Stadsnieuws.
De
oude cantonniers.
Sehooisoep.
DE KEMPEKWRiirS^
Een paar
hedendaaffsche notarissen
De Priester in de Kerk
De Burgemeester op
liet Stadshuis.
Zo»i hel waar zijn
Do nieuwe gendarmerie,
Concert
der Oud-Pompiers.
Het Journal d' Ypres heeft weeral
eene goede gelegenheid gemist van
te zwijgen. De vijf afgedankte can
tonniers zouden, volgens het blad
van M. Colaert, niet verplicht zijn
geweest van hunne drankslijterij te
verlaten en de minister zou voor re
gel genomen hebben die oude be
dienden eene jaarlijksche hulp te
verleenen.
Wij zullen de zaken wat op hun
pootjes zetten en de feiten breeder
uiteen doen het blijkt, inderdaad,
uit ons onderzoek
Dat de cantonniers allen zonder
uitzondering in Juli 1903 bevel ge
had hebben om met in Januari 1904
hunne drankslijterij te verlaten
Dat de vijf oude cantonniers van
het arrondissement in Mei 1905 zon
der pensioen zijn afgedankt geweest
Dat twee hunner, nochtans, die
gedurig smeekschriften gezonden
hebben, en dit door dringende voor
spraak, een hulpgeld een maal
verleend van 250 frank verkregen
hebben (kweekt daarmede uwe
vrouw en de minister zegt nog dat
ze daarom moeten in nood verkee-
ren
Dat de drij overige ouden sedert
Mei 1905 geenen ronden duit ontvan
gen hebben
Dat die vijf cantonniers die in
1892 te oud waren om nog in#de
Lijfrentkas te storten hiervan ont
slagen zijn geweest en dat de Staat
dus gedurende hunnen dertigjarigen
diensttijd voor hunnen ouden dag
niets gedaan heeft
Zoo harteloos handelt geen enkele
baas met zijne werklieden.
Zult gij nu vatten, Journal, waar
om de vraag van den liberalen volks
vertegenwoordiger, de heer Nolf,
gegrond was
Hadde de minister, zooals hij zegt,
voor regel genomen de oude canton
niers een pensioen te verleenen, zoo
zou hij, gewis, zich bij de ooren niet
laten trekken om vijf werkmansge
zinnen uit den nood te helpen.
En nu ontvangen de belangheb
benden niet alleen het antwoord van
den heer Minister maar nog het num
mer van den Weergalm.
Tot wederziens, Journal d' Ypres.
Gedrukte plakbrieven kondigen
aan, dat, op 14 dezer maand, door
het ambt van Mter Eugeen Vander-
meersch, notaris te Yper, zullen ver
kocht worden, ui koopen gekapte
sparren, gelegen te Zillebeke, op
de eigendommen onzer Burgerlijke
Godshuizen.
Men weet dat deze heer notaris
deel maakt van het Bestuur der
Hospicen, en dus zich zeiven daartoe
aangesteld heeft. Dit is weinig loffe
lijk.
Hij mag hand aan hand gaan met
zijnen konfrater Constant D'Huvet-
tere, ook een meester, de eerste die
een voorgaande daargesteld heeft
met akten en contrakten te passee-
ren voor de stad niettegenstaande hij
gemeenteraadslid is.
Onder het willekeurig en partijdig
bestier Colaert worden alle misbrui
ken aan de klerikale vrienden ver
oorloofd. De wet die sommige be
dieningenals incompatibel of onover-
eenbaar aanziet en verbiedt, ver
draaien zij en leggen ze uit op hunne
manier, om er winst en voordeel uit
te trekken.
Wat verschil met de notarissen
van vroegeren tijd Men vindt geen
voorbeeld van deze die alsdan deel
maakten van een gemeenteraad dat
zij ooit een akt gepasseerd hebben
waarin de stad alè contracteerende
partij tusschen kwam. Dit bewijst
dat die openbare ambtenaren van
den ouden stempel de wet wisten te
eerbiedigen, kiesch en onbaatzuchtig
waren.
Onze brave heer deken en be
moeit zich met geene politiek.
Maar
Mijnheer de deken heeft zich be
moeit met de zaak van de gaz.
Mijnheer de deken gaat regelma
tig naar de feesten van het Volkshuis
en voert er het woord.
Mijnheer de deken speelt ieder-
maal zijne rol met de kiezing.
Mijnheer de deken huldigt op
plechtige wijze de katholieke kring
van Waasten in, forteres van de ka
tholieke partij die thans het gansche
Belgische volk onder haren voet
houdt.
Maar onze brave heer deken en
bemoeit zich daarom met geene poli
tiek
Och God De klerikale partij zou
ons zeker eerst willen terug gebracht
zien aan den schoonen tijd der inkwi-
sitie, vooraleer zij zou bekennen dat.,
onze brave heer deken zich met po
litiek bemoeit.
En wie doet er meest kwaad aan
de katholieke religie die brave
heer deken die met zijn priesterkleed
van d'eenepolitieke vergadering naar
d'andere loopt of wij, liberalen, die
willen vrijzinnig leven, die eenieders
gedacht eerbiedigen, maar die zeg
gen priesters blijft m uwe kerk, daar
is uwe plaats, de politiek gaat u niet
aan.
Men vertelt ons uit zeer geloofbare
bron dat het er niet zeer puik uitziet
voor onze oude mannetjes uit de
Diksmuidestraat.
Men hoort niet anders dan klach
ten. Wij trekken er de aandacht op
van de Heeren der Hospicen want
het wordt tijd dat er eens een volle
dig onderzoek gedaan worde.
Zijn de klachten waar, dan moeten
de Hospicieheeren eens voor goed
maatregelen nemen om het gesticht
te doen besturen zooals het moet.
filing, Si l ing
Kling, Siting
Heeft er niemand gevonden de
fameuze nieuwe gazeDie ze terug
brengt zal met eenen schoonen
Bouquet beloond worden
Zóó klonk het een dezer dagen in
eene katholieke boltra der stad, waar
eenen prijskamp moest plaats heb
ben.
Vruchteloos zochten de talrijke
bolders naar den verloren schat.
De Bouquet, hoe schoon rood hij
ook was, kon aan niemand uitgereikt
worden en de liefhebbers werden
verplicht in de gebuurte alle moge
lijke lichten te halen om hunnen
prijskamp te kunnen uitvoeren.
Er was daar een zeker gemeente
raadslid, die toen voorzeker de woor
den bekloeg die hij eens in den ge
meenteraad uitsprak.
HS
Boo men.
Men verzekert ons dat de Gemeen
teraad Zaterdag eenen hovenier naar
het Stadhuis heeft doen gaan met
stalen van boomen om de vrijheids
boom uit te zoeken, die de liberalen
in Mei aanstaande zullen planten na
de omverwerping van onze regee
ring.
Waarmede die menschen zich toch
bemoeien.
De liberalen zullen het dan wel
zelf kunnen doen.
Wij lezen in Le Progrès.
£r iar 21
Er zijn waarlijk dingen welke
de regelaar van het Groot Proces,
van vroolijke en carnavalachtige ge
dachtenis, moeite heeft om te vei-
kroppen en onder hen bevindt zie 1
het succes, dat hem ten deele vie
door den tact en de edelmoedigheid
waarvan hij bewijzen gaf in deze
omstandigheid.
in zijn nummer van 14 Januari
11., hadden wij de vermetelheid ge
had het samenvallen te toonen dat er
bestond tusschen den verjaardag van
het Groot Proces en de slechte daden
van alle slach, welke onze bewonde
renswaardige, vernieuwde, nieuwe-
lijks toegeruste en gehelmde politie
niet gelukt te voorkomen noch te
beletten. Wij hebben de onbegrijpe
lijke werkeloosheid der politie willen
doen uitkomen wanneer het er op
aankomt andere dingen te verrichten
dan vreedzame burgers te tergen. In
dat opzicht is ons betoog voor het
Ypersche publiek onvoldoende ge-
geweest. Daar het eenige gevolg is
dat wij trachten te bereiken, zullen
wij niet verder aandringen.
Wij verwachtten er ons niet aan
twee vliegen in een slagte slaan. Wel
nu, ziehier dat de opsteller der groo-
te dagen, in het Journal d' Ypres,
ten propooste van het artikel, zich
getroffen voelt en in woede schiet.
Er zijn lieden die zich inbeelden dat
men altijd met hunnen machtigen
persoon bezig is. Wij hebben noch
tans geenszins opnieuw willen toonen
hoezeer onze gemeentelijke stoor
der van vermaak, zich in deze
omstandigheid belachelijk gemaakt
heeft. (Dit betoog moest niet meer
gedaan worden). Indien zijne licht
geraaktheid getroffen is, indien hij
gemeend heeft het recht te hebben
een dezer vergiftigde artikels uit te
storten waarvan hij het geheim heeft,
kunnen wij hetniet helpen. Wij zullen
hem de eer niet doen de sluwe toe
spelingen te herhalen die hij tot de
jongelingen richt die op het punt
waren zijne slachtoffers te worden,
omdat zij zich veroorloofd hadden
vroolijk te zijn op eenen dag dat
alles tot vroolijkheid gestemd is.
Dezen die hij beoogt (en overigens
alle verstandige lieden) zullen zijne
opgegronde boosheden met een groot
misprijzen onthalen.
't Is het eenige dat men er mede
doen kan.
Wij lezen in le Réveil de Bruges,
van 27 Januari de volgende brief
wisseling
YPER.
Men breekt hier suiker op den rug van
M. Colaert, onzen burgemeester, volksver
tegenwoordiger van Poperinghe en andere
plaatsen, sedert men vernomen' heeft dat
hij, met eene ware klerikale vurigheid, in
de afdeelingen der Kamer, het ontwerp
Woeste aangaande de sehooisoep verdedigd
heeft. Men is zeer verwonderd geweest Te
zien dat hij vindt dat eene telioor soep, ge
geven aan de arme kinderen der gemeente
scholen van de groote centrums, een schrik
kelijk wapen is voor den schooloorlog, een
onfaalbaar middel om het geweten der
anders te verkrachten. En er is reden, want
sedert jaren reeds verleent het Weldadig
heidsbureel een jaarlijksch hulpgeld van
1000 fr. aan de sehooisoep, ingericht in de
klooster-bewaarscholen onzer stad, met het
eenig doel ze in staat te stellen, de mede
dinging derofficieële scholen aitde houden.
M. Colaert, die de begroothagen en reke
ningen dezer besturen moet goedkeuren,
heeft zich nochtans wel gewacht de minste
opmerking onder dat opzicht te maken en
nimmer heeft hij een woord g'erept om dat
middel van het geweten der otaders te ver-
ki achten ai te keuren. De maatregel be
gunstigt hier, wel is waar, de scholen die
onzen gekrumden duurbaar zijn, en daar
zijn het de ofhciecle scholen die er voordeel
uittrekken. Ziedaar het verschilEn ziedaar
ook de klerikale logiek en rechtschapenheid
moet een c°taert zijrt om in strijdig
heid te zijn met zich zelf en om zj;n
daden af te keuren. J e
te.
M. Colaert is aan zijne eerst
genstrijdigheidTiniet. De brieft,
laar van le Réveil de Bruges hada Se'
kunnen bijvoegen dat de houding
gemeentebesturen die de schools
uitdeelen aan de kinderen der
cieële scholen ten minste de v
dienste hebben de kinderen er mtd"
te bevoordeeligen aan wellle Wii
geerige en godsdienstige denk JJ
zij mogen behooren, want de offj
cieële scholen zijn nationale scholen"
die openstaan voor iedereen, terWj
de scholen welke M. Colaert begun
stigt, loutere geestelijke bijgevoÈ
uitsluitelijke klerikale scholen zijn
Het is waar dat M. Colaert aange.
kondigd had onder zijn bestuur
maar iets zoude zijn voor zijne vrien-
den.
Wij zullen goed zijn met de g0e.
den, onmeedoogend met anderen
iedereen weet wat die taal, komende
uit den mond van onzen burgemees-
ter, wil zeggen.
Er is ernstig kwestie ons met esne
nieuwe gendarmerie te begiftigen
deze welke de gendarmen tegenwoor
dig bewonen is een oud, vochtig, onge
zond klooster, sedert lang veroordeeld.
Daar men in België voor al de wer
ken een tiental j iron noodig heeft
vooraleer eeoe beslissing te kunnen
nemen, is hot 't zelfde geweest voorde
gendarmerie.
Verscheidene plans zijn gemaakt
maar altijd teruggezonden geweest, als
met beantwoordende aan de eischen
van den gezondheidsdienst
De bouwplaats biedt insgelijks groo
te moeielijkheden aan den eenen keer
is het te naar, den anderen keer is het
te ver.
Men spreekt nu van de kazerne te
plaatsen bij de gaaipers der maatschap
pij IS1 Sebastiaan, ongelukkig gedach
waartegen de Maatschappij en de star
zeker zullen protesteeren.
Het schijnt ons dat er elders plaats
genoeg is opdat de heeren ingenj«//s
en onze bouwkundigen niet verplicht
ziju bezit te nemen van een gedeelte
van 't Plein en misschien de ver-
fraaiïngsoniwerken der omstreken van
de statie in gevaar brengen.
Het Concert door de Maatschappij
der Oud-Pompiers Zondag 11 gegeven,
mag met recht een der schoonste ga-
noemd worden die ooit gegeven geweest
zijn
De Harmonie speelde op meesterlij
ke wijze, zooals naar gewoonte, de
vier stukken die op het programma
voorkwamen. Maar wat vooral in den
smaak viel van al de toehoorders, was
het N1' 4, gecomponeerd door den on-
vermoeibaren muziekmeester den heer
H. Moerman.
In het tweede deel kregen wij het
prachtig repertorium van den heer
Voddé, kluchtzanger der Scala van
Brussel, die mét eene heldere en wel
luidende stem ons de koddig-ste en
schoonste liederen opdischte.
Na hem trad de uitstekende kunste
naar, de plaatsvervanger vain M Dick
James op, die, ouder voorwendsel dat
hat dien avond te warm was, zich ont
maakte van eeu deel zijner kleeG>'011
vooraleer zijne muzikale oefeningen te
beginnen, eerst op de li ut en dan op de
vedel. Nooit hebben wij opzulkefn1'
tastische wijze zien p-ien. In alle hou
dingen, op alle manieren, zette hij zijn
spel voort en bewees dat hij niet alle011
een goede muzikant maar tevens 0eB
echte virtuoos was.
Loriolmilitair tooneelstuk in een
bedrijf, heeft ook harte 1 ij k doenHch6n
Een sergeant-majoor fopte den kaP^
teiu en werd gefopt, door zijnen orl°B
nans, die den burggraaf de la 1°'
Penchée verplichtte de schoenen va
den ordonnans te poetsen
Deleden der maatschappijlaV'W''
nelle die dat stukje opvoerden, h
ben zich wel uit den slag geUO^0 1
en hebben veel bijval ,enoten
r Ëllxif
-«E-fECe-
