Van alles wat.
Slads Nieuws.
schandelijk deel nemen in de stichting, versprei
ding en opstel der walgelijkste gazetten.
De schrijvers van het Nieuwsblad schijnen hij
die vergelijking hard op de zenuws getroffen te
zijn en zij schreeuwen dat dit alles laster is. Lie-
gen, schimpen, vermeerderen, vervalschen, las-
teren, zij moeten hel niet laten voor de moeite.
Alles is wel als zij er maar in gelukken om het
papegoedje hatelijk te maken Dépopulariser Ia
prêtraille Ziedaar hoe het christelijk Nieuws
blad van ons spreekt.
Wij verzoeken onze lezers nogeens ons gemeld
artikel te overlezen met aandacht en wij hebben de
overtuiging dat zij er geen een woord zullen in
vinden, dat niet overeenstemt met de ware en
echte grondregels der zuiverste christelijkheid.
Hel Nieuwsblad zegt dat er geen verschil is
lusschen de priesters, zij zijn geheel eens in ons
catholiek Vlaanderen, eens in de catholieke we_
reld, eens onder elkander, eens met hunne bis—
schoppen, eens met den Paus van Hoornen
Ziedaar wat de verstandige gazette uil den Water
hoek ons toeroept.
De schandelijke vuilbladen het Jaar 50, de Bo-
terkuip van Dixmudeliet Nieuwsblad van
IJperen en andere, die hier min gekend zijnen-
dien de Deken Spaas, rampzaliger gedachtenis,
indien de priesters, die deze gestichten nog verde
digen, waar de zuivere zeden in de slordigste vuil
nis betrapt w orden, indien deze allen eens zijn met
de Bisschoppen en zelfs melden Paus, wij beklagen
de arme religie en wij zeggen in volle overtuiging
Deze, die geroepen waren om ze te verdedigen en
te beschermen,zullen ze door hunne baldadigheden
vernietigen
Het Nieuwsblad zou willen den naam welen van
die waardige priesters, die nog al onze achting ver
dienen en het meent dat wij eenvoudig genoeg zul
len zijn om die brave lieden aan vervolgingen bloot
te stellen. Hel is er compleet nevens.
Wij kennen te wel de wraakzucht van den jesui-
tieken boel, om brave priesters naar zijnen onmeê-
doogenden haal te verzenden. Wij hebben reeds te
veel voorbeelden gezien van de tormenten, die men
deed onderstaan aan achtingswaardige en godvruch
tige geestelijken, die de hand niet wilden leencn
aan de'politieke kuiperijen en de hatelijke hande
lingen van liet schijnheilig en driftig jesuitismus
anders gezegd de politieke geestelijkheid.
De halve catholieken (dat zijn de die welke nog
gcenc platvoclers zijn) krijgen bard op hunne dui
men van het Nieuwsblad. Het is alsof bet Nieuws
blad veel miskonleuter ware van de catholieken,
die voor M. Mazenuuï gestemd hebben, als van de
goddelooste radicalen, van wie het nooit geen
woordje spreekt! Dat is gemakkelijk te verstaan,
de gematigde catholieken hebben zijnen stinkenden
winkel gevlucht en de radicalen helpen hem nieu
we kalanten zoeken.
Oef, het woord is er door!Het Nieuwsblad
heeft zijnen eed verbroken, liet heeft de Toekomst
genoemd In zijn n'van 15" April zegde het op
eenen plechtigen loon dat liet nooit meer den naam
der Toekomst zou uitspreken, want die naam ver
scheurd hem den mond. Als liet Nieuwsblad dit
zjgde, het heeft gerekend zonder de Toekomst; het
zal ons nogal noemen, daar zijn we zeker van, en
ais zijne mond telken daarvan moet verscheurd
zijn, het zou wel doen zich allicht een bekkeneel
in caoutchouc te maken. Dal is sloffe die rekt en
niet scheurt.
Het Nieuwsblad zegt dat wij priesterschuw
zijn. Dat is. eene misslag, wij zijn in 'l geheel niet
priesterschuw, ter contrarie maar wij wij»
valschaardschuwvuilpolscliuw onrechlveer-
digaardschuw, Iasteraurssehuw en godsbedriegers-
schuw. Hel Nieuwsblad,zal nu zeker genoegzaam
ingelicht zijn over onze soort van schuwheid.
liet Nieuwsblad belooft aan de halve catholie
ken hun per naasten nog wat klaarder hun onver
stand en hunne 'flauwheid te doen kennen. Als de
vos den vasten preêkl, boertje wacht uw ganzen!'
De principaal van "t eollegie van Kortrijk vroeg
aan den provincieraad 20UÜ (ranken om groote
jongens te subsidiëren. Indien ik lid van den pro
vincieraad en zelfs hard klerikaal ware, ik zou hem
seffens vragen voor wien hij mij neemt.
De provincieraad heeft in die zaak geenc uil-
spraak moeten doen. Zij is gevallen onder de open
bare verontweerdiging. De principaal zei dat liet
stuk gemist was van adres! Ha, ha, ha, ha!
Het Nieuwsblad zegt dat wij leugenaars en las
teraars zijndie scheldwoorden slachten de petitie
van den principaal van T eollegie van Kortrijk, zij
zijn gemist van adres 't is in dm Waterhoek dat
zij moesten aankomen Daar is de groote fabriek
van leugens, laster en eerschendelij, en dat alles
ter meerder eer en liefde Gods! ïoci
Rousbrugge, 14" Juli 1867.
Getrild hebt als een maagd, die uit den doodslaap
[schiet
Zij melde, dat de galm van Vlaandrens bardenlied,
Dien zonen toegewijd, uw ziel heeft opgetogen,
En weêr een levensstraal deed schitteren in uwoogen,
i' Dat gij u thans in pracht lot feestgebaar bereidt,
Om lang verznimde plicht en achtloosheid te boeten,
Dat gij de schim van een' dier zonen wilt begroeten
ii Op de eerzuil der onsterflijkheid.
Om eene letterkundige ontleding te geven van de ode aan
Antwerpen zoude men moeten tenzeifden tijde dichter,
schilder, kunstenaar en geschiedkundige zijn en ik heb noch
de eene noch de andere dezer eigenschappen. Ik wil echter al
mijne pogingen in het werk stellen om u met deze uitlegging
niet te vervelen.
Bij het opstellen dezer ode bevond Ledeganck zich in eene
omstandigheid die al de krachten van zijnen dichtergeest ont
boeide, en het is daarom dat het stuk de twee vorige overtreft
door verrukkende verbeeldingen, door rijke en poëtische uit
drukkingen. Wat kan er verlokkender en liefelijker gevonden
worden dan het begin van dit liergewrocht
ii O Koningin der Schelde,
li Wat overschoone dag,
H Toen ik u laatslmaal zag
Gij trokt uw muren uit naar 't lommer van den velde,
ii En waart gedoscht in feestgewaad,
ii En droegt den lach op 't lief gelaat
ii De wemelende drang van uwe ontelbre kinderen
ii Scheen me als een dichte zwerm van bontgewiekte vlin-
[deren,
i> Die zich in 't geurig ruim der lentelucht verheugt,
ii En 'k sprak: hier woont nog heil en volksgeluk en
[vreugd ii
(Slot bij naaste).
■Ar
•Ar
im
In de Toekomst hebben wij een zeer ecL relaas gelezen
over de liberale feest alhier den heere IIazmm aangeboden.
Hierin was geene vleierij, geene logentaal. De waarheid en de
waarheid alleen, zonder den minsten laster naar iemands
hoofd te werpen.
Op zijne beurt komt een gekruinde sch rij velaar in het
Nieuwsblad, de feest der intrede van den Bisschop te ïtous-
brugge op te helderen. Blaar, helaas! ui welken stijl Ware
het niet dat wij in de laatste kiesworsteling, de politieke
priesters zich aan alle walgelijkheden hadden zien overgeven,
wij souden aan den oorsprong dezer correspondentie moeten
twijfelen. Hunne handelwijze staaft ons zeggen, zij kunnen
dan niet kwalijk nemen datwij hun eene antwoord geven.
Wij bekennen dat Rousbrugge, tijdens de inkomst van den
Bisschop, zeer prachtig versierd was nochtans was dit hul-
debewijs, niet aan den politieken man, maar aan den verte
genwoordiger van den godsdienst gebodenaangezien de
liberalen zoo wel als de catholieken hierin medegehoipen heb
ben. Hadden onze politieke priesters voorgesteld den Bisschop
in hoedanigheid van hoofd der catholieke dweepers te ont
vangen, dan zou het spel veranderd hebben en Rousbrugge
zoujop nieuw geloond hebben wat het is.
De korrespoudent, die een overgevlogen vreemdeling is en
die het geld van den biootaard zeer hooge prijst, verheft den
Burgemeester, de Schepenen en de leden van den Gemeente
raad lot in de wolken. Is dit noodig helaas neen! Eenieder
en onze bestuurders zelve weten maar al te wel, dat zij in den
Raad tegen den wil der Rousbruggenaars zetelen en dat zij
daar maar gekomen zijn door de kiezers van Ilaringhe en van
den Oosthoek, welke, gelooven wij, van hunne dwalingen
zullen terug komen en hen bij den neus door den pastoor niet
meer zullen laten leiden. Daarom moeten onze bestuurders,
zoo men zegt, de leerzen vagen en hun burgerlijk beheer on
der de voeten van politieke priesters laten trappelen.
lil plaats dat onze gemeente overheden zich bezig houden
met beurzelarijen, zoo als sparren koopen, planten, dekoree-
ren, enz., voor de komst van een Bisschop, en op andere tij
den zich onthouden, gelooven wij dat er voor den welstand
der neeringdoende lieden en voor eenieder in het algemeen,
hoogere plichten te vervullen zijn want indien het niet betert
zal Rousbrugge weldra erger dan het minste dorp van Vlaan
deren zijn.
De gekruinde schrijvelaar is nopens het overheerlijk ont
haal van M. Mazeman als liberalen Scnateur binnen Rous
brugge op zijn gemak niet. Dit prachtig en broederlijk feest,
waarvan wij nooit tie weerga alhier gezien hebben, heeft zij
netten geest verward. Inderdaad dit feest was politiek, libe
raal; en, buiten de regen lie, die alhier aanzien is als een zero
in cijfer, heeft eenieder aan dezelve deelgenomen. Het huide-
iu wijs was zoo verheven, de stoet en de volksmenigte was zoo
groot,, dat eenigedibben en kosters meenden aan bet einde der
wereld gekomen te zijn.
(Niettegenstaande dit alles durft de dweeper stoutmoedig
uitroepen: wat verschil lusschen de komst van den Bisschop
en die van den Senateur Ja het verschil is groot. Het onlhaa
van den eersten geschied door de geestelijkheid, kindrrs, dib-
ben en kwezelaars. Het onthaal van den liberalen Senateur
geschied door de maatschappij De Leeskamer wier zes-en
veertig leden aan de burgerij loebehooren! En in dit onthaal,
niet door middel van bedwang of van geld, is zij door al de
maatschappijen der gemeente, ten getalle van zeven, geen een
uitgezonderd, medegehoipen. NB ij zijn overdreven: eene
maatschappij heeft zich nochtans onthouden, die der klokken
luiders. Blaar dien dag was er het klokkengelied niet noodig'.
I ot wederziens. Een liousbruggenaar.
Een koninklijk besluit van i 11 Juli 1807, staal aan de Tee-
ken-Akademie van IJperen 6 zilveren medaljen toe, waarvan
eene groot moduul en vijf kleine.
- Het concert dat Zondag middag in den Publieken Hof
moest plaats hebben ten voordeele der ongelukkige uilfebran-
den van Eangemarck, is, Ier oorzaak van het slecht "weder,
gedeeltelijk mislukt. Niet dat wij iets weten van het uitvoeren
der stukken, maar de opbrengst heeft veel geleden, doordien
hetzelfde eerst in de fooneelzaai aangekondigd was en men
daarna liet in de Halle deed plaats hebben.
Alles goed gerekend, zal de opbrengst, daarin begrepen de
giften te Langetnarck, tot de 800 franken beloopen.
Dezer week iiep er een gerucht in stad dat er een onzer
schutters, die naar Winbledon vertrokken zijn, verdronken
was. Men begrijpt wat onrust en verlegenheid men aan eene
familje kan veroorzaken met zulke niet al te slimme lachernijen
uit te strooien.
Wij verhopen dat het niet opzettelijk is gedaan geweest en
dat de oorzaak van dat gerucht misschim te wijten is aan
het eene of andere misverstaan.
