Bij het Afsterven van Heer Dr Henri Brutsaert ■f Bij het Afsterven van Heer ALFONS VERFAILLIE Van beschaamde liberalen en hun "Zedelijke overwinning Ie Poperinge Echtgenoot van Mevrouw Marie-Josephine De Baets voorzien van de HH. Sakramenten der Stervenden. LIJKREDE LIJKREDE LIJKREDE A LIJKREDE Greffier aan het Vredegerecht te Poperinge Echtgenoot van Mevrouw Madeleine Haghebaert LIJKREDE DE LIBERALE WERKZAAM- HEID IN WEST-VLAANDEREN EEN BEZIELER ERVAN M. HILAIRE LAHAYE mm M. MISSIAEN EN DE NEDERLAAG DER SOCIALISTEN GEMEENTEVERKIEZINGEN JUISTE UITSLAGEN ALLERHANDE AUTOMOBILISTEN 0eb<>ren *e P°Per'nge op 19 Oogst 1868, en er godvruchtig in den Heer ontslapen op 16 October 1938, -< 'A t HEER Dr HENRI BRUTSAERT Geneesheer Officier in <le Leopoldsorde Officier in de Koninklijke Orde van den I,ecu\v I Officier in de Kroonorde Officier van liet Openhaar Onderwijs in Frankrijk; Vereerd niet: het Burgerkruis van 1* Klas 1914-1918; de Bijzondere Landbouwdeco- ratie; het Gouden F,eretecken van het Nationaal Werk ter Bestrijding der Te ring; Medalie van het Nationaal Herstel; Gewezen Hoog-Koninklijke Kommissaris Ondervoorzitter van de Vereeniging der Gcnecsheeren Oud-Studenten der Leuvensche IToogeschool; Gewezen Voorzitter van den Provincieraad van Westvlaanderen Oud-Volksvertegenwoordiger Katholiek Gemeenteraadslid; Lid van den Hoogen Kolonialen Gezondheidsraad Lid van den Beheerraad van het Prins Leopold Instituut voor Tropische Geneeskunde Eerelid der Vereeniging van Geestcsgeneeskunde Voorzitter van de Provinciale Commissie van het Gemeene Fonds van Westvlaanderen Voorzitter van de Commissie voor het Fonds der Meestbegaafden van het Arrondissement leper; Voorzitter van het Geneeskundig Genootschap voor leper; Voorzitter van de Kerkfabriek van St Jan; Voorzitter van den Beheerraad van het Sanatorium «De Lovie»; Eere-Voorzittcr van den boerenbond van Poperinge Fcrc-Voorzitter van het li. lvip verbond, gewest Pépcrusjv Lid van het Nationaal voor <1 J Hop Onder-Voorzitter van Lit Va osfonds te Poperinj, Lid van alle Godvruchtige Ik: ooreohappen. Zondagmorgen 16 Oktober liep de droeve mare door stad: Dr Brutsaert is overleden. Heer D' Brutsaert was geboren te Po peringe op 19 Oogst 1863, uit ec.i vroom kristen landbouwersgezin.. Zijn jeugd bracht hij ov.r te Watou, waar zijn vader Bui-gemeen i..c was. In het College te Poperinge deed hij schitte rends studies en kwam cr als laureaat uit Rethorika in 1888. Na met alle onderscheiding rijn diploma van Geneesheer op de Katholieks Hooge- school te Leuven te hebben bekomen, kwam hij naar Watou terug, waar hij veie jaren als bekwaam Geneesheer verbleef. Kort vóór den oorlog werd hij naar leper giro epen als Geneesheer in het Vrouwe lijk Geesteskrankengesticht en vertrok van daar als Geneesheer-vrijwilliger naar Brussel, bij het uitbreken van den wereld oorlog 1914-1918. Na den oorlog kwam hij naar Pope ringe en van daar ging zijn katholiek-po litiek leven uit. Als Katholiek Volksvertegenwoordiger en als Katholiek Gemeenteraadslid stond hij jaren ten dienste der Partij en ten dienste der bevolking. Werken was zijn leven, en dit bewijzen de talrijke ambten die Dr Brutsaert be kleedde, ambten die geen eere-posten wa ren. maar wel harde werkerspasten. Als Hcogkoninkb Kommissaris bracht hij er veel toe bij' tot spoedigen herop bouw en herleving onzer streek. Het Sanatorium E>e Lovie is omzeg gens zijn kind. Hoeveel leed werd daar reeds verholpen? Steeds stond hij iedereen met raad en daad ter hulp. Het laatste jaar echter zagen we Heer Dr Brutsaert verminderen. Een pijnlijke ziekte ondermijnde hem. Ten veile bewust over zijn gezondheidstoestand, is hij ge- sterven als echt kristen. Zijn leven gaf hij vcor zijn Vlaamsche volk. Zijn voik zal voor hem bidden: De Plechtige Lijkdienst had plaats op Donderdag 20 Oktober, te 11 uur, in Sint Janskerk. Een groots menigte vrienden had er aan gehouden deze rouwplechtigheid bij te wonen cm te bidden tot ziellafenis van den duurbare Overleden en hem een laatste hulde te brengen. Aan het sterfhuis werden twee lijkreden uitgesproken: eerst door Heer Emiel De- keirsgietsr, in naam van den Kerkraad -ran St Jan; dan door Heer Jozef Vanden- bsrghe, van Roeselare, in naam van den Beheerraad van het Sanatorium De Lovie Traag en treurig trok de lijkstoet door de straten: de Katholieke Harmonie Ste Ceciliavoorop, gevolgd door talrijke rouwkronen, een honderdtal kostgangers van het Sanatorium, en het Geneeskun dig Korps van het Arrondissement. Nevens de lijkbaar stapten: Heer J. Var.dooren, Burgemeester van Poperinge; Heer Dr Ch. De Wulf, Afgevaardigde van 't Geneeskundig Genootschap voor leper; Heer Em. Desmytter, als Katholiek Ge meenteraadslid van Poperinge; Heer Dr Sierens, Geneesheer op het Sanatorium «De Lovie». In den rouwstoet merkten wij op: Zijn Exc. Gouverneur Baels, vergezeld van de Heeren Vandenberghe, Vermeulen, Besten dige Afgevaardigden, en Lommez, Griffier van het Provinciaal Bestuur. Verder merk ten we nog: Heer Verwilghen, Bestuurder aan het Ministerie; de Heeren Schepenen Bossaert en Vancayzeele van Poperinge; Heer Missiaen, Volksvertegenwoordiger; Heer Clinckemaillie, Arrondissements- Kc nissaris; Heer Simoens, Landbouw- inge. '.eiir; de Heeren Burgemeester en Schepen-n van alle omliggende gemeen ten en talrijke andere vooraanstaande personaliteiten uit de streek. Onder de offerande werden rouwgedach- tenissen uitgedeeld met foto van Heer Brutsaert en overtalrijk was het getal fa milieleden, vrienden en kennissen die ten offer gingen. Op het kerkhof werden nog twee lijkre den uitgesproken: door Heer D' D'Hondt van Wervik, in naam van het Geneeskun dig Genootschap van leper; door Heer Valère Sansen, in naam der Katholieke Gemeenteraadsleden en Davidsfonds van Poperinge. uitgesproken door H. Emiel DEKEIRS- GIETER. in naam der Kerkfabriek van Sint Jan. Diepbcprocfde Familie, Geachte Omstaanders, Laat mij toe hier in naam der leden van de Kerkfabriek Sint Jan een laatsten groet te brengen aan onzen overleden' Voorzitter. Heer D' Brutsaert. In Dr Brut saert vond de Kerkfabriek van Sint Jan altijd een wijzen raadsman, een machti gen steun, een grooten werker. Wanneer de oorlogsellende gekomen is en onze stad met puinen bedekt werd, dan bleef onze prachtige Sint Jans Kerk ook niet gespaard. Zij bloedde uit vele wonden en het is met aandoening en droefheid dat wij ons herinneren hoe schamel, hce armzalig zij was over twin tig jaar. Dan was goeden raad kostelijk. Ook hebben wij niet tevergeefs aangeklopt als wij D' Brutsaert vroegen ons te willen heipen. En later vooral wanneer Dr Brut saert onzen betreurden Voorzitter, D' Henri De-wulf opvolgde, dan hebben wij gevoeld en ondervonden welke stoere werkkracht van hem uitging. Het is met een gevoel van hoogachting en dankbaarheid, dat wij thans hij dit laatste vaarwel hulde brengen a-an de nagedachtenis van onzen diepbetreurden Voorzitter. Wil twijfelen er niet aan of de Heer zat onzen Voorzitter rijkelijk beloonen omdat hij zoo bezorgd was voor het huis van God en omdat, al wat de Kerk aan ging, hem zoo nauw ter hert® lag. WIJ bieden cerbiedigli.ik onze deelne ming in de diepe rouw die Mevrouw, de Kinderen en de Familie treft en wij ho pen dat God hun de nocdige sterkte zal geven om deze benroeving verdienstelijk te verdragen. uitgesproken door H. Jozef VANDEN BERGHE. Bestendig Afgevaardigde, in naam van den Beheerraad van het Sanatorium Dc Lovie Dicpbeproefde Familie, Daar zijn lijkreden die men opstelt uit plicht, andere die men maakt en uit plicht maar ook uit de volheid des gemoeds. Mijn treurklacht om den dood van Heer D' Brutsaert werd geschreven uit die volheid, uit zielbehoefte cm den trocs- tenden weergalm een-ar persoonlijke diepe vriendschap na te luisteren en ook om- de velen te stichten die Hem genegen waren of ten minste kenden. Het is als medebeheerder van het Sa natorium St Idesbald dat ik optreden moet en mijne Collega's dezer Inrichting zullen wel willen aannemen dat ik den blik wat verruime over gansch de per soonlijkheid van den afgestorvene, zoo veel te meer de gansche persoonlijkheid het heerlijk dóórvoeren zijner zending in het Sanatorium mogelijk maakte of ver gemakkelijkte. Ik waardeerde het verstand van Dr Brut saert, ik beminde zijn hart, zijn verstand! Ik zal het gezond noemen, open en ge schoold. Het gezond verstand had hij, naast Gods schepping, aan het ouderlijke huis, aan het stille diepe landsleven te danken. De zwijgende dorpskerk, de ernstige dorpsschool, de afgezonderde landbouw- woning, vaders woord en daad die eene belangrijke uitbating te behes-ren en daar bij de menschen te besturen had, moe ders sterke toewijding en liefde, dit alles maakte van zijn kindsheid de heldere dageraad van ee-nen schoenen levensdag, vol klaarheid en waarheid met gezonden zin gezien. Zijne jeugdopvoeding kwam dezen eersten echten, praktischen geest nog uitdiepen en m-aakte van den student Brutsaert ds blijde belofte belofte die vlug werkelijkheid werd dat hij, als dokter en openbaar man den mensch en de menschen goed doen zou en met ge zond verstand leiden en helpen langs ge zonde wegen. Ik zeg ook een open verstand en deze gave wil ik als volgt bepalen: een geest die openstaat om vlug en geijkt juist alle woorden en wenken van anderen op te vatten en zich eigen te maken, een geest die openstaat ern zelf cp te vatten, zelf te ontwerpen, zelf uit te werken. Deze vlugheid, dit geijkt-zijn in hst begrijpen en het zslf-opvatten bezat Dr Brutsaert in eene overvloedige maat en daarin lag voor een ruim deel de bron van zijn voor- aanstaand-zijn in denken en doen, van zijn slagen in ondernemingen .vaarv-oor vele anderen terugdeinsden. Zijn verstand was cc-k geschoold, het is te zeggen geordend en uitgebeiteld o-p het model der oudheid en verrijkt daarbij met nieuwere weten-schap, een rijke men geling van schoonheidszin en bevoegdheid die hem voornaamheid gaven, intellectueel nut en genot voor hemzelf en vcor an deren. Deze drievoudige bloeiende g-eestisver- takking hielp er machtig toe mede om van Dr Brutsaert te ma-ken: een sehitte- rend student, een bekwaam dokter, een beslagen gespecialiseerde vcor geestes- kranken, een fijn-s pen, een wijze mond, een opeifbaar m-an vo-o-r Stad, Provincie en Land die, lijk alle grooteren, meer zal geschat worden na zijn heengaan, dan gedurende zijn leven, een goed Samari taan eindelijk in het Gemeenfcnds en h-et Sanatorium «St Idesbald», d-at hij met zijn betreurden vrien-d, den Heer Bekeert, zóó heerlijk opschrikte, geriefd® en uit breidde on tot een ze-gen liet uitgroeien voor zooveel naar gezondheid-hunkerende lichamen en soms droevig-gestemde har ten. Ik zegde dat ik zijn verstand waardeer de en zijn hart beminde en dit hart was beminnenswaardig. Ik weet het, dat kon soms anders schij nen te zijn: het verstrooid-gro-eteii van een napeinzend, veel aangesproken man; het kordaat antwoorden onmogelijk als men inziet dat een verzoek ge-en gevolg kon hebber het te durven verschillen van m-cernn ..k. men overtuigd is iets recht vóór n hesben; het krachtdadig handhaven eoner ingenomen joiAtevon den stalling; hex i.lléén-werk-en soms om dat de werkdrift zóó onstuimig is, dit vlies kan een mensch anders vóórstelkn dan hij wezenlijk is en onjuist doen beoor- d-selen. Dit is het lot van veel menschen di-e vóóraangaan en handelen m-oeten! Welnu alwie Dr Brutsaert van nabij kende en diep schouwen mocht in zijn ziel zal niet enkel goedheid en schoonheid in haar hebben ontdekt, maar gesticht ge weest zijn, be-ter ge-maakt door het voelen van veel zedelijken adel met weinig aan stelling. Als ik, om enkel van zijn openbaar le ven te spreken-, zljta optreden, in don Gouwraad herdenk; zijn tusschenkcmst in het Parlement, inzonde-r de verslag gever va-n het probleem der Volksgezond heid en dit van het Koloniaal -bescha vingswerk; als ik mij zijn heropbouws zending herinner na den oorlog, zijn lief derijke zorg van eiken dag in het Sana torium dat hij stichtte, de offergave van hem zelf met één woord voor de belangen en het geluk van zijne medemroschen, dan zeg ik diep-gemeend; Hij was de goede di-enaar di-e de talenten, hem ge schonken. vermenigvuldigde en thans met de vruchten van zljin arbeid gerust mag verschijnen voor Hem die de gaven toe bedeelde. Gelukkig is de Echtgenoot® van zulk een man die, i aast zijne sociale zending, met dit hart diep ziin haardstede be minde! Gelukk'g rijn dier.s kinderen die im-m-er in vaders leven een leerboek zullen vinden van plicht, toewijding en ouder lijke bezorgdheid. Ik wil dit rouwbeklag sluiten met een beschouwing die een zijner maaribestaan- den mil m-aakte: H-et meer vereenzaamd lev-e-n der laatste jaren, de stille avond zijner dagen zal wel de blijde gelegenheid geweest ziin die God aan de werk driftige ziel-en geeft om. de ij-delheid van alles In zien-de, nog dichter bij Hem te ga-an in het vooruitzicht der uiterste en eeuwige ontmoeting. Dit zal wel zoo geweest zijn! Ik die, den Donderdag avond toen hij don Vrijdag middag onbewust werd van het leven, hem zien, hem hcoren mocht in -een laatste opflakkering v-an geesteshel- -derhei-d en gemoedelrikheid, heb den in druk dat deze naastbestaande waarheid sprak! Mocht Doctor Brutsaert thans genieten van de volheid der glorie beloofd aan hun di-e het Gel-c-of getrouw blijven en hst lij den heelen der menschen! uitgesproken door H. Dr D'HONDT van Wervik, in naam van het Geneeskun dig Genootschap van het Arrondisse ment. Als studiemakker aan de Hoogeschool van Leuven, als oude vriend van de fa milie, als eerevoorzitter van het Genees heer-en verbond van het Iepersche, ben ik verplicht een laatste woord van hulde en vaarwel tot den overledene -te richten. Dokter Brutsaert onthoofdt een trio van getrouwe vrienden, dat in Leuven ever vijfjaar ontstond en sedert dien voortgezet wierd dank aan regelmatige bijeenkomsten, die familiebetrekkingen geleken. Zulle een vriend verliezen doet pijn en doet nadenken. Zulk een vriend vervangen is niet m-e-er mogelijk. Tijd, gelegenheid en lust ontbreken om nieuwe banden zoo nauw toe te halen. Er blijft ons een troost, zulke vrienden sterven niet, zij blijven leven in het geheugen, zij blijven leven, spreken en deugd doen. Vele aangename herinneringen zijn ons bijgebleven, zullen later met smaak herdacht cn besproken worden; onder meer persoonlijke opvat tingen, eigenaardige uitdrukkingen, waar Vader Lauwers, «een eerste penne van zei: ik zou willen kunnen schrijven lijk Brutsaert Enkele maanden geleden ontving ik het bezoek van M. en van Mevr. Brutsaert. Naar gewoonte was het feest in mijn huis en in mijn hert, maar voor de eerste maal trof ik weemc-s-d op zijn gelaat. Hij ver dook het niet en liet mij lezen in het in nerlijke van zijn gemoed alsof hij een laatste m-sdedceling wilde toevertrouwen. Over zijne wankelende gezondheid, over onrustwekkende ziekteteekens redeneerde hii koelbloedig, maar zijn gemoed schoot vol als hij sprak over zijne familie, die voor hem alles overtrof, over de teedere zorgen van een uit-gelezene echtgenoote, van een lieve dochter met een gepasten voornaam, over de kiesche gedienstigheid van een schoonzoon, over kin-ders en schoonkindcrs, die in de kolonie een edel leven van naasten- en vaderlands-liefde verkozen hadden en een vooraanstaande rol speelden cn vaders fierheid waren; over kleinkinderen, die hij zag opgroeien door middel van een rce-ks goed bewaarde dagelijks bezichtigde en besproken beel tenissen. Zal ik mijn Congoleezen neg eens wederzien, sprak hij. Die gedachte loet mij soms sidderen. H-et gaat over met te overwegen dat edelmoedige onder ras. "'igen edelmoedige offers eischen en verdienen. Sterven is niets, maar scheiden van de-zen aan wie men de gelukkigste ston den van h-et leven te danken beeft-, dit alleen schijnt mij -hard, een, zwaar rant- scen van het geluk op aarde. Ik trachtte hem moed in te spreken. Hij schudde zijn hoofd. Ik zocht ernaar, aan zijn -ged-achtens-an-g een andere rich ting te geven. Het wa-s nutteloos totdat i-k n'euws vroeg over het Geneesheexe-nverbond van leper, waar -hij zich met hért en ziel aan gelegen liet. De Voorzitter van ons verbond, de On dervoorzitter van de Vereeniging der Ge neesheer-en Oud-Studenten der Leuven sche Hoogeschool herleefde opeens. Hij sprak over het ambt van {pensee-heer zoo als het vrc-eger was, zceals list boden is, over de #varen die het bedreigen. Hij wees op de redmiddel-en en c-p de manier van ze toe te passen. Hij was in zijn ele ment. Gaarne zei hij, zou ik mijn® laatste krachten aan di-e edele taak toewijden. Hst Geneesheerenverbend va-n leper is Dokter Brutsaert veel vsrs-chuldigd. Hij zat de vergaderingen voor met prestige, gezag, orde, wijsheid en welsprekendheid. Hij zocht ernaar aan het programma een wetenschappelijk karakter te geven. Zijn ambt- nam hij ter her te en kc-n zich vele onbekende offers getroosten. Hij was hu manist maar tevens begaafd met positie ven pra-küsch-en geest, dien hij van zijn Heer Jozef Vandenberghe, Bestendig- Afgevaardigde, brengt een laatste Luldewoord aan het stoffelijk overschot van Heer Dr Brutsaert. vader geërfd had en aan zijn kinders ge schonken heeft. Heel zijn levensbaan draagt merktee- kens van uitstekende -gaven en van bui ten-ge woone werkzaamheid. Eerst prakti- zserde hij te Watou en wierd' er gauw ko ning in de streek. Later als bestuurder van het Gesticht vo-or geesteskranken- in leper zocht hij ernaar en wist hij schoon© ver beteringen in- te brengen. Bij -het losbre ken van den wereldoorlog snelde hij deels te voet naar de hoofdstad, die reeds bezet en onveilig was en deed cr dienst in h-et Roode-Kruis. -Hij -k-end-e n-och vaar noch vrees, enkel wat hij als een plicht aan schouwde. Na den wapenstilstand kwam hij haastig naar Poperinge, 'bekommerde zich met -het onderkomen, de -bevoorra ding, den gezondheidstoestand der terug gekeerde bevolking, wierd Staatscommls- saris -benoemd voor den heropbouw, later Voorzitter van den gouwraad van West vlaanderen. Hij hielp het Sanatorium De Loviestichten en bleef er de be heerder en de ziel van. Als Volksvertegenwoordiger hield hij zien bijzonder bezig met Staatszaken, m-et volksgezondheid en wierd zeer geschat in hooge sfee-ren. Brieven van hooggeprezen® Staatslieden zijn er het bewijs v-an. Ge durende de periode van kamerzittingen verbleef hij vier da-gen per week in Brus sel om nuttige bsteebkingen aan te -k-noo- pen en naar inlichtingen en documen tatie te zceken. Op zeetigjarigen, ouder dom. moederziel alleen wie zou dat aandurven? trok hij tot tweemaal toe naar Congo, doorkruiste d-e Kolonie pe-r vliegtuig cn kwam thuis met een rijken ocgst van inlichtingen, verslagen en wen ken. Het was niet zonder ge-gronde re dens, dat Eerste Minister Jaspar hem spontaan het Ministerie van Koloniën aanbood. Zijn veelzijdige bedrijvigheid eischte veel tijd, inspanning en kommer, maar hij was onvermoeibaar tot op het laatste toe. In den loop zijner ziekte, na een voldoende herstel, dat rust en voorzorg vroeg, woonde hij, de week voor zijn- dood, lastige vergaderingen bij te Poperinge in «De Lovie» en in Brugge. Hij kwam thuis afgemat en zakte vcor goed ineen. Hij viel op het slagveld, zooals menig strijder het verkiest. Het Genee.sheerer verbond van 't Ieper sche mocht nog reel goeds van hem ver wachten en had -meer dan ooi-t zijn kalm en wijs beleid van doen. Gcd heeft het anders geschikt. Dagen van rouw en kom mer zijn aangebroken. De mensch over schat wat hij begeert, onderschat wat hij bezit, waardeert best wat hij verlore-n heeft. De leden- treuren. In groep ge schaard, zwijgend, doen zij uitgeleide aan hun diepbetreurden voorzitter en zijn ko men buigen voor zijn graf. Zij bieden hunne eerbiedige sympathie, wenschen moed cn troost aan de beproefde echtge noote en- aan de familie en smeeken den Almachtige, dat het Hem behagen zou aan den noesten werker, aan den over tuigden Kristen een rust- en eereplaats in Zijn Rijk te verleenen. uitgesproken door H. Valère SANSEN, in naam der Katholieke Gemeente raadsleden en van het Davidsfonds. Eerwcerde Heeren, Diepbeproefde Familie, In naam der Katholieke Gemeenteraads leden kom ik hier een laatste hulde bren gen aan de betreurde nagedachtenis van een groot katholiek voorman; Heer Dokter Brutsaert. Zijn leven verging in hard werken om zijn evennaaste te steunen en om zijn partij te dienen. Als geneesheer wist hij de lijdenden steeds te helpen, evenwel met zijn op beurend woord ais met zijn groot® kunde. Maar ik wil hst hier vooral hebben over de bedrijvige loopbaan van -Heer Dr Brut saert als katholiek voorman. Sinds den oorlog bewoonde hij onze stad. 'Als katholiek volksvertegenwoordiger van ons arrondissement en als katholiek gemeenteraadslid onzer stad. heeft hij jaren zijne -beste krachten besteed om iedereen ten dienste- te staan. Nooit was -het hem te veel; niets ontzag hij om zelf iemand voldoening -te geven zoo het mogelijk was of om, door zijn machtigen steun, -het zijne daartoe bij te dragen. Dien-stveerdig was .hij in den- vollen zin van het woord; voor eenieder, zonder on derscheid van politieke gezindheid. Hij was de man van de.daad. Volks vleier was hij nooit; hij had durvende openhartigheid genoeg om te zeggen wat kon 'bereikt worden en wat niet -kon, en dan wist hij alles in 't werk te stellen om tot het doel te geraken. Werken vas zijn leven en de talrijke ambten die hij bekleedde leveren daar het beste toewijs van; die ambten waren ge-en eere-pesten maar harde werkers- pesten. «Verandering van we-rk, is rusten», hoorden wij -hem zoo dikwijls zeggen; die leuze paste hij- ten volle toe. Zijn politieke loopbaan verschafte hem v-ee-1 kommer, en ook veel genoegen o-m al het goede d-at hij erdoor kon verrichten en de hulp -die hij overal kon verleenen. Aan studie en v.-rk zijn volk ten bate versleet hij zijn teven. Zijn kristen Vlaamsche volk stond hij zijn leven lang ten dienste als geneesheer, als kristen leider, als Vlaimschvoelend strijder; en hier moet ik hem ook hulde brenge-n en öiarik betuigen vanwege de bloeiende Davidsfonds-af-diseïirag onzer stad, waar hij jaren de ieverige Onder voorzitter en -bezieler was. Het laatste jaar, helaas, za-gen we Dr Brutsaert verminderen. Een pijnlijke ziekte ondermijnde hem. Moedig droeg hij zijn zwaar kruis, z'n zeiven vergetend om, niettegenstaande het hevig lijden, toch steeds met anderen bekommerd: te zijn: met h-et welzijn der katholieke partij; met het welvaren zijner zieken; met den bloei van het Sanatorium De Loviewaar hij de groote bezieler was, en waar zoovele hem zoo geliefds kostgangers hulp en genezing vonden. De draad is opeens afgesneden. Moe dig rag hij de dood toetreden; ten volle bswust over zijn gezondheidstoestand, wa ren de laatste dagen een echte voorberei ding; 'biddend voor allen, vergiffenis vra gend, vergiffenis schenkend; hij wilde met volle kristen onderworpenheid voor den oppe-rsten Rechter verschijnen. In volle gelatenheid is hij gestorven Esn groot katholiek leider is ons ont nomen. Bij God heeft -hij reeds loon naar werken verkregen en zal hij bidden om ons in onze caak steun en verlichting te brengen. Aan de diepbeproefde Echtgenocte, aan de treurende Kinderen hier aanwezig, aan de zoo d'iep getroffen Kinders die ginder ver in het Zwarte Oongoland hun jeugdig leven opofferen tot -beschaving en hulp aan zooveel minbedeelden, bieden wij onze innige kristen® deelneming. Mocht cms gebed strekken tot ziellafe nis van den duurbaren Overledene en tot zlelesterkte der ln droefheid gedomi>eide Familie. Als Leider, als Vriend, danken wij U, Heer Dokter, en we zullen U steeds in onze gebeden indachtig zijn. Hij heeft den goeden strijd gestreden. Barmhartige Jezus, geeft hem de eeuwi ge rust. Qeboren te fBcoeren-IJzer, den 29Juni 1870, en godvruchtig in den Heer ontslapen Ie Poperinge den 18 Oktober 1938. uitgesproken door den Wel Ed. Heer LEON van MERRIS, Vrederechter van het kanton Poperinge, tijdens de be grafenis van wijlen Heer ALFONS VERFAILLIE. in leven Griffier van het kanton Poperinge. Diepbeproefde Familie, Geachte Toehoorders, Bij het verlaten van St Bertinuskerk te (midden der diepste droefheid weer klonk het In Parad-isum Ten Hemel geleide U de Engelen». Wij twij-felen er niet aan dat de ziel van onzen dierbaren afgestorvene in de -blijdschap der Zalig heid is ingetreden en d-at het eeuwig licht ze bestraalt, en dat is voor ons een zoete troost. Doch het lichaam dier ziel wordt hier te midden tranen ter aarde gebracht, in den g-ewijden grond neergelaten, zoo dat het in stof vergaat. Hier zal in af- wachtng der verrijzenis rusten wat over blijft van hem, dien gij, geëerde familie, bemindet als den besten vader, dien gij, -beste toehoorders vereerd-et als een goe- dn vriend, dle-n Ik hoogschatte als mijn getrouwen en betrouwden griffier. Nu, vooraleer het kerkhof te verlaten, wil ik in 't openbaar eene diepe en wel gemeende hulde brengen aan hem die mij zoolange ja ran in 't uitoefenen van mijn ambt ter zijde stond. Mij is het plicht en geem-e vervul Ik hem. Alfohs Verfaillie, uit een -oude kristené en Vlaamsche familie geboren, stichtte een huisgezin, d-at te midden der lichtzin nigheid onzer dagen een voorbeeld blijft voor allen. .Hij was vader, de vader die in Gods naam het gezag voerde te midden deze voor wie hij voor God de verant woordelijkheid doreg. -Hem gehoorzaamde men g&erne omdat hij met zijn voorbeeld aan zijn woord kracht -bij-zette. Hij was het hoofd, maar m-et moeder was hij ook het hart van zijne familie: de zich zelf slachtofferende, de zich zelf vergetende liefde. Uiterst bekommerd was hij om de toekomst dei' rijnen, en om deze te ver wezenlijken arbeidde hij dag en nacht, h-oe lastig het ook soms was, hoe doodend zal ik zeggen, in de dagen zijner laatste ziekte, tot wanneer hij uitgeput neerzonk in onmacht treinende't Is gedaan, ik kan niet meerHij had zoo gaarne nog enkele maande-n, veohtende tegen zich ill HM'fll 111 IB11M PI Wl—mg 11IWIIWIIHI zelf, om recht te blijven, het leven be waard, om zijn ambt dat hij zoo waardig vervulde in de handen van één der zijnen over te laten. Doch de Heer heeft het an ders gewild: hij is gevallen, op het veld van plicht en eer, zijn leven gevende voor vrou-w en kin-ders. Zijn nagedachtenis bl-ijve in zegening- Hij was niet alleen de beste vader, hij was ook de goede vriend. Dat -bekent gij allen alhier die zijn stoffelijk overschot nu omringt. Hij- was de vriend -die in wee en leed bijbleef, die trouw was aan zijne ver bintenissen-, die met woord en daad, waar en voor zooveel hij kon, hielp, bijstond en verdedigde. Griffier van 't Vredegerecht van 't kanton Poperinge sinds vele jaren vond ik hem als medewerker in 1921. Door eene degelijke voor-bereiding als com- mis griffier in de toen moeilijke griffie van Rossbrugge-Haringe bezat griffier Verfaillie, volkomen kennis van vele wet ten, bijzonderlijk van deze die hem in staat stelden behulpzaam te zijn aan weezen en ar-beld-slachtoers. De edele maatsohappe-lijke instelling voor vooruit zicht en spaarzaamheid, de Spaar- en Lljfrentkas, vond in hem, bijzonderlijk vóór den oorlog, een ieverigen propagan dist. Verders om reden zijner ondervin ding heeft hij dikwijls wijzen raad kun nen geven in de moeilijke en- zoo dikwijls kiesche familiezaken die een Vrederech ter op te lossen of te leiden heeft. Het afsterven van zulkeen vader, van zulkeen vriend, van zulkeen medewerker kan niet anders dan diep ons hart schokken en ons bitter doen treuren. Getroost worden we niet zoo we met onze blikken niet opzien naar den Hemel, waar hij om zijn hooge verdiensten zeker rij kelijk word-t -beloond. Het moet herhaald worden: Hij was een diep godsdienstig en kristen man, een diep geloovige Vlaming naar den ouden stempel. De Heer zal hem .geoordeeld hebben gelijk wij; en onzen trouwen dienaar, zijnen trouwen dienaar in zijn vreugde ontvangen hebben. Dat zij geluk on-ze wonden heele Dagelijks bij het verlaten der Griffie zegde ik hem; Griffier tot morgenen telkens ant woordde hij diep kristelijk; «Als 't God belieft». En nu kan mijn laatste woord, mijn laatste groet tot hem dan ook niet anders zijn dan deze; Griffier, als 't God belieft, tot morgen We lezen 'in «La Dernière Heure»: ER WERD GESTEMD TEGEN DE EXTREMISTEN. EEN HEVIGE KIESKAMPAGNE DIE HAAR VRUCHTEN VOORTBRACHT. leper, 22 Oktober. In de gemeenteverkiezingen van Zon dag 1.1. hebben de Iepersche liberalen een mooi sukses behaald. Sinds de laatste Kamerverkiezingen zijn in West-Vlaandercn de liberalen niet pas- pief gebleven. De jongeren, aangespoord door de oude ren, hebben een vruchtvolle propaganda gevoerd. Zij hadden als leider de jonge advokaat Hilaire Lahaye, zoon van den betreurden liberalen burgemeester Nestor Lahaye. Toen Hilaire Lahaye nog student was, was hij de vurige voorstander van de liberaal-solidaristische gedachte in West vlaanderen. Met een onbegrensd enthousiasme stichtte hij, onder de bescherming van zijn vader, de Liberale Jonge Wacht van Poperinge die weldra 500 leden telde en waarvan dit sukses gevierd werd bij mid del van een grootsche manifestatie aan dewelke M. Francois Bovesse, toenmalig Minister van Openbaar Onderwijs, deel nam. De Jonge Wacht telt sindsdien meer dan duizend leden. Voor het oogenblik zit Hilaire Lahaye de Federatie der Liberale Jonge Wachten van het arrondissement leper voor. Op het oogenblik dat de Iepersche li beralen een hernieuwde strijd gingen voe ren voor de gemeenteverkiezingen, deed terecht M. Van Alleynnes, de oude voor vechter, voorzitter der Liberale Vereeni ging van het arrondissement leper, beroep op Hilaire Lahaye om ham uit te noodi- gen te willen opkomen op dc liberale lijst te leper. In deze klerikale vesting hadden de li beralen twee zetels, en, spijts hun gewel dige propaganda, konden zij niet meer ver hopen. En nochtans, de jonge Hilaire Lahaye had er betrouwen op, hij vroeg de strijd plaats; hij verdubbelde in krachtdadig heid; zijn Jongere Wachten volgden hem met spanning; de kieskampagne werd he vig. Ze moest schitterend uitvallen, met de overwinning van Plilaire Lahaye die een derde zetel veroverde voor de liberale lijst. Deze mooie overwinning werd warm gevierd. Ziedaar nu Hilaire Lahaye, ge meenteraadslid op 25-jarigen ouderdom. Het is ontegensprekelijk een der jongste mandatarissen van het land. In samenwerking met zijn jonge vrien den stichtte hij, een jaar geleden «Het Offensiefhet orgaan der jonge libera len van West-Vlaanderen dat, gedurende de gansche kieskampagne een hevige pro paganda voerde. Kenige maanden geleden huwde Hilaire Lahaye, te De Panne, dé dochter van M. Arthur Van IToutte, liberaal schepen van Adinkerke. Daar ook werd met brio dc liberale pro paganda gevoerd en bracht een prachtige overwinning. Dc liberalen, onder leiding van Schepen Van Houtte, bekwamen 5 zetels, dewijl de klerikalen cr slechts nog 4 overhielden, OOK TE POPERINGE was de strijd hevig. De liberale lijst was geleid door M. Arthur Lahaye, eveneens een zoon van den ouden Burgemeester. De kollccti- visten dienden een lijst in, evenals de vlaamsch-nationalistende klerikalen en de kristen demokratcn gingen samen. Ook de rexisten dienden een lijst in, zij had den als eerste kandidaat een oud mede werker en beschermeling (protégé) van burgemeester Lahaye, die de liberale zaak verraden had. De lijst Lahaye, die de meerderheid had met 7 zetels, verloor een zetel die toever trouwd werd aan de vlaamsch-nationalis ten het klerikaal-kristcri demokratcn blok bekwam 6 zetels. Noch de kollectivisten, noch dc rexisten bekwamen een zetel. Tegenwoordig is cr geen volstrekte meerderheid meer. Wat zal de gekozen nationalist verrichten? Zal hij overbuigen naar links of rechts? Politiek gesproken, schijnt het dat zijne gedachten veeleer van liberale strekking zijn. Zoo de vereeniging zich aldus voordoet, dan valt er te den ken dat M. Arthur Lahaye zijn diepbe treurden vader, als burgemeester, zou op volgen. Dit is ten anderen den wcnsch van het grootste deel der bevolking. Wat leper nu betreft, de liberalen zul len niet inslapen op hun verworven lau werkransen, maar, opgebeurd door de jeugdige kracht van Hilaire Lahaye en onder de waakzame bescherming der oude ren, geleid door M. Van Alleynnes, zul len zij vol vertrouwen nieuwe suksessen tegemoet gaan.» A Zoo schreef Zondag 1.1. het liberale nieuwsblad La Dernière Heure Wij, die hier de streek bewonen, kun nen best oordeelen wat er van waarheid en wat er van leugen in dat schrijven zit. Over hetgeen geschreven is leper aan gaande, zullen we hier niet antwoorden de liberalen wonnen er een zetel op de socialisten en dat is ons gelijk. Bijzon derste is dat te leper de Katholieken een flinke meerderheid behaalden. We willen het hier alleen hebben over wat geschreven fs met betrek op Pope ringe. Dus volgens La Dernicre Heure was t de LIBERALE lijst aan de Gemeente verkiezingen te Poperinge geleid door M. Arthur Lahaye Op den avond der Kiezing, toen we al len broederlijk naar de uitslagen stonden te wachten op de speelplaats der Kouterschool, werd cr gesproken over de liberalelijst. Een broeder van M. Arthur Lahaye meende dit te moeten te rechtstellen met te zeggen De Gemeen- tebelangcrs, a.u.b. Maar dat pakte niet meer, en bij de bevolking hier pakt dat ook niet meer. En de proza die de Iiceren Lahaye nu aan «La Dernière Heure» lieten geworden levert hen wel een brevet van liberalisme. Wat aangaat den «beschermeling, die de liberale zaak verraden 'heeftdie moe ten wij niet verdedigen, bij is daar zelf man genoeg voor. Enkel dit, M. Gombert is steeds opgekomen tegen de Katholie ken, maar als Gemecntebelanger. Den dag dat deze libéraal geworden zijn, is hij van hen afgescheiden. Als er verraders zijn langs die kant, dan is het wel de kliek der jonge Heeren Lahaye met hun liberale Jonge Wacht. Wat aangaat het liberaal-zijn van wij len Heer Burgemeester Nestor Lahaye, HEM WERD ENKEL DIT ETIKET DOOR ZIJN FAMILIE OPGEVEST TOEN HII, ZIEKELIJK, NIET MEER VOLDOENDE BESEFTE WAT MET EN ROND HEM GEBEURDE. Het valt ons pijnlijk dit eens te moe ten zeggen maar, met alle eerbied voor wijlen Heer Burgemeester, zien we ons daartoe verplicht gezien zoo oneerbiedig door de familie zelf gedurig te pas en ten onpas met het aandenken van ecu over leden gesjacherd wordt uit louter liberaal politiek eigenbelang. Alle eerlijke Kie zers te Poperinge waren verontwaardigd op den vooravond der stemming zoo maar een doode in den kiesstrijd geworpen te zien. Over wat hierboven in hoofdletters voor komt begceren we niet verder uit te wei den, maar zijn gereed het te doen zoo het ons gevraagd wordt. Wat we lezen over de groote propa ganda van het liberale Offensiefzal hier ook de inwoners wel doen lachen m den kiesstrijd verscheen één nummer van «Offensief» en... het kwam uit twee dagen na de Kiezing! «De 1000 leden der Liberale Jonge Wachtdat kennen wc hier ook. Als we ze zien uitgaan kunnen we er 30-40 tellen cn op hun uitstapje naar zee ver leden Zomer, vulden zc cén autobus en half, verplichte oude menschen, vrouwen en kinders medebegrepen. En wat betreft de liberale strekking van den gekozen Kandidaat der Nationalisten, het gaat daarmee zeer wel. Als de Heeren liberalen meencu daarop te mogen rekenen, zouden zij kunnen lec- lijk mis zijn. De Gebroeders Lahaye, die leper en Poperinge willen liberaal maken met medewerking van vrijmetselaar Heer Van Alleynnes mogen over bun geuzen- werk fier zijn. Maar wij hebben de oogen open en zullen ons volk op de hoogte houden. In hun bedanking verklaren ze zich heel gelukkig om hun zedelijke overwin ning 11 Een zetel en 490 stemmen verliezen dit is voor die liberale Heeren een zedelijke overwinning 1 (Zie vervolg onderaan 7* kolom.) Wc waren nieuwsgierig om de beden kingen van M. Missiaen te lezen over den uitslag der Iepersche verkiezingen. Uit die bedenkingen immers kunnen wij entwat leeren. M. Missiaen bekent rechtuit dat de uit slag der gemeenteverkiezingen, voor zijn partij, een groote ontgoocheling is ge weest... We steken het niet weg, we had den er ons aan verwacht een zetel bij te winnen... En in plaats van vooruitgang verliezen we stemmen en ecu zetel». Verder zien wij dat M. Missiaen, als leider der partij, ermee verlegen zit dat hij hier en vooral te Brussel zou kunnen ver antwoordelijk gesteld worden voor die ne derlaag en dat men hem zou kunnen het verwijt toeslingeren«Varus, wat hebt ge met mijn legioenen gedaan? Daarom houdt hij eraan te verklaren en te herhalen dat het zijn schuld niet isl Onze grootste troost is voor ons dat we het bewustzijn hebben dat we ten volle onzen plicht gedaan hebben op alle ge bied... Niets was ons te zwaar of te lastig om de socialistische gedachte bij het volly te doen ingang vinden. In alles en voof alles waren we bekommerd met den só- cialistischen strijd,.. Niets hebben we ver waarloosd om de socialistische organisa- tiën te versterken, en het lezerstal der socialistische dagbladen te verhoogen... We hebben in al die opzichten volkomen onzen plicht gedaan. Het volk echter heeft zijn leider (s) niet gevolgd. En M. Missiaen betreurt het niet beter door het volk begrepen te worden». De reden voegt hij er niet bij: is 't omdat 't volk te dom is... of te slim? In elk geval zijn er partijgenooten die zich niet meer geneeren om kritiek uit te oefenen op de socialistische partij ep hare leiders», 't is te zeggen op M. Mis siaen 1 En daarop volgt een uitval in regel te gen degenen die zich uitgeven voor com munist en slechts menschen zijn die over» loopen van persoonlijken haat tegen de socialistische leiders 't is te zeggen, nog eens, tegen M. Missiaen! Wee die «volksmisleiders»! Wee die «klassenverradersWee die «vijanden van de eenheid der arbeidende klasse»! Wee de mannen die «een dolk hebben gestoken in den rug der socialistische or- ganisatiën En nu volgt de bedreiging; «We zijn in het bezit van de lijst der peters di» de zoogezegde communistische kandida tenlijst geteekend hebbenEn M. Mis siaen houdt boven het hoofd van die pe ters, als een zwaard van Damoclès, d» publicatie van al die namen in «Voor Al len zij zullen gebrandmerkt worden all verraders en overgeleverd aan de wraak van alle partijgenooten. Slechts op één voorwaarde is er vergiffenis te bekomen. Diegenen zullen gespaard blijven die den knieval doen bij een der socialistische lei ders en komen verklaren dat zij getee kend hebben tegen hun zin of zonder t« weten wat zij doen Zooniet, is er geen pardon te verkrijgen. Onverbiddelijk zal men zijn tegenover deze die meer hebben gedaan dan d« communistische lijst te teekenenOn verbiddelijk vooral tegenover de com munistische haantjes vooruit» wier namen hier volgen: «Jan Dochy, Bruyère, Devos, Callandt en HuygebaertZeker is het dat zij «binnenkort de belooning van hun verraad zullen krijgen». We zijn dus verwittigd: binnen kort zal de «roode ter reur in voege komen te leper en de eerste slachtoffers zullen zijn de gewezen socialisten die de zware misdaad begaan hebben niet meer te willen leven onder den dwang van den geliefden cn gcvicr- den «führer» Edgar Missiaen! llliniHHIlHIIIIHIUUH GEKOZEN TE ROESBRUGGE-HARINGE. Lijst 1: Deertn Robert, Vandcnbussch# Julien, Laridon Oswald. Laseure Leon, Neuville Felix, Delanote Hector, Cambroit Robert. Lijst 2: Dehecghcr Eucher. Lijst 4: Morlion Camille. Plaatsvervangers. Lijst 1Dcwcerdt, Alexander. GEKOZEN TE BEVEREN-IJZER. Lijst 1, Katholieke Vlamingen, 4 geko zen Butaye K., Dehaene J., Dehacck M, Dcsmyttere D. Lijst 2, Katholieken, 5 gekozenFcy» C., Ingelacre R., Missfaen R., Persyn G, Vanrobacys N. i9Ba«aaa®BBBaaa«Bffiaassaasasa« BESCHERMING DER HOPAANPLANTINGEIS Een koninklijk besluit is verschenen houdende maatregelen oni de hopaaiiphui- tingen voor ziekten cn ongedierte te vrij waren. De eigenaars, pachters en ingebruik- houders, te welken titel ook, zijn er too gehouden, door alle middelen, dc ziekten (zwammen, enz.) cn het ongedierte (in secten, spint, enz.) te bestrijden op dc door hen gekweekte hopplanten. OUD-LEERLINGENBOND DER TUINBOUWSCHOOL KORTRUK We hebben de eer Ued. uit te noodigen tot dc zeer leerrijke voorstelling van een nieuwe klankfilm handelende over «VAN BOL TOT BLOEM afgerold onder lei ding van Landbouwingenieur Schelstraete, op Zondag 31) Oktober te 15 uur, in de voordrachtzaal der Tuinbouwschool, Filip van Elz.aslaan, Kortrijk. We zijn overtuigd dat U deze zeldzame kans niet zult laten voorbijgaan zonder ervan te genieten. laasaassssBEaaaaaaBasiaaaazaa iS3H<asai;,s!iiaasaïsaa,BMCBaaM TiYroTu!'' °i1S Oricf-au to verzekering. HON- lr' 1,cr jaar zu't K'j er uw on kosten door verminderen. Schrijft ons nog vandaag, het kost of verplicht U tot niets. VAN REMORTEL Frère Orbanlaan, 72, GENT. zB&aasaaatüiiiuiBigaftijsaiifeï&üsiKaua Als zc daarmee gediend zijn, zullen we ons best doen om lien per naasté gelegen heid nog zoo een zedelijke overwinning te bezorgen. «I,a Dernière Ilcure» vergeet natuur lijk te zeggen dat op 5 stemmen na, de Katholieken nog een zetel veroverden op de liberalen 1 Maar dat zal voor de naaste liberale «zedelijke overwinning» zijn t A En de paar kandidaten die op de libe rale lijst staan cn beweren geen liberal u te zijn, zullen z j geen terecutwijzing -en den naar «La Dernière Heure»? Of doen zc ook mee aan volksbedrog V. s.

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1938 | | pagina 7