Zweepslagen
Lusthof,
Goed nieuws.
POl'ICKIiVGHË.
\VËSTÖÏiTËS^
klein zijn om al de locschouwers te kun
nen bevatten. De gaanderij is zeer wel op
getooid en zal een puik uitzicht hebben.
Voor de verluchting is zulk een systeem
naar alle wenschen. Iedereen, die de zaal
tot heden nog niet gezien heeft, zal zeer
verwondeid zijn over het welgclukken
van het opbouwen der zaal.
Des anderendaags, zegt men, zal de
opening plaats hebben van het nieuw li
beraal kollegie, in het hotel van den heer
Ferdinand de Sluers, in de Hondstraat.
Alles zal naar wenschen zijn, want er
zijn geen eonkosten gespaard om eere van
het werk te halen en te meer eene groote
doorn te stellen op den neus van Surmont.
De kaloten biskeeren genoeg maar zij wil
len het niet toonen.
Wij zullen nogmaals moeten onze zweep
te voorschijn brengen om den alvvetenden
schrijver van 't Journal d'Ypres te laten
gevoelen.
Hij schrijft weeral huisepot, 't is te
zeggen als hij schrijft van een paard ein
digt hij van een jufvrouw. Men zou waar
lijk gelooven dat hij begint zijne zinnen te
missen vanhoogmoed (beziet hem
maar eens op zijn velo).
Wij hadden te huis eens'nen hond, die
schier op iedereen grolde, kefte en wel
eens had durven bijten maar toen hij
soms van denslok op zijne ribbenkas kreeg,
was hij dan voor veertien dagen koes.
Zoo kan men in het leven der menscben
menig gevalletjes aanstippen, waarvan
reeds voorbeelden in de dierenwereld te
vinden zijn.
Den lusthof van Mijnheer Ferdinand Mer-
ghelynck, op de Potyze, zal morgen Zondag
8 October, open zijn voor liet publiek van 2
tot o ure 's namiddags.
Wij vernemen met plezier dat de plaats
van kapelmeester in St-Maartenskerk zal
toevertrouwd worden aan M. I1ENR1
MOERMAN, een bekwamen artiest, van
wien wij zoo dikwijls met lof geschreven
hebben over zijnebekomene bekroningen.
Wij denken dat ddze plaats hem toe
komt en wenschen er hem geink over.
BURGERSTAND
van den 29" Septemb. tot den6r-Octob. 1893.
Geboorten:
Mannelijk geslacht, 7; Vrouwelijk id.2.
Huwelijken
Selen, Hendrik, daglooner, en De Grou,
Louisa, huishoudster. Deusser. Lodewijk,
smid, en Louage. Irma, dagloonster. Ver-
leure, Maurits, metser, en Cardoen, Phiio-
mena, rondleurster. Gryson, Karei, meu
belmaker, enCoutrez, Romania, dagloonster.
Samyn, Isidoor, dienstknecht, en Dieryck,
Stephania, herbergierster.
Sterfgevallen
Mille, Petrus, 80 jaren, suikerbakker,
echtgenoot van Vaiiryckegkem, Adelaida,
Boomgaard-straat. Gaudes Voves, Adolf,
75 jaren, gepensioneerden kapitein komman-
dant, ongehuwd, Hondstraat. Bollaert,
Henrietta, 78 jaren, naaister, ongehuwd,
Kloosterpoort, Derulle, Sophia, 30 jaren,
naaister, echtgenoote van Vandendriesche
Emiel, Manestraat. Snick, Léonia, 50
jaren, huishoudster, echtgenoote van Con-
stantinus Gappoen, St- Pieters buiten.
Calmeyn, Maria, 79 jaren, kantwerkster,
weduwe van Franciscus Knockaert, Rijsel-
straat. Degrave, Pieter, G5 jaren, zonder
beroep, echtgenoot van Maria Deceunynck,
Dixmudestraat.
Kinderen beneden de 7 jaren:
Mannelijk geslacht, 1; Vrouwelijk id. 0.
De Maatschappij Philharmonic komt op
nieuw in den rouw gedompeld te worden.
Het is slechts eenige maanden geleden dat
zij M. Vandensteendam naar zijne laatste
rustplaats vergezelde, thans opnieuw veree-
nigt eene droevige plechtigheid de leden der
Maatschappij.
Na eene smartelijke en langdurige ziekte,
M. Labaere, die sedert meer dan 20 jaren
uitvoerend lid was der Philharmonie, is
den 29n Sepl ember laatst overleden. Zijne
begraving had plaats den 1" Oktober, en
een talrijk publiek heeft, door zijne tegen
woordigheid in zijnen uitvaart, eene laatste
hulde aan den afgestorvene bewezen. Twee
rouwkronen waren geschonken geweest, de
eene door M.den Voorzitter der Maatschappij,
deandere door zijne medebroeders,de uitvoe
rende leden.
Volgens hare loffelij ke gewoonte, schi tterde
de'geestelijkheid door hare afwezigheid en,
niettegenstaande' deze afwezigheid, de treu
rige plechtigheid is met veel waardigheid en
inget"genheid afgeloopen.
In naam van de Leden der Philharmonie,
bieden wij aan de zoo beproefde Famillie van
den overledene, onze welgemeende rouwcom-
plimenten aan.
den 4- Oktober 1893.
Plechtige begraving van beuterpander
Het is raar dat men zulke begravingen
ontmoet en het heeft plaats gehad op ons be
vallig Westouterke. Geheel de plaatse stond
op haar beste elkeen was op de been om broe-
re te zien stoetsgewijze naar zijne laatste
rustplaatse dragen.
Als men bij het dorp kwam loste men beu-
terpander in «le school en daar formeerde
men den stoet, al de vaandels van over eeu
wen waren mede, voorop waren Kwijlslabbe,
het klein baasje, den overgevlogen Ekster
van Reninghelst, al schreeuwen dat de tra
cé* uit hunne oogen sprongen; achter hen
volgde beuterpander die gedregen was door
vier van zijne kameraden, klopstok gepaard
met den haanebeeld en den beenen onzen
heer met juiste, juiste, met elk eene zwarte
zijden eseharpe aan, die geweven is in den
steenakker, Henri V. en den Oliefant Sche
pen. Vier millioen en den witten piot van
Poperinghe voor eer-leden, die elkeen hoek
je van het boterkleed op hielen, volgde hen
op den uojaAinz Geest met hst kelkje van
liefde in de hand, daarna Pé beenhouwer en
Henritje met zijnen muil die de gekeerde
veste dragen in eene hooge mande, die kijkt
met zijn hoofd uit en zit op eenen blokstoel
al primmelen, beuterpander mijnen kame
raad gaat het ook allichte hooren noen lui
den door de mollegaten, Nonkel die volgd
hen al kroonhalzen gelijk een kat die eenen
darme sleept, al het gebedeke lezen; Ik heb
al vier burgmeesters in mijne klauwen gehad.
Na veel geschreeuwd, gespeeld en geluid
to hebben was den beuterpander den hol in
geduiveld.
TREURDICHT, Afgelezen door uo-mmz
geest.
Vooraleer beuterpander in den put gelegd
is, wil ik een gedacht geven, van zijn heilig
leven. Begin ik met zijnen vader Lauwe die
ook een raren vent was, hij beplakte zijne
haag langs de straat met koei vette en terre
inde beroerde Franscherevolutie om nietge-
hoord en gezien te worden, als broer gebak
ken was in de jaren 1823 ten tijde van den
Hollander waren er weinig scholen en moeste
hij alzoo palulle opgroeien. In 1857 kreeg
hij een plaatsken in den raad en korten tijd
nadien vloog hij het huwelijk in met een ka
toentje van Reninghelst en won drie kelken
welk een van de drie een schoon katoenen
kelkje won voor famillie kruis. In het jaar
1885 braehte Westouter hem in grade en
maakten hem eenen strooien man en daar
na werd hij gedoopt, en den naam gegeven
van beuterpander na het voorbeeld gegeven
te hebben dat negen honderd grammen geen
kilog. en is en ter zeiven tijd stelden zij hem
onderden machtigen armen van kwijlslabbe.
Nauwelijks eenige maanden later deed
men hem de scholen ondersten boven keeren
en leer-en leermeesteressen in zetten naar
basils goeste, hij en klopstok trommelden
zwarte fie uit haar leger. enz.
In de installatie stond er geschreven bij
mil: het welk broer heden is was Henri voor
dezen en hetgeen Henri nu is zoude broer la
ter wezen, maar hij is te haast gaan vliegen
gelijk of zijne decoratie zes jaren op route is.
Ja, heeren Westouternaren, beuterpander
en heeft nooit dat postje met gedacht aan-
veerd, op het verzoek van basil heeft hij ge
dwongen geweest door zijne wettelijke .en
zijne drie kelken, voor de eer, van den eer
sten dag af heeft hij beginnen treuren en ge
treurd tot aan den boord van den put. O gij
katoenen kelkje die daar staat met de oog-
kens vol getraan doe nog een gebedeke voor
beuterpander omdat hij in vrede mag rusten.
Geliefde kameraden, laat ons eenparig
uitroepen, voor dat beuterpander in den don
keren put nederdale, vaarwel, vaarwel lie
ven meester, tot wederziens hierboven in
den hemeW
Als de hemelmannen hem spel getrokken
hadden in het inkeeren schreeuwden:
Als wij het geld hebben van den uitvaard.
Dat beuterpander maar welvaari.
Toen zij de gekeerde veste naar huis droe
gen zegde hij tot Pé beenhouwer, het zal nu
zeker allichte mijnen toer zijn. Wel ant-
woorde, Pé gij zijt nog goed voor tien jaar.
JAN STRAAL.