VAN ROUSBRUGGE.
23 JÜNI 1857.
N.° 28.
l.sle JAER.
Het slechte voorbeeld komt van
boven.
t
Daerin vinden wy waerheid.
V
Men belaeld voor DEN DORPSBODE die eiken dinsdag verschijntte Rousbrugge en allen die het blad by den drukker
afhalen, per jaer fr. 4-00; zes maenden fr. 2-25; met de post fr. 4-75, of fr. 2-50 per zes maendenvoor Frankryk
7 fr. 'sjaers. Beriglen en Aenkondiqingen 12 centimen den drukregel. Affichen en -Bekendmakingen by den uitgever
gedrukt worden Gratis in dit blad geplaetst. Alle opzendingen moeten vracrtvry i/oor den maëndag morgend by
DÉS1RÉ ALLAERT, drukker-uitgever te Rousbrugge-Haringhe, toekomen.
Ik bewoon de hoofdstad, ik heb grys hair en ingeval-
lcne wangen, ik ben oud, doch myn hart blyft jong, en
myn grootst genot is het en blyft het telkens naer myn
dorp en naer myne jeugd terug te keeren in den geest
wel te verstaen.
Nuvoor vyftig jaren leefden de pachters ten myncnt
op eenen zeer vertrouwelyken voet met hunnen onder-
hoorigcn. Een pachter was toen een aertsvader en zyne
vrouw eenc aertsmoeder voor knechten en meiden. Deze
hadden eene opklimmende rangorde, van den koeijongen
tot den eerepost van meesterknecht, van der ganzenmeid
tot dien van eerste keukenmeid. Dan gebeurde het wej,
dat de meesterknecht met der keukenmeid op gezetten
jaren een huwelyk vormden; dan slachtède de b<J6s hun
der eere een kalf of een zwyn en viertje den jonge lui
hoogtyd, hy bezorgde hun eene kleene wooning met een
morgenland en nog wel eene koei er by. wanneer baes
en bazin redenen hadden om hun toegedgen te zyn dan
kwam de knecht en zcide meester, ik heb u trouw ge
diend, indien ik tien of twalf honderd franks hadde, ik
zou dat pacbthofken kunnen overnemen- De meester
zei: ik zal er myne vrouw van spreken, kom morgen
vroeg weèr. En 's anderendaegs sprak de meesterik
weet hoe vlytig en ordelyk gy zyt, myne vrouw kent ook
w el uw e bruid. Welaen hier zyn de twalf honderd franks
in goud. Weest gelukkig en spaert.
Men zegt, dat de tyden sinds anders zyn geworden. De
grondeigenaer stond toenmaels op denzelfden vertrouwe
lyken voet met zynen pachter; doch de grondeigenoer is
eert heer gewordendie het hof en de groo(e zalen bezoekt,
die met intriganten en danseressen leeft, en zich slechts
tegen Sint-Andries bekommert om zynen pachter, dien
hy als eenen onbeschoflen ezel aenziel, hoogst goed om
mest te vervoeren en land te ploegen.
De pachter van zynen kant, heeft zynen goedsheer de
trotsclieid afgekekenen hy aenziet, zyne dienstboden
gelyk het lieve vee, ja nog iet wat minder. Hy zou niet
meer met den eersten knecht aen tafel willen zitten. De
keuken wordt maer ter loops door de pachteres pezocht;
de meiden zyn immers zoo bot en grof geworden
Vroeger kon ieder dienstbode door vlyt en oplettend
heid hopen van den nederigsten graed tot den hoogsten
0p te klimmen, thans gaet dat ook alzoo als het vergeven
der ambten van den Staet. Gedrag en kennis komen maer
toevallig in rekening.
En wat heeft de pachter door zyne trotscheid gewonnen
Den afkeer en den haet van alles wat hem omringt. Hy is
nauwelyks meer zeker in zyner eigene wooning. Huis
feesten voor alle huisgenoten bestaen niet meer; maer
dikwerfs gaet eene pakhthoeve of korenmyt in vuer en
vlam, en men weet niet, wie het gedaen heeft.
Zoo zegt men my, gaet het thans. Ook leeren alle
pachterskinderen tegenwoordig fransch, op die wyze
hebben zy zelfs geenen lust, om met dienstboden te ver-
keeren, die niets dan vlaemsch kennen.
(De Klalw aert.)
HOE MEN BEWYST DAT MEN IN FRANKRYK GEEN"
FRANSCH SPREEKT.
De prefekt van Finistère schryft aen do mairs der ar
rondissementen Brest en Chateaulion onderrigtingen over
de aenstaende kiezingen en sluit aldus Ik verzoek u mg
ontvangst dezes omzendbriefs te melden en denzelven in het
bretons aftelezen, by het einde der goddelyke diensten, op
zondag 14 dezer maend.
Had er overal en altyd denzelfden eerbied voor de tael
des volks, men zou gewis zoo vele klagten niet hooren.
De Klauwaet spreekt aldusIndien wy ons oordeel
moeten gronden op wat wy dagelyks zien gebeuren, zou
den wy het moeten gelooven. Zoo twist men ons eene
wet, waervan wy gedurende zes en twintig jaer de nood-
zakelykheid niet gevoeld hebben, en om eene kwestie van
liberael of katholiek ziet men het land schier te vuer en
te zweerd; en dewyl de eene liever het land in de rege
ringloosheid zouden dompelen dan de wet aen te nemen
zouden de andere de grondwet liever in een bloedbad doo-
pen dan van hnnne wet af zien. Zelfs de edele woorden
van onzen wyzen koning, pie onze lezers gewis met ont
roering en dankbaerheid lezen zullen, vermogen het niet
den partygeest in ons land te dooven, Nog twisten onze
dagbladen alsof van de wet op de liefdadigheid het bestaen
des lands afhing, en zy zien dien boozen geest niet, die
daer in het Zuiden hunne twisten met eenen helscben.
gryns aenschouwt.
Mannen zonder hart, die nemk iets voor den Vlaming,
