Ia lijden komt verblijden, VAN IJPEREN. Politick. Stads,- Kunst- en Letternieuws. Verschilïige Tijdingen. Markten. Bekendmakingen 4 FRANKEN 'S JAARS W Megeiistc Jaar» VOOK Dc worsteling van Dinsdag laatst heeft hevig ge weest; beide partijen, de eene samengesteld uil het dweepenslc en domste gedeelte der kiezers, ver sterkt door degene die zich voorui(gangers noemen en geleid gelijk cenen trop schapen door hunne pastors en door eenige intriganten wiers grondstel sels zijn weg van daar dat wij er ons kunnen plaatsen dc andere, daargesteld uit hel vermo- gendste gedeelte der bevolking, die van sedert -1847 het land heeft beheerd en tot den hoogsten trap van bloei heeft verheven. Beide hebben bovenmatige pogingen gedaan om den zegepraal te behalen, en wij moeten het vrij moedig bekennen, dc cerstgczcgdc heeft bijna over al eene aanzienlijke meerderheid bekomen. Wanneer wij, al den uitval der kiezing betreu rende, onderzoeken welk de oorzaken zijn waarom zooveel kiezers hun voorgaande hebben geloochend, wij vinden, en eenige hebben het ons vrijmoedig verklaard, dat het veropenbaard programma der voornitgangers een wapen in handen der geeste lijkheid is geweest om de liberale partij op eene zegenpralende wijze te kunnen bevechten. De ongelukkige die gewoonlijk hunne hersen schimmen voor waarheden nemen, hebben gezaaid in cenen grond die niet beploegd was, en het zaad, de moeite en de grond zijn verloren. Zij hebben de roede gemaakt waarmede zij de eerste, en voor langen lijd zullen gegeescld worden, en zij zullen later nog de verantwoordelijkheid dragen der ver nedering van ons schoon vaderland. Er is nooit een zoo schandelijk gebruik gemaakt geweest van de grondstelsels van den Bisschop Ma- Iou, die geschreven heeft dat alle middels goed zijn zelfs de oneerlijke om het doe! te bereiken als in de omstandigheid der laatste kiezing; leugens en bedrog zijn de wapens waarvan de geestelijkheid zich heeft bediend om de kiezers te misleiden, aan dc eene, en dat lot in den preêkstoel toe, men deed hun gelooven dat de liberalen den Godsdienst wil den ten onderen brengen, aan de andere men gaf hun de verzekering dat, indien dc kalhölijken de overhand hadden, zij hun geld van Langrand met de verachterde intresten zouden terug bekomen, en sommige gebruikten den eerloozen middel van de kiezers die verplichligingen aan kandidaten hadden te bewilligen van aan dezelve hunne stem te belo ven, cn tegen hun te stemmen De clericale nieuwsbladeren zouden willen doen gelooven dat het land zijnen wil heeft uitgedrukt, terwijl de uitkomst der kiezing niet anders ver beeldt dan den wil der Bisschoppen, daar men aan alle ambtenaren die talrijk zijn en toch het vermo- genste gedeelte der natie uitmaken, van afstelling had bedreigd zoo zij zich met de kiezing bemoeiden terwijl men aan de geestelijkheid toeliet van hun nen godsdienstige» invloed te gebruiken om de kiezers te misleiden. Wanneer men door de clericalen heeft zien kan didaten voordragen die van diefte zijn beschuldigd of die voor valsche handteekens vóór de rechtban ken zijn gedaagd, en nog meer wanneer men de eereleekens, bestemd om dc diensten aan het land gedaan te beloonen, aan mannen ziet uitreiken die als werktuigen van den schórk Langrand, zoo veel vaders des huisgezins hebben helpen ten onderen brengen, wij vragen welk vertrouwen kunnen de eerlijke lieden hebben in de kuiperijen der partij in wiens handen de kiezing van 2 Augusti het land heeft overgeleverd. In Belgie is het tegenwoordig een aardigen hut sepot. De solide liberalen die meenden voor alloos hei clerical wangedrocht onder de voelen verplet terd Ie hebben, zijn in eens overrompeld en moe ten den weg ruimen voor hunne politieke aarts vijanden de caiholijkcn Dat men nog stof'fe over onze XIXe eeuw. In een land van lichten vooruitgang, zijn de weldenkende burgers van kante geschoven om plaats te maken voor ondankbaren, intriganten, valsarissen en on wetenden, geleid onder de zweep (de lange zweep) der Jesuilen. De zwarte partij overwint en op eene wijze dal de liberalen nog nooit over zulke meerderheid beschikt hebben. Eene clericale meerderheid is hier nu de baas, eene meerderheid opgerezen uit cenen modderpoel van onwetendheid, onzedelijk heid cn oneerlijkheid, want ziet Delaat van Ant werpen, deze is twee maal veroordeeld geweest; Coremans, die wegens schriflvervalsching vervolgd wordt; de Langrand's bende, wélke de familjen beeft helpen uitplunderen, zijn thans geroepen om IJPEREN. Fr. 4-50 VOOR BUITEN STAD. Aankondigingen: 12 een li men den regel. Reklarnen: 25 een li men. ZONDAG, 7" AUGUSTI 1870. Bureel Dixmudcstraal, 39.Alle inzendingen vrachtvrij. I -1|-1—-|nisvs9SffSKmss73izs?t&ttï3En^i3G7Zi DOOR JOSEF TAM RAEBT. Na lijden komt verblijden. Kwam na lijden geen verblijden, Dan ware lijden groot verdriet, Maai' na lijden komt verblijden, Acht daarom het lijden niet. EATS. Het was in de maand mei van het jaar 18Alles stond jeugdig en groen te lande de vogels lieten hunne lieve stem metjes ten hemel opstijgen, als zoovele dankliederen aan den Almogende toegezonden voor de heerlijke lente,voor het groen en de bloemen welke over dc aarde verspreid waren. De klok klepte, op het naburige kerktorentje der gemeente Q..., om de geloovigen naar het sermoen te roepen, het was immers missie aldaar. Twee vreemde brechtvaders waren ge zonden, en bijna al de inwoners hadden deze gelegenheid waargenomen om zich met hunnen Schepper te verzocnoen en tot de Heilige Tafel te naderen, als onderpand van hun vast voornemen zich niet meer aan zonde plichtig te maken en tegen de liberalen te stemmen, zoo als men in den loop dezer korte geschiedenis zal kunnen opvatten. Jan B... (wiens naam wij, op zijn verzoek, hier niet vol- uitschrijven) zat nevens zijne vrouw aan zijne deur; hunne twee kinderen speelden op het voorland. De dag was met den iastigen veldarbeid goed besteed geweest. Jan rustte zich uit en genoot bij vrouw en kinderen dat onuitsprekelijk huiselijk geluk, welk maar kan begrepen worden dan door hun die het gesmaakt hebben. De avond was aan het vallen. Jan, Mijnheer de Pastor is vandaag hier geweest en het verwonderd hem, zegt hij, dat hij u 's morgens en 's avonds in de Kerk niet aantreft de missie is bij na 'ten einde en gij zijt nog maar eens gegaan. Hij zegde nog dat hij ook heeft bemerkt dat gij nog niet te biecht zijt geweest, en heeft mij gelast het u te herinneren. Luister, Lucie: Waarom ik niet meer naar het sermoen ga, is enkel om dat.ik van den eersten keer gehoord heb, dat het eene politieke zending is, welke deze twee vreemde predi kanten hier komen vervullen. Ware het anders geweest, ik zou gedaan hebben gelijk een ander, alwaar het maar om te voldoen maar ik wil alzoo hij den neus niet geleid worden Ik wil niet dat men kwaad spreke van onzen Burgmeester en van de voornaamste ingezetenen onze gemeente ten anderen, dit zijn geene sermoenen, het zijn leugens en laster uitge kraamd door twee vreemdelingen die niemand op ons dorpje kent, en van niemand alhier gekend zijn Dat is waar, man. Mijnheer de Pastor zegde nog dal hij ons veel kwaad zou kunnen doen, indien hij wilde dat hij onze pratijken zou kunnen afnemen; dat hij ons zou kunnen ruïneeren! Hij voegde er bij, dat hij nooit zal gedoogen, dat, alwie van zijne parochianen, waarover hij een weinig macht heeft, mrèdoe met die afgrijselijke liberalen, die al t'hoope spannen om ons goddelijk geloof ten onderen te brengen. Heeft hij dit gezegd, vrouw? Maar hij zou dit niet doen, hij heeft te veel verstand daarvoor; ten anderen, zijn geweten laat hem zulks niet toe. In alle geval, ik heb mij niet bedro gen het is binnen twee maanden alhier kiezing voor onzen gemeenteraad en zij beginnen van nu afaan te werken! Eh wel, Lucie, indien Mijnheer de Pastor er u nogeens over spreekt, zeg hem dat ik jaarlijks mijne plichten als christen mensch vervul en buiten dat, dat ik hiel gerust ben in al hunne politieke strekenMaar genoeg daarover. Laat ons binnen gaan, het avondmaal wacht ons en ik heb goeden ape- Het huisgezin trok naar binnen. In de keuken stond eene gedekte tafel, waarop de vrouw een schotel metdoomende pa laten plaatste. Men zou honger gekregen hebben door het zien van die lachende aardappels met de pelle gekookt. Daarnevens stond een zwijnshoofd, waarvan Lucic twee breede dikke schillen sneedeene kruik bier werd getapt, en het avondmaal begon. Frederik en Lowietje vouwden, op het voorbeeld van vader en moeder, hunne poilekens samen en met hun engelen stemmetje lazen zij luid op een Onzen Vader en Wees gegroet. Daarna pelde vader voor zijne twee zoon-

HISTORISCHE KRANTEN

De Toekomst (1862-1894) | 1870 | | pagina 1