Gazette van 't arrondissement 14peren.
POLITIEKE BERICHTEN.
Bfr 74.
28* Jaar.
Zondag 29n Mei 1887.
Politiek. Stads-, Kunst- en Letternieuws. Yerschiliige Tijdingen, Markten, Bekendmakingen.
Bareel: Blxmndestraat, 18.
AANKONDIGINGEN 40 centiemen den regel.
RECLAMES s Ig centiemen den regel.
Brieven en pakken moeten vrachtvrij toegezonden ■worden.
ABONNEMENT
fr. 4-06 'g jaar» voer de stad; fr. 4-50 voor gebccl B eigie
Buitenlandsche verzendingen, 't port daarboven.
lO centlemen het nummer.
Men schrijft in op al de postbureelen.
IJZEREN-WEG. 4 April 1886.
Vertrekuren van IJperen naar
Poperifighe, 6-50 9-09 -
3-00 4-00 6-42
10-00 12-07
- 9-05 9-58.
Poperinghe-Hazebrouck,6-5012-07 6-42.
Houthem, 5-30 8-20 11-16 5-20.
Comen, 5-30 8-05 8-20 9-58
10-10 11-16 2-41 2-53 5-20
8-58
Comen-Armentiers, 5-30 8-05 11-16
2-53— 5-20 8-58.
Roeselare, 6-15 Zaterdag 7-4510-45
12-20 4-10 6-42
Langemarck-Oostende, 7-21 12-22 5-57
6-22.
Kortrijk, 5-30—8-20 -9-58 11-16 2-41
5-20.
Kortrijk-Brussel, 5-30 9-58 11-16 2-41
5-20.
Xortrijk-Gent, 8-30—8-20 11-16 - 2-41
5-20.
Volgens de laatste tijdingen uit
Parijs ontvangen, zou M. Floquet
afgezien hebben een ministerie samen
te stellen, omdat hij de overtuiging
heeft dat. M. Grévy hem enkel geno
men heeft in de hoop dat hij in zijne
zending zou mislukken.
Hij zou voornamelijk ontmoedigd
en gekwetst zijn geweest, toen hij zag
dat M. Grévy tenzelfde tijde ook met
M. Duclerc onderhandelingen had
aangeknoopt.
Daar M. Floquet generaal Boulan-
fer als minister van oorlog wil
ebouden, heeft hij geen enkel
opportunist langs zijnen kant kun
nen krijgen.
Men denkt dat de krisis toch zal
moeten eindigen met M. de Freyci-
net te nemen, die Donderdag avond,
is geroe-
om 9 ure, naar het Elysée
pen.
Het duitsch Parlement heeft het
ontwerp van belasting op de suikers
naar de commissie terug gezonden.
Daarna is de Kamer uiteen gegaan
tot op 7 Juni.
Er zijn anders geene bijzondere
nieuwstijdingen uit den vreemde te
melden.
HET STAATSBESTUUR EN DE
WERKSTAKING.
Tot op heden was de beweging in het
Ilenegouwsche vreedzaam gebleven.
De laatste tijdingen doen ongelukkiglijk
eene verergering vermoeden.
Zonder een buitengewoon belang aan
de gewelddaden te hechten, waarin men
de dubbelzinnige anarchisten hande
len ziet, die zoeken om denjj maat-
schappelijken oorlog over het land te doen
losbarsten, is het toegelaten zich af te
vragen of, zooals men het deze week
hoopte, deze nieuwe krisis bijkans ten
einde is, en of wij, integendeel niet regel
recht tot de beweenlijkst dagen terug-
keeren.
Wat er van zij, de betrekkelijke kalmte
der eerste dagen, het stillend uitwerksel
der krachtdadige maatregelen, die de
overheid genomen heeft voor de handha
ving der orde en misschien ook een
beetje de gewoonte der gemoedsbewegin
gen hebben den volksgeest tegen de
verblindheid behoed, waarin wij hem,
verleden jaar, na de plunderingen van
Luik en de brandstichtingen van Charle
roi, gezien hebben.
En het gebeurt heden dat de denkende
volksmassa, door medelijden bewogen voor
al die arme dutsen, die door ellendelingen
tot allerlei dwaasheden aangehitst zijn,
zich tegen de besturenden vergraml en hun
rekenschap vraagt over hunne werkeloos
heid, die zooveel troef in de kaart der
opstokers aanbrengt.
Het is dat, met de zaken ter goeder
trouw, naar ziel en geweten, na te gaan,
men zich niet beletten kan de schandige
werkeloosheid der openbare machten vast
te stellen, die niets gedaan hebben om
voldoening te schenken aan de wettige
grieven en klachten, welke zich achter de
overdrevene eischen der werkstakingslei
ders schuil houden.
Men heeft schoon te zeggen dat de
maatschappelijke kwesties onoplosbaar
zijn en zich achter de moeilijkheden der
vraagstukken terug te trekken. Men krui-
se zich de armen niet voor eene beweging
van dergelijk belang. Men zoekt, ten min
ste, bewijzen van goeden wil te geven; als
men met de rechtzinnige begeerte van iels
te doen bezield is, men vindt wel de ge
legenheid om het te toonen; en 't is dat,
wat men niet gedaan heeft.
Wij hebben gezegd toen men de werk-
kommissie en de onderzoeken ingesteld
heeft hoe weinig wij er van verwachten.
(Men zie onze nummers van Mei 1886.)
De gebeurtenissen hebben bewezen hoe
zeer wij gelijk hadden. Zonder verwonde
ring hebben wij de kalme besprekingen
der kenners van de Werkkommissie en
hunne wenschen zonder gevolg aanhoord;
zonder verrassing hebben wij de bijeen-
gezamelde documenten in de kartonnen
zien verloren gaan. Wij verwachten er
ons aan.
Maar zoo is het niet met al de ongeluk-
kigen geweest, welke die ijdele beloften
als ernstig aanzien en als klinkende munt
aanvaard hadden.Zij verwachtten wonder
heden van die onderzoeken met groot or
kest, waar men hun aangeraden had
hunne ellende te komen uiteendoen en
waar men hunne eischen met zorg inge
boekt had.
Voor hen is de werkeloosheid, die
volgde, eene wezentlijke bankroet. En
men kan wel hunne wanhoop begrijpen,
als zij zien dat al wat de Kamer voor hen
te doen vindt, hierop neerkomt den per
soonlijken soldatendienst weg te cijferen
en de belasting op het vleesch te stem
men
De linkerzijde is, overigens, verre van
buiten alle bedeling te vallen. Zij heeft
in deze droevige omstandigheid haren
plicht niet gedaan. Zij heeft groot onge
lijk gehad zich niet meer om die kwesties
te bekreunen.
Hoe zeer versmolten zij ook weze, zij
kon, in menige omstandigheid, de onver
schillige meerderheid aanprikkelen. Zij
heeft er zich wel van gewacht, en het
is zeer te betreuren dat men haar verden
ken kunne van in de bedreigingen der
toeksmsl enkel de kieskansen in het oog
te hebben gehad, die uit eene nieuwe
krisis ten haren gunste kunnen ontslaan.
En op dit oogenblik nog, wanneer de
lucht boven Henegouwen en zelfs boven
gansch Belgie van onlusten zwanger is en
de duivel der omwenteling in ons land zij
nen staart wikkelt, waarmede houdt de
Kamer zich bezig Met de nietige dage-
lijksche belangen. Gerust houdt zij de
handen in de zakken, juist alsof alles om
ter best ware in het beste der landekens.
Noch van de banken der linkerzijde,
noch van die der rechterzijde is er eene
stem opgegaan om het Staatsbestuur de
verbintenis te herinneren, die het jegens
het land aangegaan heeft, van verzachtin
gen te zoeken aan die schrikkelijke kwes
ties van de ellende en van de werkersklas.
Zal betnoodig zijn, om «onze meesters»
uit huune vadsigheid wakker te schudden,
dat de opstand zijne slem tot op den dor
pel hunner paleizen doe hooren en dat hij
persoonlijk hun le\en en hunne goederen
bed rei ge?
De Gazette van Noord-Duitschland,
sprekende van onze werkstakingen, vroeg
verledene week dat de verontruste Euro-
peesche mogendheden het zich ten plichte
stelden er de oorzaken van te kennen en
de hulpmiddelen er tegen op te zoeken.
Moeste dit tusschenlandsch onderzoek,
dat voor de Fransche dagbladen enkel
eene nieuwe poging is van Duitschland
om in de Belgische zaken tusschen te ko
men, ooit plaats hebben, ons Staatsbe
stuur, waarvan de onverschilligheid en
de onmacht voor gansch Europa zou aan
den dag komen, waarvan de verantwoor
delijkheid zou aangetoond zijn, zou schan
delijk gebrandmerkt blijven.
DE MABANBSR TER. KAMER.
Woensdag 18" dezer is sieur De
Malander de Kamer binnengetreden,
heel vroeg, toen er nog maar enkele
leden aanwezig waren.
Hij plaatste zich op de vierde bank
der rechterzijde en toen de heer Ja
cobs binnen trad, (ging hij den afge-
stelden notaris de hand drukken. De
heeren Coremans en De Laet komen
ook in en gebaren niet dat zij hem
zien, waarschijnlijk willen zij zich
niet comprometteeren.
Vele leden der rechterzijde doen
alsof zij sieur De Malander niet ken
den, Deze zit als op zijnen bank ge
nageld en glimlacht als iemand,
die... azijn gedronken heeft.
Geheel de linkerzijde is buiten de
Kamer gebleven tot dat de afgezette
notaris zijnen eed afgelegd had. Daar
na komt de linkerzijde binnen en de
heer Bara beklimt het gestoelte om
het volgende wetsontwerp te lezen en
neer te leggen
Art. 1. Zullen het recht van
kiesbaarheid voor de wetgevende Ka
mers niet genieten en kunnen noch
volksvertegenwoordigers, noch sena-
teurs blijven, degenen, veroordeeld
voor feiten, in de 2° afdeeling, titel
9, boek II van het strafwetboek voor
zien.
Art. 2. De tegenwoordige wet
zal, daags na hare afkondiging in
den Monitêur, uitvoerbaar zijn.
Eik woord van dat wetsontwerp,
dat door de linkerzijde toegejuicht
werd, trof de achtbare De Malan
der in volle borst. Ook is hij, onder
de bespreking over het in aanmer
king nemen van dat wetsvoorstel, er;
stiilekens van doorgetrokken, 't Was
't beste dat hij doen kon.
De slag, hem door dat wetsont
werp toegebracht, zal veel effekt ma
ken in het land en algemeen goedge
keurd worden.
Of de achtbare De Malander
nu aan de stemming over dat ont
werp deel nemen zal, en zoo recht
streeks voor hem zei ven stemmen,
weten wij niet, doch waren wij in
zijne plaats, wij zouden ons stiilekens
naar Ronse begeven en daar verdo
ken den uitslag er van afwachten.
KIESKRONUK-.
Verleden Zaterdag bad er te Oude
naarde eene kiezing plaats voor twee
volksvertegenwoordigers in vervan
ging van de h.h. Devolder ontslagge
ver en De Bleeckere overleden.' De
liberalen streden niet.
Op 1791 ingeschrevene kiezers be
kwamen de gekozene klerikalen, de
h.h. Thienpont en Raepsaet, weder-
zijdsch 632 en 606 stemmen.
't Is mager.
De liberalen hebben ongelijk gehad
niet te strijden.
's Anderdaags hadden kiezingen
plaats in verscheidene kantons voor
provincieraadsleden.
Te Wolverthem, Brabant is een
klerikaal gekozen in vervanging van
een klerikaal, ontslaggever.
Te Namen is de liberaal-progres
sist, zonder strijd gekozen.
Te Fontaine- l'Evêque, Henegou
wen, is een liberaal progressist ge
kozen in vervanging van een kleri
kaal ontslaggever.
Te Luik is een liberaal-progressist
gekozen.
Te Hoei, Luik, is een liberaal-pro
gressist gekozen.
Te Ronse zijn de twee liberalen,
wier kiezing onlangs door de kleri-
DE TOEKOMST
er
