Een gewichtig oogenblik WE MOGEN Frederic Mistral !SS schoonheid; hun brood, de •ZONDAG 11 SEPTEMBER V/E.P.KRÏ.AP; 35 CENTIEMEN. 29° JAAR. Nr 37 maemmt EKONOMISCKE WERELDCONFERENTIE Eenige aspekten van het wereldgebeuren Italië. - Het Fascisme. Het Wonder van Kortrijk Oorlogs- Invaüditeitspensioenen Een kluchtig Sermoen Xe Onderwijsdag van den Belgischen Boerenbond OUDERDOMSPENSIOENEN STORT 6,30 FRANK N. I. R. en Ijzerbedevaart HET NIEUW BELGISCH SCL„ 1SCHIP «MERCATOR» KATHOLIEK NIEUWS-, NOTARIEEL- EN AANKONDIGINGSBLAD. mam tmrMWMmx I mwrn-sAiWAmmmmm mim- cmmêmmrii, "DE POPERINGENAAR Uitgever SANSEN-VANNESTE POPERINGE Telefoon Nr 9. - Postch. N' 15.B70. Abonnementsprijs tot einde 't Jaar: voor Belgle per post 6,30 fr. te storten op onze postcheckrekening met volledig adres; voor Frankrijk 12,65 fr. voor andere landen 14,26 fr te zenden per internationaal post- mandaat met Juiste adres. TARIEF VOOR BERICHTEN: Kleine berichten per regel 1,00 fr. Kleine berichten (minimum) 4,00 fr. 1 fr. toel. v. ber. met adr. t. bur. Berichten op 1* bi per regel 2,50 fr. Berichten op 2' bl. per regel 1.75 fr. Berichten op 3* bl. per regel 1.50 fr. Rouwber. en Bedank, (min.) 7.00 fr. Te herhalen aankondigingen: prijs op aanvraag. Annoncen zijn vooraf te betalen en moeten tegen den Woensdag avond ingezonden worden. - Kleir e berichten tegen den Vrijdag noen. OUDERS, DOET UW PLICHT! De vakantie loopt ten einde. Over en kele dagen gaan onze jongens en meisjes terug naar school met hun boekentaschje onder den arm, en de vreugde op het gelaat omdat ze hun vrienden zullen terugvinden. Met evenveel genoegen als ze de vakantie zijn ingeloopen, loopen ze er terug uit, zonder vaar noch vrees, zonder achterdocht nooh argwaan, 't Ver trouwen in vader en moeder is hun inge boren en, geven zij er zich ook geen re kenschap van, ze weten dat deze alles voor 't beste hebben geschikt voor hun tijdelijk en later heil. Ouders die bewust zijn van hun ver plichtingen tegenover hun kinderen, be leven dan thans een zeer gewichtig oogen blik, misschien wel het gewichtigste van het jaar: zij hebben de school te kiezen waaraan zij hun jongens en meisjes zul len toevertrouwen, waar aan hun geest en hart, en aan hun ziel, inhoud en vorm zal worden gegeven. Kinderen zijn edel- steenen die moeten geslepen worden: wie zal ze slijpen? Er zijn er die naar alle regelen van de kunst de steenen glad zullen maken dat er een bovenaardsch licht uit den steen straalt ter verheerlij king van den Schepper van alle licht. Welken slijper te kiezen? Er is geen aar zelen mogelijk. Eén school slechts is de goede: de ka tholieke school. Deze uitspraak is absoluut. Er valt niet aan te tornen. Van boven ontvingen alle ouders de opdracht hun kinderen eerst en vooral op te leiden voor het eeuwige leven dat hun bestemming en einddoel is, en wee hen die deze opdracht niet ten uitvoer leggen door het verstrekken van een verkeerde opvoeding. En juist die opvoeding hangt ten grooten deele af van het onderwijs. Eén onderwijs slechts is het goede: het katholieke onderwijs. En deze absolute uitspraak is bindend, zoo voor katholieke als voor andersmee- nende ouders. Natuurlijk in de eerste plaats voor deze die overtuigd zijn van de waarheid van ons katholiek geloof, en derhalve haar bindende kracht heb ben aanvaard. Ook vele andersdenkenden, alhoewel uit andere redenen dan 1 deze, hebben voor hun kinderen het onderricht gekozen dat als ruggegraat heeft: de leering van O. H. Jezus-Kristus; een goede geest heeft hen bij deze keuze geleid. Nog meer zijn er echter onder hen die, meer de eigen ge dachten dienend dan de geestelijke toe komst van hun nakomelingschap, hun voorkeur elders hebben gevestigd. Niet willen wij beweren dat hun liefde tot hun kinderen minder groot zou zijn noch hun bedoelingen minder zuiver. Hun plichtbesef als ouders is wellicht ook niet kleiner, doch omdat zij Hem verloochenen die hun de kinderen schonk, willen zij de kinderen opleiden buiten de kennis van Hem. Tegenover God komen zij te kort, die neutraalonderwijs, d. i. goddeloos onderwijs, opleggen aan hun kroost: dit is onmondig en afhankelijk van hen, en zij plegen machtsmisbruik! Victor Hugo was alvast geen paap Van hem nochtans de uitlating: «Men moest ze voor het gerecht sleuren, de ouders die hun kinderen brengen naar soholen waar op de deur staat: Hier wordt van geen godsdienst gesproken Maar Jules Simon, de Fransche Staats man en Minister van Onderwijs, was nog kordater in een redevoering die hij in Maart 1886 hield in de Chambre des Dé putés: Ik herhaal het, de neutrale school is een eerlooze school...; er be staan geen werkelijk neutrale scholen, en bestonden er, ik zou er me voor scha men. Dezelfde man, tevens welbekend als schrijver van spiritualistische wijsgee- rlge werken, had reeds in 1881 gezegd: Er bestaat geen neutrale school, omdat geen enkel schoolmeester bestaat zonder godsdienstige of wijsgeerige overtuiging. Mocht hij er toch geen hebben, hij staat buiten het mensehdom: óf 't is een idioot, óf 't is een monster. Heeft hij er wel een, maar verejuikt hij ze om de wille van het smeer, 't is een lafbek. Maar te verduiken bestaat niet. Op deze onverbloemde uitspraak steu nend, kunnen wij een eerste besluit vast leggen: er bestaat de school met God, en de school TEGEN God, zonder gulden middenweg. Bij dit eerste besluit kan het blijven. En nu, ouders van alle gezindheid, staat ge vóór het gewichtig oogenblik, en hebt ge de school van uw kinderen te kiezen. Twee soorten verplichtingen hebben den voorrang: tegenover den Schepper der ziel van hun kinderen, en tegenover deze zelf. Daarbij zinken de andere, en daaronder deze tegenover uw eigen menschel!jke zienswijze, in 't niet. t Zijn harde woerden. Maar: kiest! E, AMTER. naEaaEHiEiisaaaEEi&ss^asisisBJSsaiBasaiaasiSHasBssiaisisigai^^s Mistral, en er lag waarheid ln zijn ver- waandheid. HIJ was de gids en nam voor de Jonge school de verantwoordelijkheid Er bestaat inderdaad een soort tele- r 2611(11115 dlchter te ÖJn en theo" gramstijl, die zich uitstekend leent om) w,i Zij noemden zich le félibrigeHun grootst mogelijken lofzang te zingen op den held, die men vieren wil. Die werkwijze is zakelijk, twintig- eeuwsch... modern! En hoewel de beschikbare kolommen ln dit blad, uit den aard der zaak niet evenredig kunnen zijn aan de verdienste van mijn heldzal lk me niet laten verleiden om u, met enkele data en veel puntjes, Mistral voor te stellen. Ik waag er de zoo zeer geroemde vol ledigheid aan: het zal me de voldoening geven geen afbreuk te doen aan de bijbel- sche schoonheid van dit rijke leven. goedheid; hun weg, de waarheid. Aan den oorsprong van elke roeping Hgt er enthousiasm. De stimuleerende geestdrift bij Mistral was de hartstochte lijke liefde voor zijn kleine vaderland HIJ bemint Provence om de schoonheid van zijn hemel, zijn bergen en zijn ver gezichten,... om zijn water en de aroma zijner planten. Mistral bemint Provence can zijn oud heid, om zijn verleden, om zijn bescha ving, om zijn traditie vooral. De geest der traditie waalt door al zijne gedragingen, door zijn handel en wandel het werk van dezen dichter Want van een bijbelsche soberheid en' ,a.±L harmonlschen samenhang was het van niet kan i03gemaakt"uit"de harmonie van aan de geboorte tot in de majestueuzejeven ook door zijn kunst, eenvoud van zijn sterven. Alles bezag hij uit den proven<jaalschen Zijne moeder, Delaïde Poulinet, ds hoek... dochter van de malre de Maillane»,| mj'rukte de félibrige mee in zijn strijd droeg haar kleme koningenkele da-j ^egen despotism en centralisatie en had gen na zijne geboorte bij vrienden en ken-een grondigen hekel aan de politiekers, nissen. De vrouwen wachtten naar op.0 j^g députés!herhaalde hij smalend langs de zonnige wegen en taxiën den jon- aj was jjjj zelf een schitterend redenaar, gen Mistral, naar een oud gebruik uit zijn grootste zorg evenwel gaat naar den tijd der koningen, een ei, een stux. het Provengaalsch. Hij treurt omdat hij brood met een korrel zout. en een lucifer, op den weg meisjes heeft gevonden, die naar Bordeaux wilden, omdat daar keu met de sacramenteele woorden: Mignon, wees vol als dit ei, goed als het [brood, wees wijs als het zout en recht als dit [houtje! \an niemand wellicht uit de vlakte van .flllane zijn deze traditionele woorden baarheid geworden als aan dit wonder- FREDERIC MISTRAL Mistral was goed, goed in de volheid van zijn rijke persoonlijkheid; goed en rechtgeaard in de volle toewijding van zijn groote werkdadigheid aan elke recht vaardige zaak. Mistral was recht in de physische schoonheid van den patriarch, die zetelt op zijn masmidden de bewonderende genegenheid van zijn volk; recht ook in zijn durf en zijn oordeel. Er is veel geschreven over de toevallig heid in het leven van grooten en men zoekt veelal een ontdekkerin de jeugd van elk genie; de legende wil, dat La Fon taine dichter werd, nadat een officier hem op de schoonheid had gewezen van een Malherbiaansch vers, en Mistral bleek aanleg te bezitten door zich te vergrij pen aan een strenge collegetudht! Men had hem in de vespers schrijven de gevonden en toen het papiertje, cor pus delictivoor den dag kwam, las de bewaker er de proven?aalsche vertaling van den boetepsalm: Lavabis me... De bewaker was Joseph Roumanille en de straf:... Roumanille las den verbluften Mistral enkele citaten uit zijn Margari- deto! Dit was het licht van den morgen, ge tuigt Mistral, waarop mijn ziel wachtte om te ontwaken... Het was de eerste stap op den weg, waar hij Roumanille zou te rugvinden ln het wonderbaarlljk-bonte gezelschap van Aubanel, Giéra, Anselme Mathieu en Tavan: de zeven schrijvers van de Wet. De Wet formuleerde zich reeds in hunne bedoeling: voor Provence te bewaren zijn taal, zijn vrijheid liberté d'allure, heet het verzachtend, zijn nationale eer en den rijkdom zijner kuituurwaarden. De Wet? Ik ben de Wet, zei ongeveer, rlg Iransch werd gesproken. Hij zag er velen die zelfs de nationale kleederdracht hebben opgegeven... maar elk Idee is bij hem de voorbode van de daad: Op zijn feesten komt geen meisje dat niet de wijd-waaiende rok draagt en wier hoofd- strik ze niet herschaapt tot een dansen de vlinder. De daad nog... en Mistral dicht het lan delijk-epische Mireio; hij dicht Calendal en les Olivades en andere meesterwerken, die den roem van den félibrige hebben uitgedragen en een levenwekkende be geestering hebben geschapen aan de Boudhes-du-RlhóneLamartine be groette dezen modernen Homeros als de goddelijke zanger uit het huis der Méïé- slgenen en het dankbare Provence zal den Meester een standbeeld geven. Mistral staat er in levenden lijve naast, bij de onthulling, en zijn dankwoord be perkt zidh tot de opdracht van Mireio: Te counsacre Mireio: es moun cor e moun Es la flour de mis an [amo Es un rasin de Crau qu'eme touto sa ramo Te porge un palsan. Ik draag u op Mireille, het ls mijn hart Het is de bloem mijner jaren [en ziel Het is een druif uit de Crau, die met al U reikt, een boer. [zijn bladen Dit was zijn groote eenvoud... Hij zag in de verte reeds de masvan zijn ver langen: Les Saintes Maries 1 Hij was door het leven gewandeld, recht op, in een onbegrensd godsvertrou wen en ln die opdracht gaf hij aan het geheele volk van Provence de rijke vrucht van zijn werkdadig leven. De legende her haalt bij zijn dood de heerlijke bladzijde door Mistral geschreven bij het sterfbed van zijn vader: Mijne kinderen, ik ga heen. Ik dank God om mijn lange leven en om mijn werk, dat gezegend werd. Zeg me welk weer is het buiten? Het regent, vader. Goed, als het regent dan is het goed te zaaien. En hij gaf zijn ziel aan den Heer. ROGER GHEYSELINCK. IBSSBHSISGSBggaBPIOZaBBBSBBSa In vervolg van de conferentie van Lau sanne worden nu voorbereidselen geno men tot een ekonomische wereldconferen tie. Toekomende week zal het Inrichtend komltelt vergaderen om nadere schikkin gen te treffen. De Conferentie zal tot doel hebben alle vraagstukken van Internationalen en eko- nomlschen aard te onderzoeken en de noo- dige te treffen maatregelen te zoeken om de tegenwoordige ekonomische crisis te genin te gaan. iMHinaflHnHHBHnBBBBHgangiaï We gelooven dat de toekomst dit be lang nog verhoogen zal. We geven graag toe dat een welkda- nig staatsverband voor velen van ons als zeer belangrijk voorkomt. Doch welk ook het regiem weze bij ons of rondom ons, het moet ons toch verheugen wanneer de absolute vrijheid en werkkring van de Kerk verzekerd wordt. Aanstaande week richten we ons ob- Jektief op Duitschland, om er het na- tionaal-sociallsme na te gaan. herwiq. V. ENKELE BESCHOUWINGEN Zeer onlangs kregen we een uitgewe ken Italiaansch leeraar te snappen, met wie we enkele zeer Interessante momen ten doorbrachten. Hij had het ln zijn land niet meer kunnen uithouden ln de eerste plaats omdat de persoonlijke vrij heid er geminimaliseerd werd, doch ook, en vooral (en dat verbaasde ons wel de gelijk) omdat hij Mussolini, voor wie hij ten andere vol bewondering was, omge ven zag van een heele bent arrivisten; omdat het fascisme de gelegenheid was voor ettelijke onbenulligen om aan een deftig, vaak invloedrijk baantje te ge raken. Dit kan misschien een reden zijn waar om de duce onlangs enkele zijner me dewerkers uit den zadel lichtte, om nieu we ambities te bevredigen. Ten slotte is het voor een diktator, hoe sterk ook zijn persoonlijkheid weze, buitengewoon moeilijk de steeds meer opdringerige volgelingen van zich af te bijten. De diktator is in laatste Instan tie toch maar een leek, noch van ge- wijden, noch van koninklijken bloede. En de ambitie ln den mensch kent vaak geen grenzen. Tot hiertoe echter verrichtte Musso lini een kranig stukje. Valt nu te zien wat er gebeuren zal na hem. Staat of valt het fascisme met de duce? Hierover spraken we enkele maanden geleden met een landgenoot die een heel tijdje ln Italië gezworven had. Over deze vraag durfde hij zidh niet kategoriek uitspreken. En toch voelden we zoo dui delijk in zijn antwoord dat hij persoon lijk overtuigd was dat het fascisme ook na de duce leven zou. Het fascisme heeft in de eerste plaats die groote verdienste dat het orde en rust bracht waar wanorde en anarchie heerschten. Vervolgens is het erin ge slaagd de jeugd te begeesteren, en de Jeugd van heden is het land van mor gen. Het fascisme, verklaarde ex-minister Rocco, is hoofdzakelijk sentiment en aktie. Wat hoeft er meer voor een beweging om de Jeugd tot zich te halen, vooral wanneer het een Zuidersche, warm-bloe'- dlge en dus temperamentvolle jeugd is en waar het gaat om een groot en sterk rijk te scheppen, naar het even beeld van het oude Romelnsche Rijk. De kommunistische Jeugd verwacht de wereld, de fascistische droomt van een tweede Romeinsch Rijk, en de nationaal- soclalistische van das dritte Reich het groote Germaansche Rijk. Zelfs de Vlaainsche Jeugd spreekt van Groot-Nederland. Is het niet typisch dat Juist het adjektlef groot de stuw kracht van het jonge geslacht gewor den is. Wordt dit streven overal doorgevoerd dan staan ons nog tal van botsingen te wachten. Het is waar dat tegenwoordig bijna niemand meer gelooft in een bestendige, internationale rust. De barometer wan kelt tusschen veranderlijk en storm. Het is misschien reeds velen opgeval len dat de verhouding Rusland-Italië zoo buitengewoon kalm is. We spreken niet van kommunistische agitatie ln Italië, zooals die in andere landen, zelfs in ons land opduikt. Praktisch kan het kommunlsme tegen woordig geen wortel schieten midden-in het fascisme. Iedere anti-fascistische po ging, hoe schuchter ook, wordt onverbid delijk gesmoord, naar het gezegde van Machiavelli: «Hij, die de taak op zich neemt om een menigte te regeeren, het zij in een op vrijheid gebaseerd stelsel, hetzij in een monarchie, zander vooruit maatregelen te treffen tegen hen, die de nieuwe orde van zaken vijandig gezind zijn, zal niet lang aan het bewind blij ven Doch de verhouding van land tot land, de wederlandsche betrekkingen tusschen Stalin's en Mussolini's regeeringen zijn opvallend rustig, can niet te zeggen sym pathiek. Het ls waar dat twee sterke tegenstanders elkaar vreezen, en even waar is het dat twee machten, zijn ze dan ook opponent of vijandig, sympathie afdwingen. Dit kan echter slechts een ondergeschikte reden zijn. Hoofdzaak zal wel het ekonomisch belang der twee na tiën zijn, vooral van Italiaansohe zijde, dat zich volstrekt zoo onafhankelijk mo gelijk wil maken ln de eerste plaats van Frankrijk en ook wel van Engeland. Het fascisme is zoo een beetje anti- Fransch, deels om historische redens, deels uit jaloerschheid, om de te groote macht van het Fransche Rijk. Waar Duitschland noodzakelijk antl- Fransch is, vindt Italië er een geschikte bondgenoot in, wijl het zakelijke Enge land precieus de helling der balans na gaat. Ten slotte zal Italië te gepaster ine wel aanspraak maken op een beetje mee* koloniaal afzetgebied. En daar zal het Frankrijk op zijn weg vinden. Al deze verhoudingen en verwikkelin gen in spe zouden wel uitvoerig kunnen toegelicht worden. Doch dit zou ons veel te ver brengen. Eveneens interessant ware het te on derzoeken in hoeverre de dlnaso-bewe- ging van den heer Van Severen door het fascisme geïnspireerd werd. We besluiten: Hoe accidenteel en Jong ook, gaf het fascisme (dat, we herhalen het graag, een specifiek Italiaansch na-oorlogsch verschijnsel is) blijken van voldoende levenskracht. Voor ons is het maar best, om geen ontgoochelingen op te loopen, op te ruimen met het vooroorlogsche Ita lië, en het fascistische regiem als een werkelijkheid te beschouwen, en tevens als de rechtstreeksche tegenvoeter van het kommunisme. Belden steunen op macht, niet alleen om zich te handhaven, maar ook, *t zij rechtstreeks of onrechtstreeks, om de bestaande parlementaire demokratiën aan te tasten en te ondermijnen. Noch demokratie, noch kommunisme, noch fascisme zijn volmaakt goed, nooh volledig slecht. Doch sedert de oorlog maakt nage noeg ieder land een inwendige revolutie door. Wie de demokratie redden wil, en er zijn toch nog genoeg demokraten, passé haar aan aan de nieuwe tijd. We hebben maar rondom ons te zien om te weten welke hervormingen er noodzake lijk zijn. Om te eindigen willen we er nog op wijzen dat het fascistische Italië, beter dan iedere vroegere regeering de moreele waarde en het wereld-prestige van het Vatikaan wist te waardeeren. Het ak koord dat gesloten werd tusschen Mus solini en het Vatikaan is niet alleen van materieel belang, doch hoofdzakelijk van moreel. Dit is niet alleen een groote troef ln handen van de duce, maar voorname lijk ln handen van de Katholieke Kerk. (Zie vervolg onderaan 2* kolom.) Wie op 28 Oogst te Kortrijk was, is ge tuige geweest van dat wonder. Daar stond de Kristen Jeugd, die zich te recht Kristen noemen mag. Daar stond de Vlaamsche Jeugd die zich oprecht Vlaamsch bestempelen kan. Daar waren vooral de echt-Kristen en echt-Vlaamsche studenten die nu voor goed begrepen hadden dat hun plaats enkel en alleen kan zijn in het hiër archisch K. A.-leger. Daar was vertegenwoordigd al wat vurig en blij en geestdriftig, radikaal, forsch en edelmoedig kan zijn bij uitstek: De Jeugd. Men heeft den tijd gekend dat die Jeugd het dwaalspoor opging! Men heeft het beleefd dat het gezag over het hoofd werd gezien! Men heeft die Jeugd weten zondigen aan hoogmoed en eigenwaan 1 Men heeft al dat forsch leven zoolang moeten derven... terwijl het Vlaande ren der werkelijkheid doorzaaid was van geestelijke en stoffelijke pulnen en zoo grooten nood had aan kloeke jonge metsers tot een waardigen heropbouw. En daar, te Kortrijk, hebben wij het gezien en gevoeld: Die Jeugd heeft zich totaal vrij gemaakt uit de zware ketens van valsche idealen, om zich geheel en al te werpen in de Waarheid, om vrij en vrank en moedig den eenigen waren Weg op te gaan: den weg naar Kristus, den weg van het Leven. Te Kortrijk heeft die Jeugd besloten, ja, gezworen, niet te rusten vooraleer Vlaanderen hernieuwd worde in Kristus. Onze jongeren hebben Verstaan dat Vlaanderen niet gediend wordt door liede ren en zangen alleen, noch door schreeu wende betoogers, noch door lawaai en groot spfaak, noch door droombeelden en fantaziën hoe schoon ze ook wezen. Ze hebben voor goed begrepen dat Vlaan deren niet groeien kan als men steeds af breekt in gedachten, woorden en daden! Daar voelden ze het zoo wel dat de haat en de verbittering niets meer kunnen dan Vlaanderen verbrokkelen en ongelukkig maken; voelden ze vooral dat Vlaanderen eerst en meest nood had aan Liefde, die offert en werkt en lijdt, en opbouwt het echte Vlaanderen: EERST KRISTEN OM BETER VLAAMSCH TE ZIJN. Daar was het klaar dat men Kristus niet kan dienen buiten de Kerk, en geen apostolaat kan uitoefenen zonder zending. Juichen we dat onze kloeke Jeugd dat heeft begrepen, want herleven zal ons Vlaanderen in en door zijn Jeugd. Im mers: De toekomst hoort de Jeugd die de taal van den tijd spreektEn die taal, t la de taal van Katholieke Aktie, de taal van Sociale Aktie; 't is de taal van Kristen radikalisme tegen de verwatering en de verbastering in; "t ls de taal van durf en wilskracht tegenover de lamzak kigheid; 1 ia de taal van gebedsgeest en offergeest tegenover de ikzucht onzer tij den; t is de taal van plicht; 't is vooral de taal van Geloof, Hoop, en liefde uit gewerkt in een eenheid van leven. En al dat gekakel, en al dat nijdig en wrokkig zijn, ai dat hoogvaardig- en koppig- en eigenzinnig zijn, en al dat mi serabel getier en woordengekraamsel zon der daden van waarheid, en al dat afbre kend werk, en al die verbitterende kritiek, dat alles is ooderwetsch voor de ware Jeugd van het Heden en wordt met den gepasten eenvoud voor' altijd begraven. De moderne Jeugd staat paraat tot het opbouwen der nieuwe tijden. Die Jeugd t zijn: de Kajotters en Middenstands jon geren en Jonge Boeren en Werkgevers en Studenten. En daar, daar alleen zullen plaats kiezen; al de jongens die de waar heid zoeken en willen omhelzen; al deze die misschien gemist hebben maar nede rig genoeg zijn het te erkennen en hun fout eervol willen herstellen door een verdubbelden ijver ln het thans positief werk; al deze die van hun leven geen leu gen willen maken; al deze die zich zelf en nun Volk niet meer laten bedriegen doch hun Volk willen dienen in waarheid; in een woord: Al deze die nog Kristen en Vlaamsch zijn met de daad. Samen bouwen we op het nieuwe Vlaandferen. Eerst ruimen we de pulnen van goddeloosheid, zedeloosheidl, crisis, naaktcultuur, materialisme, de puinen van het moderne heidendom. We zullen al den afval van mensche- lijk opzicht, dubbelzinnigheid, lamzakkig heid wegvagen. Dan leggen we het sterk fondament der nederigheid. En bouwen zullen we daarop, hoog en grootsch met al de steenen die we hebben: steenen van durf en wilskracht, steenen van geduld en offervaardigheid, steenen van sterkte en standvastigheid, steenen van Hoop en Geloof en Liefde vooral. Nooit zullen ze begeven omdat we ze binden zullen met de nooit begevende genade. En hoog in top zal eens rijzen de schoonste Meitak: Het Kristlkruis. Dat is ons Plan, het Plan der Jeugd. Daarin moeten we lukken: wie werkt uit Liefde voor God lukt altijd. Harop de Jeugd! De ware Jeugd! Hoog de Harten want grootsch is ons werk, on eindig de verdienste. WIJ kunnen in het pessimisme dezer dagen, de toekomst blij tegemoet zien: omdat we Jong zijn en dat ons Jong-zijn staat in den dienst der Waarheid geleid wordt door het Licht langs den waren Weg tot echt Vlaamsch, Kristen-Vlaamsch leven. Korrtljk heeft ons dat geleerd. Dat zal Morgen bewijzen. aaaBBBBBSBBiBaEissBBBaisEsaBBsa Onder alle voorbehoud, doch met de vermelding dat deze inlichtingen uit ge loofbare bron komen, zou het wetsont werp van financieel herstel de volgende wijzigingen aan de pensioenen, toegekend voor invaliditeit, omvatten of zouden zij, ten minste, in beraad zijn gehouden: 1. - Een Jaar afschaffing van alle oor logspensioenen van 10, 15, 20 en 25 ten honderd; 2. - Afschaffing van alle oorlogspen sioenen toegekend aan hertrouwde oor logsweduwen; 3. - Afschaffing van alle pensioenen toegekend aan militairen in actieven dienst; 4. - Vermindering van 5 van alle oorlogspensloenen van 30 ten honderd en meer; 6. - Herziening van alle lnvaliditeits- dossiers van alle oorlogsinvalieden, geen recht hebbende op de «vuurkaart». 6. - Verandering van Oorlogspensioen (art. 7) in Dienstpensioen (art. 12) voor alle lnvalleden, wier kwaal niet opgedaan werd aan het front. Wij deelen dit nieuws mede, zooala wij hooger zegden, met het noodlge voorbe houd. Alleen weten wij dat ALLE catago- riën van burgers het hunne zullen moe ten bijdragen om het land uit den nood te heipon. Een Fransche pastor sprak ln dezer voege of daaromtrent: Mijne broeders (1), Over vijftig Jaar waren er ln Ougan- da geen christenen. Onze missionarissen zijn er heengegaan om die heidenen te bekeeren, die zwarten hun zieltje en hun bolle wit te wasschen en ze hebben het zoo wel gedaan dat er heden ten dage niet min dan 800 leerlingen zijn in het Klein, en 70 in het Groot Seminarie. (Beweging van aandacht.) 't Ls honderden jaren dat uwe parochie (waarvan lk 't ongeluk heb te moeten pastor zijn), priesters heeft en er nooit zonder ls geweest, God zij gedankt... en niettegenstaande uwe bevolking van 2000 parochianen hebt gij in de laatste eeuw geen enkelen seminarist geleverd. (Allen keken beschaamd neer.) Ouganda zal ons wellicht op zijne beurt missionarissen zenden om ons heldensch Frankrijk te bekeeren; Ja, zwarte pries ters zullen komen uwe kinders doopen, leering houden, uwe biecht hooren, uw huwelijken inzegenen, u berechten en be graven. De madams die mij aanhooren, glimla chen bij het gedac.it een negerkop te zien boven een wit rokket in den predikstoel. De jufvrouwen verbergen hun aange zicht in hun handen en denken: «Wel, ik zal toch bij een zwarten niet te biecht gaan Al goed en wel. Nochtans, Indien het In ons land zoo voortgaat, dan keeren wij terug tot het heidendom en de zwartjes zullen komen om de blanken te bepredi- ken en te evangellzeeren. (Allen bekeken malkaar; hier en daar nam er een "n snuifje.) t Is de gratie, mijne broeders, die Ik u niet wensche. Het zij zoo niet. En hij zei geen Ainsi soit il», keerde weer naar het altaar en zong den Cre do». Niemand had onder 't Sermoen geslapen, 't was kort en gced, beter dan lang en slecht. A. B. (1) Waarom zei hij: Mijne broeders Buiten den kerkbaljuw en den messedie- ner, waren er maar eenige vrouwen in de kerk. Hij had beter gezeid: Mijne zus ters Nu tot daar. «flBBBaBBBBBBBBBBflBSIBflBBSBBBa Op Donderdag 1 Sept., had te Leu ven de Jaarlijksche onderwijsdag plaats, door den Boerenbond Ingericht voor het onderwijzend personeel van het land- en tuinbouwonderwijs. Meer dan 400 onder wijzers, land- en tuinbouwlesgevers en 150 onderwijzeressen hadden den oproep be antwoord. In den voormiddag, te 10.15 u. had In het St Pieterscollege, een algemeene ver gadering plaats die werd voorgezeten door Mgr Luytgaerens, Algemeen Secretaris van den Belgischen Boerenbond. Mgr Luytgaerens sprak den welkomst groet uit. Hij bedankte de talrijke aan wezigen en afgevaardigden. Hij wees op het belang van het landbouwonderwijs en op de samenwerking tusschen open bare besturen en de vereeniging. E. H. Ansay, landbouwingenieur, han delde over de nieuwe bestuurlijke schik kingen voor het lager landbouw- en land- bouwhuishoudonderwijs. Na deze voordracht kwam M. Van Die voet, Minister van Landbouw, vergezeld van M. Van OrShoven, Kabinetsoverste, de vergadering met zijn tegenwoordigheid vereeren. Mgr Luytgaerens heette de Minister, in naam van al de aanwezigen, welkom. E. H. Colpaert, landbouwingenieur, sprak een zeer uitgebreide en gedocu menteerde rede uit over den huldigen toestand van den landbouw en drukte bijzonder op de noodzakelijkheid van het landbouwonderwijs. Na deze wel gedocumenteerde voor dracht sprak de Heer Minister tot de aanwezigen en trok bijzonder de aan dacht op het feit dat buiten de wer king van de openbare besturen, het land- bouw-onderwijzend personeel er ook veel toe kan bijbrengen om den toestand van den landbouw te verzachten. Namiddagvergadering: Afzonderlijke vergaderingen werden ge houden voor de onderwijzers en de on derwijzeressen. Bij de onderwijzeressen sprak Mevr. Van der Meiren-Van Thienen, Staats raadgeefster, over de aanpassing van het onderwijs aan de noodwendigheden van de streek. M. J. Mercelis, landbouwingenieur, gaf een voordracht met lichtbeelden over de nieuwe richting van de zuivelnljverheid in ons land. Bij de onderwijzers: Intusschen verga derden de onderwijzers. M. Van Dyck, tuinbouwkundige, sprak, met lichtbeelden opgeluisterd, over de huidige ziektebestrijding ln de aardap pelteelt. Rond 4 uur ging de vergadering in de beste stemming uiteen. MSBBBEBlSBBflflBBBBBBBBBBBBBB De Heer Minister Heyman, ondervraagd over de uitbetaling der ouderdomspensioe nen, gaf volgend antwoord, wat voor onze oudjes zeer belangwekkend Ls: De wet van 14 Juli 1930 had hoofd zakelijk ten doel, de pensioenen der ouder lingen gevoelig te verhoogen, tot 3200 fr. voor man en vrouw en tot 2100 fr. voor een enkeling. Maar benevens de verhoo ging de bedragen werden ook honderd duizend nieuwe aanvragen ingediend, en in dit opzicht moesten tegen de misbrui ken maatregelen genomen worden. Dit gebeurde door de maatregelen gestemd in de wet van 23 Juli 1932. Al de dossiers werden per ontvanger van belastingen ver deeld, doch in twee soorten, deze van de gewezen werklieden en deze van de an dere pensioentrekkenden, zooals burgers en landbouwers. Wij zijn nog maar een goede maand het stemmen der nieuwe wet voorbij, en op 27 Oogst hadden reeds 65,000 ouderlingen het bedrag voor den derden trimester ontvangen. Zoo spoedig wordt dit kolossaal werk doorgedreven dat nog vóór den 15 van deze maand, al de ouderlingen die gewezen werklieden zijn, htm vrouwen inbegrepen, het bedrag van den derden trimester zullen ontvangen hebben. De dossiers van de andere ouder lingen zullen herzien worden. Een aantal hiervan zulhn hun pensioen ontnomen worden, dit omdat ze over te hooge inkom sten beschikken. Wie aanvaard blijft zal naarmate het onderzoek gedaan is, het pensioen ontvangen zonder iets te verlie zen. MANEKLEPS OP 14 SEPTEMBER Den 14 September zal eene gedeeltelijke maneklips plaats hebben. Zij zal schier lokaal zijn daar de diameter van de maan 1 zijnde, zij slechts eene groote van 0,981 zal hebben. Daar de maan dien dag zeven minuten voor den ondergang der zon op gaan zal, zullen de twee hemellichamen, Indien het helder weer is, zichtbaar zijn aan de tweetegenovergestelde punten van den gezichtseisscher. op onze postcheckrekening 15.570, met aanduiding van uw volledig adres, en telken Zaterdag tot einde dit jaar wordt ons blad U per post besteld. lBBBBSBBBBEBflsaBflBMBBBBBBBB Prinses Juliana van Nederland als katholieken, de politiek niet ver smaden. Zeker, de politiek ts een beweging, die op de eerste plaats op leekenterrein staat. Maar de allerhoogste belangen van den godsdienst staan met destaats- macht innig in verband op rechtvaardi ge of onrechtvaardige wijze. De Kerk, moet zorgen dat zij in de Jaiste verhouding kome te staan met de burgerlijke macht. En dit is des te noodzakelijker .naar mate de burgerlijke macht geneigd is de kerkelijke belangen over 't hoofd te zien of te bevechten. De geestelijke en soci ale invloed van de Kerk moet voortdu rend bewerkt worden in de algeheele organisatie van den Staat. Wie zullen die geestelijke belangen daar behar tigen en verdedigen, tenzij de katho lieke politieke leiders aBaaaaaBBBBHaEaaaiBaBaaazüaB CHICOREI WYPELIER-TAFFIN BELGISCHE FABRIEK VAN MBBBBBi!n)dBBS»9&3S:S3BBBf}BaBI! Herinnering van KONING GUSTAAF-ADOLF Duilschland De erfgename van den troon van Ne derland, gekiekt tijdens haar bezoek aan de stad Rönnond, tijdens het vieren van de 700» verjaring van de stichting der stad. De grootsche Ijzerbedevaart heeft dit jaar een nieuwe maal zijn fierheid en zijn kracht over Vlaanderen en het Vlaam sche volk doen varen. Algemeen en dank baar werd aangevoeld hoe de Regeering en inzonderlijk de Ministers Carton en Sap tegemoetkomend deze IJzerplechtig- heid hebben bejegend. Desniettegenstaan de heeft bij zelfde omstandigheid het N. I. R. en aan het hoofd de liberale Minis ter Bovesse, dezes Voorzitter, eene nieuwo maal gelegenheid gevonden om hunne dwingelandij over het radio-gebied te la ten voelen. Men herinnert zich hoe verleden jaar voor het eerst de radio-reportage van da IJzerbedevaartplaats greep en welke pro testen er toen opgingen omwille der aan- stootende sabotage welke bij die uitzen ding plaats greep. Dit jaar werden da spreekbeurten een nieuwe maal op de strafbank gelegd. Inderdaad, op bevel werden de teksten vooraf gekeurd, niet alleen door het N. I. R. zooals gewoon, maar door het Ministe rie van P. T. T.; en het microfoon werd bij de uitzending afgesloten op alle aan gemerkte passages. Zoo verviel ongeveer de helft uit de rede van Professor Daels. Alsof de 200.000 aanwezigen het zoo niet hoorden en de thuisblijvers het 's ande rendaags toch niet moesten vernemen dcor hun dagbladen! Het N. I. R. heeft zich hier een nieuwe maal belachelijk ge maakt en te 'ens aanstootend aangesteld... P. L. BBESaBBBaaaBgBBBlEBBBHBBEaaBErp-—iïiaBBaBSEStBilEBïaiaBBaHBB» Drie honderd Jaar geleden sneuvelde de koning van Zweden, Gustaaf-Adolf, tijdens den veldslag van Lutzen, gestre den voor de godsdienstige vrijheid van Duitschland. Het Duitsche volk heeft uit dankbaarheid voor zijne groote werken, de koning Gustaaf-Adolf herinnerd en grootsche feesten ter dier gelegenheid In gericht. Onze foto toont de herinnerings- plaats onlangs onthuld te Rothenburg, in Duitschland. Zooals men weet heeft het Belgisch Schoolschip, de driemaster «Mercator», zijn eersten tocht aangevangen. Het zal eene reis van vijf weken doen in de Noordzee en in de Baltiscl.e zee. De ouders van de kadetten, talrijke bloedverwanten, vrienden en kennissen waren naar Antwer pen gekomen om getuigen te zijn van de afreis, om de kadetten een afscheidsgroet te brengen en om hen tevens tot weer ziens toe te roepen. Onze jeugdige zee bonken toonden zich zeer flink en kranig en me kon hun aanzien dat zij liefde heb ben voor het vak dat zij gekozen hebben, al is het ook niet heel gemakkelijk en niet zonder gevaar. Uit dis knappe jongens zullen mannen groeien die, dank aan de bekwame leiding van hunne officieren, ook eens zullen kunnen optreden als koe ne zeevaarders en als oplsiders van jon geren. Op onze foto ziet men: Het afscheid van een der kadetten van zijne ouders en de afvaart van het statige vaartuig, onder het gejuich van de menigte. Volgens een toegekomen radio-telegram, heeft het Schoolschip MercatorVlis- singen verlaten op Woensdag 7 Septem ber 1932, cm 10 uur. Alles wel aan boord. DE BEHEERSCHER5 VAN DEN TOESTAND IN DUITSCHLAND (links) de Kanselier von Papen; (midden) von Gail, minister van Binnenlandse!)# Zaken en (rechts) von Schleicher, minister van Reichsweer.

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1932 | | pagina 1