Katholieke Persdag Een moderne dwaasheid WEEKBLAD: 35 CENTIEMEN.»™™» KATHOLIEK NIEUWS-, NOTARIEEL- EN AANKONDIGINGSBLAD Heden Zondag 15 November 1931 TE POPERINGE EEN REUSACHTIG CHRISTUS-STANDBEELD OP EEN BERG Schaduw in uw Hoenderbeloopen Mgr. Waffelaert heelkundig behandeld qpm, mm êiiMKêi MHB LACH en_TRAAN 11 November Ander wegen op Een debat in de Katholieke Kringen LEENING DER VERWOESTE GEWESTEN SENATOR BORAH DE ONTROOMER 4MELOTTE Ontroomera MELOTTE, N. V. Remicourt ZONDAG 15 NOVEMBER 1931 TARIEF VOOR BERICHTEN: Kleine berichten per regel 1,00 fr. Kleine berichten (minimum) 4,00 fr. 1 fr. toel. v. ber. met adr. t. bur. Berichten op 1° bl per regel 2,50 fr. Berichten op 2° bl. per regel 1.75 fr. Berichten op 3° bl. per regel 1.50 fr. Rouwber. en Bedank, (min.) 7.00 fr. Te herhalen aankondigingen prijs op aanvraag. Annoncen zijn vooraf te betalen en moeten tegen den Donderdag noen ingezonden worden; Kleine berichten tegen den Vrijdag noen. "DE POPERINGENAAR Uitgever SANSEN-VANNESTE POPERINGE Telefoon N' 9. - Postch. Nr 15.570. We steunen er op dat groote aankondigingen ons moeten toe komen voor den Donderdag noen; zooniet moeten wij ze een week weglaten. dien vader wiens trots gij zijt, verlaat die moeder wiens troost gij waart, zeg vaar wel aan al de dierbaarste wezens niet voor één jaar, maar voor twee, en meer, voor goed misschien De jongeling onttrok zich aan de om helzingen der zijnen, hij luisterde slechts naar zijn edelmoedigheid. Soldaat, het is nog niet genoeg, zoo sprak het vaderland, ik eisch uw jeugdig lijf met zijn lenige spieren, voor mij, uw ranke gestalte die zal verminkt worden, Gij kult terugkeeren, eenoogig of blind, gij zult weerkomen met doorschoten maag, gegazeerd met kapotte iongen, een arm of een been kwijt, zenuwziek, levensmoe, een sukkelaar voor uw leven, de jongens op straat zullen lachen met uw houten been en uwe kruk, de meisjes zullen op u niet vriendelijk kijken omdat uw aangezicht nog een litteeken draagt en omdat gij geen schcone jongen meer zijt. aanvaardt gij dat, soldaat? En de jongen is heengegaan en is nooit meer teruggekeerd. Hij heeft gestrompeld langs zijn kruisweg var. Jöaiper dan veer tien statieSt,meer dan*&.£«Eaal is hij ge vallen langs die passerellen die eindigden met een Calvarie, maar zonder weenerde moeder. Sedert vloeide veel water door den Yzer, ook veel water vloeide, zouter dit, uit de oogen van moeders en weduwen. Binst den oorlog hoorde ik kreten van gekwetsten en den reutel der stervenden, maar sedert hoorde ik veel mooie airtjes in de radio. De wereld draait voort, het is een oude sloore en men amuseert ze nog voort als een jong dingen. En terwijl allen snakken naar plezier klagen de menschen putten in de eerde. Weest niet verwonderd dat het slecht gaat, er is tusschen '14 en '18 iets ge beurd dat gij vergeten hebt. Weest niet verwonderd dat alles duur is, telt de winkels. Verwonden, u niet dat er crisis heerscht, telt de dancings tn de cinema's. Verbaast u niet dat het land arm is, telt de banken. En terwijl gij aan 't cij feren zijt, telt eens uit nieuwsgierigheid hoeveel wapenfabrieken stil liggen, waar men werkloos is? En ik kwam een boertje tegen en dat boertje loech, wat thans een zeldzaamheid is, en ik vroeg waarom hij loech en 't was met de politieke, zei hij, met den Volken bond. Japan en China sthieten malkaar omver maar ze zijn niet in oorlog. De Volkenbond werkt voor de vrede en ginder vermoorden ze malkaar dat het een ple zier is, maar niet voor de vermoorden... 't Zal niet gaan, 't is een flimpe "«Waarom?». «Die mannen van den Volkenbond hebben vergeten hun kruisje te maken eer ze besloten: Nooit meer oorlogA. B. BBBHaflBBBBaBBaBflSBSBBBBBBBBB Hoewel zonneschijn veelal aan voorname factor is, verlleze men niet uit het oog dat de hoen te gepaster tijde schaduw verlangt. Boomgaard is en blijft het ideale beloop omdat het ons benevyis de schaduw der planting nog l^et ooft verschaft en be schut tegen regen en wind; daarbij een doelmatige bemesting met kiekenmest volstaat bijna tot or.de'rhoud. Men neme in acht de boomen niet lc dicht bij elkan der te planten, teneinde aan het gras vol doende licht en lucht te verschaffen, want malsch, weelderig gras vervolledigt de voeding. Men neme eveneens in acht dat vruchten met pit als perziken, abrikozen en aman delen, sneller ontwikkeen dan fruit met zaadkorrel, doch dat vooral voor warmere streken als Zuid-Frankrijk; voor ons kli maat mogen beplantingen met appel- en pereboomen als duurzaam tn degelijk be schouwd. Voor kleiner uitbaters, niet landbou wers, kunnen struiken die zich in korten tijd ontwikkelen met goed gevolg ge bruikt; want in vele boerderijen worden in de boomgaarden, ook schapen, geiten en soms 'n koe, geplaatst, wat heelemaal niet af te raden is indien genoeg gras voorhanden want hst is een tweede bron van inkomst die ds onkosten van den ge bruikten grond helpt dekken. Voor wat de struiken betreft, zorge men evenwel er voor soorten te kiezen waar van de schors niet door de hoenders afge pikt wordt. In geval bij boombeplantingen de schors mocht aangetast worden, neme men zijn toevlucht tot omwindingen met koorden; of het zetten van paaltjes op afstand rond den stam en omwonden met stekkerdraad (ijzerdraad) Struiken die zich goed leenen tot dat doel zijn: de vlier die ons daarenboven nog de bessen geeft voor siroop en vlier - azijn. Daarneven hebben we nog de iila die eveneens een aangename beplanting is. Wie houdt niet van een bloemtuiltje in de Lente? De bloeiende hagedoorn, hoe wel hij nogal traagzaam ontwikkelt, kan ook met goed gevolg aangewend. MARIA VANDENBUSSCHE, Hooger Norm. voor Landbouwk. H. Familie, Tielt. BE3B2BSSS333BESB9SSBB3BBSBBBISSBBI nen of durven aankleven, die verdedigt dat zij die in Vlaanderen het Vlaamsch en 't vlaamsche volk verachten, wettelijk zooveel rechten moeten hebben als het vlaamsche volk? Een verstokte grolpot zou er zich ge zond bij lachen! BIJ DE NATIONALISTEN Daar ook is er hevige ruzie ontstaan. Ven Severen werd uit de partij gesloten. In 't Iepersche oneenigheid in de ran gen. In eene buurtgemeente hier, kwam over een paar weken Van Severen aan het woord en sprak er met verachting over Meester Butaye, op de vergadering aan wezig. Te Tielt wil elk de eerste viool spelen en ieder leiderheeft zijn strekkingen. Het federatief statuut dat de Nationa listen indienden ze hadden zoolang beloofd dat ze wel iets moesten doen was hun eerste ernstig werk en was te vens het begin hunner verbrokkeling. We hoorden een gewestelijke leider zeg gen: «Ons volk beslist; we durven tegen hunne beslissing niet opgaan; ze zouden ons buitengooien Van Severen is van een ander gedacht en zegt: Het volk is te dom om te, willen; ge moet daarover meester ma ken. Waar moet zulke partij naar toe? BIJ DE KATHOLIEKEN Laat het ons maar zeggen, daar ook werd gemist en daar ook ontstonden moei lijkheden. De oude fractie wilde de stem van het gezond verstand niet altijd aanhooren en zag niet tijdig in dat op sociaal ge bied en op taalgebied onrecht te her stellen was. Nu is er kentering! Ten bewijze de aanspraak Woensdag der verleden week gehouden door den Heer Charles van Renynghe de Voxvrie, op de vergadering der Katholieke Kringen te Brussel. (1) Heer van Renynghe, geboren te leper, heeft goed de naoorlogsche toestanden in onze streek nagegaan en daarover zijne aanspraa# eerlijk en rechtzinnig zijne meening uiteengezet. Die woorden moeten daar wel vreemd geklonken hebben in sommige ooren maar mieken diepen indruk en zullen wel ver der weerklank vinden. Naar we naderhand vernamen zal in eene naaste vergadering eene bespreking plaats hebben over dat onderwerp. Om zijn pogen verdient Heer van Re nynghe onze gelukwenschen. sche Brabant, heeft het Daensisme de uitbreiding van het Nationalisme bevor derd. Daensistiscbe geest leeft in het Na tionalisme voort. Hier is het Nationalisme heel gematigd in zijn daden doch het is niettemin anti-belgisch Het Nationalisme maakt hier vorderingen, doch aan de poorten van Brussel zal het er niet in slagen de oude partijen uiteen te rukken. In het overige gedeelte van Oost-Vlaan- deren, te Gent, te Sint Niklaas en te Dendermonde is er van een aangroeiende nationalistische beweging geen sprake. Het Flamingantisme heeft hier de plaats bezet. Te Gent zijn het enkel de studen ten die het Nationalisme in leven houden. Wat nu West-Vlaanöeren betreft, hier wordt het Nationalisme verdeeld in het Nationalisme van Brugge-Oostende, van Roeselare en van het front. Te Brugge heeft het Nationalisme geen gevoelige uitbreiding genomen. Te Kortrijk bestaat er geen gevaar dat het zich zou kunnen uitbreiden daar Frankrijk in de buurt ligt. Wat de frontbeweging aangaat, die is sterk en zwelt gestadig. Er moet nochtans onderscheid gemaakt worden tusschen den onstuimigen Leuridan en den meer be daarden Butaye. Te leper bestaat het ge vaar dat de Nationalisben alle zetels zou den veroveren bij de aanstaande verkie zingen. Te Roêselare, Tielt, zijn de kansen van het Flamingantisme en van het Na tionalisme gelijk. Men kan dus met even veel kans op de beide paarden wedden. Welke zijn nu de karaktertrekken van het Nationalisme? Hierop antwoordt spre ker het volgende: 1. - Het zijn vooral de landbouwers die door het Nationalisme aangetast zijn. 2. - Het Nationalisme dreigt de massa mede te sleepen daar waar het Flamin gantisme de plaats niet bezet. 3. - Het Nationalisme is een revolution- naire beweging en een gevaar voor België. Het Nationalisme richt zich tegen het Staatsgezag, tegen de Centrale macht te Brussel en tegen het kapitalisme. Het Na tionalisme is op weg een agrarische partij te worden. Wat dient er gedaan om het Nationa lisme te keer te gaan? Spreker zegt eerst wat er niet mag ge daan worden en hij treedt dan in vele bijzonderheden over de landbouwkwestie en over de beschermende rechten die ten bate" van de landbouw getroffen worden. Deze politiek heeft den landbouwer tot het bewustzijn gebracht dat hij alle heil van den Staat en van de partij te ver wachten heeft. En als dan die hulp uit blijft, wat onvermijdelijk is, dan uit de verbolgenheid van den landbouwer zich tegen de politieke partijen, tegen het Staatsgezag en is hij heel en al voorbe reid om een toevlucht te zoeken bij de Vlaamsche Nationalisten. De landbouw kwestie is dan ook het program van de Vlaamsche Nationalisten geworden. Spreker verklaart dat het heffen van beschermende rechten op de meststoffen een geschiedkundige flater is en hij be zweert de vergadering zich uit te spreken tegen het voorstel om de pachten te her zien op grond van de heerschende crisis die als een geval van heirkracht aan schouwd zou worden. Hoe dient het vraagstuk gesteld te worden? Het vlaamsche volk, zegt hij, heeft geen vertrouwen meer in u. Gij moet dus alles doen om dit vertrouwen te herwinnen. Laat staan daar het vlaamsche volk bij u, katholieke conservatieven, zijn geld be legd heeft en dat dit geld onproduktief is gebleven. Het wil dus zijn geld bij u niet meer beleggen. Hoe de toestand verholpen. Men dient tot de Vlamingen te gaan met eenvoud, rechtzinnigheid en gezag. Eenvoud üetee- kent dat men niet tot de Vlamingen gaan moet al verdedigend een politiek program; al zingend de Brabanjonne, al zwaaiend met de nationale vlag; al schermend met bisschoppelijke brieven en met Va til; aan- sche banbliksems. Dit patriotisme of dit patriotardisme dat tegen de Vlamingen werd gebruikt, is geworden een kleur- en zinloos iets, laat staan ijdele woordkra- merij. Men moet ook de psychologie van den Vlaming begrijpen. De Warning is uitter- aard wantrouwig. Vlaanderen wil dat het heele intellek- tueele leven in Vlaanderen Vlaamsch zijn zou. Mer, moet dus niet tot de Vlamingen gaan met een gebaar alsof met toegevin gen doen wil. Dit wekt wantrouwen. Men moet veeleer de Vlamingen leeren be grijpen. Er heerscht ook een crisis van het ge zag in Vlaanderen. Leiders, apostelen, dat heeft Vlaanderen noodig, want ten slotte ook zal Vlaanderen door zijn katholicisme uit den huidigen chaos gered worden. Die leiders en die apostelen moeten dan ook werken in den dienst van Christus. Het zij zoo, alvorens het te laat zijn zou. Zijne Hoogw. Mgr Waffelaert, Bisschop van Brugge, heeft een heelkundige be werking onderstaan welke als zeer wel gelukt wordt beschouwd. De heelmeesters drukten hun voldoening uit over de kloeke lichamelijke gesteltenis van den Kerk voogd, die reeds den eerbiedwaardigen ouderdom van 84 Jaar heeft bereikt. Voor het spoedig en volledig herstel van Monseigneur, zullen de geloovigen zeker vurig bidden. Dinsdag heeft de heer baron Janssens de Bisthoven, goeverneur der provincie, namens Hunne Majesteiten; den Koning en de Koningin een bezoek gebracht aan Mgr Waffelaert. Hij heeft aan Zijne Ex cellentie de wenschen onzer Vorsten voor spoedig herstel aangeboden. De Door luchtige zieke was ten zeerste bewogen om dien blijk van genegenheid van Ko ning Albert en Koningin Elisabeth. Woensdag 11 November De toestand. De toestand van Z. Exc. Mgr. Waffe laert, is zoo bevredigend mogelijk. De be faamde Brugsche heelmeester Professor Jos. Sebrechts, die de heelkundige bewer king deed, is totnogtoe ten zeerste tevre den over het verloop van de operatie. Hij hoopt vast dat Zijne Excellentie, spijts zijn hoogen ouderdom, de beproeving zal te boven komen. De omgeving van Mgr Waffelaert zelf is verwonderd over het kloeke gestel van den Doorluchtigen Kerk voogd, dat maar weinig schijnt gestoord te zijn door de heelkundige bewerking. Maar onverschilligheid is in de booze, en leidt- tot goddeloosheid. Van onver schilligheid komt liefdeloosheid jegens den naaste, en vandaar jegens Christus. On verschilligheid vereenzaamt de mensch van alle vereenigingsleven, en zondert hem af van de uitstralingspunten van alle leven en bezieling in de Kerk, na- mentlijk van Pausdom en pauselijke leer. Onverschilligheid sluit de mensch als in een ivoren toren, en maakt verder maat schappelijk leven, waarvoor hij zeker ge schapen is, onmogelijk. Onverschilligheid doodt alle edelmoedigheid en kweekt egoisme en hebzucht. Daartegen wil de Katholieke Perswer king opkomen, tegen dit gevaar, tegen dit gift, dat dag per dag, of week per week, door de onzijdige pers ingegeven wordt, strijdt het Katholiek blad. Steunt het dus, geeft het uw hulp, uw centen, uwe reklaam, uwe medewerking. En mochte 15 November 1931, hier te Foperinge en omstreken, de dageraad wezen, van een agressieve ijvervolle werking ter verove ring der Waarheid door de Pers. f ï>-i f,-tt wLW'ir, Aan den ingang der Haven van Rio- de-Janeiro heeft men op den top van een berg van 70 meters hoog, een reusachtig Christus-beeld opgericht dat zelve 40 me ters hoog is. De plechtige inhuldiging had dezer da gen plaats en gaf aanleiding tot eene iij^rukwekkende openbare geloofsbelij denis. Het doet ons, Katholieken, deugd aan 't hert te zien dat Christus-Koning in alle landen heerscht. IBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBB' De laatste gebeurtenissen schijnen aan te duiden dat het volk moede wordt van beloften en begint in te zien dat al de na oorlogsche belovers, eens dat ze de macht krijgen, hun woord niet kunnen houden. We hadden Engeland: Engeland, niet tegenstaande al zijn rijkdom, kreeg werk- loozen en met de jaren groeide hun getal tot een onrustwekkend cijfer. Dat was de goede gelegenheid voor de Socialisten om misnoegdheid te verwekken, 't Werd kie zing over 4 jaar en vol beloften gingen de rooden ten strijde: zij zouden aan allen werk geven zij zouden ellende verjagen; zij zouden 't geld nemen waar 't was en 't geven waar-'t nood deed. En ze kregen de meerderheid! En niettegenstaande de goede wil van eenige leiders, ging Engeland den dieperik in, langzamerhand maar zeker. Het getal werkloozen groeide aan; de ellende werd nijpender; het geld verminderde in waarde; niemand was tevreden. De Socialisten verloren den kop. Hun leiders werden ïh den hoek geduwd: nie mand wilde nog naar hun raad luisteren; ze werden uitgescholden voor verraders en ten einde verplicht zich uit de partij weg te trekken. De uitslag der socialistische proefne ming in Engeland heeft iedereen in de laatste weken kunnen nagaan en de laat ste kiezingen zetten de kroon op het werk. IN ONS LAND doen zich zelfde kenteekens voor. BIJ DE SOCIALISTEN Zondag hielden de Socialisten hun groot congres te Brussel. Het ging er natuurlijk over de crisis en tijdens de bespreking kwam klaar uit welke diepe oneenigheid in de socialisti sche partij ontstaan is. Vooral de openingsrede van den Heer Vandervelde was een lange kreet van pes simisme en hopeloosheid hoewel de leider van de partij zijn toehoorders een riem onder het hart zocht te steken met te verklaren dat nederlagen noch overwin ningen van tel zijn en dat het er enkel op aankomt den laatsten slag zegevierend thuis te halen. Wanneer zal die laatste slag geleverd worden en gewonnen? Nuzei de Heer Wauters, bestuurder van Le Peuple». «Het kapitalistische gebouw kraakt. De muren vertoonen on heilspellende spleten. De boel stort in. Het uur heeft geslagen waarop het So cialisme zijn kans wagen moet Hoegenaamd nietwedervoer de Heer Balthazar. Het Socialisme mag zijn kans niet wagen. Het Socialisme dat het lot van het proletariaat in handen heeft; mag enkel zijn slag slaan wanneer het heel en al zeker is dat het dien slag win nen zal En de Heer Spaak, het enfant terri ble van de partij, die op de grenslijn van het Socialisme en het Kommunisme staat, riep uit dat het uur van het So cialisme nog niet geslagen is omdat de massa nog niet voorbereid is tot den groo- ten en laatsten kamp waaruit een nieuwe wereld moet geboren worden. Den Heer Hubin, die het spreekgestoelte beklom met het inzicht de argumenten van den Heer Spaak in gruizelementen te slaan, werd op bitsige wijze door de link- scne elementen onderbroken, in zooverre dat hij den strijd opgaf en gelaten ver klaarde: «Wij zijn diep verdeeld over de punten waarover wij beraadslagen. Opdat de buitenstanders niet zouden te weten komen hoe diep wij verdeeld zijn verkies ik niet verder aan te dringen Doch de buitenstanders weten nu toch hoe diep de Socialisten verdeeld zijn, en hoe machteloos zij staan tegenover de ekonomische krisis die zij een krisis van het regiem heeten. BARSTEN IN DE LIBERALE PARTIJ In liberale kamp ook heerscht diepe oneenigheid. Er gaan weinig der zes dagen van de week voorbij, zonder dat La Flandre Libéraleeen uitval bevat tegen een of ander liberaal leider, als het heel de Li berale Landsbond niet is die met frans- kiljonsch schuim bespuwen wordt. De algemeene secretaris van den libe ralen Landsbond, M. Van Seynseel, heeft nu een briefje gericht tot La Flandre Libéralemet de melding dat zij die nog houden aan het princiep der vrijheid (in zake taalregeling) zich op het gezag der liberale partij niet meer te beroepen hebben. Zulk een blauwe godsklop heeft de blauwe franskiljons nog verder uit het spoor geworpen. En z'heeft een spreuk van de fronters gewijzigd vastgegrepen: Wij zullen ons verdedigen zoolang we kunnen, IN de partij, zoo noodig BUI TEN de partij! Deze week had te Gent eene vrouwe lijke liberale vergadering plaats. In de openingsrede verklaarde de Voorzitster fransch te spreken als protest tegen de werking der flaminganten. Ze stelde voor eene nieuwe liberale partij te stichten zonder Vlamingen! Te Kortrijk ook heerscht diepe oneepig- heid onder de Liberalen en de groote geldschieter is er uit haat tegerf de vlaamschgezinden uitgetrokken. De liberale partij voelt het goed, als ze zich van dezen franskiljonschSn last niet weet te ontmaken, dat ze onder dien bal last zal bezwijken! Inderdaad, wie zou een partij nog kun Waarom sterren in den hemel, waarom bloemen op de aarde als de volkeren mal kaar willen bevechten en uitroeien? Moet het schoonste muziek op de wereld trom- melgeroffel en klaroengeschal zijn? Is het niet beter ploegvoren door het veld te trekken dan loopgraven? En gij groote held die droomt van krijgsgeweld, weet op voorhand dat de wereld zal voortdraaien in geldwinning en vermaak terwdjl gij vijf voet diep, rotten zult met een bloemhoveken op uw buik. Waarom geen vrede voor den schamelen korten tijd, binst denwelken wij hier be neden op onze tatseh loopen, waarom niet drinken aan de bronnen, wandelen onder de boomen van Gods schoone natuur al leen o mensch, of met een levensgezellin? Neen, zijn broeders dooden is vermakelij ker. En 't is een misdaad, ginder over die grenzen geboren te zijn, daarom moeten ze kapot. De vogelen ïingen, de radio's spelen, maar dat zijn geen schoone klan ken, liever oorverdoovende kanonnen, sis sende en fluitende kogels, krakende gra naten. O mensch-DOM dat niet ont wapent. Enkel door rechtveerdigheid en liefde kunnen sociale en taalkwesties opgelost worden. En enkel eerlijke oplossing zal weer vrede in de gemoederen brengen en dit ten bate van den diepen godsdienstzin van ons volk. Eerlijke toepassing van onzen godsdienst moet steeds het eerste punt van alle Ka tholieken zijn. (1) Verslag over die aanspraak ge trokken uit De Standaard geven we hieronder. lflS9BBB9B9BBB33flflEBBBBBBBBBK Ik ging naar den Panorama van den Yzer», 't is rond lijk een circus, maar niet zoo kluchtig. Honderdmaal was ik voorbijgegaan gedurende jaren en jaren en einde October 1931, ging ik voor de eerste maal binnen en betaalde. Ik had vroeger geerne betaald en veel meer gege ven om in '17 en '18 dat Panorama van den Yzer niet meer te zien, toen het nog geen schilderij was. Maar toen mochten we 't zien, gratis, voor niets zooveel we wilden en niet enkel van 2 tot 5 uur. De oorlog was toen verre van schoon, die schilderij zagen wij van te dichtbij. Nu zag ik met de klaarte eener stervende najaarzon den brand van leper, 't is het zien weerd, de puinen var. Diksmuide en Nleuwpoort en 't was tragischer dan de werkelijkheid. Ik luisterde en hoorde niets. Hier schoot men maar met spek en franschbroodjes. En ik vond het toch in teressant, dertien jaar na den krieg te midden die oorlogsherinneringen den schoonsten souvenir te bewaren van den oorlog: mijn vel. Ik ging voort al lachend: panorama van den Yzer 'k heb u genoeg gezien, 't is vijf uur vijf. En al ben ik geen lnvalied, geraak ik toch niet uitver teld over den oorlog. Onbetaalbaar. 's Avonds terwijl ik thuis gezellig zat bij mijn nieuwen Foyer Tamines (dat is géén betaalde reklaam) ging ik met mijn gedachten naar de frontstreek cn ik zag mij beurtelings aan Green Millte Boe- zinge, aan Lettenburg, aan Smisken, aan ferme Wilson (Merkem) of in den Pikt dén Puidte Ramskapelle en dan de dorpen waar we op rust gingen, de dorpen waar nog vrouwen woonden en kinders zelfs. Daar was 't soms rustig en echt aangenaam wanneer geen éclats d'obus 'n mensch konden treffen maar enkel éclats de rire. We aten smakelijk in de hofsteden den gezonden boerekost en na het avondmaal zegden we tot den boer: Vriend, bij den Koning hebben we nooit zoo goed gesoupeerd En hij antwoordde Ontploft!(De goeie reden was dat we nooit bij den Koning geëten hadden). En tot de boerin jokten we: Voor uw goe kernepap, honderd dagen aflaat... te win nen na den oorlog». En ze antwoordde: Ik heb ook een zeune bij 't legerEn daarom deed ze ons wel. De boeren loechen meer te dien tijde dan nu. Sommige keeren loechen we niet, wan neer we 's nachts beschoten werden en na een afgrijselijk gekraak hoorden kermen, 'k Herinner mij nog dien kreet zoo scherp snijdend: «Ooei! mijn been!» Ik tastte naar mijn eigen been om te weten of ik ook niet getroffen was. Neen, en daarna tastte ik in den donker naar de wonde van mijn kameraad, ik hield zijn hand vast, terwijl hij huilde. Dat was geen Pa norama -van den Yzer. De wonde werd. vermaakt. Daarna zuchtte hij nog meer, nu voelde hij eerst de tweede kwetsuur in zijn rug. Eenige dagen later was hij niet meer en toen de bode zijn naam afriep antwoordde niemand: tegenwoordig. Dat was geen Panorama van den Yzer. En la ter vertelden we aan zijn bloedverwanten van een schoone klassieke dood met 't aan gezicht naar den vijand en we troostten zijn moeder met vaderlandsche leugens. Men gaf de moeder een decoratie. De dood was eerder gekomen dan het post- huum eereteeken. Zoo ver van huls alleen gestorven, in 't gasthuis van een vreemde stad en onbeweend naar 't graf gedragen terwijl men ginds zoo lief hem had De oorlog was geen Panorama de l'Yser. HET VLAAMSCH NATIONALISME DE MEENING VAN M. CH. VAN RENYNGHE DE VOXVRIE In het Verbond van Katholieke Kringen en Vereenigingen dat Woensdag zijn maandelijksche bijeenkomst hield in de zaal Patria, onder het voorzitterschap van den Heer Segers, werd, na kennisgeving door den voorzitter van de antwoorden van Z. H. den Paus en van Z. M. den Koning op de Hun toegezonden telegram men op het jongste congres van het Ver bond een debat aangevangen over het Vlaamsch Nationalisme. De Hteer Charles van Renynghe de Voxvrie, in het Fransch, behandelt dit punt, dat niet een aangenaam punt is, zegt hij, en ook hem ertoe noodzaken zal enkele onaangename dingen te zeggen. Wij geven zijne uitlatingen weer zooals wij ze hebben gehoord, ten documentai- ren titel, en, voor heden althans, zonder commentaar. Het Vlaamsch Nationalisme is niet de logische uitvloeiing van de flaminganti- sche ideologie. Het is veeleer de uitbating van het Flamingantisme. Het Flamingan tisme van voor den oorlog en het naoor- ligsch Flamingantisme van de heeren Van Cauwelaert en anderen, alsmede vair De Standaard is niet anti-belgisch. Het Fla mingantisme wil een Vlaanderen verwek ken waar men Vlaamsch spreekt en voelt. Het Nationalisme wil het belgische kader breken, ten allen prijze. Voor dit Natio nalisme is de oplossing van de vlaamsche kwestie slechts een middel om tot zijn doel te geraken en welke ook deze oplos sing zou mogen zijn, het Nationalisme wil meer, het wil België uiteenrukken. Het Nationalisme is een beweging van socialen en revolutionnairen aard, zooals er meer soortgelijke bewegingen zich na den oorlog in verschillende landen hebben voorgedaan. Het werd in de hand gewerkt door de onbehendige politiek van Brus sel; door het wegblijven van iedere doel treffende oplossing van het vlaamsche vraagstuk, door de houding van de pers, die leidraad miste en door de halstarrig- heid van de liberale partij. Door zijn aard zelf is het Nationalisme onvoldaan. Wetten zullen tot niets baten. De Nationalisten zijn idealisten en mys tiekere. Zij willen een reuzenhervorming en het zal dan ook niets gekort zijn een dwergen oplossing te willen doordrijven. Hoe zag Vlaanderen er uit in 1920, kort na den oorlog? De vlaamsche burger die Fransch sprak was heer en meester in Vlaanderen. De Vlamingen wilden hem dit recht ontnemen. Het Nationalisme wou het kader breken waarin Vlaanderen tot dan toe genepen zat. De strijd ging dus tusschen het kader van de franseh-wil- lende burgerij en het vlaamsch-sociale kader der Vlamingén. En hieruit is geboren het Vlaamsch Na tionalisme. HET VEELSOORTIG NATIONALISME Spreker hangt dan een beeld op van wat hij neet de verschillende nuance erin- gen van het Vlaamsch Nationalisme. Uri Vlaamsch Nationalisme in Limburg en ,n de antwerpsche Kempen is een communi- zeerende revolutionnaire beweging die teert op wantoestanden en een geweldige kracht van ontbinding is. De vraag is, of zelfs de Christene Democraten door die macht niet zal overvleugeld worden. In ieder geval, het staat vast dat het Na tionalisme in Limburg bij de aanstaande verkiezingen vorderingen maken zal. Te Antwerpen heeft de opbouwende po litiek van den Keer Van Cauwelaert het Nationalisme den pas afgesneden. Het Flamingantisme is hier de baas gebleven op het Nationalisme. Te Antwerpen werd een vlaamsche burgerij en een vlaamsche eliet gevormd en het Nationalisme leeft dan nog enkel bij de studenten voort. In het land van Aalst en in het vlaam- De spreker werd door de vergadering toegejuicht en de Heer Segers haalde de gevolgtrekking uit deze uiteenzetting met te verklaren, dat het wenschelijk ware dat men tot de Vlamingen gaan zou niet met woorden, doch met daden en ook met liefde, teneinde hun kultureel ideaal te helpen verwezenlijken. De Standaard IBBBHBBBBBBBBBBBBBBSBBBBBBBB! 10 November 1931 - Leening 5 1922 R. 73287 Nr 6 wint een lot van 250.000 fr. R. 73287 Nr 5 wint een lot van 100.000 fr. R. 107525 Nr 17 wint een lot van 100.000 fr. De andere nummers van deze reeksen, alsmede al de nummers van reeks 19605 zijn betaalbaar met 300 fr. :net verlaagden melkbak draaiende op eene spi' voorstaanders des vooruitgangs. roomer van al i l'j 'jj-~ Gedurende vier lange jaren hield het vaderland met den vlaamschen soldaat een tragische toespraak: Jongen ik heb uwen tijd noodig, al uwen tijd Neem hem Ik heb uw krachten noodig Ze zijn voor u Denk niet meer op uw toekomst, student zeg vaarwel aan uwe hoogeschool, werkman laat daar uw am bacht, landbouwer verlaat uw doening denk alleen aan mij«Ik vergeet mij zelf, al wat ik ben of zijn kan, ai wat ik heb of verwacht, ik offer het u op. Daar Het is nog niet voldoende, verlaat j b°u' wers De Voorzitter van het buitcnlandsche komiteit van het amerikaansch Senaat die steeds wilkrachtig aandringt op een herziening van het Verdrag van Versail les alsook op de vernietiging der Oorlogs schulden van de Verbondenen. Borah is de man die wil dat Europa zelf z'n moeilijkheden oplosse en hij liet het goed verstaan aan de Voorzitter der fransche Kamer, de Heer Laval, tijdens zijn bezoek in Amerika verleden week. Cebruikt Chicorei WYPELIER-TAFFIN t is de beste.

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1931 | | pagina 1