K.V.V.-offensiefinVlaanderen
De verrassende Oplossing
Kamer en Senact kenden Donderdag woelige zittingen
Staf Bruggen komt!
it isjpptkwastie in ielgie
Minnes von ikirnhelm
SANSEN-VANNESTE
.12 BLADZIJDEN. - 50 CENTIEM..
35* JAAR. - Nr 1
KATHOLIEK NIEUWSNOTARIEEL- EN AANKONDIGINGSBLAD. - VERSCHIJNT WEKELIJKS
INTERNATIONAAL OVERZICHT
Z. M. DE KONING IN DE KOLONIALE UNIE
IN DE KAMER. De vergadering wordf tot tweemaal geschorst
Er ontstaat een algemeene vechtpartij waarbij Oud-Minister
M.-K. Jaspar, de Rexisten, Socialisten en Kommunisten be
trokken zijn. - De Rexist Sindic wordt door de militaire
wacht buiten gezet.
IN DEN SENAAT. - Senator de Crunne, onafhankelijke, maakt
zich onmogelijk en wordt uitgesloten voor acht zittingen.
Senator Vandenbulcke handelt over de Hopkwestie.
IN DE KAMER
IN DEN SENAAT
EESPREKING HOPKWESTIE
©e Nieuwe Wel ep
de Ouderdomspensioenen
ZIE OP BIJVOEGSEL
UURREGELING
Treinen, Trams, Autobussen
WE ZENDEN ONS BLAD
23,50 FRANK.
IfBi geneuskwestie veor ome Heppekwcftoi
inkomrechten op wreemde hop
kan «jliesn onze hoppekweek redden
DE OPLOSSING LIGT VOOR
DE HAND!
■ZONDAG 30 JANUARI 1938.
I DE POPERINGENAAR g
j§ Uilgever
POPERINGE
s
^Telefoon Nr 9. Postch. Nr 155.70.
ABONNEMENTSPRIJS
VOOR 1 JAAR (per post)
H Binnenland 25.fr.
|e Belgisch Kongo 45.fr.
Frankrijk 45.fr. §f
H Alle andere landen 65.fr.
H Medewerkers zijn verantwoordelijk voor
hun artikels.
roPEBorauB
MMinillllllllllllllllllliilllllllllllllllM
TARIEF VOOR BERICHTEN:
Kleine berichten per regel 1.25 fr.
i Kleine berichten (minimum) 4.fr, g
2 fr. toel. v. ber. m. adr. t. bur.
Berichten op 1° bl. per regel S.fr.
Berichten op 2° bl, per regel 2.50 fr.
__i Berichten op 3° bl. per regel 1.50 fr.
Rouwber. en Bedank, (min.) 7.fr.
Te herhalen aankondigingen
prijs op aanvraag
s» Annoncen zijn vooraf te betalen en j
moeten tegen den Woensdag avond j
3 ingezonden worden. Kleine be- i
richten tegen den Donderdag noen.
Het wordt tijd dat alle Katho-
Uek-Vlaamschc krachten één blok
vormen. De K. V. V. geeft gele
genheid aan al wie het goed meent
om mede te werken.
Als verder uiteenzetting van
wat K. V. V. wil, geven we hier
een aanspraak van Heer Senator
Verbist, Voorzitter van K. V. V
dezer dagen gehouden te Ouden
aarde.
Geen onverschilligheid .meer;
medewerken is plicht voor ieder
een.
DE EERSTE DEK OFFENSIEFMEE
TINGS VAN DE KATH. VLAAMSCHE
VOLKSPARTIJ TE OUDENAARDE
Bij den aanvang van zijn spreekbeurt
wjjst senator Verbist er op dat thans de
POLITIEK NIET IN GEUR
VAN HEILIGHEID STAAT
Wanneer voor het Individueel leven een
m.-Ji&eh veel spreekt over zijn maag, of
over zijn hart, dan is het veelal een be
wijs dat het met die organen «iet gansch
in orde is.
Wordt in. hel maatschappelijk leven
de politiek hst voorwerp van gedurige
bespreking, dan is het ook omdat hst in
dis sfeer van de menschelijke bedrijvig
heid niet in orcie is, of niet in orde wordt
gewaand.
't Is geen unicum voor ons land dat
d? politiek en de politiekers bedeeld wor
den met slijk uit de goot. Menschen die
er een stiel van gemaakt hebben schan
daal te colporteeren onverantwoordelijke
beunhazen en rioolratten hebben in di:
land zoowel als elders in Europa, syste
matisch het volksgemoed vergiftigd en
het staatsleven in opspraak gebracht.
In zijn Herderlijken brief van April
1932, schreef Kardinaal Hlond, primaat
van Polen: «Een onheil voor het huidige
openbaar leven is de haat die de burgers
van één Staat in onverzoenbare legers
indeelt, die met politieke tegenstanders
als met menschen van slechten wil te
werk gaat, die hen, zonder acht te slaan
op hun waardigheid van mensch en mede
burger, snood behandelt, hur, eer bezwad
dert, hen zedelijk vermoordt. In de plaats
der waarheid doet de leugen haar ronde,
demagogie, lastertaal, een oneerlijke en
kleingeestige wijze om ruzie en politiek
te maken. Een ziekelijke verscheurd
heid en politieke hartstocht v:rhinderen
een bezadigd oordeel over menschen en
zaken, mengen politiek in alles wat ze
tegenkomen, beoordeelen alles van het
standpunt der p-.rtij uit, blazen de be-
teekenis van openbare feiten op tot
wereldgebeurtenissen en brengen onrust
ln gansch het leven
Zoo schreef Kardinaal Hlond in 1932
voor Pelen. We weten wat die aan,ge
hijgde praktijken in Duitschlar.d heb
ben verwekt en de primaat van Polen
zou geen nieuwen tekst hoeven te schrij
ven om het klimaa te schetsen waarin
we sedert 1936 in België leven.
Het openbaar leven is besmet en 't is
een woekerende bacil als die van mond
en klauwzeer», welke in de politieke be
drijvigheid niets anders leert zien dan
persoonlijke profijtjesjacht en groeps
egoïsme.
Er zal heel wat tijd en schatten van
geduld noodig zijn om gezonde opvattin
gen omtrent de politiek in de openbare
imerttBg te doen doordringen. Niet slechts
offers van tijd en geduld zal het vergen,
maar ook offers van zenuwkTacht.
Maar hoe zwaar de offers ook zijn mo
gen, we zullen er niet voer terugschrik
ken, want voor ons, Katholieken, zoo zegt
senator Verbist, is het een
PLICHT AAN
POLITIEK TE DOEN
We bedoelen niet de politiek, die het
openbaar leven exploiteert tot persoonlijk
gewin, want dit is de schandigste vorm
van tirannij. We bedoelen evenmin de
politiek die het groepsbelang of partij
belang stelt boven het algemeen belang,
want dit is eveneens volksbedrog, al ge
schiedt het dan ook onder den vorm, of
achter de mom van een sociaal goed. We
bedoelen ook niet de ^litiek van volks
vleierij en gemakkelijk succes, want dit
is politieke blikslagerij, die liegt en be
driegt en eerder vroeg dan laat stort het
kraam van dit politiek gesjacher in me
kaar, tot groot misbaar van bedrieger en
bedrogene.
We bedoelen een politiek, wars van alle
persoonlijke zelfzucht en groepsegoïsme.
We bedoelen een politiek in den echten
zin van, het .woord, die het algemeen tij
delijk belang behartigt, niet slechts het
materieele, ook het cultureels en het
zedelijke.
We bedoelen een politiek in den echten
zin van het woord, waarbij niet worden
voorbijgezien maar geëerbiedigd, de chris
telijke opvattingen over het wezen en
het doel van den staat, de rechten en de
plichten van den staat tegenover de
waardigheid van den persoon. In alle uit
zichten van het openbaar leven: onder
wijs, eigendom, openbare zedelijkheid,
sociale wetgeving, willen we christelijke
beginselen doen aanvaarden.
We bedoelen die politiek waarvan Paus
Pius XI zei:
Daar is een domein van de politiek
dat de belangen van de geheels gemeen
schap behartigt. Dit domein is uit dit
oogpunt gezien het arbeidsveld van de
breedste caritas, van de politieke caritas,
waarvan men zeggen kan dat er geen
ander gebied hooger ligt dan dit van den
godsdienst zelf.».
Die echte en groote politiek is de po
litiek van de K.V.V. De motor van haar
bedrijvigheid is niet de zelfzucht, daar
aan sterft een politieke partij. De drijf
riem van haar rustelooze werkzaamheid
is niet de haat die verzengt tot den boe
zem zelf van den Kaïnspolitieker. De
energiewekkende bron voor onze politiek
is een breed opgezette caritas, waardoor
de K.V.V. groeit tot de machtigste or
ganisatie van, dit land, waarin elke Katho
lieke Vlaming zich thuis gevoelt en be
veiligd voor den vollen omvang van zijn
rechten.
WAAROM EEN
KATHOLIEKE PARTIJ?
Er werd de laatste tijden, en dit van
verschillende zijden, de vraag opgewor
pen, cf Ihet niet wenschelijk ware de
grenzen der partijen te verleggen.
Met een verregaande lichtzinnigheid
werd beweerd dat in ons land geen
Katholieke Partij noodig is. Ik zeg: met
verregaande lichtzinnigheid, want zij die
beweren dat in België geen Kaholieke
Partij noodig is, kennen ofwel den toe
stand niet, c'wrl weten ze niet wat de
Katholieken betrachten in het openbaar
leven.
Katholieke politiek is toch iets meer
dan de regeling van het temporalia der
eerediensten, iets meer dan een waardig
statuut voor de vrije scholen en hun per
soneel. Katholieken hebben toch hun
eigen opvattingen te verdedigen op het
stuk van openbare zedelijkheid, op het
gebied van volksgezondheid en familiale
politiek, op het stuk van sociale wet
geving en staats'oevoegdheid.
Wij, Katholieken, hebben er nog geen
lust toe om ons in het openbaar leven
te laten verdringen. Wij willen niet ge-
Plaatst worden in een vernepen toestand
of behandeld worden als minderwaar
digen. Wij zullen niet dulden dat in dit
land het openbaar leven haast uitsluitend
in de handen komt van vrijdenkers, die
ons zouden regeeren in een geest die
kwetsend is voor onze diepste overtuiging.
Aan hen die er aan twijfelen mochten,
cf een stevige Katholieke Partij nood'-
zakelijk is in dit land, geven we ter over
weging, wat hun, doorluchtige Hoogwaar
digheden, de Belgische Bisschoppen,
schreven in hun Herderlijken Brief van
Kerstmis 1936:
G z-.ra nu de Belgischs politiek zich
niet enkel bemoeit met I .agstukken van
zuiver stoffel: j,ten en economischen aard,
maar in feite verbonden is met zedelijke
en godsdienstige belangen, is het voor het
bshoud van deze hoogere belangen vol
strekt noodzakelijk dat er één machtige
politieke groepeenng besta, weike open
staat voor alle burgers die de rechten
van het bshoud en het verdedigen der
heilige rechten van de Kerk, als eerste
punt, m haar programma voorop stelt.
Indien ooit deze rechten niet meer in het
gedrang komen, maar daarentegen door
al de partijen geëerbiedigd worden, dan
is het klaarblijkelijk dat de politieke gree-
peerlngen zich op andsrs grondslagen
zullen kunnen inrichten, zooals het zich
voordoet, bij voorbeeld in de Angelsaksi
sche landen. Maar helaas, zoo ver staan
wij in België nog niet. Inmiddels is hst
plicht vcor al de katholieken, op politiek
terrein en met politieke middelen, op de
bescherming van de zedelijke en geeste
lijke waarden te waken.».
Hst weerd der Belgteefcè Bisschoppen
laat aan duidelijkheid niets te wensehen
over. Dis ééne machtige politieks gros-
peering», waarvan de Herderlijke Brief
gewaagt, dit wil de K.V.V. voor Vlaan
deren zijn. Wij aanzien dit woord hunner
Hoogwaardigheden als een wachtwoord,
dat ons, Katholieken, werd gegeven voor
het openbaar leven, en wij zullen niet
aflaten vooraleer we in werkelijkheid
hebben omgezet: de machtige Katholieke
Vlaamsche Volkspartij
VOORWAARDEN TOT EEN
REUSACHTIGE STERKE
PARTIJ
Senator Verbist onderzoekt dan welke
de voorwaarden zijn om te komen tot een
reusachtige sterke partij.
Hij bespreekt achtereenvolgens:
DE KADERS
Hier toont spreker aan wat de nieuwe
partij is. in tegenstelling met de vroegere
Katholieke Unie.
Het Blok der Katholieken van België
heeft zich organisatorisch aangepast, aan
wat België in zijn ethnische samenstel
ling is. Een verregaande zelfstandigheid
behoort aan de beide vleugels: de K.V.V.
en de P.C.S. De' organisatie der K.V.V.
wordt toegelicht in zijn lokale, arron-
dissementeele en- landelijke instanties.
HET PROGRAMMA
Wil een jonge partij leefbaarheid heb
ben, dan moet zij duidelijk spreken tct
het publiek. Het uitbrullen van machts
leuzen Rex Vaincra!of V.N.V. Hou
Zee! zijn geen waarborgen vcor stevigen
uitbouw eener partij.
De K.V.V. heeft haar rijk programma
niet te verbergen onder holle spreuken.
Senator Verbist licht dan de essentieeie
programmapunten dei K.V.V. tos; de
nieuwe ordening door Bedrijfsorganisatie;
h=t Vlaamseh Nationaal programma; het
Sociaal Statuut; de Familiale politiek;
het behoud van het Democratisch Re
giem.
Als verdere .voorwaarde voor leefbaar
heid en groei eener partij, wijst de voor
zitter der K.V.V. op:
DE JEUGD
Alle vorm van leven wijst op ver
nieuwing. Die vernieuwing en verjonging
is een essentieeie voorwaarde tot leef
baarheid eener politieke partij.
Vsrheugsnd in hooge mate is de geest
drift waarmeds het Jeugdfront zich in
het openbaar leven heeft geworpen. De
vruchtbaarheid der werking van het
Jeugdfront zal niet lang uitblijven. De
bewegingsvrijheid van het Jsugdfrcnt is
gewaarborgd en daardoor is tevens ge
waarborgd de leefbaarheid der K. V. V.
Spreker ontwikkelt de beginselen die
alle leven beheerechsn en huldigt het
Jeugdfront, dat met zijn frissche energie,
maar tevens met zijn wijze werkmethode,
de werfkracht van de K.V.V. verhoogt.
EENSGEZINDHEID
Het volle leven laat geen eenvormigheid
toe. De rijkdom van het leven Is wars
van starheid in de levensuitingen. De
K.V.V. wil geen vorm van leven beknot
ten, niet in het individueels leven, ook
niet in het organisatieleven.
Maar wil dit rijke leven in de K.V.V.
niet ontaarden in een chaos, dan is er
noodig eensgezindheid. Die eensgezind
heid sluit niet uit verscheidenheid in
beweginsvorm en vrijheid in" tal van op
vattingen, als maar dit gewaarborgd is:
de eensgezindheid op het hooge goed dat
wij Kahclieken in het openbaar leven te
vrijwaren^TCbbsn.
Wat op dit oogenblik de kanker is in
het katholieke Vlaanderen, 't is de ver
deeldheid op bijkomende dingen, wijl het
hoofddoel van ons bestaan, als enkeling,
als groepswezen, als lid van een natie
en ais burger van een staat ons dwingt
ot innige samenwerking.
De concentratie is er in hart en ge
moed v^n alle Katholieke Vlamingen.
Maar die concentratie is er niet in den
wil en het verstand. Omdat de mist van
de politieke driften troebelheid werpt op
den geest waardoor de wil verlamd is.
En toch, ook hier is er reden voor de
K.V.V. om zich te verheugen. In zijn ant
woord cp ons huldetelsgram aan Z. H. den
Paus, ter gelegenheid van het eerste con
gres van het Blok der Katholieken, meld
de ons ds Paus:
Is gelukkig vooruitgang te kunnen
vaststellen onder Belgische Katholieken
van onmisbaren geest van eendracht,
waarvan het congres een bewijs is. Re
kent er op dat plicht van eendracht eiken
dag beter aangevoeld en vervuld zal wor
den voor heil Kerk en België.
Dien vurigen wekroep van Z. H. Paus
Pius XI kunnen wij niet onbeantwoord
laten. M:t heel onze ziel en met al hare
krachten zullen wij ijveren voor eendracht
tusschen alle Katholieken in Vlaanderen.
In het geloof op die eendracht zullen
wij niet b:drogen worden. In de hoop op
die eendracht zult gij, Katholieken van
Oudenaarde ons steunen en sterken. In
onze liefde voor de Kerk willen alle Ka
tholieken van Vlaanderen eensgezind op
gaan naar de verovering van hetzelfde
doel: het gemeenschappelijk goed van de
Katholieke Vlaamsche Volksgemeenschap!
,llllli!lilllll!!ll!lllllll!lllllllll!!llllil!ll!!ll!l!llll!!ll!ll!!lll!!lll!l!!l!!!'!l!illl!llllllll!lllllill!IIIIIIIBI!!:i!!llllll!!lll!lllllllll!!lllllllllllllll!lli!lllllllllllllll!||!illlll!lll!!!llll!!l!ll!!llllll!!lll!!!!!<|!
EEN NIEUWE REGEERING
CHAUTEMPS.
Toen we verleden week, ons over
zicht wijdden aan de Fransche re-
geeringscrisis, kenden we nog geen
oplossing. Deze was er echter reeds als
ons weekblad verscheen. We hadden er
op gewezen hoe het vorige kabinets-
hoofd zich beklaagd had over de com
munisten, die in de regeering welis
waar de schijn aannamen mee te
werken, maar op straat de massa op
hitsten tegen diezelfde regeering; hoe
de socialisten kwaad ivaren op de
communisten omdat deze hen be
schuldigden van vaandelvluchthoe
de radicaal-socialisten woedend wa
ren om de exclusieve van de socialis
ten tegen de Heer Bennet als kabi
netsvormer. Toch meenden we dat
een derde volksfrontregeering aan
het bewind zou komen.
De oplossing brengt ons nu een re
geering Chautemps, bestaande bijna
uitsluitend uit radicaal-socialisten op
een paar portefeuilles na, die inge
nomen werden door een vertegen
woordiger van de Republikeinsche en
Socialistische Unie en een vertegen
woordiger van de onafhankelijke so
cialisten. Een oplossing die bij ons
zeker iedereen verrast heeft, maar die
gezien de omstandigheden waarin de
crisis verliep, tcch begrijpelijk wordt.
Het is geen volksfrontregeering,
naar de verdeeling van da portefeuil
les. Er zijn immers geen socialistische
en communistische ministers. En toch
weer ean volksfrontregeering, daar
hst volksfrontprogramma overgeno
men roerd door de nieuwe regeering.
De socialisten van Blum hebban hun
steun en vertrouwen beloofd aan
Chautemps. Toch bleek uit de gehou
den vergaderingen en uit de gestem
de moties van de partij dat alle le
den niet met de meerderheid instem
men, dat er zelfs geen volstrekte
meerderheid kon verkregen worden.
De communisten, alhoewel terughou
dend en ontstemd om de verklarin
gen van Chautemps, hebben dan toch
ook bij de regeeringsverklaring hun
vertrouwen toegezegd, zoodat de re
geering, alhoewel maar steunend oor
spronkelijk op een kleine meerder
heid (316 op 618), tenslotte zeer wel
kom schijnt te zijn, vermits ze in
vertrouwen werd aanvaard door 500
députés.
SaBKBBSaBBBSBBEElSBHSBBSSBBSS
EEN" OVERGANG
NAAR NATIONALE UNIE.
Na de mossel-noeh-visch-regeering
van Blum, onmiddellijk na de over
winning van het Volksfront uit de
laatste verkiezingen, die alles toegaf
aan de door de communisten opge
hitste volksmassas en die het land
aan de boord van den afgrond bracht,
is de vorige regeering Chautemps heel
moedig geweest in zijn optreden te
gen de ordestoorders. Weliswaar ble
ven de nadeelige* gevolgen van het
vorige bewind. als. eeT* erfdienstbaar
heid wegen en l (lichten ze bijna een
nieuwe devaluatie van de frank mee,
weliswaar bleef het verderfelijke
volksfrojitprogramma behouden, maar
ae rechtstreeksche rush naar de Sov
jetstaat werd toch eenigszins gestuit.
Heel interessant, zijn de verklarin
gen van een van belangrijkste ver
tegenwoordigers van de radicaal-so
cialistische partij, naar aanleiding
van de crisis, meegedeeld aan de
Daily MailDe Heer Flandin, ge
wezen Eerste Minister, meent name
lijk dat de huidige regeering een
overgangsfaze beteekent naar een re
geering van Nationale Unie, die zou
tot stand kunnen komen door een
pact tusschen de radicaal-socialisten
en de partijen van het Centrum. Eerst
dan zegt hij, zal de nijverheid kun
nen heropgewekt worden en zal
Frankrijk een nieuw tijdperk van
vooruitgang kennen. Maar dat zou
beteekenen, naar hij zelf beweert, het
einde van het Volksfront. Verder wijst
hij nog op de verantzvocrdelijkhèid
van de democratische regeeringen, die
de werkelijke toestand kennen, maar
die de moed niet hebben om hem te
doen kennen en die veeleer de open
bare meening volgen in plaats van
die zelf te leiden. (Regeering Blum.)
Dit bezvijst hoe zeer men in zekere
middens, vooral in de middens van
de groote radicaal-socialistische par
tij, zich bewust is van het gevaar dat
in de volksfrontpolitiek steunt.
De communisten zullen dus hun on
dermijnende werking moeten voort
zetten op straat zonder dat ze deel
nemen aan de regeering. Ze zullen
daarom niet minder gevaarlijk zijn.
Voor het oogenblik hebben ze echter,
een nederlaag geleden en dat moet
wel als een zeer bittere pil door Mos
kou geslikt geworden zijn, want Mo-
2l£29BBBSQRSBZBBBBSBBEifiEBR23i
lotof heeft Frankrijk verzoeten, gast
vrijheid te bieden aan anti-commu
nistische Russen, die de vooruitgang
van het communisme belemmeren.
De Fransche frank schijnt nu in
eens weer gered te zijn. De buiten-
landsche noteeringen zijn weer onge
veer normaal en Bonnet, de Minister
van Financiën, beweert dat het bud
get in evenwicht is, dank zij een voor
schot van 5 znilliard, door de Banquc
de France, op de goudvoorraad ver
leend. Dat bezvijst weer dat het ver
trouwen vazi het buitenland in de
nieuwe regeering groot is. (Vooral in
Engeland.)
DE BUITENLANDSCHE POLITIEK.
Naar aanleiding van de regeerings
verklaring heeft Chautemps gezegd
dat de traditioneele buitenlandsche
politiek zal voortgezet worden. Dat
beteekent: trouzo aan de Volkenbond
en aan de collectieve veiligheid,
vriendschap met Engeland en de
kleine democratieën.
In Engeland echter heeft de ver
zwakking van Frankrijk, een tamelijk
sterke pro-Duitsche beweging doen
ontstaan, die in andere Engelsche
middens en ook in Frankrijk, erger
nis gezoekt heeft. Doch fijne diploma
ten als de Franschen zijn, hebben ze
den izidruk gewekt dat er even goede
inzichten bestaazi in Frankrijk, ten
bewijze de hartelijke ontvangst van de
correspondent van L'Intransigeant
te Berlijn, en zekere uitlatingen van
regeeringswege in de laatste tijden.
Over de Volksnbondspolitiek van
Frankrijk en Engeland, zullen we bin
nen kort gelegenheid krijgen te schrij
ven, naar aanleiding van de bijeen
komst van de Volkenbondsraad.
Nog een punt uit de regeeringsver
klaring willen ws aanhalen. Frankrijk
zal bijzondere aandacht wijden aan
zijn leger, vooral in de zin van meer
samenzoerking tusschen land-, zee-
en luchtmacht. Het zal zijn bewape
ningen niet beperken, want zoolang
de regeeringen nog niet begrepen
hebben, dat het hun plicht is een
einde aan de bewapeningswedloop te
maken, dient een krachtige landsver
dediging te worden gehandhaafd
Zonderling! De regeering die dit tij
dens de ontwapeningsconferentie het
minst begrepen heeft, was: de Fran
sche regeering!
(Verboden nadruk.) ROSKAM.
Donderdag heeft de Kamer op stelten
gestaan en een echte worstelexhïbitie
werd er gegeven. De woelingen die er
plaats hebben gehad zijn, naar verluidt,
de ergste die de Belgische Kamer heeft
gekend sedert haar ontstaan. Grove woor
den werden gewisseld, slagen en stampen
uitgedeeld en de Kamer heeft een zitting
gekend waar waardigheid en orde totaal
ontbraken.
H. Hossey, Socialist, hekelde de wijze
van aanwerving van magistraten. De be
noemingen zijn niet in verhouding met
de sterkte der partijen en jonge advoka-
ten, die nog hun stagie niet gedaan heb
ben, mogen zoo maar niet tot rechters
worden gebombardeerd.
H. Poncelet, Katholiek, teekende verzet
aan tegen de afschaffing der kleine pro-
vintiale gevangenissen.
H. Leruitte had het in het begin over
de werkloosheid onder de intellectucelen
en stelde vraag of het niet mogelijk zou
wezen een diploma van doctor in de
rechten te eischen voor griffiers, deur
waarders, politie-kommissarissen, enz.
Het spel 'begon eerst voor goed toen
zelfde Rexistische spreker enkele vragen
stelde met betrek ep de werking van Mi
nister Wauters en van oud-minister M.-H.
Jaspar. Spreker vroeg of deze beide per
sonaliteiten niet betrokken zijn geweest
bij leveringen gedaan aan het Spaansche
Frente Popular, en hierin van him am'ot
misbruik hebben gemaakt. Spieker stelde
ook dergelijke vraag omtrent den H. Al-
lard, Professor aan de Universiteit te
Brussel.
Nadat ds Kamer een amendement had
goedgekeurd omtrent de uitzonderings
bepalingen inzake huurovereenkomsten,
vrosg ds H. M.-H. Jaspar het woord, voor
een persoonlijk feit.
H. M.-H. Jaspar verklaarde dan dat de
Rexisten hem beschuldigden van het le
veren van vliegtuigen aan rood Spanje.
Hij verzette zich tegen de beweringen van
den H. Leruitte en betoogde dat men niet
discuteert met Degrelle en zijn vrienden,
men daagt hen voor de Rechtbank. De
kwade trouw van ds Rexisten is onmete-
üBBB
lijk. Voor wat de HH. Sindic en Leruitte
betreft, verklaarde spreker dat hij zich
zelf zou onteeren moest hij hen van ant
woord dienen.
De uiteenzetting van den H. M.-H. Jas
par werd steeds onderbroken en inciden
ten deden zich voort. Toen spreker zich
reeds terug naar zijn plaats had 'begeven
vroeg den H. Leruitte het woord, even
eens voor een persoonlijk feit. Alsdan ont
stond een onbeschrijfelijk lawaai. Heer
M.-H. Jaspar evenals de Rexisten rezen
recht; scheldwoorden werden naar elkan
ders hoofd geslingerd en er werd gehuild.
Plots schoot de Heer M.-H. Jaspar van
zijn plaats weg, aiover de banken naar
de Rexisten toe, en grijpt den eersten den
besten Rexist vast. Het was de H. Sindic,
die bij de keel werd gevat. De man moest
van den H. M.-H. Jaspar zware vuistsla
gen encaisseeren en rolde onder de bank.
Intusschen waren heele rangen Kom
munisten cn Socialisten naar de Rexisten
komen opzetten en het. werd een echte
stormaanval. Huissiers en Katholieken
trachtten een samentreffen te voorkomen
maar te vergeefs. De Rexisten werden
letterlijk omsingeld door hun tegenstre
vers en een geweldige vechtpartij ving
aan. Er werd geslagen en gestampt dat
het een aard had. 'De Rexisten, overrom
peld, trachtten zich te redden door onder
hun banken te kruipen. De Kommunist
Lahaut zat schrijlings cp den H. Sindic
en trommelde erop dat het een lust had.
De Kommunist Beaufort nam den
Rexist Vermer bij het haar en bracht zijn
slachtoffer vreeselijke vuistslagen toe in
het gezicht. H. Vermar huilde steeds:
MoordI Moord! Wetboeken werden
naar eikaars hoofd gegooid. De Rexist
Collet kreeg aldus onverwachts een wet
boek in voile gelaat. Het was een onbe
schrijfelijk tcon-eel d-at een 10-tal minuten
aanhield, tot de bel van den Voorzitter
rinkelde om de zitting te schorsen.
Na een kfrartuur werd de zitting her
nomen. De Voorzitter, na een uitval te
gen de pers, maande de Heer-en Volksver
tegenwoordigers aan tot kalmte.
Pas werd de zitting hernomen of slin
gert de H. Sindic den Voorzitter een grof
woord naar het hoofd, in den zin van
verachtelijk of zoo iets meer. De H. Sin
dic werd tot de orde geroepen, maar hij
verklaarde dat hem dat niet raakte. Daar
op w-erd hij uitgesloten, bij stemming on
der de Kamerleden. De H. Sindic weigerde
de Kamer te verlaten en moest ten slotte
uitgedreven worden door den militairen
kommandant en twee soldaten van de mi
litaire wacht van de Kamer. De zitting
werd geschorst, dan later terug hernomen
en wat later werd deze onheugelijke zit
ting geheven.
SENATOR de GRUNNE
UITGESLOTEN VOOR 8 ZITTINGEN
Niet alleen de Kamer maar ook de Se
naat kende Donderdag een incident in
volle zitting.
De Bespreking van de Begrooting van
Landbouw werd aangevangen. Na enkele
tussehenkomsten, inzonderlijfc over de
wijze van goedkeuren van de Begroeting,
nam de H. de Grunne, uitgesloten Rexist,
het woord om ook deze goedkeuringen te
hekelen en te eischen dat de Minister van
Binnenlandsche Zaken nog het woord zou
nemen om enkele sprekers van antwoord
te dienen. De Voorzitter weigerde op de
zen eisch in te gaan en een groot ge
harrewar ontstond. Een 20-tal Senatoren
stonden allen luid te declameeren aan
hun bank. De H. de Grunne bleef verzet
aanteekenen tegen de beslissingen van
den Voorzitter en ten slotte stelde deze
voor den H. de Grunne uit te sluiten. Bij
zitten en opstaan, met overgroote meer
derheid, werd de H. de Grunne dan uit
gesloten uit den Senaat. De H. de Grunne
weigerde de zitting te verlaten en de ver
gadering werd geheven. Omdat hij gewei
gerd had de zitting te verlaten werd hij
dan uitgesloten voor 8 zittingen en manu
milliardt.t.z. met geweld, uit den Se
naat gezet.
Dan werd de bespreking der Begrooting
van Landbouw voortgezet en ondertus-
schen nog de Begrooting van Binnen
landsche Zaken goedgekeurd.
Zie verslag op tweede blad.
HaBBBBBBEBBBBBBBBBBBBBBBBHE
VERVOLG EN SLOT
geven wij as. week.
IBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBB
die in voege komt met 1 Februari 1938.
IIIIHIBIIIIIIIIISBiaillIIBBI
in Belgie, van nu tot einds jaar, aan wie
ons zandt in postzagels of stort op post-
checkrekening 155.70 van V. Sansen-Van-
neste. Drukker. Poperinge, de som van
Voor het Buitenland aende men ons per
Internationaal Postmandaat:
Uit Frankrijk: 42,30 fr. (belg. geld).
Uit Amerika: 61,00 fr. (belg. geld).
STAF BRUGGEN en de gezellen van het Volkstooneel komen
naar IEPER, op Zondag 6 Februari, en zullen te 3 uur in de
namiddag in den STADSSCHOUWBURG, optreden met het stuk
#4
Een blijspel van G. E. LESSING, in de
vertaling van J. J. VAN HAUWAERT.
Waar Staf Bruggen en zijn groep op de planken
verschijnen, daar is het feest. Niemand ontbreke!
PRIJZEN DER PLAATSEN: 12, 10 EN 8 FRANK.
Kaarten verkrijgbaar: TE IEPER: in de volgende lokalen: Kath. Burgerskring.
VI. Huis, Volkshuis, Hotel 't Zweerd; TE VLAMERTINGE: bij M. O. Lignel
cn R. Cortier; TE ICEMMEL: bij M. B. BaudewijnTE LANGEMARK:
bij M. E. Top; TE ZILLEBEKEbij M. Louis Dclieu; TE WATOU
bij M. C. Berdert; TE GELUWEbij M. H. Vervaeke; TE POPERINGE:
bij M. M. Weemaere en M. J. Deroo.
Korrng Leopold ill voonde Dinsdag avond in da Kolork.'e Unie ê- reirdrachl
bij geoc-on door M. Finch over: «Van da Alpen near don Everest», Op de foto:
Z. M. in gesprek iret den voordrachtgever.
sanzaESSXESEBEBHKnBSSEBHSBailMMBMBaKHHlBaiaaMia'SlfiiïaaBBE
We hebben verleden week bewezen dat
ds Saazer-hop die ln Eelgië komt, de ge
meenste Saazer-hop la van daax uitge
voerd.
We hebben verleden week bewezen dat
de nieuwe soorten hop in Poperin-ge ge
kweekt. onder ander de Verplante Tett-
nang-Poperinge, de beste vreemde hop
soorten evenaren.
Niemand kan die gezegden logenstraf
fen.
DE GEMEENTERAAD VAN PO
PERINGE VRAAGT RECHTEN
OP DE VREEMDE HOP
Zaterdag was er Gemeenteraad te Po-
peringe. De Heer Burgemeester deelde er
mede dat hij geroepen geweest was bij
den Heer Minister om over de hopkwestie
te spreken.
We gelooven dat de Heer Minister de
hopkwestie wil oplossen met premiën te
geven, maar geen tolrechten durft heffen.
Het is heel goed premiën te geven bij
een prijskamp of tentoonstelling maar
dat kan de zaak hier niet oplossen.
Premiën zijn geschenkjes to dit ge
val bijna aalmoezen gegeven aan den
Landbouwer, en betaald door den Mid
denstander.
De Landbouwer vraagt geen aalmoezen.
De Landbouwer wil dat zijn werk en de
verkoop van zijn waar hem toelate te
leven,
Alle landen heffen inkomrechten op
hoppe. België ook, maar deze zijn niet
hoog genoeg.
INKOMRECHTEN OP HOP IN
VERSCHILLIGE LANDEN
DUrrSCHLAND: 150 mark per 100 kgr.
(1 mark 12 fr.)dus 900 FRANK OP
100 POND en daarbij laat Duitschland
aan de brouwers slechts het verbruik toe
van 5 vreemde hop.
POLEN: 560 FRANK OP 100 POND.
FRANKRIJK: 200 FRANK OP 100 POND
en verplichting 50 tnlandsche hop
te gebruiken.
ENGELAND: 650 FRANK OP 100 POND
en verplichting 85 inlandsehe hop te
gebruiken.
VEREENIGDE STATEN: 812,50 FRANK
OP 100 POND.
BELGIE: 30 FRANK OP 100 POND; en
heele schepen afvalmogen inkomen
zonder rechten te betalen en hier
verwerktworden. (Sedert de geschie
denis van 1928-29 zijn hierop onbedui
dende rechtea gestemd).
Het besluit van de Gemeenteraadsleden
van Poperinge was eenparig: aan Z. Exc.
de Minister van Landbouw een motie op
te sturen om hem te vragen rechten te
stellen op het inkomen van vreemde- hop
en dit in verhouding der rechten geheven
in alle ander landen voor het binnengaan
onzer hop.
Dat alleen kan onze hopkwestie redden.
ONZE SENATORS EN KAMER-
HEEREN EN DE HOPKWESTIE
Onze Senators en Volksvertegenwoordi
gers drongen ook aan bij den Heer Mi
nister om in deze brandende kwestie de
noodige maatrsgelen te nemen.
Het' antwoord van den Heer Minister
luidt als volgt:
Brussel, den 20 Januari 1938.
Ministerie van Landbouw.
Kabinet van den Minister
J/FQ
Mijn waarde Senator
(V olksvertegenwoordiger)
Ik heb de eer U de goede ontvangst te
bevestigen van uw schrijven.
Het Hopvraagstuk wordt thans door
mijne diensten aan een grondig onderzoek
onderworpen en ik zal niet nalaten met
de door de belanghebbenden uitgedrukte
w:nken rekening te houden wanneer de
ondernomen studie tot beslissingen zal
aanleiding kunnen geven.
Zooals ik het over enkele weken ver
klaarde, tijdens een onderhoud met ver
tegenwoordigers van de hopplanters uit
de streek van Poperinge, zal ik al liet
mogelijke doen cm aan de hopnijverheid
har.n vorigen bloei te geven.
Ik zal niet nalaten U op de hoogte te
houden van de oplossing die aan het hop
vraagstuk zal kunnen gegeven worden.
Aanvaard, mijn waarde Keer, de ver
zekering mijner hoogachting.
De Minister,
(get.) PIERLOT.
Het antwoord is letterlijk hetzelfde ge
zonden aan den Heer Burgemeester van
Popsring;, en dat we hier verleden week
drukten.
Het is een formulemet veel goeden
wil miscchien, maar geen oplossing.
Deze en de eenige- goede moet vol
gen.
We steunen wat L. R. in zijn enkwest
over De Hopteeltzegt in De Stan
daard
HET INVOERRECHT
VAN 500 FRANK PER 109 POND
«Wij zijn geen apriori-verdedigers van
tolrechten; wij zijn, alhoewel het thans
geen mode meer is. partijgangers van
vrijhandel, maar wij zijn gieen. snullen,
Vrijhandel bestaat in de vrijheid voor
ons met onze waar op de vreemde marjft
ten ta komen en vrijheid voor het bui»
tenland op onze markt te verkoopen. De
eenzijdige vrijheid voor het buitenland
bij ons te komen verkoopen te geen vrij»
heidspolitiek maar zelfmoord.
Het is nochtans deze politiek die bij
ons gevolgd wordt.
Het potsierlijke invoerrecht van 60 fr.
per 100 kgr. speelt geen rol naast de tol
rechten loopende van 709 tot 1700 fr,
per 100 kgr. welke de andere productie
landen toepassen.
Wat da 400 fr. betreft welke Frank
rijk heft, zal het niet lang duren of dit
betrekkelijk laag recht zal bij de verla
ging vaaii de munt aangepast worden.
Onze hopkweekers en met hen een
groot aantal handelaars, vragen een in
voerrecht van 500 fr. per 109 pond. Met
hen gelooven wij dat dit tolrecht een
noodzakelijkheid is zoo men onze hop
teelt van het volledig verdwijnen redden
wil. Wij meenen zelfs dat het de deur
weer openen zal voor een bloeiende uit
voerhandel.
VOOR DEN VERBRUIKER IS HET
GEVRAAGDE TOLRECHT VAN
GEEN BELANG
Ben tolrecht op de hop te uit den
booze, zeggen de brouwers; een tolrecht
baat. niet.
Zij redeneeren anders wanneer het
er op aankwam een tolrecht op bier te
bekomen ten einde de vreemde bieren te
weren. Hét tolrecht op vreemde bieren
'bedraagt 150 frank per Hl, in vaten,
224 fr. per Hl. in flesschen. Anderzijds
betalen inlandsehe bieren afin accijns,
enz., om breed te rekenen, 80 fr. i Hl,
De Belgische brouwers genieten üivan
het verschil, 't zij 70 fr. per Hl. of 70
centiemen per liter, wat nogal kan tellen.
De 1,44 fr. per liter op bieren in fles
schen laten wij buiten beschouwing. De
invoer in flesschen werd door het hooge
recht eenvoudig onmogelijk gemaakt.
Waarop komt nu het tolrecht van 500
fr. per 100 pond neer, waartegen de zoo
degelijk beschermde brouwers zich ver
zetten?
Zooals men weet wordt er in België
gemiddeld 225 gram hop verbruikt per
Hectoliter. Dus komt het tolrecht van
590 fr. per 100 pond neer op twee frank
en vijf en twintig centiemen per honderd
liter bier of op twee centiem en een
kwart per liter, of op een goede halve
centiem per glas bier zooals men het U
ten huidigen dage in café of herberg op
dient.
Van het beschermingsrecht van zeven
tien en halve centiem per glas, dat de
brouwers thans genieten, zullen deze die
zuiver vreemde hop blijven gebruiken den
halven centiem moeten laten vallen. Een
groot offer voorwaar!
DE TERUGKEER NAAR
DE 3.909 HECTAREN
Een onbenullig offer, bijzonder wanneer
men west dat dit niet alleen de redding
beteekent van een kwijnende landbouw
tak maar de herleving, een nieuwe uit
breiding ervan, de ommekeer van den
overwegenden invoer naar den uitvoer.
Zooals wij hierboven zsigden zal de in
voering van een tolrecht voor gevolg heb
ben dat wij niet alleen aan de vraag van
ons eigen land zullen voldoen maar dat
wij ook er zullen kunnsn aan denken een
ernstigen uitvoerhandel op te bouwen,
niet zulk eenen zooals hij thans gecefend
wordt, die erin bestaat onze hop tegen
kteine prijzen naar Duitschland te ver
koopen van waaruit zij weer uitgevoerd
wordt, maar een winstgevende verkoop
rechtstreeks naar de landen van verbruik
die zelf geen hop kweeken als zijn: al de
Oslo Staten, Zwitserland, heel Centraal
en Zuid-Amerika en ettelijke andere lan
den met betrekkelijk groot-en afzet.
Dr Minister van Landbouw heeft op
17 Januari aan het gemeentebestuur van
Poperinge geschreven dat zijne diensten
het' hopvraagstuk grondig onderzoeken.
Die studie duurt reeds lange jaren. Het
eenige wat er tekort is, is een practisch
besluit, een daad. Alle onderzoeken dei-
wereld dienen voor niets zoo de daad er
niet op volgt, en in de politieke en be
stuurlijke wereld dienen studie-onderzoe
ken maar al te dikwijls om de daad te be
letten. De heer Pierlot, aanziet zichzelf
als de vader der boeren. Hij handele dus
zooals elke vader dc-en zou, die weet dat
een deel zijner kinderen in nood verkeert
en dat zijne hulp dringend noodig is.
Hij luistere naar de woorden van de
ware woordvoerders der boeren en niet
naar dezen die zich voor dusdanig willen
doen doorgaan en die doordat zij te Brus
sel wonen, en reeds lang in betrekking
staan met zijne burceien, er een invloed
genieten die buiten verhouding staat met
de kleine en met altoos eerbiedwaardige
belangen die zij vertegenwoordigen. Hij
vage alle de onbenullige opmerkingskena
opzij, hij is man genoeg om het te doen.
Hij stelle de eenige daad die de hopteelt
redden kan.
Aldus zal hij een grooten dienst bewe
zen hebben aan de geheele bevolking va»
twee onzer gewesten en ook aan de ge-
heele economie van het land. En per slot
van re-kening ook aan de herbergiers en
de brouwers.
HOPLANDER.