s.PUROL
gesprongen handen
DE NOOD VAN ONZE TUD
WEEKBLAD: 25 CENTIEMEN.!
[31* JAAR. N"
DE POPERINGENAAR
SANSEN-VANNESTE
Het Wonderbaar geheim
Nazareth
van
Belgische fabriek van
Chicorei Wyppelier-Taffin.
IBBBBBBBBB9EBÜBB1SSSBSBB33BBB
KATHOLIEK NIEUWSNOTARIEEL- EN AANKONDIGINGSBLAD.
POLITIEKE
in.
DE KONINGIN BIJ DE GO KL OGSINVALIEDEN TE UKKEL
POLITIEK SOCIAAL
ALLERLEI
door Volksvertegenwoordiger
R.-D. DE MAR
Een Nationale Instelling van
Krediet
op Onroerende goederen
TREKKINGEN
BELGISCHE LOTENLEENING
23® Trekking der leening 5% 1932
Reeks 271.789
is uitkeerbaar met 500.090 frank.
Vaderliefde
HET NOODWEER
De Fransche Regeering bezweken onder den druk
der schandalen
EEN NIEUWE REGEERING DALADIER
FRATSEN VAN bohemers
WIND EN ELECTRICITEIT!
ZONDAG 4 F"
"UAR1 1324.
Uitgever.
POPERINGE
Telefoon N' 9. - Postch. N' 15.57G
ABONNEMENTSPRIJS
VOOR 1 JAAR (per post)
Binnenland 18,SO fr.
Belgisch Congé 35,tr.
Frankrijk 35,tl.
Alle andere landen 55,fr.
Koning Herodes stierf enkele maan
den na den kindermoord te Bethle
hem. Toen de H. Familie dit nieuws
in Egypte vernomen had, keerde zij
naar Palestina terug. Het lag in de
bedoeling van den H. Jozef zich we
derom te vestigen te Bethlehem. Daar
immers werd Jezus geboren; vandaar
waren zij, veertig dagen na de ge
boorte, opgegaan naar Jerusalem voor
de opdracht in den tempel; daar ver
toefden zij nog wanneer de Ooster-
sche Wijzen het Kind kwamen aan
bidden. En vandaar waren ze naar
Egypte heengevlucht.
Doch Bethlehem was niet een vei
lige woonplaats. Archelaüs, die over
de streek regeerde, was voor geen zier
betrouwbaar, en moest in wreedaar
digheid niet onderdoen voor zijn
moordlustigen vader Herodes. Zij
gingen dus wonen te Nazareth in de
streek van Galilea.
Galiiea was aanzien als een arme
en verachterde provincie. De voor
name stadslui van het beschaafde
Jerusalem, als zij den tongval uit
Galilea hoorden, zeiden met smalend
misprijzen: «Zijt gij ook soms uit
Galilea?En hadt gij het ongeluk
te Nazareth te wonen, dan werdt gij
geschuwd en met den vinger gewe
zen Kan uit Nazareth iets goeds
komen?»... In dat verachte Nazareth
woonde de H. Familie.
Hoe lief en bekoorlijk het dorp kon
zijn 't was als een loovernest van
groene palmboomen en wijngaarden
't was toch maar een onnoozel-
klein buitendorp, met een eentonig-
grijs, en ook wel misschien klein
geestig dorpsleven.
Nazareth lag als in den vergeet
hoek van 't land. Het had daarbij,
verdiend of niet, geen goeden naam,
en 't moet dan ook voor de H. Familie
geen paradijs geweest zijn.
Maar, het paradijs van Nazareth
was het arme woonhuisje van den
timmerman Jozef. Daar leefden zij
alle drie in verborgen eenvoud, zoo
verborgen dat er over die drie levens
schijnbaar niets te zeggen valt. Het
waar geluk loopt ten andere niet op
straat, en buitenhuis.
Vroeger hadden zij, Maria en Jozef,
daar gewoond. Doch wie zou, buiten
een klein aantal klanten, zich bekom
meren om een kleinen ambachtsman?
Niemand moest er van spreken: 't
waren arme menschen uit de lagere
volksklasse. Niemand moest ze vree
zen: ze waren doodbraaf, en leefden
stil, en gerust en eerzaam.
En toch waren ze schatrijk. Maar
niemand wist het; niemand kende
het groot geheim! Herders uit Bethle
hem wisten er iets van. Maar, ze
keren nacht was het wonderkind
spoorloos verdwenen. Jerusalem kreeg
een opschudding toen de Wijzen aan
kwamen om het Kind te aanbidden;
maar 't duurde geen 24 uren, en 's
anderendaags hernam het woelige
stadsleven zijn normalen gang. De
Wijzen kenden het geheim, maar ze
droegen het geheimzinnig mede naar
de landen van het verre Oosten. De
oude Simeon, en de oude profetes
Anna, te Jerusalem, dankten God in
den tempel om de openbaring van
den Verlosser van Israël; doch 't
maakte geen sensatie, dat enkele
arme oudjes, naar ze beweerden, het
Kind hadden aanschouwd nabij de
tempelzuilen.
Te Nazareth nu waakten Maria en
Jozef over den duurbaren Schat. Ma
ria herinnerde zich de woorden der
hemelsche Boodschap: «Hij zal Zoon
van den Allerhoogste worden ge
noemd. Hij zal Koning zijn over het
huis van Jacob in eeuwigheid. Het
Heilige, dat uit U wordt geboren, zal
Zoon van God worden genoemd!
terwijl Jozef dacht aan het visioen
van den engel: Vrees niet, Maria
uw vrouw tot U te nemen. Wat in
haar is geboren, is van den H. Geest.
Gij zult zijn naam Jezus noemen,
want Hij zal zijn volk verlossen van
hun zonden.
En beiden bewaarden het geheim
ln hun hart, en zij waren gelukkig.
Waar Jezus is, daar is het para
dijs, zelfs op aarde. En Maria en
Jozef bezaten Jezus. Wat moesten zij
meer hebben, dan Maria haar kind,
en Jozef zijn pleegkind?
dienen, en zich tevreden moesten
stellen met een erg zuinig maal: dat
alles leek hun van geen tel in ver
gelijking met hun goddelijken rijk
dom.
Zij alleen kenden het geheim en de
bron van hun vredig geluk: het won
derbaar geheim van Nazareth, dat
het armtierigste huisje, onder de
schutse van Gods zegen, omscheppen
kan in een hemelsch paradijs.
Wat kon het hun schelen dat zij
arm waren! Zij vonden het goed, dat
de meeste bewoners van het dorp veel
beter waren dan zij, meer te zeggen
hadden dan zij, meer aantrek had
den dan zij. Zij kenden en eerden de
notabelen en de begoeden, die zelfs
niet eens wisten, wie in dat werk
manshuisje daar zoo stil en vreed
zaam woonde.
Wat kon het hun schelen dat zij
werden moesten, dag in dag uit, voor
de schamele korste brood! Het geluk
ligt niet in 't geld, en het ongeluk
niet in den arbeid. En dat anderen
meer en beter werk hadden dan zij;
dat hun handen door hanteeren van
hamer en beitel of huiselijk werk ver
eelt en ruw waren geworden; dat zij,
ondanks den vlijtigsten arbeid, toch
maar een karig dagloon konden ver-
IBfiBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBB
MfWl
In olie Apotheken
mwmw
TARIEF VOOR BERICHTEN»
Kleine beriehten per regel 1,00 fr.
Kleine beriehten (minimum) 4,00 fr.
2 fr. t»el. v. ber. met adr. t bur.
Berichten op 1" bl. per regel 2,50 fr.
Berichten op 2» bL per regel 1,75 fr.
Beriehten op 3' bl. per regel 1,50 fr.
Rouwber. en Bedank, (min.) 7,00 fr.
Te herhalen aankondigingen:
prijs op aanraas?.
Annoncen zijn vooraf te betalen
en moeten tegen den Woensdag
avond ingeasmden worden. - Kleine
berichten tegen den Vrijdag noen.
ISSSP
Paul Bourget schreef Le sens de
la mortV/ij moeten de be-
teekenis van het leven aanleeren.
Heldhaftigheid zal er de glans van
zijn en HET WILLEN het werktuig.
Willen is essentieel aktief. Het is
de bewuste omzetting of poging
tot omzetting van beegerfen in
werkelijkheid het positie] najagen
van een vooropgesteld doel.
Willen is meer mannelijk dan vrou
welijk. Willen is geestelijke kracht
en met alle respekt voor de vrouw
maar kracht is haar hoofdhoedanig-
heid niet.
Wil is sterkte, is kloekte. De wil is
een dynamo!
Men kan de wil in dienst stellen
van r. aterieele en lichamelijke waar
den, t' ;ch de verhevenste funktie van
de w l ligt in het daadwerkelijk be
oog ei van zedelijke en geestelijke
waarden.
Een vakman die zich werkelijk tot
de eerste klasse wil opwerken, beoogt
materieel belang. Wat hij verwerft is
nog afhankelijk van omstandigheden
(woonplaats, tijdkonkurrentie) waar
tegen hij dikwijls machteloos is.
Hij die leven wil naar het woord
Gods jaagt geestelijke waarden na,
die, eens verworven, niet meer te loor
gaan.
De wil veronderstelt een begeerte,
een neiging, een doel?
Waar is dit sedert 1918
Waarom heeft de mensch moeten
willen vermits hij de beteekenis van
het leven verleerd heeft?
De mensch is van natuurswege
doorgaans het tegenovergestelde van
aktief. Partisan du moindre ef
fort vraagt hij gewoonlijk veel rust
voor weinig kracht.
En hiervoor zijn de naoorlogsche
levensomstandigheden hem buitenge
woon gunstig geweest.
Het is begrijpelijk zonder im
pliciete goedkeuring dat hij na
1918 fantastisch-dol gereageerd heeft
op de gruwelijkheden die hij vier
lang aangevoeld en meegemaakt had.
Jazz, radio en bioskoop hebben hem
hierin trouw terzijde gestaan, hem
verdoofd, de werkelijkheid omgezet in
illusies Panem et circenses
Brood en spelen!
Had de mensch toen maar kunnen
of willen WILLEN!
Waren er toen niet voldoende doo-
den en menschenwrakken om het
schitterendste eenheidsfront tegen dc
oorlog te wettigen?
En als het pacifisme niet veel meer
dan een inerte kracht gebleken is,
aan wien de schuld?
De roes duurde voort. Niet meer
zoo impulsief, niet meer zoo gewel
dig. De sprint werd vervangen door
temporijden. De illusie werd werke
lijkheid. Of was het schijnwerkelijk
heid?
Het leven scheen een droom, geen
nare, schuwe droom, maar een pret
tige, fantastische droom.
Alles sloeg mee. Handel en nijver
heid regelden het ritme, breed en im-
poneerehd. Er was werk, veel werk
en drukte maar vooral veel geld.
Geld is een ruilwaarde of beter een
transiet, een doorvoerartikel. Sport
en bioskoop, dancings en speelzalen
zorgden voor de bestemming, hielden
er de moed in. «C'était un rêve...
Waarom willen? En vooral WAT
iviBen? Alles was er, tot de overvloed
toe.
De narigheid van den oorlog lag
achter de horizont, en de toekomen
de tijdenwerden eenvoudig buiten
de vervoegingvan het leven ge
houden.
De mensch kende enkel het heden.
En het heden was één feestelijke op
tocht met het gouden kalf royaal op
de vlaggen geborduurd.
Het is slechts een cavalcade ge
weest, met Mistinguett en la Gar-
gonne in top. En om Ronsard te pa-
raphraseeren:
Ei rose, elle a vécu cs que vi-
vent les roses,
L'espace d'un matin
De mensch bedriegt niet ongestraft
zich zelf. Na de opium-illusie, de ont
goocheling der bezinning.
De bezinning is brutaal en rauw
gekomen.
Er waren reeds enkele groepen af
gevallen. Ze kwamen van het para
dijs in de hel terecht.
De Kommunisten in Rusland heb
ben feitelijk nooit meegedaan aan
het onnoozele levensspel. Het moet
ter hunner eer erkend worden dat ze
van hun hel op zijn minst een vage
vuur gemaakt hebben. Zonder in het
minst hun levensopvatting te huldi
gen moeten we de moed hebben om
hun energie te waardeeren, op een
tijdstip dat de wereld charleston-
de van waanzin.
Italië is toen achtergebleven.
Of ze er baat bij gevonden hebben,
weet iedereen zoo goed als wij.
Als het zwaard van Damoclès is de
krisis over onze hoofden gekomen, en
ze is er nog.
We hebben het vroeger reeds ge
schreven en we herhalen het: de
krisis is er geen louter ekonomische,
het is wel degelijk een levenskrisis,
alle statistieken ten spijt.
Thans zou de boetperiode komen.
Vasten met het oog op de verrijzenis
en de verlossing is niets, maar vas
ten zonder ander uitzicht dan de
vasten is hopeloos.
En dit verklaart waarom het na-
tionaal-socialisme op een betrekkelijk
korten tijd carrière gemaakt heeft.
Het ware onzinnig van iedere
mensch de noodige wilskracht te ver
gen om zich zélf te hervormen, om
zich zelf te redden uit het straatje
zonder eind waarin hij door zijn
eigen kortzichtigheid versukkeld is.
De massa is niet konstruktief, niet
opbouwend. Ze is enkel het oorzake
lijk en tegelijkertijd het meewerkend
voorwerp. Ze is het deeg dat zich laat
kneden. Ze is begeerte zonder wil. Ze
is passief. Ze laat zich redden.
Hitier kioam en zijn stem klonk an
ders dan de tijd, klonk door de tijd.
En waar de Duitscher reeds zocht
naar reddingeen oplossing begeerde
zonder te KUNNEN willen, bracht
Hitier de verwachte boodschap.
Ze werd met beide handen vastge
grepen. Er moest hier niet gewild
worden, enkel gevolgd en gehoor
zaamd.
Gehoorzamen is gemakkelijker dan
willen.
We willen hier geen verrechtvaar
diging geven van het nazisme, we
pogen het enkel psychologisch te ver
klaren.
En als parenthesis voegen we eraan
toe, dat wanneer in troebele tijden,
de massa smacht naar heropstanding
en redding, ze bijna altijd de dikta-
tuur zal dulden.
Wanneer diktatuur begrepen wordt
zooals het hoort en niet verward met
despotisme, is er hier ook diktatuur
en veel. Dit behandelen we wel eens
in een afzonderlijke bijdrage.
Ook in West-Europa zijn we op een
keerpunt gekomen.
De krisis duurt nu reeds tamelijk
lang, en de zeven vette jaren zijn nog
slechts een verre illusie. Met illusies
zonder-geld leeft men niet.
Waar er nood is aan geld, wordt
er nagedacht.
Resultaat: Er is thans vrijwel nie
mand meer die niet voelt, of ziet of
weet dat het mank loopt met het
huidige leven.
Iedereen is er pertinent goed van
overtuigd dat het leven een onleven
geworden is, een miskenning van de
mensch zelf met zijn inherente gees
telijke bestanddeelen.
De hervormingstemperatuur is er.
De wil ontbreekt. De mensch kan niet
meer willen. Wassermann schreef als
ondertitel van Kasper Hauser: La
paresse du cceur.Wij mogen on
der onze naam gerust la paresse de
la volonté«de luiheid van de
wilschrijven.
We zijn tien, twintig, honderd, dui
zend die de kanker van dezen tijd
beseffen, die inzien dat we de weg
terug moeten aanvangen.
We behoeven een grondslag voor
ons leven, een disciplien, een richt
snoer. We weten het en het katholi
cisme is een ideale levensbeschou
wing.
Er moet glans over ons leven ko
men. We weten dat we moeten held
haftig, kloekmoedig, onvervaard zijn.
Waar is onze wil
Willoosheid is een andere nood.
Kunnen we nog willen?
Het jonge geslacht kan geen ver
ontschuldiging aanvoeren.
Het heeft de maag- en plezier-
periodeniet meegemaakt, waar de
wil der ouderen beroestte.
Het leeft in een periode die zwan
ger is aan schoone waardenomdat
ze arm is.
Het kent de nood en de heelmiddels.
Willoosheid wordt dan zwakheid en
luiheid.
Als de jongeren thans niet willen,
zullen anderen het doen voor hen,
ten goede of ten kwade.
(Verboden nadruk.) Herwig.
De Koningin begaf zich naar het Instituut van Oorlogsinvalieden te Ukkel,
waar zij geschenken uitdeelde. De invaiicd Pirard, huldigde de Koningin met
hen voor heel de Koninklijke Familieeerende bezoek, en de beste gelukwensc
Het vraagstuk var. het krediet voor den
middenstand is voorzeker een van de
moeielijkste en deiikaatste vraagstukken
die zijn op te lossep. Reeds jaren en tien
tallen jaren wordt pie kwestie in alle lan
den bestudeerd en' beproeft men er een
degelijke en duurzame oplossing aan te
geven.
Thans wordt door den heer Volksverte
genwoordiger Van Ackere van de Midden-
standsgroep der Kamer een wetsvoorstel
neergelegd waarbii w dt opgericht een
nationale Kredietinstelling op onroerende
goederen.
De heer Van Ackere schetst zelf in
zijn memorie van toelichting de beginse
len van waar zijn voorstel uitgaat. Hij
schrijft:
De middenstand doorworstelt voor
het oogenblik een dergelijke crisis, waar
van de voornaamste kenmerken zijn:
1° Kapitalen ontleend in een tijd van
credietinflatifi gevolgd door een tijd van
deflatie welken wij thans beleven;
2° Devalorisatie van de panden tenge
volge van de crisis en te groote toevoer
op de markt der onroerende goederen:
3" Meestal, voor dezen tijd, te hoogen
rentevoet;
4" Uitbuiting van onwetende ontleeners
door al te stuwe geldschieters.
Twee wetsvoorstellen hebben reeds het
licht gezien, allebei even gevaarlijk, daar
zij in poofee mate afbreuk doen aan de
inrichting van het krediet: 't is te zeg
gen aam het bedrijfsleven en aan de Na
tie zelf.
De middenstand is er tegen.
Deze vraagt, noch de inflatie, noch zijn
schuld te verloochenen.
Hij ziet in dat, in de huidige omstan
digheden en moeilijkheden van allen
aard, de stichting van vereenigingen tus-
sehen schuldenaars of tusschen geldschie
ters niet meer volstaat of de moeilijkhe
den van het oogenblik op te lossen. In de
plaats hiervan moet gestreefd worden
naar verstandhouding tusschen schtild-
eischers en schuldenaars, naar samenhoo-
righeid tusschen geldschiteers en ontlee
ners, waarvan het doel een voorloopige
stabilisatie zijn moet en een compensatie
van risico's van verschillenden aard.
Zulke verstandhouding, zulke samen-
hoorigheid blijken thans onmogelijk zon
der een tusschertkomst van den Staat.
Bijgevolg, vraagt de middenstand aan
den Staat, dat deze zijn gezag in de schaal
leggen en rijn controle ten dienste stellen
zou. ten einde ofwel een minnelijke
schikking tusschen schudeischer en
schuldenaar te bewerken, hetzij een wer
kelijke samenhoorigheid tusschen schuld-
eischers en schuldenaars te verwekken.
Hij vraagt dat de geest van individueel
of collectief egoïsme zcu vervangen wor
den door den geest van samenhoorigheid
en van onderlingen bijstand.
De middenstanders wijzen het begrip
van Staat~v"cciriei:te^id" vah dê hand.
Zij vragen aan den Staat noch geld,
noch krediet. Zij vragen hem alleen de
hulp welke hij hun normaal geven moet,
't is te zeggen den steun van zijn gezag
en van zijn toezicht.
Ons wetsvoorstel gaat uit van deze be
ginselen.
In breede trekken komt het hierop neer:
Aan een zekere categorie van hypo
theeknemers (dezen van klein en gemid
deld belang), slachtoffers van misslagen
begaan sedert den oorlog, moet een hel
pende hand toegestoken worden om hen
te helpen de crisis te boven te komen.
Deze bijstand zou den vorm moeten aan
nemen van een overeenstemming tusschen
schuldeiseher en schuldenaar. Het kan
misschien onmogelijk zijn die verstand
houding door te voeren. Er is dus een ver-
bindingsorgaan noodig, hetwelk, wanneer
er geen verstandhouding tusschen schuld
eiseher en schuldenaar mogelijk is, een
rechtvaardig vergelijk zou mogen opleg
gen, waarhij rekening behouden wordt én
met het verlangen van den schuldenaar
om te kunnen levenén met dit van
den schuldeiseher om zijn gelden te kun
nen losmaken. Beider verlangen is even
gewettigd.
Zulks is echter niet mogelijk zonder tus-
schenkomst van het gezag van den Staat,
noch zonder contröle van den Staat.
Wij zijn van oordeel dat eene Crediet-
insteiling hare werking aan de krediet
markt moet kunnen aanpassen.
Daarom bepaalt de wettekst er zich bij
de principes op te noemen, zonder in bij
zonderheden van toepassing te treden.
Deze zullen geregeld worden door de
Uitvoerende Macht, onder vorm van Ko
ninklijke besluiten die zelf slechts de al-
gemeene lijnen van toepassing zullen
aangeven.
De bijzonderheden behooren tot de be
voegdheid van het bestuur zelf van de
Instelling.
De Koninklijke besluiten kunnen ge
makkelijk gewijzigd worden, om rekening
te houden met nieuwe economische om
standigheden als deze zich mochten voor
doen.
Aldus opgevat, beantwoordt ons wets
voorstel aan de algemeen uitgedrukte
wenschen:
1" Het parlementair werk vereenvoudi
gen, met de vervelende of door hun be
trekkelijke onveranderlijkheid gevaarlijke
bijzonderheden te vermijden;
2Q De Uitvoerende macht versterken in
haas onderscheidene graden, met haar de
zorg over be laten om de bijzonderheden
te regelen, naar de onderscheidene trappen
van die Macht;
3" Een samengaand toezicht Invoeren
van de Wetgevende macht (Parlement en
de Uitvoerende macht (Regeering) op een
reeks creihetverxiehtingen die, door hun
getal, de openbare orde iaanbelangen.
l3SBBEBSfl3iaaS3BBBB33SBBSSa3
Donderdag 1.1. had te Brussel deze
trekking plaats. Ze gaf volgenden
uitslag;
Met 25.GQO fr. zijn de volgende
reeksen betaaibaar:
247.857 233.200 167.147 123.610 147.312
293.257 297.856 214.508 275.170 236.658
186.071 203.852 264.571 110.693 180.224
271.327 282.794 219.451 294.146 238.053
272.401 253858 224.683 188.801 152.632
207.234 259.917 196.082 207.739 150.216
220.328.
Elke obligatie, behoorende tot een
dezer reeksen, heeft recht op 1/10
van het lot.
Vader kan alles. Vraag aan zijn mach
tigen arm: Werp als 't u belieft dien
berg in de zee, want hij staat in mijn
weg o. Probeere-n zal Hij, om u plezier te
doen. En het zal gaan.
Indien de menschen, hoe slecht of hoe
h on de-gierig ze ook zijn, toch goe dingen
weten te geven aan hun kroost, hoeveel
meer zal die Vader aan zijn lievelingen
uitdeelen?
De reeks weldaden en geschenken van
Zijnentwege is een tafel van vermenig
vuldiging, die ge nooit zu-lt van buiten
kennen. Hij zal u leeren spellen in t boek
der natuur, daar leert gij zijn Naam lezen
en op het kruis zijn liefde. Hij schreef
schoone boeken voor u, wie leest niet
geerne Vaders boeken en Vaders brieven,
het H. Schrift Hoe langer ge kiein büjft,
hoe meer geheimen Hij u zal bekend
maken. Opdat gij van Hem niet zoudt
wegloopen. verkeerde stappen doen en ver
dolen, onderwerpt Hij u aan een zachte
tucht.
Vader is rijk, Hij moet er niet op zien.
Hapert er iets, ge most maar spreken,
hebt gij iets te kort, ge moet maar vra
gen. Ge moogt zeven dingen vragen. (Meer
dan die zeven zult ge zelf niet vinden).
Vraagt ge brood, Hij zal u geen steen
geven. Vraagt en ge zult krijgen, zijn
geluk, zijn leven. Hij zal ook tot u komen
en geerne in u wonen, met de liefde van
Vader en Zoon: den H. Geest. Kunt gij
niet voort, Hij zal u dragen. Moest ge
ooit van huis wegloopen, Vader zou eiken
dag naar den berg gaan zien en in de
verte staren of ge nog niet afkomt.
En als zijn zoon Absalon de wapens
tegen Hem opneemt, dan zal Hij midden
den striid nog smeeken: Spaar toch mi.in
kind. Wat moest ik voor u doen, dat ik
niet heb gedaan? Meer Vader dan al de
Vaders, verre de beste, in den overtref-
fenden trap, de Vader boven alle verge
lijking..
Blijft gij mijn kind, ge wordt mijn
erfgenaam, ge doet een groeten deel, al
wat ik heb, zal 't uwe zijn. Ge moogt
mij altijd Vader noemen. Zijt ge niet
blij? Ik vraag alleen uwe
KINDERLIEFDE
Vader ik stamel nog en klap nog
krom.
Dat hoor ik ook gaarne.
Kind rijn, Vader mogen zeggen, tot
aan de aderverkalking van den ouden
dag, kind blijven... het Aardseh Paradijs
gaat weer open.
Weg met de droefgeestigheid. de 8® hoofd
zonde. Leve Vader. En voor de keeren dat
ik geen kind genoeg was, offer ik in de
plaats de heilige kindsheid op van Uw
eigen Zoon. Mijn ziel is georiënteerd naar
Uw Vaderschap. Met de logiek der liefde
redeneer ik als kind: Indien Gij mijn
Vader rijt, dan ben ik uw kind en dan
word ik bemind.». Opdat ik uit mijn
bedje niet zou vallen, bindt Gij mij met
zachte geboden, het rijn geen ketens.
Ik leef in équilibre instableen val
gauw, maar van niet hoog. Uw Voorzie
nigheid waakt, niemand is zoo Vaderlijk.
Ik moet ook in de aaken mijns Vaders
rijn, als ik een waar kind ben. Geheiligd
rij dan Uw Naam, op aarde als in den
hemel; toekome Uw rijk op aarde als
in den hemel; Uw wil geschiede op aarde
als in den hemel.
Ik geloof in God den Vader. Ik geloof
in zijn goedheid, en 't is al wel.
Gij zijt Vader, 't is genoeg, daarmee is
't al gezeid. Ik rit met niets meer in, God
is mijn vader en langer dan ik, Weet Hij
wat ik noodig heb. Ik most het niet luid
vragen, schoone kijken is genoeg.
Gij houdt een péèce montée in han
den cm mij te geven en ik durf maar een
crème-taartje vragen. Als ik straf verdien
en Gij mij slaat, gij slaat niet dood, maar
dat kotnt omdat Gij nog mijn Vader rijt.
Gij belt mijn kwa perten niet uit op
straat. Daarom blinken er sterrekens in
ons kinderoogen, zelfs als we weenen van
berouw.
Kind zijn! Bin aan Vaders tafel zitten,
Zijei cere-xafel.
Esn kind zegt altijd: «Ja Vaderbij
een toevei.
Een kind zegt altijd: Versohoorcng,
Vader bij een misstap.
Een kind zegt altijdDanfk U, Vader
bij elke weldaad.
Een kind is nooit verlegen en nooit
droevig', als Vader daar is. En wanneer
Vader spreekt, bat kind luistert. En ais
't kind bidt: Onze Vader ...Vader luis
tert dan, herkent er de woerden in van
rijn Zoon, t liefste dat Hij hoort.
Het Ónze Vaderhet dagelijksch
brood van millioenen kinderzielen. Het ge
bed waardoor wij op Vaders hart kunnen
drukking oefenen en alaco de Wereld be
sturen, wij kmdsrs. Het gebed van zes re
ken, waarop twintig eeuwen reeds medi
teerden en neg is 't uit de mods niet, het
gebed zonder petentie, waarvan men nooit
mee geraakt.
De kinderbede familiair en subliem die
recht gaat naar 't Vaderhart. De H. Geest
zegt het in ons binnensts, door Hem leert
men dsn Vader kennen, Hij geeft ons een
der zeven gaven, ds Godsvrucht, waar
door we als een kind worden op Vaders
knie, acoals de Zoon het heeft verdiend
voor ons. Is liet die boodschap niet der
geestelijke kindsheid die ze ons bracht
toen zs zong:
De l'appeler mon Père et d'etre son
enfant.
Veil a mon Ciel 5 mei!? (H. Trees je).
Ik ben preutsch met zulk een Vader. De
natuur neemt niet aan tot kind, alleen
Vaders liefde. Vader ge riet ons te geerne.
Vader geeft aan 't kind de groote koek
en vraagt terwijl het er aan smult: Mag ik
'n beetje hebben a.u.b. En 't kind weigert
soms en denkt maar aan zichzelf. Vader is
mijn schoolmeester, ik rit in Vaders klas,
ben zijn leerling en ook zijn kind. Mijn
leesboek heeft Vader zelf gemaakt, en 't
rijn al model-lessen die Hij geeft, Hij kan
niet anders. Wat wil ik meer?
Wanneer die Meester aan de kinders
vraagt in school: hóe heet Uw Vader?
Niemand heeft rijn Vaders naam verge
ten. Aan mij stelt Vader dóe vraag niet.
Moest Hij ze stellen en ik zou 't ongeluk
hebben te antwoordenIk weet het ndet,
ik heb het vergeten, hoe zou Vaders hart
erdoor lijden? Neen ik ken Zijn Naam
van buiten en Hij lacht op mijGij ten
minste weet zoowel als ik, hoe dat Uw
Vader heet. A. B.
aBBBBBSBBBBBBBBBBBBBZBBBBBBB
Het noodweer dat heerschte van Woens
dag op Donderdag 1.L heeft zoowel in het
buitenland als in het binnenland groote
schade aangebracht.
Aan de kust woedde een hevige storm.
De mailbcoten van Oostende bleven thuis.
De staatspaketbeot Prins Leopold werd
bij het binnenvaren der haven van
Oostende door den storm gevat en
kwam dwars door de havengeld. Sleep-
booten moesten bijgehaald worden om de
mailboot uit het slijk te trekken.
Te tzegem werd een man bedolven on
der een instortenden muur. Deze, zekere
Heer Bejonghe, werd de bsenen gebroken
en liep erge kneuzingen op.
Nabij Gent is een. ontwortelde boom ia
een groep gendarmen gevallen. Vier onder
dezen werden gekwetst. Te Kortrijk en
Ninove werd eveneens belangrijke schade
mm
Die nog een beetje hoop hadden,
dat de Fransche regeering zegevie
rend uit den strijd zou komen, welke
haar wordt geleverd naar aanleiding
van de financieele schandalen, heeft
die hoop moeten opgeven toen, na
de officieele logenstraffingen, minis
ter Rainaldy toch ontslag nam, Za
terdag morgen. Enkele uren later had
geheel het cabinet Chautemps er het
bijltje bij neergelegd. Het was de mi
nisters, inderdaad, afdoende geble
ken dat zij niet alleen de oppositie
in het Parlement tegen zich hadden,
maar ook een aanzienlijk gedeelte
van de openbare meening. De relle
tjes die iederen avond opnieuw ont
stonden op de Parijzer boulevards,
waren het duidelijks te kenteeken
van die vijandigheid en dat algemee-
ne wantrouwen.
Wie zijn neus schendt, schendt zijn
aangezicht, beweert een spreekwoord,
en waar dit waarheid is voor de ge
zinnen, geldt het ook voor de minis
teries. Nu Dalimier en Rainaldy
en misschien ook Bonnet in het
schandaal betrokken heetten, gaat de
man-in-de-straat natuurlijk spoedig
het heele ministerie verdenken. Het
was dan ook best, dat dit maar af
trad en in de lastige oogenblikken
het bewind en de opruiming van de
schandalenvuilligheid aan onverdach-
ten overliet.
In tusschen blijft het waar, wat
Chautemps herhaaldelijk in het Par
lement heeft voorzegd: dat de val
van zijn regeering een zware slag zou
zijn, niet alleen voor den goeden
naam van het Fransche Parlement,
doch voor geheel het parlementair
regiem. Men zag dan ook dadelijk na
den val der regeering, hoe diktaroi-
aal-aangelegde politieke leiders poog
den op den voorgrond fee treden om
uit de moeilijkheden van het oogen
blik munt te slaan voor de verwezen
lijking van hun politiek ideaal. Zul
len zij in hun opzet slagen? Wij mee-
nen dat de kans daartoe nog zeer
gering is, indien men enkel rekening
houdt met de gegevens uit de bladen.
Doch in de politiek spelen vaak on
zichtbare invloeden een beslissende
rol, leiden haast onmerkbare oorza
ken tot de meest verrassende gevol
gen. Vooral dan wanneer 'het volk er
zich begint mee te moeien. Het is
daarom niet mogelijk te voorzeggen
welke wending de gebeurtenissen in
Frankrijk zullen nemen en of da
meest radicale zwenking van blijven-
den aard zou kunnen zijn.
Ondertusschen is voor alle regee
ringen het gebeurde in Frankrijk een
les over de eerlijkheid die men ge
rechtig is van de Staatslieden te ver
wachten.
SNEL EN VLUG is de nieuwe leuze.
Door de President der Republiek, Heer
Lebrun, werden verscheidene personalitei
ten ootbcden, dit zooais naar gewoonte.
Allen waren het echter eens dat er moet
een einde komen aan het politie geknoei
der groepen, dat een regeeringsploeg bo
ven alle partijbelang noodig was.
Een nieuwe geest rees op buiten de oude
politiek.
Ten slotte werd aan den Heer Daladier
door den voorzitter Lebrun opdracht ge
geven een nieuw kabinet samen te stellen.
Heer Daladier aanvaardde en was alras
gereed met een nieuwe samenstelling, die
hij Dinsdag middag kon voorstellen. En
kele leden van de regeering Chautemps
rijn weer opgenomen, maar toch is de
pleeg ten grooten deele omvormd en aan
gevuld door nieuwelingen.
Bij de voorstelling der nieuwe kandida
ten lsgde Heer Daladier krachtige verkla
ringen. af en zegde als leuze gekozen te
hebben: «Snel en Vlug». De Heer Dala
dier zou aan de openbare msening geneigd
rijn. groctelijks voldoening te geven.
De Afgescheurde Socialisten zullen da
regeering steunen. De radÓkaal-Socialisti-
sche invloed blijft evenwel overwegend ia
de nieuwe regeering.
De werking van de regsering Daladier
dient afgewacht.
DE STRAATWOELINGEN.
Te Parijs houden ds woelingen steeds
aan. Dagbladen-ktosken werden omverge
worpen en in brand gezet, stesnen uit de
baren gehaald, de schutsels der boomen
stuk geslagen, gevochten met de politie,
enz., enz.
Op een avond werden niet min dan een
zestigtal politieagenten gewond.
De politie wordt dan ook versterkt door
Repdtblikeiiische wachten.
De taxivoerders hebben ook verschei
dene malen gemanifesteerd tegen de tak
sen op de benzine en belemmerden meer
maals het verkeer op de groote lanen.
De bereden petitie verspert den toegang van een door de beioogers bedreigde plaats
(«Kace de Ia Concorde» bij «Café de ia Paix
De politie drijft het volk weg om een straat vrij te maken.
SBBSBSBasaBEBEEBBSBSBBSBBB SC3BSB2QBBBÏBBÏSBSSVSr.
Een hevige stormwind ging Woensdag
avond op in de streek en loeide hevig
heel den nacht.
Donderdag was het niet beter.
We hoorden tot nu toe niet van veel
schade, maar... wie dan te beklagen zijn,
deze die werken met elektrieke motor-
kracht. Heel den Donderdag morgen
kwam de elektrieke stroom ons onregel
matig toe: vijf minuten stroom, vijf mi
nuten geen, en zoo tot den noen.
Om I uur weer stroom; vijf minuten
nadien, geen meer.
Geen stroom, in onze drukkerij, dat wil
zeggen: onze drie zetmachienen die stil
liggen en niets kunnen zetten voor ons
blad!
En den Donderdag - met den Vrijdag -
zijn de drukste dagen voor dat werk!
En tot troost kwamen ze ons 's namid
dags, te 1 uur verwittigen: «Het is
minstens nog voor 2 uren; er is een groo
te kabel gebroken tusschen Vlamertinge
en leper; ze zullen hem herstellen
En die 2 uren duurden tot 4 uur.
We deden ten beste om ons blad toch
klaar te krijgen, maar onze inzenders,
wier copij deze week niet verschijnt, mo
gen ons dit niet ten kwade duiden. We
deden wat we konnen en wat deze week
niet verschijnt, zal aanstaande week ge
drukt worden... als 't zoo niet waait!
lBBBBBBSKSBBBBBBEiBBBBBaBBBBB.
aangebracht. Te Buggenhout werden
drie telefoonpalen op het spoor geslingerd.
Te Berlijn, te Parijs en zelfs te Florem-
tiS sneeuwde bet
Dat woord brengt sclirik in vele ge
zinnen en wordt steeds gebruikt om de
stoutekindjes stil te houden. De
toestand der Bohemerskomt uiterst
lastig; zij hebben geen vaderland en geen
land wil ze nog gastvrijheid vcrleenen.
Hier ziet men eene Spaansche Bo-
heemster» op weg naar de put om wt»
ter te halen. - - -
