De incidenten van de Nationale Bank voor Kamer en Senaat
•zmvmssm
De Kamerzitting van Woensdag
De Senaatzitting van
Donderdag
MERKEM. - Eeuwfeestviering van het Klooster der
Eerw. Zusters van den H0 Vincentius a Paulo
WEKELIJKSCH
LITURGISCH BULLETW
BURGERSTAND VAN
Sa verkêitriiti um den üeer leeïamd CtrervoSg)
Op dat tijdstip bood de H. De Broque-
vilte hem aan In de Regeering te treden
ais minister zonder portefeuille. Hij aar
zelde dit aan te nemen omdat hij zich in
een persoonlijken toestand bevond die
hem moest aanzetten zijn normale loop
baan niet te breken, doordat hij zijn le
venswijze aan zijn betrekking en bezol
diging had aangepast en hij had een,
eigendom aangekocht te Boschvoorde dat
hem een zwaren budgetairen last bezorg
de. Het Ministerschap bracht hem opvsrre
na niet op als zijn vice-gouvtrneurschap
bij de Nat. Bank.
Graaf de Broqueville verklaarde hem
zelfs dat er geen beletsel bestond dat hij
tevens vice-gouverneur der Nationale Bank
zou gebleven zijn en dat hij zijn wedde
als dusdanig »u voortgetrokken hebben
gedurende zijn ministerschap.
Toen achtte hij dat er nog een kans be
stond den frank té redden en de welvaart
in het land te herstellen. Hij aanvaardde
minister te worden en. wees het voorstel
van Graaf de Broqueville van de hand de
beide wedden te cumuleeren. Hij diende
zijn ontslag in, bij de Nat. Bank. Dit werd
niet aangenomen, maar hij werd in verlof
gesteld, in onbetaald verlof tot 15 Februari
1935.
Toen hij de bank verliet bracht de Gou
verneur hem ter herinnering dat hij nog
een belangrijk aandeel bezat in het ge
meenschappelijk fonds. Een onmiddellij
ke vereffening had kunnen gedaan wor
den maar andere zaken noopten meer dan
persoonlijke belangen. Hem werd. dan
100.000 fr. als voorschot ter hand gesteld
op voorwaarde de kwestie later te ver
effenen.
Niettegenstaande aan de ministers zon
der portefeuille niet zelf de voorwaarden
en vergoedingen toegekend werden als aan
de andere ministers, heeft hij besloten de
noodige krachtinspanning te doen om me
de te trachten de overwinning te behalen.
Slechts een in dienstzijnde ambtenaar
werd toegevoegd aan de minister zonder
portefeuille en niettegenstaande stelde hij
een kabinet samen en deed al de noodige
kosten.
Op 13 November 1934, bij het ontslag
van de Regeering de Broqueville, keerde
hij terug in de .Nationale Bank. en nam
een som van 50.000 fr. uit het gemeen
schappelijk fonds, in overeenstemming
met zijn coliegas uit de Nat. Bank, om de
genen die met hem medegewerkt hadden
bij de Rsgeering een vergoeding te ver
schaffen, voor de gedane inspanningen en
kosten.
Dan hegcm hij opnieuw te werken voor
de Bank, trok zijn wedde en niets meer
uit het gemeenschappelijk fonds, alhoewel
de 235.000 fr. van zijn wedde van de maan
den die hij in onbetaald verlof was, erin
terecht gekomen waren.
In 1935 was de crisis ten top gestegen.
De Koning deed beroep op verscheidene
personaliteiten om een Regeering samen
te stellen, maar allen weigerden. Geroepen
op zijn beurt aanvaardt hij, neemt defini
tief ontslag. De Gouverneur herinnert hem
dat hij nog eer, aandeel heeft in het ge
meenschappelijk fonds. Dit fonds beliep
alsdan 446.214 fr. 02 plus een vordering
van 80.000 fr., t.tjs. te samen 526.224,02 fr.
Wat hem betreft diende zijn aandeel ge-
likwideerd daar hij uit de Bank vertrok.
Zijn aandeel werd dan bepaald op 180.0CO
frank zoodat voor zijn medewerkers nog
meer dan 336.000 duizend frank bleef. Zijn
collegas hadden het volïe recht hem die
som te overhandigen. Daarmede werd ook
een definitief einde gemaakt aan zijn
rechten op een deel van bedoeld fonds.
Die som mocht hij gebruiken voor per
soonlijke rekening en inschakelen, in zijn
patrimonium. Toch heeft hij verkozen
ook dit bedrag van 180.000 fr. te gebruiken
tot het dekken van allerlei lasten waar
mede een Regeeringshoofd steeds af te
rekenen heeft. Die 180.000 fr. werden dan
ook gebruikt tot doeleinden van algemeen
belang.
Uit dit alles vloeit, dat hij niet alleen die
235.000 fr. getrokken heeft maar dat hij
daarenboven sommen, die hem in volle
recht p:rsoonlijk toekwamen, heeft be
steed voor doeleinden ,van openbaar be
lang. Hij blijft dus nog onder de waarheid
als hij verklaart dat hij, moest hij bij de
Nationale Bank gebleven zijn, reeds 1 mil-
lioen 700.000 fr. meer getrokksn zou hebben
sedert 1934-1935 als hij thans heeft gehad.
Er werd hem ook aangewreven dat hij
geen belastingen erop betaald heeft en zij
niet heeft aangegeven bij zijn inkomsten.
Hij heeft evenwel geoordeeld dat het en-
billijk zou geweest zijn belastingen te moe
ten betalen op sommen die men aanbe
steed heeft tot openbaar nut.
Men heeft ook gevraagd: Waarom hebt
gij niet vroeger geantwoord? Maar de ge
wone bekommering van de Kamer en de
openbare meening is na te gaan of de be
langen van den Staat goed beheerd wor
den, Wanneer bij toeval de 'besprekingen
afglijden naar een persoonlijken aard, is
het om te weten of zekere personen gEen
gebruik hebben gemaakt van hun man
daat om belangrijke stoffelijke voordeelen
eruit te halen. Hiervan kan hier geen
spraak zijn. Allen weten goed dat hij het
tegenovergestelde heeft gedaan: hij heeft
afstand gedaan van belangrijke stoffelijke
voordeelen om den Staat te dienen. Om
thans vast te stellen hoe groot het offer is
geweest dat hij bracht, verplicht men hem
thans de meest intieme bijzonderheden
uit te brengen over daden en feiten welke
volledig staan buiten elke publieke func
tie. Daarom verplicht men hem een per
soonlijke rekening uit te stallen en geweld
aan te doen aan de meest wettige gevoe
lens van discretie en reserve. Is het dan
te verwonderen dat hij geaarzeld heeft
dien weg op te gaan?
Men zal ook vragen waarom hij ln de
maand Maart 11. niet alles heeft uiteenge
zet. Maar toen alsdan de bekende inter
pellatie gehouden werd had de interpel-
lant de Regeering te voren niet volledig
op de hoogte gebracht zooals pleegde, over
alle punten welke hij' zou handelen o. m
geen woord gezegd over de National#»'
Bank. Alle bewoordingen van die inter
pellatie waren gewikt en gewogen en hij,
H. Van Zeeland, werd dan ook verrast door
den aanval en was dan ook niet in het
bezit van alle gegevens om onmiddellijk
een volledig antwoord te geven. Slechts
vootgaande op herinneringen kon hij geen
volledig antwoord geven. Me:i had ook al
die persoonlijkheden niet willen aanhco-
ren. Hij heeft thans alles gezegd, zelfs
meer dan hem werd gevraagd. Hij rekent
er thans op dat eerlijke lieden hem zullen
beschermen tegen den laster.
In ieder geval, ging de H. Van Zeeland
voort, is het land er niet grooter uit ge
worden uit deze zaak. De publieks oppo
sitie gebruikt de laagste middelen. Het is
geen gedachtenstrijd, het zijn geen ern
stige debatten die zij voeren, het zijn her
haalde onderduimsche aanvallen, tegen
personen gericht, en dit alles in een at
mosfeer van verklikking, insinuatie en
verraad, waar gebruik wordt gemaakt van
onbescheidenheden van bedienden en
ambtenaren, van het in elkanders oor
fluisteren van halve waarheden, die erger
zijn dan leugens, en tot op redactieburee-
len waar men zoogezegde geheime boekjes
laat liggen. Sedert den oorlog kon, dank
zij de traditionneele partijen, de politiek
zich daarboven houden. Thans is het an
dersom geraakt.
Sinds het begin van zijn eerste-minis
terschap heeft hij talrijke moeilijkheden
te overwinnen gehad: economische, finan-
cieele, maatschappelijke, politieke en ten
slotte nog persoonlijke. Hij heeft moedig
den strijd gevoed tot het uiterste. Deze
moeilijkheden, evenmin als de andere, zul
len hem verhinderen moedig voort te strij
den. Voor het overige behoort de toekomst
aan God. Hij ziet ze evenwel met kalmte
tegemoet omdat hij al gedaan heeft wat
van een man kan verwacht worden.
Hij meent zijn land en zijn naam eer te
hebben aangedaan.
Ten slotte drukt de H. Van Zeeland de
hoop uit dat, mocht hij heengaan, hij niet
enkel de achting maar ook de sympathie
van allen zal mogen meedragen.
Heer Van Zeeland werd uitbundig toe
gejuicht door de leden der meerderheids
partijen op enkele weinige uitzonderingen
na; velen gingen hem de hand drukken
ter gelukwensching; velen stonden recht
in hun banken om den eersten-minister
na zijn uiteenzetting toe te juichen.
geëindigd was het reeds 19 uur en er werd
dan besloten een nachtzitting te houden.
DE NACHTZITTING.
Te 20.30 uur werd dan de nachtzitting
geopend. Nadat eersit nog de H. Van Glab-
beke had gewezen op een reeks tegenstrij
digheden en dubbelzinnigheden welke vol
gens hem bestaan tusschen de verschillen
de afgelegde verklaringen, wordt het woord
verleend aan
H. RELLECOM, Kommunist, die toe
geeft dat onregelmatigheden zouden heb
ben plaats gehad in de Nat. Bank, maar
hij hekelt de stelselmatige lastercam
pagnes welke in verband ermede werden
ingezet. Er moeten klare toestanden wor
den geschapen en hij stelt voor een par
lementairs onderzoekskommissie op te
richten om de volle waarheid uit te bren
gen. H. Releoom had het herhaaldelijk
aan den stok met de Rexisten en Vlaam-
sche Nationalisten.
H. FEUILLIEN, Katholiek, komt vervol
gens aan het woord. Spreker verklaart dat
de zaken tot hun ware verhouding dienen
teruggebracht. Hij hekelt zekere handel
wijzen in de Nat. Bank maar stelt zijn
vertrouwen in de Regeering. Het cagnot-
tesysteem bij de Nat. Bank is volstrekt af
te keuren.
Ds redenaar schandvlekt dan de laster
campagnes Ingezet door de Rexisten en uit
enkele verwijtingen aan het adres van den
H. Sap.
De H. Feuillien werd herhaaldelijk .en op
heftige wijze steeds in zijn rede onderbro
ken door de Rexisten en Vlaamsche Na
tionalisten. Toen spreker op zeker oogen-
blik verklaarde dat niemand, na het de
bat, nog zou durven zeggen dat de H. Van
Zseland geen eerlijk man is, verklaarde
H. Howard, Rexist, dat hij het durfde
zeggen.
Deze verklaring lokte een geweldig Inci
dent uit. H. Howard werd verzocht zijn
woorden in te trekken maar weigerde.
Daarop werd hij tot de orde teruggeroe
pen. Te 23.45 uur werd de zitting dan ge
heven.
VERGADERING VAN DEN SENAAT.
Ook de Senaat kwam Dinsdag bijeen
Bij handgeklap werd het uittredend bu
reel herkozen niettegenstaande het verzet
van Rexisten en Vlaamsche Nationalisten.
De leden van deze beide groepen verlieten
de zaal bij de herkiezing.
Enkele medsdeelingen weiden gedaan.
De zitting voor het debat over de kwestie
der Nationale Bank zou afgehandeld wor
den op den volgenden Donderdag en Vrij
dag. Daarop werd de zitting geheven.
EEN AANVULLEND VERSLAG
VAN DEN MINISTER VAN FINANCIËN
Na het bekend maken van de uitbeta
lingen uit het gemeenschappelijk fonds
der Nat. Bank aan den Heer Van Zeeland,
had de H. De Man, Minister van Finan
ciën, een aanvullend onderzoek bevolen.
Het aanvullend verslag van dit onderzoek
werd dan ook Dinsdag bekend gemaakt in
de pers.
Na eerst te hebben gewezen op de re
dens van dit aanvullend onderzoek, geeft
de Minister van Financiën in zijn bijko
mend verslag een uitvoerige uiteenzetting
over de wijze van uitbetaling uit bedoeld
fonds aan den H. Van Zeeland, op welke
datums die betalingen werden gedaan,
hoeveel er telkens in den pot stak, door
wie en op wier naam de uitbetalingsbe-
velen werden opgesteld, enz. Een nauw
keuriger uitbreiding over dit aanvullend
verslag zou ons evenwel te ver leiden.
DE REDE VAN MINISTER DE MAN.
Onmiddellijk na H» Van Zeeland nam
H. De Man, minister van Financiën, het
woord. Dit debat heeft hij met ongeduld
afgewacht omdat het de Regeering en hem
iu het bijzonder de gelegenheid biedt den
noodigen uitleg over de genomen houding
te verstrekken.
Spreker wees er dan op dat de ingestel
de perscampagnes «i de polemieken van
allen aard de openbare meening in beroe
ring hebben gebracht en het vertrouwen
ln onze instellingen in gevaar bracht. Te
genover de groeiende lastercampagne
mocht geen openbare bespreking uitblij
ven. Daarom het huidig debat.
De Minister van. Financiën herinnerde
dan aan zijn verslag betrekkelijk de Nat.
Bank en uitgebracht op 28 Oogst 11. Het
is niet noodig ervan nog lezing te geven
tijdens het debat.
Het Parlementair regiem en de kontrool
op de overheidsbesturen bieden de 'beste
waarborgen om misbruiken te weren. Hst
huidig debat heeft een tweevoudig doel:
ten eerste om de eer van dsn Eersten-Mi
nister en cm de politiek van de Regeering
tegenover de Na:. Bank. Een debat in de
Kamer kan klaarheid brengen omdat de
Volksvertegenwoordigers toch op de hoog
te moeten zijn van de verhouding tus-
schsn Staat en Nationale Bank, zoo speelt
het geld der belastingsplichtigen geen rol
bij de Nationale Bank en komt de Staat
niet tusschen in, het vaststellen der wed
den en bezoldigingen van het Bestuur der
Nat. Bank. De massa kan evenwel niet op
dergelijke wijze oordeelen daar zij op heel
weinig na niet op de hoogte is van ds 'be
staande verhoudingen. Daarom ook heeft
zekere pers. gespecialiseerd in de exploi
tatie en het. fabriceeren van schandalen
ce Nat. Bank kunnen doen doorgaan als
ten soort struikroovershol waar hooge
ambtenaren en zelfs Ministers den belas-
üngsplichtige uitplunderen.
De lasteraars hebben groot kwaad ge
dicht, 'bijzonderlijk in den vreemde door
net vormen van grove vervormingen der
feiten.
Spreker weidt dan uit over onze staats
financiën die uiterst gezond zijn en in het
buitenland als dusdanig zeer bekend staan.
Hij wijst nogmaals op het belang welke
moet gehecht worden om onze reputatie
hoog te houden en om de bittere woorden
van een buitenlandsch staatsman niet te
wettigen die zegde dat België een groote
natie was 'bestaande uit kleine lui.
Daarom moet evenwel de waarheid niet
onder stoeien of banken gestoken worden,
Uit schrik om wat men er in de wereld
erover zeggen zou. Integendeel de etter
builen moeten doorgestoken worden. Deze
kurvnen ontstaan zelfs in de gezondste li
chamen. Zijn verslag deed reeds uitschij
nen dat hij het aks een plicht aanzag de
Waarheid te doen uitkomen. Hij acht zijn
plicht te hebben gedaan tegenover zijn
land. Door het uiteenzetten der waarheid
meent hij dat er werd aangetoond dat
België genoegzaam zijn goede faam ver
dient.
Er dient ook gewezen op den waren
aard der betrekkingen tusschen Nat. Bank
en Staat. De Nat. Bank is geen staatsor
ganisme, het is een inrichting welke staat
Onder het beheer aangesteld door de aan
deelhouders. Iedereen kan er aandeelen
Vau koopen. Maar die maatschappij staat
óhder toezicht van den Staat. Dit toezicht
komt enkel in werking zoo de Staat oor
deelt dat de eerbied voor de wet, voor de
Statuten of 's Rijks belangen in het ge
drang komen. Degenen die nu over enkele
maanden de meeste verdedigers waren
van de autonomie van de Nat. Bank te
genover d? Regeering zijn thans degenen
zou ingegrepen hebben bij de Nationale
Bank, en haar zelfs verwijten niet zekere
sancties te hebben genomen, die ze even
wel niet nemen kon zonder de grenzen
door de wet gesteld te buiten te gaan.
Het land hoeft over niets beschaamd te
zijn.
Na nog een uiteenzetting over de zaak
van de ponden sterling en de zaak Barmat
alsmede nog enkele beschouwingen van
algemeenen aard! sloot Minister De Man
zijn rede.
DE BESPREKING GEOPEND,
De rede van Minister De Man wekte op
verre na niet zooveel belangstelling als de
ze van den Bersten-Minister. De bespre
king werd dan ook door den voorzitter
openverklaard en H. Legros kwam eerst
aan de beurt.
Na eerst den draak te hebben gestoken
met de Regeering omtrent haar gezag voor
het Parlement verklaarde H. LEGROS,
Rexist, dat de Regeering, gezien zij als
betrokkene en rechter optrad, natuurlijker
wijze geneigd is tot vergeven eerder dan
tot veroordeelen. Iedereen zou begrepen
hebben dat de eerste-minister, toen hij de
Nationale: Bank verliet om Minister te
worden, dus een schitterende positie moest
prijsgeven, hij schadeloos zou gesteld ge
weest zijn en d:e oppositie zou zich niet
tegen een verhooging van de ministerieele
bezoldiging hebben verzet. Wat spreker
tegen de borst heeft gestooten in de zaak
der Nat. Bank is te zien hoe hooggeplaat
ste personaliteiten steeds trachten de wet
in hun voordeel te interpreteeren,
H. Legros weidde dan verder uit over de
vervanging van den H. Van Zeeland door
den H. Hankar, vervanging die volgens
hem niet wettig was, en vervolgens over
de wedden en 'bezoldigingen in voege bij
de Nat. Bank. Het in voege zijnde stelsel
was onzedelijk. Het gemeenschappelijk
fonds der Nat. Bank staat thans door ge
heel het land bekend als de cagnotte
of de pot. II. Van Zeeland heeft het be
staan ervan verzwegen tot over korten
tijd. Zijn interview was noodig om aan
het licht te brengen dat hij er in 1934 en
1935 nog 330.000 fr. uit had getrokken. De
ze pot is strijdig met de statuten. Als slot
van zijn interpellatie besluit H. Legros dat
Heer Van Zeeland alle gunstigs illusies
ten zijnen opzichte heeft doen verliezen.
H. VAN GLABBEKE, Liberaal, volgt H.
Legros op. Spieker betreurt dat de Regee
ring zes maand noodig heeft gehad om de
incidenten van de Nationale Bank eens
voor goed te bespreken in de Kamer. Hij
betreurt nog dat de waarheid enkel met
brokjes en stukjes is bekend gemaakt ge
weest. Bij de Nationale Bank werden de
statuten en de organische wet overtreden.
Het stelsel van den pot is eveneens strij
dig met de statuten. Er werd geen genoeg
zame kontrole uitgeoefend op de Nat.
Bank. H. Van Glabbeke eischt ook een
verklaring van de Regeering in zake de
zaak Barmat.
Bij de Nat. Bank heeft men inzake wed
den en bezoldigingen toch wat overdreven,
ook nog dat het hooge personeel de afhou
ding van 10 op de wedden, langs een
omweg, t. t. z. langs den pot, terugtrok.
H. VAN ZEELAND verklaart hierop dat
toen de 10 afhouding in voege werd
gebracht, t. t. z. in Februari 1985, hij nog
enkel in de Bank gebleven is tot in Maart
1935, dat voor die maand hem de 10
afgehouden werd, dat hij ervan niets heeft
getrokken, dat het hem dus niet aanbe
langt en dat hij hoopt dat die afhoudin
gen zich nog in den pot zouden bevinden.
H, DE MAN, Minister van Financiën,
verklaart meteen dat het onderzoek nog
r.iet ten einde is in verband met de be
lastingen.
Het debat over de Nationale Bank geëindigd.Het vertrouwen in
de Regeering gestemd met 130 stemmen tegen 34 en 21 onthoudingen.
uo aieest geweldige aanvallen richten 0
Regeering omdat flQ. ka&
DE ZITTING GEOPEND
Woensdag namiddag, te 2 uur, werd de
vergadering geopend onder voorzitter
schap van den H. Huysmans. Op straat
waren niet dezelfde ordemaatregelen ge
troffen als daags te voren. Rijkswacht en
politie was niet meer zoo talrijk en de
neutrale zone werd niet meer afgesloten.
De belangstelling van wege het publiek
op de tribunes was ook niet meer zoo
talrijk.
De eerste spreker was H. ELI AS,
Vlaamsch Nationalist. H. Elias wil de
meening van zijn groep uiteenzetten. Zijn
groep heeft den H. Van Zeeland steeds
bestreden in zijn politiek, op grond van
zijn gemis aan oprechtheid, wat eerst ge
bleken is bij de devaluatie. Het eenig lo
gisch gevolg van dit debat ware, naar den
H. Elias, het ontslag der Regeering, maar
in dit opzicht hebben wij geen voordeel
te verwachten in Vlaamsch opzicht van
een nieuwe Regeering. Deze tijd zal eerst
komen wanneer afgebroken wordt met het
huidige systeem.
Het geval Van Zeeland en Nationale
Bank bestaat. Wat voorgevallen is, is de
schuld van den eersten-minister, omdat
hij van den beginne af maar halve waar
heden heeft gezegd, tot op den tijd dat
de strijd openbaar in het Parlement moest
uitgevochten worden. Wat HH. Van Zee
land en De Man nu weten wisten zij ook
bij de interpellatie van den H. Sap. De
verklaringen van den H. Van Zeeland
omtrent de bedragen door hem getrokken
waren dubbelzinnig. Het verslag van den
H. De Man is niet klaar. De sommen die
den H. Van Zeeland heeft ontvangen
stemmen omzeggens overeen met de wed
de die hij zou getrokken hebben ware hij
in dienst gebleven bij de Nationale Bank.
Spreker beschuldigt den eersten-minister
niet van oneerlijkheid, maar enkel van
nalatigheid. Het ware ook niet logisch te
vragen dat iemand die vroeger 750.CÖ0 fr.
in de Nat. Bank verdiende, in de Regee
ring zou tredsn voor een salaris van
100.000 fr.
H. Elias treft dan een vergelijk tus
schen de opofferingen die H. Van Zee
land, naar zijn beweringen, zou hebben
gedaan en de duizenden in Vlaanderen
die nog wachten op rechtsherstel. De H.
Van Zeeland is mede verantwoordelijk
voor de wantoestanden in de Nat. Bank.
De statuten werden geschonden. Het ver
wondert den spreker dat de H. Van Zee
land nooit het onzedelijke heeft aange
voeld in het systeem van het gemeen
schappelijk fonds. De nieuwe statuten
zijn nu uitgewerkt om alle verdere
knoeierijen bij de Nat. Bank te weren.
Door gebrek aan zedelijke verantwoorde
lijkheid konden de bestuurders der Eank
zich gedurende 10 jaar verrijken en voor
e geschiedenis der 10 is geen veront
schuldiging. De 10 werd in den pot ge
stoken, dien ze later niet meer konden
verdoelen omdat hij op tijd en stond ont
dekt werd. Het gaat er thans niet om te
weten of de H. Van Zeeland al dan niet
een eerlijk man is, ook een eerlijk man
kan zich vergissen. Het gaat er evenwel
om te weten of de H. Van Zeeland bereid
is de noodige sancties te treffen. Hij is
daartoe niet in staat daar de eenige op
lossing Is het heenzenden van den H.
Franck, en bij al de zaken van de Na
tionale Bank is de H. Van Zeeland ge
moeid geweest.
Waarom nam de H. De Man ontslag?
Was het omdat iets niet in orde was of
was het om de macht in handen te ne
men. De Regeering krijgt wel hare meer
derheid daar de Katholieken trouw zijn
tot den bedelstaf en de Liberalen rekenen
op stemmen; de Socialisten hebben ver
trouwen in H. De Man. Het volk luistert
■en begrijpt evenwel en het eenige verdikt
dat hier luiden kan is: «De Regeering
Van Zeeland moet weg
Op deze woorden van den H. Elias,
merkt vervolgens H. DE MAN, minister
van Financiën, op, dat hij geen ontslag
heeft genomen noch aangeboden. Hij
heeft ook niet het inzicht gehad ontslag
te nemen. Tegenover den H. Van Zeeland
koestert hij een oprechte vriendschap, in
tegenstrijd met de beweringen van den
H. Elias.
H. BUSET, Socialist, kwam dan aan het
woord. Hij hekelde scherp de praktijken
'in voege bij de Nat. Bank en het stelsel
van hst potjevindt hij onzedelijk.
Had de H. Sap tijdig de Regsering inge
licht omtrent de ware inzichten van zijn
interpellatie, ware de waarheid reeds se
dert bekend geweest. De redenaar sluit
met lof te uiten aan het adres der Re
geering der nationale unie
H. DE MAN, minister van Financiën,
nam weer het woord. Hij verzekert eerst
dat het Koninklijk Besluit waarbij het
ontslag van dsn H. Van Zeeland, bij de
Nat. Banlc bekrachtigd werd, wel degelijk
authentiek is en wel geteekend door den
Koning op 30 April 1935.
Nopens het geval van de potver
klaart de minister dat het stelsel wettelijk
was. Sedert de interpellatie van H. Sap
is niets meer geraakt aan den poten...
werd een soort voorzienigheidsfront
gesticht en alles Wat in de Nat. Bank se
dertdien gebeurde geschiedde in volle
overeenstemming met hem. De pot die
alsdan 860,000 fr, bedroeg werd geblok
keerd.
De Heer Franck zal niet lang meer Gou
verneur der Nat. Bank blijven daar bin
nen kort do ouderdomsgrens zal bereikt
worden welke op 67 jaar zal 'bepaald wor
den voor de ambtenaren. Verleden jaar
werd die ouèsrdomsgrens reeds ln over
weging genomen; H. Franck werd ermede
in kennis gesteld en betuigde er zijn in
stemming mede. De minister verklaarde
zulks omdat men niet zou gaan vertellen
dat de op-pensioenstelling een sanctie zou
beteekenen. Er zal ook geen parlementaire
onderzoekskommissie ingesteld worden.
Toch zal een onderzoek in de Nationale
Bank plaats hebben. De Kommissie van
Financiën van de Kanier zal spoedig de
zaak kunnen onderzoeken.
5 uur geworden en
werd aangenomen dat de spreekbeurten
tot op een half uur zouden beperkt wor
den. Er waren nog 11 sprekers ingeschre
ven.
H. SYNDIC, Rexist, zegt dan dat men
geen klaarheid heeft gebracht. H. De Man
had moeten erkennen dat de wet over
treden werd. Het potjewas in strijd
met de statuten van de Nat. Bank. Er
wordt gezwegen over de Barmat-kwestie.
H. MAX, Liberaal, verklaart dat in de
feiten absoluut geen overtreding kan vast
gesteld worden, noch van de wet noch van
de statuten van de Nat. Bank. Het is jam
mer dat na de interpellatie Sap niet alle
inlichtingen werden verschaft. Het ma-
nceuver der lastercampagne is duidelijk,
met de Regeering wil men de politiek van
de nationale unie in den grond boren. Men
moet weten of bet werk van het nationaal
herstel moet voortgezet worden. H. Max
eindigt met de schandaaljagers te schand
vlekken.
H. P. DAYE, Rexist, klaagt over de
moeilijkheden die hij heeft gehad om ce
waarheid te weten. Het huidig debat zal
de kloof tusschen Parlement en publiek
nog grooter maken. De samenkoppeling
van financie en politiek moet worden af
gekeurd. Spreker vraagt een onderzoeks
kommissie voor de zaak Barmat.
H. PIERARD, Socialist, in verband met
de processen Sap, vraagt dat de parle
mentaire onschendbaarheid zou worden
uitgebreid tot de beraadslagingen in groe
pen en kommissies. Spreker hekelt ook
het stelsel van het potje Spreker keurt
evenwel de campagne tan haat en ver
dachtmaking af. In het 'buitenland zijn
de ministers 'beter vergoed. Hier heeft
men moeten zien dat H. Van Zeeland met
het geld van het potje zijn medewerkers
bij de Regeering heeft moeten vergoeden.
■De onbaatzuchtigheid wan H. Van Zee
land is buiten twijfel.. Zoo hij had be
dankt voor de zware taak die thans cp
hem weegt, zou hij geen som welke min
stens op 1.760.000 fr. kan worden geschat,
hebben verloren. Spreker sluit met een
aanval op de Rexisten.
EEN MOTIE WORDT NEERGELEGD
Tusschen de groepen der meerderheid
was intusschen beraadslaagd omtrent de
motie die zou neergelegd worden om het
debat te sluiten. Ten slotte werd overeen
gekomen volgende motie neer te leggen,
welke dan ook na de rede van den H. Pie-
rard medegedeeld werd aan de Kamer
leden;
De Kamer,
«Akte nemend van de verl.'aringen van
den eersten-minister en vau -ien minister
van Financiën;
Brengt hulde aan de rechtschapenheid
en het onbaatzuchtig karakter van den
eersten -minister
Neemt akte van de maatregelen die
werden vastgesteld, ten einde de proce-
duur te verbeteren die werd gevolgd voor
de benoemingen tot de leidende posten
van de Nationale Bank, alsmede de wijze
van bezoldiging van de titularissen dier
posten
Rekent op de waakzaamheid van de
regeering om een onaanvechtbare werking
van 's Rijks Circulatiebank te verzekeren
En gaat ever tot de orde van den dag
Deze motie is onderteekend door de
HH. CARTON DE WIART en HEYMAN
(Kath.), VANDERVELDE en FISCHER
(Soc.), MAX en JORIS, (Lib.).
NACHTZITTING.
Ook de vergadering van- Woensdag moest
in nachtzitting voortgezet worden. Deze
nam een aanvang te 20.30 uur.
H. Boeckx, Liberaal, was de eerste spre
ker. Deze bracht een hulde aan de HH.
Van Zeeland en Franck.
Vervolgens legde H. VANDEVELDE, So
cialist, een verklaring af. De Regeering
heeft gedaan wat zij moest deen. Het gaat
niet tegen personen maar tegen een stel
sel waarover allen akkoord gaan om hst,
te veroordeelen. De Regeering had geen
sancties te treffen, H. Vandevclde zegt den
H. Van Ze-eland zijn voilé vertrouwen toe.
Verzaken aan de huidige regeeringscom-
binatie zou het land overleveren aan een
avonturen waarvan de voorbeelden te zien
zijn in het Buitenland. De overgroote
meerderheid van de- Kamer, oordeelt H.
Vandevelde, zal niet nalaten het vertrou
wen te stemmen in den H. Van Zeeland
en hem een verdiende hulde te brengen.
H. DU BUS DE WARNAFFE meent dat
dit debat een einde zal stellen aan de
hartstochtelijke campagne welke ingezet
werd. Enkele personen, waaronder de HH.
Van Dieren en Sap, moeten het dan ont
gelden vanwege den spreker, wat tot ge
volg Iheeft dat talrijke scheldwoorden hem
naar het hoofd geslingerd woro'en door de
VI. Nationalisten en Réxisten als kwibus,
lafaard, hansworst», enz.
Als laatste redenaar trad dan H. VIN-
DEVOG'EL, Katholiek, op het sprtekge-
stoelte. H. Vindevogel herneemt dan eerst:
een gedeelte van de interpellatie welke de
H. Sa.p gehouden heeft in Maart 11. en be
sluit dat dan de H. Sap wel degelijk gelijk
heeft gehad. Thans staan wij echter niet
voor heb offensief van -den H. Sap noch
voor een schandaaluitbuiting van Rex
maar voor een echte ontroering van de
openbare opinie, over de 'koninklijke wed
den in voege bij de Nat. Bank, over de
verdeelirg van de jarenlange niet uitbe
taalde wedde van den H. Van Zeeland,
over de verdeeling van den «pot», hst
talmen om klaarheid te scheppen, de fis-
kale tekortkomingen, enz. De bevolking
heeft eruit besloten dat het een boel, een
zakkenvullerij was geworden, en dat de
Regeering toeziet en niet durft optreden.
In 't land is geen recht noch eerlijkheid
meer. Onze politieke leider3 en bestuurlij
ke gezagvoerders heulen mee met de ben
de. Elr is maar een wapen meer over; het
eisch-en van openbaar maken van alles en
de straf geven aan de schuldigen bij de
eerstkomende verkiezingen.
De wedden bij, de Nat. Bank zijn uitda
gend. De pot is een zedelijk niet te
verrechtvaadigen stelsel. Het volk is ge-
ergerd. En het heeft gelijk. Het is een
zware schande de kwestie der 10 af
houding crisisbelasting die terug ln den
pot kwam. Als het volk schande roept,
heeft het duizendmaal gelijk.
Waar zijn de Socialisten nu, vraagt
spreker. Zij die altijd tegen zekere wedden
zijn gekant geweest keuren die der Nat.
Bank nu goed.
Spreker besluit dan dat zonder de in
terpellatie van den H. Sap het geknoei
nog voort zou geduurd hebben en dat de
Regeering beneden haar taak is gebleven.
Daarmede werd het debat gesloten en
overgegaan tot de stemming welke vol
genden uitslag gaf: 130 leden stemden
voor, 34 tegen en 21 onthielden zich.
HOE ER GESTEMD WERD.
STEMDEN TEGEN.
De Katholieken: HH. Sap en Vindsvogel.
De Liberaal: H. Van Glabbeke.
De Rexisten: HH. Behaegel de Eueren,
Caignet, Collet H. en Hubert P., Convent,
Daye, Denis, Derudder, Fadbender, Hor-
ward, Knaepen, Legros, Leruitte, Teugels,
Vermer, Wintgens, Wljns, Syndic.
De Vlaamsche Nationalisten: HH. Bor-
ginon, Butaye, De Lille, Deumens, Devroe,
Dhaese, Ellas, Lambrechts, Leuridau, Pel-
groms, Romsée, Segers, Tollenare.
ONTHIELDEN ZICH.
De H. Van Zeeland.
De Katholieken: HH. Allewaerts, Cous-
sée de Vaulde, De Winde, Drion, Ducha-
teau, Houstrate, Houssiaux, Kluysken-s,
Sandront, Verpoorten.
De Liberaal: H. Janssens W.
De Rexisten: H. Duysburg, die afgep&ard
had met den H. Van Hecke, die Ja zou
gestemd hebben.
De Kommunisten: HH. Baufcri, Bosson,
De Coster, mad. Degeer-Adère, HH. De
seller, Glinsur, Lahaut, Relecom.
WAREN AFWEZIG.
De Katholieken: HH. Bodart, Coussens,
De Bruyne R., Koelman, Maenhout, Poul-
le't, Vaes, Van Hecke.
De Socialisten: HH. Pr. Debruyn, Hé-
non, Hubin, Marteaux, Petit.
De Vlaamsche Nationalisten: HH. Ballet
en Debacker.
De Rexist; H. Motteux.
De Kommunist: H. Gaudibleux
STEMDEN VOOR.
Al de leden wier namen niet voorkomen
onder de onthoudingen, de neen «-stem
mers of de afwezigen, hebben de motie
goedgekeurd,
Het vertrouwen in de Regeering
ook gestemd.
Donderdag kwam de Senaat opnieuw
bijeen ten einde het debat aan te gaan
over de incidenten der Nationale Bank.
De belangstelling was zeer groot.
H. Van Zeeland legde een korte ver
klaring af. De rede die hij uitsprak in de
Kamer herhaalde hij niet. Na herinnerd
te hebben aan de offers die hij gebracht
heeft en erop gewezen te hebben dat hij
niet gevraagd heeft om eerste-minister
te worden, maar dat men er hem letter
lijk toe gepraamd heeft, verklaarde hij
dat hij binnen kort een overzicht zou
geven van wat door de Regeering van
Nationale Unie werd bereikt en dat hij
den strijd zou voortzetten. Hij verhoopt
dat de Senaat hem zijn vertrouwen zal
schenken.
De eerste-minister werd langdurig toe
gejuicht door de leden der meerderheid.
Vervolgens kwam Minister De Man aan
het woord, die herhaalde dat den H. Van
Zeeland niets te verwijten is.
Nadien werd het debat geopend en na
men verschillende sprekers het woord. Het
debat zou duren tot laat in den avond,
tot 23.30 uur.
H. Pholien, Kath., betoog zijn sympa
thie voor den H. Van Zeeland. Geen on
regelmatigheden kunnen den H. Van Zee
land ten laste gelegd worden.
H. Noel, Kommunist, uit zich tegen den
invloed der bankiers in de Nationale
Bank. De Rexisten moeten het eveneens
ontgelden en de H. Degrella wordt uit
gegeven voor een falsaris. Heer Van Die
ren moet het dan ontgelden als gewezen
beheerder van de Belgique Prévoyante
Ten slotte verklaart H. Noël dat de Re
geering de fascisten moet bestrijden.
H. Van Dieren, VI. Nat, geeft dan uit
leg over La Belgique Prévoyante
waarvan hij beheerder is geweest. Het
mogelijke heeft hij gedaan, verklaart hij
om de spaarcenten van de aandeelhouders
dier vennootschap te redden. H. Van Die
ren geeft ook nog uitleg over zijn optre
den in de vergadering der aandeelhouders
der Nat. Bank. Hij twijfelt niet aan de
persoonlijke eerlijkheid van den H. Van
Zeeland, maar het gaat hier om een stel
sel dat de H. Van Zeeland Leelijke perten
heeft gespeeld. igij schandvlekt ook de
te hooge wedden bij de Nat. Bank. Heer
Franck is niet meer op zijn plaats in de
Nat. Bank. 'De VI. Nationalisten zullen
ook het vertrouwen niet stemmen.
H. De Man, Minister van Financiën,
geeft uitleg over de uitbetaling binst den
oorlog van de wedde van den toenmali-
gen afgestelden gouverneur, H. de Landts-
heere. Dezes wedde werd hem en later
zijn erfgenamen uitgekeerd, maar geen
enkele medebestuurder trok er een cent
van.
H. Dierckx, liberaal, zet het standpunt
der Liberalen uiteen. De eerste-minister
staat buiten alle kritiek. Met kwaadwil
lige insinuaties heeft men den H. Van
Zeeland willen treffen.
H. P. De Mont, Rexist, verklaart dit
debat te betreuren. Hij houdt niet van
persoonlijke aanvaller), maar de Rexisten
moesten zekere hooge personaliteiten uit
hun vesting halen. De schuld van al het
gebeurde ligt, volgens spreker, bij de Re
geering. Hij werd ontgoocheld over de
houding van dsn H. Van Zeeland. Ten
slotte heeft spreker het over de methodes
van. den H. Franck en de kwestie der 10
H. Van Belle, Soc, is verontwaardigd
over de aanvallen waaraan de Regeering
sedert maanden bloot staat. Bier is per
soonlijke wrok in het spel.
Verscheidene sprekers komen dan nog
tusschen, o.m. de H.H. Verbist, Kath.;
De Grunne, Rexist: Lohist, Kath.; De
Man, minister van Financiën; De Dorlc-
dot, Kath, enz, tot ten slotte tot de eind
stemming wordt overgegaan.
De Senaat besloot echter de motie van
de Kamer in twee te splitsen.
De twee eerste paragrafen die hulde
■brengen aan den eersten-minister, worden
aangenomen met 121 stemmen tegen 6 en
16 onthoudingen.
De Vlaamsche Nationalisten stemden
tegen en de Rexisten, de Kommunisten,
de Katb. De Borlodot en d* Lib. Baudouin
onthielden zich.
Het overige van de motie, betreffende
de Nationale Bank, wordt aangenomen
met 112 stemmen tegen 15 en 18 otnt-
houdinven.
Ds Kommunisten hebben rich onthou
den. alsmede de Katholieken H.H. Carton
de Touraay, Crokaert. d'Aspremont Lin
den, Deboodit, De Dorlodot, de Soot, No-
Ihomb, Sobry, Verheydm en Van der
Vragen. Ook de Rexist H. Vigneron.
Stemden tegen: de Vlaamsche Nationa
listen en de Rexisten.
tBMBsaaBHBnBSEBBs^BsaasiEas
HET GEVAAR
DER VUURWAPENS
Op Dinsdag 7 September was gansch de
gemeente in volle feest, 't was immers de
dag waarop het Klooster zijn 100-jarig-
bestaan vierde.
Van daags te voren was gansch de voor
gevel van 't klooster prachtig versierd, de
Pauselijke en nationale kleuren wapper
den tusschen opschriften en heilwenschen.
De inwoners hadden, als bewijs van waar-
deering en erkentelijkheid voor de ontel
bare weldaden aan hen geschonken sedert
eene eeuw, hunne huizen bevlagd. Mer-
kem stond op zijn best!
Om 9 uur kwam Zijn Hoogw. Excellen
tie Mgr Lamiroy aan; aan den prachtig
versierden groeten ingang van 't Klooster
werd hij verwelkomd door den E. H. Fové.
Pastoor.
Gevolgd door de Zusters ging Mgr naar
de KapeJ waar de Consecratie van het
Hoogaltaar aanstonds aanving.
Om 10 uur werd eene Solemneels Mis
met Ponttftkale Assistentie gezongen door
E. H. Fové, Pastoor van Merkem, bijge
staan door E. H. Degroote, Onderpastoor,
en E. H. Dooms, gewezen Onderpastoor.
In de Kapel bemerkten wij op de eerste
rangen: de achtbare Beer Macs, Hoofd
commissaris, en Mevrouw Maes; de Wel
edele Heer Baron de Coninck de Merckem,
Burgemeester, en de Barones de Coninck
de Merckem; gansch de Gemeenteraad
en het Bestuur van den Openbaren On
derstand; de E.E. H.H. Pastoors der vier
bijklcosters en talrijke andere Geestelij
ken.
Om 2 uur, met muziek vorenop, trok
ken al de Zusters en de Genoodigden naar
het Patronaat, waar de Feestzitting plaats
had. Prachtig, Ja overschoon was de zaal
versierd, bloemen, spreuken en opschrif
ten ontbraken niet. Bier moet een woor-
deke van lof toegezwaaid worden aan Juf
frouw Philomène Bouquillon, alsook een
dankwoord toegevoegd worden voor al de
moeite welke zij er aan besteed heeft.
Bet feest zette in met een driestemmige
Jubelcantate, opperbest uitgevoerd door de
schoolkinderen. Daarop volgde het festijn
der Kinderen, spel van witte kinderen en
zilveren engelen, en als slot een mysterie
spel: De eerste Blijdschap van Maria, de
Boodschap, aandoenend en volmaakt ver
tolkt door eenige jonge studentinnen van
M.erkem. 'Tusschenin voerde de Barmonde
Ste Ceciliaeenige muziekstukken uit.
De E. B. Pastoor beklom daarop de tri
bune en gaf er het geschiedkundig over
zicht van hst Klooster van Merkem. Bij
wierp een blik cp het ontstaan, den groei
en den bloei, het wel en het wee van de
duurbare Kloostergemeente. Daarop hield
hij eene gelegenheidsaanspraak waarin hij
zijne erkentelijkheid, zijne innige dank
baarheid en groote waardeering voor het
Gesticht deed uitschijnen.
Na deze aanspraak was het de beurt
aan den Weledelen Beer Baron de Co
ninck. Bier volgt zijne aanspraak:
Monseigneur,
Hoogeerwaarde Heeren
Eerw. Moeder Overste en Zusters,
Mevrouwen, Mijnheeren,
Indien ooit een taak mij is licht geval
len, dan zal het zeker wel zijn op dezen
dag, nu ik de hulde mag; brengen van de
gansche dankbare bevolking der gemeente
aan het Klooster van Merkem.
In een tijd zooals we nu beleven, be-
heerscht door hebzucht en genotzucht,
zien we hier te Merkem, dagelijks, het
voorbeeld dier edelmoedige kloostertucht,
zich opofferende aan het ziekbed der
arme ouderlingen, die zij in hun oude
mannenhuis hebben 'Opgenomen, om hen
te bezorgen, te troosten, an te helpen in
hun laatste uur;
zien wij j-aais rand, de Zusters-Onder-
wijzeressen, die in hun school onze kin
deren opvoeden, opdat deze eens zouden
worden de hulp, 'troost, de vreugde van
hun ouders.
Zieken bczoïgeii; onderwijs geven: edele
taak voorwaar, waaraan de Zusters van
Merkem geen uur zijn te kort gekomen
sinds 100 jaren.
Wat het klooster van Merkem gedu
rende eene eeuw hier heeft gedaan: dat
heeft zooeven de Eerwaarde Heer Pastoor
ons gezegd en het zal nutteloos zijn dit
te herhalen: maar wij allen bevestigen
zijn woord: dat de Zusters van Merkem
zijn geweest: een ware voorzienigheid voor
de gansche bevolking. In alle tijden van
nood en ellende stond hier het Klooster
van Merkem als een toevlucht voor allen.
Hier kan men geen namen noemen.
Maar het weze mij toch toegelaten de nog
niet vergeten Eerwaarde Moeder Overste
Constance te gedenken. Gedurende om
trent een halve eeuw heeft zij, in den
geest der bevolking, in haar persoon de
goedheid en dienstwilligheid van alle Zus
ters vereenzelvigd.
En wanneer in 1914, de gemeente Mer
kem door de Duitschers werd bezet: dat
het bestuur en de gansche bevolking door
de kanonnen werd verdreven: dan ver
gaderde Moeder Constance in het Kloos
ter al wat nog overbleef van oude men-
schen, van zieken en kranken. Voor allen
heeft zij gezorgd; waar niemand meer
was om het laatste stervensuur voor haar
oude menschen licht te maken; dan wa
ren er Moeder Constance en haar Zusters;
zij was er het kind bij een stervende va
der of moeder: zij was de moeder bij een
stervend kind: naar het woord van het
Evangelie zijn de Zusters in die bange da
gen geweest: alles voor allen.
Eerwaarde Moeder Overste,
Eerwaarde Zusters,
Wij zouden Ued. enkele kunnen geven;
aarde, eer en aardsche belooningen: en
nog nooit zouden wij "Ued. kunnen ver
gelden voor al het goede dat gij gedaan
hebt en nog dagelijks doet. Wij weten het
wel: DAT hebt gij nooit verlangd.
Maar de bevolking der gemeente heeft
er toch aan gehouden Ued. iets aan te
bieden:
En wanneer gij 's morgens in uw Kapel
zult giaan om er te bidden in alle nede
righeid, om er sterkte te gaan zoeken voor
de dagelijksche taak: dan zult gij de
Godslamp zien branden in een kroon
luchter die gij daar ziet: en die de gift
is van de gansche bewolking.
Allen hebben gegeven: de eene meer, en
de andere min. maar allen hebben gege
ven met een liefderijk hart, en ln den pen
ning der weduwe lag evenveel dankbaar-
heidsgevoel dan ln de ruime gift van den
meerbedeelde en ik ben overtuigd dat ook
in dien geest dit geschenk zal aangenaam
zijn en welkom.
Monseigneur,
Hoogeerwaarde Heeren,
Mevrouwen, Mijnheeren,
Ik breng Ued. namens het Gemeente
bestuur van Merkem mijn tnnigsten dank
voor uw tegenwoordigheid in deze feest
zitting. Mochten wij het Klooster van
Merkem in ons midden steeds zien groeien
en bloeien: Gode ter eere en ons Volk
ten bate.
Mgr Lamiroy, de- geliefde Bisschop, be
klom het theater en in vaderlijke woorden
herinnerde hij al het goede door de Zus
ters teweeggebracht en drukte de zoete
hoop uit dat het Merkemsche volk immer
zou dankbaar blijven en immer meer en
meer zou begrijpen wat de Katholieke
Scholen verwezenlijken voor 't welzijn der
kinders, voor 't geluk der ouders en voor
gansch de samenleving.
Gansch de zaal barstte uit in welge
meende toe juichingen. Zijne Hoogweer-
digheid schonk zijn besten Bisschoppe-
lijken Zegen en iedereen trok naar huls,
tevreden en opgeruimd.
Leve Merkem! Leve lang de Zustera-
school
HEIL WENSCHEN en OPSCHRIFTENl
Christo crucifixo sint laudes jubilantium.
Waar Gij liefde stichttet maait Christud
jubelvruchten.
U, Stichter, volgen wij voor Christus' al
taar als glorierijke maagdenstoet.
Als de vrucht van. uw leiding schalt blij
dit feestgetij.
Waar Jezus alles schonk, schenk Hem uw
lïvenshefde!
Heil.
Heil U,
Christus' Kerkvorst,
Zielenvader bij de jubelende
Zusterscharen
Ecce Rex tibi Dominus cui laus in jubilol
Heel Merkem juicht en wenscht U drie
maal heil!
Alle parochianen danken U, Zusters, voor
honderd jaar echt vruchtbaar werk.
Goede Jezus, beloon overvloedig hun
eeuwenlange belanglooze slachtoff-erande.
Uiterst dankbaar viert gansch Merkem
jubileerende Zusterschaar.
Engelenzoetheid, mannenmoed
Maakt een Zuster dubbel goed.
Wie Jezus in de zieken dient
Beeft Jezus als de trouwste vriend.
Voor velen 't leven vxeugdig maken
Vraagt veel en vrome .zelfverzaken.
Geen plekje zoo heilig
Geen paleis of geen kluis
Zoo vreedzaam en veilig
Als 't stille kloosterhuis.
Heil en dank, U Zusterschaar,
Die nu sedert honderd jaar
Voor ons lieve dorp wilt leven
Meer vergeten dan verheven
En met vriend'lijk blij gemoed
Steeds gedienstig zijt en goed.
SSasaBBflaaBBBBBBBBBBBBBBBBBBBaaüBBBBflBBBBBBBBBBBBBBBBaaflBB
Man door eigen revolver gedood
te Kortenberg.
Te Kortenberg was de genaamde Emiel
Spijck, 30-jarig, bezig aan het reinigen
van zijn revolver. De man had nagelaten
eerst te zien of het wapen geen kogels
meer bevatte. Plots ging een schot af en
de ongelukkige Spijck werd getroffen aan
het hoofd eu gaf kort daarop den geest.
PAX
SEPTEMBER - HERFSTMAAND
12 Z 17e Zondag na Sinksen. H. Guido V.
Anderlecht J)
Evangelie: Het eerste en grootste gebod
13 M H. Amatus
14 D H. Kruisverheffing
15 W Quatert. O. L. Vr. der VII Weeën
16 D I-1H. Cornelius en Cyprianur,
17 V Quatert. H. I.ambertus van Luik
18 Z Quatert. H. Jozef van Cupertino
ZONDAG 12 SEPTEMBER 1937:
Zeventiende Zendag na Pinksteren.
De Liturgie van dezen Zondag herin
nert ons aan den christen plicht van liefde
tot God en den naaste, welke, zooals Jezus
zegt, twee gelijke voorschriften zijn en
van elkaar afhangen.
Zang bij de intrede: De Kerk verkon
digt er de rechtvaardigheid van God
zijn oordeelals wilde Zij- voorkomen dat
onze kranke menschelijke natuur in ver
zet zou komen tegen de edelmoedige lief
de welke het Evangelie ons zal voorhou
den in onze betrekkingen met God en den
naaste. Doen we dus ons best dez- liefde
te beoefenen, immers Zalig zij die wan
delen in de Wet des Heeren!
Epistel: St Paulus ontvouwt ons de le
venswijze tot hetwelk de Heer ons
roept», hetzij een leven van «zachtmoe
digheid en geduld met elkaar, van vrede,
van eensgezindheid». En de Apostel toont
ons hoezeer de Heer deze goede verstand
houding begeert; wij hebben immers één
Heer, één geloof, één Doopsel, één God en
Vader van allenDit ideaal kunnen wij
alleen verwezenlijken indien wij God en
den naaste vurig beminnen. De koorzang
verklaart Gelukkig het volk waarvan God
de Heer is1.1. z. het volk hetwelk waar
lijk volgens zijne voorschriften leeft. On
derwerpen wij ons dus aan het Woord
des Heerenhetwelk in ons wonderen
van genade kan- te weeg brengen, In het
Alleluia smeekt de Christen om de noodige
kracht deze voorschriften na te leven,
want alleen is hij tot niets in staat.
Het Evangelie, om, zoo te zeggen het
hartvan de misteksten, geeft ons de
woorden zelf van Jezus wanneer Hij aan
den christen oplegt het grootste en eer
ste gebod: God te beminnen met geheel
zijn hart, geheel zijn ziel en geheel zijn
verstand». En daarna «het tweede ge
bod, gelijk aan het eerste: den naaste te
beminnen als zich zeiven. In deze twee
geboden ligt de geheele Wet besloten en
de Profeten». Zonder deze tweevoudige
liefde zal het ons dus onmogelijk zijn den
Hemel te winnen. En Christus mag ons
deze soms moeilijke wet opleggen, want
Hij is God, zocals Hij- aan de Farizeërs
bewijst. Als God is Hein alle gehoorzaam
heid verschuldigd, nooit kan Hij te veel
vragen,
In ds Secreta bidden we den Heer om
vergiffenis onzer zonden* M-et hoevele
zonden tegen de naastenliefde hebben we
ons leven niet besmet en hoe zeer is deze
bede voor ons allen nrodig! De Commu-
niezanig Doet belof en aan den Heer uw
God en vervult ze r toont ons hoe wij het
verleden kunnen goed maken door ons
vast voornemen van een nieuw leven te
leiden, gebouwd op de liefde tot God en
den naaste. In de H. Communie zullen wij
het geneesmiddel vinden voor onze on
deugden, vooral voor onze ingewortelde
eigenliefde en wij zullen alzoo het eeuwig
leven verlangen.
EEBBBKB:?ES»IS*<E*£;£SZBB&X32BBB
REUZENHAAIEN ÏN DE
NOORDZEE
Langsheen de kusten van Schotland, fft
de Noordzee, werden reuzenhaaien opge
merkt. Door een dier gevaarlijke visschen.
werd een plezierbootje omgeslagen en
twee der opvarenden werden meegesleurd
en verslonden. Een visscherssloep werd
eveneens aangevallen en omvergeworpen
door de haaien maar alle opvarenden kon
den zich redden.
B3ESHÜ£8B£23E£&2SBSHSiHflBSEfifl
POPEKINGE, v. 3 tot 10 September 1937.
Geboorten. Plaetevoet God-elieve, d. v.
Joseph en Boone Maria, Duinkerkestraat.
Vermeulen Georges, z. v. Carpille en,
Vandevoorde Maria, Hondstraat. Ruys-
sen René, z. v. Firmin en Dequidt Nesto-
rine, Watou. Deroo Antoon, z. v. Nestor
en Dieusart Bertha, Krombekestraat,
Overlijdens. Pacco Jacqueline, 15 m,
Westvleteren. Struye Andrea, 6 j., Vla
mingstraat.
Huwelijken. Deroo Gerard, landwer-
ker, en Desagher Bertha, naaister, b. r.
Pop. Legrand Jules, gepensionneerde,
en Van Bautte Maria, huishoudster, b. v.
Poperinge.
Huwelijksbelofte. Lahaye Hiïair»,
dokter in de rechten, v. Pop., en Van-
hout te Denise, z. 'b., v. Ad'inkerke.
RENINGE, maanden Juli-Oogst 1937.
Geboorten. Verleye Roger, z. v. Ju
lianus en Gabrielle Vanderriest, Obin
Maria, d. v. Julius en Elodia Noyen.
Overlijdens. Mervaille Henricus, 78
j., echtg. v. Marie-Louiae Lamaire, Te-
chel Augustus, 83 j., ongehuwd. Clauw
Cyriel, 64 j., echtg. v. Emma Dewaele.
Melis Leonie, 75 j., echtg. v. Aloïse Pau
wels.
Huwelijken. Cailliau Josephus, bak
ker, en Merlevede Magdalena, landbouw
ster, b. v. Reninge. Gequere Cyriel,
deurwaarder v. Diksmuide, en Vanden-
berghe Magdalena, bijzondere V. Rening».
KORTEMARK, van 2 tot 9 September.
Geboorten. Desimpel Juliu3, z. v. Ar
thur en Vanthournout Jeanny. Van-
acker Willy, z. v. Petrus en Mosbrey Ro
ma nie.
Huwelijk. Verhaeghe Maria, v. Hand
zame, en Geleyn Ir-ena.
tZie vervolg verder in dit blad).
