Fl. Vandevoorde
BlTlï HTPÉST
De Wilde Huiler
HOEST, RHEUMATIEK, STEKEN
IN DE ZIJDE, GRIEP, LENDENPIJN
RAADSELPRIJSKAMP
O A C H T E IV
Onderuuijs Scholen
Vrouweohoekje
Boter straat, YPER
«lei* Streek
Goede Waar
de Beste Reklaam
BI. 5. 8-12-1929. N' 49.
HET MANNEKE
MAAN
1.000.000 FR. TE WINNEN
21.500.000 FRANKEN.
UNION CENTRALE de Ia BOURSE
DE POPERINGHENAAR,
Indien ons humeur veranderlijk is als het
weer, moeten wij over het weer niet klagen
voor wtj ons zelf verbeteren.
De wijze straft het strengst zijn lasteraars,
Als hij, door zijn gedrag, hen maakt tot lo-
[genaars.
Houd bij arbeid, waarbij gij beide noodig
hebt, oogen en ooren goed open en let met
aandacht op alles wat er te zien en te hoo-
ren is, dat met uw werk verband houdt.
Waar geen meester is, daar is iedereen
meester, waar iedereen meester is, daar is
iedereen slaaf.
iBSSBBBBSfifiiszaEaHaggcMBBa&ieaias
We zitten in de leste maand
van 't jaar,
Maar 't winterken dat worden we nog
nog niet gewaar!
Roept niet te hard, zegt Marenta, want
ge weet 't volgens
Menig zeer geleerd boek
Zooals d'almanak van Snoeck
begint de winter eerst op den een en twin
tigsten December! En Marenta zegt nog:
ge hebt het enkele weken geleden zelf ge
schreven, dat het een strenge winter zou zijn.
We zullen dus maar wachten
Tot dat de winter komt
Bn met zijn gure vlagen
Rond onze ooren bromt.
VAN BRÓMMEN GESPROKEN, paster
Van Galen bromde ook omdat de gasten in
den catechismus huider les niet kenden.
Maar nu stak klein Lowietje zijn vinger op
en klein Lowietje zei: meneer de pastor, ziet
God alles. Zeker, zei meneer de pastor. Nie-
waar, zei Lowietje. Nu vertelt ge een ketterij,
zei de pastor, 'k En doe; zei Lowietje. Allee,
laat dan hooren zei de pastor. En Lowietje
begon: De beer ziet het alle dagen; de ko
ning ziet het nu en dan en God ziet het
nooit... De pastor krabde in zijn haren en
zei dat hij 't niet en wist. Hewel zei Lowietje;
de boer ziet alle dagen een andere boer... de
koning ziet soms een andere koning... maar
God ziet nooit een andere God. Ge hebt ge
lijk Lowietje; zei meneer de pastor. WIE
DAT GEEN GELIJK hebben, dat zijn die
vreemde liuzen van studenten die te Gent
door de straten loopen te huilen, dat de Hoo-
geschool moet Fransch blijven.
Waarom bemoeien die luizen
Zich met onze zaken?
Wat hebben zij in 't land
Met het bestuur te maken?
En 't is toch wel wonder, zegt Marenta,
dat de franskiljonsche gazetten nu niet ta-
reeschen en zeggen dat de vreemdelingen zich
met die zaak niet te bemoeien hebben. Maar
dat is altijd zoo geweest in Belgie. Als 't ten
vooi'deele is van de franskiljons dan mogen
de vreemdelingen meêschreeuwen; maar als
er een vreemdeling ten voordeele van de
Vlamingen zijn mond opendoet, dan roepen
de franskiljonsche gazetten om 't luidst:
allee! rap de grens over. Arme franskiljons!
Ze dachten na den oorlog: de vlaamche
kwestie, ge zult er nooit meer over hooren
spreken... En zie!
Van jaar, tot jaar
Ze worden meer gewaar
De franskiljons
Ons schoone jaren zijn voorbij
Ai mij! Ai mij!
Het is gedaan met ons.
Ja. ja, zeker gedaan. En als ge wilt advo
caat worden in 't vlaamsche land. of zjuze,
of ossefier of sjef aan de statie of ontvanger
of 't is eender wat dan zult ge eerst vlaamsch
leeren of anders:
Met uw hoedje in de hand
Trek algauw naar 't Walenland.
En hoort nu ne keer, mijn alderliefste
lezereskens en mijn brave lezersdaar is een
middel om de franskiljons fameus den duivel
aan te doen. Luistert als ge uit Brussel, of
uit Gent, of uit Brugge of 't is eender van
waar een reclame krijgt voor dit of dat te
koopen en als die reclame in 't fransch is
opgesteld, dan zendt ge die reclame eenvou
dig terug en ge plakt daar een briefken op
met de woordengeen vlaamsch geen centen.
Die briefkens zijn gratis voorniet te ver
krijgen op het Algemeen Vlaamsch Secre
tariaat, Emiel Jacquimainlaan, 109, te Brus
sel. Nu zult ge misschien zeggen: wat haalt
dat uit. reclame terugzenden met zulk een
briefken op? Hewel, luistert. Daarmeé dient
ge de vlaamsche zaak op een flinke manier.
Ik zal u dat ne keer op een rapsken uitleggen.
BIBEBBBBBEBES3BHQBEBBBBBBBIBBBI
Mengelwerk v. "De Poperinghenaar,, 70
ROMAN
»r A. HANS.
Men zag soldaten, die een burger
omringden, 't Was Robert van Maere
die naar de strafplaats moest stappen.
Hij hief het hoofd recht op.
Magda snélde naar hem toe.
O, het zijn hier allen lafaards!
gilde ze. Niemand durft u verlossen...
Dan wil ik met u sterven.
De bezembinder had alle mogelijke
moeite gedaan om Magda vast te grij
pen, maar ze spronk heen en weer als
uitzinnig.
Magda, dat niet, dat nietsprak
Robert. Ga met uw pleegvader naar
den Maerburg... God zegene u... We
zullen elkaar hier boven weerzien.
Ik sterf met u... Ik vrees hun
kogels niet. Wat geef ik om het teven
zonder usnikte ze.
Magda... doe wat ik u vraag! Ik
hen moedig... breng me niet aan het
wankelen... Berust in deze droevige
zaak pleitte van Maere.
Hij wilde zijn smart beheersdhen,
maar zijn stem trilde.
Gendarmen grepen Magda vast.
Laat .me losgebood ze.
Maar de gendarmen sleurden ze
mee.
Lafaards gilde ze.
De gendarmen droegen haar in "t ge
rechtsgebouw.
Als ze in die handelshuizen bemerken dat ze
met hun fransch in Vlaanderen niet meer
thuiskomen, dan zullen ze natuurlijk zeggen:
hola! we moeten zien dat we voor 't Vlaam
sche land alles in 't Vlaamsch opstellen;
reclamen, brieven, rekeningen, enz. En dan
zijn die menschen verplicht vlaamschkundi-
ge bedienden te nemen. Dat is een. Dus krij
gen de menschen die vlaamsch kunnen een
streepken voor. Ten tweede; dan zullen de
bestuurders van de scholen zeggen: hola!
opgepast... wij moeten er voor zorgen flin
ke vlaamsche lessen te geven, anders gaan
onze leerlingen naar scholen waar degelijk
Vlaamsen wordt geleerd. En zoo krijgen we
dan in 't hartje van Brussel gelegenheid om
ons vlaamch vooruit te helpen. Ge moest
eens zien hoe de franskiljonsche gazetten
razen en tieren als ze hooren dat het een
of ander handelshuis zulk een briefken heeft
gekregen: geen vlaamsch geen centen. Die
gazetten schelden nog erger dan wildemans
uit Congo, 't Is wel een bewijs dat ze op de
gevoelige plaats zijn geraakt.
Ja, ja! mijn goei vrienden
Gelooft me vrij
De tijd van roepen, schreeuwen,
Is nu voorbij.
Gehandeld moet er worden
En wat er 't meeste telt
Om franskiljons te raken
Hewel! dat is het geld.
Geen vlaamsch! Dus. ook geen centen
Dat dient kordaat gezegd,
En daarmeê wij verkrijgen
Ons volle, volle recht.
ZEBEDEUS en zijn vrouw Tonia stonden
voor 't gerecht, 't Was een zaak tusschen
hen en hun geburen en van de uitspraak
hing er veel af. Zebedeus en Tonia beloofden
dat ze een beeweg zouden doen naar den
Heiligen Juttemus, als ze hun proces zou
den winnen en dat ze boonen in huider
schoenen zouden leggen. En zie: ze wonnen
t proces, 's Anderdaags deden ze hun bee
weg. Maar ze waren nog geen half uur van
huis of Zebedeus kermde van de pijn en
kon bijna niet voort, Tonia integendeel die
stapte kloek over de baan. Maar vrouwe, zei
Zebedeus eindelijk, terwijl hij langs de baan
neerviel... hedde gij toch ook boontjes in
uw schoenen? Zeker, zei Tonia, maar ik heb
ze eerst gekookt, 't Schijnt dat Zebedeus toen
een fel klinkend schietgebedeken heeft op
gezegd. ZE ZEGGEN dat onze Keuning de
reis om de wereld gaat maken per lucht
schip. Allee! mij ook goed en als hij mij wil
meenemen om zijn baard af te doen nog be
ter. Ja maar, zegt Marenta, dan ga ik ook
meê. Waarop ik antwoord: in de H. Schrift
staat: wie zijn vrouw lief heeft, laat ze thuis.
Of dat precies zoo in de H. Schrift staat weet
ik niet, maar daar staat in elk geval in te
lezen: Wie een schat gevonden heeft, loopt
met die schat niet over de straat, uit vreeze
die schat te verliezen. En nu vraag ik aan
al de getrouwde mans: Welk is uw grootste
schat? En ze zullen mij allegaar antwoorden:
de vrouw. Hewel! Wie zijn vrouw liefheeft
laat ze thuis. Niet kwaad zijn. hoor ge,
vrouwkens, omdat ik dat hier zoo maar neer
schrijf... 't Is een waarheid uit de H. Schrift.
Ja, ja, zegt Marenta, maar daar staat zoo
veel in de H. Schrift, dat het een oor ingaat
en het ander uit... vooral bij de mannen.
Daarin kan Marenta ook weer gelijk hebben.
Punt. DE KLEINE Oscar NUS maakte een
punt aan zijn potlood toen dit opeens uit
mekaar sprong en de kleine Nus zwaar aan
de oogen kwetste. Naar 't schijnt stak er
dynamiet in dat potlood, 't Gebeurde in De
nemarken, ver van hier.
IN ALLE GEVAL de malhenren zijn de
wereld niet uit. Zekere Henri Watteau,
slachter aan de kanten van Luik ging var
kens slachten bij de boeren en had er reeds
drie naar de eeuwigheid geholpen niet
boeren, maar varkensals opeens het pis
tool waarmeê hij die beesten naar de eeuwig
heid helpt op den grond viel. Het schot ging
af en de arme slachter kreeg de kogel in
zijn hart. Zijn hart kon die slag niet ver
dragen en sprong uit mekaar en Henri
Watteau sprong de eeuwigheid in. En dat is
voor lang, zulle. IN ANTWERPEN sprongen
er Jufferkens op een toorieel in een soort
theaterken en die jufferkens waren alles be
halve fatsoenlijk gekleed. De directeur heeft
een proces en 't zou hem duur kunnen te
staan komen. PRESIDENT KRUGER die
de president was van de Boeren in Trans
vaal was ne keer naar Europa gekomen, op
bezoek bij den eenen of anderen keuning of
keizer en 's avonds werd er voor den presi
dent een groot dinee gegeven. Nu op zulk
een dinee is 't vrouwvolk maar half gekleed.
AJs de President dat zag, stond hij op en
ging heen. 'k Zal straks terug komen, zei
hij.die madams hebben den tijd niet gehad
zich te kleeden. En hij stapte 't af. 't LAM-
MEKEN, het nieuw tooneelspel van Jac.
Ballings, stapt zoo stillekens aan naar zijn
160e vertooning. Het werd opgevoerd in de
schouwburgen van Brussel en Gent en door
kringen van Mechelen, Oostende, Brussel,
Antwerpen, Gent, Hasselt, Aalst, St Niklaas,
enz., enz. Wie 't speelt beleeft een zeker
succes. WIE DAT ER precies geen succes
heeft gehad, dat is die arme keizerin Zita.
Dat schaap is blijven zitten met 8 kinderen
en ze heeft maar weinig centen. Ze komt nu
itm een kasteel wonen te Steenhuffel in Bel
gie en haar oudste zeune is student te Leu
ven. Maar allee daar zijn nog weduwen met
acht kinderen die er slechter voorzitten. EN
TERWIJL IK HIER zit te schrijven krijg
ik een reclame gestuurd van een huis uit
Brussel, 't Is in fransch. De reclame gaat
terug met het briefken op: Geen vlaamsch,
geen centen.
Daar zijn in Brussel toch aardige namen:
Zoo hebt ge daar wonen: ne meneer Pilatus,
ne meneer Caïphas en ne meneer Putifar.
Ge hebt er ook eenen die heet Adam. Ver
schillende menschen heeten er Pishout en
Piszoet. Op een winkel heb ik zien staan: De
Roover-Help. Dus de man heet De Roover en
de vrouw roept om hulp. De kortste naam
is die van een drukker en die heet O.
En Marenta die roept Ho! Dat wil zeggen:
Manneke uit de Maan
Maak er nu maar meê gedaan
Want 't is tijd om slapen te gaan.
Goed, ik heb u verstaan
zegt
Het Manneke uit de Maan.
IBBB
te VLASVSERTiNOHE.
Na het verschijnen van mijn artikel over
het ONDERWIJS EN SCHOLEN TE VLA-
MERTINGHE in het nummer van 3 No
vember 1929, werden mij van verschillende
kanten nog nadere bijzonderheden verschaft
over de geschiedenis dezer scholen, welke
zeer meldensweerdig zijn
Bij het ontvangen van den brief uitgege
ven in 1879 door de Bisschoppen van België,'
waarbij deze in geweten verklaarden de
nieuwe schoolwet niet te kunnen aanveer-
den, ging de E. H. Pastoor Van Ruymbeke,
vergezeld van M. Amand Vandaele, naar
't kasteel van Vlamertinghe, om over die
zaak te handelen met den Heer Burggraaf
du Pare.
In afwezigheid van den Burggraaf werden
zij ontvangen door Mevrouw de Burggravin
du Pare en na haar de reden van hun be
zoek uitgelegd te hebben, verklaarde deze:
Met mijn echtgenoot heb ik over het ver
schijnen van den brief der Belgische Bis
schoppen nog niet kunnen spreken, maar
voor Vlamertinghe is den toestand geheel
eenvoudig. Vermits de Bisschoppen in deze
gewichtige zaak beslist hebben: Mijn echt
genoot en ik moeten met eigen penningen de
twee katholieke scholen van Vlamertinghe
bouwen! Eikendeen begeert hier een chris
telijk onderwijs en dat deze die willen mede
helpen aan het werk der katholieke scholen
U hunne gift overhandigen
E. H. Pastoor Van Ruymbeke en M. Amand
Vandaele waren zeer getroffen door die
christelijke eenvoudige oplossing waarmede
de Burggravin du Pare op dat oogenblik
hunne bekommeringen verdreven had.
De Zusters van Liefde verhuisden en be
trokken een huis langs de Poperinghestraat,
toebehoorende aan den Heer Burggraaf du
Pare. Achter deze woning werden op den
eigendom van voornoemden Burggraaf en
gansch ten zijnen koste schoollokalen ge
bouwd.
Het woonhuis van Mevrouw Dambre-Glorie
werd door Burggraaf du Pare aangekocht
en de onkosten van 't bouwen van school
lokalen voor de vrije katholieke knechten-
school werden ook door zijne vrijgevigheid
gedekt, uitgezonderd een duizendtal frarfk,
welke de E. H. Pastoor Van Ruymbeke rond-
gehaald had bij de parochianen.
De Burggraaf en de Burggravin Pierre-
Gustave-Louis-Isidore du Parc-de Dopff mo
gen dus als de bijzonderste stichters aanzien
worden van het vrij katholiek onderwijs te
Vlamertinghe.
Later gingen deze eigendommen over op
hunne kinders, welke onlangs deze eigen
dommen kosteloos afstonden aan genoemdé
maatschappijen zonder winstgevend doel.
Toen de Zusters van Liefde in 1879 ver
huisd waren, werd hunne woning betrokken
door den timmerman Henri Gillioen. Deze
was nauwelijks eenige uren in zijne nieuwe
woonst, toen er bij hem heeren uit Yper
kwamen, die gelast waren om de Zusters
buiten te zetten!
Groot was de verwondering dezer gerechts
dienaars daar een timmermanswerkwinkel
in plaats eener school te vinden!...
De talrijke nieuwsgierigen die bijgekomen
waren schoten in een schaterlach om de
welgelukte poets!...
Om te sluiten:
Een woord van lof en dank aan de ver
kleefde schoolzusters en schoolmeesters van
het vrij katholiek onderwijs, die zich met
hert en ziel toewijden aan het christelijk
onderwijs der Vlamertingsche jeugd!
't Mag gezegd worden: Vlamertinghe be
zit eene schaar uitgelezene leerkrachten, die
zich met ware zelfopoffering en tot eenieders
voldoening kwijten van de taak hun toever
trouwd.
REMY DUFLOU.
ontwikkelt warmte en bestrijdt afdoende
Legt eenvoudig het blad watte op het pijnlijke lichaams
deel, zorg dragend dat het goed aan de huid kleeft.
Wanneer een spoedige en krachtige uitwerking verlangd
wordt is het voldoende de Thermogèn8 eerst te bespren
kelen met gezouten lauw water of azijn.
lu alle afrotheken 4.SO Fr. de doos3 Fr. de halve doos.
ZONDAG 8 DECEMBER 1929.
1. - Lettergreep.
Mijn eerste wordt dikwijls uitgebracht
Door hem die uit der harte lacht;
Zoek niet naar 't einde van 't tweede deel,
Want nimmer kunt gij 't vinden;
Noch vleeseh noch brood is mijn geheel,
En 't dient u toch tot spijs, mijn vrinden.
2. - Kapraadsel.
Als roover en dier ben ik gekend,
Aan 't moorden en stelen zeer gewend;
Onthoofd word ik nog machtiger dan
Doch niemand van mij kwaad zeggen kan.
3. - Strikvraag.
Wat heeft men nog nooit naar het leven
geteekend, alhoewel er veel voorbeelden van
bestaan.
4. - Kapraadsel.
Ik ben een stad, maar geen gediert,
Dat in de groote bosschen zwiert;
Doch als ik eens mijn hoofd ben kwijt,
'k Ben dan een dier dat dikwijls bijt.
5. - Letlervierkant.
Een babbelaar,
Een sukkelaar,
Een koning van 't verleden,
Een titel nog op heden.
De eplossingen moeten ingezonden worden
vóór Zondag 22 December.
Vijf schoone prijzen zijn te verloten onder
de goede oplossers.
IBEBBS3B9SS£3BBBBBB3B3SBa3SBBBB
door het koöpen van loten der
Verwoeste Gewesten
betaalbaar door kleine stortingen vanaf
9 fr. 50 per maand.
Vanaf de eerste storting neemt gij deel
aan al de trekkingen. Bij geval van uittrek
king van uw lot, zal de gansche premie u
toebhooren.
Ieder jaar zijn er 32 Trekkingen, 233 loten
worden uitgetrokken voor een totaal van
De volgende trekkingen zullen plaats heb
ben:
den 10 December 1 lot van 500.000 fr.
den 10 December 2 loten van 100.000 fr.
den 20 December 1 lot van 500.000 fr.
den 20 December 1 lot van 100.000 fr.
den 20 December 3 loten van 50.000 fr.
Wilt gij een abonnement voor 1930 zendt
ons uw adres en gij ontvangt DE POPE
RINGHENAAR kosteloos van nu tot Nieuw
jaar. - Dit bericht is enkel geldig voor Belgie.
IBi
BURGERSTAND VAN
DECEMBER - WINTERMAAND.
8 Z O. L. V. Onbevlekte Ontvangeni*.
9 JU i i. Leocadia, maagd en mart.
10 D H. Meichiades, p. en mart. H. Valerius.
11 W H. Damascus, paus. H. Fauscianus. m.
12 D H. Autbertus, bis. H. Constantius, mart.
13 V H. Lucia, m. en m. H. Judocus, b.
14 Z H. Nicasius, b. en m. H. F"olcainus. bis.
IBI
den 10 Januari
den 10 Januari
den 15 Januari
den 20 Januari
den 20 Januari
den 20 Januari
1 lot van 250.000 fr.
2 loten van 100.000 fr.
1 lot van 1 milj. fr.
2 loten van 100.000 fr.
3 loten van 50.000 fr.
15 loten van 10.000 fr.
BOESINGHE, m. Juli-Oogst-Sept-Oct. 1929
Geboorten. André Menu, z. v. Arthur en
Magdeleine Van Meerhaeghe. Achilles
Charles, z. v. Georges en Elisa Roose.
Peter Cordon, z. v. Noah en Martha Madde
lein. Roger Clauw, z. v. Emiel en Julia
Coppenolle. Jules Vankeirsbilck, z. v.
Theophiel en Romanie Depuydt. Magde
leine Defraye, d. v. Alfred en Irma Bogaert.
Simonne Becuwe, d. v. Cyriel en Irma
Debey. Paula Vandewalle, d. v. Florent en
Elisa Hiele. Willem Robyn, z. v. Gaston
en Irma Verhack. Magdeleine Vankeirs
bilck. d. v. Honoré en Yvonne Woussen.
André Cappan, z. v. Jules en Felicie Hessel.
Joël Deconinck, z. v. Lucien en Magdeleine
Vermeulen. Alice Bekaert, d. v. Maurice
en Martha Vallaeys.
Overlijdens. Castryck Victor 47 j., ongeh.
de Thibault de Boesinghe Ernest, 76 j.,
echtg. v. de Preud'Homme d'Hailly Louise,
burggravin de Nieuport. Lacour Celina,
46 j., ongeh. Lepercque Alois, 52 j., echtg.
v. Marie-Louise Lefevre.
Huwelijken. Leon Desmedt v. Lange-
marek en Zenobie Bostoen. Camiel Van-
canneyt en Marie Plouvier. Hector Ooster-
linck v. Poelcapelle en Julienne Vancanneyt.
Jules Plouvier en Mathilde Desramaux.
Gaston Desodt en Martha Phlypo.
PROVEN, m. Oogst-Sept.-October 1929.
Geboorten. Mahieu Esther, d. v. André
en Plancke Marguerite. Deschrevel Ma
ria, d. v. Seraphin en Thoré Elisa. Van-
delannoote Jeannette, d. v. Gaston en De-
caesteker Rachel. Flou Georges, z. v_
Henri en Porte Marguerite. Veniere Ro
ger, z. v. Marcel en Deprez Maria.
O. L. V. ONBEVLEKT.
Bergen, dalen, heuvelklingen
Wilt om strijd het loflied zingen
Van de vlekkelooze Maagd!
Veld en woud en geurige bloemen,
Komt uw Koninginne roemen,
Die de kroon der zuiverheid draagt.
Zingt dan luide, schepselen allen,
Laat het over 't aard'rijk schallen:
Moedermaagd, wat zijt gij schoon!
Hoog zij God de Heer verheven,
Die U 't aanzijn heeft gegeven,
U zelfs uitkoos tot zijn woon.
Schoonste Roos die door uw geuren
't Flauwst gemoed weer op kunt beuren
Schattenrijkste bloemenpracht
Blanke Lelie zonder vlekken
Steeds blijft ge aller ooge trekken,
Altijd zuiver, altijd zacht!
Appeltaart. Maak een vaste deeg met
150 gr. bloem, een snuifje zout, kaneel, sui
ker, eene brok boter en een weinig lauw
water. Laat dit een kwartier rusten, rol het
dan open en vul ermede een taartenblik.
Hier en daar den deeg met de punt van een
mes doorsteken. In den oven lichtjes laten
bakken. Uit den oven nemen, de taart
vullen met gekookte en gesuikerde rijst.
Bovenop appelschuiven plaatsen, welke op
voorhand in boter gebakken zijn. Suiker over
strooien. De afval van den deeg in bandjes
rollen en snijden, die kruisgewijze over de
taart leggen en alles nog een kwartiertje in
matigen oven laten bakken. Koud op
dienen.
De mensch heeft oogenblikken waarin hij
eene wereld zoude kunnen regeeren; andere
waarin geene wereld hem kan regeeren.
Siska werd als getuige te Gent opgeroepen.
De Voorzitter. Wel Siska, waar zat gij
toen het feit in uwe herberg gebeurde?
Siska. Wel menheer, ik zat achter mij
nen toog... te kijken gelijk een uil op een
kluit... precies gelijk gij daar nu zit!
Heilig is de Moeder
Die den Albehoeder
Alles wat zij lijdt en leeft
Als offer gaarne geeft.
STEUNT ONZE MISSIONARISSEN
door het verzamelen van
DAGBLADEN en alle OUD PAPIER
Zakken te bevragen:
Klooster der Benedictinen.
Sterfgevallen. Delanote Germaine, 34 j.,
ongeh., overleden te Brugge. Joos Charles-
Louis, 83 j., wed. v. Leys Leonie.
Huwelijken. Savaete Maurice en Scharre
Maria. Devos André v. Proven en Dumon
Godelieve v. Poperinghe. Beun Valère v.
Proven en Timperman Jiilia v. Dickebusch.
Lebbe Mauriee v. Proven, en Gheeraert Alice
v. Oostvleteren. Mares Camille v. Proven,
wed. v. Cornette Ida, en Dewaele Jeanne v.
Beveren a/Yzer. Deraedt Remi en Notre-
dame Martha. Verhaeghe Richard v. Pro
ven en Vandevoorde Gabrielle v. Rousbrugge.
Bordeyne Marcel v. Proven en Decoker Ma
ria v. Poperinghe. Roets Odiel v. Woumen en
Vandenbussche Gabrielle v. Proven. Alle-
weireldt Henri en Verbrigghe Martha.
Voor alle inlichtingen wendt U tot de
Naaml. Maat., Beursstraat, BRUSSEL.
Of bij:
Juffr. Simone Lansens, Post, Vlamertinghe.
Ernstige Agenten worden gevraagd.
van Maere keek nog eens om... Het
was of hij een last afschudde.
Als het dan toch moet, doe het
snel! zei hij. Ze martelen me.
Vooruitkommandeerde een jong
officier, verstoord over dit opont
houd.
Het volk moest ruim baan maken.
Notaris Campens had uit zijn bo
venraam in Spanning toegekeken. Hij
grijnsde toen Magda rond liep en met
dtuivelsche vreugde zag hij haar aan
houding.
De Franschen zullen kort spel
maken niet haar zotte streken, mom
pelde hij. Ha, daar zijn ze met Robert
van Maere. Eindelijk zal het gebeu
ren. Mijn wraak.
Campens zag er gemeen uit. Zijn
giefaat was afstootend... Hij genoot
van zijn verraad... Er was iets demo
nisch over hem... En toch beefde hij,
nu zijn misdaad voltrokken zou wor
den...
van Maere schreed, met vasten stap,
voort.
j Maar hij zag niet de soldaten, niet
'het volk... Hij zag alleen Magda, zijn
geliefde..., ook al had men haar opge
sloten.
j Het leven had hem zoo toege
lachen... en nu zou men het brutaal
vernietigen.
Hij keek omhoog, als wilde hij nu
alleen zijn hoop op God stellen.
Notaris Campens hield zich niet
meer zoo schuil, in zijn verlangen de
j terechtstelling te zien, duwde hij zijn
'gelaat voor de ruiten.
1 En plots bemerkte van Maere hem...
En de waarheid werd hem eensklaps
duidelijk. Die man was zijn aanklager.
Rn als buiten zijn wil stak Robert
beschuldigend de hand uit naar zijn-
moordenaar.
Men had hem op zijn verzoek niét
geboeid.
Verschrikt verdween de notaris.
Luitenant, ik verlang de rechter
te spreken, zei van Maere luid.
Als gij iets te zeggen hebt, doe
het aan mij."
-Ik ben veroordeeld geworden op
een aanklacht. Nu weet ik wie mij
aanklqeg. Het is een persoonlijke
wraak.
Het vonnis is uitgesproken, ant
woordde de officier. En het moet nu
uitgevoerd worden. De bepaalde tijd
is zelf al verstreken.
Maar ik heb een gewichtige rae-
dedeeling.
Voldoe aan zijn verzoek, pleitte
de priester die den veroordeelde ver
gezelde.
Het kan niet...
Notaris Campens heeft de buiten
lieden tot oproer aangezet en in een
brief aan de Eransche overheid er mij 1
van beschuldigdriep van Maere, nu
in 't Vlaamsch en met forsche stem. I
Hij vertaalde dit in 't Fransch aan
den officier.
Maar deze schudde 't hoofd en zei
't Vonnis is geveld.
De notaris is daar in dat huis en
kan verhoord worden, hernam van
Maere.
Ja, dat is zoo, voegde de priester
er bij. Luitenant, het kan toch een
schromelijke vergissing zijn en ze is
nu nog te herstellen, vervolgde hij.
Ge verveelt me! snauwde de of
ficier. Het vonnis is geveld en het moet
uitgevoerd worden.
van Maere wees naar de bewuste
woning.
Menschen van leper, daar schuilt
mijn moordenaar, die uit lage wraak
handeltHij heeft mij valsch beschul
digd van de daad, die hij zelf uitlokte,
om mij te treffen. Het is notaris Cam
pens
Genoeg, genoeg! bulderde de of
ficier. Vooruit naar de strafplaats.
De gendarmen sleurden van Maere
mee.
O, ga gij het aan de officieren zeg
gen smeekte van Maere tot den pries
ter.
Hij klampte zich nog aan 't leven,
't Was ook zoo gruwelijk, te moeten
sterven in volle kracht en gezondheid
en onschuldig te vallen om de wraak
van een schurk.
Men bond hem aan de paal.
Het volk drong op. Er was nieuws
gierigheid, ook innig medelijden...
Maar niemand zou het wagen de min
ste poging tot bevrijding te doen. Op
die groote menigte moest van Maere
niet rekenen.
Wees dan toch barmhartig
schreeuwde hij tot den officier... Ge
zult een moord laten plegen... Uw
oversten zijn onwetend de werktuigen
van een schavuit.
Maar de luitenant haalde een papier
te voorschijn en las snel het vonnis
voor.
Een peloton soldaten stond gereed
met geladen geweer.
Als de officier met den sabel zwaai
de moesten ze de noodlottige schoten
lossen.
Het werd als donker voor Robert en
vreemde geluiden gonsden hem door
't hoofd.
Wat hoorde hij daar?
Halt! niet schieten... De terecht
stelling wordt geschorst! klonk het
luid in 't Fransch.
De Franschen zagen om. Ook de
luitenant keek...
Verduiveld, 't is weer een vrouw
die dat roept, bromde hij nijdig.
Maar een legeroverste drong door
het volk en herhaalde het verbod.
De officier sloeg aan... Het was de
kommandant der stad. die de uitvoe
ring van 't vonnis schorste.
Er wordt een nieuw onderzoek
gedaan, zei de overste. Leid den jon
ker terug naar 't gerechtsgebouw.
Hij wees dan naar het huis, waar
notaris Campens zich bevond.
En tot een sergeant vervolgde hij
Ga met eenige mannen daarheen
en houdt den man aan, die een juffer
11 zal aanduiden. Breng hem ook naar
't gebouw.
van Maere barstte in tranen uit.
't Was of plots de spanning brak. Hij
had aan den rand van 't graf gestaan
en men rukte er hém van weg. 't Le
ven schitterde weer.
- Dank, dank zei hij tot den kom
mandant.
Ik geloof dat er hier een schro
melijke vergissing is, antwoordde
deze.
Soldaten ontbonden van Maere en
leidden hem heen.
Gered! juichte de heer Moerman.
O, op het kantje af... maar toch gered.
De burgers bestormden hem met
vragen.
Jonker van Maere heeft niets
misdaan, riep Moerman. Hij werd
valsch aangeklaagd door notaris Cam
pens. 't Is nog juist uitgekomen.
Jacqueline Latnoens wachtte aan de
woning, vanwaar Campens zijn wraak
wilde genieten.
De notaris had ook de schorsing van
de terechtstelling gezien. Toen werd
hij zeer ongerust.
O, wat beteekent datmompelde
hij. De kommandant van de stad moeit
er zich mee... Verduiveld, Jacqueline
Lamoens is bij hem...
Campens was doodsbleek. Hij ver
liet de kamer en daalde de trap af.
Mijnheer de notaris wat zou er
zijn vroeg de bewoner van het huis,
die door een ander venster gekeken
had. Ze hebben den jonker los gebon
den... O, ik ben blijde... ik vond het
zoo wreed.
De burger vermoedde niet welk een
judas hij in zijn huis had.
Ik weet niet, wat dit beteekent,
stamelde Campens.
Zijt ge niet wel?Ge beeft zoo...
Maar neen...
Zeker ook gepakt door de tries
tigheid, mijnheer de notaris. Een
mensch wil het zien... en toch het is
te wreed... Maar ik peis dat de jonker
gered is...
Ik ga eens hooren...
('t Vervolgt.)
