Brouwerij Masschelein liet Geheim van de Torenhoeve HUISMOEDERS GEDACHTEN HET MANNEKE WT DE 5-1-32. - DE POPERfNGENAAR. - pf I. - m BE KAMER VRAGEN VAN ONZEN VOLKS VERTEGEN WO O 1 DICER HEER Dr BRUTSAERT VREESELIJK VERKEERSON GEVAL NABIJ MECHELEN REVOLVERDRAMA TE RYMENAM TRAGISCHE DOOD VAN EEN GENEESHEER TE HAMONT 5 DOODEN en 20 GEKWETSTEN IN RUSLAND MIJ l K N STANDBELANGEN AANSLUITEN! COMPENSATIEKAS DER CHRISTEN PATROONS LANGEMARK STERFGEVAL TE NEERPELT AL SLAPENDE DOOR KOOLZUUR VERSTIKT TE LUIK VERSTIKKING TE DEURNE DRIELING GEBOREN TE BREE ZITDAGEN ZOEKT UW PROFIJT VROUWENHOEKJE Regenmantels BELGICA en Trench-Coats MONDIAL F. Blanckaert-Vërleene JANUARI - NIEUWJAARM. POPERINGE - 87 - IEPERSTRAAT Vegvo] Wj Een blij verleden maakt het droeve heden nog droever. Een droef verleden maakt het blijde heden blijder. Men lijdst onder het lijden zelf maar nog meeronder de manier van het te tanvaarden. IB ITT™ ■■■■■MlOMllMMBi L jESTE lezkrs al te gader, falrijk als een gansch eskader, ïonder veel getoet en geblaas, ('t Is immers toch zoo dwaas!) Treed ik 't nieuwe .jaar nu in. En beste vriend, liefste vriendin, *k Hoop dat in 't jaar, dat '32 heet, li moge blijven gespaard, alle smart en [leed, Dat uw contributies af mogen slaan, En uw inltomen... fel naar omhoog moge Dat ge niet zult zijn geplaagd, [gaan. ('k Heb het voor mij den Heere ook Met rhumatvek of flerecijn [gevraagd,) En andre ziekten, die thans van de mode [zijn. Dat ge voort moget leven als een ware [christen En schuwen 's duivels pomperijen en [listen Dat ge voort moget blijven dienen: God Opdat hiernamaals d'Hemei zij uw lot. Dat ge Ylaamsch moget zijn in uw doen [en laten.. Doch daarover zullen we later nog eens [praten. En nu zeg ik tot U allen te zamen Met m'n nieuwjaars-gerijm is 't uit en... [amen! En ge zult er verdorie, geloof ik, niet kwaad om zijn... dat dat gezeever en gerijm een einde neemt, 't Is immers allemaal zoo'n hooge poëzijdat g'er op 't laatst nog uw kop zoudt op breken om het te kunnen verstaan... maar nu heb ik U nog vergeten te wenschen... iets, 'k zeg het met fatsoen, waarmeê ge veel zoudt kunnen doen. 't Is... 't lot van een miljoen! Zou er dan. gefeest en gevierd worden, Ja! Maar allee, 'k ben weeral ne keer bezig met kasteelen in de lucht te bou wen... we zullen er maar over zwijgen, en er ne keer op terug komen als de heugelijke gebeurtenis zal plaats gehad hebben. In alle geval, één d,ng staat vast, we zijn 't nieuwe jaar '32... inge- t'jimeld. TUIMELEN en tuimelen is twee. In Frankrijk kwamen twee vliegmasjienen met mekaar in botsing. In 't een zaten vier menschen, in 't andere zes. Na hun -.uimeiing, waren ze alle tien de eeuwig heid ingetuimeld. Marenta zegt: dat er hier otomobiels tegen elkaar botsen, dat kan ik nog be grijpen, maar dat er in de lucht, waar zooveel plaats is, twee vliegmasjienen tegen elkaar botsen, dat is toch een beetje straf. Ja, Marenta... een ongeluk ligt soms op een klein plaatsken... en als ge mekaar moet tegenkomen, komt ge mekaar tegen. Zie ne keer... daar zijn miljoenen en miljoenen jongens... en nu moest het juist lukken dat 't Man neken Marenta en dat Marenta 't Man nek:-11 tegen kwam. Dus da's ook een ongeluk, volgens U? vraagt me m'n we derhelft... Maar ik heb het zoo toch niet bedoeld. Ze zijn nu bezig een vliegmasjien te bouwen waarmeê ge op 10 uur van Lon den naar Amerika kunt vliegen of op 5 minuten van Brussel naar Antwerpen. 't Gaat nooit niet rap genoeg Maar menigeen die 't zich bekloeg dat hij zoo rap wou gaan... want met dat rap, rap, rap, deed hij den laatsten stap en is d'eeuwigheid rap ingegaan. DE AMERIKAAN had in Engeland iets ontdekt, dat mooier was dan in Amerika, namelijk een prachtigen hond, een collie, eigendom van een schaapherder. De Amerikaan trachtte den herder over te halen, hem het dier voor een groote som te verkoopen. Wilt gij den hond meenemen naar Amerika? vroeg de herder. Ja, natuurlijk. Dat dacht ik wel, maar ik kan niet van het beest scheiden. Maar, terwijl ze nog zaten te praten, kwam er een Engelschman voorbij, die ook door het prachtige dier werd aan getrokken en vroeg, of het te koop was. Kortom, na een korte onderhandeling verkocht de herder den hond aan den Engelschman voor een lagere som, dan de Amerika geboden had. En gij verteldet mij, dat ge het dier niet wildet verkoopen, zei de Amerika, toen de kooper was vertrekken. Dat heb ik niet gezegd. Ik heb al leen gezegd, dat ik niet van den hond kon. scheiden. Nu, over twee of drie da gen is hij weer bij me terug, maar den Atlantischen Oceaan over zwemmen zou hij niet kunnen. Onder mijne beste Lezers en Lezereskens zijn er vast en zekere dikke menschen, voor wien 't vermageren gewis, een van de grootste verlangens en is. [wenschen Hcwel, tot hun groot genoegen kom ik ben nu mededeelen dat ze een nieuwe remedie tegen de diklijvigheid hebben ge vonden. 't Is zoo simpel als bonjour maar men moest er maar aan denken! Die remedie bestaat in 't volgende: alle da gen een kwartier in de koord dansen... 's morgens, 's avonds, vóór... maar niet na het eten. Dat zal verdorie de moeite waard zijr om ['aanschouwen, allemaal die dikke en laBaKssazssaaïKiEsnsEsaEszïiss Mengelwerk van 0 De Poperingcnaar8 ROMAN door A. HANS. Ik bad zoo op u gehoopt, zei hij triestig... Waarom komt gij zoo al met eens naar mij? Omdat ik gehoord dat gij met René Verkeerd hebt... Spreken de menschen er nog van? Hebben ze geen ernstiger bezigheden?... Hoor eens, Maarten, ik heb u nu geant woord en voortaan komt die gevloekte naam niet meer over mijn lippen! Gevloekte naam?... Ja... Mannen weten niet wat het ls een hart van een eerlijk meisje, dat oprechte liefde- heeft, te breken... Laat ms nu aan mijn werk... Droevig reed Maarten Stevens lieen voor zijn dagelijksche taak. TE VEURNE 't Was Zondag namiddag... Maarten Stevens wachtte te Veurne op Martha Wellems. Hij had dien voormiddag een tweestrijd gehad. Zijn hart dreef hem naar Martha, doch bezorgdheid kwelde hem om vader... Mocht hij op dien eeni- gen vrijen dag zich van de hoeve ver wijderen? Hij had aan. Manda niet van zijn liefde gesproken, maar haar gezeid dat hij in den namiddag dringend weg moest. Zij beloofde op vader te Ietten. E11 met een gavoel van medelijden voor haar, die weer eernaam op 't somber hof moest blijven, vette meneerken» en madamekens ('t ls op U niet, dat ik het heb, hoor, beste Lezers en alderllefste Lezereskens) zoo in de koord te zien dansen gelijk de kleine kinders. Ze moeten maar zien, als ze die oefe ning op hun slaapkamer doen, dat de plancher ofte zoldering sterk genoeg zij, of ze zouden het gansche kot nog kunnen doen ineen storten. VOOR AL 'T GELD VAN D'AARD 'k zeg het heel bedaard en 'k herhaal het honderd keeren en zou 'k mijn liefste Lezereskens willen [afïronteeren. Maar 'k gelove dat niemand het mij ten kwade dulden zal, als ik hier de drie voornaamste hoedanigheden opsom, die een vrouw moet bezitten!... Ze moet jong zijn, schoon en... dom... dan ls ze de gédroomde vrouw voor onze moderne mannen. Maar dat de vrouwtjes soms nog al heel wat slimmer zijn, dan hunne broeders van 't sterke geslacht bewijst het volgende anecdootje: TWEE OUDE VRIENDEN ontmoeten elkaar in een klein plaatsje bij een wed strijd. De eene heeft zijn vrouw beloofd, op tijd voor eten thuis te zijn. En zij had hem zijn lievelingskostje beloofd. Maar het spel was zoo opwindend, dat ze besloten, dat hij zijn lievelingskostje zou laten. Ze zouden samen eens lekker dineeren. Heb trein 6.30 gemist, wacht niet met eten», telegrafeerde hij aan zijn vrouw. Hebt ge mijn telegram gekregen? vroeg hij, toen hij 's avonds thuis kwam. Ja, antwoordde ze, maar ik zou eigen lijk wel eens willen weten, waarom ge om vijf uur telegrafeert, dat ge den trein van 6.30 gemist hebt! MET DE KORTE HAREN bij de mas- kens is 't nu ook een spel. De mode wil dat de maskens met korte haren, ook lijn gevormde ooren hebben. De dichter zong immers reeds in den almanak van Snoeck van 't jaar 1848: O! schelp van peerlemoer zoo fijn en broos van toer... Maar iedereen heeft geen fijne oortjens, dus moeten ze fijn gemaakt worden. Daarvoor verkoopen ze nu zekere mas jientjes en pottekens zalf. Ge kunt er ne keer meê probeeren, lieve schepselkens Gods, mtiar... als ge niet gaarne uw centjes kwijt rijt, begint er maar niet meê. Want 't is reklame, zie a la mode de Paris. EEN OUDE NEGER was zwaar ziek. Hij rolde heen en weer op zijn bed, en steunde, en zuchtte al twee dagen lang. Zijn zoon Abe vroeg, of hij nu niet eens een dokter zou halen. Dat was uitstekend, en het zou zeker geen kwaad doen, als er één gehaald (verd, maar het moest een veearts zijn. Een veearts? vroeg Abe verbaasd. Maar waarom dat? Och, die andere dokters heb ik al zoo vaak gehad, zei de oude, die zijn goed, als ge weet, wat ge scheelt. Die vragen u, wat ge scheelt, en dan zegt ge het, en dan geven ze u een drankje. Maar dezen keer weet ik het niet, wat me scheelt, daarom moet ik een veearts hebben. Die kunnen hun patiënten niet vragen, waar ze pijn hebben. Die moeten alles zelf weten. Nog zoo slecht niet geredeneerd, hé! TC ZEG 'T U HIER met veel plezier ze hebben weêr ne keer iets nieuws uitgevonden. Wat dan? He- wel: hemden met afneembare slippen. Ja, ja, lach er maar meê, maar 't is ver draaid de volle waarheid da'k u hier vertelie. Wat denkt ge wel... met dezen crisis-tijd is alleman niet meer capabel of in staat alle weken een versch hemd aan te doen. Ge koopt dus een hemd en 'n dozijn slippen daarbij... alle weken doet g'een paar slippen af en zet er 'n ander paar aan. Pratiekt Ze hebben ook nog iets uitgevonden om de Walen en de franskiljons Vlaamsch te leeren. Maar dat mar cheert niet, die menschen zijn te koppig, en ze peinzen dat ze in Belgie, toch altijd den baas zullen spelen. Afwachten, zei den boer, en hij had vijf teljooren boon soep naar binnen gespeeld! EEN ENGELSCHMAN en een Schot zaten samen in de tram, toen er een schoon meisje binnenkwam. De Schot nam zijn hoed af en het meisje knikte terug. Kent ge haar? vroeg de Engelsch man. O ja, heel. goed, antwoordde de Schot. Laten we naast haar gaan zitten, dan kunt ge mij aan haar voorstellen, zei de Engelschman. Goed, sprak de Schot; maar laten we even wachten tot ze betaald heeft. GEDOOG DAT IK HIER IETS VERTEL over Edison, ge weet wel die amerikaansche uitvinder die niet minder dan 248 brevetten bezat en er nog andere... in 't hoofd had, toen hij plots den geest gaf en rusten ging... in 't graf. 't Is ook hij die de toepassing van d'electricitelt gevonden heeft. Hewel, vóór zijn dood heeft Edison verklaard, dat het hem op een manier speet, die toepassing- te hebben gevonden, omdat een zijner uitvindingen op electrisch gebied, dient om de doodstraf toe te dienen, n.l. de electrische stoel: «Dat doet me oneindig veel leed, zei hij, en men zou mij terecht mogen verwenschen, in plaats van mij den weldoener der menschheidte noemenEn uit eerbied voor de nage dachtenis van Edison hebben z'in Ameri ka besloten den electrische stoel af te schaffen. IN DEN TRAM zitten een jonge heer en een jonge dame... die elkaar niet kennen. De dame zit daar met een hondje op haar schoot en streelt het voortdurend. Ik zou wel in de plaats van dat hondje willen zijn, mevrouw! zegt de heer zoo ineens. was hij heen gereden, zich verwijtend dat hij eigenlijk zelfzuchtig handelde... Maar mijn liefde is ook een strijd en ik moet op mijn hoede zijn, had hij zich voor zich zelf verontschuldigd. Nu stond hij te Veurne... En weldra zag hij Martha. Zijn hart klopte van vreugde. Haar gelaat drukte ernst en zelfs triestigheid uit. Dag Maarten, groette ze, hem de hand reikend. Ge zijt goed op tijd... O, van eigen... Ik heb zoo naar de zen Zondag verlangd. Wat was Martha weer bevallig in haar bontmantel, met het frisch gezichtje on dier den vilten hoed. Waar gaan we? vroeg ze. Den weg naar De Panne op... Goed... Veurne lag daar stil in zijn Zondags rust vooral nu kort na den middag. Er woel een gure wind. 't Was koud, droog weer. Braams had me in zijn auto naar Veurne willen voeren, maar ik zei aan vader dat ik dan thuis bleef, sprak Martha. Hoe wist hij dat gij weg moest? Van vader... Dan is uw vader wel heel goed met hem bevriend. O, bijzonder... Ik zal het nu maar alles in een keer zeggen. Maarten... Vader heeft leelijk tegen u gesproken, en mij heeft hij gisteren gezegd, dat het zijn goesting zou zijn, dat ik met Gerard Braams trouw. Maarten had het vermoed, en toch schrok hij geweldig van deze mededeeling. Ik antwoordde dat ik niet wilde, vervolgde Martha. En ik zei hem dat ik u gaarne zag. Er was nu geen reden meer om dat weg te steken... Vader bleef kalm... Hij gaf me tijd om na te denken. En hij schold zeker op mij? Neen... hij zou mij meer van u zeg gen, Inter... Maak u niet ongerust... Wij Ge hebt ongelijk, mijnheer, want ik ga er mede tot bij den veearts... om zijne lange ooren te laten afkippenl Gezicht van 't meneerken! LUISTER EN HOOR naar dien fameuzen doktoor die is voorwaar geen domoor en die stelt voor w'herhalen 't allen in koor opdat z'n raad niet zou gaan te loor aü3 ge dien raad nog nergens anders [vondt dat kussen is ferm ongezond Hij beweert, dien fameuzen dokter, dat bijna ai de ziekten voortgezet worden door het kussen! En wat doet die man dan met 't lied jen: kussen geven dat is 't leven van de zoete minnerij kusjes heeten duivelsbeten maar dat hoort er eenmaal bij!? Willen we alle ziekten vermijden volgen we dan raad van den geleerden Esculaap MA, zei Tom, ik heb het zoutvaatje op het tafelkleed omgestooten. Ge moet een anderen keer wat min der wild zijn, Tom, antwoordde zijn moe der. Als Iemand het zoutvaatje omwerpt, dan ontstaat er ruzie, niet waar, ma? Dat zegt men wel eens, Jongen. Maar als hij het zoutvaatje niet omwerpt, komt er geen ruzie, hé ma? Neen, Tom. Nu ma, dan krijgen wij geen ruzie, want ik smeet het zout niet om, het was gelukkig maar den inktpot. D'er ls een spreekwoord dat zegt, als ge van den duivel spreekt, ziet ge zijnen staart... Ik spreek van nen omvergewor pen inktpot... 'k wil voort beginnen schrijven en met mijn stom gezicht, of is 't toeval?... 'k werp verdorie zonder het te weten mijnen inktpot ook omver!... 'k Moet dus ophouden met pennen... maar eerst wil ik U, met den inkt die op de tafel blijven liggen is, een liedje voor U schrijven, getiteld: SOLDATENBRIEF 1. Kijk wat stak daar het fakteurken Dezen morgen door het deurken. Wel, een briefje van Francis Die bij de soldaten is Waar hij nog acht maand moet blijven 'k Ben benieuwd wat hij zal schrijven. Ach, mijn hartje klopt zoo blij Als er komt een brief voor mij. Refrein. Een brief, een brief Van 't zoete lief Mijn harte dief Aan wien ik wil toebehooren Een ander zal In geen geval Mijn harteken behoorenl 2. V (Ze opent den brief en leest zingend.) Liefste Mieken, ik laat u weten Da'k u nimmer zal vergeten 'k Neem hier ver in 't Walenland Voor een brief de pen ter hand 'k Wil u vragen, 'k wil u schrijven Aan mij steeds getrouw te blijven. Liefste Mieke daar ge weet Dat ik u nooit vergeet. 3. Tegenwoordig, liefste Mieken, Zijn er hier nog al veel zieken. Gisceren nog is Jef Verlaan Aan die plage dood gegaan. 't Was een kaporaal van 't elfde Mieken 'k hoop van u hetzelfde, 't Was een vent twee meters lang En hij moest mij nog tien frank. Mieken, 't zal geen week meer duren Dat ge zult een paksken sturen Lijk ge alle maanden doet. Wilt ge aan, mijn Mieken zoet, Zorgen voor wat cotteletten En een stuksken hesp bij zetten. Want 't is deerlijk bij den troep Met het brood en met de soep. 5. Mieken 'k heb niets kunnen sparen Voor een naald en tuitje garen; Doe er dan dat ook maar bij Want daar is een knop of drij Van mijn onderbroek gesprongen Mieken och! wat is een jongen Bij den troep ne sukkelaar 'k Wordt het meer en meer gewaar. 6. Mieken, en dan voor 't sluiten Ik zit weeral zender duiten En dat is een echte ramp Naaste week gaan wij naar 't kamp En daar, wil het niet vergeten Mieken kan ik dubbel eten. 'k Vraag dus Mieken, wees niet kwaad Zend me vlug een postmandaat, 7. Mieken lief, zooveel soldaten Loopen 's avonds langs de straten Met een meisken van plezier En die zijn er velen hier Maar ik, Mieken, liefste schatje Ik lonk naar geen slentergatje Ik kruip 's avonds vroeg .in bed En beionk dan uw portret. En nu Mieken, zoetste liefje Eindig ik mijn hartlijk briefje Met de pen maar niet met 't hart En om mijne liefdesmart Te overwinnen ondertusschen Krijgt gij honderdduizend kussen Van hem die steeds blijft en is Uw geliefde Jan Francis. Biscouplet. k Ga nu rap voor 't paksken zorgen En ik zend aan Sisse morgen Hesp, saucissen en nog meer Ook tabak van Appelteer En een tuiteken met garen Om zijn knoppen te bewaren Want ik heb ik voorwaar (ze weent) Meelij mef dien sukkelaar. 't Manneken uit de Maan. I. - AAN DEN HT'ER MINISTER VAN NIJVERHEID, ARBEID EN SOCIALE VOORZORG 1. - Hoeveel personeel had in 1931 de Maatschappij voor goedkoope woningen, Spastraat, 50, te Brussel? 2. - Welke wedde wordt door elk Ud van dit personeel getrokken? 3. - V/aarmede houdt al het personeel van de Maatschappij voor goedkoope wo ningen zich onledig? Met ander woorden, welk is hst bilan van de werkzaamheid van die maatschappij over 1931? 4. - Meer in 't bijzonder, wat deed zij om de regeering te helpen bij het be strijden der crisis? 5. - Heeft de Maatschappij voor goed koope woningen het recht beslag te leg gen op het bezit van een harer aange slotene maatschappijen, die met eigen geld bouwt, dit is. zonder geldelijke tus- schenkomst der hoofdmaatschappij, en aldus hare werkzaamheid stil te leggen? 6. - Hoeveel maand is er gemiddel noo- dig voor de Maatschappij voor goedkoope woningen om de plans van eene arbei derswoning goed te keuren? II. - AAN DEN HEER MINISTER VAN KOLONIËN Onrustbare geruchten zijn ln omloop in de msdicale kringen in Congo: er zou spraak zijn een groot aantal geneeshee- ren en leden van den gezondheidsdienst af ta danken. Voor allen die vertrouwd zijn met de sanitaire toestanden in Congo is zonne klaar dat, indien men ten alle prijze moet bezuinigen, men slechts ten allerlaatste besnoeiingen kan doen op medicaal ge bied; en dat de belgische geneesheeren die, tengevolge van de propaganda ge voerd in onze vier hoogescholen en van de wijzigingen toegebracht aan de mili- tiewet van 5 Maart 1929 (art. 49) de koloniale loopbaan verkozen, de laatste slachtoffers zouden dienen te zijn van de ongenadige wet van het begrootings- evenwicht. Welke zijn eigenlijk de inzichten van uw departement, diengaande? Is het waar dat, steeds om bezuini gingsredenen, de werken tot gezondma king voor dewelke credieten werden voor zien in 1929 en 1930, stilgelegd worden, inzonderheid te Albertstad, Likasi, Elisa- bethstad? Die halfwegegelaten werken kunnen gevaarlijker zijn voor de open bare gezondheid dan de vorige toestand, die ze noodzakelijk maakte. ANTWOORD. De ontwerpen van het departement in zake geneeskunde zullen breedvoerig aangeduid worden in de me morie van toelichting van het begroo- tingsontwerp dat eerlang bij de Kamer zal ingediend worden. Nu reeds kan ik zeggen dat de geneeskundige krachtin spanning geen vermindering zal onder gaan. In overleg met den Minister, herziet de gouverneur generaal zijn algemeen pro gramma van werken in de kolonie. Dit nieuw programma zal aan de regeering tot goedkeuring voorgelegd worden en de gszondmakingswerken zullen op het pro gramma blijven als de dringendheid er van billijk blijkt. Niets Iaat echter toe te zeggen dat de gezondm akings werken in de provincie Katar ga stopgezet zijn of zullen worden. ISSJ DRIE DOODEN Op Kerstdagnamiddag is te Peulis bij Mechelen een zeer smartelijk ongeluk ge beurd. Pepermans Edward, deed in gezelschap van zijn zoon Jan, 22 jaar, wielrenner van beroep, met zijn auto een toertje door de streek. Zij hadden" ook twee vrienden medegenomen. Nadat zij verscheidene drankgelegenheden hadden bezocht zet ten zij in steeds woester wordende vaart hun ronde voort. Het onvermijdelijke gebeurde. Jan Pe- permans verloor het stuur en botste met vreeselijk geweld tegen den hoek van het huis Debacker. De auto werd totaal ineengedrukt. De vier inzittenden gaven geen teeken van leven meer en werden in stervensnood uit de puinen gehaald. Een bijgeroepen priester diende hen alle vier de heilige Olie toe. Vader Pepermans en Van de Vondel stierven in zijn armen. Van Aken ls ge durende den nacht overleden. De genaamde Frangois Verschooten, oud 20 jaar, wonende te Rymenam, begaf zich huiswaarts en trok voorbij de herberg van August Olbrechts, wonende Kleine Dreef. Deze stond aan zijn deur. De twee mannen waren sinds eenigen tijd geen al te beste vrienden. Al meteens ontstond opnieuw twist; Olbrechts loste revolverschoten op Verschooten, die in den buik getroffen werd. Zijn toestand is zeer erg. Geneesheer Somers begaf zich per flets bij een zieke in de wijk De MolkToen hij aldaar aankwam, zakte hij ineen en gaf den geest. Te Moskou zijn twee treinen op elkaar geloopen, waarbij acht wagens geheel wer den vernield. Vijf personen werden gedood en 20 gewond. De oorzaak van het ongeluk Is nog niet komen vast te staan. De crisis die over heel de wereld heerscht en tal van werklieden zonder werk stelt heeft ook een noodlottig ge volg voor de kleine en zelfs groote ne ringdoener en vakmanbazt.i. De gesyndikeerde werklieden worden ondersteund en trekken steungeld. Dat aan werkloozen steun verleend worde in verhouding met den nood, is plicht, en het feit dat, hier gelijk elders, soms mis toestanden lieerschen, verandert niets aan Lot feit dat, menschen die hun brood zouden willen verdienen al werken, en dit niet kunnen, moeten geholpen worden. Maar niet alleen bij den werkloozen werkman heerscht er nood; bij Midden standers ook begint er vrees voor ellende te ontstaan. En hierover zijn we het eens met Burgersbelangenwaar spreekt over den nood bij den Middenstander en zegt: Onder het leed vermelden we de vast stelling dat, spijts de protesten van onze bonden en parlementaire vertegenwoordi gers, de belangen van de middenstanders over het hoofd gezien werden bij het stemmen van sommige sociale wetten, zooals b. v. deze op de gezinsvergoedin gen, die da kleine patroons van alle voor- deelen uitsluit, maar hen niettemin alle lasten oplegt. We blijven echter op de bres, en drin gender dan ooit roepen we alle Midden standers toe: blijf ons getrouw, wij blij- van u getrouw!... We weten het, de tijden zijn lastig, en vele Middenstanders staan voor de pijn lijke noodzakelijkheid hunne uitgaven streng in te krimpen. Dit weze evenwel voor niemand een reden om te verzaken aan het betalen van zijn bondsbijdragen. Zeker, bij den nood die elk aan eigen lijf ondervindt, komt nog de algemeene nood der werkloosheid, die op allen een bijkomenden last van liefdadigheid legt. Er komt echter in het herderlijk schrij- van hunner Hoogw. Excellenties de Bis schoppen, dat ons tot die liefdadigheid oproept, een woord voor dat ons bijzon der getroffen heeft. Dit namelijk waar spraak is van de verdoken en geheime ontberingen die in vele huisgezinnen on der den druk van den tegenspoed gele den worden. Hoevele zelfstandige ambachtslieden, kleine patroons, verkeeren niet in zuiken deerniswekkenden toestand? Bij velen van hen was het gewoon In komen weinig hooger dan dit van een werkman. Wanneer zij werk hadden bestond voor hen geen kindertoeslag, en nu zij zonder werk gevallen zijn bestaat voor hen geen krisisfonds. Bij dezulken zal men vooral de gezin nen vinden die nood hebben, en dien nood verbergen... De komende maanden zullen het bewijs leveren hoe onredelijk het was wij maken niemand geen verwijt: de bedoe lingen waren ongetwijfeld goed de kleine basen van het voordeel der sociale verzekeringen uit te sluiten. Wij vragen het daarom in gemoede aan dezen die weifelen: Is het thans het oogenblik om de zwakste uwer standge- nooten in den steek te laten? In den loop van 1932 zullen waarschijnlijk tal rijke wettelijke en bestuurlijke maatre gelen dienen genomen te worden, waarbij de belangen van de patroons, kleine zoo wel als groote, zullen betrokken zijn. Het komt er meer dan ooit op aan dat onze organisaties krachtig hun stem kunnen verheffen om die belangen te verdedigen. De best begoeden onder de Middenstan ders mogen het dan bedenken dat de bij drage die zij betalen om de werking der organisatie mogelijk te maken, het doel matigste middel is om hunne minder be- goede standsgenooten te helpen en te steunen. Aan dezen dringenden plicht van solidariteit zij zich niet onttrekken. Tot de minder begoeden, tot hen die wellicht uit reden van bezuiniging zou den geneigd zijn uit hunnen bond te tre den, zeggen wij: geen uitgave is beter besteed dan uw bijdrage als lid van den Middenstandsbond. De voornaamste be staansreden van een standsorganisatie naar christelijke geest opgevat, is toch wel de verdediging van de zwaksten uit dien stand. Gij zijt dus de eerste belang hebbenden. Tot alle Middenstanders, welke ook hun beroep, hun toestand, hun persoonlijke meening omtrent vele bijkomstige zaken zijn, herhalen wij met den meesten na druk. Eene zaak staat vast: uw steun be hoort aan de organisatie die in deze moeilijke tijden uw bestaan, uw waar digheid, de voorname zending van uw stand in de maatschappij, tegenover alles en allen hoog houdt en doet eerbiedigen. Blijf haar dus getrouw! Middenstanders, sluit aan bij den Christen Middenstand. Onze organisatie moet een macht wor den die zijn woord moet te zeggen hebben tot verdediging onzer belangen. Sluit U aaneen, wilt Ge niet dat de Middenstand verdwijne. Gebruikt Cliicorei WÏPELIER-TAFFIN 0 't is de beste. 17, GARENMARKT, BRUGGE. Het bestuur heeft de eer U te berich ten dat met ingang van de maand Ok tober de bijdrage verminderd werd met 0.05 fr. De bijdrage beloopt dus tot nader bericht op fr. 0.65 per dag voor de mannen en h 0.33 per dag voor de vrouwen. bP Werkgevers, sluit U aan bij de Christen Patroons. Voor 't Poperingsche: Inlichtingen te bekomen in de Christen Middenstand te Poperinge, lokaal Katholieke Kring Hoofdzetel: 17, Garenmarkt te Brugge. 2E3Z8a9£a!gaHBII!K£a£MflBB@3aatB R2SB&2iaSB&a&BBBBBBaBBESBIBiSB <2BBÜHSIES!BBBiai9Bi2BüSaHES3BaK behooren bij elkaar en niemand zal ons scheiden. Martha zei dit op rustigen, vastbera den toon... 't Is toch triestig u zoo willen dwin gen, hernam Maarten. Vader heeft van geen dwang gespro ken... Och, leefde moeder nog maar! Zij was zoo zacht... Vader is veel bruuter... en gejaagd naar 't geld... Geen dwang, zegt ge... Dinsdag, toen ge van Roeselare kwaamt, verplichtte hij u toch naast Braams te zitten... Hij wilde van achter wat slapen en hij legde zich dwars op de bank. Er was voor mij geen andere plaats dan van vo ren, maar ik heb geen tien woorden ge sproken tegen Braams. Heeft hij al iets van verkeeren ge zegd? O, neen... En als hij wat eergevoel heeft, zal hij het niet doen... Hij weet nu al, dat mijn gedacht voor hem niet is. Hij schimpte op u, toen we u voorbij re den... «Zie hem krabben op zijn velo», zei hij. Een auto zal hij nooit kunnen koopen! De bluffer peinst zeker, dat ik hem zou nemen voor zijn automobiel. O, hij meent dat niemand hem kan weerstaan. Ge had hem aan tafel moeten hoo- ren te Roeselare. In 't fransch en den gargon doen draven, precies of hij een groote heer Is. En de belachelijke jongen meent dat hij mij daarmee overbluft. Hij bofte op kennissen... een advokaat te Brugge, een dichter... en ik weet niet al met wie... Een dichter... En hij doet voorzeker geen boek open op een heel jaar... En dan had hij het over reizen met zijn auto naar Parijs en Bretaf-ne... Och, ik luisterde nog niet half... ik peinsde veel liever aan u, Maarten... Dat hoor ik gaarne, Martha.,. Er zai strijd zijn, maar ik lv.b mijn jaren... Ik zai het nu allemaal aan tante vertellen... Zij is als een tweede moeder voor mij... Maar zal ze mij niet te eenvoudig vinden? Wel neen... Als ik haar nu zeg dat gij uw best doet... en ge uw handel uitbreidt... Tante is niet als vader... zoo op het geld. En ze kan geen bluffers ver dragen. Zoo vader me Gerard Braams blijft opdringen, kom ik weer een tijd bij tante wonen... O ja, dat ware goed. Hier zouden we elkander meer zien ook... Ik ben zeker, dat ge bij tante aan huis zoudt mogen komen. Ze weigert mij niets. Ge geeft me veel hoop, Martha. Het zijn sombere dagen voor mij geweest... Ge moogt zoo rap niet in den put zitten. Eerlijk gezegd, ik lach met de plannen van vader en Braams. 't Spijt me toch, dat ik zoo over vader moet spreken en ik hoop wel dat hij zal veranderen. Eigenlijk is bij ons een sombere gemeen te, Maarten... Dat vind ik ook... Ge hebt daar de Torenhoeve... ze zijn er menschenschuw... Gerards vader is ook een zwijger... heel anders dan zijn zoon. Maar hij kijkt nu door zijn oogen... En dan dat kruis op dien binnenweg... En in het ronde soldatenkerkhoven.Dat is de ellende van den oorlog! Dan zijn er menschen die de glorie van oorlogswinst in den kop hebben, en ze verteren tegen eikaar op. Ze misprijzen nederige lieden. Ik ben waarlijk liever hier te Veurne. En dan bij O) thuis, dacht Maarten, maar hij duri'de niet over zijn vader te spreken. Zoo v.,- ncrilden de geliefden buiten de stad, fc.-. u- ia Ikaais gezelschap in hun liefde. Eensklaps noorden ze een auto. 3e. gin- 1 :n op aij, cm den snellen wager. do to ,r as tvuio stepte oruuos (rij i ■en. it. Gerard Braams zat aan het stuur en vader Wellems bevond zich nevens hem. Martha en Maarten schrokken... Ha, daarvoor moest ge naar Veurne! snauwde Wellems Martha toe. En gij, nietwaard, ge wilt mijn dochter op een slechten naam brengen! vervolgde hij tot Maarten. Wij wandelen hier heel treffelijk, antwoordde deze. Wie zou er daarop Jets kunnen zeggen! Gij moest achter een slette van de parochie gaan... een van uw soort! hoon de Braams tot Maarten. Ge hebt zeker weer te veel gedron ken om zoo iets te zeggen! Ik misprijs uw grofheid! Peins aan uw broer in Amerika en vertoon u dan niet met treffelijke juf vrouwen! Gij spreekt van een zekere soort van meisjes... 't Is genoeg geweten dat gij beter kent dan ik, Braams! Noem mij mijnheer Braams, ik wil niet zoo aangesproken worden door een krotter. En let op uw woorden... Ik ken 't gerecht van dichtbij... en één zaak ls voor uw familie al genoeg geweest. Moet uw vader misschien heelegansch met zijn neus tegen den grond loopen. Is hij nog niet menschenschuw genoeg? Het was spot die Maarten diep griefde. Ge zijt een gemeene kerel 1 riep hij uit. Uw taal ls laag en laf! Wacht maar, manneke... 't Is nu genoeg, zei Wellems. Martha stap in de auto! Neen, vader! Doe wat ik u vraag I zal te voet naar Veurne gaan... Maarten Stevens! Hij is treffelijke nie voor mij. ek ze haar vader aan, die zijn wilde beheerschen. rouw vv riems, gij weet niet rie U, anders zoudt gij hem mijden, Alles gaat zoo rap voorbij! Vliegen doen de jaren; Nauwelijks ls een uur nabij, Of 't is heengevaren. Doch 't en maakt niet treurig mij, 't Kan me niet vervaren: Steeds een stapke naderbij 't Bijde hemelvaren. 'k Weet, en 't maakt me kinderbll] Dat de Heer zijn kind zal sparen. Varend door dit wintertij En het voor zijn' Liefd' bewaren. Dit jaar valt Nieuwjaar nog eens op... 1 Januari! Opgepast: we hebben in 1931 geen laten Paschen, zoodat de Zonda® van Septuagèsima reeds valt op 24 Ja nuari en Asch-Woensdag op 10 Februari Niemand mag dan vergeten een kruiske te gaan halen en er op letten dat dt Vasten begint en duurt tot Paasch-Zater- dag middag. Alle Woensdagen van den Vasten zijn onthoudingsdagen, dus hel gebruik van vteeschspijzen is op die da gen verboden, juist gelijk op al de Vrij dagen van het heele Jaar. De moeders, do vrouwen zullen daarover streng zijn. Nloè te vergeten dat penitentie voor alle chris- tene menschen verplichtend is, voor ieder op zijn manier en volgens zijn mogelijk heid. PRACTISCHE WENKEN Wilt ge sterk zijn? Werk. Wilt ge gelukkig zijn? Wees vrien delijk. Wilt ge verstandig zijn? Denk na. Wilt ge geëerd worden? Verneder U, Wilt ge gelukkig sterven? Lok* deugdzaam. o KLEINE AANKONDIGING Eene oude dame had in de kerk haar regenscherm laten staan, en zette vol gende aankondiging in een dagblad: Ben persoon, wiens naam en adre» gekend zijn, is gezien op het oogenblik dat zij zich van een regenscherm mees ter maakte. Wanneer zij zich vele kosten en moeite wil sparen, wordt zij verzocht dezen regenscherm aan volgend adres to bezorgen: X..., Dwarsstraat, Nr 20.» 's Anderendaags vond deze oude dame in hare spreekplaats niet één maar een heel dozijn goede regenscherms. Zou men armoe lijden Om één mondje meer? Och... waar menschen strijden Helpt de Heer. Lijkrede uitgesproken door Mijnheer Carlos Boucquet, op de Begraving van Keer ZABULON ALLEWAERT, namens de Schuttersgilde: Mevrouw, Geachte Familie, Namens de Schuttersgilde St Sebas- tiaankom ik een laatste hulde bren gen aan de nagedachtenis van den Heer Zabulon Allewaert, over enkele dagen aan de liefde zijner gade en zijner kinderen en aan de genegenheid zijner vrienden ontrukt. Heer Zabulon Allewaert was een goed en een rechtschapen man, van ledereen be mind om zijn uitmuntend karakter; hij was een zeer ieverig lid; hij stond altijd op de bres als het 't belang der gilde gold. Hij was tevens een knap en handig schutter; in den vóórlaatsten prijskamp onder de leden behaalde hij 't kampioen schap en ontving als belooning een prach tigen beker. Ten allen tijde heeft onze betreurde gildebroeder zich opgeofferd voor het welzijn van allen. Hij blljve voor ons een waar toonbeeld van oprechte onbaatzuchtigheid. Sedert maanden lang op 't lljdensbed uitgestrekt verdroeg hij pijn en smart met buitengewonen moed en geduld, on verpoosd kampend tegen de zware ziekte die hem kwelde en zijne gezondheid lang zamerhand ondermijnde. Ongelukkiglijk was zijn strijd hopeloos en het was dan ook als een schielijke slag en met een gevoel van rouw en deelne ming dat men 't bericht van zijn afster ven vernam, De doodenakker waarop wij ons thans bevinden levert ons op zulke tastbare Wijze, 't bewijs dat alles hier beneden ijdel en vergankelijk is en dat een enkele zaak geldt, namelijk door nauwe plicht betrachting zijn eeuwigheid te verzekeren. Aan Mevrouw Allewaejt, aan de Kin deren van den betreurden afgestorvene bieden wij onze innige deelneming in den gevoeligen slag die hen treft; mochten zij in de aanwezigheid van den breeden kring vrienden die dit graf omringt, in den lof dien wij hier uit de oprechtheid van ons gemoed over den overledene uit spreken, in de algemeene betuiging van achting die hem tot zijn laatste rust plaats vergezelt, eenige leniging vinden voor hunne smart! Laat ons het hoofd buigen, treurig maar niet gebroken, stil en eerbiedig ver trouwend in den eeuwigen almachtigen God. Een laatste vaarwel in warme vrien den hulde most ik U ook nog brengen van wege de leden onzer gilde. Zij zullen U ook in hun gebeden niet vergeten zoo als gij ons allen niet vergeten zult bij den Heer! Vaarwel vriend Zabulon, tot weerziens hierboven, vaarwel! Langemarlc, den 17 December 1931. IBfflgSESaESSSaHBESraSfflSBliieiSi KIND VERBRAND Het driejarig dochtertje van de echt- genooten P. 3. wonende Kroeseind, trok tijdens eene korte afwezigheid zijner moeder, een ketel met kokend water om ver. Het kind werd erg verbrand aan den buik en de beenen. Een bijgeroepen geneesheer deed de kleine naar een kli niek overbrengen. De h. Nikolaas Dejaer, van Fiéron, 21 jaar oud, had zich ter ruste begaan en de sleutel van de kachel dicht geschoven. Men heeft de arme jongeling 's mor gens verstikt in zijn bed gevonden. Het koolzuur had het slachtoffer ge- docd. Het parket is ter plaatse afgestapt. In de keuken zijner woning, Tween- montstraat, heeft men het lijk gevonden van M. Jules O., oud 27 jaar. De ongeluk kige was verstikt door koolgas, ontsnapt uit een keukenvuur. Men gelooft aan een ongeval. De echtgenoot© Staetemans, wonende op den weg naar Bocholt, schonk het leven aan drie jongentjes. Moeder en kinderen zijn welvarend. Dr BRUTSAERT, Kamerlid, is spreke- lijk voor iedereen: Te POPERINGE, in zijn huis, 's mor gens, den Maandag en Vrijdag. Te WERVIK, den 2" Zaterdag der maand, van 9 tot 12 uur, ln Het Kapitel Te IEPER, den 1° en 3° Zaterdag der maand, van 9 tot 12 uur, in den Ka tholieken Kring. IBBBBBBBBBEBBBaBBBSBBBBBBBBnEijgiBBBBaBBBBaaHBBflBBBBBaBBflB Wilt gij aangename en voordeelige tafelbieren gebruiken in uw huishouden wendt U dan ter Aan al de Lezers en Lezeressen VUB 't Vrouwenhoekje zalig, gelukkig Nieuw jaar! met uitneembare voering, Gebreve- teerde merken voor Heeren, Damen en Kinderen. Allerhande stoffen; al tijd de laatste nieuwigheden. Werk- kleederen. Prijzen buiten concurrentie bij GASTHUISSTRAAT, 41, POPERINGE 3 Z Naam van Jezns. Genoveva, Gordius. 4MGregorius, Angela v. Foligno, AqulL 5 D Telesphorus, Emiliana, Simon Styllt. 6 W H. Driekoningen, Gasp., Melch., Bah 7 D Lucianus, Reinoldus, Valent., Tillo. 8 V Gudula, Adeleidis, Erhardus, Sever. 9 Z Julianus en Basilissa, Marcelinus. «2a2asaa3BSSSSBEBa2!2E2B£Q!£2aB Alle Drukwerk spoedig uitgevoerd bij SANSEN-VANNESTE Tel. 87. Tel. 87. die U twee maal per week: den DINSDAG VOORMIDDAG en den VRIJDAO NAMIDDAG allerbeste tafelbieren aan de genadigste prijzen zal tehuis bestellen. STERK: het smakelijkste bruin tafelbier aan 9 fr. de bak. GERSTEN: het voordeeligste blond tafelbier aan 10 fr. de bak. MAS-CAR: het fijnste blond speciaal aan 17 frank de bank. EB3BBBEBBBBllBBBBBB9flQafü3BB9ttfiaBaSSSBBSBBEBBBBBEaBBBEBSBB sprak Braams. Luister naar uw vader, ik verzoek het u met eerbied. Maar ik zal u doen vervolgen voor laster I verzekerde Maarten. Vraag eerst aan uw vader of dat met zijn goesting zal zijn. Ik ben zeker, dat hij liever een vuil potje goed gedekt laat. Hoe minder ge spreekt, hoe beter voor u, Stevens 1 Martha, stap in de auto.., we zul len u naar tante voeren I herhaalde boer Wellems. Gebruik uw verstand. Vader, ik kan te voet naar tante gaan... En ik zeg dat ge in de auto komt!... Kwaad steeg Wellems nu uit Ge weet niet wat ge doet, vervolgde hij. Gehoorzaam... of bij mijn ziel, ik duw er u met geweld in? Ge doet me mijn geduld verliezen 1 Vader 1 Ja, ik meen het... En moest Stevens het beletten, ik deed een ongeluk aan hem!... Martha, volg den zin van uw vader, sprak Maarten. Er mag geen geweld ge beuren... En ik wil geen opspraak rond uw naam... Ginder komen menschen. Uw vader zal Inzien, dat hij mij onrecht vaardig behandelt. En Braams veracht lkl Ik ben voor u mijnheer Braams! zei de veearts. Er is een groote afstarr tus- schen ons. Gij kunt niet beter doe., dan de gemeente veria ten... en uw zuster ook, die mgt een nietwaard als Bert Vissers verkeert. l at liegt ge! O ja, gij noemt alles leugen... Wacht maar, •nanneke Martha... zult ge nu instappen? vroeg Wellems. Het meisje weifelde nog. Maarten zette haar wear aan te gehoorzamen. Voer me dan naar tante! zei ze boos. Ze gaf Stevens eerst nog de hand, en sprak Van u geloof ik geen kwaad... Tot weerziens... En houd goeden moed. Ja, vader zal erkennen dat hij mis ls. Martha zette zich van achter. De auto reed voort en wat verder aan een welde- dam keerde Braams zijn wagen. Toen deze weer Maarten voorbij reed, wuifde Martha naar haar verloofde. Droevig keek Maarten het verdwijnen de rijtuig na. Ze bespieden ons, zei hij somber. Zoo moet deze dag ook weer akelig ein digen. Braams is hatelijk en Wellems ge looft hem. Altijd over mijn broer en lk kan niet antwoorden! Weet die ellendige Braams dan meer dan ik? En mag vader niets meer vragen! Maarten keerde naar Veurne terug. Wf begaf zich naar de straat waar Martha* tante woonde. De auto stond niet voor het huls. Zou Martha al binnen zijn? Maarten wandelde eenige malen voor de woning heen en weer. In de buurt gluurde men al over gordijntje naar hem. Het was c stille straat en de vreemde ling die op iemand scheen te wachten, werd spoedig opgemerkt. Maarten hoopte, dat Martha hem zien en buiten komen zou. Hij wilde haar nog zoo gaarne eens spreken. Zijn hart bonsde... De deur van hel deftig huis werd geopend. Een statige vrouw wenkte hem. Maarten kende haar van zien; het was Martha's tante. Kom een keer binnen, zei ze op stroeven toon. Maarten stapte ln de gang en de ren tenierster deed de deur dicht. Ge wandelt hier weg en weer, ver volgde de tante. Dat vind lk aardig. Maarten voelde zich verlegen... Martha was blijkbaar niet in huis, maar ze had toch gezegd, dat ze over hem met haar tante zou spreken. Dan kon hij nu ook al openhartig zijn.. t

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1932 | | pagina 5