VAN IJPEREN
4 FRANKEN '8 JAARS
r 413. IVenenste Jaar.
Politiek. Stads,- Kunst- en Letternieuws. Versehillige Tijdingen. Markten. Bekendmakingen.
Politieke berichten.
VOOR UPEREN. F». 4-80 VOOR BUITEN STAD.
Aankondigingen: 12 eentimen den regel.
Reklamen: 25 eentimen.
iïmsm i!i!iaa
o
ZONDAG, 20" FEBRUARI 1870
Bureel: Dixmudestraat, 59.Alle inzendingen vrachtvrij
Ofschoon de opschudding, door de laalste wan
orders veroorzaakt, begint te bedaren blijft de toe
stand van Frankrijk toch nog erg. Het ministerie
geeft nog al bewijzen dat bet vooruit wil, maar de
meerderheid, waarop het steunt, wordt niet aan
zien als de echte uitdrukking van het land en het
is gekend, dat zij maar den nieuwen staat van za
ken aanneemt omdat zij niet anders kan. Het is
daardoor dat M. Emile Ollivier en zijne koilegas
hun ontzag verzwakken en dat zij nieuwe zegepra
len voor de onverzoenlijken voorbereiden.
Uit Berlijn wordt geschreven, dat de pruisische
Kamers Zaturdagdoor SI. Von Bismarck zijn ge
sloten. met het vooruitzicht om plaats te maken
voor de Noorder Confederatie.
De koning van Pruisen heeft dinsdag het duitseh
Parlement geopend. De redevoering kondigt de aan
bieding van en ontwerp van strafwetboek aan als
ook ontwerpen, nopens de bescherming van schrij-
versrecht.
Men meldt uit Sfunchen, dat het ontwerp van
adres, zoo langdurig gediscuteerd in de Kamer der
Gedeputeerden van Beieren eene blaam bevallende
tegen de politiek van prins Hoheniohe, zaterdag
aangenomen is met 78 stemmen tegen 62 en 13
onlhoudingen
Het ontslag van prins Hoheniohe, als voorzitter
van den ministerraad, is aangenomen. Men denkt
dat een kabinet uit de vaderlandlievende partij ge
kozen zal worden.
De Times denkt te welen dat keizer Napoleon
den Paus heeft aanbevolen tot de vrijzinnige maat
regelen van 1847 terug le keeren.
De dagbladen bevestigen dat, ter gelegenheid
der 21 kanonieke regelen, door liet Concilie be
kend gemaakt, M. Van Beust opmerkingen zou
gemaakt hebben aan het romeinseh hof en formeel
zou geprotesteerd hebben legen de gebeurlelijke
gevolgen, die dergelijke beslissingen na zich zouden
slepen.
Het schandschrift, dat zich het Nieuwsblad
noemt, na ons ten ongelijke van lasteringen en
ketterij te hebben beschuldigd omdat wij de
overdrevenheden der Jesuiterij dikmaals weder
leggen, vraagt waar wij naartoe willen, omdat wij
hebben gezegd dat de excommunicatie een versle
ten wapen is.
En inderdaad, wij zijn in die goede lijden niet
meer alswanneer de Pauzen de onderdanen van
den eed van getrouwigheid, dien zij aan hunne
Vorsten hadden gedaan, ontbonden, en dat zij
deze, gelijk Hendrik de IV, konden dwingen van
in hun hemde op hunne bloole ktiiën voor den
Paus vergiffenis te vragen.
Sedert dat de geestelijkheid de onvoorzichtig
heid heeft gehad een schandelijk misbruik te ma
ken van de absolutie in hel belang harer politieke
belangens, men heeft er in hel algemeen den zelf
den prijs niet meer aan gehecht, en als zij van in
i8i6 de H. Sacramenten weigerde aan de trcffe-
lijkste ambtenaren, omdat zij den eed aan eene
grondwet hadden gedaan, die de vrijheid van ge
weten waarborgde, terwijl zij dezelve in 1850
zelve in onze grondwet deed begrijpen, en nog
meer sedert dat velen de absolutie weigeren omdat
men de wederl ggingen leest van al de kwaadtrou-
wige leugens en lasteringen, waarmede hare
nieuwsbladeren de sukkelaars misleiden, zij moet
bekennen dat, in het algemeen, hare veroordeelin
gen de menigte niet meer treffen.
Voor wat de vraag betreftwaar wij naartoe
willende antwoord is eenvoudig; wij zouden
willen den kathol ij ken Godsdienst, dien wij eeren
en wiers voorschriften wij bewonderen, redden uit
de listige bewerkingen der Jesuiten.
Wij zouden willen, dat de geestelijkheid afstand
doet van de politiek, en, zich bepalende met de
voorschriften van hel Evangelie toetepasse», niet
alleenlijk aan Cesar zou geven hetgeen aan Cesar
toekomt, maar in plaats van dagelijks haat en nijd
te verspreiden, dat hare leden werktuigen van rust
en vrede zouden worden.
De rol, die onze Zaligmaker hun heeft voorge
schreven, is zoo schoon en zoo lofbaar dat, indien
zij dezelve volgens hunne plichten vervulden
zij door eenieder zouden worden geëerd en bemind.
Daar is hetNieuwsblad, waar wij naartoe
trachten; mochten onze vermaningen hier of daar
eenige oogen openen Maar wij wanhopen er van
hel zouden ervarener pennen dan de onze moeten
zijn om de kerk uil de razernij van hare driftige
dienaars te kunnen redden.
Het gure weder, zegt de Stad Gent, houdt nog
altoos aan. Al de waters liggen vast en het werk in
de opene lucht is geslaakt.
TOEKOMST
Een araie man slaapt onder Godes bioolen hemel
zijn hoofd rust op 'nen harden steen
b;j droomt, en vóór zijn geest golft'l blinkend lichtgewemel
der sterren en der maan doorten.
Hij droomt, en in zijn zilde, de arme dweper waant zich
thans rijk te zijn, verliefd, getrouwd
van zorg en iasten vrij thans, door het ruim hij baant zich
veur zijn gezin een weg van goud.
O rijk zijn, heilige begoocheling der zinnen,
gedroomde lusthof schoon en groot
begoocheling, blonde maagd, betooverende minne
gij vleit, gij streelt ons tot den dood
Een prachtig Eden ligt voor hem Ihans ook geschapen,
hij is de heer van al die wondre pracht
hij heerscht en hij geniet, terwijl hij ligt te slapen,
hij voelt zich zalig in zijn macht.
't Is in de lente en 't zonnelicht schiet milde stralen,
alom tiert worine en vreugdgenot
het zachte koeltje stoeit, der vooglen koren malen
hun dankend minnelied lot God.
ti 'k Bezit, dus roept hij uit, een hof, een omtrek aarde.
iv 'k beploeg een vruehlbren eigen grond,
ik zaai en oogst het graan, 'k win vruchten uit den gaarde,
v> ik kweek de bloemen in het rond'.
Ziehier mijn hovenier, ziedaar een aantal knechten,
v> die werken, slaven veur mijn zak
'wijl ik me in weelde baad, fier op mijn macht en rechten
ik ken slechts wellust en gemak.
Bag am—
De weeke grond verkoelt des slapers logge leden,
de lucht ontwaakt hem, en hij ziet
geen hof, geen rijkdom meerwant 't lief betoovrend Eden
is met zijn droom, zijn slaap om niet....
Der dooden akker is de tuin zijns drooms geworden,
zijn knecht een man die graven delft,
zijn bloemen hang een beendrenhoop, verdord en
door 't groen des treurwilgs overwelfd.
Wie 's nachts zijn lusthof droomt, vol bloemen, vol vermaken,
daar breekt de dag de bloemkens af
het leven is een droom, en na het jongst ontwaken,
nat blijft er over slechts een graf!
1869.
ViCToniEN Vande Wechb.