marieken
geen Dourke meer en toen ze naar de
meubels ging zien stonden die daar
nog in de kamers, maar die madame
was ook schampavie.. Die madame
woonde op gemeubelde kamers en had
de huur voor een maand betaald. Ze
was iii akkoord met die Dóurise om
alzoo "één slag*fe*sH.a^
Marieken zit nu te treuren
Die ze nooit meer weer en ziet
En' over haar schoone bankbiljetten
Over 't geen er is geschied...
Naar 't schijnt is die Dourke niet aan
zijn begin. Dus opgepast, meisjes met
hartekens die van liefde kloppen...
'T HART VAN TREES WIKS heur
broer klopte ook van liefde en hij zou
gaan trouwen en Trees zou naar de
bruiloft gaan. Hier ziet ge wat er ge
beurde.
Trees Wiks gaat dus naar haar broe
ders trouwfeest, en pakt voor den eer
sten keer van haar leven den tram, die
nog maar eenige dagen op haar pa
rochie loopt. Trees zit nauwelijks neer
of de kaartjesgever staat vóór haar.
En gij, vrouw, zegt hij, waar
gaat gij naartoe?
- Waar dat ik naartoe ga, zegt
Trees, mij dunkt dat gij erg kurieus
zijt, en dat ik niet noodig heb van u dat
te zeggen.
-Jamaar, zegt de garde, ik moet
dat weten voor uw kaartje te kunnen
geven.
- «,Ha! als 't daarvoor is, zegt
Trees, ik ga naar 't trouwfeest van
mijn broer.
't Is dat niet dat ik moet weten,
't is hoe ver gij meegaat.
Hoor, jandorie, zegt Trees, tot
dat ik er ben.
Ja, vrouw, zegt de garde, maar in uw ooren alderliefste Lezeressen,
gij moet mij zeggen naar welke pa- Alwie op 30 EEBRUARI van dit jaar
rochie dat gij meerijdt. mij een portret zendt, krijgt, gratis
«Ha! dat is wat anders, mijn- voor niet een groot portret in olieverf
heer, zegt ze, nekvel naar Aerschot. terug! Goed op den datum letten,
Goed zoo, vrouw, naar Aer- zulle,
schot! En keert gij vandaag nog 1T
weer?» I Deb ook lie keer een schcon,
«Wat weet ik dat zelfdat is schoon, schoon meisken gekend. Maar
volgens dat het mij daar meevaltEn m om Pen donderen.
ook wat zaken hebt gij daarmee
Maar, vrouwken, zegt de garde,
't is om te weten of ik u een retour
kaartje moet geven. Ziet ge wel,
vrouwken, voor mij is 't gelijk; 't is
maar voor uw profijt dat ik zorg.
«Voor mijn profijt? Daar moet ik
mee lachen, zegt Treesals de mannen
van goverlament voor ons profijt moe
ten zorgen, is 't ver gekomenEn
daarbij, mijnheer, als ik van mijn leven
een boterham te kort kom, zal ik hem
zeker aan u niet moeten komen vra
gen. Wat zegt ge
SIDONIE PAUREZ van Mons,
krijgt vijf jaar bak, omdat ze haar
kind in de stoof had verbrand. Ze had
den die feeks levend het vel moeten
afstroppen, zegt Marenta. EN
VROUW LAKS had uitgestrooid dat
vrouw Jadoul aan tooverij deed en
een twaalf jarig meisje had betooverd.
Domme menschen geloofden dat en
sloegen vrouw Jadoul half dood! Wat
zijn er toch nog domme menschen in
de wereldroept Marenta uit. TE
OBURG moest er een nieuwen graf
maker aangesteld worden en weet ge
hoeveel kandidaten er zich aanboden?
Acht en dertig. Aangezien er te Oburg
alle jaren maar een goei dertig men
schen sterven, heeft het gemeentebe
stuur besloten die acht en dertig kan
didaten op de proef te nemen en ben
om de beurt een graf te doen maken.
Zoodoende kunnen ze een jaar voort
zonder een grafmaker te betalen. Niets
slimmer dan een mensch, zegt Maren
ta, maar hij moet leven. IN ENGE
LAND SPEELDE ER IN EEN thea
ter een schoon masken, ze heette Mary
Swift. Ze was verliefd op een tooneel-
speler, een zekere Hary Black; doch
deze wilde van het meisken niet meer
weten... Ze moesten samen voor 't lest
.een stuk spelen en in dat stuk moesten
ze een glas wijn drinken. Nu had Mary
Swift vergift in die wijn gedaan en als
Hary Black zijn glas leegdronk, werd
hij even later door felle krampen over
vallen. Plots viel hij op 't tooneel neer
en was een lijk. Mary Swift viel er bij
en was ook een lijk. En de men
schen in de zaal klapten in de handen,
want ze dachten dat dat zoo in 't stuk
moest gespeeld worden. De wereld is
slecht! zegt Marenta. Maar ik ant
woord: niet de wereld is slecht, maar
de menschen zijn slecht.
Zoo de menschen groot en klein
Elkander meer oprecht beminden,
Dan zou men op de wereld hier
Toch veel meer vreugde vinden.
Van beminnen gesproken... 't Is
toch komiek dat een man of jongen,
liever de zuster van een .ander ziet,
dan zijn eigen zuster. Dat is maar
Marenta lief,
Zoo antwoord ik bedaard..
Gij zijt voor mij
Een pruimentaart
Zotzegt Marenta Allee dat is dan
de belooning als ge ne keer vriendelijk
zijt.
OM TE BEWIJZEN DAT IK
VRIENDELIJK ben, knoopt dit goed
De rooverskapitein.
Ja' Ja'
van Maere had zijn pistool bij zich.
De man ginder scheen nu pas het
tweetal te bemerken. Hij bleef staan,
keek even toe en keerde in het bosch
terug.
Hij vreest mij, zei Robert.
Wees toch op uw hoede
Er klonk angst in Magda's stem en
dat trof van Maere. Hij bekende op
dit oogenblik, dat hij dit meisje be
minde, dat hij ze altijd lief had gehad.
Hij zag haar beeldschoon gelaat. Haar
oogen met den diepen blik. En Magda
was bezorgd om hem.
Robert beheerschte zich.
Hoe weet gij, dat die man Bake
landt was? vroeg hij.
Ik heb hem meer gezien. O, denk I
nu weer niet, dat ik met de bende in i
betrekking sta. Maar ik zwerf veel
rond... ik kom overal. Er zijn meer
eerlijke menschen die Bakelandt ken
nen.
't Is allemaal vreemd...
Ja, 't is vreemd, jonker. Maar
eens klaart het op. Wacht met uwj
oordeel. Dat Bakelandt hier in de
streek is, doet me veronderstellen dat j
het voor u is en voor den Wilden Rui
ter. Een schot is gauw gelost. Pas op
Ik dank u voor uw waarschu
wing. Willen we samen naar jonker
van Heilbeke gaan?
Dan zijt ge toch veranderd... zoo
plots. i
Och, ik denk maar niet meer na...
Magda stapte naast het paard. Bei
den loerden naar het bosch, doch nie
mand vertoonde zich.
Veilig bereikten ze de hoeve. De be
woners groetten minzaam Magda.
Het meisje wordt hier toch ge
acht, dacht Robert.
Niemand scheen het vreemd te vin
den dat Magda zich recht naar Raoul
begaf. Ze boog zich over den gewonde.
Is de Wilde Ruiter vertrokken?
vroeg Robert aan de boerin.
'k Heb ze al rap laten varen
Adjeu faldera!...
'k Ben duizend maal beter
Met mijn Marenta
We zullen maar op hoop levenzegt
Marenta die altijd veel koerazie heeft.
En koerazie is toch maar alles.
Laat de kou u dan niet deren,
Stook maar op en 'k wensch u blij
Dat het voor ipallen morgen
Eenen goeden Zondag zij
't Manneken uit de Maan
BBBEBEBBBBBHflBBBBBBEflBBBBBBBBI
EERE-COMMUNIE
Groote keus van alle slag van kerk
boeken, paternosters in titre, zilver,
metal. Nuttige geschenken. Ge
dachtenissen. Spijskaarten.
Trouwe bediening, bij
Sansen-Vanneste, Gasthuisstr. Pop.
BBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBI
Gesticht in 1881
(Naamlooze Maatschappij)
Maatschappelijke zetel: Huivettersstraat, 35
ANTWERPEN
Telefonen 504.90 en 504.91
Zetel te BRUSSEL, Regentlaan, 44
Telefonen 244.97 en 284.64
Succursaal te LUIK, Boulevard d'Avroy, 40
Telefoon 9.101
steviging van de waarde der onroerende goe
deren op de nieuwe basis heerschte er in het
bouwvak eene groote bedrijvigheid.
Reeds bij het begin des jaars kwamen de
aanvragen tot ontleening talrijk in, en hun
aantal steeg nog bij de tinancieele crisis der
maand Juni, zoodat een uitgelezen keus de wettelijke reserve fr.
onder de ons aangeboden hypotheekplaatsin- welke wij voorstellen
gen mogelijk was. Onze hypotheekleeningen bij middel eener toe-
in bet jaar 1928 bereikten een totaal van!voeging van
fr. 119.278.800,00, hetzij 15% meer dan het te brengen op 1/10"
taal bestaat uit 80.000 aan
deelen hierop werd gestort fr. 16.942.200,
,en blijft te storten door on
ze aandeelhouders uit hoof
de hunner inschrijvingen fr. 35.940.040,
De onderscheidene «Reserven» bestaan uit
3.672.676,58
Verslag van den Beheerraad aan
de Algem. Vergadering der Aandeelhouders,
van 25 Maart 1929
M. M.
Alvorens verslag te geven over ons zeven-
en-veertigste maatschappelijk jaar, eindigend
op 31 December 1928, brengen wij in herin
nering dat, op voorstel van uwen Beheer
raad, de buitengewone algemeene vergade
ring der aandeelhouders van 18 September
1928, besloten heeft, het kapitaal der maat
schappij te verhoogen van 20 tot 40 millioen,
door het bijmaken van 40.000 nieuwe aandee-
len, waarvan de uitgifteprijs werd vastgesteld
op fr. 1125, met ingenottreding 1 Januari
1929. Dit besluit werd genomen bij eenparig
heid der stemmen op de vergadering verte
genwoordigd, en het onderschrijven der nieu
we titels werd aldaar onmiddellijk voltrok
ken door de Banque Centrale Anversoise en
de Banque de Commerce, onder de verplich
ting van wederafstand, bij voorkeurrecht, aan
de oude aandeelhouders en aan denzelfden
prijs. Op 39.204 titels werd door de aandeel
houders ingeschreven in uitoefening van hun
onverminderbaar rechtde overblijvende 796
aandeelen, welke door 18.599 oude aandeelen
werden aangevraagd maakten het voorwerp
uit eener bijvoeglijke verdeeling op de basis
van 5 der oude actiën neergelegd tot sta
ving der inschrijvingen op grond van het
verminderbaar recht.
Door de eerste storting der aandeelhouders
totaal van het vorige jaar. Het gemiddeld be
drag der zaken in 1928 afgesloten, overschrijd
fr. 68.800,00 per leening niet.
De vraag naar kapitalen voor woningbouw
was dit jaar levendiger. Ons aandeel op dit
gebied hield gelijken tied met deze verhoog
de werkzaamheidhet bedroeg namelijk on
geveer het dubbel van ons desbetreffend za-
kencijfer in 1927. Het publiek schijnt in 't al
gemeen er zich rekenschap van te geven dat
de nieuwe bouwprijzen stevig blijven en deze
toestand enkel kan aanvaard worden.
In den loop van het jaar besloot uw Be
heerraad tot den aankoop, inmiddels ge
schied, der twee» eigendommen, gelegen Meir
22 en 24 te Antwerpen, bijzonder gunstig ge
schikt om het centrale gedeelte onzer maat
schappelijke gehouwen in verbinding te bren
gen met den hoofdader der Stad, waardoor
zij eene merkelijke meerwaarde bekomen.
De aanbesteding der verbouwingswerken
heeft plaats gehad. De rekening Maat
schappelijke gehouwen welke in de balans
voorkomt, bevat geen enkele immobilisatie
uit hoofde van wederaankoop van eigendom
men die tot gedwongen verkoop werden ge
bracht bedoelde rekening bevat alleen de
bureelen onzer zetels te Antwerpen, Brussel
1 en Luik, met hunne inrichtingen en bijbe-
hoorende "rehouwen.
De betalingen door onze ontleeners ver
schuldigd, geschieden immer met opmerke
lijke regelmatigheid. In den loop van dit
j jaar werden de laatste onbetaald gebleven
1 termijnen v<ui porlogs-achterstal geregeld
|t>m deze reden werd de benaming «Achter
stallige betalingen», welke In de vorige ba
I lansen voorkwam, vervangen door An-
nuiteiten ter inning». Hierin zijn enkel be
grepen termijnen van den laatsten semester
I 1928, waarvan het grootste gedeelte op dit
oogenblik vereffend is.
De Reserve voor waardevermindering
sedert den oorlog aangelegd, om te dienen
als dekking van schuldvorderingen, die ten
gevolge der omstandigheden slechts onvol
ledig zouden terugbetaald worden, heeft nu
geen verdere reden van bestaan meer. Het
bedrag dezer rekening werd overgeschreven
op de Reserve voor onroerende goederen
en vermeerdert in dezelfde verhouding het
vorig bedrag dezer rekening.
In den loop van het tweede halfjaar 1928
werd onze succursaal te Luik geopend, waar
wij sedert lang zeer goede betrekkingen heb
ben. Wij verwachten goede uitslagen van
dezen zetel, te oordeelen naar de zaken welke
er reeds werden afgesloten.
van het maatschappe-
kapitaal, hetzij
de buitengewone re
serve
Tot verhooging dezer
stellen wij voor op de
winst van 1928, eene
som te nemen van
fr. 327.323,42
fr. 4.000.000,—
fr. 41.364.571,40
fr. 1.967.570,82
fr. 43.332.142,22
6.250.253,78
749.746,22
fr. 7.000.000,-
de reserve op onroe
rende goederen fr.
waarhij zal gevoegd
worden eene som van fr.
te nemen op de winst
van 1928
Na goedkeuring der balans
zullen onze gezamenlijke re
serven bedragen fr. 54.332.142,22
tegenover een onderschre
ven kapitaal van fr. 40.000.000,
Wij hebben de eer, M., U voor te stellen
uwe goedkeuring te hechten aan de rekenin
gen en bewerkingen van het boekjaar 1928,
evenals aan de winstverdeeling, welke wij
U ter beraadslaging voorleggen.
In overeenstemming met de bestaande
wetsbepalingen, zult gij, door eene afzon
derlijke stemming, uitspraak willen doen
over de ontlasting, te verkenen aan de Be
heerders en de toezichters.
Daarna zult gij willen overgaan tot de sta
tutaire herkiezing van een Beheerder, in ver
vanging van den heer Baron de Browne,
wiens mandaat eindigt op den dag der Alge-
Jmeene Vergadering, en die zich ter herkie
zing voorstel^
Opgemaakt in zitting van den Beheerraad,
d. d. 23 Januari 1929.
BALANS OP 31 DECEMBER 1928.
ACTIEF
O nizetbaat:
Aandeelhouders fr. 35.940.040,
Kassen en Banken 25.227.498,08
Hypoth. leeningen fr. 419.211.917,41
Annuïteiten ter inning 1.093.765,38
schikking der maatschappij gestelder blijft
te storten in 1929, fr. 12.882.240,00, luidens de
bepalingen der voorwaarden van uitgifte.
Van de opbrengst dezer werd een bedrag
van 25 millioen naar de Buitengewone Re
serve overgebracht. Onze thesaurie, welke
immer over ruime middelen beschikte, werd
door den toevoer dezer nieuwe kapitalen nog
in aanzienlijke mate versterkt.
goed ook, zegt Marenta,-wamt -hpe z<. werd eene som van ir. 17.246.560,00 ter be
er anders getrouwd worden. TE ANT-
WERPEN werd er een vrouw van
88 jaar door een oto omvergereden.
't Is toch spijtig dat, als ge 't leven
zoo lang hebt kunnen trekken, ge dan
zoo op een minuutje naar de eeuwig
heid wordt geholpen. IN EEN GAZET
stond een annonce voor een huwelijk;
alzooflinke dame, wenscht in huweljk
te treden. I)ie dame kreeg een brief
van een heer. Maar als die heer ver
nam dat die dame reeds 60 jaar was
schreef hij haar terug: bedankt., ik
houd niet van bruinbrood... Die dame
voelde zich beleedigd en diende een
klacht in... Maar ze heeft haar proces
verloren. De advocaat zeieen vrouw
van 60 jaar is inderdaad bruinbrood...
maar een meiske van 20 jaar is witte
brood. En ging hij voortzoo is er nog
half en half dat is een vrouw van
rond de veertig... Zoo is er nog peer-
debrood en beschimmeld brood... En
wat ben ik dan, Manneken zoo vraagt
Marenta...
Aanleiding tot deze kapitaalsverhooging
gaf vooral de bestendige betrachting van
uwen Beheerraad om voortdurende aan de
ohligatiën der maatschappij en de haar toe
vertrouwde kapitalen waarborgen van aller
eerste gehalte te verzekeren. De 412 millioen
welke ons werden toevertrouwd om omgezet
te worden in hypothecaire leeningen, zijn
niet alleen reeds volkomen gewaarborgd door
onze uitstaande hypotheekleeningen, maar
genieten bovendien nog van den bijvoeglij
ken waarborg dien zij vinden in ons maat
schappelijk bezit, waarvoor onze balans eene
waarde van ongeveer 100 millioen frank aan
toont. De uitzonderlijke waarborgen, bij
onze instelling aangetroffen, worden sinds
lang gewaardeerd door het publiek, dat liet
volledigste vertrouwen stelt in onze ohliga
tiën, wier stabiliteit en veiligheid jarenlang
gekend zijn. Gedurende het verloopen jaar
werden er door onze kliënten belangrijke
kapitalen belegd in geldplaatsingen op langen
termijn en in groote titels onzer ohligatiën, in
zulke verhoudingen als tot hiertoe nog niet
in den loop van een boekjaar plaats vond.
De totalen, welke onze balans aantoont
voor de rekeningen Ohligatiën en Spaar
kas eenerzijds, en Hypotheekleeningen
anderzijds, zijn de hoogste welke tot hiertoe
werden bereikt.
Uit het zich aanpassen der nieuwe prijzen
aan het coëfficiënt van stabilisatie onzer na
tionale munteenheid volgde in 1928 eene ver-
BBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBI
Ik moet me zelf helpen, zei van
Maere. Versterking halen binnen het
kasteel... eenige sterke boerenzonen,
als de kerel het waagt, mijn kasteel
aan te vallen.
Thuis trof Robert notaris Campens
aan.
Wel, wat heb ik u gezegd van die
Lamoens en zijn dochter? vroep Cam-
Van morgen, jonker. Hij heeft pens triomfantelijk.
heel den nacht gewaakt.
Wie is hij toch?
Niemand weet het.
Gij ook niet...
Dan zou ik toch niets mogen zeg-
gen.
Ge kent het geheim. Maar als ge
beloofd hebt te zwijgen, moet ge uw
woord houden.
Dat is zoo, jonker.
Magda lag geknield voor het kruis
beeld en bad.
Robert dacht aan een engelenbeeld,
toen hij haar ontroerd aanschouwde.
Ja, zelfs nu moest hij bekennen, dat
hij Magda beminde. Maar hij zou
thans niet voorbarig meer zijn.
Raouls toestand scheen onveran
derd.
Magda bleef bidden, van Maere
stond een wijle bij het bed. Hii kon
hier echter niets doen en zou liever
straks eens terug keeren.
Stil verliet hij de kamer. Magda let
te niet op hem.
Vreemd meisje, dacht Robert.
Hij reed heen. Hij moest dus op zijn
hoede zijn voor Bakelandt, als hij
Magda kon gelooven. Wat zou het ba
ten den suftigen meier in te lichten?
Die roerde toch niet.
Ja, ik heb me vergist...
O, zoo! Ja, wij, oude menschen,
zien nog klaar.
Och, die geschiedenis is al verge
ten...
Dat geloof ik... Maar wat zegt
ge van dien anderen vriend, Raoul van
Heilbeke?
Dat hij zwaar boet voor zijn
dwalingen.
Die 't kwaad bemint, vergaat er
in.
Ja... 't Zijn tijden van groot ver
val...
Dat heb ik altijd gezegd... We
waren het soms niet eens... Ge dcedt
mijn vrouw en mij verdriet aan... Ge
verwaarloost ons... We zien u zelden
meer, wij, die de vriendschap genoten
van uw vrome ouders... Nu de I»a-
moens uit den weg zijn, hoop ik, dat
we meer van uw gezelschap zullen mo
gen genieten.
Robert gaf een beleefd antwoord,
dat echter geen stellige belofte inhield.
De notaris sprak dan over zaken
Hij bleef lang. Toen Robert hem
eindelijk tot aan de brug begeleidde,
kwam Magda toegesneld. Ze scheen
zeer opgewonden.
Jonker, riep ze, Raoul is gestor-
De winst van het verloopen boekjaar blijft
op een gunstig peil. Zij laat ons toe, na af
schrijving der onkosten van verlenging van
den duurtijd der maatschappij en van de
kapitaalsverhooging, en toevoeging aan de
wettelijke Reserve der som vercischt om
deze tot 1/10" van het maatschappelijk kapi
taal op te voeren, U voor te stellen een divi
dend uit te keeren van fr. 78, betaalbaar netto
met fr. 60.84 (tegen onderscheidelijk 73 en
56,94 vorig jaar). Dit dividend zou te begin
nen met 15 April a. s. uitgekeerd worden aan
de 40.000 oude aandeelen, regelmatig met de
helft afbetaaldde 40.000 nieuwe aandeelen
komen enkel met ingang van het boekjaar
1929 voor de winstverdeeling in aanmerking.
Eene som van fr. 2.717.317,04 (tegen fr.
2.623.464,43 in 1927) zou overgebracht worden
naar de rekeningen «Buitengewone Reserve»
en Reserve voor Onroerende goederen
Wij noodigen U uit, M..., U te voegen bij
uwen Beheerraad ten einde aan het bestuur
der verscheidene zetels en aan de leden van
het personeel onze waardeering hunner dien
sten en hunner toewijding aan de belangen
der maatschappij uit te drukken.
Door onderstaande uiteenzetting worden,
enkele posten der balans nader toegelicht
1 )e «Hypothecaire Leeningen», uitgaande op
31 December 1928, bedragen, fr. 419.211.917,41
tegen einde December 1927, 361.026.342.09
Ér is dus voor het verloo-
pen jaar eene vermeerdering
van fr. 58.185.575,32
De rekeningen Ohligatiën en Spaarkas
vertoonen volgende beweging
Stortingen fr. 176.538.860,81
Terugbetalingen fr. 128.400.331,54
het zij eene aanwinst gedu-
rende 1928 van fr. 48.138.529,27
De Portefeuille Publieke Fondsenbe
staat uit
Belgische Staatsfondsen,
Leeningen der Colonie en
bevoorrechte aandeelen der
Belgische Spoorwegen en
der Colonie fr. 11.300.000,
Belgische Schatkistbons,
1929. 1930 en 1932 fr. 16.450.000,—
Schatkistbons en Fondsen
van Europeesche Staten fr. 3.400.000,
Kasbons en ohligatiën van
Steden, en aandeelen en
ohligatiën van grondkrediet-
en hypotheekmaatschappijen fr. 2.800.000,
Verscheidene fr. 115.869,61
fr. 34.065.869,61
Hiervan hooren toe aan
derden, als waarborg van te
regelen leeningen fr. 4.945.091,50
Evenals in de vorige balansen blijft de
raming der titels van de Portefeuille ver
beneden de beurswaarde der fondsen aan de
maatschappij toebehoorend.
De rekening Verscheidene debiteuren en
crediteuren bevat enkel overgangs- en ver-
effeningsposten.
Het Maatschappelijk kapi-
BBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBI
ven... Hij gaf een zucht en was weg.
God hebben zijn ziele...
O, het is zoo tragisch... En nu
heb ik een verzoek. Jonker van Heil
beke is toch van adel... een van de
voornaamste vlaamsche familie's...
Mag terwille van zijn zuster en van
zijn naam, het lijk naar hier gebracht
worden...
Naar den Maerburg?
Ja, jonker... En van hier uit be
graven worden, zooals het den stand
van de van Heilbeke's past...
Waar moeit zij zich mee! bromde
de notaris.
Op de hoeve willen ze het lijk niet
houden, vervolgde het meisje. Dan
brengen ze het naar 't doodenhuis op
het dorp en komen nieuwsgierigen
er naar kijken... En er wordt smalend
gepraat... Jonker, Raoul was eens uw
vriend... Denk aan uw beider jeugd.
Robert ontroerde... Was het een
bezembindersdochter die zoo be
schaafd en fijngevoelig sprak?
Ja. Raouls lijk kan naar hier
overgebracht worden, sprak van Mae
re.
Dadelijk
Jawel... Ik zal de oude wapen
zaal gereed laten maken.
O, ik dank u
Magda keerde terug.
Maar, beste vriend, zult ge nu
nooit eens praktisch worden? vroeg
de notaris.
Hoe zoo
Weet ge wel, wat ge toestaat
en aan wie ge iets toestaat?
O zeker...
Ik denk het niet... Ge willigt de
Tijdelijke voorschotten en
id. tegen tepandstelling
Verscheidene debiteuren
Publieke fondsen
Onroerend:
Maatschappelijke gebouwen
Mobilier
PASSIEF
420.305.682.79
7.700.633.76
4.880.735.77
34.065.869,61
11.369.155,47
(Memorie)
fr. 539.489.615,48
412.
9.
Tegenover de Maatschappij:
Maatschappelijk kapitaal fr. 40.
Wettelijke reserve 3.
Buitengewone reserve 41
Reserve voor onroerende
goederen
Tegenover derden:
Ohligatiën en Spaarkas
Gelden in bewaring
Vervallen coupons van actiën
en ohligatiën niet ter be
taling aangeboden.
Verscheidene crediteuren
Voorzienigheidskas voor de
bedienden
Borgstellers (titels) voor
nog niet geregelde leenin
gen
Winst- en verliesrekening:
Saldo dezer rekening
.000.000,—
672.676,58
.364.571.40
6.250.253,78
275.845,46
.526.019,74
12,
539.675,13
.572.715,42
746.772,lo
7..
945-091,50
595.994,31
fr. 539.489.615,48
SAMENVATTING
DER WINST- EN VERLIESREKENING
VAN HET DIENSTJAAR 1928.
Debet:
Verscheidene taksen en be
lastingen fr.
Algemeene onkosten
Inteekening op het Nationa
le Fonds voor Weten
schappelijke Navorsching
Onkosten van kapitaalsver
hooging en termijnverlen
ging der maatschappij
Te verdeelen saldo
959.327,72
4.545.171,65
40.000,—
1.565.326.69
7.595.994,31
In
Crediet:
resten en verscheidene
verhuringen
Verscheidene opbrengsten
fr. 14.705.820,37
fr. 14.675.212,37
30.608,J
fr. 14.705.820,37
WINSTVERDEELING
Wettelijke reserve
Aandeelhouders
1" dividend 4 op het ge
stort kapitaal
2° dividend fr. 68,aan de
40.000 oude aandeelen
Voorafnemingen volgens de
statuten
Voorzienigheidskas der be
dienden
Reserve voor onroerende
goederen
Buitengewone reserve
fr. 327.323,45
1
472.024,67
.720.000-
.555.429,8'
203.899,35
749.746,21
.967.570,81
fr. 7.595.994,3
Opgemaakt door den Beheerraad in zitting
van 23 Januari 1929.
Balatum bij Sansen-Vanneste Pop
BiHHUISBIHBIIBIIIBHIlllI
bede in van de minnares van Raouj
van Heilbeke.
Dat is niet waar
Wees toch-eens nuchter! Waar1
om is Raoul vermoord? Een dram.
van minnenijd. De dochter van boe
Huige kon niet verdragen dat haal
vrijer naar deze bezembindersdeern
overgeloopen was. En die meid heef
geen schaamte... Ze durft voor de
jonker een deftige begrafenis vragen.
Een nieuwe list... Zoo zal ze hier bin
nendringen en u belagen.
Ge trekt het ver, notaris!
Ik zie helder... Bemoei u niet mé
dezen doode of zijn begrafenis Hou
u ver van Magda... ver van Huige
dochter, van deze misdaad...
Ik heb mijn woord gegeven. E j
nu moet ik de zaal in orde laten mal
ken. Biet meisje heeft gelijk: de vrien
uit mijn jeugd, de zoon van een vrien
mijns vaders, mag niet als een vage!
bond in het lijkenhuis liggen. Hij zn
van uit een kasteel begraven worde;
Dat is mijn plicht jegens zijn zuster,
die wel weer eens naar Vlaanderen z:j
terug keeren. Tot ziens notaris...
Robert nam afscheid.
Uw dochter wordt hier niet dj
kasteelvrouw, bromde hij.
Een uur later bracht men op ec
wagen het lijk van den ongelukkige
Raoul... Robert had een praalbed late
maken. |i
De Wilde Ruiter reed naast den w
gen. Magda was er niet.
Ik dank u voor uw bereidwillig
heid, zei de ruiter tot van Maer
Magda's verzoek was treffend. j
('t Vervolgt.)
