Spreek en schrijf beschaafd
Ons Vrouwenhoekje
Feeënhaoden
GEDACHTEN
WEKEUJKSCH
LITURGISCH BULLETIJN
TÖHATCH
WEEK-KALENDER
JANUARI - NIEUWJAARMAAND
KATH. UITZENDINGEN
MASME-JGSÉ, 5, Henri Serruysiann, Oostende
ROMAN van
H. COURTHS-MAHLER.
Gxoote geesten zijn gaarne alleen. ZIJ
Overwegen of wel luisteren. Toch versma
den zij geen gezelschap, van ieder valt
iets te leeren, want iedere mensch bezit
een ziel waarin God Zijn geest grifte.
Ook de beste daad verbergt soms een
4roppel gift, maar ook de slechtste soms
een spoor van zegen.
Slechts een zaak die men opgeeft
moet als verloren beschouwd worden.
UimilllUIIHHHIlHIIII
HETMANNIKE
WE ZIJN DUS weer d'arena ingetreden
Waar wordt gevochten en gestreden,
Maar, 'k stel U oogenblikkelijk gerust:
Tot vechten voel ik in 't minst geen lust...
Want, g'hebt het al geroken...
't Is hier slechts figuurlijk gesproken
En alzoo 't de gelegenheid mij biedt,
U, mijn lezerscharen,
Te verklaren
Wat t woord arenawel bediedt.
'n Arena da's een strijdperk... en mijn
arena... da's een stuk pampier en mijn
wapen is 'n penne... die soms wel wat
steekt, maar verder 'n ongevaarlijk wapen'
is!
Arena beteekent in 't Latijn zand en
't was de naam voor de met zand be
strooide kampplaats, waar in 't oude
Rome de zwaardvechters ofte gladiatoren
streden.
En nu 'n beetje geschiedenis, dat kan
altijd interessant zijn! In 't jaar 404 wer
den de gladiatorengevechten in de Ro-
imeinsche arenas, r.adat ze gedurende 600
jaar daar gehouden waren, verboden als
gevolg van 't mo:dig optreden van den
ouden monnik Almachis, die juist op 't
©ogenblik dat een gladiator op 't punt
stond zijn overwonnen tegenstander te
dooien, in de aréna sprong en hem toe
riep op te houden. Het woedende publiek
steenigde den monr.ik, doch de keizer was
zoo getroffen door diens moed en zelfopof
fering. dat hij van dien dag af Ie zwaard
gevechten verbood. En 't was maar wel
ook, want 'k geloove dat er toch plezie
riger schouwspelen moeten zijn dan die.
En vwala, daarmee ls mijne match ge
leverd, zie... en d'r heeft geen bloed ge
vloeid... aueen maar een beet jen inkt!
WAT KIJKT GIJ BEDRUKT!
..Ja, m'n vrouw is drie maanden bij
haar moeder geweest.
Nu en?
Ik schreef haar iedere week, dat ik el-
ken avond thuis zat met m'n dagblad en
de radio. Nu is ze weer terug en vanmor
gen kwam de rekening voor bet electrlsch
licht, en 't was maar 4 frank!
Daar 'n had hij niet aan gedacht!
SNELHEID! 't is de rreet van den dag.
Vitesse, lijk nooit voorheen men er zag!
Daaronder lijden
Ons moderne tijden.
En 't is de moeite waard
Zelfs ons aar
't Staat thans vast,
Werd door die ziekte aangetast!
En wij zijn de lesten om d'r over ver
wonderd te zijn, want in onze huidige
levensmethode steunt alles op snelheid...
t Is daarom ook dat we niet goed weten
waar we henen gaan, want alleen hij die
langzaam gaat, gaat zeker! 't Is om ervan
te bibberen en te beven.
De sterrekundigen van Amerika hebben,
met cijfers tot staving, vastgesteld, da*
de draaiing van onzen aardbol tijdens
dees leste honderd jaren, om juist te zijn
vanaf 1840. niet opgehouden heeft in snel
heid toe te nemen... en dat hij soms 'n
beetje meer onbollig wordt, zoodat hij op
zekere oogenblikken, persies den Lambik-
walk aan 't dansen is.
En da's allemaal niet gemaakt 'om ons
gerust te stellen... want de verhoudingen
van die draaisnelheid zijn aldus, dat ons
kalenderjaar er door houdt U goed vast
met ééne seconde verminderd is!
't Is spijtig'voor 't beestjen maar t Ls
nog alles niet want die geleerden hebben
er nog bij uitgecijferd, dat, als onzen bol
voortgaat aan die vitesse te wentelen, bin
nen... twee millioen en 'n half jaren, het
jaar slechts nog 364 dagen zal tellen!
Maar... we zijn nog zoo ver niet!
TOM BAXTER uit Texas had nog nooit
een stad gezien, teen hij met zijn zoon in
een oer-oude vierwieler te Austin aan
kwam. In een der hoofdstraten klommen
ze uit h:t karretje en bewonderden de as-
phalt-bestrating. De oude baas krabde met
zijn laars over hst asphalt en bromde:
Nou. ik kan 't de menschen niet kwa
lijk nemen, dat ze bier een stad hebben
gebouwd. De grend is veel te hard voor
en ploeg!
WIJL WE DRAAIEN IN VOLLE VAART
Worc't 'torst den dag triestiger cp ons aard.
En 'k voel veel lust,
Om 'n beetje rust
En m'n verder leven niet te vergruizen
Naar 'n andere planeet te verhuizen...
Ja, maar waar? Da's de vrage... 'k Heb
al de maan om m'n week end door te
'brengen... maar 't is er daar ook zoo pluis
niet meer, sinds de geleerden ons laten
hoorsn hebben dat ze den eenen of den
anderen dag... of nacht met d'aarde kan
In botsing komen!... Mars is te... oorlogs
zuchtig... en op 'n sterre met den steert
zou 'k cok niet gaarne terecht komen...
D'r blijft evenwel nog 'n goei bron... en
't is de zon!
Ne keer zien wat de geleerde Sjarels
daar nu over vertellen.
De afstand tusschen aarde en zon is on
geveer honderdvijftig milliosn kilometer...
('n astronomisch! cijfer). Een trein die
per uur niet meer dan zestig kilometer
aflegt (we rekenen maar een gematigd
vaartje, omdat de reis anders te vermoei
end zou worden) legt per dag zoowat dui-
IBSBBaSBBBBBBBSBBflBEIlSBBBEXa
Mengelwerk van 15 Januari 1939. Nr 14.
ZONDAG 16 JANUARI 1939:
Tweede Zondag na Driekoningen.
In de Mis van heden verhaalt ons de H.
Evangelist Joannes, dat er een bruiloft
plaats had te Cana in Galilea en Maria,
de Moeder van Jezus was daar ook. Doch
ook Jezus was er genoodigd met zijn dis
cipelen. Waarom, om welke reden ver
scheen Jezus daar op die bruiloft, aan dat
persoonlijke waardigheid? Volstrekt niet,
tegenstrijdig aan zijn eigen strenge zeden
leer? Was het niet min passend voor zijn
persoonlijke waardigheid? Volstrlkt niet,
want gelijk de schriftuurverklaarders ge
tuigen, kwam Jezus daar opzettelijk met
een veelvoudig doel.
Zijn bedoeling was onder andere door
zijn tegenwoordigheid de bruiloft goed te
keuren en te heiligen. Het huwelijk im
mers is, volgens de christelijke zedenleer,
een der drie levensstaten door God zelf
verordend. In hem dus kan de mensch en
moet hij zich evengoed heiligen als in den
kloosterlijken of den maagdelijken staat.
God schenkt zijne genaden aan dezen die
Hij voor het huwelijk bestemt, met even
veel mildheid als aan hen die hij tot den
kloosterlijken of den maagdelijken staat
roept, en in alle drie beoogt Hij niets an
ders dan zijn eigen eer en 's menschen
heil.
Van hoe groot gewicht ls dus de zorg
voor zijn roeping! Van hoe groot belang
de keus van zijn levensstaat, met name
van het huwelijk? Helaas, hoe onbezon
nen, hoe onvoorzichtig, wordt dezelfde te
genwoordig door de meeste jongelingen
aangegaan! Geld, eene woonst, genoegens,
en eene winstgevende betrekking, dat is al
les waarmede men bekommerd is en waar
op het huwelijk, dat levenslang moet du
ren, en waarvan de eeuwigheid van man en
vrouw en kinderen afhangt, gebouwd
wordt! Aan God denkt men niet. Moet het
dan verwonderen dat er zoovele ongeluk
kige huwelijken zijn?
Is de oorzaak ook niet dikwijls dat Jezus
reeds van vóór het huwelijk buitengeslo
ten wordt door slechte, wulpsche verkee
ringen. Hoe zou ook Jezus met een duivel
in één en hetzelfde hart kunnen wonen?
En hoe menigmaal wordt Jezus reeds op
den dag van het huwelijk verbannen, door
braspartijen der bruiloft, door walgelijke
gesprekken en zondige vermaken en zoo
wordt de vervloeking' mede in de huwe-
lijkswoon in plaats van 's He-eren zegen.
Ach, bleve Jezus erbij, Hij zou vreugde
verspreiden In d-e harten en vrede en geluk
medegeven op den levensweg. Eindelijk
wordt Jezus schaamteloos buitengeworpen
daar waar de gehuwden hunne plichten
miskennen, verzuimen of met de voeten
treden. Zoo verliezen zij hun steun en hun
troost. Zij zuchten en zwoegen, wijl Jezus
niet meer in hun midden is. Jongelieden, die
u tot het huwelijk geroepen acht, wil Je
zus niet vergeten, niet verbannen, en gij
zult op uw verdere levensdagen de onvoor
zichtigheid van.uwe jonge jaren niet te
betreuren hebben. En gij gehuwden, han
delt wijselijk, uw betrouwen stellend op
den Heer, volgens den wijzen levensregel
onzer voorouders, die steeds zeiden: Aan
Gods zeg-en is alles gelegen.
«03>
15 Z H. Paulus de Kluizenaar. H. Maurus
Evangelie: De bruiloft van Cana.
16 M H. Marcellus
17 D H. Antonius de Kluizenaar
18 W St. Pieten Stoel te Rome. H. Prisca
19 D H. Canutus. H. Gudula v. Bruss.
20 V HH. Fabianus en Sebastianus
21 Z H. Agnes
22 Z H. Vincentia. H. Anastacius
IBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBfla
1937. De lijkplechtlgheden hebben
plaats van Baron de Borchgrave, die ia
Spanje vermoord werd.
Een Fransche officieel» statistiek
deelt mede dat er 2.500.000 vreemdelingen
in Frankrijk wonen, gedurende 1936.
16 JANUARI:
1305. Er wordt een overeenkomst ge
sloten tusschen Philips de Schoor.e en de
Vlamingen. Deze overeenkomst woidft
door het Viaamsche Volk genoemd: Het
Verdrag der Ongerechtigheid
1599. Edm. Spenser overlijdt te Lon
den. Geboren in 1552. Dichter.
1809. Strijd van Corogne (Spanje)
waarin de veldheer Soult de Eng else hen
in zee terugdrijft.
1844. Paul Singer geboren.
1891. Overlijden te Parijs van den
toondichter Léo Delibes, geboren in 183®
te Saint-Germain-du-Val.
1906. Internationale konferentie voor
de Marokkaansche kwestie.
1920. Alkoolverbod in Noord-Amerika.
1935. Mussolini neemt de porteferill»
van koloniën in eigen handen. De kolo
niale minister, Generaal de Bono, woidt
tot hooge Commissaris van de beide Ita-
liaansche bezittingen Eritrea en Somali-
lamd benoemd.
17 JANUARI:
1169. Dood van Dlderik van Elza8,
gTaaf van Vlaanderen.
1706. Franklin wordt fce Boston ge
boren. Gestorven in 1790.
1793. Lodewijk XVI wordt ter dood
veroordeeld.
1801. Bonaparte beveelt Generaal
Turreau de Simplon-baan te maken.
1906. Armand Fallières wordt tot pre
sident van de Fransche Republiek ver
kozen.
18 JANUARI:
1100. Dood van Godfried van Bouil
lon, hertog van Lotherijk.
1689. Geboorte van Montesquieu M
Bordeaux. Gestorven in 1755.
1871. Overlijden van de eerste prin
ses Joséphine, dochter van den Graaf vaa
Vlaanderen.
Het Duitsche Keizerrijk wordt tt
Versailles gesticht.
1937. In Spanje wordt door het ka
binet Largo Cabaliero een dekreet uitge
vaardigd waardoor al de bultenlandsche
vrijwilligers, die in de regeeringsrangen
strijden, automatisch tot de Spaansch©
Nationaliteit genaturaliseerd worden.
19 JANUARI:
1526. Isabella van Oostenrijk sterft
te Gent.
1857. Te Parijs wordt voor het eerst
Rigolettovertoond, opera van Verdl
en Piavé, naar Hugo's Le Roi s'amuse
1937. Men komt tot een akkoord in
den arbeidsduur in de Belgische mijnen,
die per week op 45 uren gebracht wordt.
20 JANUARI:
1256. Het Engelsche Lagerhuis komt
voor het eerst bijeen.
1558. Inhuldiging van den Aartsher
tog Mathias, als voogd der Nederlanden.
1783. Onafhankelijkheid der Ver-
eenigde Staten.
1938. Huwelijk van Farouk, koning
van Egypte.
21 JANUARI:
1661. Molière neemt te Parijs bezit
van het Theatre Palais-RoyaL Hij her
neemt Le Dépit amoureux en Sga-
narelle
1793. Lodawijk XVI wordt onthoofd.
Geboren in 1754. Koning sedert 1774.
Laatste koning van Frankrijk.
1924. Dood van Lenin.
1937. Dag der communistische bom
aanslagen in de haven van Lissabon.
Parijs krijgt zijn Place de la rein®
AstridP. B.
HERDENKINGEN
15 JANUARI:
1673. Geboorte van Molière te Parijs.
1800. Heropening der kerken in Vlaan
deren.
1856. Louis Be-rtrand geboren.
1858. Eerste vertooning te Parijs van
Médecin malgré luivan Molière op
muziek van Gounod.
1908. De bestuurbare -ballon Vil-le de
PaTiswordt door' M. H. Deutsch de la
Meurthe aan de Fransche regeering aan
geboden.
1935. Het Aloïsi-komiteit van den
Volkenbond wijst het Saargobicd aan
Duitschland toe.
qxo^
Inderdaad, zijn gebruik Ver-»
-mijdt al wat vervelend is in
de keuken, zooals hei langzaam
£>ereldert van vleeschsoep. Met OXOt)
bekomt ge in een oogwenk, een heer
lijke bouillon, zonder vet, krachtig of
licht naar beliefte*
HampeSukkelt niet om wel gekleed te
Oiruisune L/diilcs zyn> Koopt opgemaakte MAN
TELS en KLEEDEREN. Altijd de laatste chic, voor alle malen bij
(Bij aankoop DOOR DEZE REKLAAM heeft men recht op een geschenk)
laten merken, dat ze haar liefde voor
Wernher vermoedde.
■Zoo eindigde de maaltijd ondanks alle
schijnbare eensgezindheid, toch met een
lichten wanklank en Felicitas brak a.l
spoedig nadat de koffie gebruikt was, op.
Ze wilde weer te voet naar Heide hof te-
rugkeeren, maar dat wilde Rolf niet heb
ben, hij liet den jachtwagen inspannen
om Felicitas zelf naar huis te rijden.
Als u zooveel drukte voor ima maakt,
durf ik niet meer op Neulinden te komen,
verzette ze zich lachend.
Maar het is vandaag tooh een bij
zondere feestdag en die moet gevierd wor
den, schertste Rolf.
Wat voor feestdag? vroeg Felicitas
alsof ze hem niet begreep.
Wel het feest van de troonsbestijging
der meesteres van Heidehof, zei hij plech
tig.
Felicitas lachte:
Dan moet u mij ook het recht toe
staan om dit buitengewone feest behoor
lijk te vieren en daarom inviteer ik Judith
en u om morgen middag bij mij op Heide
hof te komen, dan zijn aan weerskanten
de offlcieele feestelijkheden voor een
goed buurschap beëindigd en begint het
alledag-leven. We gaan dan voortaan heel
gewoon en zonder omslag met elkaar om.
Afgesproken, zei Rolf Walberg, ter
wijl hij Felicitas naar het rijtuig bracht.
In vroolijke stemming reed het drietal
naar Heidehof, waar Fee met een Tot
morgen» afscheid van hen nam.
Den volgenden dag was Felicitas al
vroeg in den morgen bezig om alles voor
een feestelijk diner in orde te brengen.
Liesbeth en moeder Reimer hielpen haar
daarbij ijverig.
Haar hart was vandaag zoo vol heerlijke
blijde verwachting. Ze zou Rolf Walberg
terug zien hij had haar gisteren zoo
diep in de oogen gekeken en nu scheen
de wereld haar nog eens zoo mooi.
Toen het feestmaal zoo ver klaar was,
dat ze de verdere zorgen ervoor aan moe
der Reimer en Liesbeth kon overlaten,
legde Pee nog de laatste hand aan de
gedekte tafel en ging toen naar boven
om zich te verkleeden.
Juist toen ze daarmee gereed was en
de trap af kwam, hoorde ze buiten een
rijtuig voorrijden. Zouden dat haar gas
ten al zijn? Ze keek op haar armband
horloge. Neen, het was nog een goed half
uurt te vroeg.
Daar kwam Liesbeth al haastig aan-
loopen om open te doen en op den drem
pel stond Dr Richard Wernher. Verheugd
kwam Fee hem tegemoet.
U hier, mijnheer Wernher? riep ze,
hem de hand toestekend.
Hij bracht die aan zij-n lippen.
Zoo gauw heeft u me zeker niet ver
wacht, is het wel, juffrouw Rogga?
Neen, maar des te prettiger vind ik
uw bezoek. Ga mee naar mijn huiskamer.
Nadat hij hoed en jas had afgelegd,
volgde hij haar en ze namen daar plaats.
Het is hoofdzakelijk ongerustheid
over u die me hierheen heeft gebracht,
begon hij het gesprek.
Hoe kan ik u ongerust maken, mijn
heer Wemher? vroeg Felicitas.
Hij keek haar ernstig aan.
U weet, dat -het testament niet ge
vonden ls. Ik heb heel wat woordenwis
selingen met mijn ouders gehad, maar ze
hebben tot geen resultaat geleid. Zooals
de zaken nu staan, zoudt u zeker geen
schadeloosstelling van mijn vader willen
aannemen?
Neen in geen geval, antwoordde ze
trotsch en afwijzend.
Hij knikte.
Dat wist ik al voor ik het u vroeg.
Maar nu -ben ik gekomen om u mee te
deeten, dat ik u ten minste zoo gauw mo
gelijk de dertig duizend mark zal terug
geven die u me geleend heeft.
kiger over het verdwijnen van het testa
ment dan ik, besloet ze. Hij probeert zijn
vader er toe te brengen van de erfenis
afstand te doen, daar hij weet, dat die
voor mij bestemd was.
Dat is net iets voor hem, ik heb
Richard, altijd leeren kennen als iemand
met zeer hoogstaande principes, zei Rolf,
terwijl hij tersluiks zijn zuster aankeek.
Deze bloosde een beetje en zei, toen de
anderen zwegen:
Ik kan me niet voorstellen, dat zoo'n
enorm vermogen hem onverschillig zal
zijn, dat zou niets voor een man zijn.
Felicitas antwoordde:
Dan misken je hem, Judi-th, Het is
iemand met bijzonder ideëele opvattingen,
al staat hij dan ook als man van de daad
midden in het practische leven.
Judith haalde de schouders op:
Ik heb een andere meening over hem,
zei ze stug.
Dan vergis je je in hem, hield Feli
citas vol,
Judith's mond beefde, maar ze zei met
gedwongen onverschilligheid:
Laten we alsjeblieft over wat anders
praten, ten slotte interesseert die mijnheer
Wemher, al is hij Rolf's vriend, me te
weinig om over zijn edele eigenschappen
te willen twisten.
Ze babbelde luchtig over andere din
gen, maar het was Felicitas geweest of
ze in Judith's hart had gekeken en ze
wist dat deze dacht, dat Richard Wernher
haar had opgegeven, omdat ze opeens een
arm meisje was geworden. Hoe konden
twee menschen, die elkaar toch zoo innig
liefhadden, zich zoo in elkaar vergis ren!
De een geloofde dat de ander hem of haar
uit egoïste redenen versmaad had en daar
door werden ze beiden trotsch en terug
houdend en maakten een kloof tusschen
hen in.
Kon ik hen maar helpen, dacht Fe
licitas, terwijl haar blik Judith zocht,
doch ze durfde haar vriendin toch niet
komen om van uw vriendelijk aanbod ge
bruik te maken.
Rolf's gezicht verhelderde:
Dat vind ik heerlijk, zei hij hartelijk
en stak Felicitas de hand -toe,
Maar vóór jullie over zaken beginnen,
moet Felicitas me beloven, dat ze van
middag hier blijft eten, dan kunnen jullie
op je gemak over alle plannen voor Heide
hof spreken, zei Judi-th.
Rolf wierp zijn zuster een dankbaren
blik toe en Felicitas nam graag de uit-
noodiging aan. Terwijl Judith heen ging
om in d-e keuken haar -bevelen te geven,
ontwikkelde Felicitas haar plan hoe ze
op de Heidehof de melkerij weer zou
expioiteeren, die indertijd, bij het leven
van haar moeder daar in bedrijf was ge
weest. Rolf luisterde aandachtig en was
verbaasd over haar practischen kijk op
de zaken. Met een potlood in de hand,
volgde hij haar uitleg en noteerde getal
len en toen ze samen de uitkomst be
keken, bleek, dat het plan zeer goed uit
te voeren was met het kleine kapitaal van
Felicitas en dat er ook succes van te ver
wachten was.
Felicitas had roode wangen gekregen
van het plannen maken ear rekenen en
stak Rolf verlicht de hand toe. Het liefst
zou hij die niet hebben losgelaten, maar
het geliefde meisje naar zich toe hebben
getrokken en gezegd:
Laat Heidehof zooals het is, want
lang zal je daar niet meer blijven, omdat
ik je hier naar Neulinden wil halen.
Maar hij kon nog niet spreken, want
hij wist niet, of Felicitas zijn gevoelens
beantwoordde en hij moest er zich dus
mee tevreden stellen haar warm de hand
te drukken.
Het drietal gebruikte vroolijk en op
gewekt het middagmaal in de gezellige
eetkamer. Het gesprek liep over allerlei
onderwerpen, tot Felicitas het met op
zet op Richard Wemher bracht.
Mijnheer Wernher is veel ongeluk-
Ik zou wel eens willen weten, of Fee
al op Heidehof is. Ze zou toch dezer da
gen komen, niet? zei ze, afleidend.
Rolf werd rood.
Toevallig kan Ik je daarover inlich
ten, juffrouw Rogga is al op Heidehof.
Judith keek blij verrast op.
Werkelijk?
Ja, gisteren middag is ze gekomen.
Hoe weet je dat?
Ik ben den tuinman Reimer van
Heidehof tegen gekomen en die verbelde
het me.
Hij verzweeg maar liever, dat hij den
ouden man had opgewacht en hem had
uitgehoord.
Dan zien we Fee misschien vandaag
nog hier. Als ze hier op Heidehof is zal
het testament dus wel niet gevonden zijn.
1': hoop van niet! liet hij zich ont
vallen
Ze keek hem verbaasd aan.
Maar Rolf, ik bsgrijp je niet.
Hij lachte verlegen.
Ach, dat liet ik me zoo ontvallen.
Maar waarom eigenlijk ook dat verstop
pertje spelen? Je hebt zulke heldere oogen
en weet toch al lang waar de schoen
wringt.
Hij probeerde op luchtigen, schertsen
den toon te praten:
Je hebt me ook al eens aan den tand
gevoeld en toen heb ik gezegd dat het me
speet dat ze een milli-oenen erfenis te
wachten had en ik maar een arme land
bouwer was. En ais dat testament weg
felijft zou die hinderpaal zijn weggenomen
Het was een prachtige dag toen Felicitas
zich op weg begaf naar Neulinden. Het
pad voerde langs den rand van de bloeien
de heide, waarboven de blauwe zomer
hemel zich welfde. Onderweg zag Felicitas
voortdurend Neulinden liggen en ze ver
moedde niet, dat van uit een venster van
het huis twee grijze maimenoogen haar
al lang gezien hadden en haar met on
geduld volgden. Toen ze het erf betrad,
kwamen Rolf en Judith haar al te gemoet
en begroetten haar hartelijk. In de hall
deed Felicitas haar hoed af en daar de
veranda nog te zonnig was, brachten ze
(Nadruk verboden). ('t Vervolgt)
