DE PAUS
De Kroning van Paus Pius XII
f@ Rome Een ossSisggciijiie menigte weesecle
Los van Spanje!
De Staat Tchecko-Slowakije
geschrapt van de Kaart van Europa
x
N
DE STRIJD WORDT AANGEBONDEN..
Verblijdende vooruitzichten
voor de K. V. V.
f Sansen-Vamiesic, Pcperinge.
jf Telefoon Nr 9. Postch. N1' 155.70.
33» JAAR. - N' 12.
KATHOLIEK NIEUWSNOTARIEEL EN AANKONDIGINGSBLAD. - VERSCHIJNT WEKELIJKS
de greetsche liturgische plechtig
heid hij. Veertig verschillende
ftegeeringen officieel vertegenwoordig 1
INTERNATIONAAL OVERZICHT
Ter Verkering van de
Leidsrog vcsi ©ns Lcsndf
Bohemen en Moravie ingelijfd hij Groof-Dyitsc'ibnd
SLOWAKIJE ZELFSTANDIG MAAR ONDER DUITSCHEN INVLOED
Karpatisch Oekraïne genaast door Hongarije
D&êsdeK
BPESLAl?
ïRAG
PPESSBURG
Lfajmtc
VlEN
*r0.
V,
mark
•CHUST
HET VAN DE WERELDKAART GESCHRAPTE TCHECKO-SLOWAKIJE
ZONDAG 19 MAART 1939
«DE POPERINGENAAR
I Uitgever
ABONNEMENTSPRIJS
voor 1 JAAR (perpost):
f Binnenland 25.Frank
5 Fnge'ancl 10.Belgas
I Frankrijk 9.— Belgas
J Belgisch Kongo 9.Belgas
Alle andere landen 13.Belgas
f Alle Medewerkers zijn verantwoordelijk
voor hun artikels.
10 BLADZIJDEN: £0 CENTIEM.
popebihg:
TARIEF VOOR BERICHTEN:
Gewone berichten per regel 1.25 fr.
Kleine berichten (minimum) 5,fr.
?.fr. toel. v. ber. m. adr. t. bur.
Berichten op 1° hl. per regel 5,fr.
Berichten op 2° bi. per regel 2.50 fr.
Berichten op 3° bi. per regel 1.59 fr.
Rouwber. en Bedank, (min.) 7,fr.
Te herhalen aankondigingen:
prijs op aanvraag.
Annoncen zijn vooraf te betalen en
moeten tegen den Woensdag avond
ingezonden worden. Kleine be
richten tegen den Donderdag noen.
Daar waar de eerste Paus gekrui
sigd werd, het hoofd omlaag, door een
gekroonde kluchtigaara van een kei
zer Nero, daar werd Zondag aller-
plechtigst het edelste hoofd omhoog
verheven en gekroond.
Het onvergankelijke Rome kroonde
den onsterfelijken Paus.
En die aan zijn radio zat kon er
niet van af. Ontevergelijken en on
vergetelijk schouw- en luisterspel.
Als een stralende krans glinstert
een aureool over het Pausdom zooals
nooit in het verleden.
Het is een triomf der Kerk voor
gansch de wereld.
We hoorden in de radio de bekend
making: «We hebben een nieuwen
Paus.
Heel zijn naam was nog niet uit
gesproken of hij werd reeds geest
driftig toegejuicht.
DE KRONING WAS NOG MEER.
Welk hemelsch visioen met iets van
vrede en zoetheid dat ons denken
doet aan de tafereelen onzer groote
meesters, onze Vlaamsche schilders
als in «De Kroning van het Lam
Sereniteit en gelukzaligheid hingen
boven deze apotheose.
Een nieuw. Pontifikaat begint en
de Paus verschijnt als een engel van
vrede met een boodschap van iicht
en liefde.
Hij die reeds te Lourdes, Parijs, Li-
sieux, Budapest, Buenos-Aires ver
scheen als een Pauselijk Legaat had
maar zijn kleed en zijn naam te ver
anderen om in eens die groqtsche fi
guur te worden, die door de boven
natuurlijke uitstraling van zijn we
zen zulk een indruk maakt: dezen
van een Heilige Paus.
VREDE.
«De Heer heeft met hem een vre
desverdrag gesloten en heeft hem tot
Vorst van zijn volk gemaaktzoo
zong het Introït der bekroningsmis.
Paccelli Pax coeli, de vrede des
hemels.
Pius XI offerde zijn leven voor de
vrede. God verhoorde hem, twee
maal, eerst met zijn leven te aan
vaarden en den vrede te sparen en
daarna met hem te doen verrijzen in
den persoon van zijn lieveling, zijn
rechterarm, zijn geestelijken zoon,
zijn erfgenaam, zijn anderen Ik om
den vrede te behouden.
De laatste daad van Pius XI was
zijn dood voor de vrede.
De eerste daad van Pius XII is
een daad voor de vrede: De opdracht
van zijn Pauselijke taak en leven
voor de vrede.
Er is als een identiteit tusschen
die twee groote Pauzen.
Da regenboog in het Pauselijk wa
pen beduidt dat de storm over is, de
duif met den olijftak beteekent dat
de Kerk als de Arke van Noë gered ls.
Te Genève kwam zoo dikwijls de
Volkenbond bijeen maar niet overeen.
Al die natiën, te Rome vergaderd in
Conclaaf, verbroederden.
Binst de ceremonie Zondag weer
galmden de toejuichingen der duizend
koppige menigte in extase applaus
vanaf den Tiber tot de Basiliek Sint-
Pieter.
De Paus, bleek, met een ascetisch
wezen, geïdealiseerd door het inwen
dig gebed en de ingetogenheid, ze
gende de stad en de wereld.
Nieuwe tijden luiden in. Een nieuw
verbond tusschen God en zijn volk
hegint. Een tijdperk van vrede zal de
grollende oorlogsgeruchten versmo
ren.
De machten der hel zullen niets
tegen de Kerk vermogen.
Paus Pius XII is de voorbestemde
des hemels. De toekomst is de pers
pectief van Vrede.
Visioen van Drie Koningenfeest nog
nooit gezien waar ontelbare Vorsten
vertegenwoordigd waren uit Europa,
Amerika en het Verre Oosten, een
delegatie uit 40 landen voor den Vorst
der zielen.
DE GROOTSTE AANDOENING.
Het was de grootste aandoening
van mijn leven zei Kardinaal Ger-
lier, Aartsbisschop van Lyon, die het
Evangelie en het Ite Missia est
zong en ook den geconsacreerden kelk
te drinken aanbood.
De wereld moet zich verheugen
zulk een Vader te hebben.
Hij beschikt over een wonderbaar
geheugen. Hij spreekt vele talen. Het
Sinxenwonder met de gave der talen
herhaalt zich.
Hij is een Romein, en dat zegt veel.
Oprechte goedheid, heldere geest,
stalen wil, ijzeren gezondheid die hem
toelaat 18 uren daags te werken.
Bossuet, uit wiens geschriften hij
dagelijks drie bladzijden leest, zooals
hij zelf zegt, is zijn meester in de
gewijde welsprekendheid.
Hij doet alles in de perfectie. Hij
werkt rap, taai en aanhoudend.»
Deze getuigenis komt van het hoog
ste gezag, zijn voorgaanden Meester.
Het verlies van Pius XI scheen on
herstelbaar. Wie zou zulk een grooten
Paus kunnen vervangen?
Maar voor den H. Geest die het
Conclaaf bezielde was het maar een
dag werk.
De hoogste plaatsbekleeder zocht
niet uit heerschzucht of ambitie naar
hooger. De nederige werd verheven.
Hij, die over eenige dagen zegde tot
Kardinaal Lichard van Reims: «Mijn
vurigste verlangen ware mijn leven
te eindigen al de onwetendste en de
ellendigste middens te onderwijzen in
den catechismus
Hij wordt nu het «licht der wereld».
A. B.
9381*191!
DE H. VADER DOET ZIJN INTREDE
IN DE BASILIEK
De plechtige Kroning van Z. H. Paus
Pius XII werd Zondag 11. te Rome, in de
St-Pietersbasiliek, voltrokken.
Te dier gelegenheid was zoowel van uit
alle gewesten van Italië als uit talrijke
vreemde landen een ontzaglijke menigte
naar Rome toegestroomd oin die plechtig
heden te kunnen' bijwonen.
Zooals reeds gemeld, was de kronings
plechtigheid feitelijk te onderscheiden in
twee doelen, ten eeste de Pauselijke Mts
en ten tweede de eigenlijke kroning.
De plechtigheid werd ingezet met de
intrede van Paus Pius XII in de St-Pie-
torskerk. Bazuingeschal kondigde zijn
komst aan. Een schitterende stoet ging
ging de H. Vader vooraf.
Vooraf stapt de ceremoniemeester, ge
volgd van de prokureurs van de kollege*,
ds Zwitsersche Wachten, de Franciska-
ners, de Dominikanen, de aalmoezeniers,
die dragers waren van de Tiaar en van
de verschillende kostbare mijters van den
Paus, dan nog talrijke apostolische waar-
digheidsbekleeders, en andere leden van
hot Heilig Kollege.
Dan eerst volgde de H. Vader, gezeten
op de sedia gestatoria die gedragen was
door 16 afirennieri, en omringd van talrij
ke gezagvoerders. De twee tlabelli, soort
groote waaiers, uit pluimen van struis
vogels, symbool van majesteit en macht,
Werden door aalmoezeniers gedragen.
De Paus was gekleed in het wit, afgezet
en versierd met goud en droeg een mijter.
Met de rechterhand zegende hij voort
durend de opeengepakte menigte die hem
op den doortocht aanhoudend toejuicht.
Daarop volgden dan neg een aantal
groepen kerkelijke overheden en de Zwit
sersche wachten in schitterende unifor
men.
De pauselijke stoet hield stil in het
portaal van de br«siliek, waar de H. Vader
voor de H. Poort stond, die slechts bij
gelegenheid van jubileumjaren wordt ge
opend. Nadat de deken van het kapittel
een toespraak had gehouden en andere
plechtigheden hadden plaats gehad deed
Paus Pius XII zijn plechtige intrede in
de St-Pieterskerk. De menigte spaarde de
toejuichingen niet.
De vertegenwoordigers van 40 landen,
die hun Staat officieel vertegenwoordig
den, o. m. de Prins en de Prinses van
Piemont, Graaf Ciano, Prins Karei, Graaf
van Vlaanderen, enz., die de H. Vader
hadden opgewacht onder het portaal en
de plechtigheden aldaar konden bijwonen,
voegden zich dan bij den pauselijken
stoet, onmiddellijk achter de K. Vader.
Bij de kapel van de H. Drievuldigheid
stapte de H. Vader af van de sedia ges
tatoria en ging neerknielen en bidden
voor het altaar, waar het H. Sakrament
uitgesteld werd.
De stoet trok dan verder naar het al
taar van St Pieter waar de H. Vader an
dermaal afstapte en de voor hem aldaar
bestemde troon besteeg, wijl intusschen
het volk steeds luidruchtig riep Evviva
il Papoen geestdriftig toejuichte, bij
zoover dat de aangeheven kerkelijke ge
zangen overstemd werden.
(Zie vervolg op 2° blad.)
MGR JOZEF TISSO,
de vroegere Slowaksche Ministerpresident
VERDERE LÏKWIDATIE VAN
TSJECHO-SLOVAKIJE.
De onttakeling en de hervorming
van de vroegere Tsjecho-Slovaksche
Centralistische Republiek, kon na het
scheidsgerecht in het hotel Belvedère
te Weenen, niet als definitief be
schouwd worden. Wel mocht men ho
pen op een korte adempause, waarbij
de driften tijdelijk konden neerslaan.
Maar de talrijke tendensen en stroo
mingen, in het land zelf en in de
omringende landen ten opzichte van
Tsjecho-Slovakije, de tegenstellingen
Duitschland-Polen-Hongarije moesten
vroeg of laat tot nieuwe incidenten
en hervormingen leiden.
Die incidenten zijn daar nu in eens!
Vrijdag 10 Maart, werd door de re
geering van Praag, ingegrepen in de
Slovalcsche regeering, op het oog en-
blik zelf dat vertegenwoordigers dezer
regeering met de leiders van Praag
aan het onderhandelen waren. Tsje
chische troepen rukten de stad Bra
tislava (Pressburg) binnen, de staat
van beleg werd uitgeroepen!
Slovakije was niet meer tevreden
met de scheiding van tafel en bed.
De leiders, waaronder Mgr Tisso, eer
ste minister, wilden een zelfstandige
Slovaksche Staat, los van Praag. Over
een paar weken reeds werden pogin
gen gedaanom de autonomie van
Slovakije uit te breiden. Daarvoor
waren Ministers Sidor en Teplansky
aan het onderhandelen, toen Praag
zijn militaire maatregelen trof en de
regeering van Mgr Tisso verving door
een nieuwe, waarin Sidor en Teplan
sky bleven zetelen, wat waarschijnlijk
beteekent, dat zij met de extreme
oplossing van Mgr Tisso e. a. niet
accoord gingen, of zelfs verraad
pleegden.
WAAROM EEN ZELFSTANDIG
SLOVAKIJE?
Men kan zich wel afvragen, waar
om Slovakije zich thans heelemaal
wil afscheiden van Bohemen. Het heet
dat het er alle belang bij heeft om
zijn economische verhoudingen met
Praag te blijven samenwerken. Doch
ook hier schijnen economische belan
gen meer en meer te moeten wijken
voor politieke en cultureele belangen.
De Slovakken in de federale Tsje
cho-Slovaksche Staat beteekenden een
minderheid. Tegenover de 7,5 mïllioen
Tsjechen vertegenwoordigen zij nog
geen drie mïllioen. Na de eerste te
gemoetkoming van Praag sedert No
vember 11. zijn de teekens van Tsje
chische over heer selling weer aange-
groeit.
De leiders vreezende, dat later met
een nieuwe centralisatiepoging zou
kunnen af te rekenen vallen, en
oordeelende dat de omstandigheden
thans gunstig zijn hebben thans ge
poogd hunne integrale zelfstandig
heid te verkrijgen.
Maar buiten deze overwegingen
hebben heel zeker ook buitenlandsche
invloeden den doorslag gegeven.
DE DRUK VAN DUITSCHLAND.
Hoewel de Tijechen in een eerste
oproep tot de Slovaksche bevolking
beweerden, dat degenen die voorhou
den dat Duitschland aan de zijde van
de extreem Slovaksche eischen staat,
leugenaars zijn, hebben we toch on
middellijk het tegenovergestelde aan
gevoeld. Eerst waren de Berlijnsche
berichten voorzichtig, daarna dubbel
zinnig, om eindelijk uitdrukkelijk
anti-Praagsch te worden.
Daarvoor zijn noodig geweest enke
le incidenten in de gemengd Duitsch-
Tsjechische streken: te Briinn, Iglau
en Pilsen. De aanleiding tot deze in
cidenten was de verjaardag van de
Auschlusz van Oostenrijk (het hel-
denfeest) dat overal door de volks-
duitschers gevierd werd.
Of het nu de Tsjechen zelf zijn
geweest ofwel de Duitschers, die tot
de vechtpartijen aanleiding gegeven
hebben, kunnen we thans niet uit
maken. In ieder geval de Duitsche
pers heeft die voorvalletjes opge
schroefd, om zijn anti-Tsjechische
houding te kunnen verklaren en om
de handelwijze die hieruit voortge
vloeid is te kunnen rechtvaardigen.
Het zijn de oude Tsjechische marxis
ten en de aanhangers van Benesj, die
voor alles verantwoordelijk gesteld
worden. Zij hebben de Duitschers met
hun Führer beleedigd.' Zij hebben de
Slovakken verdrukt en blijven ze
voort verdrukken. Praag heeft niets
geleerd, zoo klinkt het.
De Tsjechen hebben zich spoedig
moeten neerleggen. Niet alleen
Duitschland, maar ook Polen en Hon
garije kwamen op voor de zaak van
MINISTER SIDOR,
de Slowaksche Ministerpresident die
samen met Mgr Tisso de onderhan
delingen te Praag voerde.
Slovakije. Duitsche troepen marsjee
ren. Hongaarsche leg er af deeling en
dringen in Sub-Karpatisch Oelcraie-
na. Op het oogenblik dat we dit
schrijven zijn de gebeurtenissen in
volle ontwikkeling. Als deze regels
verschijnen kan de toestand zich
reeds duidelijk afteekenen.
SLOVAKIJE ONAFHANKELIJK!
Intusschen heeft Mgr Tisso en met
hem de Slovaksche autonomisten vol
ledig gelijk gekregen. Duitschland
heeft zijn zender van Weenen ter
beschikking gesteld van Minister Dur-
cansky en anderen, die in geestdrif
tige oproepen, de Slovaksche bevol
king en de Hlinkawachten aangezet
hebben tot de uiterste verdediging.
Slovakije werd intusschen tot een
onafhankelijke Staat uitgeroepen en
onder de druk van de Duitsche tree-
pen, die de grenzen naderden heeft
de regeering van Praag die onafhan
kelijkheid en ook deze van Sub-Kar
patisch Oekraiena erkend.
Nog zijn de oogmerken van de
Duitschers, de Polen en de Honga
ren niet zc^r duidelijk. Hunne onder
linge drijfveren, moeten tegenstrijdig
zijn. Polen èn Hongarije willen Sub-
Karpatisch Rusland verdeelen om een
gemeenschappelijke grens te hebben.
Duitschland wil dat niet.
Hongaarsche troepen hebben de
grens overschreden. Duitsche troepen
hebben Makrisch-Ostrau bezet en
naar het schijnt zullen ze een kor-
ridor bezetten tusschen Slovakije en
Bohemen (Tsjechie).
Het is gewaagd om thans besluiten
te trekken. Toch is er groote kans,
dat Bohemen nieuwe offers zal moe
ten brengen en wel die van zijn rijk
ste industrieele gebieden: Fïlser*^en
Makrisch-Ostrau. Ook waarschijnlijk
van Brünn.
Volgende week hopen we echter
hier meer commentaar te kunnen
aan wijden.
(Verboden nadruk.)
ROSKAM.
ISB9BBil9BQ333iJiBBS8B3BBBBBBMBBBBflBBBBBBIBBBBBfltIBB983B3i£a.l£li23SSBflBB!a2BBBflBflH3B2BBBiïiI93
ms&^tmMVMmBmmmamBKRaimÊaimmÊÊmmtÊimmÊmÊaBmÊÈUBaKKÈexMmmmÊBMimsaaimÊmÊBKmmÊÊBMÊmÊmuÊmaiammÊiiim
GEWICHTIGE GEBEURTENISSEN
In den loop dezer laatste tien dagen
hebben zich opnieuw zeer gewichtige ge
beurtenissen voorgedaan in Centraal
Europa, gebeurtenissen die geleid hebben
tot de volledige ontwrichting en ontbin
ding van den vroegeren Tchecko-Slowak-
schen staat.
Het brutaal optreden van Duitschland
heeft tot gevolg gehad dat Tcheckije,
t.t.z. Bohemen en Moravie, voortaan deel
uitmaken van het Groot-Duitsche Rijk;
dat Slowakije zelfstandig is geworden on
der Duitschen plak; en dat Sub-Karpa
tisch Oekraïne, voorheen ook Ruthenië
genoemd, ingepalmd wordt door Hon
garije.
In het artikel van onzen medewerker
Roskam worden deze gebeurtenissen
raak omlijnd en in beschouwing geno
men. Om dit artikel te volledigen laten
wij hier dan ook het verloop der gebeur
tenissen volgen, in de orde op dewelke zij
zich hebben voorgedaan.
SLOWAKIJE WILDE LOS WORDEN
VAN PRAAG.
Het akkoord van Munchen en de om
vorming die den Tchecko-Slowakschen
staat dientengevolge had ondergaan,
had geen bedaring gebracht in den ge
moedstoestand van de verschillende vol
keren die van dien staat deel uitmaak
ten. Bijzonderlijk in Slowakije bleef den
drang naar volledige zelfstandigheid zeer
levendig. Voor veertien dagen hadden de
Slowaksche leiders dan ook voorstellen
gestuurd naar Praag, die moesten leiden
tot een veel meer uitgebreide onafhanke
lijkheid van Slowakije. Ook Bratislava,
hoofdstad van Slowakije, wilde los van
Praag, hoofdstad van Tcheckije.
In Sub-Karpatisch Oekraïne werd ook
voor zelfstandigheid geijverd.
PRAAG GRIJPT IN.
De Centrale Regeering van Praag wilde
de eischen van de Regeering van Bratis
lava niet inwilligen en greep krachtda
dig in. Tcheckische troepenmachten wer
den naar Slowakije en Karpatisch Oekra-
ine gezonden. De Regeering van Slowa
kije, met als Eersté-Minister Mgr. Tisso,
werd afgezet. De Centrale Regeering
heeft hierin ten zeerste verkeerd gedaan,
het verder verloop der feiten hebben dit
bewezen.
De HH. Sidor en Teplansky, die de vol-
machtdragende onderhandelaars waren
van Bratislava, werden door Praag aan
het hoofd gesteld van de nieuwe Regee
ring van Slowakije, dit onder het presi
dentschap van den Hr Sivak, die als eer-
ste-minister werd aangesteld.
Te Bratislava en andere Slowaksche
steden werden de openbare gebouwen be
zet en politieke leiders werden aangehou
den. Tanks reden door de straten van
Bratislava. De staat van beleg werd af
gekondigd in de stad.
Slowaken poogden te betoogen maar zij
werden' hardhandig uiteengedreven. De
Hlinka-wacht werd ontbonden verklaard.
Toch teekende deze wacht hier en daar
verzet aan en het kwam zelfs tot bloedi
ge botsingen.
Dit all: s gebeurde op Vrijdag 10 Maart.
DE HLINKA-WACHT WEERT ZICH
Intusschen had de Hr Sivak geweigerd
eerste-minister te worden.
De Hlinka-wacht weigerde ook zich
neer te leggen bij de besluiten van Praag
en het kwam tot ernstige incidenten tus
schen Tcheckische politiemachten en
Slowakken. Gebouwen werden door een of
andere partij bezet om dan opnieuw dooi
de andere partij te worden vermeesterd.
Bij schietpartijen vielen enkele dooden
en gewonden. (Vervolg op 2* blad).
De Koning heeft gebruik gem? akt van
de macht hem door onze Grondwet ge
schonken en hij heeft het Parlement
ontbonden.
Op 2 April aanstaande zal het Belgi
sche kiezerskorps een nieuw parlement
kiezen, dat aan het land een regeering
zal moeten schenken, die stabiel en le
vensvatbaar genoeg zal zijn om tijdens
een zeer geruimen tijd ons land te be
sturen en 's lands zaken zoo te beredde
ren en te beheeren, dat het werkel.hk aan
ons volk te bate en ten goede komt.
Juist omdat onze Koning geen moge
lijkheid meer zag om een duurzame re
geering samen te stellen, die de staats
zaken kon beheeren in overeenstemming
met een vaste parlementaire meerderheid,
heeft Kij beroep gedaan op de natie, op
het volk.
HET VOLK ZAL BESLISSEN
of de Koning, na cte verkiezingen van
2 April er wel in gelukken zal een regee
ring samen te stellen, die ons land dege
lijk zal besturen en daarin ligt dus de
hoogste belangrijkheid van deze verkie
zingen.
Het volk, de kiezers dus, zullen moeten
uitmaken of de toestand van regeerings-
lcosheid waarin we maanden heb
ben geleefd, zal voortduren met' al de
groote gevaren die er aan verbonden zijn.
Gevaren zoowel van binnenlandschen
als van buitenlandschen aard.
Het volk, dus de kiezers, zullen te be
slissen hebben of in ons land het socia
lisme zijn prente zal slaan op de leiding
van de staatszaken.
Het volk, zal hebben te zeggen, of het
nog langer de vele kleine scheurpartijen
de gelegenheid zal geven, alle ernstige
parlementaire arbeid te dwarsboomen en
onmogelijk te maken en de stabiliteit van
welke regeering ook in gevaar te brengen
of zelfs onmogelijk te maken-
Het volk most op 2 April aanstaande
klaar en duidelijk zeggen of het ja dan
neen, nog langer dulden zal, dat een ster
vende partij als de liberale in ons land,
onder den dekmantel van een patriotisme
van zeer verdacht allooi, met de econo
mische en financieele belangen van heel
ons volk sollen mag, door zich koppig vast
te klampen aan bijkomstigheden, die de
hoogst-noodige vraagstukken van de
staatspolitiek dreigen te overwoekeren.
Het kiezerskorps zal moeten klaar ma
ken of het wenscht nog langer een socia
listische regeeringsleiding te dulden, die
voorwaar aan ons land sedert 1936 geen
al te groote vruchten heeft gebracht.
Over dit alles en over nog vele andere
zaken, waarover we nog gelegenheid zul
len hebben te spreken, moet op 2 April
een uitspraak worden geveld.
ALLÉÉN EEN KATHOLIEKE
REG EERINGSLEIDING
kan ons land terugvoeren naar rust in de
orde, naar zekerheid en stabiliteit die voor
het sociale, het financieele en economi
sche leven van een land en een vclk zoo
broodnoodig zijn als de versche lucht voor
ieder levend wezen.
Pas drie jaar zijn voorbij sedert de ver
kiezingen van 1936 en toch waren die en
kele jaren voldoende om zonneklaar te
bewijzen, dat de socialistische partij niet
bij machte is om aan ons land een poli
tiek te geven, die de ware volkswelvaart
dient, wel integendeel.
Er zijn bewijzen te over, die ons luide
toeschreeuwen, dat de socialisten nog niet
geworden zijn, een partij, die in haar ge
heel genomen over genoeg politieke wijs
heid beschikt, om de staatszaken met de
noodige voorzichtigheid en de noodige
zelfzucht te begaan en te beheeren.
Velen hebben gemee-"'. in 1936. dat
door het steunen van scheurpartijen als
de Vlaamsch-Nationalistische en de
Rexistische het roer zou worden omge
worpen en dat ons land een tijdperk van
bloei en welstand zou intreden door het
versterken dier partijen in ons Parlement.
Klaarder dan ooit is echter gebleken,
dat die kleine partijen geen positief werk
hebben kunnen verrichten, zij hebben
geteerd op afbrekerij en negativisme, zij
hebben niets recht gezet, alleen maar
steeds helpen afbreken en daarmee is de
volkswelvaart nooit gediend.
Als een paal staat thans, meer dan ooit
boven water, dat de Katholieke Vlaam
sche Volkspartij en haar Waalsche Zus
terorganisatie, die samen het Blok der
Katholieken in België vormen, terug aan
de leiding van het land moeten komen om
hst gezond evenwicht in ons land te her
stellen en terug het staatsbeheer in zijn
gezonden evenwichtstoestand moet bren
gen.
Dat leeren de lessen van het jongste
verleden in ons land.
Om terug die sterke en kranige lèidir.g
te veroveren moeten al'e katholieken één
zijn en eendrachtig samenwerken.
In eendrachtig streven en strijden
staande katholieken van ons arrondisse
ment thans voor het kiezc-skorps. dat op
2 April gewichtige beslissingen heeft te
nemen.
Door eendracht sterk en met geestdrift
wordt dezen kiesstrijd ingezet, die meer
dan beslissend kan en zal zijn, niet alleen
voor wat het bestaan van ons land zelf
aangaat, maar ook voor wat betreft het
vrijheidsregiem waaronder we leven.
Om het hoogere geestelijk heil van ons
land en van ons volk;
Om het verdedigen van ons welbegre
pen volksbelang en het vrij uitgroeien
van onze Vlaamsche volksgemeenschap
in België;
Om het verdedigen en het dienen en
bevorderen .van de breede volkswelvaart;
Om het hooghouden van de binnen-
landsche en buitenlandsche onafhanke
lijkheid van alle vreemde invloeden;
Om het ongerepte levensrecht van bur
ger, boer en werkman;
Om de wilskrachtige uitroeiing van alle
mistoestanden en het vestigen eener ste
vige rust in de orde;
Om dit alles gaat het bij deze verkie
zingen.
Ieder verstandig burger, ieder welden
kend menseh moet en zal dit begrijpen.
Sterk door de overtuiging dat ons volk
zijn gezonden zin niet heeft verloren en
dat het, geleerd door de ondervinding,
zijn schreden zal wenden, naar die partij,
die toch steeds heeft bewezen, dat ze on
danks alle stormen, altijd een der sterk
ste en heehtste steunpilaren is geweest
voor een politiek van redelijkheid, voor
uitzicht en voorzichtigheid, zetten wij de
zen kiesstrijd in, op hoop van zegen.
DE KATHOLIEKE PARTIJ
WIL, MOET EN ZAL DE
STERKSTE PARTIJ WORDEN
BBIEBBBBCB3ESSBSB3!lSaB3XE33!33BBBBBEBBB&E23BS!23SBf:SEBflBS9B
Voor de eerste maal sedert den oorlog
treden de Katholieken overal eensgezind
op in de Vlaamsche arrondissementen.
Nergens werd een scheurlijst ingediend.
Hoe is de toestand bij de andere par
tijen?
Vooreerst bij de LIBERALEN die deze
ontbinding hebben uitgelokt. Wij hebben er
reeds op gewezen dat de liberalen in 1921,
1925 en 1932 bij de wetgevende verkiezin
gen, die op een door hen uitgelokte ont
binding volgden, steeds zetels verloren, in
1925, zelfs tien. Het is hen nooit meer
gelukt het aantal zetels, dat zij vóór 1925
in de Kamer bezet hielden, terug te win
nen. Ook thans zijn de vooruitzichten
alles behalve bemoedigend voor de Libe
ralen. In Antwerpen werden twee liberale
lijsten ingediend, een lijst Joris-Godding-
Boeckx en een lijst Janssens. Laatstge
noemde had, zocals men zich herinnert,
de motie van vertrouwen onderteekend
die de Heer Van Cauwelaert had inge
diend na de interpellatie Mundeleer. Hij
werd hierom van de officieele lijst ge
weerd en komt thans afzonderlijk op, met
het gevolg dat de derde liberale zetel te
Antwerpen gevaar loopt.
In het arrondissement Mechelen komt
de Heer Van Kesbeeck, oud-volksverte
genwoordiger, eveneens afzonderlijk op.
In het arrondissement Luik werd de
Heer Jennissen, oud-Minister van Volks
gezondheid, aan den dijk gezet, wegens
CHEMNITZ
QumIÜ
o fKa/J*had
EC-HD
O/LSEN
Ko&i
GLEllV/TZh
SïïlSchcnby.
mopmu J&smu
- TE$CH£H
HESENNSUDR PATZmcr.*^
BLUMEMU
flraumu.
Zondag morgen 1!. werd Paus Pius XII op het Balkon van de St-Pieterskerk voor
eene duizendkoppige menigte die het gansche St-Pietersplein en de aanpalende
•traten vulde, met de Tiara tot 262" Paus gekroond. Hier zien we de Deken
der Kardinalen de Tiara plaatsen op het hoofd van Z. H. Pius XII.
'MISKOLC
fiRUCKE
JNZ
8UDAPEST
Deze kaart geeft een duidelijk beeld van het na Munchen verminkte Tchecko-Slowakije. Bohemen (Bohmen) en Moravie (Mahren) vormen het eigenlijke Tche
ckije, met cis hoofdstad Praag, dat thans door Groot-Duitschland werd genaast onder vorm van protectoraat. Slowakije (Slo-Wakei) met als hoofdstad Bratislava,
in het Duitsch Pressburg, is een zelfstandige Staat geworden, die nu ook Duitsche bescherming heeft gevraagd, en dus we! zelfde lot zal beschoren worden als Tche
ckije, en geheel op het uiteinde hebben wij dan Sub-Karpatisch Oekraïne (Karpato-Ubraine), met als hoofdstad Chust, dat door Hongarije wordt aangeheca'. -
Bohemen en Moravie waren ingesloten in het Duitsche Rijk, aan de eene zijde Silezie en aan de andere zijde Oostenrijk, in het Duitsch gekend als Ostm.-i k.
Slowakije grenst aan Polen, Duitschland en Hongarije, Karpatisch-Oekraïne aan Polen, Rumenië en Hongarije. In den inzet een kleine kaart van Bratislava
(ook Pressburg genoemd) dat zooais men zien kan gelegen i* aan den Donau.
zijn houding in het geval Martens.
In het arrondissement Brussel komt er
een zoogenaamde lijst oud-strijders op,
omdat de liberalen niet scherp genoeg
opgetreden zijn in het geval Martens!
Bij de SOCIALISTEN, waar men zoo-
gezeid wegens den te korten tijd, eenvou
dig de oude kandidatenlijsten heeft in
gediend,- is er, in het arrondissement
Brussel nog een lcelijke verrassing geko
men. Dr Marteaux heeft zich terugge
trokken als kandidaat op de socialisti
sche lijst uit protest tegen wat hij de
opeenvolgende verloocheningenvan
den Heer Gpaak noemt. De Communisten
zijn hem onmiddellijk achternageloopen
en thans staat Dr Marteaux als tweede
man op de communistische lijst te Brus
sel. Hierdoor loopt de achtste zetel van
de socialisten groot gevaar.
Bij de REXISTEN dreigt de ontbinding
van het Parlement, zoo kort na de ont
binding in eigen rangen, een ramp te
worden. Bijna in al de arrondissementen
werden de'gekozenen van 1936 door nieu
we kandidaten vervangen. Niet minder
dan elf rexistische kamerleden werden
aan den dijk gezet of hebben de bewe
ging verlaten, namelijk de Heeren Daye,
Sindic, Leruitte, Wyns, Denis, Vermer,
Fasbender, Behaghel de Bueren, Caignet,
Convent, Duysburgh.
De leider van de beweging zelf, die zich
te Brussel kandidaat stelt, ziet de toe
komst somber in, vermits hij zich Zater
dagavond in het Sportpaleis liet ontval
len dat de Rexisten zonder illusie naai
den slag gaan.
Bij de VLAAMSCH-NATIONALISTEN
is het animo evenmin bijster groot, nu do
ontbinding zoo kort volgt op de gemeen
teverkiezingen, die op een nederlaag uit
liepen voor V.N.V. en Rex. Het beste be
wijs van de verwarring die in het
Viaamsch-Nationalistisch kamp heerscht,
is wel de vervanving van den Heer Bor-
ginon, die voor Antwerpen in de Kamer
zat, door den Heer Grammens. De voor
zitter van de Vlaamsch-Nationalistische
Kamergroep staat thans als laatste kan
didaat op de Vlaamsch-Nationalistische
lijst voor het arrondissement Brussel!
Ten slotte zijn er nog de COMMUNIS
TEN, die evenals de Socialisten al hun
vroegere kandidaten opnieuw voordragen.
De communisten rêcruteeren hun volge
lingen vooral onder de malcontenten in
de socialistische rangen. In deze rangen
is de ontevredenheid vooral de laatste
weken toegenomen sedert de erkenning
van Burgos door het Ministerie Spaak.
Bij de KATHOLIEKEN, daarentegen,
heerscht de grootste eensgezindheid. Het
Blok der Katholieken is werkelijk een
blok. Dit is gebleken in de congressen
van beide vleugels van het Blok en bij
menige andere gelegenheid. De Katho
lieken zien dan cok met volle vertrouwen
den uitslag van de stembus tegemoet en
reeds nu staat het vast dat zij opnieuw
de sterkste groep in het nieuw Parlement
zullen vormen.
GE ZIJT OVER ONS BLAD TEVRE-
DEN! - NA LEZING, SCHUIF HET
IN HANDEN VAN EEN GEBUUR OF
VRIEND, ZOO STEUNT GE ONS.
DANK EROM.
