En toch is Hij Koning.
De mannen van de «Courageous»
vochten een wanhopigen strijd
tegen water en olie
VERANDERENDE VERHOUDINGEN
De duurzaamste "Internationale,,
De Oorlog in Europa
Radioboodschap van
Koning Leopold tot de Vereenigde Staten
Kalmte op het Westerfront, maar niet op Zee
Christus Koningbloempje
Het zinken van de «Courageous»
Allerheiligen-Allerzielen Bedenkingen
WEEKBLAD 50 CENTIEMEN.
36'JAAR,-N'II
«DE POPERINGENAAR
KATHOLIEK NIEUWS-, NOTARIEEL- EN AANKONDIGINGSBLAD. - VERSCHIJNT WEKELIJKS
0
Koning Leopold bevestigt zijn vaste wil
ons Land buiten den oorlog te houden.
De drie groote mogendheden die ons omringen beloofden in 1937 onze
neutraliteit te eerbiedigen, Belgie heeft trouw in hun woord,,.
DE AANSPRAAK
VAN KONING LEOPOLD
INTERNATIONAAL OVERZICHT
Aan onze Inzenders
WE NADEREN ALLEZIELENDAG
De Russiscli-Finsche betrekkingen nog niet geregêld
Woordenstrijd tussehen Goebbels en ChurcbiSI
HET VERLOOP DER GEBEURTENISSEN DAG NA DAG
■aatiaiaaiiHiaiaHiiaaaiHHBa
ten voordeele van de Basiliek van Koekelberg
Op Vrijdag 20 October
rfcONDAG 29 OKTOBER 1939
mm
Uitgever:
Sansen-Vanneste, Poperinge.
Telefoon Nr 9. Postch. Nr 155.70.
EEN ABONNEMENT KOST
VAN NU TOT EINDE 1939:
Binnenland 5,00 fr.
Belgisch Kongo 7,65 fr.
Frankrijk 7,65 fr. helgisch gelei
Engeland 8,10 fr. helgisch geld
Ander landen 11,25 fr. helgisch gele
Alls Medewerkers lijn verantwoordelijk
voor hurt artikels.
mmsmm
TARIEF VOOR BERICHTENt
Gewone berichten per regel 1,25 fr.
Klejne berichten (minimum) 5,fr.
2 fr. toel. v. ber. ni. aclr. t. bur.
Berichten op 1® bi. per regel 5,fr.
Berichten op 2° hl. per regel 2,50 fr.
Berichten op .3® bl. per regel 1,50 fr.
Rouwber. en Bedank, (min.) 7,fr.
Te herhalen aankondigingen:
prijs op aanvraag.
Annoncen zijn vooraf te betalen en
moeten tegen den Woensdag avond
ingezonden worden. Kleine be
richten tegen den Donderdag noen.
Weer trekken volkeren op, weer
beuken menschenmassa's op blokken
bezalt en beton uiteen, weer gaat de
dood over dorpen en steden, door bos-
schen en velden, want het is oorlog.
Wanneer we eenige maanden en ja
ren achteruit gaan, dan zien we
diezelfde menschenmassa's in lange
slierten optrekken. Maar nu roepen
zij: democratie, fascisme, bolsjevisme,
socialisme. Zoo trekken zij op, ge
schaard achter een of ander naam
bordje dat op een gegeven oogenblik
door een man omhoog gestoken werd
en waar de letters op branden, lich
tend en hoopvol voor de eenen, af
grijselijk en bloedig voor de anderen.
En achter dat naambordje zijn ze tot
het heden gekomen, onweerstaanbaar
aangetrokken, of onweerstaanbaar
meegesleurd.
Vóór 2.000 jaar echter werd een
Man door zijn eigen naambordje ge
dragen. En op het oogenblik dat Hij,
bloedig en afzichtelijk aan dat naam
bord, een kruis, geklonken hing, stond
er niemand achter Hem geschaard,
vond Hij geen steun. Niemand had
voor Hem den dood gekozen boven het
leven. Op dat naambord stond noch
tans geschreven: Jezus de Nazarener,
Koning der Joden. Maar de Joden
tierden en huilden dat het zoo niet
was, dat zij geen koning noodig had
den. En alleen, gekluisterd op zijn
naambord, het kruis, stierf de Koning
der Joden.
Waarom toch moest dat zco gebeu
ren? Waarom leiden heden menschen
gansche volkeren in den dood, en
moest die Man eenzaam sterven?
Waarom was er geen die den slaven
dood van Christus wilde verhinderen?
Ja waarom?
Omdat Christus, eenige uren voor
zijn dood, voor Pilatus staande, het
hoe en waarom en het waarvoor van
dezen eenzamen slavendood aan dien
heiden verklaard had, en ons zoo met
een het verschil geleerd heeft tus-
schen zijn Leer en al het andere.
Pilatus vroeg: «Wat hebt gij ge
daan?
Jezus antwoordde: «Mijn konink
rijk is niet van deze wereld. Indien
mijn koninkrijk van deze wereld
ware, zou mijn dienstmanschap zich
teweer gesteld hebben, opdat ik niet
aan de joden werd overgeleverd; nu
echter is mijn koninkrijk niet van
deze wereld.
Mijn koninkrijk is niet van deze
wereld! Begrijpt ge nu het verschil?
Het is een verschil van leven en dood.
Maar met zijn dood, met zijn bloed,
kocht Hij zich volgelingen, en terwijl
de machtigen der aarde van de macht
naar de ondergang gaan, zooals wij
uit de wereldgeschiedenis steeds heb-
tBMHMHBBBBaSHBBISHaBBHaRIII
ben kunnen leeren, ging Hi] van 'de
ondergang naar de macht. Want nu
staan millioenen rond zijn naambord,
het Kruis, geschaard.
Mijn koninkrijk is niet van deze
wereld! Wil dat zeggen dat zijn vol
gelingen den dood vreezen? Ook hier
spreekt de geschiedenis klare taal. Elk
land heeft in zijn geschiedenis bloe
dige bladzijden waar de heldendood
van die volgelingen opgeteekend staat.
In Vlaanderen zoowel als in Rome, in
Mexico zoowel als Spanje, in China
zoowel als in Rusland vielen de vol
gelingen van Christus, hetzij onder
het zwaard van de heidenen, hetzij
gemoord door ongezonde klimaten in
hun taak van vredesboodschappers
van Christus. Geen land op de wereld
of het heeft zijn volgelingen zien ster
ven, geen streek of het heeft de jacht
cp de volgelingen van dienzelfden
Christus gekend. Maar overal is de
laatste kreet van de 'stervende volge
lingen een daverende dreun, een on
verwachte strijdkreet die uitschalmeit
boven het gehuil van de jagende ver
volgers: Leve Christus Koning! Van
het oude heidensche Rome tot het
hedendaagsche stervende Polen gaat
die kreet: Leve Christus Koning! Over
heel de wereld heef) bitter en grootsch
die strijdkreet weerklonken als een
laatste bezegeling van een jong man
nenleven, als een laatste victoriekreet
van een stervenden huisvader.
En toch vieren wij het Christus-
Koningfeest met bloemenlicht en blij
de muziek. Is dat geen parodie? Geen
onwaardig schouwspel bij de slagen
die de katholieken werden en worden
.toegebracht in de verschillende lan
den? Moesten wij niet eerder wee
klagen? Neen! Koning is Hij en zijn
Koningschap werd bezegeld door zijn
dood. Elke mensch die nu nog valt
is een roode robijn te meer aan zijn
Koningskroon. In muziek en zang vie
ren wij zijn grootsche overwinning en
de overwinning van alle gevallen
broeders in Hem. Sommige menschen
kunnen dat misschien niet begrijpen.
Ook Pilatus kon niet begrijpen dat
Christus Koning was, want hij vroeg
twijfelend:«Gij zijt dan toch Koning?»
En Jezus antwoordde: Gij zegt het:
Koning ben Ik. Ik ben daartoe gebo
ren en daartoe in de wereld gekomen
om te getuigen voor de waarheid. Al-
wie uit de waarheid is, luistert naar
mijn stem.»
Koning is Hij. Wij vieren vandaag
zijn feest in blijdschap, o geen uit
bundige joelende blijdschap, maar in
blij sterk geloof. En met ons al de
mannen en vrouwen die stierven voor
Hem en met Hem, uitroepend in een
laatsten snik: Leve Christus Koning!
DE VEENDAM KON GEEN
REDDING BRENGEN.
Een van de vreeselijkste scheeps-
drama's van den oorlog, het vergaan
van het Britsche vliegtuigmoederschip
Courageousis van nabij meege
maakt geworden door de opvarenden
van de Veendam Nederlandsch
koopvaardijschip, die het trotsche
schip in vuur en rook gehuld en om
geven door een krans van wild schui
mend water en golven stookolie in
weinige minuten ten onder zagen
gaan. Met de veertien reddingsboo
ten gestreken, maar onmachtig, om
hulp te bieden, waren de mannen van
de Veendam op korten afstand ge
tuige van den doodsstrijd van hon
derden Engelsche zeelieden, die met
de kracht der wanhoop vochten tegen
een duimdikke kleverige olie, die de
ademhaling verstikte en de bewegin
gen belemmerde.
Het was een te ongelijke strijd en
als vleugel-lamme wespen zonken de
mannen weg onder de giftige vloei
stof, om niet meer boven te komen.
Slechts één schipbreukeling wist men
aan boord te hijschen, maar de
scheepsdokter constateerde, dat deze
ongelukkige paying-master van de
Courageous den vergiftigingsdood
gestorven was.
Dit zijn de woorden, welke een der
directeuren van de Holland-Amerika
Lijn, de heer F. C. Bouman, optee-
kende uit den mond van kapitein A.
Filippo, toen de Veendam Woens
dag der verleden week, omstreeks zes
uur, na een terugreis uit Amerika, die
ruim vijf weken in beslag nam, aan
de Welhelminakade te Amsterdam
meerde.
EEN UITERST BEWOGEN ZONDAG
OP ZEE.
Op 9 September vertrok de Veen
dam van New York, de ruimen vol
geladen met kostelijk graan en waar
devol stukgoed voor Rotterdam en
Antwerpen. De reis verliep zonder
emoties tot Zondag 17 September. Hij
zal de bemanning van de Veendam
lang geheugen, die dag, waarop zij
met slechts enkele uren tusschen-
ruimte twee scheepsrampen aan
schouwde.
HET ONDERGAAN VAN DE
KAFIRISTAN
Om twee uur 's middags verging de
Kafiristanop 375 mijl bewesten
het Kanaal, doch toen de Veendam
ter plaatse kwam, bleek, dat de be
manning reeds door de «American
Banker» gered was.
HET TORPEDEEREN VAN DE
COURAGEOUS
Om 7 uur 's avonds, toen de zon
reeds tot de horizon was gedaald,
rapporteerde de uitkijk op zeven mijl
afstand, recht vooruit vier Engelsche
oorlogsschepen. Het was de «Coura
geous» met een escorte van drie krui
sers, die langzaam opstoomden in de
richting van de VeendamPlotse
ling klonk krachtig motorgeronk en
men zag drie bombardementsvliegtui
gen, die vlak over de Veendam
scheerden, om vervolgens op de Cou
rageous» te landen. Een tijd lang
gebeurde er niets; toen zag men, dat
de Courageous bezig was een dicht
rookgordijn te verspreiden, hetgeen
er op wees, dat een vijandelijke duik
boot ontdekt was.
(Zie vervolg 2° blad.)
Het Engefsch getorpedeerde moederschip Courageous
Het Forum belangrijke Ame-
rikaansche vereeniging, organiseert
jaarlijks een cyclus van radio spreek
beurten waarin binnenlandsche oJ in
ternationale vraagstukken worden be
handeld door vooraanstaande perso
naliteiten uit heel de wereld.
Dit jaar iverd de internationale toe
stand behandeld. Op verzoek van de
Amerikaansche autoriteiten had Z. M.
Koning Leopold aangenomen den toe
stand van Belgie uiteen te zetten.
Daar de uitzendingen1 van de radio
spreekbeurten plaats hebben in de
Vereenigde Staten in den loop van
den avond, heeft de Koning van uit
het paleis van Laken een Engelsche
toespraak gehouden op Vrijdag 27
dezer, te 2.15 u. in den morgen. V/at
voor de Vereenigde Staten van Ame
rika beantwoordt aan Donderdag 26
October te 20.15 uur.
Het N.I.R. heeft deze uitzending op
zijn beide golflengten overgezonden.
Daarna werd lezing gegeven van de
Nederlandsche en Fransche vertalin
gen.
De registratie van de Koninklijke
Rede, samen met de Nederlandsche
vertaling werd uitgezonden in de
Nieuwsberichten van Vrijdag 27 Oc
tober, te 7.25 u. en te 13 u.
duurde zes minuten en kan als volgt sa
mengevat worden
Ik ben ten zeerste verheugd het woord
te mogen voeren langs zelfden weg als
uw alonigeachte President, en de uitnoo-
diglng die mij gedaan werd heb ik dan
ook met groote vreugde aanvaard, ten
einde de houding en positie van mijn land
te kunnen uiteenzetten aan het Ameri
kaansche Voük.
Mijn Volk, mijn Familie en Ik zijn ten
zeerste aan Amerika gehecht en zullen
nooit vergeten de hulp cn steun die Ame
rika ons verleend heeft in den loop van
den grooten oorlog.
België heeft steeds een verheven doel
nagestreefd en stond altijd in het brand
punt van de Christelijke Beschaving.
De houding die België in de laatste
jaren aangenomen heeft verdient eenige
toelichting en het verheugt mij nu in
de gelegenheid gesteld te worden dit te
doen.
In 1937 riep België zijn onafhankelijk
heid uit en zulks werd bekend gemaakt
aan onze drie machtige gebaren, die be
loofden onze onafhankelijkheid te eer
biedigen en zelfs zoo ver gingen deze te
waarborgen. j
Deze politiek stemt volledig' overeen met
de gevoelens van de Belgische Natie,
Geleerd door eeuwen strijd, moet Bel
gië besluiten, dat alleen onzijdigheid ons
levensbescherming biedt.
Belgie wil ten koste van zijn bloed neu
traal blijven.
Ons land is weinig uitgestrekt maar is
het meest dichtst bevolkt ter wereld. Zijn
bestaan hangt echter af van zijn export
mogelijkheden en de bevoorrading van
nijverheid en voedingsvoorwaarden. Het
is een kwestie van leven of dood voor
het Belgische volk.
België heeft geen territoriale aanspra
ken.
Moest België evenwel medegesleept wor
den in den ooriog dan zou het land her
schapen zijn in een slagveld en zou een
algemeene verwoesting daaruit voort
spruiten, welke de uitslag van den oor
log weze.
Samen met Nederland werd gepoogd
een vredeszending te vervullen, en thans
zijn wij door onze houding erin gelukt
de uitbreiding van het slagveld te be
perken.
Onze neutraliteit geeft ons rechten
maar legt ons ook plichten op, die stipt
zullen vervuld worden. De toestand wach
ten wij met gerust gemoed af. .Onze rol
is beperkt. We zien met klaarheid onze
rechten en plichten. We zijn bereid onze
onafhankelijkheid met al onze macht te
eerbiedigen.
Het Is vandaag juist 25 jaren geleden
dat mijn welbeminden Vader, Koning Al-
bert, met ons leger een onrechtvaardige
inval stuitte.
Moest thans, in weerwil van het gege
ven woord, ons land aangevallen wor
den, maar God behoede ons daarvan
dan zullen wij geen oogenblik aarzelen
om opnieuw, maar nu met vcrtiendubbel-
de krachten, ons grondgebied te verde
digen.
Wij kunnen echter niet gelooven dat
onze neutraliteit niet zal eerbiedigd wor
den. Wij hebben betrouwen in het woord
ons door onze drie machtige geburen ge
geven en ook zij mogen betrouwen heb
ben in ons gegeven woord.
We zijn overtuigd dat Amerika nog
maals België zal helpen en steunen in
zijn rechtveerdigen strijd, dit ten bate
van de algemeen gewcnschte Vrede.
IBBBBBBBBflBEBBBBBBBBBBHBBBBBEBIBflBSIBBBBBBHBBBBBBElflBBBBRH «BBBBBHBilieBIBBBBBBBWBBBBBBB
DE ONTREDDERING VAN
DE OUDE.
Het sluiten van het Russisch-Duitsch
niet-aanvalspact is de inzet geweest
van ingrijpende veranderingen in de
verhoudingen van de Europeesche sta
ten, of beter nog, het is de inzet ge
weest van een nieuwe wijziging in die
verhoudingen die sedert een zestal
jaren een snelle evolutie hebben ge
kend.
De na-oorlogsche vredesverdragen
en vooral het Verdrag van Versailles
met de oprichting van den Volken
bond, hebben een orde geschapen, die
de voor-oorlogsche verving, en die
door de wereldoorlog verbroken was.
De stevigheid van deze orde, iverd van
meetaf betwist, doordat ze belast was
met enkele fundamenteele gebreken:
de overdrevenheid van de bepalingen,
inzake de centrale machten, waarbij
wellicht de onttakeling van het eeu
wenoude Oostenrijk - Hongarije de
zwaarste fout is geweest.
Deze na-oorlogsche orde was ge
bouwd op de hegemonie van Frank
rijk op het vasteland, onder het wel
willende oog van Groot-Brittanje. Op
merkelijk was toen het verschijnsel
van de groote invloed van Frankrijk
in de Volkenbond, die werkelijk over
macht en prestige beschikte, en het
graviieeren van de kleine landen rond
Frankrijk. Duitschland was geïso
leerd.
DE AS-POLITIEK.
Met de bewindname van Hitier zien
we een geleidelijke heropstanding van
Duitschland, die buitengewoon ver
sneld werd, door de toenadering met
Italië, na het Abessijnsch conflict. De
as-politiek verhoogde in zulke mate
de macht van Duitschland en Italië,
dat de kleine landen zich genoopt
zagen hun standpunt te herzien en
toenadering te zoeken tot die as. Die
macht van de as, liet aan de beide
bondgenooten achtereenvolgens een
reeks verrassende verwezenlijkingen
toe, te meer daar de tegenmacht op
dat oogenblik ontredderd was, door
de ondergang van den Volkenbond,
die tot dan toe de hefboom was ge
weest van hunne politiek, en door de
binnenlandsche partijenverdeeldheid,
vooral in Frankrijk, die zijn scherp
ste vorm kreeg tijdens de Spaansche
burgeroorlog. De overwinning van
Franco en de bezegeling van die
macht door het anti-kominternpact,
bracht aan de as Rome-Berlijn het
maximum van zijn prestige. En de
kleine landen moesten het gelag
betalen. De verovering van Abessij-
nie werd bekrachtigd. Oostenrijk cn
Tsjecho-Slovakije verdwenen binnen
de Rijksgrenzen. Albanië werd Ita-
liaansch. Geheel de Balkan met Tur
kije stonden onder den invloed van
de as. De Baltische Staten sloten ver
dragen met Duitschland, terwijl an
dere kleine landen, vooral die van de
Oslo-groep, zich losmaakten van den
Volkenbond of een meer zelfstandige
politiek inluidden.
SEPTEMBER 1039.
- A 'V
En toen kwam het Duitsch-Pool-
sche conflict. Frankrijk en Engeland
hadden den tijd gevonden om weer
eenigszins op adem te komen, door
het hervinden van de binnenlandsche
eensgezindheid en door een in snel
tempo doorgevoerde herbewapening.
Met de ruggesteun van Engeland en
Frankrijk voelde Polen zich bij mach
te om weerstand te bieden ten over
staan van zekere Duitsche eischen, die
naar het meende zijn levensbelangen
bedreigden. Doch een nieuwe verras
sing bracht het sluiten van het
Duitsch-Russisch pact, en de snelle
bewegingsoorlog van de Duitschers,
die in vier weken tijds de jonge Pool-
sche natie opnieuw van de Europee
sche kaart deed verdwijnen.
Tsjecho-Slovakije, Polen en Roeme
nie vormden een blok in Centraal-
Europa die van een zekere onafhan
kelijkheid getuigde tegenover de as.
Met het verdwijnen van de twee eer
sten waren de verhoudingen weer
gansch veranderd en Roemenie stond
alleen. Een nieuw element in de ver
anderde verhouding is de stoot van
Sovjet-Rusland in Westelijke richting,
met de onderwerping aan zijn invloed
van de Baltische staten, de bedreiging
van Bessarabie en de mogelijkheid
van een doorbraak over Finland in
het Noorden en over de Balkanlanden
in het Zuiden naar Konstantinopel.
Het is echter meteen het einde ge
worden van de alleenheerschappij van
de as Rome-Berlijn in Oost- en Zuid-
Oost Europa.
De orde gesteund op de macht van
Frankrijk werd verbroken en vervan
gen door een orde gesteund op de
macht van de as Ro?ne-Berlijn. En
deze nieuwe orde is weer gebroken
door de oorlog en de tusschenkomst
van Rusland.
EEN NIEUWE ORDE OP KOMST!
Doch reeds zijn de kenteekenen
merkbaar van een nieuwe orde,
door nieuwe verhoudingen die weer
anders zal zijn dan de vorige.
In het Noorden, zien we no
de gemakkelijke voogdijname van
Rusland over Estland, Letland en
Litauen, de druk der Sovjets op weer
stand botsen in Finland. Achter dit
weinig bevolkte maar zeer uitgestrek
te land, is de steun voelbaar van de
Skandinaafsche landen en van de
Vereenigde Staten.
Maar ook in het Zuiden krijgt de
nieuwe orde reeds gestalte, waar naast
de bestaande invloed van Duitschland
en Italië, die van Sovjet-Rusland aan
het groeien is en die van Frankrijk
en Engeland opnieuw zijn intrede
doet langs Turkije om.
DE BALKAN, BETWIST GEBIED.
De Balkan waar de as het onbe
twiste meesterschap gewonnen had,
wordt opnieuw betwist gebied. Tur
kije onttrekt zich aan de greep van
Duitschland en Italië en zoekt zijn
toevlucht bij de verbondenen. Daar
mee is het Balkanblok aanzienlijk
verzwakt. Er ontstaat in Zuid-Oost-
Europa stilaan een nieuw evenwicht,
dat aanzienlijk kan bijdragen voor
het bijleggen van het acute economi
sche geschil, dat aldaar gerezen was
door de Groszraumwlrtschaftvan
Duitschland.
Nog is alles niet duidelijk. Veel kan
afhangen van het verloop van verdere
krijgsverrichtingen, maar het licht
dat komt in de chaotische toestand
die de laatste gebeurtenissen verwekt
hebben, kan anderzijds de mogelijk
heid van nieuwe onderhandelingen
openstellen.
Het is de diplomatie die thans strijd
levert veel meer dan de kanonnen, de
vliegtuigen en de onderzeebooten. En
die strijd zal in laatste instantie be
slissend zijn voor vrede of oorlog!
(Verboden nadruk.) ROSKAM.
IBBBBflflBBBBBBBBBBBBBBBBBBJBBBBflflBIBBflflBBBBBBBBBBBBflBB
Belangrijke Mededeeling
Het gereedmaken van ons blad
zal deze week erg bemoeilijkt
worden door het feit dat de
Hoogdag van Allerheiligen en
Allerzielendag op den Woensdag
en Donderdag vallen.
Wij verzoeken dus dringend al
onze inzenders hun bijdragen
ten spoedigste mogelijk te zen
den. Verslagen van voetbalmat
chen, vergaderingen, enz., van
Zondag 22 Oktober worden drin
gend gevraagd vóór Dinsdag
morgen.
Aankondigingen moeten ook
ten vroegste mogelijk opgestuurd
worden.
Wij rekenen stellig op den
goeden wil van al onze inzen
ders en danken hen hierom bij
voorbaat.
en overal ?n 't land begeven de bloedverwanten zicb naar de kerkhoven waar zo
de grafsteden hunner afgestorven dierbaren gaan versieren. Bloemen en andere
praal voorwerpen versieren uitwending, maar geen beter sieraad voor de afgestor.
ven dan een innig gebed, en een vurig H. Misoffer,
to>
Het klinkt misschien hard, maar de
laatste gebeurtenissen geven ons ge-,
lijk: de mogendheden zijn in inter
nationale lconferenties en zittingen
reeds dikwijls bijeengekomen, maar
tot een definitieve oplossing en een
bevredigend resultaat heeft men het
niet gebracht, integendeel. Hoe zon
derling het ook heeten mag, terwijl
geschermd en hoogopgeloopen wordt
met vrede en vredespogingen, loeit
opnieuw over onze modern-beschaaf
de wereld een onmenschelijk bloed
vergieten.
Neen, nooit komt die vrede er zóó:
men steunde te zeer op stoffelijke en
flnantieele eigenbelangen.
De menschen zullen mekaar niet
als broeders en als naasten kunnen
bejegenen zoolang ze niet praktisch
éénzelfden Vader, God, hebben erkend.
Uit die erkenning groeit het inter
nationalisme van den geest, en dat
internationalisme wordt stevig uitge
bouwd omdat de geest de stof over
leeft; geen tijd of afstand kent en
den mensch ten slotte verheft boven
de dagelijksche wederwaardigheden.
In den mensch leeft toch wat meer
dan de motorische en physieke kracht;
in hem leeft de gedachte en het ge
voel.
In deze dagen van Allerheiligen en
van Allerzielen weten we dat door on
dervinding, want onze gedachte gaat
naar onze afgestorvenen en we geloo
ven vastelijk dat ze nog leven en wel
licht gelukkiger zijn dan wij, omdat
ze den ongestoorden vrede van de
zaligheid hebben verworven.
Wie deze gedachte en dit gevoel in
zich kan levendig houden ondervindt
tevens meer en hartelijker familiaal
leven.
Ik weet niet waarom de katholiek
op deze herdenkingsdagen van Aller
heiligen en Allerzielen treurig zou
zijn; immers, al heeft de dood ons
lichamelijk gescheiden van duurba
ren, toch weten we dat we met hen
in kontakt kunnen komen door de
uitwisseling van gebeden en voor
spraak en dat er tussehen hen en ons
een band is, sterker en kostbaarder
dan een band van bloed: een band van
goddelijk leven in genade.
In het leven van den geest, waar
aan wij, moderne menschen, wat meer
moeten gewennen in plaats van altijd
maar-door bezig te zijn met het stof
felijke en het economische, begint
eens en voor goed de Hemelsche In
ternationale, de Gemeenschap der
Heiligen.
Die Gemeenschap der Heiligen is
geen middeltje om de menschen braaf
te houden en devotelijk, het is eenigs
zins de veredeling en de vergoddelijk
king van een gevoelen dat de men
schen is ingeboren. In ons immers
schuilt als een aangeboren iets: het
sociale gevoelen, waardoor wij In
vreugde en in pijn gaan tot onze
medemenschen, er is in ons eene me
dedeelzaamheid, maar ook een vraag
en een soort bedelzucht om waardee
ring en om steun.
Dat gevoelen van gemeenschappe
lijkheid heeft God geëerbiedigd wan
neer Hij ons riep en verhief tot de
bovennatuurlijke orde. Zoo komt het
dat de Kerk van Kristus als eene
maatschappij is ingericht en werkt;
maar dat maatschappelijke strekt
verder en reikt tot in den hooge.
Wij geven zoo hartelijk blij lafenis
aan onze duurbare afgestorvenen; elke
Onze Vader die we prevelen is als eene
chrisante gezet op hun graf, elke Wees
Gegroet als een vergeet-me-niet.
En wij zelf, de noodlijdenden, de
strijders der Kerk, hebben zoo dik
wijls de ontoereikendheid van onze
krachten ondervonden; maar we we
ten ook waar de arsenalen van le
vensbevoorrading en van onoverwin
nelijke wapens zijn opgesteld. Men
noemt dat de schatkisten der verdien
sten van de Kerk.
Inderdaad. De Heiligen in innig sa-
menvoelen met den Verlosser hebben
die schatkisten gevuld; nu staan zij
daar tevens voor als de ministers, de
uitdeeiers van gunsten en verster
kingsmaterialen voor den strijd van
het leven, dien wij dag aan dag heb
ben te voeren.
En men lacht er om in de wereld
van diplomatie en politiek, dat wij
nog durven komen aandraven met die
redmiddelen.
Doch wat belachelijks is er aan dat
wij deze dagen meer dan anders bid
den en offeren.
Zijn zij. de lachers en de verguisers
van het geestelijke, de materialisten
ten slotte en de ikzuchtigen, niet de
kortzichtigen?
We zouden het zelf eene brutaliteit
noemen wanneer men ons niet doen
laat deze Allerheiligen en Allerzielen
dagen het vroomste en het innigste,
het kostbaarste en het heiligste wat
we in ons hebben het gebed en het
offer te brengen voor het altaar van
God, Vader en Kristus, den liefde
koning, omringd van zijn eerewachf
van Engelen en Heiligen en op de
graven van onze duurbare dooden.
Daar voelen wij ons hart en heel
ons leven breed uitzetten in een
wereldomspannende en hemelrakende
internationale.
Zooals telken jare op Kristus-Ko-
ningfeest wordt vandaag, Zondag 29
October, door al de leden van het
Vrouwelijk Jeugdverbond voor Ka
tholieke Aktie het Kristus-Koning
bloempje te koop geboden, ten voor
deele van de Basiliek van Koekelberg.
De Basiliek van Koekelberg is niet
bdoeld als een parochiekerk, doch is
een symbool van de grootsche ge
meenschappelijke gedachte, het Ge
loof van ons volk dat zich wil ver
eeuwigen in een machtig en blijvend
Godsdienstig Gebouw,
Zoo deed Constantijn na de over
winning van het Kristendom met. het
oprichten van de Basiliek van Late-
ranen, van het Vatikaan en van
Sancta Cruce.
Die zelfde gedachte schijnt dan ook
Koning Leopold II bezield te hebben»
onï op de noogten van Brussel een
monument van nationale erkentelijk
heid aan de Goddelijke Majesteit op
te richten als een Officieele Hulde van
Beigie aan het H. Hart, ter gelegen
heid van de 75® verjaring van onze
Onafhankelijkheid.
De groote oorlog van 1914 kwam die
gedaente verlevendigen door de be
lofte welke Kard. Mercier, in naam
van ons land, deed, de nationale Ba
siliek, het H. Hart ter eere, met de
puinen van den oorlog herop te bou
wen.
Nu meer dan ooit, zullen v;e onze
belofte houden. In een gezamenlijk en
edelmoedig gebaar brenge ieder zijn
steen bijopdat het H. Hart voort ons
land bescherme en in vrede zou be
waren en wij uit erkentelijkheid, de
Vredesbasiliek weldra zouden mogen
zien oprijzen als het sterke bewijs dat
wij het volk z.,n en willen blijven van
Knstus-Koning.
NOG HET TURKSCH - ENGELSCH-
FRANSCH AKKOORD. DUITSCHE
VLIEGTUIGEN BOVEN SCHOTLAND.
WORDT MET 1 NOVEMBER EEN
POOLSCHEN EN EEN JOODSCIIEN
STAAT OPGRICHT?
Het pas gesloten Turksch-Engelsch-
Fransch akkoord blijft het meest bespro
ken feit-
In alle landen weidt de pers erover uit.
Een punt waaraan veel belang wordt
gehecht is wel dit dat Turkije niet kan
verplicht worden door het gesloten ak
koord in oorlog te treden met Rusland.
Tussehen Molotoff cn Sarajodglu wer
den nog telegrammen gewisseld waarin
de blijvende vriendschap tussehen Tur
kije en Rusland wordt bevestigd.
In Turkije, Frankrijk en Engeland, ook
in Amerika, wordt het gesloten pakt met
welgevallen onthaald. Het tegenoverge
stelde geschiedde natuurlijk in Duitsch
land waar zekere bladen schreven dat_
Turkije nog eerst de reactie van Rusland'
en Italië dient af te wachten vooraleer
genoegen te nemen met het gesloten pakt.
Omtrent de reactie in Italië, waar de
pers nog geen commentaar liet verschij-
(Zie vervolg op 7de blad.)
Zoo moet de Basiliek van Koekelberg opgebouwd worden ala kulde van ona Toïk
aan Christus-Korting. Nu staat nog maar het voorste deel van den middenkoor.
Steunt mild dit werk door het koopen van het Bloempje van KoekeIberj( p,
op heden Christus-Koning-Zondag.
