POPEKIN GIIE, Verschillige tijdingen. Nieuwe modellen van WINTER-CONFECTIEN en WATERPROOFS zijn ten toon gesteld aan de vensters van DEN GOEDKOOP, Dixmudestraat 53. alhier. BURGERSTAND Va» den 5" tot den 12" Beceinber. Sterfgevallen. opgedragen aan Mijnheer J. Van Merris. verlooning gegeven, met medehulp van Mevrouw en Mejuffer Fauconnier. Nog nooit heeft er meer volk in Stadstooneelzaa! geweest dan in die vertooning. De goede faam welke de Sterre geniet is de eenige oorzaak van dien toeloop. Eenige nieuwe liefhebbers hebben zich bij de reeds spelende leden gevoegd en allen hebben geene moeite gespaard om de maatschappij op de hoogte te houden van haren goeden naam. Wij kunnen niet dan lof toezwaaien aan deze moedige jongelingen, die, na hun dagelijkschen arbeid nog tijdvinden om hunne rollen aan te leeren en verscheide nuttige en zoo leerzame als aangename avonden aan het publiek verschaffen. Het handgeklap dat bijna onophoudelijk de stukken onder brak spaart ons de moeite om over de verdiensten vanakteur.s en aclricen verder uit te weiden. Wij voegen ons bij 't publiek om te vragenWanneer speelt de Sier nogeens. IScllen. - Dezer week zijn er eenige inwoners onzer stad die 's nachts verontrust geweest zijn doordien tnen hunne huisbel afgetrokken heeft. Het zijn geene leutige farcen en men moet half wild zijn om zulks uil te richten. Daaraan ziet men hoe voordeelig het is een welingericht korps nachtwakers te hebben wij zeggen dit niet voor iJperen want zommige nachtwakers zijn ais waren zij van den eenen gebuur aangesteld om te zien wanneer zulk of zulk een anderen gebuur naar huis gaal, doordien men, na eene zekere uur, de grootste moeite der wereld zou hebben nog een enkele te vinden Wat er van zij onze policie is op zoek en zal zeker wel erin gelukken de farceurs te knippen. ffranscSie theater. - Woensdag aanslaande; geeft het fransch gezelschap van M. Ch. Renard, op ons stadstheater eene allerschoonste vertooning waarin eene operette in 2 acten. (Zie onze bekendmakingen). Ongeluk. - Dinsdag avond is alhier de droeve tij- dinh aangekomen voorgevallen aan den baas uit de herberg de Statie te Vlamerlinghe. De ongelukkige kwam te Rousse- lare aan met den ijzeren-weg. Het konvooi van IJperen stond gereed om te vertrekken. Haastig zijnde 0111 niet te iaat te komen sprong hij van den aankomenden trein terwijl dezelve nog niet geheel stil stond, met dit afgrijselijk gevolg dat hij viel en onder de wielen verpletterd werd.De dood was oogen- blikkelijk. Eene les voor veel on voorzichten. Mannelijk geslacht II) GEBOORTEN Vrouwcjijkü 3) te zaraenU' Bruneel, Maria, 79 jaren, zonder beroep ongehuwd, Sint Hospitaalstraat.—Wicke, Aloisius, 29 jaren, zonder beroep, ongehuwd, Lange Thouroutstraat.' Fivée, Ludovicus, oS jaren, schoenmaker, ongehuwd, Meenenstraal. 1 - Mannelijk geslacht i), kinderen beneden de Vrouwelijk idem. O)1' 10 December 1875. BANKET EN BLOEMRUIKER Zoohaast de nieuwe concert-zaal welke M. Van Merris be stemde voor de maatschappij der Philharmonic opgebouwd en voltrokken was, al de leden van dit talrijk genootschap, be wogen door een gevoel van erkentenis over dit prachtig geschenk, kreegen het gedacht van, uit dankbetuiging, aan hunnen milden president een banket aan te bieden. AVelhaast werd eene lijst van inschrijving in omzending gebracht, en in korten tijd werd zij met 32© handteekens overdekt. Ter /elfder lijd de damen der inschrijvende leden, bezield met dezelfde gevoelens van erkentelijkheid over de aangename leesten welke M. Van Merris hun reeds verschaft had, en niet willende ten achteren blijven in dit eer- en dankbewijs ter gelegenheid der plechtige inhulding der voormelde zaal, hadden onder elkander besloten van hem eenen kostbaren bloemtuil van builengewoone grootte op te dragen. Zondag laatst dan werd deze plechtigheid met grooten luister verwezenlijkt. Met den vroegen morgen zag men aan al de liberale huizen het vaderlandsch vaandel wapperen, en eensklaps scheen de stad in volle feest te zijn. Om 12 ure vergaderden zich de inteekenaars in de esta- minel het Stadhuis op de Groote-Markt, ten einde zich aldaar in stoet te plaatsen 0111, onder den lommer van bet vaandel der kunst,voorafgegaan van 't muziek, de trommelaars en kla roenblazers, den held der feest uit zijne wooning te halen en naar hel lokaal der maatschappij te geleiden. Onzeggelijk is het welke verbazende praal deze otilzachelijke stoet aan het zicht opleverde. Na verscheide straten doortrokken te hebben om te komen op de Kleine-Markt voor het huis van M. Van Merris, men zag de commissie der feest liet buis binnentreden om dien heer bun geleide aan te bieden lot het lokaal der maatschappij. Rij de verschijning van M. Van Merris op den dorpel zijner wooning hoorde men eensklaps het blij gespel der Brabanconneonder bet eenparig geroep van Leve onze President! LeveM. Van Merris en nooit zag men eene verrukking gelijk die der omstaande menigte. k In hel lokaal aangekomen zijnde waar, nevens de nieuwe zaal, eene luisterlijke tent tol de onthaling opgeslagen was, niets was liefelijke om zien,dan de .verzameling van een twalf- lal jonge meisjes in witte Deeding, afgezet met de vaderland- sche kleuren en allerhande bloemversiersels, die uit naam der damen den bloemruiker aan M. Van Merris aanbooden. Het oudste van hen nam het woord 0111 in een vleiend en wel uit gedrukt kompliment dit rijk geschenk aan dien heer te be- haudigen, en al de andere reikten hem beurtelings met hunne kleine handjes een bijzonderen bouquet van natuurlijke bloemen uit, het woord uitsprekende van sympathie, respect, estime, vaux du cceur, longévité, bonhcurof een ander dergelijk, welk woord op de zijden linten van hunne weder- zijdsche bloemtuilen geprint stond. De groote bouquet, sa mengesteld uit fijne en rijke gemaakte bloemen die den na tuurlijken reuk behelsden van hunne verschillige soorten, zoo als roozen, jasmijnen, heliotrops, muguels, enz., enz., en omzet met zijden kanten en afhangende linten, droeg in gou den letters het gedenkschrift vanSouvenir offert par les Dames des Membres de la Société Philharmonique de Po- peringlie au Président M. J. Van Merris, d l'occasion de I'inauguration de la salie de concert fondée par lui. Le 7 Décembre 1875. M. Van Merris, diep bewogen en zienlijk ontroerd door dit openhartig huldebewijs, sprak eenige woorden van dank baarheid uit aan die lieve kinders en aan de moeders die de zelve vergezeld hadden, aan deze laatste den spijt te kennen gevende dat zijne mond onbekwaam was de gevoelens van zijn hart uit te drukken. Het gedenkstuk geplaatst geweest zijnde op eene schoon versierde voetzuil recht over den tafel van eer, en de natuur lijke bloemtuilen als tafehsieraden rond de zaal verdeeld ge weest zijnde, iedereen nam in de grootste orde zijne plaats aan het banket. M. Van Merris bad aan zijne rechte zijde M. Dhonl, vrederechter en vice-president der maatschappij, en aan zijne linkere zijde M. den Senateur Baron Mazeman die, als eerlid, dit feeslgezelschap met zijne tegenwoordigheid was komen vereeren; nevens M. Dhont zat M. Ch. Lebbe, gemeenteraadsheer; nevens M. den Baron Mazeman zal M. Hoelens, oud schepen van wederkanten volgden de heeren in richters der feest, verscheidene openbare ambtenaren en de heeren voorzitters onzer twee looneelmaatschappijen. Naar mate dit feestmaal zich in de vreedzaamste en gulhar- tigste broederlijkheid voortzette,de geestdrift groeide aan en de vreugd blonk op alle wezens. Niets was bewonderrnsweer- diger dan de vereeniging »an 320 tafelgenooten in eene zaal waarvan weinig poperinghenaars de wcêrga gezien hebben. Versierd met painiboomen, met allerhande groenten en rijke bloembehangsels, en op eene prachtige wijze verlicht met klisters en kandelabers, men scheen zich in een koninklijk banket te bevinden, want wij hebben menige gastmalen bijgewoond, opgedragen aan een minister of gouverneur, die aan de feestelijke viering van Poperinghe niet te vergelijken waren. Ook werd deze plechtigheid het voorwerp van eene onweerhoudelijke nieuwsgierigheid bij al wie van na cf van ver aan de liberale partij toebehoort, want, zoo lang de maaltijd duurde, zag men aan de balkons der oude zaal, die zicht geeft op de nieuwe zaal, een aanhoudend gedrang van geheele familien waarin de damen de meerderheid hadden. Maai: het belangrijkste deel der feest was het oogenblik op welk de losten werden uitgesproken. De eerste tost werd voorgedragen aan den heer Voorzitter door M. Dhont, vice- president, die in welsprekende woorden de milde en mensch- lievende hoedanigheden deed uitschijnen van M. Van Merris, hoedanigheden waarvan wij het bewijs voor onze oogen hadden door de voltrekking der prachtige zaal die hij als op eene looverachtige wijze uit den grond heeft doen rijzen 0111 dezelve aan zijne vrienden in geschenk te geven. Deze heildronk werd met eene onbeschrijvelijke geestdrift en een donderend handgeklap verscheide malen toegejuicht. M. Van Merris het gezelschap bedankende over de builen gewoone toejuichingen waarmede de tost die zijnen persoon betrof onthaald werd, verklaarde in krachtdadige uitdrukkin gen dat hij tot het bouwen der nieuwe zaal bezonderlijk gedreven is geweest door zijne verkleefdheid aan zijne ware vrienden cn door een gevoelen van erkentenis over de getrouwe toegenegenheid die zij hem in alle omstandigheden beloond hebben. Indien ik, zegde hij aan de leden en eerleden, in T doel mijner onderneming gelukt heb, indien ik mij een deel mag toeschrijven van den voorspoed en den bloei tot welken de maatschappij geklommen is, 't is aan uwe medewerking en aan uwe ijverige ondersteuning dat ik het verschuldigd ben. Aan u behoor ik toe met hart en ziel.... Men heeft gezegd dat wij een geuschen tempel gebouwd hebben ja, wij hebben een tempel gebouwd, maar het is een tempel toegewijd aan de kunst die altijd een middel is geweest van volksbeschaving. Deze tempel is onze citadel die ons bevrijdt tegen de aanran dingen der onwetendheid en der barbaarschheid. Indien wij in sommige omstandigheden den haat, den nijd, de afgunst en den laster van eene zekere klas van tegenstrevers te onder staan hebben, wij hebben ten minste de voldoening van ons omringd te zien door al wat treffelijk, verstandig en geleerd is en door het puik der bevolking. Het ware ons onmoge lijk, M. Van Merris in al de ontwikkelingen zijner merkweer- dige redevoering le volgen vergenoegen wij ons te zeggen dat hij na ieder rustpunt onderbroken is geweest door de vurigste toejuichingen en door een oorscheurend geroep van hourra! terwijl de damen die Zich op de balkons bevonden, hunne witte zakdoeken heen en weer zwaaiden,als teeken van deelneming aan deze geestdriftige manifestatie. Na een vrolijk muziekgespel draagde M. Vandenboogaerde eene drinkrede voor aan de vreemde eerleden,want verscheide leden en vrienden vanPasschendale,Elverdinghe,Rousbrugge, Watou, Vlamertinghe en IJper hadden hunne woonplaats verlaten om aan deze hulding deel te nemen. M. Vanden boogaerde, bijzonderlijk uitweidende op de woedende poli tiek onzer tegenstrevers, liet in overtuigende en treffende uitdrukkingen al de ijdelheid zien der theokratische heersch- zucht in de verschillige landen van Europa, en vergat zelfs de zedeleer niet van een gekruinden ellendeling eener naburige gemeente (Proven) die de burgerdeugd doet bestaan in de miskenning van 56 jaren dienst en weldaad. Eindelijk, na de stormende toejuichingen welke deze tost op nieuw verwekte, M. de Senateur Baron Mazeman liet nog eenige woorden hooren over de eer welke aan M. Van Merris toekwam in de wonderbare verwezenlijking van zoo eene treffelijke en talrijke maatschappij als die der Philharmonic in eene landstreek gelijk Poperinghe. Hij bood eene vleiende en welgevoelde hulde aan den ijver en de eendracht van al hare leden, en stelde eenen dronk voor op de gezondheid en op den vooruitgang en den bloei van het genootschap. In het algemeen genomen, nooit heeft men in Poperinghe zoo eene luisterlijke feest gezien en nooit zal zij uit't geheu gen verdwijnen van al wie er ooggetuige van is geweest. Een bijzonder lofvvoord mag nog toegestuurd worden aan hel persooneel van den tafeldienst, want nooit is dusdanige dienst met meer orde en regelmatigheid gedaan geweest. Al de spijzen waren wel bereid en warm opgediend, en de wij nen, komende uit de kelders van M. J. Benoot en van M. Ed. Bruneel (voordeeliglijk bekend voor zijne fijne wijnen) wa ren allersmakelijkst. De moeder van Pappot, bij het zien der honderden men- schen die Zondag noen, op de Markt vergaderd waren, vraag de aan haren zoon wat er aldaar te doen was. 't Is, ant- woordde hij, Van Merris dat ze buiten de stad met eene 11 piepegale wegvoeren. AVilde hij misschien van de piepegale spreken waarmede men Nonkel Fikken, zaliger memorie, zoo schandelijk naar het hospitaal wegvoerde alsvvanneer hij in zijne oude jaren kwain ziek le zijn, en na dat hij zijn leven lang voor Pappot'» famillie gevrocht had en de fortuin gewonnen had waarmede dezen hooveerdigen smouter nu van den grooten speelt Als men Pappot, wiens vuilen pap dagelijks overloopt, zal wegvoeren, 't zal op zijne batteuse zijn, en men zal hem in de scheur op eenige booten strooi gaan uitijdelen waar hij zoo schaamteblos 's Zondags gaat desschen. Vatje 't Benootje? De abbéljes hebben tot nu niet een woord vermond vaD hunne katholijke Ceciliafeest, en om een goede reden. Nooit heeft men eene schoonere boereleute noch eene grootere losbollerij gezien. Vraagt het maar aan de bazinnemetal haar gestolen overschot van vleesch en dessertvraagt het maar aan Felix van de Gerrewaertstraat met al zijne poezetjes vraagt het maar aan het meisje die rondging met taartjes en spekiila lie en die op haren verkoop aan de schoteldoekspelers tien francs te kort gevonden heeft; vraagt het maar aan de piano-huurders die, om het gehuil van den paus-aap te bege leiden geen instrument onder hun eigen volk gevonden heb bende, op eene vreemde piano schoone dingen uitgemeten hebben. Eindelijk vraagt het nog aan de katholijke boeren die meenden dat de kosten der feestelijke maaltijd in hun jaargeld van 6 franken begrepen waren. VE&OORDEELSMG VAN BAZAïNE. Zie hier hoe dat deGaulois de wijze verhaalt waarop b» zaitie zijne veroordeeling heeft opgenomen

HISTORISCHE KRANTEN

De Toekomst (1862-1894) | 1873 | | pagina 2