rie Jubelfeesten worden gevierd in de Abdij St-SIXTUS Westvleteren
ONZE PAASCHVREUGDE
2
OP DINSDAG 14 APRIL 1936
BELGISCHE BOERENBOND
De Hoofdkerk te Brugge
KWEEKT CHAMPIGNONS
VLAANDERENS BEDEVAART
NAAR LOURDES IN 1935
tal«Bi asaeau,
Citeaux, m wenschen, n.?
ion». turnpAKV
DE ABDIJ IN 1870.
Derf 24 Februari laatstleden waren er
25 jaren verloopen sinds Mgr. Waffelaert,
Bisschop van Brugge de abbelijks wijding
toediende aan den Hoogeerw. Vader Dom
Bonaventura De Groote, abt der Sint-
Sixtusabdij te Westvleteren. Die dag ging
niet onopgemerkt voorbij, want talrijke
brieven en telegrammen van gelukwen-
schingen werden aan den Jubilaris toege
stuurd. Doch, van feestviering kon er geen
spraak zijn wegens den Vastentijd, en ook
wegens het onverwacht afsterven van on
zen E. P. SerapMnus, die daags te voren
overleden was.
Er werd dan vastgesteld dat de plech
tigheid zou gevierd worden op den Derden
Paaschdag, zijnde Dinsdag 14 April a. s.
Laat ons hopen dat een heerlijke Paasch-
zon de natuur en de harten met warme
stralen zal overgieten om het drievoudig
jubilé, waarover in dit artikel gehandeld
wordt, in de beste feeststemming te kun
nen vieren.
Een Abdij is altijd op geestelijk maar
ook op stoffelijk gebied een weldaad voor
de streek waar ze gelegen is. Het volk in
teresseert er zich voor, en wil, als 't ware
met haar meeleven. Daarom heeft men
ons eenige geschiedkundige inlichtingen
gevraagd over Sint-Sixtusabdij. Voor zoo
veel het in onze macht is, voldoen wij
gaarne aan dien wensch, doch wij zullen
ons tevreden steller met eenige voorname
feiten en datums aan te halen: een dag
bladartikel kan niet meer vereisehen.
GEESTELIJKE STAMBOOM.
Welke is de kerkelijke oorsprong van
Sint-Sixtusabdij?
Onze abdij behoort aan de ORDE VAN
CITEAUX, die oelf een vertakking is der
Benedictijner-Orde. Bijgevolg aanzien wij
SINT BENEDICTUS (480-545) als onze
Wetgever, daar wij, Trappisten, zijnen Re
gel zoo letterlijk mogelijk naleven,
SINT ROBERTUS (1098) als onze eigen
Ordestichter, wijl hij, samen met Sint Al-
bericus en Sint Stephanus in Burgondië
de abdij van Citeaux, de bakermat onzer
Orde, gesticht heeft. SINT BERNAR
DUS, Kerkleeraar, die met een dertigtal
medegezellen het kloosterhabijt te Citeaux
ontving, werd abt van Clairvaux (1115),
gelegen in het Bisdom Langres, is onte
gensprekelijk de Voortplanter onzer Or
de. Vijfhonderd jaar later stond aan
het hoofd der abdij van LA TRAPPE
(vandaar onze naam: Trappisten) de ver
maarde ABT DE RANCÉ, die in 1662 een
Strengere levenswijze invoerde, en zoo
doende de Hervormer der Cisterclënseror-
öe geworden is. Ten tijde der Fransche
Revolutie zochten eenige monniken van
La Trappe een-onderkomen te VALSAIN-
TE (1791) in Zwitserland. Hun aanvoerder,
DOM AUGUSTINUS DE LESTRANGES,
wordt na die uitwijking de Herstelier der
Orde, want uit Valsainte ontstond DAR-
FELD (1795) in Westfalen, waaruit Dom
Augustinus monniken uitzond om cnder
andere in 1814 definitief WESTMALLE,
bij Antwerpen, en later (1818) NOTRE
DAME-DU-GARD te stichten. Dit laatste
klooster, gelegen niet ver van Amiens, is
cns eigenlijk gezegde stamhuis, vermits
het in 1831 de monniken-stichters naar
Sir.t-Sixtus gezonden heeft.
Daar hebt gij dus de geestelijke stam
boom van ons klooster.
DE HEER VICTOOR.
ONZE WERELDLIJKE STICHTER.
Doch de Goddelijke Voorzienigheid be
dient zich doorgaans ook van vrome
menschsn, wier persoonlijke bedrijvig
heid en neigingen Zij tot haar doelwit
weet te richten. Zulk werktuig in Gods
handen was een diepchristelijk bur
ger van Poperinge, met name JOANNES-
BAPTISTA VICTOOR. Geboren te Re-
ningelst den 22: Oktober 1756 trad hij in
den echt met vrouw Cornelia-Barbara
Van Isacker (1751-1825). In eerste huwe
lijk was deze laatste getrouwd met Joan-
nes-Franciscus Lebbe (1744-1789). Uit dat
huwelijk werden twee zonen geboren:
Frangois (1735-1854) en Jean (1787-1844)
die de voorouders zijn van de thans zoo
uitgebreide en achtbare FAMILIE LEBBE.
Welnu, Mr Victóór was een rechtschapen
man en een vurig christen. Uit liefde tot
de eenzaamheid leefde hij gedurende 18
jaren (1813-1831) afgezonderd en verstor
ven aan de wereld, op den eigendom DE
BAENSTwelken hij gekocht had van
Óarolus-Aensas De Croeser, Burgemees
ter van Brugge. Die eigendom was gelegen
te midden der bcsschen van Westvleteren.
Hij bouwde er een «huys... omtrent 30
Voet in de langde en 20 in de breede... ge
heel onderkeiuert... met een bovenxamer.
Du nuys was rond afgesloten met een wal;
en al ae westzijae was eene poort, zoo dat
het buys gelieei verzekert, en in vrijheit
.Was lAi'cniv. v. St Sixtus).
Het is te vermoeden aat Mr Victoor
den Basnsten den Kesseiaersbosch
gekocht heeft, met de bedoeling er een
godsdienstige bestemming aan te geven.
God schikte de 'gebeurtenissen derwijze
dat die wensch eenmaal zou verwezenlijkt
werden. Op zekeren dag voelde hij zich
gepraamd om zijn. huis en zijn eigendom
dan kloosterlingen aan te bieden, opdat de
éenzaamhèid waar liij zelf zoovele geluk
kige jaren had doorgebracht een oord van
gedurig gebed en aanhoudende boetvaar
digheid zou blijven. Wellicht had hij per
soonlijk gezien, ofalthans vernomen, hoe
eenige Trappisten zijn ideaal beleefden op
den Catsberg. Daarom wendde hij zich tot
Dom Germ anus Gillon, abt van Notre-
Dame-du-Gard, en stichter van Catsberg
(1826), om hem met zijn voornemen in
kennis te brengen.
IN 1831 WORDT ST-SIXTUS GESTICHT.
DOM FRANCISCUS-MARIA DE EERSTE
PRIOR.
Na rijpelijk alles overwogen te heb
ben werd het aanbod door Dom Ger-
tnanus aanvaard, en in de Zomermaan
den 1831 kwamen de eerste Trappisten
naar Westvleteren onder de leiding
van den hun toegewezen Overste: onzen
éérsten Prior DOM FRANCISCUS-MARIA
VAN LANGENDONCK. Den 4 November
ÏB31 staat geboekt als de officieele dag der
Stichting, omdat men alsdan een plechtige
H. Mis oelebreerde, en het Te Deum zong
in het huis van Mr Victoor, en wel ter
plaatste waar onze tegenwoordige Hoog
Eerw. Abt Dom Bonaventura zijne werk
kamer heeft.
Een half jaar daarna, den 8 Mei 1832,
Stierf te Ppperinge de godvreezende ere-
tnijt, Mr Victoor. Hij had aan de monni
ken 12 hectaren grond geschonken. Die
gift werd den 21 Mei 1860 bij notarieele
akte bevestigd. In 1863 werd een grafmo
nument in de kerk van Sint-Sixtus opge
richt ter gedachtenis aan Mr Victoor en
de familie Lebbe. Elk jaar heeft er een
plechtig jaargetijde plaats voor de zlele-
rust onzer wereldlijke stichters, wier na-
(toeu in zegening blijven»
EENIGE GESCHIEDKUNDIGE FEITEN.
Laat ons nu eenige feiten der Geschie
denis onzer abdij aanhalen. Dom Francis-
cus Van Langendonck, de eerste Prior,
was de man om de taak op zich te nemen
een klooster van ijverige mannen te doen
oprijzen, dè&r waar niets stond dan een
kluizenaarswoning. Fijne menschenkenner
als hij was en bekwame zieleleider, wist
hij, meer door zijn voorbeeld dan door
zijne woorden zijne medebroeders te ver
vullen met onwankelbaar betrouwen op
Gods vaderlijke Voorzienigheid, vooral op
dagen van bitteren nood, zooals er door
gaans voorkomen bij elke kloosterstich
ting... Alles ging toch zachtjes vooruit; er
kwamen eenige nieuwelingen: een kerkje
rees uit den grond; een stuk boschland
werd in labeurland herschapen: kortom,
toen de eerste Prior den 2 November 1836
bijna plotseling stierf, hadden er 23 kloos
terlingen onder zijn bestuur gestaan'.
Zeven jaar later, den 15 September 1843,
werd, bij gelegenheid van het aanleggen
van een definitief kerkhof, zijn lichaam ge
heel onbedorven teruggevonden. Men sprak
toen ter tijde van verscheidene wonder
lijke genezingen. Zeker is het dat Dom
Fransiscus-Maria niet enkel een wijs en
voorzichtig Overste was, maar ook een
echte man Gods. een heilig en boetvaardig
kloosterling.
SINT-SIXTUS ONDER DE RECHTS
MACHT DER ABDIJ VAN WESTMALLE
(1836).
Het jaar v6ór den dood van enzen
eersten Prior deed Mgr CORSELIS, die
door Gregorius XVI Apostolisch Delegaat
en Visitator voor alle kloosters in Belgie
benoemd was, zijn Visitatie te Sint Sixtus.
Hij zag wel in dat het beter zou zijn ons
klooster te onttrekken aan de rechtsmacht
der Fransche abdij Notre Dame-du-Gard,
doch dan moest er een Belgische Trappis
ten-abdij bestaan, en die was er nog niet.
Derhalve besloot hij alles te doen wat
hem mogelijk was om tot een resultaat
te komen dat allen zou bevredigen. De
pauselijke Breve «Cum religlosae familiae»
van 22 April 1836 bevatte de gewenschte
oplossing, want daardoor werd de Priorij
van WESTMALLE TOT ABDIJ VER
HEVEN. en die verheffing zou Sint Sixtus
tot heil en zegen dienen. Vanaf dien dag
stond ons klooster niet meer onder toe
zicht van Notre-Dame-du-Gard, maar
moest aanzien worden als Dochterhuis
van Westmalle. Honderd jaar reeds leeft
Sint Sixtus in steeds gresienden bloei
onder het vaderschap van de Abten van
Westmalle. Dit eerste Eeuwfeest wordt op
Dinsdag 14 April a. s. plechtig gevierd,
Gode ter eere
De eerste Abt van Westmalle, DOM
MARTINUS DOM had nauwelijks het af
sterven van onzen Prior vernomen of hij
vertrok naar Westvleteren. Hij werd er
met kinderlijke genegenheid als de Redder
van ons klooster ontvangen en ontbood
dadelijk twee zijner bekwaamste klooster
lingen: Pater Dositheus Kempeneers en
Pater Jacobus Deportemcnt,
DOM DOSITHEUS,
2» PRIOR VAN SINT-SIXTUS.
DOM DCGITHEUS werd als Prior van
Sint Sixtus aangesteld. Hij was 36 jaar
oud. in den bloei z'jner krachten en be
gaafd met de gewenschte hoedanigheden
voor het bestuur. Veel heeft hij gebouwd,
doch alles zoo eenvoudig en goedkoop
mogelijk. Men egon in de Lente van 1837.
Den 19 Mei betaalde men 4.52 fr. voor den
eersten steen! Waar die steen ergens ligt
is tot nogtoe een geheim! Den 20 Mei
1.31 fr. voor een schuppe! Den 23 Mei
6.62 fr. aan de brikkebakkers! En zoo
kan men dag aan dag de uitgaven lezen
in het oudste Rekeningsboek. Zij waren
scheep gegaan, ze moesten varen! Geen
rust zou er zijn vooraleer, jaren daarna,
heel het kloostertje daar zou prijken in
al zijnen eenvoud.
Tusschen haakjes hier nog iets meldens
waardig: dsn 1 Juni 1838 betaalde men
ii aen Martin 362 fr. voor een brouwzel
bier» Doch. als ze eens zelf brouwden?
't Zou goedkooper zijn en men zou voor
zeker lekkerder bier hebben! Een occasie
biedt zich aan: den 15 Juni 1838 koopt
men voor 919 fr. een oude brouwerij
Ziedaar een datum van belang voor de
toekomst der abdij, en wellicht ook stof
voor een nakend eeuwfeest
De maanden en jaren verliepen en altijd
ging men voort met den bouw. Doch
vooral was men bezorgd het Koorgebed
met eerbied en godsvrucht dag en nacht
in het kerkje te verrichten, om d&ar bij
Jesus in het H. Sakrament, den noodigen
moed te putten om altijd opnieuw de
lastige dagtaak van den handarbeid blij
moedig te hervatten. Gelukkig zorgde de
Voorzienigheid voor nieuwe en jongere
werkkrachtenin 1842, toen men de tegen
woordige kerk bouwde, waren er 4i ge
profeste kloosteriangen.
Intussehen itiad Dom Dositheus reeds
hernaaioe malen aangevraagd om van zijn
ambt ontslagen te worden. Ten slotte gaf
de Abt van Westmalle in 1847 toe aan
zijn nederig verlangen.
DOM BONAVENTURE DE GROOTE,
Hoogeerwaarde Vader van St Sixtus,
die het Zilveren Jubelfeest zijner
Abtswijding viert.
DOM FRANCISCUS,
3» PRIOR VAN SINT-SIXTUS.
Het Klooster van Chimay wordt gesticht.
DOM FRANSISCUS DECROIX nam
het ambt van Prior waar van 1847 totdat
hij de stichting van Chimay ondernam.
Die stichting ging gepaard met ongehoorde
moeilijkheden, die slechts eindigden toen
het onder het krachtdadig bestuur kwam
van DOM HYACINTHUS BOUTECA, ge
boren te Poperinge (1825), geprofest te
Sint Sixtus in 1849, en die het zoover
bracht dat hij in 1871 de eerste Abt van
Chimay werd. Dit Dochterhuis van Sint
Sixtus is thans een der bloeiendste der
Orde. Sinds 6 Januari 1929 heeft het een
klooster, thans Priorij, gesticht op het
eiland Caldey, gelegen ten Zuiden van het
land van Wales (Engeland). Het getal
religieuzen door Sint Sixtus naar Chimay
gezonden bestaat uit 8 priesters, 2 koor
religieuzen en 11 broeders.
DOM JACOBUS DE PORTEMONT be
kleedde, ad interim, het ambt van Prior
vanaf Juli 1850 tot Juli 1856. Dan maakte
hij zich gereed om, uit gehoorzaamheid,
naar Canada te vertrekken, waar hij als
Prior stierf te Tracadie in 1883.
DOM DOSITHEUS OPNIEUW PRIOR.
Hij zendt kloosterlingen naar Canada.
Na het vertrek van Dom Jacobus werd
NOGMAALS DOM DOSITHEUS aange
steld om Sint Sixtus te besturen. Zooals
altijd onderwierp hij zich aan Gods be
schikkingen. Te dien tijde verkeerde een
klooster onzer Orde, Petit-Clairvaux, in
groot-en nood. Tijdelijke goederen waren
er in voldoende mate, doch er boden zich
geen novicen aan: zonder toevoeging van
personneel zou het uitsterven. De bisschop
van Arichat gaf aan den Overste den
raad zich te wenden tot den Abt van
Westmalle, en deze op zijne beurt spoorde
het overbevolkte klooster van Westvleteren
aan om die ordebroeders van Amerika ter
hulp te snellen. Dit klooster van Petit
Clairvaux, gesticht in 1818 (of 1819) nabij
Tracadie (Nieuw Schotland, Graafschap
Sydney, Canada) werd dus van een gewis-
sen ondergang bevrijd door Vlaamsche
Trappisten, die de zee ovêrstaken om er in
het koude Canada hunne broederlijke lief
de te gaan betoonen. De abdij van West
malle zond voor haar deel 1 Broeder en
4 postulanten, Sint-Sixtus 7 priesters en
10 Broeders. Dit klooster werd in 1876 tot
abdij verheven, en een der Vlamingen
Dom Dominicus Schiettecatte werd er de
eerste en eenigste abt. Tweemaal ontstond
er brand; doch een derde brand in 1897
vernielde alles: niets kon gered worden.
De hoogere Overheid besloot Tracadie op
te heffen en het te verplaatsen naar Rho
de-Island in de Vereenigde Staten. De
Vlaamsche Trappisten mochten naar Bel
gië wsderkeeren: de Hoog Eerw. Abt DOM
DOMINICUS SCHIETTECATTE, die te
Tracadie de eenigste abt geweest is, was
geboren te Sint-Blasius-Boekel in Oost-
Vlaanderen in 1833. Hij heeft 20 jaar in
ons midden als Rustend Abt vertoefd, en
is wegens den oorlog te Septfons gestor
ven den 18 Januari 1919, in den ouderdom
van ruim 85 jaar; hij was 51 jaar gepro
fest en 43 jaar abt. - - Hetgeen Sint-Sixtus
voor onze Ordebroeders in Amerika ver
richt heeft, werd ter eere Gods en uit
broederlijke liefde gedaan. Ondanks de
oogenschijnlijke mislukking hunner po
gingen, had God Zijne inzichten, die aan
ons, arme stervelingen, onbekend zijn. De
broederlijke behulpzaamheid door West
malle en Sint-Sixtus betoond zal echter
hare belooning niet missen, want wat God
beschikt is wel beschikt!
SINT-SIXTUS-KLOOSTER TOT ABDIJ
VERHEVEN.
Wij zijn nu gekomen omstreeks het jaar
1870. Veertig jaren had men gewerkt en
gezwoegd om, dank aan spaargeld, aal
moezen of ontleende kapitalen een eenvou
dig doch tamelijk ruim klooster met kerk
te bouwen. Door het wijs beleid en de
voorzichtigheid van Dom Dositheus, hier
bij geholpen door Pater Benedictus Wuyts,
hem sedert 1861 als Subprior door West
malle toegezonden, waren de eigendommen
des kloosters vermeerderd en in veiligheid
gesteld. Den 16'Mei 1860 had men name
lijk de Burgerlijke Maatschappij van
landbouw: Sint-Sixtus in 't leven geroe
pen, die zou blijven voortbestaan tot den
6 Augustus 1923, dag waarop zij vervangen
werd door de thans bestaande Vereeni-
ging zonder winstgevend Doel
De Vicaris-Generaal, Dom Martinus van
Westmalie, achtte het oogenblik gekomen
om de kroon op het werk te zetten. Daar
om verzucht hij den Procurator-Generaal
te Rome, cm allen mogelijken invloed te
DE NIEUWE VLEUGEL GEBOUWD IN 1931.
gebruiken ten einde van den H. Stoel de
gunst te bekomen de Priorij van Westvle
teren tot de waardigheid van Abdij te
verheffen. Die wensch werd vervuld.
Pius IX gaf de Breve daartoe den 4 April
1871. De kiezing van den eersten Abt had
plaats op 14 Juni 1871. De nederige Dom
Dositheus had door zijn smeeken en wee-
nen ten slotte bekomen dat men hém toch
niet als candidaatzou tellen, want naar
zijn zeggen zou hij geen jaar meer leven.
DOM BENEDICTUS,
EERSTE ABT VAN SINT-SIXTUS (1871).
Men gaf gehoor aan zijn aanhoudend
verzoek en DOM BENEDICTUS WUYTS
WERD TOT EERSTE ABT VAN SINT-
SIXTUS GEKOZEN. Mgr Faict bijgestaan
door de Abten van Bornem en van" Cats
berg kwam de wijding toedienen den 8
September 1871. Doch hij zou hier niet
lang als abt vertoeven, want den 16 Maart
1872 werd hij Abt-Coadjutor van West
malle gekozen, met recht van opvolging.
Dom Martinus, de redder van ons klooster
in 1836 stierf te Westmalle den 9 Sept.
1873: hij was 82 jaar oud, 55 geprofest, 53
jaar priester en 37 jaar abt. Ondertus-
schen was onze goede oude Prior Dom Do
sitheus den 4 Februari 1872 zachtjes in
den Heer ontslapen. Dom Benedictus
was dus Abt van Westmalle en Vicaris-
Generaal, en meer dan 20 jaren was hij
dus de Visitator onzer abdij (tot 1896)Bij
zijn afsterven was hij 77 jaar oud, 58 ge
profest, 51 jaar priester en 25 jaar abt.
DOM ALBERICUS,
TWEEDE ABT VAN SINT-SIXTUS
(1872-1910).
Eenige merkwaardige feiten tijdens zijn
bestuur.
DOM 'ALBEKTCUS VERHELLE was
door God voorbeschikt om DE TWEEDE
ABT VAN SINT-SIXTUS te zijn. Hij was
geboren te Izegem (1834), werd geprofest
in 1859, priester in 1863, tot abt gekozen
den 24 Juli 1872. Mgr Faict, bijgestaan
door de abten van Westmalle en van Chi
may, wijdde hem den 8 September 1872.
Wij kunnen slechts enkele der merk
waardigste feiten van zijn langdurig be
stuur aanstippen. Het onderwijs der
jeugd ging hem bijzonder ter harte. Wel
iswaar heeft Sint-Sixtus vanaf zijn ont
staan zich daaraan toegewijd; doch naar
mate er meerdere bosschen ontgonnen en
talrijker pachthoeven gebouwd werden,
groeide ook de bevolking van den Paters-
hoek sterk aan. Men moest "er aan den
ken ruimere schoollokalen te bezorgen.
Tegen 30 December 1874 stond er een ge
riefelijke school, rechtover de herberg na
bij de ingangspoort der abdij. Doch het
zou daarbij niet blijven. Het katholiek on
derwijs stond een.kamp te wachten op le
ven cf dood. Mbn'kehf de geschiedenis der
heillooze schoolwet van 1879, de zooge
naamde O ongelukswetOp aandringen
van het Doorluchtig' Episcopaat werden er
tot in de geringste dorpen van België
scholen gebouwd en ook bekostigd door de
milddadigheid der katholieken. Het vrij
onderwijs werd er gegeven aan de jeugd
van beider geslacht. In 1879 werd dan ook
op Sint-Sixtus, buiten de jongensschool,
een school gebouwd voor de meisjes. Zij
werd gehouden door de Juffrouwen Julia
en Maria Bouquillon, die echter in 1887
vervangen werden door Zusters van den
H. Vincentius der Congregatie van Gits.
Dewijl de Zusters in gemeenschap moe
ten leven, bouwde Dom Albericus voor hen
een ruim en geriefelijk huis op eenige mi
nuten afstand der abdij, alsook nieuwe
klassen. Dit geschiedde in 1888-1889. De
Abt hield steeds het hooger bestuur der
scholen in handen.
Nu wat anders. Onze Abt Dom Albericus
ging, voor zooveel het noodig of nuttig
was, met zijnen tijd mede, en zoo kwam
de mekaniek in 't klooster. In 1875 kocht
hij te Kortrijk een stoommachine dat in
de oogen der verbaasde Broeders en werk
lieden een wonder scheen: het had 6 paar
denkracht! En toch bewees het goeden
dienst, want het stelde een dorschmachien
in werking en het deed den molen draaien!
Daarop volgen maaimaehien, pikmachien,
zaagmaehien, enz. De ijverige Abt wilde
ook ééns voor goed het klooster aan al te
onbescheiden nieuwsgierigheid van bezoe
kers en voorbijgangers onttrekken. Daar
om besloot hij de indrukwekkende in
gangspoort met de daaraan toegevoegde
spreekkamers te bouwen, en een afzonder
lijken ingang tot de kerk aan te leggen. De
eerste steenen dier nuttige gebouwen wer
den gelegd den 23 Juli 1878 door den Hoog
Eerw. Vader Abt, alsook door de FAMILIE
LEBBE die door een nieuwe milddadigheid
de onkosten van dit gebouw ten deele op
zich nam.
In 1879 werd onze abdijkerk plechtig in
gewijd door Mgr Faict, Bisschop van
Brugge.
Den 8 December 1883 werd da Congrega
tie opgericht voor de jonge dochters van
den omtrek. Sinds de 50 jaren van haar
bestaan hebben meer dan 50 meisjes daar
aan hunne kloosterlijke roeping re dan
ken.
DRIE CONGREGATIES VAN
TRAPPISTEN
WORDEN VEREENÏGD DOOR LEO XIII.
Laat ons hier even van den hak cp «en
tak springen!
ZiPWT VAN Dfi ABDIJ GETROKKEN
yLIEGMACRIEN,
Evenals ons klooster zich van jaar tot
jaar ontwikkelde en vruchten droeg, zoo
waren ook de talrijke kloosters die na Óen
val van Napoleon gesticht waren tot groo
ten bloei gekomen. Door de Trappisten
herleefde de Orde van Citeaux in Frank
rijk, België, Holland, Engeland en Duitsch-
land: zij schoot zelfs wortel in Amerika,
in Afrika, in Azië en tot in het uiterste
Oosten, China en Japan. Ongelukkiglijk
was er geen volmaakte eenheid van le
venswijze. Eenige kloosters volgden de Re
glementen van den Abt de Rancé, anderen
hielden aan de uurregeling van Sint Bene
dictus. Eenheid dus moest er absoluut ko
men, eenheid van levenswijze en van be
stuur om waarlijk ééne Kerk uit te maken.
Ieder was het daarover eens, en meerdere
oplossingen waren reeds voorgesteld in af
zonderlijke vergaderingen. Zulk een ver
gadering had plaats te Sint-Sixtus van 1
tot 3 Mei 1876. Waren aanwezig: de Abten
van Westmalle, Westvleteren, Septfons,
Catsberg en Port-du-Salut alsook de Prior
van Achel en E. P. Nivardus als vertegen
woordiger van den Abt van Chimay. Goede
wil was er niet te kort, maar doeltreffende
daden bleven uit. Paus Leo XIII zou het
middel geven om eenheid te brengen onder
de verschillende Congregaties van Trap
pisten. Een generaal Kapittel werd gehou
den te Rome zelf. Het had plaats van den
1 tot den 12 Oktober 1892. Er waren 33 ge
mijterde Abten onder de drie-en-vijftig
aanwezende capitulanten. De éénheid
kwam tot stand zoowel van levenswijze als
van bestuur. Een Abt-Generaal werd geko
zen; de Algemeene Kapittels en de Regu
liere Visitaties kwamen weder tot stand;
de titel van Vicaris-Generaal voor zulke
of zulke Congregatie verviel, en voortaan
zouden er enkel Moeder- en Dochterhuizen
bestaan; Constituties en Reglementen
wefrden opgesteld, enz., enz.
Kortom, nu was er een nieuw tijdvak
voor de Orde van Citeaux begonnen, en
men moet openhartig getuigen dat, dank
vooral aan de Generaal-Kapittels en aan
de jaarlijkache Visitaties de toestand eer
Orde thans zoo bloeiend is als in het gul
den tijdvak der XI" en XII" eeuw. God
weze er voor gedankt!
Ter gelegenheid van het goed verloop
van dit belangrijk kapittel te Rome wer
den al de Eerwaarde Capitulanten in
plechtig verhoor ontvangen door Z. H.
Paus Leo XIII, die zich hocgst tevreden
betoonde over de bewonderenswaardige
eendracht die in het Kapittel geheerscht
had, alsook over de bekomen uitslagen.
Hoogst voldaan keerden de Abten naar
hunne abdijen terug, vast besloten zich
met bovennatuurlijke onderwerping aan
de nieuwe toestanden aan te passen. Het
spreekt immers van zelf dat de bepalingen
van dit Generaal 'apittel menige veran
deringen in de Trappistenkloosters te
weeggebracht hebben. Wij gewagen slechts
van ééns die Sint-Sixtus betreft. Te West
malle verloor Dom Benedictus zijn titel
en rechtsmacht van Vicaris-Generaal
waarmede hij tot dan toe, krachtens de
Breve van 1836, vereerd was. Bijgevolg
zou hij voortaan geen toezicht meer heb
ben over onze abdij als Vicaris-Generaal,
doch hij bleef ervan de Pater-Immedia-
tus: zóó werd het bepaald. En in die hoe
danigheid komen sindsdien nog elk jaar
de Abten van Westmalle de Kerkwettelijke
Visitatie houden.
DOM ALBERICUS GEEFT ZIJN
ONTSLAG.
De jaren verliepen te dien tijd nog in
voorspoed en vollen vrede, doch de éénige
wet die nergens en ooit uitzondering duldt
bleef in voege; de menschen speelden hun
rol en verdwenen van het tooneel der we
reld... Zoo werd Dom Albericus ook een
oud man, die naar rust verlangde om zich
tot de groote reis voor te bereiden. Toen
hij 75 jaren oud was vroeg, en hervroeg,
en bekwam hij ten slotte zijn eervolle
ontslag in 1910. Als Abt van Sint-Sixtus
had hij zijn taak waardiglijk vervuld, en
zijn loopbaan was onder alle opzichten
rijkelijk gezegend geweest. Hij stierf den
22 Maart 1922. Onder kanongebulder werd
hij op ons stille kloosterkerkhof ter aarde
besteld. Hij was 82 jaar oud, 58 geprofest;
53 priester en 42 jaar abt waarvan hij er
38 in bediéning overbracht. De jubelkran
sen die hij op aarde ontvangen had, wer
den door de onverwelkbare hemelkroon
vervangen. Zijne ziel ruste in vrede!
DOM BONAVENTURA,
DERDE ABT VAN SINT-SIXTUS
(1910-?).
En nu zijn wij gekomen aan het Pre
laatschap van den üerden Abt van Sint-
Sixtus, wiens zilveren jubelfeest als Abt de
aanleiding is der hier meegedeelde ge
schiedkundige wetenswaardigheden.
DOM BONA VENTURA DE GROOTE,
geboren te Gent den 5 November 1875, be
gaf zich naar de Abdij van Westmalle,
waar hij professie deed den 23 Mei 1898.
Hij werd priester gewijd te Mechelen den
24 Mei 1802. Gedurende de veertien jaren
dat hij in ons Moederhuis verbleef, hoeft
hij de bedieningen waargenomen van
Schoolmeester der Weezen die destijds in
de Abdij inwoonden, van Koster, van Can
tor, van Novicenmeester en ten laatste van
Secretaris van den Abt Dom Ferdinandus
Broechoven, den opvoiger van Dom Bene
dictus. Na het ontslag van onzen Abt
Dom Albericus werd Dom Bonaventura
naar Westvleteren gezonden. Nadat hij er
ruim twee manden verbleven had, kon hij
een volledig' en alleszins gunstig verslag
over den geestslijken en tijdelijken toe
stand van Sint-Sixtus aanbieden. Daarom
besloot Dom Ferainandus zich naar West
vleteren te begeven om er de kiezing van
een nieuwen abt voor te zitten, 't Was c'en
20 December 1910. Eij volstrekte meerder
heid der stemgerechtigden werd Dom Eo-
naventura zelf tot 3" Abt verkozen. De
abtelijke wijding werd te Sint-Sixtus tos-
gediend door Mgr Waffelaert, bijgestaan
door de Abten van Septfons en van
Chimay, den 24 Februari 1911.
Het Ware onzin hier in een dagbladarti
kel te willen aanhalen wat er te Sint-
Sixtus teweeggebracht werd tijdens de
25 JAREN VAN HET PRELAATSCHAP
VAN DOM BONAVENTURA. Willen of
niet moeten wij ons tot een lange doch nog
onvolledige -opsomming bepalen. En,
laat het ons maar dadelijk zeggen: ware
er geen oorlog losgebroken, dan zou thans
heel het oude klooster, door een gansch
nieuwe abdij vervangen zijn! Nu is ons
klooster slechts ten deele van aanschijn
veranderd, doch wij koesteren de hoop dat
God tijd, gelegenheid en... geldmiddelen
aan den Jubilaris zal vei schaffen om Sint-
Sixtus, de eenigste Trappistenabdij in de
Vlaanderen, kunstvol zender grootsehlield,
modern zonder luxe, maar volledig en
planmatig te zijner eer én glorie te mogen
vernieuwen en voltrekken!
Dan zal men tevens moeten besluiten
dat zijn wapenspreuk wélke zinspeelt op
Goed nieuws voor de Landbouwers.
Het zal ongetwijfeld in alle middens een
besten indruk maken dat het Beheer van
de Middenkredietkas van den Boerenbond
beslist heeft voor te stellen aan de Alge
meene Vergadering die binnen enkele da
gen zal plaats hebben een eerste uitbeta
ling te doen van een bedrag van 20 t. h.
op al de obligaties die haar spaarders ont
vingen. Deze eerste terugbetaling die be
loopt tot een totaal bedrag van 114 mil-
lioen, zal hoogst waarschijnlijk aanvangen
op 1 Mei aanstaande.
Er valt op te merken dat om deze uit-
keering van 20 t. h. te doen, slechts 10 t.h.
zullen afgenomen worden van de algemee
ne activa. De overige 10 t. h. komen van
het Amortisatiefonds. Dit Fonds ontvangt
onder meer het overschot van de winst
en verliesrekening der Middenkredietkas,
overschot dat voortkomt van de meer
waarde behaald op de activa die werden
te gelde gemaakt in het afgeloopen boek
jaar.
Wanneer men rekening houdt met de
uitbetalingen welke reeds gedaan werden
in den loop van 1935 aan de zgn. kleine
spaarders», komt men tot een totale uit-
keering van ruim 409 millioen frank se
dert het begin der moeilijkheden.
Deze uitkomsten zijn ongetwijfeld
uiterst aanmoedigend en geven het be
wijs van de krachtinspanning door heel
den Boerenbond aangewend om de moei
lijkheden te boven te komen en aan de
spaarders de volledige terugbetaling van
hun spaargeld te verzekeren.
GE ZIJT OVER ONS BLAD TEVREDEN!
NA LEZING, SCHUIF HET IN HANDEN
VAN EEN GEBUUR OF VRIEND. ZOO
HELPT GE ONS.
DANK EROM.
Na de treurige lijdensweek, de zonnige
morgenstond van de opstanding!
Een na een, zijn bittere passiebeelden
vóór onze oogen voorbij gegaan. Op Wit
ten Donderdag: de grijnzende figuur tan
een verrader, boeien en de triomf van een
onrechtvaardige rechtbank. Op den Vrij
dag: een Koning door gepeupel uitge
jouwd, gegeeseld, gekroond als een spot-
koning, stervend aan een kruis. Op den
verasschen in het koude graf.
Dit alles is voorbij. De doode is opge
staan uit het graf, vóór de eerste zonne
stralen van den derden dag.
Kristus overwon de zonde. Hij overwon
den dood. Hij overwon zijn vijanden. Hij
leeft in den triomf van eeuwige verheerlij
king. Wij, die gelooven juichen om zijn
zegepraal. Het is de eeuwige geschiedenis.
Zij die Hem in het graf stopten, meen
den dat Hij begraven lag voor altijd.
Keizer Diocletianus meende dat de naam
van Kristus was afgeschaft. Hij liet een
medaille slaan om zijn zege over het krls-
tendom te vieren. Enkele eeuwen na dit
Keizerlijk bevel was de beschaafde wereld
van dien tijd vol kerken en christenen.
Tien groote kerkvervolgers zijn opge
staan. Zij hebben één dag God gelasterd,
en zijn gestorven. Luther is gekomen. Met
millioenen afvalligen ontketende h"i den
strijd tegen de Katholieke Kerk. Voltaire
ging de ii zaak eens duchtig aanpakken.
Hij zwoer dat het over twintig jaar met
Christus zou gedaan zijn. Voltaire is twih-
tig jaar later gestorven. Wa&r blijft bun
zege?
Thans razen nieuwe heidenen en zinnen
nieuwe volken op ijdelheid. Rusland gaf
den stoot. Kerken worden gesloten, pries
ters vermoord. Christus en de Kerk, Gm
en Godsdienst, alles moet weggevaagd,
Mexico worden de priester» verjaagd,
in Spanje stijgt alweer de rook op uit <j5
brandende kerken. Waarom? Om de re,
reld te verlossen van het clericalisme!
Sedert negentien eeuwen is de wereld
verlost en bevrijd van de ellendigste onder
alle slavernijen, deze der zonde. Op het
kruis boette Een voor alles en voor allej,
Ook om hen, die van Verlosser noch
verlossing willen. Ook voor hen die
haten en vervolgen.
WIJ weten dat haters en vervolgers, lij;
hun voorgangers, na hun mislukt opz^
eens ook verdwijnen zullen. Met potsierü],
ke woede gooien zij een steen in den oce,
aan. De steen zinkt in de diepte, bij <)e
andere die vroeger hebben gediend, g»
wateren stroomen er over net als vroeger,
terwijl de gebalde vuisten verdorren en
veraschen in het koude graf.
Christus overwint en blijft!
Langs de pijnlijke levensbaan wijst Hij
ons op Zijn heerlijke verrijzenis. Uit Zijn
lijden en dood is ons leven geboren!
Laten wij gaan naar Hem, die ons he|j
leven schonk, en met het leven den waren
vrede, het waar geluk, de ware vrijheid,
en de hoop dat dit leven nooit eindigen
zal.
Laat het ook Paschen zijn ln onze ziel!
Hij, die verrees, leeft onder ons, in onze
kerken. Hij leeft dfiftr om te schenken aan
elke ziel dé kostbare vrucht van den krui?.,
boom.
Hoort! De klokken hebben den Paasch.
tijd ingeluid. Alwie leven wil, sta op eg
ga naar de bronne van het Leven.
De herstellingswerken zijn goed gevor.
derd, zoodat de diensten van de Goede
Week in het koor kunnen geschieden, Er
is zeker nog veel te doen: opmaken, op.
poetsen en... kuischen.
Het doksaal met het monumentaal or.
gel doet nu prachtig aan, het orgel U
effenaf prachtig als kast en vooral, wat
van belang is voor een orgel, als spel.
De vereenvoudiging van de schildering
Is het uitzicht van de hoofdkerk ruim ten
beste gekomen, en het werk is nog niet
voltooid...
Het koor staat nu breed open, en dat
is voor het liturgisch meêleven en ook
voor den kerkbouw zelf een merkwaardige
aanwinst.
Vele nieuwsgierigen eiken dag; deze
week zag men zelfs Z. Exc. Mgr Micara,
Pauselijk Nuntius, bewonderend rond
wandelen.
750 tot 1000 frank, en zelfs meer, per
week, in huis, hof, kelder en loods
of op alle andere verloren plaatsen.
Wij toonen U hoe. Onze Champi
gnons «WHITE QUEEN» bekomen
de hoogste prijzen. De vraag over
treft het aanbod. Brochuur en alle
inlichtingen Afd. F.B.C.I., Vasteland
Champignon - Nijverheid, 2, Dweri-
boschstraat te Linkebeek.
van 11-19 Mei en van 4-12 Oogst,
Inschrijvingen en inlichtingen:
Bij de Plaatselijke IJveraars of op lef
Hoofdsecretariaat, Plein, ld A, Kortrijk,
LI
luidt: «Nomen Majorls factis implere»
ten volle vervuld ir. Die tekst is ge
trokken uit het tweede hoofdstuk van den
Regel van Sint Benedictus. Ziehier wat
men daar leest: «De Abt die waardig ge
oordeeld wordt aan het hoofd des kloosters
te staan, moet altijd indachtig zijn den
naam, dien hij draagt, en aan zijn verhe
ven naam door zijne werken beantwoor
den.
EENIGE BIJZONDERHEDEN OVER
ZIJNE WERKZAAMHEDEN
VOOR, TIJDENS EN NA DEN OORLOG.
De opsomming hooger beloofd is als
volgt: Heel het inwendige der abdijkerk
vernieuwd. Electriciteit overal; centrale
verwarming; aangename leesplaats met
welvoorziene boekerij; gansch nieuwe
boerderij, brouwerij, molen, bakkerij, ma
chinekamer; nieuwe dreven, aangename
en lommerrijke kloostertuin; het oprich
ten, der Grot van Lourdes in het bosch,
tot dankzegging dat Sint-Sixtus tijdens
den oorlog van vernieling gespaard bleef,
enz. enz.
Immers, Dom Bonaventura heeft zijn
abdij in kazerne herschapen gezien door
de soldaten onzer Bondgenooten. En Siat-
Sixtus mag zich beroemen de eenigste
abdij van geheel België te zijn waar nooit
vijandelijke troepen den voet gezet heb
ben; de abdij waar duizenden vluchtelin
gen vertoefd en honderdduizenden solda
ten van alle ras en kleur gekantonneerd
hebben; de abdij waar talrijke aalmoeze
niers, brancardiers, religieuzen en semina
risten geestelijk voedsel vonden; de abdij
waar niet alleen beroemde Generaals,
maar ook Koning Albert, zal. ged., Konin
gin Elisabeth, Prins Leopold onze thans
geliefde en zoo beproefde Vorst, Koning
Georges V, zijn zoon Edward, de huidige
Koning van Engeland, de Prinsen Sixtus
en Xavier de Bourbon hun handteeken op
het Gulden Boek gezet hebben...
Ja, Dom Bonaventura west te spreken
van den oorlog... en toch.,, niettegen
staande het aanhoudend gevaar van ge
bombardeerd te worden, moet eerlijk er
kend worden dat het zingen of reciteeren
van het Goddelijk Officie, de voornaamste
plicht der monniken, nooit onderbroken
werd. Ondanks het helsch gedonder der
kanonnen, waardoor soms de abdij op
haar grondvesten geschud werd, bleef men
op zijnen post; en na het Koorgebed g.ng
ieder naar zijn werk juist alsof er geen
militaire bezetting was. Voorwaar, de be
woners van Sint-Sixtus waren alsdan
eenvoudigweg heldhaftig zonder het te
vermoeden. Daarom zal de Voorzienigheid
onze nederige abdij van vernieling ge
spaard hebben, en daarom werd op den
dag der zegepraal zoo blijmoedig en dank
baar het ii TE DEUMten hemel gestuurd.
Wij kunnen hier niet verder uitweiden
over de menigvuldige liefdewerken door
Dom Bonaventura verricht ten gunste van
vluchtelingen, armen, weezen, soldaten!
God zal hem eènsdaags daarvoor loonen.
Doch op aarde werd hij reeds vëteëre-
merkt. Alzoo werd hem bij Koninklijk Be
sluit vap 25 Oktober 1921 verleend: «de
medaille van Koning Albert, met eenmaal
gestreept lint en vanwege den President
der Fransche Republiek met een zilveren
medaille... Zooals het pastte gaven die
officieele onderscheidingen reden tot een
vroolijk feestje, dat eerlijk verdiend was.
Wij gewaagden hooger van de Grot van
Lourdes in het bosch. Zij is een blijvend
monument van dankbaarheid voor het
providentieel behoud van onze abdij tij
dens de oorlogsjaren. Die mooie grot, bij
na eigenhandig door Dom Bonaventura,
opgebouwd werd den 28 Mei 1922 plechtig
ingewijd. Sinds dien heugelijken dag blijkt
zij een weldaad te zijn voor gansch de
streek, en, naar het getal ex-voto's te oor-
deelen, ook een genadeoord voor allen die.
er met godsvrucht hun hart komen openen
aan onze Hemelmoeder Maria» de Mid
delares aller genaden.
DE EERSTE VLEUGEL EENER
NIEUWE ABDIJ.
Laat het ons herhalen: de grootste
stoffelijke bekommering van Dom Bona
ventura was steeds, en blijft nog immer
de heropbouw van het klooster. In 1914 la
gen er een millioen en half brikken gereed,
ter plaatse gebakken: zij moesten dienen
om den bouw aan te vangen: doch zij wer
den opgeëischt door de verbondene legers
aan 14 fr, het duizendtal. En. daar na den
fr. gestegen is, is het tot nogtoe niet gelukt
den hartewensch van den Hoog Eerw. Abt
en van ons allen t» vervullen. Een begin
toch is te vermelden **1)4 een eerste vleu
gel kan men bewonderen. De eerste steen
werd gelegd den 14 Juli 1928, feestdis van
den H. Bonaventura; in 1929 geraakte
men tot aan de eenige verdieping; den
31 Juli 1930 lagen 4a ilf duizend pennen
op het dak; daarna kwam het binnenwerk
en den 1 Januari 1931, eerste dag ven het
jubeljaar der stichting (4 Nov. 132!) Net
de kloostergemeente vcor 't eerst gebniis
gemaakt van de alleszins schoone. jtwag
gestijleerde kapittelzaal, uitgewerkt rear
de plannen vau den bccgverdienetelijken
Architekt Mr Coceans von leper. In dien
eersten vleugel Is cok een nette waschplaals,
een ruim wel vm licht en welverlucht
SCRIPTORIUM of leesplaats voorzien van
de voornaamste boekwerken aangaande de
gewijde wetenschappen. DèAr verblijven
meestal de koorpaters tijdens hun vrije
oogenblikken, tenware zij het verkiezen,
bij schoon weder, er een boek te halen,
waarmee zij stil en eenzaam gaan zitten
in het jeugdig bosch, in Gods vrije natuur,
steeds zoo zielsverheffend voor den waren
monnik! Op het verdiep van het nieuw
gebouw bevindt zich de slaapzaal, 35 ris*
ters lang, ongeveer 7 meters hoog en ver
lucht door 44 ruime vensters! Gezondere
rustplaats is moeilijk uit te denken!
Kortom, iedereen die hedendaags het
klooster bezoekt, en het verschil ziet tus
schen de nog overblijvende oude gebouwen
en den nieuwen vleugel, haast zich Dom
Bonaventura geluk te wenschen voor al
hetgeen hij tijdens zijn prelaatschap van
25 jaren gewrocht heeft ten gunste «an
Sint-Sixtus. Het werd gedaan, zooals de
H. Benedictus het voorschrijft: Ut in om
nibus glorifleetur Deus, dit wil zeggen!
ter eere Gods! Mochte de toekomst nu ock
de wapenspreuk der Abdij verwezenlijken:
Ut palma florebit, dan zal Sint-SixtusabdiJ
bloeien als de Palmboom!
A
HULDE WORDT OOK GEBRACHT AAK
DEN ABT-GENERAAL DER OUDE.
Den 14 April a. s. biedt ons ook de gc.t'
genheid om aan den HoogsteerwasuT"
Abt-Generaal der Orde onze kinderlijk®
hulde te brengen. DOM HERMAN JO
SEPH SMETS, geboren te Antwerpen cW
29 Maart 1875 werd den 21 Oktober 189'
geprofest te Westmalle, waar hij tegelijk
met onzen Hoog Eerw. Abt Dom Bonaven
tura eenige Jaren vertoefde, totdat hij ta
melijk naar Rome ontboden werd om ®r
het ambt van Definitor waar te nemen.
1811 moest hij echter naar Westmalle
derkeeren, waar zijne medebroeders bt®
tot hun Abt gekozen hadderi. Doof W'
Generaal Kapittel werd hij Vicaris-Gciif
raai der Orde verkozen, en in die hoed»'
nigheid was het zijn plicht, na het afster
ven. van den Abt-Generaal Dom Joanr.es-
Baptista «en voltallig algemeen Kapitw-
bijeen te roepen en voor te zitten, w3
éeh nieuwe Generaal aan het hoofd i'-'
Orde moest gesteld worden. Op dit kapitté'
(16 Juli 1829) werd Dom Herman zelf doof
de eerbiedwaardige vergadering tot AH;
Generaal gekozen. Door dit feit zelf is Iw
tevens Abt van de aartsabdij van Citeaux:
als Generaal nochtans moet hij te Roffl1
resideeren. Wij maken gebruik van zij
ne tegenwoordigheid op het Jubelfeest m1
onzen Vader Abt Dom Bonaventura, o»1
ook Hem te vieren; niet enkel omdat ook
Hij sinds 25 jaar met de abtelijke wari'
digheid bekleed is, maar tevens omdat bi!'
toen hij als Abt te Westmalle vertoefde,
de jaarlijksche kerkelijke visitatie kwaal
doen in de Abdij van Sint-Sixtus, aan de'
welke Hij immer de ondubbelzinnigste be
wijzen van echt vaderlijke toegenegenheid
gegeven heeft.
A
Hopende dat de voorgenomen feestelijk
heden in vrede en in vreugde mogen
loopen, eindigen wij ons wellicht al te lsnf
dagbladartikel met den gebruikelijke»
feest wensch: ':u I
Ad muitos annos den Hoog Eerw. AM
Dom Bonaventura,
Ad muitos annos den Hoogst Eerw. Abt-
Generaal Dom Herman,
Heil en voorspoed weze immer het aft'
deel van' ons Moederhuls de Abdij va»
Westmalle.
Moge nu Maria, Patror. -s der Orde
