Een gewichtig oogenblik
WE MOGEN
Frederic Mistral
!SS schoonheid; hun brood, de
•ZONDAG 11 SEPTEMBER V/E.P.KRÏ.AP; 35 CENTIEMEN. 29° JAAR. Nr 37
maemmt
EKONOMISCKE
WERELDCONFERENTIE
Eenige aspekten
van het wereldgebeuren
Italië. - Het Fascisme.
Het Wonder van Kortrijk
Oorlogs-
Invaüditeitspensioenen
Een kluchtig Sermoen
Xe Onderwijsdag van den
Belgischen Boerenbond
OUDERDOMSPENSIOENEN
STORT 6,30 FRANK
N. I. R. en Ijzerbedevaart
HET NIEUW BELGISCH SCL„ 1SCHIP «MERCATOR»
KATHOLIEK NIEUWS-, NOTARIEEL- EN AANKONDIGINGSBLAD.
mam tmrMWMmx
I mwrn-sAiWAmmmmm
mim- cmmêmmrii,
"DE POPERINGENAAR
Uitgever
SANSEN-VANNESTE
POPERINGE
Telefoon Nr 9. - Postch. N' 15.B70.
Abonnementsprijs tot einde 't Jaar:
voor Belgle per post 6,30 fr.
te storten op onze postcheckrekening
met volledig adres;
voor Frankrijk 12,65 fr.
voor andere landen 14,26 fr
te zenden per internationaal post-
mandaat met Juiste adres.
TARIEF VOOR BERICHTEN:
Kleine berichten per regel 1,00 fr.
Kleine berichten (minimum) 4,00 fr.
1 fr. toel. v. ber. met adr. t. bur.
Berichten op 1* bi per regel 2,50 fr.
Berichten op 2' bl. per regel 1.75 fr.
Berichten op 3* bl. per regel 1.50 fr.
Rouwber. en Bedank, (min.) 7.00 fr.
Te herhalen aankondigingen:
prijs op aanvraag.
Annoncen zijn vooraf te betalen
en moeten tegen den Woensdag
avond ingezonden worden. - Kleir e
berichten tegen den Vrijdag noen.
OUDERS, DOET UW PLICHT!
De vakantie loopt ten einde. Over en
kele dagen gaan onze jongens en meisjes
terug naar school met hun boekentaschje
onder den arm, en de vreugde op het
gelaat omdat ze hun vrienden zullen
terugvinden. Met evenveel genoegen als
ze de vakantie zijn ingeloopen, loopen
ze er terug uit, zonder vaar noch vrees,
zonder achterdocht nooh argwaan, 't Ver
trouwen in vader en moeder is hun inge
boren en, geven zij er zich ook geen re
kenschap van, ze weten dat deze alles
voor 't beste hebben geschikt voor hun
tijdelijk en later heil.
Ouders die bewust zijn van hun ver
plichtingen tegenover hun kinderen, be
leven dan thans een zeer gewichtig oogen
blik, misschien wel het gewichtigste van
het jaar: zij hebben de school te kiezen
waaraan zij hun jongens en meisjes zul
len toevertrouwen, waar aan hun geest
en hart, en aan hun ziel, inhoud en vorm
zal worden gegeven. Kinderen zijn edel-
steenen die moeten geslepen worden: wie
zal ze slijpen? Er zijn er die naar alle
regelen van de kunst de steenen glad
zullen maken dat er een bovenaardsch
licht uit den steen straalt ter verheerlij
king van den Schepper van alle licht.
Welken slijper te kiezen? Er is geen aar
zelen mogelijk.
Eén school slechts is de goede: de ka
tholieke school.
Deze uitspraak is absoluut. Er valt niet
aan te tornen. Van boven ontvingen alle
ouders de opdracht hun kinderen eerst
en vooral op te leiden voor het eeuwige
leven dat hun bestemming en einddoel
is, en wee hen die deze opdracht niet
ten uitvoer leggen door het verstrekken
van een verkeerde opvoeding. En juist
die opvoeding hangt ten grooten deele af
van het onderwijs.
Eén onderwijs slechts is het goede: het
katholieke onderwijs.
En deze absolute uitspraak is bindend,
zoo voor katholieke als voor andersmee-
nende ouders. Natuurlijk in de eerste
plaats voor deze die overtuigd zijn van
de waarheid van ons katholiek geloof,
en derhalve haar bindende kracht heb
ben aanvaard.
Ook vele andersdenkenden, alhoewel uit
andere redenen dan 1 deze, hebben voor
hun kinderen het onderricht gekozen dat
als ruggegraat heeft: de leering van O. H.
Jezus-Kristus; een goede geest heeft hen
bij deze keuze geleid. Nog meer zijn er
echter onder hen die, meer de eigen ge
dachten dienend dan de geestelijke toe
komst van hun nakomelingschap, hun
voorkeur elders hebben gevestigd. Niet
willen wij beweren dat hun liefde tot
hun kinderen minder groot zou zijn
noch hun bedoelingen minder zuiver.
Hun plichtbesef als ouders is wellicht
ook niet kleiner, doch omdat zij Hem
verloochenen die hun de kinderen schonk,
willen zij de kinderen opleiden buiten de
kennis van Hem. Tegenover God komen
zij te kort, die neutraalonderwijs, d. i.
goddeloos onderwijs, opleggen aan hun
kroost: dit is onmondig en afhankelijk
van hen, en zij plegen machtsmisbruik!
Victor Hugo was alvast geen paap
Van hem nochtans de uitlating: «Men
moest ze voor het gerecht sleuren, de
ouders die hun kinderen brengen naar
soholen waar op de deur staat: Hier
wordt van geen godsdienst gesproken
Maar Jules Simon, de Fransche Staats
man en Minister van Onderwijs, was nog
kordater in een redevoering die hij in
Maart 1886 hield in de Chambre des Dé
putés: Ik herhaal het, de neutrale
school is een eerlooze school...; er be
staan geen werkelijk neutrale scholen, en
bestonden er, ik zou er me voor scha
men. Dezelfde man, tevens welbekend
als schrijver van spiritualistische wijsgee-
rlge werken, had reeds in 1881 gezegd:
Er bestaat geen neutrale school, omdat
geen enkel schoolmeester bestaat zonder
godsdienstige of wijsgeerige overtuiging.
Mocht hij er toch geen hebben, hij staat
buiten het mensehdom: óf 't is een idioot,
óf 't is een monster. Heeft hij er wel een,
maar verejuikt hij ze om de wille van het
smeer, 't is een lafbek. Maar te verduiken
bestaat niet.
Op deze onverbloemde uitspraak steu
nend, kunnen wij een eerste besluit vast
leggen: er bestaat de school met God, en
de school TEGEN God, zonder gulden
middenweg. Bij dit eerste besluit kan het
blijven.
En nu, ouders van alle gezindheid, staat
ge vóór het gewichtig oogenblik, en hebt
ge de school van uw kinderen te kiezen.
Twee soorten verplichtingen hebben den
voorrang: tegenover den Schepper der
ziel van hun kinderen, en tegenover deze
zelf.
Daarbij zinken de andere, en daaronder
deze tegenover uw eigen menschel!jke
zienswijze, in 't niet.
t Zijn harde woerden. Maar: kiest!
E, AMTER.
naEaaEHiEiisaaaEEi&ss^asisisBJSsaiBasaiaasiSHasBssiaisisigai^^s
Mistral, en er lag waarheid ln zijn ver-
waandheid. HIJ was de gids en nam voor
de Jonge school de verantwoordelijkheid
Er bestaat inderdaad een soort tele- r 2611(11115 dlchter te ÖJn en theo"
gramstijl, die zich uitstekend leent om)
w,i Zij noemden zich le félibrigeHun
grootst mogelijken lofzang te zingen op
den held, die men vieren wil.
Die werkwijze is zakelijk, twintig-
eeuwsch... modern!
En hoewel de beschikbare kolommen
ln dit blad, uit den aard der zaak niet
evenredig kunnen zijn aan de verdienste
van mijn heldzal lk me niet laten
verleiden om u, met enkele data en veel
puntjes, Mistral voor te stellen.
Ik waag er de zoo zeer geroemde vol
ledigheid aan: het zal me de voldoening
geven geen afbreuk te doen aan de bijbel-
sche schoonheid van dit rijke leven.
goedheid; hun weg, de waarheid.
Aan den oorsprong van elke roeping
Hgt er enthousiasm. De stimuleerende
geestdrift bij Mistral was de hartstochte
lijke liefde voor zijn kleine vaderland
HIJ bemint Provence om de schoonheid
van zijn hemel, zijn bergen en zijn ver
gezichten,... om zijn water en de aroma
zijner planten.
Mistral bemint Provence can zijn oud
heid, om zijn verleden, om zijn bescha
ving, om zijn traditie vooral.
De geest der traditie waalt door al zijne
gedragingen, door zijn handel en wandel
het werk van dezen dichter
Want van een bijbelsche soberheid en' ,a.±L
harmonlschen samenhang was het van niet kan i03gemaakt"uit"de harmonie van
aan de geboorte tot in de majestueuzejeven ook door zijn kunst,
eenvoud van zijn sterven. Alles bezag hij uit den proven<jaalschen
Zijne moeder, Delaïde Poulinet, ds hoek...
dochter van de malre de Maillane»,| mj'rukte de félibrige mee in zijn strijd
droeg haar kleme koningenkele da-j ^egen despotism en centralisatie en had
gen na zijne geboorte bij vrienden en ken-een grondigen hekel aan de politiekers,
nissen. De vrouwen wachtten naar op.0 j^g députés!herhaalde hij smalend
langs de zonnige wegen en taxiën den jon- aj was jjjj zelf een schitterend redenaar,
gen Mistral, naar een oud gebruik uit zijn grootste zorg evenwel gaat naar
den tijd der koningen, een ei, een stux. het Provengaalsch. Hij treurt omdat hij
brood met een korrel zout. en een lucifer, op den weg meisjes heeft gevonden, die
naar Bordeaux wilden, omdat daar keu
met de sacramenteele woorden:
Mignon, wees vol als dit ei, goed als het
[brood,
wees wijs als het zout en recht als dit
[houtje!
\an niemand wellicht uit de vlakte van
.flllane zijn deze traditionele woorden
baarheid geworden als aan dit wonder-
FREDERIC MISTRAL
Mistral was goed, goed in de volheid
van zijn rijke persoonlijkheid; goed en
rechtgeaard in de volle toewijding van
zijn groote werkdadigheid aan elke recht
vaardige zaak.
Mistral was recht in de physische
schoonheid van den patriarch, die zetelt
op zijn masmidden de bewonderende
genegenheid van zijn volk; recht ook in
zijn durf en zijn oordeel.
Er is veel geschreven over de toevallig
heid in het leven van grooten en men
zoekt veelal een ontdekkerin de jeugd
van elk genie; de legende wil, dat La Fon
taine dichter werd, nadat een officier hem
op de schoonheid had gewezen van een
Malherbiaansch vers, en Mistral bleek
aanleg te bezitten door zich te vergrij
pen aan een strenge collegetudht!
Men had hem in de vespers schrijven
de gevonden en toen het papiertje, cor
pus delictivoor den dag kwam, las de
bewaker er de proven?aalsche vertaling
van den boetepsalm: Lavabis me... De
bewaker was Joseph Roumanille en de
straf:... Roumanille las den verbluften
Mistral enkele citaten uit zijn Margari-
deto!
Dit was het licht van den morgen, ge
tuigt Mistral, waarop mijn ziel wachtte
om te ontwaken... Het was de eerste stap
op den weg, waar hij Roumanille zou te
rugvinden ln het wonderbaarlljk-bonte
gezelschap van Aubanel, Giéra, Anselme
Mathieu en Tavan: de zeven schrijvers
van de Wet.
De Wet formuleerde zich reeds in hunne
bedoeling: voor Provence te bewaren zijn
taal, zijn vrijheid liberté d'allure, heet
het verzachtend, zijn nationale eer en
den rijkdom zijner kuituurwaarden.
De Wet? Ik ben de Wet, zei ongeveer,
rlg Iransch werd gesproken. Hij zag er
velen die zelfs de nationale kleederdracht
hebben opgegeven... maar elk Idee is bij
hem de voorbode van de daad: Op zijn
feesten komt geen meisje dat niet de
wijd-waaiende rok draagt en wier hoofd-
strik ze niet herschaapt tot een dansen
de vlinder.
De daad nog... en Mistral dicht het lan
delijk-epische Mireio; hij dicht Calendal
en les Olivades en andere meesterwerken,
die den roem van den félibrige hebben
uitgedragen en een levenwekkende be
geestering hebben geschapen aan de
Boudhes-du-RlhóneLamartine be
groette dezen modernen Homeros als de
goddelijke zanger uit het huis der Méïé-
slgenen en het dankbare Provence zal den
Meester een standbeeld geven.
Mistral staat er in levenden lijve naast,
bij de onthulling, en zijn dankwoord be
perkt zidh tot de opdracht van Mireio:
Te counsacre Mireio: es moun cor e moun
Es la flour de mis an [amo
Es un rasin de Crau qu'eme touto sa ramo
Te porge un palsan.
Ik draag u op Mireille, het ls mijn hart
Het is de bloem mijner jaren [en ziel
Het is een druif uit de Crau, die met al
U reikt, een boer. [zijn bladen
Dit was zijn groote eenvoud... Hij zag
in de verte reeds de masvan zijn ver
langen: Les Saintes Maries 1
Hij was door het leven gewandeld,
recht op, in een onbegrensd godsvertrou
wen en ln die opdracht gaf hij aan het
geheele volk van Provence de rijke vrucht
van zijn werkdadig leven. De legende her
haalt bij zijn dood de heerlijke bladzijde
door Mistral geschreven bij het sterfbed
van zijn vader:
Mijne kinderen, ik ga heen. Ik dank
God om mijn lange leven en om mijn
werk, dat gezegend werd. Zeg me welk
weer is het buiten?
Het regent, vader.
Goed, als het regent dan is het goed
te zaaien.
En hij gaf zijn ziel aan den Heer.
ROGER GHEYSELINCK.
IBSSBHSISGSBggaBPIOZaBBBSBBSa
In vervolg van de conferentie van Lau
sanne worden nu voorbereidselen geno
men tot een ekonomische wereldconferen
tie. Toekomende week zal het Inrichtend
komltelt vergaderen om nadere schikkin
gen te treffen.
De Conferentie zal tot doel hebben alle
vraagstukken van Internationalen en eko-
nomlschen aard te onderzoeken en de noo-
dige te treffen maatregelen te zoeken om
de tegenwoordige ekonomische crisis te
genin te gaan.
iMHinaflHnHHBHnBBBBHgangiaï
We gelooven dat de toekomst dit be
lang nog verhoogen zal.
We geven graag toe dat een welkda-
nig staatsverband voor velen van ons als
zeer belangrijk voorkomt. Doch welk ook
het regiem weze bij ons of rondom ons,
het moet ons toch verheugen wanneer
de absolute vrijheid en werkkring van
de Kerk verzekerd wordt.
Aanstaande week richten we ons ob-
Jektief op Duitschland, om er het na-
tionaal-sociallsme na te gaan.
herwiq.
V.
ENKELE BESCHOUWINGEN
Zeer onlangs kregen we een uitgewe
ken Italiaansch leeraar te snappen, met
wie we enkele zeer Interessante momen
ten doorbrachten. Hij had het ln zijn
land niet meer kunnen uithouden ln de
eerste plaats omdat de persoonlijke vrij
heid er geminimaliseerd werd, doch ook,
en vooral (en dat verbaasde ons wel de
gelijk) omdat hij Mussolini, voor wie hij
ten andere vol bewondering was, omge
ven zag van een heele bent arrivisten;
omdat het fascisme de gelegenheid was
voor ettelijke onbenulligen om aan een
deftig, vaak invloedrijk baantje te ge
raken.
Dit kan misschien een reden zijn waar
om de duce onlangs enkele zijner me
dewerkers uit den zadel lichtte, om nieu
we ambities te bevredigen.
Ten slotte is het voor een diktator,
hoe sterk ook zijn persoonlijkheid weze,
buitengewoon moeilijk de steeds meer
opdringerige volgelingen van zich af te
bijten. De diktator is in laatste Instan
tie toch maar een leek, noch van ge-
wijden, noch van koninklijken bloede. En
de ambitie ln den mensch kent vaak
geen grenzen.
Tot hiertoe echter verrichtte Musso
lini een kranig stukje. Valt nu te zien
wat er gebeuren zal na hem.
Staat of valt het fascisme met de
duce?
Hierover spraken we enkele maanden
geleden met een landgenoot die een heel
tijdje ln Italië gezworven had. Over deze
vraag durfde hij zidh niet kategoriek
uitspreken. En toch voelden we zoo dui
delijk in zijn antwoord dat hij persoon
lijk overtuigd was dat het fascisme ook
na de duce leven zou.
Het fascisme heeft in de eerste plaats
die groote verdienste dat het orde en
rust bracht waar wanorde en anarchie
heerschten. Vervolgens is het erin ge
slaagd de jeugd te begeesteren, en de
Jeugd van heden is het land van mor
gen.
Het fascisme, verklaarde ex-minister
Rocco, is hoofdzakelijk sentiment en
aktie.
Wat hoeft er meer voor een beweging
om de Jeugd tot zich te halen, vooral
wanneer het een Zuidersche, warm-bloe'-
dlge en dus temperamentvolle jeugd is
en waar het gaat om een groot en
sterk rijk te scheppen, naar het even
beeld van het oude Romelnsche Rijk.
De kommunistische Jeugd verwacht de
wereld, de fascistische droomt van een
tweede Romeinsch Rijk, en de nationaal-
soclalistische van das dritte Reich het
groote Germaansche Rijk.
Zelfs de Vlaainsche Jeugd spreekt van
Groot-Nederland. Is het niet typisch dat
Juist het adjektlef groot de stuw
kracht van het jonge geslacht gewor
den is.
Wordt dit streven overal doorgevoerd
dan staan ons nog tal van botsingen te
wachten.
Het is waar dat tegenwoordig bijna
niemand meer gelooft in een bestendige,
internationale rust. De barometer wan
kelt tusschen veranderlijk en storm.
Het is misschien reeds velen opgeval
len dat de verhouding Rusland-Italië zoo
buitengewoon kalm is.
We spreken niet van kommunistische
agitatie ln Italië, zooals die in andere
landen, zelfs in ons land opduikt.
Praktisch kan het kommunlsme tegen
woordig geen wortel schieten midden-in
het fascisme. Iedere anti-fascistische po
ging, hoe schuchter ook, wordt onverbid
delijk gesmoord, naar het gezegde van
Machiavelli: «Hij, die de taak op zich
neemt om een menigte te regeeren, het
zij in een op vrijheid gebaseerd stelsel,
hetzij in een monarchie, zander vooruit
maatregelen te treffen tegen hen, die de
nieuwe orde van zaken vijandig gezind
zijn, zal niet lang aan het bewind blij
ven
Doch de verhouding van land tot land,
de wederlandsche betrekkingen tusschen
Stalin's en Mussolini's regeeringen zijn
opvallend rustig, can niet te zeggen sym
pathiek. Het ls waar dat twee sterke
tegenstanders elkaar vreezen, en even
waar is het dat twee machten, zijn ze
dan ook opponent of vijandig, sympathie
afdwingen. Dit kan echter slechts een
ondergeschikte reden zijn. Hoofdzaak zal
wel het ekonomisch belang der twee na
tiën zijn, vooral van Italiaansohe zijde,
dat zich volstrekt zoo onafhankelijk mo
gelijk wil maken ln de eerste plaats van
Frankrijk en ook wel van Engeland.
Het fascisme is zoo een beetje anti-
Fransch, deels om historische redens,
deels uit jaloerschheid, om de te groote
macht van het Fransche Rijk.
Waar Duitschland noodzakelijk antl-
Fransch is, vindt Italië er een geschikte
bondgenoot in, wijl het zakelijke Enge
land precieus de helling der balans na
gaat.
Ten slotte zal Italië te gepaster ine
wel aanspraak maken op een beetje mee*
koloniaal afzetgebied. En daar zal het
Frankrijk op zijn weg vinden.
Al deze verhoudingen en verwikkelin
gen in spe zouden wel uitvoerig kunnen
toegelicht worden. Doch dit zou ons veel
te ver brengen.
Eveneens interessant ware het te on
derzoeken in hoeverre de dlnaso-bewe-
ging van den heer Van Severen door het
fascisme geïnspireerd werd.
We besluiten:
Hoe accidenteel en Jong ook, gaf het
fascisme (dat, we herhalen het graag,
een specifiek Italiaansch na-oorlogsch
verschijnsel is) blijken van voldoende
levenskracht. Voor ons is het maar best,
om geen ontgoochelingen op te loopen,
op te ruimen met het vooroorlogsche Ita
lië, en het fascistische regiem als een
werkelijkheid te beschouwen, en tevens
als de rechtstreeksche tegenvoeter van
het kommunisme.
Belden steunen op macht, niet alleen
om zich te handhaven, maar ook, *t zij
rechtstreeks of onrechtstreeks, om de
bestaande parlementaire demokratiën aan
te tasten en te ondermijnen.
Noch demokratie, noch kommunisme,
noch fascisme zijn volmaakt goed, nooh
volledig slecht.
Doch sedert de oorlog maakt nage
noeg ieder land een inwendige revolutie
door. Wie de demokratie redden wil, en
er zijn toch nog genoeg demokraten,
passé haar aan aan de nieuwe tijd. We
hebben maar rondom ons te zien om te
weten welke hervormingen er noodzake
lijk zijn.
Om te eindigen willen we er nog op
wijzen dat het fascistische Italië, beter
dan iedere vroegere regeering de moreele
waarde en het wereld-prestige van het
Vatikaan wist te waardeeren. Het ak
koord dat gesloten werd tusschen Mus
solini en het Vatikaan is niet alleen van
materieel belang, doch hoofdzakelijk van
moreel. Dit is niet alleen een groote troef
ln handen van de duce, maar voorname
lijk ln handen van de Katholieke Kerk.
(Zie vervolg onderaan 2* kolom.)
Wie op 28 Oogst te Kortrijk was, is ge
tuige geweest van dat wonder.
Daar stond de Kristen Jeugd, die zich te
recht Kristen noemen mag.
Daar stond de Vlaamsche Jeugd die zich
oprecht Vlaamsch bestempelen kan.
Daar waren vooral de echt-Kristen en
echt-Vlaamsche studenten die nu voor
goed begrepen hadden dat hun plaats
enkel en alleen kan zijn in het hiër
archisch K. A.-leger.
Daar was vertegenwoordigd al wat vurig
en blij en geestdriftig, radikaal, forsch
en edelmoedig kan zijn bij uitstek: De
Jeugd.
Men heeft den tijd gekend dat die Jeugd
het dwaalspoor opging!
Men heeft het beleefd dat het gezag over
het hoofd werd gezien!
Men heeft die Jeugd weten zondigen aan
hoogmoed en eigenwaan 1
Men heeft al dat forsch leven zoolang
moeten derven... terwijl het Vlaande
ren der werkelijkheid doorzaaid was
van geestelijke en stoffelijke pulnen en
zoo grooten nood had aan kloeke jonge
metsers tot een waardigen heropbouw.
En daar, te Kortrijk, hebben wij het
gezien en gevoeld: Die Jeugd heeft zich
totaal vrij gemaakt uit de zware ketens
van valsche idealen, om zich geheel en
al te werpen in de Waarheid, om vrij en
vrank en moedig den eenigen waren Weg
op te gaan: den weg naar Kristus, den
weg van het Leven.
Te Kortrijk heeft die Jeugd besloten,
ja, gezworen, niet te rusten vooraleer
Vlaanderen hernieuwd worde in Kristus.
Onze jongeren hebben Verstaan dat
Vlaanderen niet gediend wordt door liede
ren en zangen alleen, noch door schreeu
wende betoogers, noch door lawaai en
groot spfaak, noch door droombeelden en
fantaziën hoe schoon ze ook wezen. Ze
hebben voor goed begrepen dat Vlaan
deren niet groeien kan als men steeds af
breekt in gedachten, woorden en daden!
Daar voelden ze het zoo wel dat de haat
en de verbittering niets meer kunnen dan
Vlaanderen verbrokkelen en ongelukkig
maken; voelden ze vooral dat Vlaanderen
eerst en meest nood had aan Liefde, die
offert en werkt en lijdt, en opbouwt het
echte Vlaanderen:
EERST KRISTEN
OM BETER VLAAMSCH TE ZIJN.
Daar was het klaar dat men Kristus
niet kan dienen buiten de Kerk, en geen
apostolaat kan uitoefenen zonder zending.
Juichen we dat onze kloeke Jeugd dat
heeft begrepen, want herleven zal ons
Vlaanderen in en door zijn Jeugd. Im
mers: De toekomst hoort de Jeugd die
de taal van den tijd spreektEn die taal,
t la de taal van Katholieke Aktie, de
taal van Sociale Aktie; 't is de taal van
Kristen radikalisme tegen de verwatering
en de verbastering in; "t ls de taal van
durf en wilskracht tegenover de lamzak
kigheid; 1 ia de taal van gebedsgeest en
offergeest tegenover de ikzucht onzer tij
den; t is de taal van plicht; 't is vooral
de taal van Geloof, Hoop, en liefde uit
gewerkt in een eenheid van leven.
En al dat gekakel, en al dat nijdig en
wrokkig zijn, ai dat hoogvaardig- en
koppig- en eigenzinnig zijn, en al dat mi
serabel getier en woordengekraamsel zon
der daden van waarheid, en al dat afbre
kend werk, en al die verbitterende kritiek,
dat alles is ooderwetsch voor de ware
Jeugd van het Heden en wordt met den
gepasten eenvoud voor' altijd begraven.
De moderne Jeugd staat paraat tot het
opbouwen der nieuwe tijden. Die Jeugd
t zijn: de Kajotters en Middenstands jon
geren en Jonge Boeren en Werkgevers en
Studenten. En daar, daar alleen zullen
plaats kiezen; al de jongens die de waar
heid zoeken en willen omhelzen; al deze
die misschien gemist hebben maar nede
rig genoeg zijn het te erkennen en hun
fout eervol willen herstellen door een
verdubbelden ijver ln het thans positief
werk; al deze die van hun leven geen leu
gen willen maken; al deze die zich zelf en
nun Volk niet meer laten bedriegen doch
hun Volk willen dienen in waarheid; in
een woord: Al deze die nog Kristen en
Vlaamsch zijn met de daad.
Samen bouwen we op het nieuwe
Vlaandferen. Eerst ruimen we de pulnen
van goddeloosheid, zedeloosheidl, crisis,
naaktcultuur, materialisme, de puinen
van het moderne heidendom.
We zullen al den afval van mensche-
lijk opzicht, dubbelzinnigheid, lamzakkig
heid wegvagen. Dan leggen we het sterk
fondament der nederigheid. En bouwen
zullen we daarop, hoog en grootsch met al
de steenen die we hebben: steenen van
durf en wilskracht, steenen van geduld
en offervaardigheid, steenen van sterkte
en standvastigheid, steenen van Hoop en
Geloof en Liefde vooral. Nooit zullen ze
begeven omdat we ze binden zullen met
de nooit begevende genade. En hoog in
top zal eens rijzen de schoonste Meitak:
Het Kristlkruis.
Dat is ons Plan, het Plan der Jeugd.
Daarin moeten we lukken: wie werkt uit
Liefde voor God lukt altijd.
Harop de Jeugd! De ware Jeugd! Hoog
de Harten want grootsch is ons werk, on
eindig de verdienste.
WIJ kunnen in het pessimisme dezer
dagen, de toekomst blij tegemoet zien:
omdat we Jong zijn en dat ons Jong-zijn
staat
in den dienst der Waarheid
geleid wordt door het Licht
langs den waren Weg
tot echt Vlaamsch, Kristen-Vlaamsch
leven.
Korrtljk heeft ons dat geleerd.
Dat zal Morgen bewijzen.
aaaBBBBBSBBiBaEissBBBaisEsaBBsa
Onder alle voorbehoud, doch met de
vermelding dat deze inlichtingen uit ge
loofbare bron komen, zou het wetsont
werp van financieel herstel de volgende
wijzigingen aan de pensioenen, toegekend
voor invaliditeit, omvatten of zouden
zij, ten minste, in beraad zijn gehouden:
1. - Een Jaar afschaffing van alle oor
logspensioenen van 10, 15, 20 en 25 ten
honderd;
2. - Afschaffing van alle oorlogspen
sioenen toegekend aan hertrouwde oor
logsweduwen;
3. - Afschaffing van alle pensioenen
toegekend aan militairen in actieven
dienst;
4. - Vermindering van 5 van alle
oorlogspensloenen van 30 ten honderd en
meer;
6. - Herziening van alle lnvaliditeits-
dossiers van alle oorlogsinvalieden, geen
recht hebbende op de «vuurkaart».
6. - Verandering van Oorlogspensioen
(art. 7) in Dienstpensioen (art. 12) voor
alle lnvalleden, wier kwaal niet opgedaan
werd aan het front.
Wij deelen dit nieuws mede, zooala wij
hooger zegden, met het noodlge voorbe
houd.
Alleen weten wij dat ALLE catago-
riën van burgers het hunne zullen moe
ten bijdragen om het land uit den nood
te heipon.
Een Fransche pastor sprak ln dezer
voege of daaromtrent:
Mijne broeders (1),
Over vijftig Jaar waren er ln Ougan-
da geen christenen. Onze missionarissen
zijn er heengegaan om die heidenen te
bekeeren, die zwarten hun zieltje en hun
bolle wit te wasschen en ze hebben het
zoo wel gedaan dat er heden ten dage
niet min dan 800 leerlingen zijn in het
Klein, en 70 in het Groot Seminarie.
(Beweging van aandacht.)
't Ls honderden jaren dat uwe parochie
(waarvan lk 't ongeluk heb te moeten
pastor zijn), priesters heeft en er nooit
zonder ls geweest, God zij gedankt... en
niettegenstaande uwe bevolking van 2000
parochianen hebt gij in de laatste eeuw
geen enkelen seminarist geleverd. (Allen
keken beschaamd neer.)
Ouganda zal ons wellicht op zijne beurt
missionarissen zenden om ons heldensch
Frankrijk te bekeeren; Ja, zwarte pries
ters zullen komen uwe kinders doopen,
leering houden, uwe biecht hooren, uw
huwelijken inzegenen, u berechten en be
graven.
De madams die mij aanhooren, glimla
chen bij het gedac.it een negerkop te zien
boven een wit rokket in den predikstoel.
De jufvrouwen verbergen hun aange
zicht in hun handen en denken: «Wel,
ik zal toch bij een zwarten niet te biecht
gaan
Al goed en wel. Nochtans, Indien het In
ons land zoo voortgaat, dan keeren wij
terug tot het heidendom en de zwartjes
zullen komen om de blanken te bepredi-
ken en te evangellzeeren. (Allen bekeken
malkaar; hier en daar nam er een "n
snuifje.) t Is de gratie, mijne broeders,
die Ik u niet wensche. Het zij zoo niet.
En hij zei geen Ainsi soit il», keerde
weer naar het altaar en zong den Cre
do». Niemand had onder 't Sermoen
geslapen, 't was kort en gced, beter dan
lang en slecht. A. B.
(1) Waarom zei hij: Mijne broeders
Buiten den kerkbaljuw en den messedie-
ner, waren er maar eenige vrouwen in de
kerk. Hij had beter gezeid: Mijne zus
ters Nu tot daar.
«flBBBaBBBBBBBBBBflBSIBflBBSBBBa
Op Donderdag 1 Sept., had te Leu
ven de Jaarlijksche onderwijsdag plaats,
door den Boerenbond Ingericht voor het
onderwijzend personeel van het land- en
tuinbouwonderwijs. Meer dan 400 onder
wijzers, land- en tuinbouwlesgevers en 150
onderwijzeressen hadden den oproep be
antwoord.
In den voormiddag, te 10.15 u. had In
het St Pieterscollege, een algemeene ver
gadering plaats die werd voorgezeten door
Mgr Luytgaerens, Algemeen Secretaris
van den Belgischen Boerenbond.
Mgr Luytgaerens sprak den welkomst
groet uit. Hij bedankte de talrijke aan
wezigen en afgevaardigden. Hij wees op
het belang van het landbouwonderwijs
en op de samenwerking tusschen open
bare besturen en de vereeniging.
E. H. Ansay, landbouwingenieur, han
delde over de nieuwe bestuurlijke schik
kingen voor het lager landbouw- en land-
bouwhuishoudonderwijs.
Na deze voordracht kwam M. Van Die
voet, Minister van Landbouw, vergezeld
van M. Van OrShoven, Kabinetsoverste,
de vergadering met zijn tegenwoordigheid
vereeren.
Mgr Luytgaerens heette de Minister, in
naam van al de aanwezigen, welkom.
E. H. Colpaert, landbouwingenieur,
sprak een zeer uitgebreide en gedocu
menteerde rede uit over den huldigen
toestand van den landbouw en drukte
bijzonder op de noodzakelijkheid van het
landbouwonderwijs.
Na deze wel gedocumenteerde voor
dracht sprak de Heer Minister tot de
aanwezigen en trok bijzonder de aan
dacht op het feit dat buiten de wer
king van de openbare besturen, het land-
bouw-onderwijzend personeel er ook veel
toe kan bijbrengen om den toestand van
den landbouw te verzachten.
Namiddagvergadering:
Afzonderlijke vergaderingen werden ge
houden voor de onderwijzers en de on
derwijzeressen.
Bij de onderwijzeressen sprak Mevr.
Van der Meiren-Van Thienen, Staats
raadgeefster, over de aanpassing van het
onderwijs aan de noodwendigheden van
de streek.
M. J. Mercelis, landbouwingenieur, gaf
een voordracht met lichtbeelden over de
nieuwe richting van de zuivelnljverheid
in ons land.
Bij de onderwijzers: Intusschen verga
derden de onderwijzers.
M. Van Dyck, tuinbouwkundige, sprak,
met lichtbeelden opgeluisterd, over de
huidige ziektebestrijding ln de aardap
pelteelt.
Rond 4 uur ging de vergadering in de
beste stemming uiteen.
MSBBBEBlSBBflflBBBBBBBBBBBBBB
De Heer Minister Heyman, ondervraagd
over de uitbetaling der ouderdomspensioe
nen, gaf volgend antwoord, wat voor onze
oudjes zeer belangwekkend Ls:
De wet van 14 Juli 1930 had hoofd
zakelijk ten doel, de pensioenen der ouder
lingen gevoelig te verhoogen, tot 3200 fr.
voor man en vrouw en tot 2100 fr. voor
een enkeling. Maar benevens de verhoo
ging de bedragen werden ook honderd
duizend nieuwe aanvragen ingediend, en
in dit opzicht moesten tegen de misbrui
ken maatregelen genomen worden. Dit
gebeurde door de maatregelen gestemd in
de wet van 23 Juli 1932. Al de dossiers
werden per ontvanger van belastingen ver
deeld, doch in twee soorten, deze van de
gewezen werklieden en deze van de an
dere pensioentrekkenden, zooals burgers
en landbouwers. Wij zijn nog maar een
goede maand het stemmen der nieuwe
wet voorbij, en op 27 Oogst hadden reeds
65,000 ouderlingen het bedrag voor den
derden trimester ontvangen. Zoo spoedig
wordt dit kolossaal werk doorgedreven
dat nog vóór den 15 van deze maand, al
de ouderlingen die gewezen werklieden
zijn, htm vrouwen inbegrepen, het bedrag
van den derden trimester zullen ontvangen
hebben. De dossiers van de andere ouder
lingen zullen herzien worden. Een aantal
hiervan zulhn hun pensioen ontnomen
worden, dit omdat ze over te hooge inkom
sten beschikken. Wie aanvaard blijft zal
naarmate het onderzoek gedaan is, het
pensioen ontvangen zonder iets te verlie
zen.
MANEKLEPS OP 14 SEPTEMBER
Den 14 September zal eene gedeeltelijke
maneklips plaats hebben. Zij zal schier
lokaal zijn daar de diameter van de maan
1 zijnde, zij slechts eene groote van 0,981
zal hebben. Daar de maan dien dag zeven
minuten voor den ondergang der zon op
gaan zal, zullen de twee hemellichamen,
Indien het helder weer is, zichtbaar zijn
aan de tweetegenovergestelde punten van
den gezichtseisscher.
op onze postcheckrekening 15.570, met
aanduiding van uw volledig adres, en
telken Zaterdag tot einde dit jaar wordt
ons blad U per post besteld.
lBBBBSBBBBEBflsaBflBMBBBBBBBB
Prinses Juliana van Nederland
als katholieken, de politiek niet ver
smaden.
Zeker, de politiek ts een beweging,
die op de eerste plaats op leekenterrein
staat. Maar de allerhoogste belangen
van den godsdienst staan met destaats-
macht innig in verband op rechtvaardi
ge of onrechtvaardige wijze.
De Kerk, moet zorgen dat zij in de
Jaiste verhouding kome te staan met de
burgerlijke macht.
En dit is des te noodzakelijker .naar
mate de burgerlijke macht geneigd is de
kerkelijke belangen over 't hoofd te zien
of te bevechten. De geestelijke en soci
ale invloed van de Kerk moet voortdu
rend bewerkt worden in de algeheele
organisatie van den Staat. Wie zullen
die geestelijke belangen daar behar
tigen en verdedigen, tenzij de katho
lieke politieke leiders
aBaaaaaBBBBHaEaaaiBaBaaazüaB
CHICOREI WYPELIER-TAFFIN
BELGISCHE FABRIEK VAN
MBBBBBi!n)dBBS»9&3S:S3BBBf}BaBI!
Herinnering van
KONING GUSTAAF-ADOLF
Duilschland
De erfgename van den troon van Ne
derland, gekiekt tijdens haar bezoek aan
de stad Rönnond, tijdens het vieren van
de 700» verjaring van de stichting der stad.
De grootsche Ijzerbedevaart heeft dit
jaar een nieuwe maal zijn fierheid en zijn
kracht over Vlaanderen en het Vlaam
sche volk doen varen. Algemeen en dank
baar werd aangevoeld hoe de Regeering
en inzonderlijk de Ministers Carton en
Sap tegemoetkomend deze IJzerplechtig-
heid hebben bejegend. Desniettegenstaan
de heeft bij zelfde omstandigheid het N.
I. R. en aan het hoofd de liberale Minis
ter Bovesse, dezes Voorzitter, eene nieuwo
maal gelegenheid gevonden om hunne
dwingelandij over het radio-gebied te la
ten voelen.
Men herinnert zich hoe verleden jaar
voor het eerst de radio-reportage van da
IJzerbedevaartplaats greep en welke pro
testen er toen opgingen omwille der aan-
stootende sabotage welke bij die uitzen
ding plaats greep. Dit jaar werden da
spreekbeurten een nieuwe maal op de
strafbank gelegd.
Inderdaad, op bevel werden de teksten
vooraf gekeurd, niet alleen door het N. I.
R. zooals gewoon, maar door het Ministe
rie van P. T. T.; en het microfoon werd
bij de uitzending afgesloten op alle aan
gemerkte passages. Zoo verviel ongeveer
de helft uit de rede van Professor Daels.
Alsof de 200.000 aanwezigen het zoo niet
hoorden en de thuisblijvers het 's ande
rendaags toch niet moesten vernemen
dcor hun dagbladen! Het N. I. R. heeft
zich hier een nieuwe maal belachelijk ge
maakt en te 'ens aanstootend aangesteld...
P. L.
BBESaBBBaaaBgBBBlEBBBHBBEaaBErp-—iïiaBBaBSEStBilEBïaiaBBaHBB»
Drie honderd Jaar geleden sneuvelde
de koning van Zweden, Gustaaf-Adolf,
tijdens den veldslag van Lutzen, gestre
den voor de godsdienstige vrijheid van
Duitschland. Het Duitsche volk heeft uit
dankbaarheid voor zijne groote werken,
de koning Gustaaf-Adolf herinnerd en
grootsche feesten ter dier gelegenheid In
gericht. Onze foto toont de herinnerings-
plaats onlangs onthuld te Rothenburg,
in Duitschland.
Zooals men weet heeft het Belgisch
Schoolschip, de driemaster «Mercator»,
zijn eersten tocht aangevangen. Het zal
eene reis van vijf weken doen in de
Noordzee en in de Baltiscl.e zee. De ouders
van de kadetten, talrijke bloedverwanten,
vrienden en kennissen waren naar Antwer
pen gekomen om getuigen te zijn van de
afreis, om de kadetten een afscheidsgroet
te brengen en om hen tevens tot weer
ziens toe te roepen. Onze jeugdige zee
bonken toonden zich zeer flink en kranig
en me kon hun aanzien dat zij liefde heb
ben voor het vak dat zij gekozen hebben,
al is het ook niet heel gemakkelijk en niet
zonder gevaar. Uit dis knappe jongens
zullen mannen groeien die, dank aan de
bekwame leiding van hunne officieren,
ook eens zullen kunnen optreden als koe
ne zeevaarders en als oplsiders van jon
geren.
Op onze foto ziet men: Het afscheid van
een der kadetten van zijne ouders en de
afvaart van het statige vaartuig, onder
het gejuich van de menigte.
Volgens een toegekomen radio-telegram,
heeft het Schoolschip MercatorVlis-
singen verlaten op Woensdag 7 Septem
ber 1932, cm 10 uur. Alles wel aan boord.
DE BEHEERSCHER5 VAN DEN TOESTAND IN DUITSCHLAND
(links) de Kanselier von Papen; (midden) von Gail, minister van Binnenlandse!)#
Zaken en (rechts) von Schleicher, minister van Reichsweer.