YAN IJPEREN
4 FRANKER -S JA A118
Nr 421. N(v«>ensie Jaar
m m mm z
Politiek. Stads,- kunst- en Letternieuws. Verschil li «je
Tijdingen.
MarktenRek end ma k i n&eii
Politicke berichten.
VOOR IJPEREN. Fr. 4-50 VOOR BUITEN STAD.
Aankondigingen12 centimen den regel.
Reklamen: 25 centimen.
ZONDAG. 17" APRIL 1870.
Bl-reet. Dismudestraat, 59.Alle inzendingen vrachtvrij.
Ss m
De heer Buffet heeft zijn ontslag gegeven. In
Buffet verliest de Keizer een eerlijken raadsman,
en zoo vreemd is het in Frankrijk dat men een mi
nister zijne portefeuille aan zijne overtuiging ziet
ten offer brengen, dat aanvankelijk het gerucht van
Buffet's onderzoek om ontslag bij niemand geloof
vond.
Het ontslag van M. Daru, minister van builen-
landsche zaken, schijnt zeker.
Wat de andere ministers betreft, wordt verze
kerd dat zij in het kabinet zullen blijven, op één
na. graal'Daru, zoodat, wanneer deze ook aftreed,
Napoleon lil een nieuwen minister van financiën
en een nieuw en minister van builenlandsche zaken
zal moeten benoemen. Als opvolger van Buffet
wordt gesproken van de lieeren Magne, oud-minis
ter van financiën, en Fremy, gouverneur van het
Crédit Fancier.
Met franse,h Wetgevend Korps heeft zich, na
eeue discussie tusschen M. Ollivier en Jules Favre
met 195 stemmen tegen 63, zich tot 1 inei ver
daagd.
In de algemeene congregatie van Donderdag te
Rome gehouden zijn de stemmingen over de hij-
voorstellen ten einde gebracht, en men is overge
gaan tot de naamoproeping op geheel den tekst der
constitutie van het Geloof, ulo bisschoppen heb
ben bevestigend geantwoord 85 voorwaardelijk
niet ééne stem heeft tegen geantwoord.
Dinsdag aanstaande zal een ander gehouden
worden.
Men meldt uilWeenen, dat de graaf Polècki
zich niet heeft kunnen verslaan met de kopstukken
der uiterste linkerzijde voor de samenstelling van
een kabinet.
De Kamer der Gemeenten in Engeland is tot 25
april uiteen gegaan.
Eene depeehe uit Madrid van maandag zegt, dat
de onlusten te Barcelona gedempt zijn.
Uit Cuba meldt then, dat de opstand op verre na
niet gedempt is.
Daarentegen krijgt men de lijding dat in Brazilië
de oorlog geëindigd is en dat Lopez gedood is ge
worden.
^T~[-
f
O
EEN W E VEER A VON!) Ol» T DOltl».
{Vervolg en slot).
Pas was het dankend gebed
na den avondmale geëindigd,
toen de ouderwezene dochter
des huizes een leerzaam verhaal aan
't jongere kroost uit het boekje
van Thomas-a-Kempis nu voorlas
Ban, grootvader verhaalde,
misschien voor de duizendste maal reeds,
hoe, in der jeugd, hij gediend had,
onder den Keizer der Franschen
hoe hij mede gestreèn had
in menig hardnekkigen veldslag;
hoe, met het machtige leger,
hij gansch Europa doordwaald had
tot in Rusland toe,
waar het veel meer kouder dan hier is,
w aar zooveel er gegaan,
maar luttel van wedergekeerd zijn....
Menig een knapelijn sprak
wanneer de vertelling gedaan was
Grootvader, als ik zal man zijn,
zeker ik worde soldaat ook;
Ja, zei de oude ten slotte,
maar nu zijn het betere tijden,
Keizers en Koningen zijn
veel wijzer geworden dan eertijds,
a -KSSS
Samenspraak tissseheaa den Scïiooliuecstcr,
den Koster en Jkbs ©oedgefotssss'.
De Koster. Wel Meester, het zal nu ongetw ijffeld ge
daan zijn met den heer Rara, op de wijze dat M. Wasseige
zijn boekje heeft opengelegd, op de wijze dat hij door het
aanhalen der namen de partijdigheid van dien Minister in de
noemingen van het rechterlijk order heeft aangetoond, hij
kan geen Minister meer blijven.
De Meester. Inderdaad, de clericalen zouden hem wil-
ook wie weet, kind lief,
als ge groot zult zijn, of men ergens
noodig nog zal hebben
die legers en benden soldaten.
Nauweliks was het verhaal
van soldaten ten einde en van veldtocht
toen uit der buurte een jongen,
de zoon van 'nen anderen pachter,
struisch en gezond ais een boom,
te ramm'len stond aan de voordeur,
vragend of er geen belet was
en dan met 'nen zachten goèn avond
binnen der woon trad, zeggend
gedoog dat 'k mijn pijpken eens aansteek'?;
<i Wel voorzeker, Johannes,
kom neem 'nen stoel u en zet u,
klonk het uit iederen mond,
terwijl Maria, de dochter
reeds d'aangebodenen stoel
juist nevens Johannes gebracht had,
en aan het vuur van den haard
hem een zwavelstokje deed vlammen.
Vriendelik vielen dé blikken
des jongelings in de oogen der maagd nu,
schier onzichtbaar werd
door beiden gewisseld een handdruk
Ien zien vervangen door iemand die min krachtdadigheid be
zit om zich tegen hunne vorderingen te verzetten maar in
tegendeel al dat liberaal is biedt hem hulde, omdat hij zich
zeldzaam door zijne tegenkan'ters laat overhalen.
De Koster. Het is toch eene schande dat, op 100 rech
terlijke benoemingen, er slechts 10 catholjjken zijn genaamd
geworden.
De Meester. Gij bedriegt tl, koster zegt: 10 clericalen,
want er bestaat een merkweerdig verschil tusschen eenen ca-
tholijk en eenen clericaal; een cathoiijk is een deugdzaam
man die den Godsdienst volgens de voorschriften van het
Evangelie uitoeffent, terwijl de clericalen van denzelven, de
eene uit domme dweepzucht en de andere uit heersch- en
geldzucht, een werktuig maken om aan het Staatsroer te ge
raken.
De Koster,—- Hoe het zij, hij is niet te min met eene on-
verdragelijke partijdigheid te werk gegaan.
De Meester. In het geheel niet; het is natuurlijk dat een
Ministerie de voorkeur geeft aan zijne partijgenoten. Het ging
er wel anders onder de clericale Ministeriën die zich opvolg
den van 1850 tot 18412; men. moest een getuigschrift hebben
van zijnen pastor of bewijzen van onderdanigheid aan de Je-
suitieke partij hebben gegeven om eene plaats te bekomen,
namentlijk in het rechterlijk order ook als het clericaal Mi
nisterie in 1842 werd omgeworpen, al de hoven van beroep,
al de rechtbanken van eersten aanleg, waren uit vertrouwde
clericalen daargesteld, zoo verre dat thans nog in vele recht
banken de meerderheid aan die partij behoortde vrederech
ters en meest al de notarissen, die onder die Ministerien
werden genoemd, zijn echte clericalen, en, wij aarzelen niet
van het te zeggen, vele, zoo onder de rechters als onder de
notarissenhadden geene andere verdienslen dan hunne
dienstvaardigheid aan de partij.
Vader en moeder nogtans,
met graagte ze zagen die wiss'ling,
want reeds sedert een maand
nu waren de kindreu verloofden
vrijdden ze niet een jaar
in eer en in deugd met elkander,
werd niet alles geschikt
om na PaaSschen te vieren de bruiloft
Dan vervoegde Johannes
zich nader den ouderen pachter,
sprak hem van velden en vee,
en verder w at raakte den landbouw,
ook van het schrikkelik vriezen
dat aanhield van lange vóór Kerstdag,
dat het koolzaad zeker
vervrozen, en wellicht de klaver
'1 zijn zou, zoo er niet haast
verzachtend een dooiweder aanbrak,
duur moest het leven gaan wezen,
ja duur veur mensehen en land vee.'
Maar, zei de moeder misnoegd,
wal zit ge te praten op voorhand,
lukken dees vruchten ons weinig,
misschien lukt dubbel eene andre
voriger jaar was het zoo,
God schikte toch alles ten beste.
