STADSNIEUWS. IYr 214. 29e Jaar. Zondag, 2« Februari 1890. Zondagsblad van Stad en Arrondissement YPEREN. Men schrijft in: Te Yperen, DIXMtiDESTRAAT, 18, en op al de postbureelen van't land. Alle affichen bij den drukker van dit blad gedrukt, worden onvergeld in hetzelve geplaatst tot den dag der verkooping. Men wordt verzocht alle hoegenaarade artikelen uiterlijk tegen Vrijdag raiddag, vrachtvrij en onderteekend, toe te zenden. ABONNEMENTSPRIJS VOOROP BETAALBAAR: 3-50 fr. Jaar* voor de «tnd; 3 fr. voor geheel België. Buitenlandsche verzendingen, 't port daarboven. 5 CENTIEMEN HET NUMMER. Aankondigingen: 10 centiemen den regel. Reklaraen: 23 id. id. id. Rechterlijke eerherstellingen 1 frank id. id. Akkoord per maand of per jaar. ons niet aan. Weg van hier en weest ver vloekt! En het zijn priesters van den zoogezeg liefderijken Roomschen godsdienst, die op zulke manier weldoende menschen met hunnen haat vervolgen! Wraak voor zooveel kwaad WEGGEJAAGD. Met gebogen hoofde zit de man in ge dachten geslonden; en de vrouw weent. Alles is naakt, en koud, en grauw in die sombere woning, waar vroeger wel stand en geluk u toelachten. Als een knecht wordt hij weggejaagd Eer, goede Irouw, ontelbare diensten twintig jaren opoffering, niets heeft hem kunnen redden. De man, die immer zijnen plicht ver vulde, gaat weg, zonder te welen waar het lol hem leiden en of hij een onderko men vinden zal. Men jaagt hem weg. Hij gaat de deur uit. De vrouw houdt het jongste kind aan de hand. En daar op den weg komen mannen en vrouwen toe- geloopen, om hen te zien vertrekken. Men hoont lien, men jauwl den eerlijken man uit: 't Is wel besteed! de geus! roept men hem toe. En de vrouw weent, verbergt zich het aangezicht en spreekt: Wat hebben wij toch aan de men schen gedaan! Niets, antwoordt de weggejaag de niets dan goed. Ik heb mijn leven aan de kinderen toegewijd; ik ben tot hen afgedaald;ik was hun gids en hun vriend! Ik heb mijnen plicht kloekmoedig vervuld; zen dat al de klerikale klooslersscbolen nooit beb ik geaarzeld mij voor hen op lejfransche broeinesten zijn, waaraan geene offeren. Maar, ik heb van die kinderen hand mag geslagen worden. juk van den ®verwinnaar, die u verplet-vrijheid van het gebruik der landstalen, zijn met de grootste juistheid enden meesteu tert onder zijnen haat. door de grondwet gewaarborgd is. jsamenhang uitgevoerd geweest. Dat zal ove- Weg van hier roept hij u toe: zietj Dit blad eindigt zijn artikel door den dal gij eene schuilplaats vindt, dat gaat(\vense!i uit te drukken; dat het Beroeps hof liet onwettig besluit van den tucht- KAMERS. In de Kamers beschikken de klerikalen, over eene meerderheid van 50 stemmen en nog durven ze niet voor den dag komen met de wel-Devolder, die in eens 60.000 burgers van hun stemrecht, zoude willen ierooven. De meerderheid is zedelijk zeer ziek en vooral het mouchards-minislerie, heeft reeds zooveel politieke doodzonden op iet geweien, dat het aanstaande kiezers corps het geene absolutie meer geven zal. raad, zoude vertrekken. Yperen, ln Februari 1890. Zooals wij in ons laatste nummer aange kondigd hebben heeft het avondfeest, gege ven teu voordeele der armen, plaats gehad in de Tooneelzaal. VYij moeten niet zeggen dat er vele toe schouwers aanwezig waren, maar nog zoo veel als dat de zaal kan bevatten, hebben moeten, door plaatsgebrek, huiswaarts kee- ren. Een half uur vóór het openen der deuren, was'er reeds volk genoeg, die stond te wach onder het gebied van den heer Wittebroodt staat moet wel vooruit gaan of mag niet meedoen. De heer Wouts gaf eene cavatine Lu- crèce Borgia met eene zware maar aan gename stem gelukte hij ten beste met zijn mooi lied. De heer Igodt, met eene fantazia op ziju bandonium, verwonderde iedereen door zijne kundigheid op dit speeltuig. De kluchtzang, door den heer Aernout,1 heeft menigeen doen schaterlachen, hij mag er ook zijn met zijn kluchtliederen. Het Air varié, voor piston, door den heer V. Massehelein, was zeer wel gespeeld, hij heeft wonderen aan den dag gelegd en het feest veel luister bijgezet. Eene Scène comique Congolaise, na bootsing der afrikaansche tijpen, heeft veel en hartelijk doen lachen en getoond welk In de Kamers heeft de verwerping, door de klerikalen, der goede amendemen ten van Coremans, veel oogen geopend. Dit ellendig klerikaal comediespel van Woeste en O, heeft eens te meer bewe willen mannen maken en dal is een mis daad en in de tijden, die wij thans bele ven. De menschen welen niet wat zij doen. Later zullen zij het berouwen. En bet sluchler kindje klampt zich aan moeder vast en zeg schreiende: Moederken; vaderken, waar gaan wij henen? Ik weet het niet, zucht bij. Armoede wacht ons: arm kind! arme vrouw! wat zijn de priesters toch wreed, ons zoo woedend te vervolgen, omdat ik mijnen eed ben getrouw gebleven! Zij zijn onze meesier! Onder hunne sou- taan (l®og) hebben zij noch hart noch ziel. Gij zijl gedwongen u te bukken ouder het De flaminganten van den Nederduit- schen bond noemen Woeste een judas maar gansch de rechterzijde, op weinige uilzonderingen na, handelde op dezelfde manier. Klaarziende menschen zullen ditmaal eens te meer de overtuiging hebben opge-|an(^ere uitdeelende aan het arme volk, daan, dat liberale Vlamingen alleen rechli^eze staan v""r ^en Halletoren. Daaronder een schild mot de kaske en de bijlen der sa- peurs-pompiers, er onder de kroon en het wapen van 't Graafschap IJperen, omringd in hunne polilieke schoenen loopen, en de ultramoataansche woestards slechts eene ellendige comedie spelen. ning bevestigen. Aangaande de zaak van advoknat Jos-j harde waarheden, die ten volle onze mee-'jaartal 1890 staat, geslingerd in bloemen en bladeren dit alles in steendruk en vervaar digd ten bureele van ons blad. ftuanue ue zuaii van auvunuui jus-, D, 'I Het concert begon met een opemngstuk, son, schuj.t de tluomqne evenals de jjans gachs,en in het tweede deel met eene Ré forme, dal ze het besluit van den tucht- fantazia VA/ricaineuitgevoerd door het raad der advokalen betreurt, omdat de muziek der Pompiers; deze twee stukken ten, om de zaal proppend vol te hebben de'verschil van zeden er bestaat tusschen ons politie en de pompiers konnen het volk geen en het zwarte ras. meestei- en waren ook tot in de zaal gedre- De overige stukken waren al wel vertolkt, ven. YVij hebben nog nooit geen zulk geweld Maar het stukje Kosterliefde, was onbe- gezien. taalbaar, zooveel te meer voor degene dia Een kwart vóór het aanvangen van het do vertolkers kennen. De minnares yan den feest treden de edele damen en heeren van koster was, zou men gezegd hebben, oprecht stad binnen; maar spijtig genoeg de plaatsen eene vrouw en de woorden der rollen vloei- die voor hen moesten open blijven, waren den er uit als van ware tooneelspelers. door het volk stormenderhand ingenomen, Dat zoo wel gelukt feest doet eere aan de en niemand was bij machte zulks te beletten, inrichters, zooveel te meer daar men weet zoo onstuimig was het gedrang. Dus dat die dat al de stukken van het avondfeest uitge- lieve dames in mooi toilet ook verplicht wa- voerd waren door de leden van het Korps ren huiswaarts te keeren. Pompiers. In de zaal was het volk opeen gestapeld Het is alleenlijk spijtig dat de zaal twee- gelijk haringen in eene ton het was nutte- maal te klein was om al de bezoekers eene loos de zaal te verwarmen, want velen plaats te verleenen. zweetten dat het van hen aflikte. I Onder ander, was iedereen van gedacht Bij het aanvangen van het feest deeldejdat dit feest zou gegeven geweest zijn in eene men de programmas uit waarop eene der Hallezalen, maar men heeft voor de schoone gelegenheidsteekening prijkte, diejkoude achteruit gedeinsd en de influenza- ieders goedkeuring wegdroeg. Zij stelde de ziekte zou aan menigeen des andordags een maagd aan IJperen voor met een O eer-alles behalve aangenaam bezoek kunnen vloedshoorn» iu de eene hand en met de brengen hebben; ten anderen de decors ontbraken er, en geene uitgaven mochten gedaan zijn. Met dit en dat, Is er altijd wat. Om te eindigen moeten wij onzen dank betuigen, in name der armen, aan de inrich ters van zulke merkwaardige feesten, dia lange in het geheugen zullen geprint blijven van alwie daar aanwezig was. Het verslag der rekeningen van bovenge meld feest is ons te laat toegekomen om in dit nummer in te lijven; dus tot Zondag. der vaderlandsche vaandels, en leliën de M.M. Coremans en Debeuker zegden boord eindigd met een band waarop het DE TOEKOMST lVKI.D.iniGIIEIDSFEEST.

HISTORISCHE KRANTEN

De Toekomst (1862-1894) | 1890 | | pagina 1