VAN IJPEREN.
FRICADELLEN
Aan de heeren lezers der TOEKOMST.
4 FRANKEN 'S JAARS
N1' 622,. Drrficudr Jititr.
Politiek. Stads,-Kunst-en Letternieuws. Verscliillige Tijdingen. Markten. Bekendmakingen.
VOOR IJ PEREN. Fr. 4-50 VOOR BUITEN STAD.
Aankondigingen: 12 cenlimcn den regel.
Rekiamen: 28 een li men.
ZONDAG. 22" FEBRUARI 1874.
Bureel: Dixmtniestraat. 59.— Alle inzendingen vraclih rij.
VERTREKUREN VAN IJPEREN
De beraadslaging op de begrooting van binnen-
landsche zaken heeft dit jaar nog al aanleiding
gegeven lot gegronde bedenkingen van wege de
heeren Rogier, Bara en Pirmez. Deze gewezen
Ministers, na het recht herkend te hebben dat liet
ministerie heelt van den voorkeur te geven aan
zijne politieke vrienden, hebbende wijze be
knibbeld hoe hetzelve dit door verplaatsingen en
afstellingen in een kiesbelang uitoefent. Daarom
vallen al de klerikale nieuwsbladen zeer onbeta
melijk uit tegen de liberale/epresentanten. Indien
men hun moest gelooven, nimmer in geene gele
genheden heeft de oppositie zoo hevig geweest.
Zij hebben vergelen met wat geweld, gepaard met
slechte trouw, zij de liberale ministerien beurte
lings hebben bevochten er zijn bun geen vcrwijt-
sels gespaart geweest, noch geene schendwoorden
welke men hun niet heeft toegestuurd en hel was
niet alleenlijk zoo lang zij de ministerieele porte-
feuillen in handen hadden, maar na hunnen val,
heeft de klerikale haat hun blijven vervolgen, en
thans nog overlaadt men hun dagelijks met de
ongeschikste scheldwoorden, terwijl de liberalen,
hoe hevig zij de voorrnaalige ministers hebben be
vochten, eenmaal dat dezen het beheer in ander
handen hebben overgegeven, hun in ruste gelalen
hebben.
M. Rogier is altijd een bewonderaar geweest dei-
Garde Civique, cn beeldt zich in dat dezelve, in
geval van oorlog, zou kunnen helpen liet land
verdedigen. Het spreek van zelf dat. een schijnrede,
voorgesteld door den heer Van Humbeeck, (een
vooruitgangcr), gunstiglijk moet aangenomen wor
den, maar daar uit besluiten dat, bij geval de
meerderheid der Kamer liberaal ware, zij een
gedeelte der burgerwacht naar het kamp zou willen
zenden, is niet aannemelijk, en wij hebben de
overtuiging dat een dergelijk voorstel door de
negen tienden der liberale representanten zou
afgekeurd worden. Niet te min de klerikale druk
pers neemt deze gelegenheid waar om te doen
gelooven, dat, indien de liberalen aan het hoofd
geraakten, men deze nieuwe militaire kwelling zou
te vreezen hebben. Dit is een middel om de kiezers
te bedriegen en om te doen gelooven dat men
geenen afslag te verhopen heeft bij het veranderen
van beheer en indien liet anders ware wegens het
getal manschappen dat men onder de wapens zou
houden, (iets waaraan Belgen moet toegeven om
zijne onzijdigheid door de andere natiën le doen
beschermen), ten minste door de ondervinding dei-
vorige jaren is het bewezen dat men de dienst
plichten niet zou verergeren gelijk het klerikaal
ministerie het doet en wel bijzonderlijk wegens de
plaatsvervangingen, enz.
DE TOEKOMST
IJZEREN-WEG.
Raai- POPERINGHE-HAZEBROUCK. 6-30. - 12-03. - 3-57.
- 6-30.
Raar POPERINGHE. 9-07. - 8-43. - 9-50.
Naar KORTRIJK. 5-34. - 9-49. - 11-18. - 2-53. - 5-23.
Naar ROUSSELAERE. 7-30. - 12-23. - 6-43.
Naar LANGEMARCK. 7-15. - 12-06. - 6-20.
liet schrander Nieuwsblad je begint, in zijn nummer at»
Zondag laatst, met aan zijne lezers een fricadelletje op te
dienen dat waarlijk de moeite weerd is om.... lezen.
Weihoe! de liberalen sloffen zoo hoog met het woord
vrijheid en de katholijken zijn niet vrij in Zwitserland1 en in
Duilschland van d< weinig geleerde menschen op te stoken
tegen den wettelijken vorm der regeering
Vrijheid! zegt het wijsgeleerd Nieuu'sbladjeen wij
mogen volgens ons geweten met de wetten van een land niet
lachen
Vrijheid! en wij mogen in onze sermoenen en in onze
dagbladen den Koning van Italië niet uilmaken voor dief,
Biesmarck voor moordenaar, en al de liberalen, die ons een
weinig in den weg staan, wij mogen hen niet schaden of
schandvlekken of men veroordeelt ons voor 10,000 fr. boete
Vrijheid! En toen er een broederken, volgens zijn ge
weten, hij honderden kinderen zulke apaoS opvoeding geeft,
de liberale gerechlsheeren zeilen hem achter de grendels, en
nogtans de vrijheid van onderwijs is een liberaal woord
Vrijheid van associatie, en wij mogen in onze kloo--
ters, G'e/i/egeslichten, niet konklefoesen of het gerecht komt
er zijnen neus lusscheu steken, het is belachelijk!
Moorslede, Februari 1874.
(2' Vervolg).
Be lezer der Toekomst, die tot nu toe maar weinig van
Moorslede gekend heeft, die deze gemeente voor een voor
beeld van bestuur, van orde, van vrede, van eendracht, van
voorspoed, van onpartijdigheid en hij gevolg van stoilelijken
en zedelijken voortgang aanzag, die lezer moet wet verwon
derd zijn, zoo al met eens een storm te ontdekken, daar waai
de zoelste kalmte heersebte. En hij vraagt zich natuurlijk,
welke is de oorzaak daarvan? Wie heeft den oorlog ontsto
ken? door welke driften is hij bewogen geweest om van het
vreedzame Moorslede eene stormende zee te maken? Ik zal
zoo vrij zijn met bedaardheid en onpartijdigheid de waarheid
na te sporen en te verklaren.
Toen men de menschen van zestigjarigen leeftijd hoort ver
tellen van den goeden ouden tijd, van den Eerw. Heer Pastor
Verhelst, God hebbe zijne ziele, zwelt ons het hart van vol
doening. Vriend van arm en rijk, was hij voor de eerste een
vader en weldoener, en voor de tweede een goede herder, een
verlichter. Hij was tevens de bestuurder en de herder der
gemeente. Dart kende men geen snotneuzen, geen smeerlaps,
geen huwelijkschenders, geen hoeren en hoerkoten op Moor
slede. Overtuigd als hij was van de verhevenheid van onzen
Godsdienst, miek hij er een gebruik van om de menschen, op
den weg der vrijheid nogtans, te verlichten.'s Zondags't was
een sermoen, kort maar goed geene bloemen van welspre
kendheid, neen, dat niet. God heeft van eerst af gewild dat
zijne leering door de eenvoudigen van hert verkondigd
wierde, daarom koos hij arme schippers om het goede
nieuws te verspreiden. Be armen waren zijne vrienden, de
behoefte zijn toestand, en nogtans die schippers spraken vol
macht de taal der rede, der ziel, der godheid. Verheeld u Sint
Paulus het oude Griekenland doorreizende op de voetstappen
van Homerusslecht gekleed, arm, verlaten, gaande van
dorp tot dorp, de menschen bijeenroepende, hen hunne dwa
lingen hekend makende, hun den waren weg der deugd lee-
rende. Verbeeld u hem op den stoel van Demosthenes,
uitroepende: Grieken, uwe onbekende God is deze welke ik
u zal leeren kennen. Verheeld ueenen missionnaris in Ame
rika. liet geluk wachtte den heiligen zendeling op zijn dorp,
bij zijne kennissen, bij zijne familie; maar neen door eene
goddelijke beweging voortgedreven wil hij zich opofferen
aan den Godsdienst. Door de gevaren der zee, door de een
zaamheid der amerikaansche wildernissen,midden van wreede
dieren, van duizende gevaren stronkelt hij voort. Wat is hier
alles eenig, onbekend, gevaarlijk, roept hij uit! Maar niets
kan hem weerhouden, Midden in de bosschen wonen men
schen, die den waren God niet kennen; de aihoeder zendt mij
om ze gelukkig te maken, ik moet er heen. In eene ontwoe
kerde vallei verheffen eenige hutten hunne kruin boven de
aarde daar werken menschen zij zijn onbeschaafd, kennen
niets van de kunsten en wetenschappen der Europeanen de
landen zijn slecht beploegdbrengen bijna niets voortgeen
overvloed is er gekend. De missionnaris komt er toe, ontsnapt
aan de vervolgingen, en de welstand, de zon der beschaving
verheft zich te midden der bosschen.Ziedaar ware Godsdienst,
eenvoudige zeden, hemelsche tevredenheid. Ziedaar wat een
priester, die zijn ambt verstaat, kan. Er is geen mensch, die
zooveel gelegenheid heeft om zich bemind te maken, hij
moet liet stealingsmet inzicht doen, om gehaat te uorden
en zuiken voorbeeldige herder was Verhelst.
Maar hoe zijn de zaken veranderd
Over eenige jaren was Mijnheer Verlez aan het
Bestuur der gemeente en lid van den Provincialen Raad. De
groote populariteit, hel doorzicht in bestuur, het machtig
verstand en de onwederleggelijke rede nateken hem bemind.
Als een goed stuurman wilde hij alles naar geweten kwijlen,
en etschle derhalve ook de rekening van de kerkfabriek voor
zooveel deze in betrekking met de gemeente staat. Geen geld
ontzegde hij, maar als een echt kassier wilde hij weten waar
hel heenging. Deze handelwijs beviel de kerkfabriek niet.
M. de Pastor kon niet verslaan dat eene wereldlijke overheid
zich met de godsdienstige zaken bemoeide; maar nu nog
neemt men in princiep de samensmelting van Kerk en Slaat.
Welk een ongehoorzaam, welk een weèrspannig kind als M.
Verlez! de adeldom en de geestelijkheid zouden niets van
hunne oude voorrechten mogen behouden, zij zouden verste
ken zijn, ja zelfs op denzelfden trap der burgers moeten
