VAN IJPEREN. GESCHIEDENIS der VERGIFTIGINGEN 'I 4 FRANKEN 'S JAARS A>' 3$8. Achtste Jaar. Politiek. Stads,- Runst- en Letternieuws. Yerscliilïigc Tijdingen. Markten. Bekendmakingen. Politieke berichten. VOOR IJ PEREN. Fr. 4-50 VOOR BUITEN STAD. Aankondigingen 12 centïmen den regel. Reklamen 25 cenlimen. ZONDAG 5" OCTOBER 4SG9. Bureel: Dixmiuleslraat, 39. Alle inzendingen vrachtvrij. Het, schijnt dat het fransch gouvernement zal toegeven in de kwestie der bijecnrocping van het Wetgevend Korps. Men spreekt van den 4 October, maar daar is nog niets stellig besloten. De graaf Na poleon de Champagny, gedeputeerde, heeft aan de Moniteur Universal een brief gezonden, voor de spoedige bijeenroeping van het Wetgevend Korps. Keizer Napoleon heeft de peerdenloopstrijden in de Longchamp bijgewoond. Men mag zijn volledige herstelling als een voltrokken feit aanzien. De brief van pater Hyacinlhe blijft voortdurend groot gerucht maken, zoo niet bij het publiek, dat al te onverschillig is geworden als '1 godsdienstige kwestien betreft, die met de openbare zaken niet in verband staan, dan toch bij de kerklieden en het gouvernement. De bisschop van Orleans, heeft aan pater Hya cinlhe geschreven om hem uil te hoodigen in zijn orde terug te keeren. Woensdag vertrok de keizerin naar Venetië, van waar zij zich naar Alhenen en Canstanlinopel cn vervolgens naar het Suez-Kanaal zal begeven. De keizerin zal maar in de eerste dagen van De cember terug zijn. De toestand van Spanje is voortdurend onrust barend. Te Madrid schijnen de overheden niet geheel gerust gesteld. Er zijn krachtdadige maatregels ge nomen in het vooruitzicht van wat er zou kunnen voorvallen. Volgens de Patrie van Paris zou de prins van Genua maar de spaansche kroon aanveerden, op voorwaarde dat hij in de Cortes twee derden der stemmers vereenigd. De koning van Portugaal heeft, in ecnen brief aan den hertog van Loulé, voorzitter van den mi nisterraad, geprotesteerd togen het inzicht, welk men hem toeschrijft, als zou hij zijne kroon af staan ten voordeele van zijnen zoon.ondcr't regent schap van zijnen vader, en zou hij voor eigene re kening denspaanschcntroonaanvaarden.De koning zegt dat zijn eerepost bij de natie is en dat hij zij nen plicht zal vervullen, hem door de liefde voor hare instellingen en getrouwheid aan het vaderland opgelegd. De brief eindigt met de woorden: «Ik ben Portugees geboren en wil Portugees sterven. Volgens men uit Berlijn schrijft, zouden de ba- dendsche Kamers hunne betooging hernieuwen ten voordeele van de duitsche eenheid. De hollandsche Kamers zetten hunne werkzaam heden met spoed voort. In een enkele zitting hebben zij het adres in antwoord op de troonrede gestemd. De politiek is geheel vreemd aan het debat geble ven. OEiO Sa Kif ©e gcmcentc-kiezing en» dc_liJ)rr:iii' dcnkwijzc.j De gemeente-kiezing is eene zaak van zeer groot belang, zoowel voor de liberale denkwijze in het algemeen, als voor de burgerlijke vrijheid van elke gemeente in het bijzonder. Het gevoel van deze vrijheid en van de onafhankelijkheid die er noodig is om dezelve te kunnen genieten, ziet men, ge heel België door, van langs om meer grond winnen. He oude en versleten beschuldigingen, die de klerikale drukpers, sinds vele jaren, bij elke kiezing, naar het hoofd ven cle liberalen Werpt, hebben hunnen tijd gehad en worden door niemand meer geloofd dan door deze die sijstematiek tegen elke sociale verbetering opkomen. Ook wanneer het publiek tegenwoordig, in de heilige ga zetten van de klerikale partij, leest of hoort lezen: dat de liberalen godsdiensthaters zijn, dat zij het geld hunner mede burgers moedwillig verkwisten, dat zij hel onderwijs verslech ten en zedeloos maken, dat zij het volk willen in dwang houden of verdrukken, enz., enz., het lacht met die dwaze en valsche aantijgingen, en het schokschoudert van mede lijden voor die zoogezegde volksverlichtere, die niet anders betrachten dan de wereldlijke macht op nieuw in handen en onder het beheer te brengen van menschen, wier zending niet is van zich hoegenaamd met de wereldsche bestuurzaken te moeien. Het burgerlijk bestuur moet meester zijn op het Stadhuis, gelijk de geestelijke overheid mag meester zijn in de Kerk en dot is juist hetgene de liberale denkwijze wilt bewerken. Welnu, 't is uit de raden van steden en gemeenten, dat het eerst deze zucht of streving naar vrijheid en onafhankelijk heid is uitgegaan't is uit de gemeenteraden dat het eerst de kreten naar vooruitgang, onderwijs en volksbeschaving zijn ontstaan. Maar welk zijn dan de gerieven die men tegen de liberale denkwijze inbrengt Ha er zijn er vele en zeer gewichtige. De liberale denkwijze wilt den burger aan de klerikale do- minatie onttrekken, zij wilt voor het volk een onderwijs en eene opvoeding, die strekken tot het vormen van menschen, die vrije gevoelens hebben en die een weerdig gebruik van hunne vrijheid weten te maken. Zij bevecht uit al hare macht de vooroordeelen, superstitiën en de misbruiken, door de klerikale partij ingevoerd en onderhouden, om de voorrech ten weer te winnen die deze partij eertijds in de regeling dei- Staatszaken genoot. Zij verzet zich tegen de drift of ambitie A AA T E E KENING E N OP DE DOOR DEN GENEESHEER OS!AJVA1T, VAN DE VKOECSTE TI.II>i:\ TOT OVF.R I3KX1CK JAREV. ('1° vervolg). Rij de Romeinen, in tegendeel, werd het vergift, waarvan zij liet gebruik aan de Persianen ontleend hadden, in het werk gesteld lot het volvoeren van persoonlijke wraaknemin gen, en de wet der 12 Tafels bestempeld de vergiftiging als misdaad. (Jaar 500 der fondatie van Rome). Onder het Consulaat van V. Flaccus en M.-.C. Marcellus, vormde er zich te Rome eene maatschappij van edele maar ongebondene en bedorvene vrouwen, die besloten hadden zich, door het vergift, van al de deugdzaamste en ddorlnch- tigste leden van den Senaat te ontmaken, die zich tegen de afgrijslijke ongehonheid der zeden van dien tijd krachtdadig verzelteden. Een groot getal schielijke sterfgevallen onder die doorluchtige heeren, bracht de stad in verslagenheid. Eene slaaf welke kennis had dier afschuweiijkevereeniging klaag'de ze aande vrouwen hielden staan dat zij maar geneesmidde len gereedmaakten voor arme en ongelukkige. Om zich van haar gezegde te overtuigen praamde men haar de gewaande remedien zelf te nemen. Eene schrikkelijke maar reentveerdige dood was het gevolg en de straf hunner schelmstukken. De medeplichtigen, ten getalle van 170, werden veroordeeld om hun leven te eindigen in de onderaardsche koten van Tibur- lins. Omtrent 200 jaar na deze droevige gebeurtenis, de zeden tot eenen hoogen graad van verdorvenheid gestegen zijnde, wei-den de vergiftigingen te Rome talrijker. L.-C. Sylla, kon digde alsdan de vermaarde wet Cornelia af, de Veue/iciis et Sieariis, welke den giftmenger, erger dan een moordenaar aanziende, ter dood veroordeelde; want deze wet zegt plus est hominem extinguere veneno, quant gludio. Dezelfde wel strafte insgelijks met de dood, de kwakzalvers die geheime en gevaarlijke geneesmiddelen verkochten. Onder de lloomsche Keizers waren de vergiftigingen zeer talrijk. Ovideus zegt Lüvida terribiles mistentaconila noverco. Juvénal, in zijn zesde hekeldicht op de vrouwen, heeft ook de giftmengsters niet vergeten Vos ego pupilli, moneo, quilnis amplior est res Custodite animas et nulli credite mensa Luoida materno fervent adipata veneno. Ten zijnen tijde, zekere Pontia had twee harer kinderen door vergift omgebracht, en om de straf te ontgaan gaf zij zich daarna zelve de dood. De dichter doet haar in dezer voege spreken Sed clamat Pontia feci, Confiteor, puèrisque meïs d conita paravi. Men heeft het graf dier ontaarde vrouw ontdekt door het grafschrift ons door G.-F. Ault overgemaakt. Claude wérd door Agrippine vergiftigdCommodes en Maximinianiïs vonden de dood bij het nuttigen van vergiftig de dranken op een feestmaal. De Scheerlmgplant,het Opium en het Wolfskruid schijnen de eerste vergiften te zijn welk men in de verst afgelegenste tijden gekend heeft, en de straf voor vergiftiging bleef langen lijd bepaald in Italië en Persië. De geschiedenis van het vervallen Roomsch Keizerrijk, al hoewel vervold met afschuwlijkhéden, spreekt zeer weinig van vergiftigingen. Zij beticht Manuel, Griekscne Keizer, in TI 45 het meel vergiftigd te hebben dat hij den kruisvaarders leverde, die, door zijn land trekkende, alle slach van euvel daden Begingen en veel schade veroorzaakten. Er kwamen een ongelooflijk getal franschen en duitschers om. De geschiedenis van ditzelfde Keizerrijk, sedert Mahomet II, die hel vernietigde om dat der Turken op te richten, spreekt dikwijls van geheimzinnige vergiftigingen gepleegd ofwel door de vrouwen van den heerschenden Keizer, ofwel onder de Ministers of Generaals. Het is op deze wijs dat Hassan-Pacha, bijgenaamd den overwinnaar, die, zich uit de geringste rangen des volks verheven had tot dien van Groot-

HISTORISCHE KRANTEN

De Toekomst (1862-1894) | 1869 | | pagina 1