De Bisschopswijding van Mgr SIX
f
RERUM=N0VARUM
Onze Leiders aan het woord
WEEKBLAD: 35 CENTIEMEN.
3P JAAR. - Nr 19.
DE POPERINGENAAR
SANSEN-VANNESTE
KATHOLIEK NIEUWS-, NOTARIEEL- EN AANKONDIGINGSBLAD.
in St Maartenkathedraal te leper
op Maandag 14 Meite 9 uur.
IN VROEGERE EEUWEN
BISSCHOPPEN EN PRELATEN
TE ÏEPER
OP MAANDAG 14 MEI 1934
POLITIEKE KRONIEK
DE BISSCHOPSWIJDING
L - ALGEMEENE GEDACHTEN
T De fitsschopswaardïgheid is de
volheid van het priesterschapde bis
schopswijding, zooals de priesterwijding,
II. - OVERZICHT DER
CEREMONIEN
Monseigneur SIX
DE HEER P0ULIET
VOORZITTER VAN
DE KATHOLIEKE UNIE
heerlijk herdacht door heel het Land
Uitstalling van het H. Kleed van Kristus
te Argenteuil
LEENING
DER VERWOESTE GEWESTEN
5 T. H. 1922
R. 35.739 Nr 1 wint 250.900 fr.
R. 121.576 Nr 19 wint 100.000 fr.
LOTERIJ VAN DE TENTOON
STELLING BRUSSEL 1935
Drie loten van 50.000 frank:
R. 147.747 Nr 9 R. 161.664 Nr 5
R. 282.458 Nr 9.
Vier loten van 25.080 frank:
R. 166.998 Nr 4 R. 376.8S8 Nr 2
R. 396.872 Nr 10 R. 457.807 Nr 2
Tien loten van 10.000 frank:
Vijftien loten van 5.000 frank:
STORT 11,70 FRANK
DE ONTWAPENINGS
CONFERENTIE
ZONDAG 13 MEI 1934.
Uitgever:
POPERINGE
Telefoon N' 9. - Postch. N' 15.57C
ABONNEMENTSPRIJS
VOOR 1 JAAR (per post)
Binnenland 18,SO fr.
Belgisch Congo 35,tr.
Frankrijk 35,fr.
Alle andere landen 65,fr.
TARIEF VOOR BERICHTEN:
Kleine berichten per regel 1,00 fr.
Kleine berichten (minimum) 4,00 fr.
2 fr. toel. v. ber. met adr. t. bur.
Berichten op 1* bl. per regel 2,50 fr.
Berichten op 2' bl. per regel 1,75 fr.
Berichten op 3' bl. per regel 1,50 fr.
Rouw ber. en Bedank, (min.) 7,00 fr.
Te herhalen aankondigingen:
prijs op aanraag.
Annoneen zijn vooraf te betalen
en moeten tegen den Woensdag
avond ingezonden worden. - Kleine
berichten tegen den Vrijdag noen.
MONSEIGNEUR SIX,
in de Processie van het H. Bloed
te Brugge op Maandag laastleden.
Heel het Iepersche stelt belang in
ieze uitzonderlijke en schitterende
plechtigheid.
't Is bijna twee eeuwen geleden dat
leper getuige mocht zijn van een
bisschopswijding: Op 29 September
1743 ontving Mgr. Werbrouck, een
Ieperling van geboorte, de plechtige
bisschopswijding in de St Maartens-
kathedraal, waar hij de functie uit
oefende van Kanunnik-Castor.
Hij was tot Bisschop benoemd van
Roermond, in Holland; later is hij
Bisschop geworden van Antwerpen.
Onder de Bisschoppen van leper
zijn er slechts twee die in St Maar-
tens gewijd werden:
Mgr. de Henin (van Valencijn)
Pastoor van St Niklaas-parochie en
Kanunnik van St Maartens, werd
Bisschop gewijd den 23 April 1614.
Zijn consecrator was de Aartsbis
schop van Mechelen, bijgestaan door
de Bisschoppen van Gent en Brugge;
Eenige jaren later, op 19 Januari
1642, werd Mgr Bouckaert een
Bruggeling die Pastoor was van
Schernenheuvel Bisschop gewijd
door Mgr van Triest, den toenma-
ligen Bisschop van Gent, bijgestaan
door de Bisschoppen van Brugge en
van 's Hertogenbosch.
Een aantal Bisschoppen en Prela
ten zullen de grootsche plechtigheid
van Maandag 14 Mei bijwonen:
De consacreerende Bisschop is Z. Exc
Mgr. Lamiroy (Oud-Deken var.
leper) bijgestaan door Z. Exc. Mgr
Coppieters, Bisshop van Gent, en
Z. Exc. Mgr. Vander Hoven, Bis
schop van Boma.
In het' koor zullen ook plaats ne
men:
Z. Exc. Mgr. De Cleene, Oud-Bisschop
in Congo;
jZ. Exc. Mgr. Verfaillie, (Congregatie
der Priesters van het H. Hart) tot
Bisschop benoemd van Stanleyville
en die op 27 Mei te Brussel de bis
schopswijding zal ontvangen;
Mgr. De Groote, Abt van Westvlet-e-
ren, en
Mgr. Van Assche, Abt van Steen-
brugge.
De stoet der Bisschoppen en Pre
laten zal, tien minuten vóór 9 uur.
uit de Dekenij optrekken, onder het
gelui der klokken, naar de kathedraal
en zijn intrede doen langs het groot
portaal (Leet).
DE 1EPERLINGEN ZULLEN ER AAN HOUDEN OP DIEN HEUGELIJKEN
DAG HUN HUIZEN TE BEVLAGGEN!
De bisschopswijding behoort tot de
heerlijkste plechtigheden van ons rijk
kerkelijk ceremoniëel. Een kort woord
toelichting en uitleg zal niet overbodig
zijn...
is een sacrament: hetzelfde sacrament,
maar in zijn volheid. En deze plechtige
wijding wordt ingeschoven in het kader
der heiligste handeling der liturgie, het
ff. Misoffer.
2. Het uiwendig teeken van het
tacramenf, waarvan reeds in de Han-
jslingen en de Brieven der Aposte-
j»n spraak is, bestaat in de oplegging der
landen door den consacreerenden bis
«hop. Deze handenoplegging beteekent
geeft het overdragen der volheid van
Vt priesterschap. In vroegere eeuwen
werd deze oplegging der handen gedaan
Som tl de bisschoppen der Kerkprovin-
et van het omliggendedit evenwel
wotdi niet vereischt. Maar uit eerbied
vuor de traditie wil de H. Kerk dat twee
bisschoppen den consacreerenden prelaat
b'ïslaan en met hem de handenoplegging
•erHchteii.
3. Bij de handenoplegging werd
noga! vroeg een wijdingsgebed gevoegd
in den vorm van «prefatie». Later kwam,
ontleend aan de Oostersche ritussen, en
ingegeven door het voorbeeld van het
Oud Verbond, de zalving met het H.
Chrisma. Eindelijk van middeleeuwschen
oorsprong is de overgave van ambtsin
signes, zooals den herdersstaf en den
bisschopsring.
L Buiten de eigenlijke wijding, die
plaats vindt tusschen den Epistel en het
Evangelie, komen nog andere plechtig
heden die als de bereiding en de bekro-
r.ir.g ervan zijn, n.I.a) vóór de H. Mis:
Ce eedaflegging en de ondervraging; b)
ca de Mis: de intronisatie.
Met deze algemeene gedachten is de
ingewikkelde ceremonie der bisschopswij
ding gemakkelijk te volgen en te be
grijpen.
1. - BEGIN: HET AANKLEEDEN
De twee prelaten, de consacreerende
bisschop en de wijdeling, zullen te sa
men het H. Misoffer opdragen, en wel
aart hetzelfde altaar. Maar tot aan de
offerande zal de wijdeling met de assis-
teerende prelaten de gebeden verrichten
bij een afzonderlijk altaar. Terwijl de
consacreerende bisschop zich aankleedt
op den troon, bij hot hoogaltaar, doet de
wijdeling dit eveneens bij zijn altaar. Hij
neemt de bisschopsschoenen, maar nog
met het overige bisschopsgewaadzelfs
de stool wordt kruisgewijze opgelegd.
2. - EEDAFLEGGING EN
ONDERVRAGING
De wijdeling, met de koorkap bekleed,
wordt door zijne assistenten naar» het
hoogaltaar geleid, waar de consacreeren
de bisschop is neergezeten. De assisten
ten verzoeken den bisschop de wijding
te doende geloofsbrieven worden on
derzocht en voorgelezen, de nieuwe wij
deling legt den eed af de verplichtingen
van het nieuwe ambt na te leven, hij
wordt nog langdurig ondervraagd.
Daarop volgen de inleidende gebeden
aan den voet van het altaar, waarna de
wijdende bisschop het altaar beklimt, en
de wijdeling haar zijn bijzonder altaar
terugkeert. Hier wordt hem het borst
kruis gegeven en de stool losgemaakt,
zoodat ze als bij de bisschoppen recht
neerhangt; hij krijgt dan de pontificale
misgewaden en begint de misgebeden.
3. - WIJDING
Na den Epistel wordt de wijdeling op
nieuw bij het hoogaltaar geleid. Onder
de Litanie van alle Heiligenligt hij
op de altaartreden uitgestrekt. Na deze
inleidende smeeking vinden we de wij
dingshandelingen
a) Handenoplegging door de drie bis
schoppen. met de woorden: «Ontvang
den Heiligen Geest».
De handenoplegging gaat samen met
het opleggen van het Evangelieboek.
Deze eigenaardige ceremonie is ontleend
van het ceremonieel der pausverefïing.
De gekozen paus was in de middeleeuwen
bijna altijd reeds vroeger bisschop ge
wijd. Om te beteekenen dat de nieuwe
verkiezing tot het opperherderschap hem
werd gegeven, niet door zijn ambtgenoo-
ten in het episcopaat, maar rechtstreeks
door God. werd hem. in plaats van de
handen, het Evangelieboek, symbool van
Christus, opgelegd. De ceremonie past
misschien minder in de bisschopswijding;
we kunnen ze nochtans als volgt ver
staan de bisschoppen, door de oplegging
der handen, zetten hunne macht op den
wijdeling over, maar die macht komt
van God.
b) De prefatie of wijding die onder
broken wordt door
c) de zalving van hoofd en handen
(Veni Creator).
d) Daarop volgt het overreiken der
waardigheidsteekens (staf en ring) en
het Evangelieboek, zinnebeeld van het
leeraarsambt.
4. - VERVOLG DER H. MIS
Na de wijding gaat de wijdeling naar
zijn altaar terug, tot aan het offertorium,
wanneer hij bij den consacreerenden bis
schop terug komt, om met hem aan 't
zelfde altaar het offer te voltrekken.
Eerst hebben we de indrukwekkende
ceremonie der offerandede wijdeling
offert aan den consacreerende bisschop
twee brooden, twee vaatjes wijn, twee
kaarsen. Het vervolg is de gewone pon
tificale Mis, met deze bijzonderheid dat
de twee bisschoppen gezamenlijk cele-
breeren.
5. - INTRONISATIE
Na den zegen wordt aan den wijde
ling de myter opgezet en de handschoe
nen gegeven. Aldus in het volle ponti
ficaal ornaat, wordt de nieuwgewijde op
den bisschopszetel geïnstalleerd. Het
«Te Deum wordt gezongen, en nu gaat
de nieuwe bisschop door de kerkbeuken
om aan het volk den zegen te geven.
Daarna geeft hij dien aan het altaar en
dankt hij den consacreerenden bisschop
met hem driemaal, telkens op hoogeren
toon te wenschen Ad muitos annos, d.i.
God verleene U nog lange jaren
Op Maandag 14 Mei zal de Z. E. Pater
Sjt. missionaris van Scheut, benoemd tot
Apostolisch Vicaris van Leopoldstad, de
bisschopswijding ontvangen in St Maar-
tenskathëdraal te leper.
Zijn oude moeder woont nog te Vla-
Biertinge en zal de plechtigheid bijwonen.
Mgr Six deed zijn studiën in het bis
schoppelijk college van leper. Hij trad in
öe Congregatie van Scheut in 1907 en
fertrok een eerste maal naar Kongo op
19 Februari 1914. Binst de oorlogsjaren
^as hij onderpastoor op de missie te Bo-
>Qa, te dien tijde hoofdstad van Kongo.
In 1919 werd hem de missiepost van
Moanda, aan de monding van den Kon-
gostroom toegewezen. Deze missiepost was
geteisterd door de slaapziekte. Na
<ökele jaren, en na dezen missiepost van
«toanda opgeknapt te hebben, werd hij
geroepen naar Leopoldstad, die na den
oorlC'V tot hoofdstad van Kongo werd ge-
aaakt. ir. (je residentie van Mgr Van
Ronsle, was hij diens rechterarm cn stond
hem bij in diens bestuur, vooral tijdens
zijn lange afwezigheid, genoodzaakt door
zijn reizen in het uitgestrekte Vikarfeat.
Op raad van zijn oversten kwam hij
in Mei 1928 naar Vlaanderen terug om
wat uit te rusten en zich te herstellen.
Pas enkele weken in zijn klooster terug
werd hij benoemd tot ekonoom van het
Moeder-missiehuis te Scheut. Door zijn
toedoen werd. voor het algemeen kapittel
der Congregatie van Scheut in 1930, een
groot gebouw opgericht waarop het Mis
siehuis al lang wachtte, want door den
heerlijken bloei der Congregatie waren
de gebouwen sedert lang niet meer vol
doende.
En toch was zijn hart op het missie-
veld! Hij klopte en bleef kloppen om naar
Kongo terug te mogen, wat hem einde
lijk werd toegestaan in Oktober 1930. Hij
vertrok dus opnieuw naar het land van
(Zie vervolg 3* kolom.)
Spanje interesseert ons om meer
dan een reden. De Spanjaarden heb
ben naïef gemeend dat het volstond
den koning te verjagen om het land
in een paradijs om te tooveren. En
zonder ook maar in het minst aan
het regiem te raken, eenvoudig met
wat generaals te kortwieken en de
godsdienst met een streep door te
halen zou de stabiliteit van het rijk
verzekerd wezen. Slecht is het hen
bekomen.
Het blijkt thans overduidelijk dat
het parlementair regiem de grootste
struikelblok is voor de gezondmaking
van het land. Dit is trouwens geen
specifiek Spaansch verschijnsel. Zelfs
in ons land werd een volmacht-pre
cedent gesteld om de traagheid van
de parlementaire werkzaamheid uit
te schakelen.
Roosevelt in Amerika houdt niet
eens rekening met de stem van de
volksvertegenwoordigers. De regee
ring Doumergue in Frankrijk kwam
tot stand tegen de meerderheid in
van de Kamers. Elders spreekt men
nog slechts van wetgevend Parlement
in den verleden tijd.
Het is alsof er een fataliteit hangt
over de parlementaire methode. Zoo
omtrent overal, in deze krisistijden,
blijkt het dat de volksvertegenwoor
diging te kort schiet in snelheid,
doeltreffendheid en kritische zin.
Dan laat men ze links liggen. Is er
echter tijd genoeg voorhanden, dan
wordt de representatie geraadpleegd.
In Spanje probeert men sedert en
kele jaren, met lofweerdigen moed,
om de parlementaire struktuur tot in
de details te eerbiedigen. En als re
sultaat bekwam men opstand, stakin
gen en wanorde, zoodat men zich af
vraagt wat er daar wel uit den haak
is. Ofwel is de huidige samenstelling
zoo verward dat er geen regeering
mogelijk is; ofwel gaat de politiek
vóór het nationale, ofwel zijn de
huidige Kamers het spiegelbeeld niet
meer van de verschuivende volks
opinie.
Vereenigt de drie hypothesen, en
het bekomen resultaat wordt de haast
perfekte weergave van de Spaansche
mizerie. De Kamer, als resultante van
de vorige volksraadpleging (enkele
maanden oud nog maar) is eenigs-
zins analogisch aan de onze. Er is
een rechterblok (leider Gil Robles),
een linkerblok (Caballero) en einde
lijk de radikale groep, die als buffer
dienst doet, en waar Lerroux heer en
meester is.
Rechts is zeer breed op te vatten:
republikeinsch en monarchistisch,
katholiek, fascistisch, demokratisch,
zooveel adjectieven en vaak tegen
strijdige, die er belichaamd worden.
De linkerblok is eveneens niet zeer
homogeen, alhoeweel de dominanten
republikanisme, laïcisme en socialis
me alle andere nuances in de scha
duw stellen.
De radïkalen zijn republikeinen
en... laïcisten... maar 't is daarmee
ook al. Zoodat in Spanje, als overal
elders, het duel rechts tegen links
alle andere problemen verdringt.
Tot vóór de laatste verkiezingen
kwamen radïkalen en socialisten best
overeen in het Parlement. Op straat
echter betoonden de syndikalisten op
overduidelijke manier dat het socia
listisch program lang niet rap ge
noeg verwezenlijkt werd. Resultaat:
bommen, aanslagen, stakingen op
stakingen. Het plebs verwachtte uit
drukkelijk de praktische omzetting
van de socialistische dogmas. Papen-
vreterij en antimilitarisme voldeden
hen niet meer.
De doorsnee-Spanjaard verwachtte
echter van de republiek alles behalve
die terroristische aanslagen en syn-
dikalistische aanspraken. Met wind
in de zeilen kwam het rechtsche blok
als sterkste partij uit de stembus.
De radïkalen, regeeringspartij bij
uitmuntendheid (waren laïcisme en
republikanisme geen voldoende adel
brieven) moest noodgedwongen van
koers veranderen, ivilde ze haar re-
geeringsprestige bewaren.
Zonder effektief samen te werken
met Gil Robles en het rechterblok,
sloten de radikalen mits concessies)
een taciete overeenkomst met de
rechtschen en ze werden geduld.
Het schip stak van wal.
Maar er kwam een moment dat de
beloften moesten omgezet worden.
Allereerst drukte op de radikalen de
amnistiewet, ten voordeele van de
oproerige generalen. Dan kwam de
regeling ten voordeele van den lan-
delijken clerus. Daarna... ja, maar
intusschen viel de radikale partij in
twee scherven: Lerroux, de eerste
minister, en met hem de 2/3 der
partij, bleken geneigd aan de con
cessies kracht van wet te geven. De
Minister van Binnenlandsche Zaken,
met het overige derde helde resoluut
naar links over. Het kostte hem zijn
portefeuille.
Maar toen de amnistie-wet onder
!Hffl®aSB33ES3B3BlEIBSBB0S!aBaH
zijn ideasi. overgelukkig. Na enkele maan
den verblijf aldaar als pastoor te Borra,
werd hij teruggeroepen naar Leopold
stad om er den post van pastoor der
hoofdstad opnieuw in te nemen.
In 1933 had het groot kongres plaats,
waaraan al de bisschoppen van al de con
gregaties in Kongo deelnamen onder het
voorzitterschap van Mgr Dellapiane, pau
selijk legaat in Kongo. E. "P, Six werd
geroepen om den post van sekretaris waar
te nemen.
Mgr Six is vooral de groote werker voor
de Intronisatie van het Heilig Hart in
Kongo.
Sedert de ontslagname van Mgr Declee-
ne, in 1932. bleef de bsschoppelijke zetel
onbezet. Het is thans, na ongeveer 15
maanden, dat Z. H. de Paus in de ver
vanging van Mgr Decleene heeft voorzien
en Mgr Joris Six tot Apostolisch Vikaris
van Leopoldstad heeft benoemd.
Er dient echter opgemerkt dat het on
metelijk vikariaat Leo-Maombe thans ge
splitst wordt, zoodat de Maombe thans
een afzonderlijk vikariaat zal vormen met
bisschoppelijke zetel te Bonrr. Het vika
riaat van Mgr Six is nog meer dan groot
genoeg en strekt zich uit over een land
drie maal zoo groot als Belgie.
Een vurig gebed a. u. b. voor den nieu
wen bisschop en zijn heerlijk missiewerk!
de pen lag van den president der Re
publiek, A. Zamora, bleek het dat
deze volstrekt niet te vinden was om
Sanjurjo, die ook tijdens zijn presi
dentschap opstand pleegde, te bege
nadigen.
Alhoewel hij het ikio-recht als wa
pen kon aanwenden^ teekende hij het
dekreet, en schreef i er zijn persoon
lijke meening neven. Alleszins een
weinig logische handelwijze. Daarmee
kwam de minister-president in kon-
flikt met hem en diende ontslag in.
De president der Republiek weinig
ingenomen met de anti-demokrati-
sche groei in de Robles-groep, had
meer sympathie voor de linkschen.
Het derde r(id*J;ate/ de socialisten
vormen echter geeii meerderheid.
Vermits de rechtschen de sterksten
zijn, wees de logika hen aan als Ka
binetsvormers. Maar dat is- presi
dent Zamora blijkbaar te straf. Hij
verkoos een ministerie Lerroux, zon
der Lerroux, geleid door Samper, die
dus alweer op rechtsche welwillend
heid aanspraak maken moet.
Daarmee is natuurlijk geen enkele
moeilijkheid opgelost enkel een
beetje verschoven. Want zonder con
cessies geen steun. En de minimum
concessies worden natuurlijk van
geen letter veranderd.
Parlementair steekt Spanje in een
straatje zonder eind.
Er mag echter wel gevraagd wor
den indien het parlement, zelfs nv.
reeds de juiste weergave is van
de volksmeening.
Het moet inderdaad erkend dat het
uitzicht van de straat heelemaal niet
paralleel loopt met dat van de Ka
mer.
De jonge Primo de Rivera, aan
voerder der fascisten is misschien op
weg om een overwegende rol in de
komende Spaansche politiek te spe
len. En het is volstrekt geen geheim
dat de rechtschen en de jonge Primo
alles behalve vijanden zijn.
Tegenover de parlementaire mach
teloosheid groeit de fascistischs ge
dachte.
Maar ook aan de overzijde wordt
gewerkt. Daarvan geven de dagelijk-
sche relletjes, sabotages en stakingen
een doorslaand bewijs. En het moet
volstrekt niet verwonderen als eerst
daags nog slechts twee machten te
genover elkaar staan: Rome contra
Moskou, of de katholieke levensleer
gedragen door een politieke disciplien
tegen het kommunisme, dat het so
cialisme in zich opneemt.
We gewagen niet van de botsingen
met Katalonië, alhoewel Katalonië's
zelfstandigheid op het spel staat.
In Spanjp roert het. En de Staats
greep tegen de monarchie wordt mis
schien gevolgd door een Staatsgreep
tegen het regiem met de monarchie
of de republiek als middellijke of
zijdélingsche inzet.
Triomfeert eens het Spaansch fas
cisme dan bestaat er kans voor Al
fonso. Bijft het kommunisme aan de
winnende hand, dan vergaat de re
publiek in een Sovjet-Unie. Intus
schen mogen de Spanjaarden zich
aan beroerde dagen verwachten. In
het land der torreros is dit echter
geen uitzondering. En de Carmens
zullen er geen minuut minder om
hun vitaliteit verliezen. That is the
world!
(Verboden nadruk.) Herwig.
De dag van O. H. Hemelvaart, de dag
dat onze Kristene Arbeiders het feest van
Rerum-Novarum vieren, was een dag van
hulde aan God en zijn stafhouder, een
dag van feestviering en zegevierenden op
mar sch.
Door gansch het land werden grootsche
en geestdriftige betoogingen en feesten
opgericht door de Kristen Arbeidersver-
eenigingen, die getuigden van de stuwen
de kracht der vereenigingen en hun snel
len opmarsch.
Deze feestdag liep niet uit op een fut
loos ronddwarrelen om toch maar een
schijn te behouden van macht, zooals
men mocht zien bij de Rooden op 1 Mei
laatstleden, maar op een ongehoorde
machtsontplooiing onzer katholieke werk
lieden.
Te Brussel werd een reusachtige stoet
gevormd en een feestvergadering gehou
den waar verscheidene oud-ministers,
Volksvertegenwoordigers en Senatoren
aanwezig waren.
Te Antwerpen trok een meer dan een
uur lange stoet door de straten der stad
en Minister Van Cauwelaert mam o. m.
het woord tijdens de feestvergadering.
In alle steden en gemeenten werd het
Rsrum-Novarum gevierd op heerlijke
wijze, God ter eere en onze katholieke
beweging ten bate.
'S LANDS KREDIET IS
VOORUITGEGAAN
Minister de Broqueville sprak Dinsdag
avond tot de bevolking psr radio.
Minister Ja spar sprak Woensdag voor
de Afgevaardigden der Katholieke Krin
gen en Vereenigingen in de Patriazaal te
Brussel.
Beide leiders hadden hst over den
financieelen toestand van het Land en
wezen er op dat hoewel de tijden moei
lijk blijven, wij er ons mogen over ver
heugen ontsnapt te zijn aan de ramp die
ons einde 1932 bedreigde.
Misschien was de last wel zwaar, maar
anders waren we den afgrond in, en dan
was het nog veel erger.
We mogen geruster de toekomst inzien.
PRACTISCHE BESLUITEN
Het besluit der beide aanspraken werd
als volgt samengevat in de rede van Heer
Jaspar:
1. Het budgetair evenwicht is verkre
gen en zal behouden blijven.
2. 's Rijks schatkist verkeert in gezon
den toestand en is voor alle verrassing
beveiligd.
3. Hst gevaar der schuld op korten ter
mijn is geweken daar deze schuld van nu
af onbeduidend is.
4. Het openbaar krediet is geconsoli
deerd en de rente hersteld.
iSiSGaszBaasasaüaasaaassBaatSBBBiaaBSBgsaB&BsagsaBszaBaBB
5. Daar 's Rijks financiën hersteld zijn,
kon men zich onderwijld beijveren tot
bevordering van het herstel der algemee
ne economie door methodisch doorgezette
deflatiemaatregelsn.
6. Vooralsnog zal vermindering van be
lastingdruk. ten behoeve van producten
en transactiën, verwezenlijkt worden.
Terwijl ik deze conclusiën uitbreng
onthoud ik mij vrijwillig er zoo gemak-
ke jke als bedrieglijke oratorische ont
wikkelingen aan toe te voegen. Woorden
kramerij is een vergift in tijden van cri
sis. Slechts de actie telt hoe verborgen
ze ook zij als zij maar aanhoudend
en goed overlegd is. Zooals ik het in het
verleden deed, zal ik mij morgen nog aan
deze taak wijden. De moed en de wils
kracht mijner landgenooten zullen het
overige doen.
Laten we dus betrouwen hebben In onze
leiders. Ze streven voor algemeen welzijn.
Is het soms wat hard, ondergang ware
nog slechter geweest. We mogen ver
hopen dat het slechtste voorbij is en dat
weldra beter dagen komen. Als katho
lieken moeten we onze Katholieke Voor
mannen betrouwend volgen en intus
schen door een goed gebed God's hulp
afsmeeken.
D& Heer Renkin, minister van Staat
wiens gezondheidstoestand nog steeds niet
goed is, heeft ontslag genomen als Voor
zitter van de Katholieke Unie en van de
rechterzijde van de Kamer. De Heer Poul-
let, minister van Staat, heeft de opvolging
van dien Heer Renkin aanvaard en zal
voortaan het voorzitterschap waarnemen
én van de Katholieke Unie, en van de
rechterzijde.
U5BBSBBBBBBBSaBiZBBBBSBBiBBSB3
Woensdag voormiddag had de 144e trek
king plaats der leening van de Verwoeste
Gewesten 5 t. h. 1922.
De nummers der reeksen die betaal
baar zijn met 390 frank geven we aan
staande week.
TREKKING VAN DE I2« REEKS
Een lot van 380.009 frank:
Reeks 115.565 Nr 10.
R. 117.921 Nr 7 R. 119.815 Nr 1
R. 141.622 Nr 6 R. 156.047 Nr 8
R. 215.694 Nr 10 R. 252.836 Nr 7
R. 377.376 Nr 9 R. 530.088 Nr 7
R. 570.730 Nr 6 R. 573.633 Nr 2
R. 117.409 Nr 6 R. 146.085 Nr 5
R. 164.428 Nr 10 R. 182.011 Nr 3
R. 1S3.536 Nr 10 R. 232.365 Nr 7
R. 236.338 Nr 4 R. 241.626 Nr 5
R. 294.421 Nr 10 R. 315.842 Nr 3
R. 323.205 Nr 7 R. 488.879 Nr 6
R. 492.731 Nr 8 R. 540.660 Nr 9
R. 553.963 Nr 4
OMSLAGEN
Een lot van 50.000 fr.: 3914S6.
Twee loten van 20.000 fr.: 279782, 538007
Twee loten van 10.030 fr.: 210331, 457230.
op postcheckrekening nummer 15.570 van
V. SANSEN-VANNESTE, Foperinge, en
ons blad wordt U wekelijks toegezonden
van nu tot Nieuwjaar.
Abonnementsprijs voor FRANKKïJK
van nu tot einde jaar: 26.50 fa.
PORTAAL DER OUDE ABDIJ VAN DE BENEDIKTIJNEN TE ARGENTEUIL
S:dert de Goede Week van dit jaar
wordt de H. Rok van Christus, het H.
Kleed zonder naad. dat Christus' lichaam
heeft omhuld na de geeseling, te Argen
teuil, in de Basiliek, tentoongesteld, dit tot
tot 21 Mei e k.
Daar de uitstalling zich zeel zelden voor
doet, een drietal maal per honderd jaar cf
in zeer bijzondere omstandigheden, kent
het Franseh stadje tegenwoordig een
drukken toeloop van geloovigen die eens
de kostbare relikwie willen aanschouwen.
Het H. Kleed dat te Argenteuil wordt
bewaard in een prachtige monumentale
rijve, is het onderkleed van Christus, in
tegenstelling met dit van Trier, dat als
het bovenkleed mag beschouwd worden.
De te Argenteuil bewaarde Rok draagt
ook de sporen van de geeseling van Chris
tus, want de bloedsporen, die het vertoont,
rijn geen bloedvlekken, veroorzaakt door
het bloed, dat uit gapende wonden vloeit,
maar wel afdrukken van striemzweetin-
3&n, als na het geeselen tot bloedens toe,
moeten hebben plaats gehad.
HET SClfelJN VAN HET II. KLEED
Bovendien is het 't kleed dat de Hei
land droeg op dien weg naar den Calvarie
berg. want zelfs de verschijnselen van het
tot bloedens toe torsen van het zware
kruishout zijn waar te nemen, waar het
kruis het Goddelijk Lichaam heeft ge
drukt en gepijnigd. Het kleed schijnt om
de Ladenen opgehouden te zijn geweest,
want op die hoogte zijn de bloedsporen
breeder uitgevloeid.
Van oudsher zijn beide kleedingstukken
van I enden omringd geweest, die even
wel all? voorbehoud verdienen, ook al
werden zij reeds in de VIB eeuw opge-
teeftend, dus in een tijd, dat de overleve
ring niet al te zeer vervaard behoefde te
zijn. Wat echter de herkomst der beide
voor de geheels christenheid zoo kostbare
weefsels betreft, daaromtrent is geen twij
fel mogelijk. Men heeft wél aangevoerd,
dat er vele kleedingstukken voor relieken
van de Passie zijn gehouden en daar in
een gebrek aan authenticiteit gezien, maar
de Joodsche kleeding uit den tijd van Je
zus' verblijf op aarde was overvloedig. Die
kleeding bestond uit weefsels zonder naad,
bovendien zijn de vier Evangelisten een
stemmig, als zij zeggen, dat na den Kruis
dood de soldaten vier pakken van de ver
deelde of verdobbelde kleedingstukken
hebben gemaakt.
Het verblijf van een zoo belangrijk
kleinood als dit hemdzooals 't beste
is te noemen, in een stadje in de omge
ving van Parijs heeft niets onwaarschijn
lijks voor wien de geschiedenis van het
Westen kent. Parijs zelf bezit ook de
Doornenkroon en men weet ook precies
hoe die geheiligde passiereliek naar
Frankrijk is gekomen. Beide hebben, hoe
wel in verschillende eeuwen, denzelfden
weg gevolgd. Immers men weet, dat de
heilige Helena, de moeder van Keizer
Constantijn, niet alleen op de heilige
plaatsen het Kruis heeft gevonden, doch
ook verschillige andere lijdensrelieken, o.a.
ook de kleedingstukken van den Heiland.
In veiligheid gebracht bij de Christen
vorsten, schonk Helena de tuniek aan
Trier, terwijl het onderkleed in het Oosten
bleef, zoodat de H. Gregorius van Tours
de tegenwoordigheid daarvan in de basi
liek van Galata noteerde. Het behoort in
elke geval tot de oudste herinneringen,
dat zoowel te Trier als te Galata zich een
tuniekvan den Zaligmaker bevond,
tijdens het Goddelijk Lijden gedragen
terwijl Turijn den Zweetdoek van Vero
nica heeft ontvangen.
Hoe is nu de Tuniek van Argenteuil
naar Frankrijk gekomen?
Het schijnt, dat keizerin Irène bevreesd
is geweest zoowel voor de aanvallen van
de Turken als voor de vernielingen van de
iconoclasten en er daarom op bedacht is
geweest, het zooveel rustiger Westen. Bo
vendien bestaan er aanwijzigingen, dat zij
ook op een huwelijk met den machtigen
vorst van het Westen, Karei den Groote
heeft gehoopt.
Toen zij hem het onschatbare kleinood
schonk, heeft Karei de Groote blijkens
zijn antwoord aan Faus Adrianus I, tij
dens het oecumenisch concilie van 787,
zich van de echtheid van het kleedingstuk
verzekerd.
Karei de Groote moet voor het reliek
wel een zeer grooten eerbied hebben ge
had, want hij wilde niet alleen voor be
schadiging, maar ook tegen een mis
plaatste nieuwsgierigheid bewaren en aan
de wereld onttrekken. Hij Schonk het
daarom aan zijn dochter, Théodrada, die
toen 12 Aug. van 't jaar 800 de wel
doenster was van de zusters van het
klooster van Argenteuil, met de bedoeling,
dat het in het klooster in veiligheid zou
zijn. Théodrada volgde weldra haar roe
ping, de bewaarster van het heilig aan
denken te zijn, door in dat klooster te
treden, waarvan zij later abdes werd (tot
haar dood in 830 bleef zij dit) van dat
vermaarde klooster.
De invallen der Noormannen, de ver
overing van Normandië, Vexln en het gan-
EEN VOLLEDIGE MISLUKKING
TEGEMOET?
De Heer Henderson, Voorzitter van <le
Ontwapeningsconferentie, is naar Parijs
vertrokken waar hij den Heer Barthou,
Minister van Buitenlandsche Zaken, zal
ontmoeten.
Vóór zijn vertrek heeft Henderson ver
klaringen afgelegd luidens dewelke hij
zich geen illusie maakt over den ernst
van den toestand. De grootmogendheden
die zich hebben ingespannen om de con
ferentie niet onverrichterzake te laten
uiteengaan, hebben niet den gewenschten
uitslag bereikt. Er blijft nog één moge
lijkheid namelijk dat na de vergadering
van de algemeene commissie toch een
oplossing zal kunnen gevonden worden.
Zoo niet begint de wedloop naar de be
wapeningen met alle verderfelijke gevol
gen die eraan vastzitten.
sche lie de France en de vernielingen van
kerken en kloosters, die daarmee gepaard
gingen, brachten de heilige tuniek natuur
lijk. in gevaar, waarom men haar en de
echtheidsgetuigenissen inmetselde.
Het is waarschijnlijk, dat de verberg
plaats bekend is gebleven bij de abten en
in het bijzonder in de orde van Cluny,
waartoe ook de abdij van Argenteuil heeft
behoord. Evenals de abdij van St Denis,
eveneens door de koningen beschermd,
behoorde die van Argenteuil tot de abdijen
die direct van Cluny afhingen en stond
niet onder de juridietie van d:n bisschop
van Parijs.
Het is dan ook geen wonder dat het de
aartsbisschop van Rouaan, Kugo van
Amiens was, die de schuilplaats deed
openen, want deze bisschop was een oud
monnik van Cluny.
Robert de Torigny, de bekende Abt van
de abdij van den Mont St Michel, heeft
van die opening een en ander in zijn.ver
maarde kroniek opgeschreven en o.a. ge
noteerd, dat bij de blootlegging van het
reliek ook de acten van echtheid werden
teruggevonden.
Slechts hoogst zelden heeft de tuniek
Argenteuil verlaten en, als dat gebeurde,
was dat zulk een zeldzaam feit, dat het
m de archieven werd opgeteekend.
In Mei 1525 werd de Tuniek processie-
ge-wijze naar de basiliek van St Denis ge
dragen en in 1534 werd-het geheiligd voor
werp in een processie meegevoerd te Pon-
toise, waar ook een koninklijke abdij was.
In 1567 bevond de tuniek zich wederom
in gevaar. De protestanten hadden Argen
teuil veroverd, basiliek en klooster in
brand gestoken, de zusters verjaagd en
den pastoor vermoord.
De tuniek werd evenwel bijtijds in vei
ligheid gebracht en Hendrik III ging een
weinig later een pelgrimstocht van eer
herstel ondernemen. Ook andere koningen
gingen het geheiligd voorwerp vereeren,
o.a. Lodewijk XIII.
Tijdens de Fransche revolutie werd het
schrijn waarin de tuniek werd bewaard,
geroofd en versmolten, doch de tuniek zelf
was tevoren in veiligheid gebracht door
pastoor Ozet, die echter genoodzaakt was,
'teneinde alle nasporingen te verijdelen,
den rok in stukken te verdeelen en die bij
trouwe parochianen te verbergen.
Thans bezit de basiliek Argenteuil een
uitstalschrijn, waarin de tuniek in zijn
geheel, kan worden getoond.
In de vorige eeuw werd de tuniek ten
toongesteld in 1834 en in 1867 en voorts
in het jaar van de eeuwwisseling. Sinds
dien is weer het derde deel van een eeuw
voorbijgegaan, en de traditie getrouw,
wordt sinds de Goede Week het geheiligd
gewaad uitgesteld. Tot het H. Pinkster
feest zal die uitstelling voortduren, waarna
weer het derde deel van een eeuw zal moe
ten verloopen, eer een nieuwe uitstelling
zal plaats hebben.
De uitstelling van het kleed werd in
gezet op Goeden Vrijdag en zal voort
duren tot op den Maandag na Sinksen.
Het kleed werd voor het laatst ter ver
eering uitgesteld in het jaar 1900.
Argenteuil is eene gemeente gelegen in
het departement van Seine et Oise.
Het ligt boven op een heuvel aan de
boorden van de Seine en is ten allen kante
omringd van wijngaarden. Zijn bodem
brengt echter nog meer landbouwproduc
ten voort dan wel druiven. Meer dan deze
laatste, worden de verschillende groenten
en hoofdzakelijk de asperges gewaardeerd,
welke er in groote hoeveelheden worden
verbouwd.
Het stadje zelf is Heel oud, evenals de-
parochiekerk. .Er wordt zelfs beweerd d:.„
de grondvesten der kerk dagteekenen u
het tijdperk van Clovis, dus rond de
ren 501.
Argenteuil moet zijn ontstaan te das-
hebben aan een klooster voor vrouw
waarvan in 824 de zuster van Karei
Groote de Abdis was. Drie honderd j
later zou Héloise aldaar de geloften
ben afeelevd.
DE TEGENWOORDIGE BASILÏEI
VAN ARGENTEUIL
In 1554 werd Argenteuil eene versier
plaats. Het werd omringd door zware v:
fingrnuren, wier voet uitliep in die:
grachten en die versterkt waren dcc,
machtige torens.
Het had toen reeds een omtrek van
3 km. 16. poorten verstrekten tosgang tot
het stadje; 8 daarvan gaven uit lrngs den
kant der haven; de 8 andere langs de
zijde van het land.
In 1810 werden deze vestingen, welke
van geen nut meer waren, gesloopt. Zoo
als het meer gebeurt, werden er op de
vroegere plaats breede lanni aangelegd.
Argenteuil heeft een zeer bewogen ver
leden achter zich. Het had vooral veel te
lijden van de Calnivisten, welke hst na
een langdurig beleg wisten te veroveren
in 1565.
Op 2 Juni 1815 werd er een hardnekki-
gen strijd geleverd tusschen de Franschen
en de Engelschen.
Spijts de bloedige veldslagen waarvan
Argenteuil eertijds de getuige was en het
verdwijnen van het vrouwenklooster, blijft
er nog heel wat merkwaardigs in het
stadje te bezichtigen.
