De Katholieke Persdag in onze Stad
Het GEHEIM van de TORENHOEVE
Het Vlaamsche
Vraagstuk
Het Mandsjourisch geschil en
de Volkenbondsbemiddeling
KATHOLIEK NIEUWS-. NOTARIEEL- EN AANKONDIGINGSBLAD.
MOETEN WE OVER
ONZE LANDBOUW
DAN TOCH
DE «REQUIEM» ZINGEN?
Politiek Overzicht
MELOTTE1
DAG VAN DEN
WAPENSTILSTAND
AAN ONZE ABONNENTEN
DE POPERINGENAAR
Goor
WEEKBLADr 35 CENTIEM-EN,
ma ZONDAG 22 NOV
1931. c** 'g^.wtaww'iiw
TARIEF VOOR BERICHTEN:
Kleine berichten per regel 1,00 fr.
Kleine berichten (minimum) 4,00 fr.
1 fr. toel. v. ber. met adr. t. bur.
Berichten op 1* bl per regel 2,50 fr.
Berichten op 2' bl. per regel 1.75 fr.
Berichten op 3* bl. per regel 1.50 fr.
Rouwber. en Bedank, (min.) 7.00 fr.
Te herhalen aankondigingen:
prijs op aanvraag.
Annoncen zijn vooraf te betalen
en moeten tegen den Donderdag
noen Ingezonden worden; Kleine
berichten tegen den Vrijdag noen.
"DE POPERINGENAAR"
Uitgever
SANSEN-VANNESTE
POPERINGE
Telefoon N'9. - Postcli. N' 15.570,
We steunen er op dat groote
aankondigingen ons moeten toe
komen voor den Woensdag avond;
zooniet moeten wij ze een week
weglaten.
ker.s, enz. HIJ doet heel wel gepaste maat
regels fce nemen om de boeren in Frankrijk
een redelijk bestaan te verzekeren. Geen
enkel fransche boer heeft er iets tegen
dat men in België 't zelfde doet. Maar wat
wilt ge? Als men de schier nietige rechten
van 15 centlemen pier kil* op vreemd vee
en van 20 centiemen op de vreemde boter
wil vermenigvuldigen door 7 ingezien d#
huidige geldweerde is het een gedruisch
en lawaai van de andere wereld.
Een boer schrijft: «Als België de land-
bouwkrlsls niet bestrijdt, gelijk Frankrijk,
veel boeren zullen ze zeM bestrijden met
naar Frankrijk te komenZij zouden
voor veel redens beter in België blijven;
dU3, bericht aan België voor de boeren t#
doen al wat redelijk is.
KAREL VAN EECKE,
Aalmoezenier,
Chfiteau d'Arcamont,
par Ste Christie, GERS.
In de ruime zaal Lovanium, te Leuven,
werd Donderdagavond een grootsch debat
gehouden.
Twee leidende krachten In de vlaam
sche beweging stonden er loyaal tegen
over elkander: Volksvertegenwoordiger
Herman Vos, Vlaamsch Nationalist, In
den aanval, dat België federaal zou die
nen ingericht te worden en Volksverte
genwoordiger Edmond Rubbens, Vlaamsch
Katholiek, in de verdediging, dat Vlaan
deren al zijn rechten kan veroveren bin
nen het huidige belgisch staatsverband.
Dit debat verwekte niet alleen veel be
langstelling bij de 800 toehoorders, meest
al vlaamsche Studenten, maar ook door
de verslagen erover, in het geheele vlaam
sche land.
Het debat was ingericht door den Ka
tholieken Vlaamschen Bond. Het Is een
verheugend teeken dat in Vlaanderen
twee eerlijke strijders tegenover elkander
kunnen staan zonder dat één enkel mis
plaatst woord gezegd werd en dat van
wege de toehoorders de grootste tucht en
een stipt houden aan het reglement ln
acht genomen werd. Dit belooft voor de
toekomst.
Elke spreker kreeg 45 minuten voor de
uiteenzetting van zijn standpunt, waarna
elk 15 minuten voor de repliek.
De aanval van M. Vos kwam hierop
neer: Het vlaamsche bewustzijn is sterker
geworden, ook dank aan den IJzer en de
werking der Vlaamsche Nationalisten.
De vlaamsche wetten bleven zonder
sancties. In het leger Is de toestand hope
loos. Te Antwerpen wordt het koloniaal
onderwijs nog ln 't Fransch gegeven. In
het Parlement overheerscht het Fransch
en gevoelen de Parlementairen zich ver
nederd. Limburg is verfranscht door de
mijnen. Men zoekt de brusselsche toe
standen uit te breiden tot de omgeving.
Alleen Antwerpen kan een lichtpunt zijn.
Zijn eindbesluit was: Er is een vlaam
sche gemeenschap en om die te besturen
moet de medezeggenschap der Walen uit
gesloten worden. Wij moeten onze volle
dige zelfstandigheid uitwerken.
Volksvertegenwoordiger Rubbens ant
woordde kalm en flink.
Sinds 1925 zijn wij in vlaamsch opzicht
met reuzenschreden vooruitgegaan.
De vervlaamsching van het openbaar
leven is een gewonnen zaak.
Zwartkijkers zeggen dat Vlaanderen ln
een zieltogenden toestand verkeert In der
waarheid gevoelt geheel Vlaanderen
Vlaamsch.
Ons vlaamsch nationaal bestaan is niet
meer bedreigd. Wij treden ln het voorjaar
van den vlaamschen Zomer.
In onderwijs, bestuur, gerecht, leger
staan wij nog voor moeilijkheden die zul
len overwonnen worden. Maar men kan
alles niet op één dag aanpassen. Ambte
naren zijn soms zeer conservatief en ma
gistraten en legeroverheden gaan niet ge
makkelijk over tot nieuwere vormen.
M. Rubbens weerlegde de argumenten,
die M. Vos uiteengezet had betreflende de
scheiding
Moest het belgisch belang tegen het
vlaamsch belang blijken te staan, dan zou
M. Rubbens zich dadelijk scharen langs
den vlaamschen kant. Hij besprak vervol
gens de twee soorten argumenten die ten
dienste van de schelding staan: het stof
felijk belang en het kultureel argument.
Dit laatste ls van ernstlgen aard.
Niet de Staatsvorm, noch het Parlement
beslissen over de kuituur van Vlaanderen.
Wj hebben zelf onze toekomst ln han
den. In het België van morgen, zal Vlaan
deren den toon geven. Met liefde moeten
wij voor ons ideaal verder door strijden.
Wij dienen de verbittering uit onze har
ten te verbannen. Het federaal statuut
der Nationalisten zou slechts het getwist
onder de Vlamingen verergeren.
Elk jaar verzamelen do Vlamingen rond
het IJzerkruis ln één liefde voor Vlaan
deren. Vlaanderen mag flink het gelaat
naar de toekomst keeren.
Hebben wij vertrouwen ln de liefde en
de broederlijkheid onder het vlaamsche
volki
Het debat Vos-Rubbens ls waardlgvol
geëindigd. Daar werd geen besluit getrof
fen. Dit werd overgelaten aan het gezond
oordeel der toehoorders en ook der lezers.
Met zooveel zorg werd t land geploegd
en geëgd, en met zooveel IJver en stille
hoop werd er t zaad over uitgestrooid,
opdat de kiemen zouden opschieten, en
rijken oogst leveren... En t zaad schoot
op, en er werden meststoffen naar 't land
gevoerd, opdat t freele scheutje sterkte
zou krijgen... En 't scheutje kreeg sterkte
en *t groeide... Maar 't onkruid groeide
even snel, en sneller nog; en er werd ge
wied... De oogst zou schoon zijn, en de
boer was gelukkig.
HU was gelukkig tot op de dagen dat
regens over zijn oogst kwamen gevallen...
t Werd een miserie, 't Werd een werken
en een loopen om te redden wat te redden
viel. De mooie oogst die zooveel beloofde,
bracht den landbouwer bh,tere ontgoo
cheling...
En de ontgoocheling spt, >be nog val-
scher, als de koopman kwam en hem 75
arme frankskes bood voor 100 kgr. tarwe...
Hoogstens 27 zakken had hij er geoogst
op X Ha. grond; 27 zakken van 100 kilos
alles tezamen om een somme dus van
2.025 fr... ot 20,25 fr. per are.
Waar was zijn zwoeg, n: van een heel
jaar? Waar was de landpacht die hem
tot 12 fr. en meer de are kostte? Waar
waren de kostelijke meststoffen?
Arme kerel...
De boei*had er ook een lochting hoppe;
schoone planten, met zóóveel zorg opge
kweekt: Want veel werk ls er aan; heel
veel. Ze groeide, ze bloeide, en ze werd
geplukt; ze werd gedroogd en de kooper
kwam...
Hij bood 800 fr voor een groote baal van
100 kilos.
De brave hoppekweeker nam een stuks-
ke papier en rekende uit: 110 fr. per are
had ze hem opgebracht. En wat had ze
hem op een Jaar gekost aan staken, voed
sel en onderhoud.
En hU overdacht den tijd van voor den
oorlog, toen de hoppelochting de ophelp
was van zijn boerderijtje; daaruit haalde
hij het geld om met Kerstmis zijn pach
ten te betalen; hop was in dien tijd de
vrucht die de boeren voor de wintermaan
den ln 't droge hield.
En nu?... t Is er verre van.
De hop, als nijverheldsplant, heeft uit
gedaan in onze streek, 't Zal niet lang
meer duren of van de heerlijke velden ls
niets meer te zien.
Dat de hopboeren klagen? En toch zijn
ze niet alleen; ze hebben hun lotgenooten
in de boeren van de Keistreek, voor wie
de suikerbeeten eens waren, wat voor ons
da hoppe was. Hun nijverheldsplant was
de suikerbeet; die oogst bracht hun elk
Jaar een welverdiende stuiver... Dat was
eens zoo; nu ls 't ook niet meer: de .eelt
van de suikerbeet loont niet meer, en moet
noodzakelijkerwijze verdwijnen.
En zoo zitten de boerkens te kijken met
strakke oogen op 't veld waar hun tarwe
stond, en op de hoppelochting die ze
moeten uitroeien, en op den akker waar
ze de beeten zaaiden... En ze vragen zich
af of het zoo blijven zal, of nog vererge
ren... en ze zijn bang voor de komende
dagen. Want er ls nog zóóveel dat hun
zorgen baart; vee, bot'- en melk slaan
af... Waar moet het heen?
En toch zijn ze vol goeden wil om voort
te werken; maar angstig zien ze uit naar
hooger, van waar de redding komen moet.
Er kan redding komenze hangt af van
de maatregelen welke door de regeering
dienen getroffen te worden.
Kan de prijs van de tarwe niet worden
opgedreven? Waarom kan, van onze tar
we, in ons eigen land niet een zekere hoe
veelheid verbruikt worden? Dat zal waar
schijnlijk niet het geval zijn, want als we
mogen aannemen wat we lezen ln de
dagbladen, dan ls er weinig kans dat er
maatregelen zouden getroffen worden om
de mulders te verplichten eene zekere
hoeveelheid lnlandsche tarwe te verbrui
ken. En als dat niet gebeurt, waar gaan
we dan heen met de tarweteelt? Hoe zou
die tak van landbouw voldoende loonend
worden?
Voor den beetenoogst kunnen we de
zelfde klokken lulden: Kan er hem dan
niets meer redden? t Is van de beeten
dat onze suiker kwam... En nu? Vreemde
suiker komt ons land binnen; ook vreemde
beeten. Waarom geen invoerrechten leg
gen op den Invoer van suiker en beeten;
op alle twee, want als men het doet op
de suiker alleen, dan komen de vruchten
van dezen maatregel enkel ten goede aan
onze suikerfabrikanten.
Deze rechten zouden den Invoer van
vreemde produkten beperken; onze eigen
beetenopbrengst zou men verbruiken; en
hij zou weer loonend worden.
Gaat ln tegenovergesteld geval onze
landbouw niet regelrecht den grond ln?
Onze hoqfdteelten dienen gered te wor
den, en dat kan. Want ook de hop kan
nog worden wat ze vroeger was.
Hoe dat? Als men begint met hooge In
voerrechten te leggen op de vreemde die
binnenkomt. Als men maatregelen treft
om de kleine brouwers te bevoordeelen,
want het zijn enkel nog die brouwers,
welke onze eigen lnlandsche hop gebrui
ken; de groote brouwerijen brouwen
meestal lager bier, en ze gebruiken daar
voor bijna uitsluitend uitheemsche hop.
Waarom zou dat ln ons land niet gaan?
Elders gaat het wel. In Noorwegen heeft
men veel maatregelen getroffen; daar
zijn al de brouwerijen die uitsluitend licht
bier brouwen van min dan 2,50" van alle
accijnsrechten ontslagen. Integendeel
werden hoogere rechten gelegd op de
vreemde bieren en op de zware bieren die
gebrouwd worden uit uitheemsche hop.
Waarom zou dat bij ons niet even goed ge
beuren? De staat zou er niemendal bij ver
liezen; Integendeel. De accijnsrechten ln
Noorwegen brengen ln verhouding heel
wat meer op dan ln ons land. En het volk
zelf zou er niets bij verliezen, want zijn
lichte bieren een gezonder volksdrank,
dan kunnen zware bieren heel dikwijls
gevaarlijk zijn.
Of deze regels baten zullen?
We weten het niet; maar we hopen het
stellig. We hopen het, voor onze eigen
teelten die anders veroordeeld zijn, we
hopen het voor onze boeren die niet ge
rust de toekomst inzien; we hopen het
voor heel onze landbouw, die anders traag
maar zeker zijn doodengang ingaat.
8. M. BAARDEGEM
(Uit «De Asschenaar» 1-11-31).
BE BESTENDIGE KAMERCOMMISSIES
De Kamer heeft Dinsdag de Bestendig#
Kamercommissies voor naturalisaties,
landsverdediging, bultenlandsche zaken,
saamgesteld.
Uit deze commissies worden de leden
van de Vlaamsch Nationale groep geweerd-
Bij stemming ls gebleken dat de H. De-
backer en de H. Vos, kandidaten voor da
commissies van landsverdediging en bul
tenlandsche zaken, elk 40 stemmen hebben
behaald en dus niet in aanmerking komen
voor een mandaat.
De H. Van Opdenbosch werd niet geko
zen als lid van de commissie voor nijver
heid en arbeid, doch daar de Kamer hier
een mandaat toegezegd had aan da
Vlaamsche Nationale groep, zal een nieu
we stemming plaats hebben.
M. Brutsaert maakt deel van de Com
missies voor Koloniën, voor Oorlogsschade
alsook voor Rechtswezen.
M. Vandenbulcke maakt deel der Com
missies voor Oorlogsschade en voor Open
bare Werken.
M. Butaeye maakt deel der Commissie
voor Binnenjandsche Zaken.
320 DUIZEND FRANK
320.000 Frank dat is de som die aan
Burgemeester Van Cauwelaert ter hand
gesteld werd tijdens het huldebetoon van
zijn tienjarig Burgemeesterschap van
Antwerpen.
Zondag bracht dit huldebetoog om zeg-
gens geheel Antwerpen te been. M. Van
Cauwelaert wordt immers door iedereen
geacht en bemind, om zijn onvermoeid
pogen ten bate der anfwerpsche bevol
king.
Zooals wij het reeds gemeld hebben
weigerde M. Van Cauwelaert elk persoon
lijk geschenk en zal hij de duizenden
franken, hem ter hand gesteld, gebruiken
om den nood te lenigen der armen zijner
stad en ln het bijzonder dergenen die
door gedwongene werkloosheid getroffen
zijn.
VLAANDEREN EN DE FONOGRAAF
Wij hebben immer met zorg en met
liefde gewezen op elke uitting van kunst
ln betrek met Vlaanderen.
Stap voor stap, langzaam maar zeker
stijgt ons Vlaanderen een trapken hooger
in de kunst, een trapken hooger in be
schaving.
Ditmaal gaat het om het vlaamscne lied
en de vlaamsche koren op de fonograaf-
platen.
Stilaan komt de firma Columbia er
toe een ernstig vlaamsch repertorium
saam te stellen, dat al onze aandacht
dient en stellig bij de Vlamingen wel
kom zal zijn.
Vlaanderen schonk in vroeger eeuwen
de grootste polyfonisten aan de wereld.
Het is thans nog een gezegend land waar
de muziek nog altijd prachtig gedijt en
waar onder andere het lied en den koor
zang naar nieuwe hoogten wieken.
Het is vooral op dit laatste terrein dat
Colombiain afwachting dat zij ook
eens een en ander orkestwerk van onze
vlaamsche Meesters: Tinei, Gilson, Ec-
nolt, De Boeck, Mortelmans, Meulemans,
Duvosel, Uyttenhove en andere en andere
op de plaat vastlegt, schoon werk gele
verd heeft.
Dat onze vlaamsche liederen als Klokke
Roeland. Philips Van Artevelde, Vis,ande
ren van Veremans, O Kruise den Vlaming,
Mijn Moederspraak, Lentelust, O Kruis
van den IJzer alsook onze aloude Ge
kwetst ben ik van binnenen De Tve?
Conlnckskinderendat die liederen, be
nevens andere vroeger opgenomene, c'
wereld door zullen verspreid word").
moeten wij als Vlamingen gelul :o
zijn, daar moeten wij fler op gaan
Wij drukken hier op de gave artiest-' ->
waarde dezer platen en wenschen dat ze
veel bijval zouden mogen genieten, ook
bij al onze muzlekminnende Vlamingen.
Een hoekje der Persten toonstelling ln de feestzaal van den Katholieken Kring
Gemoedelijk binnenzlcht van een Japaansehe burgerwoonst. Oorlog brengt nu ook
rouw en verdriet in 't land.
Had de voorbereiding van deze belang
rijke werkzaamheden veel zweet en In
spanning gekost, werd er voor de zaak
veel rust en tijd geofferd en voor den goe
den uitslag vurig gebeden, niemand moet
het zich beklagen, de Heer heeft klaar-
büikend deze edelmoedige pogingen ge
zegend.
"-n 's morgens vroeg werd er geest
driftig hand aan 't werk geslagen. Dui
zenden vlugschriften werden bij de kerk
deuren uitgedeeld, propaganda werd er
gemaakt in de straten en op de openbare
plaatsen met reklaamwagens er luidspre
kers; 't ging er echt op zijn Amerikaansch
Japan. Eerbiediging der bestaande verdra
gen moet vooropstaan.
ONZE BEDENKINGEN
Het Volkvan Gent zet als volgt
zijne bedenkingen uiteen:
Er lag ln de zaal wel een gesteltenis
van verzuchting naar vlaamsche solida
riteit, naar een pogen onder de Vlamin
gen om elkander beter te begrijpen.
De heer Rubbens had ln menig opzicht
de moeilijkste taak. Onder de massa der
aanwezige studenten was de meerderheid
ongetwijfeld nationalistisch gezind. Daar
bij moest hij verdedigen, terwijl de heer
Vos enkel de kritiek had te maken.
Wij zullen niet zeggen dat een der
belde sprekers verslagen werd. Maar naar
onze meening heeft de heer Rubbens toch
het debat gewonnen. Hij heeft bewezen
met felle argumentatie, dat een toekomst
slechts op werkelijkheden kan opgebouwd
worden, en al wie, heden of morgen,
tot het werkelijke zal moeten overgaan,
zal noodgedwongen heer Rubbens ln
't gelijk stellen.
Een bewijs ls genoegzaam voorhanden.
Overweeg hoe fel de Nationalisten zijn
of waren ln de kritiek, maar overdenk
ook hoe erbarmelijk ze reeds in drie-vier
strekkingen verdeeld staan, daar waar
het geldt te besluiten tot eenlgen op-
bouwenden arbeid.
DE ONTROOMER
met verlaagden melkbak
draaiende op eene spi L
voorstaanders des vooruitgangs.
is de
roomer
Gebruikt Chicorel WYPELIER-TAFFIN
't is de beste.
jr wers
Ontroomers MELOTTE, N. V.
Remicourt
DE KRISIS IN KONGO
De minister van Koloniën had enkele
vooraanstaande personaliteiten uit de za
kenwereld op het ministerie van koloniën
ontboden, om hun hun meening en ziens
wijze te vragen betreffende verschillende
ekonomische vraagstukken, die zijn aan
dacht gaande houden.
De H. Crokaert schetste het doel der
raadgeving: de teelten, nijverheden en
allerlei bedrijven aanduiden, die, in de
huidige omstandigheden, met reden mo
gen plaats nemen of hun plaats behouden
in de algemeene ekonomie der kolonie, en
zeggen welke voorwaarden voor hun wel
slagen gevergd zijn.
Dank zij de dokumenteering en de wen
ken, v/elke hij ter gelegenheid van deze
raadpleging zal opdoen, zal de minister
van koloniën, met volle kennis van zaken
en in algemeen overleg met den algemee-
nen gouverneur, voor diens vertrek, de
maatregelen kunnen bepalen die dienen
genomen om de elementen der voortbren
ging van de kolonie beter aan te passea
bij den toestand, welke uit de krisü cub*
staan is.
De Postboden beginnen hunne ronde
voor het inzamelen der abonnementen.
WIJ rekenen op eene goede ontvangst
bij al de trouwe Lezers van
Daar de Briefdragers maar EEN EN
KELE MAAL komen met de kwittancie
gelieve men het geld gereed te leggen
om geen vertraging en geen nuttclooze
moeite te veroorzaken.
Wie zich nu abonneert op DE POPE
RINGENAAR ontvangt het blad gratis
tot einde 1931.
Dtze dag werd, zooals voorgaandelijk,
ln Engeland herdacht door twee minu
ten stilte en oponthoud van alle werk
i verkeer ter eer der gevallen soldaten.
,/ij toonen een herder, stilstaand den
bosd in de hand, binst het geluid der
klokken eener naburige kerk.
Stuur aan de drukkerij Sansen-Van-
neste, Poperinge, enkel uw volledig adres
op een eenvoudige postkaart. De Post
zal bij U dan 18,00 fr. kernen ontvangen.
