Het was maar een schoone droom
De Kerk in „de Branding
MIJN ZOONTJE
VIJF tilËUWE KARDINALEN
Het Huwelijk van Prins Stahremberg
OPGELET
We zenden ons blad kosteloos
IN ONS LAND
1 SANSEN-VANNESTE
34» JAAR. - N' 5Ï,
KATHOLIEK NIEUWS-, NOTARIEEL- EN AANKONDIGINGSBLAD. - VERSCHIJNT WEKELIJKS
DE HEILIGE VADER BENOEMT
INTERNATIONAAL OVERZICHT
OP POLITIEKE REIS DOOR EUROPA; BEZOEKT DE FRANSCHE
MINISTER DELBOS ROEMENIE.
u
to
Welgelukte Volksvergadering te Poperinge
SNEEUWSTORM IN ENGELAND
aan wie nu inschrijft voor 't jaar
P0" De reeds verschenen nummers van ons boeiend mengelwerk
MIJN ALLES zenden wij kosteloos aan wie ze ons vraagt
en tevens inschrijft voor een abonnement 1938.
BINNENLANDSCHE
LEENING 1922
Reeks 184973 Nr 15 wint 500.000 fr.
Reeks 150735 Nr 6 wint 100.000 fr.
De Burgeroorlog in Spcnjo
AAN ONZE
ABONNENTEN
RUSLAND VERANDERT VAN GOFLGGSHAVEN
NORDUQïg
NOR 0KA PP EiS
ZONDAG 19 DECEMBER 1937
pitiiiiHuiiiHniiiiiiüüiHnimanit^miUHtiiraniiiniiiiuimmiitiiiiiimiL^
DE POPERINGENAAR
g Uitgever
POPERINGE
1 Telefoon Nr 9. Po.tch. N'155.70.
ABONNEMENTSPRIJS
VOOR 1 JAAR (per post)
j§ Binnenland 25.— fr.
g Belgisch Kongo 45.— fr.
fg Frankrijk 45.— fr.
p Alle anders landen 65.fr.
V"dewctkers tim veraniweordelijb voor
hun uttiktlx. s
WEEKBLAD: 50 CENTIEMEN.
mwmm
TARIEF VOOR BERICHTEN.
Kleine berichten per regel 1.25 fr.
fï Kleine berichten (minimum) 4fr.
i 2 fr. toel. v. ber. m. adr. t, bur.
Berichten op 1" bl. per regel S.— fr. i
Berichten op 2' bl. per regel 2.50 fr.
Berichten op 3* bl. per regel 1.50 fr.
Rouwber. en Bedank, {min.) 7.~fr.
Te herhalen aankondigingen
orijs op aanvraag,
j Annoncen zijn vooraf te betalen er. j
moeten tegen den Woensdag avond j
ingezonden worden. Kleine be-
richten tegen den Donderdag noen.
Een hemelt ie was hun huis. In vroeger
Jaren. De kinderen speelden en snaterden
voor en na de klas. tot zs moe in hun
beddeken vielen.
En LouJse, als Pol naar zijn werk was
en de kinderen naar school, dan zat ze te
baaien of stond bij de waschkuip, en
zong dat het kletterde door de buurt.
Eu keek nu en dan naar de klok, of de
kleuters nog niet gingen binnenvallen
en Pol terug komen.
En 's avonds dansten de kleinen vader
tegen, met de handen in de lucht. En
sleurden hem binnen en trokken aan zijn
mouwen en hingen aan zijn armen.
Zoo ging het. Een hemeltje was hun
buis. Toen... in vroeger dagen.
Maar nu...
Haar zuster Marie zat met haar te
praten, stillekens. En moest haar bezien
dat ze zoo njag^r en vervallen was. En
keek naar haar bleek gezicht en naar
de blauwe randen, onder 'r roods oogen.
Louise, zei ze, ge zljt te beklagen
met uw Pol.
Och, zuchtte ze, door dien ellendigen
drank. Want hij is toch goed van aard.
Ge moest hem eens vlakaf vermanen.
En zeggen dat ge naar uw ongeluk gaat,
en hsel uw huisgezin.
Och, Marie, als hij zoo thuis kemt
en op zijn beenen staat te waggelen, dan
is 't best te zwijgen. Dan verstaat hij
geen reden.
'k Heb het al een paar keeren ge
waagd. met zachtheid. Maar dan gaat
hij aan het schelden. Dat het mij niet
aan gaat...
En diep zuchtte ze. En we:nen kon ze
niet meer met haar roode cogen.
De kinderen waren al lang gaan slapen.
Tot na den elven was ze blijven opzitten.
Om naar hem te wachten en zijn eten
warm te houden. Dan was ze op haar bed
gaan zitten, af.
De voordeur hoorde ze opeens open
vliegen, en dan sjoffelen ln den donkere.
En 'nen stoel verschuiven. En naar iets
scharrelen. En Iets omver vallen.
En dan werd de tafel met 'nen ruk om
gekanteld en kletste een teljoor in stuk
ken op den vloer.
En stampte en tierde hij:
Gaat ge uit uw bed komen? met
uw luiaardij!... Mij alleen laten sukkelen
in den donkere!... Ge zorgt maai- voor
uw eigen!... Ge deugt voor niets!...
's Anderendaags 's morgens schoven ze
aan de koffietafel aan.
Hij zat daar met een rood, verlept ge
zicht, en een koppel oogen die nog in
't nat zwommen. Da kinderen beten door
hun boterham, keken in hun kom koffie
en durfden niets zeggen.
Alleen Mon, 't oudste jongentje, kwam
niet aan tafel. Mw stond door 't venster
te kijken, met zijn, handjes ln zijn broek
zakken.
Mon, kom aan tafel, gebood hij. Hier
nevens mij.
Neen! beet de kleine zonder om te
zien.
Gaat ge komen, zeg ik u?
Kom, zei moeder, kom, kind.
Schoorvoetend kwam de kleine naast
vader zitten, maakte een kruis en deed
zijn handjes samen. Pol bezag zijn jon
gen eii wist niet wat zeggen. En eindelijk:
Ge ziet er uit of ge bang zijt? Van
uw eigen vader?
De kleine sprak niet.
Van jongs af doen gelijk ik! Doen
gelijk uw va-der! Verstaan!
Nooit, zei de kleine bitsig. Nooit
doen gelijk gij,
Neen!
Om ons mosder ongelukkig te maken,
zeker? Om 't verdriet van ons moeder
te zijn? Nooit!...
Pol zijn gezicht was vaalbleek geworden.
En stommelings zat hij te kijken.
i3B'323E
Onze foto toont het beeld van het aflezen, door een Sekretaris van het Vatikaan,
van de breve, waarbij Mgr Gerlicr, Aartsbisschop van Lyon, Primaat van Gallië,
wordt uitgeroepen tot Kardinaal.
Maandagmorgen heeft Zijne Heiligheid
Paus Pius XI vijf nieuwe Kardinalen be
noemd.
In zijn rede om de nieuwe Kardinalen,
die ln het Heilig College hun intrede zul
len doen, bekend te maken, kon Zijne
Heiligheid het niet nalaten ook Zijn be
zorgdheid en Zijn lijden te vermelden.
Als de H. Vader een blik werpt op het
Verre Oosten, ziet Hij de talrijke nadee-
jen, die de verkondigers van het geloof in
<ie bloeiende missiegebieden aldaar reeds
hebben geleden en nog grootere rampen
die voor de toekomst te vreezen zijn als
gevolg van omwentelingen, die de oorlogs
verwikkelingen als iets natuurlijks ge
woon zijn te vergezellen.
Als wij evenwel onzen blik op Europa
richten, zeide de H. Vader, dan zien Wij
met niet minder zorg wat in Rusland, zoo
goddeloos en zoo schandelijk bedreven
wordt en ook de zaken, die in Duitschland
tot schade van het Christelijk leven wor
den voorbereid, terwijl het volk in het
katholieke. Ons bijzonder dierbaar Spanje
nog steeds wordt beproefd door droeve en
GaHBHHHHMlIHHKBIKiSIS
komervolle gebeurtenissen, al is de hoop
op verlichting reeds te zien
DE VIJF NIEUWE KARDINALEN
Mgr Pierre Gtrlier, Aartsbisschop van
Lyon, Primaat van Gallië; Mgr Arthur
Kinsley, Aartsbisschop van Westminster;
Mgr Giuseppe Pizzarde, Sekretaris der
bijzondere Kerkelijke Zaken; Mgr Adeato
Piazza, Patriarch van Venetië; Mgr Er-
maveciado Pelligrinetti, Nuntius in Yougo-
Siavië, zijn officieel tot het ambt van
Kardinaal verheven.
HET HEILIG COLLEGE TELT
<i9 NIEUWE KARDINALEN
Door het noemen van deze vijf nieuwe
Kardinalen, telt het Heilig College thans
69 leden; dit cijfer werd tot op heden zel
den bereikt. Het maximum is 70 Kardi
nalen. Zij zijn verdeeld als volgt: 39 Ita
lianen en 30 vreemdelingen tusschen de
welke: 6 Franschen, 4 Amerikanen, 3 Duit-
schers, 3 Spanjaarden, 2 Polen, 2 Tche-
ken, 1 Belg, 1 Oostenrijker, 1 Engelsche,
1 Hongaar, 1 Argentiniër, 1 Braziliaan,
1 Canadees, 1 Portugees en - Syriër.
DE DROOM.
Het is ongeveer twintig jaar gele
den. De echo van het laatste kanon
gebulder en van het laatste geknet
ter van de machinegeweren icas uit-
getrild. Meer dan tien millioen doo-
den werden betreurd!
Nooit meer, hijgde de afgematte
menschheid, nooit meer, zou zich de
herhaling voordoen van het schouw
spel, dat gedurende vier jaar, de we
reld in een brandpoel en in een
moordkuil had veranderd. Daar was
de vinger Gods te zien geweest. Het
was een les. De grondslag moest ge
legd worden voor een eeuwige vrede.
Wilson bracht die grondslag. Onder
frenetiek applaus van alle volkeren
verrees te Genève het huis van de
eeuwige vredede Volkenbond.
De menschheid droomde een stoute
droom. Geen oorlog meer, vrede, ge
luk, ivelvaart... voor altijd. Het was
slechts de droom van een generatie.
O! hoe begrijpen we thans de woor
den uit de misgebeden: omdat
Gij, alleen ons die kostbare vrede
kunt geven, het eenige goed...
DE REDE VAN MUSSOLINI.
De Volkenbond werd niet wat ervan
verwacht werd. Eerst en vooral ble
ven de Vereenigde Staten afwezig uit
de hooge vergadering. Voorvoelden zij
wat er zou gebeuren .Wist het nuch
tere volk van Wilson, dat het maar
een droom was en dat drocmen be
drog zijn? De ontnuchtering kwam
weldra voor iedereen. De Volkenbond
bleek niets anders te zijn, dan een
instrument in de handen van de over
winnaars, vooral van Frankrijk,, om
de overwonnenen klein te houden en
ze te verplichten een onmogelijk vre
desverdrag na te leven.
Duitschland, de beleedigingen moe,
trok zich terug. Japan, kreeg geen
gelijk en verliet als een nukkig kind
het paradijs van Genève. Italië bleef,
ook al trachtte de geheele Volken
bond het hem onmogelijk te maken
de oorlog in Abessynie te winnen. Van
toen af echter begon zich de geur der
ontbinding te verspreiden. De droom
bleek niets dan bedrog te zijn. De
menschheid ontwaakte en voelde des
te bitterder de koude werkelijkheid.
Men sprak van hervorming, aanpas
sing. Niets aan te doen. Men had de
lijkbidder en de grafdelver gezien. De
aanwezigheid van Sovjet-Rusland deed
huiveren.
Elf December 1937. Vóór het Paleis
van Venetie, staat een ontzagelijke
menigte, trillend van verwachting.
Duce, duce, duce! Mussolini treedt
op het balkon. Italië verlaat zonder
spijt de Volkenbond, zegt hij. De me
nigte juicht. Italië heeft wapenen in
de lucht, op het land en ter zee! Het
volk juicht nog meer. Wij verlaten
den weerzinwekkenden tempel waar
men niét voor den vrede arbeidt maar
waar men den oorlog voorbereidt!
Een donder van toejuichingen breekt
los.
Het is om Mussolini te haten, om
het Italiaansche volk te misprijzen.
En toch begrijpen we. Mussolini is
cyniek, hij is paradoxaal. Hij is voor
de vrede en zegt dat Itatie talrijke
en ontzaglijke wapenen heeft. Dat is
de taal van de nieuwe generatie: Wij
bieden de olijftak van de vrede uit
een bosch van millioenen bajonet
ten! Voor de generatie van giste
ren, is dat onbegrijpelijk. Zeer vaag
nog voelen we dat achter die ruwe
woorden een werkelijkheid geboren
wordt die we eerst binnen jaren zul
len verstaan.
DE VOLKENBOND IS DOOD.
Hoewel de stap van Italië sedert
lang verwacht werd, zal de rede van
Mussolini toch een verrassing zijn,
niet zoozeer om hetgene hij gezegd
heeft, dan wel, omdat we nu eerst
voor goed bewust zijn dat er met de
Volkenbond niets meer zal te doen
vallen, dat de Volkenbond een ver
schijnsel is geweest in de geschiede
nis, zonder meer, en dat de Volken
bond thans dood is, morsdood, ook al
zal hij nog een tijd voor den schijn
in leven gehouden worden. De Ver
eenigde Staten, Duitschland, Japan,
Italië, vier van de machtigste mo
gendheden, zijn geen lid meer van de
Volkenbond. Naast Frankrijk, Enge
land en Rusland zijn het alleen nog
kleine Staten die lid gebleven zijn, en
ook zij hebben in de laatste tijd meer
dan eens hun wantrouwen betuigd in
het instituut van Genève.
HET GEVAAR.
Niemand zal treuren om het heen
gaan van de Volkenbond, vooral de
kleine landen niet, want de droom
begon stilaan het karakter te krijgen
van een akelige droom. Denken we
maar eens na hoe angstvallig Neder
land, de Scandinaafsche landen, Po
len, enz. het pact trachtten uit te leg
gen, zoodat ze geen doortocht moes
ten verleenen aan vreemde legers.
Want het was toch duidelijk dat de le
den van de Volkenbond zich verplicht
hadden doortocht te verleenen aan
vreemde legers, zoo een of ander land,
zonder reden aangevallen werd. Er
zijn jaren voorbij gegaan vooraleer
men aan den ernst en het gevaar van
die bepaling is gaan denken. Eerst
tijdens de laatste twee jaar is men
hiervan bewust geworden en daarom
hebben de kleine landen, leden van
de Volkenbond, het noodig geacht het
betrokken artikel onduidelijk te ma
ken, door te verklaren dat ae ten al
len tijde soeverein zouden beslissen
over het ja dan niet toelaten van
vreemde legers over hun grondgebied.
In Maart 1936 zijn de oogen open
gegaan. Toen de Rijnzone door Duit-
sche legers herbezet werd, was er veel
kans dat het mecanisme van de Vol
kenbond zou in werking gesteld wor
den, onder de druk van Rusland, om
de aanvalvan Duitschland col
lectiefte bestraffen en dat zou dan
noodzakelijk door een tocht van Fran-
sche, Engelsche, Russische legers over
Belgisch, Nederlandsch en Poolsch
grondgebied hebben moeten gebeu
ren. Gelukkig dat de Volkenbond al
een gevoelige klap gekregen had tij
dens de oorlog in Oost-Afrika en dat
de Engelschen nog gezond dachten!
Ook in Belgie heeft men het gevaar
begrepen. Dat bewijst de kentering
in de buitenlandsche politiek. Ook
hier heeft men de verplichtingen,
voortvloeiend uit het pact van de
Volkenbond, tamelijk vrij geïnterpre
teerd. Alleen is het niet te verrecht
vaardigen geweest dat Belgie zich la
ten kiezen heeft tot lid van de Raad
van de Volkenbond. Hierop hebben
we destijds voldoende gewezen. Thans
zal men echter ook wel uit de droom
tot de werkelijkheid terugkeeren.
De pers heeft reeds de uitspraak mede
gedeeld van de kerkelijke rechtbank over
de ongeldigverklaring van het zoogezegde
eerste huwelijk van den Oostenrijkschen
Prins Stahremberg.
Dat Vooruiter als de kippen, bij is
geweest om naar aanleiding van dat von
nis de Kerk aan te vallen, zal niemand
verwonderen. Vanheeft zich met een
ontroerende zedigheid de handen voor het
aangezicht geslagen en breekt een lans
voor de diepere, echte zedelijkheid
Hoe Vooruitdie diepere, echte zede
lijkheid opvat kunnen we bijna eiken dag
nagaan in het roode orgaan. Bij het lezen
van dit blad Is het raadzaam, standvastig
de neus dicht te nijpen, om niet ongesteld
te worden van de rotte geuren, door dien
mesthoop verspreid.
Laat ons dus nogmaals sa herinneren,
naar aanleiding van die ca 'pa r.e, dat de
Kerk nog nooit een huwelijk heeft ont
bonden, dat geldig aangegaan en voltrok
ken werd. Wel kan ze verklaren dat een
zoogezegd huwelijk ONGELDIG werd
aangegaan en dat er dus nooit spraak is
geweest van een echte huwelijksverbin
tenis.
Wat nu het geval van Prins Stahrem
berg betreft, zooals De Standaard het
heel juist heeft ri cn opmerken: Het
zoogezegd eerste hu welijk van Prins Sta
hremberg Is door de kerkelijke Instanties
ongeldig verklaard, het was dus geen hu
welijk. Als de kerkelijke instanties dat
erkennen mag msn overtuigd zijn dat de
zaak ten gronde werd onderzocht en de
ongeldigheid, die nietigheid meêbrengt
geen twijfel overlaat.
Prins Stahreniiberg M duw thans niet
opnieuw gehuwd
Uit het kerkelijk onderzoek is gebleken
dat Prins Stahremberg vóór en bij 't aan
gaan van zijn. huwelijk, eender dat zijr.
bruid er iets van afwist, een voorbehoud
en condities had gesteld, waaruit vast
stond, dat bij den Prirn de ernstige wil
om een ordentlijk huwelijk aan te g-aan
absoluut ontbroken heeft.
Het moet wel zijn dat Vooruitzijr.
lezers als zwakzinnig beschouwt, wanneer
hij beweert dat de Kerk dit vonnis heeft
uitgesproken omdat het bier gaat om eer.
machtig, invloedrijk persoon. Als mer.
maar geld heeft, zegt «Van», zijn zulke
vennissen gemakkelijk los. te krijgen. Ar
me sukkelaars. Integendeel, «uilen daar
nooit mogen op rekenen.
•i Vanverkeert waarschijnlijk in de
overtuiging dat geen enkel temer van de
Vooruitiets afweet van geschridenis.
Het zou ons zelf nis1- verwonderen dat hij
zelf nog nocu heersn spreken heeft va»
de onwrikbare houding van de Kerk te
genover Hendrik VIII van Engeland en
tegenover Napoleon I. Die mannen waren
nog ietwat rijker en machtiger dan Prins
Stahremberg.
We kunnen hierbij nog een zeer pikante
statistiek voegen. In "t jaar 1336 zijn 7$
soortgelijke zaken voor de Kerkelijke
rechtbank aanhangig gemaakt; in 37 ge
vallen werd de ongeldigheid uitgespro
ken. Van die 73 gevallen werden er 4Ï
kosteloos behandeld. Van die 37 gevallen
nu, waarin de ongeldigheid werd uitge
sproken in de rechtspleging ln 37 gevallen
kosteloos geweest.
Het woord is aan Vooruit
iaBBHHBaaaaaiasiBBnBSHiBiaiaEiBisBRHiHaiaBiiisiBBiaiaHaiaaaaHiBB
11111111 111111 *0ÊÊÊÈÊÈL jéêÊèEXÊÈZ^.
Verboden nadruk.)
ROSKAM.
UBaaBSIBl!BHSaBBBBBBEBBBaBaBHaBBBBaBBaBBBBffiBBBBBBaBBBBBBBUeaBBaBBDaBBHBBBBBBBBBBBBBBBaB
Zaterdag aanstaande is het Kerstdag, wat ons genoodzaakt een
dag vroeger te drukken, t.t.z. op Donderdag e. h.
Aan onze inzenders en correspondenten rie den wij de dringen
de bede al hun inzendingen zoohaast mogelijk te doen, en dit ten
laatste tegen Woensdag middag.
Alle groote aankondigingen moeten ingezonden worden vóór
Woensdag. De kleine berichten vóór Donderdagmiddag.
Voor wat cms den Donderdag toekomt kunnen wij de opname
ervan niet verzekeren.
De verkoopers zullen ons blad een dag vroeger ontvangen.
IBBBflBBBBBaB:iilBBBS98BBk{BE4»K3»tt'ti9BlBSiaHiiiBB£BSIyijB3Ba^BISai8aBBBEIË
t-ngo.ar.d beeft bet deze week bard te verduren gebad met de talrijke fineeuw*
stormen die aan 1 et Ur.d ontzaglijke schade hebben aangebracht. Hier hebben
*e een zicht op «Lt groote baan van Southampton naar Bournemouth. Over de
Saruche weg zijn al de telefoonpalen bezweken ender den latt die de met fineeuw
bedekte draden Ie» opleverden, 't Spreekt van zelf dat ook alle verbindingen tus-
'cken beide leden onmogelijk waren wat een groote economische (chade be
rokkende voor beide handclscentra's.
De sedert lang aangekondigde Volks
vergadering van het Mannenverbond voor
Katholieke Aktie had Donderdag avond
plaats voor een talrijk en 'Uitgelezen pu
bliek.
Op het tooneel werd heel gelukkig het
aktueel vraagstuk uitgebeeld, en we zagen
het Kerkeschip, te midden de bruisende
golven ln de branding van den strijd te
gen duivelsche hellemachten, voortsteve-
nen naar de veilige haven, de Roomsche
Moederkerk.
Na een inleidend woord van den Dicce-
sanen Leider, L. Deschcdt, ving de Heer
A. Dangreau, militantenleider uit Oosten
de, aan met zijn spreekbeurt: «De roe
ping van den leek in de Kerk
Pijnlijk is 't vaststellen van 't verlies
van zooveel ge doopten in naburige landen,
die, wonderlijk genoeg, allen één front
vormen om de Klerk aan te vallen en dit
niet op een enkel dogma of geloofspunt,
maar op gansch de geloofsleer. Die ver
dwaalden verkeeren in de meening het
menschdom te redden door de Godsge
dachte in de nnertschen te dooden. Bij ons
ook kennen we het liberalisme der ge-
doopten, die in de kerk alleen zien de ge
biedster en de verbiedster en niet de won
derbare stichting van Christus om hier
het verlossingswerk voort te zetten." Zoo
zien we van die menschen, die zich ka
tholiek noemen en 's Zondags naar de Mis
gaan en hun Paschen vervullen en er niet
naar omzien neutrale bladen als Het
Laatste Nieuws- De Dagin hun
huisgezin te lezen en te laten lezen; films
als te mijden gekeurd te gaan bezichtigen;
ze oefenen geen kontrool uit over radio-
beluisteringen en zenden hun kinderen
even goed naar onzijdige scholen. Deze
wraakroepende toestanden 'bestaan in
Vlaanderen door schuld van ons, lakse
christenen, en eischt dus ook van ons onze
verantwoordelijkheid radikaler op te ne
men en bijgevolg apostolische gedoopten
te worden, van wie de Kerk nooit te veel
kan vragen. De reaktie moet georgani
seerd zijn en daarom is onze plaats, man
nen van 1937, in de kern of militanten-
groepen van 't M. V. K. A.
Na een geestdriftig O Kruise...be
steeg, onder voortdurend herhaald ap
plaus, Kan. Dubois het verhoog. Met een
terugblik op den groei van 't M.V.K.A.,
dat nu 5.000 leden telt, vat de gevierde
Spreker het onderwerp aan: «De roeping
van de Kerk in de wereld
Van de Renaissance af, die met ver
fijnde verwaandheid, over het stalletje
van Bethlehem heen naar de heidensche
oudheid ging zoeken naar een groot
mensch, en zoo scheiding stelde tusschen
Godsdienst en leven, ls die scheiding op
onze dagen met brusk geweld doorgevoerd;
en wij hebben met onze katholieke petie
terigheid laten 'begaan. En zoo staan we
nu met een heidensche, verminkte be
schaving, die de invloed van Christus en
de Kerk negeert in kunst, ontspanning,
gerecht en volksopvoeding. De mensche-
lijke persoonlijkheid heeft haar grootheid
ingeboet doordat ze afgekeerd werd van
Christus, haar eeuwigheidsdoel. Voor
Links telt de mensch alleen als produktie-
faktor, voor Rechts als cel in het biolo
gisch lichaam van de maatschappij. En
waar alle uitingen ln het leven, politiek,
economie, enz. moesten dienen voor de
mensch en de mensch voor God, zoo ken
nen we nu integendeel die vele mistoe
standen; het graotstadmilieu, waar een
derde van ons Vlaamsche volk woont,
de sexueele massadegradatie, die alle
schaamtegevoel wegneemt en de materia
listische levensbeschouwing van het So
cialisme, die de gulzigheid naar de Heilige
Hostie en het genadeleven wegneemt.
Dit zal veranderen, niet in eersten aan
leg door de politiek, maar door de Kerk,
die met haar geest alle politiek moet
doordoes amen. En omdat zij, met haar
19 eeuwen ondervinding, de mensch het
best weet aan te pakken, daarom zijn wij,
mannen van de K. A., zot en fanatiek,
maar zot en bezeten van liefde voor de
Kerk. Daar alleen is redding voor de we
reld.
De Kerk staat ln de branding te mid
den der vier valsohe mystieken van onzen
tijd.
1. Miskenning van de volksgemeen
schap. Het Liberalisme d«t er alleen ln
ziet, een collectie individuen waar de po
litie-staat moet zorgen, dat ze in mekaars
weg niet loopen. Het is het symbool van
eigenliefde, zelfaanbidding en teugelooze
vrijheid. Het Socialisme is een verlooche
ning van de volksgemeenschap, aangezien
het voor één stand werkt, zelfs ten koste
van de andere.
2. De ve^offelijkings-mystieik, die als
reaktie ontstond tegen Liberalisme en de
rijpe vïucht is van Socialisme. Dit is de
grondgedachte van het Communisme, dat
de Gcdsgedachte op systematische ma
nier uit het volk bant, omdat het alleen
geloof hecht aan de stof, hetgeen enkel
kan waargenomen Worden' door de zin
tuigen.
3. De vergodd Blijking van volk, ras en
staat. De hoogste waarde voor de mensch
is de eindbestemming en al de rest ls maar
goed of slecht ln de mate het betrekking
heeft tot dit doel.
4. De verdierlijking, het nieuwe hel-
densch leven met zijn genotsroes en com
promis tusschen plicht en goesting.
De eenig ware opvatting van de volks
gemeenschap is ze beschouwen als het
providentieel middel om te helpen door
algemeen tijdelijk welzijn tot onze eind
bestemming.
Midden de ondergaande beschaving van
West-Europa, zal Vlaanderen als kruis
punt der groote beschavingen, weer de
blijde boodschap brengen van de herker
stening van de wereld in Christus.
E. H. Veys, Decanale Proost, trok een
pxassend besluit en met een dreunende
Vlaamsche Leeuw en het Pauslied ein
digde deze geslaagde vergadering.
SCHRIJFT ONS EEN KAARTJE om een abonne
ment voor 1938 te vragen, of STORT 25 FRANK
op postcheckrekening 155.70 van V. Samen-Vanneste,
Uitgever, "Poperinge. (Dit geldt niet voor 't Buitenland)
DE ABONNENTEN VAN 'T BUITENLAND worden vriende
lijk verzocht ons vóór Nieuwjaar, per INTERNATIONAAL POST-
MANDAAT, te willen opzenden:
Uit Frankrijk: 9 Belgas.
Uit andere Landen: 13 Belgas.
Uit Belgisch Kongo: 9 Belgas.
Vrijdag had te Brussel de 187* trek
king plaats van de Binnenlandsche Lee
ning 1922.
De loten vielen te beurt aan volgende
reeksen
De andere obligaties van deze reeksen
zijn terugbetaalbaar met 312,50 frank of
300 frank, naar gelang zij al dan niet
omgevormd werden.
IBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBB
DE GRENZEN VAN NATIONALISTISCH
SPANJE GESLOTEN
Zware gevechten werden geleverd deze
week rond Teruel. De roeden bsveren dat
zij vooruitgang hsbben gemaakt en dat
zij den spoorweg tusschen Terruel en Sar-
ragossa hebben afgesneden. Anderzijds
melden de Nationalen dat de aanvallen
der rooden volledig afgeslagen werden.
Eenheden der roode vloot hebben ook
gepoogd de blokkade der kust, ingericht
door de oorlogsbodems der Nationalen, te
breken, maar konden er niet in gelukken.
De grenzen van Nationalistisch Spanje
werden gesloten, zoowel ts La Linea als
aan de Fransche grens. Naar verluidt zou
dit een teeken zijn van den aanvang van
een groot offensief der Nationalen, dat
op drie fronten tegelijk zou uitbarsten,
namelijk in Aragon, vóór Pozzo Blanco
en vóór Almeria. Bij vroegere offensieven
der Nationalen geschiedde zulks ook.
De Nationalen zouden over 350.000 man,
duizend stuks geschut en 400 vliegtuigen
beschikken.
Intusschen heeft de niet-inmengings-
kommissie besloten de besoreking van de
terugtrekking der vreemde vrijwilligers
die strijden in Spanje, te verdagen.
IN 'T BINNENLAND
De Postboden zijn op ronde
met de kwijtschriften voor
het abonnement 1938. - Ge
lieve wel in acht te nemen
dat het kwijtschrift enkel
eenmaal aangeboden wordt;
wil dus het bedrag ter be
schikking houden der te
huis blijvende familieleden.
VOOR 'T BUITENLAND
Zooals hiernevens reeds ge
vraagd worden onze abon-
nenten uit 't Buitenland
vriendelijk verzocht ons het
bedrag per internationaal
postmandaat op te zenden
in belga's; niet in franks.
We rekenen op Het trouw-
blijven van al onze abon-
nenten en danken hen hier
bij.
Verleden week meldden we, en gaven we een paar foto's uit de politieke reis van
den Franschen Minister van Buitenlandsche Zaken, H. Delhos. Thans ook heeft
hij Roemenie bezocht, en hier zien we hem (rechts) in bijaijn van Koning
Carol II (Ijl 't midden) door wie hij ontvangen werd.
ffnNHHgaas3aBBksss&a&tfiBK*3BM9HHMHasP9Ssma»&ai»a
thans werd Van Boorabefce -veroordeeld
tot 7 maanden gevang, met onmiddellijke
aanhouding, en 5 jaar ontzegging van zijr.
burgerrechten.
De Guillotienwas. het vroegere
PierlalaBeide blaadjes waren spot-
krantjes die met iedereen en met alles den
draak hielden, te pas en te onpas,
DE PENSIOENLASTEN BEDRAGEN S
VAN DE
GEZAMENLIJKE RIJKSLASTEN
•h'c
KONING LEOPOLD
EN KONINGIN-MOEDER ELISABETH
TERUG UIT ENGELAND
Koning Leopold III is ook teruggekeerd
uit Engeland, dit nog op einde van vorige
week. Koningin-Moeder Elisabeth heeft
haar verblijf in Londen vetlengd tot
Woensdag 11. en is dan c.k naar België
teruggekomen.
Van een of andere verloving v n onzer.
Koning of van Prins Karei is ir de bia-
d-en niets meer gemeld.
HET VLAAMSCH EKONOMISCH VER
BOND VRAAGT PARITEIT TUSSCHEN
VLAMINGEN EN WALEN IN ALLE
OIFICIEELE EN OFFICIEUSS ORGA
NISMEN
Een afvaardiging van het Vlaamsch
Ekonomiseh Verbond heeft zich begeven
bij den Eersten-Minister, H. P.-E. Janson,
en heeft hem gevraagd, dat er zou ge
streefd worden om de pariteit tct stand
te brengen van Vlamingen en Walen ln
alle ofïicieele en officieuss instellingen. De
H. Jansen beloofde dezs aangelegenheid
aan een ernstig en objectief onderzoek te
onderwerpen.
DE UITGEVER VAN HET BRUGSCIIE
BLADJE «DE GUILLOTIEN» VEROOR
DEELD WEGENS AFTRUGGELARIJEN
Voor de Rechtbank van Brugge is ver
schenen Edw. Van Hoorebeke, uitgever
van het Brugsch biadje De Guillotien
alsmede zijn medewerkers. Van Hoorebeke
had esn bericht in zijn blad doen ver
schijnen dat hij zich bezig hield met hy
potheken. Een zekere Oscar Pieters uit
Oostende beet in de koek. Pieters gaf aan
Van Hoorebeke 7.000 fr. om grond te kno
pen, maar Pieters zag nimmer noch grond
noch hypotheek.
De zaak kwam voor het gerecht en
CM»BBBiaaEaBaHayaBi9&aflS!aMaBBUM8MBflas%;a2aua*!«iuunMH
Op de begroeting van 193# van het Rijk
wordt 2.576 millioen voorzien voor allerlei
pensioenen, op een totaal va» 11.717 mil
lioen uitgaven, hetzij dus- ongeveer 23
De ouderdomspensioenen alleen komen
er in op voor een bedrag van 526,8 mil
lioen, niet medegerekend de 115 millioen
nieuwe lasten welke de laatste goedge
keurde wijzigingen aan de pensioenwet
zullen medebrengen.
Het werd. dan ook vooropgesteld dat het
noodzakelijk is dat een Koninklijk Kom-
missaris wordt benoemd om «te gansch*
kwestie in te studeeren, opdat men er toe
komen zou alle misbruiken te kunnen, uit-
HET GESCHIL BIJ DE BRUSSELSCHE
LIBERALEN
Het geschil onder de Brusse-lsehe libe
ralen is nog niet beslecht. Thans werden
evenwel de H.H. Max, Hymams- en Devèzt
door het Comité der Liberale Associatie
van Brussel verzocht op hun besluit terug
te keeren. Het Comité betreurt ook de
voorvallen, die aanleiding hebben gegeven
tot deze ontslagnemingen. De standrege-
Isn zouden herzien worden zoo de drie
bovengemelde heeren tsrug hun heil wil
len vinden ln den schoot der Brusselsche
Federatie.
Zie vervolg op 7a blad.
gSra .v s s i w
Naar we deze week in eeri
HoiirmoiscK blad hebben kan
nen ïezen, zouden «3 -s Sovjet-
Russische marine troepen zin
nens zijn den van ouds
her bekende oorio» shaven
Kronistad, alsook de an-
legkaaien en dokken der
vloot van de Fmsck® Cotf
(op de kaart Finauc i Bus)
naar de Witte Zee (Weisses
Meer) over ta brengen. Dit
gedacht, dat uilkovnt van de
gansche Russische Ocstzee-
vloot in 't algemeen, werd
ook feï goedgekeurd door de
marinevliegers die er even
eens een hijzonder belang
in stelden. De onlangs nicuw-
herbouwde haven Pol jar nu,
het vroeger Alezanrouck,
dicht bij Murmansk gele
gen, zou daarvoor een ideale
plaats zijn. En de reden
Iedereen weet dat de Noor
derzeeën gedurende de Win
ter gansch vastgevroren lig
gen. In de seizoenen echter
dio Winter vóór- ea nako
men vormen zich ook tal
rijke ondoorvaarbare ijs
klompen en ijsbergen zoo-
dat meestal de Russische
oorlogsvloot zich genood
zaakt zag gedurende bijna
een half jaar aJle oefeningen
stop te zetten. Met te ver
huizen naar het Noordein
echter zou dit niet meer g«»
beuren daar aan de Noor*
derrand de zee bijna nooit
cV warme Golfstroom die uit Midden Amerika (Mexi-
kaansche Golf) de AP&nilsche Oceaan doortrekt naar 't Noorden in. Zoo zoude*
de Russen het gansche jaar door, Winter en Zomer, te Poljarnu hun oorlo^jjp
oefeningen kunnen doorzetten.
toegevroren ligt, clar?k z'.j