Bedel prinsesje DE KOERS voor BEROEPSRENNERS ZS|t ge modern GEDACHTEN ÜMËNébÊ Sf ROOI iRaiiiiniHMiiiHNliiii» MAAS in heft Park "DE LOVÏE" te Poperinge was een meesterstuk op sportief gebied en een ware triomf in zake VoBkstoeEoop. Gustaaf DELOOBl wissï de 80 km. koers AANBESTEDINGEN Uitslag van Aanbestedingen WEKELIJKSCH LITURGISCH BULLET1JN AUGUSTUS - KOORNMAAND HULDE AAN DE MOEDIGE RONDE VAN FRANKRIJK-MANNEN 'T ROOS KRUIS 'T IS KOFFIE VAN 'T PARADIJS SMOKKEL TE ST JEANSCAPELLE Een goede laag gemengde stroop DE BELGEN ZIJN GROOTE BANANENETERS Ja! Wel koop dus nu een water dicht en onbreekbaar uurwerk, Haast U de demonstratie te ko men bezichtigen in het uitstalraam? HEURSEL F abrikant-Ju weiier 41, BOTERSTRAAT, IEPER, «- Hij alleen Is waard de vrijheid te pezltten die ze alle dagen tracht te ver- itverSti. Schoone vrouwen zijn meestal seer Ongelukkig. v fAefde dekt veel dingen Plant vroeg de deugd, fn 't hert der jeugd, pie wel bemint Kastijdt het kind. 0ET#aMEKE UIT DE DAT KUSSEN IS ONGEZOND Wil 'k U hier terstond, Verklaren en bewijzen 't Is om er van te ijzen Als men verneemt, gewis Hoe 'n kus soms schadelijk is! De Amerikaansche cow-boy Frank Ras- fcon, uit Arizona, had iets beketterd dat forecies niet goed in den haak 'n was, en foerd daarvoor dan ook ter dood veroor deeld. Dezer l&gen nu werd 'n vonnis Volbracht door middel van giftgas. Toen jnen na de executie het lijk uit de gas kamer bracht, stortte de weduwe van den jnan zich op het lijk en kustte t op den piond. Enkele minuten later zakte de vrouw bewusteloos neer en stierf kort daarop! Van pure alteratie? Bijlange niet... de dokteurs kwamen er bij te pas en stelden een onderzoek in, en dit wees uit, dat de yrouw, toen zij heuren gestorven man de ken afscheidskus gaf, een kleine hoeveel heid cyaangas moet hebben ingeademd, dat zich nog in den mond van den doode bevond. De uitwerking was nog sterk ge- boeg om ook bij haar den dood te ver oorzaken. Da's nog entwat anders hé! dan de Doodelijke Kusdat z'in den theater Spelen... want d'r zijn geen 3 bedrijven aan en als ge denkt dat zoo'n dingen on mogelijk zijn moet ge maar ne keer uwen Éigen adem opsnuiven... als g'ajuin gege- jten hebt... 't is om er van omver te val len... en da's dan nog geen vergift... DE LEGENDARISCHE stoeffers Dikke blisl en Lange Jef zaten weer ne keer bij een... en ge weet... die hebben overal en elders gezeten en gereisd. Ja, zei Dikke Miel, deze krokodil heb Ik geschoten in Afrika... Ge weet toch dat de huid van zoo'n beest zoo hard is, dat fce weerstand biedt aan eiken kogel, Dat weet ik, zei Jef, maar hoe zljt g'er in gelukt zoo'n dier te schieten. Wel... ik heb me door 't beest laten Inslikken... en heb dan van binnen naar buiten geschoten! DE WERELD der geleerden, op haren toer, Staat thans ook In rep en roer, Voor een feit Dat zich in den lesten tijd In Engeland heeft voorgedaan. Luistert, 'k vang met de vertelling aan: 't Gaat over 'n Engelsche prinses Die in de 16' eeuwe viel onder 't mes, En thans? (is 't werkelijk of is 't maar [drosmen?) Terug op de wereld ls gekomen. Die prinses was Jane Grey, kleindoch ter van Mary, zuster van Hendrik VIII. gij werd onthoofd op bevel van Marie Tudor... Tot daar de geschiedenis... Nu d'andere historie. In nen Engelschen fclnema speelden ze verleden week ne film getiteld: «De Roos der Tudors». In de taal zat er 'n meisken met name Dorothy Jordan, die. toen 't tooneel der onthoof ding van Jane Grey voorkwam, opeens fecht stond en uitriep: Neen! Neen! dat s alzoo niet geschied... Ik weet het beter dan eender wie, want Jane Grey dat ben... dat was ik... en ze draaide van heuren potlepel. Die was zeker zot! zult ge zeggen... Da's mijn gedacht ook, maar de specialis ten die haar onderzocht hebben en on dervraagd over heur vroeger leven waar over ze tal van bijzonderheden wist aan te halen, beweren dat ze gezond is naar lijf en geest, en d z'hier te doen hebben met 'n geval van... herleving ofte weder- Vleeschwording... Niet minder dan dat! Ot zou 't geenen simpelen truk zijn, om alzoo te probeere~ nen titel van prinses los te krijgen? EEN BETER IDEAAL voor pantoffel held dan onze vriend Van Bommers- konten, kunt ge zeker op de heele wereld niet vinden. Iedereen is daar op de hoog te van... en zijn meid zeker 't minste niet. Overlest nu had madam Van Bommers- konten in heuren vinger gesneden en ze riep tot heur meid: Marie, vlug, ik heb mij in mijn vin ger gesneden... haal eens iets wat ik rond mijn vinger winden kan! Dan zal ik mijnheer roepen, zei Marie. WAAROM IK KLAAG EN MOR? Wel m'n keel is droog en schor En alvorens 'k verder kamp Moet er olie in de lamp. Or. der den vorm van ne goeie frissche pot gerstenat... hé, dat zooiets ne mensch gansch terug op zijn pooten brengt? Bij zonder nu, dat d'hitte ons zoo ineens op 't lijf komt gevallen. Daarmeê ziet ge dat ne mensch ook maar 'n masjien is, want als dat begint te knarsen en te schreeu wen, is 't tijd dat er eveneens 'n beetje olie in gespoten wordt. Bijzonder als het meer dan half versleten is... gelijk uw dienaar. De fijnste olie van de wereld, die wordt gebruikt voor klokken en horloges is... geen fijnolie maar wel olie afkomstig Van een tot de walvisschen behoorend lEiaiBiinRiaHiiiiiHiiHii Mengelwerk van 23 Oogst 1936. Nr 9. door H. COURTHS-MAHLER «Komaan dan, peuzel er nog een paar op, en langzamerhand eet je de geheele schaal leeg. En bij ieder hapje denk je. Nu ben ik tevreden... Zoo is het goed, je lacht al een beetje. Probeer het nu eens recht van harte. Zij lachte werkelijk. Zie je wel, dat het gaat? En van uit het raam kun je alles prachtig zien; ook het vuurwerk en de illuminatie, niet waar? «Ja, Jonker Hans! «Hm! En nu zullen wij eens iets beden ken om je afleiding te verschaffen, Let goed op mij, als ik weer buiten ben. En als je ziet, dat ik mijn zakdoek uit mijn zak haal en er mij koelte mee toewuif, dan beteekent dat: «Liselotte, ik denk aan jou!En strijk ik met mijn hand over mijn hoofd, dan beteekent het: Je mag niet bedroefd zijn, Liselotte! Dan Zul je je niet meer zoo eenzaam en ver laten voelen, nietwaar? Zij knikte tegen hem met schitterende togen. Nu lachte ook hij. «Zoo is het goed! En nu most je ook Yrooiijk kijken. Maar nu moet ik weer gauw naar beneden, Let goed op mijn tee kens! Met welke aandachtige oogen volgde Liselotte zijn gestalte tusschen den drom Van genoodigden! En telkens weer zag zij, dat hij zich met zijn zakdoek toewuifde t»f met zijn hand over zijn voorhoofd streek. Dit verschafte haar een heerlijke afleiding; nu had zij ook haar feest. Het tverd haar weer licht om hot hart, en de eenzaamheid drukte haar niet £g$ gpp ttteer... Weinige dagen later vertrok Jonker Hans weer. Liselotte had het gevoel alsof de warme, stralende zon voor haar onder gegaan was. En zij schreide zich de eerste avonden in slaap. Maar dan bedacht zij, dat zij Jonker Hans beloofd had om dap per te zullen zijn. Toen zette zij zich er tegen in, en troostte zich er mee, dat hij met Kerstmis terug zou komen. IX Wederom waren jaren verloopen. Lise lotte en Lori waren nu in hun vijftiende levensjaar; Jonker Hans was afgestudeerd en veel op reis. In Liselotte's leven was tot zoover wei nig verandering gekomen. Lori was haar nog steeds vijandig gezind, liet haar geen oogenblik aan zichzelve over, en behan delde haar als een lage ondergeschikte. Maar Liselotte's karakter werd door deze plagerijen en onheusheden gestaald. Lori merkte zeer goed op, dat Liselotte mooier was en meer verstand had dan zij. Maar juist dit, gaf voedsel aan haar boos aardigheid en haar wrok. Zij wilde zich zelve doen gelooven, dat Liselotte leelijk en slecht was, alleen opdat zij een ver ontschuldiging zou kunnen vinden om haar te kwellen. Voor haar vrienden in De Witte Duif had Liselotte alleen 's morgens vroeg den tijd, wanneer Lori nog sliep. De lange Heinrich was nog altijd in dienst bij Mevrouw Schulz. Hij verblijdde zich met de waardin, wanneer Liselotte hem een ochtendbezoek kwam brengen. En evenals zijn bazin, had hij steeds een kleinigheid bij de hand, om het meisje een pleizier mee te doen. liselotte was tot een groot, slank meisje opgegeroeid en niettegenstaande zij de afgedragen kleeren van Lori droeg, was zij een bevallige en opvallende ver schijning. Hoe ouder Liselotte werd, des te moei lijker viel het haar om de speldeprikken van Lori tQ verdragen, Zij was nu geen zoogdier, namelijk de kachaloot, dat in de noordelijke punten van den Noord- Atlantischen Oceaan leeft. Die olie heeft een gebrek, z'is namelijk peperduur! Van waar die uitdrukkinge komt, moet ge mij niet vragen, want is er wel iets dat goed- kooper is dan... peper en zout? De oorzaak van de duurte dier olie, is gelegen in het feit dat de vangst dezer visschen met de grootste moeilijkheden en gevaren gepaard gaat, doch ook in de be reiding der olie, welke maandenlang duurt! En nu... genoeg geolied, want, wie veel olie smeert krijgt smerige handen, en ze zijn nog maar sjuste gewasschen. 'N GEDACHT: Marenta scheldt me soms uit voor: hond!... Was ik maar een hond... waarom? Wel... dan moest iemand voor mij de belasting betalen! IK HEB steeds ossenvleesch gegeten, sprak d'eene vriend tot den anderen, en 'k voel me zoo sterk als nen os. Wonderlijk! zei d'andere. Waarom? Wel, Ik, die slechts visch heb gege ten, ik kan niet eens zwemmen! •K WIL U NIET GEVEN 'N LES Want gij allen weet gewis Welke de beteekenis is Van de verkorting S. O. S. 't Zijn namelijk drie Engelsche woorden (Zeldzaam zijn ze die ze nog niet hoorden) Save Our Souls'k er niet langer meer [voor draal, Luidt het namelijk in die taal! Letterlijk vertaald beduidt dat: Redt onze zielen, in andere woorden zouden we zeggen: zielen in nood! want dien roep is niets anders dan een noodkreet, en 'k ga U hier thans 't geval verhalen van ne man die juist door dien noodkreet... in nood kwam te staan! De radio heeft door dien kreet al meer dere menschenlevens gered, maar nu heeft ze toch ne vlezen toer gespeeld aan een officier van 't Leger des Heils, die on langs in 'n straat van Londen een ver keersongeval voor had. De brave vent werd naar 't hospitaal vervoerd en, vol gens gewoonte, lanceerde de politie een S. O. S. kreet om de familieleden van het slachtoffer op de hoogte te brengen van 't ongeval. De roep werd goed gehoord... zoo goed zelfs dat men na korten tijd drie vrouwen in 't hospitaal zag arriveeren, die alle drie beweerden, de wettige vrouw van den... verpletterden officier te zijn! Een klein onderzoek wees uit dat 't alzoo was... De man was ne veelwijvsr. Eens hersteld mocht de gelukkige echtgenoot voor den tribunaal verschijnen, waar hij tot an derhalf jaar gevang veroordeeld werd... Voor de eerste maal had de S. O. S. een slachtoffer... niet gered maar... gemaakt! DE DICHTER GLEIM was zeer be-' vriend met den wijsgeer Jacobi. Eens dat zij met hoogere officieren aan een feestdisch zaten, vertelde hij aan een generaal dat van hem en Jacobi een por tret werd gemaakt. Dat wordt zeker een levensgroote schilderij! vroeg de krijgsman ietwat spottend. Neen, antwoordde Gleim, dat is goed voor militairen die hun sporen willen la ten zien! Bij ons is het hoofd het voor naamste! IN HOLLAND WAS ER NE MAN Die werkte met dubbel gespan: In 'n bank was hij beheerder Maar daar hij niet genoeg 'n won Koos hij nog 'n andere inkombron Namelijk die van: ziektenbezweerder. Zijn groote kunde bestond in het ver zorgen van al de ziekten door één en de zelfde zalf van eigen fabricaat, die onge lukkig voor hem... en voor zijn slachtof fers, den dood van twee menschen ver oorzaakte. 't Gerecht was er natuurlijk als de kip pen bij, en onzen artist werd aangehou den. Bij 't proces werd er nen apotheker ontboden die d'ontledinge moest doen van den fameuzen balsem, en tot de vaststel ling kwam, dat ze voor 't grootste gedeel te samengesteld was uit... menschen- bloed! De valsche doktoor werd ondervraagd en verklaarde dat hij zich alle dagen ne ganschen liter bloed aftapte,, om zijn zalf te maken! Toen z'hem daar zoo snulach tig voor hen zagen staan, kregen de juge- pees compassie met hem, en... om een beetje balsem op zijn diepgeslagen won den te storten... stuurden z'hem niet den bak in... maar maakten z'er een konijn van... 't is te zeggen een proefkonijn om te dienen voor d'experiences bij de fa culteit van geneeskunde te Den Haag, d'arme bloed die zoo rijk was aan bloed!... DAT ONZE HUIDIGE JEUGD op alles een antwoord weet te vinden, zult ge, bes te Lezers en alderliefste Lezereskens, ook wel al ondervonden hebben. Sommigen beweren dat 't de slimheid is die dat doet... d'anderen de bedorvenheid. Eksempel. Wat zou uw moeder wel zeggen als zij al die leelijke woorden hoorde, die gij durft uitspreken? vroeg een oude dame aan een manneken dat daar te sakkeren en te vloeken stond. Ze zou wat blij zijn, zei 't ventje... want z'is zoo doof als ne pot! En dan zou ze hooren! WEES NOOIT te «rechtuit» in uw leven Da's een raad die 'k U kom geven, Naar aanleiding van 'n geval Dat hoop en al Over 'n week of zoo iet In Rusland is geschied. De Russische dichter Pelieff die 'n felle propaganda voerde tegen de communisten in zijn vaderland, werd veroordeeld cm gehangen te worden. Op 't oogenblik dat de beul, na hem de koord om den hals te hebben gelegd, op zijn schouders kroop, om hem in de lucht te doen zwieren, brak de koord door en Pelieff vloog op den grond en werd gansch bebloed opgenomen. Zeg nu nog ne keer, sprak hij toen. rechtstaande, dat hst geen waarheid is wat ik immer schreef, namelijk, dat ze in Rusland niets goeds konden doen... zelfs nog geen koord vlechten! De ongevallen van dat soort hadden ge woonlijk de genade van den veroordeelde voor gevolg. Daarom dan ook werd er een afvaardiging naar Staline gestuurd om te weten wat er met den man moest gedaan worden... De roode meester van Rusland vroeg toen: Wat heeft hij gezegd? Dat men In Rusland zelfs geen koord kon vlechten, was 't antwoord. Ehwel, zei Staline, dat men hem het tegenovergestelde bewijze!... En hij werd weer opgehangen... dezen keer voor goed! Was de man nu een beetje minder op recht geweest, hij had zeker nog geleefd! Ja, 't leven van ne mensch hangt aan een fijn draadje... al is 't zelfs een Rus sisch zeel! PIER ZWADDER was op vandel met zijnen vriend Susse Patteet... en warm dat 't was... warm! Juist op 't oogenblik dat Pier zijnen hoed afdeed om 't zweet van zijnen klets kop te vagen, kwam er daar een vogelkijn aangevlogen, dat Iets vallen liet, dat juist terecht kwam op den gecireerden bol van onze Pier! God zij geloofd! zei Pier, terwijl hij zijnen kop schoonwreef. Susse kon zijn ooren niet gelooven... dat was nu toch precies geen zegening om God te loven. Z 'hadden misschien nog maar enkele meters verder afgelegd, of Pier, die zijnen hoed in zijn handen had gehouden, kreeg alweer 't zelfde kadoken op zijnen bol... en God zij geloofd! zei Pier weer ter wijl hij 't afwreef. Dat was te straf... en Susse wilde er 't fijne van weten. Wel Pier, zei hij, nu vesta 'k er niks meer van... Waarom zegt ge altijd: God zij geloofd! als er zoo ne vogel iets laat vallen op uw hoofd? Wel 't is simpel, zei Pier, ik zeg: God zij geloofd... dat de koeien niet 'n vlie gen! Spijtig dat er niet meer optimisten ge vonden worden zooals Pier... d'r zou 'n beetje minder gesakkerd en gevloekt wer den! IK OOK. BESTE MAKKER Ik verwensch en ik sakker En stuur alles naar de maan Om d'eenvoudige reden Dat er den dag van heden Geen Loch-Ness-monsters meer bestaan. Want in die gezegende tijden Moesten de joernalisten zoo niet lijden Zoo niet zweeteh of hijgen Cm hun bladzij vol te krijgen 't Ging op zijn duizend gemakskens, want, t Nieuws lag steeds voor de hand Nu was 't monster hier verschenen Dan weer daar En de joernalisten gingen er henen En grepen er naar En schreven zoo maar, voor de 10» Blad na bladje vol... Maar eilaas! dat gezegend dier, dat, 't ls geen geheim da'k ontsluier, nooit be staan 'n heeft, dan in de verbeelding van enkele fantazijzieke dagbladschrijvers, is voorgoed uit de mode... en dees jaar heeft 't zijn verschijning niet meer gedaan... en da's een harde slag geweest... bijzon der voor uw dienaar die vast besloten was, daarover in veel artikels uit te welden... Maar enfin, 'k mag er nog niet te vele over klagen, want wijl 'k hier bezig ben aan 't pennen, stel ik vast da'k er toch in ge slaagd ben, 'n halve bladzij neer te schrij ven over: 't niet bestaan van 't Loch- Nsss-monster! M'n weerwraak ls geno men. Wat? Dat er toch nog ander interes sant nieuws genoeg is... bijvoorbeeld de "--«nccVio revolutie, wpn.r de dagbladen gansch edities over schrijven... G'hebt gelijk maar da's nu precies mij nen rayon niet... en in plaats van U al die slachtingstafereelen hier af te schil deren, gaan we probeeren, als ge nog niet in slaap ligt, van U ne keer te doen la chen, om 't daarna, op ons honderd ge makskens af te trappen. DE MEESTER GAF LES. Wie kan me zeggen wat een fabel is! vroeg hij in de klas. Jantje stak zijn vinger op. Hewel? zei de meester. Een fabel, antwoordde Jantje ls, wan neer een ezel en een aap met elkaar spre ken, zooals gij en ik, mijnheer! En rood dat de meester werd. Van puur affront Zak ik door den grond Omdat ik, tot mijn leed, Geen ander nieuws meer weet Da'k U, m'n goei gezellen Thans hier kan vertellen [pen, 'k Doe dus best, ge zult het zelf wel snap- Van 't hier snel maar af te trappen 'k Doe 't, en wenrch U 't beste Dat is 't end en dat is 't leste. 't Manneken uit de Maan. 28 AUG. Te 11 uur., voor den Heer Claeys, hoofding.-feest. van Bruggen cn Wegen, 12, Vrijdagmarkt, Brugge, aan leggen van bevloeringen in cementbeton- tegels voor wandelpaden langs den rijks weg Veurne-De Panne, en verbreeden van het bestaande rijwielpad langs den rijks weg Adinkerke-De Panne. Bestek Nr 183 van 1936 (Ned.), prijs 7 frank. 7 AUG. Te 11 u., ten gemeentehuize te STADEN, onderhoudswerken aan de steenwegen van groot verkeer in 1936-'37. Bestek 36.300 frank FAX 23 Z 12° Zondag na Sinxen. H. Philippuj Benitius, belijder, H, Zacheus, bel. XVIIC Ijzerbedevaart. Evang.: De barmhartige Samaritaan 24 M H. Bartholomeus, apostel 25 D H. Ludovicus, koning v. Frankr. 3 26 W H. Zephyrinus. p.-m., H. Samuël, pr, 27 D H. Jos. Calasanctius, H. Caesarius 28 V H. Augustin, bel. cn kerkl. O. WITTEZAELE, Ichtegem, 35.975 fr, g' Yoan Onthoofdi„g*H Adebhuï (Zw. 14-20-15) of 41.055 (porf.) of 44.995' J A Joan' Un g' AaeiP""» Van rechts naar links! Sylveer Maes, Van Overberghe, Kint, Debruycker, Hendrickx, Waarom lijden aan HOOFDPIJN MIGRAINE TANDPUN GRIEP RHEUMATIEK ZENUWKOORTS PIJN DER 'MAANDSTONDEN als de Wonderbare Bruine Poeders vanjj der Apotheek DE POORTERE Sint-Nik'aas-Waas. U oogenblikkclijk zonder schadelijke gevolgen van deze pijnen zullen bevrijden. doos v. 8 poeder4 fr. De driedubbele doos 25 poeders 10.00 fr Te verkrijgen in alle goede Apotheken of vrachtvrij tegen postmandaat. Gebruikt ze eens, U zult nooit geen an dere meer gebruiken.! HEB MEDELIJDEN m naam van fl Theresia, van K. J.; helpt inlj Jeugd ln gevaar redden. Dfingend noodig om patronaat en so />ol te bouwen. Post- check 139.485, Pastoor Rmson te Xhen- delesse. onverstandig kind meer en ondanks alle diepe vernederingen, droeg zij haar hart hoog. Zij moest al haar krachten te hulp roepen om zich te behserschen, wanneer Lori haar sarde en beleedigde. Meer dan ooit, leed zij onder de be naming bedelprinsesdie haar nog steeds voor de voeten geworpen werd. Indien Liselotte juffrouw Herter niet gehad had, die haar steeds opnieuw moed en troost insprak, zcu zij het leven in Bodenhausen niet hebben kunnen ver dragen. Jonker Hans kwam nu nog sporadischer thuis dan anders. Maar dan had hij niet veel tijd voor haar over. Hij liefkoosde haar ook niet meer zoo tee der, zooals hij vroeger deed. Maar zij was immers geen klein meisje meer. Hij bleef evenwel vriendelijk en aardig tegen haar, plaagde haar op on schuldige wijze en sprak haar nog altijd een bemoedigend en vertroostend woordje toe. Hij kwam nooit thuis, of hij bracht een klein geschenk voor haar mee. Al dis gaven werden door Liselotte als een kostelijken schat bewaard, en wanneer zij zich weer eens diep ongelukkig voelde, vluchtte zij naar haar kamertje en haalde ze te voorschijn. Dan werd het haar weer lichter om het hart. Nu was de tijd aangebroken, waarop Lori en Liselotte hun belijdenis zouden doen (gebruik in Duitschland)Zij waren beide bijna vijf tien jaren oud. Bij die gelegenheid zou Liselotte voor de eerste maal een nieuwe jurk krijgen en geen afleggertje van Lori. Zij zou natuurlijk tegelijk met Lori in het aardige dorpskerkje door dominee Helmers bevestigd worden. En ter eere van Lori's belijdenis, werd Jonker Hans voor een paar dagen thuis verwacht. Daarop verheugde Liselotte zich het meest, al kwam hij dan ook niet voor haar, maar uitsluitend voor zijn zuster over... Toen de heuglijke dag aangebroken was, stond Liselotte zeer yroeg op, toen alles Wij gelooven niet dat iemand van de duizende sportliefhebbers die in De Lovietegenwoordig waren, die verplaatsing een minuut zullen beklaagd hebben omdat hetgene dat daar te zien was geen alledaagsche kost is. Of er meer volk was dan verleden jaar? Wij weten het niet omdat de massa niet te schat ten is, maar wat wij wel weten is: dat dit sportfeest ioo per ioo boven dit van verleden jaar stond. DE INRICHTING was iets puiks; verleden jaar waren de inrichters nog nieuwelingen in het vak en het was dan ook niet te verwonderen dat het eene en het andere wel een beetje mank liep; dit jaar kwam er oneindig veel verbetering. Toen wij de trams, de autos en velos zagen toeko men die volk spuwden bij zoovere dat de poorten al de sportliefhebbers niet konden zwelgen, hebben wij ons wel eens afgevraagd of het geen overrompeling zou worden; maar alles liep zoo vlot van stapel dat toen wij aan de aankomstlijn stonden en die inrich ting bekeken veel bewondering voelden voor de In richters en bijzonderlijk voor de heeren Gombert W. en Minne A. die sedert maanden in de bres staan en noch moeite noch opoffering sparen om van hun koers iets grootsch te maken. Ook de sportieve kant hebben de inrichters bekeken, en omdat hun koers aan geen cirkus mocht gelijken en om de plantrekkerij die zich vorig jaar enkele renners veroorloofden, te keer te gaan, werden de renners voor den aanvang eens duchtig onder handen genomen, en iedereen heeft het ondervonden: de koers heeft er oneindig veel bij gewonnen en toen tegen het einde Van Schil en Maurits Maes meenden te mogen afstappen klonk het spontaan: een ronde gestraft. Daarom dat wij het aan de Inrichters zeggen dat ze al onze waardeering hebben weggedragen. Op uw feest moogt en hebt ge het recht fier te zijn! DE KOERSEN zelf werden vinnig betwist. IN DE SNELHEID kre gen wij een aardig spurtje te zien tusschen Van Schil en De Caluwé (die Kaers ziek zijnde verving) en waarbij de Sinjoor zich de beste toonde. DE PUNTEN KOERS werd even nijdig betwist en kende een spannend verloop; ten slotte was het Barthelemy die het meest punten verzamelde. IN DE AFVALLING was 't de Franschman Teer- Ivnck die de hoofdrol speelde en een viertal ronden alleen voorop lag om in de laatste ronde plat te val len, en zoo kwam het dat Miel Vandepitte won voor Catrysse. DE HOOFDSCHOTEL was echter de 8o km. op eigen kracht die aanleiding gaf tot prachtige jachten en ten slotte op meesterlijke wijze door Gustaaf De loor gewonnen werd en die de 83 km. aflegde in 2 u. 12 min. 47 sec., wat een gemiddelde snelheid betee- kort verslag geven van deze wed- kent van 37 km. 458 m. per uur Laat ons nu een k» strijd. Teerlynck Is de eerste om de neus aan 't venster te steken maar wordt weer bijgehaald; dan is 't de beurt aan Capoen, Van Schil, Demuysere en Maur. Maes om er van onder te trekken maar worden na een bitsige jacht ingeloopen. Dan ontsnappen S. Maes, Van Overberghe, Lowie en Rebry maar kunnen niet beletten dat een tiental renners hen komen vervoegen. Al deze jachten hebben voor gevolg dat de groep hee- lemaal uiteenvalt. Opeens schiet Gust Deloor verwoed uit; Rebry springt erop en het is gebakken, de twee leiders ver- grooten gaandeweg hun voorsprong niettegenstaande er nijdig gejaagd wordt eerst door Ghesquicre, De muysere en Lowie en later door S. Maes die onder een donderend gejuich een^ drietal ronden alleen storm lieo tegen de sterke vesting Deloor-Rebry. Tegen het einde' zien wij nog een verwoede aanval van Van Overberghe die Pol Maes en Vervaecke op sleeptouw neemt en geweldig nadert, maar van in- loooen geen sprake. Gustaaf Deloor heeft werkelijk bewezen dat hij de keuze waardig is om onze kleuren in het wereldkam pioenschap te verdedigen; hij was ontegensprekelijk de beste, zelf wanneer de anderen zich moesten we ren, scheen hij te wandelen. Rebry was weer eens de Rebry der groote dagen, hij was eens en is nog een scnoone figuur in de sportwereld. De Caluwé heeft weer eens de groote forme te stekken, hij was hier een der beste. Julien Vervaecke, Ghesquiere, Vandepitte, Bekaert, Pol Maes hebben hun best gedaan om leven in de brouwerij te brengen en mogen er zijn; hetzelfde moeten wij zeggen van Demuysere, Lowie en Van Schil, al verflauwden deze laatsten tegen het einde. Decroix, Alf. Deloor, Debruycker, Catrysse, Denys, Maur. Maes en Desmedt toonden zich wat te de fensief. Capoen heeft in het begin zijn uiterste best gedaan om leven in de koers te steken; tot halfweg was hij een der beste, nadien verflauwde hij. Van Storme hadden wij meer verwacht; in den puntenkoers trok hij zich goed uit den slag maar na dien was hij nergens. Mijn verzet dat te klein was waarop wij antwoorden dat hij de piste ge noeg kende om te weten waarmee hij moest rijden De Rondemannen hebben getoond dat ze niet alleen dienen tot lokaas maar ook koers kunnen houden; de twee beste waren S. Maes en Van Overberghe. De overwinnaar van de Ronde van Frankrijk heeft een paar jachten uitgelokt die van eerste gehalte waren. Een viertal ronden voor het einde gaf hij op en nie mand die het hem kwalijk nam omdat hij zich ge weerd had. Om den uitslag geef ik niets zei hij maar ik ben goed betaald en het is mijn plicht dat ik sport lever Croutie ook V»n Overberghe genaamd, was het hebben gehoord; op het laatste der koers was hij ze kerlijk de beste. WIJ BEDANKEN de leden van dc Veïo-Clubs Poperinge Sportief en De West-Vlaamsche Bergstreek, alsook de verschillende rijkswachten en de pompiers van Poperinge die hun besl deden om de goede orde te handhaven; de milde premieschenkers die het hunne bijbrachten om van deze koers iets grootsch te maken; de toeschouwers die zich in het p*rk der Lovie bevonden en aldus hun offer op het altaar brachten voor een werk van menschlievendheid. Wij bedanken ook de inrich ters en al die er het hunne bij brachten om de koers te schikken en orde te houden. Tot aanstaande jaar. KERELSZOON. TECHNISCHE UITSLAGEN. SNELHEID. i* Reeks: x. Van Schil; 2. De Caluwé; 3. Kint; 4. Gust Deloor (plat). Reeks: 1. Van Schil; s. De Caluwé; 3. Kint; 4. G. Deloor. 3® Reeks: x. Van Schil; 2. G. Deloor; 3« He Ca luwé; 4. Kint. Algemeene Rangschikking: 1. Van Schil, 3 p.; 2. De Caluwé, 7 p.; 3. Kint en G. Deloor, 10 p. PUNTENKOERS. x* klassement: x. Barthelemy; i. S. Maes; 3. L- Storme; 4. Van Overberghe; Hendrickx. 2® klassement: 1. Van Overberghe; 2. S. Maes; 3. Barthelemy; 4. Storme; 5. Hendrickx. 3® klassement: 1. Storme; 2. Barthelemy; 3. S. Maes; 4- Van Overberghe; S- Hendrickx. 4® klassement: 1. Barthelemy; 2. S. Maes; Van Overberghe; 4. Storme; 5. Hendrickx. Algemeene Rangschikking: 1. Barthele my, 7 p.; 2. S. Maes, 9 p.; 3. Storme en Van Overberghe, 12 p.; 5. Hendrickx, 20 p. AFVALLINGSKOERS. 1. Vandepitte; 2. Catrysse; 3. Teerlynck (plat); 4. Deloor A.; 5. Demuysere; 6. Bekaert. 80 KM. OP EIGEN KRACHT. i* klassement: x. Teerlynck; 1. Rebry; 3. Van Schil; 4. M. Macs. 2® klassement: 1. Ghesquiere; 2. Van Overberghe; 3. Vandepitte; 4. Bekaert. 3® klassement: 1. De Caluwé; 2. Bekaert; Van depitte; 4. Rebry. 4® klassement: t G. Deloor; s. De Caluwé; 3- Ghesquiere; 4. Vervaecke. 5® klassement: 1. G. Deloor; 2. Rebry; 3. Ghes quiere* 4. De Caluwé. 6® klassement: x. G. Deloor; t. Rebry; 3. De Caluwé: 4. S. Maes. 7® klassement: 1. G. Deloor; 2. Rebry; 3. Van Overberghe; 4. Ghesquiere. 8® klassement: 1. Deloor G.; 2. Rebry; 3. Ver vaecke: 4. Van Overberghe. 9® klassement: 1. Rebry; 2. G. Deloor; 3. Pol Maes; 4. Van Overberghe. De uitslag: 1. Gustaaf Deloor, 22 p., 83 km. in 2 u, 12 min. 47 sec. (gem. snelheid 37 km. 458 m.); 2. Rebry, 25 p.; 3. De Caluwé, 32 p.; 4. Ghesquiere, 36 p.; 5. Van Overberghe, 38 p.; 6. Vandepitte en Alb. Bekaert, 41 p.; 8. Vervaecke, 42 p.; 9. Pol Maes, 43 p.; 10. gelijk: E. Decroix, Demuysere, Denys en Catrysse, 45 p.; 15. Op 1 ronde: Van Schil, 42 p.; 16. Maur. Maes, 44 p.; 17. Hendrickx, Capoen, Desmedt, Gouwy, De- bruyekere en Lowie, 46 p. (P.)G. Dermui, Brugge 39.712,50 (Zw. 14-20-14) of 46.012,50, (P. 14-20-14)Amery J., Beerst, 41.720 (P. 14-20-14)E. Van- thournout, Gistel, 44.250 (P. 14-20-14)A. Vande Castecle, Bikschote, 44.807,50 (P. 14-20-14). 8 AUG. Te 11 uur, ten 'stadhuize ïe MEENEN, gewone jaarlijksche onder houdswerken aan de steenwegen van groot verkeer in 1936-'37. Bestek 21.660 frank. H. DERYCKE, leper, 23.900 fr.; Van- daele, Pctegem, 25.140; Gebr. Verly, Mee- nen 26.208. 11 AUG. Te 11 uur, in het «Casino», te Diksmuide, door de Watering Vladsloo- Ambacht te Gistel, herstellingswerken aan den weg langs het Lekewater te EEKE. A. EASAT, Lombardzijde, 20.948; Van- lerberghe O., Pervijze, 22.231; E. Van thournout, Gistel 32.256, 12 AUG. Te 3 uur, ten gemeente- huize te MOERE, aanleggen van een riool en boordsteenen langs de prov. baan Moerdijk-Leke. Bestek 50.511 frank. E. VANTHOURNOUT, Gistel, 51.282; A. Claeyssens, id. 51.553,75; A. Casteleyn, id.,55.040; G. Dermui, Brugg#, 55.569; A. Maes, Lichtervelde, 56.180; A. Huys Pit- tem, J>6.986; O. De Beul, Oostende, 59.113 fr. 5<J; C. Tanghe, id., 59.408,75; J. Lau- wers, id. 60.941 fr. 13 AUG. Te 10 uur, ten Gemeente huize te OOSTVLETEREN, onderhouds werken aan de steenwegen van groot ver keer in 193^-'37. Bestek 6.823 frank. J. AMERY, Beerst, 6.214 fr.; A. Vande Casteele, Kikschote, 6.823 fr. 13 AUG. Te 10 uur, ten stadhuize te IEPER, onderhoudswerken aan de steen wegen van groot verkeer in 1936-'37. Be stek 10.604 frank. M. BEUN, leper, 9.391,20; A. Vande Casteele, Bikschote, 10.604. EEN LEKKERE SMAAK! EEN FIJNE GEUR! EN NIET DUUR! Geen twijfel, Vraagt bij uwen winkelier het Jubi leum koffertje, gegarnierd met een keuze van allerfiijnste pralienen en gegeven op 30 kaarten (1 kaart per halve kgr. koffie). - Voor 't groot GER. TRUANT-DUCOURANT Veurne.traat, 12-22, Poperinge. Te St Jeanscapelle, nabij Belle, werden een hoeveelheid varkens, herkomstig van smokkel uit België, dioor de Fransche tol bedienden aangeslagen. Een landbouwer werd-aangehouden. SYLVEER MAES op de Lovie-Koers. iBBanBB3£i)g;ssa&e!asa*3azzi3aas in het slot neg sliep. Zij bezocht eerst het graf van haar moeder en bad met een geloovig hart om den zegen van haar gestorven ouders. Vervolgens ging zij naar De Witte DuifDaar werd zij al verwacht. Me vrouw Schulz gaf haar een mdoi gouden kettinkje als belijdenisgeschenk. <i Lieve Tante Schulz, ik zal nooit ver geten hoe lief u altijd voor mij geweest is, en ik zal uw geschenk in hcoge eer houden,zei Liselotte, de goede vrouw met warmte omhelzende. Deze liefkoosde haar wangen. Lieve kind, ik zou al die jaren graag nog veel meer voor je gedaan hebben. Ik heb im mers zelf geen kinders. Maar ik mocht den baron natuurlijk niet het gras voer de voeten wegmaaien. Maar laat mij je dit vandaag zeggen, ik houd dolveel van je, en wat er ook gebeuren mocht, bij mij zul Je altijd een toevlucht vinden. Je kunt nooit weten wat er in het leven gebeurt. Mij is zoo het een en ander ter oore geko men. De baron moet er niet zoo erg best voorstaan. Er zijn de laatste jaren veel misoogsten geweest, en in het slot wordt er met geld gesmeten. Wie weet, Liselot te, of dat trotsche baronesje op een dag nog niet een veel armere bedelprinses wordt, dan jij ooit geweest bent. Liselotte schrok van deze woorden, die Mevrouw Schulz bijna onwillekeurig ont vallen waren. Lieve tante Schulz dat zou vreese- Ujk zijn! O, wat zou het mij ongelukkig, diep ongelukkig maken, indien het met mijn weldoeners verkeerd afliep. Kom, kom, meisje, met de weldaden, die ze jou bewezen hebben, zai het best schikken! c Nu vergeet u, Tante Schulz, welk een goede opvoeding ze mij hebben laten ge ven. En bovendien alles wat ik heb, komt van hen. Ik zou ondankbaar zijn, als ik hen niet mijn weldoeners noemde.^), zeg mij toch, lcopen zij werkelijk ge vaar? a Och, kindje, Je hoort In een herberg GUSTAAF DELOOR d» overwinnaar der Lovie-Koers en die leze week komt aangeduid te v/orden voor Bern. IBBBSBSaSBSSBaBBBSBBBBBaSBaaa van alles en nog wat praten. Misschien is alles overdreven. Hoe dom van mij, om daar je gemoed mee te drukken. En zoo slecht zal het ook niet met hen gesteld zijn. Ik had alleen willen zeggen, dat er altijd een toevlucht voor je bestaat, in dien je er om verlegen mocht raken. Dat verhoede de hemel, tante Schulz. Daar wil ik niet aan denken. Enfin, Liselotte, het strekt je tot eer, dat je je zoo om hen bekommert. Het spijt mij het meest voor den jonker. Al geeft hij ook, zooals ik gehoord heb, veel geld uit och, heerejee, die jonge adellijke heertjes weten niet beter; de een doet het den ander na. En thuis heeft hij ook niet geleerd om zuinig te zijn. Maar voor de rest is hij door en door goedhartig, 6n te gen ons menschen altijd vriendelijk. Maar laat je feestdag nu niet door zulke ge dachten bedorven worden. Voor Liselotte had kunnen antwoorden, kwam Heinrich binnen. Hij was in de vroegte naar het bosch geweest en had naar de eerste lentebloemen gezocht. Hij was zoo gelukkig een ruiker sneeuwklok jes te hebben kunnen plukken, om het in het aardige kastje te leggen, dat hij voor Liselotte gesneden had. Hij stelde het haar met een stralend, hoewel eenigszins varlegen gezicht ter hand. Weet Je, Liselotte, ik had wel gedacht, dat je vanmorgen heel vroeg zoudt komen. En omdat ik maar een arme stumper ben en niets moois voor je kan koopen, moet je hiermee tevreden zijn. Heb ik er je een klein beetje pleizier mee gedaan? Heel veel, Heinrich. Wat héb je dat kastje mooi gesneden. Wat zul je er een moeite mee gehad hebben. Ik dank je duizendmaal. En de bloemen zal ik mee naar de kerk nemen en ik zal aan je den ken. ii Wij gaan natuurlijk ook naar de kerk, als je bevestigd wordt,zei Heinrich. Zij knikte. Ik zal het voelen, dat ik lieve, goede menschen om mij heen heb. Maar nu moet ik gauw naar huis, want ze zullea .vandaag ia het slot yel yat en gij hebt den gezondsten en goed koopstan maaltijd voor wie zwaar werk ver richten. h COM MERCI A ALE APPELGELEI- ZONDAG 23 AUGUSTUS I29 Zondag na Pinksteren, «Deus, iii adjutorium». - Groen. - 2° Gebed van den' H. Philippus Benitius, belijder. Deze Zondag, welke de Zondag van deii Barmhartigen Samaritaan wordt genoemd, zouden we ook den Zondag van de barm hartigheid Gods kunnen heeten. Wordt niet in de Misgezangen Gods luilp en bij stand met vurigen aandrang afgesmeekt cn de reeds betoonde barmhartigheid cn milddadigheid bezongen en verheerlijkt?. Dat de H. Mis vandaag begint met het vurig gebedO God, denk er aan mij te helpenHeer haast U mij ter hulp te komen», moet ons niet verwonderen. In het Evangelie wordt ons immers een beeld geschonken van de liefde en barmhartig heid Gods in het verbaal van den barm hartigen Samaritaan. Hier spreekt alles' van geduld en groote liefde, van onbaat zuchtigheid en medelijden. Tevens vinden we hierin een toonbeeld voor ons. Zóó' moeten wij onzen naaste beminnen. Allen,- vijanden en vrienden, moeten we bijstaan in hunnen nood gelijk dc Samaritaan den armen reiziger en gelijk God zelf ons heeft geholpen en van een gewissen dood heeft fered. Zoo handelen is waarlijk volgen» et Evangelie, het woord van God, de leer van de liefde. Want het is toch de liefde die al onze handelingen moet kenmerken en ons leven van dat der anderen moet onderscheiden. En het is ook alleen daty wanneer we deze groote deugd steedaj trachten te beoefenen, dat Gods barmhar tigheid over ons zal nederdalen en wij ook meer en steviger in zijne liefde zul len bevestigd worden. Wij moeten er steeds aan denken dat we naar den graad, onzer liefde zullen beloond word»", dit; wij met dezelfde maat zullen gemeten worden waarmede wij de anhcren moten.' Daarom dan moeten wij God om genada' en hulp smeeken, o">d».t we andere barm hartige Samarita-'t-n mogen worden, men- s.chen die niet alleen gereed zijn om een' liefdewerk te verrichten, wanneer ze het niet durven of kunnen laten of wanneeïf ze er tijdelijken roem van verwachten^' maar van die echte diepgeloovige en over tuigde volgelingen van Christus, die zich' de grootste offers in het verborgen kun nen getroosten uit liefde tot God. j H. JOZEF CALASANCTIUS, Belijder. (Donderdag 27 Augustus) Degenen die in hun arbeid, ook' al on dernemen ze dien ter eere Gods en tot' heil der zielen, tegenkanting en smaad ondervinden in plaats van steun en mede werking, zullen troost vinden en raad in" het leven van den H. Jozef Calasanctius' (1556-1648). Van Spanje naar Rome ge-? trokken, stichtte hij daar een school voor^ behoeftige kinderen. Ze zal wel aan cen![ dringende behoefte he^1-"! ver-j mits ze vrij spoedig meer dan duizendj leerlingen telde en verscheidene priester»? er les kwamen geven. Terzelfdertijd stel^J den ze zich onder de geestelijke leiding# van den H. Jozef Calasanctius en aldurf ontstond een kloosterorde die in .1621? door den Paus werd goedgekeurd. Maar de pedagogische opvattingen van de Heilige stonden velen niet aan en toen het met tegenwerken niet hielp, werd de, heilige voor de kerkelijke rechtbank ge daagd onder betichting van ketterij. Hir werd vrijgesproken, doch tengevolge var»; de kuiperij van zijn tegenstrevers, werd' hij afgezet als overste. Nog enkele jaren bleef de orde stand houden, doch weldra werd ze ontbonden, en hervormd tot een genootschap van on derwijzers, die niet door kloostergeloften' waren gebonden. Twee jaar na die laatste zware beproe ving stierf de Heilige gelaten cn vol over gave aan Gods wil. Ik heb alleen ge handeld uit liefde tot God!», getuigde hij op zijn sterfbed. Zijn liefde en zijn gelatenheid zouden niet onbekroond blijven. Acht jaar na zijn dood werd zijn instelling in haar vroe- geren vorm van kloosterorde hersteld. Z« bestaat nu nog en telt minstens 2000 leden. IBBBBBBBBBBBBBSIBBflflflBBBBBBBa Men maakt statistieken zoowat om al les en dit heeft men nu ook gedaan voor tistiek opvalt is dat de Beigen aangemerkt staan als etende enorm veel bananen. Ia de laatste paar jaar is de vertering der het eten van bananes. Wat in dez® sta- bananen verzesvoudigd. IN ALLE KRUIDENIERSWINKELS laflaBBBBflflBBaBBSBBBBSBlBBBBlBBBBflflflEBSBflBBSBBBBflflBfiBBSBNa IBBBlB£2BSB8BaKSBSMBElflflflB8aaB9IBlBB£llflBBBflaBSSBaBBBBBBB8l3 vroeger opstaan dan anders. En Jonker Hans is ook thuis, en die is altijd vroeg Op. ii Zij nam met woorden van innigen dank afscheid en vertrok. Op den terugweg naar huis imoest zij weer denken aan hetgeen tante Schulz over de benarde finantieele omstandighe den in Bodenhausen gezegd had. Zij droeg een bekommerd, drukkend gevoel in haar hart. Zij had met haar verstandige, open oogen al zoo het een en ander opgemerkt. Soms werd het slot bezocht door mannen, die alles behalve vriendelijk keken en te genover den baron niet den noodigen eer bied in acht namen. Zij hielden langduri ge besprekingen met hem en na him ver trek zag de baron er erg somber en ter neergeslagen uit, en bleef gejaagd en on rustig; indien tante Schulz eens gelijk had, en de baron ging onder zorgen ge bukt, dan zou haar geliefde Jonker Hans er ook door getroffen worden. Bij dit denkbeeld brak het zweet haar uit. Jonker Hans mocht niet door het on geluk achterhaald worden. Vader in den Hemel, neem hem onder Uw hoede en bescherming, opdat hem geen leed geschiede. Hem slechts niet. Hij is zoo goed en vriendelijk en verdient het, dat U hem onder Uw hoede neemt. Be waar ook zijn ouders voor leed, goede God, en ook Lori. Dit gebed zond zij vurig omhoog. In het park kwam zij Jonker Hans te gen. Hij droeg een los sportcostuum met korte broek en gemakkelijk jasje. Hij gaf Liselotte lachend een hand. «Goeden morgen, Liselotte! Ben je al zoo vroeg op pad geweest? Zij keek hem met haar fluweelachtige bruine oogen aan. Ik ben naar hst graf van mijn moeder en De Witte Duifge weest. ii Hij wees glimlachend naar de sneeuw klokjes, die zij op het kastje gelegc» had. En ben je nu al bloemen wezen pluk ken? ii Neen, die heb ik van Heinrich gekre gen, met dit mooie kastje er bij. O jade knecht uit de herberg, niet waar? Is hij nog altijd je vriend? Ja, en een goede en trouwe ook. En Mevrouw Schulz gaf mij dit gouden ket tinkje. Bekijk het eens, Jonker Hans, is het niet mooi? O, er zijn zooveel besté menschen, die lief tegen mij zijn. Zijn onbezorgd gezicht werd ernstig. Wat ben jij bescheiden en weinig eischend. Ik zou zeggen, dat je van de menschen veel meer onaardigheden en onbillijkheden te verduren hebt, dan wel daden en vriendschapsbewijzen. Zij schudde haar hoofd. O neen, Jon ker Hans! Het zou zeer ondankbaar van mij zijn, als ik dat denken zou. Niet alle menschen kunnen immers goed voor mij zijn, nietwaar? Maar dat er een paar zijn, stemt mij echt gelukkig en dankbaar. Hij beschouwde haar als in verheven ontroering. Nu, ik wed, dat je hen, die goed vcor je zijn, wel op je vingers kunt natellen. Noem hen eens op, die dat voor je geweest zijn. Zij sloeg haar oogen stralend naar hem op. «U in de eerste plaats, Jonker Hans; u is de liefste en de beste die het meeste goed voor mij gedaan heeft, daarna juf frouw Herter, Mevrouw Schulz, Heinrich en de baron en de barones, die mij in hun huis opgenomen hebben en Zij zweeg en hield op. Jawel en? Nu heb je ze allemaal gehad. Zijn het er niet veel? Nu ja voor iemand, die met zoo weinig tevreden is als jij, Liselotte. Als al die menschen je niet meer goeds gedaan hebben dan ik en mijn ouders, dan zijn het er niet veel. Toch wel zeer veel, Jonker Hans Verbaasd over zooveel bescheidenheid keek hij haar aan, en het trof hem op nieuw hoe mooi en gedistingeerd zijer uitzag. ,('t .Vervolgt^

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1936 | | pagina 7