Ons Vrouwenhoekje Is ceëiihandeif MOEDERS fier op hun meisjes kleedenzebij Ij MARIE-JOSÉ, 5,HenriSerruyslaan,Oostende BEZUINIGEND GEDACHTEN MAAN ROMAN van H. COURTHS-MAHLER. L. PIERLOT-PIERRET Alle-sur-S emois. Die spreidt luidde;, nnuiiieiniNUHiiBiiiii AANBESTEDINGEN GROOTE KEUS MEUBELPAPIER ■■■■aaaaHBBKsaM&asiacisaaasaS KATH. UITZENDINGEN Welgezind zijn zij, eii blozend van gezendheidj de kinderen gevoed meS het krachtigste der herJ stellende voedsels, deJ Ten of twes koffiêlepela OXO aan een gerecht toegevoegd, Vermeerderen smaak, kleur en voedingswaarde. En gezien de, Iflesch van 1/10 liler slechts -/fr. 6.75 kost en 20 tot 25 lepels" •"bevat, is OXO wonderbaar bg» «uinigend. „UVOEGSEL AAN e DE POPERÏNGENAAR JKN «DE TALLE VAN ZONDA G 30 OKTOBER 1938. Nr 44. -- Hoe meer men weet, hoe meer men vindt te leeren het niet-weten houdt ««lijken tred met het weten, of liever het bewustzijn van het niet-weten. De waarheid ls de edelste hoogte wel Ke een merisch kan hereiken. Eigen liefde ls de meest gevaarlijke en grootste aller vleisters. {(IHMIB99B99999B9999999199 HETMANNEKE UIT DE AAN AL mijn Liefste Lezereskens en Bsste Lezers, wensch ik uit gansoher harte een zalige feestdag van Allerheiligen en ik hoop dat ze, naar Gods woord voor hunne overledenen zullen bidden opdat van hunne zonden, zouden worden ont bonden LUISTERT WEL Hét edelst spel Dat er, m'n beste vrinden In de wereld .is te vinden 'k Getuig gewis Dat 't schaakspel is! Het eenige spel waar er geen sprake i» zijn van kans en onkans, het eenige spel waar geen inzet van noode is om er ii met hart en ziel aan over te geven.. |e eer der overwinning volstaat! Het edele schaakspel! Spijtig maar dat het in ons land zco weinig beoefend wordt en niet aangeleerd fordt in de scholen, zooals dit, o.a. 't ge val is in Duitschland, Rusland, Nederland enz... Enfin... w'hebben nog veel te leeren. Maar d'r zijn er die dit edel spel ook voor andere doeleinden trachten te ge bruiken. Hongaarsche grensbeambten hielden in Jen sneltrein Boed-apest-Praag twee man- aen aan die diamanten over de grens vilden smokkelen. Ze hadden de edel- jesteenten in schaakstukken verstopt en jaten in hun compartiment schijnbaar sen partijtje schaak te spelen. Een be- uiibte, die zelf schaker was, keek even toe. en bemerkte dat de stukken onmage lijke stellingen innamen en dat die twe schakers geen benut hadden van 't spel. fc weiden dan ook aangehouden... en de stokeit werden zelf... geschaakt! liet g'al 't nut van 'fc spel... Hadden je mannen werkelijk kunnen schaken... staren er zeker doorveslibberd! Nu kun nen ze mea culpa kloppen en zeggen ieder in zijn eigen: 't is mijne schuld tt de... scha ken! IN DE WACHTKAMER van een dokter atten twee kleine jongens. Wat scheelt er aan? vraagt een dame wn. Ik heb een knikker ingeslikt en nu noet de dokter hem er uit halen, zegt net benauwde stem de eene jongen. En jij, ben jij met je vriendje mee ïkomen om hem moed in te spreken? N:e, maar die knikker is van mij JA. IK - Heb schrik Kat dit epistel aan te vangen Kan 't u wel aanbelangen? 't. Is een onderwerp heel sterk Dat. vraagt veel tijd en werk Handelt, voor de rest wensch 'k het naar [de maan. iver 't aantal soorten schrikdie er T bestaan! En d'r zijn er niet minder dan honderd ijf 'én .dertig! Geen klein biertje, eh! in het meerendeel onder hen worden bij e kinderen veroorzaakt door een verkeer- i opvoeding. Zij dragen schoon klinken- e namen die bewijzen dat de «uitvinder!» rvan niet aangetast is door een hon- erd-res-en-der tigs ten schrik ofte phcbie amelijk de vrees van de Grieksche stam- •oorden. De agoraphobieis de schrik ofte de rees van de openbare plaatsen, de an- indphobieis de vrees der nauwe of nje plaatsen, de ailouraphobieis de rees Voor de katten en de cynophobie deze voor de honden. Gij zijt aangetast oor de peniaphobie als ge schrik hebt ior de armoede, ge lijdt onder crema- iphobieals ge vrees hebt van 't geld an hebt ge nog de amakaphobie ofte schrik voor 'i gerij, de «katagalophobie» 'te de vrees voor 't belachelijke, de ka- Mraphiaphcbieofte de schrik van iets 1 misdoen... en dan komen er nog! nog! og! -vermits er honderd vijf en dertig in... Maar de schoonste zijn toch de Phobophobieofte de schrik van... den brik en de pamphobie ofte de schrik »r alles! Had ik geen gelijk schrik te hebben dit brik-barend,.onderwerp aan te vatten!? Was iets schrikkelijks en vreeselijks! EEN KLEINE JONGEN stond op straat schreeuwen. Een oude heer kwam «lelijdend naar hem toe en vroeg: Waarom schreeuwt ge zoo, ventje? M'n vader heeft m'n moeder voor n domme gans uitgemaakt. En verder? En m'n moeder heeft m'n vader voor den ezel gescholden. En moet ge daarom nu zóó ireeuwen? Ja, mijnheer, want ik vraag me af, 't ben ik nu eigenlijk? Ja, nen ezel en 're gans... wat zou dat 1 geven? j IS ER VEEL of weinig aan -gelegen Geheim 'n blijft toch nooit verzwegen Alzoo vernemen we thans Lit het tijdens den lesten oorlogsdans -t Chamberlain is, die den vrede heeft [gered lar wel, 'k verklaar het met veel pret, Komt, treedt 'n beetje nader, G od de Vader BBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBB ngr.hvcrk v. 39 Oktober 1938. Nr fort voor Maria's dood had Karl Wern- die van haar ellende gehoord had ar nog eenmaal opgezocht en eerst op ar sterfbed vernam de arme vrouw, wie t geluk van haar leven verwoest had en ut Wemher moest, nu het voor altijd laat was, uit den mond der stervende oren dat, al die verdachtmakingen van n bloedverwanten, die hem ertoe ge acht hadden cm Maria zonder eenige rklaring den verlovingsring terug te zen- n, niets dan leugen en bedrog waren A-eest. De arme Mari,. kon slechts dien troost mee in het graf nemen, dat kaar verlaten kind voortaan gezorgd °u korden, want Karl Wernher had haar Hoofd de kleine Felicitas tot zich te ne- jen en haar als zijr. eigen kind op te voe- -ii. Het was de eenige zonnestraal die de ie uren van Maria Rogga verhelderde. E. Karl Wernher had trouw woord ge iden. Direct r.a den dood van haar o;der had hij Felicitas tot zich genomen 1 was een zorgzame pleegvader voor het nd geworden. Het Heidehof had hij niet willen ver span, het moest voor Felicitas een aan- 'nken aan haar vroeg gestorven moeder Ijven. De melkerij verkocht hij en hij H de boerderij door een ouden tuinman zijn vrouw beiieeren. Des zomers acht Wernher met zijn pleegdochter al- M een paar maanden in de landelijke 'Ite van Heidehof te wonen en zoo groei- 5 bet kind elk jaar mooier en sterker op 1 de zon der heide. Lwn Felicitas volwassen was en dooi' p;««svader ia de gezelscli&oswereW Maar 't is ne menschelijke God de Vader en dat zegt al veel. De En-gelsche humor verliest nooit zijn rechten. Zoo wordt door verschillende ga zetten melding gemaakt van een telegram uit New York, volgens hetwelk dien vent, die zich niet schaamt zich dien godde lijkere naam toe te eigenen, den vrede zou gered hebben. Deze God de Vader is een man die enkelen tijd geleden in Harlem, de neger- wijk van New York, nogal van zich deed spreken door zijn fanatiek optreden. Hij beschouwt zichzelf als een God... en de naam van God de Vader heeft hij dan ook zichzelf gegeven. In een tijd schrift dat deze zonderling uitgeeft, heeft hij den tekst afgedrukt van telegrammen welke hij aan de voornaamste Europeesche staatshoofden heeft verzonden. 't Besluit vcor de bijgeloovige negers die hij uitbaat, ligt natuurlijk voor de hand. Bij de ontvangst van de telegram men van dien God de Vaderwas de vrede gered! En dat in de XX" eeuw! DAT IS ERG LIEF van u, zei tante Elisabeth aangedaan, toen de kleine Nellie op tnnte's verjaardag met een pakje kwam aandragen. Ze begon onmiddellijk het touwtje los te knoopen. Ik ben erg nieuwsgierig wat het is! zei tante. Ik weet wel wat het is, zei Nellie, een vischje. Een vischje, vroeg tante verwonderd. Ja, pa zei, ik geef u een vischje mee om een kabeljauw te vangen! Wie had beet? PLYNE WEENT, P.LYNE SCHREIT Want z'is heuren regenboog kwijt. Waar ze, naar ik las Toch zoo fier op was. Plyne is kwaad, Plyne is vies. Want 't is voor haar een groot verlies En 't kan haar nu niet veel meer baten Want de toeristen hebsn haar verlaten! Plyne dat is een lief stadje in de Ver- eereigde staten van Amerika. Daar vormde een rivier een waterval waarboven, op heldere dagen, en bij een bepaalden stand der zon, een regenboog te zien was, als gevolg van de waterdeeltjes die de lucht ingeworpen werden. Maar nu, helaas! heeft de «vooruitgang» ook zijn parten gespeeld aan Plyne... en dien vooruitgang beteekent voor haar een fameuze achteruitgang. Ziehier wat er namelijk gebeurd is. Een electriciteitsmaatschappij heeft daar op dien waterval een centrale ge bouwd... en de regenboog is er meteen natuurlijk van onder gemuisd!... Daar die regenboog vele toeristen trok, waarvan Plyne dan ook cm zoo te zeggen uitsluitend leefde... heeft de stad thans een schadevergoeding van 25.000 dollar geëischt van de sosjeteit van den ellen- triek voor den ontstolen regenboog! Arme Plyne! EEN SPANJAARD, een Amerikaan en een Schot bespraken met elkaar, wat ieder van hen doen zou, als hij op een goeden dag ontwaakte en bevond, dat hij mil- lionnair geworden was. De Spanjaard bedacht zich niet lang en zei, dat hij een lang gekoesterden wensch in vervulling zou doen gaan en een schitterende arena vcor stiererage- vechten zou laten bouwen. De Amerikaan verklaarde, dat hij een reis cm de wereld zou gaan maken. En ik. zei de Schot, ik zou me nog eens te slapen leggen en zien, of er mis schien weer een millioentje bijkwam! WIJL M'N PEN OP 'T GLAD PAPIER In kronkelenden zwier Letters maakt vol krol en sier En nieuws vertelt van daar en hier Denk ik bij mijn eigen Zou 'k eindelijk 't geluk toch krijgen, Voorwerp mijner droomen, Te weten nu te komen 'k Zeg het onbedekt, Wie u heeft en waar ge werdt ontdekt! Als ne modernevent die 'k ben, is 't natuurlijk met 'n vuloen da'k pen... en 't is dan ook daarover dat onze opzoekin gen gaan. Wie heeft eigenlijk de vulpenhouder uiteevonde-n? Waterman was al ne laatkomer met zijn patent in 1883. Het staat vast dat er in Egyptische gra ven voorwerpen gevonden werden, die bij nader onderzoek een primitief soort vul penhouders bleken te zijn. Ze bestonden uit een stuk riet, ter dikte van een pot lood en ongevCei 7 en nen halven cen timeter lang, bevestigd op een lang stuk koper. De pen was tot een fijne punt ge sneden, net als een veeren pen. Het nauwe rietbuisje diende om een kleine hoeveel heid reserve» inkt te bevatten. Waar deze vloeistof uit bestond is natuurlijk niet meer na te gaan. En alzoo is 't eens te meer gebleken zie, dat er niks nieuws is onder de zon! En ons modernismeheeft weer ne duchtigen klap gekregen, want waar we nu meê schrijven is slechts een per fectie van 't aloude. MOEDER wilde Zaterdagmiddag gaan winkelen en vader een zeer precies man stemde er in toe om dien middag niet te tuinieren, doch met zijn drie woe lige kinderen uitte gaan. Toen moeder thuis kwam overhandigde vader haar het volgende lijstje: Tranen gedroogd: negen maal. Veters dichtgebonden: dertien maal. Ballonnen gekocht: twee per kind. Gemiddeld leven van ballon: twaalf seconden. Kinderen gewaarschuwd om niet de straat over te steken: negen en twintig maal. Kinderen toch de straat overgestoken: een en twin tig maal. Aantal Zatei'dagen dat vader opnieuw zal oppassen: nul. 't Zijn sjarels, de mannen! NEEN, D'R IS NIKS DOM'S In de vragen, beste gezellen Die 'k u hier ga stellen. 't Zijn slechts enk'le waarom's Die mem zich, goed geteld Eiken dag twintig keeren stelt, Maar waarop men, goed doorgrond, Nooit of nooit een antwoord vond! Hier gaan ze... Waarom zegt men van een porcelsinen roosje dat ze gelijkt op een natuurlijke bloem, cn waarom wanneer ze echt is, gelijkt ze op een porcelein-Sn roos? Fiselofie, msnschen fiselofie. Waarom steekt het muziekstukje dat me-n sedert vijf minuten zoekt, altijd het laatste in den hoop? Waarom schrijven twee personen^ die sedert lang zonder nieuws zijn, dé* eenen van de andere, op hetzelfde oogen- blik aan malkander? Diep! Waarom verdwijnt een voorwerp dat sedert lang op die plaats lag, op 't oogen- bllk dat men 't noodig heeft? Waarom, als men vóór zijn vrienden een proefneming wil doen om zijn ge zegde te staven, mislukt die proefneming telken male dien keer? Hewel... en uwe antwoorden! VOOR DEN SCHOUWBURG stond een lange rij menseden te wachten. Fsn man voelde, dat iemand zijn rug naakte en keek om. Hij zag een jong m .sje dat juist de a-ij uit wilde gaan. Ik ga even aan den overkant sigaret ten koopen, zei ze. Dat interesseert me niet, bitste de man. Dat kan wel, was haar antwoord, maar ik heb 'n krijtstreep op uw rug ge zet, voor 't geval ik mijn plaats vergeet. 'N GEDACHT: Zalig zij die mtnnen! Zij worden bemind: Liefde is de kracht die den Haat overwint. En nog een: Zalig zij die wachten! Zij leeren geduld. Is niet de vrucht eerst in bloesem gehuld? Trekt er uw profijt uit! ALLES IS GEZEGD wat er te zeggen viel... en d'r is geen stof meer voorhan den!... Wat! roe.pt Marenta eensklaps uit, die over mijnen schouder is komen zien wat 'k pende. Wat! geen stof meer voorhan den?... Hier zie... en meteen duwt ze me een... opneemvod in de hand, hier zie, ga maar eens zien op de kasten en stoe len uit de goei kamer of daar geen stof meer voorhanden is, en opgepast weie... als 't straks niet afgedaan is... En alzoo zit 't manneken hier weer, zie, met zijn gebakken peren... want 't woord van Marenta ls 'n bevel. Ik zei dus... en nu nog meer dan daar straks, d'r s geen stof en ook geen... tijd meer voorhanden, en daarom gaan we onze toevlucht nemen tot een lledekijn, getiteld: IK GA TROUWEN "k Ben jonkman, zes en twintig jaar... Maar 'k kan het niet meer houwen; 'k Heb 't dus in mijn gedacht gezet. Als 't kan... maar vlug te trouwen. Doch trouwen doet men niet alleen... Zoo zingen ze in het liedje... Ge hebt daarvoor beslist vandcen Een Stansken, Fientje of Grietje. Refrein. O, neen! Ik blijf niet meer aHeen, 'k Ga zonder dralen... Me een vrouwken halen. Helaas; ik heb een groot gebrek, 'k Durf met geen meisken spreken... En 'k heb nog nooit een aardig kind, Recht in haar oog gekeken. Mijn wil is goed, maar 'k ben niet vrank, Ik moet nog zooveel leeren... 'k Geraak nooit verder dan dit woord: Sofieken, 'k zie u geren. Sophie, mijn hart, dat staat In vlam, ophie, gij kunt het blusschen... Sophie, Sopihieken lief, ik zou... U gaarne eens... willen kussen. Dat zal ik zeggen, maar helaas!... Zal 'k mij zoo stout vertoonen... Ach! als ik bij een meisken sta, Ben 'k seffens in de boonen. 't Is best nog dat ik haar misschien Een schoonen brief zou schrijven, Waarin ik zweer, dat 'k haar alleen, Altijd getrouw zal blijven... 'k schrijf dan meteen wat ik bezitf Een hofsteê; vijf hectaren; Drie koeien en tienduizend frank En ook nog ai mijn haren. Als dan Sophieken weigren moest Zal 'k daarom nog niet weereen; Dan ga 'k naar Stance, Odile, Tvonne, Gertrude of Bertha henen. Ik vind wel ergens mijn gerief. Want zóó zijn thans de zaken: Ik ken er... zevenhonderd, die Niet... aan een man geraken. U VRAAGT?... WIJ ANTWOORDEN!... AAN AL ONZE LEZERESSEN. U kail ons, in alle vertrouwen zelfs zonder U kenbaar te maken vragen stellen in verband met t e hukhouding, recepten, op voeding', schoonheidswenken, enz... In het mogelijke zullen wij U zoo vlug en zoo goed mogelijk antwoorden. Wij herhalen echter uitdrukkelijk dat wij op genees kundige vragen geen antwoord kunnen verstrekken, daar deze niet tot onze be voegdheid behooren. Het is dus nutteloos ons nu nog vragen over genezing van ziek ten, enzoovoort te sturen: voor alles wat tot het domein der geneeskunde behoort dient men zich te wenden tot ger.eeshee- ren en niet tot ons. Stuurt 'uwe vragen, raadverzoeken, en zoovoort or.der gesloten omslag aan het adres van dit blad. met vermelding Voor Tante BarbaraDan worden deze brie ven ons ongeopend besteld, en in één der ecrsté daarop verschijnende rubrieken zult U ons antwoord vinden. Wij dringen er echter op aan, dat er een postzegel van 75 cent is men moet bijgevoegd worden om de correspcndentie-cr.kosten te dekken. En als 'k mijn schat gevonden heb, (Ik wil 't u niet verzwijgen) Dan zullen, na een week of vier, Wij d'eersten roep... gaan krijgen. Want onder ons gezeid, ge kunt De zedeles hier rapen, 't Wordt tegenwoordig veel te koud, Om nog... alleen be slapen. 't Manneken uit de Maan. UBBBBBBBBBBaBBBBSlSBSBBSXaB» Nr 2, speciaal, uiterst licht, 26 fr. de kgr. Nr 4, speciaal voor liefhebbers, 32 fr. de kgr. Franco tegen terugbetaling per 2 kgr. 1 Fr. vermindering de kgr. per 4 kgr. Fijne, middelmatige en grove snit II MANTELS en KLEEDJES S Alle» van 't schoonste en 't beste Van 6 tot 16 jaar. [Bij de groote Post) S werd gebracht ontbrak het haar niet aan hofmakers. Doch ze was tegenover allen, die haar omringden koel vriendelijk en niemand kon er zich op beroemen ooit door haar te zijn uitverkoren. En de man, dien ze wel had willen uitverkiezen, hield zich bijna opzettelijk op een afstand. Dat was Rolf, Judith Walbergs broer, die ongeveer een half uur van Heidehof af op een landgoed woonde, dat hij van een oom geërfd had en dat hij zelf be heerde. Af en toe had Felicitas Judith in gezelschap ontmoet en had zich dadelijk aangetrokken gevoeld tot het algemeen be wonderde meisje. Wat moest Judith ont zettend geleden hebben onder de veran dering. Haar broer, die altijd vreemd te genover zijn vader had gestaan en die al les had zien aankomen, was nu haar eeni ge beschermer. Ze zou nu wel, zooals Fe licitas dacht, in zijn huts een toevlucht zoeken, daar Richard Wernher haar dat nog niet bieden kon. Steeds weer moest Felicitas aan die bei de menschen denken, die ze zoo graag zou willen helpen. Maar na het laatste ge sprek met haai- pleegvader was elke ver derde poging onmogelijk geworden, Karl Wernher had immers zijn woord gegeven, dat zijn neef nooit een cent voor het uit voeren van zijn plannen van hem zou krijgen. Felicitas zat voor het raam van haar kamer en staarde verstrooid naar buiten, het park in. Wat gaf het haar nu óf ze een rijke erfgename was, als ze toch niet in staat was iemand te helpen, die zoo dringend hulp noodig had. Ze dacht er aan hoe vaak haar pleegva der met haar over zijn testament gespro ken had, dat haar tot eenige bezitster zou maken van zijn geheele vermogen. Hij be waarde het in een ouderwetsche, rijk ver sierde cassette van gedreven zilver. Een krans rozen en bladeren omgaf het dek sel en werd door een gouden spreukhand te zam-en gehouden. In Treuen verwahr An tausend Jalir, Was anitzt umschliezet Dein erzen Gewand. De letters van deze spreuk waren door het veelvuldig gebruik op twee plaatsen afgesleten en uitgewischt. De T van het woord Treuen en de a van het woord Ge wand waren niet meer te onderscheiden. Gok Karl had Felicitas een overlevering uit de familie verteld met betrekking tot die cassette, waarvan nog een tweede exemplaar had bestaan. De Wernhers konden hun stam,boom volgen tot het begin van de zestiende eeuw. Merkwaardig genoeg werd ln de fa milie tientallen van jaren lang altijd maar één zoon geboren, die de erfgenaam van zijn vader werd. Doch toen kreeg einde lijk een Wernher eens twe© zonen en daarvan had de oudste de zr.ken van zijn vader voortgezet, terwijl de andere dc goudsmeedkunst geleerd had. En die twee broers waren met twee zusters getrouwd, de dochters van den meester waar de jongste broer zijn kunst geleerd had. Deze beide zusters brachten haar man nen denzelfden bruidschat mede, nl. zil veren cassetten, waarvan het in de fami liekroniek heette, dat elk met goudstukken gevuld was geweest en beide leken op el kaar als twee druppels -water. Elke cas sette had ook denzelfden spreukband inet dezelfde spreuk en ook de daarbij behoo- rende sleutels hadden precies op elkaar geleken. De vader der belde meisjes had de cassetten zelf bewerkt en door dit ge schenk willen aantoonen, dat zijn doch ters hem beiden even lief waren. Elk der belde broers Wernher had slechts één zoon gekregen en zoo waren de cassetten tot nu toe in da beide families gebleven. Karl Wernher was de eenige nakomeling yan den lakenwever en Geórge Wernher de eenige van den goudsmid, verder was er geen familie meer, ia beide fswiUUea wweu die zilveren L. V. vraagt ons: Gelief, zoo mogelijk, een middel te geven tegen het uitvallen van haar. Het te vroege uitvallen van de haren kan verschillende oorzaken heb ben. Veelal zijn het ziekelijke gebeurtenis sen in het zenuwstelsel door algemeene storingen of infectieziekten. Zoo is bij voorbeeld het uitvallen der haren na ty phus een bijna regelmatig volgend ver schijnsel. Ook hij tuberculerzen en kan- kerzieken doet zich gewoonlijk een opval lend verval der haren voor. ALs teeken van algemeene storingen is Set uitvallen der haren bij vele vrouwen na het kraambed op te vatten. De haren vallen dan bepaald bij strengen uit en elk doortrekken met den kam ts voldoende, om geheele bo-jes los te werken. Het uitvallen der haren tengevolge van zoodanige oorzaken is ge lukkig slechts een voorbijgaand verschijn sel. Zoodra het organisme weder herstelt en krachtig wordt, zet ook de wasdom der haren krachtig in en brengt vergoeding voor verlies. De eigenlijke oorzaak ven den uitval van het haar is afgezien van bijzonde re ziekten van de haren eene storing in de voeding, het gevolg ran verstopping der haarbalgen. Aanleiding daartoe is er genoeg. De natuurlijke vettigheid van den haarbodem houdt het onvermijdelijke stof vast en vermengt zich daarmede tot een taaie massa, die hij tallooze menschen nog door de gewoonte vermeerdert wordt, hst hoofd met zalven en pomade insmeeien. Daardoor ontstaat op de hoofdhuid eene samenhangende laag, die de haarbalgope- ningen luchtdicht afsluit. Het gevolg is de volledige onderbreking van de haar» voeding. De haarbol en de haarbalg, waar in het eigenlijke haar zeer vast zit, krim pen, het haar raakt los, verliest zijn steun en valt uit. Bij mannen wordt deze wer king nog daardoor versterkt, dat zij meest al stijve hoofddeksels dragen, die geen lucht doorlaten vooral de soldatenhel- men zijn in dat opzicht buitengewoon on praktisch waardoor aan den haarbo- dem nog de laatste mogelijkheid van eene hygiënische werking wordt ontnomen. Terwijl nu kaalhoofdigheid bij begin van haar optreden zonder moeite zou zijn te verhelpen, gaat men de meest verkeer de wegen op. Kapper en kapster worden geraadpleegd en hun raadgeving met ijver opgevolgd. Wat hevelen deze aan? Zalven, pomaden, dure haarwateren kortom alles, wat den toestand bepaald verergeren moet. Aan den grondslag van alle hygiëne, de zindelijkheid, wordt niet gedacht. De haarverzorging moest in principe bestaan in het vrij houden der hoofdhuid van alle cnnatuurlijke stoffen. De natuur lijke vetcfschelding is bijna steeds vol doende om den haarbodem en de haren voor droogte te bewaren. Om de 2 S, 3 we ken moet een grondig wasechen van het haar plaats hebben met warm water en eene zachte zeep, waarop eene overspoeling met helder water moet volgen, dat even eens warm is. Personen met ruime vetaf- scheiding doen goed, om aan het eigen lijke waschwater iets soda toevoegen, on geveer ter grootte van een duivenei, om dat deze bijdraagt tot spoediger inzeeping der vetlaag. Van zalven en pomade moest geheel afgezien worden. Slechts in de ge vallen, waarin na het wasschen van het haar eene sterke droogte achterblijft, is aan te 'bevelen de hoofdhuid met eene goe de olie in te wrijven. De geparfumeerde haarwateren en pomade benadeelen de haren geheel en al, want de daarin voor komende scherpte werkt bij langen duur schadelijk op den haarbol... Haarschilfers verdwijnen niet door het wasschen dei- hoofdhuid met spiritus bevattende vloei stoffen. Deze bewerken natuurlijk eene schijnbare beperking der afschiifering, zoolang de haarbodem nog vachtig is; zijn ze echter ingedroogd, dan volgt door de sterke ontvetting een des te sterker afval van schilfers. Ir. zoodanig geval moet voor een goede voeding van den haarbedem ge zorgd worden, die het doelmatigst wordt bereikt door herhaald wasschen van het hoofd imet water en zachte zeep. een ma tig Invetten en massage. laatstgenoemde moest overigens in den rulmsten omvang worden toegepast, zelfs bij geringe storin gen, die het eerst nauwelijks opvallen. Vooral bij het uitvallen van hét haar is zij zeer op haar plaats. De vingertop pen van beide handen, zonder behulp van zalf, wrijven in systematische korte stre pen de geheele hoofdhuid met zachte drukking, waardoor, zooals bij elke massa ge, eene drukke bloedcirculatie wordt op gewekt. Deze wijze van behandeling van den haarbodem is daaromi van zoo groot gewicht, omdat zij, buiten het wasschen, de eenige is, die het bloed naar de haar- bollen leidt en zoodoende den wasdom van het haar bevordert. Er moet slechts op ge wezen worden, dat in gevallen van chro nische haaruitval, dadelijk na«de massage zeer veel haren worden afgestcoten, het geen dan wordt uitgelegd alsof de massa- laoBBBBBEEBaBBBasBSBsaiiaaaa® cassetten altijd van vader op zoon over gegaan. In Karl's familie waren ook de welstand en rijkdom overgeërfd, doch de voorvaderen van George Wernher hadden de geërfde schatten niet weten te bewaren. Hfcta hette, dat ook de zilveren familis- cassctte in. dezen tak van het geslacht ver dwenen was. Of ze was verkocht of versmolten, want ze bezat een aanzien lijke waaide, doch George Wernher kon zich nog wel herinneren, dat hij als jon gen die cassett in handen van zijn vader had gezien. Hij had er ook eens met Karl Wernher over gesproken en deze vond het zeer jammer, dat een zo< oud erfstuk niet bewaard was gebleven. Hij zelf zou haar graag- tegen goud hebben opgewogen als ze daardoor in de familie was gebleven. In deze van geslacht op geslacht over geërfde cassette bewaarde ICarl Wernher zijn testament en die cassette stond vei lig in zijn brandkast. Den derden dag na zijn dood moest volgens zijn bepaling het testament geopend worden. Toen Richard Wernher Felicitas ver laten had, was lij met een bezwaard ge moed naar het huis van zijn ouders ge gaan. Onderweg dacht hij over zijn toe stand na. 'Zeker, hij had zijn uitvinding aan de fabriek waar hij was aangesteld kunnen verkoopen, maar hij wist, dat men hem dan 'met een som zou afschepen, die te gering was om hem. een zelfstandig bestaan mogelijk te maken. Daarom moest hij, wile hij zijn doel bereiken, zelf zijn uitvinding exploiteeren cn daarvoor had hij, naar zijn berekening, niet meer dan dertig duizend mark noodig. Hij zou dan echter zijn zekere positie bij de Schubert werken moeten opgeven, want cie ver wezenlijking van zijn plannen eischte al zijn krachten. (Hij zelf geloofde ahsoluut aan het sucoes. maar hoe gioot ook die persoonlijke overtuiging was, toch had hij de grootste moeite oni den kapitalist te ge nadeelig was geweest. Dit zijn echter alleen de reeds afgestorven haren, die ook zonder wrijving later zouden uitvallen... De dagelijksche haarverzorging be staat in het kammen en horstelen, het geen zorgvuldig most worden gedaan. Voorts behoort daarbij nog een kami tot het effen maken der haren, terwijl bo vendien een stofkam noodig is voor de verwijdering van de op de hoofdhuid aan wezige roos en stofdeeltjes. De borstel mag niet te hard of zelfs van draad zijn, maar moet zijn taak vervullen zonder de hoofd huid te prikkelen. Zijn gebruik verleent aan het haar glans en een goed uitzien, mag echter niet overdreven worden. Per sonen met zeer vetten haarbodem, moes ten hemi niet te dikwijls gebruiken, om dat door het borstelen ook de haren vettig worden en alsdan moeilijk zijn in orde te brengen.» (Dr med. Jenny Springer). WIVINA vraagt ons onder meer: Slag ik U vragen een reeks goedkoope menus voor al de dagen der weck te wiilcn op stellen ZONDAG: Tomatensoep; aardappelen met varkenschijf en savoyekool; rijstpud ding; fruit. MAANDAGRest tomatensoep van .Zon dag; stamppot van aardappelen, appelen en soek; vanillevla. DINSDAG: Gekookte aardappelen met roode kool en wox-st; havermoutpap. WOENSDAG: Gekookte kabeljauw met tomatensaus, gekookte aardappelen; als nagerecht griesmeelpudding. DONDERDAG: Frites met beafsteek; schoteltje brood met appelen. VRIJDAG: Gebakken wijting met aard appelensla; nagerecht karnemelksche pap. ZATERDAG: Stoofcarbonade met ge kookte aardappelen; rijst met rozijnen. Op de andere vragen wordt er in een volgende rubriek geantwoord. V. vraagt ons: Bede eenige recepten te publicceren tot het bereiden van kamper noelies. Voor wie den naam kam pernoelie niet'kent, kunnen we zeggen dat het een zekere eetbare paddenstoel is. Met dezen woosrduitleg kunnen dc hierna volgende recepten ook voor veel andere lezeressen nuttig zijn. Vooraf houden we eraan te zeggen dat men geen exemplaren moet plukken die wreek en oud aanvoelen, want de toxinën die in dergelijke exem plaren aanwezig zijn door het ln ontbin ding verkeerende eiwit zijn bijna even ge vaarlijk als die der giftige soorten. Men moet zé, na het inzamelen, dadelijk schoonmaken, hst is te zeggen panklaar maken; ze wasschen en zouten, en aldus in een pan wegzetten. PADDESTOELEN SCHOON MAKEN. 7 10 maal het water ververschen is regel. Sommige soorten, zooals de Moriel- tjes, most men, nadat ze in stukjes ge sneden zijn, eerst eenigen tijd in zout water laten liggen opdat het zand dat er aan kleeft, eruit verwijderd kan worden. Dit doe men echter geenszins hij andere soorten daar het zout ze het aroma ont neemt. Men wasecbe daarentegen zeer vlug en late de paddenstoelen zoo kort mogelijk in het water. Sommige zocals de Psalliota's moeten niet gewasschen wor den: men wrijve ze af met een doekje, dat men in afspoehvater dompelt, waarin wat citroenwater is gedaan: daardoor wordt de witte kleur behouden. Enkele soorten waarvan de aarde moeilijk is af te was schen. zooals bijvoorbeeld bij de Bovlsten, reinigt men met een borsteltje. Snijd r.iet te veel af. HORS D'CEUVRE VAN PADDESTOE LEN. Men kan hiervoor gebruiken: paddenstoelen in 't zuur ingemaakt en versche, gekookte paddenstoelen van zoo wat alle soorten. De versch gekookte laat men goed vfixlruipen evenals de in het zuur ingemaakte. Men wikkele ze dan in een mayonnaire-sausje en cUene ze voor, op geroosterd brobd of in uitgeholde rau we tomaten. SOEP VAN PADDENSTOELEN. Daartoe kan men gebruiken de reeds wat oudere paddenstoelen alsook het aftreksel van stelenbuisjeslagen. Het nat wordt daarvoor door een linnen doekje gegoten, zoodat het mooi helder is. Men kan dat dit nat met uienwater vermengen en aan mengen met wat meel, terwijl een stukje boter en wat nootmuseaat worden toege voegd. Ook kan men er wat room of melk bijvoegen. Of men laat soepgroenten op water trekken en dit later met het pad- denstoelennat vermengen. Men kan er nog bouillonblokjes en eieren aan toevoe gen en in plaats van gewoon meel ook ge brand meel gebruiken. Aan te raden is al tijd kleine gesneden stukjes paddenstoe len er bij te voegen. Ook kleine stukjes kaas smaken er heerlijk in. Heeft men geen nat van versche paddenstoelen voor handen, dan gebruike men den aspic. Een lepel aspic is voldoende voor 4 borden soep. PADDENSTOELEN CROQUETJES. De gekookte paddenstoelen late men op een vergiet uitdruipen. Het nat gebruike men met ©en stukje boter, wat ul, kerry, lijn gehakte peterselie en meel om er een dikke meelsaus van te bereiden. Zijn de paddenstoelen góed uitgedropen, dan wor den ze door de dikke meelsaus gerold, gi- paneerd en in de olie gebakken. Hiervoor leenen zich vooral: Champignon, Boleter., de Bovist, de Cantharel en Russula's, PADDENSTOELEN ALS GROENTEN. - - Hiervoor leenen zich alle soorten. Als boven aangegeven voor croquetjes beschre ven manier, kunnen ze als gehakt in den oven gebraden worden (dit vooral voor Cantharel en Morteltjes)Ook kan men vleesch- en vischrèstanten met de pad denstoelen vermengen. ALLERLEI. Verder kan men padden stoelen als sla gebruikenrauw of gekoekt. (De in stukjes gesneden paddenstoelen worden met een rauwen eierdooier, Genua- of Ersatzolie, azijn, peper, mosterd, enz., tflflBB3BB9aBSaflflflaaBBBSBBBflfll wat fijn gewreven gekookte aardappelen, prei, biet, ook haring, tot een smakelijke sla aangemaakt.) Men kan ook padden stoelen voor een omelet gebruiken, doch momenteel zijn de eieren daartoe te duur, Wie zich aan paddenstoelen-recepten interesseert schaffe zich om te -beginnen het prachtwerkje Hoe maken we Pad denstoelen klaar? door Cath. Cool» aan. De hierboven geciteerde gegevens werden eruit getrokken. Het is te verkrijgen bij Uitgever W. Versluys, Amsterdam, en misschien ook wel ten bureele van dit blad. VROUW C. D. Wanneer U dit leest zal u reeds in het 'bezit zijn van een schrijven, dat we naar de redaktie van dit blad stuurden, met bede het U recht streeks te laten geworden. LENA, M. VAND. BERENGERE, L. V., VROUW R. en de andere nog niet beant woordde inzenders moeten- nog een week je geduld hebben. Want we verkiezen ieder vraag degelijk te beantwoorden, en ieder zijn beurt te doen afwachten, dan allen tegelijk van antwoord te dienen, en dan noodgedwongen kort en onvolledig te moeten zijn. We meenen dat zooals we nu de vragen beantwoorden alle lezeressen er veel interesse voor hebben. (Nadruk Verboden). TANTE 3ARBARA ZAL IK EEN BONTMANTEL DRAGEN?? Er is een tijd geweest, dat een bont mantel dragen bijna de getuigenis ver overde dat men een dame van een zeke ren welstand was». Nu, de laatste jaren is bont erg in het gebruik gekomen, en dit niet alleen om dat een bontmantel zooveel beter tegen de koude beschermt dan een degelijke wollen mantel, maar Koningin Mode wil het zoo!... Thans draagt men niet «llien écht en onvervalscht bont, er zijn ook veel ver schillende imitaties van alle mogelijke bontsoorten, die niet duurder zijn dan ge wone wolstoffen. Daardoor hebben de bontmantels zoo veel bijval, en wist Koningin Mode ook dadelijk vele mogelijkheden, om alle soorten bontwerk tot de meest flatteuze en voorname mantels om te tooveren. Of GIJ nu een bontmantel- dragen zult? Dat hangt eerst en vooral af van uw eigen goesting en smaak (en misschien ook wel van die van mijnheer). Als men klein is doet men in ieder geval beter een mooi-en stoffen mantel te kiezen met een keurige bent gar nee ring. Iemand die groot is, staut best met een bontjas doch dan mag men natuurlijk ook weer niet te dik zijn. En een bontjas moet niet te pas en te onpas gedragen worden, want iemand met regenweer in natte vellen zien geeft altijd een onbehaaglijk en ze ker geen modieus uitzicht!... De vele pels soorten die de industrie ons bracht, zoo als Brsitschwanz, Persiane.nels, Indisch lam enz. zijn zeer gemakkelijk te verwer ken. Hiermede geven we' enkele practi- sche inlichtingen die zek.r van. pas kun nen komen voor het maken an kragen en andere kleine garneeringen voor onze wintermantels. Voor het snijden neemt men een. gilet- te-mesje en men snijdt natuurlijk langs den averechtschen l:ant. Men rrooet er al tijd goed op letten, dat. enkel het vel door gesneden. en de haartjes niet beschadigd worden. Bij het naaien moet men zien dat de haren r.aar den goeden kant 1-oopen. En men naait de kanten aan elkaar met overhandsche steken, de La en worden zorgvuldig naar den binnenkant gestre ken. Liefst gebruikt men een -driekanMce leernaald, die schuift gemakkelijker dcor het vel. Als er bij het naaien enkele haartjes r.aar den verkeerden kant geko men zouden zijn kan m-en die met een naald voorzichtig weer uittrekken. Om gemakkelijk te naaien en te voorkomen dat de aan elkaar genaaide velletjes bol gaan staan, moet men het vel eerst wat vochtig maken. Men laat het dan zoo eenigen tijd liggen, totdat het vocht er goed ingetrokken is. Zoo wordt de huid zacht en rekbaar, en geeft zij gemakke lijk toe voer het verwerken. Eer men pel sen, kragen en garneeringen maakt, meet men er altijd een tusschenvoedering in zetten (linnen, flanel of watteline). Deze wordt met groote steken opgedriegd, en men biest de kanten af met een naad- band (stevig bontlint). De zijden voede ring wordt -op de naad-band vastgemaakt. Deze kleine wenken kunnen zeker van pas komen voor de kleine bantgarneerin- gen die we zelf voor onze wintermantels maken willen. Behoud Uw KeWerrn Uch cn Uw tdfv«rtrO«iw«Q|^ CebruiV zooaU millioenen anderen WHgai Uy's Kauwgom. Het bevordert de apijavertering' en kalmeert de ten uwen. Zorg er voor ateedg Wrigley's bij dc hand te hebben, op straat thuis. Kinderen iqn er dol op. Groot in waaide in prij«. A. Êk A A .4 A. A A M A A bij SANSEN-VANNESTE, POPERINOK. RADIOBERICHTEN WEEK VAN 30 OKT. TOT 5 NOV. 1938. KATHOLIEKE ZENDERS: II. V. R. O. - Loksbcrgen - Kortrijk R. C. B. - K. R. O. vinden, die dat geloof in zijn succes deelde. Aan zijn ouders Lad Richard niets van zijn uitvinding gezegd, want hij was geen man van veel woorden, doch een man van de daad, ook wilde hij hen ifie'; onnoodig ongerust maken, want hij -kende het leven dige temperament van zijn 'moeder, die maar al te gauw de mooiste luchtkasteelen 'zou hebben gebouwd. Evenmin had hij tot nu toe verteld dat hij in stilte met Judith Walberg verloofd was: Dat voelde hij nu, terwijl hij op het huis van zijn ouders afstapte, als een opluchting. Wat zou het niet aanleiding gegeven hebben tot onver kwikkelijke scènes, nu, na heb faillisse ment van Walberg. Ze zouden hem niet hebben geholpen zijn last dragen, maar hemi dien nog zwaarder hebben gemaakt. Aan tafel was hij nog stiller dan anders en gaf op de vragen van zijn vader zulke verstrooide antwoorden, dat 'het zijn ouders opviel. ,Z-e wilden hem uithooren, maar hij wendde groote haast voor we gens een dringende conferentie op de fa briek, waar hij dadelijk na tafel heen wilde gaan. Zijn weg voerde hem langs het huis van de Walberg's. Zijn blik gleed langs de ramen van de bovenste verdieping, die bijna alle met jalouzieën gesloten waren. Voor de deur stond een groote meubel wagen. Richard wist, dat de kostbare in richting van het huls openbaar zou wor den verkocht om de schulden, die Fried- rich Walberg had nagelaten, te betalen. Richard voelde zich zeer 'bedrukt toen hij eraan dacht, hoe Judith onder dit alles zou lijden. Sedert den dood van haar vader had hij haar niet mi&or gezien of gesproken. Hoe zou ze zich schikken in de ver anderde omstandigheden? Hij kon zich niet voorstellen dat ze tegen een leven vol zorgen, opgewassen zou zijn.'Ze had hem haar jawoord onder zulke heel andere omstandigheden gegeven nu zou het gegeven voord, haar misschien druk ken, nu zou ze misschien liever het aatl- 31 OCT. Te 11 uur. ter wachtzaal, 1* klas ter statie Gent-St-Pieters. door Heer Vandcrborght, e.a.w. inspecteur der Exploitatie, aanbesteding van den bestel dienst van Spoorwecren ter statie ADIN- KKRKE-DE, PANNE. Alg. en bijz. last- kohier Nr 70.293, prijs 5 eiï 3 fr. 5 NOV. Te 11 u„ ten stadhutze te MEENEN, bouwen van een gemeente school, Harmoniestraat (Barakken). Stuk ken ten stadssecretarlaat en te koop, prijs 150 fr. bij bouwm. G. Boghemans, 52, SBRH9B831E9flB9BBaSBBBBBBBBBBSBBBBBBBflBBBBBBEBE£nSBfll393£37 Warschau, 30 Okt., 8.15: Kath. kerkdienst, Warschau, 1 Nov., 8: Kath. kerkdierret. Warschau, 2 Nov., 21: G-odsd. muziek. Warschau, 5 Nov.. 16: Kerkdienst. I.N.R. (Fr.), 31 Okt., 18: Voordr. H. Ghéoti (Peau d'Ane), I.N.R.31 Okt., 20.30: id. I.N.R.2 Nov., 13.30: Gcw. muziek (gram.) I.N.R.2 Nov., 18: Orgel en zang. I.N.R.2 Nov., 20: Symf. kc. N.I.R. (VI.), 30 Okt.. 18.45: Kath. causerie. N.I.R., 1 Nov., 10: II. Mis. N.I.R., 1 Nov., 16: Kcor. Eug. Vandc V:lde. N.I.R., 2 Nov., 20.45: André De Mets leest uit eigen vterk. P. Parisien, 2 Nov., 22.52: Requiem, Fturéu P. Parisien, 3 Nov., 17.45: l'Histoire Sain. tes en Inures P. Parisien. 5 Nov.. 18.10: Kath. actualiteit. Londen, 30 Okt.. 20: R. K. Kerkdienst. Droitwich. 31 Okt., 12: Voordracht. Weenen, 30 Okt., 8.30: Kath. morgenwijd. Leipzig, 30 Okt., 10.30: Duitsche koormuz. I9999939B9BB919999B99B99BB9B HESSES» Ieperstraat, Meenen. Aanget. lnschrijv. 5 Nov. voor 11 uur. 8 NOV. Te 2 u., ten gerr.eentehuize ta HANDZAME, verbeteren van den buurt weg ter wijk «Edewalie». Bestek 216.150 fr. Stukken ter inzage ten gemesntesecre- tariaat en t;e koop, prijs 15 fr. op po'-tch. nr 2935.13 van arr.-ingr. Jos. Sansen t* Veuroe. 10 NOV. Te 11 uur, voor den Heer Serruyse, hoofdingenieur-bestuurder bij den Oe-ntralen Dienst voor Electriciteit cn Flectromechanica, de Berlain on 1st raat. 30, Brussel, aanleg van de clectrische ver lichting in de lokalen der Riikswaeht-» kazerne te LOO. Bestek z. n. (Ned. tekst). Prijs 5 fr. 'L zoek van den rijken man aannemen, dien haar vader voor haar had uitgezocht. In ieder geval moest hij haar de vrije keus laten, zonder haar te beïnvloeden, en zon der aan zich zelf te denken. Het zou he-m ontzettend verdriet doen als ze zich vrij maakte, maar het zou hem nog duizend maal meer pijn doen, als hij zou moeten voelen, dat hij voor haar een keten was en dat ze aan zijn zijde zou missen wat tot nu toe bij haar leven behoord had. Ik moet het doen, en ik zal het doen, als oom Karl mijn verzoek afslaat mag ik haar niet vasthouden, dacht hij en liep somber verder. Bij den eerstvolgcnden hoek van de straat liep hij tegen een jongen -man op, die ongevere even oud was als hij zelf. Het was Rolf Walberg. Zijn grijze oogen hadden ernstig en somber voor zich uit gestaard-. Ze begroet ten elkaar hartelijk, want ze waren al van hun schooltijd af goede vrienden. Ben jij het, Richard? Blij je te zien, Rolf. Hoe gaat het? Rolf Walberg's lippen trilden even. Niet al te best, dat begrijp je wel. We hebben heel wat narigheid achter den rug, mijn zuster en ik. Richard knikte deelnemend: Ik heb helaas nog geen gelegenheid gehad om jou en je zuster persoonlijk mijn deelneming te betuigen. Hij drukte hem hartelijk de hand: Veel hartelijke deelneming hebben we niet ondervonden, men trekt zich op vallend van ons 'terug en overal hoor je eigen schuldEn ten slotte hebben die brave menschen gelijk. Mijn vader ls met open oogen zijn -ondergang tegemoet ge gaan, ondanks al mijn waarschuwingen. Richard keek hem vragend aan: Wist j© dan hoe het met je vader stond? Ik vermoedde het ten minste. Je weet wel dat ik al jaren met vader gebrouil leerd was. En heb je Je zuster niet op het on geluk kunen voorbereiden? Rolf schudde het hoofd: Ik mocht niet. Vader was bang, dat mijn zuster haar mond niet zou houden als ze het wist en dat wilde hij in elk geval vermijden. Hij heeft iedereen een rad voor de oogen gedraaid, alleen mij niet. Vader heeft mij de deur uitgezet, hij wilde niet op zijn vingers gekeken worden en duldde geen kritiek. Er zat dus na ts anders voor me op dan maar te gaan. Ik ben met hart en ziel land-edelman en zeg altijd: Hier op mijn eigen grond zullen vader en zuster ten minste eens een be scheiden toevlucht vinden als de cata strophe komt, want Neulinden kan nie mand me ontnemen. Maar vader Leeft zijn ondergang niet kunnen overleven en het heeft tme toch verdriet g-cclaan, dat het zoo moest eindigen. Mijn ecniga troost is nu, dat zijn koopmanseer onaan getast is gebleven. Als we alles verkcopen kunnen alle schulden betaald worden. Je kunt gelooven, dat het me menig drup peltje angstzweet gekost heeft vóór ik had uitgerekend dat alles gedekt is. Maar voor mijn arme zuster "is 'niets overge bleven. Zoodra ik hier alles geregeld heb, neem ik haar mee naar Noulindm. Ik weet wel niet hoe ze zich zal schikken in ons eenvoudig buitenleven, maar ze beefet daar ten minste voorloopig rust. En ten slotte zal het haar maar éér. woerd kosten om weer tot haar oude leventje terug te Leeren. Ze heeft een aanbidder die haar alles geven kan wat ze nu heeft moten opgeven en al was lk tot r.u toe ook niet erg verrukt over dien mogelijken zwager en al zou mijn zuster, voor zoover ik het beoordeelen kan, ook liever reen dan ja zeggen ze zal nu geen anc.-rra keus hebben als ze geen afstand wil doen. van alles wat tot na toe voor haar levens geluk noodzakelijk was. (Nadruk verboden). ('t Vervolgt»,

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1938 | | pagina 9