VAN ROÜSBRÜGGE.
11 AUGUSTUS 1857.
N.8 35.
l.ste JAER.
Indische Bedelaéïis.
]fl. P. F. Van Kerckhoven.
iHoimmi
Men betaeld voor DEN DORPSBODE die eiken dinsdag verschyntte Rousbrugge en alien die het blad by den drukker
afhalen, per jaerfr. 4-00; zes muendenfr. 2-25; met de post fr. 4-75, of fr. 2-50 per zes maenden-, voor Frankrijk
7 fr. 'sjaers. Berigtcn en Aenkondigingen 12 cenlimen den drukregel. Afjichen en Bekendmakingen by den uitgever
gedrukt worden Gratis in dit blad geplaetst. Alle opzendingen moeten vrachtvry voor den maendag morgend bg
DÉS1RÉ ALLAERT, drukker-uitgever te Rousbrugge-Haringhe, toekomen.
De opstand die in Indië is uitgeborsten, vestigd naluer-
lyk de openbare aendacht op de maetschappelyke instel
ling dier streken, waer het regiem der godsdiensten in
volle gebruik is, en wy denken dat men niet zonder be
langstelling eenige inlichtingen zal lezen,over hetbeslaen
en de gewoonten der fakirs, welke ongetwyfeld een kleen
gedeelte der bevolking uitmakendoch die een grooten
invloed op de indische bevolking uitoefenen.
De fakirs zyn eigenlyk gezegd, bedelende monikken
(fakkars beteekent in de arabische tael arm). Mem schat
op 800,000 het getal der muzulmansche fakirs en op
12,000 dat der lieidensche fakirs, welke er in lndië be-
slaen.
Men vindt er die afgezonderd leven, zonder kleèren
en zonder eene andere schuilplaets dan den blooten hemel
Ie bezittenin de hand dragen zy eenen stok of knods.
wacraen vodden gebonden zyn.
Voor den eenzamen reiziger is het ontmoetender fakirs
van dit soort zeer gevaerlykdeze bezitten de kunst om
het gemeene volk to overtuigen, dat zv, zonder te zon
digen. alle akten mogen plegen, welke door de besehaefde
volkeren vóór misdaden aenzicn worden.
Eene andere klas van fakirs is samengesteld uitmannen
die in groepen, onderaenleiding van een opperhoofd rei
zen. Deze dragen kleèren van verschillige kleuren; hun
opperhoofd onderscheidt zich door een kleed, dat prach
tiger is dan dat van het overige der troepen, en door eene
keling, welke hy aen een zyner beenen draegt, en die
by by het doen van zyne gebeden schudt. De menigte
door het gedruiseh dier keting verwittigd, hoest zich
een cetmael voor den troep te bereiden en aelmoesen te
geven; in vergelding ontvangt men raedbehoedmiddelen
en recepten voor hét genezen van ziekten.
Eene derde klas van fakirs is eenigzins op militaire
wyie ingerigt. D:e tot dezelve behooren dragen wapens,
eenen standaerd die zieh op hunen marsch ontrolt en
zvn van tambours en blaes-instrumenten vergezeld.
Men weet dat de heidensche fakirszich dikwyls door
bygeloovigen iever afschuwelyke folteringen aendoen. Er
gaet geen jaer voorby zonder dat verscheidene dier fakirs
verpletterd worden, door dat zy zich vrywillig onder de
wielen werpen van de wagens waerop de afgodenbeelden
worden rondgevoerd.
Men heeft fakirs gezien, welke gedurende vele jaren in
eene moeijelyke houding bleven; zy stonden dag en nacht
regt, en deden zich ondersteunen door koorden, welke
aen de boomen gebonden werden; zoo bleven zy tot hun
nen dood met de armen kruisgewyze opgeheven stacn'
anderen deden zich levendig begraven, en nogmaels an
deren bragten verscheidene jaren door zonder te spreken
Een engelsche reiziger noemt eenen fakir die het ambt
van brahmine hoopte te verkrygen, en die gedurende 12
jaren zonder zitten of slapen, bleef regtstaen dit was dé
eerste proef. Vervolgens hield hy twalf jaren de handen
op het hoofd saêmengevoegd. Zyne nagels waren zoodanig
langen gekromd, dat zy in het vleesch zyner handen
drongen. Hy moetst nog eene laelste proef ondergaen
welke bestond in tusschen vyf vuren door te gaen vier
der vuren w aren voor de vier w indstreken ontstekenen
een ter eere van de zon. Doch eene halve uer na den aen-
vang der proef, werd de fakir dood opgenomen.
Na bedevaerten, welke de fakirs naer de plaetsen,
waer de vermaerste indische afgoden zyn, plegen zy dik
wyls eene menige misdaden; zy randen de reizigers aen
bestelen en vermoorden henen steken de afzonderlyk
liggende wooningen in brand.
liet engelsche gouvernementen de indische kompagnie
hebben vele middelen aengewend om die wanorders te
doen verminderen.
De vlaemsche letterkunde heeft een smartelyk verlies
ondergaen. M. P. F. Van Kerckhoven, een onzer vcr-
dienstelykste schryvers, is zaterdag 1" dezer, te Antwer
pen, in de schoonste jaren van het leven, na langdurig
en bitter lyden, gestorven.
M. Van kerckhoven heeft zich door talryke werken in
verschillende vakken eenen naein gemaekt, die doorliet
volk steeds met een dankbaer gevoel zal herdacht worden.
Geboren in 1818 is hy nog geen 40 jaren oud. Van
Kerckhoven deed zyne eerste studiën op het atheneum
van Antwerpen en was student in de geneeskunde ter
hoogeschool van Bologne (Italië). Rond 1840 keerde hy
met het doktorsdiploma naer zyne geboortestad, Antwer
pen, terug.
In plaets van zich als doktor te vestigen en een clienle)
te zoekenlegde Van Kerckhoven zich op de letterkundige
werkzaemheden toe. Ily stichtte het tydschrift de Noord
star en had voor eerste medew erkers MM. Conscience, Th.
Van Ryswyck en De Laet, terwyl MM. De Block, Dillen»,