DE HOP HIER ELDERS
2S JAAR. - N' 35.
De Paus spreekt
5 Ontroomec {VIELiOTTE
i
m
m
s
Meisjes van Heden
Vandaar die menigmaal herhaalde
uitdrukkingen«In <;nzen tijd ging
het heelemaal anders
Politiek Overzicht
.ZONDAG 1 SEPTEMBER 192S
WEEKBLAD: 30 CENTIEMEN.
abonnementsprijs
per Jaar
a 3ïs«h 14 #r
*5 La*<4: IS h
fcer pettf
fimkrijkt H êr.
C®ag»< ff
\sdkir* tain.é«» Ï4 h
TAKIEPi
B«ricWt«* i
I fr. per reek;
imtnuimpriF oer
inlassching: 4 fr.
Postabonnenten in BeSgi* die van wconji I Notarieel-, Annoncen- en Nieuwsblad voor Poperinghe en Omstreken.
veranderen, moeten dit aangeven in 't post
bureel dat hun bedient, en niet «n on*. J TelefooQ N, g< Uitgever i SANSEN-VANNESTE, Poperinghe - Postcheck N' 15.578
Wie inlichtingen begeert over aankondi
gingen, wordt verzocht een pontzegel voor
antwoord bij zijn schrijven te voegen.
Alle annoncen sij-
vooraf te betaler,
en moeten tegen de-
Donderdag no*,.»
ingezonden word»
KJsinc berichte»
tegen den
Vrijdag noeit
TARIEF:
h otarieefe
V eritoopingsu
M cent.
per gewone reg*-*
Annoncen i
Prijzen op aanvri
Gehoorzamen aan 't Gezag.
Kr zijn katholieken, ook in ons land,
wier gedrag in botsing komt met de
vermaningen en wenken der bisschop
pelijke overheid. Ze weigeren te luis
teren naar de raadgevingen dier over
heid. en sommigen zijn zelfs zooverre
gevorderd op de baan van eigenzinnig-
en weerspannigheid, dat zij ook wel
hare bevelen in den wind zonden slaan
en zich opstandig aan zonden stellen.
Onder voorwendsel dat het louter
politieke aangelegenheden, biprciL.
staande buiten de bevoegdheid der
geestelijke overheid, ontkennen zij de
bisschoppen het recht hen opmerk
zaam te maken op het verkeerde der
richting welke zij volgen inzake par
tijschappen en politieke betrachtingen
willen het beter weten dan die hooge
vertegenwoordigers der Kerk, bekleed
met groot gezag en beladen met zwa
re verantwoordelijkheid.
Ten andere zöo beweren die d wa
ters'— niet de bisschoppen hebben hier
't laatste woord te sprekenzoolang
Rome zwijgt, geldt dit stilzwijgen
voor ons zooniet als aanmoediging,
dan toch als verrecht vaardiging.
Eilaasdie zelfde taal voerden in
Frankrijk ook de belhamels der Action
Fran^aise, Daudet en con soorten
maar toen de Paus sprak en hun
dweepzuchtig drijven openbaarlijk
veroordeelde, dan onderwierpen zij
zich zoomin aan het vonnis van Z. H.
I'ius X als vroeger aan de vermanin
gen der Fransche bisschoppen liever
dan hun dwaling in te zien. liever dan
hunnen hoogmoed te breken, keerden
zij de Kerk den rug toe en traden bui
ten hare gemeenschap.
Ongetwijfeld, de Belgische katho
lieken hier bedoeld, hebben heelemaal
niet het inzicht de gedragslijn van de
mannen der Action Fran^aise tot het
uiterste te volgen; maar de drift, on
verpoosd aangewakkerd door lieden
die eer vijandig staan tegenover de
Ker»k, en met wie zij, die katholieken,
aangespannen zijn en één front uit
maken die drift kan hen verder
brengen dan ze verlangen cif vermoe
den;-'want niets is zoo glibberig en
staat zoo steil als de helling der
dweepzucht, bestweterij en weerspan
nigheid.
Maar 't is, bovendien, vanwege die
katholieken uiterst dwaas, zich te be
roepen op... het stilzwijgen van den
Pans.
Christus' Stedehouder laat geen ge
legenheid voorbijgaan om de geloovi-
gen te wijzen op de verplichting die
voor hen bestaat te gehoorzamen aan
't bisschoppelijk gezag, door Hemzelf
aangesteld om de katholieke gemeen
schap te leiden en te besturen.
Dit «beurde weer een dezer dagen,
tijdens 't ontvangen der Malteesche
bedevaarders aan 't Pauselijk Hof.
De katholieken op Malta ondervin
den ten huidigen stonde groote moei
lijkheden vanwege het burgerlijk be
stuur, wat natuurlijk geweldige be
roering verwekt dp het eiland.
In zulke oogenblikken is 't voor de
geloovigen meer dan ooit plicht zich
te gedragen naar de voorschriften dei-
geestelijke overheid. Daarom, spre
kende tot de katholieken van Malta,
drong Z. II. I'ius XI er met klem op
aan dat zij hun bisschoppen gehoor
zaamheid verschuldigd waren, zoowel
hun Fisschoppen als Hem zelf. want
zij bezitten het gezag de leering van
Christus voor te houden.
En komt iemand u zeg-gen, sprak
de H. Vader en dat gebeurt niet
enkel op Malta, maar ook elders
dat de Paus aan politiek doet, gelooft
hem nietde Paus beoefent een eeni-
»ge politiek, deze rakende het heil der
zielen, de glorie van God. de eer der
Kerk, en dat is geen politiek, maar
wel louter godsdienst..
Ongetwijfeld, indien;op welke wij-
ze ook, te welker plaats ook, onder
welk voorwendsel, het heil der zielen
en de eer der Kerk in gevaar worden
gebracht, dan aarzelt de Paus niet
»zich te begeven waar dat gevaar
dreigt en de zielen en de Kerk te
verdedigen.
Indien iemand gelijk op allerlei
plaatsen voorvalt - voorwendt goe-
de katholiek te zijn en ie kunnen
y> blijven, maar zonder te wil'exs ge-
licorzamen aan de bisschoppen, zon-
der den Stedehouder van Christus te
willen eerbiedigen, pe'coft hem niet.
Het is niet mogelijk katholiek te
wezen, zeker niet goede katholiek.
ZONDER TE GEHOORZAMEN
AAN DE BISSCHOPPEN en aan
het opperste gezag van Christus Ste-
dehouder.
Die woorden vragen noch ophelde
ring, noch nadere verklaring; ze zijn
duidelijk, afdoende voor ieder die ter
goeder trouw is en niet zoekt zijn ge
weten te vervalschen.
Wij moeten het woord onzer lus-
schoppen aanvaarden, en daarmee
amen en uit. En willen we waarlijk
katholiek zijn, niet bij name maar met
terdaad. dan past het niet met hen te
willen redetwisten, hun de les te wil
len spellen, en, vooral niet, onze best
weterij te willen dekken met het zoo
genaamde stilzwijgen van den Paus.
Beelden wij ons toch niet in dat wij.
eenvoudige leeken, de meening van
den Paus en de leering der Kerk klaar
der zien en dieper doorgronden clan de
bisschoppen, door Hem aangesteld om
ons zijn woord voor te houden, om ons
zijn leering te verkondigen.
Dus, zeggen de bisschoppen: dit is
goed, dit is minder goed, dit is slecht
1 aanvaarden wij het dan als goed.
erkennen wij het als minder goed. ver
afschuwen wij het als slecht. Want
weigeren wij ons te schikken naar den
raad, naar de hevelen van de bisschop
pen. dan miskennen wij niet alleen het
fffcÈSjlf 'dieT'bisschoppen, maar ook het
gezag van Hem die, pas enkele dagen
geleden nog, plechtig en luide ver
klaarde
Het is niet mogelijk goede katho
liek te wezen zonder te gehoorzamen
aan den raad van de bisschoppen.
3BBfiBBBfiSBK£BBSBSEa3g?ISBSSB8ë!l
ZILVEREN MUNTSTUKKEN
Ben kooper van fransche en vreemde
muntstukken aan volgende prijzen
Stukken van 5, voor 11.
Stukken van 2, 1, 0,50, aan het
dubbel.
Men begeeft zich tenn huize.
KESTELOOT-BOUCHART
N° 9, recht over de Statie, Tel. 1,
KOMEN.
SBBS3aS3ESBESaSSaSBSSS32aS3£aE
Daar de pluktijd nog niet halfwege
is, zou het voorbarig zijn een gewisse
schatting van den hopoogst vooruit te
zetten een vermoedelijke raming kan
men opmaken, zooals de afgeveerdig-
den der hopbonden van Bohemen,
Du it sell land, Polen. Joego-Slavië. Oos
tenrijk en Klza-s declen in het interna
tionaal Hopcongres den 15-16 Augusti
1.1 te ITiedrichshaven in Beieren.
In Bohemen, of Tcheko-Slovakië,
heeft de insektenplaag veel schade ge
daan in de slechtbesproeide hopvelden,
meer in de streek van Auscha dan in
Saazer-land. Thans is die plaag ver
dwenen, en men verwacht een ruimen
oogst, van beste kwaliteit. Verleden
jaar was de opbrengst 196.000 cente
naren nu schommelen de ramingen
van 200.000 naar 232.ÖÖ0 centenaren,
voor eene oppervlakte van 16.000 hec
taren.
In Beieren zijn er vooral drie stre
ken te beschouwen: Hallértau, Spait,
en clan de Markt- en Berglagen.
In Hallértau belooft het gewas veel
hop van goede kwaliteit, indien de
Roode Vlekziekte of Peronospora niet
voortzet 'met het regenachtig weder.
In Spalter-land zal er wat min geplukt
worden uit reden van hagekschade en
insektenplaag. In de Berg- en Markc-
landen znTmcrn "evenveel, "of misschien
iets meer plukken als verleden jaar,
alhoewel de Peronospora wat schade
aangericht heeft. In 1928 bracht
Duitschland 223.000 centenaren voort
nu schatten de eenen 215.000 centena
ren, en de anderen 231.000 centenaren.
In Polen bracht het gewas 1928
daaromtrent 53.000 centenaren voort
thans vermoedt men een hopoogst van
58.000 centenaren, indien ahes gepinkt
wordt. Immers een bericht uit Dubno
(Polen) 20 Aug. meldt ons: «"Indien
de handel geen groot belang stelt in
onze hop .en geen hoogeren prijs be
taalt, zal een deel niet geplukt wor
den.
In Yoego-SIavië heeft men 2000
hectaren hop uitgeroeid, toch heeft
men er nog meer dan 10.000 hectaren:
verleden jaar bracht die streek 134 000
centenaren op de nufrkt. Thans raamt
men den hopoogst op minstens
123.000, en mogelijks 130.000 cente
naren. De verkoopprijs valt te laag. en
vergoedt bijna het plukken en het
drogen. Het ware niét te verwonderen
zoo schrijft men .ons uit Petrovac,
(Batcka), dat soinmige hopboeren een
deel cfer hop laten hangendan zoti
het cijfer van het gewas merkelijk
dalen.
In Elzas staat een overvloedige
hopoogst te verwachten. 70.000 cen
tenaren, tegen 50.000 centenaren ver
leden jaar.
Al die landen van Midden-Europa
zullen Edelhóp of. fijne hop ter markt
brengen, daaromtrent 670.000 cente
naren; oi misschien zei is 728.000 cen
tenaren. Zooals re op het Hopcongres
bestatigd werd, is er een overschot
van minstens 75.000, of moge s jks
100.000 centenaren, hoven de behoef
ten der brouwerijen van lage gisting.
Geen wonder dat de prijzen laag
staap. veel lager dan vo-ieden jaar.
Voor het gewas 1928, ving de markt
te Nurenberg aan, met de volgende
prijzenMarkthop 120 tot 180 Mark
Tettnaug en Hadertau, 215 tot 240
Mark. Dezer dagen integendeel ver
handelde men de eerste halen 'IV. t-
nauger-hop aan 100 tot 120 Mark.
In Kaaz gold de hop verleden jaar,
einde Augusti. 1600 tot 180Ö kronen,
(de kroon l.fr. 5 centiem); dezer
dagen werden eenige balen «nieuw ge
was slechts 800 tot 900 kronen ver
kocht. Derhalve blijven de hopplanters
aldaar terughoudend van de markt.
Voor Belgie en Noord-Frankrijk
zal er slechts niet de binnenlandsche
markt te rekenen zijn, en met de mo
gelijken uitvoer tiaar Engeland, doch
niet met de mogelijkheid van rentabe-
len uitvoer naar Elzas of naar
Duitsehiand. Op de" meeste buiten-
landsche markten zal er overvloed
van goede en fijne hop zijn. welke in
hoedanigheid de meeste Belgische hop
hetzij Aalstersche, hetzij Popering-
sche hop overtreft.
Hoe onbezonnen is de oproerigheid
ofagitatie van sommige hoppekwee-
kers. die gewone hop voortbrengen
en zelf speculatie drijven, en dan
kwansuis invoerrechten eischen van
's anderdaags, dat voor hen alle zaken
slecht uitvallen.
Waarom beschuldigen zij het Gou
vernement dat het zijnplicht niet doet
met aanstonds 500 frank inkom rech-
ten te inposeeren De hopeommissie
werd allenlijk samengeroepen om de
hopcrisis te onderzoeken, en dan raad
te geven aan het Ministerie. Maar de
Minister zelf kan geen invoerrechten
verhoogen, zonder dat de Kamer en
Senaat zulks gestemd hebben. Zoo
lean er geen veranderng voor de tol
rechten wegens de vreemde hop ko
men. vóór December. Het is spijtig,
maar 't is toch zoo.
ar
BERICHT
VAN WEGE HET HOPVERBOND.
Alhoewel de prijs van de hop thans
de productiekosten niet dekt, hebben
de afgeveerdigden van de hopbonden
van Poperinghe en omstreken, in de
vergadering van 21 Juli besloten den
loon van het plukken te behouden,
zooals deze loon verleden jaar vast
gesteld werd in overeenkomst met het
Christen Werkersverbond50 centie
men per kilo, met behoorlijken kost en
slaping 60 centiemen, zonder kost en
slaping.
llBaBBBBBBBBBE3BB^8B3BBS'BlBS5@
1 DE
met verlaagden Melkbak
draaiende om eene as
egeBBgS£aSS8!SSa£BBB£SIBSBBB£SMa
Veelvuldig zijn de oorzaken, die bij
de jonge meisjes gewoonten van on
afhankelijkheid hebben doen ontstaan,
gewoonten welke vroeger niet zoo ge
willig aanvaard werden en waar oude
ren van dagen thans nog niet goed
mee over de baan kunnen.
De tijden na den oorlog hebben mee
gebracht dat de meisjes een meer
werkzaam aandeel namen in het be
drijfsleven. Fit dit feit zelf vloeit
voort een trek naar meer eigenmach
tig handelen, naar meer vrijheid en
onafhankelijkheid, naar meer verstan
delijk en artistiek leven.
Het meisje, aldus een sterkere per
soonlijkheid vertoonend in haar optre
den, komt meenigmaal in botsing met
ouders of andere personen, die meer
gehecht blijven aan de vroegere
grondbeginselen in zake opvoeding.
•Omdat hei anders 'gaat. 'is- het hog
hiet slechter. Door die vaststelling is
er nog geen I ev. ijs geleverd.
Een blad, dat gaarne zijne kolom
men openzet voor familie-opvoeding
(XXième .Siècle) stelde de vraag aan
zijne lezers: hoe moet een welopge
voede dochter zijn?
Een man, een vader denkelijk, ziet
gaarne dat het meisje aan sport doét.
Zij wint er bij, beur lichaam degelijk
te ontwikkelen. Blanke gestalten op'
een tennisveld zijn hem een lief tafe
reel. Maar vele meisjes vertonnen eene
neiging tot sport, dat niet voor hen
deugt. Zi j spreken, tienken almannen,
werven eene mentaliteit aan. welke
hen alle idealisme doet verliezen. Tee-
dcre liefde en huwelijksdroomen be
boeren voor deze meisjes tot den ouden
tijd, maar de natuur wreekt zich en
dan krijgt de moderne tlirt-ziekte hen
tè pakken. Die daardoor aangetast
zijn. misachten het familieleven, het
leven van echtgenoote en moeder.
Voor eene welopgevoede dochter is
flirt uit den booze.
Doet zij aan sport, dan zal dit wezen
totontwikkeling van lichaam en niet
met het doel te schitteren, anderen in
de schaduw te stellen of een record te
halen.
Zij boude haar idealisme rein en
hoog dat is hear trek naar familiele
ven, 't zij ais dochter of later als echt-
genouje en moeder. Daar alleen
buitel dc hpogere roepingen zullen
haar liefdegaven tot hun volle recht
komen.
Eeil groep moeders beantwoordde
de vraag nagenoeg in volgenden zin:
Alhoewel de hedendaagsche meis
jes veel moderne nieuwigheid» heeft
moeten leeren, toch blijven zij bloot
gesteld aan al de gevaren der jeugd.
Zij zijn zonder ondervinding en moe
ten strijden tegen -eigen slechte nei
gingen en de bekoringen van buiten
en varn binnen. De jonge meisjes heb-
beiii&fNg altoos de bewaking der ouders
noodjg en in de verhouding met jon
gelieden moeten ze volle betrouwen
hebben in den raad van vader en moe
der.
De ouders zelf zullen hunne kin
deren inlichten over al hetgeen het
latere leven aangaat. .Ze zullen het
tochjerghns vernemen en 't is maar
best dat ze het hooren uit den mond
van iemand, die hen lief heeft.
(J)nze meisjes moeten eene sterke
godsdienstige basis bezitten om er
hun leven op te houwen.
pan ook zullen ze ook den diepe
ren 'zin van het leven verstaan.
pe welopgevoede moderne meis
jes moeien zelf controol kunnen uit
oefenen. Het streng zelftoezicht over
eigen daden is van groot belang in een
tijd !als de onze. Het jonge meisje, dat
nogjzoo heel ver niet meegaat met de
modernste leerstelsels, zal toch nog
dikwijls zelfstandig moeten staan en
bij zichzelf moeten te rade gaan.
Moderne meisjes, in den goeden zin
van 't woord, mogen niet denken dat
het wacliten naar «Jan-van-pas hun
leven moet vullen. Ze zullen ook niet
in het tegenovergestelde euvel verval
len, namelijk te gelooven dat het hu
welijk eepe slavernij is. daar het van
de vrouw'eene opoffering vergt van
elk oogenblik in beur leven.
Een meisje kwam nu ook aan
't woord. Wanneer er spraak is over
ontvoogding, zegt zij heel gevat, is er
geen grootere denkbaar dan deze,
welke door het christendom bewerkt
is en waardoor de vrouw niet langer
slavin bleef, maar gezellin van den
Dat was eene ware ontvoogding,
die niemand betreuren zal. Doch wan
neer', dit woord gebruikt wordt, wil
men er doorgaaiw dingen mee bedui
den als volgt: naar 't bal gaan. aan
sport doen, flirten, minder zedig zijn
in kieeding, naar cinema gaan, zich
bezig houden mei literatuur of andere
kunsten.
Het meisje in kwestie, dat blijkbaar
voor advokaat in de wieg gelegd is,
vraagt onder andere
Gingen de meisjes vroeger niet naar
't bal. En flirt i wei-meer nieuw-
in het woord, dan in de zake zelve
Wat de cinema betreft, daar gingen
ze vroeger niet naar toe, want... daar
was er geene.
Zedigheid in kleed ij werd ook niet
altijd zoo streng betracht, want op
oude schilderijen, waarop meesters in
de kunst de realiteit weergaven, staan
dikwijls personaadjes, die volstrekt
niet zedig gekleed gaan.
En hebben de personen, die zoo
gauw uitroepenin onzen tijd was
het zus of zoo!» misschien niet een
weinig hunnen tijd vergeten?
Maar dat dit meisje de vraag niet al
lachende opneemt bewijst zij door het
slot van haar schrijven.
De hoofdzaak is dat het meisje dien
godsdienstig weze. Gevaren en gele
genheden zullen dan niets vermogen.
Eene andere brietvvisselaarster weet
niet minder dan een-en-twintig puntje»
op te sommen, welke het jonge meisje
moet in 't oog houden, 't Is klaar dat
die alle niet even belangrijk zijn. Doch
eenige pareltjes mogen wij wel uit
pikken
De welopgevoede dochter zal lief
en voorkomend zijn tegenover hare
huLgenooten. Haar kleeding doe nici
dadelijk aan ontkleed Tg denken.
Zij weze in staat om deft last van
kinderen te dragen, en voor hunne op-
voeding te zorg'en.
Zij moeten kunnen ja zeggen, maar
dikwijler neen.
Moedig genoeg zijn om een gesprek
af te breken, waar kwaadsprekerij
mee gemoeid is.
tBiasEgseassssas sxasgasaaasaasat
De mc.ei ïjke vrede.
De Volkenbond verkeert in een las
tig parket. Vooreer-1, de bekrachti
ging van het plan Yomug, door de erin
betrokken landen, Jo» pt van geen leien
dakje. Daarbij komt nog tot overmaat
van tegenslag dat de bemoeiingen van
de mannen van Geneve z weinig in
vloed gehad hebben op het Russisch-
Chinéesch geschil. Volgens de laatste
berichten zouden dc Russen in Mand-
schurië binnengevallen zijn en zou de
oorlogstoestand daar feitelijk heer-
schen.
Er is een groote reden; van de m >ei-
lijkheden van den Volkenbond in het
feit dat er toch zmlk een groot verschil
bestaat in hetgeen de afgevaardigden
in Zwitserland bedisselen en hetgeen
de landen zelf er over denken. Te Ge
neve wordt Kuropeesch gesproken, ja
wereldtaal. Daar ziet men het alge
meen wereldbelang in, doch eens dat
de besluiten van Genève vóór de Par
lementen komen, waar er maar lands
taal gesproken wordt, komen de plaat
selijke, de eigen belangen naar voren
gedrongen. Zoo wordt het werk van
den Volkenhond verminkt, te niet ge
daan.
Als de Volkenhond er thans zoo cri-
tisch voorstaat dat is de schuld van
ons, van het Volk.
Wij iaten'den Bond te veel aan zijn
lot over.
Wij betuigen al te veel. .onverschil
ligheid tegenover zijn toestand. Er op
schimpen en ermede lachen, roepen dat
het een miskooksel is en eene misluk
king, is alles wat hij van ons krijgt.
De Volkenbond» betreedt nochtans
den weg die naar den vrede leidt en de
goede verstandhouding tusschen de
Volkeren. Hij alleen wil die verstand
houding hereiken huiten allen oorlog,
alle diplomatiek gekonkelfoes. Hij is,
als ge wilt, van nu reeds de diplomatie
van het federaal Europa.
Indien in alle landen er een inniger
betrekking bestond tusschen het Volk
en de léden van den Volkenbond, dan
zou het voor één land niet mogelijk
zijn om ter wille van enkele millioenen
ponden de bevrediging der volkeren in
gevaar te brengen.
Dat al wie de vrede werkelijk lief
heeft zijn volle vertrouwen stelle in de
werking van den Volkenhond, Dat hij
ten minste zich onthoude van noode-
loos stronkelsteenen te werpen op den
vredeweg dien den Volkenbond zoo
moeilijk opklimt.
Eupen Malmedy.
De bladen der kantons Eupen, Mal-
rnedy en St Vith, bevatten een mani
fest tot de Belgische staatslieden en
de Belgische bevolking, om de bij Bel
gie ingelijfde gebieden hun zelfbe
schikkingsrecht weer te schenken.
nu Duitschland over de uitkeering der
marken een redelijke oplossing is toe
getreden.
De vraag is dus dat die menschen
naar Duitschland zouden kunnen weer-
keeren. iets wat een goed ware voor
ons land, want een kleinen Elzas kun
nen wij best missen!
Een land zonder schoolkwestie.
Dit gelukkig land is het Groot-Her
togdom Luxemburg.
Het officieel onderwijs is er, zoo
schrijft de hoofdredacteur van de
«Gazette de Liègeopenlijk gods
dienstig. Elet omvat zooals bij ons, een
catechismusles, waarvan het kind
slechts op aanvraag der ouders ont
slagen wordt. Bovendien schrijft de
wet van het onderwijs voor de bur
ger- en christendeugden in te pren
ten, zoodat de atmosfeer zelf van de
school doordrenkt is niet godsdienst.
Tegen dit rëgiem maaht de"bevoTkmg
hoegenaamd geen bezwaar en uiterst
zelden wordt gevraagd om van de ca
techismusles ontslagen te worden. Er
zijn dan ook geen vrije scholen, even
min als bij ons in den tijd toen het
officieel onderwijs voldoening schonk
aan het christelijk geweten.
Onze oorlogsvloot.
Daar bestaat nog eene Belgische
oorlogvloot.^Zij telt tien torpilleurs en
is ergens V eggestopt in een hoek van
't kanaal van Zeebrugge. Het is een
der overblijfsels van ten tijde dat ons
land, Belgie, leed aan grootheklswaan-
zin.
Nu zal die oorlogsvloot verkocht
worden. Bericht aan de liefhebbers
Dat men er maar spoedig mede op-
krameAls men merkelijk wil gedaan
maken met eiken nasleep van oorlogs
ellende, dat men dan maar het
FVansch - Belgisch militair akkoord
mede verkoope met het oud-ijzer der
oorlogsvloot. Dat men de belastingen
vermindere, de Vlaamsche kwestie op-
losse. de menschen van Eupen-Malme-
dy naar huis zende, dit ziin beste mid
dels om eiken nasmaak van den oorlog
kwijt te geraken.
De Conferentie van Den Kaag.
Geheel de week heeft de Conferentie
van I)en Haag een vervelend schouw
spel gegeven van loven en bieden.
In Holland noemt men ze: de vee
markt F)n het heeft er veel van ook.
Elk bemoedigend nieuws werd steeds
door een pessimistisch opgevolgd. Wat
in I>en Haag gebeurd is, men mag er
nu overeenkomen of niet, is niet waar
dig van den grooten inzet, de wereld
vrede.
Xa zulke bijeenkomsten moet men
meer dan ooit een haat voelen voor
den oorlog, als men weet dat, wanneer
nu tusschen kannen en glazen de vrede
bedisseld wordt, men ook op dezelfde-
manier over den oorlog bes'echt. En
dan gaat het om het leven en de dood
van duizenden, wijl het hier toch maar
enkel gaat om eenige armzalige fran
ken.
Iets voor de Vlaamsche Studenten.
Over enkele dagen werd eene groote
vergadering van studenten gehouden
te Diest, de geboorteplaats van St Jan
Berchmans.
Het doel dezer bijeenkomst was de
heilige Johannes Berchmans als
Vlaamsche Heilige tot voorbeeld stél
len aan onze Vlaamsche jeugd, vooral
aan de studentenjeugd.
Het sermoen dat E. P. Maes tot de
studenten richtte kan in dezen zin sa-,
men gevat worden
In gepaste woorden wenschte de
begaafde spreker de studenten geluk
om hun onverhoopte talrijke opkomst.
Daarna verduidelijkte hij hen in rake
bewoordingen hoe zij steeds liet heer
lijke voorbeeld van hun Vlaamschen
patroon dienen voor oogen te houden,
in het stipt vervullen van hun dage-
lijksche plichten. Evènals huil schuts
heilige moetep zij kunnen gettiig-enis
van uiHstójiyLe,. karaktervast
heid en diepen g-ódsdiën'stzin. Sint Jan
Berchmans' hand omknelt geen mar
telaarspalm. Hij wilde heilige worden
door nauwgezet zijn dagelijksche
plicht te vervullen en zijn sterke wil
heeft hem doen zegepralen. Op tref
fende wijze stelde spreker verder het
studentenleven met Berchmans' jeugd*
in verhand en wees tevens de ingeto
gen toehoorders op de groote verant
woordelijkheid die hen, als leiders der
volksmassa in de toekomst te wachten
staat. Daarom weze een ernstige stu
die hun eerste doelhet gebed, naar
Sint Jan Berchmans' voorbeeld, een
krachtig middel om zich als zoovele
toonbeelden in de latere samenleving
op te werken. Daarbij kotiie dan ge
zonde ontspanning heel gepast, na wel
vervulden plicht.
Mochten deze wijze woorden weer
klank vinden in de harten van al onze
Studenten. E'j en ook hun Vlaamsch
en Christen Ideaal zouden er maar bij
kunnen winnen.
Vlaanderen en 's Lands Eeuwfeest.
Uit-de Revue Catholique des Idéés
et des F'aits de volgende waarschu
wing
Indien de goede patriotten de gele
vlag met den Zwarten Leeuw met
Weg met de Moffen blijven be
groeten indien men ermede voortgaat
TEGENOVER den Vlaamschen Leeuw
de Brabanqonne TE STELLENin
dien de Eranschschrij vende bladen aan
hun lezers den waren toestand in
Vlaanderen niet blootleggen; indien
de regeering de politiek vdortzet, wel
ke zij tot-nu-toe gevoerd heeft en
welke vooral op onwetendheid en on
begrip berust is het, eilaaszeer te
vreezen. dat Vlaanderen in 1930 het
eeuwfeest van 's lands onafhankelijk
heid niet zal meevieren.
De abdij van Orval.
Z. Km. Kardinaal Van Roey heelt
samen met Prins Leopold, den eersten
steen gelegd van de nieuwe kerk der
Abdij van Orval.
Verleden jaar. in de schilderachtige
puinen van he. koor der kerk. heeft
men te Orval <F- eerste klok der nieu
we abdij gewijd en aldus aan de her
innering der oude verwoestingen de
TBltroering en dc -vreugde der aloude
abdij gemengd.
De abdij van Orval is 8 eeuwen oud.
Over 136 jaar werd zij tijdens de Fran
sche revolutie door beschieting en
door een brand in puinen gelegd. Het
is uit die puinen dat zij thans heerlijk
verrijst.
In alle perioden zijner geschiedenis
heeft Orval het geluk gehad onze vor
stelijke personen aan zijn lotsbestem
mingen belang te doen stellen. Het
was overigens eene vorstin die aan de
abdij haar naam schonk-
Orval ligt eenzaam verborgen in de
bosschen van Luxemburg. De abdij
kende er dagen van rouw en van
vreugde evenals de woede der vijan
den en de bescherming der Vorsten.
De belangstelling, die Koning Albert
en Koningin Lüsaheth stellen in het
werk van Pater Marie-Albert, den ge
wezen Kommandant Albert 5'an der
Cruvssen, ligt dus in de traditie van
Orval.
De tegenwoordigheid van Prins
Leopold en van Kardinaal Van Roey
hij de plechtigheid (Ier eerste steen
legging toont aan dat de belangstel
ling die Orval vroeger bij de grooten
uit ons land genoot, thans nog onver
minderd voortleeft.
Thans gaan de zonen' van den heili
gen Bernardus na een ballingschap
van 136 jaar hun woning in de Gouden
Vallei opnieuw betrekken. Deze terug
keer is wel geschikt om het hart van
den christen met blijdschap te vervul
len. Wij mogen immers met vertrou
wen aannemen dat het in 's Heeren
oogmerken ligt de nieuwe communi
teit te stellen tot een Teeken en Baken
en de woesteni j der moderne, materia
listische wereld.
De liefde kan zingen.
In zijn verslag over de Bedevaërt
naar den Ijzer, geeft «Le XX" Siècle»
uiting^van zijn bewondering voor den
zang der bedevaarders. Ze zongen
geestdrif :ig, streng juist en verras
send gelijk.
Dat is een bewijs dat.de Vlamingen
daar waren in een gevoel van liefde,
want alleen de liefde kan zingen, om
dat alleen de liefde voor iets de noodi-
ge bezieiing kan leggen in vers, ge
dachte en vertolking.
Te vee] onderwijzers?
Naar wij uit een statistiek opma
ken, zijn er 392 onderwijzers die in
1926, 1927 en 1928 uit de zeventien
vrije normaalscholen gekomen zijn
