Ons Vrouwenhoekje
Is
ceëiihandeif
MOEDERS fier op hun meisjes kleedenzebij
Ij MARIE-JOSÉ, 5,HenriSerruyslaan,Oostende
BEZUINIGEND
GEDACHTEN
MAAN
ROMAN van
H. COURTHS-MAHLER.
L. PIERLOT-PIERRET
Alle-sur-S emois.
Die spreidt luidde;,
nnuiiieiniNUHiiBiiiii
AANBESTEDINGEN
GROOTE KEUS
MEUBELPAPIER
■■■■aaaaHBBKsaM&asiacisaaasaS
KATH. UITZENDINGEN
Welgezind zijn zij, eii
blozend van gezendheidj
de kinderen gevoed meS
het krachtigste der herJ
stellende voedsels, deJ
Ten of twes koffiêlepela OXO
aan een gerecht toegevoegd,
Vermeerderen smaak, kleur en
voedingswaarde. En gezien de,
Iflesch van 1/10 liler slechts
-/fr. 6.75 kost en 20 tot 25 lepels"
•"bevat, is OXO wonderbaar bg»
«uinigend.
„UVOEGSEL AAN e DE POPERÏNGENAAR JKN «DE TALLE VAN ZONDA G 30 OKTOBER 1938. Nr 44.
-- Hoe meer men weet, hoe meer men
vindt te leeren het niet-weten houdt
««lijken tred met het weten, of liever het
bewustzijn van het niet-weten.
De waarheid ls de edelste hoogte wel
Ke een merisch kan hereiken.
Eigen liefde ls de meest gevaarlijke
en grootste aller vleisters.
{(IHMIB99B99999B9999999199
HETMANNEKE
UIT DE
AAN AL mijn Liefste Lezereskens en
Bsste Lezers, wensch ik uit gansoher harte
een zalige feestdag van Allerheiligen en
ik hoop dat ze, naar Gods woord voor
hunne overledenen zullen bidden opdat
van hunne zonden, zouden worden ont
bonden
LUISTERT WEL
Hét edelst spel
Dat er, m'n beste vrinden
In de wereld .is te vinden
'k Getuig gewis
Dat 't schaakspel is!
Het eenige spel waar er geen sprake
i» zijn van kans en onkans, het eenige
spel waar geen inzet van noode is om er
ii met hart en ziel aan over te geven..
|e eer der overwinning volstaat!
Het edele schaakspel!
Spijtig maar dat het in ons land zco
weinig beoefend wordt en niet aangeleerd
fordt in de scholen, zooals dit, o.a. 't ge
val is in Duitschland, Rusland, Nederland
enz... Enfin... w'hebben nog veel te leeren.
Maar d'r zijn er die dit edel spel ook
voor andere doeleinden trachten te ge
bruiken.
Hongaarsche grensbeambten hielden in
Jen sneltrein Boed-apest-Praag twee man-
aen aan die diamanten over de grens
vilden smokkelen. Ze hadden de edel-
jesteenten in schaakstukken verstopt en
jaten in hun compartiment schijnbaar
sen partijtje schaak te spelen. Een be-
uiibte, die zelf schaker was, keek even
toe. en bemerkte dat de stukken onmage
lijke stellingen innamen en dat die twe
schakers geen benut hadden van 't spel.
fc weiden dan ook aangehouden... en de
stokeit werden zelf... geschaakt!
liet g'al 't nut van 'fc spel... Hadden
je mannen werkelijk kunnen schaken...
staren er zeker doorveslibberd! Nu kun
nen ze mea culpa kloppen en zeggen
ieder in zijn eigen: 't is mijne schuld
tt de... scha ken!
IN DE WACHTKAMER van een dokter
atten twee kleine jongens.
Wat scheelt er aan? vraagt een dame
wn.
Ik heb een knikker ingeslikt en nu
noet de dokter hem er uit halen, zegt
net benauwde stem de eene jongen.
En jij, ben jij met je vriendje mee
ïkomen om hem moed in te spreken?
N:e, maar die knikker is van mij
JA. IK
- Heb schrik
Kat dit epistel aan te vangen
Kan 't u wel aanbelangen?
't. Is een onderwerp heel sterk
Dat. vraagt veel tijd en werk
Handelt, voor de rest wensch 'k het naar
[de maan.
iver 't aantal soorten schrikdie er
T bestaan!
En d'r zijn er niet minder dan honderd
ijf 'én .dertig! Geen klein biertje, eh!
in het meerendeel onder hen worden bij
e kinderen veroorzaakt door een verkeer-
i opvoeding. Zij dragen schoon klinken-
e namen die bewijzen dat de «uitvinder!»
rvan niet aangetast is door een hon-
erd-res-en-der tigs ten schrik ofte phcbie
amelijk de vrees van de Grieksche stam-
•oorden.
De agoraphobieis de schrik ofte de
rees van de openbare plaatsen, de an-
indphobieis de vrees der nauwe of
nje plaatsen, de ailouraphobieis de
rees Voor de katten en de cynophobie
deze voor de honden. Gij zijt aangetast
oor de peniaphobie als ge schrik hebt
ior de armoede, ge lijdt onder crema-
iphobieals ge vrees hebt van 't geld
an hebt ge nog de amakaphobie ofte
schrik voor 'i gerij, de «katagalophobie»
'te de vrees voor 't belachelijke, de ka-
Mraphiaphcbieofte de schrik van iets
1 misdoen... en dan komen er nog! nog!
og! -vermits er honderd vijf en dertig
in... Maar de schoonste zijn toch de
Phobophobieofte de schrik van... den
brik en de pamphobie ofte de schrik
»r alles!
Had ik geen gelijk schrik te hebben dit
brik-barend,.onderwerp aan te vatten!?
Was iets schrikkelijks en vreeselijks!
EEN KLEINE JONGEN stond op straat
schreeuwen. Een oude heer kwam
«lelijdend naar hem toe en vroeg:
Waarom schreeuwt ge zoo, ventje?
M'n vader heeft m'n moeder voor
n domme gans uitgemaakt.
En verder?
En m'n moeder heeft m'n vader voor
den ezel gescholden.
En moet ge daarom nu zóó
ireeuwen?
Ja, mijnheer, want ik vraag me af,
't ben ik nu eigenlijk?
Ja, nen ezel en 're gans... wat zou dat
1 geven?
j IS ER VEEL of weinig aan -gelegen
Geheim 'n blijft toch nooit verzwegen
Alzoo vernemen we thans
Lit het tijdens den lesten oorlogsdans
-t Chamberlain is, die den vrede heeft
[gered
lar wel, 'k verklaar het met veel pret,
Komt, treedt 'n beetje nader,
G od de Vader
BBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBB
ngr.hvcrk v. 39 Oktober 1938. Nr
fort voor Maria's dood had Karl Wern-
die van haar ellende gehoord had
ar nog eenmaal opgezocht en eerst op
ar sterfbed vernam de arme vrouw, wie
t geluk van haar leven verwoest had en
ut Wemher moest, nu het voor altijd
laat was, uit den mond der stervende
oren dat, al die verdachtmakingen van
n bloedverwanten, die hem ertoe ge
acht hadden cm Maria zonder eenige
rklaring den verlovingsring terug te zen-
n, niets dan leugen en bedrog waren
A-eest. De arme Mari,. kon slechts dien
troost mee in het graf nemen, dat
kaar verlaten kind voortaan gezorgd
°u korden, want Karl Wernher had haar
Hoofd de kleine Felicitas tot zich te ne-
jen en haar als zijr. eigen kind op te voe-
-ii. Het was de eenige zonnestraal die de
ie uren van Maria Rogga verhelderde.
E. Karl Wernher had trouw woord ge
iden. Direct r.a den dood van haar
o;der had hij Felicitas tot zich genomen
1 was een zorgzame pleegvader voor het
nd geworden.
Het Heidehof had hij niet willen ver
span, het moest voor Felicitas een aan-
'nken aan haar vroeg gestorven moeder
Ijven. De melkerij verkocht hij en hij
H de boerderij door een ouden tuinman
zijn vrouw beiieeren. Des zomers
acht Wernher met zijn pleegdochter al-
M een paar maanden in de landelijke
'Ite van Heidehof te wonen en zoo groei-
5 bet kind elk jaar mooier en sterker op
1 de zon der heide.
Lwn Felicitas volwassen was en dooi'
p;««svader ia de gezelscli&oswereW
Maar 't is ne menschelijke God de
Vader en dat zegt al veel.
De En-gelsche humor verliest nooit zijn
rechten. Zoo wordt door verschillende ga
zetten melding gemaakt van een telegram
uit New York, volgens hetwelk dien vent,
die zich niet schaamt zich dien godde
lijkere naam toe te eigenen, den vrede
zou gered hebben.
Deze God de Vader is een man die
enkelen tijd geleden in Harlem, de neger-
wijk van New York, nogal van zich deed
spreken door zijn fanatiek optreden.
Hij beschouwt zichzelf als een God...
en de naam van God de Vader heeft hij
dan ook zichzelf gegeven. In een tijd
schrift dat deze zonderling uitgeeft, heeft
hij den tekst afgedrukt van telegrammen
welke hij aan de voornaamste Europeesche
staatshoofden heeft verzonden.
't Besluit vcor de bijgeloovige negers
die hij uitbaat, ligt natuurlijk voor de
hand. Bij de ontvangst van de telegram
men van dien God de Vaderwas de
vrede gered!
En dat in de XX" eeuw!
DAT IS ERG LIEF van u, zei tante
Elisabeth aangedaan, toen de kleine Nellie
op tnnte's verjaardag met een pakje kwam
aandragen. Ze begon onmiddellijk het
touwtje los te knoopen.
Ik ben erg nieuwsgierig wat het is!
zei tante.
Ik weet wel wat het is, zei Nellie, een
vischje.
Een vischje, vroeg tante verwonderd.
Ja, pa zei, ik geef u een vischje mee
om een kabeljauw te vangen!
Wie had beet?
PLYNE WEENT, P.LYNE SCHREIT
Want z'is heuren regenboog kwijt.
Waar ze, naar ik las
Toch zoo fier op was.
Plyne is kwaad, Plyne is vies.
Want 't is voor haar een groot verlies
En 't kan haar nu niet veel meer baten
Want de toeristen hebsn haar verlaten!
Plyne dat is een lief stadje in de Ver-
eereigde staten van Amerika. Daar vormde
een rivier een waterval waarboven, op
heldere dagen, en bij een bepaalden stand
der zon, een regenboog te zien was, als
gevolg van de waterdeeltjes die de lucht
ingeworpen werden.
Maar nu, helaas! heeft de «vooruitgang»
ook zijn parten gespeeld aan Plyne... en
dien vooruitgang beteekent voor haar een
fameuze achteruitgang.
Ziehier wat er namelijk gebeurd is.
Een electriciteitsmaatschappij heeft
daar op dien waterval een centrale ge
bouwd... en de regenboog is er meteen
natuurlijk van onder gemuisd!...
Daar die regenboog vele toeristen trok,
waarvan Plyne dan ook cm zoo te zeggen
uitsluitend leefde... heeft de stad thans
een schadevergoeding van 25.000 dollar
geëischt van de sosjeteit van den ellen-
triek voor den ontstolen regenboog!
Arme Plyne!
EEN SPANJAARD, een Amerikaan en
een Schot bespraken met elkaar, wat ieder
van hen doen zou, als hij op een goeden
dag ontwaakte en bevond, dat hij mil-
lionnair geworden was.
De Spanjaard bedacht zich niet lang
en zei, dat hij een lang gekoesterden
wensch in vervulling zou doen gaan en
een schitterende arena vcor stiererage-
vechten zou laten bouwen.
De Amerikaan verklaarde, dat hij een
reis cm de wereld zou gaan maken.
En ik. zei de Schot, ik zou me nog
eens te slapen leggen en zien, of er mis
schien weer een millioentje bijkwam!
WIJL M'N PEN OP 'T GLAD PAPIER
In kronkelenden zwier
Letters maakt vol krol en sier
En nieuws vertelt van daar en hier
Denk ik bij mijn eigen
Zou 'k eindelijk 't geluk toch krijgen,
Voorwerp mijner droomen,
Te weten nu te komen
'k Zeg het onbedekt,
Wie u heeft en waar ge werdt ontdekt!
Als ne modernevent die 'k ben, is
't natuurlijk met 'n vuloen da'k pen... en
't is dan ook daarover dat onze opzoekin
gen gaan.
Wie heeft eigenlijk de vulpenhouder
uiteevonde-n?
Waterman was al ne laatkomer met zijn
patent in 1883.
Het staat vast dat er in Egyptische gra
ven voorwerpen gevonden werden, die bij
nader onderzoek een primitief soort vul
penhouders bleken te zijn. Ze bestonden
uit een stuk riet, ter dikte van een pot
lood en ongevCei 7 en nen halven cen
timeter lang, bevestigd op een lang stuk
koper. De pen was tot een fijne punt ge
sneden, net als een veeren pen. Het nauwe
rietbuisje diende om een kleine hoeveel
heid reserve» inkt te bevatten. Waar
deze vloeistof uit bestond is natuurlijk niet
meer na te gaan.
En alzoo is 't eens te meer gebleken
zie, dat er niks nieuws is onder de zon!
En ons modernismeheeft weer ne
duchtigen klap gekregen, want waar we
nu meê schrijven is slechts een per
fectie van 't aloude.
MOEDER wilde Zaterdagmiddag gaan
winkelen en vader een zeer precies
man stemde er in toe om dien middag
niet te tuinieren, doch met zijn drie woe
lige kinderen uitte gaan. Toen moeder
thuis kwam overhandigde vader haar het
volgende lijstje:
Tranen gedroogd: negen maal. Veters
dichtgebonden: dertien maal. Ballonnen
gekocht: twee per kind. Gemiddeld leven
van ballon: twaalf seconden. Kinderen
gewaarschuwd om niet de straat over te
steken: negen en twintig maal. Kinderen
toch de straat overgestoken: een en twin
tig maal. Aantal Zatei'dagen dat vader
opnieuw zal oppassen: nul.
't Zijn sjarels, de mannen!
NEEN, D'R IS NIKS DOM'S
In de vragen, beste gezellen
Die 'k u hier ga stellen.
't Zijn slechts enk'le waarom's
Die mem zich, goed geteld
Eiken dag twintig keeren stelt,
Maar waarop men, goed doorgrond,
Nooit of nooit een antwoord vond!
Hier gaan ze...
Waarom zegt men van een porcelsinen
roosje dat ze gelijkt op een natuurlijke
bloem, cn waarom wanneer ze echt is,
gelijkt ze op een porcelein-Sn roos?
Fiselofie, msnschen fiselofie.
Waarom steekt het muziekstukje dat
me-n sedert vijf minuten zoekt, altijd het
laatste in den hoop?
Waarom schrijven twee personen^
die sedert lang zonder nieuws zijn, dé*
eenen van de andere, op hetzelfde oogen-
blik aan malkander?
Diep!
Waarom verdwijnt een voorwerp dat
sedert lang op die plaats lag, op 't oogen-
bllk dat men 't noodig heeft?
Waarom, als men vóór zijn vrienden
een proefneming wil doen om zijn ge
zegde te staven, mislukt die proefneming
telken male dien keer?
Hewel... en uwe antwoorden!
VOOR DEN SCHOUWBURG stond een
lange rij menseden te wachten. Fsn man
voelde, dat iemand zijn rug naakte
en keek om. Hij zag een jong m .sje dat
juist de a-ij uit wilde gaan.
Ik ga even aan den overkant sigaret
ten koopen, zei ze.
Dat interesseert me niet, bitste de
man.
Dat kan wel, was haar antwoord,
maar ik heb 'n krijtstreep op uw rug ge
zet, voor 't geval ik mijn plaats vergeet.
'N GEDACHT:
Zalig zij die mtnnen! Zij worden bemind:
Liefde is de kracht die den Haat overwint.
En nog een:
Zalig zij die wachten! Zij leeren geduld.
Is niet de vrucht eerst in bloesem gehuld?
Trekt er uw profijt uit!
ALLES IS GEZEGD wat er te zeggen
viel... en d'r is geen stof meer voorhan
den!...
Wat! roe.pt Marenta eensklaps uit, die
over mijnen schouder is komen zien wat
'k pende. Wat! geen stof meer voorhan
den?... Hier zie... en meteen duwt ze me
een... opneemvod in de hand, hier zie,
ga maar eens zien op de kasten en stoe
len uit de goei kamer of daar geen stof
meer voorhanden is, en opgepast weie...
als 't straks niet afgedaan is...
En alzoo zit 't manneken hier weer, zie,
met zijn gebakken peren... want 't woord
van Marenta ls 'n bevel.
Ik zei dus... en nu nog meer dan daar
straks, d'r s geen stof en ook geen... tijd
meer voorhanden, en daarom gaan we
onze toevlucht nemen tot een lledekijn,
getiteld:
IK GA TROUWEN
"k Ben jonkman, zes en twintig jaar...
Maar 'k kan het niet meer houwen;
'k Heb 't dus in mijn gedacht gezet.
Als 't kan... maar vlug te trouwen.
Doch trouwen doet men niet alleen...
Zoo zingen ze in het liedje...
Ge hebt daarvoor beslist vandcen
Een Stansken, Fientje of Grietje.
Refrein.
O, neen!
Ik blijf niet meer aHeen,
'k Ga zonder dralen...
Me een vrouwken halen.
Helaas; ik heb een groot gebrek,
'k Durf met geen meisken spreken...
En 'k heb nog nooit een aardig kind,
Recht in haar oog gekeken.
Mijn wil is goed, maar 'k ben niet vrank,
Ik moet nog zooveel leeren...
'k Geraak nooit verder dan dit woord:
Sofieken, 'k zie u geren.
Sophie, mijn hart, dat staat In vlam,
ophie, gij kunt het blusschen...
Sophie, Sopihieken lief, ik zou...
U gaarne eens... willen kussen.
Dat zal ik zeggen, maar helaas!...
Zal 'k mij zoo stout vertoonen...
Ach! als ik bij een meisken sta,
Ben 'k seffens in de boonen.
't Is best nog dat ik haar misschien
Een schoonen brief zou schrijven,
Waarin ik zweer, dat 'k haar alleen,
Altijd getrouw zal blijven...
'k schrijf dan meteen wat ik bezitf
Een hofsteê; vijf hectaren;
Drie koeien en tienduizend frank
En ook nog ai mijn haren.
Als dan Sophieken weigren moest
Zal 'k daarom nog niet weereen;
Dan ga 'k naar Stance, Odile, Tvonne,
Gertrude of Bertha henen.
Ik vind wel ergens mijn gerief.
Want zóó zijn thans de zaken:
Ik ken er... zevenhonderd, die
Niet... aan een man geraken.
U VRAAGT?... WIJ ANTWOORDEN!...
AAN AL ONZE LEZERESSEN. U kail
ons, in alle vertrouwen zelfs zonder U
kenbaar te maken vragen stellen in
verband met t e hukhouding, recepten, op
voeding', schoonheidswenken, enz... In het
mogelijke zullen wij U zoo vlug en zoo
goed mogelijk antwoorden. Wij herhalen
echter uitdrukkelijk dat wij op genees
kundige vragen geen antwoord kunnen
verstrekken, daar deze niet tot onze be
voegdheid behooren. Het is dus nutteloos
ons nu nog vragen over genezing van ziek
ten, enzoovoort te sturen: voor alles wat
tot het domein der geneeskunde behoort
dient men zich te wenden tot ger.eeshee-
ren en niet tot ons.
Stuurt 'uwe vragen, raadverzoeken, en
zoovoort or.der gesloten omslag aan het
adres van dit blad. met vermelding Voor
Tante BarbaraDan worden deze brie
ven ons ongeopend besteld, en in één der
ecrsté daarop verschijnende rubrieken zult
U ons antwoord vinden. Wij dringen er
echter op aan, dat er een postzegel van
75 cent is men moet bijgevoegd worden om
de correspcndentie-cr.kosten te dekken.
En als 'k mijn schat gevonden heb,
(Ik wil 't u niet verzwijgen)
Dan zullen, na een week of vier,
Wij d'eersten roep... gaan krijgen.
Want onder ons gezeid, ge kunt
De zedeles hier rapen,
't Wordt tegenwoordig veel te koud,
Om nog... alleen be slapen.
't Manneken uit de Maan.
UBBBBBBBBBBaBBBBSlSBSBBSXaB»
Nr 2, speciaal, uiterst licht, 26 fr. de kgr.
Nr 4, speciaal voor liefhebbers, 32 fr. de
kgr. Franco tegen terugbetaling per 2 kgr.
1 Fr. vermindering de kgr. per 4 kgr.
Fijne, middelmatige en grove snit
II MANTELS en KLEEDJES
S Alle» van 't schoonste en 't beste Van 6 tot 16 jaar.
[Bij de groote Post) S
werd gebracht ontbrak het haar niet aan
hofmakers. Doch ze was tegenover allen,
die haar omringden koel vriendelijk en
niemand kon er zich op beroemen ooit
door haar te zijn uitverkoren. En de man,
dien ze wel had willen uitverkiezen, hield
zich bijna opzettelijk op een afstand.
Dat was Rolf, Judith Walbergs broer,
die ongeveer een half uur van Heidehof
af op een landgoed woonde, dat hij van
een oom geërfd had en dat hij zelf be
heerde. Af en toe had Felicitas Judith in
gezelschap ontmoet en had zich dadelijk
aangetrokken gevoeld tot het algemeen be
wonderde meisje. Wat moest Judith ont
zettend geleden hebben onder de veran
dering. Haar broer, die altijd vreemd te
genover zijn vader had gestaan en die al
les had zien aankomen, was nu haar eeni
ge beschermer. Ze zou nu wel, zooals Fe
licitas dacht, in zijn huts een toevlucht
zoeken, daar Richard Wernher haar dat
nog niet bieden kon.
Steeds weer moest Felicitas aan die bei
de menschen denken, die ze zoo graag zou
willen helpen. Maar na het laatste ge
sprek met haai- pleegvader was elke ver
derde poging onmogelijk geworden, Karl
Wernher had immers zijn woord gegeven,
dat zijn neef nooit een cent voor het uit
voeren van zijn plannen van hem zou
krijgen.
Felicitas zat voor het raam van haar
kamer en staarde verstrooid naar buiten,
het park in. Wat gaf het haar nu óf ze
een rijke erfgename was, als ze toch niet
in staat was iemand te helpen, die zoo
dringend hulp noodig had.
Ze dacht er aan hoe vaak haar pleegva
der met haar over zijn testament gespro
ken had, dat haar tot eenige bezitster zou
maken van zijn geheele vermogen. Hij be
waarde het in een ouderwetsche, rijk ver
sierde cassette van gedreven zilver. Een
krans rozen en bladeren omgaf het dek
sel en werd door een gouden spreukhand
te zam-en gehouden.
In Treuen verwahr
An tausend Jalir,
Was anitzt umschliezet
Dein erzen Gewand.
De letters van deze spreuk waren door
het veelvuldig gebruik op twee plaatsen
afgesleten en uitgewischt. De T van het
woord Treuen en de a van het woord Ge
wand waren niet meer te onderscheiden.
Gok Karl had Felicitas een overlevering
uit de familie verteld met betrekking tot
die cassette, waarvan nog een tweede
exemplaar had bestaan.
De Wernhers konden hun stam,boom
volgen tot het begin van de zestiende
eeuw. Merkwaardig genoeg werd ln de fa
milie tientallen van jaren lang altijd maar
één zoon geboren, die de erfgenaam van
zijn vader werd. Doch toen kreeg einde
lijk een Wernher eens twe© zonen en
daarvan had de oudste de zr.ken van zijn
vader voortgezet, terwijl de andere dc
goudsmeedkunst geleerd had. En die twee
broers waren met twee zusters getrouwd,
de dochters van den meester waar de
jongste broer zijn kunst geleerd had.
Deze beide zusters brachten haar man
nen denzelfden bruidschat mede, nl. zil
veren cassetten, waarvan het in de fami
liekroniek heette, dat elk met goudstukken
gevuld was geweest en beide leken op el
kaar als twee druppels -water. Elke cas
sette had ook denzelfden spreukband inet
dezelfde spreuk en ook de daarbij behoo-
rende sleutels hadden precies op elkaar
geleken. De vader der belde meisjes had
de cassetten zelf bewerkt en door dit ge
schenk willen aantoonen, dat zijn doch
ters hem beiden even lief waren. Elk der
belde broers Wernher had slechts één zoon
gekregen en zoo waren de cassetten tot
nu toe in da beide families gebleven. Karl
Wernher was de eenige nakomeling yan
den lakenwever en Geórge Wernher de
eenige van den goudsmid, verder was er
geen familie meer,
ia beide fswiUUea wweu die zilveren
L. V. vraagt ons: Gelief, zoo mogelijk,
een middel te geven tegen het uitvallen
van haar. Het te vroege uitvallen van
de haren kan verschillende oorzaken heb
ben. Veelal zijn het ziekelijke gebeurtenis
sen in het zenuwstelsel door algemeene
storingen of infectieziekten. Zoo is bij
voorbeeld het uitvallen der haren na ty
phus een bijna regelmatig volgend ver
schijnsel. Ook hij tuberculerzen en kan-
kerzieken doet zich gewoonlijk een opval
lend verval der haren voor. ALs teeken van
algemeene storingen is Set uitvallen der
haren bij vele vrouwen na het kraambed
op te vatten. De haren vallen dan bepaald
bij strengen uit en elk doortrekken met
den kam ts voldoende, om geheele bo-jes
los te werken. Het uitvallen der haren
tengevolge van zoodanige oorzaken is ge
lukkig slechts een voorbijgaand verschijn
sel. Zoodra het organisme weder herstelt
en krachtig wordt, zet ook de wasdom der
haren krachtig in en brengt vergoeding
voor verlies.
De eigenlijke oorzaak ven den uitval
van het haar is afgezien van bijzonde
re ziekten van de haren eene storing in
de voeding, het gevolg ran verstopping
der haarbalgen. Aanleiding daartoe is er
genoeg. De natuurlijke vettigheid van den
haarbodem houdt het onvermijdelijke stof
vast en vermengt zich daarmede tot een
taaie massa, die hij tallooze menschen nog
door de gewoonte vermeerdert wordt, hst
hoofd met zalven en pomade insmeeien.
Daardoor ontstaat op de hoofdhuid eene
samenhangende laag, die de haarbalgope-
ningen luchtdicht afsluit. Het gevolg is
de volledige onderbreking van de haar»
voeding. De haarbol en de haarbalg, waar
in het eigenlijke haar zeer vast zit, krim
pen, het haar raakt los, verliest zijn steun
en valt uit. Bij mannen wordt deze wer
king nog daardoor versterkt, dat zij meest
al stijve hoofddeksels dragen, die geen
lucht doorlaten vooral de soldatenhel-
men zijn in dat opzicht buitengewoon on
praktisch waardoor aan den haarbo-
dem nog de laatste mogelijkheid van eene
hygiënische werking wordt ontnomen.
Terwijl nu kaalhoofdigheid bij begin
van haar optreden zonder moeite zou zijn
te verhelpen, gaat men de meest verkeer
de wegen op. Kapper en kapster worden
geraadpleegd en hun raadgeving met
ijver opgevolgd. Wat hevelen deze aan?
Zalven, pomaden, dure haarwateren
kortom alles, wat den toestand bepaald
verergeren moet. Aan den grondslag van
alle hygiëne, de zindelijkheid, wordt
niet gedacht.
De haarverzorging moest in principe
bestaan in het vrij houden der hoofdhuid
van alle cnnatuurlijke stoffen. De natuur
lijke vetcfschelding is bijna steeds vol
doende om den haarbodem en de haren
voor droogte te bewaren. Om de 2 S, 3 we
ken moet een grondig wasechen van het
haar plaats hebben met warm water en
eene zachte zeep, waarop eene overspoeling
met helder water moet volgen, dat even
eens warm is. Personen met ruime vetaf-
scheiding doen goed, om aan het eigen
lijke waschwater iets soda toevoegen, on
geveer ter grootte van een duivenei, om
dat deze bijdraagt tot spoediger inzeeping
der vetlaag. Van zalven en pomade moest
geheel afgezien worden. Slechts in de ge
vallen, waarin na het wasschen van het
haar eene sterke droogte achterblijft, is
aan te 'bevelen de hoofdhuid met eene goe
de olie in te wrijven. De geparfumeerde
haarwateren en pomade benadeelen de
haren geheel en al, want de daarin voor
komende scherpte werkt bij langen duur
schadelijk op den haarbol... Haarschilfers
verdwijnen niet door het wasschen dei-
hoofdhuid met spiritus bevattende vloei
stoffen. Deze bewerken natuurlijk eene
schijnbare beperking der afschiifering,
zoolang de haarbodem nog vachtig is; zijn
ze echter ingedroogd, dan volgt door de
sterke ontvetting een des te sterker afval
van schilfers. Ir. zoodanig geval moet voor
een goede voeding van den haarbedem ge
zorgd worden, die het doelmatigst wordt
bereikt door herhaald wasschen van het
hoofd imet water en zachte zeep. een ma
tig Invetten en massage. laatstgenoemde
moest overigens in den rulmsten omvang
worden toegepast, zelfs bij geringe storin
gen, die het eerst nauwelijks opvallen.
Vooral bij het uitvallen van hét haar
is zij zeer op haar plaats. De vingertop
pen van beide handen, zonder behulp van
zalf, wrijven in systematische korte stre
pen de geheele hoofdhuid met zachte
drukking, waardoor, zooals bij elke massa
ge, eene drukke bloedcirculatie wordt op
gewekt. Deze wijze van behandeling van
den haarbodem is daaromi van zoo groot
gewicht, omdat zij, buiten het wasschen,
de eenige is, die het bloed naar de haar-
bollen leidt en zoodoende den wasdom van
het haar bevordert. Er moet slechts op ge
wezen worden, dat in gevallen van chro
nische haaruitval, dadelijk na«de massage
zeer veel haren worden afgestcoten, het
geen dan wordt uitgelegd alsof de massa-
laoBBBBBEEBaBBBasBSBsaiiaaaa®
cassetten altijd van vader op zoon over
gegaan. In Karl's familie waren ook de
welstand en rijkdom overgeërfd, doch de
voorvaderen van George Wernher hadden
de geërfde schatten niet weten te bewaren.
Hfcta hette, dat ook de zilveren familis-
cassctte in. dezen tak van het geslacht ver
dwenen was. Of ze was verkocht of
versmolten, want ze bezat een aanzien
lijke waaide, doch George Wernher kon
zich nog wel herinneren, dat hij als jon
gen die cassett in handen van zijn vader
had gezien. Hij had er ook eens met Karl
Wernher over gesproken en deze vond
het zeer jammer, dat een zo< oud erfstuk
niet bewaard was gebleven. Hij zelf zou
haar graag- tegen goud hebben opgewogen
als ze daardoor in de familie was gebleven.
In deze van geslacht op geslacht over
geërfde cassette bewaarde ICarl Wernher
zijn testament en die cassette stond vei
lig in zijn brandkast. Den derden dag na
zijn dood moest volgens zijn bepaling het
testament geopend worden.
Toen Richard Wernher Felicitas ver
laten had, was lij met een bezwaard ge
moed naar het huis van zijn ouders ge
gaan. Onderweg dacht hij over zijn toe
stand na. 'Zeker, hij had zijn uitvinding
aan de fabriek waar hij was aangesteld
kunnen verkoopen, maar hij wist, dat
men hem dan 'met een som zou afschepen,
die te gering was om hem. een zelfstandig
bestaan mogelijk te maken. Daarom moest
hij, wile hij zijn doel bereiken, zelf zijn
uitvinding exploiteeren cn daarvoor had
hij, naar zijn berekening, niet meer dan
dertig duizend mark noodig. Hij zou dan
echter zijn zekere positie bij de Schubert
werken moeten opgeven, want cie ver
wezenlijking van zijn plannen eischte al
zijn krachten. (Hij zelf geloofde ahsoluut
aan het sucoes. maar hoe gioot ook die
persoonlijke overtuiging was, toch had hij
de grootste moeite oni den kapitalist te
ge nadeelig was geweest. Dit zijn echter
alleen de reeds afgestorven haren, die ook
zonder wrijving later zouden uitvallen...
De dagelijksche haarverzorging be
staat in het kammen en horstelen, het
geen zorgvuldig most worden gedaan.
Voorts behoort daarbij nog een kami tot
het effen maken der haren, terwijl bo
vendien een stofkam noodig is voor de
verwijdering van de op de hoofdhuid aan
wezige roos en stofdeeltjes. De borstel mag
niet te hard of zelfs van draad zijn, maar
moet zijn taak vervullen zonder de hoofd
huid te prikkelen. Zijn gebruik verleent
aan het haar glans en een goed uitzien,
mag echter niet overdreven worden. Per
sonen met zeer vetten haarbodem, moes
ten hemi niet te dikwijls gebruiken, om
dat door het borstelen ook de haren vettig
worden en alsdan moeilijk zijn in orde te
brengen.» (Dr med. Jenny Springer).
WIVINA vraagt ons onder meer: Slag
ik U vragen een reeks goedkoope menus
voor al de dagen der weck te wiilcn op
stellen
ZONDAG: Tomatensoep; aardappelen
met varkenschijf en savoyekool; rijstpud
ding; fruit.
MAANDAGRest tomatensoep van .Zon
dag; stamppot van aardappelen, appelen
en soek; vanillevla.
DINSDAG: Gekookte aardappelen met
roode kool en wox-st; havermoutpap.
WOENSDAG: Gekookte kabeljauw met
tomatensaus, gekookte aardappelen; als
nagerecht griesmeelpudding.
DONDERDAG: Frites met beafsteek;
schoteltje brood met appelen.
VRIJDAG: Gebakken wijting met aard
appelensla; nagerecht karnemelksche pap.
ZATERDAG: Stoofcarbonade met ge
kookte aardappelen; rijst met rozijnen.
Op de andere vragen wordt er in een
volgende rubriek geantwoord.
V. vraagt ons: Bede eenige recepten te
publicceren tot het bereiden van kamper
noelies. Voor wie den naam kam
pernoelie niet'kent, kunnen we zeggen
dat het een zekere eetbare paddenstoel is.
Met dezen woosrduitleg kunnen dc hierna
volgende recepten ook voor veel andere
lezeressen nuttig zijn. Vooraf houden we
eraan te zeggen dat men geen exemplaren
moet plukken die wreek en oud aanvoelen,
want de toxinën die in dergelijke exem
plaren aanwezig zijn door het ln ontbin
ding verkeerende eiwit zijn bijna even ge
vaarlijk als die der giftige soorten. Men
moet zé, na het inzamelen, dadelijk
schoonmaken, hst is te zeggen panklaar
maken; ze wasschen en zouten, en aldus
in een pan wegzetten.
PADDESTOELEN SCHOON MAKEN.
7 10 maal het water ververschen is
regel. Sommige soorten, zooals de Moriel-
tjes, most men, nadat ze in stukjes ge
sneden zijn, eerst eenigen tijd in zout
water laten liggen opdat het zand dat er
aan kleeft, eruit verwijderd kan worden.
Dit doe men echter geenszins hij andere
soorten daar het zout ze het aroma ont
neemt. Men wasecbe daarentegen zeer
vlug en late de paddenstoelen zoo kort
mogelijk in het water. Sommige zocals de
Psalliota's moeten niet gewasschen wor
den: men wrijve ze af met een doekje, dat
men in afspoehvater dompelt, waarin wat
citroenwater is gedaan: daardoor wordt
de witte kleur behouden. Enkele soorten
waarvan de aarde moeilijk is af te was
schen. zooals bijvoorbeeld bij de Bovlsten,
reinigt men met een borsteltje. Snijd r.iet
te veel af.
HORS D'CEUVRE VAN PADDESTOE
LEN. Men kan hiervoor gebruiken:
paddenstoelen in 't zuur ingemaakt en
versche, gekookte paddenstoelen van zoo
wat alle soorten. De versch gekookte laat
men goed vfixlruipen evenals de in het
zuur ingemaakte. Men wikkele ze dan in
een mayonnaire-sausje en cUene ze voor,
op geroosterd brobd of in uitgeholde rau
we tomaten.
SOEP VAN PADDENSTOELEN.
Daartoe kan men gebruiken de reeds wat
oudere paddenstoelen alsook het aftreksel
van stelenbuisjeslagen. Het nat wordt
daarvoor door een linnen doekje gegoten,
zoodat het mooi helder is. Men kan dat
dit nat met uienwater vermengen en aan
mengen met wat meel, terwijl een stukje
boter en wat nootmuseaat worden toege
voegd. Ook kan men er wat room of melk
bijvoegen. Of men laat soepgroenten op
water trekken en dit later met het pad-
denstoelennat vermengen. Men kan er
nog bouillonblokjes en eieren aan toevoe
gen en in plaats van gewoon meel ook ge
brand meel gebruiken. Aan te raden is al
tijd kleine gesneden stukjes paddenstoe
len er bij te voegen. Ook kleine stukjes
kaas smaken er heerlijk in. Heeft men
geen nat van versche paddenstoelen voor
handen, dan gebruike men den aspic. Een
lepel aspic is voldoende voor 4 borden
soep.
PADDENSTOELEN CROQUETJES.
De gekookte paddenstoelen late men op
een vergiet uitdruipen. Het nat gebruike
men met ©en stukje boter, wat ul, kerry,
lijn gehakte peterselie en meel om er een
dikke meelsaus van te bereiden. Zijn de
paddenstoelen góed uitgedropen, dan wor
den ze door de dikke meelsaus gerold, gi-
paneerd en in de olie gebakken. Hiervoor
leenen zich vooral: Champignon, Boleter.,
de Bovist, de Cantharel en Russula's,
PADDENSTOELEN ALS GROENTEN.
- - Hiervoor leenen zich alle soorten. Als
boven aangegeven voor croquetjes beschre
ven manier, kunnen ze als gehakt in den
oven gebraden worden (dit vooral voor
Cantharel en Morteltjes)Ook kan men
vleesch- en vischrèstanten met de pad
denstoelen vermengen.
ALLERLEI. Verder kan men padden
stoelen als sla gebruikenrauw of gekoekt.
(De in stukjes gesneden paddenstoelen
worden met een rauwen eierdooier, Genua-
of Ersatzolie, azijn, peper, mosterd, enz.,
tflflBB3BB9aBSaflflflaaBBBSBBBflfll
wat fijn gewreven gekookte aardappelen,
prei, biet, ook haring, tot een smakelijke
sla aangemaakt.) Men kan ook padden
stoelen voor een omelet gebruiken, doch
momenteel zijn de eieren daartoe te duur,
Wie zich aan paddenstoelen-recepten
interesseert schaffe zich om te -beginnen
het prachtwerkje Hoe maken we Pad
denstoelen klaar? door Cath. Cool» aan.
De hierboven geciteerde gegevens werden
eruit getrokken. Het is te verkrijgen bij
Uitgever W. Versluys, Amsterdam, en
misschien ook wel ten bureele van dit
blad.
VROUW C. D. Wanneer U dit leest
zal u reeds in het 'bezit zijn van een
schrijven, dat we naar de redaktie van dit
blad stuurden, met bede het U recht
streeks te laten geworden.
LENA, M. VAND. BERENGERE, L. V.,
VROUW R. en de andere nog niet beant
woordde inzenders moeten- nog een week
je geduld hebben. Want we verkiezen
ieder vraag degelijk te beantwoorden, en
ieder zijn beurt te doen afwachten, dan
allen tegelijk van antwoord te dienen, en
dan noodgedwongen kort en onvolledig te
moeten zijn. We meenen dat zooals we nu
de vragen beantwoorden alle lezeressen er
veel interesse voor hebben.
(Nadruk Verboden). TANTE 3ARBARA
ZAL IK EEN BONTMANTEL DRAGEN??
Er is een tijd geweest, dat een bont
mantel dragen bijna de getuigenis ver
overde dat men een dame van een zeke
ren welstand was».
Nu, de laatste jaren is bont erg in het
gebruik gekomen, en dit niet alleen om
dat een bontmantel zooveel beter tegen
de koude beschermt dan een degelijke
wollen mantel, maar Koningin Mode
wil het zoo!...
Thans draagt men niet «llien écht en
onvervalscht bont, er zijn ook veel ver
schillende imitaties van alle mogelijke
bontsoorten, die niet duurder zijn dan ge
wone wolstoffen.
Daardoor hebben de bontmantels zoo
veel bijval, en wist Koningin Mode
ook dadelijk vele mogelijkheden, om alle
soorten bontwerk tot de meest flatteuze
en voorname mantels om te tooveren.
Of GIJ nu een bontmantel- dragen zult?
Dat hangt eerst en vooral af van uw
eigen goesting en smaak (en misschien ook
wel van die van mijnheer).
Als men klein is doet men in ieder geval
beter een mooi-en stoffen mantel te kiezen
met een keurige bent gar nee ring. Iemand
die groot is, staut best met een bontjas
doch dan mag men natuurlijk ook weer
niet te dik zijn. En een bontjas moet niet
te pas en te onpas gedragen worden, want
iemand met regenweer in natte vellen
zien geeft altijd een onbehaaglijk en ze
ker geen modieus uitzicht!... De vele pels
soorten die de industrie ons bracht, zoo
als Brsitschwanz, Persiane.nels, Indisch
lam enz. zijn zeer gemakkelijk te verwer
ken. Hiermede geven we' enkele practi-
sche inlichtingen die zek.r van. pas kun
nen komen voor het maken an kragen en
andere kleine garneeringen voor onze
wintermantels.
Voor het snijden neemt men een. gilet-
te-mesje en men snijdt natuurlijk langs
den averechtschen l:ant. Men rrooet er al
tijd goed op letten, dat. enkel het vel door
gesneden. en de haartjes niet beschadigd
worden. Bij het naaien moet men zien dat
de haren r.aar den goeden kant 1-oopen.
En men naait de kanten aan elkaar met
overhandsche steken, de La en worden
zorgvuldig naar den binnenkant gestre
ken. Liefst gebruikt men een -driekanMce
leernaald, die schuift gemakkelijker dcor
het vel. Als er bij het naaien enkele
haartjes r.aar den verkeerden kant geko
men zouden zijn kan m-en die met een
naald voorzichtig weer uittrekken. Om
gemakkelijk te naaien en te voorkomen
dat de aan elkaar genaaide velletjes bol
gaan staan, moet men het vel eerst wat
vochtig maken. Men laat het dan zoo
eenigen tijd liggen, totdat het vocht er
goed ingetrokken is. Zoo wordt de huid
zacht en rekbaar, en geeft zij gemakke
lijk toe voer het verwerken. Eer men pel
sen, kragen en garneeringen maakt, meet
men er altijd een tusschenvoedering in
zetten (linnen, flanel of watteline). Deze
wordt met groote steken opgedriegd, en
men biest de kanten af met een naad-
band (stevig bontlint). De zijden voede
ring wordt -op de naad-band vastgemaakt.
Deze kleine wenken kunnen zeker van
pas komen voor de kleine bantgarneerin-
gen die we zelf voor onze wintermantels
maken willen.
Behoud Uw KeWerrn Uch cn Uw tdfv«rtrO«iw«Q|^
CebruiV zooaU millioenen anderen WHgai
Uy's Kauwgom. Het bevordert de apijavertering'
en kalmeert de ten uwen. Zorg er voor ateedg
Wrigley's bij dc hand te hebben, op straat
thuis. Kinderen iqn er dol op. Groot in waaide
in prij«.
A. Êk A A .4 A. A A M A A
bij SANSEN-VANNESTE, POPERINOK.
RADIOBERICHTEN
WEEK VAN 30 OKT. TOT 5 NOV. 1938.
KATHOLIEKE ZENDERS:
II. V. R. O. - Loksbcrgen - Kortrijk
R. C. B. - K. R. O.
vinden, die dat geloof in zijn succes deelde.
Aan zijn ouders Lad Richard niets van
zijn uitvinding gezegd, want hij was geen
man van veel woorden, doch een man van
de daad, ook wilde hij hen ifie'; onnoodig
ongerust maken, want hij -kende het leven
dige temperament van zijn 'moeder, die
maar al te gauw de mooiste luchtkasteelen
'zou hebben gebouwd. Evenmin had hij tot
nu toe verteld dat hij in stilte met Judith
Walberg verloofd was: Dat voelde hij nu,
terwijl hij op het huis van zijn ouders
afstapte, als een opluchting. Wat zou het
niet aanleiding gegeven hebben tot onver
kwikkelijke scènes, nu, na heb faillisse
ment van Walberg. Ze zouden hem niet
hebben geholpen zijn last dragen, maar
hemi dien nog zwaarder hebben gemaakt.
Aan tafel was hij nog stiller dan anders
en gaf op de vragen van zijn vader zulke
verstrooide antwoorden, dat 'het zijn
ouders opviel. ,Z-e wilden hem uithooren,
maar hij wendde groote haast voor we
gens een dringende conferentie op de fa
briek, waar hij dadelijk na tafel heen
wilde gaan.
Zijn weg voerde hem langs het huis van
de Walberg's. Zijn blik gleed langs de
ramen van de bovenste verdieping, die
bijna alle met jalouzieën gesloten waren.
Voor de deur stond een groote meubel
wagen. Richard wist, dat de kostbare in
richting van het huls openbaar zou wor
den verkocht om de schulden, die Fried-
rich Walberg had nagelaten, te betalen.
Richard voelde zich zeer 'bedrukt toen
hij eraan dacht, hoe Judith onder dit
alles zou lijden. Sedert den dood van haar
vader had hij haar niet mi&or gezien of
gesproken.
Hoe zou ze zich schikken in de ver
anderde omstandigheden? Hij kon zich
niet voorstellen dat ze tegen een leven
vol zorgen, opgewassen zou zijn.'Ze had
hem haar jawoord onder zulke heel
andere omstandigheden gegeven nu zou
het gegeven voord, haar misschien druk
ken, nu zou ze misschien liever het aatl-
31 OCT. Te 11 uur. ter wachtzaal,
1* klas ter statie Gent-St-Pieters. door
Heer Vandcrborght, e.a.w. inspecteur der
Exploitatie, aanbesteding van den bestel
dienst van Spoorwecren ter statie ADIN-
KKRKE-DE, PANNE. Alg. en bijz. last-
kohier Nr 70.293, prijs 5 eiï 3 fr.
5 NOV. Te 11 u„ ten stadhutze te
MEENEN, bouwen van een gemeente
school, Harmoniestraat (Barakken). Stuk
ken ten stadssecretarlaat en te koop, prijs
150 fr. bij bouwm. G. Boghemans, 52,
SBRH9B831E9flB9BBaSBBBBBBBBBBSBBBBBBBflBBBBBBEBE£nSBfll393£37
Warschau, 30 Okt., 8.15: Kath. kerkdienst,
Warschau, 1 Nov., 8: Kath. kerkdierret.
Warschau, 2 Nov., 21: G-odsd. muziek.
Warschau, 5 Nov.. 16: Kerkdienst.
I.N.R. (Fr.), 31 Okt., 18: Voordr. H. Ghéoti
(Peau d'Ane),
I.N.R.31 Okt., 20.30: id.
I.N.R.2 Nov., 13.30: Gcw. muziek (gram.)
I.N.R.2 Nov., 18: Orgel en zang.
I.N.R.2 Nov., 20: Symf. kc.
N.I.R. (VI.), 30 Okt.. 18.45: Kath. causerie.
N.I.R., 1 Nov., 10: II. Mis.
N.I.R., 1 Nov., 16: Kcor. Eug. Vandc V:lde.
N.I.R., 2 Nov., 20.45: André De Mets leest
uit eigen vterk.
P. Parisien, 2 Nov., 22.52: Requiem, Fturéu
P. Parisien, 3 Nov., 17.45: l'Histoire Sain.
tes en Inures
P. Parisien. 5 Nov.. 18.10: Kath. actualiteit.
Londen, 30 Okt.. 20: R. K. Kerkdienst.
Droitwich. 31 Okt., 12: Voordracht.
Weenen, 30 Okt., 8.30: Kath. morgenwijd.
Leipzig, 30 Okt., 10.30: Duitsche koormuz.
I9999939B9BB919999B99B99BB9B
HESSES»
Ieperstraat, Meenen. Aanget. lnschrijv. 5
Nov. voor 11 uur.
8 NOV. Te 2 u., ten gerr.eentehuize ta
HANDZAME, verbeteren van den buurt
weg ter wijk «Edewalie». Bestek 216.150
fr. Stukken ter inzage ten gemesntesecre-
tariaat en t;e koop, prijs 15 fr. op po'-tch.
nr 2935.13 van arr.-ingr. Jos. Sansen t*
Veuroe.
10 NOV. Te 11 uur, voor den Heer
Serruyse, hoofdingenieur-bestuurder bij
den Oe-ntralen Dienst voor Electriciteit cn
Flectromechanica, de Berlain on 1st raat. 30,
Brussel, aanleg van de clectrische ver
lichting in de lokalen der Riikswaeht-»
kazerne te LOO. Bestek z. n. (Ned. tekst).
Prijs 5 fr.
'L
zoek van den rijken man aannemen, dien
haar vader voor haar had uitgezocht. In
ieder geval moest hij haar de vrije keus
laten, zonder haar te beïnvloeden, en zon
der aan zich zelf te denken. Het zou he-m
ontzettend verdriet doen als ze zich vrij
maakte, maar het zou hem nog duizend
maal meer pijn doen, als hij zou moeten
voelen, dat hij voor haar een keten was
en dat ze aan zijn zijde zou missen wat
tot nu toe bij haar leven behoord had.
Ik moet het doen, en ik zal het doen,
als oom Karl mijn verzoek afslaat mag ik
haar niet vasthouden, dacht hij en liep
somber verder.
Bij den eerstvolgcnden hoek van de
straat liep hij tegen een jongen -man op,
die ongevere even oud was als hij zelf.
Het was Rolf Walberg.
Zijn grijze oogen hadden ernstig en
somber voor zich uit gestaard-. Ze begroet
ten elkaar hartelijk, want ze waren al van
hun schooltijd af goede vrienden.
Ben jij het, Richard?
Blij je te zien, Rolf. Hoe gaat het?
Rolf Walberg's lippen trilden even.
Niet al te best, dat begrijp je wel.
We hebben heel wat narigheid achter den
rug, mijn zuster en ik.
Richard knikte deelnemend:
Ik heb helaas nog geen gelegenheid
gehad om jou en je zuster persoonlijk
mijn deelneming te betuigen.
Hij drukte hem hartelijk de hand:
Veel hartelijke deelneming hebben
we niet ondervonden, men trekt zich op
vallend van ons 'terug en overal hoor je
eigen schuldEn ten slotte hebben die
brave menschen gelijk. Mijn vader ls met
open oogen zijn -ondergang tegemoet ge
gaan, ondanks al mijn waarschuwingen.
Richard keek hem vragend aan:
Wist j© dan hoe het met je vader
stond?
Ik vermoedde het ten minste. Je weet
wel dat ik al jaren met vader gebrouil
leerd was.
En heb je Je zuster niet op het on
geluk kunen voorbereiden?
Rolf schudde het hoofd:
Ik mocht niet. Vader was bang, dat
mijn zuster haar mond niet zou houden
als ze het wist en dat wilde hij in elk
geval vermijden. Hij heeft iedereen een
rad voor de oogen gedraaid, alleen mij
niet. Vader heeft mij de deur uitgezet, hij
wilde niet op zijn vingers gekeken worden
en duldde geen kritiek. Er zat dus na ts
anders voor me op dan maar te gaan. Ik
ben met hart en ziel land-edelman en zeg
altijd: Hier op mijn eigen grond zullen
vader en zuster ten minste eens een be
scheiden toevlucht vinden als de cata
strophe komt, want Neulinden kan nie
mand me ontnemen. Maar vader Leeft
zijn ondergang niet kunnen overleven en
het heeft tme toch verdriet g-cclaan,
dat het zoo moest eindigen. Mijn ecniga
troost is nu, dat zijn koopmanseer onaan
getast is gebleven. Als we alles verkcopen
kunnen alle schulden betaald worden. Je
kunt gelooven, dat het me menig drup
peltje angstzweet gekost heeft vóór ik had
uitgerekend dat alles gedekt is. Maar
voor mijn arme zuster "is 'niets overge
bleven. Zoodra ik hier alles geregeld heb,
neem ik haar mee naar Noulindm. Ik
weet wel niet hoe ze zich zal schikken
in ons eenvoudig buitenleven, maar ze
beefet daar ten minste voorloopig rust.
En ten slotte zal het haar maar éér. woerd
kosten om weer tot haar oude leventje
terug te Leeren. Ze heeft een aanbidder
die haar alles geven kan wat ze nu heeft
moten opgeven en al was lk tot r.u toe
ook niet erg verrukt over dien mogelijken
zwager en al zou mijn zuster, voor zoover
ik het beoordeelen kan, ook liever reen
dan ja zeggen ze zal nu geen anc.-rra
keus hebben als ze geen afstand wil doen.
van alles wat tot na toe voor haar levens
geluk noodzakelijk was.
(Nadruk verboden).
('t Vervolgt»,