VAN IJPEREN.
GESCHIEDENIS der VERGIFTIGINGEN
'I
4 FRANKEN 'S JAARS
A>' 3$8. Achtste Jaar.
Politiek. Stads,- Runst- en Letternieuws. Yerscliilïigc Tijdingen. Markten. Bekendmakingen.
Politieke berichten.
VOOR IJ PEREN. Fr. 4-50 VOOR BUITEN STAD.
Aankondigingen 12 centïmen den regel.
Reklamen 25 cenlimen.
ZONDAG 5" OCTOBER 4SG9.
Bureel: Dixmiuleslraat, 39. Alle inzendingen vrachtvrij.
Het, schijnt dat het fransch gouvernement zal
toegeven in de kwestie der bijecnrocping van het
Wetgevend Korps. Men spreekt van den 4 October,
maar daar is nog niets stellig besloten. De graaf Na
poleon de Champagny, gedeputeerde, heeft aan de
Moniteur Universal een brief gezonden, voor de
spoedige bijeenroeping van het Wetgevend Korps.
Keizer Napoleon heeft de peerdenloopstrijden in
de Longchamp bijgewoond. Men mag zijn volledige
herstelling als een voltrokken feit aanzien.
De brief van pater Hyacinlhe blijft voortdurend
groot gerucht maken, zoo niet bij het publiek, dat
al te onverschillig is geworden als '1 godsdienstige
kwestien betreft, die met de openbare zaken niet
in verband staan, dan toch bij de kerklieden en het
gouvernement.
De bisschop van Orleans, heeft aan pater Hya
cinlhe geschreven om hem uil te hoodigen in zijn
orde terug te keeren.
Woensdag vertrok de keizerin naar Venetië,
van waar zij zich naar Alhenen en Canstanlinopel
cn vervolgens naar het Suez-Kanaal zal begeven.
De keizerin zal maar in de eerste dagen van De
cember terug zijn.
De toestand van Spanje is voortdurend onrust
barend.
Te Madrid schijnen de overheden niet geheel
gerust gesteld. Er zijn krachtdadige maatregels ge
nomen in het vooruitzicht van wat er zou kunnen
voorvallen.
Volgens de Patrie van Paris zou de prins van
Genua maar de spaansche kroon aanveerden, op
voorwaarde dat hij in de Cortes twee derden der
stemmers vereenigd.
De
koning
van Portugaal heeft, in ecnen brief
aan den hertog van Loulé, voorzitter van den mi
nisterraad, geprotesteerd togen het inzicht, welk
men hem toeschrijft, als zou hij zijne kroon af
staan ten voordeele van zijnen zoon.ondcr't regent
schap van zijnen vader, en zou hij voor eigene re
kening denspaanschcntroonaanvaarden.De koning
zegt dat zijn eerepost bij de natie is en dat hij zij
nen plicht zal vervullen, hem door de liefde voor
hare instellingen en getrouwheid aan het vaderland
opgelegd. De brief eindigt met de woorden: «Ik
ben Portugees geboren en wil Portugees sterven.
Volgens men uit Berlijn schrijft, zouden de ba-
dendsche Kamers hunne betooging hernieuwen
ten voordeele van de duitsche eenheid.
De hollandsche Kamers zetten hunne werkzaam
heden met spoed voort. In een enkele zitting hebben
zij het adres in antwoord op de troonrede gestemd.
De politiek is geheel vreemd aan het debat geble
ven.
OEiO
Sa Kif
©e gcmcentc-kiezing en» dc_liJ)rr:iii'
dcnkwijzc.j
De gemeente-kiezing is eene zaak van zeer groot belang,
zoowel voor de liberale denkwijze in het algemeen, als voor
de burgerlijke vrijheid van elke gemeente in het bijzonder.
Het gevoel van deze vrijheid en van de onafhankelijkheid
die er noodig is om dezelve te kunnen genieten, ziet men, ge
heel België door, van langs om meer grond winnen.
He oude en versleten beschuldigingen, die de klerikale
drukpers, sinds vele jaren, bij elke kiezing, naar het hoofd
ven cle liberalen Werpt, hebben hunnen tijd gehad en worden
door niemand meer geloofd dan door deze die sijstematiek
tegen elke sociale verbetering opkomen.
Ook wanneer het publiek tegenwoordig, in de heilige ga
zetten van de klerikale partij, leest of hoort lezen: dat de
liberalen godsdiensthaters zijn, dat zij het geld hunner mede
burgers moedwillig verkwisten, dat zij hel onderwijs verslech
ten en zedeloos maken, dat zij het volk willen in dwang
houden of verdrukken, enz., enz., het lacht met die dwaze
en valsche aantijgingen, en het schokschoudert van mede
lijden voor die zoogezegde volksverlichtere, die niet anders
betrachten dan de wereldlijke macht op nieuw in handen en
onder het beheer te brengen van menschen, wier zending
niet is van zich hoegenaamd met de wereldsche bestuurzaken
te moeien.
Het burgerlijk bestuur moet meester zijn op het Stadhuis,
gelijk de geestelijke overheid mag meester zijn in de Kerk
en dot is juist hetgene de liberale denkwijze wilt bewerken.
Welnu, 't is uit de raden van steden en gemeenten, dat het
eerst deze zucht of streving naar vrijheid en onafhankelijk
heid is uitgegaan't is uit de gemeenteraden dat het eerst de
kreten naar vooruitgang, onderwijs en volksbeschaving zijn
ontstaan.
Maar welk zijn dan de gerieven die men tegen de liberale
denkwijze inbrengt
Ha er zijn er vele en zeer gewichtige.
De liberale denkwijze wilt den burger aan de klerikale do-
minatie onttrekken, zij wilt voor het volk een onderwijs en
eene opvoeding, die strekken tot het vormen van menschen,
die vrije gevoelens hebben en die een weerdig gebruik van
hunne vrijheid weten te maken. Zij bevecht uit al hare macht
de vooroordeelen, superstitiën en de misbruiken, door de
klerikale partij ingevoerd en onderhouden, om de voorrech
ten weer te winnen die deze partij eertijds in de regeling dei-
Staatszaken genoot. Zij verzet zich tegen de drift of ambitie
A AA T E E KENING E N
OP DE
DOOR DEN GENEESHEER OS!AJVA1T,
VAN DE
VKOECSTE TI.II>i:\ TOT OVF.R I3KX1CK JAREV.
('1° vervolg).
Rij de Romeinen, in tegendeel, werd het vergift, waarvan
zij liet gebruik aan de Persianen ontleend hadden, in het
werk gesteld lot het volvoeren van persoonlijke wraaknemin
gen, en de wet der 12 Tafels bestempeld de vergiftiging als
misdaad. (Jaar 500 der fondatie van Rome).
Onder het Consulaat van V. Flaccus en M.-.C. Marcellus,
vormde er zich te Rome eene maatschappij van edele maar
ongebondene en bedorvene vrouwen, die besloten hadden
zich, door het vergift, van al de deugdzaamste en ddorlnch-
tigste leden van den Senaat te ontmaken, die zich tegen de
afgrijslijke ongehonheid der zeden van dien tijd krachtdadig
verzelteden. Een groot getal schielijke sterfgevallen onder die
doorluchtige heeren, bracht de stad in verslagenheid. Eene
slaaf welke kennis had dier afschuweiijkevereeniging klaag'de
ze aande vrouwen hielden staan dat zij maar geneesmidde
len gereedmaakten voor arme en ongelukkige. Om zich van
haar gezegde te overtuigen praamde men haar de gewaande
remedien zelf te nemen. Eene schrikkelijke maar reentveerdige
dood was het gevolg en de straf hunner schelmstukken. De
medeplichtigen, ten getalle van 170, werden veroordeeld om
hun leven te eindigen in de onderaardsche koten van Tibur-
lins.
Omtrent 200 jaar na deze droevige gebeurtenis, de zeden
tot eenen hoogen graad van verdorvenheid gestegen zijnde,
wei-den de vergiftigingen te Rome talrijker. L.-C. Sylla, kon
digde alsdan de vermaarde wet Cornelia af, de Veue/iciis et
Sieariis, welke den giftmenger, erger dan een moordenaar
aanziende, ter dood veroordeelde; want deze wet zegt
plus est hominem extinguere veneno, quant gludio.
Dezelfde wel strafte insgelijks met de dood, de kwakzalvers
die geheime en gevaarlijke geneesmiddelen verkochten.
Onder de lloomsche Keizers waren de vergiftigingen zeer
talrijk. Ovideus zegt
Lüvida terribiles mistentaconila noverco.
Juvénal, in zijn zesde hekeldicht op de vrouwen, heeft ook
de giftmengsters niet vergeten
Vos ego pupilli, moneo, quilnis amplior est res
Custodite animas et nulli credite mensa
Luoida materno fervent adipata veneno.
Ten zijnen tijde, zekere Pontia had twee harer kinderen
door vergift omgebracht, en om de straf te ontgaan gaf zij
zich daarna zelve de dood. De dichter doet haar in dezer
voege spreken
Sed clamat Pontia feci,
Confiteor, puèrisque meïs d conita paravi.
Men heeft het graf dier ontaarde vrouw ontdekt door het
grafschrift ons door G.-F. Ault overgemaakt.
Claude wérd door Agrippine vergiftigdCommodes en
Maximinianiïs vonden de dood bij het nuttigen van vergiftig
de dranken op een feestmaal.
De Scheerlmgplant,het Opium en het Wolfskruid schijnen
de eerste vergiften te zijn welk men in de verst afgelegenste
tijden gekend heeft, en de straf voor vergiftiging bleef langen
lijd bepaald in Italië en Persië.
De geschiedenis van het vervallen Roomsch Keizerrijk, al
hoewel vervold met afschuwlijkhéden, spreekt zeer weinig
van vergiftigingen. Zij beticht Manuel, Griekscne Keizer, in
TI 45 het meel vergiftigd te hebben dat hij den kruisvaarders
leverde, die, door zijn land trekkende, alle slach van euvel
daden Begingen en veel schade veroorzaakten. Er kwamen
een ongelooflijk getal franschen en duitschers om.
De geschiedenis van ditzelfde Keizerrijk, sedert Mahomet
II, die hel vernietigde om dat der Turken op te richten,
spreekt dikwijls van geheimzinnige vergiftigingen gepleegd
ofwel door de vrouwen van den heerschenden Keizer, ofwel
onder de Ministers of Generaals. Het is op deze wijs dat
Hassan-Pacha, bijgenaamd den overwinnaar, die, zich uit de
geringste rangen des volks verheven had tot dien van Groot-