VAN ROUSBRUGGE.
26 MEI 1857.
N.9 24.
l.5te JAER.
HET VLAEMSCH IN DE SOLDATENSCHOOL.
KUNST- EN LETTERNIEUWS.
DE ARME ZANGER.
Men bctaeld voor DEN DORPSBODE die eiken dinsdag verschijntte Rousbrugge en allen die het blad by den drukker
afhalen, perjaerfr. 4-00; zes muenden fr. 2-2ü; «iet de post fr. 4-75, of fr. 2-'i0 per zes maendenvoor Frankrijk
7 fr. 'sjaers. Berigten en Aenkondigingen 12 eentimen den drukregel. Affirhcn en Bekendmakingen bij den uitgever
gedrukt worden Gratis in dit blad geplaelst. Alle opzendingen moeten vrachtvry voor den maendag morgend bij
DÉSIRÉ ALLAERT, drukker-uitgever te Rousbrugge-Haringhe, toekomen.
De Moniteur deelt het programa mede, waerin de ken
nissen worden opgenoemd, die de jongelingen moeten
bezittenwelke zich op rang stellen als kandidaet voor
leerlingen der soldatenschool.
Onder de kennissen die van hen worden vereischt, be
hoort ecne grondige kennis der fransche tael en der eerste
beginselen van het duitsch en het i.aty.n.
Over het vlaenisch is er zelfs geenc spraek.
Wy vragen waeracn eene diergelyke handelwyze der
regering gely kt? weihoe! de leerlingen der soldatenschool
die later allen een graed verwerven in het leger, die de
rekruten van de loling znllen hebben te leeren, moeten
niet eens de tael verstaen van de meerheid der natie.
Vergeet het ministerie dan, dat twee derden der solda
ten van ons leger Vlamingen, en wat meer is, grooten-
deels vlaemsche buitenjongens zyn die geen woordeken
fransch verslaen.
Hoe wildt men hun de fransche commcndos leeren, als
de soldaten-leermeesters ze hun niet kunnen bedieden in
de tael die zy verslaen
Door ruwe toesprakenfransche vloeken en onweerdige
behandelingen
Zoo gebeurt het, ja. De waelsche koporaels en serjanten
verliezen hun geduld by de onvrywillige onkunde van
onze vlaemsche jongens. Zy verliezen hun geduld, en
da er het hun onmogelyk is zich van de rekruten te doen
Verstaen, mishandelen zy de arme soldaten niet zelden op
ecne manier die alle voorstelling te boven gaet.
Hel is gezien geweest, dat zy hen met de kolven der
gewceren op de voelen stompten, zoodanig dat de rekru
ten schier niet meer konden voortgaen; dat zy hen in het
gezicht sloegen en de tanden los knorden in den mond. In
geen land der wereld hebben de soldaten by het aenleeren
van den wapenhandel meer uit te stacn, dan de Vlamin
gen in Belgic.
Knappe, groote jongelingen beven voor snuggere kopo
raels, die soms verscheidene jaren jonger zyn dan zy. Op
één verstandig biilyk man, die met zoelaerdigheid jegens
de jeugdige soldaten te werk gaet, vindt men honderd
ruwedomme kerels, die met de rekruten omgaen als een
ossendryver met het vee. En de minste tegenstribbeling,
de kleinste onwil wordt gestraft met verzending naer de
strafdivisie. Men inag zich inderdaed verwonderen hoe er
niet jaerlyks eenige koporaels en serjanten overhoop ge
steken worden, door dc rekruten, welke zy den wapen.
handel leeren.
Men lacht in Brussel met de Vlamingenondanks de
geschiedenis die leert hoe gevaerlyk het is te lachen met
een volk, en ondanks hel spreekwoord welk zegt, dat hy
die het leste lacht, zulks ook het beste doet.
De Schelde.
De uitgave der Volledige werken van den vermaerden
antwerpschen vlaemscben schryver, M. II. Conscience,
thans arrondissements-kommissgris te kortryk; geschiedt
gelykvormig de beloften van het prospectus, regelmatig
alle veertien dagen verschynt eene aflevering van een
honderdtal bladzyden. Zyn reeds verschenen de werken
Het Wonderjaer. De Leeuw van Vlaenderen. Wat eene
Moeder lijden kan.J/oe men Schilder wordt.Blinde
Rosa. Lambrecht Jlensmans. De Loteling, Jacob
van Artevehle. Rikke-Tikke-Tak en Sis ka van lloosemael.
Deze goedkoopc uitgaef vindt veel byval, wordt fraei
en kompaktgedrukt, en met gravuren opgeluisterd.
Weekelyks nog vermeerdert het getal lnschryvcrs, door
de menigvuldige aenvragen blyft de inschryvingnog open.
Dc jonge zoon van den betreurden volksdichter, Th.
van Ryswyck, zendt aen de Schelde ter opneming het on
derhavige roerende stukje, waerin al de gevoelens uit
schenen, welke den schryver kenmerken van hel Liedje
van den Liereman
Komt, luistert allen eens naer my,
Tierelier;
Ik zetel ook aen Schaldis zy,,
Tierelier.
Myn vader zong my lustig voor,
'k Verstout my op het zelfde spoor,
Tiereliere; lief.
Hy zong met zwier op vryen toon,
Tierelier
Zyn lauw'ren waren schimp en hoon.
Tierelier.
Hy werd gemorteld tot aen 't graf...
Dat niaer alleen hein ruste gaf,
Tiereliere lier.