Politiek en Sociaal Allerlei
Nog feet CONGRES van de FEDERATIE der
KATHOLIEKE KRINGEN EN VEREENIGINGEN
XI Congres van het Alg. Christen
Werkersverbond van Belde
LX" ZITTIJD TE DINANT 4-5 NOVEMBER 1333.
HERVORMING VAN DEN STAAT
Motie van den Heer van Renynghe de Voxvrie, Advokaat ie leper
De Stem van de Katholieke Jeugd
A
DB BOKSER TUNERO
TE BRUSSEL
Gebruikt Cbicorei
Wyppelier-TaÉFin, 't is He beste.
GOUDEN BRUILOFT TE WULPEN
DE WEELDETAKS VAN 9% IN
DE BROOD- EN PASTEI
BAKKERIJEN
WERELDBOLLEN
MODEL VAN HET MONUMENT
VAN LEOPOLD II
New-York's nieuwe Burgemeester
Akfueele kwesties voor den Middenstand
HEER FIORELLO LA GUARDIA
BON
36, Oudburg, GENT
TELLING VAN
PAARDEN EN VOERTUIGEN
Voor onze Grensarbeiders
DE KATHOLIEKE GEDACHTE
Op het oogenb'il: dat de politieke par
tijen van alle landen ontredderd zijn
door de gebeurtenk:::en, op het oogenblik
dat ten onzent de liberale partij begrijpt,
dat zij de jeugd verliest, en dat de so
cialistische partij inziet, dat zij zich niet
aan de toekomst kan opdringen, is het
met fierheid en vreugde dat de Belgische
katholieke jeugd vaststelt, dat alleen de
katholieke gedachte voor de openbare
meening van het land het ontzaglijk
vraagstuk der hervorming van den Staat
durft stellen.
Voor het opkomend geslacht gaat dit
vraagstuk gepaard met deze angstwek
kende en essentieele levenskwestie: zal
het Belgie van morgen katholiek zijh?
Bij al de jonge Katholieken, tot welke
groepen of organismen zij ook behooren,
dringt zich stout en vrank de noodza
kelijkheid op, te kiezen tusschen de ver
ouderde formule van den liberalen Staat,
de materialistische formule van den so-
cialistischen Staat, en de spiritualistische
thesis van den christelijken Staat.
Het is zeker, dat eene kleine hervor
ming van den Staat, eene lichte hervor
ming van onze parlementaire instellingen
niets gemeens heeft met de oriëntatie,
welke wij willen geven aan onzen wil,
de hervorming van den Staat aan te
vangen. Het is zeker, dat eene diepe
hervorming onzer instellingen alleen dan
mogelijk is, wanneer wij volledig verza
ken aan den geest, welke deze instellin
gen heeft bezield, en aan den geest,
welke ze misvormd heeft. Onze parle
mentaire instellingen zijn gesproten uit
den geest van het liberalisme. Zij zijn
doordrongen van de zoogezegd onsterfe
lijke princiepen van 1789. Welnu, deze
onsterfelijkheid is gestorven. De geest
van 1789 heeft faljiet geleden. Het in
dividualisme, de ikzucht, hebben ons ge
leid tot den chaos van gedachten en
princiepen, van verstand en zeden. Te
gen dezen liberalen geest is een reaktie
gekomen: de marxistische geest. Beiden
hebben den Staat, de samenleving en
ook de mentaliteit der Katholieken ver
giftigd.
Onder den dubbelen invloed van het
liberaliseerend katholicisme en van het
socialiseerend katholicisme is de ware,
zuivere, integrale en totalitaire katholie
ke gedachte ontwricht geraakt.
De gebeurtenissen geven de menschen
de gelegenheid, deze geestelijke herop
beuring te verwezenlijken. Wij moeten
ons losrukken uit het materialistische
middelmatisme. Het is in dezen geest
dat de jeugd de hervorming van den
Staat wil doorvoeren. Zij wil aan de
ouderen kunnen zeggen, dat de woning,
welke deze willen oprichten, niet voor
ken, maar voor de jeugd, gebouwd worde
naar de verlangens van de jeugd.
De jeugd eischt dit, en waarom? Om
dat zij wel voelt, dat er breuk bestaat
tuschen onze generaties. Zijn er in de
kaders enkele uitzonderingen, dan toch
is er in den geest geen overeenstemming.
Er zijn twee verschillende zienswijzen,
twee verschillende betrachtingen, twee
verschillende wijzen van wil, welke de
politieke generatie van vóór den oorlog
radikaal afscheiden van de opkomende
generaties van den oorlog, van den na-
oorlog en van het huidige revolutionair
Europa, blok van generaties van 20 tot
40 jaar, verbitterd, beangstigd, spiritua
list, wilskrachtig.
Wellicht nog geen volledige breuk, maar
fataal onvermijdelijk, indien de katho
lieke politiek, nu de hervorming van den
Staat gesteld is in al haren omvang, er
niet zou in gelukken, dit vraagstuk op
te lossen. Als mislukking beschouwen wij
ook de fragmentaire hervormingen, wel
ke slechts de instellingen bedoelen, en
niet den geest redden; mislukking ook
al deze maatregelen, welke de politie
van het Parlement betreffen; mislukking
elke poging tot hervorming, welke zich
in de eerste plaats zou bekommeren om
wat de wegkwijnende depositarissen van
de liberale ideologie of van het marxis
tisch materialisme er over zouden den
ken; mislukking eene hervorming, welke
te lang zou blijven stilstaan bij de
Grondwet, en welke niet zou terugkeeren
tot de thesis van den christelijken Staat.
Ik ben door geen enkele groep van
jongeren gemandateerd, doch ik mag
zeggen, na onderzoek, dat de jongeren
ontroerd en verbaasd 'stonden, wanneer
zij vernamen, dat gansch de katohlieke
partij deze hervorming van den Staat
op haar program had genomen, in de
eerste plaats het Verbond der Katholieke
Veresnigingen en Kringen. Verbazing, in
derdaad, want onze ouderen hadden niet
alleen het vertrouwen der jongeren ver
loren, maar haddbn hen beroofd van
alle hoop.
WAT MOET DE JEUGD KUNNEN
VASTSTELLEN?
Welnu, die hoop is er weer. Maar het
Vertrouwen eischt daden. De jeugd, en
vooral de Vlaamsche jeugd, moet kunnen
vaststellen, dat de hervorming van den
Staat voor de ouderen niet beteekent:
eenige wetsvoorstellen. Wanneer ik aldus
spreek, richt ik mij niet alleen tot het
Verbond der Katholieke Vereenigingen
en Kringen, maar tot al de katholieke
groepen, want daar zijn er, voor wie bij
hoogdringendheid moet worden verklaard,
dat de jeugd eischt: de zuivering van
den etterbuil van het sociaal marxisme
en van het eng materialisme. Opdat de
jeugd de ouderen zou volgen op den weg
der hervorming van den Staat is het
noodig, dat de ouderen bewijs leveren
van hun wil wat er ook gebeure
een volledige hervorming te verwezenlij
ken, tot in de grondvesten, tot in den
geest. Den Staat hervormen beteekent,
de thesis van dien christelijken Staat
verkondigen, erkennen dat dezen Staat
het doel van ons streven is, en dat alle
instellingen tot dit doel moeten leiden.
Daarbuiten bestaat voor de jeugd geen
hervorming.
Het is onzinnig, dit vraagstuk aan te
vatten, wanneer men zich bereid ver
klaart, compromis en koopjes te sluiten,
zooals dit thans gebeurt in de partij
politiek. Wij doen beroep op allen, die
buiten de katholieke gedachte staan,
maar die wel voelen, dat hunne eigen
leerstelsels ijdel en onmachtig zijn. Wij
vragen hun, met ons samen te werken,
om den Staat van morgen op te bou
wen, boven de partijen en de groepsbe
langen. Wij doen beroep op eiken goe
den wil, doch na met klem bevestigd 'te
hebben, dat wij een wil hebben, en dat
deze wil alleen te gcede is.
Deze eenheid van wil en geest is on
ontbeerlijk voor elk gezag. Er is geen
gezag zonder geestelijke grondvesting; er
is geen Staat zonder gezag.
Den Staat hervormen beteekent: den
onzijdigsn en onbevoegden Staat, den
Staat-voorzisnigheid ten prooi aan de
kliekjes, den Staat-spook ten proci aan
de duistere machten der groepen, ver
vangen door een mannelijken Staat,
zelf streng gezagvoerend, maar met een
ideaal, dat hoog genoeg rijst om de
geestdrift der massa op te wekken en
mes ts voeren. Ds eenvoudige toestem
ming van het sociaal contract is niet
meer voldoerds om een modernen Staat
te vestigen. Er moet een gemeenschap
pelijke wil bestaan, welke tsrzelfdertijd
de aktie der leiders en de medewerking
der massa richt.
De huidige partijen hebben geen we
zenlijk contact meer met de massa. Zij
gelooven aan hunne macht, aan de waar
de van hunne statistieken. Deze partijen
zijn als de groote eiken in het najaar:
al de bladeren hangen nog vast aan den
boom, maar het sap loopt er niet meer
in om. Laat nu den storm oplaaien, cn
de bladeren dwarrelen weg. De mede
werking der massa vereischt een om
keer in de openbare meening, een mach
tige ideologie, zooals alleen de katholieke
gedachte er in ons land een kan op
wekken. Wanneer de leiders de mede
werkende massa achter zich voelt, dan
aarzelen zij niet meer, dan beseffen zij,
dat zij met gezag bekleed zijn.
Dit gezag moet gepaard gaan met de
verantwoordelijkheid. Gezag en verant
woordelijkheid zijn de hceksteenen der
hervorming van den. Staat.
NAAR HET KORPORATIEF REGIEM
Een sterk en georganiseerd gezag
ook de democratie heeft een sterke uit
voerende macht noodig, zegde de Heer
Van Cauweiaert op de sociale week van
Leuven kan ons leiden tot het sta
dium van de centralisatie, hoofdfaktor
van het gemeenschappelijk leven in het
Belgisch huishouden. Een sterk gezag
doodt de organismen niet, en verlamt dé
aktivitelt niet: het ordent en harmoni
seert, en houdt boven organismen en
groepen het algemeen belang, het na
tionaal belang. Wij gaan naar het kor-
poratief regiem. In zulk regiem is het
sterk gezag d-e hoeksteen van het ge
bouw, de verwezenlijking van de een
heid. Een sterk gezag is het tegendeel
van de dwingelandij. In den Staat past
de verantwoordelijkheid bij al de rader
werken der administratie. Men staat voor
menschén, en niet meer voor machienen.
Die menschen stellen daden. Men late
er hun de verantwoordelijkheid van.
Doch, het bestuur put zijn gezag er.
de middelen om de verantwoordelijkheid
op te leggen uit den collectieven wil der
natie. Een natie vereischt een nationale
solidariteit, welke tot uiting komt in den
wil van het bestuur. Het is dit dyna
misme, dat de bij de politiek toegepaste
katholieke gedachte mo-et scheppen. Om
het vertrouwen der massa te winnen is
het niet voldoende, hare belangen te
verdedigen. De groote sociale en politie
ke bewegingen kunnen alleen door een
machtige idologie zegevieren. Er is geen
hervorming van den Staat, vooral niet
in ons land, indien wij de massa niet
doordringen van deze ideologie, welke
het levendige gevoel eener nationale so
lidariteit zal opwekken. Er is in Belgie
maar eene solidariteit, welke Vlaanderen
en Wallonië gemeenschappelijk is: de
katholieke gedachte. Het Belgie van mor
gen zal katholiek zijn, of het zal niet
meer zijn.
Aan onze ouderen dit gevoel op te
wekken, deze nationale solidariteit te
scheppen. Zij moeten daartoe ingaan
tegen hun eigen deformatie, welke zij in
het parlementair regiem en in de partij
politiek hebben opgedaan. Wij moeten
bevestigen, dat onze leering alleen het
Belgie van morgen kan vormen; dat de
keuze gaat tusschen een materialistische
samenleving en een spiritualistische sa
menleving; dat wij niet bang zijn onze
verantwoordelijkheden op te nemen en
te bevestigen, dat wij een nieuwe blad
zijde van onze geschiedenis schrijven;
dat wij ons vereenzelvigen met het Bel
gie van morgen; dat wij in naam der
katholieke leering van den Staat opruk
ken naar het veroveren van het bewind.
VOORUIT VOOR HET KATHOLIEKE
BELGIE
Op de vorige bladzijde hadden onze
voorouders het ordewoord der Fransche
Revolutie geschreven: Vrijheid, Gelijk
heid, Broederlijkheid. Behouden wij uit
deze formuul al wat onze personaliteit
kan verrijken, doch op de blanke blad
zijde van een nieuwen Staat schrijven
wij; Gezag, Verantwoordelijkheid, Soli
dariteit.
Die wil moet ons sterk bezielen, want
alleen zulk een wil kan het katholieke
Belgie redden. Wij eischen, dat onze
ouderen dien wil hebben, dat zij er het
risico van opnemen, zooals zij ook de
verantwoordelijkheid hebben gedragen
van de misvorming van den Staat, zoo
iais deze thans heerscht.
Het lot is geworpen. Ktt vraagstuk
van de hervorming van den Staat kan
zijne oplossing vinden in een volledige
doctrinale herleving. Wanneer men den
durf heeft gehad, het vraagstuk te stel
len, moes men ook den durf hebben, het
op te lossen.
Om te sluiten zeg ik tot onze oude
ren: de katholieke jeugd houdt vast aan
deze thesis: de christelijke Staat. Doet
een beroep op de jeugd: zij zal uw op
roep beantwoorden. Hebt gij den on-
wrikbaren moed, dergelijke Staatshervor
ming na te streven, dan zal zij U vol
gen. Blijft gij bij halve maatregelen, dan
zal zij zich tegen U keeren. En dan zal
Belgie nog alleen een internationaal feit
zijn. Bi| den eersten storm stort dit
Belgie ineen, en gij zult er de verant
woordelijkheid van dragen.
Katholieken! Fier op onzen naam,
sterk door ons geloof, blikken wij hoop
vol de toekomst tegemoet. Vooruit voor
het katholieke Belgie!
A
M. SEGERS bedankte den redenaar en
deed opmerken, dat het de ouderen zijn,
die de hervorming van den Staat hebben
gesteld, en dus daardoor het vertrouwen
der jeugd moeten verdienen. Aan de
jeugd nu gansch hunne medewerking te
verleenen aan de ouderen, die in den
goeden strijd vergrijsd zijn. De ouderen
en de Jongeren, eendrachtig in den strijd,
zullen ïn ons land den christelijken Staat
vestigen. (Toej.)
Redevoering van Minister de Broque-
vlle, geven we aanstaande week.
IBBEaSBHBaZlSHB'EaaaZKBnBlBS'
De bokser Tur.ero, kampioen van Cuba,
is te Brussel aangekomen om heden Zon
dag een match te bevechten met Roth.
Kier ziet men hem bij zijne aankomst
te Brussel.
lBES3S:E3BBB5BBBBBBBS!33ISBi9BEB
Boven: Het bureel van het Congres. Onder: De optocht door de straten der
Arteveidestad.
Zaterdag en Zondag werd dus in Gent I den van het nationaal secretariaat van
het XI" Congres gehouden van het Alge- 't A. C. W. Besprekingen werden vervol-
meen Christen Werkersverbond van België
(A. C. W.). Uit alle gewesten van het land
stroomden aldaar afvaardigingen tezamen
van Christen Werkersorganisaties.
Dit jaarlijksch Congres werd tot hiertoe
te Brussel gehouden, doch tengevolge
eener beslissing van het A. C. W. zal voor
taan deze jaarlijksche vergadering in een
stad van Vlaanderen of Wallonië plaats
grijpen.
De eer van den inzet dezer nieuwe be
slissing werd aan Gent geschonken. Dit
heeft zijn reden. .Het is immers te Gent
dat de eerste katholieke democratische in
richtingen in 't leven werden geroepen.
Inderdaad werd te Gent in 1886 de Vrije
Katosnbewerkersbond gesticht en in No
vember van hetzelfde jaar werd het dag
licht geschonken aan 't christen democra
tisch blad De LichtstraalDit was het
eerste christen democratisch blad in
België.
In 1890 volgde daarop de stichting van
den anti-socialistischen Werkliedenbond
«Het Volk», onder voorzitterschap van
Arthur Verhiaegen. Het was eenige maan
den later dat de encykliek van Z. H. Paus
Leo XIII Rerum Novarumde wereld
werd ingezonden.
Van toen af ontspon zich te Gent die
vurige strijd vanwege eenige honderden
aaneengeslotene christene werklieden, die,
bewust van de verderfelijke theoriën van
het in aantocht zijnde socialisme, besloten
er den christen werkman voor te vrijwa
ren.
Zij werkten met onverpoosden ijver en
legden de eerste doch sterke grondvesten
van deze machtige organisatie, die nu het
Algemeen Christen Werkersverbond uit
maakt.
Gent was weldra het middenpunt der
christen democratie. Onder de leiding van
Arthur Verhaegen, Eylenbosch en ande
ren, ging de anti-socialistische werkers-
bond van Gent onweerstaanbaar den ze
geweg op om te komen tot een der mach
tigste werkersorganisaties van het land.
't Is wel om dees reden dat het A. C. W.
dat voor de eerste maal zijn Congres bui
ten de hoofdstad houdt, aan Gent ds
voorkeur heeft gegeven.
Het huidig Congres is een der meest
belangrijkste geweest, die het A. C. W.
reeds heeft gehouden.
De meest actueele en brandenste vraag
stukken werden er besproken. Zaterdag
werd het Congres ingezet onder voorzit
terschap van advokaat Ronse, voorzitter
voor 't arrondissement Gent. Door E. H.
Dr Colens, geestelijke raadgever, werd
verslag uitgebracht over de .w.erkzaamhe-
gens gehouden over:
1. De politieke werkzaamheid van het
A. C. W. verslag uitgebracht door M. P.
W. Segers, algemeen secretaris;
2. den internationalen toestand en het
vraagstuk der landsverdediging, verslag
door M. Marck;
3. het parlementair regiem en zijne her
vormingen onderwerp behandeld door
volksvertegenwoordiger E. Rubbens, voor
zitter van het A.C. W.;
4. de beroepsorganisatie, verslag uitge
bracht door M. A. Cool, algemeen secre
taris.
Dezelfde onderwerpen werden eveneens
behandeld in de Waalsche afdeeling.
Uit de bespreking dezer verschillende
punten blijkt het dat het A. C. W. her
vormingen wil, doch zij wil geene her
vormingen die het Parlement ontwapenen
of verzwakken, maar hervormingen die
een doelmatige werking mogelijk maken.
Het aanvaardt een betrouwbaar, stevig
gezag. Het wil van geen dictatuur, noch
van de minderheid, noch van de meerder
heid. De christene arbeiders willen recht
en vrijheid. Vrijheid en recht voor den
mensch, voor de familie, voor het volk,
voor de Kerk. Zij willen socialen vrede,
door economische orde. Zij willen de
voorschriften van rechtvaardigheid en
naastenliefde, verkondigd door de Pausen
van Rome tot werkelijkheid maken.
Het A. C. W. betoogt bovendien zijne
gehechtheid aan het christen democra
tisch programma, zijn trouw aan de vrije
christelijke arbeidersorganisatie en zijn
vertrouwen in de leiders. Het drukt zijn
vasten wil uit de sociale en politieke rech
ten van de arbeiders te verdedigen en te
behouden door middel der vereeniging.
Het drukt zijne trouw uit aan de Ka
tholieke Unie en zijne gehechtheid aan
de eenheid en de onverdeelbaarheid der
Katholieke Partij in een België, in het
welk voor burger en werkman, voor Walen
en Vlamingen, dezelfde gelijkheid en vrij
heid, dezelfde rechten en ook dezelfde
plichten hebben.
Het staat op het standpunt dat ons
larid, dat nooit aanvalsplannen tegen wie
ock koesterde, en vandaag nog koestert,
gehouden is de onontbeerlijke opofferin
gen voor zijne veiligheid te doen.
Wij behouden een uiterst voortreffelij-
ken indruk van dit congres, brengen hul
de aan de wijsheid en het doorzicht zijner
leiders en verwachten van zijne werk
zaamheden rijke vruchten voor de toe
komst der katholieke partij en voor het
heil der Belgische gemeenschap.
TAXANDER
Uit Handelsblad van Antwerpen
.BiaByEaBaatgBiaaaaLaaisasaaaankisasaaaL'aaESsgaBsesBJïasaaasaaa
Het Gouden Jubelfeest van het echtpaar August en Philomène Bacquaert-Leroy.
Te midden van de da.gen van den H.
Willibrordus, patroon van kerk en paro
chie, gevolgd door talrijke bedevaarders,
is Maandag te Wulpen het gouden Jubel
feest van Aug. en Philonjène Bacquaert-
Leroy waardig gevierd geweest. Geheel de
bevolking was te been om hulde te bren
gen aan de jubilarissen. Van 's morgens
vroeg waren al de huizen bevlagd en al-
wie over eene auto beschikte bood zijn
diensten aan om de feestelingen te voeren.
Ten 9.30 ure had de plechtige ontvangst
plaats in de zaal van het Gemeentehuis
en de achtbare Heer Burgemeester Os.
Faict vertolkte de gevoelens van raad en
gemeente, toen hij het jubelpaar geluk en
veel jaren gezondheid toewenschte. Dan
werd de foto genomen van de gelukkige
familie en trok men feestelijk gezind ter
kerk, zooals over 50 jaar, Tusschen de
schoolkinderen, die de haag uitmaakten,
kwamen ze aan de kerkdeur alwaar zij
werden ontvangen door de geestelijkheid.
Onder het spelen van een mooi deuntje,
gingen de jubilarissen plaats nemen op
de knielbanken in het koor, terwijl in
enkele minuten de kerk volliep. Aan het
Evangelie der solemneele mis beklom de
diaken het gestoelte om een welgemeend
hertelijk woordje te zeggen. Waarlijk
passend en redelijk is het, dat Auguste
en Philomène worden gevierd in de kerk
en door de kerk, zij die 30 jaar lang in
de kerk wareerden, de geestelijkheid ter
zijde stonden, door klokgelui al de geloo-
vigen opriepen, naar hun godsdienstplich
ten en kerkelijke diensten; met de schaal,
de geloovigen opwekten, kerk en goede
werken te steunen, en de graven der over
ledene parochianen zorgvuldig en zoo
netjes onderhielden. Waarlijk passend en
redelijk is het dat op zulken dag Huwelijk
en Priesterschap samen geschaard staan,
rond den altaar, alwaar beiden stonden
voor het ontvangen van het H. Sacrament,
voor den Grooten Offeraar die beide Sa
cramenten instelde, zegende en met zijn
bloed bekrachtigde. Beide Sacramenten
toch zijn voor elkander en voor de H. Ker
ke Gods onmisbaar.
En tijdens het H. Misoffer zullen wij
allen vurig bidden opdat Hij de vereeni
ging, genegenheid en trouw dezer jubi
larissen nog eens bekrachtigde en zegene
in hun persoon en talrijke deftige kin
deren en kindskinderen.
Aan de offerande der H. Mis was 't op
vallend en aandoenlijk om te zien hoe
allen zoo welgezind waren, zoo blijde om
de eere die Gusten en Philomène te beurt
viël; eü ge zaagt het, 't was hertëlijk ge-
jund.
De kerkelijke plechtigheid mocht te
recht sluiten met het machtige danklied
Te Deum en den zegen van het Aller
heiligste Sacrament. Toen de jubilarissen
en de gansche bevolking aan 't kerkpor
taal kwamen, las een negenjarig kindje
ter eere van de jubilarissen een mooi ge
dichtje. Het braaf kind had het zelve
opgemaakt en niemand wist er iets van.
Daarop is ds stoet opgetrokken naar
de pastorie. Onder het ledigen van den
eerewijn, boden Gemeente en Kerkraad
twee dedgdelijke en prachtige zetels aan
de jubilarissen tot blijvende dankbare
gedachtenis aan dit heuglijk feest. Ih
het stadhuis stond het noenmaal klaar
voor de familie en in alle deftigheid werd
aldaar de namiddag overgebracht.
Eere aan deze brave jubilarissen en fa
milie, die zulke stichtende voorbeelden
geven van echt christelijk leven en ware
deugd.
Leve lang Gusten en Philomène.
iBB&BSHiaEsafiaiaaii&EEBBBHSHBaa
Evenals andere bladen hebben we in
een vórig nummer gemeld dat M. Jaspar
minister van Financiën, zou verklaard
hebben dat hij beslóten''hééft af te zien
va-n d-e weeldetaks van 9 pet. op de brood-
en pasteibakkerijen.
Dat is niet volkomen juist en het ware
verkeerd er uit af te leiden dat de brood-
en banketbakkers van nu af reeds de toe
passing van die taks mogen stopzetten.
Maar dit zal wel eerstdaags het geval
zijn; de taks van 9 zal vermoedelijk
vervangen worden door eene belasting
der bakkerijpred-ukten aan- de bron; deze
belasting zou minstens zooveel als de
weeldetaks opbrengen, door dat ze alle
bedrog zou uitsluiten.
Die belasting zou dan worden ultge
breid tot de suiker- en bcschuitbakkerijen
en chocoladefabrieken. Zij zou dus het
voordeel bieden dat iedereen betaalt en het
bedrog, en meteen de oneerlijke concur
rentie onmogelijk wordt gemaakt.
<89BBa:aEBS£ss2aa3tëiKi3B&aQsan
S ANSEN-VANNESTE
Gasthuisstr., 15, Popcringe.
Een geboetseerd model van het stand
beeld van Leopold II werd aangeboden
aan het Koninklijk Museum der Kun
sten en Geschiedenis door Thomas Vin-
potte. De overhandiging geschiedde in
tegenwoordigheid van H. M. de Konin
gin. Hierboven een zichtje genomen tij
dens de plechtigheid.
laoiaiiBasiseissiEBgBBigEüsniüii
door volksvertegenw. Robert D. De Man.
de Italiaan-Amerikaan die komt gekozen
te worden als burgemeester van New-
York en dit met eene overgroote meer
derheid. Hierdoor is, in het Stadsbe
stuur, het beheer van Tammany Hall ge
broken en den invloed van President Roo
sevelt geknakt.
IBBBgBBBBËiESEl^a&ÜSiaSSgaSBSBlflS
De Piano is, zonder tegenspraak,
het muziekinstrument waarvan de
radio-overgave verre uit bijna on
overwinnelijke moeilijkheden ople
vert.
Ter zelf der tijd dat de grondto
nen zich uiten, worden een heel stel
harmoniën, het grootste deel van
zeer hooge registratie (25000 Hertz)
voortgebracht.
De SUPER POINT BLEU ge
bruik makende van een zuiverende
bandfilter van geheel nieuwe opvat
ting, versterkt de gansche gamma
der muziekgeluiden.
Het selectiviteitsprlnciep van den
SUPER HETERODYNE, het gebruik
der nieuwe lampen hexode-selec-
todeen binodevermeerderen
nog de netheid der geluiden der
omloopen aan dewelke ze zijn vast
gehecht en dusdanig verzekeren aan
de SUPER POINT BLEU eene «chte
selectiviteit van 7 Kilocycles.
De lijnrechte detektie vermijdt elke
stoornis in de weergave, zelfs Indien
deze van zeer groote geluidsterkte is.
Zuivere weergave der werkelijk
heid: de SUPER POINT BLEU uit
heel de kunstenaarsziel.
te zenden aan MEGA
Naam:
Adres:
zou verlangen gratis en zonder ver
bintenis de volledige documentatie
van de nieuwe ontvangtoestellen
POINT BLEU 1934 te ontvangen.
BBBBMBBBHBfSBBBflBBBBBSDBBBflBB
Ingevolge de bepalingen der Wet op de
Militaire Opeischingen van 12 Mei 1927,
zal de jaarlijksche telling der paarden,
paardenvoertuigen en moto-voertuigen,
plaats hebben van 1 tot 20 December 1933.
De betrokken personen worden ver
zocht de plakbrieven te lezen welke, door
toedoen van de Gemeentebesturen, gedu
rende de laatste vjftlen dagen der maand
Novembêr zullen worden uitgehangen en
waarop al de desbetreffende noodige on
derrichtingen voorkomen.
IB&E&&i2iii3iaSlB&»SlHiü!ti£2g9SaBBS
VERLATEN ZIELEN van het vagevuur
helpt degenen die mij helpen school en
patronaat te bouwen. Postcheck 139.485,
Pastoor Renson te Xhendelesse.
KBBSZBESIBbeSBlBBBBBBEiSSBSSBaBBB
alsook de afbakening van de grensstreken
in beide landen.
Ik ben gelukkig aan de Kamer te kun
nen melden dat de regeering besloten
lieeft te Rijsel een beroepsconsulaat in te
richten, dat o. m. als taak zal hebben zich
den toestand onzer arbeiders aan te
trekken
Het verslag over de begrooting van
Landbouw en Middenstand door Senator
Limage werd dezer dagen aan de parle
mentairen rondgezonden.
Naast zeer interessante beschouwingen
die den landbouw betreffen, lezen wij in
dat verslag een hoofdstuk gewijd aan de
meest aktueele vraagstukken, die thans
de Middenstanders vooral bezighouden.
We laten hierbij de meest-belamgwek-
kende brokken volgen uit dit verslag, aan
gezien ze zoo leerrijk als lezenswaardig
zijn en bewijs geven, dat de zaak van den
Middenstand gewettigde belangstelling ge
niet in de parlementaire kringen:
In de laatste tijden is er meer beroe
ring ontstaan bij de Middenstanders over
heel het land; er is een merkbaar stre
ven naar degelijker organisatie en meer
concentratie van kracht. De nood der tij
den is zeker niet vreemd aan deze bewe
ging en zal er wel de stuwkracht van ge
weest zijn.
De vraagstukken die deze organisaties
voor 't oogenblik het meest bekommeren
en het voorwerp uitmaken van drukke
besprekingen en discussies behooren ech
ter meestal niet rechtstreeks tot de be
voegdheid van het Departement waar
van wij hier de begrooting bespreken.
Toch kunnen wij deze kwesties niet
onvermeld laten omdat wij er, langs den
weg van het verslag van de begrooting
om, de aandacht der Regeering kunnen
op vestigen.
De grootste bekommernis der midden
standers zal wel zijn ons fiscaal stelsel en
in 't bijzonder de met het zegelrecht ge
lijk gestelde taksen. De toepassing ervan
is zoodanig ingewikkeld en verwarrend, de
voorschriften zoo uitgebreid en zoo dik
wijls herzien, dat er practisch niemand,
volledig in orde met de wet kan zijn. Dit
moet iedereen bekennen. Eh als men dan
bedenkt da.t de volledige last en verant
woordelijkheid ervan berust op den han
delaar en den nijyeraar, waarvan
sommigen kleine geringe lieden, met
een bestendige bedreiging en toepassing
van boeten, dan moet men besluiten dat
het stelsel zelf niet gezond is en dat er
na.ar wijziging moet uitgezien worden.
Er werd reeds herhaaldelijk door be
voegde Ministers verklaard, en terecht,
dat het plafond in zake belastingen was
bereikt. Daarom wordt er door den Mid
denstand met angst uitgezien naar de
gemeentelijke en provinciale begrootin
gen die het aantal opcentiemen geweldig
zullen moeten opvoeren willen zij de hun
van hoogerhand opgelegde verplichtingen
nakomen. Of wordt dit een tweede pla
fond, verdoken achter het eerste?
Menigeen heeft zich afgevraagd of de
tijd niet gekomen is om de vrijheid van
handel in te krimpen bijzonder in ver
band met de groot-magazijnen, één-prijs-
winkels, enz., zooals in verschillende an
dere landen is geschied. Het is niet ge
makkelijk in deze kwestie met een ja of
neen te antwoorden, maar de vraag mag
aan de bevoegde overheid niet ontsnap
pen, gezien den uitslag der ondervinding,
daarover in de andere landen opgedaan.
Wat van dringenden aard is, is de ver
scherping der handelspolitic.
Niet dat wij daarmede bedoelen een
drastischer optreden bij de kontrool der
verkoopprijzen bij de uitstallingen, waar
soms wel onachtzaamheden of onbelang
rijk verzuim worden gestraft buiten ver
houding met het misdrijf, maar verscher
ping der kontrool op de oneerlijke con
currentie door het vervalschen van hoe
danigheid of gewicht der waren, door het
twijfelachtig stelsel van premies en ge
schenken.
Onder die oneerlijke concurrentie kan
ook wel gerangschikt worden de handel
gedreven of het ambacht uitgeoefend door
zekere vreemde elementen. In deze tijden
van economische moeilijkheden en inter
nationalen economischen oorlog, mogen
de Middenstanders zeker ook wel wat op
bescherming rekenen vanwege de Regee
ring in zake vreemde mededinging. Het
is niet aan te nemen dat waar 't allen
kanten tolmuren oprijzen en contingen-
teeringsmaatregelen worden genomen, on
ze grenzen wijd zouden open blijven voor
lieden die in eigen land ongewenscht zijn
of den kost niet meer vermogen te ver
dienen en hier aan onzen Middenstand
een verwoede concurrentie komen aaa-
doen.
Onze eigen ambachten en neringen ver-
wachten dan ook, een wettelijke tusschen»
komst op dit gebied.
Het wettelijk en flskaal regiem der
Coöperatieven of samenwerkende vennoot-
schappen heeft -in de laatste tijden ook
veel stof opgejaagd.
Dat dè coopcratievevorm werd aangeno
men door tal van maatschappijen waar-
aan de wetgever van de jaren '70 nooll
had gedacht staat vast, en dat de fiscal»
voordeelen aan dergelijken vorm verbon-
jten daardan ook geheel misplaatst zijn
zal niemnd betwisten. Maar de handel
drijvende middenstand komt vooral la
verzet tegen de mededinging die hem
wordt aangedaan vanwege de verbruiks-
coöperatieven door middel van de aan
trekkelijke ristournes aan niet-leden,
In ons land is de vereéniging vrij, ook
met het doel samen waren aan te koopen,
maar dat die maatschappijen van fiscale
voordeelen genieten en dan optreden als
een gewone handelsmaatschappij en geen
onderscheid maken tusschen leden en
niet-leden en aldus tal van klanten aan
den kleinhandel afnemen, daartegen pro
testeert de Middenstand terecht en eischt
een betere, rechtvaardiger wettelijke re
geling.
In verband hiermede zien tal van klei
ne handels- en nijverheidszaken verlan-
gend uit naar de stemming der wet op de
private vennootschappen, die een wettelij
ke regeling moet uitmaken van talrijke
familiezaken. Op verschillende congressen
werd reeds herhaaldelijk gehandeld over
de vereenvoudiging en bespoediging der
rechtspleging. Het leven gaat thans on-
eindig veel sneller dan in den tijd toen
de tegenwoordig nog in voege zijnde for
maliteiten in zake rechtspleging werden
vastgesteld.
Men mag ook niet vergeten dat het za
kenleven zich heeft uitgebreid tot veel
breeder lagen der, bevolking en dat dit
alleen reeds vereenvoudiging der pleeg
vormen vereischt.
Integendeel' hebben wij door een Ko
ninklijk Besluit van Mei 1933 nog een
verhooging der registratierechten en
rechtskosten zien in voege brengen, zoodat
het rechtsgeding voor betrekkelijk gerln-
ge sommen of zaken om zeggens prohibi
tief is geworden.
Het handeldrijven door bedienden van
openbare besturen is steeds een oorzaak
van misnoegdheid in Middenstandskrin
gen geweest. Met genoegen hebben wij
kunnen vaststellen dat, in de laatste tij
den, op dit gebied, vanwege de hoogere
besturen, wat strenger werd opgetreden,
Nu dat de strijd aangebonden is tegen
alle cumuls, is het ook maar redelijk dat
ook streng de hand wordt gehouden aan
het verbod van handel te drijven door
zekere ambtenaren en bedienden. Dat er
te veel door de vingers werd gezien in
de vorige jaren heeft veel verbittering in
de belanghebbende kringen verwekt.
De sociale wetten evenals de zegeltak
sen vereischen formaliteiten van toepas
sing die de comptabiliteitsvermogen van
den doorsnee-middenstander overtreffen,
Dit verwekt antipathie voor de sociale
wetten en verplicht den middenstander
die zijn wettelijke verplichtingen wil na
komen, zich te wenden tot daartoe spe
ciaal ingerichte diensten en daartoe nog
maals bijkomende kosten te dragen. Het
ware niets meer dan billijk dat de dienst
van den Middenstand ook zou bijspringen
om deze diensten te helpen oprichten en
de eraan verbonden uitgaven te helpen
dekken.
Men vergeet ook te dkwijls dat er on
der den handeldrijvenden en nijverlgen
Middenstand ook heel geringe lieden zijn,
die met evenveel recht en misschien meer
reden dan zekere loontrekkenden van
sommige sociale wetten zouden willen ge
nieten en in 't bijzonder van de gezins
vergoedingen. In tijden van crisis zouden
die bijkomende inkomsten bij zekere ge
zinnen uiterst welkom zijn. Maar die uit
gaven kunnen slechts verwezenlijkt wor
den mits nieuwe lasten, die in deze tijden
even slecht gekomen als de vergoedingen
welkom zouden zijn. Er valt dus een stel
sel to vinden steunende op rechtvaar
digheid en redelijkheid, dat zou toelaten
de meest belangwekkende gezinnen van
niet-loontrekkenden ter hulp te komen, i
Deze week kwam op 't onverwachts de
socialistische interpellatie aan de beurt
over het lot dat onze Grensarbeiders door
de schuld der Fransche regeering Is be
schoren.
De toon werd In de redelijkheid en de
zakelijkheid gehouden.
We zullen hier, vooral ter voorlichting
voor de dringende arbeiders, wie 't aan
belangt en die ons blad lezen, laten vol
gen wat door Minister Hymans, van Bui-
tenlandsche Zaken werd meegedeeld In
zijn antwoord:
«Ziehier in haar groote lijnen de over
eenkomst welke tusschen de bevoegde
overheid van de twee landen tot stand
kwam.
De bedoelde kaarten zullen niet her
nieuwd worden.
Een zegel op de thans geldige kaarten
geplakt, zal den duur bepalen van de toe
lating tot werken, welke door deze docu
menten verleend wordt. Deze verlenging
van duur is bepaald op twee jaar. De
Fransche administratie is belast met die
verrichtingen.
De hernieuwing zal geschieden op de
volgende basissen
De grensarbeiders orden in drie reek
sen-ingedeeld
1° De grensarbeiders die een kaart be
kwamen vóór 1 Juli 1929;
2° De grensarbeiders die niet in bezit
waren van zulke kaart op het oogenblik
dat de grensovereenkomst werd gesloten
en die hun kaart bekwamen na het eerste
halfjaar van 1929;
3° De werklooze grensarbeiders.
Wat de eerste reeks betreft, zal de her
nieuwing van de grenskaart automatisch
gebeuren, mits voorbehoud dat het loon
opgegeven op het arbeidsgetuigschrift
voorgelegd tot staving van de aanvraag
tot hernieuwing overeenstemt met het
normaal en gewoon loon in bedoelde
streek en bedoeld beroep betaald.
Voor de grensarbeiders van de tweede
reeks zal de hernieuwing geschieden mits
voorbehoud van den stand der arbeids
markt in de streek. Men zal natuurlijk bij
het onderzoek van die aanvragen rekening
houden met de gebeurlijke verandering
van beroep en met het loon opgegeven op
het arbeidsgetuigschrift.
Wat de werklooze grensarbeiders be
treft, om het even tot welke reeks zij be
hooren, zal de hernieuwing van hun kaart
slechts in aanmerking genomen worden
op het oogenblik, dat de belangstellenden
een arbeidersgetuigschrift kunnen voor
leggen waarbij wordt verklaard dat zij
een bediening hebben.
Bij het onderzoek van hun aanvraag zal
rekening gehouden worden met hun vroe
gere hoedanigheid van grensarbeider als
mede met de gebeurlijke verandering van
beroep en het bedrag van de loonen.
Zelfs in dit laatste geval zal de thans
geldige grenskaart, alhoewel vervallen,
voor den belanghebbende blijven dienen
als verkeerskaart.
In den loop der conferenties die te Pa
rijs gehouden werden, opperden de Bel
gische afgevaardigden den wensch som
mige wijzigingen te zien toebrengen aan
de beschikkingen, getroffen door de
Fransche regeering, voor de hernieuwing
van da kaarten der Belgische grens
arbeiders.
Vooreerst vestigden zij de aandacht op
de Belgische arbeiders die, bij de afleve
ring der kaarten, in 1929, hun militairen
dienst deden en dus slechts na 1 Juli 1929
de kaart konden bekomen, voorzien door
het akkoord van 4 Juli 1928.
De in zulk geval verkeerende arbeiders,
zullen door de Fransche regeering be
schouwd worden als behoorend tot de
eerste categorie, dus als grensarbeiders
die hunne kaart bekwamen vóór 1 Juli
1929, op voorwaarde dat zij de grenskaart
vroegen en bekwamen uiterlijk eene
maand (30 dagen) na hun ontslag uit den
militairen dienst.
De tweede kwestie opgeworpen door de
Belgische afgevaardigden betreft de
grensarbeiders, die slechts na 1 Juli 1929
hunne kaart konden vragen omdat zij op
dien datum nog geen vijftien jaar oud
waren.
Ons zal voldoening geschonken worden.
Uitzondering zal gemaakt worden voor de
arbeiders die hunne kaart gevraagd en be
komen hebben uiterlijk eene maand nadat
zij veertien jaar werden.
Ten derde werden ook afwijkingen ge
vraagd ten gunste van de Belgische ar
beiders, die v^n vóór 1 Juli 1929 onafge
broken in Frankrijk werkten, doch slecht»
na 1 Juli 1929 eene grenskaart kregen,
wegens het feit dat zij tot dan toe in
Frankrijk woonden.
De regeering is bereid deze aanvragen
in te willigen op voorwaarde, nochtans,
dat er noch onderbreking van arbeid
noch verandering van bedrijf is geweesl.
Ten slotte, wanneer de thans onder de
wapens zijnde Belgische miliciens, de her
nieuwing van hun grenskaart zullen kun
nen vragen, zullen op hen de algemeene
regelen van toepassing zijn bepaald voor
de hernieuwing der grenskaarten, naar
gelang zij verzekerd werk zullen hebben
bij hun ontslaging uit den dienst, en zij de
kaart, die moet hernieuwd worden, zullen
bekomen hebben vóór of na 1 Juli 1929.
D. w. z. dat degenen onder hen, die hun
eerste kaart bekomen hebben vóór 1 Juli
1929 aanspraak kunnen maken op de her
nieuwing van rechtswege van de bedoelde
kaart. De hernieuwing van de kaarten af
geleverd na 1 Juli 1929 blijft afhankelijk
van den stand der arbeidsmarkt in Frank
rijk.
Degene dezer miliciens die binnen een
termijn van een maand volgende op hun
ontslaging uit den militairen dienst, geen
bedieningsgetuigschrift kunnen voorleg
gen, zullen bij de hernieuwing van de
kaarten in de reeks vallen van de werk
looze grensarbeiders.
Ziedaar de toegevingen, die wij van de
Fransche regeering bekwamen in zake
hernieuwing der kaarten.
Anderzijds, had de Fransche regeering
haar inzicht te kennen gegeven het aan
tal gemeenten te verminderen waar de Bel
gische grensarbeiders een bediening
mochten zoeken.
De onderhandelingen leidden tot een
uitslag en als Fransche en Belgische
grensstreken worden beschouwd deze
streken, die in gemeen overleg werden
vastgesteld tusschen het raadgevend uit'
wijkingscomiteit en den bevoegden dienst
van mijn departement.
De heer Vandevelde is op de hoogte v»n
deze onderhandelingen en hij heeft den
uitslag helpen bereiken. (Onderbr'ekm-
gen).
In beginsel zullen de verkregen rechte»
van de Belgische werklieden, die in Be'
gië buiten de nieuwe grensstreek w°ne
en in Frankrijk buiten de grensstreek
beiden, geëerbiedigd worden. Er mog
geen slachtoffers zijn.
Binnen kort zal mijn departement ns
al de burgemeesters der hierbij betrojtKn
Belgische gemeenten een omzetnoloo
sturen, met de nieuwe onderrichting
(Zia vervolg ontferaaji 5' koWn''
