Gazette van 't arrondissement JUperen.
Nr 23.
25e Jaar.
Zondag 6q Juni 1886.
Politiek. Stads-, Kunst- en Letternieuws. Verschiilige ''Lijdingen, Markten, Hekendniakingezi
Be beschermers \an den
landbouw.
P r o i i s t i a I e k i e r/J n g e o
In wiens bed sliep
Louiseken
Bnreel: Bhmndestpaat, IS.
AANKONDIGINGEN 10 centiemen den regel.
RECLAMES 35 ceatlemeii den re^el.
Brieven en pakken moeten vrachtvrij toegezonden worden.
§v-;;Wp':
ABONNEMENT
Cr. 4-00 'h jaars voor de «tad fp, 4-59 voöp geheel Bclglc.
Buitenlandsche verzendingen, 't port daarboven.
10 centiemen het Dommer.
Men senrijft ir. op al de postbureelen.
De heer Osw.de Kerkhove heeft in
eene vergadering der Liberale Ver-
eenigingvan Aath eene redevoering
uitgesproken, waarin hij onbarm-
hartiglijk de klerikale hansworsten
ontmaskerd heeft, die zich, sinds
ruim twee jaren,de beschermers van
den landbouw'noemen durven,
Wij kunnen niet nalaten een deel
van die redevoering aan onze lezers
mede te deelen
Onze politieke tegenstrevers.zeg-
de de heer de Kerchove, verklaren
zich heden over alle belangen zeer
bekommerd Ha Mijnheeren, of
men ziet dat de dag der kiezingen
nadert.
Alsdan zijn zij kwistig met pro
gramma's en beloften, maar wat heb
ben zij gedaan om aan de stoffelijke
belangen der natie te volkomen? Zou
het land nu rijker en voorspoediger
zijri dan in 1884? Welke verbeter n-
gen zijn er, het zij bestudeerd, het zij
voorgesteld geweest? Welke maatre
gelen hebben zij genomen om nijver
heid en landbouw te begunstigen
r De balans er van is gemakke
lijk op te maken de bewarende ge
zindheid is enkel om hare eigene be
langen, om de klerikale belangen be
kommerd geweest
Het is reeds zeven maanden dat,
de afgevaardigden van^Nijvel een
ontwerp neergelegd hebben strek
kende om een inkomrecht op het
vreemd vee in te voeren. Door het
kabinetshoofd bestreden, blijf j; dat
ontwerp, in de kartonnen der parle
mentaire commissies verdokenen het
is onmogelijk geweest bet er uit te
voorschijn te krijgen. Het verslag is
aan de Ivamer niet onderworpen ge
weest, en de Kamerleden werden der
halve niet geroepen om over die
kwestie,die van mik hoog belang is
voor het heele land, uitspraak te doen
Maar, de kwestie van het in
komrecht op het vreemd vee daar ge
laten, er waren andere nuttige maat
regelenten gunste van den landbouw
te nemen.
De granen en andere voortbreng
selen van den mlandschen grond
moeten die in de openbare aanbeste-
digen de voorkeur niet genieten Is
dat niet heel billijk en rechtvaardig?
Is zulks niet overeenkomstig met
de gezonde reden
r Nu, is bet zoo geweest?
„In het begin mijner rede heb ik
u de aanbestedingen van tarwe her
innerd, die onlangs voorden dienst
van bet leger plaats hadden.
Den 1 November 1885 stelde het
Staatsbestuur een millioen vijf hon
derd duizend kilos tarwe in aanbe
steding en bet besprak dat de ticee
derden in vreemde tarwe moesten ge
leverd zijn den 14 November had
er eene nieuwe aanbesteding van
twee millioen vijf honderd duizend
kilos tarwe plaats.waarvan een mil
lioen vijf honderd duizend, kilos
moesten uit Amerika en California
herkomstig zijn. Den 20 November
ondervroeg ik den minister over die
aanbestedingen ik deed opmerken
dat, men zoo de vijf-en-twintig dui
zend zakken tarwe aan ons land al
leen had gevraagd, de schatkist eene
winst van een-en-twintig, duizend ze-
ren honderd franks zou gedaan heb
ben en dat de landbouw er twee hon
derd vijf-en-tachtig duizend zeven
honderd vijftig franks zou aangewon
nen hebben
„Wat antwoordde mij de beer Tho-
nissen, in naam van het Staatsbe
stuur Gij herinnert u ongetwijfeld
den schaterlach,die op alle hofsteden
van 't land losbarstte, toen de acht
bare heer Thonissen, minister van
't Inwendige uitriep: Wij zijn ver
plicht tot de vreemde tarwe onze toe
vlucht te nemen, omdat de belgische
tarwe niet bekwaam is ons goed
brood te leveren Langdurig ge
lach.) Er was een leeraar der Leu-
vensche Hoogeschool noodig om te
verklaren dat het brood, uit inland-
sche tarwe gebakken, niet van goede
hoedanigheid was; ik stel mij nog-
tans voor dat de lotelingen over het
brood, dat het wijs en spaarzaam mi-
litairbestuur bun levert,meer te vre-
den zijn zouden,zoo dit uit inlandscb
tarwemeel gebakken ware en gelij
kende aan dat der vaderlijke hofste
de.
«Dezelfde grondbeginselen belieer-
schen den aankoop der paarden voor
bet leger. In twee kanonniers batte
rijen van ons land vervangt men de
inlandsche paarden door Irlandscbe
en die maatregel schijnt algemeen te
worden. Zouden de belgische paar
den, evenals de belgische tarwe, in
de oogen van onze ministers van eene
mindere boedanigheid zijn als de
vreemde?
Maar er is nog iets erger
Men bewerkt vooral eene aver-
ecbtsche bescherming met hulpgel
den te betalen aan de stoomvaartli-
niën, die, Antwerpen binnenioopen-
de, aan de laagts mogelijken prijs da
granen uit Amerika en Australië
herkomstig, hier invoeren. Die toela
gen begunstigen den invoer, en dat
ten nadeele van de nationale voort
brenging, nog meer dan de vrije in
komst.aan de vreemde voortbrengse
len toegestaan, het doen kan. Zij ge
ven aanleiding tot eene vermindering
der vrachtprijzen want de lage
vrachtprijzen zijn het onvermijdelijk
gevolg der premiën aan zekere finiën
toegestaan. De liberale partij beeft
zich hevig tegen bet, verdrag Lam
port en Holt verzet, maar bare op
merkingen zijn vruchteloos gebleven
en heden nog zien wij het Staatsbe
stuur een nieuw verdrag sluiten met
eeneDuitsche linie om,mits eene toe
lage van tachtig duizend franks, een
regelmatigen scheepdienst tusschen
Australië en Antwerpen in te rich
ten. Die overeenkomst zal den inval
der Australiaansche granen op onze
markten veel vergemakkelijken.Deze
zijn nog niet onder granen begrepen,
die door het militair molenaarsbe
drijf zoozeer gewild worden. Doch
zijn wij gerust, zij zullen er wei in
't korte hunne plaats vinden en krij
gen (Gelach.)
Ziedaar boe bet Staatsbestuur
zich over alle belangen bekommerp
toont
En ziedaar ook hoe de klerikalen
den landbouw redden en ophelpen
Tandentrekkers zijn het en tanden
trekkers zullen het blijven!
Balloteering van 30 Mei.
In de kiezing te Brussel zijn er 8
radikalen en twee liberalen gekozen;
doch wij moeten er bijvoegen dat het
al de uittredene leden zijn,buiten drie
die herkozen worden. Dat is een wa
re zegepraal niet voor de radikalen,
noch voor de doctrinairs, maar wel
voor de verzoeningsgezind en, die
voorgesteld hadden al de uittredende
leden zonder onderscheid te herkie
zen. Het schilt maar ongeveer 20
stemmen en al de uittredene leden
waren er. De Brusselsche kiezers
hebben daardoor, ons dunkens, wel
den wensch uitgedrukt dat zij naar
niets meer haken dan naar eene over
eenkomst tusschen de beide schakee
ringen, die de liberale gezindheid
der hoofdstad verdeelen.
Te Celles (Doornik) winnen de li
beralen eenen zetel te Gembloers
eenen en te Beauraing ook eenen.Dat
maakt dat de balloteering voor de
liberale partij zeer voordeelig uit
gevallen is. Het is nog een bewijs te
meer dat, sinds de twee jaren dat de
klerikalen het bewind in handen
hebben, de liberale gezindheid bui
tengewoon veel geld gewonnen beeft
en dat er in bet geheele land eene
ontwaking der liberale partij is ont
staan.
Men mag das van nu af verzekerd
zijn dat onze partij den 8 Juni niet
zal verliezen en dat zij in 1888 zeker
de klerikalen van bet bestuur zal
werpen, altijd op voorwaarde dat er
voor dat tijdstip geene ontbinding
der Kamers plaats grijpt, betgene
zeerwel mogelijk is.
NOODLIJDENDE GEESTELIJKEN.
De Moniteur van ji. Maandag staat
ELF HONDERD FRANKEN toe aan vier
noodlijdende geestelijken
Dal is bijna alle acht dagen het geval
en wij vragen gestadig ons eens een nood
lijdenden geestelijk le loonen.
De mannen die altijd van spaarzaamhe
den spreken als het burgerlijke beambten
betreft, werpen het geld naar het hoofd
van de geestelijken en kloosters.
Het klerikaal bestuur bij uitmuntend-
beid geeft twee miljoen en half aan
kloosterscholen en geert onderstand aan
zoo gezegde noodlijdende geestelijken.
Wij vragen ons af waartoe dient dan
het geld, wij zullen zeggen de miljoenen,
die in de bisschoppelijke kassen berusten?
Kunt gij daar uwe noodlijdende geestelij
ken niet mede helpen
Waar zijn de burgerlijke bedienden,
door ongelukken en ziekten geteisterd,
die ooit een onderstand hebben bekomen?
Toont ons uwe noodlijdende geestelij
ken, hel is geene schande arm te zijn,
als het door ongeluk is, maar het is eene
schande het geld der belastingschuldigden
aan personen te geven, die het noch noo
dig hebben, noch verdienen.
In een zeker dorp van West-Vlaanderen
bestond er, zooals overal, eene congrega
tie voor jonge dochters, die weinig bijval
genoot tot over eenige jaren. Maar sinds
dien zijn de zaken veel veranderd. Daar
kwam op zekeren dag de eerweerdige on
derpastoor D. aan. Deze nam op zich aan
die congregatie nieuwe luister en bijval te
doen te beurt vallen. In zijne hoedanig
heid van bestuurder der jonge dochters
vergadering wist hij het aangename bij
hel nuttige te voegen. Hij trachtte door
het geven van smulpartijtjes en feestjes,
in zijn eigen huis, al de jonge Eva's kin
deren van het dorp naar de congregatieHe
lokken. Hij had eene welvoorziene geld
kas en hij deinsde ook voor geene uitga
ven achteruit om in zijne poging te sla
gen.
Of hij gelukte
De leden stroomden, om zoo le zeggen,
langs alle zijden toe en die bijval moedigde
den eerweerdigen bestuurder nog immer
aan. Zoo gaf hij over eenige weken we
derom een feestje. Het was deze maal een
chocolade partijtje. Overbodig te zeggen
dat het gezelschap talrijk opgekomen was,
bet schijnt dat daar ook ten minste zoo
veel neiging en lust gevoeld wordt voor
de aardsche genoegens als voor de hemel-
schc.
Onder de talrijke aanwezige jongedoch-
fers was er eene, die het gedacht l- reeg
de meid van den onderpastoor eene poets
le spelen en seffens maakte zij met eenige
barer vriendinnen een complot om, binst
dat. men tiet gansche huis van den eerw.'
bestuurder aan eenige nieuw aangenome-
ne leden toonde.de stoofplaline in bel bed
der meid weg te duiken.
Zoo gezeid, zoo gedaan.
Doch bel geheim werd zorgvuldig be
waard en met liet grootste verlangen ver
wachten een paar der poetsen ba kslèfs 's
anderen daags.de meid af. Maar deze ge
baarde van geen eentje.
Zij is te slim dachten de meisjes,
ze zal van niets gebaren en zoo ons het
plezier doen missen, dat wij er van ver
wachten.»
Eene week nadien ziel eene der poet-
senspeelsters de meid haastig van den
DE TOEKOMST,
