Als de vos de passie preekt
boeren wacht uw ganzen.
Een Weerhaantje.
STADSNIEUWS.
J\r 323.
3Ie Jaar
Zondag, 6n Maart 1892.
Zondagsblad
cïer Stad en het Air
YPEI1EA.
Men schrijft in:
te Yperen, Dixmudeslraatt8,en op al de postbureelen.
Alle affichen bij den drukker van dit blad gedrukt, worden
onvergeld in hetzelve geplaatst tot den dag der verkooping.
Men wordt verzocht alle hoegenaamde artikels uiterlijk tegen
Vrijdag namiddag,vrachtvrij en onderteekend toe te zenden.
Voor de aankondigingen buiten West-Vlaanderen, zich te
wenden te Brussel' bij l'Agence T/auas,32,Magdeleinestr.
ofte Parijs, 8, Beursplaats.
ABONNEMENTSPRIJS VOOROP BETAALBAAR
S-50 ff. 'sjaars voor dc stad; 3 fr.voor
Buitenlandsche verzendingen, 't port
5 CENTIEMEN HET
Aankondigingen: 10 centiemen
Reklamen; 25 id.
Rechterlijke eerherstellingen 1 frank
Akkoord per maand of per
Yperen, 5" Maart 1892.
Baron Surmont die zijne benoeming in
den Gemeenteraad verschuldigd is aan het
wonderbaar kiesstelsel, dat hier den 1"
Februari 1891 ingehuldigd werd, heeft
in den Senaat eene redevoering uitgespro
ken om te vragen dat de stemkotjes overal
geheel het land door zouden geplaatst
worden gelijk zij hel weleer in Yperen
waren, en dit met het doel op eene vol
strekte wijze het geheim dër stemming te
verzekeren. Wij geloovcn dat de hemel
niet zuiverder is dan de grond zijner ziel
en, moest men hem gelooven, hij zal maar
tevreden zijn wanneer de kiezer zal beschut
worden legen de onbescheidenheden der
tegenpartij.
Wij deelen het gevoelen van den Burge-
meester-Senateur, voor wal het te berei
ken doel betreft. Maar wat de middelen
aangaat, wij verschillen van gedacht, ge
lijk het bedrog van de rechtzinnigheid ver
schilt.
De afschutsels uitlangen; de kieskotjes
verhoogen: de cellen verdiepen; de afper
kingen scheiden, dit alles is wat men heb
ben moet om het tegenovergestelde te be
komen van hetgene M. Surmont schijnt
te vragen. Wil men dit stelsel van volle
dige afzondering geheel het land door al
gemeen maken, gelijk het de voorstander
van het geheim der stemming vraagt, dan
zal men het land begiftigd hebben met het
zekerste middel om 't bedrog op eene
breede schaal te plegen, hetgene wij, libe
ralen, zouden willen vermijden.
Wij weten maar te wel wat de afzonde
ring van den kiezer wil zeggen. In het
kieskotje treden en er aan aller blikken
onttrokken zijn; daar de papiertjes uitha
len die men uit de handen van den onder
pastoor of den eenen of anderen zeuraar
ontvangen heeft; er zijn kiesbulletijn scha-
veelen, de middels van bedrog gebruiken
die de klerikale sluwdieid heeft uitgevon-
den om de waakzaamheid der tegenstre
vers te verijdelen, het kontrolsluk weer
in den zak steken en terug brengen; in één
woord den kiezer eene'grootere vrijheid
geven om te zeuren en eene kiezing te
doen die niet kan mislukken, en welke
onvermijdelijk zou mislukken zonder deze
voorzorgen die de eerste voorwaarden
van geluk zijn, ziedaar wat het gouverne
ment zou moeten aannemen. Indien het
Staatsbestuur dit aannam,zou de tusschen-
komst der bestendige Deputatie nutteloos
worden, en die tusschenkomst, men heeft
het in Yperen genoeg gezien, is altijd iets
dat valsch, gedwongen en afstoolelijk is
en aanleiding geeft aan alle verdenkingen.
Eene goede wel, die een stelsel van kies
kotjes voorschrijft, w,: dc kiezer zich
opsluit gelijk een capucijn in zijne cel,
ware het beste kiesmiddel volgens het
hart der klerikalen.
Welnu, dat die beschermers van het
geheim der stemming het niet kwalijk
nemen, die doos, dit kamertje of die kooi,
gelijk men het noemen wil, zou ons niet
kunnen bevallen.
Den 1" Februari heeft ons genoeg ge
leerd en het is volstrekt onnoodig dat men
hel stelsel nog verbetert, dat reeds te vol
maakt was. 't Is te schoon en wij zullen
ons met wat min tevreden houden.
Een toestel dat werktuigelijk zijnen
dienst doet, dat voor allen gelijk is; dat
de stem teekent zonder dat de kiezer zich
kunne laten kennen; een toestel dat den
kiezer toelaat in zijn bureel te gaan, niets
ontvangende, niets indragende en niets
uitbrengende, en zijne stem uitdrukkende
zonder dat men hem kan bespieden of
zonder dat hij dezelve aan anderen kan
kenbaar maken; waarvan de eindelijke
uitslag in één woord zoo ruw is als het
machien die hem heeft voortgebracht, 't is
dat wat wij vragen en indien het 't geheim
der stemming niet is, zooals M. Surmont
het vraagt, 't is een ander, dat zooveel
waard is als het zijne. En dit middel kan
wel gevonden worden.
Edison heeft moeilijker dingen uitge
vonden dan dit. Wij onderwerpen ons
gedacht aan M. Surmont; het is niet
nieuw, maar het is daarom niet te slech-
ter en voor de liefhebbers van 't geheim,
gelijk M. Surmont, is het niet min waar
dig de aandacht te vestigen. Wij durven
wedden dat hij er op zal te weerleggen
vinden en dat hij nog liever zijne capucij-
nencel zal hebben.
En als aanhangsel moet men de ver
plichtende kiezing hebben.
Sommige menschcn welen zoo wel hun
ne woorden te keeren en te wenden, ver-
schillige gevoelens uit tc drukken naar
gelange de omstandigheden en de perso
nen waarmede zij zich bevinden, dat men
ze zonder aarzelen den naam van weer-
haantjes mag geven.
Een bewijs daarvan is de zonderlinge
houding van St-Mcdard die zich in de
inhuldiging van het syndicaat der katho
lieke koophandelsreizigers niet meer her
innert wat hij vroeger in den koophan-
delskring gezeid had.
Oordeelt liever:
ln eene vergadering den 26 April 1890
door den koophandelskring gehouden,
gaf de heer voorzitter rekening van al de
moeite die deze kring aangewend had te
Brugge en te Brussel om het bouwen eener
nieuwe statie te bekomen en hij drukte
zijn spijt uil te moeten bekennen dat er
zoo weinig te bekomen was van het gou
vernement, dat altijd belooft en zoo wei
nig geeft, en dit tot groot nadeel van den
Yperschen koophandel. Alsdan riep St-
Medard met verontwaardiging uit:
Onze afgevaardigden en onze Sena-
leur bezitten niet den minsten invloed
en zij volbrengen hunnen fnicht niet.
En in de inhuldiging van liet syndicaat
spreekt hij den lof uit en hemelt hij die
zelfde personen op die hij vroeger aanviel
en hekelde. Nu vindt hij goed wal hij
vroeger laakte, nu wil hij wierook bran
den onder den neus van dezen die hij over
twee jaren beknibbelde, en alzoo doet hij
ons zeggen dal hij slechts een grappen
maker en een weerhaantje is.
Nu, 't is niet te verwonderen ook, de
man komt van Brugge en al wat Brugge
ling is, is zot.
MM
DE TOEKOMS
