Hieuwe Horizonten
Met Oostenrijksche Drama
p&amnsiSJ!
V.O.S. Betooging
PUROL
erop
DE REGEERINGSCRISIS IS OPGELOST
De Stcikïngsfeewegïng
En ens tartd
ONS NIEUW MINISTERIE
Esrce Katholieke Vlaamsche ¥©lkspartif
irmet er komen, niet binnen één fassr, niet
binnen zes maanden, maar onmiddellijk
Nieuw Mengelwerk
GROOTE UITBREIDING DOOR GEHEEL HET LAND
ZONDAG 21 JUNI 1936.
12 BLADZIJDEN: 35 CENT.
33° JAAR. N' 25.
SANSEN-VANNESTE g
KATHOLIEK NIEUWSNOTARIEEL- EN AANKONDIGINGSBLAD- VERSCHIJNT WEKELIJKS
VLAAMSCHE STEMMEN
sss maarden, maar onmiddellijk.
i^r programma moet zijn: Katholiek,
a"isch, Democratisch,
INTERNATIONAAL OVERZICHT
DE LAATSTE
GEBEURTENISSEN
DE BINNENLANDSCHE STRIJD
OM DE MACHT
UITSCHAKELING
EN NU?
NIEUWE HOUDING
VAN DE KLEINE ENTENTE
EEN FRANSCH PLAN?
H. COURTHS-MAHLER
TE IEPER
7&i v&vzacfd
en qmuezst
mz mm mm mm
Matigheids - Zondag
ep heden Zondag
21 Juni 1936
2.5(H) frank per huisgezin
BINNENLANDSCHE
LEENING 1933
Reeks 305535 wint I millioen-
Een Nieuwe Regeering Van leeland
samengesteld
DE SAMENSTELLING DER NIEUWE REGEERING
Eerste Minister (zonder portefeuille)
Openbare Gezondheid
Financiën, Werkverschaffing en voor
zitter van de O.R.E.C.
Buitenlandsche Zaken
Openbare Werken
Arbeid en Sociale Voorzorg
Post, Telefoon, Telegraaf en Radio
Economische Zaken
Binnenlandsche Zaken
Kolomen
Landbouw
Openhaar Onderwijs
Justitie
Verkeerswezen
Landsverdediging
H. Paul Van Zeeland
H. E. Vandervelde (soc.)
H. Hendrik De Man (soc.)
H. P.-H. Spaak (soc.)
H. J.-J. Merlot (soc.)
H. H. Delattre (soc.)
H. Dés. Bouchery (soc.)
H. Phil. Van Isacker (kath.)
H. Aug. De Schrijver (kath.)
H. Edm. Rubbens (kath.)
H. Hub. Pierlot (kath.)
H. Julius Hoste (lib.)
II. Fr. Bovesse (lib.)
H. Marc.-H. Japar (lib.)
Luitenant-Generaal Denis
Algemeen© s taking in da Msjnbekkens
TE ANTWERPEN
ERNSTIGE INCIDENTEN TE LUIK EN OMSTREKEN
«DE POPERINGENAAR
Uitgever
POPERINGE
p Telefoon Nr 9. Postch. Nr 155.70. g§
ABONNEMENTSPRIJS
VOOR I JAAR (per post)
Binnenland 19.— fr.
g Belgisch Kongo 40.— fr.
Frankrijk 40.fr.
Alle andere landen 60.fr. g|
illlllllllliltilillllliillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll!^
mwrnm
TARIEF VOOR BERICHTENt
jg Kleine bericnten per cegel S—fr.
së Kleine berichten (minimum) j
H 2 fr. toel. v. ber. m. adr. 4. bur.
Berichten op la bl. per regeiSt.— lfc»'. i
g Berichten op 2° bl. per regel 2.30 fr. I
s Berichten op 3® bl. per regel 1.50 fr. j
H Rouwber. en Bedank, (min.) 7.fr. j
gl Te herhalen aankondigingen!
prijs op aanvraag.
Anuoneeu zijn vooraf te betalen en j
§fj moeten tegen den Woensdag avond j
H ingezonden worden. Kleine be-
richten tegen den Donderdag noen.
«sas
Iedereen in Vlaanderen die Katholiek en Vlaamsch gevoelt, is over
tuigd dat er grondige wijzigingen moeten ontstaan in de Katholieke Partij
wil ze voorts haar taak vervullen die is: de Godsdienstige en Stoffelijke
belangen doeltreffend verdedigen.
Alle katholieke dag- en weekbladen in Vlaanderen zijn met die zaak
bezig. Bewijs dat de toestand ernstig is maar dat er veel goede wil is,
zelf buiten de huidige politieke groepen.
We geven hieronder nog een schrijven dat ons deze week toekwam
en dat we aan alle weldenkende Katholieken ter overweging geven:.
Het is zoodanig waar dat de laatste
parlementaire en provinciale verkie
zingen voor geheel het land 'n heel
anderen stand van zaken hebben mee
gebracht, dat het reeds een gemeen
plaats is zulks nog te herhalen. De
speciale en eigenaardige moeilijkhe
den welke de Heer Van Zeeland bij
zijn kabinetsvorming heeft moeten
overwinnen zijn een bewijs te meer
van de algemeene kentering der ge
dachten die ten-slotte neerkomen op
de antithese: Rome of Moskou.
Dat deze beide machten, boven de
bestaande politieke partijen uit, ook
in ons land tegenover elkaar komen
te staan is onbetwistbaar. De strijd
is weliswaar nog niet op het acute
punt gekomen, doch de voorteekens
zijn er en de conclusie zal normaal
zijn: indien «rechtsch» niet genoeg
evolueert naar den eisch der omstan
digheden, dan brengt linksch ons
binnen korten tijd de
REVOLUTIE.
Het blijkt immers klaar genoeg uit
de enorme stakingen in Frankrijk en
thans ook al in Belgie, dat de kom-
munisten, op bevel van Moskou, on
verdroten arbeiden opdat de «roode
avond» der wereldomwenteling spoe
dig zou komen. In Wallonië heeft men
dit reeds meer aan den lijve onder
vonden dan bij ons in Vlaanderen,
en wellicht is ook daar de reden te
vinden waarom de Vlamingen maar
zoo'n flauw vermoeden hadden van
de dreigende kommunistische on
weerswolken die ook boven Vlaande-
rens blauwe luchten samenpakken.
Antwerpen spreekt nu echter de dui
delijkste taal! Alle mogelijkheid van
ijdel noodgeschreeuw of denkbeeldig
gevaar is uitgesloten: Rusland be
dreigt ook
VLAANDEREN!
Dat de leiders van het Vlaamsche
volk dan hun plicht begrijpen, en de
volle verantwoordelijkheid op hun
schouders torsen.
Immers, zoowel buiten als binnen
het raam der verkiezingen heeft
Vlaanderen zich duidelijk uitgespro
ken. Het wil eerst en vooral niet we
ten van volksvreemde leiders die zich
als hun verlossers en redders aan
stellen, maar het is evenzeer gekant
tegen het roode internationalisme dat
ons over Parijs aan Moskou wil ver-
koopen. De bloedslag van het Vlaam
sche volk roept Noord en natio
naal»! Vandaar die scherpe afkeer
voor de zuidersche oorlogspolitiek van
Devèze (die ondertusschen gevlucht
is uit zijn ministerszetel om in het
parlement zijn roeping van oorlogs
predikant voor te zetten!!).
En nu krijgen we nog den luid-spre
ker Spaak in het departement van
Buitenlandsche Zaken! Wat kan ons
volk van dezen Vlaamschhater ver
wachten wanneer we ons de beslui
ten van het socialistische partijcon
gres herinneren die aandringen op
nauwer aansluiten bij Frankrijk en
Rusland?
Het antwoord is kort: niets dan
onheil!
Om dit alles moet de radicale eisch
van het Vlaamsche volk luider dan
ooit weerklinken:
STAATSHERVORMING
EN GRONDWETSHERZIENING.
Het lijdt immers geen tegenspraak
dat, zoo we nog langer aan het roode
Wallonië voor al onze belangen ge
bonden blijven, we onvermijdelijk
naar den afgrond hollen. Vlaanderen
moet nu of nooit het recht opeischen
en desnoods afdwingen van meester
te zijn in zijn eigen huis.
Daarom is er eerst en vooral een
nauwe samenwerking noodig tusschen
alle Vlaamsche gekozenen met daar
nevens een steunende werking bij de
breede volkslagen, en dan heeft o. i.
het prachtig ontwerp van den Katho
lieken Vlaamschen Landsbond (cfr.
De Standaard 3 Mei '36) alle kans
om te slagen.
We gelooven nochtans niet dat alle
noodige voorwaarden hiervoor reeds
vervuld zijn, want spijts de vele stem
men die in deze postelectorale periode
opgingen over de noodzakelijkheid
eener eensgezinde Vlaamsch-Katho-
lieke formatie, blijft er nog te veel
partij hoogmoed en ijdel 'formalisme
den weg tot een gezonde eenheid ver
sperren.
De noodzakelijkheid dringt zich.
derhalve opvan in Vlaanderen veel
RUIMER EN INTEGRALER
TE DENKEN.
Alle partijbelang dat niet objectief
het ware volksbelang dient moet voor
goed worden buitengeworpen, of iede
re partij, ook de meest antiparlemen-
taire, legt reeds de hand op 't papier
om haar eigen doodvonnis te onder
teekenen.
Deze patente noodzakelijkheid eischt
dan ook met kracht (en op zijn minst)
de splitsing der Katholieke Unie van
Belgie. Het partijbelang zal er door
geschaad worden? We laten de vraag
voorloopig nog in het midden. Maar
het volksbelang eischt het duidelijk.
Handelt dus.
Geen verketteren dus en verdacht
maken van Vlamingen ondereen, geen
partijbelang en geen kortzichtigheid,
maar broederlijke eendracht, volks
welvaart en ruimer denken! Dat is
het parool!
Dan ligt de weg ook open naar 'n
diepere
WERKELIJKHEIDSPOLITIEK.
Dit is echter niet te verstaan in den
zin van het opportunistische «Real-
politiek» maar wel in de beteekenis
van 'n breedere uitstralingsactie over
alle gebieden van het leven en over
alle Vlamingen!
Immers, wanneer we de politiek uit
het verleden eens overzien, dan valt
het al dadelijk op, dat de meest uit
gebreide kwesties tot zoo 'n minimaal
deeltje herleid werden.
Het is ons inzicht niet naar iemand
den steen te gooien, en het ontgaat
ons evenmin dat het heel wat inge
wikkelder is iets uit te werken dan
iets voor te schrijven, maar niette
genstaande dit begrijpen lijkt het ons
dat we op godsdienstig, vlaamsch en
sociaal gebied reeds heel wat verder
hadden kunnen gevorderd zijn dan
we 't nu feitelijk zijn.
Of is het niet waar dat de gods
dienstige kwestie, vooral in deze laat
ste jaren, door onze politici bijna uit
sluitend als 'n schoolkwestie werd
aangezien? Zeker, het onderwijs is
van het hoogste belang daar het le
vensfundament hier wordt gelegd,
maar de oplossing van dit probleem
is nog maar een halve oplossing om
dat de moderne grootmachten van
pers, radio en kinema de jeugd die
onze scholen verlaten heeft zoo dik
wijls overhalen om het gebouw van
hun leven op te trekken nevens de
plaats waar de school de grondvestin
gen heeft gelegd.
Meer aandacht besteden aan deze
dringende vraagstukken zou voorwaar
niet minder katholieke politiek zijn!
Wat baat het immers dat men de
kinderen in hun kathechismus een
streng-katholieke zedenleer inprent,
wanneer pornografische bladen en
films hen later vrij-uit 'n schandalig
libertinisme mogen prediken?
Dan komt de Vlaamsche kwestie.
Hebben we heel het probleem der
Vlaamsche volksontwording niet te
dikwijls zien minimaliseeren tot een
taalstrijd?
Inderdaad, de taal speelt een niet
te onderschatten hoofdrol in de zelf-
wording van een vervallen natie, maar
liggen nevens de arena van den taal
strijd niet vele andere strijdperken
waar er moet gevochten worden om
een totaal Vlaamsche kuituur?
Waarom niet al de factoren van het
volkslichaam en de volksziel even zeer
behartigen? Het volkslichaam moet
immers beschermd worden tegen 'n
overdadige vreemde inmenging en
tegen innerlijke ontaarding. En de
volksziel die in het primitieve leven
van haar volksgebruiken, -eigenaar
digheden en -liederen spontaan op
borrelt en in het hooger kultuurleven
van kunst en letterkunde verfijnd
uitgroeit, moet over heel de lijn kor
daat verdedigd worden en gesteund.
Dan en dan alleen kan er spraak zijn
van een totaal Vlaamsche politiek.
En de sociale gedachte?
Werd die niet steeds te zeer naar
voor gebracht als het probleem van
den werkman? Het valt weliswaar
niet te loochenen dat de Vlaamsche
werkersmassa om veel historische en
psychologische redenen het meest
steun behoeft, maar zijn de belangen
van den werkerstand wel de belangen
van de gansche Vlaamsche volksge
meenschap? De vraag mag wel ge
steld worden, maar het ware 'n grove
onrechtvaardigheid te beweren dat de
Vlaamsche politici de belangen der
andere standen niet verdedigd héb
ben.
Nochtans blijft de vraag open of
er boven de nooden der standen wel
genoeg gedacht wordt aan de oercel
en het levensorgaan der gemeen
schap: de familie. In die kern toch
ligt de grondoplossing der sociale
vraagstukken.
*ür
Dit zijn bijgevolg de nieuwe hori
zonten die openrijzen voor 'n nieuwe
en sterke Vlaamsch politiek.
Het is de groote verantwoordelijk
heid onzer Vlaamsche parlementairen
den nood van het oogenblik goed te
begrijpen en daarnaar te handelen.
Zooniet zal het Vlaamsche Volk, dat
reeds zooveel illusies vallen zag, zich
afkeeren van hen die ze eens geko
zen hebben om al hun belangen te
verdedigen, en God weet welke rich
ting Vlaanderen dan zal opgaan!!
R. V. E.
We zijn echter van gedacht dat alles niet mag blijven bij schrijven.
Praktiek meet de zaak vastgepakt ivorden hoe eer hoe beter en we
sluiten ten volle aan bij volgende gedachten die we overnemen uit De
Eeclconaar
Eens Katholieke Vlaamsche Volkspartij
®)«et er komen, niet binnen één jaar, niet
Via:
Haar leiders moeten zijn: doordrijven
de en krachtige katholieke menschen,
wier publiek en privaat leven volledig
overeenkomt met de kath. princiepen;
iRjr 2ïb mam
De toekomst van Oostenrijk zal
beslissend zijn voor de toekomst van
Europa. Dat voelt iedereen aan die
eenigszins de gebeurtenissen volgt in
en om dat vervallen land. Het i$ de
kern geworden van alle bekommer
nissen van Europa. Daar bestrijden
zich fascisme en bolsjewisme, fascis
me en nationaal-socialisme, christen
dom en heidendom, republiek en mo
narchie, annexionisme en streven
naar zelfstandigheid, 'n Botsing van
allerlei wereldbeschouwingen en be
langen, waarvan de gensters weieens
een nieuwe wereldbrand zouden kun
nen veroorzaken!
We hebben hier al bij verschillen
de gebeurtenissen gewezen op de
hoofdproblemen van het Oostenrijk
sche vraagstuk. In de laatste weken
zijn er weer enkele verrassingen voor
gekomen die sommige punten in een
schriller daglicht stellen. Er is eerst
en vooral de vorming van de nieuwe
Statenblok: Italië, Hongarije en Oos
tenrijk. Naar aanleiding van de be
spreking hiervan hebben we gewezen
op de mogelijkheid dat Oostenrijk
zou herbewapenen en werkelijk kort
daarop vernamen we door onze dag
bladen dat die herbewapening een
voldongen feit was. Dit nieuws ver
wekte weinig sensatie in het buiten
land en lokte maar weinig commen
taar uit. Maar wat wel herrie ver
oorzaakte was de uitsluiting van Prins
Starhemberg uit de regeering op 14
Mei laatstleden en de ontwapening
van de Heimwehr enkele dagen na
dien. Hierdoor werd een nieuw licht
geworpen op de binnenlandsche ver
houdingen.
Starhemberg was de man die in
Oostenrijk het fascisme wilde invoe
ren en die een buitengewone geest
drift betoonde voor het werk van
Mussolini. Destijds had hij nog in de
glorierijke tijd van de opkomst van
het nationaal-socialisme aan de zijde
van Hitier gestreden, maar deAn-
schluss-politiek van Duitschland en
vooral de strijd van de Oostenrijk
sche nationaal-socialisten tegen zijn
Heimwehr groepen heeft ten slotte ge
leid tot een breuk met het Noorden.
Van dan af is de toenadering met
Mussolini begonnen. Herhaaldelijk be
zocht hij den Duce en zijn optreden
bewees telkens hoezeer hij onder den
invloed stond van den Italiaanschen
dictator. Het is naast ekonomische
verhoudingen vooral daardoor te ver
klaren dat Oostenrijk niet deelgeno
men heeft aan de sancties tegen Ita
lië, en dat het beslist heeft tot de
aansluiting bij het verbond Italie-
Hongarije. Doch de Oostenrijkers zijn
in werkelijkheid de Italianen nog
minder genegen dan de Duitschers,
die tenslotte stamgenooten zijn. De
Italianen zijn voor de bewuste Oos
tenrijker Welsche wat in ons
Vlaamsch beteekent Walen, niet in
de beperkte beteekenis van bewoners
van Zuidelijk Belgie maar in de al
gemeene beteekenis van latijnen die
in alle Germaansche talen gangbaar
is. En voor die Oostenrijkers heet het
ook: Wat Waalsch is valsch is.
Zij betrouwen de Italianen niet en
als ze de geschiedenis nagaan en
eens denken aan Zuid-Tirol hebben
ze stof genoeg om geleerd te zijn.
Reeds herhaalde malen was er wrij
ving ontstaan tusschen de kanselier
Schuschnigg en de onder-kanselier
Starhemberg en dezes voortvarend
heid heeft tenslotte geleid tot de de
finitieve breuk. De aanleiding tot de
uitsluiting van den Prins woa een
tegenmanifestatie van de Heimwehr-
mannen bij een optocht van de Prei-
heitsbundt> aan wier hoofd Schusch
nigg, de leider, zelf opstapte. Maar
het is vooral het telegram dat Star
hemberg aan Mussolini gestuurd had
naar aanleiding van de verovering van
Abessynie die den doorslag gegeven
heeft. Dit telegram luidt als volgt: «In
het bewustzijn van fascistische gebon
denheid, innig meelevend met het lot
van het fascistische Italië, wensch ik
uit naam van hen, die voor de fas
cistische gedachte strijden in Oosten
rijk, en uit eigen naam, Uwe Excel
lentie van ganscher harte geluk met
de roemrijke en heerlijke overwinning
der fascistische wapenen over het
barbarendom... Leve de zelfbewuste
IflflBflBflBBBBBBBBBBBBiCaBaaBBM
Vlaamschvoelende menschen die de vol
ledige cultureele ontwikkeling van het
Vlaamsche Volk beoogsn en daartoe alle
wettelijke middelen willen aanwenden;
Democratische menschen die niet alleen
spreken over pauselijke wereldbrieven die
ze nooit lazen noch instudeerden, maar
die den letter van die encyclieken begrij
pen en den geest vatten.
Daarom dient eerst en vooral de Katho
lieke Unie heringericht op federale basis:
Katholieke Unie met twee takken: de
Katholieke Vlaamsche Volkspartij en de
Ligue catholique wallonne.
De Brusselaars naar gelang zij
Waalsch of Vlaamsch voelen sluiten
zich aan bij een of andere tak.
De Katholieke Partijbesturen van elk
arrondissement dienen in Vlaanderen uit-
sluitelijk uit Vlaamschvoelende menschen
gevormd, die weten, verstaan en goedkeu
ren wat Vlaanderen wil in 1936 en niet
in 1914.
De Katholieke Kandidatenlijsten die
nen gevormd te worden uit menschen die
evenals de katholieke leiders voldoen aan
het drievoudig gebod: Katholiek van de
Daad, Vlaamsch uit merg en been, werk
zaam en ten dienste van hun, Volk.
De Kandidaten die niet voldoen aan
dien driedubbelen eisch moeten onverbid
delijk geweerd worden door het Partij
bestuur.
Geen toegevingen in Vlaanderen aan
die kleine, armzielige groepjes, die maar
niet willen begrijpen dat het Volk niet
•gediend is met menschen die noch
Vlaamsch spreken noch Vlaamsch voelen.
Wij willen eene Katholieke Vlaamsche
Volkspartij die, recht door zee, ons ideaal
dient, onze Katholieke gedachte verdedigt
en, onze Vlaamsche wenscheo verwezen-
.IW»
leider van het triomfeerende fascis
tische Italië. Leve de overwinning van
de fascistische gedachte in de we
reld.
Over een paar jaar waren er nog
een heele reeks bonden die elk hun
eigen militie hadden om de verwe
zenlijking van hun programma mo
gelijk te maken. Een voor een wer
den die bonden uitgeschakeld door de
ontbinding zooals de socialistische of
door de opheffing van de militie, tel
kens met de hulp ~t de Heimwehr
van Prins Starhemberg. Verleden jaar
werden alle milities ontbonden, alleen
deze van de Heimwehr bleef bestaan.
Hiermee hoopte Starhemberg op het
gepast oogenblik een Staatsgreep uit
te voeren om in Oostenrijk de fas
cistische Staat in te richten. Dat ge
schikte oogenblik scheen nu gekomen
te zijn, maar Schuschnigg die lont
geroken had is hem voor geweest,
heeft Starhemberg eenvoudig uitge
schakeld uit de regeering en de mi
litie van de Heimwehr ontbonden.
Hiermee teekent zich de Oosten-
sche toestand binnenlands duidelij
ker af. Schuschnigg wil in zijn land
de politiek van Dolfuss voortzetten,
d. i. de inrichting van de Staat vol
gens de christelijke princiepen van
de pauselijke encyclieken. Toch blij
ven in Oostenrijk nog levendig an
dere stroomingen bestaan. Velen zijn
bewust dat hun land nooit zelfstan
dig leefbaar zal zijn en zijn niet vat
baar voor nationalisme. Zij verlan
gen de Anschluss of gelijk welke
andere oplossing b.v. de herstelling
van een beperkt Oostenrxjksch-Hon-
gaarsch Keizerrijk onder het gezag
der Habsburgers. In ieder geval blijft
de Oostenrijksche kwestie onopgelost
en wordt de strijd voortgezet om Oos
tenrijk tusschen Duitschland en Ita
lië, tusschen de landen van de Kleine
Entente en de Habsburgers.
Kenschetsend is intusschen de ver
anderde houding van de Kleine En
tente. Over enkele dagen zijn de
Staatshoofden van Roemenie, Zuid-
Slavie en Tcheko-Slovakije bijeenge
komen om de toestand te bespreken.
Er was oneenigheid ontstaan in de
schoot van die drie landen, die de
Kleine Entente uitmaken, nopens hun
houding jegens Oostenrijks Het ver
zet tegen het herstel der Habsburgers
werd hernieuwd, doch wat de An
schluss betreft, hiervoor zouden ze
zich richten naar de houding van
Frankrijk en Engeland. Dat betee
kent eenerzijds dat ze zich niet zou
den blijven verzetten tegen de An
schluss, anderzijds dat ze wilden ont
trekken aan de invloed van Frankrijk.
Onlangs werd een sensatiewekkend
bericht gepubliceerd in een Engelsch
blad, dat echter niet heelemaal nieuw
is. Het gaat om een plan dat ik reeds
een jaar of zeven her gelezen heb in
een Fransche brochure. Frankrijk
zou zich niet verzetten tegen de An
schluss zoo het Wallonië kon inpal
men. Vlaanderen zou dan vereenigd
worden met Nederland. Engeland zelf
zou zich hiertegen niet verzetten
omdat wellicht hierdoor de oude
Fransch-Duitsche vijandschap tot het
verleden zou behooren of omdat het
rekent op een vergoeding langs een
andere zijde, b. v. Belgisch Congo of
een stuk van Nederlandsch Indie.
Voorwaar de toekomst schijnt wel
voor verrassingen te willen zorgen.
(Nadruk verboden.) ROSKAM.
van
is het
dat we aanstaande week beginnen.
Telkenjare wordt in West-Vlaanderen
door het Verbond V. O. S. een provinciale
betooging gehouden. De laatste jaren wa
ren Kortrijk, Meenen, Oostende, Tielt ge
tuige van het onverpoosd streven van het
Verbond V. O. S. voor Vlaamsch recht en
wereldvrede.
Dit jaar wordt de betooging belegd te
leper op heden Zondag 21 Juni; de op
tocht wordt gevormd te 2 uur aan het
station. Tientallen V. O. S. afdeelingen en
sympathiseerende grospeeringen zijn toe
getreden en acht muzieken zullen den op
tocht opluisteren.
In leper, die door den oorlog in puin
werd gelegd en thans uit haar asch is op
gestaan, zal met meer beteekenis dan el
ders de kreet weerklinken: «Geen oorlog
meer!Tevens zal deze betooging gesteld
worden in het teeken van den strijd voor
Los van Frankrijk, tegen verlenging van
diensttijd, voor een politiek van zelfstan
digheid en neutraliteit.
«BBBBBBflBBBBBBBBBiaEiaBSBaBaBB
Dit moet Uw eerste
gedachte zijn bij Brand, en
Snij wonden, Ontvellingen en
allerlei Huidverwondingen
Van links naar rechts: (zittend)r M.M. Van Isacker, Pierlot, Vandervelde, Van Zeeland, Bovesse, De Man en Spaak, m
Rechtstaande: M.M. Rubbens, De Schrijver, Delattre, Hoste, Merlot, Luitenant-Generaal Denis, M.-H, Jaspar en Bouchery,
In heel ons Bisdom wordt op heden
Zondag, 21 Juni, een Matigheids-Zon
dag» gehouden. Te dezer gelegenheid ra
den we onze Lezers aan volgend schrij
ven te lezen:
Bedenk maar eens wat al zon 2.500 fr.
meer inkomen per jaar in een familie kan
brengen.; en wat al ontberingen worden
geleden wanneer jaarlijks 2.500 fr. min
der inkomt.
Welnu, 2.500 fr. is de som, die jaarlijks
gemiddeld per huisgezin in België wordt
verteerd voor alcoholhoudende dranken.
We zeggen gemiddeldniet allen drin
ken zooveel; anderen echter drinken veel
meer; we kennen gezinnen van gewone
burgers, waar de drankrekening jaarlijks
5.000 fr. ver overtreft.
2.500 Fr. nutteloos uitgegeven! Fn ware
het nog maar dat! Doch die uitgave sleept
veel onheil na zich.
Het drinken schaadt de gezondheid.
Groote Bngelsche Levensverzekerings
maatschappijen hebben ondervonden, dat
onthouders gemiddeld 1/10 langer leven
dan andere menschen, dat drinkers vroeg
tijdig sterven; daarom krijgen de onthou
ders er tot 13 reductie op de jaarlijk-
sche premie terwijl dronkaard niet opge
nomen worden en herbergiers tot 75
hooger premie moet n betalen dan andere
verzekerden. Ziekenkassen in Engeland en
Duitschland hebben ervaren, dat de ont
houders slechte half zooveel dagen per
jaar ziek zijn als andere menschen, dat
drinkers driemaal meer ziektedagen heb
ben dan de overige ingeschrevenen.
Mindere gezondheid en ziekte zijn uiter
aard een kwaad en verminderen daarbij
de inkomsten, vermeerderen de uitgaven
en hrengen stoornis in het dagelijksch le
ven van het huisgezin.
Vooral het karakter en de deugd der
huisgenooten worden door den drank be
dreigd. De drinker is thuis vaak ongedul
dig en ruw tegenover vrouw en kinderen;
zijn plichtbesef en verantwoordelijkheids
gevoel verzwakken; menig drinker wordt
een misdadiger. Door den drank geschie
den in België 75 der gewelddaden (Dr
Peeters, Geel) en 66 der aanslagen te
gen de openbare zedelijkheid (Dr Ver-
vaeck, Brussel); 50 der gevangenen te
Leuven zijn drinkers (Prof. D'Hollander)
60 der misdaden te Brugge gestraft
vinden hun oorzaak in het drankmisbruik
(Dr Vandenweghe).
De kinderen moetan dikwijls pijnlijk
bosten voor het drankmisbruik van hun,
ouders. Vele kinderen van drinkers ster
ven vroegtijdig, vele zijn lichaamlijk en
geestelijk minderwaardig. In Zwitserland
worden de helft der idioten en zwakzinni
gen ontvangen op Nieuwjaardag, Carna
valdag en de enkele weken van den wijn
oogst. In drie Belgische verbeteringsge
stichten, nl. te Waterloo door Dr Bou-
langer, te Mol doo. dokter Roivroy en te
Hoogstraten door den bestuurder den h.
Peeraer werd bevonden, dat 75 der
j-ugdmisdaden hun oorzaak vinden in
den drank. Bij hun intrede te Hoogstra
ten wordt aan deze jongelingen die reeds
veel droevige levenservaringen hebben
gevraagd: «Welke is naar uw oordeel de
grootste kwaal in de wereld? en zij ant
woorden 94 «de drank»!
Aldus worden alle belangen van het
huisgezin In het heden en in de toekomst
door den drank in gevaar gebracht.
Daarom zegde Z. H. Pius XI in 1930 tot
een groep geheelonthouders terecht: De
strijd tegen het alcoholisme is een heilige
strijd voor het huisgezin door de drank
kwaal zoo zwaar benadeeligd en letterlijk
verwoest, en dit niet alleen in zijn tegen-
woordigen toestand, doch ook in zijne toe
komst. Strijdt immer dapperder en beter
dezen heiligen strijd. De Kerk verheugt
zich op gansch bijzondere wijze over uwe
werking, omdat die strijd een gewichtige
deelname is aan het ware en eigenlijke
apostolaat der Kerk, e»n weg om veel zie
len te redden, zeer dikwijls ook het li
chaam.. W. A. D.
IBBBBBBBBBBIBBBBBBBBBBBBBBBB
Doderdagmorgen had de 33" trekking
plaats van de binnenlandsche premielee-
ning 1933.
Zijn betaalbaar:
Met 25.000 fr. elk: reeksen:
107602
139269
168104
190173
209005
240081
260412
274210
293942
311583
328348
366088
120201
150772
16B866
192212
211727
243976
263829
275030
295360
317144
338821
370680
124557
155154
160148
193415
217547
246500
264237
280404
297405
321124
339113
372470
128488
155309
17S389
198801
231185
248447
26633Ó
234112
299058
322401
340508
376637
130592
156979
179480
200550
236193
249839
260747
284759
300633
322561
343448
134904
164649
180919
200778
238375
252385
270683
293305
306918
323347
364107
Elk nummer van de uitgetrokken reek
sen geeft recht op 1/5 van de onderschei
denlijk toegewezen premie*,
Op Zaterdag 13 Juni, in den avond, was
de Heer Van Zeeland eindelijk klaar met
een nieuwen regeeringsploeg en kon hij
den Koning melden dat hij zijn opdracht
tot een goed einde had gebracht en de
definitieve samenstelling van zijn kabinet
voorleggen.
Dit was niet zonder moeite gegaan. De
vorige week hebben wij over die moeilijk
heden reeds uitgeweid en gezegd dat de
Heer Van Zeeland, bij een eerste opdracht
het bijltje erbij had neergelegd tengevol
ge de groote eischen der Socialisten, dat
een vergadering der politieke leiders werd
gehouden bij den Koning en dat voorzien
was dat de Heer Van Zeeland opnieuw
al kabinetsvormer zou aangesteld worden.
Zoo is het ten slotte ook uitgevallen en
de Koning ontbood naar het Koninklijk
Paleis, Vrijdag 12 Juni, in den vooravond,
den Heer Van Zeeland om bij hem aan te
dringen zich opnieuw te belasten met het
samenstellen van een nieuwe Regeering,
verzoek waarop de Eerste-Minister is in
gegaan.
Vermelden wij hier nog terloops dat in
den loop van zelfden dag de Heer Van
Zeeland besprekingen had gevoerd met de
leiders der Kristene en Socialistische
Syndikaten.
Het grootste deel van den daaropvol-
genden nacht arbeidde d» Heer Van Zee
land en voerde allerlei besprekingen. Pas
's morgens te 3 uur ging hij wat rust ne
men.
Vroeg in den morgen hervatte hij reeds
zijn werkzaamheden en hernam de raad
plegingen. Allerlei moeilijkheden en op
werpingen dienden overwonnen.
Zaterdag rond 17 uur werd ten slotte
een beslissende vergadering gehouden door
de kandidaat-ministers en werd de Regee
ring feitelijk samengesteld en overeen
komst bereikt. In den avond rond 10 uur
kon de Heer Van Zeeland de definitieve
samenstelling van zijn nieuwe Regeering
aan de pers mededeelen. Deze samenstel
ling geven wij hierboven.
Van de nieuwe Regeering maken deel:
zes Socialisten, vijf Katholieken (de Heer
Van Zeeland medegerekend) drie Libera
len en een neutraal (Lt.-Generaal Denis).
Anderzijds kan men ook zeggen dat er
zes Vlamingen deel maken van de nieuwe
Regeering, namelijk de HH. Van Isacker,
Rubbens, De Schrijver, De Man, Bouchery
en Hoste.
De negen andere Ministers zijn Walen
of Brusselaars. Als Brusselaars doet men
doorgaan de HH. Vandervelde, Spaak en
M.-H. Jaspar. Er zouden dus nog zes Wa
len zijn, waarbij de H. Van Zeeland zelf
wordt gerekend, die dan toch zooveel Ne
derlandsch kent als de drie zoogezegde
Brusselaars samen.
Zondag morgen hebben de nieuwe Mi
nisters den eed afgelegd bij den Koning
en verscheen de benoeming der nieuwe
Ministers in het Staasblad van Zondag
14 Juni.
RADIOREDE
DER NIEUWE REGEERING
Zondag avond reeds werd een radiorede
van de nieuwe Regeering gehouden. Op
de Vlaamsche golflengte werd zulks ge
daan door den Heer Van Isacker.
In deze rede werd de wil der Regeering
uitgedrukt de ekonomische heropbeuring
van het land te bewerkstelligen en den
levensstandaard van de gansche bevol
king, werklieden, middenstanders, land
bouwers en alle andere arbeiders te ver
beteren.
Nog werd verklaard dat de verplichte
verzekering tegen de werkloosheid verder
zal doorgevoerd worden; de werkloosheids
steun zal herzien worden; schikkingen
zullen worden genomen om de ouderdoms-
grens van het pensioen te verlagen in ze
kere nijverheidstakken; vermindering van
den arbeidsduur beneden de 48 uur zal
nagestreefd worden in zekere zware nij
verheidstakken; er zal gepoogd worden de
koopkracht der massa te verhoogen door
evenredige verhooging der bezoldigingen;
paritaire kommissies .uilen worden opge
roepen; collectieve kontrakten zullen be
tracht worden; het regiem van betaalde
verlofdagen ingebracht; een minimum
uurloon zal betracht; de politiek van groo
te werken zal worden voortgezet, en ten
slotte zal de Regeering alles in het werk
stellen om een verzoening te bereiken tus
schen werkgevers en stakers om een einde
te brengen aan de huidige stakingsbewe
ging.
In de haven van Antwerpen wordt neg
steeds niet gearbeid. De dokkers blijven
staken wijl de diamantbewerkers het
werk hebben hervat.
Talrijke schepen die Antwerpen moes
ten aandoen zijn naar andere havens ge
varen. Het graan wordt toch gelost onder
bescherming der politie.
De kade te Temsche werd door de sta
kers bezet.
De bedienden zijn ook in beroering ge
gaan en eischen: minimumloon van 2000
fr. per maand, 36 uren arbeid per week,
pensionneering aan 60 jaar, schoolplicht
tot 16 jaar voor de bedienden, veertien da
gen verlof en het stichten van paritaire
kommissies voor de bedienden.
Enkele opstootjes of incidenten hadden
plaats, zoo o. m. het opensnijden van zak
ken rijst en koffie die bij zekere huizen-
werden gelost.
Het personeel der sleepbooten is ook in
staking gegaan.
Autobanden werden doorstoken en ca
mions omgekeerd.
Maandag 11. werd de algemeene staking
der mijnwerkers uitgeroepen. De mijnwer
kers legden het werk stil evenals de me
taalbewerkers. Enkele pogingen werden
gedaan om fabrieken of mijnen te bezet
ten maar de Rijkswacht belette zulks. De
voornaamste eischen zijn: loonsverhoo-
ging, vaststellen van een minimumloon,
o. m. 43 fr. voor dezen die werken in oen
ondergrond, afschaffing van het individu
eel arbeidskontrakt, 40 uren arbeid, pen
sioen op 50 jaar, enz. Er werd ook ge
staakt in de F. N. Fabrieken van Herstal.
De Rijkswacht moest de stakers vesdrij-
vea uit de fabrieken.
Te Seraing gingen de arbeiders ook in
staking.
Maandagavond wilden stakers te Luik
een tramrijtuig tegen houden. Politie
agenten wilden tusschsnkomen maar
slecht bekwam hst hun want drie hunner
werden erg gewond door de stakers.
Gansch het verkeer moest worden stil
gelegd te Luik en onmiddellijke omgeving.
Het verkeer per fiets werd door de over
heden verboden te Luik en omliggende, «p
straf van confiscatie, dit omdat de aan
stokers der stakers hun verplaatsingen
deden per fiets.
ZIE VERVOLG OP TWEEDE Eti&P* j
