Drinkt Mas=Car
GEDACHTEN
HETAUNNEKE
MAAN
Het Geheim
van de Torenhoeve
IHflBBBHHHUBlMaSBaBSMH
- DE POPERINGENAAR. - Nr 48. - BI. 5.
BERICHT
Vrouw DEGRUYTER-BALLYN
ST MKLAASARTIKELEN
DE HERTOGIN VAN YORK
I
HOLLAWDSCHE BLAUWBAARD
Het socialistisch noodplan
God-Minister Louoheur overleden
EEN «DOODE» SLAAT ZIJN
DOODKIST STUK
EEN GRAVIN VRAAGT VIJFTIG
MILLIOEN FRANKEN SCHADE
VERGOEDING AAN HAAR
EX-VERLOOFDE
MIJNRAMP IN ENGELAND
De Basiliek te Koe
- I 1 !T
aSB liiiMitft, Éi ÉilÉËÉÈii
EEN NIEUWE KLAP VOOR DE
BELGISCHE NIJVERHEID
LEENING
DER VERWOESTE GEWESTEN
AANBESTEDINGEN
Uitslag van Aanbesteding
HlH* PI SCHOENEN, gansch in
69 EN 72 FRANK
frank 33 - 36 - 39 frank
JOS. MELIS-GERBER
Gasthuisstraat, 27, Poperinghe
GEDENKTEEKEN
TER EERE VAN HET
WINTERSPORT
Regenmantels BELGICA
Trench-Coats MONDIAL
NOVEMBER - SLACHTMAAND
DECEMBER - WINTERMAAND
KSnSKS YS»SBw2E»v -i' :SStÊtHM
Nooit Is men zoo gelukkig of onge
lukkig als men zich verbeeldt.
Voorzichtigheid is de moeder der wijs
heid, maar zij heeft ook een onberaden
zoon, dat is het wantrouwen.
IS»SHi3KaZ!!2£8S3aB!3BSSaaBSB2!na
UIT D
BLOZEND ALS 'N KRIEK
gezond als 'n bliek
in 't water,
'k zeg 't met blij geschater
zie 'k u
daar nu
allemaal vóór me staan
in'n beste vrinden en vrindinnen,
en daarom zal 'k maar gauw beginnen
om des te rapper te hebben gedaan
't geen, 'k zeg het met fatsoen,
u veel genoegen zal doen.
En daarmeê is ons moteurken nog ne
keer in gang. We zullen er maar trach
ten genoeg essence in te gieten, opdat
hij tot op 't einde van 't epistel
kunne blijven bollen.
De gebeurtenissen in Mandsjoerije,
als 't u kan boeien,
hebben reeds veel inkt...
maar nog meer bloed doen vloeien.
Ze zijn ginder dus volop aan 't vech
ten. Zijn de menschen dan toch nog niet
slimmer geworden? Over 't algemeen ver
beeldt men zich Japan, als een David,
die een Goliath (China) zou aanvallen.
Maar ze vergissen zich. De bevolking van
Japan beloopt 64.448.000 inwoners (ze is
verdubbeld sedert 1872!). Bij deze Ja-
pansche bevolking moeten nog deze der
koloniën gevoegd worden: 21.058.000 Ko-
reeërs; 4.595.000 inwoners van Formosa
en 295.000 inwoners van Karafuta. In
't geheel maakt dat dus 90.398.000 man.
Dat kan nog al tellen!
Weliswaar zijn er zoo maar 500.000.000
Chineezen, maar ze zijn allemaal ver
deeld, slecht uitgerust en slecht bevolen.
En daarmeê is de wereldvrede nog ne
keer aan 't wankelen gebracht.
De toekomst zal uitwijzen... wat er ons
nog te wachten staat!
Daarmeê is mijn aardrijkskundige les
nog ne keer gedaan!
HA WEL, Sofie, vroeg Siska, ge zijt
nu al goed in de veertig... waarom trouwt
ge toch niet?
Ik trouwen, zei Sofie... Ik heb geen
man noodig. Ik heb een papegaal en
een kat...
Maar dat is geen reden!
Jawel! de papegaai vloekt den gan-
schen dag en de kat blijft den ganschen
nacht buiten. Dat is mij voldoende!
Onlangs heeft men te Valadeckt
een valsche postzegelmakerij ontdekt;
de mannen die zich ermeê bezighielden,
't is ongelogen
zijn dan ook al spoedig den bak ingevlogen.
Als er iets is dat moeilijk om na te
maken is dan zijn 't wel de postzegels.
En toch zijn er die erin gelukken en die
zeifs valsche zegels maken die beter zijn
dan de oorspronkelijke.
Dat geval heeft zich nog voorgedaan
in Frankrijk, vóór den oorlog. De nage
maakte postzegels waren oprechte mees
terstukjes... en in plaats van den nama
ker te straffen... kreeg hij een goede
plaats in het postzegelwerkhuis van den
Staat, onder voorwaarde dat hij zijn
geheim kenbaar maakte. "Vat hij dan
ook deed.
Zoo hadden den Staat en den nama
ker beiden een goeie affairegedaan.
Den eersten zou voortaan zegels bezitten
die niet meer konden worden nagemaakt
en den tweeden was vrij en had op den
koop toe nog 'n goeie plaats... 't geen ik
u allen wensch.
WAT, sprak de echtgenoot kwaad
tot zijn vrouw, gij hebt dien hoed van
200 frank gekocht, en ge wist noch
tans dat ik liever dien van honderd frank
zag!
O! maak u maar niet boos, weder
voer het lieve vrouwtje... om u genoegen
te doen, heb ik dien van honderd frank
ook maar gekocht!
Och Heere toch! om hem plezier te
doen
M. Zwalbe Omnia Menipandorpalen
(waar is die, dien naam gaan halen)
is ne man die voor mij is... erg geestesziek.
Luistert eens wat 'n fameuze statistiek
die man nu heeft opgemaakt
('t is t'hopen dat g'in 't zelfde geval niet
[raakt)
Ge moet weten die fameuze meneer
('k heb den moed niet zijn naam nog
ne keer te schrijven) is ne gewezen
schoolmeester ergens in 'n stadje in
Oostenrijk. En nu de man gepension-
neerd is heeft hij, om zijnen tijd deftig
te passeeren, 'n statistiek opgemaakt...
van al de straffen die hij in z'n school-
meestersleven, gratis voor niets, heeft
uitgedeeld aan zijne leerlingen.
Hier is die fameuze statistiek: 911.525
stokslagen, 124.010 zweepslagen, 20.880
slagen met den regel, 17.000 kaakslagen,
115.800 vuistslagen (wat ne fameuzen
bokser), 22.763 slagen met boeken; 777
keeren deed hij de leerlingen op hun
knieën zitten, 6.072 maal deed hij leer
lingen gedurende een uur met de armen
omhoog staan!... (wat 'n verloren tijd).
Interessant, hé! Voor mij heeft dien
schoolmeester zeker ne slag van den
molen gekregen op z'n hersens!
(ÜSaSSSiBffBSESiKSaaiMBBBIiaS»
Mengelwerk van De Foperingenaar3
ROMAN door A. HANS.
Maarum schrok van die uitbarsting.
En hij voelde het verwijt. Hij wilde als
rechter optreden en zat hier gelijk een
schuldige. Manda was als zijn meld, die
braadde en kookte voor hem, zijn kamer
kuischte, zijn bed opmaakte, zijn linnen
waschte en herstelde, maar die hij steeds
eenzaam achter liet. Nooit had hij be
dacht dat ze ook jong was en recht had
op afwisseling.. HIJ vroeg ze niet mee
naar een volksfeest, een tooneelultvoerlng
of een kermis. Hij bracht geen vrienden
op 't hof... Vader zou het wel verboden
hebben, maar hij had het toch nooit be
proefd. Alle dagen waren eenvormig ge
lijk voor Manda, die in werken en zorgen
en in eentonigheid verkwijnde. En in haar
drang naar vriendschap nam ze zelf de
onbetrouwbare liefde van Bert Vissers
aan.
Manda zoek dan vriendinnen, zei
Maarten.
Vriendinnen? De menschen van
onze soort schuwen ons om die historie
van René.
Dat ondervind ik nooit...
O, neen, gij niet! Een jongman la
ten ze dat zoo niet voelen... Maar tegen
een meisje durven ze meer... En zou ik
van vader hier vriendinnen mogen bin
nen brengen?... 'k Lag beter nevens moe
der op 't kerkhof!
Zoo moogt gij niet spreken...
Wat weet gij van mijn leven!
Ge zult nu en dan met mij mee
gaan... 't is waar, ik deed niet wek En
vader moet dat toestaan...
Zwijg maar... Pé is daarl
Terwijl we toch van school aan 't spreken
ga'k u hier eens een fijn [zijn
historieken vertellen
m'n beste gezellen
dat deze hoedanigheid bezit, liegen doe
[ik niet,
dat het iets is, dat waarlijk is geschied.
En als ge 't niet gelooft, kunt ge ne
keer tot bij mij komen, ik zal u dat
fameus opstel dan ne keer laten lezen.
Daar is 'n gezegde dat luidt: kleine
kinders k...ken kleine keutels. Kleine
kinders kunnen in hun naïveteit soms
ook groote menschen eens hartelijk doen
lachen. Wie kent dat fameus opstel niet
over het schaap: Het schaap is een
dier: het heeft veel pooten die allemaal
tot op den grond komen.
Nu is nog zoo 'n kleine die een opstel
moest maken over de slak: De slak
is een zeer gevaarlijk beest, het heeft
vele horens op zijn kop. Het loopt gelijk
een paard en blaft gelijk een... zebra!
De slak eet de menschen en nog andere
beesten op... zij heeft veel scherpe tan
den.) enz., enz... 't Is wel dat de kleine
er aan toe voegtIk heb nooit een slak
gezien want ze leeft bij de wilden.
'k Herhaal het, 't eenlge komiek
dat daaraan vast is, is dat 't een authen
tiek opstelletje is. En maak me nu om
Godswil niet uit voor verkooper van
flauwe kulzooals Marenta (mij uit
maakt, wil lk zeggen... en niet IS).
PROFESSOR KWAKZAK is op wan
del, als het eensklaps begint te stort
regenen... zooals 't maar in Belgie rege
nen kan. Hij treedt een herberg binnen.
Een echte zondvloed! zegt hij zoo
tegen den baas.
Een wat? vraagt deze.
Een zondvloed! Hebt ge dan niet
hooren spreken van den zondvloed, van
de ark van Noé en den Arraraberg?
Neen, mijnheer! maar 'k moet u
zeggen dat 't al drie dagen geleden is
dat ik nog een dagblad in m'n handen
gehad heb.
NONDEJAN
z'hebben er genoeg van.
Wie... en van wat? zult ge me vragen.
Wel indien 't u kan behagen
'k zeg 't u hier
met
veel plezier
't zijn de Finnen... en van d'alcoolwet.
Ge verstaat het zeker niet goed, hé!
Hewel, 't zijn de Finnen, de bewoners
van Finland, die er genoeg van hebben,
van d'alcoolwet, van de wet op den alcool,
(allemaal de beste Lezers en alderliefste
Lezereskens). (Explikeert u dan!) Dus
de Finnen willen de wet op den alcool
doen afschaffen. Waarom? Wel... omdat
er, sedert die wet bestaat, meer zatlap
pen rondloopen en In de riolen van de
straat gevonden worden, dan vroeger!
't Zijn de bootleggersof dranksmok
kelaars die daarvoor zorgen... en ze ver-
koopen zeer gevaarlijke chemische pro
ducten als alcool.
En ik ben met hen t'akkoord (niet
met de bootleggers maar met de Finnen)
liever zat van eenigte gezonde druppels,
dan ziek van al dat chemisch vergift.
VAN ZUIPEN gesproken.
Een vader zat met zijn zoon in 'n ca
fé en spelde hem eens goed de les.
Mijn zoon, zoo sprak hij, drinken
is goed... maar te veel drinken is slecht...
ge moet ophouden als ge dubbel begint
te zien. Zoo ziet ge daar die twee man
nen aan de tafel? Van zoodra gij er vier
ziet... moet ge ophouden van drinken...
Maar vader, sprak de zoon, aan die
tafel zit er maar één man!
De vader... die dubbel zag... was ge
zien!
MET DEZE CRISIS-DAGEN
zijn er veel dingen afgeslagen
en nog een van de meesten
dat zijn de wilde beesten.
Ja, ja, de wilde beesten kunt ge tegen
woordig voor een appel en een el heb
ben. Nen kleinen olifant kost slechts nog
van 60 tot 70.000 ballekens. Wat is dat
nu? Een indische olifant krijgt g'in uw
bezit voor 200.000 frankskens. Nen
oerang-oetang of een garilla kost van
100.000 tot 125.000 fr. (Marenta scheldt
me soms wel eens uit voor oerang-oetang
maar 'k moet eerlijk bekennen, 125.000
ballekens zal er nooit iemand voor mij
willen geven), een leeuw of een tijger
Is nog 50.000 tot 75.000 frank waard,
enz... enz... Dus, als ge liefhebber zijt!
Van de kemel3 ofte kameelen kan ik
u de prijs niet geven... maar die kunt
ge gemakkelijk zelf schatten, beste Lezers
Hoe dat? zult ge me vragen. Wel daar is
een fransch spreekwoord dat zegt: La
vie est un désert, dont la femme est le
chameau! (mercie!) «Het leven is een
woestijn, waarvan de vrouw de kameel
is!Ge hebt dus maar te schatten hoe
veel uwe vrouw waard is, en g'hebt de
prijs van... 'k durf verdorie niet meer
verder gaan, zulle! want straks
krijg 'k nog klop
op mijnen kop
van al mijne beste getrouwde lezeres
kens. En daar bedank ik hartelijk voor.
ACH! DOKTER, sprak de oude
jongedochter, ik weet niet aan welke
ziekte ik lijd, maar gansche dagen zie
ik niets dan leelijke monsters rondom
mij!
Juffrouw, wedervoer de geneesheer,
beziet gij u veel in den spiegel?
TOT NU TOE HADDEN WE GEDACHT,
'k zeg het met kracht,
dat wij den oorlog hadden gewonnen
omdat al d'alliésop 't laatste waren
[begonnen,
met de Duitschers een goed pak slaag
[toe te dienen.
Maar, beste vrienden en vrindienen
heel vast en zeker is 't
wij hebben ons fel vergist.
Bah! neen, 't en is niet door dat de
Belgen en de Franschen en de Engel-
schen en d'Amerikanen, enz... zoo fel
gestreden hebben, dat den oorlog in 1918
een einde genomen had. Stommeriken
die we zijn. 't Is dank aan éénen en-
't Was een reeds oudere werkman, die
op de hoeve hielp, maar op 't dorp woon
de. In den zomer werkten ook zijn vrouw
en dochter mee.
Goeden morgen, zei hij. We zullen
schoon weer krijgen... De nevel boven
de meerschen trekt op. 'k Had het gis
teren avond niet gepeinst.
Manda was weggeloopen om haar be
traand gelaat in 't achterhuis te was-
schen. Maar Pé had haar wel meer zien
schreemen. Hij wist dat het hier een som
ber hof was, al sprak hij er nooit over.
Dat zou de boer niet dulden. En Pé wilde
niet weggezonden worden. Hij was een
aude landrat en niet meer van de jaren
om als zoovelen op de gemeente dagelijks
met de autobus naar de fabrieken van
Noord-Frankrijk te rijden. Hij zou het
trouwens nooit wennen in de fabriek.
Pé genoot op de hofstede ook den kost
en zette zich aan tafel.
Bedien u, noodigde Maarten.
Ja, dank u... Ge moet zeker naar
Roeselare?
Ja, 't is er markt...
Altijd een goede markt... Roeselare
is een stad, die zich weert...
Dat is waar...
Ge zult goed weer hebben... Gister
avond was 't anders. De wind is gedraaid.
Maarten moest zijn ontroering verber
gen. Hij was zeer onder den indruk van
Manda's wanhoopsbui. Deze deed hem
somber aan.
Boer Stevens kwam uit zijn slaapka
mer. Hij was nog wel een kloeke man,
doch scheen gebogen voor zijn tijd en
het verdriet rimpelde zijn voorhoofd.
Maarten en Pé groetten hem.
Saluut, antwoorde hij norsch.
Hij begaf zich naar buiten en wiesch
zich aan de houten pomp. Dan keek hij
naar de lucht en wandelde tot aan de
poort. Vandaar slenterde hij naar die
stallen. Hij wilde nooit met Pé aan tafel
zitten. Het was geen trots, maar men-
schenschuwheid.
kelen man, ne zekere Rollings, die van
de Duitschers een zak documenten wist
te stelen... waarin al hunne aanvals
plannen breedvoering beschreven waren.
Daarmeê waren ze verloren.
En nu 13 jaar na den oorlog krijgt
de man zijn belooning: 5.000 pond ster
ling aan 134 frank... reken eens uit
hoeveel dat maakt.
Zedeles... het cijfer 13 is niet altijd
een ongeluksgetal.
'K HEB het al gezegd en 'k herhaal
het nog de perfesters zijn vooral bekend
voor hunne verstrooidheid.
Ai, kloeg profester Boonpers, ze heb
ben mijn gouden snuifdoos gepikt, die
in den rechterzak van mijnen frak stak.
Hebt ge dan niet gevoeld dat er
een hand in uwen zak gekomen is? vroeg
hem zijn vrouw.
Toch wel!... maar 'k dacht dat 't de
mijne was!
Da's toppunt.
Om een beetje te veranderen
'k zal zeggen gelijk den anderen,
gaan we eenige wijsheidsprinciepen
[aanhalen,
waarvoor ge geenen cent moet betalen.
1. Vergeet niet dat alles wat brandt,
schadelijke gassen uitwasemt, die u kun
nen vergiftigen. Ga dus nooit slapen,
met iets brandend, kachel, enz... op uwe
slaapkamer. Gij zoudt in 't rijk der
dooden kunnen ontwaken.
2. Vergeet niet dat ge geen elec-
trische apparaten moogt aanraken met
natte handen, ten minste als ge niet
graag eenige harde schuddingen zoudt
willen gewaar worden, die u radikaal van
uwe verkoudheid zouden genezen... 1.1. z.
die u naar 't pierenland zouden helpen.
3. Vergeet niet dat ge nooit een
bidon naphte op een plank boven 't vuur
moogt zetten. D'r zijn zooveel rotte plan
ken die niets beters vragen dan... olie
op het vuur te gieten (begrepen?)
4. Vergeet niet mevrouwen, dat ge
uw jak ofte blouse niet moet nemen
voor een spelde- of naaldekussen: er zou
soms een speld of naald kunnen terecht
komen in de soep van uwen lieven echt
genoot... en 't zou nog een ander spel
zijn dan als hij er een van uwe mooie
lange haren in vindt.
Zijt ge van 't zelfde gedacht niet?
MADAM PIFFE, opspringend). Dat
is verdraaid toch iets met die vlooi?
Een vriendin. Maar doe ze dan
dood.
Madam Piffe. Ge zoudt toch zeker
niet willen, hé, 't is den eenigen sou
venir o die 'k nog heb van mijn lief
hondje dat overlaatst gestorven is!
Awel merci!
En daarmeê
'k zeg 't tevreê
is 't epistel gedaan,
en om te beginnen
met 't eind, bied ik u
nu
goede vrienden en vriendinnen
m'n beste groeten aan.
En a zie veul van Marenta, zelle!
't Manneken uit de Maan.
Rekhofstraat, 17, Poperinge,
maakt kenbaar dat er bij haar te ver
krijgen zijn: Allerhande
vervaardigd in de fijnste Chocolade aan
20 frank de kilo.
Zij verhoopt met uw gunst vereerd te
worden en bedankt op voorhand.
IBESBBBBSiSHBBDSaEBaBSEasaBiSBB
s
Ter Hoogenschool van Oxford verwierf
zij den titel van Eere-Boktoresse. Men
ziet de hertogin na hare benoeming, met
den Onderkanselier der Hoogeschool.
Twee vrouwen vergiftigd
Een hollandsche bloemkweeker, geves
tigd te Bandoeng, in Engelsch-lndië,
heeft in den tijd van een jaar de twee
vrouwen met welke hij opvolgentlijk in
den echt trad, vergiftigd met arseniek.
Toen het gerecht kwam om hem aan te
houden, pleegde hij zelfmoord. Die vree-
selijke gebeurtenis bracht eene groote
opschudding teweeg onder de europeesche
bevolking.
Eindelijk kwam hij weer binnen en gaf
den knecht zijn bevelen.
Maarten was ook opgestaan.
Vader, lk rijd naar Roeselare, zei hij.
Ja, 't is wel, antwoordde boer Ste
vens kortaf.
Zelden vroeg hij zijn zoon naar diens
zaken. Soms maande hij hem aan tot
voorzichtigheid.
Als ge in prutsen geraakt, help ik
er u niet uit, waarschuwde hij dan.
Manda was aan de pomp met een em
mer. 't Scheen of ze daar op haar broer
wachtte.
Maarten ging bij haar.
'k Moet nu voort, zei hij.
Ja... Zeg er niet van... ge weet wel
van gisteren avond... aan vader? vroeg ze.
O, neen...
Hij zou me slaan... en als dat ook
nog gebeuren moet, maak ik er zeker een
eind aan.
Zoo moogt ge toch niet spreken...
't Zal hier veranderen... Ge hebt gelijk,
uw leven is te eentonig. Maar Manda
laat dien Vissers staan... hij houdt u
voor den zot... zelfs nog tegen mij. Dat
heb ik gister avond gehoord.
Maar er is niets tusschen ons...
Te beter. Spreek niet met hem... Hij
zal op de gemeente met u lachen. Zulk
een lafaard is hij!
Ewel, ik zal me niet meer met hem
moeien.
Tot t'achternoen...
Ja... Goede reis... Hebt ge boter
hammen mee?
Ja, ja...
Maarten sprong op zijn flets en reed
het hof af. Door de dreef bereikte hij
de kalseide. 't Land strekte zich zoo
schoon uit in den zonnigen morgen. De
oorlogswonden waren uitgewischt.
Maar hier en daar rees een hoog, slank
kruis boven de zerken, waaronder Britten
sliepen, gevallen in den wreeden volke
renmoord.
Of zware zwarte kruisen die overal
Het doel van dit artikel is te onder
zoeken of het socialisme bij machte is
aan de tegenwoordige moeilijke omstan
digheden eene oplossing te brengen.
Met dat doel werd door den heer Ar
thur Wauters, broeder van wijlen Minis
ter Wauters, een noodplan opgemaakt,
dat, naar de verklaring van een socialis
tisch volksvertegenwoordiger, bij de ope
ning der Kamer, alleen de mogelijkheid
daarstelt om in deze tegenwoordige tijds
omstandigheden redding te brengen.
Laten wij het rechtzinnig zeggen: in
dien het noodplan van den heer Wauters
nu alleen bij machte is om onze belgische
arbeiders terug een greintje geluk en
vrede te verschaffen, dan zijn wij haast
geneigd om spotlachend te zeggen dat
deze gestudeerde socialist zijne taak niet
ernstig opneemt en het er slechts heeft
op aangelegd te spreken pour les coJJisses.
Geen enkel lichtpunt komt voor in dit
beruchte noodplan, en al wat het ons
opdischt, zijn enkel lapmiddelen welke
geene ernstige oplossing brengen kunnen
aan de thans heerschende economische
crisis.
Is het noodplan waaraan de heer Wau
ters menige dagen van studie opgeofferd
heeft, dan werkelijk nog alles dat van
het collectivistische programma uit kan
gaan? Een geluk voor Arthur Wauters
dat Marx niet meer in leven is!
Wil eenvoudig de enkele punten in
overweging nemen van V/auters' noodplan
om u er van te overtuigen dat het socia
lisme in ons land den laatsten tred van
zijn wetenschappelijken ondergang be
reikt heeft?
1. Het veroveren van een minimum
loon voor de arbeiders. Dit staat reeds
reeds jaren op het programma van de
christene arbeidersbeweging, en het Marx
isme is er dus niet noodig om dezen eisch
aan de kapitalistische wereld te verkon
den;
2. Eene meer billijke verdeeiing- van
den arbeid en met dat doe! de invoering
van de 40 uren week. Accoord! Wij ook
streven daarnaar en wenschen desniette
min hieruit niet eene vermindering van
het levenspeil der arbeiders te zien volgen.
Maar de slagwoorderij en de demagogie
der socialisten komt hier tot uiting, waar
zij in hun noodplan geen gewag maken
van de noodzakelijkheid eener interna
tionale regeling van den verkorten ar
beidstijd. Deze voorwaarde dient immers
vervuld, vooraleer ons land denken kan
aan de vermindering van den arbeids
duur.
3. Versterking van het arbcidstoe-
z'cht. Minister Heyman heeft niet ge
wacht op het onder vele opzichten on-
zinr'ge noodplan om tot dat besluit over
te gaan. Reeds sedert weken terug werd
op verzoek van het A. C. V. aan dezen
wensch gegeven.
4. Uitvoering van openbare werktn.
Het plan van Minister Van Caeneghem
ligt voor ons waar deze de uitvoering in
't vooruitzicht stelde van een ontzaglijke
reeks openbare werken. Welnu, voor een
last van verschillige honderden millioe-
nen zouden er 25.000 arbeiders kunnen
aan 't werk gesteld worden. Dat zou al
iets beteekenen; maar een socialistische
minister zou daarop antwoorden: dat
loont de moeite niet en de Staat kan het
niet bekostigen».
5. Aan de provinciën dient ruimer
gemak verschaft om zich geld aan te
schaffen tot uitkeering der werkloosheids
vergoedingen. Het gemeentecrediet is
uitgeput en alleen de banken kunnen nog
geld leenen. Het zal nu wellicht den heer
Wauters ontsnapt zijn, dat zelfs de kapi
talistische Bank van den Arbeid weigert
de vraag aan de provintie Antwerpen tot
leening van de noodige gelden te voldoen.
6. Oprichting van een crisisfonds
voor de landbouwers. Een crisisionds
kan slechts hen ondersteunen die verze
kerd zijn tegen de werkloosheid. Dat is
niet het geval voor de landbouwers. Voor
hen bestaat er dus enkel redding in de
revalorisatie van den Invoer op land
bouwproducten, zooals, trouwens, onze
landbouwers zelf vragen
7. Verstandhouding onder de ver
schillende nijverheden onder toezicht van
de gemeenschap. Maar voor den dui
vel, dat is geen socialisme meer. Weer
een programmapunt dat de socialisten
aan dc christene arbeiders ontstelen.
Waar blijft dan het Marxistisch streven
van nationaliseering van gansch het pro
ductiewezen?
8. - Toezicht op de banken, onlwape-
nng, erkenning van Sowjet-Rusland, enz.,
enz. Of daaronder ook verstaan worden
de socialistische banken, wilden we wel
weten. Ontwapening! Weliichi in den zin
zooals het gezel Hubin voorheeft, waar hij
zich als bevechter aanstelde van het
Hooverplan, als tegenstander van de for
ten, maar als verdediger eener ruim op
gevatte grensverdediging, en die een aan
val in regel deed op zijn baas Vandervel-
de om dezes te uitgesproken pacifisme.
Tenslotte, de erkenning van Sowjet-Rus
land heeft voor ons geen andere betee-
kenis dan het paaien der communisanten
a Ia Spaak en Brunfaut, die het socialisme
een meer linkschen weg wenschen te zien
volgen.
Wat ellendig gekuip en gedoe te mid
den van deze hedendaagsche benarde toe
standen. Wij zijn haast geneigd te zeggen
dat dit noodplan het socialisme onwaar
dig is! Het ankert zich enkel nog hope
loos vast aan eene onheilspellende red
plank welke gansch het Marxistisch stel
sel zal tot zinken brengen.
Hoe heilzaam voorspellend staat daar
over het programma der christene arbei
dersbeweging. Deze vergenoegt zich niet
met noodplannen of besluiten welke in
alexandrijnschen stijl werden opgemaakt.
Zij heeft een programma dat de wereld
redden kan. In ons volgend artikel komen
wij daar dan op terug.
IBBBBSBflHHBBSffigIBBBHBBflflBBBflB
BEWOGEN LOOPBAAN
De fransche gewezen minister Lou-
cheur was de laatste dagen onpasselijk.
Zaterdagavond was zijn toestand zooda
nig verergerd dat de geneesheenn een
consult moesten houden.
Zondagmorgen is de minister overleden.
De afgestorvene werd geboren te Rou-
baix, op 12 Augustus 1872. Hij was inge
nieur en werd onder-staatssekretaris bij
het ministerie voor de vervaardiging van
oorlogsmateriaal, werd minister van be
wapening, later minister voor industriee-
len wederopbouw, voor de bevrijde gewes
ten, later nog van handel in het kabinet
Poincaré (1924) en werd ten slotte minis'
ter van arbeid. Hij was niet minder dan
14 maal minister geweest.
M. Paul Doumer liet zich dadelijk ten
sterihuize aanmelden.
De lijkdienst van M. Louis Loucheur
had op 26 November, ten elf uur 's-mor
gens plaais in de kcrk-St-Pierre de Chail-
lot. De begrafenis geschiedde in het
kerkhof van MonLparnasse.
's avonds zoo fantastisch hun armen uit
strekten, belijnden het kerkhof van jonge
Duitschers, ook in Vlaanderen uit het
bloeiende leven weggemaaid.
Maarten fietste flink door. Weer groet
te hij de hoeve van Weliems waar zijn
Martha woonde.
Even werd* hij somber. Manda had ge
zegd dat de menschen van haar stand
ze schuwden om die geschiedenis van
René. Zou boer Weliems die ook opwer
pen als een beletsel, wanneer Maarten om
zijn dochter ging?
Dat ware toch onrechtvaardig, mom
pelde de jonkman. En wat heeft René
eigenlijk gedaan? Moeten wij lijden om
Iets dat we zelfs niet kennen? Weliems
zal zoo wreed niet zijn! En Martha heeft
me trouw beloofd... Neen, ik mag zulke
zwarte gedachten niet hebben.
Ginds naderde een auto die stof op
joeg en geweldig rende over de keien.
Maarten week zoo ver mogelijk uit.
Gerard Braams vloog "hem voorbij en
grijnsde toch nog.
Die bluffer... Hij is een hatelijke
kerel, zei Maarten bij zich zelf. Hij peinst
dat geld alles is. En ja, geld is veel, heel
veel...
Dan kwam hij aan de Torenhoeve. Ze
stond achter een dreef van hooge popu
lieren die in den oorlog gespaard bleven.
Daar woonde Wallaais, die gister vond
bij het kruis van den vermoorde bad.
Er roerde niets op de boerderij, die in
de oude muren nieuwe lappen droeg van
oorlogsherstel... Er waren op 't hof geen
kinderen, en een nicht van Wallaais, een
jong, stil meisje diende er als meid, maar
ging 's avonds naar huis. De knecht
woonde evenmin op 't hof, doch er dicht
bij.
Men sprak er nog wel eens over, dat
Eugeen Wallaais, die een arbeiders zoon
was geweest, de rijke nicht van Braams
tot vrouw kreeg. Ze was een weeze en
met Gerard opgebracht door diens ouders.
Ze bezat «chter goederen en door haai»
De overleden oud-minister L. Loucheur
van Frankrijk.
iasBE2aasiaa3aiaaaaaasiasaBasaB
ONTAARDE MOEDER
Voor het assisenhof van Wiener-Neu-
stadt (Oostenrijk) is verschenen eene
genaamde Josefa Beer, beticht in Juli
laatst haar 2-jarig kindje in de vaart
te hebben geworpen, waar het wichtje
verdronk. De bezwarendste getuige te
genover deze vrouw is haar eigen kind
Adolf, drie jaar en drie maand oud.
dat aan verscheidene personen gezegd
heeft, dat het gezien heeft hoe moeder
Eubiin het water heeft geworpen.
Een getuige heeft voor de rechtbank
verklaard, dat hij den kleinen Adolf een
kanari ten geschenke had gegeven; ze
keren dag zag getuige hoe Adolf het vo
geltje in een kom water dompelde, zeg
gende: Gij moet sterven gelijk «Bubi».
Het kind zelf heeft gelijkaardige ver
klaringen afgelegd voor de magistraten.
De ontaarde moeder is 25 jaar oud. Ze
had bekentenissen gedaan tijdens het
onderzoek, doch r.u trekt ze al de be
kentenissen in. Er is nog geen uitspraak
gedaan in dit ophefmakend proces.
In het dorpje Soroczki (Polen) had er
dezer dagen een wonderbare gebeurtenis
plaats.
De genaamde Alexander Kusznian,
landbouwer, was er plotseling overleden.
Drie dagen nadien zou het lijk ter
aarde worden besteld. Reeds was men op
het kerkhof gekomen en men maakte
aanstalten om de doodkist in het graf
te laten. Plotseling werd het deksel der
kist verbrijzeld en de gewaande doode
verrees in bloeiende gezondheid.
Vrienden en verwanten, die den lijk
stoet volgden, waren zoo verschrikt, dat
ze huilend op de vlucht sloegen. Er ont
stond een ware paniek. Zes vrouwen ver
loren het bewustzijn op het kerkhof,
waaronder de eigen vrouw van den ver-
rezene.
Kusznian, die n. 1. door schijndood ver
rast geworden was, keerde op het goede
oogenblik tot zijn bewustzijn terug.
Te New-York heeft thans een eigen
aardig proces plaats, dat heel wat op
spraak verwekt, temeer daar er een ge
kende persoon in deze zaak is betrok
ken, n. L de groothandelaar Frederick
Gimbel.
Zijn ex-verloofde, gravin Popietawski,
zou van hem een som van twee millioen
dollar, hetzij 50 millioen frank, eisehten,
omdat Gimbel zijn belofte haar te zuilen
huwen, gebroken had.
En mijngasontploffing heeft zich Za
terdag voorgedaan in een mijn van Don-
caster. Er zijn 26 dooden en 28 gewonden.
Nog eenige slachtoffers verkeeren
in levensgevaar
Officieel wordt medegedeeld dat het
aantal dooden ten gevolge van het onge
luk in de Bentleymijn is gestegen tot 21.
De kans bestaat dat dit aantal nog
stijgt, omdat nog eenige zwaargewonden
in levensgevaar verkeeren.
Waarschijnlijk bevinden zich geen ar
beiders meer in de mijn.
Onder de gewonden zijn er vijf zoo
zwaar verminkt, dat ze tot dusver niet
konden herkend worden.
daS3£3SSBSSaaza23a9£23SS!Za3SSB
MSWBtfrti
Hierbij een gezicht van den huïdigen stand der werken.
De eerste steen er van werd gelegd
door Koning Leopold II, bij gelegenheid
van de 75" verjaring der onafhankelijk
heid van Belgie.
Op 29 Juni 1919 had op de hoogvlakte
van Koekelberg een grootsche plechtig
heid plaats welke werd bijgewoond door
de Vorsten en de leden van de Koninklij
ke Familie en de burgerlijke en militaire
overheden. Tijdens die plechtigheid werd
nogmaals de plechtige belofte afgelegd dat
de bouw van de Basiliek zou voltooid
worden.
De Basiliek van Koekelberg zal een
nationale Basiliek zijn. Duizenden Belgen
hebben sedert den oorlog hun penning
gestort om de kosten van dit reusachtige
werk te dekken.
Volgens een besluit van Z. H. den Paus,
zullen de kostbare relikwiën van den Hei
ligen Albertus in de Basiliek onder het
Hoogaltaar geplaatst worden. Die relikwie
ën werden ontdekt in de Metropolitaan-
scne Kerk van Reims en worden thans
bewaard in de Metropolitaansche Kerk
van Mechelen.
Ter inlichting deelen wij mede dat op
dit oogenblik de bouw van het koor vol
tooid wordt. 70 Arbeiders zijn aan den
arbeid en de werken vorderen goed. Het
lastenkohier voorziet dat het koor moet
voltrokken zijn in 1933.
was Wallaais eensklaps een gezeten boer
geworden. Maar men wordt aan alles ge
woon en 't waren alleen benijders van
den baas der Torenhoeve die dit feit
nog eens aanhaalden.
Maarten kwam bij Poelkapelle op den
Ieperschen weg. Rustig trapte hij door.
Hij moest al vroeg een reiziger van Ant
werpen spreken voor een groote levering
van graan en van boonen. Als hij een
redelijken prijs kon krijgen, had hij een
voornamen klant in het Rijsselsche ge
wonnen. En een klant die goed bediend
werd, bracht er andere bij. Maarten
voelde dat hij zijn weg maken kon. Hier
over mijmerend vervolgde hij zijn reis.
Voorbij Westroozebeke moest hij een an
deren weg inslaan over Oostnleuwkerke.
In de verte zag hij boven rookende schou
wen reeds den hoogen Sint Michielstoren
van Roeselare. En nu werd het drukker
op de baan van marktgangers.
Voorbij Oostnleuwkerke hoorde Maar
ten achter zich 't getromp van een auto.
De zijkant was modderig en uit voor
zichtigheid stapte hij af, om de auto
door te laten. Deze vertraagde om een
boerenwagen voorbij te steken.
't Is Gerard Braams, zei Maarten
bij zich zelf, maar tegelijk ontstelde hij.
Naast den veearts zat boer Weliems en
achter in de auto Martha, zijn dochter.
Maarten voelde als een stekende pijn...
Zijn geliefde in de auto van Gerard
Braams! Deze maakte een spottend ge
baar. Martha knikte en Maarten zag dat
ze kleurde. Hij was haar dankbaar om
dien groet. De auto versnelde dan en
verdween.
O, wat beteekent dat nu? vroeg
Maarten zich af. Weliems en Martha
samen met Braams naar de markt! Maar
Gerard zal ze onderwege gezien en mee
gevraagd hebben... En toch Weliems zou
niet te voet opstappen, maar zich naar de
statie te leper laten brengen. Het moet
een afspraak zijn. Die blaaskaak zal het
toch niet in zijn dikken kop zetten om
De fransche Kamer heeft met bijna
algemeene stemmen een wetsontwerp
aangenomen, waarbij de invoerrechten
op schoeisels worden verhoogd, en spe
cifieke tarieven worden ingevoerd, die
niet hooger mogen gaan dan 25 t. h.
5 t. h. 1923 20 November 1931
De verschillende premies werden als
volgt gewonnen:
Reeks 113.494 Nr 4 en reeks 200.519 Nr 2,
elk 100.000 frank.
Reeks 121.947 Nr 2, reeks 210.059 Nr 2,
en reeks 249.020 Nr 1, eik 50.000 frank.
Reeks 279.592 Nr 4, reeks 379.024 Nr 1,
reeks 69.025 Nr 4, reeks 20.050 Nr 2, reeks
50.160 Nr 1, reeks 89.121 Nr 3, reeks 131.937
Nr 4, reeks 215.324 Nr 4, reeks 27.531 nr 2,
reeks 139.251 Nr 3, reeks 322.192 Nr 5,
reeks 237.297 Nr 3, reeks 228.156 Nr 2,
reeks 368.868 Nr 2, reeks 66.2S6 Nr 2, elk
10.000 frank.
Al de andere nummers van bovenge
melde reeksen zijn betaalbaar met 550 fr.
ALVERINGEM-OEREN. Leggen van
een electrisch laagspanningsnet te Al-
veringem en Geren.
ALLEYN te Oostende, 470.248 fr.
HOOGLEDE. Onderhoudswerken aan
de landbouwwegen.
L. S".BBE, te Hooglede, 143.248 (porfier)
of 138.228 (zandsteen)H. Desender, te
Liehtervelde, 146.250; Gebr. Maes, idem,
151.999; C. Vereecke, te Ardoye, 150.313;
J. Criel, te Gijverinkhove, 173.767 fr.
DIKSMUIDE. Bouwen van 9 gods
huizen en bijgaande werken te Diksmuide.
H. VANDENPLASSCHE, te Veurne,
194.566,29; Dejonckheere en Leuvain, te
Diksmuide, 208.930,72; R. Blontrock en
J. Staelen, te Zevekote, 209.194; Madde-
lein S., te Boezinge, 209.877; Nachtegae-
le C., te Diksmuide, 214.705; A. Delan-
ghe, te Oostkerke, 214.960; Maertens en
Van Lerberghe, te Pervijze, 218.219; De-
poorter, te Veurne, 219.234; Demolder P.,
te Veurne, 221.927; Vandorpe E., te Ees-
sen, 222.465; Marens N., te Koekelare,
229.990; E. Demolder, te Veurne, 230.900;
Mavau C., te Adinkerke, 231.000; Devol-
lemaere, te Oudenburg, 233.853; G. Jac
quet, te Nieuwpoort-Baden, 236.209,23; A.
Hooghe, te De Panne, 236.453,26; J. Maer
tens en A Tanghe, te Leke, 238.855; De-
reere Fr. en Seys O., te Moere, 252.595,35;
Sennesael G., te Koksijde, 266.000 fr.
P! bruin leder met de on-
||j jjfl kjp verslljtbare R.IC-Zolen
aan de prijzen van:
Verder de gewone RIC-SCHOENEN aan
Ieder kooper van een paar RIC-Schoe-
nen krijgt een bon om in te vullen en
deel te nemen aan de Prijskamp van
50.000 frank prijzen. Komt zien naar
de aankondiging der te winnen prijzen.
Het bronzen standbeeld verbeeldt een
ski-looper en werd opgericht te Alten-
berg (Duitschland).
Ook alle FANTAISIE SCHOENEN voor
Damen en Heeren aan ongelooflijke prijs.
Alleenverkooper
voor Poperinghe en Omstreken.
BaaasiHBEBiiBBaaBBvaBEisassüsiËüi
Martha te willen gaan! Ze zou hem niet
willen...
Er bleef echter onrust in Maarten han
gen. Zijn stemming versomberde weer.
De gedachte, dat Martha ook in Roe
selare zou zijn, ontroerde hem. O, kon
hij haar even spreken! Ze zou voorzeker
dadelijk zijn onrust wegnemen.
Op den Dlksmuidschen steenweg die
Maarten nu bereikte, heerschte groote
drukte van wagens, karren, auto's, fiet
sers. En Maarten kwam in de stad. Hij
zette zijn rijwiel in een herberg bij de
markt en onmiddellijk speurde hij rond
om Martha te ontdekken. Hij zag haar
echter niet in 't gewoel van 't volk.
.Hij wist waar hij den Antwerpschen
reiziger kon ontmoeten. HIJ was de eerste
bij hem... Zijn onderhandelingen duur
den vrij lang, maar hij was toch opge
wassen -tegen den behendlgen, spraakza-
men handelaar en sloot de zaak naar
wensch af. Tevreden ging hij heen. Hij
wilde nog anderen spreken. Maar de ge
dachte aan Martha belemmerde heden
zijn ijver.
Eensklaps zag hij haar voor een kraam
van ellegoederen. Hij drong door de men
schen en tikte haar op de mauw.
Zeg eens, heer, als gij uw lief wilt
roepen, moet ge mij niet op de teenen
terden, bromde een stadsvrouw.
Martha werd rood en ze verliet het
kraam.
Ook op de markt? vroeg Maarten,
Ja... met vader...
Ze keek of ze niet bespied werd.
En met Gerard Braams, hernam
Maarten.
We zijn in zijn auto meegereden.
Was dat afgesproken?
Ja... Gerard was eergisteren bij ons...
hij hoorde dat vader naar de markt wilde
en bood aan, ons te voeren, 't Was tegen
mijn goesting, maar wat kon ik zeggen!
Martha leek een deftige dame in haar
moderne kleedij. Ze was hoog en rank
van gestalte en had een schoon zacht
en
met uitneembare voering. Gebreve-
teerde merken voor Heeren, Damen
en Kinderen. Allerhande stoffen; al
tijd de laatste nieuwigheden. Werk-
kleederen. Prijzen buiten concurrentie
bij
F*. Blanckaert-Verleen3
GASTHUISSTRAAT, 41, POPERINGE
29 Z H. Saturnius, m. H. Radbodus, biss.
30 MH. Andreas. H. Acca, bel.
1 D H. Eligius, biss. H. Leontius, biss.
2 W H. Bibiana, m. en m. H. Paufina, m.
3D H. Franciscus Xaverius, be!.
4 V H. Barbara, maagd en mart.
5 Z H. Sabbas, abt. H. Crispina, m. en m.
aaaaaEaBaaaaaoBuaaBBaaaaaaya
gelaat. Ze sprak met heldere zoete stem,
beschaafd in haar toon en taal. Ze scheen
nu echter zenuwachtig en haar stem
beefde wat.
Komt Braams veel bij u op 't hof?
vroeg Maarten.
Nog al...
O, ga eens mee... We zullen op de
Wapenplaats seffens buiten 't gewoel zijn
en we kunnen daar rustiger spreken...
Vader is ook in de stad...
Ik weet het... Toe, kom toch eens
mee!...
Een minuutje... ik moet hem terug
vinden in Java waar we eten.
Ze vergezelde Maarten tot in de nu
stillere Leenstraat.
We ontmoeten elkaar zoo weinig!
kloeg Maarten...
Dat kan nog niet anders, maar Zon
dag ga lk naar Veurne.
O, mag ik oojc komen?
Ja, maar niet samen op de tram...
Ik zal fietsen...
Goed... Ik neem de tram van een
uur... wacht me te Veurne op... achter
de Sint Nlklaaskerk. 'k Zal dan wat later
naar tante gaan...
O, ja... Martha!... 'k Verlang al
naar Zondag... 'k Zal vast en zeker te
Veurne zijn. Maar ge zegt, dat Braams
veel op 't hof komt!
Ja.
Er zijn toch geen zieke beesten ze
ker.
Neen... hij zit met vader te klap
pen...
Is dat voor u, Martha?
'k Peins het... Maar ge moet u niet
benauwd maken... Ik zal hem door zen
den als hij iets vraagt. Ik kan den on'oe-
schoften bluffer niet verdragen.
(■'t Vervolgt).
OP AANVRAAG ZENDEN WE
KOSTELOOS NUMMER 1 VAN
ONS NIEUW MENGELWERK
VAN A, HANS.