w ESTOUTER, Mengelingen. De korrespondentien van Poperinghe en Voormezeele, kunnen maar binnen acht da gen ingelijfd worden. ISï.CELAERE. In de laatste vergadering van den gemeen- raad, ais zij de rekeningen moesten stem men, kwam eene aanvraag van 150 fr. voor den dag ten voordeele van den ge meente-ontvanger. Was het wel eene ver hooging In het geheel niet, want het was maar eene rechtveerdige vergelding voor het verdes dat hij ging onderstaan met eene groote som van boven de 700» fr. geloof ik, als waarborg te moeten storten in de schat kist van den Staat. Op die som verliest hij nu 150 fr. en nog daarbov» n zijn traktement van 150 fr. vei hoogen «as dus maar rechtveerdig en ging daaromtrent balance wegen met het verlies. En a>wie een zierken verstand van gemeentebestuur bezit, moet bekennen dat de ontvanger maar eischte hetgeen waartoe hij recht had, en geene centiem meer. Inte gendeel bij hadde nog meer mogen vragen. Het hondejong, die goede vriend, van de familie van den ontvangerkon dat niet verkroppen. Hij schoot in eene ka'te kolerie. Wat, zegde hij, 150 fr. meer betalen aan den ontvanger? Ik zou liever mijne demissie geven (reeds de tweede keer dat ge dat zegt; och heere het ware iammer). Wij moeten zorgen voor het profijt, en wij zullen hem geene centiem meer geven. Den olijkaard die maar met groote moeite zijnen naam kan zeiten (en beter hondejon gen kan vasthouden), wist niet dat het trak tement van den ontvanger, met de 150 fr. geweigerd te zijn, van zoovele verminderde. Niettegenstaande de bedreigingen van het hondejong, stemde men 100 fr. Alzoo is het traktement dat van ie vooren te leege stond volgens de tijden, nog van 50 fr. en meer verminderd. Doet dan met zu'ke man nen voort. De ontvanger was de eenigste gemeentebediende die tot nu toe in hunne verraderlijke klauwen niet geraakt en was. Nu is hij in het zelfde wegeltje als al de an dere met zijnen plicht te kwijten kan men niet weldoen voor dat volk. Vermindering van winst, en driedubbel werk bij voordezen. Oo die mannen, dat is loon naar werken volgens de kaloten Al de liberale raadheeren verstonden ge makkelijk de aanvraag van den ontvanger en stemden eenparig lijk de 150 fr. omdat zij willen rechtdoen aan wien recht toekomt. Het hondenjong zorgt voor het profijt van de parochie, zegt. hij, maar hij meent en we 4 hot anders. Wij zullen eens zien. Over tijd was er 150 fr. toegestaan voor de re gisters van den burgerstand te schrijven diezelfde som bestond ook ten tijde van M. Katels. Dat was te wel voor onze katholieke stad. huisbazen den gebuisden landme ter ging dat doen voor 100 fr. Schoone oogverblinding. Hij heeft het nog geen jaar gedaan aan 100 fr., en het moet nu 200 fr. zijn ja, ja. lastenbetaalders, ik zegge twee honderd franks. Nooit is het meer geweest dan ISO fr. Dus smijten ze daar 100 fr. weg; maar de langen hals-hor- logiepiet, blijde genoeg, zal ze oprafelen en in Znn binnenbeursje steken, om vrouw en hinders te kweeken. Zoo, van den ontvanger trekken zij 50 fr. af uit gespaar?aamheid en aan den gebuis- den agent d'affaires, geven zij eene verhoo ging van 100 fr. Wat slimme vossen. Nog in dezelfde vergadering stemmen zij 2600 fr. voor nuttelooze graviers te leggen, 1600 fr. meer dan overjaar. De eene gra- vier (naar den zuidhoek) mag er zijn maar zij is maar gemaakt ten voordeele van den hoedjcboer en niet voor de andere men- schen van den zuidhoek. De andere gravier is geleid voor eenen raadsheer, en voor nie mand anders. Wat A. D. raadslief in de ver gadering heeft doen uitkomen. Had er bij die mannen recht te krijgen geweest., zij zouden naar hem geluisterd hebben, want hij deed de zaken met veel kennis en over tuiging uiteen. >'aar neen. men doet maar voortelen breekt geld met hamers, en dan zullen zij failliet teekenen de pauw heoft het gezeid. Dus alle menschen, zoowel kleine als groote gebruikers zoowel de plaatsemaans als de hoeren van den oosthoek, den Keiberg en den Reutelhoek zullen de 2h00 fr. helpen betalen en van de graviers zullen zij geen zierken voordeel, gemak en profijt henben. Ziet gij ze opkomen met hunne gespaar- zaamhe'id Al den eenen kant trekken zij van eene gemeentebediende 50 fr. afen van eenen anderen kant smijten zij boven de twee duizend franks weg. Styn de hennetaster. gij moet niet peizen dat wij uwe decoratie van Zond ai laatst goedkeuren. In hei. geheel niet wij wen- schen maar dat zulke vuile en lahe naden zouden uitkomen. Wie weet. of de daders geene kaloten zijn Dat zou wel kunnen ge beuren ook. Over twee maanden heeft den hennetaster bijkans eenen grooien steen op zijn hoofd gehad, die uit don hemel k wil zeggen van den toren viel,over veertien dagen binst de vroegmisse, viel eanen anderen steen af te midden van hei volk. Wij zijn blijde dat wij geene ongelukken ie betreuren hebben. Zondag geeft de kerktoren zijnen derden brief; misschien zal de burgervader hem dan aanhooren. Den liberalen Lanteern. den 12 .Mei 1836. Gij zult u nog wel het opschrift herinneren, die kwilslabbe aan de kerk had doen in de installatie hangen van den burgemeesn r Voor degene die het zouden kunnen vergeten hebben, zai ik het nu herhalen! Als kerk en Staat ver eenigd gaat, is 't rust en vree in dorp en steê. La,.t ons nu een kort overzicht doen sedert dat kerk en Staat vereenigd zijn en wij zullen zien of die verzen waarheid gi worden zijn. Toen de katholieken in 4884 aan het bewind kwamen was hun eerste werk te vei brijzelen wat in hun weg stond of liever in dien der geestelijken. De onderwijzers en onderwijzeressen, die niet tegenstaande hun gebod getrouw aan hunnen eed gebleven waren, moesten nu gevóélen, wat den haat der verspi eiders van het gebod van liefde, vermocht. Op alle dorpen waar de priesters baas waren, werden de Siaatseholen gesloten en de méésters en meesteressen aan de deur gezet. Wat was nu het gevolg van die schandelijke handelwijze? Eene opschudding door gansch het land en die met het omverwerpen van het ministerie zou geëindigd hebben, had de Koning het goed gedacht niet gekregen Woe-te en Jacobs wég te zenden om ze te vervangen door Devolder en den symphatieken heer Thonissen, die zooveel verdriet heeft telkens hij eene school moet slui ten. Het was ook in 1831 dat de liberalen in massa naar Brussel trokken ora de vernietiging der nieuwe wet te vra„en; en acht dagen latei- zag men eene manifestatie van opgeraapte ka tholieken naar de hoofdstad gaan, maar wat ze niet vroegen kregen zij voor niet (wat slagen tegen hunnen domperskop en oorvegen om in hunne maag te slaan). Om nu het volk wat te paaien verhoogde ThonNsen de wachtgelden; denkt niet lezers dat zulks uit goedhertigheid gesctiiedde o neen! Alleenlijk om aan t sctioteUen te blijven. Eens dat alles rustig was ging men aan den gang, twee punten hielden onze meesters bezig en het was: de verbetering van den geestelijken toe stand en de verdelging van liet Staatsonderwijs. De priesters hadden immers zooveel geleden, zij hadden gedurende zes lange jaren van den Staat verwijderd geweest, zij hadden toch zoo veel van die scholen zonder God en meesters zonder geloof verdreven, dat zij nu moesten beloond worden. De meesters en meesteressen hadden zoolang het hoofd durven rechten, zij hadden zooveel geld verkwist, dat zij nu moes ten gestraft worden. Het was hun ie schuld, dat men de lasten had moeten verzwaren en dat het land in schulden zat Nu dat er op vele gemeen ten de Siaatseholen weg zijn, en daar waar zij gebleven zijn de subsidiën verminderd zijn, is het land rijk; de lasten zijn verminderd, de rust en vrede is hersteld, de boeren worden rijk daar den landbouw zoo goed gaat sedert er eenen minister en zijne ingenieurs zich mede bemoeien. Wie nu toch niet tevreden is mag als onredelijk aanzien worden; want er bestaat maar een ministerie in gansch Europa die zoo veel geschenken aan het volk geeft dan het onze. Uitroeiing van het volksonderwijs, meeslei schap der geestelijkheid, voor de vol skinderen der tienjaren soldaat zijn en nu en dan opstanden in het land. die millioen franks schade doen zooals te Charleroi en in de omstreken. En dat is nu den welvaart onder het katholiek minis terie. De handel is stil, honderden werklieden zijn zonder werk en moeten vergaan van honger en durven de priesters rond gaan voor deu paus en voor St-Pieter, nog durven zij gedurende de jubilé zeggen dat almoezen in den offe blok en niet aan den armen moeten gegeven worden. Maar om geld in te zamelen voor de ongelukki- gen van hunne parochiën, dat niet, het zou te liefdadig zijn. Ik ben nieuwsgierig hoe de zwartjes de ar moede zouden verdragen, zij die in weelde leven! Wat zouden zij doen indien er in hunnen handel eene krisis kwanie; 't is spijt dat het in Jans macht niet is hij zou wel eens. willen pro- beeren maar hij kan niet Welnu, kwilslabbe, antwoord mij nu! Waar is de rust en vrede die wij genieten sedert de kerk met den Staat vereenigd is; ik versta er mij niet aan alhoewel ik sedert den jjanseheri vasten peis en erpeis en toch vind ik den weg in dit doolhof niet en wie zou dat verwonderen dat Jan zich aan de praats der zwartjes niet verstaat. Wanneer h eft ons land nog zoo ongelukkig geweest als nu!! Niet eenen stiel gaat, tenzij den geld winkel der zwartjes en dat geschied onder een katholiek ministerie. Zou het niet geradig zijn nog eene jubilé te doen, ten einde wat meer geluk aan de kwezels te geven, want tot nu is er nog niets die ten hunnen voordeele spreekt en de kiezingen nade ren, wat zuden de katholie5 en nu ten voorschijn halen om voor hun te doen kiezen Ten zal nu niet meer zijn, weg met de belastingen, weg met de geldverkwistingen, want het zijn puni' n waardoor zij aan het bewind geraakt zijn en nogtans bestaat het; noch de lasten, noch de uitgave van het onderwijs zijn verminderd. De kiezers hebben zich eenmaal laten foppen, met de hoop dat het de laatste maal zal zijn. Ik zou zeer tevreden zijn indien kwilslabbe mij de verzen van ais kerk en Staat te zamen gaat, is 'i rust en vree in dorp en steè zou willen uitleggen, hij kan als hij wil, den schrijver van de Gazette van Brugge van het artikel van den 16 Mei 1883 daarmede belasten. Het schijnt dat de kwezels en dibben zoo tevreden waren dat Jan uitgestraald had, dat zij een banket opgericht hebben en ferm op mijne begraving gedionken hebben; maar zij hebben ook het vel van den beer verkocht eer hij ge schoten was. Ik heb wel zes artikels welk de eenen na de anderen staat te wachten. Dat beuterpander zich maar gereed maakt 't zal eens zijnen toer wezen, zulde. Dus, Westoutersche vrienden, gelijk of gij hier ziet en is Jan nog op verre niet uitgestraald, hij heeft zijnen pascheu gehouden en zal later ook zijne biechte vertellen, maar alles op zijnen tiid. BERICHT. Beminde lezers en lezeressen, Jan laat u welen dat hij zijn domicilie genomen heeft te Weslüuter en dat hij het zomer saisoen zal pas- seeien op den rooden berg tusschen de Vrede en Jen Nachtegaal. Voor degenen die mij hegeeren te spiesen, is mijn kantoor open den Dinsdag en Donderdag, van twee tot vier ure 's namiddags. JAN STRAAL. Ylajkertihgiie, den 12 Mei 1886. De schijnheilige krikke-niewaar, overdra ger en aanhanger, der twee gedsbedriegers, schoolvos en boonekamp. gij, de diij uitver- koornen tot het bewerken en bespieden der brave lieden, zoudt gij niet beter doen uwe eigene daden te overwegen, waarvoor gij zelfs, indien er nog eergevoel in u zit, zoudt achteruit deinzen. Ja zeker, hih-patjjk, gelooft niet dat Gusten u uit het oog verloren heeft, en dat uwe laffe teleurstellingen, uwe afspraken of rendez vous met de twee bovengemelde kopstukken, om plannen te smeden, mij teenemaal bekent zijn. Do schoolvos, de hardnekkigste van al, speelt voorzeker de groote rol, want hij is ge woon van masker te veranderen, en zijn Judas gezic.it aan te trekken. Loopt maar met krikke wewaar naar de mis, gebaren te lezen en om gezien te worden, maar als ik. Gusten, ter kerk ga, 't is niet om iemand de oogen uit te steken, maar wel met een rechtschapen hart, niei om kalanten te winnen of om oen postje te bekomen; 'k kan daar zonder. Den dei-den persoon is wel den gekenden, den uitmuntenden boonekamp, die zijne muls van dag tot dag voelt waggelen, die siddert bij het overdenken en overlezen zijns levensregel, en die beeft bij het zien voorbij reizen zijner oversten Daar moet toch iets kwaads onderstuken, die hem reeds het schitterende voorgaande leven aan het geweten doet knagen. Atzoo moet hij in zich zeiven gaan en Uitroepen: noe dikwijls heb ik toch brave lieden verdrukt die zoo schoon aan huu brood ronden geraken? Hoeveel zijn er niet die nitj nooit kwaad wilden, en omdat een andc-r mij eene vergelding aanbood, hen deed verdrijven tegen wil en dan» Ja, boone kamp, er zijn nog andere zaken welke Gusten, nu met dé kermis niet noemen zal, en die nog meer u zullen het hert doorgrieven. Hoopt dus niet op betentis, want ik zal u hard op de melen zittennog meer omdat gij zoo druk. den verkooper der Toekomst mishandeld hebt; maar herbegint niet meer, want Gusten is hier die u zal kortvlerken, onthoud het goed, drin kebroer n° 1, want gij zoudt kunnen bij krom- tïienek gian, en moogt voorzeker zijn dat gij en uwe aanhangers, zonder twijfel allen op dezelve wijze zult gehandeld worden, indien gij niet boete doet Si poenitentiam non ègeritisomnes similiter pé rib it is. Luc. XIII, Ja, boonekamp, schoolvos en krikte-niewaar, gaat nu bij uwe bazen, smet en geldflesch, zoekt nu maar de uitlegging mijner woorden en ik durf u verzekeren dat geen vermaning, hoe ern.sisg oo» uitgesproken; den indruk te weeg bréngt, dien het gemelde in latijnsche woord m op. den lezer maakt tien gevoelt het dubbel dar, dé tijd beenvhegt Vergeefs zou men de oogen sluiten; vergeefs het hoofd afwenden, en onwil lekeurig knaagt de spookachtige worm des gewetens die grijnzend u wilt overvallen en schijnt uit te roepen: Waak... want of ge wilt of tegenstand biedt, ge wandelt op den weg naar et graf!.,, luistert wel naar deze woor den: Ik wacht mijne prooi, en of ge blijft of u verwijdert, of ge in de wereld of in afzondering verkeert, of ge genot of vreugde smaakt, ik wacht u! mijn rijk nadert, het nadert zeker en snelzijt ge voorbereid? men siddert en wederom is een gedeelte van den levensraad afgewezen. Ziedaar, vri-nden, hoe die rnenschenfoppers ook hun einde zullen vinden, wat ons aangaat, God .-chept den dag en wij gaan er door; et aprés nous le deluge. Daar zijn nog anderen zooals: Liefje, dat klein kattejong, die ve leden week bij Léonie gi.ig in haar gebuurte en merkende dat het Nieuws van den dag op hare tafel lag te prijken, vroeg zij onbezonnen: koopt gij ook cue deugniet gazette, gij weet immers dat bet al maar deugniets volk is die het blad koopt en leest. Lieije. die zuivere maagd, wilde de Toe komst bedoelen en zij was mis. Hebt gij ver gelen, schandaal van Vlamertinghe, dat eertijds de gidsen achter de Sterre, u aan eenen boom bonden, en dat die soldaten, zoo god vruchtig als gij, van het schouwspel verwijder den na de offerande gedaan was. De kwildibbe s gramschap is over, en is tot bedaardheid gekomen, 't spreekwoord zegt het: na regen komt zonneschijn. Smet drijvuldigheid, Gusten heeft u wel ver staan in uwe kuip en ik mag u verzekeren dat gij goeden snuif hebt, hij bijt in den neus gelijk het behoort. Gij waart nogtans boosaardig en hadde zoo eene oostersche pretentie, die goed overeenkomt met Cambrinus, of den vermaar den Brugsehen pollichinel. Gij spraakt van stilte in de kerk, wilt de goedheid hebben alvoorens iemand anders te laten snuiven, boonekamp en Henritje van roste nini's te verwittigen, die twee schijnheilige kaloten, dat ze de rust van hunne geburen niet meer zouden stooren in het gebed, want ik zou moeten zeggen dat die twee kwakzalvers, onzen Heer een vliessen baard aandoen Zoo gaat het met de zwartjes, hunne botte woorden zijn nog warm die wij met schaamte voor hun aanhooren of ze /.ijn reeds met de schaal onder uwen neus en onbeschaamd staren zij u in het ge zicht als gij geen muntstuk geeft. Tot wederziens, smet, wij zullen zien hoe het Zondag zal gaan, 't is kermis (balancez vo« dames) Tot Zaterdag voor mijne belofte te volbren gen aangaande het liedje van Baas Pence». (Hoep-la.) (Gusten Nieuwsgierig.) [JPEREN 8 Mei. 15 Mei. Tarwe Rogge Ha er Erweten Boontjes j Aardap. i Boter i 10.600 4,100 3,400 000 000 5.000 14,227, 18-50 15 -50 17 50 00 00 00-00 6-00 260-00 10,100 3.400 1.500 000 1,100 5,000 11,850 18-50 15-37 17-50 00-00 20-50 6-23 243-00 Een heer biedt zich bij den koster zijner paro chie aan om den lijkdienst zijner vrouw te regelen. Het is 600 fr. z gt de koster. Dat is duur zuudt gij hetvoor geen 100 fr. min kunnen doen F,bwel ja, zegt de koster, maar het is om dat ik hoop verder nog uwen balanl te hebben. Hij had wormen Een invaliede biedt zich bij den geneesheer W... aan. Doktor, zegt hij, ik zou een middel tegen de wormen willen. Waar is het dat de wormen u kwrilen. In mijn houten been, die geheel vermolmd Maandag laatst was een bakkersknecht te Teinschr op ronde, om de kalanteu van zijnen baas te gerieven. Na ineen huis twee bi-ooden te hebbeu besteld komt hij weer buiten, ziet rond en vraagt aan een daaromtrent zijoden persoon waar zijne broodmand is, doch deze z<-gt den bakker met gi ene mand gezien le hebben. Verscheidene an dere personm komen bij, doch niemand weet van di- mand te spreken zij was gestolen De bakker dacht niet beter te kunnen doen dan den lieer politiekominissaris le verwittigen, welke ook aanstonds ter plaats kwam oin onderzoek te doen. Wal was er nu van de broodmand geworden Wel onze bakker had in een huis, waar hij zoo even geweest wa\ gevraagd om dezelve eenige oogen bukken te mogen laten staan, terwijl hij de twee b'ouden in kwestie girig bestellen, en bij was hel eenvoudig vergi ten Elk kan eens eene verstrooidheid hebben. Eene letterkundige noodigt eene danseres uit de opera, om met hem te gaan souperen. Ik vraag niets beters antwoordt zij, alleen lijk zeg ik u voorop, da! ik mijne moeder moet medebrengen, zij zal mij alleen niet laten gaan. De minnaar trekt een vies gezicht en zegt tot zich z-lven Ik zal mij van de moeder wel kunnen ontmaken als dal mij piesier doet. Mensoupert met driën. De lelt- rkundige doet de mama drinken zooveel bij kon. Bij bet nage recht is iedereen vroolijk. Het is nu het oogenblik denkt hij on <!c orde weg te zenden. Maar op wal wijze. Terwijl hij bezig is met op een mJldel ie den ken, nadert de moeder hem en zegt -ullekens aan zijn oor 'k Geloof dat het nu 't oogenblik is om de kleine naar huis te zenden GRANEN verkocJittc enz. kwantiteit middenpriis p 100 kilo. "erkochttc kwantiteit ufdcenprljs p.-Ito kilo.

HISTORISCHE KRANTEN

De Toekomst (1862-1894) | 1886 | | pagina 3