DIANEKEN
POLITIEK ALLERLEI
HARE MAJESTEIT DE PERS
Het Heilig Jaar
winterhanden
wintervoeten
ZONDAG 22 JANUARI 1933.
WEEKBLAD: 35 CENTIEMEN.!
30» JAAR. Nr 4.
KATHOLIEK NIEUWS-, NOTARIEEL- EN AANKONDIGINGSBLAD.
OUD SENATOR DESCAMPS
OVERLEDEN
GEVAARLIJKE PROEFNEMING
De Liberalen
en de Vrijmetselarij
door Volksvertegenwoordiger Robert-D. De Man.
De Gouden Roos
DE GURE WINTER
INGETREDEN
MET HET WINTERWEDER
mm
gebarsten lippen, gesprongen huid
v&rzacfd €n gene&st
Doos 4 en 7% frank. In alle Apotheken
"DE POPERINGENAAR
Uitgever
SANSEN-VANNESTE
POPERINGE
Telefoon Nr 9. - Postch. N' 15.570.
ABONNEMENTSPRIJS
VOOR 1 JAAR
(per post)
In 't Land
18,60 fr.
Frankrijk
35,fr.
Congo, Engeland
40,— fr.
Amerika, Canada en an
dere landen
60,— fi
mmsm
TARIEF VOOR BERICIIV;
Kleine berichten per regel 1,00 fr.
Kleine berichten (minimum) 4 00 fr.
2 fr. toel. v. ber. met adr. t. U r
Berichten op 1* bl per regel 2.5J fr.
Berichten op 2' bl. per regel 1.75 fr.
Berichten op 3° bl. per regel 1 1 fr.
Rouwber. en Bedank, (min.) 7.00 fr.
Te herhalen aankondigingen:
prijs op aa:m-aag.
Annoncen zijn vooraf te I e 'en
en moeten tegen den Wo 'ag
avond ingezonden worden. - 7 -ine
berichten tegen den Vrijdag noen.
Ze waren een jaar getrouwd en kwamen
goed overeen. Ze deed haren man wel
waarom niet? kookte een goe potje er
voor, was altijd vriendelijk tegen hem en
hij tegen haar, 't was wederzijds. Tot nu
toe was nog geen enkele zwarte wolk ko
men een schaduw werpen over hun geluk
kig bestaan.
Se werden daarbij verrijkt met een fris-
sche dochter, die voor allebei evenwel ge
komen was. Madam profiteerde van den
Gauw alhier, voorbij de cinema, om
de prentjes te zien, ik zie dat geern.
Neen.
Sakkerdjie.
Wat zegt ge daar? Waar hebt gij dat
geleerd? Alzoo vloeken lijk een knechte-
brakke. Moeder gebaart zich dul en
schiet zelf in een lach uit. En binst
dat moeder neen zegt, gaat ze toch mee.
En thuis gekomen bij tafel: «Moet gij
dat hebben? Moet gij dat niet heb-
tces:and om haren man het werk in den j ben? En hoeveel? Soep, weinig.
winkel over te laten. Nu stond mijnheer
meestal achter den toog, bestelde, woog,
ontving, gaf weer en keek veelal tusschen
de bokalen de menschen passeeren. Later
deed zijn vrouw ook nu en dan een korte
verschijning als de bel klonk en als t een
van de beste klanten was. maar ze maakte
Vleesch, als 't wit is; groenten, zelden.
Bananen, ja; koeken, ook ja; taartjes, dat
meest van al.
Later blijft 't meisje thuis van school,
en moeder vertelt aan al die 't hooren wil
len: «De Zuster is tegen mijn kind. we
hebben Diane naar een andere klas doen
zooveel werk van haar kind dat lederenopschuiven, ze zat te leege. Ze schoof op
keer de deur openging, zij het altijd ge
reed had: Emiel er is iemand.».
Emiel, braaf als een duts, werd algauw
hare slaaf zonder zich ervan geheel be
wust te zijn. Maar ook zij vermoedde niet
dat zij voor haar eigen een dwingeland
kweekte in dat schoon wissen mandje. De
wieg van den grootsten tyran is gering.
Al de goestjes en grilletjes werden vol
daan; zij '-oomde dikwijls lang bij dat
klein schepseltje en al in die blauwe oogjes
lezend vroeg zij telkens: Wat zal er van
ons kindeken geworden? Zoo een schoon,
ze werd er ook alle dage gestraft, 't is een
Zuster die geen verstand heeft van kinders
opvoeden, ze komt pas uit de normaal
school. En nu houd ik het thuis. Ik zal
't zelf leeren, ik heb er g- .n ruzie mee, al
dat fraai is.
En dat vertelt ze. in tegenwoordigheid
van haar kind. Het is geen school, na
tuurlijk, en daarom houdt ze haar meisje
thuis.
Dianeken ping naar 't pensionaat. Moe-
lieflijk dingsken, een engelken gelijk er der vertrouwde haar kind toe aan de goede
zulke geen meer waren. Ja 't is waar, 't zorgen der Zusters met enthoeveel aanbe-
was soms wat lastig 's nachts, 't kon hul- j velingen. Ze moest al de extratjes hebben
len. dan was 't geen engeltje meer, en al de lessen volgen van pi°no, mandoline,
beurtelings wandelden vader en moeder vbyedrut. schilderkunst, enz. Te 9 uur
de kamer over en weer met dat schaap in Petit P^euner eltild iets bijzonders,
hun handen. en 's middags ook altijd een lekkere des-
De dokter werd geraadpleegd, hij vond sert. Alles h nart. lijk iemand die er zijn
alles normaal en deed uiteen dat ze 't kind tafel kooot. En ze mag niet te veel leeren.
meer met rust moesten laten, niet uitpak- Ze moet veel ln de goe lucht zijn, enz. enz.
ken, niet op den arm dragen en niet invol- In den ti'd der wedstrijden was Diane
gen. Maar ja, wat weten die dokteurs veelal ziek te bed. De kwaal was precies
daarvan, zegde Madam, zij hebben geen j niet. doodefiik. nooit, werd de Bestuurder
moederhart.geroepen om haar te berechten. De ziekte
Het kindje werd voort vertroeteld en keerde gewoo:iliik rond den middag, toen
verwend; wanneer hei, moest verschoond de kranke van verre het ebraad rook van
worden ja dat gebeurde ook met dat uit den keuken,
suikerkindje dat was een affaire, één om De regelmatige tucht van de school be-
het vast te houden, één om 't werk te doen gon haar ook tegen de steken. Ze was om
en de gebuurvrouw, die moest het onder-
tusschen bezighouden en amuseeren opdat
het niet te luid ging hekkeren. Zoo werd
het, een debbeljong.
Emiel had ook reeds halfluid de beden
king geopperd dat ze te '•.eel spel maakte
met dat kind en dat het zoo niet zou gaan,
had ze er drie, vier, aan haar rok hangen.
Waarop zij geantwoord had: Gij ziet, gij,
uw kindje niet geern. Voor dat ultima
tum had de man zijn vlag ingetrokken.
Van toen voort wilde hij in niets noch
zijn vrouw, noch zijn kind contrarie® -
ren En het kind werd voort ln de watte
opgebracht.
De verdere opvoeding verschilde niet veel
van de eerste. Het kind groeide op ln ja
ren maar niet veel in wijsheid en in deugd.
Als papa zwart keek of een hard woordje
uitsprak, dan gaf mamatje 't kindje een
zoentje en een lekkernij. Eens zelfs ging
het zoo ver, dat ze zei tot haar kindje, zeg
een keer: «Botte papa.».
Op vijfjarigen leeftijd had het kind ge
heel het gezag van zijn ouders ondermijnd
bedreiging, belooning, smeeking, straf,
was al water op een aande. De autoriteit
van papa was aan de knopp - die van
mama had nooit bestaan.
Dianeken ging op stap, raama ook; Dia
neken liep, mama insgelijks; Dianeken
stond, mama eveneens. Diane mocht een
potje breken en twee ook. Vader kreeg dik
wijls een vermaning *an zijn achtbare
wederhelft dat kind Is zoo gevoelig, be
risp het niet, als er wat hapert, zeg het
mij, Ik zal ze corrigeeren
Op straat heeft het meisje reeds een
scène gemaakt en heel 't gebuurte in rep
en roer gezet door een hullpartlj van be
lang. Luister liever. Het was voor de vi-
trien van een suikerbakkerij, 't kind wilde
malgré binnen. "ocder had geen geld op
zak en was haastig om naar huis terug te
keeren en het kind wilde niet mee, het liet
zich vallen, het had een kwa perte, moo-
relde als een zwijntje dat gekeeld wordt,
krabte een beet in mama's hand, schopte
tegen haar knoesels en 't gevolg was dat
moedertje met beschaamde kaken heur
kind moest opnemen en per force naar
huis dragen, na binnen gegaan te zijn in
de patisserie en gekocht te hebben op den
poef. En onderweg kreeg zij nog meer dan
één duw en één „toot vanwege de kleine
Thuis kreeg Dianeken een pak... slagen,
neen, een pakje chocolat au lalt.
Daardoor was de vrede gestoord geweest
tusschen man en vrouw. Toen vader zijn
beklag maakte had moeder een beele reek
naar zijn hoofd geslingerd en dat het kind
die koleire af deelde van vaders kant, dat
zij niemand kende in heel haar familie,
roch van vaders kant, noch van moeders
zijde, dis zoo buitensporig, eigenzinnig en
eenhanriig was.
Dianeken bleef eenig kind. wat niet hielp
cm haar opvoeding te bevorderen of te
verbeteren.
De Pater Caoucien had. in de vergaring
vsn de H. Familie hard gepredikt over de
opvoed'ng en onder andere gezeid: «De
resde die gij voor uw kind soaart zal later
de stok worden waarmee gi.i zelf zult af-
gerar.se'd worden.Zoo tragisch nam Dia
re's moeder de zaken riet on. Wat weten
dis Paters daarvan, ze hebben zij geen
kinders.
Zij bofte met al de gaven van haar kep-
pe en verzweeg al de fouten.
En 't kind kon al fabeltjes opzeggen en
't kon al een schoon liedje zingen en 't
l:on al een heelen hoop dingen... die al de
kteders kunnen op dien ouderdom.
Toen ze acht jaar oud was, heeft ze al
ren keer tegengeprutteld en geantwoord:
Mama, als gij een klein meisje waart,
'k ben zeker dat gij waart gelijk ik.
Neen, ik was gewilliger, nooit gram,
altijd schoon gehoorzaam.
't En doenie, grootmoeder heeft van
u rezeid, 'k heb het gehoord, dat ge heel
Diane waart toen gij klein waart.
Neen. uw mama was zoo droef niet,
ik deed bonne-mama geen verdriet aan,
gelijk gij aan uw mama.
Gij ziet mij toch gssrn hé, mamatje?
Als ge braaf zijt, Dianeken.
En anders niet?
Neen.
Kijk eens In mijn oogen, gij ziet mij
niet meer geern... Gaan we wandelen?
Ja, naar het park, zei moeder, en ze
kalijnde haar meisje.
Neen, naar de haven, om de scheepjes
te zien met al die vlagjes, ik zie dat geern.
Ja. naar de haven, zei moeder.
Ze gaan naar de haven. Achter vijf mi
nuten, Dianeken is 't moe, de vlagjes amu
seeren haar niet meer, ze heeft ze reeds
gesisn en dat getuit der sirenen heeft ze
nog gehoord.
En nu naar den Innovationma
ma.
haar slecht karakter geschuwd door de
andere kinderen. Voor een val op de koer
deed zij den dokter bijhalen en haar moe
der komen.
De Eerwaarde Overste snelde de moeder
gerust: 't Is maar een blauwe plek, als
men er niet naar ziet, dat geneest van zelf,
en als men meestert dat duurt veertien
dagen.Niettemin, kon Diane de pi/in
zoowel veinzen, dat haar moeder medelij
den kreeg en haar dochter naar huis me-
deram
Diane was het thuis ook gauw moe.
Nooit voelde zij nochtans verveling als ze
voor den spiegel stond, daar bracht ze haar
schoonsten tijd door; daar kon ze rede
neeren als men dat een redeneering
noemen mag "k ben toch blij dat ik
niet zoo bruin-geel ben als Jacqueline
Mouton, dat mijn neusje zoo plat niet Is
als Agnes Plantijn, heur dikke poene, en
dat Ik mijn lip niet laat hangen lijk die
Alice Gennevoise, o dat is een leelijk jong,
maar ik! ik ben nog liever zooals ik ben.
En hier ook kwam haar schilderkunst van
pas. Ze bad niet veel, maar als ze las was
't nog meest: «Ik bedank U, mlin Heer
en mijn God, omdat Gij mij schoon en
lieflijk hebt gemaakt, en dat ik niet ben
van 't geslacht van Koning Leopold, van
vader of van Minister Hymans.
Ze was inderdaad niet mottig, een pro
per muiletje, nu dat is een kleen onge
luk maar ze wist het, en dat was slech
ter. Ze hield zich grootsch en fier, wist
niet alwaar dat ze openging, ontzag de
moeite om de letters uit te spreken en
klapte deur heur neus.
Ze mocht niet meer weerkeeren naar de
kostschool, ze kon niet tegen dat opge
sloten zijn en de kapellelucht. Moeder gaf
den doorslag met een veroordeeling: Dat
Pensionaat is erger dan een verbeterings-
school... en de koffie was er te flauw en
de boterhammen te dik.
Diane had den «maintien» geleerd en de
politesse en ze hield meer van de be-
leefdheidsregels dan van de tien geboden.
Ze was blij haren uniform van de kost
school te mogen verwisselen voor een kor
ter rokje en een meer gedecolleteerd
blousje.
Het I
geen a
En v
het kii
mam,"
V
ten we
hebben
inu zwijgt en brot. Moeder vraagt...
woord. Dat is brotten.
later, na gekocht te hebben wat
eischte, begon de terugreis,
weerkeeren al de statie, niet waar,
hebben geen tijd, kind, we moe-
zijn te 4 uur, papa moet koffie
Toen ze achttien lenten telde 't is een
schoone oude vond ze haar smaak en
haar goeste niet meer In pralienen of in
speeldingen, dat was voor kinders. Als de
kat op jacht gaat doet ze heur savatten
aan. Diane ging ook op Jacht, maar zon
der savatten. Uitgeklopt, fijn naar de
laatste mode en alle weke wat nieuws.
Ze was geheele dagen op straat. De ge-
buurvrouwen waarschuwden de moeder:
Ge moet opletten, voor uw dochter.
Moeder sloot de oogen in de meening dat
haar dochter een hart had van eikenhout
en tegen alles bestand was.
Moeder geloofde er niets van, ge kunt
dat peinzen, zoo een braaf meisje en ze
weet nog van de wereld niet en alleman
is er zoo kontent van. Moeder zag door
geen andere oogen.
Dat braaf meisje ging heuren gang, per
velo, en kwam soms met den donker thuis.
Heel de wijk wist met wien ze uitging,
moeder was de laatste om het te vernemen.
Diane wist a.1 hoe laat het was... op haren
bracelet-montre. Dlane zag haar moeder
niet staan, ze was een hoofd boven haar
gegroeid.
Eindelijk trachtte vader haar alles uit
het hoofd te praten, hij maakte zich dul.
Zie dè, vadertje, gaat gij opspelen te
gen uw dochter, gij hebt gij toch ook ken
nis gemaakt ln uwen tijd.
Ze sloot zich op haar kamer, barrika-
deerde de deur met bed en kas ervoor te
trekken, wilde niet meer eten, onderging
de belegering, zoogezeld, hongerstaking,
maar ze had een voorraad voor veertien
dagen.
De ouders probeerden met al de smee
kingen en de bedreigingen. Ze spraken van
haar te onterven, van de politie te halen,
van M. den Pastoor te roepen, enz.
Ze riep van binnen: Ik moet hem heb
ben of ik zal mijn zinnen erin steken...
O mijn lieve Pol toch
Ze las een roman Les Coeurs trlsés
Dianeke las een romanneke waarvan ze
de lezing aan haar moeder niet toeliet.
Het incident is gesloten. Ze behaalde de
zege. Er was maar dat verschil tusschen
vader en zijn dochter: de eerste 'oet al
wat Madam zegt, de tweede niets.
De roman eindigde als naar gewoonte.
Ze is getrouwd met Pol. Ze heeft hem
gekregen. Nooit ln de buurt zag men zulk
een luisterrijk trouwfeest. Men bemerkte
ln niets dat het krisis was en dat Amerika
de oorlogsschulden vorderde vanwege
Europa.
BARON DESCAMPS
D'nsclag is te Brussel overleden de Heer
Baron Edouard Descamps, oud katholiek
Senator, in den ouderdom van 85 jaar.
Lang is de Heer Descamps katholiek
Senator geweest van Leuven, alsook On
der-Voorzitter van den Senaat.
In 1881 werd hij Professor van Inter
nationaal Recht aan de Leuvensche Hoo-
geschool. Hij was ook Raadslid van het
Bestendig Hof voor Scheidsgerecht en was
verders nog Raadsman der Vereenigde
Staten van Amerika en Japan, enz.
«ssiagaBEsassaiBSRflBsgssiiiSRgB
De Dultsrvhe Heer Nebel, bestuurder van
het raketvliegveld van Berlijn is van
zin een stoute proefneming aan te gaan
Hij wil een fuséemet bemanning de
stratosfeer inzenden tot 15-20 km hoog
de mannen moeten dan met een val
scherm benedenkomen. Onze foto toont
de Heer Nebel bij de voorbereidingswer-
ken te Berlijn.
Gevaarlijk werkje!
«BaRESssRSHsssasaa&ssBBaiaaa
De liberale gazet La Gazetteheeft
eene reeks artikels doen verschijnen over
het liberalisme. In een der bijdragen
stond klaar en duidelijk te lezenIn
de geheime vergaderingen van de vrij
metselaarsloge wordt het lot van de li
brale partij beslist».
Die liberale bekentenis moeten wij aan
stippen daar door de Liberalen zoo dik
wijls aangehaald wordt dat zij niets met
de loge te maken hebben en niet tegen
G-odsdienst zijn.
Ten andere als men de lijst der liberale
gekozenen van Kamer en Senaat nagaat,
op enkele uitzonderingen na, zijn allen
vrijmetselaars.
Die bekentenis bewijst dan dat de li
berale partij ten dienste staat van de
loge en geen eigen politiek mag volgen
geen besluit mag treffen zonder de goed
keuring der loge die in geheime zitting
dan over haar lot beslist. En in de ran
gen der loge zijn ook tal van Socialisten,
SSHHBaHSSianSBHEEEBSBSBeEiSBSB
had eerder opslag verhoopt omdat ze ook
een kleintje verwachtte.
Veel spaarcenten hadden ze niet, ze
had nooit gespaard en altijd hoopvol uit
gezien naar het einde van de maand. Ze
kwam nu weenen en haar nood klagen bij
haar moeder, de toevlucht der zondaars.
Ha, gij groote kalle, loech moeder, waar
om dat ge krijscht, gij moogt bij mij ko
men. Het spel was al effen eer vader
en Pol van Iets wisten. Zoo heerschte de
diktatuur der vrouwen.
Moeder kreeg heel het huishouden op
haar nekka en terwijl vader zich meestal
in den winkel onledig hield, bezorgde moe
der haar dochter.
Diane schilderde en poederde heur aan-
gezichte niet meer, daar was geen appa-
rentie meer van, ze liep tot II uur in heu
ren «négligé», werd stilaan een vuil'
pruime, zij die vroeger kon pronken lijk
een pauw. Ze verloor eenige illusiën en
veel van haar schoonheid; zij had gedacht
dat het leven zoo voortging lijk een dans-
orgel met een toer aan de wrange en 't was
eigenlijk niet geheel dat. Ze had ook ge
meend dat het genoeg was een mooi mode
meisje te zijn om te kunnen menage hou
den en dat viel ook niet mee.
Nog een jaar later werd Dlane haar man
afgedankt op het bureel; om reden varf
bezuinigingen werden vier employés afge
schaft en hij was ongelukkiglijk er bij,
Toen Diane dit pijnlijk nieuws vernam,
keek ze naar het plafond, lijk ten tijde
van haar pensionaat, toen ze niet vcort-
kon met hare les op te zeggen. Daaraan
had ze zich niet verwacht, integendeel, ze
(Vervolg volgende kolom.)
Het kleintje Is er gekomen, grootmoeder
is in den derden hemel en zal de opvoe
ding beginnen van de derde generatie.
Het schepseltje schreeuwde nog meer
dan zijn moedertje in heuren tijd, het
werd nog een meerdere tyran. het- had nog
meer armen en handen om gedragen te
worden, het werd getoond en geëxhibeerd
als een zeldzaam voorwerp van nieuws
gierigheid, als een eenig exemplaar op een
étagère.
Pol is gelukkig, God weet voor hoelang
nog.
De geschiedenis gaat voort zonder on
derbreking, de reeks wordt voortgezet.
In 't verleden ligt het heden... zonder
gedeponeerd merk.
Het troetelkindje groeit traag op in dat
kunstmatig midden zonder ware opvoe
ding, het wordt omringd door vrouwen-
zorg; het namaaksel der echte liefde.
Zoo volgt later in school en in 't leven
de nieuwe uitgave, niet verbeterd en niet
vermeerderd, de editie zonder kerkelijke
goedkeuring. A. E,
WAT EENS DUIDELIJK DIENT GE
ZEGD INZAKE WEGWERKEN VAN
MISBRUIKEN
Wanneer men met Jan of Pier een kou
terke slaat over de politiek van den dag,
dan loopt na enkele minuten het woord
over de misbruiken, die zouden dienen af
geschaft en uitgeroeid.
Niemand, die redelijk wil zijn, zal ont
kennen, dat er werkelijk misbruiken be
staan, misbruiken overal ln vele diensten
en op vele terreinen.
Wanneer er sprake ls over misbruiken,
moet men ook eerlijk blijven en de mis
bruiken vernoemen, die op elk gebied be
staan en zich dus niet enkel beperken
tot één enkel domein.
We gevers gq.v-eo „;k we dat er mis
bruiken bestaan:
Inzake werkloosheidsvergoeding;
inzake ouderdomspensioenen;
Inzake toelagen aan de gebrekkelijken;
Inzake opeenstapeling van werkelijke
wedden en pensioenen;
Inzake ontduiking van de belastingsgel
den;
inzake uitgaven voor het leger.
We moeten durven klaar en vlakweg
verklaren, dat de strijd dient aangebon
den tegen al die misbruiken en wanneer
we dit eerlijkheids- en rechtvaardigheids
halve openbaar durven te verklaren, heeft
ver niemand het recht ons te verdenken,
dat we zouden willen raken aan datgene,
wat aan de menschen eerlijkerwijze. op
grond van de gestemde wetten toekomt.
Er dient onderscheid gemaakt te wor
den, wanneer er snrake ts over het weg
weren van misbruiken.
Misbruiken kunnen voortvloeien uit het
ontduiken van de bestaande wetten en
dan moeten die ontduikers opgespoord,
2or>~>°k?a«ad en gestraft worden.
Misbruiken kunnen voortspruiten uit
de termen van de wetten zelf, of door een
al te breede of verkeerde toepassing ervan.
In die gevallen moet er naar middelen
worden uitgezien, om de bepalingen uit
de wetten te weren, die aanleiding tot
misbruiken geven.
Aldus dient het vraagstuk gesteld.
De regeering heeft ln haar financieele
ontwerpen een besparing voorzien van
twee honderd millioen frank op werkloo-
zensteun en ouderdomspensioenen en
daaruit willen de socialisten besluiten en
ze gaan het de goedgeloovige menschen
wijs maken, dat de regeering den werk-
loozensteun gaat verminderen en de
ouderdomspensioenen inkrimpen.
Dat is totaal valsch!
Hoe zullen die twee honderd millioen,
honderd millioen op de pensioenen en
honderd millioen op de werkloozensteun
worden bespaard, wanneer er niets wordt
veminderd?
Eerst en vooral de werkloosheidsonder
steuning:
Voortgaande op de cijfers van de werk
loosheid tijdens de maand November 1932
heeft een schatting uitgewezen, dat er
een besparing kan worden gedaan, door
het verminderen van het aantal werkloo-
zen, van 10 millioen per maand of 120
MILLIOEN PER JAAR.
Dat ls dus klaar en duidelijk en zooals
wordt verhoopt zal er tijdens het jaar
1933 verbetering ln den economischen toe
stand komen, zoodat er misschien nog
minder werkloosheid zal komen, wat we
zeker allen zouden wenschen.
Inzake de ouderdomspensioenen zal de
besparing voortvloeien uit de toepassing
van de wet van 1 Juli 1932. Die wet wilde
juist de misbruiken wegnemen. Immers
veel menschen genoten ouderdomspensi
oen, middenstanders en landbouwers die
nog heel wat bestaansmiddelen hadden
en waarover erg veel misbaar werd ge
maakt. De toepassing van die wet heeft
die misbruiken weggeweerd, door het in
rekening brengen van de inkomsten. Zoo
worden door die vet nu ook de invalidi
teitspensioenen in aanmerking genomen,
zoodat daaruit ook het wegvallen van
pensioen trekkend en is bewerkt.
De gebrekkelijken, die 65 jaar oud ge
worden zijn en die vroeger van den Staat
hun pensioen kregen en daarbij nog de
toelagen van het Fonds der gebrekkelijken,
zullen nu nog slechts hun ouderdomspen
sioen krijgen. Een eerste schatting laat
toe de aldus verwezenlijkte besparingen
te ramen op 50 millioen frank.
Ondanks dit alles mogen we de STEL
LIGE VERZEKERING GEVEN dat de
ouderdomspensioenen van al diegenen
DIE ER RECHT OP HEBBEN ln GEE-
NEN DEELE ZULLEN VERMINDERD
WORDEN.
Wat de socialisten nu ook schreeuwen,
schrijven of zeggen ook WERKLOOZEN
STEUN VAN HEN DIE HEM VERDIE
NEN ZAL NIET VERMINDERD WOR
DEN.
EEN WOORDJE KRITIEK INZAKE
BELASTINGEN
DE KONTINGENTEERING MOET
BEHOUDEN BLIJVEN
We zijn er zeker over akkoord dat de
regeering maatregelen, dringende maat
regelen moet nemen om het begrootings-
tekort aan te vullen. Over 't algemeen
kunnen we instemmen met de manier
waarop van de regeeringsvolmacht werd
gebruik gemaakt.
Dit neemt echter niet weg, dat we een
paar woorden ernstige kritiek hebben uit
te brengen, die ten andere tot uiting zijn
gekomen in de vergadering van den Mid-
denraad van het Algemeen Christelijk
Werkersverbond.
Het ls niet begrijpelijk, dat de regee
ring der honderd-millloenen zware last
der werkloosheid op hare GEWONE be
grooting Inschrijft om ze dus door ge
wone belastingen te dekken.
Het ware heel wat meer logisch, dien
zwarsn lastpost in te schrijven op d
BUITENGEWONE begrooting en hem te
dekken door leening.
Immers nu moeten wij, belastingbe
talers, van nu al den last er van dragen
terwijl de last zou verdeeld worden over
tien tot dertig jaar misschien, wanneer
men er voor leende.
De buitengewone werkloosheid verrecht-
vaardigt immers toch wel buitengewone
maatregelen om den last ervan te dekken.
Had de regeering dus die bewerking
willen doen, zooals ze ten andere was
voorzien in het plan Renkin, dan zou de
belastingsdruk zeker niet zoo zwaar ge
weest zijn.
Maar de eenige uitleg, die we aan die
houding kunnen geven is, dat de Heer
Jaspar heeft willen zuiver spel spelen en
de toestand zoo spoedig mogelijk heeft
willen aanzuiveren.
Inzake de taksen op KOFFIE en SUT-
KER valt er zeker ook wat aan te mer
ken.
We kunnen zeker gemakkelijk en veruit
ten onzen voordeele de vergelijking on
derstaan van de taksen die bij ons en
in andere landen op die produkten zijn
gelegd. Doch de heele vraag is of er nu
werkelijk geen andere belastbare dingen
meer waren en hier verwijzen we met
klem naar de ZWARE BIEREN.
Het is klaar dat de belanghebbenden
de brouwers van zware bieren uit hun
schelp zullen komen.
Maar één zaak staat vast! Wat is op
slot van rekening het sociaal nut van
een bierbrouwerij, die zware gealcoho-
liseerde bieren op de markt brengen. Ze
geven werk aan veel menschen, heel en
al akkoord, maar zouden de verbruikers
liefhebbers van zware bieren zooveel min
der drinken omdat een pot neem nu nog
een half krankske meer zou kosten.
Het is op slot van rekening dan toch
ook veel rechtvaardiger en redelijker sui
ker en koffie gedeeltelijk te ontheffen en
een gedeelte op die zware bieren te leg
gen, dan die zware bieren, die zeker,
niemand kan betwisten luxe-dranken zijn
in geenen deele te belasten in deze zoo
zorgvolle tijd voor de Staatskas.
Het zou echter wel eens Interessant zijn
te weten welke invloeden er te Brussel
hebben gewerkt om de zware bieren uit
den belastingsdrup te houden?
De bevolking moet verder meehelpen
om de misbruiken uit te roeien.
Dat is een kwestie van opvoeding. Wan
neer iedereen zoo eerlijk en rechtvaardig
zal zijn, te begrijpen, dat hij op het geld
van den Staat, dat dus het geld ls van
iedereen, geen aanspraak mag maken
wanneer hem daartoe geen recht zal ge
geven zijn, zal het op wieltjes loopen.
Menschen, die buiten de gunst der wet
ten vallen, zouden moeten verstaan, dat
ze zelfs geen aanvragen moeten doen.
Menschen die aan den Staat belasting
verschuldigd zijn en ze kunnen betalen,
zonden moeten zoo eerljk zijn, hun ver
klaring niet in zulke mate te vervalschen,
dat ze werkelijk de grenzen van de bil
lijkheid overschrijden.
Op alle gebieden moeten dus de misbrui
ken weggewerkt. Niet alleen inzake werk
loosheid en ouderdomspensioenen, maar
ook inzake de toelagen aan de gebrekke
lijken, Inzake invaliditeitspensioenen, in
zake de opeenstapeling van werkelijke
staatswedden en invaliditeitspensioenen,
inzake belastlngbetalen door meest-begoe-
den en vooral in het'leger.
We herhalen en we onderlijnen nog
maals, dat daaruit niemand mag besluiten,
dat de menschen die meenen recht te
hebben op steun of toelaee. dat recht niet
zouden mogen deen gelden.
Ze 'moeten eischen waarop ze meenen
recht te hebben en v:e zullen steeds en
altiid bereid gevonden worden om de
rechten van iedereen te helpen verdedigen
en te helpen veroveren.
Misbruiken brengen aan niemand voor
deel, tenzij aan de enkelen die er van pro-
fiteeren. maar ze do so anderzijds onein
dig veel nadeel aan al diegenen, die recht
hebben op steun en toelage, want hier
zooals overal, moeten de goede en eerlijke
menschen het bekoopen met de weinig
kieskeurige en minder eerlijke.
Bij de bespreking der komende begroo-
tineyn zal er voorzeker van katholieke
zij..:, worden gewerkt om de misbruiken,
die werkelijk dienen weggewerkt aan te
stir-pen en te wagen dat dï noodige maat
regelen zouden worden gt nomen.
In de dagbladen werd er aangekondigd
dat het stelsel der contingenteering al
gauw door een ander stelsel zou worden
vervangen. Veranderen ls niet zoo erg,
wanneer men daardoor maar verbetering
kan bekomen. Dat was nu hier ook de
groote vraag?
Men schreef aan den Minister M. Sap
de bedoeling toe het huidige stelsel der
kontingenteering met zijn Invoervergun
ningen af te schaffen en het te vervan
gen door een mobiel stelsel van douane
rechten.
Het mededeelen ln de pers van die
berichten heeft de landbouwvertegen-
woordigers ln het Parlement eenigermate
verontrust en zoo hield de landbouwers
groep van de Kamer Woensdag morgen
een voltallige vergadering om de kwestie
van de kontingenteering te bespreken.
Uit de uiteenzetting van Senator Mul-
11e, die deel uitmaakt van de kommissie
der invoervergunningen ls gebleken, dat
alhoewel er verschillende gedachten aan
de Minister werden uiteengezet Inzake
wijziging aan het huidige stelsel, het
vraagstuk zeer ingewikkeld ls.
Het besluit dat de vergadering met
eenparigheid van stemmen dan ook heeft
genomen is: behoud van het tegenwoor
dige stelsel der kontingenteering met de
toepassing van de wet die de winsten van
de handelaars, die door de kontingentee
ring groote uitzonderlijke winsten op
strijken zouden worden belast tot 60 pro
eent.
Een afvaardiging ls dan ook Woensdag
namiddag door Minister Sap ontvangen
om die" wenschen van de Landbouwgroep
te hooren uiteenzetten.
Aldus hebben de vertegenwoordigers van
de landbouw nogmaals hunne bezorgd
heid getoond om de belangen van hun
volk te verdedigen.
IS«E2ESnESS2ra0aKeiIBB0SI3aHHa®2H
GOK EEN RECORD
Ik zal als aan mezelf gedaas
aanzien al wat men ten voor
deele der pers zal doen.
Z. H. Pius XI.
De strijd op leven en dood tegen ge
loof, godsdienst en katholieke opvoeding,
is door den uitslag der laatste verkie
zingen voor een tijdje verdaagd.
Maar uitgestreden is hij niet. Integen
deel. Het antiklerikalisme hervormt zijne
kaders. Vooral de Socialisten scherpen
hunne wapens en willen het land rood
en ongodsdienstig maken. De Liberalen
wachten nog. Ze weten waarom.
Doch wij, Katholieken, mogen ons
geene begoochelingen maken. Morgen .zal
de strijd opnieuw ontbranden, vinniger
dan ooit. De vrijmetselarij stookt. Wie
zal overwinnen? De Kerk heeft de be
lofte van onvergankelijkheid. Maar de
Kerk kan verpletterd worden ln een be
paald land. Zal ze hier stand houden
en overwinnen?
Dat hangt van ons af. Wij moeten
den strijd inrichten, systematisch door
voeren tot de eindzege. We kunnen dat,
met de genade Gods, die ons niet zal
ontbreken.
Dien strijd kunnen we niet winnen,
als we de pers niet ln handen hebben.
De pers immers vormt de openbare opi
nie van de massa; laten we de pers in
handen van ongodsdienstigen, dan varen
we lijk de Katholieken van Spanje, die
ook hunne pers hadden verwaarloosd.
We winnen den gewetensstrijd niet zon
der de overmacht onzer pers. Onze be
volking is in overgrooten getalle gods
dienstig katholiek. En nochtans: ternau
wernood hebben we in ons land één ka
tholiek blad tegen twee ongodsdienstige
Echt beschamend! Maar vooral schrik
wekkend voor de toekomst: Blijft die
toestand voortduren, dan kunnen we on
mogelijk stand houden tegenover den
vijand, spijts al onze heerlijke katho
lieke werken en Inrichtingen.
Wij, Katholieken, doen niet genoeg voor
onze pefs. Socialisten stemmen millioe-
nen voor hunne giftpers. Liberalen dan
ken alleen nog hunnen invloed aan de
macht hunner pers. En wij?...
Hoeveel Katholieken lezen nog neu
trale en antigodsdienstige bladen?...
Hoevelen verspreiden en steunen door
geld, door woord en daad hunne eigene
pers?
Na den gewestelijken katholieken ners-
dag van November 1931 werd te Pope-
rlnge een Sint Paulusbond gesticht en
een perscomiteit met het doel de slechte
pers te bestrijden, en vooral met het
doel de goede pers te propageeren.. Er
werd reeds goed werk verricht in en bul
ten Poperinge. Een 300-tal ongodsdien
stige bladen werden reeds verdrongen,
nog meer katholieke bladen werden ver
spreid door toedoen van den Sint Pau
lusbond. Er ontstond stilaan hier en daar
ISBSSQB3!BS!£3££BEBBSBB3I&9B3B99S!
De jonge Hongaarsche juffer hierboven
is Clara Balogh. Ze komt uitgeroepen te
worden als wereldkampioen in 't op
lossen van kruiswoordraadsels. In zeven
jaren loste ze er 9000 op en mlek er
1000 voor de prijskampen uitgegeven door
de dagbladen. Juffer Balcgh won meer
dan 1000 prijzen waaronder een zomer
huisje, een auto en... een leeuw.
«BBBBMBBBBBBBBBBBBHSBEBBBBB
H. M. Koningin Helena van Italië heeft,
uit handen van Z. H. Paus Pius XI, de
Gouden Roos ontvangen. -IH. MM. Konin
gin Victoria en Koningin Elisabeth waren,
tot nu toe. de eenige vrouwen aan wie deze
liooge onderscheiding toegekend werd.
DE PAUS KONDIGT PLECHTIG DE
BUL QUOD NUPER AF
Zondag morgen, nadat de Paus plaats
had genomen op den troon en het college
der kardinalen rondom hem had plaats
genomen, werd door Z. H. eene korte aan
spraak gehouden over de verhevene ge
beurtenissen welke gingen plaats vinden,
over de bul, en over den waren vrede zoo
duur gekocht, door den Verlosser der we
reld, met zijn kostbaar H. Bloed.
Daarna gaf Z. H. toestemming tot pu
blicatie van de Bul.
Z. H. de Paus trok zich alsdan terug ln
zijne particuliere vertrekken terwijl de
kerkelijke hoogwaardigheldsbekleeders in
processie trekken naar het atrium der
Vatikaansche basiliek, waar een overgroo-
te menigte de lezing afwachtte.
Alle klokken van alle kerken van Rome
luidden met vollen zwier.
In al de kerken van Rome werd de Bul
later ook afgelezen.
De H. Vader kondigt in zijn pauselijke
bul, betiteld Quod Nuperofficieel het
Heilig Jaar aan.
Het H. Jaar zal beginnen op Passie-
Zondag, 2 April, en wordt gesloten op 2*
Paaschdag van 1934, op 3 April.
In zijne Bul noodigt zijn H. Vader alle
geloovlgen uit om in den loop van het
Heilig Jaar alle aardsche zorgen en be
slommeringen eenigzins te vergeten om
de oogen naar den hemel te richten en
meer te denken aan de oneindige Liefde
welke Kristus de wereld bewezen heeft.
Z. H. de Paus herinnert ons allen aan
de groote gebeurtenissen die binst het H.
Jaar zullen herdacht worden, te beginnen
van aan de instelling van de H. Eucharis
tie tot aan de nederdaling van den H.
Geest over de Apostelen en de wonderen
de de prediking van het H. Evangelie ge
kenmerkt hebben.
Die blijde herinneringen moeten ons
aansporen tot meer gebed en boete, opdat
dit jaar moge vrede brengen aan de zie
len, vrijheid aan- ue Kerk en welvaart en
voorspoed der volkeren.
De Paus drukt het verlangen uit dat
de geloovigen dikwijls en met devotie de
sacrammenten der Biecht en de Heilige
Eucharistie zouden ontvangen en vooral
op Goeden Vrijdag de passie van Or i Heer
met godsvrucht zouden overwegen. Daar
de aflaat slechts te Rome kan verdiend
worden drukt de Paus eveneens het ver
een persmentaliteit. Doch dat alles ls
maar een begin.
Er heerscht nog te veel onverschillig
heid en onwetendheid bij vele Katholie
ken, die 't anders goed meenen. Nu of
nooit is het tijd tot ontwaken.
Binnen kort zal de jaarli.iksche om
haling gedaan worden voor de persactie
in het Poperingsche. We kennen de mild
heid onzer Poperingsche bevolking. Dat
ze het belang van de persactie goed be
grijpen, en ook hier hunnen plicht doen.
Het perscomiteit zal weten den zijnen te
doen.
We laten hier nog eens de kerkelijk
goedgekeurde standregelen volgen van
den Sint Paulusbond tot verspreiding der
goede pers:
Artikel I. De leden: a) bestrijden
de slechte pers en lezingen; b) koopen
geen slechte bladen of drukwerken;
c) lezen geen slechte noch onzijdige bla
den; d) maken geen reklaam in der
gelijke bladen.
Artikel II. De leden: a) bidden
voor onze katholieke Pers. Daarenboven
zal het parochiaal bestuur jaarlijks een
St Paulusdag inrichten met sermoen over
de Pers in de Missen en een Mis ter eere
van St Paulus voor de leden; b) Ijve
ren en strijden voor de goede Pers; c)
koopen en lezen alleen katholieke dag
bladen en goede uitgaven; d) steunen
de katholieke bladen door: 1" hun abon
nement op een goed blad; 2° hun re
klaam te plaatsen in goede bladen.
Artikel III. De leden verbinden zich;
a) bij vrienden en kennissen propaganda
te maken voor de goede dagbladen en
overal waar zij kunnen het slechte of
onzijdige blad door een goed te verdrin
gen: b) regelmatig, na lezing, hun
blad in 2° lezing te zenden bij andere
menschen om nieuwe abonnee's aan ta
werven; c) nieuwe leden te maken
van St Paulusbond.
Artikel IV. a) De leden nemen een
abonnement op een of ander katholiek
dag- of weekblad van hun keus; b)
er zijn eereleden en er zijn werkende le
den: 1° de eereleden storten een jaarlijk-
sche bijdrage van 50 fr.; 2° de werken
de leden storten naar vermogen een jaar-
lijkschen perspenning van 5, 3, 1 fr.
(of meer); c) de begoede leden kun
nen daarbij nog geheele of gedeeltelijke
steunabonnementen geven ten voordeele
voornamelijk van de Groote Gezinne.
Wordt dus Ud van Sint Paulusbond, en,
wie kan, eerelid.
Alle giften voor Sint Pauluswerk mo
gen gestort worden op Postrek. 7328, Al-
bert Denys-Lebbe, Poperinge.
3Sf3as£!?BSBgqa3Baas2BBSSB:i2
SNEEUW EN IJS
Sedert de Winter Ingetreden was bleef
het weder zoo zacht dat iedereen zich
weieens afvroeg of wij nog wel ijs en
sneeuw zouden zien dees Jaar. In deze
laatste dagen was er ook een ommekeer
In het weder en begon het eerst fel te
vriezen om daarna te sneeuwen.
In onze streken, zoowel als in gansch
Belgie en in veel vreemde landen heeft
het zachte weder plaats gemaakt voor
vorst en sneeuw. Alle daken en velden
liggen onder een laag sneeuw.
De liefhebbers van natuurschoon kun
nen nu hun hart wel eens ophalen maar
wat ellende brengt zulk weder niet te
weeg bij de arbeiders die thuis moeten
blijven door den ingetreden guren Winter.
TWEE PERSONEN BEZWEKEN AAN
DE KOUDE TE BRUSSEL
Te Brussel zijn twee personen bezwe
ken aan bloedopdrarg veroorzaakt door
de bijtende koude.
IN OPPER-ITALIE
In Opper-Italie sneeuwde het gedu
rende 24 uren aan een stuk. Het ver
keer werd overal gestremd door de dichte
lagen sneeuw.
IN UKRANIE
In Ukranië ls de Dniester toegevroren
en werden door de vorst groote verwoes
tingen aangebracht. In vele afgezonderde
dorpen heerscht grooten hongersnood.
IN FRANKRIJK
Nabij Limoges zijn verscheidene per
sonen bezweken ten gevolge aan een
bloedopdrang veroorzaakt door de koude.
Te Le Havre sneeuwde het zoo geweldig
op zee dat alle scheepvaart moest stil
gelegd worden om ongelukken te ver
mijden.
ELF GRADEN ONDER NUL IN SPANJE
In zekere gewesten van Spanje heeft
men de lage temperatuur van elf graden
onder nul vastgesteld.
RUMEENSCHE STAD GEBLOKKEERD
DOOR DE SNEEUW EN HET IJS
De Rumeensche stad Sulina werd
gansch geblokkeerd door het Ijs en de
langen uit dat de geloovlgen talrijk naar j sneeuw, en de hongersnood is dreigend,
de H. Stad zouden komen. Het lijdt overi- <Eg;iHs;B3ai£H33ffiBBBH»£!BH®;aïï6!2ISB
gens geen twijfel dat talrijke bedevaar
ten naar 't H. Land ingericht worden en
de H. Vader wenscht vurig dat de reli
kwieën van de Passie met bijzondere
godsvrucht zouden vereerd worden.
De volle aflaat wordt verleend aan al
de geloovlgen die, na gebiecht en ge
communiceerd te hebben de vier groote
basilieken van Rome bezoeken: St Pieter,
St Jan van Lateranen, Ste Maria de
Meerdere en St Paulus, bulten de muren
en er de voorgeschreven gebeden zullen
opzeggen. De Paus noodigt eindelijk de
geloovigen uit de h. relikwieën van het
H. Kruis en de H. Trap te Jerusalem te
vereeren.
De plechtigheid der aflezing der bul
werd in Sint Pieter door talrijke filmope
rateurs gefilmd terwijl het lulden van de
klokken van Rome ook, voor de klankfilm
werden opgenomen.
f 5' .-
Zooals hier zijn de straten van Wee
nen thans bedekt met Ijs en sneeuw. D«
politie-agenten hebben daar veel last van
de ander voetgangers ook, meenen wij
en om het werk gemakkelijker te ma
ken, kregen ze elk een stel hielen me#
pinnen om aan hun schoenen vast t-a
I maken. Hierboven een agent met rijn
geschenk in handen»
