Ontslag van het Kabinet Renkin
Zendt ons 3 frank
in postzegels
ZONDAG 23 OCTOBER 1932. WFF-KBLA.P? 35 GPNTiFMpfj
KATHOLIEK NIEUWS-, NOTARIEEL- EN AANKONDIGINGSBLAD.
Inrichting der Woning
De
Aigeme&ne Missiezondag
INHULDIGING VAN HET
in het Sanatorium St Idesbald
Eenige aspekten
van het wereldgebeuren
Het Kabinet Renkin geeft zijn ontslag ten gevolge de drijverijen
dér Liberalen, staande onder dwang der vrijmetselarij.
STAD POPERÏNGE
GROOTE MISSIE TENTOONSTELLING
OP ZONDAG 23 OCTOBER 1932
in de groote Zaal der Zusters Benedictinessen
FANTAIS IE-POSTKAARTEN
"DE POPERINGENAAR"
Uitgever
SANSEN-VANNESTE
POPERÏNGE
Telefoon Nr 9. - Postch. N' 15.570.
en van nu tot einde 't jaar ont
vangt Ge wekelijks ons blad
eiken Zaterdag morgen.
™®!29e JAAR. - Nr 43. S9
TARIEF VOOR BERICHTEN:
Kleine berichten per regel 1,00 fr.
Kleine berichten (minimum) 4,00 fr.
1 fr. toel. v. ber. met adr. t. bur.
Berichten op 1* bl per regel 2,50 fr.
Berichten op 2" bl. per regel 1.75 fr.
Berichten op 3' bl. per regel 1.50 fr.
Rouwber. en Bedank, (min.) 7.00 fr.
Te herhalen aankondigingen:
prijs op aanvraag.
Annoncen zijn vooraf te betalen
en moeten tegen den Woerrdag
avond ingezonden worden. - Kleine
berichten tegen den Vrijdag noen.
Alhoewel de Algemeene Missiezondag
slechts van jongen datum werd Ingesteld
hij werd pas ln 1927 op het verlangen
van Z. H. Plus XI over gansch de katho
lieke wereld Ingericht toch heeft hij
op die enkele Jaren zich zoo gebiedend aan
de algemeene aandacht opgedrongen en
is er van hem zulke forsche stuwkracht
voor de Missiebeweging uitgegaan dat
thans aan geen enkel rechtgeaard katho
liek nog langer de ware en diepe beteeke-
nis ervan kan ontgaan en die is: een als
door God gewilde Missiehoogdag te zijn
waarop alle Christenen zouden Ieeren het
Goddelijk missieleven der H. Kerk van na
derbij te beschouwen en zoo innig moge
lijk meê te leven.
De gewichtige dokumenten welke Rome
aan dezen dag van christelijke expansie
reeds heeft gewijd, maken ons duidelijk
dat het hier gaat om eene aangelegenheid
niet alleen van hoogst noodzakelijken
maar ook van aller dringenden aard.
Het is niet éénmaal dat de Paus spreekt
maar herhaaldelijk, het is geen wensch
die uit zijn mond komt maar een gebod:
zijne opeenvolgende oproepen klinken ons
telken toe als de smeekende S. O. S. kre
ten van zijn heldhaftig missieleger dat
thans overal ln volle branding staat.
Zoo pas verscheen in Kerk en Missie
een nieuwen oproep ln 's Pausen naam
door Z. H. Exc. Mgr. Salotti, Bekretaris
der Propaganda, aan de gansche katholie
ke wereld gericht: het is een merkwaar
dig stuk waarin de hoogste missieliefde en
de diepstgevoelde missienood onweerstaan
baar tot nadenken stemmen.
Het is nogmaals de stem van den He
raut uit Re rum Ecclesiae die wij mee-
nen te hooren: Zoolang wij er aan den
ken dat het getal heidenen geschat wordt
op een milliard, heeft onze geest geen
rust...
En we begrijpen de onrust van onzen
Heiligen Vader.
Niemand ter wereld draagt grooter ver
antwoordelijkheid dan Hij, niet alleen
voor het handhaven van ons geestelijk
goed ln de christenlanden maar ook voor
de uitbreiding ervan onder de elndelooze
massa der heidenen.
Het moderne leven heeft het aanschijn
van de wereld veranderd: alle afstanden
werden overwonnen, alle landen komen
haast neven elkaar te liggen: de gansche
aarde is een gemeenschappelijk terrein
geworden waarop de groote geestesstroo-
mingen hun veroveringstocht koortsig in
richten.
Wat gisteren nog als afgelegen missie
land braak lag, wordt nu door allerhande
krachten onder vuur genomen: niet enkel
het heidendom boeit er, ook het wangeloof
rukt er uitdagend binnen, ook da godde
loosheid verovert er vesting op vesting.
En daartegenover staat de Paus met
den last van het goddelijke missiebevel:
gaat en onderwijst alle volkeren.
Hij, de man met de grootste lief da maar
met den hoogsten nood, de man met de
ontzaglijke taak maar met het nederigste
leger. Doch zijn leger is heldhaftig, het is
onoverwinbaar omdat de hoogste liefde
onoverwinbaar is, omdat de hoogste liefde
God is.
Maar dat leger kan lijden en gefolterd
worden onder de wisselvalligheden des
levens
En dat leger lijdt. Het lijdt in zijn ziel
en het lijdt in zijn lichaam. Het lijdt niet
om het offer van zich zelf maar om de
ontoereikendheid van zijn kracht, om de
onverschilligheid en de lauwheid van zoo
veel anderen.
Doen alle Christenen hun mlssiepllcht
ten volle?
Begrijpen allen den eindeloozen nood
van den Paus van Rome?...
Daarom werd de algemeen8 missiezon
dag ingesteld: opdat alle Christenen zou
den begrijpen en steunen.
En wat vergt deze dag van ons?
De Algemeene Missiezondag is aller
eerst een da* van gebed: missiewerk is
bovennatuurlijk werk. Voor bovennatuur
lijk werk passen eerst en vooral boven
natuurlijke middelen.
Het ware kinderachtig alleen met men-
schelijke hulp de reuzentaak der evan
gelisatie aan te vatten. Zonder God ver
mogen wij niets: zelfs de grootste daden,
maar bulten Gods geest gesteld, zijn da
den in den wind. De kleinste daartegen,
maar bovennatuurlijk opgevat, zijn al
machtig op Gods barmhartigheid.
En het is toch wel grenzelooze barmhar
tigheid dat het zondige heidendom het
meest van noode heeft.
De algemeene Missiezondag is nog, zoo
als Z. H. Exc. Mgr. Salotti hem noemt, een
dag van propaganda, van solidariteit, van
edelmoedigheid.
Onze Katholieke Vlamingen die het
geluk hebben op eigen grond een vrucht
bare missiebeweging te zien opbloeien,
zullen weten wat dat beteekent.
PROPAGANDA: in eerste plaats voor
de voortplanting des geloofs: de Pauselijke
liefdewerken moeten vooral op dien dag
al de andere prtmeeren. De missievrien
den moeten Ieeren hunne aktie te orien-
teeren naar de inzichten van Rome.
SOLIDARITEIT: tegenover de missiona
rissen die onze broeders zijn de beste
en broeders in nood; tegenover da helden
volken met wie wij ook door de banden
der christelijke liefde zijn verbonden.
EDELMOEDIGHEID: dat behoeft geen
Uitleg, zelfs niet in crisistijd: ook da pen
ning der rrme weduwe is aangenaam aan
Gr
_aar edelmoedigheid zegt iets meer dan
aalmoezen geven. Elk schenke ook Iets
van zijn eigen persoonlijkheid, elk vol
gens eigen roeping en bekwaamheid, elk
volgens het eigen midden waarin hij doen
de goddelijke Voorzienigheid werd ge
plaatst. Het worde een kruistocht van zie
len voor zielen!...
Dit jaar richt de Vatikaansche oproep
zich niet tot de enkelingen alleen, maar
ook tot alle KATHOLIEKE MAATSCHAP
PIJEN zoo van vrouwen als van mannen,
tot de jeugdinrichtingen ln 't bijzonder,
opdat alle christenen ook in den schoot
hunner vereenigingen het heerlijk missie-
Ideaal zouden gedenken..
Wat een sublieme kroon zou het voor
Vlaanderen niet zijn en wat een troost
voor den Paus van Rome Indien ons volk
ook collectief aan de missieaktle begon
deel te nemen!...
Indien zooveel Katholieke Vlaamsche
Vereenigingen medewerkten om den Al-
gemeenen Missiezondag zooveel mogelijk
luister bij te zetten door b. v. het volgen
of zelfs ineensteken van een of ander mis
sieprogramma, of al ware het maar door
eene officieele deelneming aan de Hoog
mis!
Het gebed der christenen, hun gezamen
lijke geestelijke offerande is en blijft ten
slotte het middel der middelen.
Aan den voet van het altaar bevinden
Wij ons het dichtst bij onze missionaris
sen die werken voor Gcd, in God, met
God. Daar weegt onze nederige hulp al
machtig door en bespoedigt den rijpenden
oogst. y
Aan den voet van het kruis ondervinden
Wij zelf het meest sterkte om steed3 kloek
moedig verder te gaan in den veroverings
tocht der zielen.
Heer, Gij roept ons?
Ziehier, we zijn bereid!...
Sekutariaat der Pauselijke iüissieaktie.
H. HARTEBEELD
ALGEMEENE BESCHOUWINGEN
In eene verafgelegene Missiestreek, waar
de menschen als koopwaren behandeld
werden, kocht de ieverlge Pater een ar
men neger-slaaf vrij. Deze laatste was een
Jonge man, die, door de mishandelingen
en het verdriet verouderd, reeds diepe
rimpels op het wezen droeg. De Missiona
ris uit medelijden betaalde den losprijs,
en de neger was vrij en zou voortaan als
doopleerling een beteren meester dienen.
Hij kon eerst zijn geluk niet gelooven.
Vrij zijn, vrij ademen, op vrije voeten
loopen. Leve de vrijheid! Gij weet niet
wat het is vrij te zijn, gij, die nog nooit
hebt moeten bukken onder het juk der
slavernij. Gij weet niet wat vrede is, wan
neer gij den oorlog niet hebt meegemaakt.
En die man was opeens vrij, vrij lijk
een vogel uit de kooi, vrij lijk een verloste
uit het celgevang.
In al zijn vreugde vergat hij toch niet
te bedanken. Hij viel aan de voeten van
zijn weldoener, omhelsde hem, en, niet
wetend wat gezeid en wat gedaan om hem
genoeg erkentelijk te zijn, beloofde hij
hem trouw te volgen en te dienen, zijn
leven lang: Ek zal alles doen wat gij mij
gebiedt, uw minste begeerten wil ik vol
doen, ik ben bereid voor u door het vier te
springen en als t zijn moet, mijn leven
voor u ten besta te geven
Het voeren van de hulshouding is een
belangrijk werk, het vraagt millioenen
arbeidskrachten; het heeft een sterken
invloed op den geestelijken en lichame-
lijken toestand van het gezin.
Iedere huishouding vraagt veel arbeid
en veel tijd. Laten wij dien arbeid zoo
goed mogelijk verrichten in den kortst
mogelijken tijd met de minst lichamelijke
kracht, zoo dat een goed resultaat beko
men wordt en daarbij kracht, lust en tijd
overblijft voor veel andere dingen die het
gezin ten goede komen. Het gezin dat in
deze gunstige omstandigheden verkeert
zal een krachtigen bouwsteen kunnen vor
men voor de maatschappij, want wat het
gezin ten goede komt, komt ook ten bate
van de gemeenschap die uit de gezinnen
is opgebouwd.
De mogelijkheid voor het voeren van
een huishouding of een dergelijken eco-
nomischen grondslag zal afhankelijk zijn
van de werkplaats en van de werkmetho
den. Deze twee factoren staan nauw in
verband met elkaar. Evenmin als de werk
man goed en economisch zal kunnen wer
ken bij slecht licht, met ongeschikt mate
riaal dat een verkeerde houding noodig
maakt, dat overmatig krachtverbruik
eischt, dat aanleiding geeft tot inademen
van stof, evenmin zal de huisvrouw in
soortgelijke omstandigheden het best
werken. Als men bedenkt wat het zeggen
wil, dat gezondheid, kracht, vrije tijd en
opgewektheid gewonnen worden door het
goed voeren van de huishouding, kan dan
niemand zeggen dat de overdenking van
de huiselijke problemen die leiden zullen
tot verbetering, niet dubbel en dwars de
moeite loonen? En behalve dat deze groo
te voordeelen er het gevolg van kunnen
zijn, wordt belangstelling gewekt voor de
huishoudelijke bezigheden en is de huis
vrouw met ijver er voor bezield. Dan is
het doen van de hurihouding geen werk
van sleur. Voorschriften kunnen opgevolgd
en hulpmiddelen die in verschillende op
zichten bezuiniging brengen, kunnen afge
schaft worden maar hoofdzaak is dat de
huisvrouw zelf haar gedachten in de rich
ting van meer doelmatigheid brengt. De
huisvrouw moet bewust de verschillende
handelingen verrichten, zoodat zij een lan-
geren weg van haar oude werkmethode
goed overziet en daardoor gemakkelijker
een eenvoudiger weg vinden zal. Dit zal
haar in allerlei kleinigheden, die ten slotte
samen het geheel van de huishouding uit
maken kunnen helpen, waardoor zooveel
mogelijk benadert wordt het belangrijke
doelpunt: geen kracht, tijd en geld nut
teloos gebruiken. Bij het koken wordt er
in veel gevallen evenveel gas vermorst als
nuttig gebruikt, een onpraktisch gebouwcï
huis geeft aanleiding tot dageiijksch we
derkeerend tijd- en krachtverlies, evengoed
als het onpraktisch ingericht buffet. De
.geheele woning moet beoordeeld worden,
uit het oogpunt van goede bewoonbaar
heid. Hiermede wordt bedoeld dat de wo
ning zal zijn: praktisch, hygiënisch en
gezellig. Geen dezer factoren kan gemist
of verwaarloosd worden of de goede be
woonbaarheid zal er onder lijden. De wo
ning moet gezellig zijn want de bestem
ming van de woning gaat niet boven het
nut. Wij verlangen ervan dat het is ons
tehuis en dat het ons geeft een gevoel
van intimiteit, behagelijkheid en rust. Het
drukke voortjagende leven om ons heen
maakt dat we behoefte hebben aan een
veilige have voor lichaam er geest, waar
we afgesloten kunnen zijn van de bui
tenwereld en waar we rust vinden na de
inspanning van den arbeid. Onze woning
en alie voorwerpen om on3 heen spreken
tot ons als goede vrienden en de invloed
die ervan uitgaat is groot. Hoe belangrijk
en waardevol is dan onze woning! Geen
moeite mag te groot zijn om van ons huis
zoo'n kostelijk tehuis mogelijk te maken.
Om dit te bereiken is het niet voldoende
dat een kamer gestoffeerd wordt en dat
er meubels gekocht worden. De sfeer van
een huis hangt van zooveel andere facto
ren af. De stempel van de bewoners zal
op het huis gedrukt woruen alvorens het
huis iets eigens gekregen heeft. De sfeer
van behageiijkheid is zoo sterk een zaak
van persoonlijke voorkeur dat er moeilijk
in 't algemeen over te spreken is. Richten
we ons naar den meer reëlen kant van
het vraagstuk dat blijkt dat er heel wat
over te praten valt. Niemand zal zeker
willen bestrijden dat overdadige versiering
achterwege moet blijven, evenmin dat
meubels die niet gebruikt worden onnoo-
dig en dikwijls lastig en leelijk vulmate
riaal voor onze kamers leveren. Zien we
dat in dan is het gevolg ervan dat die
voorwerpen worden weggedaan. Soms zijn
de omstandigheden ons gunstig n.I. dat
we iemand weten dat we er plezier mee
kunnen doen. De plaatsing van de meu
bels zal zoo moeten zijn dat ze ons zoo
veel mogelijk nut en gemak geven. Daar
bij moeten we zorgen dat ze den doorgang
in de kamers niet versperren. Te veel meu
bels in verband met de ruimte zullen hin
der geven bij het loopen en bij het schoon
maken der kamers. De stoelen moeten
stevige meubels zijn met voldoend groote
zitting en goed steungevende leuning.
Een tafel die vergroot kan worden en
voor dagelijks gebruik niet grooter geno
men wordt dan noodig is, is in iedere
woonkamer praktisch. Om het gemakkelijk
verschuiven mogelijk te maken voorziet
men de pooten van glijdpennen of nog
beter van metalen kogels. Op deze wijze
kunnen we verder gaan met opmerkingen
te maken en wenken geven. We zullen al
leenlijk nog een woord zeggen over de
schikking van de vertrekken daar dit een
van de voornaamste factoren is bij een
praktische woningindeeling.
De woonkamer moet bij voorkeur bene
den zijn liefst aan de tuin gelegen. De eet
kamer moet naast de keuken gebouwd
zijn." De kelders moet van de keuken uit
gemakkelijk te bereiken zijn. De keuken
mag niet ver van de woonkamer liggen.
De badkamer moet van de slaapkamer uit
te bereiken zijn. Bij gebrek aan een tuin
is zeker een balkon noodig.
Konden deze bovengenoemde raadge
vingen in 't werk. gesteld worden, zeker
zouden ze als uitslag veel genot en vol
doening verschaffen.
Zuster Marie-Alphonsine,
(van Kortemark).
De Missionaris was zienlijk aangedaan
om die schoone gevoelens van wege een
onbeschaafden heiden.
Vriend, zegde de Pater, mij moet gij
geen dank betuigen, maar wel aan Hem
die 'ons allen heeft vrijgekocht toen wij
slaven waren. Hij alleen verdient onze
wederliefde, daar Hij ons niet met zilver
of goud heeft afgekocht, maar met zijn
dierbaar bloed, wat zeg ik, Hij heeft zich
zelf als slaaf gesteld, ln onze plaats, om
ons vrij te maken.
Ongelooflijk. En is dat waar, Pater?
Zoo zeker als gij thans vrij zijt, en
't is uit liefde tot Hem dat ik vopr u het
geld heb gestort, ik ben zijn slaaf maar
ook zijn broeder.
En wie is dat, als ik het weten mag,
Vader?
Kristus, de Zone Gods. Hier is zijn
beeld, (en de Missionaris toonde het
Kruisbeeld).
De neger bezag dit met veel belangstel
ling doch niet zooals de Europeanen een
Kruisbeeld bezien, om na te gaan of het
ln koper is, zilver, been of ivoor.
En toen de neger aandachtig het Kruis
had gadegeslagen, dat hij voor n eersten
keer in zijn leven te zien kreeg: Vader,
zegde hij, WANNEER heeft men dien
man vermoord? Zeker nachts, in de
duisternis, op het uur der misdaden?
Neen, vriend, bij klaren dage, in volle
daglicht... van '8 middags tot 3 uur.
Vader, waar is dat geschied? Zeker in
de eenzaamheid van een donker dal of ln
een dichte woud, ver van alle menschen-
oogen?
Neen, gij zijt er niet, op de hoogte
van een heuvel, op Calvarie juist tegen
de Heilige stad, en er was veel volk
ter gelegenheid van de Paaschfeesten.
Dat is schrikkelijk, maar bezie die
wonden aan belde handen en voeten, en
daar ook diep in t hart, en de doornen
om het hoofd, t is wreed. Dat was voor
zeker een ongesnoekte volkstam nog WIL
DER dan de onze?
Gij vergist u, mijn beste, die Gods
moordenaars waren geen wilden. Het
Joodsche volk was geen wild volk, maar
het uitverkoren volk van God. En de op-
stokers? Niet het schuim der bevolking,
maar de OUDERLINGEN: dus die meest
ondervinding en wijsheid hadden, of toch
moesten hebben; degenen die zich voor de
besten achtten, de SCHRIFTGELEER
DEN, bijgevolg 't was de geleerdheid en
de wetenschap, de fijnste koppen van dien
tijd; de PRIESTERS zelf: t. t. z. degenen
die den godsdienst verbeeldden, de deugd
en de wet moesten verpersoonlijken.
Maar nu versta ik er niets meer van,
Pater. Toch... Ik durf het bijna niet zeg
gen... misschien... wie weet... die mensch
had mogelijks een groot SCHELMSTUK
bedreven? Het was voorzeker een boos
doener. Mag ik dat niet te recht veronder
stellen?
Een schelmstuk! Maar Hij was de
Heiligheid, de Goedheid zelve. Nooit heeft
HIJ het minste kwaad gedaan, niemand
mlszeld, niemand een stroo in den weg
gelegd, geen ander bloed heeft Hij ver
goten dan het zijne. Zijn leven lang heeft
Hij niets dan goed gedaan, door voorbeeld
en door leering. Hij is voorbijgegaan al
weldoende en door wonderen al de kran-
ken genezende. HIJ was onschuldig en
stierf om het kwaad van anderen uit te
boeten. Het ia «ven onbegrijpelijk als de
letters die daar boven zijn hoofd staan.
L N. R. I.
Die beteekenen: «Jezus Nazarenus,
der Joden.
Oh! Hij was hun KONING en zijn
eigen volk heeft Hem van kant gemaakt.
Maar was HIJ dan voor de zijnen geen
hardvochtige tyran, geen onmenschelijke
dwingeland geweest?
Tyran? Neen, zijn rijk was van deze
wereld niet. HIJ was gekomen niet om ge
diend te worden maar om te dienen; Hij
deed zijn onderdanen geen andere belas
tingen betalen dan vrijwillige aalmoezen.
Dwingeland? Zijn Juk wa3 zacht om
dragen en zijn last niet te zwaar; zijn
geboden waren die der zelfverloochening
en der naastenliefde. Zijn gebod was niet:
Vreest mij - maar: Bemint mij
Zijn wet was niet: «Haat elkander» -
maar: Bemint elkander, gij zijt allen
broeders.
En als dat allemaal zoo is, dan kus
ik dat Kruis, dan bemin ik dien Kristus,
ik kan niet anders, ik moet Hem liefheb
ben.
En hij voegde de daad bij het woord.
Gebruikt ChicorefWYPELÏER-TAFFIN
't is de beste.
GROOTE KEUS VAN
voor
Ste Catharina, Kerstdag, Nieuwjaar, enz.
bij SANSEN-VANNESTE, Poperinge.
Een Missietentoonstelling is geen gewone tentoonstelling. Zij ver
dient meer dan gelijk welke andere om bezocht te worden; niet alleen
om wille van de onloochenbare aantrekkelijkheid van de bijeenge
brachte voorwerpen, maar vooral om wille van de hoogere waarde van
het werk ter eere Gods volbracht.
Een Missievriend aanziet het als een plicht een aangenamen en
tesens vromen tocht te ondernemen door de weelderige verscheidenheid
waarmede de verborgen vlijt van velen, onverpoosd de wereld met
geestelijke doeleinden bevoorraadt. Ook houden wij allen ZEKÉR EN
VAST DIEN DAG VRIJ voor een bezoek aan de Missie tentoonstelling...
en de onverschilligen trekken wij meê!
Open van 8 uur tot 18 uur.
INGANG VRIJ EN KOSTELOOS.
Bijzondere Prijzen voor Voortverkoopers.
isra&BSfflaBssssBaBSBsasassBsaBH
dus ook eene nieuwe orde. De enkeling
wijkt voor de gemeenschap. Hoe nu wordt
de gemeenschap geordend rondom ons, en
meer bepaald in ons land? Dit is een vraag
waarop we voorloopig althans niet
kunnen antwoorden. Dit echter kunnen
we erbij voegen: de nieuwe orde zal niet
'noodzakelijk fascistisch of kommunistisch
zijn. Het wordt de resultante van een spel
stroomingen en krachtendie allerwegen
opborrelen. HERWIG.
