Een Erfprins is saloren
Kam. lliaaiseüs MM
nationals Hooisniososieiiing
flnimerpen.
Midieüg san mi esdaaüiee»
VERWARMT (j
ES I"ONDERIES BRUXELLOISES
Badaar* de Tcuisten
en Oneenigheden,....
De Christene School
ME LOT TE
HEf'HEVEN IS DUUR!
ZUINIG
Prioraat der Zusters Benedictinessen.
Kerkuuijding te Beceiaera,
Politiek OVeraieht
Notarieel-, Annoncen- en Nieuwsblad voor Poperinghe en Omstreken.
Generaal JACQUES
ZONDAG 14 SEPTEMBER 1930.
WEEKBLAD 35 CENTIEMEN
27e JAAR. N 37.
Abonnementsprijs
per Jaar:
Andere landen40 fr
Congo:
Frankrijk
(per ppst)
In 't Land:
In Stad:
35 fr.
35 fr
18 fr.
17 fr
TARIEF
Kleine Berichten
I fr. per reek;
minimumprijs per
inlassching4 fr.
rnmmm
IMI1IL.UW
Alle annoncen zijn
vooraf te betalen
|en moeten tegen den
Donderdag noen
ingezonden worden.
Kleine berichten
tegen den
Vrijdag noen.
Postabonnenten in Belgie die van woonst
veranderen, moeten dit aangeven in 't post-
bureel dat hun bedient, en niet aan ons.
Telefoon Nr 9. Uitgever SANSEN - VANNESTE, Poperinghe. Postcheck Nr 15.570.!
Wie inlichtingen begeert over aankondi
gingen, wordt verzocht een postzegel voor
antwoord bij zijn schrijven te voegen.
TARIEF
Notarieele
Verkoopingen:
90 cent.
per gewone regel.
Annoncen
|Prijzen op aanvraag.
NA HET EUCHARISTISCH CONGRES
Een onvergetelijke dag! Een dag vol ont
roering en christelijke fierheid.
Dat is de indruk welke alle katholieken
van Mechelen hebben medegedragen.
Wanneer men die ontelbare toegestroomde
menigte mannen en jongelingen, zingende
en juichende langs den Triomfgang van Je
zus in de Eucharistie, beschouwde, dan kwa
men onwillekeurig deze woorden op de lip
pen: Wat zijn er nog velé brave christehe
menschen in Belgie.
Want hun aanwezigheid te Mechelen was
voor velen een daad geweest van roerende
opoffering en diep geloof. Dezen uit Eupen-
Malmedy, uit het Zuiden van Luxemburg
en uit de diepste hoekjes van West-Vlaande
ren waren van 's morgens 3 en 4 ure vertrok
ken, om verre over middernacht terug thuis
te komen. En allen zongen langs den weg,
met geestdrift in de stem, met ontroering in
de oogen, met opgeheven hoofd of gebogen
knieën.
Het was een prachtige aanblik, de H. Mis
op de Groote Markt, de slotplechtigheid op
de Wilsonlaan, de lange rij prelaten en bis
schoppen. Het schoonste en prachtigste van
al was nog die ontelbare menigte, toege
stroomd uit alle gewesten van het land.
Ja, er is neg veel geloof in Belgie! En onze
dank gaat uit het diepste van ons hart naar
ons doorluchtig klaarziend Episcopaat, naar
Z. Em. Cardinaal Van Roey, die deze heer
lijke godsdienstige plechtigheid, hebben ont
worpen en verwezenlijkt.
De ontroering stond te lezen op de bleeke
gelaatstrekken van onzen beminden Cardi
naal, wanneer Hij, door die jubelende en
zingende menigte, de H. Hostie ronddroeg.
En hoe kon het anders of deze onverge
telijke manifestatie van Geloof en Liefde,
moest het hart onzer bisschoppen met vreug
de en ontroering vervullen. Een vreemdeling
zegde ons: Gansch het katholiek Belgie
was te Mechelen!
Dat is zoo. En daarom gaat onze verdub-
beide dank naar ons doorluchtig Episcopaat,
omdat het dat te Mechelen mogelijk heeft
gemaakt en volbracht.
De bisschoppen van Belgie hebben weer
alle katholieken, tot welke schakeeringen zij
ook behooren, of zij Vlaanderen of Wallonië
bewonen, verzameld rond één groot gedacht,
rond ééne groote liefde: de Eucharistie, het
geloof
Velen in Belgie gelooven nog diep. Velen
in Belgie. strijden nog voor hun geloof. Dat
heeft de manifestatie van Mechelen bewezen.
Als Christus-Koning in de Eucharistie
verschijnt boven de hoofden der Belgische
katholieken, dan smelten hunne harten sa
men tot een groote liefde voor een groot
Ideaal: het heil der zielen.
En het is niet de minste verdienste ge
weest van onze doorluchtige bisschoppen alle
katholieken in Congres te hebben samenge
bracht, gelijk dat vroeger te Mechelen nog
gebeurde, met één programma, met één
uiting, in ééne liefde: het geloof.
Moge dit ééne ideaal alle katholieken,
ook na het Congres, blijven beheerschen:
zoo klonk trouwens, de.roerende, de dringen
de, wij zouden haast zeggen, de angstige op
roep, welken de Cardinaal als een laatste
echo van al het heerlijke, tot ons allen
richtte.
Wanneer de laatste gezangen waren ver
zwonden, wanneer de knielende menigte
weer was opgestaan, wanneer het Christus
regnai door de lucht daverde, wanneer de
zegen was gegeven met het Allerheiligste,
sprak Zijne Eminentie van op het altaar
overal gedifïuseerd een korte, maar zeer
welsprekende slotrede Uit, die diepen indruk
maakte en met donderende toejuichingen
door de duizenden aanhoorders werd begroet.
Onder meer zegde Zijne EminentieAan
U, Jezus, vraag ik op dit plechtig oogenblik:
Dat uw blikken met welgevallen rusten op
deze ontelbare menigte. Bedaar de twisten
en de oaeetiigheden die haar al te dikwijls
verdeelen...
Het is geen lyrisme te beweren dat bij
deze woorden de ontroering zichtbaar veler
harten vervulde.
De Cardinaal had daar luidop gezegd wat
alle katholieken meer dan ooit onderling
moeten betrachten: de eendracht!
Ja, de tijden zijn zoo, dat wij allen tot
plicht hebben de twisten en de oneenigheden
onder katholieken te bedaren en te verwij
deren.
Wie om zich heen ziet, voelt dat, bemerkt
dat, weet dat.
In Belgie zelf, het land dat op tien jaar
op alle gebied zulk een heerlijke vlucht nam,
bewonderd door de vreemde naties, in Bel
gie zelf wordt zoo kwistig, zoo boos, zoo hate
lijk het zaad der twisten en der verdeeld
heid uitgestrooid, dat onze heiligste belan
gen: het geloof, de wetten der Kerk, de
christelijke school, er tenslotte de ergste ge
volgen van zouden dragen.
Mechelen moet alle katholieken tot over
weging stemmen, tot eendracht oproepen.
Ons niet laten verdeelen door allerlei
■zaaiers van onrust, door ophitsingen, door
negatieve afbrekers.
Één van hart en betrachting, kunnen wij
■daartoe niets beters, niets zekerder doen
dan ons te scharen rond ons doorluchtig
Episcopaat, Zijn wil weze de onze; zijn voor
schriften wezen onze wet; zijn liefde weze
deze van alle katholieken.
En dan zijn wij zeker den goeden weg te
bewandelen.
WAT DE KATHOLIEKEN AAN
HET EUCHARISTISCH CONGRES VAN
MECHELEN
TE LEEREN HEBBEN
Duizenden en nog duizenden Katholieken
zijn te Mechelen geweest; ouderen en jon
geren, mannen en vrouwen, van alle standen
en uit alle gewesten.
En 't was er feeste! 't Ging er om 't vie
ren van Christus-Koning, van den Liefde-
koning in zijn Eucharistie.
En Christus werd er gevierd en gehuldigd
:zooals een koning het geweest is.
Onvergetelijk zijn die dagen! Wat is er
al niet besproken en besloten «""veest in die
talrijke Congresvergaderm 1 's Zon
dags dan, als die ontelbare massa de Houwe
en Trouwe aan Christus uitriep, dan moest
de grootste koelbloed nog begeven om die
machtige zielsontplooiïng mede te voelen,
om die geestdriftige geloofsbelijdenis mede
te leven.
Veertien dagen zijn voorbij. Het Eucha
ristisch Congres is verloopen en goed ver-
loopen! Bij velen, helaas, zal het Congres
worden iets uit 't verleden, heel schoon,
maar... voorbij.
En toch, nu begint uw werk, Katholieken
van de daad! Nu moet gij handhaven en
uitvoeren wat ge daar besloten hebt! Nu
moet gij de geestdriftige gevoelens van
Mechelen omzetten in daden.
Mechelen is de centrale geweest die u voor
langen tijd moet leveren de drijfkracht voor
uwe Katholieks Aktie.
Mechelen is de lichtfakkel geweest die u
een rechten en klaren weg heeft gebakend
in het duistere van deze kleinzielige wereld.
Mechelen is de gloeiende haard geweest
waar Jezus' vuur u heeft verwarmd en opge-
mouterd tot vertieren strijd.
Mechelen is de wekker geweest die velen
onder u heeft gewekt uit een ijdelen slaap:
Wat, slapen, voor u die den naam van
Katholieken wilt dragen! Slapen, als zooveel
anderen dubbel werken en wroeten! Slapen,
als er zooveel werk op den winkel is en zoo
veel strijd in de lucht hangt! Op, mannen,
en rap de oogen uitgewreven opdat ge zien
zoudt; op, ten strijde, voor uw geloof en uw
zeden!
Hebt ge dan niet gevoeld dat het schou
wing was te Mechelen, schouwing der ka
tholieke troepen?
Daar heeft het ordewoord geluid:
Ten strijde voor Christus! Ons volk moet
hernieuwd worden in Christus!
Gij, Katholieken, weest Katholieken van
de DAAD. Uwe daden moeten stichten,
't moeten voorbeelden zijn. Gij moet toonen
dat ge zijt: Kinderen des Lichts. Deelt het
Leven mede aan al uw broeders, het Leven
dat gij in u zult dragen door uw vereeni-
gingsleven met de Eucharistie. Laat eens
voor goed weg kleingeestigheid en slapheid
en onverschilligheid om te werken en te
strijden, voor wie?... voor Christus, want in
Christus dient ge alles.
Christus moet heerschen. Doet Hem
heerschen. Christus wil zijn volle rechten
over u; geeft ze hem. Christus roept u
ten strijde in de rangen der Katholieke
Aktie; daar zal men u allen vinden.
En dan, dan alleen, zullen we zien ver-
wezentlijken dien zegekreet, zoo machtig en
fier door die duizenden te Mechelen uitge
roepen
Christus vincit.
Christus regnat.
Christus imperat.
iBrafaBBBBin
HET ELFDE CONGRES TE ANTWERPEN
Zaterdag 1.1. werd te Antwerpen, in de
lokalen van den Burgerkring, onder voor
zitterschap van Professor Bouweraerts, de
eerste zitting gehouden van het Elfde Con
gres van den Katholieken Vlaamschen
Landsbond.
Door den heer advokaat Valvekens, alge
meen sekretaris van den Landsbond, werd
een algemeen overzicht over de werkzaam
heden van den Kath. Vlaamschen Lands
bond, sedert het Congres van 1929 en ver
slag over den toestand gegeven.
M. Valvekens bracht in zijn verslag een
warme hulde aan Eerw. Pater Claes, de ge
wezen schrijver van den Landsbond. Aan
hem, zegde spreker, is het te danken dat de
Landsbond zoo groot en zoo machtig gewor
den is.
Er werd dan gehandeld over de Vervlaam-
sching van 't Leger; de Vervlaamsching van
het Burgerlijk Gerecht, de Vervlaamsching
der Openbare Besturen; over de Vervlaam
sching der Gentsche Hoogeschool. Hierover
hadden grondige besprekingen plaats en
werden telkens de gepaste besluiten ge
troffen.
Het Congres heeft zich eensgezind uitge
sproken om VERWERPING te vragen der
bij den Senaat ingediende ontwerpen op het
lager en middelbaar onderwijs, en verzocht
met aandrang de katholieke mandatarissen
in Kamer en Senaat deze te verwerpen.
In de slotvergadering van dit prachtig .ge
lukt Congres werd eene diepe hulde gebracht
aan den verdienstelijken Katholieken Vlaam
schen voorman Frans Van Cauwelaert, bur
gemeester van Antwerpen.
Uit de schitterende dankrede van heer
Van Cauwelaert geven wij enkele zinnen:
Nu is er de bewustwording van het
vlaamsche volk. Het is wakker!
De volledige ontwaking komt, zoo zeker
als morgen de zon weer zal oprijzen!
Nu is het oogenblik daar om onverzette
lijk, onverbiddelijk alles door te drijven.
De eindstrijd is begonnen. Hetzij dit of
dat op den voorgrond dringt, eerst die wet
of vooraf de anderen, in elk geval gaan we
naar de verwezenlijking van ons programma.
Wanneer de strijd in het parlement zal
zijn geëindigd, dan eerst zal aanvangen den
strijd van de honderdduizenden vlaamsche
leiders, om alles te bezielen.
Indien Vlaanderen niet beter werde, niet
geleerder, welstellender, niet hooger werd
opgevoerd, dan zouden wij de gebrachte
offers als nutteloos dienen te beschouwen.
Er komen bij onze jonge mannen en vrou
wen de embitie Vlaanderen.
Een tijd van nieuwe klassieke schoonheid
wachten wij voor het nieuwe Vlaanderen,
en ook dit is er bij noodig: Dat in plaats
van geest van kleinkritiek en scepticisme,
bij allen de ambitie heersche om uit liefde
voor Vlaanderen een stap hooger te zetten
op de ladder van geest of kunde of tech
niek!
Op plechtige wijze geeft de heer Van
Cauwelaert nog de verzekering dat hij, en
met hem de katholieke mandatarissen, op
geen enkel gebied een oplossing zullen voor
staan of aanvaarden die niet paal en perk
stelt aan de kultureele herwording en zich
geheel aansluit bij het begrip der eentalig
heid en der kultureele gaafheid van het
vlaamsche volk.
Het Elfde Congres van den Landsbond is
een geslaagd Congres geweest. Vlaanderen
heeft herhaald de wegen belicht, zonder
schaduwpunten, langs waar het met vasten
tred opgaat naar zijn volledigste herwording.
La Libre Belgique gelooft niet dat de
debatten en de stemmingen op het Congres
van den Kath. VI. Landsbond bevredigenden
invloed zullen uitoefenen voor wat betreft
het van de baan ruimen der Vlaamsche
kwestie.
Laten wij geen mosselen roepen voordat
ze aan wal zijn.
Voor wat ons aangaat, wij hopen dat zij,
die het oplossen van dit vraagstuk tot heden
zoo moeilijk maakten, door vast te houden
aan hun evenwaarde-stelsel, nu eens ein
delijk zullen inzien dat er rechtzinniger,
edelmoediger, rechtvaardiger dient gehan
deld tegenover 't Vlaamsche volk, dat zich
niet meer laat paaien gelijk een poedel
welken men een been voorsmijt, doch er op
staat zijn gewettigde vorderingen erkend te
zien en voldaan.
Het tijdperk der brokjes, der tegenpresta
ties, der koopjes is bepaald afgesloten
ieder het zijne, ieder zijn volle recht, dan
wordt de vriend - ap hecht, de goede ver
standhouding dia aam.
Dat moet men eens wel begrijpen aan den
overkant der barricade, en er zijn inzichten
en daden naar regelen. Gebeurt dat, dan is
't amen en uit met den taalstrijd in Belgie,
en kunnen alle goedgezinde Belgen al hun
bezorgdheid en hun krachten aan wat anders
en wat meer vruchtbaars wijden.
gKfiMQSaSBBSBHSBMSaHiailBaaBSBaS
Ontwikkeling en opvoeding dat zijn de
grondslagen van het katholiek onderwijs.
En dat alleen is een volledig onderwijs.
Op de allerhoogste vragen, het levensdoel
en de bestemming van den mensch betref
fende, moet het onderwijs antwoorden en
verklaring geven evenals het de tijdelijke
wetenschappen in de hoogst bereikbare ma
te dient te onderwijzen.
Als zedelijk wezen, heeft de mensch hooge
verplichtingen te vervullen.
Plichten tegenover God, zijn ouders, zijn
eigen, tegenover de gansche samenleving.
Dat moet het kind onderwezen worden.
Dat is de opvoeding.
Met de eerste indrukken moet zulks sa
mengaan.
Met het opengaan en opbloeien van het
kind, opdat die verplichtingen, die levens
opvattingen, met het verstand en den wil
zouden vergroeien en van dooi-wegende in
vloed zouden blijven het heele leven'lang.
Ga het maar zorgzaam na: waar zulke op
leiding ontbreekt is het over 't algemeen de
zelfvergoding welke de bovenhand neemt, en
daar worden ook wel de ouders in d'eerste
plaats het slachtoffer van.
Het Christelijk onderwijs is de bronader,
waar de levensbron der samenleving uit op
borrelt en voortstroomt.
Uwe kinderen, vader en moeder, ze zijn
toch de levende krachten der toekomst; de
room van de melk; de kleur van de bloem,
de geur van den balsem; de vrucht van de
plant; de glans van het edelgesteent.
Eenmaal dienen zij de christeiijke-fiere
vreugde der ouders uit te maken, door hun
offervaardigheid, door hun kennis, door het
ideaal dat ze nastreven.
De middelen daartoe en de bezieling er
voor, worden hen in overvloed door het
christelijk onderwijs bedeeld.
Overweegt 'het maar, vader en moeder:
de liefde van uw hart, de klaarheid van uw
verstand zullen het eensgezind verkondigen,
dat ge uw kinderen geen grooter erfdeel
kunt schenken dan het fortuin van een ver
zorgde opvoeding, een christelijk onderwijs.
Wij redeneeren met U; gij zult de beslis
sing nemen, in volle vrijheid, maar ook in
de volste verantwoordelijkheid van uw ouder
lijk gezag een gezag dat staat het aller
naaste bij God!
Vader, moeder,! Die overtuiging draagt ge
in U; deelt ze ook mede aan uw vrienden
en kennissen.
!S
Wiet geen Ontroomer
voor verschillende gebruiken
dienende en met verlaagden
melkbak draaiende op eene spil
benut-
Nieuwe blijdschap voor deri lande.
Prinses Astrid heeft Zondag het leven
geschonken aan een zoon.
De gelukkige gebeurtenis heeft plaats ge
had in het Kasteel van Stuyvenberg, 's na
middags, te 16 u. 25.
De Hertogin van Brabant en de jonge
Prins zijn welvarend.
De Koning, de Koningin en prins Leopold
waren in het Kasteel van Stuyvenberg aan-
wetijdens de verlossing van Hare Konink
lijke Hoogheid.
De jonge prins heeft den naam van Bou-
dewijn ontvangen. Zijn andere voornamen
zijn: Albert - Karei - Axel - Maria - Gus-
taaf.
Een uur na zijn geboorte, werd Prins Bou-
dewijn door den pastoor-deken van Laeken
den nooddoop toegediend; Z. M. de Koning
was peter. Het officieel doopsel zal over een
maand plaats hebben.
«3B»BBBEBg$SBg£BB£BS8BaSSaSBBX
19 October tot 26 October 1930
12.C90 fr. Prijzen
voor de hop van Aalst en Poperinghe
De Belgische hopplanters en de hopbon
den alleen mogen aan dien prijskamp deel
nemen.
De Belgische hopplanters worden tot de
afzonderlijke prijskampen aanvaard, enkel
met hop van hun eigen teelt.
Zullen aan de gezamenlijke prijskampen
mogen deelnemen alleenlijk de wettig er
kende beroepsvereenigingen, waarvan ten
minste tien leden aan de afzonderlijke prijs
kampen deel nemen.
De stalen moeten 2 kilogr. (vier pond)
hop Inhouden: deze hop mag niet gesulferd
noch geperst wezen ais voor den handel.
De hop zal als volgt gerangschikt worden:
1° Afdeeling. - Hop van Aalst-Assche
1° Reeks: Witte Rank; 2° Reeks: Groene
Bel; 3° Reeks: Coigneau; 4° Reeks: Vreem
de variëteiten in deze streek gekweekt.
2° Afdeeling. - Hop van het Land Pope
ringhe: 1° Reeks: Buvrinsche hop; 2° Reeks:
Witte Rank; 3° Reeks: Vreemde in 't land
gekweekte soorten.
3° Afdeeling. - Proefteelten van nieuwe
soorten in het Land van Aalst-Assche.
4" Afdeeling. - Proefteelten van nieuwe
^soorten .in het Land van Poperinghe.
5" Afdeeling. - Proeven, opzoekingen en
werktuigen.
Hierna vermelde belooningen kunnen toe
gekend worden:
1° Voor de afzonderlijke ten toon tsellers
Tien duizend frank prijzen, en daarboven
diplomas en eeremedalies.
2' Voor de gezamenlijke deelnemingen:
Eeremedaliën en diplomas aan hopbonden
en hopverbonden.
3" Voor de 3", 4° en 5" afdeeling: Twee
duizend frank premiën. diplomas en eere
medalies.
De keurraad zal een puntenschaal gebrui
ken en vooral in acht nemen:
Kleur en uitzicht: 10 punten; Pluk: 25
punten; Droging: 25 punten; Rijkdom en
Aroma: 40 punten.
3B9BBBBBBBaBBfiBBBBBBaBBEaiBBB3
TER EERE VAN
TE DIKSMUDE
Kerij
Ontroomer» ME LOTTE, N. V,
Remicourt
Zondag had te Diksmude de inhuldiging
plaats van het gedenkteeken, opgericht tot
nagedachtenis van baron Jacques. In den
voormiddag werd een gedachtenismis opge
dragen door den aalmoezenier-generaal Du-
gardijn, waaraan de familieleden van baron
Jacques en een talrijke menigte deelnamen.
Vervolgens werd er ter Groote Markt een
koncert gegeven, ,dat eindigde met de Bra-
banqonne en de «Vlaamsche Leeuw». Na
het koncert begaven zich de genood ïgden
naar het stadhuis, waar ze door burgemees
ter en schepenen werden welkom geheeten.
Te 2 uur werd het standbeeld ingehuldigd.
De markt is afgezet door een afdeeling van
het 4" linieregiment met muziek en vaandel,
onder bevel van majoor De Droog, door af
vaardigingen van Nationale Strijdersbonden
en Fraternellesafgevaardigden, officie
ren van regimenten die onder bevel van ge
neraal Jacques hebben gestaan.
Om half drie nadert een kleine stoet, ge
opend door bereden gendarmen, voorafge
gaan door de koninklijke harmonie Sint-
Ceciliaen bestaande uit een dertig-tal
groepen nationale strijdersbonden en Fra
ternelles. Kinderen dragen bloemen en vlag
jes.
Te kwart voor drie klinkt hoorngeschal.
Minister de Broqueville verschijnt en we
vernemen dat de prins onderweg te Oosten
de telegrafisch teruggeroepen is geworden
naar Brussel.
Na deze mededeeling vanwege den Minis
ter hadden de onthullingsplechtigheden
plaats.
M ET BEHULP DER
13 O verschillende modellen 9o^koop^
8RUXO
Z. E. MOEDER PRIORIN.
Verleden Maandag was er volle feest in
het gesticht, dat zijn 300-jarig bestaan vier
de, alsmede het gulden jubilé van Z. E.
Moeder Priorin Marie-Jcseph en van E. Zus
ter Leonor. Plechtige Mis in de rijk ver
sierde kapel. Honderden oud-leerlingen van
alle kanten. Overvloed van kunst in spel en
zang. Dan de wijding der prachtige grot
bij het zingen van den Ave Maria van Lour-
des. En aan tafel, welke geestdrift in die
bloeiende zaal! Lekkere spijs en drank waar
onder standvastig aanspraak, spel en zang.
't Waren allen echte kunstenaars!
Onder het feestmaal stroomden de tele
grammen toe die allen wierden afgelezen.
Z. H. de Paus zond er ook een uit de Vati-
kaansche Stad. Wij geven hier de vertaling
er van:
CITTA DEL VATICANO. Ter gele
genheid driehonderdste verjaren stichting
Z. E. ZUSTER LEONOR.
klooster Benedictinessen, Poperinghe, Hei
lige Vader zegent van herte deze Religieuse
famiiie. waarborg van steeds overvloediger
goddelijke gunsten; verleent tevens bijzon
deren apostolieken zegen aan Moeder Priorin
en Z. Leonor hun gouden jubelfeest van re
ligieus profes vierende. - Card. Pacelli.
Groote eer voor het jubelvierende klooster!
Mgr Waffelaert, Bisschop van Brugge,
heeft een aflaat van 50 dagen toegestaan
bij ieder bezoek aan de grot voor het bid
den van 3 Weesgegroeten.
En nu nogmaals proficiat aan het geze
gend klooster: dat die jubilé hen voordeelig
weze op alle gebied: PROFICIAT! Dat het
gesticht groeie en bloeie't is de vurige
wensch van al de oud-leerlingen, van al de
genoodigden en zijne talrijke vrienden en
bewonderaars!
Dinsdag 2 September greep er in Becelaere
eene heerlijke plechtigheid plaats, die lang
nog in 't geheugen der geloovigen zal voort
leven. Het was namelijk de dag van de
plechtige Wijding der Kerk. De lange en
beteekenisvolle ceremonie der Wijding en
Zalving van Kerk en Hoogaltaar, de over
brenging der Relikwiën naar het Altaar werd
verricht door Z. D. H. Monseigneur Lamiroy.
Z. E. H. Deken Huys van Mecnen, de Eerw.
Heeren Pastoors en Geestelijken van 't om
liggende hielpen de plechtigheid opluisteren,
terwijl E. H. English met een woord en een
teeken zorgde voor den goeden gang van al
de opeenvolgende ceremoniën. De Heer Ar
rondissementscommissaris, Senator Deporr-
thieu en de Notabelen der parochie alsook
eene groote menigte parochianen woonden
de Solemneele Wijdingsmis bij.
Aan het Ite missa estgaf Z. D. Hoog
waardigheid zelf den plechtigen zegen en
verliet dan de kerk al de geloovigen zegende
en bijzonderlijk de kleine kinderkes, die mét
bevalligen eenvoud hun kopken bogen om
den bisschoppelijken zegen te ontvangen. In
zijne aanspraak zegde Monseigneur dat lii.j
gelukkig was dat nogmaals een tempel aan
den Allerhoogste was toegewijd en in den
waren zin een huis des gebedsgeworden,
was. Hij wenschte de Becelaernaars geluk
met hun kerk, die waarlijk onder de schoone
kerken mag gerangschikt worden. Hij ver
hoopte dat de geloovigen nu nog meer zou
den aangetrokken zijn om, eensgezind: van
hert en geest, daar samen den Meester van
het heelal te komen huldigen en te komen
bidden. Daarbij hoopte en wenschte hij dat
zij van uit dezen gewijden tempel den vrede
des herten zouden meedragen naar huis,
alsook den zegen des Heeren voor hun eigen
persoon, voor hun gezin en hunne onder
nemingen.
Deze kerk werd in de beste voorwaarden
gebouwd door den ondernemer J. Dujardin
uit Komen volgens de plannen van bouw
meester M. Janssens uit Meenen. De eerste
steen wierd gelegd op 1 Mei 1924 en zij werd
voltooid in 1927. Edoch vóór hare eindvol-
tooiïng werd zij op 27 Mei 1926 gewijd door
Z. E. H. Deken Huys en dan reeds in gebruik
genomen.
Enkele prachtige ornementen en verschil
lende kunstvoorwerpen voor den eeredienst
zijn uit den oorlog kunnen gered worden.
Zoo kunnen de geloovigen op de groote da
gen zich nog gemakkelijk de pracht en de
luister der feestelijkheden van vóór den oor
lóg in hunne herinnering doen herleven.
Mochten de geloovigen van Becelaere nu
npg meer dan vroeger hunne prachtige en
ruime kerk liefhebben en gebruiken, en
mochten de ouders aan hunne kinders ook
vol piëteit don weg naar dien tempel aan-
leeren zooals zij het zelf van hunne gods
dienstige vaders en moeders geleerd hebben.
Dat de H. Martinus, patroon der kerk en der
parochie, dit helpe verwezentlijkenDit vra
gen wij hem als wij op zijn brandvenster
in het koor lezenH. Martinus, blijf met
uw volk tot in der eeuwen
IRaRasa9t8SS8flR&BKaaBBESS!tëi£32Sa3aflBBgH8SBBBa
27'ZO
t ia»*"-- —Arswm
ïV EREN-BRUSSEL
VLAANDEREN WIL VLAAMSCH ZIJN.
Ons Vlaanderen beleeft tegenwoordig' een
der belangrijkste tijdperken uit zijne ge
schiedenis. Zooals de zaken thans gaan kan
het onmogelijk niet voortduren. Daar moet
verandering in komen. En dat die verande
ring zal gebeuren met Vlaanderen of tegen
Vlaanderen, dat zal grootelijks van de Vla
mingen zelf afhangen.
Men heeft van hoogerhand Vlaanderen
maanden lang gepaaid en in slaap gewiegd
met schoone woorden en rijke beloften. De
Regeering heeft het mogelijke gedaan opdat
de eeuwfeesten in een geest van orde en
tucht zouden gevierd worden. Het is een
ontegensprekelijk feit dat niet een enkel
feest, niet een enkele vaderlandsche betoo
ging gestoord geweest is door de Vlamingen.
Het is een bewezen feit, dat de eenige greot-
sche Vlaamsche betooging, de vereering on
zer gevallene broeders, door de vijanden van
Vlaanderen geschonden geweest is. Al zijn
de Vlaamsche vuisten meermaals gebald
geweest, om den bombast die in 1930 vei
kocht geweest is en om de v mede ring die
Vlaanderen terwiile van de Belgis -ï lering
ondergaan heeft, de Vlamingen hebben zich
kalm en waardig gedragen.
Nu echter, binnen kort zal de rekening
moeten vereffend worden. Nu zal men zien
in hoever men het met Vlaanderen ernstig
meent.
Dat men r.ict raze van extremisten, van
separatisten of wat weet ik al. Dat men
eenvoudig naga v/at er deze week gezegd
geweest is op het elfde Congres van den
Katholieken Vlaamschen Landsbond.
Daar werd met beslistheid, vanwege de
meest k; ne vertegen-oordigers 'van Vlaan
deren, g hoe het staat met den vlaam
schen wil. Geen macht Is in staat de
Vlaam bevrijding te verdagen. In het
gerecht, in het leger, in het bestuur en niet
het minst in het onderwijs, van hoog tot
laag, wil Vlaanderen Vlaamsch zijn.
In boever Vlaanderen dit niet is werd door
verschei r,pikkers uiteengezet. Het is
niet mo alles hier mede te deelen.
Het v.- g te zeggen dat, wanneer de
Katholiek.. ïingen handelen, zonder vaar
of vit--- —cht door zee, zooals zij op hun
Cor.gr ken hebben, zij moeten en
zij sul 'en. Lamme Goedzak heeft
nu j rei 'e tanden van den Vlaam
sche] Lei. j iaten zien, het wordt tijd dat
hij ïem eens laat brullen en... bijten als
het noodig is.
