Nieuws uit een Rasphuis
Dansen en dansen is twee.
i\r 380. Zondag, April 1893,
ABONNEMENTSPRIJS VOOROP BETAALBAAR:
2-50 é'iv 'sjiiars tooi* de stad; 3 fr.TOor Belgie»
Buitenlandsche verzendingen, 't port daarboven.
-
5 CENTIEMEN HET NUMMER.
Aankondigingen: 10 centiemen den regel.
Reklamen: 25 id. id. fd.
Rechterlijke eerherstellingen 1 frank id. id.
Akkoord per maand of per jaar.
Men wordt verzocht alle hoegenaamde artikels uiterlijk tegen
Vrijdag namiddag, vrachtvrij en onderteekend toe te zenden.
Voor de aankondigingen buiten West-Vlaanderen, zich te
wenden te Brussel bij VAgence Havas,o2, Magdeleinestr.,
of te Parijs, 8, Beursplaats.
Men schrijft in:
te Yperen,Dixmudestraat18,en op al de postbureelen. f
Alle afïichenbij den drukker van dit blad gedrukt, worden
onvergeldin hetzelve geplaatst tot den dag der verkooping.
Zondagsblad der Stad en het Arrondissement YPEREA.
Wat erzooal, onder ons klerikaal,
godvruchtig staatsbestuur, toegelaten
wordt aan de vrienden en de nicht
jes, blijkt uit onderstaande:
De berichtgever van den Journal de
IJège seint aan zijn dagblad dat dezer
dagen de minister van Justicie, de
vioolkrabber Lejeune, een bezoek
bracht in een groot rasphuis. Goede
vrienden hadden aan den minister
een anderen vriend die daar denkelijk
voor zeer vrome daden opgesloten zat
aanbevolen en de heer minister ging
den man eenigeaanmoedigende woor
den toesturen, zegge zijne toekomsti
ge invrijheidstelling misschien aan
kondigen.
Wanneer men, echter, hij de muit
kwam, was de vogel uit. Niemand
bad er aan gedacht, dat de strenge,
minister den opgeslotene in persoon
zou willen spreken en daar er, naar
men zooal vertelt, in het rasphuis,
kostgangers en halve kostgangers
zijn, was de gevangene op wande-
üng.
De beschermeling vanden minister
nam zijne eetmalen buiten huis, en
kwam slechts naar 't pensionnaatom
er te vernachten.
Wat nu gedaan?
Dank aan den telefoon was de ge
vangene een k waart uurs later ter
bestemmingen alles zou blauw-blauw
gebleven zijn, had hetongeluk er niet
tusschen gekomen.
De halve kostganger viel ziek. en
daar de ziekte nu juist niet van den
aard was van deze die menzich inde
cellen van een rasphuis, op den hals
haalt, werd de zaak ruchtbaar ge
maakt, een onderzoek werd ingesteld
en welhaast kwam het uit waar het
kalf gebonden stond.
Welk vervolg de zaak zal krijgen
zal zeer aardig zijn om na te gaan,
nochtans meldt men reeds dat kleri
kale députés met handen en voeten
unguibus et roslro werken, om de
zaak in den doofpot te krijgen.
De zedeles, die wij uit de zaak op
maken, is dat boerenjongens of zeer
devote personen die voor godvruch
tige daden door den staat in logist
worden opgenomen maar eens bij den
gekruinden dorpsherder zouden aan
bellen om een aanbevebngsbriefje,
machtig te worden.
De ondervinding wijst uit dat zij er
niet dan goed kunnen bij varen.
Reeds dikwijls, tot vervelens toe,
heeft men per a plus b bewezen dat
de priesters overal en altijd twee ma
ten en twee gewichten hebben, dat zij
in de eene hand vuur en in de ande
re water dragen, dat zij in de eene
streek aanprijzen en ophemelen wat
zij in de andere afkeuren en in den
ban bliksemen. In 1879 ontstak de
Paus assoluinento segreto tegen
de schoolwet in België eenen opstand
waarvan iedereen zichjnog de hevig
heid en de onrechtvaardigheid herin
nert en waarvan talrijke slachtoffers
thans nog lijden. Welnu dezelfde on-
taaibare Roomsche Vader gaf zijne
volle goedkeuring aan de Fransche
schoolwet die nochtans heviger was
dan de onze. InOostenrijk-Hongarie
bestrijdt Leo XIII hardnekkig de in
voering van het burgerlijk huwelijk
en heeft vrede met de andere wetge
vingen van Europa waarin dat zoo
noodzakelijk grondbeginsel reeds ge
huldigd is. In Frankrijk is de Paus
het algemeen kiesrecht genegen en
raadt hij den katholieken vurig aan
hunnen veldtocht te staken tegen de
Republiek. In België is het zonde,
doodzonde zulks te durven voorstaan.
Vele andere voorbeelden zouden wij
kunnen aanhalen om te bewijzen dat
heel de winkel der priesters op dub
belzinnigheid berust. Een enkel feit
zullen wij nog doen kennen.
Te Sevilla in het katholieke Span
je en te Echternach in het Groot-
Hertogdom-Luxemburg, worden op
zekere dagen dansfeesten gehouden
in de Roomsche kerk. Den dag der
Onbevlekte Ontvangenis van Maria,
binst het omhoogsteken der hoestie
doen, te Sevilla, al de koorkinderen
eenen flikker; en binst de octave van
die plechtigheid, dansen jongelingen
van 12 tot 17 jaren, alle avonden een
ballet voor het groot altaar, Zij zijn
gekleed in edelknapen van Philips II,
met pluimen op den hoed.
In de kerk der abdij van Echter
nach danst men op Sint-Willebror-
dusdag. Daarbij hoort eene dansende
processie waar ieder dorp der omstre
ken eene afvaardiging heenzendt van
dansers voorafgegaan door eenen vi
oolspeler; allen spelen hetzelfde aria
en de geloovigen gaan al dansende
rond de gemeente, drie stappen
voorwaarts en twee achterwaarts
en keeren al dansende,en natuurlijk
gansch bezweet, terug naar de kerk.
Wat zegt gij daarvan? In Sevilla
en Echternach verplichten de pries
ters aan hunne schapen van te dan
sen, tot meerder eer en glorie, van
God, en in Vlaamsch-België spuwen
diezelfde opvolgers van denzelfden
Christus vuur en vlam tegen het dar
sen, tegen het zedebedervend ver-
