Brouwerij Masschelein
liet Geheim
van de Torenhoeve
HUISMOEDERS
GEDACHTEN
HET MANNEKE
WT DE
5-1-32. - DE POPERfNGENAAR. - pf I. -
m BE KAMER
VRAGEN VAN ONZEN
VOLKS VERTEGEN WO O 1 DICER
HEER Dr BRUTSAERT
VREESELIJK VERKEERSON
GEVAL NABIJ MECHELEN
REVOLVERDRAMA
TE RYMENAM
TRAGISCHE DOOD
VAN EEN GENEESHEER
TE HAMONT
5 DOODEN en 20 GEKWETSTEN
IN RUSLAND
MIJ l K N STANDBELANGEN
AANSLUITEN!
COMPENSATIEKAS
DER CHRISTEN PATROONS
LANGEMARK
STERFGEVAL
TE NEERPELT
AL SLAPENDE
DOOR KOOLZUUR VERSTIKT
TE LUIK
VERSTIKKING TE DEURNE
DRIELING GEBOREN TE BREE
ZITDAGEN
ZOEKT UW PROFIJT
VROUWENHOEKJE
Regenmantels BELGICA
en
Trench-Coats MONDIAL
F. Blanckaert-Vërleene
JANUARI - NIEUWJAARM.
POPERINGE - 87 - IEPERSTRAAT
Vegvo]
Wj
Een blij verleden maakt het droeve
heden nog droever. Een droef verleden
maakt het blijde heden blijder.
Men lijdst onder het lijden zelf maar
nog meeronder de manier van het te
tanvaarden.
IB ITT™ ■■■■■MlOMllMMBi
L
jESTE lezkrs al te gader,
falrijk als een gansch eskader,
ïonder veel getoet en geblaas,
('t Is immers toch zoo dwaas!)
Treed ik 't nieuwe .jaar nu in.
En beste vriend, liefste vriendin,
*k Hoop dat in 't jaar, dat '32 heet,
li moge blijven gespaard, alle smart en
[leed,
Dat uw contributies af mogen slaan,
En uw inltomen... fel naar omhoog moge
Dat ge niet zult zijn geplaagd, [gaan.
('k Heb het voor mij den Heere ook
Met rhumatvek of flerecijn [gevraagd,)
En andre ziekten, die thans van de mode
[zijn.
Dat ge voort moget leven als een ware
[christen
En schuwen 's duivels pomperijen en
[listen
Dat ge voort moget blijven dienen: God
Opdat hiernamaals d'Hemei zij uw lot.
Dat ge Ylaamsch moget zijn in uw doen
[en laten..
Doch daarover zullen we later nog eens
[praten.
En nu zeg ik tot U allen te zamen
Met m'n nieuwjaars-gerijm is 't uit en...
[amen!
En ge zult er verdorie, geloof ik, niet
kwaad om zijn... dat dat gezeever en
gerijm een einde neemt, 't Is immers
allemaal zoo'n hooge poëzijdat g'er
op 't laatst nog uw kop zoudt op breken
om het te kunnen verstaan... maar nu
heb ik U nog vergeten te wenschen...
iets, 'k zeg het met fatsoen,
waarmeê ge veel zoudt kunnen doen.
't Is... 't lot van een miljoen!
Zou er dan. gefeest en gevierd worden,
Ja! Maar allee, 'k ben weeral ne keer
bezig met kasteelen in de lucht te bou
wen... we zullen er maar over zwijgen,
en er ne keer op terug komen als de
heugelijke gebeurtenis zal plaats gehad
hebben. In alle geval, één d,ng staat
vast, we zijn 't nieuwe jaar '32... inge-
t'jimeld.
TUIMELEN en tuimelen is twee. In
Frankrijk kwamen twee vliegmasjienen
met mekaar in botsing. In 't een zaten
vier menschen, in 't andere zes. Na hun
-.uimeiing, waren ze alle tien de eeuwig
heid ingetuimeld.
Marenta zegt: dat er hier otomobiels
tegen elkaar botsen, dat kan ik nog be
grijpen, maar dat er in de lucht, waar
zooveel plaats is, twee vliegmasjienen
tegen elkaar botsen, dat is toch een
beetje straf. Ja, Marenta... een ongeluk
ligt soms op een klein plaatsken... en
als ge mekaar moet tegenkomen, komt
ge mekaar tegen. Zie ne keer... daar
zijn miljoenen en miljoenen jongens...
en nu moest het juist lukken dat 't Man
neken Marenta en dat Marenta 't Man
nek:-11 tegen kwam. Dus da's ook een
ongeluk, volgens U? vraagt me m'n we
derhelft... Maar ik heb het zoo toch niet
bedoeld.
Ze zijn nu bezig een vliegmasjien te
bouwen waarmeê ge op 10 uur van Lon
den naar Amerika kunt vliegen of op
5 minuten van Brussel naar Antwerpen.
't Gaat nooit niet rap genoeg
Maar menigeen die 't zich bekloeg
dat hij zoo rap wou gaan...
want met dat rap, rap, rap,
deed hij den laatsten stap
en is d'eeuwigheid rap ingegaan.
DE AMERIKAAN had in Engeland iets
ontdekt, dat mooier was dan in Amerika,
namelijk een prachtigen hond, een collie,
eigendom van een schaapherder.
De Amerikaan trachtte den herder over
te halen, hem het dier voor een groote
som te verkoopen.
Wilt gij den hond meenemen naar
Amerika? vroeg de herder.
Ja, natuurlijk.
Dat dacht ik wel, maar ik kan niet
van het beest scheiden.
Maar, terwijl ze nog zaten te praten,
kwam er een Engelschman voorbij, die
ook door het prachtige dier werd aan
getrokken en vroeg, of het te koop was.
Kortom, na een korte onderhandeling
verkocht de herder den hond aan den
Engelschman voor een lagere som, dan
de Amerika geboden had.
En gij verteldet mij, dat ge het dier
niet wildet verkoopen, zei de Amerika,
toen de kooper was vertrekken.
Dat heb ik niet gezegd. Ik heb al
leen gezegd, dat ik niet van den hond
kon. scheiden. Nu, over twee of drie da
gen is hij weer bij me terug, maar den
Atlantischen Oceaan over zwemmen zou
hij niet kunnen.
Onder mijne beste Lezers en Lezereskens
zijn er vast en zekere dikke menschen,
voor wien 't vermageren gewis,
een van de grootste verlangens en
is. [wenschen
Hcwel, tot hun groot genoegen kom
ik ben nu mededeelen dat ze een nieuwe
remedie tegen de diklijvigheid hebben ge
vonden. 't Is zoo simpel als bonjour maar
men moest er maar aan denken! Die
remedie bestaat in 't volgende: alle da
gen een kwartier in de koord dansen...
's morgens, 's avonds, vóór... maar niet
na het eten.
Dat zal verdorie de moeite waard zijr
om ['aanschouwen, allemaal die dikke en
laBaKssazssaaïKiEsnsEsaEszïiss
Mengelwerk van 0 De Poperingcnaar8
ROMAN door A. HANS.
Ik bad zoo op u gehoopt, zei hij
triestig...
Waarom komt gij zoo al met eens
naar mij?
Omdat ik gehoord dat gij met René
Verkeerd hebt...
Spreken de menschen er nog van?
Hebben ze geen ernstiger bezigheden?...
Hoor eens, Maarten, ik heb u nu geant
woord en voortaan komt die gevloekte
naam niet meer over mijn lippen!
Gevloekte naam?...
Ja... Mannen weten niet wat het
ls een hart van een eerlijk meisje, dat
oprechte liefde- heeft, te breken... Laat
ms nu aan mijn werk...
Droevig reed Maarten Stevens lieen
voor zijn dagelijksche taak.
TE VEURNE
't Was Zondag namiddag... Maarten
Stevens wachtte te Veurne op Martha
Wellems. Hij had dien voormiddag een
tweestrijd gehad. Zijn hart dreef hem
naar Martha, doch bezorgdheid kwelde
hem om vader... Mocht hij op dien eeni-
gen vrijen dag zich van de hoeve ver
wijderen?
Hij had aan. Manda niet van zijn liefde
gesproken, maar haar gezeid dat hij in
den namiddag dringend weg moest. Zij
beloofde op vader te Ietten. E11 met een
gavoel van medelijden voor haar, die weer
eernaam op 't somber hof moest blijven,
vette meneerken» en madamekens ('t ls
op U niet, dat ik het heb, hoor, beste
Lezers en alderllefste Lezereskens) zoo in
de koord te zien dansen gelijk de kleine
kinders.
Ze moeten maar zien, als ze die oefe
ning op hun slaapkamer doen, dat de
plancher ofte zoldering sterk genoeg zij,
of ze zouden het gansche kot nog kunnen
doen ineen storten.
VOOR AL 'T GELD VAN D'AARD
'k zeg het heel bedaard
en 'k herhaal het honderd keeren
en zou 'k mijn liefste Lezereskens willen
[afïronteeren.
Maar 'k gelove dat niemand het mij
ten kwade dulden zal, als ik hier de drie
voornaamste hoedanigheden opsom, die
een vrouw moet bezitten!... Ze moet jong
zijn, schoon en... dom... dan ls ze de
gédroomde vrouw voor onze moderne
mannen. Maar dat de vrouwtjes soms
nog al heel wat slimmer zijn, dan hunne
broeders van 't sterke geslacht bewijst
het volgende anecdootje:
TWEE OUDE VRIENDEN ontmoeten
elkaar in een klein plaatsje bij een wed
strijd. De eene heeft zijn vrouw beloofd,
op tijd voor eten thuis te zijn. En zij
had hem zijn lievelingskostje beloofd.
Maar het spel was zoo opwindend, dat
ze besloten, dat hij zijn lievelingskostje
zou laten. Ze zouden samen eens lekker
dineeren.
Heb trein 6.30 gemist, wacht niet met
eten», telegrafeerde hij aan zijn vrouw.
Hebt ge mijn telegram gekregen?
vroeg hij, toen hij 's avonds thuis kwam.
Ja, antwoordde ze, maar ik zou eigen
lijk wel eens willen weten, waarom ge
om vijf uur telegrafeert, dat ge den trein
van 6.30 gemist hebt!
MET DE KORTE HAREN bij de mas-
kens is 't nu ook een spel. De mode wil
dat de maskens met korte haren, ook
lijn gevormde ooren hebben. De dichter
zong immers reeds in den almanak van
Snoeck van 't jaar 1848:
O! schelp van peerlemoer
zoo fijn en broos van toer...
Maar iedereen heeft geen fijne oortjens,
dus moeten ze fijn gemaakt worden.
Daarvoor verkoopen ze nu zekere mas
jientjes en pottekens zalf. Ge kunt er
ne keer meê probeeren, lieve schepselkens
Gods, mtiar... als ge niet gaarne uw
centjes kwijt rijt, begint er maar niet
meê.
Want 't is reklame, zie
a la mode de Paris.
EEN OUDE NEGER was zwaar ziek.
Hij rolde heen en weer op zijn bed, en
steunde, en zuchtte al twee dagen lang.
Zijn zoon Abe vroeg, of hij nu niet eens
een dokter zou halen. Dat was uitstekend,
en het zou zeker geen kwaad doen, als
er één gehaald (verd, maar het moest een
veearts zijn.
Een veearts? vroeg Abe verbaasd.
Maar waarom dat?
Och, die andere dokters heb ik al
zoo vaak gehad, zei de oude, die zijn
goed, als ge weet, wat ge scheelt. Die
vragen u, wat ge scheelt, en dan zegt
ge het, en dan geven ze u een drankje.
Maar dezen keer weet ik het niet, wat
me scheelt, daarom moet ik een veearts
hebben. Die kunnen hun patiënten niet
vragen, waar ze pijn hebben. Die moeten
alles zelf weten.
Nog zoo slecht niet geredeneerd, hé!
TC ZEG 'T U HIER
met veel plezier
ze hebben weêr
ne keer
iets nieuws uitgevonden. Wat dan? He-
wel: hemden met afneembare slippen.
Ja, ja, lach er maar meê, maar 't is ver
draaid de volle waarheid da'k u hier
vertelie. Wat denkt ge wel... met dezen
crisis-tijd is alleman niet meer capabel
of in staat alle weken een versch hemd
aan te doen. Ge koopt dus een hemd
en 'n dozijn slippen daarbij... alle weken
doet g'een paar slippen af en zet er
'n ander paar aan. Pratiekt
Ze hebben ook nog iets uitgevonden
om de Walen en de franskiljons
Vlaamsch te leeren. Maar dat mar
cheert niet, die menschen zijn te koppig,
en ze peinzen dat ze in Belgie, toch altijd
den baas zullen spelen. Afwachten, zei
den boer, en hij had vijf teljooren boon
soep naar binnen gespeeld!
EEN ENGELSCHMAN en een Schot
zaten samen in de tram, toen er een
schoon meisje binnenkwam. De Schot
nam zijn hoed af en het meisje knikte
terug.
Kent ge haar? vroeg de Engelsch
man.
O ja, heel. goed, antwoordde de
Schot.
Laten we naast haar gaan zitten,
dan kunt ge mij aan haar voorstellen,
zei de Engelschman.
Goed, sprak de Schot; maar laten
we even wachten tot ze betaald heeft.
GEDOOG DAT IK HIER IETS VERTEL
over Edison, ge weet wel
die amerikaansche uitvinder
die niet minder
dan 248 brevetten bezat
en er nog andere... in 't hoofd had,
toen hij plots den geest gaf
en rusten ging... in 't graf.
't Is ook hij die de toepassing van
d'electricitelt gevonden heeft. Hewel, vóór
zijn dood heeft Edison verklaard, dat het
hem op een manier speet, die toepassing-
te hebben gevonden, omdat een zijner
uitvindingen op electrisch gebied, dient
om de doodstraf toe te dienen, n.l. de
electrische stoel: «Dat doet me oneindig
veel leed, zei hij, en men zou mij terecht
mogen verwenschen, in plaats van mij
den weldoener der menschheidte
noemenEn uit eerbied voor de nage
dachtenis van Edison hebben z'in Ameri
ka besloten den electrische stoel af te
schaffen.
IN DEN TRAM zitten een jonge heer
en een jonge dame... die elkaar niet
kennen.
De dame zit daar met een hondje op
haar schoot en streelt het voortdurend.
Ik zou wel in de plaats van dat
hondje willen zijn, mevrouw! zegt de
heer zoo ineens.
was hij heen gereden, zich verwijtend dat
hij eigenlijk zelfzuchtig handelde...
Maar mijn liefde is ook een strijd
en ik moet op mijn hoede zijn, had hij
zich voor zich zelf verontschuldigd.
Nu stond hij te Veurne... En weldra
zag hij Martha. Zijn hart klopte van
vreugde. Haar gelaat drukte ernst en
zelfs triestigheid uit.
Dag Maarten, groette ze, hem de
hand reikend. Ge zijt goed op tijd...
O, van eigen... Ik heb zoo naar de
zen Zondag verlangd.
Wat was Martha weer bevallig in haar
bontmantel, met het frisch gezichtje on
dier den vilten hoed.
Waar gaan we? vroeg ze.
Den weg naar De Panne op...
Goed...
Veurne lag daar stil in zijn Zondags
rust vooral nu kort na den middag. Er
woel een gure wind. 't Was koud, droog
weer.
Braams had me in zijn auto naar
Veurne willen voeren, maar ik zei aan
vader dat ik dan thuis bleef, sprak
Martha.
Hoe wist hij dat gij weg moest?
Van vader...
Dan is uw vader wel heel goed met
hem bevriend.
O, bijzonder... Ik zal het nu maar
alles in een keer zeggen. Maarten... Vader
heeft leelijk tegen u gesproken, en mij
heeft hij gisteren gezegd, dat het zijn
goesting zou zijn, dat ik met Gerard
Braams trouw.
Maarten had het vermoed, en toch
schrok hij geweldig van deze mededeeling.
Ik antwoordde dat ik niet wilde,
vervolgde Martha. En ik zei hem dat ik
u gaarne zag. Er was nu geen reden meer
om dat weg te steken... Vader bleef
kalm... Hij gaf me tijd om na te denken.
En hij schold zeker op mij?
Neen... hij zou mij meer van u zeg
gen, Inter... Maak u niet ongerust... Wij
Ge hebt ongelijk, mijnheer, want ik
ga er mede tot bij den veearts... om zijne
lange ooren te laten afkippenl
Gezicht van 't meneerken!
LUISTER EN HOOR
naar dien fameuzen doktoor
die is voorwaar geen domoor
en die stelt voor
w'herhalen 't allen in koor
opdat z'n raad niet zou gaan te loor
aü3 ge dien raad nog nergens anders
[vondt
dat kussen is ferm ongezond
Hij beweert, dien fameuzen dokter, dat
bijna ai de ziekten voortgezet worden
door het kussen! En wat doet die man
dan met 't lied jen:
kussen geven
dat is 't leven
van de zoete minnerij
kusjes heeten
duivelsbeten
maar dat hoort er eenmaal bij!?
Willen we alle ziekten vermijden
volgen we dan raad van den geleerden
Esculaap
MA, zei Tom, ik heb het zoutvaatje
op het tafelkleed omgestooten.
Ge moet een anderen keer wat min
der wild zijn, Tom, antwoordde zijn moe
der.
Als Iemand het zoutvaatje omwerpt,
dan ontstaat er ruzie, niet waar, ma?
Dat zegt men wel eens, Jongen.
Maar als hij het zoutvaatje niet
omwerpt, komt er geen ruzie, hé ma?
Neen, Tom.
Nu ma, dan krijgen wij geen ruzie,
want ik smeet het zout niet om, het was
gelukkig maar den inktpot.
D'er ls een spreekwoord dat zegt, als
ge van den duivel spreekt, ziet ge zijnen
staart... Ik spreek van nen omvergewor
pen inktpot... 'k wil voort beginnen
schrijven en met mijn stom gezicht, of
is 't toeval?... 'k werp verdorie zonder
het te weten mijnen inktpot ook omver!...
'k Moet dus ophouden met pennen...
maar eerst wil ik U, met den inkt die
op de tafel blijven liggen is, een liedje
voor U schrijven, getiteld:
SOLDATENBRIEF
1.
Kijk wat stak daar het fakteurken
Dezen morgen door het deurken.
Wel, een briefje van Francis
Die bij de soldaten is
Waar hij nog acht maand moet blijven
'k Ben benieuwd wat hij zal schrijven.
Ach, mijn hartje klopt zoo blij
Als er komt een brief voor mij.
Refrein.
Een brief, een brief
Van 't zoete lief
Mijn harte dief
Aan wien ik wil toebehooren
Een ander zal
In geen geval
Mijn harteken behoorenl
2.
V
(Ze opent den brief en leest zingend.)
Liefste Mieken, ik laat u weten
Da'k u nimmer zal vergeten
'k Neem hier ver in 't Walenland
Voor een brief de pen ter hand
'k Wil u vragen, 'k wil u schrijven
Aan mij steeds getrouw te blijven.
Liefste Mieke daar ge weet
Dat ik u nooit vergeet.
3.
Tegenwoordig, liefste Mieken,
Zijn er hier nog al veel zieken.
Gisceren nog is Jef Verlaan
Aan die plage dood gegaan.
't Was een kaporaal van 't elfde
Mieken 'k hoop van u hetzelfde,
't Was een vent twee meters lang
En hij moest mij nog tien frank.
Mieken, 't zal geen week meer duren
Dat ge zult een paksken sturen
Lijk ge alle maanden doet.
Wilt ge aan, mijn Mieken zoet,
Zorgen voor wat cotteletten
En een stuksken hesp bij zetten.
Want 't is deerlijk bij den troep
Met het brood en met de soep.
5.
Mieken 'k heb niets kunnen sparen
Voor een naald en tuitje garen;
Doe er dan dat ook maar bij
Want daar is een knop of drij
Van mijn onderbroek gesprongen
Mieken och! wat is een jongen
Bij den troep ne sukkelaar
'k Wordt het meer en meer gewaar.
6.
Mieken, en dan voor 't sluiten
Ik zit weeral zender duiten
En dat is een echte ramp
Naaste week gaan wij naar 't kamp
En daar, wil het niet vergeten
Mieken kan ik dubbel eten.
'k Vraag dus Mieken, wees niet kwaad
Zend me vlug een postmandaat,
7.
Mieken lief, zooveel soldaten
Loopen 's avonds langs de straten
Met een meisken van plezier
En die zijn er velen hier
Maar ik, Mieken, liefste schatje
Ik lonk naar geen slentergatje
Ik kruip 's avonds vroeg .in bed
En beionk dan uw portret.
En nu Mieken, zoetste liefje
Eindig ik mijn hartlijk briefje
Met de pen maar niet met 't hart
En om mijne liefdesmart
Te overwinnen ondertusschen
Krijgt gij honderdduizend kussen
Van hem die steeds blijft en is
Uw geliefde Jan Francis.
Biscouplet.
k Ga nu rap voor 't paksken zorgen
En ik zend aan Sisse morgen
Hesp, saucissen en nog meer
Ook tabak van Appelteer
En een tuiteken met garen
Om zijn knoppen te bewaren
Want ik heb ik voorwaar (ze weent)
Meelij mef dien sukkelaar.
't Manneken uit de Maan.
I. - AAN DEN HT'ER MINISTER
VAN NIJVERHEID, ARBEID EN
SOCIALE VOORZORG
1. - Hoeveel personeel had in 1931 de
Maatschappij voor goedkoope woningen,
Spastraat, 50, te Brussel?
2. - Welke wedde wordt door elk Ud
van dit personeel getrokken?
3. - V/aarmede houdt al het personeel
van de Maatschappij voor goedkoope wo
ningen zich onledig? Met ander woorden,
welk is hst bilan van de werkzaamheid
van die maatschappij over 1931?
4. - Meer in 't bijzonder, wat deed zij
om de regeering te helpen bij het be
strijden der crisis?
5. - Heeft de Maatschappij voor goed
koope woningen het recht beslag te leg
gen op het bezit van een harer aange
slotene maatschappijen, die met eigen
geld bouwt, dit is. zonder geldelijke tus-
schenkomst der hoofdmaatschappij, en
aldus hare werkzaamheid stil te leggen?
6. - Hoeveel maand is er gemiddel noo-
dig voor de Maatschappij voor goedkoope
woningen om de plans van eene arbei
derswoning goed te keuren?
II. - AAN DEN HEER MINISTER
VAN KOLONIËN
Onrustbare geruchten zijn ln omloop
in de msdicale kringen in Congo: er zou
spraak zijn een groot aantal geneeshee-
ren en leden van den gezondheidsdienst
af ta danken.
Voor allen die vertrouwd zijn met de
sanitaire toestanden in Congo is zonne
klaar dat, indien men ten alle prijze moet
bezuinigen, men slechts ten allerlaatste
besnoeiingen kan doen op medicaal ge
bied; en dat de belgische geneesheeren
die, tengevolge van de propaganda ge
voerd in onze vier hoogescholen en van
de wijzigingen toegebracht aan de mili-
tiewet van 5 Maart 1929 (art. 49) de
koloniale loopbaan verkozen, de laatste
slachtoffers zouden dienen te zijn van
de ongenadige wet van het begrootings-
evenwicht.
Welke zijn eigenlijk de inzichten van
uw departement, diengaande?
Is het waar dat, steeds om bezuini
gingsredenen, de werken tot gezondma
king voor dewelke credieten werden voor
zien in 1929 en 1930, stilgelegd worden,
inzonderheid te Albertstad, Likasi, Elisa-
bethstad? Die halfwegegelaten werken
kunnen gevaarlijker zijn voor de open
bare gezondheid dan de vorige toestand,
die ze noodzakelijk maakte.
ANTWOORD. De ontwerpen van het
departement in zake geneeskunde zullen
breedvoerig aangeduid worden in de me
morie van toelichting van het begroo-
tingsontwerp dat eerlang bij de Kamer
zal ingediend worden. Nu reeds kan ik
zeggen dat de geneeskundige krachtin
spanning geen vermindering zal onder
gaan.
In overleg met den Minister, herziet de
gouverneur generaal zijn algemeen pro
gramma van werken in de kolonie. Dit
nieuw programma zal aan de regeering
tot goedkeuring voorgelegd worden en de
gszondmakingswerken zullen op het pro
gramma blijven als de dringendheid er
van billijk blijkt.
Niets Iaat echter toe te zeggen dat de
gezondm akings werken in de provincie
Katar ga stopgezet zijn of zullen worden.
ISSJ
DRIE DOODEN
Op Kerstdagnamiddag is te Peulis bij
Mechelen een zeer smartelijk ongeluk ge
beurd.
Pepermans Edward, deed in gezelschap
van zijn zoon Jan, 22 jaar, wielrenner
van beroep, met zijn auto een toertje door
de streek. Zij hadden" ook twee vrienden
medegenomen. Nadat zij verscheidene
drankgelegenheden hadden bezocht zet
ten zij in steeds woester wordende vaart
hun ronde voort.
Het onvermijdelijke gebeurde. Jan Pe-
permans verloor het stuur en botste met
vreeselijk geweld tegen den hoek van het
huis Debacker.
De auto werd totaal ineengedrukt. De
vier inzittenden gaven geen teeken van
leven meer en werden in stervensnood
uit de puinen gehaald.
Een bijgeroepen priester diende hen
alle vier de heilige Olie toe.
Vader Pepermans en Van de Vondel
stierven in zijn armen. Van Aken ls ge
durende den nacht overleden.
De genaamde Frangois Verschooten,
oud 20 jaar, wonende te Rymenam, begaf
zich huiswaarts en trok voorbij de herberg
van August Olbrechts, wonende Kleine
Dreef. Deze stond aan zijn deur.
De twee mannen waren sinds eenigen
tijd geen al te beste vrienden. Al meteens
ontstond opnieuw twist; Olbrechts loste
revolverschoten op Verschooten, die in
den buik getroffen werd.
Zijn toestand is zeer erg.
Geneesheer Somers begaf zich per flets
bij een zieke in de wijk De MolkToen
hij aldaar aankwam, zakte hij ineen en
gaf den geest.
Te Moskou zijn twee treinen op elkaar
geloopen, waarbij acht wagens geheel wer
den vernield. Vijf personen werden gedood
en 20 gewond.
De oorzaak van het ongeluk Is nog niet
komen vast te staan.
De crisis die over heel de wereld
heerscht en tal van werklieden zonder
werk stelt heeft ook een noodlottig ge
volg voor de kleine en zelfs groote ne
ringdoener en vakmanbazt.i.
De gesyndikeerde werklieden worden
ondersteund en trekken steungeld. Dat
aan werkloozen steun verleend worde in
verhouding met den nood, is plicht, en
het feit dat, hier gelijk elders, soms mis
toestanden lieerschen, verandert niets aan
Lot feit dat, menschen die hun brood
zouden willen verdienen al werken, en
dit niet kunnen, moeten geholpen worden.
Maar niet alleen bij den werkloozen
werkman heerscht er nood; bij Midden
standers ook begint er vrees voor ellende
te ontstaan.
En hierover zijn we het eens met
Burgersbelangenwaar spreekt over
den nood bij den Middenstander en zegt:
Onder het leed vermelden we de vast
stelling dat, spijts de protesten van onze
bonden en parlementaire vertegenwoordi
gers, de belangen van de middenstanders
over het hoofd gezien werden bij het
stemmen van sommige sociale wetten,
zooals b. v. deze op de gezinsvergoedin
gen, die da kleine patroons van alle voor-
deelen uitsluit, maar hen niettemin alle
lasten oplegt.
We blijven echter op de bres, en drin
gender dan ooit roepen we alle Midden
standers toe: blijf ons getrouw, wij blij-
van u getrouw!...
We weten het, de tijden zijn lastig, en
vele Middenstanders staan voor de pijn
lijke noodzakelijkheid hunne uitgaven
streng in te krimpen. Dit weze evenwel
voor niemand een reden om te verzaken
aan het betalen van zijn bondsbijdragen.
Zeker, bij den nood die elk aan eigen
lijf ondervindt, komt nog de algemeene
nood der werkloosheid, die op allen een
bijkomenden last van liefdadigheid legt.
Er komt echter in het herderlijk schrij-
van hunner Hoogw. Excellenties de Bis
schoppen, dat ons tot die liefdadigheid
oproept, een woord voor dat ons bijzon
der getroffen heeft. Dit namelijk waar
spraak is van de verdoken en geheime
ontberingen die in vele huisgezinnen on
der den druk van den tegenspoed gele
den worden.
Hoevele zelfstandige ambachtslieden,
kleine patroons, verkeeren niet in zuiken
deerniswekkenden toestand?
Bij velen van hen was het gewoon In
komen weinig hooger dan dit van een
werkman.
Wanneer zij werk hadden bestond voor
hen geen kindertoeslag, en nu zij zonder
werk gevallen zijn bestaat voor hen geen
krisisfonds.
Bij dezulken zal men vooral de gezin
nen vinden die nood hebben, en dien nood
verbergen...
De komende maanden zullen het bewijs
leveren hoe onredelijk het was wij
maken niemand geen verwijt: de bedoe
lingen waren ongetwijfeld goed de
kleine basen van het voordeel der sociale
verzekeringen uit te sluiten.
Wij vragen het daarom in gemoede aan
dezen die weifelen: Is het thans het
oogenblik om de zwakste uwer standge-
nooten in den steek te laten? In den
loop van 1932 zullen waarschijnlijk tal
rijke wettelijke en bestuurlijke maatre
gelen dienen genomen te worden, waarbij
de belangen van de patroons, kleine zoo
wel als groote, zullen betrokken zijn. Het
komt er meer dan ooit op aan dat onze
organisaties krachtig hun stem kunnen
verheffen om die belangen te verdedigen.
De best begoeden onder de Middenstan
ders mogen het dan bedenken dat de bij
drage die zij betalen om de werking der
organisatie mogelijk te maken, het doel
matigste middel is om hunne minder be-
goede standsgenooten te helpen en te
steunen. Aan dezen dringenden plicht van
solidariteit zij zich niet onttrekken.
Tot de minder begoeden, tot hen die
wellicht uit reden van bezuiniging zou
den geneigd zijn uit hunnen bond te tre
den, zeggen wij: geen uitgave is beter
besteed dan uw bijdrage als lid van den
Middenstandsbond. De voornaamste be
staansreden van een standsorganisatie
naar christelijke geest opgevat, is toch
wel de verdediging van de zwaksten uit
dien stand. Gij zijt dus de eerste belang
hebbenden.
Tot alle Middenstanders, welke ook hun
beroep, hun toestand, hun persoonlijke
meening omtrent vele bijkomstige zaken
zijn, herhalen wij met den meesten na
druk.
Eene zaak staat vast: uw steun be
hoort aan de organisatie die in deze
moeilijke tijden uw bestaan, uw waar
digheid, de voorname zending van uw
stand in de maatschappij, tegenover alles
en allen hoog houdt en doet eerbiedigen.
Blijf haar dus getrouw!
Middenstanders, sluit aan bij den
Christen Middenstand.
Onze organisatie moet een macht wor
den die zijn woord moet te zeggen hebben
tot verdediging onzer belangen.
Sluit U aaneen, wilt Ge niet dat de
Middenstand verdwijne.
Gebruikt Cliicorei WÏPELIER-TAFFIN
0 't is de beste.
17, GARENMARKT, BRUGGE.
Het bestuur heeft de eer U te berich
ten dat met ingang van de maand Ok
tober de bijdrage verminderd werd met
0.05 fr. De bijdrage beloopt dus tot
nader bericht op fr. 0.65 per dag voor
de mannen en h 0.33 per dag voor de
vrouwen. bP
Werkgevers, sluit U aan bij de Christen
Patroons.
Voor 't Poperingsche: Inlichtingen te
bekomen in de Christen Middenstand te
Poperinge, lokaal Katholieke Kring
Hoofdzetel: 17, Garenmarkt te Brugge.
2E3Z8a9£a!gaHBII!K£a£MflBB@3aatB R2SB&2iaSB&a&BBBBBBaBBESBIBiSB <2BBÜHSIES!BBBiai9Bi2BüSaHES3BaK
behooren bij elkaar en niemand zal ons
scheiden.
Martha zei dit op rustigen, vastbera
den toon...
't Is toch triestig u zoo willen dwin
gen, hernam Maarten.
Vader heeft van geen dwang gespro
ken... Och, leefde moeder nog maar! Zij
was zoo zacht... Vader is veel bruuter...
en gejaagd naar 't geld...
Geen dwang, zegt ge... Dinsdag, toen
ge van Roeselare kwaamt, verplichtte hij
u toch naast Braams te zitten...
Hij wilde van achter wat slapen en
hij legde zich dwars op de bank. Er was
voor mij geen andere plaats dan van vo
ren, maar ik heb geen tien woorden ge
sproken tegen Braams.
Heeft hij al iets van verkeeren ge
zegd?
O, neen... En als hij wat eergevoel
heeft, zal hij het niet doen... Hij weet
nu al, dat mijn gedacht voor hem niet is.
Hij schimpte op u, toen we u voorbij re
den... «Zie hem krabben op zijn velo»,
zei hij. Een auto zal hij nooit kunnen
koopen! De bluffer peinst zeker, dat ik
hem zou nemen voor zijn automobiel.
O, hij meent dat niemand hem kan
weerstaan.
Ge had hem aan tafel moeten hoo-
ren te Roeselare. In 't fransch en den
gargon doen draven, precies of hij een
groote heer Is. En de belachelijke jongen
meent dat hij mij daarmee overbluft. Hij
bofte op kennissen... een advokaat te
Brugge, een dichter... en ik weet niet al
met wie...
Een dichter... En hij doet voorzeker
geen boek open op een heel jaar...
En dan had hij het over reizen met
zijn auto naar Parijs en Bretaf-ne... Och,
ik luisterde nog niet half... ik peinsde
veel liever aan u, Maarten...
Dat hoor ik gaarne, Martha.,.
Er zai strijd zijn, maar ik lv.b mijn
jaren... Ik zai het nu allemaal aan tante
vertellen... Zij is als een tweede moeder
voor mij...
Maar zal ze mij niet te eenvoudig
vinden?
Wel neen... Als ik haar nu zeg
dat gij uw best doet... en ge uw handel
uitbreidt... Tante is niet als vader... zoo
op het geld. En ze kan geen bluffers ver
dragen. Zoo vader me Gerard Braams
blijft opdringen, kom ik weer een tijd bij
tante wonen...
O ja, dat ware goed. Hier zouden
we elkander meer zien ook...
Ik ben zeker, dat ge bij tante aan
huis zoudt mogen komen. Ze weigert mij
niets.
Ge geeft me veel hoop, Martha. Het
zijn sombere dagen voor mij geweest...
Ge moogt zoo rap niet in den put
zitten. Eerlijk gezegd, ik lach met de
plannen van vader en Braams. 't Spijt me
toch, dat ik zoo over vader moet spreken
en ik hoop wel dat hij zal veranderen.
Eigenlijk is bij ons een sombere gemeen
te, Maarten...
Dat vind ik ook...
Ge hebt daar de Torenhoeve... ze
zijn er menschenschuw... Gerards vader
is ook een zwijger... heel anders dan zijn
zoon. Maar hij kijkt nu door zijn oogen...
En dan dat kruis op dien binnenweg...
En in het ronde soldatenkerkhoven.Dat
is de ellende van den oorlog! Dan zijn er
menschen die de glorie van oorlogswinst
in den kop hebben, en ze verteren tegen
eikaar op. Ze misprijzen nederige lieden.
Ik ben waarlijk liever hier te Veurne.
En dan bij O) thuis, dacht Maarten,
maar hij duri'de niet over zijn vader te
spreken.
Zoo v.,- ncrilden de geliefden buiten de
stad, fc.-. u- ia Ikaais gezelschap
in hun liefde.
Eensklaps noorden ze een auto. 3e. gin- 1
:n op aij, cm den snellen wager. do
to ,r as tvuio stepte oruuos (rij i
■en.
it.
Gerard Braams zat aan het stuur en
vader Wellems bevond zich nevens hem.
Martha en Maarten schrokken...
Ha, daarvoor moest ge naar Veurne!
snauwde Wellems Martha toe. En gij,
nietwaard, ge wilt mijn dochter op een
slechten naam brengen! vervolgde hij tot
Maarten.
Wij wandelen hier heel treffelijk,
antwoordde deze. Wie zou er daarop Jets
kunnen zeggen!
Gij moest achter een slette van de
parochie gaan... een van uw soort! hoon
de Braams tot Maarten.
Ge hebt zeker weer te veel gedron
ken om zoo iets te zeggen! Ik misprijs
uw grofheid!
Peins aan uw broer in Amerika en
vertoon u dan niet met treffelijke juf
vrouwen!
Gij spreekt van een zekere soort van
meisjes... 't Is genoeg geweten dat gij
beter kent dan ik, Braams!
Noem mij mijnheer Braams, ik wil
niet zoo aangesproken worden door een
krotter. En let op uw woorden... Ik ken
't gerecht van dichtbij... en één zaak ls
voor uw familie al genoeg geweest. Moet
uw vader misschien heelegansch met zijn
neus tegen den grond loopen. Is hij nog
niet menschenschuw genoeg?
Het was spot die Maarten diep griefde.
Ge zijt een gemeene kerel 1 riep hij
uit. Uw taal ls laag en laf!
Wacht maar, manneke...
't Is nu genoeg, zei Wellems. Martha
stap in de auto!
Neen, vader!
Doe wat ik u vraag I
zal te voet naar Veurne gaan...
Maarten Stevens! Hij is treffelijke
nie voor mij.
ek ze haar vader aan, die zijn
wilde beheerschen.
rouw vv riems, gij weet niet rie
U, anders zoudt gij hem mijden,
Alles gaat zoo rap voorbij!
Vliegen doen de jaren;
Nauwelijks ls een uur nabij,
Of 't is heengevaren.
Doch 't en maakt niet treurig mij,
't Kan me niet vervaren:
Steeds een stapke naderbij
't Bijde hemelvaren.
'k Weet, en 't maakt me kinderbll]
Dat de Heer zijn kind zal sparen.
Varend door dit wintertij
En het voor zijn' Liefd' bewaren.
Dit jaar valt Nieuwjaar nog eens op...
1 Januari! Opgepast: we hebben in 1931
geen laten Paschen, zoodat de Zonda®
van Septuagèsima reeds valt op 24 Ja
nuari en Asch-Woensdag op 10 Februari
Niemand mag dan vergeten een kruiske
te gaan halen en er op letten dat dt
Vasten begint en duurt tot Paasch-Zater-
dag middag. Alle Woensdagen van den
Vasten zijn onthoudingsdagen, dus hel
gebruik van vteeschspijzen is op die da
gen verboden, juist gelijk op al de Vrij
dagen van het heele Jaar. De moeders, do
vrouwen zullen daarover streng zijn. Nloè
te vergeten dat penitentie voor alle chris-
tene menschen verplichtend is, voor ieder
op zijn manier en volgens zijn mogelijk
heid.
PRACTISCHE WENKEN
Wilt ge sterk zijn? Werk.
Wilt ge gelukkig zijn? Wees vrien
delijk.
Wilt ge verstandig zijn? Denk na.
Wilt ge geëerd worden? Verneder U,
Wilt ge gelukkig sterven? Lok*
deugdzaam.
o
KLEINE AANKONDIGING
Eene oude dame had in de kerk haar
regenscherm laten staan, en zette vol
gende aankondiging in een dagblad:
Ben persoon, wiens naam en adre»
gekend zijn, is gezien op het oogenblik
dat zij zich van een regenscherm mees
ter maakte. Wanneer zij zich vele kosten
en moeite wil sparen, wordt zij verzocht
dezen regenscherm aan volgend adres to
bezorgen: X..., Dwarsstraat, Nr 20.»
's Anderendaags vond deze oude dame
in hare spreekplaats niet één maar een
heel dozijn goede regenscherms.
Zou men armoe lijden
Om één mondje meer?
Och... waar menschen strijden
Helpt de Heer.
Lijkrede uitgesproken door Mijnheer
Carlos Boucquet, op de Begraving van
Keer ZABULON ALLEWAERT, namens
de Schuttersgilde:
Mevrouw,
Geachte Familie,
Namens de Schuttersgilde St Sebas-
tiaankom ik een laatste hulde bren
gen aan de nagedachtenis van den Heer
Zabulon Allewaert, over enkele dagen aan
de liefde zijner gade en zijner kinderen
en aan de genegenheid zijner vrienden
ontrukt.
Heer Zabulon Allewaert was een goed en
een rechtschapen man, van ledereen be
mind om zijn uitmuntend karakter; hij
was een zeer ieverig lid; hij stond altijd
op de bres als het 't belang der gilde
gold. Hij was tevens een knap en handig
schutter; in den vóórlaatsten prijskamp
onder de leden behaalde hij 't kampioen
schap en ontving als belooning een prach
tigen beker.
Ten allen tijde heeft onze betreurde
gildebroeder zich opgeofferd voor het
welzijn van allen.
Hij blljve voor ons een waar toonbeeld
van oprechte onbaatzuchtigheid.
Sedert maanden lang op 't lljdensbed
uitgestrekt verdroeg hij pijn en smart
met buitengewonen moed en geduld, on
verpoosd kampend tegen de zware ziekte
die hem kwelde en zijne gezondheid lang
zamerhand ondermijnde.
Ongelukkiglijk was zijn strijd hopeloos
en het was dan ook als een schielijke slag
en met een gevoel van rouw en deelne
ming dat men 't bericht van zijn afster
ven vernam,
De doodenakker waarop wij ons thans
bevinden levert ons op zulke tastbare
Wijze, 't bewijs dat alles hier beneden
ijdel en vergankelijk is en dat een enkele
zaak geldt, namelijk door nauwe plicht
betrachting zijn eeuwigheid te verzekeren.
Aan Mevrouw Allewaejt, aan de Kin
deren van den betreurden afgestorvene
bieden wij onze innige deelneming in den
gevoeligen slag die hen treft; mochten
zij in de aanwezigheid van den breeden
kring vrienden die dit graf omringt, in
den lof dien wij hier uit de oprechtheid
van ons gemoed over den overledene uit
spreken, in de algemeene betuiging van
achting die hem tot zijn laatste rust
plaats vergezelt, eenige leniging vinden
voor hunne smart!
Laat ons het hoofd buigen, treurig
maar niet gebroken, stil en eerbiedig ver
trouwend in den eeuwigen almachtigen
God.
Een laatste vaarwel in warme vrien
den hulde most ik U ook nog brengen
van wege de leden onzer gilde. Zij zullen
U ook in hun gebeden niet vergeten zoo
als gij ons allen niet vergeten zult bij
den Heer!
Vaarwel vriend Zabulon, tot weerziens
hierboven, vaarwel!
Langemarlc, den 17 December 1931.
IBfflgSESaESSSaHBESraSfflSBliieiSi
KIND VERBRAND
Het driejarig dochtertje van de echt-
genooten P. 3. wonende Kroeseind, trok
tijdens eene korte afwezigheid zijner
moeder, een ketel met kokend water om
ver. Het kind werd erg verbrand aan
den buik en de beenen. Een bijgeroepen
geneesheer deed de kleine naar een kli
niek overbrengen.
De h. Nikolaas Dejaer, van Fiéron, 21
jaar oud, had zich ter ruste begaan en
de sleutel van de kachel dicht geschoven.
Men heeft de arme jongeling 's mor
gens verstikt in zijn bed gevonden.
Het koolzuur had het slachtoffer ge-
docd.
Het parket is ter plaatse afgestapt.
In de keuken zijner woning, Tween-
montstraat, heeft men het lijk gevonden
van M. Jules O., oud 27 jaar. De ongeluk
kige was verstikt door koolgas, ontsnapt
uit een keukenvuur. Men gelooft aan een
ongeval.
De echtgenoot© Staetemans, wonende
op den weg naar Bocholt, schonk het
leven aan drie jongentjes. Moeder en
kinderen zijn welvarend.
Dr BRUTSAERT, Kamerlid, is spreke-
lijk voor iedereen:
Te POPERINGE, in zijn huis, 's mor
gens, den Maandag en Vrijdag.
Te WERVIK, den 2" Zaterdag der
maand, van 9 tot 12 uur, ln Het
Kapitel
Te IEPER, den 1° en 3° Zaterdag der
maand, van 9 tot 12 uur, in den Ka
tholieken Kring.
IBBBBBBBBBEBBBaBBBSBBBBBBBBnEijgiBBBBaBBBBaaHBBflBBBBBaBBflB
Wilt gij aangename en voordeelige tafelbieren gebruiken in uw huishouden
wendt U dan ter
Aan al de Lezers en Lezeressen VUB
't Vrouwenhoekje zalig, gelukkig Nieuw
jaar!
met uitneembare voering, Gebreve-
teerde merken voor Heeren, Damen
en Kinderen. Allerhande stoffen; al
tijd de laatste nieuwigheden. Werk-
kleederen. Prijzen buiten concurrentie
bij
GASTHUISSTRAAT, 41, POPERINGE
3 Z Naam van Jezns. Genoveva, Gordius.
4MGregorius, Angela v. Foligno, AqulL
5 D Telesphorus, Emiliana, Simon Styllt.
6 W H. Driekoningen, Gasp., Melch., Bah
7 D Lucianus, Reinoldus, Valent., Tillo.
8 V Gudula, Adeleidis, Erhardus, Sever.
9 Z Julianus en Basilissa, Marcelinus.
«2a2asaa3BSSSSBEBa2!2E2B£Q!£2aB
Alle Drukwerk spoedig uitgevoerd
bij SANSEN-VANNESTE
Tel. 87.
Tel. 87.
die U twee maal per week: den DINSDAG VOORMIDDAG en den VRIJDAO
NAMIDDAG allerbeste tafelbieren aan de genadigste prijzen zal tehuis bestellen.
STERK: het smakelijkste bruin tafelbier aan 9 fr. de bak.
GERSTEN: het voordeeligste blond tafelbier aan 10 fr. de bak.
MAS-CAR: het fijnste blond speciaal aan 17 frank de bank.
EB3BBBEBBBBllBBBBBB9flQafü3BB9ttfiaBaSSSBBSBBEBBBBBEaBBBEBSBB
sprak Braams. Luister naar uw vader, ik
verzoek het u met eerbied.
Maar ik zal u doen vervolgen voor
laster I verzekerde Maarten.
Vraag eerst aan uw vader of dat
met zijn goesting zal zijn. Ik ben zeker,
dat hij liever een vuil potje goed gedekt
laat. Hoe minder ge spreekt, hoe beter
voor u, Stevens 1
Martha, stap in de auto.., we zul
len u naar tante voeren I herhaalde boer
Wellems. Gebruik uw verstand.
Vader, ik kan te voet naar tante
gaan...
En ik zeg dat ge in de auto komt!...
Kwaad steeg Wellems nu uit
Ge weet niet wat ge doet, vervolgde
hij. Gehoorzaam... of bij mijn ziel, ik
duw er u met geweld in? Ge doet me
mijn geduld verliezen 1
Vader 1
Ja, ik meen het... En moest Stevens
het beletten, ik deed een ongeluk aan
hem!...
Martha, volg den zin van uw vader,
sprak Maarten. Er mag geen geweld ge
beuren... En ik wil geen opspraak rond
uw naam... Ginder komen menschen. Uw
vader zal Inzien, dat hij mij onrecht
vaardig behandelt. En Braams veracht lkl
Ik ben voor u mijnheer Braams! zei
de veearts. Er is een groote afstarr tus-
schen ons. Gij kunt niet beter doe., dan
de gemeente veria ten... en uw zuster ook,
die mgt een nietwaard als Bert Vissers
verkeert.
l at liegt ge!
O ja, gij noemt alles leugen... Wacht
maar, •nanneke
Martha... zult ge nu instappen?
vroeg Wellems.
Het meisje weifelde nog. Maarten zette
haar wear aan te gehoorzamen.
Voer me dan naar tante! zei ze boos.
Ze gaf Stevens eerst nog de hand, en
sprak
Van u geloof ik geen kwaad... Tot
weerziens... En houd goeden moed. Ja,
vader zal erkennen dat hij mis ls.
Martha zette zich van achter. De auto
reed voort en wat verder aan een welde-
dam keerde Braams zijn wagen.
Toen deze weer Maarten voorbij reed,
wuifde Martha naar haar verloofde.
Droevig keek Maarten het verdwijnen
de rijtuig na.
Ze bespieden ons, zei hij somber.
Zoo moet deze dag ook weer akelig ein
digen. Braams is hatelijk en Wellems ge
looft hem. Altijd over mijn broer en lk
kan niet antwoorden! Weet die ellendige
Braams dan meer dan ik? En mag vader
niets meer vragen!
Maarten keerde naar Veurne terug. Wf
begaf zich naar de straat waar Martha*
tante woonde.
De auto stond niet voor het huls. Zou
Martha al binnen zijn?
Maarten wandelde eenige malen voor
de woning heen en weer. In de buurt
gluurde men al over gordijntje naar hem.
Het was c stille straat en de vreemde
ling die op iemand scheen te wachten,
werd spoedig opgemerkt.
Maarten hoopte, dat Martha hem zien
en buiten komen zou. Hij wilde haar nog
zoo gaarne eens spreken.
Zijn hart bonsde... De deur van hel
deftig huis werd geopend. Een statige
vrouw wenkte hem. Maarten kende haar
van zien; het was Martha's tante.
Kom een keer binnen, zei ze op
stroeven toon.
Maarten stapte ln de gang en de ren
tenierster deed de deur dicht.
Ge wandelt hier weg en weer, ver
volgde de tante. Dat vind lk aardig.
Maarten voelde zich verlegen... Martha
was blijkbaar niet in huis, maar ze had
toch gezegd, dat ze over hem met haar
tante zou spreken. Dan kon hij nu ook
al openhartig zijn..
t