SNUIF
WEKEWKSCH
LITURGISCH RULLETIJN
VROUWENHOEKJE
ZOMERTIJD
BRIEF UIT BRUSSEL
GEDACHTEN
MISSIENIEUWS
BRIEF UIT CONGO
VERSCHENEN BOEKEN
VALKENJACHT
IN 'T LAND VAN WAAS
makkelijk het vertrouwen der hoogere ge
gradeerde cumulards bewaren en succe#
oogsten bij de vuur-kruisers en andere ge-
pensionneerden, maar in de gestelde om
standigheden is hij eerder een noodlottig
Minister.
In verband met vorenstaande cijfers
kan ik nog mededeelen, dat oud-minister
TSschoffen in de Raadszitting van het Al
gemeen Christen Werkersvesrbond die 1.1.
Woensdag met den meesten nadruk heeft
verklaard, dat de verdeelende rechtvaar
digheid meer dan ooit moet toegepast
worden in al de ministeries, niet het
minst in het Ministerie van Landsverde
diging.
't Is om de drukking op de openbare
meening te versterken, dat ik met ze
keren tegenzin die kolossale geldver
spilling in 't leger en de willekeurige be-
gunstiging van de hoogere officieren heb
willen aanklagen. Dat lag erop en 't moest
BERAAD SLAGINGEN
Het Algemeen Chr. Vakverbond heeft
in raadszitting van Dinsdag beraadslaagd
van 9 tot 13 en van 14 V& tot 17 uur.
Altijd maar in verband met de werkloo-
zenondersteuning en werkverschaffing,
alsmede met de kwestie der wedderegeling
van het personeel der openbare diensten.
Denzelfden dag zijn de Ministers Rub
bens en Van Isacker dbor Z. M. Koning
Leopold UI ontvangen geweest. Alhoewel
daarover nooit lets over de verhandelde
onderwerpen in de pers komt, mogen we
toch wel vermoeden dat dit onderhoud
verband hield met de moeilijkheden, die
het A. C. V. zoo wat scheiden van de
Regeeringspositie.
Het personeel der openbare diensten
stelt zich zeer scherp tegen de regeerings-
voorstellen en besluiten in betrekking tot
de voorziene loon- en weddeverlagingen
en bijkomende voorwaarden van het
dienstverdrag van dat personeel. Ook aan
de toepassing van het ontworpen nieuw
regiem van werkloozensteun zijn strenge
kritieken gekoppeld. Dat kan bijna niet
anders.
Die bemoeiingen zijn ook niet zander
vrucht gebleven. M. Pauwels, voorzitter
van het A. C. V., heeft Dinsdag nog met
het Ministerie onderhandeld.
Een belangrijke toegeving werd reeds
gedaan op de kwestie der gezinsvergoe
dingen. Naast eene algemeene verminde
ring van 5 t. h. werd bekomen dat de ver
goeding voor het 1® kind maar zou ver
minderd worden met 6 fr. (9 fr. in plaats
van 15 fr.)voor het 2e kind op 12 fr. in
plaats van 20 fr.; en dat vanaf het 3® kind
de vergoeding maar zou verminderd wor
den met 5 fr. (35 fr. in plaats van 40 voor
het 3e)65 fr. in plaats van 70 voor het
4e; en 95 fr. in plaats van 100 voor het 5®
en de volgende.
Wat de eindbeslissing zal zijn in betrek
king tot de wedde- en loonregeling, blijft
nog af te wachten.
Op dit oogenblik (Woensdag namiddag)
is de Regeering vergaderd om daarover te
beraadslagen, 't Is te hopen dat eene
gunstige oplossing moge bekomen worden
aan de prangende kwestie.
Het Algemeen Christen Werkersverbond
vergaderde in Middenraadsritting, samen
met de vertegenwoordigers van het A. C.
V., de betrokken organisaties van 't per
soneel der openbare diensten, en in aan
wezigheid van talrijke leden der demo-
kratische groepen van Kamer en Senaat.
M.M. Rubbens en Van Isacker hebben die
lange vergadering bijgewoond. Alleen M.
Rubbens is in het debat tusschengekomen,
en op zeer behendige en inschikkelijke
wijze.
M. Marck was zeer scherp in betrek
king tot de begunstiging der legerofficie
ren, de groote «cumulards». M. Tschof-
fen, in aansluiting met een zakelijke
maar toch scherpe rede van M. Bodart,
heeft zeer behendig geantwoord in dezer
voege dat nu gefen potten mogen worden
gebroken, en in elk geval de christene
organisatiemacht niet mag worden ver
minderd.
M. Pauwels, die gelukgewenscht werd
om zijne herkiezing als voorzitter van het
A. C. V. in de vergadering van Dinsdag
door M. Heyman, voorzitter van het A. C.
W., heeft het standpunt van de syndikale
organisaties toegelicht en verdedigd.
De atmosfeer in de vergadering was in-
tusschen gunstiger geworden, zoodat te
gen 14 uur eene dagorde kon voorgedra
gen worden, die bijna de algemeene in
stemming verwierf.
De groote en inslaande argumenten wa
ren: a) de christene werkersorganisatie
mag in hare ontwikkelingsmogelijkheden
niet gehinderd worden, want 's lands rust
is daarmeê gemoeid; b) 't is niet mogelijk
dat op leger en openbaar onderwijs niet
dezelfde besparingen zouden verwezen
lijkt worden als op loonen, wedden en
sociale uitgaven; c) het ware niet te dul
den dat de bestaansmogelijkheden voor
't personeel der openbare diensten on
redelijk zouden worden besnoeid; d) de
glijdende loonschaal kan wel aangenomen
worden, mits waarborgen van een levens
minimum.
Bij het onderhoud, dat vorigen Vrijdag
plaats had met den 1" Minister (M. Theu-
nis), de Ministers Rubbens en Van Isa
cker en vertegenwoordigers van het A. C.
V. en A. C. W„ werd bepaald toegezegd
dat een wetsontwerp betreffende de cu
muls» (en de «cumulards») zal neerge
legd worden. Dat zal de atmosfeer gun
stiger maken.
Persoonlijk blijf ik gelooven, dat Z. M.
de Koning wel drukking heeft uitgevoerd
op zijne Ministers om in elk geval eene
krisis te vermijden, hetgeen alleen moge
lijk is wanneer belangrijke toegevingen
worden gedaan.
Natuurlijk waren de journalisten er
Woensdagnamiddag talrijk bij om de ge
stemde dagorde op te nemen. Ge zult wel
gelegenheid hebben die zakelijke en scher
pe dagorde te lezen.
Er kan niet genoeg nadruk gelegd wor
den, dat de Regeering niet het begroo-
tingsevenwicht mag verwezenlijken op
den rug der minderen, zelfs den schijn
daarvan niet mag aannemen, maar breed
en edelmoedig moet zijn om het lot
draaglijk te maken van de minderen uit
de maatschappij, die wel het zwaarst be
proefd zijn door de krisis. Kan de eenheid
in de Regeering op dat zedelijk standpunt
worden behouden en zoo mogelijk ver-
'scherpt, dan geraken we de krisis te
boven.
De gevaarlijkste menschen zijn steeds
de pessimisten. Want zij vergallen hun
eigen leven en dit van anderen. In 't ver
leden hebben we andere moeilijkheden
doorgemaakt. Ook de tegenwoordige zijn
er maar om overwonnen te worden.
Ge weet dat M. Frans Van Cauwe-
laert vrijwillig ontslag genomen heeft als
Minister van Landbouw en Openbare
Werken. Hij wil vrij staan om zich te ver
dedigen tegen de lasterlijke aanvallen in
zekere persorganen. Met die verdediging
is reeds een aanvang genomen.
't Is 'n éénig voqrbeeld geweest van
solidariteit, "dat geen enkel lid van de
Vlaamsche groepen van Kamer en Senaat
zijn portefeuille heeft willen overnemen!
Landbouw is thans toegevoegd aan Bin-
nenlandsche Zaken (Minister Pierlot), en
Openbare Werken aan Minister Van
Isacker.
Marquet, de liberale député van
Oostende, heeft te Nieuwpoort in eene li
berale kiesvergadering medegedeeld dat
hij bij de volgende verkiezingen de her
nieuwing van zijn mandaat niet meer zal
vragen.
Voor t Parlement zal 't verlies gemak
kelijk te dragen zijn.
SSISBEBaElSBBHSEaBHgiaaEEBSSEES
Ingevolge de besluiten welke ter Euro-
peesche Conferentie voor de Tijdregeling
getroffen werden, zal, in ons land, de Zo
mertijd, in 1935; beginnen in den nacht
van 30 op 31 Maart, te 3 uur Wintertijd,
hetwelk dan overeenstemt met 2 uur Zo
mertijd.
De Wintertijd zal, volgens de oude rege
ling een aanvang nemen in den nacht
van 5 op 6 Oktober.
De Zomertijd zal dus langer duren. Als
het zomerweer dan maar «navenant» is!
De sterkste kop is diegene welke Immer
het hart kan beheerschen.
A
Hoop en geduld zijn koninklijke mede-
cijnen voor alle zorgen.
g'een ferme keerse doen branden voor
dokter Cansen, ne Roemeen, die nu een
nieuwe elixir ontdekt heeft, die U vrij
waart van alle ziekten en U zeker hon
derd jaar zal doen worden!
Is dat geen goei nieuws?
Dat doet mij denken aan dien fameuzen
kwakzalver die daar over 'n paar jaar de
markten van en rond Poperinge afliep met
zijn fameuzen «elixir om lang te leven».
Mijn drank is onfeilbaar, riep hij uit.
Beziet mij maar: goei beenen... goeie
oogen en pertang 'k ben al drie honderd
jaar oud!
Is dat waar? Is hij waarlijk zoo oud,
vroeg er ne kijker aan den helper van
den kwakzalver.
Met juistheid zou 'k het U niet dur
ven zeggen, zei deze... want ik werk nog
maar honderd jaar bij hem!...
GRAAF GANERA DE RIVABOLO
Dacht rustig te doen: dodo
Maar hij was zich zoo aan 't vervelen
Dat hij zijnen T. S. F. deed spelen,
Om door 't muziek dat die dingen maken
Gemakkelijker in slaap te raken.
Hij had zich al een en dertig kesrs in
zijn bedde heen- en weergekeerd, toen hij
in zijnen radio, een zacht stemmeken
hoorde, dat een liefdeliedje zong.
Och! Heere, dacht onze graaf zoo in
zijn eigen, 'k zou wel benieuwd zijn te we
ten aan wat voor 'n lief poesken dat stem
meken toebehoort...
's Anderendaags 's morgens was hij al
aan 't zceken en daar zoo 'n dingen voor
ne graaf veel gemakkelijker gaan, dan
voor gewone stervelingen als wij zijn,
kwam hij in aanraking met miss Eve
Beche, de lieve zangster.
Vandaag zijn ze getrouwd.
De liefde per golflengte!...
Spijtig da 'k getrouwd 'ben... da 'k gee-
nen graaf ben... da 'k geenen radio heb...
en da 'k niet zooveel haar op mijn tanden
•heb als meneer Ganeva de Rivarolo... of
'k had al lang mijn liefdesverklaring af
gelegd voor die schoone Italjeunsche
speakster, wier lief stemmeken 'k ne keer
gehoord heb door den T. S. F. van mijnen
vriend Jef... en die mij geheel en gansch
overrompeld heeft... Maar pst... Marenta
mag d'r niks van weten... of 'k zou kun
nen haver eten!
MIJNHEER JANSEN kreeg, toen hij
een in aanbouw zijnde huis passeerde, een
steen op zijn kop. Woedend raapte hij
etsn steen op en snelde de trappen op tot
"hij een groepje arbeiders zag.
Wie heeft dezen steen naar beneden
gegooid? brulde hij.
Een van de metsers trad naar voren,
't Was nen echten beer van ne mensch.
Ik, zei den Hercules kalm. Wat wilt
ge?
Meneer Jansen nam nu zijnen inge-
deuken hoed af. en zei beleefd: Hm...
niets... niets... Ik kwam U den steen te
rugbrengen!
EI! EI! EI!
't Eind der Pachas is nabij
Want Turkije is aan 't leeren
Hoe 't zich moet... moderniseeren.
Mustapha Kemal, die 't in zijnen bol
gestoken heeft Turkije te Europeanisee-
ren, is nu ook met een hervorming aan
gevangen die in allemans smaak niet zal
vallen. Hij gaat de titels van aga, van
effendl, van bey en van pacha doodeen
voudig afschaffen. Da's zeker zoo nen
halven sosjalist, dien Mustapha Kemal,
want allemaal die schoon titels gaat hij
nu vervangen door het democratisch «bay»
dat zoo zwemt tusschen onzen meneer
en het Fransche citoyen». Daarbij heeft
hij de Turken verplicht zich een familie
naam te kiezen! Iealal Tewlik Rouchdy
Kambda Rostow Salab bey, de minister
van nationale economie, heeft 't goede
voorbeeld gegeven en heeft als nieuwe
naam gekozen... Araz, 't geen zooveel be-
teekent als gelukkig. We kunnen geloo
ven dat hij nu gelukkig is... bijzonder als
hij zijn handteeken moet zetten.
GE ZIJT NIET MEER
Gelijk weleer,
t Zal weldra gaan blijken.
De koning van de rijken.
Want Meneer Mellon, die te Londen woont
Heeft U pas geleên onttroond.
Hij heeft U, 'k zeg het onverholen,
Uwe kroon ontstolen!
Ge... dat is meneer John Rockefeller,
die inderdaad zijn kroon van rijkste
man van de wereld komt te verliezen ten
voordeele van dien meneer Mellon, die
hem opvolgt.
En mirakel boven mirakel, 't zijn geen
ongelukkige speculaties die zijnen titel
aan Rockefeller hebben ontnomen, maar
wel... zijne eigene goedhartigheid.
Men heeft uitgerekend dat hij niet min
der dan zeven honderd tachtig millioen
dollar uitgegeven heeft aan goei werken
en allerhande giften!
Enne... al heb ik er zelf nocit geene
rooden duit van gezien, toch roep ik uit
ganscher harte
In 't ViaamSch, in 't Fransch, In 't Grieksch
en in 't Latijn,
Zoo 'n menschen mogen er zijn.
DIKKE MIEL is een hartstochtelijk
rooker. Ge kunt hem niet tegenkomen of
hij heeft zijn pijp in zijnen bek. Zijn
vrouw is heel spaarzaam... en 't gaat heur
niet goed af zooveel geld in rook te zien
verdwijnen.
Luistert ne keer manneken, zei ze
tegen Dikke Miel verleden jaar in Mei,
eiken keer dat g'U een pak tabak koopt,
zal ik dezelfde som in ne spaarpot ste
ken. Ge zult ne keer zien wat voor 'n for
tuin gij oprookt.
Gisteren nu heeft z'heuren spaarpot
opengebroken omdat hij te vol stak.
Ziet ge, sprak ze, met al 't geld dat
ge verkwist hebt met rooken en dat ik
terzijde heb gelegd, kunnen we nu in den
zomer acht daagskens gaan doorbrengen
aan de zee.
Wat ben ik toch ne stommen ezel en
ne luierik, zei Dikke Miel daarop! Zeggen
dat, zoo 'k meer gerookt had, wij mis
schien wel 'n schoone reis van veertien
dagen naar Rome zouden kunnen gedaan
hebben!
EN DAARMEE m'n beste menschen
Ga 'k het U nog eens wenschen.
Met handen en ipet voeten
Bied 'k U aan «Toprechte groeten,
Marenta, hier aan mijne zij,
Die doet er d'heure bij.
Ze hoopt dat alles goed mag gaan,
Evenals
't Manneken uit de Maan.
IBESB&BBHBaBBBBBSBBBaBSEIflflBB
(Van onzen bijzonderen Correspondent.)
HOE NELLEKEN IN DEN HEMEL
KWAM
Eens zat een oud kadulleken
Op Sinte Pier zijn zuileken;
Zij nam een blikken pulleken
Uit haar baaien-rok
En dronk een korten slok.
Brussel, 16-1-35.
SAARLAND TERUG AAN
DUITSCHLAND
De Saarlanders hebben bij de volks
stemming met eene verpletterende meer
derheid (meer dan 90 t. h.) hunne ge
hechtheid aan het Moederland 'bevestigd.
Ze weten nochtans dat Duitschland een
diktatuurstaat is geworden, 't Moet zijn
dat ze niet zooveel schrik hebben van de
diktatuur van den Fuhrer Met het re
giem zijn ze in elk geval 'bekend. En ge
kunt uit de stemming opmaken, dat de
Duitschers van oorsprong meer dan ande
re volkeren aan het Moederland zijn ge
hecht. Ge riet daarin ook dat de vrijheids-
gedachte stesds een grooten invloed be
waart. Vrij te zijn of onder vreemden
dwang te leven, bewaart een groote zede
lijke kracht bij een volk. Eerst wanneer
men Ondervonden heeft wat men aan
vrijheid heeft verloren, begrijpt men welk
zedelijk goéd is weggevallen.
Voor Frankrijk is het een verpletteren
de miskenning, verdiend of onverdiend,
dat onderzosken we niet.
Wat uit de gehouden volksstemming zal
gebcren worden, zal de toekomst ons lee
ren. Meer Inkt heb ik daaraan niet te
besteden. Want er zijn andere katten
te geeselen
BUTLER TE BRUSSEL
Butler is de opvolgér van Albert Tho
mas als algemeen bestuurder van het In
ternationaal Arbeidsbureau, gehecht aan
den Volkenbond te Geneve. Vrijdag laatst
heeft hij te Brussel gesproken voor de
leden der Soc. Syndikale Kommissie. Za
terdag werd hij ontvangen door den Raad
van het Algemesn Christelijk Vakverbond.
In beide vergaderingen heeft hij hoofd
zakelijk gesproken over het experiment
van president Roosevelt van de Ameri
kaansche Staten. De politiek van Roose
velt is geweest de arbeidsloonen te ver-
hoogen, de koopkracht te vermeerderen,
de arbeiders vertegenwoordiging te geven
in cfficieele raden, de goedkoops woning
bouw te bevorderen, en door het geheel
van talrijke maatregelen de nijverheid
zelf te doen herleven.
Die voorlichting was zeer interessant.
L'ACTION SOCIALISTE
L'Action Socialists(Spaak en Cons.)
van IJ. Zaterdag gaat eene andere actie
methode voorhouden.
Aan berusting in de moeilijkheden valt
niet te denken. Evenmin aan eene los-
barsting van spontane woede bij de mas-
sa, want deze zou onderdrukt warden.
Blijven dan nog over: de weerstand, de
georganiseerde strijd, de algemeene werk-
staking, tegen de uithongeringspolitiek
der Regeering om de werksrsklas aan
't bewind te krijgen en het Plan van
den Arbeid te verwezenlijken
Kortweg wordt geschreven: «indien de
politieke en syndikale leiders nog vijf-
tien dagen blijven aarzelen en berusten,
langs hier en langs daar trekken, ver-
deeld over de ernstige dagen die door-
gemaakt worden en de illusies die ze
nog koesteren over komende betere tij-
den, dan zijn ze niet meer waardig lei-
ders genoemd te worden. Die socialisti-
sche chefs zullen beschouwd worden als
onbewuste saboteurs van hét socia-
lisme. Welke huichelaars zouden nog de
syndikale tucht durven inroepen tegen de
notie van de socialistische solidariteit
en den strijd?
Dat is natuurlijk het geestesvoedsel dat
de socialistische massa noodig heeft om
in 't geloof te komen dat met wat revo
lutie 't geld zal toevloeien in de Staats
kas, of minstens dat zij dan eens zal too-
nen wat zij vermag om 's lands zaken
beter te doen gaan.
Het artikel is niet van Spaak maar van
zijn medewerker Maroel Grégoire, zal ech
ter wel met de instemming van Spaak
rijn geplaatst.
In verband daarmeê een andere be
schouwing. De syndikale en andere partij
leiders nemen integendeel een heel wat
zachtere houding aan. Ge zoudt zeggen,
ofwel dat ze schrik hebben voor de ge
volgen van 't ontwikkelen eener revolu-
tionnaire stemming bij de volgelingen, of
wel de hoop koesteren dat ze eene kans
krijgen om zonder veel vernedering of
partij-miseries om eene vertegenwoordi
ging te krijgen in eene hervormde regee
ring.
In hoeverre de tijdsomstandigheden
daarvoor rijp rijn, kan ik niet in welkda-
nige bijzonderheden aangeven. Persoonlijk
geloof ik echter, dat de groote leiders heel
wat meer schrik hebben over de gebeur
lijke revolutionnaire 'bewegingen die ge
makkelijk te ontwikkelen zijn, en een
voorkeur geven aan eene vertegenwoordi
ging in de Regeering, in de hoop op die
wijze hun Planin betrekkelijke mate
te doen kennen en zoo mogelijk daarvan
een stukje in het Règeeringsprogramma
te doen opnemen.
Ik doe geen bepaalde profetie. Maar ik
geloof niet dat de hoogree partijleiding
allerminst stuwt in de richting eener re
volutionnaire beweging. Trouwens is langs
de wegen der revolutie niet veel regee-
ringsgezag te verwerven.
Eerst a. s. Zondag zullen de socialisten
in een speciaal Syndikaal Congres trach
ten eene bepaalde houding aan te nemen.
ONTSTEMMENDE FEITEN EN CIJFERS
Men moet toegeven dat M. Albert De-
vèze 'n zeer bedrijvige Minister van Lands
verdediging is. Bij elke omstandigheid die
oudstrijders en gepensionneerden samen
brengt. tracht hij aanwezig te zijn, een
diskoers te plaatsen op elk banket, en fei
telijk ook heel wat bijval oogst.
Maar hij heeft een leelijke keerzijde.
Ge weet dat hij Luitenant-Generaal Nuy-
ten, Stafoverste van het leger, heeft ge
broken omdat hij een plan van legerher-
vorming had ontworpen, naar hetwelk de
weerbaarheid van het leger zou gehand
haafd blijven maar tevens eene besparing
zou verwezenlijkt worden van twee a drie
honderd millioen.
In verband met die kwestie hier eenige
inlichtingen over de dienstverhoudingen
in het leger.
Minister Devèze heeft op de Legerbe-
grooting eene 'besparing willen verwezen
lijken van 24 miilioen, maar uitsluitend
op de vergoedingen voor den diensttijd
boven de 8 maanden, de terugroepingen,
en op de diensthernemenden (rengagés),
soldaten, korporaals en onderofficieren.
Het leger kost voor het loopend jaar
1.269 millioen. Dat is nagenoeg 25 t. h.
van 's land begrooting.
De verhoudingen in het leger kcmen op
het volgende neer:
Er zijn 24 luitenanten-generaals, die
eene wedde hebben van'85.6ÖO tot 96.000
frank per jaar.
De 63 generaal-majoors krijgen van
75.000 tot 85.000 fr. per jaar.
De 602 hoogere en lagere officieren heb
ben van 64 tot 74.000 fr.
De overgroote meerderheid valt te rang
schikken onder de cumulards Hoeyeel
invaliedener zijn onder de officieren
van allen graad? De verhouding zal wel
groot zijn.
Er wordt gezegd dat de Sekretaris-Ge-
neraal van 't Ministerie, die natuurlijk
'een hooger officier is, als algemeen Sekre-
taris 'nog een bij-wedde heeft van 60.000
frank!
Luitenant-Generaal Nuyten wilde de 900
ordonnances der bereden officieren af
schaffen; het getal legermuzieken beper
ken tot één per legereenheid; de duur der
terugroepingen terugbrengen van 42 op 30
dagen; de 2.500 cycliaten uitschakelen;
de pupillenscholen hervormen of af
schaffen; in de krijgshospitalen stren
ger toezicht houden en de uitwassen uit
snijden.
Tot daar in samenvatting hetgeen Lui
tenant-Generaal Nuyten heeft voorgehou
den. HIJ schijnt niet uitdrukkelijk gespro
ken te hebben over de gegradeerden, die
wel in actie ven dienst blijven en hooge
militaire Invaliditeitsvesgoedingen opstrij
ken.
Minister Devèze kan natuurlijk heel ge-
Wie op een beleediging met een beleedi-
ging antwoordt, heeft ze dubbel en dwars
verdiend.
Dan schoot door haar scherp neuzëkén
Gelijk in t lied van 't Reuzeken
Zoo stappevoets van veuzeken
Een ellen-lang gezang
Dat dreunde in 's hemels-gang.
Kwam Sinte Pier eens piepen uit;"
Wat is mij dat voor een geluid?
Bracht hij met zware stem er
De stoep van 's hemels huis
Kent enkel zielsgerüisch!
Zei 't arm en stok-oud vrouwken dan;
Meniere, 'k zing hier voor mijn man.
Die naar den hemel is gegaan,
Binst dat ik achter hout
Gegaan was in het woud
Dan zijt gij Oharlewi zijn wijf?
Vroeg Sinte Pier, een 'beetje stijf,
Maar 't stemgeluid leek geen gekijf,,,;
Gelijk ge zegt, menler:
Zijn Nelleken is hier...
De begeerte om groot te schijnen heeft
reeds menigeen klein gemaakt.
lESBBBBBBBlBBBiSBBBEBSSBSiBEBESa
HETMANNEKE
NU DAT DE ZON is weggezonken
De sterrekens aan den hemel lonken
Het Maantje lieflijk zit te monken
Het stoofken lekker staat te vonken
Ons kat op heur gemaksken is aan 't ron-
De koffietas is volgeschonken [ken
Marenta fier, daar staat te pronken,
Voel ik ook m'n harte bonken
Omdat, nu 't licht is aangestoken
't Oogenblik is aangebroken,
Om met U, lezers mijner droomen,
In aanraking te komen.
'k Weet niet, beste gezellen,
Ik zeg 't U heel bedaard,
Of 't geen 'k U nu ga vertellen,
't Schrijven wei is waard.
'k Heb doorsnuffeld bladen en papieren
Om mijn epistel te versieren
Met anekdoten allerlei
Waar ik niet met uit en schei,
'k Heb gezocht in allerhande bceken,
Nieuws van overal, uit alle hoeken,
Maar helaas 'k kcm tot 't besluit
'k Ben gewis niet mis
't Nieuws, dat nieuw is,
Is voorwaar de wereld uit!
Iemand heeft, terecht, f
Wel eens gezegd
'k Stem er ras meê in,
D'historie is 'n eeuwig herbegin
Ook bij mij, 't staat nu vast,
Wordt dat stelsel toegepast,
'k Vertrek van dit princiep.
Dat nimmer op 'n gasbekliep:
Die geeft wat hij heeft
Is weerd dat hij leeft!
Ik geef wat 'k heb, en is 't niet veel
G'hebt er toch ook van... uw deel!
DE GELEERDEN, ALHIER, ALDAAR,
Zitten te krabben in hun haar
Want, 'k ze? 't aan wie 't wil hoeren
Z'hebben iets verloren
Dat, m'n beste vrinden.
Gewis
Niet gemak'lijk is
Om weêr te vinden.
Wanhopig staren ze ons aan, en richten
hun bede tot ons om hen meê te helpen
hun verloren goed terug te brengen!...
Enne dat verloren goed is het... Nachte
galen-eiland, ergens in den Atlantischen
Oceaan! Maar de juiste plaats, zie, dat
weten ze niet meer! Het Engelsche Ad
miraalschap heeft dus een noodsein de
wereld ingestuurd tót al de schepen die
bij toeval dat spookeiland zouden tegen
komen, om er de juiste ligging van te
bepalen.
Ik had wel ne keer gedroomd da 'k mij
nen portemonee met tien duizend balle-
kens er in verloren had. 'k Heb er toen
acht dagen achter gezocht en vond hem
dan terug in nen ouwen pardessu met
1 fr. 95 en nen halven eens van vóór den
oorlog, want tien duizend frank heb ik
nooit bezeten!
Om U te zeggen dat ne mensch zoo
soms van die vaste gedachten heeft, hé!
Als die geleerden 'i ook maar niet ge
droomd hebben!
ZEG JEANNE, vroeg de lieve vrien
din. wat hebt ge daar voor 'n beest rond
uwen hals?
Da 's een marter, meisje, ik ben dol
op marters.
Onzin! Ik ben gek op gerookte paling,
maar daarom hang ik zoo 'n beest niet
om mijn hals.
Van je vrindjes' moet je "t hebben!
'K ZEG T U HIER in zeven haasten
Bemint uw evennaasten
Gsiijlc'U zei ven hier op aard
Dan ten minste zijt ge 't leven waard.
Da's allemaal goed en wel voor ons
arme sukkeleers Van menschen, maar de
grrroote geleerde uitvinders die houden er
een ander gedacht op na. Ge zult mij rap
gaan verstaan als 'k U ga zeggen dat er
tot nog toe niet minder dan zes en ne
gentig springstoffen werden uitgevonden,
gaande van het dynamiet tot het lyddiet
en de nitroglycerine, cm in den oorlog te
worden gebruikt, en de menschen met pak
en zak de lucht,in te doen vliegen!
En 't en is er nog niet meê gedaan,
zullewant in 't militair laboratorium
van Frankrijk, zijn die goei snullen thans
bezig aan 't zoeken^ naar nieuwe spring
stoffen... en z'hebben er eentje bijge
vonden dat in één zal vereenigen: de
kracht van het lyddiet, de schadelijkheid
van de stikgassen, de gruwel der vlam
menwerpers en de snelheid van den
bliksem
W e wenschen hen veel succes met hun
nieuwe uitvinding en hopen... dat ze de
doeltreffendheid ervan zelf aan den lijve
mogen gevoelen!
En als Z3 daarmeê nog niet content
zijn!
TWEE VRIENDINNEKENS zijn bezig
aan 't parlesanten.
Ja, zei d'eene, ik heb een buitenge
wone kwaffeur. 't Is nen echten artist:
mijn man heeft slechts na ons huwelijk
ontdekt dat mijn haren geverfd waren.
De mijne is nog veel beter, zei d'an-
dere. Mijn man heeft nog niet eens op
gemerkt dat mijne haren... valsch rijn.
Moeten er toch domme mannen zijn, ja!
IN LONDEN WAS ER EEN MADAM
Die had nen aap, zoo tam,
Dat hij haar, beste gezellen,
Op heur wandelingen mocht vergezellen,
En zich gedroeg met veel fatsoen.
Zonder iemand kwaad te doen.
Die madam Snowsen, om heur niet te
noemen, was te leelijk om voor den duvel
te dansen! 't Moet U dus niet verwonde
ren dat ze, alhoewel ze dagelijks naar
't schoonheidsinstituut trok, om heur ver-
rimpeld vel op te doen spannen, toch aan
geenen man geraakte! Als troost kocht ze
dan dien fameuzen aap. Op ne zekeren
dag nu had ze vastgesteld dat heur beest-
jen er ook maar deerlijk begon uit te zien
en had ze 't meegenomen naar den In-
stitut de beauté om 't een verjongings
kuur te laten ondergaan! Maar nen aap
is nen aap... en als 't beestje in de ka
mer opgesloten was, Vond 't niets beter
dan al de kranen van de baden open te
draaien, tot op 't oogenblik dat 't, deerlijk
verbrand door 't warm water, den lesten
snak gaf.
Nu heeft die madam Snowson een pro
ces ingespannen tegen den eigenaar van
't instituut en ze vraagt zoo maar zeven
tig duizend ballekens schadevergoeding!.,.
Dat kan tellen voor nen aap!
IN BRUSSEL en elders ook is 't de
mode dat de madammekens wandelen meê
hun hondje. Overlest zat er zoo een van
die vrouwtjes meê heur schoothondje in
den tram. 't Was een lief beestje ('t hond
je) maar 't was maar altijd bezig met zich
te krabben. De reizigers begonnen teekens
te geven van ongerustheid... 't Madamme
ken had het in de gaten en vroeg toen
met heur lief stemmeken:
Houdt ge dan niet van beesten?
Toch wel, madam, was 't antwoord
van een der aanwezigen, toch wel... maar
niet als ze onder 'n zekere grootte zijn.
't Beestje had beestjes!
WAT ZOU ne mensch toch al niet geven
Om lang, heel lang te kunnen leven
En, 'k zeg het zonder schromen
Niet onder 's dokters hand te komen?
Als g'ook van dat gedacht rijt, moogt
Umangi, Sinte Pieter, 30 Nov. 1934.
Aan mijn talrijke weldoeners
uit het Popcringsche, bijzonder
lijk uit Oostvleteren, Vlamer-
timge, Stavele en Pollinkhove,
Geachte Vrienden, ge zult gemakkelijk
begrijpen dat het mij onmogelijk is aan
elkeen van U afzonderlijk te schrijven,
ik zou daarvoor alle ander werk moeten
laten staan... en ik ben toch niet naar
Gongo -gekomen om uitsluitend brieven
te schrijven, nietwaar. Om toch een tee-
ken van leven te geven, cm te bewijzen dat
ik U allen niet vergeet cn... dat ik met
uw giften niet naar Amerika getrokken
ben! schrijf ik U dit briefje uit Congo.
Een kort verslag van mijn reis zal mis
schien niet van alle 'beang ontbloot rijn,
al komt het ook wat laat.
Zooals U weet ben ik op 25 Oogst met
de Thysville ingescheept te Antwerpen.
Wij waren dien Vrijdag morgen met zes
jonge paters uit Scheut vertrokken, na
een hartelijk gebed gestort te hebben in
het heiligdom van O. L. Vrouw van Gratie
om een v»orspcedige reis te bekomen. On
ze hemelsche Moeder heeft dan ook ons
gebed verhoord en we hebben een buiten
gewoon kalme reis mogen genieten, zoo
danig dat niemand ernstig zeeziek is ge
weest, zelfs in de Golf van Gascogne niet,
waar het anders nochtans kan schuw
gaan, naar het schijnt. Op het schip
hebben we allen eiken dag het H. Mis
offer kunnen opdragen.
Den Donderdag 31 Oogst 's morgens lag
de Thysvillevoor Teneriffe, en reeds
den Dinsdag 11 September, zijn wij gaaf
en gezond in Matadi aangeland, waar wij
met blij gemoed vaarwel hebben gezegd
aan de Thysville».
's Anderendaags zijn wij met den Wit
ten treinvertrokken naar de hoofdstad
van Congo: Kinshasa. Een echt reuzen
werk most het aanleggen van die spoor
lijn geweest rijn; men heeft ervoor moe
ten rotsen doen springen, bosschen uit
roeien, bruggen leggen, en dat allemaal
met primitief materiaal en onder de bran
dende tropenzon. Hier heeft de staat zijn
naam van Boula-Matari (Rotsenbreker)
weer eens verdiend. Ook is het gemakkelijk
verstaanbaar dat niet van den beginne een
eerste klas moderne spoorlijn kon worden
aangelegd. Vroeger was dat een soort
tramlijn, en de reis voor de 380 km. duur
de twee dagen. Nu is die lijn met behulp
der oude heelemaal vernieuwd en de reis
duurt maar 12 uren meer. De Japaneezen
hebben al het ijzer van de oude lijn opge
kocht en zijn nu bezig het naar Japan te
vervoeren.
Den Donderdag avond kwamen wij in
Kinshasa aan: een moderne stad, met
autos, hotels en groote winkels. Er wonen
daar nochtans niet meer menschen dan
te Oostvleteren, doch de huizen staan al
lemaal op een treffelijken afstand van el
kander. Vlak daartegen, gescheiden door
een park, is de stad der zwarten, waar er
wel rond de 20.000 wonen. Het is daar dat
de Paters van Scheut een splinternieuwe
moderne kerk gebouwd hebben, grooter
dan de kerken van Oostvleteren, van Pol-
linkhove en van Stavele te zamen, en
nochtans die kerk is lederen Zondag, ook
's namiddags voor het Lof, proppensvol
volk. Vlak bij Kinshasa is het oudere
Leopoldvilledaar is de verblijfplaats van
Mgr Six, die dezer dagen waarschijnlijk
plechtig is onthaald geweest en met
vreugde begroet door missionarissen en
christenen; ongelukkiglijk ben ik daar nu
te ver van af en heb ik de bekroning der
feesten, onzen Vlamertingschen Bisschop
ter eere, niet kunnen bijwonen.
Den Maandag 17 September zijn wij
met tweeën, bestemd voor het vicariaat
Nieuw-Antwerpen, ingescheept op de
Kigoma om een nieuwe reis van acht
dagen te beginnen: het opvaren van den
Congostroom. Dat is waarlijk het heer
lijkste geweest van onzen langen tocht.
Die machtige vloed is op sommige plaat
sen 30 tot 40 Km. breed; hij is bszaaid
met eeuwig groene eilanden en op zijn
oevers kan men de ondoordringbare Afri-
kaansche oerwouden 'bewonderen. Als ik
bij de rap invallende avondschemering,
dat doolhof van waterwegen, tusschen die
donkere eilanden bezag, kreeg ik den in
druk dat dit deel der wereld overgebleven
was van voor den tijd dat God de waterfen
van de aarde scheidde.
Niettegenstaande al het natuurschoon
dat we te zien kregen verlangden wij toch
om eindelijk ter bestemming te zijn en
thuis. Den Maandag avond 24 September
kwamen wij te Lisala aan; waar wij den
eersten zegen van onzen Bischop Mgr.
Deboeck mochten ontvangen. Ik ben dus
in hetzelfde vicariaat als P. Firmin Decat
van Elverdinge, die in het Poperingsche
geen onbekende is; maar dien streekge
noot heb ik nog niet gezien en zal ik
waarschijnlijk in 't korte ook nog niet
zien, want om tot bij hem te komen, zou
ik zeker acht tot tien dagen moeten rei
zen.
Ik doe nu in Umangi, een missiepost
op 20 Km. van Lisala, mijn missienovi
ciaat. Stilaan begin ik den eeuwigen Zo
mer van Congo gewoon te geraken en
Goddank, mijn gezondheid is tot nog toe
opperbest gebleven. Stilaan ook beginnen
mijn ooren zich te gewennen aan de Con-
goleesche klanken en als een tweejarig
kind begin ik mijn eerste lingala de
taal van de streek te stamelen. Onder-
tusschen kan ik de andere paters, er zijn
er vier op de missie, wat ontlasten te mid
den hun drukke bezigheden, door de doo-
pen te doen b. v. Dat is oprecht een aan
genaam werk... de oogst inhalen is im
mers altijd aangenaam, ook al is hij door
een ander gezaaid. Geve O. L. H. ons no?
vele jaren om veel te kunnen zaaien het
geen misschien een ander maaien zal
wat geeft het als O. L. H. maar verheer
lijkt wordt en de zielen voor eeuwig ge
red. Daarom reken ik voort op uwen steun,
bijzonderlijk op uw gebed. Van mijnen
kant moogt gij verzekerd zijn van mijn
blijvende dankbaarheid en van mijn gebed
voor uw aller welzijn.
Om te ein«ligen wensch ik U allen nog
een zalig nieuwjaar en volharding in uw
liefde en uw ijver voor de missiën, niet
tegenstaande de moeilijke tijden die gij
zelf beleeft. En als ik nog een wensch
mag uitdrukken: het is dat er in onze
nog door en door katholieke streek, meer
en meer misionaxis-roepingen mogen ont
staan, ja, dat veel brave ouders zouden
den moed hebben om te bidden Heere,
neem er ook een van de mijnewant het
offer dat ze gebracht hebben zal eens «ie
grootsite vreugde van hun leven zijn.
De grootste nood hier is de nood aan
missionarissen; de klacht van O. L. H.
blijft hier weerklinken: De oogst is zoo
groot en de arbeiders rijn er zoo weinig
JOZEF PAUWELYN,
Missie van Scheut,
Umangi (via Lisala) Belgisch Congo.
Uitgeverij Hansa 2, Koninginnega
lerij, Brussel. DAVID BIJ GOLIATH,
door E. J. van de Ven. Een actueel boek
over crisisnooden in Amerika en bij ons.
Kan devaluatie soms geen redding bren
gen? Wat Roosevelt deed. Prijs 8 fr.
KORT VERSLAG.
Een daverend boek over de crisisnooden
en de mogelijke oplossing. Het is geschre
ven naar aanleiding eener Amerikaansche
reis door den schrijver onlangs onderno
men.
Wat deed Franklin Roosevelt? Wat
heeft de Amerikaansche President be
reikt?
Hoe hij zich teweer gesteld heeft tegen
de alles verpletterende nooden die zijn
groot land onder de Hoover-regeering me-
demaakte, weet iedereen. Minder goed
werd de openbare meening ingelicht over
de resultaten, over het geweldige succes
der ingrijpende hervormingen. Ligt er in
de Amerikaansche les geen oplossing voor
ons besloten?
Hiermee wordt 't devaluatie-vraagstuk
in een fel licht geplaatst en wordt er voor
devaluatie een lans gebroken.
Allen die lijden onder de crisis zullen
de taal van den schrijver best begrijpen.
Als een echo op hun hulp- en klaaggeroep
klinkt zijn stem, het woord zijner bevin
ding.
Is men het met schrijvers stelling voor
devaluatie niet eens, dan zal men toch
moeten bekennen dat heel wat klaarheid
gebrac' wordt. Een goed voorgelichte
openbare meening kan enthousiast mede
werken met hen, die naar ae oplossing
zoeken.
Hoe dikwijls leest men niet in de
kranten dat valsche munten in omloop
zijn. Men moet dan on z'n h >cde zén en
nauwkeurig ieder geldstuk onderzoeken
dat men ontvangt.
Doet zulks eveneens wanneer U een
tube Aspirine koopt, het onfeilbare ge
neesmiddel tegen pijnen, hoofdpijn,
rheumatiek, verkoudheid, griep, enz..,
Denkt er steeds aan dat er veelvuldig
namaak bestaat, hetwelk tracht gebruik
te maken van het vertrouwen dat men
in de Aspirine tabletten stelt. Vergeet
dan ook niet dat de echte Aspirine het
Bayer-kruis draagt op ieder tablet en
dat zij uitsluitend verkocht wordt in de
origineele verpakking, eveneens voor
zien van het Bayer-kruis.
IBHaEffiSgfflSSi^SB&SBSSBBSaESSB
De polders van Beveren-Waas, tusschen
deze gemeente en den linkeroever van de
Schelde, worden op 't oogenblik onveilig
gemaakt door talrjke valken. Men heeft
twee extra veldwachters aangesteld om de
roofvogels te helpen uitroeien. Zij vormea
namelijk een groot gevaar voor de dui
ventillen, welke in deze streed zeer., talrijk;
zlin
voor
Hoofdpijn
Neusverstopping
Kortademing
Zenuwverzwakking
enz. enz.
Te verkrijgen
enkel in de
BESTE WINKELS
Vraagt
het doosje met het
haantje.
Alle giften worden met veel dankbaar
heid aanvaard en kunnen gestort worden
bij E. H. D'HOORE, Onderpastoor op St
Jan te Poperinge (Fostcheckrek. 41771).
