KERSTNUMMER Kerstnovelle I U moet weten KERSTDAG Hoever zullen de Japanners gaan? Kerstuitzending van Radio Vaticana Kijkjes van den IJzertoren «DE POPERINGENAAR Uilgever SANSEN-VANNESTE POPERINGE Telefoon Nr 9. - Po.tch. Nr 155.70. Hes meest versprei#® weekblad der streek KATHOLIEK NIEUWS-, NOTARIEEL- EN AANKONDIGINGSBLAD. - VERSCHIJNT WEKELIJKS Dit Hummer wordt op 12 biadz. uitgegeven Dit is het laatste nummer van het jaar 1937 Vanaf aanstoande week worden als abonnent door de post bediend, zij die hun abonnement voor 1938 betaald hebben, Wie dit uit de een of ander reden niet deed en toch begeert ons blad voort regelmatig te ontvangen, schrijve ons onverwijld een kaartje om dit te vragen of storte 25 fr. op postchecknummer 15.570 van V. Sansen-Vanneste, drukker, Poperinge, of vraagt een abonnement aan de postbode wel aanduidend welk blad hij begeert De Poperingenaar De HalEe De Toekomst We r'kensn op het trouw blijven van al onze Abo.i.linten en danken hun hierbij bij voorbaat Sansen- Cl)anncsle, llitgever EEN STAL EN TOCH EEN HEILIGDOM. DE SCHOONSTE PATEEN. JLJUCA1 Vil UCi CCUWGll. j INTERNATIONAAL OVERZICHT (Verboden nadruk.), ROSKAM. INWIJDING VAN HET GROOTE NIEUWE ZENDSTATION POSTTARIEVEN van Binnenlandsche Internationale diensten l0tiDAG 26 DECEMBER 1937. WEEKBLAD: 50 CENTIEMEN. TARIEF VOOR BERICHTEN» ABONNEMENTSPRIJS VOOR 1 JAAR (per poet) Binnenland Belgisch Kongo Frankrijk 25.fr. 45.— fr. 45.— fr. 65.— fr. Alle andere landen W'ieuitrhtrt il/K vrrantwotritliih voor hu» artikels. mNCENUfi Kleine berichten per regel 1.25 fr. S Kleine berichten (minimum) 4.— fr. S B 2 fr. toel. V. ber. m. adr. t. bur. B Berichten op 1* bl. per regel 5.— fr. R Berichten op 2bl. per regel 2.50 fr. B E Berichten op 3« bl. per regel 1.50 fr. jg g Rouwber. en Bedank, (min.) 7. M Te herhalen aankondigingen: nrijs op aanvraag, g Annoncen zijn vooraf te betalen en g gmoeten tegen den Woensdag avond g ingezonden worden. Kleine be- gj g richten tegen den Donderdag noen. B SaiuiraiBMHiiigiiiiiiiiiininiiniiiiiiiuiiiiiuiHHHMHiaii:miiiiiiininm;iiïir Grootvader zat in zijn zetel en zijn oogen pinkelden als hij de doening be keek van zijn kleinkinderen. Rik, groot vaders petekind, vroeg: Bonpa, vertel ons 'n keer entwat van toen ge nog jong waart, entwat van binst den oorlog». Bonpa stopte een versche pijp, zocht in •t verleden naar 't een of 't ander dat hem overgekomen was... plots helderde zijn we zen op. en na een paar diepe trekken, net alsof zijn baardtoranderke hem meehelpen moest begon hij: 't Was op een kerstavond van 't jaar '14 dat ik van Saeghers hofstede kwam en langs een nauw veldwegeltje plotsewaarts ging. 't Was stil open weer; de sterren tintelden aan 't uitspansel en een volle maan scheen helder over de besneeuwde velden. Omtrent aan de grens, op Fransch grondgebied nog, staat er daar een ka- pelieke van O. L. Vr. van Lourdes, dat veel bezoek kreeg deer de Vlaam.eche men- schen van Winnezeele en Houtkerke. Ik was tot op een tiental meters van 't ka- pelleke genaderd en wilde nog rap, voor den schamelen tijd dat 't duurt, een kort Wees Gegroet.le Onze Lieve Vrcuwke toe sturen; toen ik plots iemand, een vrouw moest het zijn, hoorde snikken. Tc Hield me stil, geen takje dat veroerde. alleen hoorde ik van heel verre een manebasser zijn nachtelijk lawaai voortzetten... ik luisterde aandachtig... *k hoorde opnieuw gekreun en op goed kome 't uit ging ik die richting in. 'k Naderde en verschool mij achter een dikken eik die het Lieve Vrouwe-huisje tegen de wisselvalligheden van 't weder beschermt. Ik luisterde opnieuw... En 'k hoorde een klagende stemme die bad: Lief moederke in den hemel, zorg toch dat mijn drie schaapkens van kinderen te eten krijgen. Mijn man is naar den oorlog en liet mij zonder iets achter... Vandaag heb ik nog niets over mijn lip pen gehad... en voor ik mijn dutskens te slapen legde gaf ik hun met een beetje geitenmelk het laatste stuk brood dat ik had... Moederke. Gij die weet wat mistrie is, help ons... Schooien durf ik niet... Mijn man was een neer.stig, brave werkman en moest ik brood gaan bedelen ik zou 't be sterven... Lief Moederke toch, heb mede lijden met een arme moeder, help ons... anders moeten we vergaan...». Er kropte entwat in mijn keel en langer kon Ik mij niet weerhouden. Ik stak stil leken s mijn hoofd buiten van achter den eik, en kwam te voorschijn. Eer. jonge moeder was het die daar voor me geknield zat in de sneeuw. Ze had een rooden sjal rond haar hoofd gebonden, en met haar vingertoppen wreef ze uit haar oogen de traantjes weg die een voor een, bij 't ne der» allen, puttekes maakten in de losge- rroren drafsneeuw. rk kuchte... zij, zij schrok op, en wipte, »en truisteeken makend, beschaamd recht. Ik herkende ze. Haar man was in 't Fransche leger en vocht voor 't lieve vaderland dat zoodanig Ir. nesten zat dat het zijn soldatenvrou wen en-kinderen liet verhongeren. Ik nveg, ja,... om entwat te zeggen: «Is 't »!gw*'jk zoo erg gesteld bij u, Marie? W*a,'op ze antwoordde: «Ja 't, menheere ie Postmeester, ik kan niet gaan werken oardat ik nog een kleintje heb dat ik voed •n twee ander die nog niet grcot genoeg lijn om naar school te gaan... en op Ik kreeg hst plots zoo koud, we stonden, wij daar, zij, die arme sloore die centje voor centje t'hoope gescharreld had om haar menagie en haar kindekens een men- schelijk leven en uitzicht te geven, en nu, nu dat haren vent weg was, was zij nog te edel en had ze liever zelf nog omgeko men dan te moeten uit gaan om te schooien... 't Was koud. vinnig koud dien nacht, 't was voor mij een eenig mooie maar zoo bittere Kerstnacht. Met bijna versteven vingers scharrelde ik in mijn zakken, 'k vond hem; 't was echter mijn geldbeugel dat ik zocht. Ik haalde hem boven en keek in 't binnenste zakje naar een gouden Louis, dat ik alti.id voor mogelijke gebeurtenissen oo mij had. Fourtü... Ik gaf haar het goudstuk van 20 frank een heele som in dien tijd en zei: Marie, kind, wees niet meer be kommerd, van morgen af zal d'er u niets meer ontbreken. Ze vond gsen woorden, 't arme vrouw- mensch. om mij te danken. Dat. Rik, jongen, dat was voor mij een van de mooiste oogenblikken van gansch mi in le ven. Als een schim ijlde ze de donkerte in, grenzewaarts, om proviand te gaan op doen om haar kinderkens te voeden, en met krachtige stappen liep ze in de sneeuw dat zij onder haar voeten kraakte. Ik had toch zoo een gelukkig gevoel en al voortstappen besefte ik welke groote genade mil Onze Lieve Vrouwke geschon ken had. Zii had zich van mij bediend om een arme moeder te helpen, en innig blij bedankte ik Haar voor zooveel liefde. On- derwege maakte ik een plan. dat eerst vage was maar alhengerhand meer vorm aannam en toen ik oi> de markt kwam trok ik dadelijk naar Van Eecke's herberg waar eiken avond de ingezetenen van de parochie aanwezig waren en 't oorlogs nieuws bespraken. Ik was nog geheel ónder den indruk en 't duurde niet lang of ik vertelde zonder vrouw noch de aalmoes te vernoemtn, wat me voorgevallen was. Ik stelde voor een comiteit op te richten om de vrouwen van soldaten en hun kin deren te steunen. Het oogstte algemeenen bijval en reeds van 's anderendaags beschikten we over meer dan duizend frank. Nog dezslfde week schreef ik naar de Koningin en naar Generaal Pétain, en van dan af zorgde 't Ministerie van Oorlog voor de ongeken de slachtoffers van d:n wereldbrand en broedermoord Met een tikje zelfvoldaanheid herrtop- te grootvader ziin piip en. blij gelukkig in Rik's oogen kijkend, besloot hij: «Jon gen, bid 't Lieve Vrouwks dat ze li ook als voorwerp harer goede werken en ge naden gebruikt, en weest blij voor Haar te kunnen offeren, het zal u zoo gelukkig maken! De tijd kwam om naar de kerk te gaan. Wel ingeduffeld trok gansch de familie naar 't kribbeke, naar Jezus die 1937 jaren geleden voor ons in een stal op stroo lo geerde en ons de Vrede aanleerde. Vrede aan alle menschen die van goe de wille zijn» zong de koster... en ik dacht bij mszelven... Vrede komt niet zonder wtderzijdsche zelfverloochening. GUIDO. Kieuw brak ze in een hevig snikken uit. •aBBBBBBBBBBBBEBBBBBBBBBBBilIBBBBEESaEBBBEBBBBBBBBBBBEBBBBS De reeds Ingekomen lijsten der post toonen ons aan dat onze Lezers aan hun blad houden. - Da prijs is opge slagen maar we geven waar voor geld. Het bewijs is er. Bezie en vergelijk ons blad met andere. Ook de Abonnenten van 't Buitenland die ons het bedrag voor 1938 nog niet opstuurden, worden verzocht dit seffens te doen, willen ze vanaf aan staande week voort ons blad ontvangen Duizenden malen werd dit thema behandeld in muziek en zang, in schilderij en poëzie, en nog is na zooveel eeuwen 't onderwerp niet uit geput. En dat al voor de geboorte van een Kind! Geen rijkemans kind. Stille nacht. Heilige nacht. Een arm wichtje neemt zijn pied-a-terre te middernacht in een grot. Geen mode paleis. Zijn volk kent Hem niet. Er is geen logeerkamer gereed. Te Bethlehem zijn vele menschen samengekomen, ieder huis heeft over- komste. Er wordt verteld en gezongen, lekker gedronken en gesmuld. Maar die menschen weten niet wat er om gaat in den omtrek van km. Voor velen nu ook is het feest der feesten niets meer dan een réveillon, waar zware spijzen en vele soorten zullen op de maag blijven liggen; Kerstdag, een prétexte vóór indiges tie; en 's anderendaags in plaats van de voldaanheid des herten te genieten zullen ze een zwaar hoofd hebben. Ca- momille drinken of engelsch zout pak ken. Lusteloos zullen ze in hun club- zetel zitten bij de feu continu en als de radio zal uitgeven; De her- derkens lagen bij nachte in het veld ja in het veld, niet in een club dan zullen ze 't knopje draaien om entwat anders te hooren, een stem entwaar uit een café-concert, met een lied in den genre van «L'amour est comme une cigarette.»! Jozef en Maria hielden geen réveil lon. Ik verkondig U een groote vreug de zei de engel. Het Oud-Testament hoort zijn en- deklokke, het nieuwe luidt in; de gou den eeuw van Gods gratie begint. 't Is Middernacht, in 't midden der tijden en der eeuwen. BIJ DE KERSTKRIBBE Goddelijk uur. Nog schooner is 't Kindje dan moe der het had verwacht. De herders wenschen de hemel- moeder geluk en houden voor 't lam Gods de liefdewacht. We knielen neer voor t' geïmprovi seerd wiegsken. Rond het Kleintje is alles klein, ne derige dieren, kleine menschen, arme lieden; de grooten der aarde deran- geeren zich niet. Grootsch tafereel in een klein ka der! Laag dak, aarden vloer en toch een heiligdom met de atmosfeer van een sanctuariom. Geen beter plaats om te bidden. We naderen... Hoe is 't mogelijk, zoo klein is het kind. En toch spant de hemel zijn koepj boven die verborgen God. We denken aan die honderden kindjes die we zagen dragen gewik keld in een witten sajetten halsdoek; de vroedvrouw bracht ze. naar de von- te; ze zetten hun ke^lggjje wijdopen, als ze t beetje zout op de lippen kre gen, ze wrongen hun handjes van krakeling met vingertjes niet grooter dan versche geernaars uit hun schale. En zeggen dat de Heer en Regeer der van hemel en aarde, de almach tige en majesteit volle God is willen zulk een schepseltje worden. Nederigheid die onzen fleren kop doet buigen, liefde die onze liefde forceert. Maria offert haar Kind op met haar zuivere handen; de schoonste pateen. O die eerste blikken van die Moe dermaagd, die geest van geloof, die nog meer de godheid ziet dan de menschheid, die liefde die scherper dan X-stralen den inwendigen glans der Heiligheid aanschouwt. Teeder- heid en extase, mystieke vreugde en zielsverrukking, bij é&i kribbe der dieren. door Gherardo delle Notti. Zij aanbidt, zij bemint, zij bewon dert. En voor ons schijnt dat al zoo natuurlijk, veel te natuurlijk. De kinderlippen zullen ook een zoen en een balsem brengen daar waar la ter een zweerd van droefheid het moederhart zal doorboren. Op dat Kind ziet de Vader neer van uit den hoogen hemel met een blik van welgevallen. Nu reeds gelijk bij den Jordaan mogen we denken aan Gods woorden: «Deze is mijn welbe minde Zoon in wien Ik al mijn be hagen heb gesteld. Het Kind spreekt tot Vader: Zie, ik kom om uw wil te doen Hier is noch vonk noch vuur en toch is het niet koud: de harten gloei en zonder radiateur. Waar Jezus bin nenkomt, al weze het ook in een grot zonder geburen, het wordt een center van vreugde. Jozef spreekt niet, maar leeft alles intens mee. Nooit kreeg een kroonprins zulk een geboorte-aankondiging, een salvo van uit den hemel, een concert van enge len: «Glorie aan God en vrede op aarde! De muziek is niet van deze wereld. God die de harmonie herstelt tusschen 't menschdom en den hemel geeft zelf de noot. Dat zou moeten aan ons leven een anderen toon ge ven. een meer blijden en selectieven klank. Hier wordt vuriger gebeden dan in den tempel van Jerusalem. Hier is meer geluk dan in 't paleis van He rodes. Eens zullen die kleine kinderlippen to tv de menschen zeggen: «Hebt be trouwen, Ik heb de wereld overwon nen. Eens zullen die kinderhandjes gekruisigd worden, om daarna alles naar zich te trekken. ïntusschen lacht Maria op haar Kindje, zooals alleen een moeder dat kan, haar oogen gaan er niet van. A. B. IBBBBBISBflBBBBBBIlBBBBIBBBBE>BBBEHBBaHBBEBBBBBBai»BBflBBBBBBBBBBaBSBBBBBBBBBBRBg NANKING INGENOMEN. Dat de Chineezen het niet zouden kunnen bolwerken tegen de Japan ners, niettegenstaande hun veel groo- tere getalsterkte, hebben we destijds voorspeld en heeft zeker iedereen ver wacht. Niet meer de kracht van de strijders, niet meer hun getal, maar wel de uitrusting en voornamelijk de mechanische middelen zooals kanon nen, vliegtuigen, tanks, enz. zijn van doorslaggevende beteelcenis in een moderne oorlog. En op dat gebied zullen de Chineezen wel deerlijk mis deeld zijn geweest tegenover de bur gers van de hyper-industrieele Staat zooals de Japanners dat zijn. Neen, alle heldenmoed, alle nationalisme, zelfs niet de steun van vreemde mo gendheden, vooral van Rusland, heeft hier mogen baten. Peking en Tien-Tsin vielen de Ja panners, zonder groote inspanning, binnen de eerste toeken van de oorlog in de handen. De strijd in Noord- China ging verder, maar zonder te dralen werd een nieuwe brandhaard aangestoken meer dan duizend kilo meter ten Zuiden, te Shanghai. Hoe- wel de strijd nu gestreden werd op twee fronten ging alle aandacht naar het zuidelijk front te Shanghai, zoo zeer zelfs dat het noordelijke in ver getelheid geraakte. Shanghai bood weerstand, meer dan vier maand. De icereld verkneukelde zich in de moei lijke vooruitgang van de Japanners en gaf de Chineezen van harte een kans. Te vergeefs echter. Shanghai is thans toch gevallen en amper enkele weken later is ook Nanking, de regee ring shoofdstad van China, in Japan- sche handen terecht gekomen. Op die wijze is een reusachtig gebied van drie millioen mijlen, geheel China be noorden de Jang-tse-kiang, met uit zondering van enkele westelijke grens streken, onder Japansche heerschap pij gekomen. Weliswaar bevinden zich in dat gebied nog tien duizenden Chi- neesche soldaten die blijven voort strijden, maar ze zitten als muizen in de val en zullen vroeg of laat op Russisch grondgebied moeten vluch ten, zoo hen hiertoe nog de kans ge- 1&W9L&s J Het treft ons nu ie kunnen vast stellen, dat juist wat we veronderstel den naar aanleiding van den aanvang der vijandelijkheden te Shanghai, zich heeft verwezenlijkt. Toen meen den we dat de Japanners van uit het noorden zuidwaarts zouden blijven oprukken en meteen langs de Jang- tse-kiang, de levensader van China, een strook zouden veroveren, om op die wijze geheel Noord-China af te zonderen. Dit is thans voltrokken. EEN GEVAARLIJK INCIDENT. Tijdens de zes maanden heeft het niet aan incidenten ontbroken tus schen Japan en de vreemde mogend heden. Eerst en vooral zijn er de schendingen van da concessies ge weest, bombardementen en zelfs door trekken van regimenten. De aanslag op de Britsche gezant heeft heel wat herrie verwekt. Nu werd een Ameri- kzansche kanoneerboot op koelbloedig berekende wijze beschoten, op groote en kleine hoogte, niettegenstaande de Amerikaansche vlag goed zichtbaar geheschen teas. V/at erger is, de ge wonden, die in een sloepheer gelaten werden, de eenige waarover de «Pa- nay» beschikte, werden afzonderlijk onder hst mitrailleusevuur van de Japansche vliegers genomen. Op het schip bevonden zich allerlei vluchtelingen, ook Duitschers en Ita lianen. Die zijn nochtans de vrienden van Japan, zou men denken, na het sluiten van het drievoudig anti-com munistisch pact. Een vergissing? Geen mensch denkt er aan en zeker de di plomaten niet. Ook niet de Duitschers en de Italianen. Berekend was de ge- heele opzet. Natuurlijk zijn er mooie verontschuldigingen gezonden gewor den naar al de geïnteresseerde lan den, en zeer spoedig zelfs; de Japan ners hebben zelfs niet gewacht tot de protesttelegrammen van Amerika en Duitschland hen bereikten.. De Ja pansche handelwijze is echter al te grof geweest om er nog te kunnen over gaan. Doch ook in die grofheid ligt de opzet. De Japanners trachten immers op die wijze duidelijk te ma ken dat er voor de niet-Aziaten geen plaats meer is in het Verre-Oosten. Qeze worden immers niet alleen ge dwongen China te verlaten; terwijl ze reeds buiten zijn krijgen ze nog en kele stampen, opdat hen de lust zou vergaan nog ooit terug te keeren, met de complimenten aan hun landge- nooten, om hen af te raden naar China te gaan om er zich te vestigen. Azie aan de Aziaten is de leuze van geheel de strijd van de Japanners. Het ligt er vingerdik op en ze aarze len niet om het bij gelegenheid uit drukkelijk te laten hooren. Met de Duitschers en de Italianen iverd wel een overeenkomst getroffen, maar zij worden evenmin verschoond als de andere volkeren. Tegen het commu nisme, al goed en wel, maar na de communisten komen rechtstreeks al degenen die geen gele gelaatskleur of spleetoogen hebben. EN VERDER. Toen de Japanners de strijd begon nen zegden ze dat het een straf expeditie was die maar een drietal maanden zou duren. De oorlog is over zes maanden begonnen en duurt nog. Komt er nu een einde na de laatste suksessen? We denken van niet. Alles wijst er op, dat de Japanners niet eer zullen ophouden dan wanneer heel China onder hun voogdij zal staan. Of ze onmiddellijk verder zullen trek ken? De ontscheping van troepen in de nabijheid van Kanton zou zulks kunnen doen vermoeden. Toch is ook mogelijk dat de verovering van de streek benoorden de Jang-tse-kiang als een nieuwe etappe beschouwt wordt, zooals de verovering van Mand- sjoerije er een was, evenals die van Jehol. De aanhechting van de rest van China bezuiden de Jang-tse-kiang zou dan uitgesteld worden voor een latere gelegenheid. De oorlog in het Verre-Oosten is van veel diepere beteelcenis dan onze generatie zich wel bewust is. Het is niet alleen een oorlog om economi sche en ethnologische expensie. Het is dan ook niet een anti-communisti sche strijd zonder meer. Het is de inzet van een grootsche beweging voor de bevrijding van Azie van de blanke overheersching onder leiding van Japan. Kerstmis: stille nacht heilige nacht! Wat hebben de moderne heide nen ervan gemaakt? Kermis: razende nacht dui vels che nacht! Wijl de vredige kerstnachtklok- ken de vrome lieden noodt naar den vreedzamen tempel om daar God, die voor ons een kindeken ge worden 'is, even eenvoudig en even vol geloof als de herders te komen aanbidden, raast de wilde jazz muziek in de luxueuse feestpalei zen waar verwilderde menschen in zotte dwaasheid, hun dolle dansen uitvoeren. Wat weten ze nog af wat willen ze nog weten van dit hoog geheim van dien éénigen nacht te Betleem? Ze denken er niet aan of ze schimpen erom. Ook in Vlaanderen staan zulke huizen van kerstmislawaai en wonen zul ke menschen. 't Is om te huweren bii die nare gedachte: Ook in Vlaanderen! Is het dan zoover gekomen? Ja: zoover is het gekomen: ook in Vlaanderen! Althans hier en daar, vooral in de grootsteden. Ze zullen 's anderendaags wel licht in den huiskring bij een ver lichten kerstboom waarbij een Kerstmanneken met een witten baard, als een kabouter met r onnoozel rood potseken op zijn drolligen ikop, als een onnoozel spookgedaante vernukkell staat te verkleumen van de kou, in een la ken mantel, luisteren uit flauwe sentimentaliteit bii de radio naar kerstliedekens! Wat een bittere ironie! En hoe bovenmate onnoo zel! Er was een tijd dat hier in deze streek door moeizaam bekeerings- loerk, oude heidensche feesten langzamerhand, werden omgezet tot vrome geplogenheden. Zien we nu niet het omgekeerde gebeu ren? Zien we niet dat stilaan, doch met een ijzige aanhoudendheid, de schoonste kerkelijke feesten wor den veranderd in heiiensch gedoe en wereldsch vieren? Gaat er maar niet te licht over heen: dat heeft meer te beteekenen dan wat men er oppervlakkig zou kunnen over denken. Zulke gebruiken verraden een droevige gesteltenis en een treu rige mentaliteit! Ze bewijzen een geweldigen om mekeer! Een ommekeer in de getlachten en een ommekeer in het leven die een langzamen overgang van ge loof tot ongeloof voorspelt of weer geeft! Is het enkfel een collectieve licht zinnigheid? Ik wensch dat het maar dat is. Maar ik vrees dat het meer is dan dat. Verbloemen IBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBHIBBBBBBBBBBBBBBBI helpt hier tot niets: het licht van kerstnacht schijnt te hel en te fel om dat niet te zien. En zou het geen zelfbedrog zijn daarvoor de oogen te sluiten? En mogen we dat misschien niet zien om den Kerst vrede niet te storen. De waar heid verstoort niet den vrede, maat wel de leugen en de verblindheid. De ware vrede wordt gebouwd op de waarheid! Eerst wanneer wij de waarheid durven vlak in de oogen te zien, zullen we kunnen werken aan den opbouw van den waren en duurzamen vrede! De waarheid is ons geloof. Laat ze jagen en hollen naar luid pleizier in den duisteren nacht,- wij zoeken het geluk daar bij 't ar me kribbeken in de aanbiddelijke aanwezigheid van dat schamel kin deken. Laat ze razen en dansen in de rij\ke zalen, wij knielen bij het stil ls stalleken en vragen, als blijde bedelaars, den rijkdom van den vrede aan dit ootmoedig boorlings- ken, dat Koning van den vrede is. Laat ze giechelen en galferen in luiden lach en zwoel gelal, w\j zul len rustig peinzen en stillekens ge beden prevelen voor allen die ons dierbaar ziin, dus ook voor hen, bijzonderlijk voor hen. Laat ze zwijmelen van dronken schijnvreugde en wauwelen hun onbeschaamden praat we zullen luisteren naar de zilverklinkende stem van den jeugdigen zanger die van ov het dokzaal, in perelende klaarheid, de zoete melodie zingt van het Adeste Fideles en naar de machtige tonen van het jube lend orgelspel. Hier zweeft klaarheid door den tempel als het nieuwe licht van den nieuwen morgen. Hier stijgt het Gloria op een witte wierookwolk-in-lichtals een prijzend loflied, naar de hoogte en bij het driewerf weergalmend Sanctus verheffen zich de harten Hem te gemoet, den Gezegende die komt in den naam des Heeren om ons te verlossen en ons den vrede te brengen. En Hij komt! Hij komt omge ven van legioenen Engelen die zweven boven het altaar en op onzen gloria-zang van straks ant woorden met het hemelsche gloria dat van uit de hoogte tot ons op de aarde weerklinkt: Gloria aan God in den Hooge en vrede op aarde aan de menschen die van goeden wil zijn. In vrede worden hemel en aar de opnieuiv verbonden door deze blijde komst van het Kerstekindje. TIJL UILENSPIEGEL. Uit goede bron wordt verzekerd, dat de werkzaamheden voor de oprichting van hst nieuw?, groote iadiostetion jn de Vaticaansehe tuinen zoover gevorderd zijn, dat het station waarschijnlijk met een groote uitzending met Kerstmis kan worden ingewijd, aldus uit Rome aan De Maasbodegemeld. De eerste uizending zal op 24 December deo avonds beginnen met een concert van religieuze muziek, uitgevoerd door het zangkoor der Ca- IBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBIE pella Sixtina onder de persoonlijke lei ding van Mgr L. Perosi. Ook beroemde solisten zullen hun medewerking verlee- Uen, onder wie Benjamino Gigli. De uitzending voor Europa vindt plaats om 19.30 uur, op een golflengte van 19.84 meter en voor Amerika om 20 uur op een golflengte van 50.26 meter. Bijna alle radiostations der wereld heb ben zich bereid verklaard, de uitzending te relayeeren. Binnen» landsche I. AARD VAN DE ZENDINGEN Brieven: Per 50 gr. of gedeelte van 50 gr, Tot 20 gr Per 20 gr. pf gedeelte van 20 gr. meer Enkele Postkaarten Prent-, Kerstmis- en Nieuw jaarkaarten: a) Geen andere ges'chreven mededeeling dragende dan den naam, het adres en de handteekening van den afzender en den datum van verzending b) Geen andere geschreven mededeelingen dragende dan bovenstaande en een beleefd heidsformule van ten hoogste 5 woorden c) Met allerlei mededeelingen: Bloot Onder open omslag of onder band Naamkaartjes: a) Zonder mededeeling b) Met beleefdheidsformule van ten hoogste 5 woorden c) Met allerlei mededeelingen (1) Binnen den grenskring van 30 km. (Duitschland, Frankrijk BRIEVEN op 70 centiem per ao gram of gedeelte van ao gram (1) Binnen den grenskring van 30 km. (Duitschland, Frankrijk ENKELE POSTKAARTEN op t centiem teruggebracht. Internationale Dienst G.-H. Bel- (1) (1) uxent- gisch- Neder- Overige dienst burg Congo land landerl 0,70 0,70 1,50 0,90 1,50 0,90 1,75 1,00 0,35 0,35 0,75 1,00 1,00 0,10 0,10 0,30 0,35 0,35 0,25 0,25 0,30 0,35 0,35 0,35 0,70 0,35 0,70 0,75 1,50 1,00 1,50 1,00 1,75 0,10 0,10 0,30 0,35 0,35 0,25 0,50 0,25 0,50 0,30 1,50 0,35 1,50 0,35 1,75 en Nederland) wordt het PORT DER teruggebracht. en Nederland) wordt het PORT PER O Wenschen, gelukwcnEcbiiigen, danken, rouwbeklag ca h"4*"! gelijkaardige lermule*.

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1937 | | pagina 1