11 November
IN ONS LAND
HOTEL BELVEDERE. WEENEN
De Slag van Ramskapelle
Twintig jaar geleden, dag op dag,
werd de Wapenstilstand geteekend
KATHOLIEK NIEUWSNOTARIEEL EN AANKONDIGINGSBLAD. - VERSCHIJNT WEKELIJKS
INTERNATIONAAL OVERZICHT
VAN 25 TOT 31 OKTOBER (994
WE ZENDEN ONS BLAD
ZONDAG 13 NOVEMBER 1938
«DE POPER1NGENAAR
Uitgever
SANSEN-VANNESTE
POPER1NGE
Telefoon Nr 9. Postch. N"- 155.70.1
WEEKBLAD: 50 CENTIEMEN
35» JAAR. - Nf 41
ABONNEMENTSPRIJS
VOOR 1 JAAR (per post)
Binnenland 25.fr.
Belgisch Kongo 45.fr.
Frankrijk 45.fr.
Alle andere landen 65.fr.
Medewerkers rijn verantwoordelijk voor
hun artikels.
riSfrnWftrötótote&Afli
mmwtm
igrwprawrfr .wmcvdi't1' tACw
TARIEF VOOR BERICHTEN-.
Kleine berichten per regel 1.25 fr.
Kleine berichten (minimum) 4.fr,
2 fr. toel. v. ber. m. adr. t. bur.
Berichten op 1" hl. per regel 5.fr.
Berichten op 2° hl. per regel 2.59 fr.
Berichten op 3" hl. per regel 1.59 fr.
Rouwber. en Bedank, (min.) 7.fr.
Te herhalen aankondigingen:
prijs op aanvraag.
Annonccn zijn vooraf te betalen en
i moeten tegen den Woensdag avond
ingezonden worden. Kleine be
richten tegen den Donderdag noen.
Het was in achttien, hoe lang schijnt
het reeds? Het bosch van Houthulst was
in de handen der Belgen gevallen, dat on-
inneembaar bastion. Het was t begin van
't einde.
De Verbondenen betwistten het wereld
kampioenschap van zwaar gewicht.
Elk uur op de kaart veranderde het oor
logsfront. De grenzen der militaire sec-
teurs verscheven zienderoogenelke mi
nuut gaf ons kanons en krijgsgevangenen,
elk uur gaf een nieuw dorp, elke dag een
nieuw arrondissement.
Vooruit! Omver en erover, omver door
prikkeldraad; erover, over obusputten.
Vooruit! naar Brussel sens unique
niets kon het zegevierend offensief tegen
houden.
Onze troepen stopten, naaiden en her
stelden den oorlogsmante' van Vlaande
ren, zoo deerlijk gehavend e- zoo leelijk
met bloed en slijk besmeurd.
De klokken ware. er niet meer om ze
gelonen aan te luiden.
De Car.adeezen hernamen Valenciennes;
de Amerikanen Sedan; de Engehchen
Maubeuge; de generaal Guilleaumont was
al te Chimay en onze voorhoede naderde
Gent a la va vite
Den 11"", te 11 uur, verko» digden eeni-
ge klaroenen dat een zeker fapier getee-
kend was. Men zei: Een nieuwe eeuw
luidt in. De Duitseh zal 't al betalen. On
ze verwoeste gewesten worden - - n aardsch
paradijs
(i Mijn werk is gedaan zei Foch
De oorlogswinkel werd gesloten cm re
den van verandering van woonst.
Men ademde vrij.
Ds soldaten gingen na?.' huis, naar
moeder, met of zonder verlof. De flesschen
Bordeaux en Bourgogne -.ropen uit hun
ne tranchées ten allen kante. Een
mensch is geen raps zei de humorist.
De piotten gingen voorwaarts met bloe
men aan den loop van hun geweer als naar
het land van belofte. De jonge dochters
glimlachten naar de voorbijtrekkende
compagnies. Hadden hun ouders het niet
afgeraden, al de zottemutren gingen trou
wen met een onbekenden soldaat. Kakhl
was de mode en de kleur van den dag.
Generaal Degoutte (verleden weelc be
graven) stapte Brussel binnen.
Pétain deed zijn intrede te Metz, Cas-
telnau te Colmar.
Acht en zeventig groote Duitsche oor
logschepen kwamen in de zee van Scho+-
land hun vlag strijken voor het Engelsch
schip met naam Verdun
Clémenceau en Poincaré omhelsden mal
kaar openbaar te Metz.
Koning Albert en Kardinaal Mercier
groetten elkaar in de kathedraal van Ant
werpen.
Bilan: Nog zulk een victorie en Europa
Is er aan.
EN NU?
Het menschdom teekent een pacht met
de dwaasheid d'-r bewapeningen.
Index, devaluatie, conversie der renten,
doppen, supertaks en appendiciet, al
nieuwigheden waarvan de plotten der be
vrijding' r /Oit gehoord hadden en die de
menschheid toch niet gelukkiger maken.
Het moderne leven is voor velen geen
vettekot, vraag het maar aan. de werk.-
loozen.
Twintig jaar later... en de vrede is nog
niet gekomen. Nog is de wereld in astra-
bantie, het tijdperk onzer huidige ge
schiedenis is nog vulkanisch.
Er is een betrekkelijke vrede, maar voor
hoe lang en aan welken prijs en door wel
ke capitulaties?
Berchtensgaden en Munich zijn nu we
reldberoemd, maar vroeger waren ze nooit
vermeld in de oorog:ulletijns zooals
leper en Dik.srr.ulde, die al ng vergeten
zijn.
Groote mannen slaan een koutertje en
beslissen over het let van de wereld.
Hitler zet een wijden mond open en
eischt.
«All right!» mijnheer Adolf.
Ik zal mij met deze territoriale aan
winsten vergenoegen (voor let oogenblik,
althans)
Qa colle
En in zijn eigen, zegt Hitler, mogen ze
blij zijn, dat ik met zoo weinig tevreden
ben. En hij droomt over zijn toekomst
plan. Op een koelen morgen zal hij een
rjampetter naar Brussel sturen met een vi-
sietkaartje: Tegen dezen namiddag te 4 u.
moeten Éuoen en Malmedy terugkomen in
den schoot van het RijkZooniet zal
menheer Spaak kunnen een appartement
bespreken te Lenden bij Bsnesj.
En eensdaags, psinst Hitier, zal ik mij
ook permitteeren een schelle van den Con
go af te snijden, die toch veel te groot is
voor een landeken als België.
En de mogendheden zullen hem zeggen
zooals tot den leeuw in het fabeltje van
La Fontaine
Vous leur faltes, Slgneur, en les cro-
quant beaucoup dhonneur.
FN TOCH!
En toch Is 11 Nov. allerzlelen der ge
sneuvelde soldaten, een dag van gebed
voor hen en ook opdat hun offer zou
vruchten dragen van bestendige vrede.
Heden vergeten we alle barbaarschheld en
gruwel van den oorlog. Liefde voor leven
den en dooden. Nooit is de toekomst som
ber als men op God betrouwt. Moge de
vrede komen in de harten, en in de lan
den, de vrede van Chrbtus in het rijk
van Christus. Verstrooi, oHeer.de volkeren
die oorlog willen! H. Hart van- Jezus, onze
vrede en onze verzoening, wij betrouwen
op U. Maria, Koningin van de vrede, bid
voor ons.
SLOT
De klaroen die den laatsten wapenstil
stand zal blazen over het heelal Cessez
le feu! aan de vier uiteinden der we
reld, zal aan zijn embouchure een engel-
mond hebben en 't laatste oordeel zal een
kwart later beginnen met de eeuwige vre
de. A. B.
isassasaaaaffiEEïiasBasagaïiiEMSüïasssEsesEEsssKaaiaaEEHEsaïaa!
HET 57' KONGRES DER
SOCIALISTISCHE PARTIJ
Oneenigheid en nijdig gekijf.
De patron Vandervdde neemt
ontslag als voorzitter.
Zaterdag en Zondag 11. heeft de Socia
listische Partij te Brussel haar 57® Kon-
gres gehouden.
In de eerste zitting werden, na de ope
ningsrede en de hulde aan de afgestorven
leden Anseele en Pastur gebracht, de bui-
tenlandsche vertegenwoordiging op het
Kongres welkom geheeten. Onder dezen
bevonden zich Socialisten uit Frankrijk,
Spanje, Nederland, enz. Met die van
Spanje was opgekomen de Burgemeester
van Madrid, de Heer Rafaël Hencho
Onmiddellijk daarna werd de bespre
king over de internationale politiek inge
zet door de patron Vandervelde Met
de zeifstandigheiöspolitiek van de Regee
ring gaat hij akkoord, maar met het op
richten van versterkingen aan de Fransch-
Belgische grens acht hij totaal overbodig;
hij noemt het weggesmeten geld. Verder
had spreker het over den Volkenbond, het
vormen van een blok der demokratische
landen, de Internationale en tenslotte de
vertegenwoordiging bij de, Regeering van
Burgos, die hij niet aanvaarden kan.
Daarop werd het woord genomen door
Beer Spaak, die de toedracht der kwestie
betreffende de vertegenwoordiging te Bur
gos uiteenzette. Als Eerste-Minister kan
hij niet ontsnappen aan dien eisch. Hij
komt dus raad en hulp vragen. Over de
belangen van óns land in Nationaal-
Spanje heeft hij een enkwest doen instel
len. Het uitgebracht verslag stelt vast dat
bij gemis aan vertegenwoordiging ons land
belangrijke contracten heeft gemist. Het
verlies moet, op ettelijke, tientallen mll-
lioenen gerekend worden. Nagenoeg alle
ekcnomische. lichamen .van ons land
eischen een vertegenwoordiging.
Er is voor meer dan één milliard Bel
gische frank belegd in Spanje.
Voor het uitbreken van den oorlog
vosrdJn wij naar Spanje voor 234 millioen
frank uit. Thans nog voor 54 millioen
frank naar Rood-Spanje en 3.600.090 fr.
naar Nationaal-Spanje.
Er zijn nog slechts vijf landen ln Euro
pa die Burgos niet erkend hebben: Bel
gië, Sovjet-Rusland, Frankrijk, Littauen
en Zweden (intusschen deed Zweden de
erkenning). Aldus de Heer Spaak.
Daarop werd de algemeens bespreking
ingezet. De meeningen bleken uiterst ver-
dse-id. Het meerenöeel der sprekers kant
ten zich tegen eenige vertegenwoordiging
te Burgos. Het fascisme bleek weeral de
grootste vijand.
Heer de Brouckère brak weeral een lans
voor de zoo deerlijk mislukte collectieve
veiligheid. Voor hem zijn diegene die za
ken willen doen met Nationaal-Spanje
slechts oorlogsprofiteurs.
Keer Herman Vos verklaarde dat men
niet te veel conoessies heeft gedaan aan
Duitschland, maar dat men die te laat had
gedaan. Het zijn de Socialisten die vroeger
den Anschluss van Oostenrijk met Duitsch
land. hebben gewild. De bloei van 't Natio-
naai-Socialisme in Duitschland is een ge
volg der vergissingen der geallieerden.
Men dient rekening te houden met de
failliet van Genève. België moest dus zijn
buitenlandsche politiek wijzigen, zcoals
dit dan ook werd gedaan. Voor de Socia
listen ware het een grove fout de Regee
ring tot ontslag te dwingen om de kwestie
van Burgos. Een verkiezingsveldtocht
hierover zou voor de Socialisten een ramp
worden.
Heer Spaak kwam dan nog tusschen
om te verklaren dat de bespreking hem
geen vingerwijzigingen hadden gebracht.
De kwestie stelt zich als volgt: of Burgos,
of Regeeringscrisls. In een Regeerings-
crisis ever die kwestie zouden de Socia
listen in ieder geval geen voordeel uit
halen. Hij wil niet dat men later van
hem zegge dat hij, bij gebrek aan wijsheid
onder zijn beleid, de Socialistische Partij
schipbreuk heeft laten lijden op de rotsen,
waarop in andere landen de Socialistische
Partijen eveneens schipbreuk hebben ge
leden. Ten slotte pleitte hij nog voor onze
zelfstandiglieidspolitiek.
Tot slot van den eersten dag kregen de
kongressisten nog een heftige anti-fascis
tische rede te hooren van den Heer Rollin,
die nog de droom der collectieve veilig
heid niet heeft laten varen.
ZIE VERVOLG OP 2" BLAD.
miMg»HBHHKisBaiiBEiaaBHBBaeBa&ES£i3asasiiMSBiaaiB3Btiiaa8B9
HET ZELFMOGRD-DATAILLCN
Zoo noemen de Engelschen in Palestina het kleine bataillon Ixirtner laridgenocten
dat op een gepantserde auiov/agen aïtijd maar door rijdt op de ijzcrwcgen rond
de bijzonderste centra om aïïe i jzcrweg ver keer vanbomaanslagen te vrijwaren.
Hierboven geven we tea iota van dergelijke pantserauto waarop machincgewe»
reu zija opgesteld.
VAN RUNCIMAN TOT...
Het is pas twee maanden geleden,
dat Lord Runciman, na lange en on
vruchtbare pogingen, voor de plots op
de spits gedreven omstandigheden,
zijn bemiddelingsrol moest stopzetten.
En toch is het alsof er reeds jaren
vervlogen sedertdien, jaren die de
kaart van Europa totaal wijzigden en
de internationale politiek een besliste
nieuive wending deden nemen.
Verleden week werd in het Hotel
Belvedere te Weenen, door het scheids
gerecht, onder de leiding van Minis
ter von Ribbentrop en Minister Ciano,
een punt geplaatst na de beroerde
tijdspanne, die Europa tot het paro-
xysme van zenuwachtigheid bracht
en waarbij het oorlogsspook het ban
ge avondland een oogenblik deed hui
veren.
De nationaliteitenkwestie in Tsje-
cho-Slovakije is thans opgelost, op
een wijze, die niemand een half jaar
geleden zou hebben durven voorspel
len. Het kon heel anders gebeurd zijn.
Doch zooals zoovele'keeren in de. ge
schiedenis heeft niet het gezond ver
stand en de geest van gulden middel
mate kunnen zegevieren, maar wel
het ultieme middel der macht.
De huidige oplossing moge uitdruk
kelijk gewenscht zijn van bepaalde
zijde, het zijn dan toch weer de dwin
gende omstandigheden en de onbuig
zaamheid van de stellingen van ze
kere Staatshoofden, die aan het ver
loop der gebeurtenissen de gekende
richting gegeven hebben.
Toen Runciman zijn taak begon,
was het duidelijk, dat Duitschland,
niets meer verlangde dan de autono
mie van de Sudeten-Duitschers, die
daardoor over een nieuwe macht zou
den beschikt Kebben in een federale
Staat en de na-oorlogsche politiek
van Benesj zouden omver geworpen
hebben door een onttakeling van de
banden die de Staat tot dan toe met
communistisch Rusland en Frankrijk
bonden. Tsjecho-Slovakije immers was
de brug die Oost-Europa met West-
Europa verbond en die geweldig de as
Rome-Berlijn hinderde.
De Tsjecho-Slovaksche regeering
heeft zijn centralistische politiek niet
willen opgeven, temeer daar het re
kende op de steun van Rusland,
Frankrijk, Engeland en zelfs een
oogenblik op die van de Vereenigde
Staten.
ONTGOOCHELING.
Doch in die verwachtingen Is het
deerlijk ontgoocheld geworden en van
Benesj, die steeds als een zeer gesle
pen diplomaat gekend is geweest, had
men wel iets anders mogen verwach
tenf tenzij dat hij wetens en willens
op oorlog aanstuurde en daarin ge
heel Europa wilde betrekken. En in
dit geval heeft hij zich geopenbaard
als de schurk, zooals verschillende na-
oorlogsche diplomatische schrijvers
hem voorgesteld hadden.
Thans in plaats van de federale
Staat, die gegrondvest zou geweest
zijn op dezelfde economische basis
van het unitaire rijk, hebben ive na
de regeling te Weenen een onttakeld
en verzwakt Tsjecho-Slovakije, dat
veel sterker met de as Rome-Berlijn
In het Hotel Belvedere te Weenen heeft Graaf Ciano, Schoonzoon van Mussolini
en Italiaansch Minister van Buitenlandsche Zaken, ramen met Heer von Ribben
trop, Duitseh Minister van Buitenlandsche Zaken, in tegenwoordigheid van hun
beider afgevaardigden, belangrijke punten besproken waarvan onze medewerker
Roskamin nevenstaande artikel den korten inhoud en beschouwing erover
weergeeft. Aan tafel gezeten bemerken we, van voor gezien, Heer von Ribben
trop en, van op zij. Graaf Ciano, beiden hun besluiten onderteekenen.
verstrengeld wordt, dan Duitschland
of Italië, het ooit hadden kunnen ver
hopen.
Door zijn economische zwakheid,
zal het totaal in het productie- en
distributieapparaat van het Derde
Rijk opgeslorpt worden, zoodat er
omzeggens geen tolgrenzen meer zul
len bestaan tusschen die twee landen.
Met de samenwerking van Hongarije
en Joego-Slavie, zal eindelijk voor
Duitschland, de verwezenlijking aan
breken van deze Gröszraumwirt-
schafts »-droom, die aan het Derde
Rijk een steeds verdergaande onaf
hankelijkheid van de overige wereld
moet waarborgen.
Het zelfstandige, centralistische
Tsjecho-Slovakije bestaat niet meer.
Het is verdwenen met zijn schepper,
die wellicht voor de rest van zijn le
ven van op een Amerikaansch kate-
der, zijn levenservaringen, droomen
en ontgoochelingen zal doceeren.
DE HONGAREN.
We hebben reeas in een voorgaand
artikel («Roet in 't eten te Komar-
no »J gewezen, hoe de onderhande
lingen voor de afstand der Hongaren,
die in Slovakije woonden, in 't hon
derd geloopen zijn. Sedertdien zijn
onderhandelingen ingezet geworden,
voor de tusschenkomst van een
scheidsgerecht, met Duitsche en Ita-
liaansche regeeringsafgevaardigden en
deze zijn thans uitgeloopen op de be
slissing van Weenen.
Over deze beslissing heeft de pers
niet lang gecommenteerd. Wel blijkt
men in ruime mate toegegeven te heb
ben aan de Hongaarsche eischen. Een
groot aantal Slovakken en Roethenen
zijn overgegaan naar Hongarije. An
derzijds is de belangrijke stad Bra
tislava, een smeltkroes van drie na
tionaliteiten, bij Slovakije behouden
en is Roeihenie, hoewel zeer verminkt,
onafhankelijk gebleven, zoodat de ge
meenschappelijke Poolsch - Hongaar
sche grens niet toegestaan is gewor
den.
DE NIEUWE STATEN.
Tsjecho-Slovakije is thans een fe
derale Staat van Tsjechen, Slovakken
en Roethenen, zooals het had moeten
opgericht worden door de na-oorlog
sche regeeringen, ingevolge uitdruk
kelijke beloften, zooals deze aan de
Slovakken gegeven in de overeen
komst van Pittsburg (V.S.A.). De
Duitschers zijn naar Duitscheland ge
gaan en hebben met zich heel wat
economische rijkdommen, vooral be
langrijke grondstoffenbronnen mee
genomen.
Hongarije is door de aanwinst van
meer dan één millioen inwoners, wel
merkelijk versterkt, maar het land
heeft er toch zijn oud landbouwka-
rakter niet bij ingeboet. De genaaste
grondgebieden behoorden tot de groo
te natuurlijke Hongaarsche laagvlak
te, die zich ook in Roemenie en Joego-
Slavie uitstrekt en die een zuiver land-
bouwkarakter draagt. Toch heeft Hon
garije door de aanwinst van drie be
langrijke steden, die vroeger aan Tsje
cho-Slovakije behoorden, enkele in
dustrieën meegekregen.
Nog is de nationaliteitenkwestie in
Midden-Europa niet opgelost. Doch
voor de grootste afwijkingen is dan
toch een regeling getroffen, die het
oorlogsgevaar van deze zijde aanzien
lijk verminderd heeft. Daardoor ver
wachten we een tijdperk van politieke
vrede, teneinde de economische wel
vaart in alle landen voor te bereiden
op grond van nieuwe princiepen.
(Verboden nadruk.) ROSKAM.
SOSZiSBiaSEi3Saüi3BEiSEI
1Ü8U3B91
Zijt U ooit te Compiégne (Noord-
Frankrijk) geweest, in het bosch van
den Wapenstilstand, waar de Cla-
rière de l'Armistice een groot rustig
open plein midden het dichte histo
rische bosch, U herinnert aan deze
eenige gebeurtenis? Het is alsof men
buiten do wereld staat en zijn adem
inhoudt, als door een soort eerbiedige
vrees bevangen. HIER, op deze plaats
viel de eindbeslissing. Hier werd
met één pennetrek de afschuwelijke
moordpartij stilgelegd. Eiken dag
vielen er 6.400 dooden! Zij die nog
leefden op 11 November, te 11 uur,
mochten die blijvende angst van on
zekerheid voor den dag van morgen
afleggen, zij zouden naar huis keeren!
Zij alleen die voor dat vreeselijk
dilema van leven of dood hebben
gestaan, weten wat een zucht van
verlichting op 11 November in hun
hart opging: Het was gedaan, geen
moord, geen oorlog meer! Geen blij
vende onrustige onzekerheid, zij zou
den leven!
Elke dag 6.400 dooden! Een dag
langer en wie weet waren wij zelf
niet onder een dier dagelijksche doo
den?
En nu, gedaan die knagende vrees.
Het nieuwe leven ging beginnen! Hoe
dat nieuwe leven voor ons, Vlaam-
sche IJzerpiotten, is geweest zullen
anderen U vertellen. Hoe men ons
nog maanden lang van onze geliefden
verwijderd hield, en den Rijn op
stuurde, zonder eerst vader of moe
der te mogen zien, na 4 jaren af
scheid!...
Hoe men onze Vlaamsche vrienden
vervolgde en als honden heeft opge
jaagd zal de geschiedenis eens schrij
ven. Hoe men eerst, na méér dan een
jaar lang nog, de oudstrijders te heb
ben gekaserneerd, ze einde 1919, DUS
EEN JAAR NA DEN WAPENSTIL
STAND, van den militairen dwang
verloste. Hoe de eene ontgoocheling
op de andere volgde bij onze con-
tactname van het nieuwe leven... dat
wij allen toch zóó veel schooner en
anders hadden gedroomd! Hoe de we
reld weer bewapende en de haat ze
gevierde; had men ons niet doen vech
ten tegen militarisme en opdat dit de
laatste aller oorlogen zou wezen. Wat
waren wij toch naïeve piotten, gin
der aan den IJzer... En toch, al ons
lijden, met zooveel liefde gedragen
voor ons volk, zou niet noodloos zijn.
Nu eerst, na 20 jaar, komt er een
nieuwe hoop lichten in de zielen.
Vlaanderen krijgt weer zelfbewustzijn
en wordt gered: als wij maar één zijn!
Hebben de volkeren, in de laatste
beroerde Septemberdagen niet duide
lijk hun afschuw voor een nieuwe
oorlogsramp uitgedrukt en den oor
log gevloekt!
11 NOVEMBER 1918.
DE SLAG VAN RAMSKAPELLE
DOOR GENERAAL SIX
Voor de 24" maal hadden wij den ver
jaardag, einde October, van den roemrij
ken slag die, op een beslissende zegevie
rende wijze, een einde stelt aan den slag
van den IJzer.
Aan de zijde van de moedige soldaten
van de 42" Fransohe legerafdeeling, heb
ben verschillende van onze prachtige li-
nieregimenten zich onderscheiden en het
ons zoo geliefds 6" linieregiment heeft er
onsterïelijken roem verworven.
Ten einde zich een beter denkbeeld te
vormen van den slag van Ramskapelle m
de krijgsverrichtingen aan den IJaer, en
om zijn juiste beteekenis te doen gelden
op den gelukkigen uitslag van clen strijd,
is het ncodig een weinig achteruit te gaan
en vluchtig de feiten te overzien die den
slag voorafgingen en hem uitlokten.
Alleen geholpen door de fusilliers ma-
rins van Ronarc'h, stond ons klein le
ger, reeds fel verzwakt, sedert acht dagen
■voor den «strijd voor Calais» die de
Duitschers beslissend wilden winnen. Gp
23 October moest het leger wijken voor
een geweldig artillerievuur dat aan de
bocht van Tervaeten sedert drie dagen
de afgematte verdedigers in 't flank aan-
iviel, ze doodelijk trof in hun vernietigde
loopgraven en aan de tegenstrevers toe
liet tien stroom over te steken.
Te vergeefs ondernemen onze zwaar ge
teisterde bataljons menigvuldige tegen
aanvallen; te vergeefs is de tusschenkomst
van de 42° Fransehe legerafdeeling op
24 en 25 October om den toestand te red
den: beslist is de IJzer voor ons verloren.
Er blijft niets anders te doen dan den
weerstand voort te zetten op den spoor
weg van Diksmuide naar Nieuwpoort,
waarvan den dijk, 1 tot 2 m. hoog, van af
26 October, on2e vesting zal zijn.
Het bevel van den Koning, Opperbevel
hebber van het leger, luidt: streng ver
bod verder achteruit te gaan; de spoor
weg meet kost wat kost in onze handen
blijven.
Ds Fransehe trcepsn worden verdeeld
op heel het front, vermengd met onze
.eenheden die, niettegenstaande hun afge
matheid, nieuwen moed zullen putten in
de tegewoordigheid van de verbonden le-
■gers.
Op heel de lengte van het nieuwe front,
zet de vijand zijn aanvallen voort en
breidt zs zelfs uit; het lijkt of zijn voor
raad obussen en mannen onuitputbaar is,
want, niettegenstaande bloedige verlie
zen, vermeerdert zijn aanvalsvermcgen
naarmate onze krachten verminderen.
Menschel}jk gesproken, zijn ortze man-
neiKt feihde alle krachten», de munities
zijn bijna niet meer voorhanden, er ont
breekt aan onze linie een onoverschrijd-
baar water; doch daarvoor zorgt het op
perbevel van het leger: op 25 October
wordt beslist het terrein, gelegen ten Oos
ten van den spoorweg, te doen onder wa
ter zetten.
Maar het werk om dit bevel ten uitvoer
te 'brengen zal lang duren; het onder wa
ter zetten van een front van 10 kilometer
moet langzaam geschiedenvijf dagen zal
men het nog moeten volhouden.
Den 27 en 23 October kunnen de po
gingen van den vijand gemakkelijk te
gen gehouden worden; ten andere, 't zijn
maar lokale aanvallen, om de sterkte van
ons front te beproeven. Er den 26" nog
niet in gelukt zijnde den spoorweg in te
nemen, heeft hij wat rust noodig om een
grooten a.mval voor te bereiden die ons,
naar zijn vaste hoop, een beslissende ne
derlaag moet bezorgen.
Hij kiest daarvoor den nacht van den
29 tot 30 October.
Reeds in den namiddag van den 29"
hebben we verschillende nogal hevige lo
kale aanvallen afgeslagen; 's avonds wor
den die aanvallen hernomen, namelijk
vóór Ramskapelle, maar zonder eerng
succes.
Te 22.30 uur herneemt de vijand een
nieuwe aanval ten Zuiden van Ramska
pelle, aan kilometer 11 van den spoorweg,
waar, links en rechts van dit punt. het
151" regiment Fransch voetvolk en het
5" Belgisch linieregiment opgesteld zijn;
dit laatste regiment, dat de wacht hield
gedurende den namiddag van den 29",
hield stand, niettegenstaande het klein
aantal mannen waarover het beschikte,
op een front van 3 kilometer tot aan het
kanaal van NieuwpoortVeurne.
Op 30 October, te 4.45 uur, een nieuwe
te vergeefsche aanval; eindelijk, rond
5.30 uur, na een ïevig 'geschut met kanon
nen en bommenwerpers, gelukten dichte
rangen voetvolk er in een stormaanval te
ondernemen en voet te zetten op den
spoorweg; onmiddellijk openen de vijan
delijke mitraiUeuzen en geweren een
lengtevuur op heel den spoorweg tot aan
het station van Ramskapelle.
De vijand wint geleidelijk veld naar het
Noorden en dwingt de kompagnies van
het 5° zich terug te trekken; Ramskapelle
wordt ingenomen, niettegenstaande een
hardnekkigen weerstand van de soldaten
van het 5® en de tusschenkomst van het
1" bataljon van het 6" linieregiment, op
wacht op de Jockveldhseve.
Het 151" Fransch regiment, wiens lin
kervleugel onbeschermd was, doet twee
van haar reservekorap&gnies in scherpe
bocht naar de Violo-nhoeve optrekken.
De toestand werd bijna onhoudbaar;
moesten de Duitschers de linie kunnen
breken dan ware Nieuwpoort, het laatste
verdedigingspunt, in den rug aangevallen
en wellicht zou de heele spoorweglijn in
genomen worden. Dit was vooral ten slotte
de vrije weg naar Duinkerke en Calais:
het doel van het vijandelijk offensief.
Men mocht dus geen tijd verliezen;
men moest trachten den vijandelijken
vooruitgang stop te zetten, in afwachting
dat nieuwe sterke legerkxachten de aan
vallers terug over den spoorweg zouden
kunnen terugdrijven.
Generaal De Brauwere, bevelhebber van
de troepen in het 1" linie, begrijpt het ten
volle en neemt seffens maatregelen om
den vooruitgang van den vijand, zooniet
te stoppen, dan toch te belemmeren: het
6" linieregiment, in 2" linie, staat onder
zijn orders; hij beveetl vooruit te dringen
naar Ramskapelle.
Onderwijl heeft luitenant-generaal Des
sin, kiOimnrandant van den secteur, te
6.2U uur vernomen hebbend wat gebeurd
was, dadelijk het 7" linieregiment, reserve
van de 2" legerafdeeling, bevolen de stel
lingen achter de Koolhofstraat in te ne
men: het 1" bataljon, naar de Koolhof-
brug toe,; het 2" Oost van de Allaertsiui-
aen; het 3° ton Zuid-Westen van de Jock-
veldhoeve. Terzelvertijd doet hij beroep
op het 16" bataljon Fransehe jagers, ge-
kantonneerd in de Allaertsluizen, om het
6" linieregiment ter hulp te snellen.
Hij doet ook beroep op Generaal Gros-
setti, bevelhebber van de 42" Fransehe
legerafdeeling, ten einde reservetrcepen
los te krijgen, om zoo noodig een tegen
aanval uit te voeren.
Kolonel Lcbacq, bevelhebber van het
6" linieregiment, heeft zijn 1" bataljon
vooruitgeschoven, ondersteund door een
heden van het 3" bataljon, in sectie mi-
traiileuaen van de 6" brigade en 2 kom
pagnies van het 16° jagers; die aanvals-
massa schuift vooruit in de richting Zuid-
West van Ramskapelle. Meer naar het
Noorden schrijdt het 3" bataljon, waar
van hij deel uitmaakte, de Kooihofvaart
over, geholpen door 2 kompagnies van het
14" linie en door 1 bataljon van het 7" li
nie en bezet de linie Noord-Oost van het
oorp.
Men vordert ten koste van groote in
spanning; want overal snijden grachten
van 2 tot 4 m. breedte, den weg af, ter
wijl men zich moet dekken voor het vuur
der mitraiUeuzen door d:n vijand opge
steld. Op het punt den aanval op Rams
kapelle te wagen, kunnen wij geen vcet
grond meer winnen, niettegenstaande een
heldhaftigen wil allen bezielt.
ZUS VERVOLG OE TWEEDE. BLAD-
Reeds weken voelde men het einde
komen. Voor de soldaat op het front
was het echter een vreeselijke tijd,
aanval op aanval! Vooruitrukken in
nieuwe stellingen en nieuwe avon
turen.
Intusschen waren «de grooten» op
4 October met de besprekingen aan
gevangen, Prins Max. von Baden had
beroep gedaan op Wilson, de Voor
zitter der Vereenigde Staten. Minis
ter Erzberger werd enkele weken la
ter met de zending gelast.
Op 7 November verlieten de 5 autos
met de Duitsche afvaardiging het'
groot hoofdkwartier te Spa. 's Avonds
waren zij te Chimay, dat volgepropt
zat met aftrekkende troepen. De eer
ste wagen droeg een groote witte vlag
en een klaroen schalde onophoudend.
Het vuur werd enkele uren gestaakt
op dit punt. Te La Chapelle op het
Fransehe front namen de Duitschers
plaats in de Fransehe Stafautos. Te
Tergniér wachtte een fronttrein en
met geblindeerde vensters kwam de
trein op 8 November, te 7 uur 's mor
gens, in het bosch van Compiégne aan
en hield stil voor deze van Maarschalk
Foch.
Te 9 uur 's morgens werden de
Duitsche afgevaardigden in de Fran
sehe spoorwagen binnengeleid. Maar
schalk Foch groette militair, na de
voorstelling der leden en overfr idig-
de Erzberger zijn volmacht. Na on
derzoek vroeg Foch het doei van hun
bezoek; en hier laten wij het kort his-1
torisch gesprek volgen:
ERZBERGER. V/ij komen de
voorstellen van de Verbondenen ont-
ERZBERGER. Nochtans, Presi
dent Wilson...
FOCH. Ik ben hier alleen om U
te antwoorden, wanneer U om Wa
penstilstand vraagt. Vraagt U Wapen
stilstand, zoo ja, dan kan ik U de
voorwaarden voorleggen.
ERZBERGER. Ja.
Generaal WEYGAND geeft lezing van
de tekst.
ERZBERGER. Kan ik die tekst
aan mijn regeering mededeelen en
kan het tijdstip voor antwoord, 72
uren, met 24 uren verlengd worden?
FOCH. Het tijdstip van 72 uren
werd door do Verbondenen vastge
steld. Ik zal wachten tot 11 Novem
ber, 11 uur (Fransehe tijd).
Gedurende het onderhoud dat 45
minuten duurde, bleef Maarschalk
Foch uiterst kalm, de Engelsche Ad
miraal speelde met zijn monocle, de
Duitschers waren teneergedrukt.
Een Duitsche afgevaardigde vertrok
hierop naar Spa...
In de nacht van 10 tot 11 Novem
ber had een nieuwe bijeenkomst
plaats. Tot 5 uur 's morgens werd
onderhandeld. Op dit uur was het lot
der volkeren beslist... Maarschalk
Foch en Admiraal Wemyss teekenden
eerst, daarna de Duitsche gevolmach
tigden.
De voorwaarden waren zeer hard
voor de Duitschers; bezetting van den
Rijn, niet vrijlating van de Duitsche
krijgsgevangenen, teruggave van E1--
zas-Lotaringen, onmiddellijke levering
van 5.000 kanons, 25.000 mitraiUeu
zen, 3.000 mijnwerpers, 1.700 vliegtui
gen, 5.000 lokomotieven, 130.000 wa
gons, 5.000 autokamions, ALLE SCHE
PEN der vloo\ terugtrekken van de
Duitsche troepen in Oost-Afrika, zwa
re vergoedingen in allerhande mate
riaal en grondstoffen, enz., enz.
De Duitsche afvaardiging verliet
het bosch van Compiégne op 11 No
vember, te 11 uur.
De Wapenstilstand duurde 36 da-
dagen. Hij werd driemaal verlengd en
OP 28 JUNI 1919 WERD DE VREDE
VAN VERSAILLES onderteekend.
Het oude Europa kwam echter niet
tot rust. De vrede van Versailles droeg
de kiemen voor nieuwe oorlogen, op
andere punten stak het oorlogsmon
ster zijn kop weer op. Thans, 20 jaar
later, staan wij nog ver van den wer-
kelijken vrede al brachten de laatste
gebeurtenissen de hoop dat men mis-
schien eindelijk aan hoogerhand heeft
ingezien dat wapengeweld niets kan
oplossen, en men met ernstige onder
handelingen meer kan bereiken.
De Vlaamsche Oudstrijders waren
steeds wars van alle oorlogsgeweld!
Zij weten, dat allen die in den oorlog
stonden, alleen maar slachtoffers wa
ren zij voelen geen haat tegen die
anderen die ook DAT moesten doen
wat zij NIET wenschten... Zij spra
ken van verzoening. Zij richtten een
kruis op te Diksmuide, 50 meter hoog,
een kruis dat even symbolisch zijn
schaduw werpt over dezen en genen
IJzeroever. Zij prentten in zijn flan
ken, ln de 4 wereldtalen, ook in da
taal van den «gewezen vijand»;
GEEN OORLOG MEER
Nie wieder Krieg No more war
Plus jamais de guerre!
Zij schreven met hun oorlogsdeco
raties, gewonnen wie weet ten koste
van hoeveel lijden en dood, dat ééne
brandende opschrift, dat de heela
wereld door zou moeten lichten
«VLOEK AAN DEN OORLOG!
Vandaag komt weer te Diksmuide
een keurbende van ons volk bijeen,
om ver van alle officieele parades, die
woorden te herhalen, en in graniet
vast te leggen de VREDESWIL DER
VOLKEREN, die eiken oorlogsgruwel
verafschuwen, en er te bidden voof
de gevallen broeders hen vragende!'
kracht en sterkte om te volharden in
den zwaren strijd voor Vlaanderen
en den Vrede. C. D. L.
iBasaaiBB&BBnassa&iaiiBBEaaHKX
Beigïfe, vaxa nu tot einde jaar, aan wié
ons zendt in postzegels of stort op post*
chesikrekening 155.70 van V. Sansen-Van*
Eieste, Drukker, Poperinge, de som vatf(
T5C FRANK.
Voor heli Buitenland zenJc men en* pef
internationaal Postmandaati
vangen.
FOCH. (Koel) Ut heb U geenl Uit Frankrijk: 6,CO fr. (Belg. geld)
voorstellen te deen. Uit Amerika: 8,75 fr. (Belg. geld)
BaisaifluaüSKHBaaaïaaBssacicaasiasanBaaBHHBHaBiBiaöBaiaaBBBBBHP
DRUNO MUSSOLINI HN DEN ECHT GETREDEN
Over enkele dagen tverd tc Rome het huwelijk van Mussolini's 2° zcon, Brunafe
die huwde met Signora Gina Ruberti, Ingezegend. Hier zien we hei vcoraan»
staand koppel tijdaas de. plechtigheid. Gp den achtergrond Mussolini dia bij
pleehUgiioid aanwezig was.