Zweepslagen Lusthof, Goed nieuws. POl'ICKIiVGHË. \VËSTÖÏiTËS^ klein zijn om al de locschouwers te kun nen bevatten. De gaanderij is zeer wel op getooid en zal een puik uitzicht hebben. Voor de verluchting is zulk een systeem naar alle wenschen. Iedereen, die de zaal tot heden nog niet gezien heeft, zal zeer verwondeid zijn over het welgclukken van het opbouwen der zaal. Des anderendaags, zegt men, zal de opening plaats hebben van het nieuw li beraal kollegie, in het hotel van den heer Ferdinand de Sluers, in de Hondstraat. Alles zal naar wenschen zijn, want er zijn geen eonkosten gespaard om eere van het werk te halen en te meer eene groote doorn te stellen op den neus van Surmont. De kaloten biskeeren genoeg maar zij wil len het niet toonen. Wij zullen nogmaals moeten onze zweep te voorschijn brengen om den alvvetenden schrijver van 't Journal d'Ypres te laten gevoelen. Hij schrijft weeral huisepot, 't is te zeggen als hij schrijft van een paard ein digt hij van een jufvrouw. Men zou waar lijk gelooven dat hij begint zijne zinnen te missen vanhoogmoed (beziet hem maar eens op zijn velo). Wij hadden te huis eens'nen hond, die schier op iedereen grolde, kefte en wel eens had durven bijten maar toen hij soms van denslok op zijne ribbenkas kreeg, was hij dan voor veertien dagen koes. Zoo kan men in het leven der menscben menig gevalletjes aanstippen, waarvan reeds voorbeelden in de dierenwereld te vinden zijn. Den lusthof van Mijnheer Ferdinand Mer- ghelynck, op de Potyze, zal morgen Zondag 8 October, open zijn voor liet publiek van 2 tot o ure 's namiddags. Wij vernemen met plezier dat de plaats van kapelmeester in St-Maartenskerk zal toevertrouwd worden aan M. I1ENR1 MOERMAN, een bekwamen artiest, van wien wij zoo dikwijls met lof geschreven hebben over zijnebekomene bekroningen. Wij denken dat ddze plaats hem toe komt en wenschen er hem geink over. BURGERSTAND van den 29" Septemb. tot den6r-Octob. 1893. Geboorten: Mannelijk geslacht, 7; Vrouwelijk id.2. Huwelijken Selen, Hendrik, daglooner, en De Grou, Louisa, huishoudster. Deusser. Lodewijk, smid, en Louage. Irma, dagloonster. Ver- leure, Maurits, metser, en Cardoen, Phiio- mena, rondleurster. Gryson, Karei, meu belmaker, enCoutrez, Romania, dagloonster. Samyn, Isidoor, dienstknecht, en Dieryck, Stephania, herbergierster. Sterfgevallen Mille, Petrus, 80 jaren, suikerbakker, echtgenoot van Vaiiryckegkem, Adelaida, Boomgaard-straat. Gaudes Voves, Adolf, 75 jaren, gepensioneerden kapitein komman- dant, ongehuwd, Hondstraat. Bollaert, Henrietta, 78 jaren, naaister, ongehuwd, Kloosterpoort, Derulle, Sophia, 30 jaren, naaister, echtgenoote van Vandendriesche Emiel, Manestraat. Snick, Léonia, 50 jaren, huishoudster, echtgenoote van Con- stantinus Gappoen, St- Pieters buiten. Calmeyn, Maria, 79 jaren, kantwerkster, weduwe van Franciscus Knockaert, Rijsel- straat. Degrave, Pieter, G5 jaren, zonder beroep, echtgenoot van Maria Deceunynck, Dixmudestraat. Kinderen beneden de 7 jaren: Mannelijk geslacht, 1; Vrouwelijk id. 0. De Maatschappij Philharmonic komt op nieuw in den rouw gedompeld te worden. Het is slechts eenige maanden geleden dat zij M. Vandensteendam naar zijne laatste rustplaats vergezelde, thans opnieuw veree- nigt eene droevige plechtigheid de leden der Maatschappij. Na eene smartelijke en langdurige ziekte, M. Labaere, die sedert meer dan 20 jaren uitvoerend lid was der Philharmonie, is den 29n Sepl ember laatst overleden. Zijne begraving had plaats den 1" Oktober, en een talrijk publiek heeft, door zijne tegen woordigheid in zijnen uitvaart, eene laatste hulde aan den afgestorvene bewezen. Twee rouwkronen waren geschonken geweest, de eene door M.den Voorzitter der Maatschappij, deandere door zijne medebroeders,de uitvoe rende leden. Volgens hare loffelij ke gewoonte, schi tterde de'geestelijkheid door hare afwezigheid en, niettegenstaande' deze afwezigheid, de treu rige plechtigheid is met veel waardigheid en inget"genheid afgeloopen. In naam van de Leden der Philharmonie, bieden wij aan de zoo beproefde Famillie van den overledene, onze welgemeende rouwcom- plimenten aan. den 4- Oktober 1893. Plechtige begraving van beuterpander Het is raar dat men zulke begravingen ontmoet en het heeft plaats gehad op ons be vallig Westouterke. Geheel de plaatse stond op haar beste elkeen was op de been om broe- re te zien stoetsgewijze naar zijne laatste rustplaatse dragen. Als men bij het dorp kwam loste men beu- terpander in «le school en daar formeerde men den stoet, al de vaandels van over eeu wen waren mede, voorop waren Kwijlslabbe, het klein baasje, den overgevlogen Ekster van Reninghelst, al schreeuwen dat de tra cé* uit hunne oogen sprongen; achter hen volgde beuterpander die gedregen was door vier van zijne kameraden, klopstok gepaard met den haanebeeld en den beenen onzen heer met juiste, juiste, met elk eene zwarte zijden eseharpe aan, die geweven is in den steenakker, Henri V. en den Oliefant Sche pen. Vier millioen en den witten piot van Poperinghe voor eer-leden, die elkeen hoek je van het boterkleed op hielen, volgde hen op den uojaAinz Geest met hst kelkje van liefde in de hand, daarna Pé beenhouwer en Henritje met zijnen muil die de gekeerde veste dragen in eene hooge mande, die kijkt met zijn hoofd uit en zit op eenen blokstoel al primmelen, beuterpander mijnen kame raad gaat het ook allichte hooren noen lui den door de mollegaten, Nonkel die volgd hen al kroonhalzen gelijk een kat die eenen darme sleept, al het gebedeke lezen; Ik heb al vier burgmeesters in mijne klauwen gehad. Na veel geschreeuwd, gespeeld en geluid to hebben was den beuterpander den hol in geduiveld. TREURDICHT, Afgelezen door uo-mmz geest. Vooraleer beuterpander in den put gelegd is, wil ik een gedacht geven, van zijn heilig leven. Begin ik met zijnen vader Lauwe die ook een raren vent was, hij beplakte zijne haag langs de straat met koei vette en terre inde beroerde Franscherevolutie om nietge- hoord en gezien te worden, als broer gebak ken was in de jaren 1823 ten tijde van den Hollander waren er weinig scholen en moeste hij alzoo palulle opgroeien. In 1857 kreeg hij een plaatsken in den raad en korten tijd nadien vloog hij het huwelijk in met een ka toentje van Reninghelst en won drie kelken welk een van de drie een schoon katoenen kelkje won voor famillie kruis. In het jaar 1885 braehte Westouter hem in grade en maakten hem eenen strooien man en daar na werd hij gedoopt, en den naam gegeven van beuterpander na het voorbeeld gegeven te hebben dat negen honderd grammen geen kilog. en is en ter zeiven tijd stelden zij hem onderden machtigen armen van kwijlslabbe. Nauwelijks eenige maanden later deed men hem de scholen ondersten boven keeren en leer-en leermeesteressen in zetten naar basils goeste, hij en klopstok trommelden zwarte fie uit haar leger. enz. In de installatie stond er geschreven bij mil: het welk broer heden is was Henri voor dezen en hetgeen Henri nu is zoude broer la ter wezen, maar hij is te haast gaan vliegen gelijk of zijne decoratie zes jaren op route is. Ja, heeren Westouternaren, beuterpander en heeft nooit dat postje met gedacht aan- veerd, op het verzoek van basil heeft hij ge dwongen geweest door zijne wettelijke .en zijne drie kelken, voor de eer, van den eer sten dag af heeft hij beginnen treuren en ge treurd tot aan den boord van den put. O gij katoenen kelkje die daar staat met de oog- kens vol getraan doe nog een gebedeke voor beuterpander omdat hij in vrede mag rusten. Geliefde kameraden, laat ons eenparig uitroepen, voor dat beuterpander in den don keren put nederdale, vaarwel, vaarwel lie ven meester, tot wederziens hierboven in den hemeW Als de hemelmannen hem spel getrokken hadden in het inkeeren schreeuwden: Als wij het geld hebben van den uitvaard. Dat beuterpander maar welvaari. Toen zij de gekeerde veste naar huis droe gen zegde hij tot Pé beenhouwer, het zal nu zeker allichte mijnen toer zijn. Wel ant- woorde, Pé gij zijt nog goed voor tien jaar. JAN STRAAL.

HISTORISCHE KRANTEN

De Toekomst (1862-1894) | 1893 | | pagina 2