kosteloos
De Goede Herder
"En waar de Ster bleef stille staan"
iV
De Politieke Toestand in 't Land
winterhanden
wintervoeten
1932.
KATHOLIEK NIEUWS-, NOTARIEEL- EN AANKONDIGINGSBLAD.
Van nu tot Nieuwjaar
ZENDEN WE
ONS BLAD
v&tzctcfd en cfeneesé
TER GEDENKENIS
DER EERSTE VLIEGERS
Op aanvraag zenden we de reeds
verschenen nummers wmmBssczx
van het Mengelwerk.
Gezonde lectuur
voor ons volk
Assisen van West-Vlaanderen
DE MOORD TE BRUGGE
De 'Onbekende Arbeider,
Onze Boeren in Frankrijk
N'suw Eirrrelsch soldatenpak
DE SOCIALISTISCHE PERS
«DE LEVENDE BOUDHA
DE ONTWAPENIGS-
CONFERENTIE
DUITSCHLAND NEEMT ER
TERUG DEEL AAN
DONALD BUCKLEY
de nieuwe Goeverneur
Aan enze Aboimenien
Onze Abonnenten in Frankrijk
STAD POPERSKOC
Op 24 December 1832 (Kerstavond), om 7 uur slipt,
DEREGEEMNG DER 40-DAGEN TREEDT AF.
Heer De Broqaevills opnieuw belast met het samenstellen
der Regeering.
DE LEIDERS DER DRIE GROOTE POLITIEKE GROEPEN
"DE POPERINGENAAR
Uitgever
SANSEN-VANNESTE
POPERINGE
Telefoon N' 9. - Postch. N' 15.570.
ABONNEMENTSPRIJ S
VOOR 1 JAAR
In Stad 17,— fr.
In 't I.and 18,60 fr.
Frankrijk 35,fr.
Congo. Engeland 40,fr.
Amerika, Canada en an
dere landen 60,fr.
mm
TARIEF VOOR BERICHTEN:
Kleine berichten per regel 1,00 fr.
Kleine berichten (minimum) 4,00 fr.
2 fr. toel. v. ber. met adr. t. bur.
Berichten op 1* bi per regel 2,50 fr.
Berichten op 2» bl. per regel 1.75 fr.
Berichten op 3° bl. per regel 1.50 fr.
Rouwt er. en Bedank, (min.) 7.00 fr.
Te herhalen aankondigingen:
prijs op aanvraag.
Annoncen zijn vooraf te betalen
en moeten tegen den Woc-isda?
avond ingezonden worden. - Kleine
berichten tegen den Vrijdag noen.
2. HET SCHAAP TERUG
Hij maakt het verwarde beestje los
en kwetst zijn handen nog meer aan
de doornen. Was het de beenhouwer ge
weest, hij zou eerst gevloekt hebben op
dat dier dat hem zoo had doen loopen,
bienen in zijn voeten en daarna nog zijn
handen vol kneuzingen en schrammen.
't Is uw eigen fout. dom schaap,
lk zal u wel te pakken krijgen bij uw
schapenboutzou hij getierd hebben.
Et. was het de chef-kok geweest die 't
schaap ontdekte, hij zou gelachen heb
ben: Schaap, schaap, blaat maar op,
het kan niet helpen. Gij wordt beschul
digd, botte tuite, weggeloopen te zijn en
smakelijk vleesch te hebben, zacht om
door een strootje te zuigen. Beide groo-
te misdaden verdienen de doodstraf, zon
der uitstel. Dat komt ervan als men
wegloopt Verzachtende omstandigheden
willen wij aanvaarden: uw vel zal die
nen als kussen op mijn zetel en gij moogt
kiezen en zelf zeggen wat ge begeert:
gekookt te worden, gebraden of ln hut
sepot gestoofd.Het zou blaten, maar
dat kan niet helpen want de kok, een
steeling, zou gekscheren als hij dat den
eersten keer hoort: Zoo heb ik dat niet
geleerd op schöol, zoo blaten de schapen
niet.
Gelukkiglijk ls het geen beenhouwer
of geen kok, het ls de goede herder die
zoo meegaande is, en zoo zacht zijn lief
beestje onthaalt en streelt in plaats van
te slaan.
Het schaap knielt deemoedig neer om
vergiffenis te vragen. Hij kijkt niet noch
verwijt, hij geeft het zijn handsvol kla-
verkens en stelt het gerust, vertroetelt
het, neemt het op zijn schouders als een
warme sjerp een warme vriendschap
een levende deugdelijke fourrure voor
den kouden nacht en keert verheugd naar
huis. Niemand ls zoo herderlijk, niemand
zoo vaderlijk, beter dan al wat goed is.
Hij zal het nooit berispen later, geen
zinspeling erop maken, geen pijnlijke
herinnering verwekken, nooit of nooit
zal hij het uitbrengen, de goede, goede
herder.
Bè, bè. het had niet moeten gebeurd
zijnzegt het schaap altijd reke zonder
in herhaling te vallen. De herder laat
zijn schaap zijn herte lossen, hij ls geen
van die schoolvossen, die meenen dat ze
de schapen moeten leeren blaten.
Bè, bè doet het schaap en de man
verstaat den klagenden spijt voor zijn
fout, 't oprechte leedwezen en den recht-
zinnigen dank voor de liefdevolle at
tentie.
En gij zult nooit meer wegloopen,
mijn zoeteken, en nooit meer ondank
baar zijn, nietwaar? Laten we naar onze
schaapjes terugkeeren.
Bè, bèbevestigt de ste die niet
bang is voor den herder. De herder ver
staat duidelijk: Had ik het maar niet
gedaan.
Gij zult thuis zoowel behandeld wor
den en 't is al vergeten, mijn lieveling
gaat de herderlijke vermaning voort.
Bè, bè. ik kan u niet genoeg bè bè-
danken. Hoe had ik toch kunnen weg
loopen van zoo een goeden herder? zoo
bidt het op zijn manier als in sekreet.
En zijn het die eigenste woorden niet,
het komt daarop neer.
De bermhertige liefde van den schaper
zegt honderden keeren hetzelfde en het
rouwhebbend beestje ook. Zoo blij ls de
herder van zijn vondst dat hij alle ver
moeidheid vergeet en zich naar huis
spoedt. Het plezier van dezen avond, zoo
terug gedragen te worden, is nog grooter
dan het wegloopen van te morgen.
't Is zijn goedheid die den mensch zijn
verloren schaap deed opzoeken... en vin
den, 't Is zijn liefde die hem verheugt
als hij het weergevonden heeft. Hij heeft
zijn schaapje terug, hij heeft genoeg en
zal 't bewaren.
Het schaap ls in slaap, als dood voor
de wereld, aan niets meer gehecht dan
aan den herder. Het heeft geen eigen
gedacht meer, het laat zich dragen waar
zijn meester ook wil, het rust zoo zacht
als zijn wol, vereenigd en als één ge
worden met den herder die 't koestert;
het droomt en het geniet ln de verruk
king der blijheid, ln de zalige vervoe
ring van dank en liefde.
De herder houdt het stevig en zacht
met zijn nog-bebloede handen, het zal
hem niet ontvallen. Het moet niet terug
hinkelen of manken. Het wordt gedra
gen. De herder gaat zelf te voet, krepel
ven vermoeienis, hij gaat door dik en
door dun in 't holle van den nacht. De
last weegt door den langen duur, maar
verlicht door de liefde.
Het laat zijn pootjes hangen op 's
meesters borst, zoo familiair; het laat
zijn kopje zinken tegen de wang van
den meester, als met een zoen, het fluis
tert Dank Uln 's meesters oor, ter
wijl zijn voorpootjes samengevouwen lijk
biddende handen rusten op 's heeren
hert. Is dat geen geernezieninge!
Sluit maar uw oogjes, lammeken, de
herder kijkt voor u, hij kent den weg
als gij hem niet kent; hij zal in 't beekje
niet loopen waar gij dezen morgen uit
gedronken hebt; hij zal in de gracht niet
vallen lijk gij, hij gaat voorzichtig om
met zijn dierbaren last niet te sobbelen;
rust maar uit, de herder gaat in uwe
plaats langs die paden over berg en over
dal, alwaar gij heden hebt gereisd. Het
schaapje tukkebolt. moe van gaan en van
sukkelen den ganschen dag. Het sluimert
ln, gewiegd op die schouders. O, nu ls 't
fraai, als 't slaapt, lijk elk schaap; nu
zal het niet wegloopen of bokkesprong-
jes doen. Het geeft zich voor goed aan
den herder, volledige overgave, niet ge
lijk vroeger om het eene uur braaf te
zijn en 't ander droef, vandaag geven
en morgen weerevragen, nu ls 't voor
goed. Het ls zoo onbekommerd en zoo
gerust op die schouders, weet niet hoe
ver en onveilig de weg is voor een hul
peloos lam, hoe glibberig de wegel langs
de diepten en de afgronden.
«Doe maar slapertjes», zegt de her
der, de weg komt toch uit aan den
stal.
De reis duurt lang; die verre dwaalt,
moet verre weerekeeren.
Max en Baron bassen. En daar schiet
het schaapje wakker, de oogen gaan
open... eindelijk... thuis. Daar komt het
bij de andere schapen die welkom
blaten omdat ze blij zijn dat de herder
daar weer ls met zijn vracht; het keert
weer binnen, weer Op zijn warm plekje.
O, 't beklaagt het zoo, den herder te heb
ben bedroefd. Het zegt het aan de an
deren Ik heb er genoeg vanen hoe
diep ongelukkig het was, ver van den
goeden herder. Wegloopen is niets, maar
weerekeeren! Het kijkt den herder aan
met een blik van doe met mij voor
taan wat gij wilt, ik ben blij, dat gij
mij onder uw schapen wilt tellen, al
ware het maar uw honderdste. Eens het
stoutste, maar van nu voort het ge-
trouwste. Hier ls 't zoet om te leven. Het
minste plekje ls wel genoeg voor mij, lk
wil hier blijven, dicht bij u, altijd ge
dwee zal ik de andere schaapjes volgen,
de gerskantjes scheren en nooit verder
gaan dan lk mag, u nooit ontloopen;
sluit mij op, of zend mij 'ht, gij moogt
mij scheren, ik zal niet blaten en later
al mijn melk gewillig geven en al mijn
wol is voor u. En als gij mij naar den
slachter zult leiden, zal ik meegaan zon
der mijn mond te openen om te klagen.
Ik wil gansch de uwe zijn en al uw
vreugde uitmaken, goede herder.
Thuis liefkoost hij zijn schaapje, laait
de zeere plekjes, vermaakt zijn pootje,
reikt een panneken warme zoete melk
versch uit den elder.
O schaapje, 'k weet niet hoe uw naam
was, uw meester kende beter uw naam
dan wij, uw naam is verloren zooals gij
eens zelf verloren gingt, kleine deugniet,
maar lk ken een ander schaap met naam
en toenaam, dat ook eens wegdrentelde,
en 't was nog zoo piepjong toen het
dacht dat het zonder den herder kon,
en nog niet wist dat de herder niet
voortkon zonder zijn schaap. En eiken
deen kent alzoo een verloren schaap dat
zich liet meetweefelen, we moeten alle
maal niet verre zoeken om er zulk een
te vinden.
Hoe vele zulke loopen er niet verloren
die bij klaren dage nog n:': te vinden
zijn met een lantaarn, scha.—n met een
strooit je te verleen? Maar de goede her
der zoekt zijn schaap; deed hij het niet,
dan was hij de goede herder niet. De
goede herder doolt niet. 't Mag hellepek-
donker zijn, geen berg is te hoog, geen
gracht te diep, niets zal hem tegen hou
den Me.n hoorde menigmaal van een ver
loren schaap, nooit van een verloren her
der. De goede herder ls nooit verlegen,
hij heeft van alles handeling en verstand,
hij weet met alles raad. De goede herder
ls het hert in, wanneer hij eerst het on
geluk merkt, maar het blijft niet bij ge
voelen, liefde geeft Iniatief; weten dat
zijn schaap aan den hals komt en thuis
blijven, dat kan geen goede herder.
Liefde blijft niet thuis, liefde gaat op
zoek naar de verste verte, liefde telt de-
stappen niet, al zijn het groote, liefde
ziet niet op haar schreden al deed zij
er veel verloren. De goede herder gaat, hij
heeft geen aandacht voor al dat zijn schaap
niet ls en al wat hij tegen komt hij
schaft er niet op, als het zijn schaap
niet ls en al wat hij tegen komt, hij
laatste om te wanhopen. Hij gaat niet
als huurling, par acquit de conscience
hij gaat uit liefde; niets kan daartegen
op.
't Is laat, alles slaapt reeds uitgeno
men de zonde. Het lam ligt lamlendig
vast ln de doornen. Gelukkig dat er
doornen zijn, doornen die 't beletten nog
verder te dwalen, doornen der plezier-
rozen, doornen die helmwee in 't hert
steken naar den schaapstal. Het schaapje
roept; Kom. Geen echo antwoordt op
die stem in de woestijn. Het herhaalt:
Kom, kom.De wolf alleen huilt te
gen: Ik kom.». Eindelijk klinkt een
stem tegen die alle zielevezels trillen
doet: Zie lk kom.'t Is de herder en
die keert nooit met IJdele handen weer.
Was het een Farizeër, hij zou op zijn
schaap sabatteren en nog wonden bij
slaan of het in den gapenden afgrond
verwenschen, ofwel ronkende teksten of
offlcieele zedepreeken afdoppen om zijne
veronbweerdiging uit te spuwen en 't
schaap onder zijn veroordeeling te ver
pletteren, of lijk een Jupiter in kolerie,
het in de diepte van de rotskloof stooten
waar het neereploft, geradbraakt om er
nooit meer uit te komen.
Maar de goede herder is geen Farizeër,
dat spreekt van zelf. Och arme, mijn
dutskenzoo spreekt hij heel zachtjes:
behoedzaam als met moederarmen draagt
hij zijn schaap. Een dankwoordje, een
streelingsken van zijn lieveling ls zijn
eenige belooning, niemendal in zijn eigen,
maar zoo kostelijk ln 's herders oogen,
omdat het komt van zijn schaap.
Dat is het verloren schaap niet, 't is
het misschien geweest, maar nu is 't geen
verloren schaap meer. Blijheid der blij
heden. De herder drukt het aan zijn boe
zem met den instinktmatigen duw van
een moeder die haar kind tegen haar
hert drukt, zonder woorden. Het gebaar
zegt meer dan elk woord't Is het
mijne Herder, als gij zoo goed zijt
voor mij, waaronf was ik niet beter voor
u? Tel mij niet meer onder uwe schapen,
zelfs het honderdste niet, ik mag van
geen tel meer zijn. En werd het honderd
ste schaapje honderd jaar oud, het ver
geet zijn weldoener niet meer.
Toen ik, als een bucht van een verloren
schaap, ver van u afdwaalde, heb ik het
geschokt. Het was de Opperherder in
hoogst eigen Persoon, die achter mij zocht,
zich lam liep om mij en mij vond ten
prijze van enthoevele kneuzingen.
Goede Herder, Gij die er uw leven bij
schoot, Gij die U hebt geslachtofferd als
een lam, op het hoogaltaar van Calvarie,
na achttien eeuwen dragen uw voeten
nog de wonden ervan, uw handen de
litteekens, en uw Hert de liefdekwetsuur.
A. B.
SdBBllRBBflBEB£i99BBBBBBBHBflpBBfl!BfBI3BBflB!IBBBBBBflBBflHBBBSB3ZI!9
gebarsten lippen, gesprongen huid
Dbos4 en Tk frank. In alle Apotheken
aan alwie ons per
postkaart of brief
een postabonne
ment vraagt
voor 19 3 3
In 1903 gelukten de Amerikaansche
gebroeders Orville en Wilbur Wright erin
te Kitty Hamk, in Noord Californie, hun
ne eerste gelukkige vlucht af te leggen
en 20 meters hoog te vliegen. Op zelfde
plaats werd nu ter herinnering aan die
belangrijke gebeurtenis, hierbovengaande
gedenkteeken Ingehuldigd.
SlBaBSSUBBESSBaBSBBBSlBÜSBI
Daar hebben we weer de door eenieder
begeerde lange winteravonden, waarbij
een tijd rest om eens gezellig te praten
en te vertellen in den familiekring. Zeker
en vast is het dat er in het moderne le
ven een onnoemlijk tekort is aan huise
lijkheid; zulks treft men aan in alle
standen. Het hoeft geen betoog dat ge
mis aan huiselijkheid schadelijk inwerkt
op den familiegeest. We mogen toch ook
anderzijds «moderne» niet synoniem hee-
ten van «verderfelijk». Gaat er te loor;
er wordt ons gegeven. Zoo bieden de
bibliotheken, heden, allerhande gezonde
lectuur waaraan we zeer vruchtdragend
onze vrije uren kunnen besteden. In
Vlaanderen werd de grootste stoot tot
leeslust bij het volk gegeven door den
volksschrijver bij uitmuntendheid: den
Antwerpenaar Hendrik Conscience. Van
hem zegt men terecht dat hij zijn volk
leerde lezen. Dat was zijn grootste wel
daad.
Lezen verruimt den blik; opent nieuwe
horizonten voor den geest We treden uit
den dikwijls zeer nauwen kring van onze
alledaagsche bezigheden om contact te
voelen op andere gebieden waarvan we
gescheiden zijn door stand, werk, opvoe
ding of afstand; b. v. door reisverhalen
leeren we niet enkel over den bodem der
streek maar ook over de menschen: hun
woningen, werk, bezigheden, godsdienst,
economisch leven, enz.
Lezen veredelt het gemoed. Een wei
belezen mensch ls ontegensprekelijk een
gevormd mensch; niet enkel een veelzij
dige geestontwikkeling maar ook een ruim
en warm hart bezit hij. Vermocht de op
voeding niet het karakter te vormen, door
veredelende lectuur kan daaraan verhol
pen worden. Een schoon karakter, een
edel gemoed wordt overal op prijs gesteld,
is de sleutel tot het hart van den naaste.
Wanneer is lectuur vormend? We hoe
ven niet te reppen van schunnige schrif
ten, een christen zou dat nooit mogen
in handen nemen. Hoevelen zijn ze die
langs daar verloren gingen? En nog er
veel brave menschen die zulke lectuur
niet aanzien voor wat ze is: vergift van
de ergste soort.
Vooreerst moet de lectuur passend we
zen. Passend ls ze naar den ouderdom,
naar het werk van den lezer, naar zijn
eigen geaardheid, naar de omgeving waar
in hij leeft, 't Is zeer aan te raden voor
aleer een boek te lezen te vernemen naar
den inhoud.
Daarbij ze moet veredelend wezen. Een
boek voldoet aan deze vereischte als het
door zijn strekking den lezer aanspoort
tot deugdenbeoefenüig als b. v. werkzaam
heid, eerlijkheid, naastenliefde.
Ten slotte een vormend boek moet
kerngezond wezen. Zonder te strijden met
de geboden van de Kerk of met de ka
tholieke moraal kan lectuur ongezond we
zen. Dit geschiedt door den lezer te doen
ongeregeld hunkeren naar rijkdom, door
hem het avonturenleven zeer bekoorlijk
voor te stellen. In onze staties vinden we
meer dier ongezonde boeken.
Wat te denken van gevaarlijke boeken?
Is hier op 't spreekwoord niet toepasse
lijk: «Wie met vuur speelt zal zich al
licht verbranden
Hoe staat het nu bij ons volk? Som
mige boeken zijn letterlijk stuk gelezen;
andere blijven onaangeroerd.
Er worden te veel romans gelezen. Hier
brandmerken we den slechten, zooveel
romans die zeer behendig worden gevul
gariseerd. Kenschetsend is 't hoe ln veel
gezinnen dg vrouw en de kinderen enkel
het feuilletonlezen. Er wordt ook te
veel gelezen om het verhaal; van vor
ming komt daarvan zeker niets te recht.
Ons volk moet meer ontwikkelende, ver
edelende boeken ter hand nemen. Het
moet dieper zijn godsdienst instudeeren;
voor velen blijft de bron van kennis op
dit gebied een Zondagpreek. Onze tegen
strevers gaan er anders op los; alle mid
delen worden aangewend om hun valsche
theorlën te verspreiden. Onze vaklieden
moeten kunnen een vakboek instudeeren.
Meer ontwikkelden mogen letterkundige
werken wel eens lezen. Thans staat het
zoo: men schrikt voor zulke boeken te
rug. De bibliotheek is toch niet ingericht
om alleen aan jongens en halfvolwasse-
nen verhaaltjes aan te bieden. Ze biedt
een rijke keus aan van boeken voor elk
vak, voor eiken stand, voor lederen leef
tijd. Zoo gij, Katholieken, de volksbiblio
theek steunt door lezing zal ze ook bloei
en. Doet aan eigen ontwikkeling. Zorgt
er voor dat ernstige boeken worden ge
lezen, dat katholieke werken worden ge
geerd. Waar de katholieke massa onge
nadig haar wil doet gelden moet zulks
onberekenbaar goede gevolgen hebben.
Gode ter eer, Vlaanderen ten bate.
In den loop der laatste week werd voor
het Assisenhof van West-Vlaanderen de
zaak behandeld van den vreeselijken roof
moord begaan door de genaamden Tran-
cez en Flamey te Brugge.
De uitspraak luidde: DE DOODSTRAF
VOOR TRANCEZ EN FLAMEZ; drie
maanden voorwaardelijk voor Carets.
Na de uitspraak roept Flamey met cy
nisme uit: Gë zijt bedankt, mijnheer
de voorzitteren bij het wegbrengen
roept hij tot het publiek: Tot later
De katholieken van Canada hebben te
Quebec eene Sociale Week gehouden.
Z. H. Paus Pius XI zond ter dezer gele
genheid een brief aan den Aartsbisschop
van Montréal. Die Pauselijke brief handel
de over den Onbekenden Arbeider
In alle landen zijn monumenten opge
richt voor den Onbekenden Soldaatal
dus den dank vertolkend van het vader
land, voor hetwelk de onbekende zijn
leven offerde.
Na deze herinnering schreef Z. H. de
Paus:
Maar er ls ook een slagveld van den
Arbeid, waar vele onbekend blijvende
slachtoffers geëischt worden, vooral in
dezen droevigen tijd, dien wij tengevolge
der wereldcrisis beleven.
Tot die onbekende arbeiders behoo-
ren ook vele werkloozen. die met drocf-
held in het hart de handen slap langs
het lichaam laten hangen, ofschoon ze
zoo gaarne zouden werken om ln
het levensonderhoud te voorzien voor hen
zelf en hun gezin.
Deze onbekende arbeiders hebben
een onvervreemdbaar recht op werk en
wel op loonend werk, dat hun stoffelijk
en zedelijk verheft en tot tevreden
staatsburgers maakt.
Daaruit volgt dat de staatslieden (de
regeerders) den plicht hebben om naar
middelen en wegen te zoeken, om aan al
deze onbekende arbeiderswerk en
brood te verschaffen.
Er moet een fout zijn in de economi-
sche wereldorde als de oplossing van het
werkloosheidsvraagstuk zoo moeilijk is.
In den regel liggen de fouten daar
waar de tegenstellingen te groot zijn, of-
wel in den nationalen of kolonialen rijk-
dom der afzonderlijke staten, ofwel tus-
schen kapitaal en arb ld, daar het groot-
ste deel van den crisislast op de arbei-
ders weerkomt, die op die wijze, de on-
bekende slachtoffers worden van den
economischen oorlog
Nietwaar de H. Vader heeft het schoon
gezegd ln Zijne boodschap aan de Sociale
Week van Quebec?
In onze rangen zijn de onbekende ar
beiders tegenwoordig bij duizendtallen te
tellen. Zij dragen een schromelijk leed,
dat door de hardvochtige menschen van
onzen tijd niet gezien en niet gedeeld
wordt.
Die onbekende arbeiderszijn onze
broeders en zusters. Wij ten minste moe
ten ens over hun lot bekommeren. De
grootste dienst die we hun kunnen bewij
zen, is hun tot het bewustzijn te brengen
dat ze in onze organisatie moeten treden
om deelachtig te worden aan het verze
keringswezen, en om later met kracht den
strijd te kunnen aanbinden tegen de
maatschappelijke ongerechtigheden, waar
op de Vader aller christenen met zooveel
nadruk de aandacht vete' ,t.
iB33BSBSS»«ssgas- saaaasisaasE
Voor de talrijke boeren, lezers van De
Poperingenaar in Frankrijk gevestigd,
schrijf ik het volgende: De Belgen, in
Frankrijk gevestigd, die, vóór zij naar
Frankrijk kwamen, stortingen deden in
de Belgische lijfrentkas en door den oor'
log, door hunne uitwijking naar Frankrijk,
of gelijk welke oorzaak van hun lijfrent-
boekje ontbloot zijn, behouden hun volle
recht krachtens vroeger gedane stortingen.
Zij moeten enkel op adres: Mijnheer de
algemeene bestuurder Üer algemeene
Spaar- en Lijfrentkas, Brussel, Bslgique,
een dupllcata vragen van hun oorspronke
lijk lijfrentboekje. Dat wordt hun koste
loos toegezonden uit Brussel. Op die du-
plicata zal ingeschreven zijn al wat zij ge
stort hebben, bijlagen erbij, met vermel
ding der bekomen renten.
Aan den ouderdom gekomen welke zij
vastgesteld hebben voor de ingenottreding
hunner renten, moeten zij op zelfde adres
hun rentebrevet vragen. Dat rentebrevet
zal vermelden de rente welke zij jaarlijks
op 1 Januari, voor hun leven lang zullen
bekomen. Bij dat rentebrevet zullen de
formulieren gevoegd zijn welke zij moe
ten invullen om per internationaal post-
mandaat het bedrag dier rente in Frank
rijk te ontvangen.
Wie stortte met voorbehouden kapitaal,
zal er formulieren bij ontvangen om, op
den ouderdom der Ingenottreding, de af-
koopweerde van de sommen gestort met
voorbehouden kapitaal, in Frankrijk te
ontvangen.
Sommen gestort met voorbehouden ka
pitaal, worden na overlijden: 97 uitbe
taald aan de erfgenamen.
Indien er dus zijn, die, sedert hun ver
blijf ln Frankrijk, overlieden zijn, de erf
genamen kunnen de uitbetaling bekomen
der sommen met voorbehouden kapitaal
gestort. Zij moeten daartoe de noodige
formulieren vragen voor uitbetaling aan
de erfgenamen.
De titularissen der vernietigde of verlo
ren lijfrentboekjes, kennen waarschijnlijk
het nummer niet' van hun boekje. Opdat
het bestuur der lijfrentkas hunne pen
sioenrekening zou kunnen vinden, aange
ven, leesbaar geschreven: Naam, voorna
men, dag, maand, jaar en gemeente van
geboorte.
KAREL VAN EECKE, Aalmoezenier
Chateau d'Arcamont, Sts Christie,
GERS, Frankrijk.
Le Peupleschreef op 10 Oktober 1.1.:
Onze tegenstrevers, die onze vernieti
ging hadden voorzien, staan verstomd over
de buitengewone strijdlustigheid onzer
troepen. Met buitengewoon doorzicht heb
ben zij geoordeeld en verklaard dat deze
strijdlustigheid te danken is aan de ont
wikkeling, aan de volmaking en de over
tuigende kracht onzer pers.
Deze vaststelling is gansch juist.
De arbeidende klas, aangezet door ons,
geniet heden van den oogst der moreele
en stoffelijke opofferingen die zij zich zoo
heldhaftig voor hare pers heeft getroost.
Laten wij uit deze gebeurtenis de gepas
te les trekken.
Later kunnen wij rusten.
Dat geen enkele uur, geen enkele minuut
verjpild of verwaarloosd worde om onze
dagbladen te doen lezen, de twijfelachti-
gen te bekeeren, de aarzelenden te overtui
gen.
Katholieken, wat denkt gij hiervan?
Steunt de katholieke Pers!
Abonneert op De Poperingenaar
Het nieuw soldatenpak van het Engelsch
voetvolk, langs voren en langs achter
gezien.
De oude kleederdracht van den soldaat
werd in het meestendeel der landen ver
wezen voor eene nieuwe en meer passende
op de eischen van den tijd. Zelfs Enge
land heeft zulk een besluit genomen voor
het voetvolk.
BELGISCHE FABRIEK VAN
CHICOREI WYPELIER-TAFFIN
Eoudhas zijn Chineesche goden
In den Thibet vereeren de Chineezen
echter ook een levenden Boudha maar
alleen eenigen weten waar hij verblijft.
Nu zal deze zijn verborgen woonplaats
verlaten en de stad Pieping gaan bewo
nen waar hij het hoofdkwartier van zij
nen godsdienst wil vestigen. Foto hier
boven is de eerste die van dezen merk-
weerdigen man gemaakt werd.
SGSBBEeiSQBBSBBISESEBZGXBBrESB!
Om mogelijk te maken dat de ontwape
ningsconferentie haar werk zou kunnen
voortzetten, werd een formuul gezocht
waarbij Duitschland weer zou kunnen
deelnemen aan de besprekingen.
Aan Duitschland werd voorgesteld dat
de conferentie hare werkingen zou voort
zetten, met de medehulp van Duitschland,
op grond dat een regiem in zake bewape
ning zou tot stand gebracht worden waar
aan alle naties zouden verbonden worden
en waarbij de overwonnen naties op gelij
ken voet zouden gesteld worden met de
andere.
Duitschland heeft het voorstel aanvaard
en terug een afvaardiging gestuurd om de
besprekingen bij te wonen.
aaBBBBBBBBEflBBflBBgBBBHSnBB
De nieuwe goeverneur van Ierland,
Donald Buckley, mag eene uitzondering
heeten, daar hij, van de 10.000 pond
zijner wedde, er 9000 terug geeft, en
daar hij wil blijven wonen ln zijn klein
huis te Maynooth in de omstreken van
Dublin, ln plaats van 't paleis van den
onder-koning, hem aangewezen, te be
trekken.
«BBBaaBSBBBBZflnaSIB&BaSBaBSBB
De post is sinds eenige dagen bezig
met het innen der kwijtschriften voor
de vernieuwing der abonnementen.
Wij hopen en vertrouwen dat al onze
lezers ons zullen trouw blijven en we
vragen dat de abonnenten die niet te
huis waren toen de postbode met het
kwijtschrift kwam of dit bij vergissing
niet betaalden, het bedrag onverwijld
zouden storten op postchecknummer
15.570 van V. Sansen-Vanneste, Po-
peringe.
Aldus zijn ze ervan verzekerd dat
ze ons blad zonder onderbreking zullen
ontvangen.
worden vriendelijk verzocht het bedrag
35 fr. belgisch geld te willet}
opzenden vóór Nieuwjaar, 't zij per
internationaal postmandaat, 't zij per
aanbevolen brief. Zendt geen geld in
gewonen brief.
A
Onze Abonnenten van ander landen
(zie abonnementsprijs bovenaan op le
blad) zullen ook willen zorgen dat het
bedrag ons vóór Nieuwjaar geworde.
Aan allen dank 1
in de zaal van den KATHOLIEKEN KRING
zal de Tooneelbond van den
Christen Middelstand opvoeren:
Kerstmislegende van Felix Timmermans
Op 12 en 13 laatstleden werd dit pracht
stuk door de tooneelspelers van onzen ste
delijken Middenstandsbond opgevoerd.
Een overgroot sukses beloonde deze stoute
poging.
Op algemeene aanvraag wordt het her
opgevoerd op 24 December a. s. Aldus
wordt aan ALLE ware tooneelliefhebbers
de gelegenheid aangeboden te genieten
van deze echt-vlaamsche kunstbrok.
Met opzet werd de datum van 24 (Kerst»
avond) gekozen. Immers, vele menschmf
houden eraan de nachtmis bij te wonen.
De beste kermiststemming zullen ze op
doen met deze prachtige kerstmislegende
te komen medeleven. Ze zullen er leeren
aan de drie volkstypen van Timmermans:
Pitje Vogel, Suskewict en Schrobberbeeck,
hun hart ontvankelijk te maken voor de
ailesvernieuwende kerstdaggenade.
Over irerte Jaren voerde het Vlaam-
sche Voikstooneel, met reuzensucce's het
tooneelspel op van Félix Timmermans:
En waar de Ster bleef stille staan Hun
ronde in de meeste Vlaamsche steden ge
leek een echte triomftocht. Zoo ver ging
het dat het ook in het buitenland in 't
hartje van Parijs in oorspronkelijke taal
werd opgevoerd. Zco vol vervoering waren
de toeschouwers dat ze zonder een iota
ervan te snappen de spek rs als 't ware
van het tooneel haalden om eene eindeloo-
ze ovatie toe te zwaaien.
En ditzelfde meesterstuk dat overal
zoo'n overweldigden bijval genoot, heeft
onze jeugdige tooneelbond van den Chr.
Middenstand aangedurfd Maandag en
Dinsdag laatst in den Kath. Kring ter ge
legenheid van de Ceciliafeesten. 't Was
ontegensprekelijk een stout en gewaagd
aanpassen, maar dat Goddank bekroond
werd met een groeiend succes; want voor
de tweede opvoering was d^ zaal letterlijk
te klein om al de leden te bevatten. En
geen wonder De Sterls een van die
volksche tooneelspelen. eenvoudig van
trant en taal, gemakkelijk om begrijpen,
lustig om zijn fijne zetten en guitige spreu
ken op zijn Timmermans'. Het beeft aan
doenlijke en tevens benauwelijke passa
ges en laat ten slotte een zedelijk besten
indruk achter; met één woord De Ster
bezit al wat noodig ls om de menschenziel
diep te schokken en de toeschouwers te
begeesteren voor een hooger gedachte; het
is onderwijzend en opvoedend.
Zoo een prachtig tooneelstuk, met zulk
een edelpn Inhoud, verdiende wel een
meesterlijke vertolking en 't was het in
derdaad. Ook wenschen wij de spelers van
harte geluk; een bijzonder «proficiat»
aan den knappen en onvermoeibaren lei
der die het tooneel opvat en uitvoert niet
alléén als eene aangename liefhebberij,
maar ook als een deugddoende apostolaat.
De Ster doet ons terugdenken aan die
eenvoudige, en toch zóó diep godsdienstige
mysteriespelen uit de Middeleeuwen: Men
ademt er met volle longen de frissche
kerstvrede. Om dit jaar ten volle die blij
de kerststemming te smaken zal als voor
bereiding van den nachtdienst De Ster
in extra-vertooning heropgevoerd worden
op KERSTAVOND, den 24 DECEMBER,
te 7 uur. Eenieder is welkom, ook onze
goede bevolking van te lande en zelfs van
de omliggende parochiën.
De sobere ensceneering bekwam een echt
tooverachtig uitzicht dank zij de veelkleu
rige lichteffekten van de moderne instal
latie geplaatst door het Huis Stevens-Pat-
tou, Gasthuisstraat, Poperinge.
Genummerde kaarten aan 8 en 5 fr. en
niet-genummerde kaarten aan 3 fr. zijn
te bekomen ln het lokaal van den Kath.
Kring, Zondag 18 Dec. en Vrijdag 23 Dec.
H. Van der Velde
II. Graaf De Broqueville
Heer Devèze
De politieke leiders die besprekingen voeren tot het samenstellen van eene
nieuwe regeering. 1. Heer VAN DER VELDE, leider der socialistische partij,
die geantwoord heeft op het verzoek om medewerking van den Heer Devèze,
dat alleen een verzoek gestuurd door den Kabinetsvormer kan in aanmerking
genomen worden. 2. Heer GRAAF DE BROQUEVILLE, die opdracht gekre
gen heeft om een kabinet samen te stellen. 3. Heer DEVÉZE, Voorzitter
van den liberalen iandsraad.
DE BESLUITEN VAN HET LIBERAAL
KONGRES
Zondag dus hadden de Liberalen zich
uit te spreken in hun kongres nopens
de vraag of zij wel of niet zouden me
dewerken aan eene regeering.
De vergadering was zeer woelig en de
meenlngsverschillen in de partij bleken
zeer uiteenloopend. Enkelen onder de
deelnemers wilden de verdere samen
werking met de Katholieken zooals vroe
ger; anderen wilden een drieledig be
wind en de meest extremistische, deze
meestal de jongeren, wilden eene nauwe
samenwerking met de Socialisten, dit bij
zonderlijk gericht tegen de vrije katho
lieke scholen.
De vergadering werd geopend door den
Heer Devèze, Voorzitter van den Libera
len Landsraad. De Heer Devèze drukte
zijnen spijt uit dat de Liberalen zoo be
drogen werden ln hunne verwachtingen
bij de laatste verkiezingen, deed de
schade onder oogen zien veroorzaakt door
het opkomen van verscheidene kleine
lijsten en drukte toch zijne voldoening
uit dat er niet kan geregeerd worden
zonder hunne partij.
Door spreker werd alsdan de politieke
toestand onder oogen gelegd en werden
de verscheidene oplossingen voorgesomd
die door de liberale partij zouden kunnen
genomen worden en die zijn:
1" Zich afzijdig houden van gelijk
welke medewerking ln de regeering;
2° Eene nieuwe ontbinding, wat den
totalen ondergang zou kunnen teweeg
brengen van hunne zoo gehavende groe
peering;
3° Kartel met de Socialisten;
4" Eene drieledige Regeering;
5° Nog samengaan met de Katholie
ken.
De Socialisten hebben verklaard niet
mede te willen werken aan een drieledig
ministerie, zoodat him alleen het sa
mengaan met de Katholieken mogelijk
blijft.
Maar dit zou niet kunnen gaan zonder
groote eischen te stellen en die namelijk
zouden zijnhet aannemen der richtsnoe
ren der liberale partij ln zake economisch
en flnantieel herstel; krachtdadig optreden
tegen de slechte burgers die de organi
satie van het land ondermijnen; beteu
geling der misbruiken ln zake werkloo-
zensteun, gezinsvergoeding of ouderdoms
pensioen; alle onderwijstakken moeten
naar het Ministerie van Wetenschappen
en Kunsten; nieuwe opgerichte vrije
scholen zouden geen toelagen meer mo
gen ontvangen, en de vrije scholen zou
den aan een grooter toezicht van den
Staat moeten onderworpen worden.
Dat waren dus de voorstellen van den
Heer Devèze. Maar andere sprekers wa
ren het ver van eens te zijn met hem.
De Heer Marechal stelde voor nog geen
besluit te nemen. De Heer Buisseret pleit
te tegen de deelneming aan elke regee
ring, de Heer Braun zette aan om eene
samenwerking met de Socialisten, de Heer
Tirou was voorstaander van een Zaken
kabinet, de H.H. Ministers Hymans en
Bovesse dreven aan voor de samenwer
king met de Katholieken, de Heer De
Stobbeleer, van Aalst, was voor onthou
ding en voor latere afschaffing van allo
schooltoelagen aan het vrij onderwijs.
Nog veel meer moties werden neerge
legd die bijna alle aandreven tot ont
houding bij elke regeering.
In den namiddag nam de Heer Jen-
nissen het woord, tegen de onthouding
en voor eene drieledige regeering, en
eischte dat de toelagen aan het vrij on
derwijs onmiddellijk zou verlaagd wor
den met 100 miliioen.
De Heer Baelde van Antwerpen kwam
uit met het nieuw bestuur van Antwer
pen en pleitte voor zelfde samengaan ln
het land. Zijn woorden werden door som
mige Liberalen onthaald op spotgelach
en door anderen op handgeklap.
Vervolgens kwam de zitting zoo woelig
dat het bestuur, met den Voorzitter aan
het hoofd, dreigde ontslag te nemen als
niet onmiddellijk een besluit zou worden
genomen en de reeks incidenten die de
vergadering kenmerkten niet zou eindi
gen.
Door den Heer Max werd dan een motie
ingediend waarbij vertrouwen wordt ge
steld in de leiders.
Deze motie werd eindelijk gestemd met
227 stemmen tegen 139 en één onthou
ding, mits voorwaarde dat zou aange
stuurd worden voor eene drieledige re
geering, en bij weigering, met een voor-
loopig samengaan met de rechterzijde,
onder voorwaarde de eischen voorgesteld
ln zake de toelagen aan het vrij onder
wijs stiptelijk te doen navolgen.
Er dient opgemerkt dat de meeste Li
beralen partijgangers bleken te zijn voor
het samen optreden met de Socialisten,
maar daarvan voorloopig afzien omdat
de omstandigheden niet gunstig blijken
DE HEER GILLON VAN KORTRIJIC
NEEMT OOK HET WOORD
De Heer Gillon, liberale afgevaardigde
van Kortrijk, nam ook het woord om te
verklaren dat de Liberalen van West-
Vlaanderen de afzijdigheid wenschen.
Verders wist hij te vertellen dat Indien
opnieuw samen zou gewerkt zijn met de
Katholieken de liberale partij weldra, eene
partij zou zijn met een uitgelezen staf
zonder soldaten. Om zijn rede te sluiten
wist hij nog een hevigen uitval te doen
tegen de katholieke Vlamingen.
Wat zou onze liberale confrater van
Poperinge daarover wel weten te zeggen,
alswanneer hij zijn hoofdartikel van
Zondag 11. nagaat, waarin hij doet door*
(Zie vervolg' 3' blad.),
